Podstawy Ekonomii Matematycznej. Aktualizacja: 9 czerwca 2011

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Podstawy Ekonomii Matematycznej. Aktualizacja: 9 czerwca 2011"

Transkrypt

1 Podstawy Ekonomii Matematycznej Aktualizacja: 9 czerwca 2011

2 Spis tre±ci I Elementy matematyki nansowej. 5 1 Procent, stopa procentowa, kapitalizacja. 6 2 Procent prosty Zasada oprocentowania prostego, stopa roczna i podokresowa Równowa»no± stóp procentowych Stopa zmienna w czasie, stopa przeci tna Dyskontowanie proste Dyskonto handlowe proste Dyskonto handlowe Stopa dyskontowa a stopa procentowa Weksle Procent skªadany Zasada oprocentowania skªadanego Kapitalizacja roczna Kapitalizacja podokresowa Kapitalizacja ci gªa Równowa»no± stóp procentowych oprocentowania skªadanego Stopa zmienna w czasie, stopa przeci tna Dyskontowanie skªadane Oprocentowanie a inacja Warto± kapitaªu w czasie Model warto±ci kapitaªu w czasie Zasada równowa»no±ci kapitaªów II Modele matematyczne Pochodna funkcji w ekonomii Funkcja kra«cowa Elastyczno± funkcji Interpretacja geometryczna elastyczno±ci funkcji f w punkcie x Elastyczno± funkcji kosztów Elastyczno± funkcji popytu Funkcje Törnquista Ekonomiczna interpretacja parametrów krzywych Törnquista

3 Spis tre±ci 7 Modele ekonomiczne Skªadniki modelu ekonomicznego Modele równowagi statycznej Cz ±ciowa równowaga rynkowa Keynesowski model dochodu narodowego Modele nakªadów i wyników Leontiewa Model statyczny Model dynamiczny Modele dynamiczne z czasem dyskretnym Model paj czyny Aktualizacja: 9 czerwca

4 Spis tre±ci. Aktualizacja: 9 czerwca

5 Cz ± I Elementy matematyki nansowej. 5

6 Rozdziaª 1 Procent, stopa procentowa, kapitalizacja. W matematyce procent oznacza oczywi±cie setn cz ± caªo±ci (per centum przez sto) x% = x 100. W matematyce nansowej procent o jaki zmienia si dana wielko± nazywamy stop procentow (wzrostu lub spadku). Przykªad 1.1. Przed rokiem cena pewnego towaru wynosiªa 500 zª i wzrosªa w ci gu tego okresu o 30%. Obecnie cena powi kszyªa si o wynosi wi c % = = 150 [zª], = 650 [zª]. Oczywi±cie mo»liwe jest natychmiastowe obliczenie ceny ko«cowej 500 ( ) = 650 [zª]. Warto zwróci te» uwag,»e gdyby po roku roku cena towaru zwi kszyªa si o 40%, a nie o 30%, to stopa wzrostu zwi kszyªaby si o 10 punktów procentowych, a nie o 10%. Dla porównania, gdyby stopa zwi kszyªaby si o 10%, to wynosiªaby 30% (1 + 10%) = 30% (1.1) = 33%. Przykªad 1.2. Cena pewnego towaru wynosiªa 300 zª. Po upªywie miesi ca wzrosªa o 20%, a po upªywie kolejnego miesi ca wzrosªa o 30%. Zatem po dwóch miesi cach cena wynosiªa = 468 [zª]. Cena wzrosªa wi c o = 0.56 = 56%. 300 Oczywi±cie mo»liwe jest natychmiastowe obliczenie o ile procent wzrosªa cena: = 0.56 = 56%. Uzasadnienie powy»szego rachunku jest proste = =

7 Rozdziaª 1. Procent, stopa procentowa, kapitalizacja. Powy»szy przykªad uzasadnia przyj cie nast puj cej denicji. Je±li pewna wielko± zmieniªa si o p%, to liczb ρ := 1 + p procentowym zmiany (wzrostu lub spadku). 100 nazywamy czynnikiem Uogólniaj c przykªad 1.2 mo»emy stwierdzi,»e je±li wielko± P wzrasta o p 1 %, a nast pnie wzrasta o p 2 %, to wzrasta o P (100 + p 1 ) % (100 + p 2 ) % P ( = 1 + p ) ( p ) 2 1 P [( = 1 + p ) ( p ) ] % = (ρ 1 ρ 2 1) 100%, gdzie ρ 1 = 1 + p 1 100, ρ 2 = 1 + p s czynnikami wzrostu odpowiadaj cymi stopom p 1, p 2. W matematyce nansowej cz sto uto»samia si procent o jaki wzrasta kapitaª z odsetkami, czyli wielko±ci o jak wzrósª kapitaª. Powi kszenie kapitaªu o odsetki wygenerowane przez ten kapitaª nazywa si kapitalizacj odsetek. Same odsetki nie s kapitaªem, ale stan si jego cz ±ci dopiero po kapitalizacji. Czas, po którym odsetki s dopisywane do kapitaªu nazywamy okresem kapitalizacji. Kapitaª, który wygenerowaª odsetki nazywa si kapitaªem pocz tkowym, a kapitaª powi kszony, po okresie kapitalizacji, o odsetki nazywa si kapitaªem ko«cowym. Czas, w ci gu którego odsetki s generowane nazywa si czasem oprocentowania. Stosunek odsetek do kapitaªu, który je wygenerowaª w ustalonym okresie nosi nazw okresowej stopy procentowej. W praktyce najcz ±ciej mamy do czynienia ze stopami ustalonymi dla okresu rocznego i wtedy mówimy o rocznej stopie procentowej, stopie w stosunku rocznym lub u»ywamy skrótu p.a. (per annum). Warto zauwa»y,»e efektem obliczenia odsetek za dany okres nie musi by ich kapitalizacja. Przez warunki oprocentowania nale»y rozumie dane, których znajomo± wystarcza, aby obliczy wysoko± odsetek nale»nych od ustalonego kapitaªu za ustalony czas. Aktualizacja: 9 czerwca

