Gry dydaktyczne w nauczaniu zawodowym

Transkrypt

1 Gry dydaktyczne w nauczaniu zawodowym Sylwia Oparka

2 Gry dydaktyczne W literaturze fachowej spotyka się różne definicje i pojęcia gier i zabaw dydaktycznych. Na przykład: 1. Gry dydaktyczne to rodzaj metod kształcenia należących do grupy metod problemowych i organizujących treści kształcenia w modele rzeczywistych zjawisk, sytuacji lub procesów w celu zbliżenia procesu poznawczego ucznia do poznania bezpośredniego. K. Kruszewski Gry dydaktyczne zarys tematu. Kwartalnik Pedagogiczny 2/ Zabawa dydaktyczna to zabawa, która bazuje na podstawowej funkcji psychiki dziecka, na potrzebie zabawy wywiera świadomie wpływ na jego czynności umysłowe. E. Talarczyk Zbiór gier i zabaw dydaktycznych Warszawa Zabawa dydaktyczna to taka zabawa, która prowadzi z reguły do rozwiązania jakiegoś założonego w niej zadania. Natomiast gra dydaktyczna to odmiana zabawy polegająca na respektowaniu ustalonych ściśle reguł i wymagająca wysiłku myślowego. W. Okoń Słownik pedagogiczny PWN Warszawa 1975

3 Przez grę dydaktyczną należy rozumieć czynności wykonywane przez osoby/zespoły uczestniczące w grze (co najmniej dwa), postępujące zgodnie z ustalonymi wcześniej regułami. Głównym celem osób/zespołów jest wygranie. Działania i kroki wykonywane przez osoby/zespoły nie są ustalane poprzez reguły gry, lecz podyktowane są świadomym wyborem grających, bądź przypadkiem. W pierwszym przypadku o zwycięstwie decyduje wysiłek intelektualny oraz pomysłowość grających, czego efektem jest wybór właściwej strategii. Zajęcia lekcyjne organizowane metodą gry dydaktycznej muszą być starannie przygotowane. Nauczyciel powinien: przygotować scenariusz gry dostosowany do celów dydaktycznych, zaznajomić uczniów z sytuacją dydaktyczną w, której będą uczestniczyć tzn. scharakteryzować sytuacje wyjściową i opisać role które będą odgrywać, wyjaśnić cele które mają być zrealizowane, przydzielić role, ustalić czas na przygotowanie się uczniów, wyjaśnić wątpliwości, które mogą nasuwać się uczniom na etapie przygotowania do działania, raczej nie ingerować w przebieg gry, tylko czuwać, żeby jej przebieg pozwolił na zrealizowanie przyjętych celów, dokonywać z uczniami analizy problemu wokół którego toczy się gra i wyciągać wspólne wnioski, dokonać z uczniami uogólnień, ocenić zachowanie poszczególnych uczestników, ocenić przyjęte rozwiązania.

4 RODZAJE GIER DYDAKTYCZNYCH Prof. T. Nowacki dzieli gry na funkcyjne i planszowe. W literaturze niemieckiej spotyka się podział na gry symulacyjne i gry roli. F. Szlosek dzieli gry na: symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne, specjalistyczne i sportowe. Do specjalistycznych zalicza różnego rodzaju łamigłówki, gry planszowe, krzyżówki, karty dydaktyczne itp.

5 Gry planszowe wg. prof. T. Nowackiego gra planszowa od gry funkcyjnej różni się tym, że jej przebieg jest zaplanowany. Zmiany które następują w sytuacji są przewidziane przez autorów gier. Uczeń otrzymuje opis sytuacji wyjściowej, przystępuje do gry której przebieg zależy w całości od niego. Gra posiada własny horyzont czasowy, w którym zachodzą mniej lub bardziej istotne zmiany i uczestnicy muszą się liczyć z tymi zmianami, jak również z takimi które nie zostały zaplanowane przez autorów, ale które mogą się ujawnić. Przykładem takiej gry może być gra polegająca na podejmowaniu decyzji w zakresie produkcji w zależności od sprzedaży w danym okresie. Gry decyzyjne gry te często zwane są grami kierowniczymi, grami przemysłowymi lub grami ekonomicznymi. Ich właściwością jest to, że wykorzystuje się je do nabywania lub doskonalenia umiejętności podejmowania decyzji w stosunkowo krótkim czasie i w warunkach konkurencji. Istotą gier decyzyjnych jest przydzielenie uczącym się, ról których odegranie nie polega na wypowiadaniu narzuconego tekstu, ale na prezentacji myśli, stwierdzeń, postaw i stanowisk formułowanych naprędce, stosownie do sytuacji.