8 Rozdziaª 2 Procent prosty Zasada oprocentowania prostego, stopa roczna i podokresowa. W przypadku transakcji nansowych zwykle nie okre±la si odsetek, lecz wysoko± stopy procentowej oraz sposób obliczania odsetek wedªug zasady oprocentowania prostego lub skªadanego. Zasada oprocentowania prostego. Odsetki oblicza si od kapitaªu pocz tkowego proporcjonalnie do dªugo±ci czasu oprocentowania. Niech: K 0 pocz tkowa warto± kapitaªu, r roczna stopa procentowa, n czas oprocentowania wyra»ony w latach, I n odsetki za czas n lat, K n ko«cowa warto± kapitaªu po n latach. Przy powy»szych oznaczeniach zasad oprocentowania prostego mo»na zapisa jako albo I n = rk 0 n (2.1) K n = K 0 + rk 0 n = K 0 (1 + rn). (2.2) Innymi sªowy, kapitaª przy oprocentowaniu prostym wzrasta liniowo wzgl dem czasu ze wspóªczynnikiem kierunkowym równym rk 0. Zauwa»my te»,»e K n+1 K n = K 0 + rk 0 (n + 1) (K 0 + rk 0 n) = rk 0, czyli przy oprocentowaniu prostym kapitaª wzrasta arytmetycznie. Przykªad 2.1. Jak warto± osi gnie kapitaª pocz tkowy 500 zª po: a) 4 latach, b) 198 dniach 8

9 Rozdziaª 2. Procent prosty. oprocentowania prostego, przy rocznej stopie 12% i latach liczonych wedªug reguªy bankowej (1 rok = 360 dni)? Skorzystamy ze wzoru (2.2) K n = K 0 + rk 0 n. Ad. a) Mamy: K 0 = 500 zª, r = 0.12, n = = , st d K = = [zª]. Ad. b) Tym razem n = , K = = 533 [zª]. Przykªad 2.2. W dniu 30 czerwca 2001 r. pan X miaª na koncie a'vista 2500 zª. W okresie od 1 lipca do 30 wrze±nia tego roku dokonano dwóch wpªat na konto: 12 lipca 3259 zª i 17 sierpnia 1600 zª oraz trzech wypªat: 23 lipca 4200 zª, 5 sierpnia 1900 zª i 18 wrze±nia 300 zª. Odsetki dopisywane s na koniec ka»dego kwartaªu. Bank oblicza odsetki od dodatniego salda wg ustalonej stopy rocznej 12%, a w przypadku ujemnego salda karne odsetki wg. ustalonej stopy rocznej powi kszonej o 50%. Obliczy odsetki za III kwartaª 2001 roku. Czas bankowy biegnie wedªug reguªy kalendarzowej. Mamy tu do czynienia z oprocentowaniem prostym w ka»dym z okresów, kiedy kapitaª na koncie nie ulegaª zmianie. Do oblicze«wygodnie jest sporz dzi tabel Data Operacja Saldo Numer dnia Czas oprocentowania operacji wpªata wypªata po operacji w roku w dniach 30 czerwca lipca lipca sierpnia sierpnia wrze±nia wrze±nia Aktualizacja: 9 czerwca

10 Rozdziaª 2. Procent prosty. Do obliczenia odsetek skorzystamy ze wzoru (2.1) I 1 12 = = 9.86 I 2 11 = = I 3 13 = = 6.62 I 4 12 = = I 5 32 = = I 6 12 = = 3.75 Zatem za III kwartaª wynosz odsetki wynosz = Kapitaª ko«cowy na dzie«30 wrze±nia, wynosi = [zª]. Cz sto, aby obliczy odsetki proste u»ywamy oprócz stopy rocznej stopy miesi cznej lub kwartalnej. W tym wypadku miesi c, kwartaª itd. nazywamy podokresem oprocentowania (wzgl dem oprocentowania rocznego), a stop procentow dla tego okresu stop podokresow. Podokres mo»e by, cho jest to stosowane rzadko, dªu»szy ni» rok np. mo»e wynosi 2 lata. Wprowad¹my oznaczenia: k liczba podokresów, których ª czna dªugo± jest równa dªugo±ci roku, i k stopa podokresowa, m k czas wyra»ony w podokresach (numer kolejnego podokresu). Dªugo± podokresu, przy ustalonym k, jest zawsze równa 1 dªugo±ci roku. W praktyce k najcz ±ciej mamy do czynienia z nast puj cymi podokresami: póªrocze, k = 2 kwartaª, k = 4, miesi c, k = 13, tydzie«, k = 52, dzie«, k = 365 (lub 360). Odsetki wg oprocentowania prostego za m k podokresów wynosz I mk = i k K 0 m k, a warto± kapitaªu K mk = K 0 (1 + i k m k ). Aktualizacja: 9 czerwca

11 Rozdziaª 2. Procent prosty. Przykªad 2.3. Po»yczka 1200 zª b dzie spªacona jednorazowo po upªywie 4 miesi cy z odsetkami prostymi przy miesi cznej stopie wynosz cej 1.3%. Obliczmy kwot potrzebn do spªaty tej po»yczki. A zatem, k = 12, m 12 = 4, i 12 = 0.013, K 0 = 1200, czyli K 4 = = 1262 [zª] Równowa»no± stóp procentowych. Skoro mo»emy posªugiwa si ró»nymi stopami (roczn lub podokresow ) wa»ne jest ustalenie warunków równowa»no±ci tych stóp. Przede wszystkim doprecyzujmy, co oznacza równowa»no± stóp. T równowa»no± okre±la w matematyce nansowej nast puj ca Zasada równowa»no±ci stóp procentowych. Stopy procentowe s równowa»ne w czasie n, je»eli przy ka»dej z nich ten sam kapitaª pocz tkowy K 0, generuje w tym samym czasie n, b d cym liczb lat, te same odsetki. Dla ustalenia warunku równowa»no±ci stóp zauwa»my najpierw,»e je»eli n jest liczb lat, to odpowiadaj ca jej liczba m k podokresów dªugo±ci 1 roku wynosi k m k = nk. (2.3) Niech dane b d dwie stopy podokresowe i k1 oraz i k2 odpowiadaj ce podokresom dªugo±ci 1 1 k 1 i k 2 roku. Odsetki generowane przez kapitaª K 0 po upªywie n lat s identyczne przy stopach i k1 i i k2, wtedy i tylko wtedy, gdy gdzie wobec (2.3) sk d W konsekwencji i k1 m k1 K 0 = i k2 m k2 K 0, m k1 = nk 1, m k2 = nk 2, i k1 nk 1 K 0 = i k2 nk 2 K 0. i k1 i k2 = 1 k 11 k 2, (2.4) co mo»na sªownie wyrazi nast puj co: dwie stopy podokresowe s równowa»ne wtedy i tylko wtedy, gdy ich stosunek jest identyczny jak stosunek dªugo±ci odpowiadaj cych im podokresów wyra»onych w latach. Z tego powodu przy oprocentowaniu prostym stopy równowa»ne nazywamy proporcjonalnymi. Wzór (2.4) jest równowa»ny wzorowi i k1 = i k2 k 2 k 1, (2.5) który pozwala przelicza równowa»ne stopy procentowe. W szczególno±ci, z powy»szego wzoru wynika,»e je±li i k jest stop odpowiadaj c podokresowi dªugo±ci 1 roku, za± r jest k stop roczn, to r = i k k. Aktualizacja: 9 czerwca

12 Rozdziaª 2. Procent prosty. Przykªad 2.4. Póªroczna stopa oprocentowania prostego wynosi i 2 = 18%. Obliczy równowa»ne stop miesi czn, 13dniow, 2letni. U»ywaj c ka»dej z nich obliczy odsetki proste od kapitaªu 400 zª za czas 3 lat. W obliczeniach u»ywa reguªy bankowej. W przypadku stopy miesi cznej mamy: k = 12 i wobec wzoru (2.5) Dalej dla 3 lat m 12 = 12 3 = 36 oraz Dla stopy 13dniowej k = oraz i 12 = i = 18% 1 6 = 3%. I = i 12 m 12 K 0 = = 432 [zª] i = i = 18% = 1.3%. Mamy te»,»e dla 3 lat m = = oraz I = i m K 0 = = 432 [zª] Wreszcie dla stopy 2letniej k = 1 2, i 1 2 = i = 18% 4 = 72% m 1 2 = = 3 2 I = i 1 m 1 K 0 = = 432 [zª] Przykªad 2.5. Najni»sza cena, po której kupiono 26tygodniowe bony skarbowe wyniosªa zª za bon o warto±ci zª. Obliczy stop zysku tych bonów w skali 26 tygodni i skali roku. oraz Mamy wi c co wynika ze wzoru W skali roku i k = k = K = K 0 + i k K 0. = = 5.03%, r = i k k = 5.03% = 9.95%. Aktualizacja: 9 czerwca