6 Gry symulacyjne Łączą w sobie właściwości gier jako takich z właściwościami symulacji. Są to gry, w których działania podejmowane przez graczy przypominają czynności, jakie ludzie wykonują w różnych rzeczywistych sytuacjach w normalnym życiu. Franciszek Szlosek tak charakteryzuje gry symulacyjne: odnoszą się do konkretnej rzeczywistości, podejmują próbę odtworzenia tej rzeczywistości prowadzącą do ustalenia modelu symulacyjnego o charakterze słownym, matematycznym, przedmiotowym lub technicznym, zmuszają do rozpatrywania modelu symulacyjnego cech, związków, relacji, zdarzeń w nim zawartych w oderwaniu od rzeczywistego kontekstu. Gry funkcyjne gry roli. Uczący się odgrywają role, przejmują osobowość lub tylko pewne cechy postaci, wyrażają je w zachowaniu lub dyskusji tak, jakby to miało miejsce w rzeczywistości. Elementy gry polegają głównie na tym, że uczestnicy starają się rzetelnie zachować tak, jakby to działanie odbywało się w realnych warunkach. Przyjmują różne role społeczne: kierowników, pracowników, klientów samorządowców. Ich zadaniem jest głównie wymiana zdań z innymi uczestnikami gry, takie przedstawianie stanowiska własnego, argumentowanie, przekonywanie, aby osiągnąć zamierzone cele zgodnie z przydzieloną rolą. Między uczestnikami zachodzi konflikt, każdy chce wygrać. Sytuacja taka tworzy motywacje do działania, zdobywania wiedzy, rozwijania umiejętności.

7 J.L. Taylor wydzielił następujące grupy gier:. gry problemowe (case studies), zawierające szczegółowy opis dobranych celowo sytuacji problemowych, które stanowią następnie materiał do analizy przez uczestników. gry problemowo-dyskusyjne (incydentalne) ich uczestnicy rozwijają postawiony problem w toku wymiany poglądów. gry dyskusyjne, w których uczestnicy grają role hipotetyczne i konfrontują swoje strategie w sposób werbalny. gry symulacyjne, w których uczestnicy współdziałają ze światem modelowym za pomocąścisłych reguł. gry sprawdzające, skonstruowane tak, aby możliwe było zbadanie reakcji uczestników na prawdopodobne sytuacje oraz stworzenie im sytuacji do podejmowania decyzji. gry komputerowe, stanowiące specyficzną odmianę gier symulacyjnych, w których model rzeczywistości tworzony jest przez program komputerowy

8 Klasyfikacja Klasyfikacja zakładów hotelarskich to podział obiektów na rodzaje charakteryzujące się przede wszystkim określonym zakresem działalności. Według Ustawy z dnia sierpnia 1997 r. rozróżniamy następujące obiekty noclegowe: hotele - obiekty posiadające co najmniej 10 pokoi, w tym większość miejsc w pokojach jedno- i dwuosobowych, świadczące szeroki zakres usług związanych z pobytem klientów, motele - hotele położone przy drogach, zapewniające możliwość korzystania z usług motoryzacyjnych i dysponujące parkingiem, pensjonaty - obiekty posiadające co najmniej 7 pokoi, świadczące dla swoich klientów całodzienne wyżywienie, kampingi (campingi) - obiekty strzeżone, umożliwiające nocleg w namiotach, w samochodach mieszkalnych (campobusach) i przyczepach samochodowych, a także świadczące usługi związane z pobytem klientów; obiekty te mogą dodatkowo umożliwić nocleg w domkach turystycznych lub innych obiektach stałych, schroniska młodzieżowe - obiekty przeznaczone do indywidualnej i grupowej turystyki młodzieżowej, dostosowane do samoobsługi klientów, domy wycieczkowe obiekty posiadające co najmniej 30 miejsc noclegowych, dostosowane do samoobsługi klientów oraz świadczące minimalny zakres usług związanych z pobytem klientów, schroniska - obiekty zlokalizowane poza obszarami zabudowanymi przy szlakach turystycznych, świadczące minimalny zakres usług związanych z pobytem klientów, pola biwakowe - obiekty niestrzeżone, umożliwiające nocleg w namiotach.

9

10 Gra strategiczna klasyfikacja

11 Metoda tekstu przewodniego, memory, puzzle - kategoryzacja Kategoryzacja to podział obiektów danego rodzaju na grupy wg z góry przyjętych kryteriów - celem określenia ich standardu 1/ hotele, motele, pensjonaty 5 kategorii oznaczonych gwiazdkami/*/, 2/ kempingi 4 kategorie oznaczone gwiazdką, 3/ domy wycieczkowe, schroniska młodzieżowe 3 kategorie oznaczone cyframi rzymskimi.

12 Kategoryzacja Sylwia Oparka

13 Metoda przypadku, karta pracy ucznia - standard Standard zakładu jest to zespół przyjętych norm, wzorców, wymagań i cech jakościowych przyjętych dla danej grupy. Standaryzacja w hotelarstwie polega na określeniu, wyborze i przestrzeganiu standardów opisujących parametry i elementy procesu świadczenia usług. Standardem jest norma, wzór wobec konkretnej właściwości usługi hotelarskiej, przyjęty jako najwłaściwszy w danym momencie Standardy hotelowe możemy rozpatrywać w trzech obszarach jako: standardy obsługi (standards procedure list) standardy oferowanych usług (kategoryzacja + potrzeby gości) standardy wyposażenia (kategoryzacja)

14 Standard według Grupy Hoteli Orbis - służba pięter

15 Gastronomia hotelowastandardy Sylwia Oparka

16 Gra symulacyjna standardy służby pięter