13 Rozdziaª 2. Procent prosty Stopa zmienna w czasie, stopa przeci tna. Zaªó»my,»e czas oprocentowania kapitaªu K 0 wynosi n lat i skªada si z m nast puj cych po sobie okresów o dªugo±ci n 1, n 2,..., n m lat, gdzie n = m n i. i=1 Zaªó»my dalej,»e w itym okresie obowi zuje stopa roczna r i, i = 1, 2,..., m. Wówczas odsetki proste w itym okresie wynosz Š czne odsetki za okres n lat wynosz wi c I ni = r i n i K 0. I = m m r i n i K 0 = K 0 r i n i, i=1 i=1 za± kapitaª ko«cowy K = K 0 + K 0 m i=1 r i n i = K 0 ( 1 + m i=1 r i n i ). (2.6) Mo»emy teraz wprowadzi poj cie stopy przeci tnej r (za okres n lat) okre±lonej za pomoc równo±ci rnk 0 = K 0 Czyli jest to staªa stopa, jaka daªaby za n lat ten sam przyrost kapitaªu, co stopy zmienne. Wynika st d,»e m r = 1 r n i n i. i=1 Stopa przeci tna jest wi c ±redni stop wa»on stóp r 1, r 2,..., r m z wagami b d cymi dªugo±ciami poszczególnych okresów. W szczególno±ci, je±li okresy s jednakowe, stopa przeci tna jest ±redni arytmetyczn stóp r 1, r 2,..., r m. Przykªad 2.6. Pan X wpªaciª 3600 zª na roczn lokat z odsetkami naliczanymi po zako«czeniu lokaty. Przez 4 miesi ce obowi zywaªo oprocentowanie 6%, przez nast pne 3 miesi ce 5.5%, a przez ostatnie 5 miesi cy 4.5% (wszystkie stopy w stosunku rocznym). Zgodnie z (2.6) warto± lokaty wynosi m i=1 r i n i. ( ) 4 K = = 12 ( ) 160 Natomiast ±rednia stopa r = = = 5.25%. = = 3789 [zª]. Aktualizacja: 9 czerwca

14 Rozdziaª 2. Procent prosty Dyskontowanie proste. Dyskontowaniem nazywamy obliczanie kapitaªu pocz tkowego K 0 na podstawie warto±ci kapitaªu ko«cowego K. Ró»nic D mi dzy kapitaªem ko«cowym i pocz tkowym nazywamy dyskontem. Je±li dyskontowanie odbywa si przy u»yciu stopy procentowej r, to nazywamy je dyskontem prostym. W matematyce nansowej stosuje si równie» dyskontowanie handlowe oparte na tzw. stopie dyskontowej. Zatem, przyjmuj c za n czas wyra»ony w latach mamy,»e K = K 0 (1 + rn) sk d oraz K 0 = K (1 + rn) 1 D = K K 0 = K K (1 + rn) 1 = K + Krn K 1 + rn = Krn 1 + rn = Krn (1 + rn) 1. Przykªad 2.7. Oprocentowanie rachunku bankowego wynosi 16% w skali roku. Przy jakiej wpªacie a) 1 kwietnia, b) 1 stycznia saldo na rachunku 1 stycznia nast pnego roku b dzie wynosi 1000 zª? Mamy natychmiast a) b) K 0 = K 1 + rn = K 0 = = = [zª], = [zª]. Aktualizacja: 9 czerwca

15 Rozdziaª 3 Dyskonto handlowe proste Dyskonto handlowe. Zapªata za po»yczenie pieni dzy mo»e by zrealizowana w formie odsetek od po»yczonej kwoty. Nie jest to jednak jedyna forma zapªaty, omówimy teraz zapªat za po»yczk zwan dyskontem. Dyskontem handlowym nazywamy zapªat za po»yczk obliczon za pomoc stopy dyskontowej na podstawie kwoty, któr dªu»nik zwróci po ustalonym czasie, przy czym dyskonto jest pªatne z góry (w momencie otrzymania po»yczki) i pomniejsza kwot przekazanych pieni dzy. Dyskonto handlowe bywa nazywane procentem pªatnym z góry. Warto± dyskonta zale»y od kwoty, któr mamy zwróci oraz od czasu, na jaki po»yczamy pieni dze. Roczna stopa, przy u»yciu której oblicza si warto± dyskonta nosi nazw stopy dyskontowej. Mamy Zasada dyskonta handlowego (prostego). Dyskonto jest obliczane od kwoty, któr dªu»nik zwróci po ustalonym czasie, jest proporcjonalne do tego czasu i jest odejmowane od tej kwoty w momencie udzielenia po»yczki. Niech: F kwota spªaty (warto± nominalna po»yczki), D dyskonto, P warto± pocz tkowa po»yczki (warto± nominalna po potr ceniu dyskonta) d roczna stopa dyskontowa, n czas od otrzymania do zwrotu po»yczki, wyra»ony w latach. Zgodnie z zasad dyskonta handlowego: oraz sk d równie» D = df n (3.1) P = F D = F (1 dn). (3.2) F = P. (3.3) 1 dn Warto jeszcze zwróci uwag,»e warto± pocz tkowa po»yczki nie mo»e by ujemna czyli F D > 0 15

16 Rozdziaª 3. Dyskonto handlowe proste. sk d dostajemy,»e dn < 1, co oznacza,»e przy danej stopie d czas udzielenia po»yczki musi speªnia warunek za± przy ustalonym czasie n stopa musi speªnia warunek n < 1 d, (3.4) d < 1 n. (3.5) Przykªad 3.1. Aby dzi± dosta po»yczk zobowi zujemy si odda po 3 miesi cach 1500 zª. Jaka jest opªata za po»yczk, je±li ma ona posta dyskonta o stopie d = 14%. Wobec (3.1) 3 D = = zª, 12 a zatem otrzymamy P = F D = = zª. Przykªad 3.2. Po koniec 2001 roku du» popularno±ci cieszyªy si w Polsce tzw. lokaty antypodatkowe z odsetkami pªatnymi z góry w zwi zku z 20% tzw. podatkiem Belki. Zaªó»- my,»e dysponujemy kwot zª i chcemy je zdeponowa na póª roku maj c do wyboru dwie oferty: w banku X póªroczn lokat z odsetkami pªaconymi z góry przy stopie rocznej d = 12% w banku Y póªroczn, tradycyjn lokat z oprocentowaniem r = 15% w stosunku rocznym. Która oferta jest lepsza? W banku X po»yczka lokata ma charakter dyskontowy z kwot pocz tkow P = zª, musimy wi c obliczy kwot ko«cow F : F = P 1 dn = W banku Y mamy,»e odsetki b d wynosiªy I = rp n = ale b d obci»one podatkiem, a zatem bank wypªaci nam Zatem, lepiej skorzysta z oferty banku X = zª = zª K = = zª. Aktualizacja: 9 czerwca

17 Rozdziaª 3. Dyskonto handlowe proste. Obliczymy jeszcze przy jakiej stopie r obie oferty s jednakowo opªacalne P 1 dn = P + rp n = 1 + rn dn 1 rn 0.8 = 1 dn 1 rn 0.8 = nd 1 dn r = 1.25d = 1 dn = = 15.96% Stopa dyskontowa a stopa procentowa. Zajmiemy si odpowiedzi na pytanie kiedy stopa dyskontowa i procentowa wygeneruj w jednakowym czasie jednakowe odsetki. Takie stop nazywamy równowa»nymi. Zasada równowa»no±ci stopy dyskontowej i procentowej. Roczna stopa dyskontowa d i roczna stopa procentowa r s równowa»ne w czasie n, je±li dyskonto i odsetki obliczane przy tych stopach dla tej samej po»yczki s równe. Wyprowadzimy teraz analityczny warunek równowa»no±ci obu stóp. Skoro (przy oznaczeniach przyj tych w tym oraz poprzednim rozdziale) D = I przy warunku K 0 = P, wi c wobec (3.1) df n = rp n, sk d uwzgl dniaj c (3.3) czyli oraz Ze wzorów (3.6)-(3.7) wynika Wªasno± 3.1. P 1 dn = rp, r = d = d (3.6) 1 dn r. (3.7) 1+rn 1. Wysoko± równowa»nych stóp nie zale»y od kwoty udzielonej po»yczki, ale zale»y od czasu na jaki j udzielono. 2. Istnieje dokªadnie jeden okres n, w którym stopy s równowa»ne (zwany okresem równowa»no±ci stóp dyskontowej i procentowej), wynosi on n = 1 d 1 r. (3.8) 3. Okres równowa»no±ci stóp d i n jest dodatni (wynika, to z warunku (3.4)). Aktualizacja: 9 czerwca

18 Rozdziaª 3. Dyskonto handlowe proste. 4. Dla ka»dego okresu n i ka»dej stopy procentowej r istnieje równowa»na w okresie n stopa dyskontowa d. 5. Dla ka»dej stopy dyskontowej d i ka»dego okresu n speªniaj cego warunek nd < 1 istnieje równowa»na w okresie n stopa r. Zauwa»my te»,»e warunkiem, aby warto± pocz tkowa po»yczki przy dyskoncie przy okresie po»yczki n byªa dodatnia byªa nierówno± n < 1, która dla okresu równowa»no±ci d otrzymanego w (3.8) jest oczywi±cie speªniona. Przykªad 3.3. Powró my do przykªadu, w którym rozwa»ali±my inwestycj w 26 tygodniowe bony skarbowe o warto±ci zª. Nominalna cena zakupu tych bonów wynosiªa zª. Przyjmijmy F = zª, P = zª, n = Roczna stopa dyskonta 360 wynosiªa wi c d = D nf = F P nf Roczna stopa rentowno±ci tej inwestycji jest równa r = D np = = = 9.47%. = = = 9.95%. Jest to oczywi±cie roczne oprocentowanie po»yczki , której warto± wraz z odsetkami wyniosªaby po 26 tygodniach zª. Powy»szy przykªad uzmysªawia nam nast puj ce spostrze»enie. Wªasno± 3.2. Roczna stopa zysku (rentowno±ci) z transakcji, w której opªat jest dyskonto obliczone przy stopie d za czas n jest roczn stop procentow r równowa»n stopie d w czasie n. Dowód. Rzeczywi±cie, roczna stopa zysku wynosi w tym wypadku D np = I np = r. W praktyce du»e znaczenie ma Wªasno± 3.3. Niech d i r b d stopami rocznymi dyskontow i procentow odpowiednio równowa»nymi w okresie n. Niech D b dzie warto±ci dyskonta, za± I warto±ci odsetek przy po»yczce na n lat (n < 1 ). Wówczas d D > I n > n, D < I n < n. Aktualizacja: 9 czerwca

19 Rozdziaª 3. Dyskonto handlowe proste. Dowód. Niech P b dzie warto±ci pocz tkow po»yczki, F kwot spªaty po»yczki dyskontowej o warto±ci pocz tkowej P po n latach.. Mamy wobec (3.1), (3.2) oraz (3.6),»e D = df n, Zatem I = rp n = rf (1 dn)n = W konsekwencji (przy zaªo»eniu,»e n < 1 d ) d 1 dn F (1 dn)n = df n. 1 d n 1 d n D I = 1 d n 1 dn. D > I 1 d n 1 dn > 1 n > n oraz D < I 1 d n 1 dn < 1 n < n teraz n > n, to D > I, je±li n < n, to D < I. Mamy równie» Wªasno± 3.4. Niech n oznacza czas od otrzymania do zwrotu po»yczki, I warto± odsetek za czas n przy stopie rocznej stopie procentowej r, za± D warto± dyskonta tej samej po»yczki za czas n lat przy rocznej stopie dyskontowej d (n < 1 ). Wówczas: d D > I r < D < I r > d 1 dn d > r 1 + rn. d 1 dn d < r 1 + rn. Dowód. Mamy wobec (3.3) sk d (przy zaªo»eniu n < 1 d ) D I = df rp = F = dp 1 dn P 1 dn 1 rp = d 1 dn 1 r, oraz D > I d 1 dn 1 r > 1 r < D < I r > d 1 dn d > r 1 + rn d 1 dn d < r 1 + rn Aktualizacja: 9 czerwca

20 Rozdziaª 3. Dyskonto handlowe proste Weksle. Weksel stanowi zobowi zanie do zapªaty okre±lonej kwoty w ustalonym terminie i ma form dokumentu sprecyzowanego odpowiednimi przepisami. Kwot, do zapªaty której zobowi zuje weksel nazywamy warto±ci nominaln weksla. Termin, w którym weksel ma by spªacony nazywamy terminem wykupu weksla. Warto± weksla obliczon na podstawie jego warto±ci nominalnej przy ustalonej stopie dyskontowej d na okre±lony dzie«poprzedzaj cy poprzedzaj cy termin jego wykupu nazywamy warto±ci handlow (aktualn ) weksla. Poniewa» weksel stanowi form po»yczki liczonej wedªug zasady dyskonta handlowego, zast pujemy dotychczas stosowan terminologi dotycz c dyskonta handlowego w nast puj cy sposób: kwota spªaty F warto± nominalna weksla, opªata za po»yczk (dyskonto) D warto± dyskonta weksla, warto± pocz tkowa po»yczki P = F D warto± aktualna weksla, czas od otrzymania do zwrotu po»yczki n czas do wykupu weksla. W konsekwencji, aktualna warto± weksla o warto± nominalnej F, przy stopie dyskontowej (rocznej) d na n lat przed wykupem wynosi P = F (1 dn). Warto jeszcze zwróci uwag,»e w odniesieniu do weksli czas w dniach zamienia si na lata wedªug reguªy bankowej (1 rok = 360 dni). Przykªad 3.4. Zobowi zanie do zapªaty za dostaw pewnego towaru o warto± 195 jp (jednostek pieni»nych) ma posta weksla podpisanego 3 lipca na sum 200 jp z terminem wykupu 3 pa¹dziernika tego samego roku. Mamy wi c F = 200, P = 195, D = F P = 5. Czas do wykupu wyra»ony w dniach (wg tabeli) = 92 dni; wyra»ony w latach Stopa dyskontowa d = D nf = n = = = 9 92 = 9.78%. Aktualizacja: 9 czerwca

21 Rozdziaª 3. Dyskonto handlowe proste. Równowa»na stopa procentowa przy czasie n wynosi r = 9 d 1 dn = = = = = 10.03%. Oznacza to,»e gdyby±my 3 lipca po»yczyli 195 jp, to zwrot 3 pa¹dziernika 200 jp oznaczaªby stop procentow 10.03%. Innymi sªowy po»yczka byªaby korzystniejsza od wystawienia weksla przy stopie mniejszej ni» 10.03%. Wynika to równie» bezpo±rednio z wªasno±ci 3.4. Przykªad 3.5. Firma X rozwa»a dwa warianty pozyskania potrzebnych jej ±rodków: wystawienie weksla o terminie wykupu za 90 dni przy stopie dyskontowej d = 16%, albo 90 dniowa po»yczka przy stopie rocznej r = 17%. Która opcja jest korzystniejsza. Mamy d 1 dn = = = = 1 6 = 16.67% < r. Zatem z wªasno±ci 3.4 wynika,»e weksel jest bardziej opªacalny. Mo»emy równie» obliczy czas n, przy którym obie stopy s równowa»ne. Z (3.8) mamy to jest n = 1 d 1 r = = = = dni. = Z wªasno±ci 3.3 po»yczka byªaby korzystniejsza dla czasu co najmniej 133 dni. Aktualizacja: 9 czerwca

22 Rozdziaª 4 Procent skªadany 4.1. Zasada oprocentowania skªadanego. Przypomnijmy,»e w przypadku oprocentowania prostego odsetki s dopisywane do kapitaªu dopiero po zako«czeniu czasu oprocentowania. Taki proces nazywa si kapitalizacj. Gdy jednak odsetki powi kszaj kapitaª w równych odst pach czasu, przed upªywem czasu oprocentowania mamy do czynienia z procentem skªadanym. Czas, po upªywie którego odsetki s za ka»dym razem dopisywane do kapitaªu nazywa si okresem kapitalizacji. Zasada oprocentowania skªadanego. Oprocentowanie skªadane polega na tym,»e odsetki (proste) oblicza si za ka»dy ustalony z góry okres i kapitalizuje si je na koniec tego okresu. Omówimy trzy zasadnicze typy oprocentowania skªadanego zwi zane z ró»nymi okresami kapitalizacji Kapitalizacja roczna. Przypu± my,»e dany jest kapitaª pocz tkowy K 0 > 0 i roczna stopa procentowa r, a odsetki s kapitalizowane co rok. Niech n oznacza okres oprocentowania wyra»ony w latach. Przy kapitalizacji rocznej musimy poczyni zaªo»enie,»e n N (:= {1, 2,...}). Obliczmy warto± kapitaªu po upªywie kolejnych lat: po roku K 1 = K 0 + rk 0 = K 0 (1 + r) po dwóch latach K 2 = K 1 + rk 1 = K 1 (1 + r) = K 0 (1 + r) 2. po n latach. K 0 (1 + r) n Zatem, po upªywie n lat kapitaª K n wynosi: za± ª czne odsetki po upªywie n lat: K n = K 0 (1 + r) n, (4.1) I n = K n K 0 = K 0 ((1 + r) n 1). (4.2) 22

23 Rozdziaª 4. Procent skªadany Równania (4.1)-(4.2) stanowi model oprocentowania skªadanego przy kapitalizacji rocznej, albo krócej: model kapitalizacji rocznej. Widzimy te»,»e przy modelu rocznym kapitaª wzrasta geometrycznie z ilorazem (1 + r). Model ten mo»e by wi c opisany za pomoc równania ró»nicowego postaci K n+1 = K n (1 + r) n, n N {0}. Šatwo wida,»e przy danym kapitale pocz tkowym K 0 i ko«cowym K n (K n > K 0 ) za n lat roczna stopa oprocentowania wynosi r = n Kn K 0 1, (4.3) za± przy danym kapitale pocz tkowym K 0, ko«cowym K n (K n > K 0 ) i stopie rocznej r czas oprocentowania n (wyra»ony w latach) wynosi ( ) ( ) K Kn ln n K 0 n = log 1+r = K 0 ln (1 + r). (4.4) W tym drugim przypadku nale»y dodatkowo zaªo»y,»e K 0, K n i r s tak dobrane,»e ) ln( Kn K 0 ln(1+r) jest liczb naturaln. Przykªad 4.1. Rozwa»my pi cioletni lokat w wysoko±ci K 0 = zª przy czym: (a) odsetki s naliczane po jej zako«czeniu a stopa procentowa wynosi r = 12%, (b) lokata jest kapitalizowana corocznie a stopa procentowa wynosi r = 10%. W pierwszym przypadku warto± ko«cowa kapitaªu wynosi K 5 = K 0 (1 + rn) = ( ) = zª, w drugim K 5 = K 0 (1 + r) n = ( ) 5 = zª. Widzimy wi c,»e pomimo ni»szej stopy kapitalizacja jest bardziej opªacalna. Mo»emy si te» zastanowi jaka stopa roczna r bez kapitalizacji wygeneruje po 5 latach ten sam kapitaª co stopa r z kapitalizacj : r = K 5 K 0 1 n = = 12.20%, i na odwrót, jaka stopa roczna ˆr z kapitalizacj wygeneruje po 5 latach ten sam kapitaª co stopa roczna r bez kapitalizacji K ˆr = 5 1 = 5 K %. Aktualizacja: 9 czerwca

24 Rozdziaª 4. Procent skªadany 4.3. Kapitalizacja podokresowa Przypu± my,»e odsetki dopisywane s za ka»dym razem po upªywie czasu krótszego ni» 1 rok. Wtedy taki okres nazywamy podokresem kapitalizacji. Oczywi±cie kapitaª b dzie wzrastaª dokªadnie wg tej samej zasady co przy kapitalizacji rocznej, pod warunkiem»e do jego opisu b dziemy u»ywa stopy z zwi zanej z tym podokresem czyli stopy podokresowej. Poj cie stopy podokresowej pojawiªo si przy omawianiu oprocentowania prostego. W przypadku kapitalizacji podokresowej jest ona równa procentowi, o jaki wzrasta kapitaª za ka»dym razem po upªywie jednego podokresu. Liczb podokresów kapitalizacji przypadaj cych na jeden rok nazywa si cz stotliwo±ci kapitalizacji. Wprowadzaj c oznaczenia analogiczne jak dla oprocentowania prostego przyjmijmy k cz stotliwo± kapitalizacji (ile razy w roku dopisywane s odsetki), m k czas oprocentowania wyra»ony w liczbie podokresów (zakªadamy,»e m k N), i k stopa podokresowa. Wtedy, rozumuj c analogicznie jak dla kapitalizacji rocznej dostajemy,»e kapitaª K mk po upªywie czasu m k (czyli na koniec m k tego podokresu), przy kapitale pocz tkowym K 0 wynosi K mk = K 0 (1 + i k ) m k, a ª czne odsetki po upªywie czasu m k wynosz I mk = K 0 ((1 + i k ) m k 1). Przykªad 4.2. Niech warto± pocz tkowa kapitaªu wynosi K 0 = 1000 zª. Kapitaª ro±nie wedªug oprocentowania skªadanego z kapitalizacj kwartaln (k = 4) i stop kwartaln i 4 = 6%. Wówczas okres 2 lat stanowi 8 podokresów (m k = 8). Kapitaª ko«cowy wynosi wi c K 8 = K 0 (1 + i k ) m k = 1000 ( ) 8 = zª. Cz sto warunki oprocentowania z kapitalizacj podokresow z cz stotliwo±ci kapitalizacji k razy w roku mog by podane przy u»yciu tak zwanej rocznej stopy nominalnej r k (a nie podokresowej i k ). W tym wypadku podawana roczna stopa nominalna r k jest deniowana jako stopa proporcjonalna do stopy podokresowej, dokªadniej r k := k i k. Kapitaª po upªywie m k okresów przy powy»szych warunkach oprocentowania i przy kapitale pocz tkowym K 0 b dzie wynosi K mk = K 0 ( 1 + r kk ) mk, albo, je±li zamiast czasu wyra»onego w liczbie podokresów u»yjemy odpowiadaj cego mu czasu wyra»onego w n latach, K n = K 0 ( 1 + r kk ) nk. Warto równie» zwróci uwag,»e o ile stopa podokresowa wyra»aªa procent o jaki wzro±nie nas kapitaª w ci gu jednego okresu kapitalizacji, to stopa roczna nominalna ju» takiej Aktualizacja: 9 czerwca

25 Rozdziaª 4. Procent skªadany wªasno±ci nie posiada (chyba,»e podokres jest równy 1 rok co, cho formalnie poprawne, podwa»a praktyczny sens u»ycia okre±lenia podokres). U»ywaj c rocznej stopy nominalnej mo»na wprowadzi jeszcze jeden wspóªczynnik mierz cy szybko± wzrostu kapitaªu. Przy poprzednich oznaczeniach zbadajmy iloraz warto±ci kapitaªu po dwóch nast puj cych po sobie latach K n+1 = K ( ) r kk nk+k ( ( ) K n K r kk nk = 1 + r ) k k. k Wspóªczynnik ten oznaczany przez ρ k nie zale»y od n i zwany jest rocznym czynnikiem oprocentowania. Informuje on ile razy zwi ksza si kapitaª po upªywie roku. Ma on nast puj c (do± jasn intuicyjnie wªasno± ) Wªasno± 4.1. Przy ustalonej rocznej stopie nominalnej roczny czynnik oprocentowania jest tym wi kszy (czyli kapitaª ro±nie tym szybciej), im krótszy jest okres kapitalizacji Kapitalizacja ci gªa Przypu± my,»e dana jest roczna stopa nominalna r c. Je±li zaªo»ymy,»e cz stotliwo± kapitalizacji k mo»e wzrasta nieograniczenie (czyli okres kapitalizacji staje si niesko«czenie maªy, dodatni), to przy zaªo»eniu,»e stopa r c jest niezmienna dostajemy,»e po n latach kapitaª K n, którego warto± pocz tkowa byªa K 0 b dzie wynosi ( K n = lim K 0 k 1 + r c k ) nk = lim k K 0 ( ( 1 + r ) k c rc k ) nrc = K 0 e rcn. (4.5) Zauwa»my,»e powy»szy wzór ma sens nie tylko dla n N, n mo»e by liczb rzeczywista dodatni, musimy tylko pami ta,»e odpowiada upªywowi czasu wyra»onego w jednostce 1 rok. Z tego powodu wygodniej b dzie dla oznaczania czasu u»ywa litery t. Zatem, w chwili t 0 warto± kapitaªu K(t) podlegaj cego oprocentowaniu ci gªemu (z kapitalizacj co niesko«czenie krótki czas) z roczn stop nominaln r c wynosi K(t) = K(0)e rct. (4.6) Je»eli zaªo»ymy,»e zamiast warto±ci kapitaªu pocz tkowego w chwili t = 0 znana jest warto± kapitaªu w chwili t = t 0, to jego warto± w dowolnej chwili t t 0 wynosi b dzie K(t) = K(t 0 )e rc(t t 0). (4.7) Wreszcie, je±li przyjmiemy r = e rc 1, to wzór (4.7) przyjmie posta K(t) = K(t 0 )(1 + r) (t t 0). (4.8) Wzory (4.5)-(4.8) opisuj wi c model oprocentowania skªadanego przy kapitalizacji ci gªej (co niesko«czenie krótki czas) zwany równie» modelem kapitalizacji ci gªej. Šatwo sprawdzi, podstawiaj c we wzorze (4.8) t = t 0 +1,»e r jest roczn stop efektywn, czyli w ci gu roku kapitaª pocz tkowy podlegaj cy modelowi (4.8) wzro±nie o dokªadnie r%. Aktualizacja: 9 czerwca

26 Rozdziaª 4. Procent skªadany Powy»szy model mo»na równie» wyprowadzi nast puj co. Przypu± my,»e kapitalizacja odbywa si co t lat ( t nie musi by wielko±ci caªkowit ). Wówczas, je±li w chwili t warto± kapitaªu wynosiªa K (t) oraz kapitalizacja nast pi w chwili t + t, to K (t + t) = K (t) + K (t) r c t st d K (t + t) K (t) = r c K (t). t Gdyby okres kapitalizacji byª niesko«czenie krótki, to czyli K (t + t) K (t) lim t 0 t = r c K (t) K (t) = r c K (t). (4.9) Rozwi zaniem powy»szego równania jest ka»da funkcja postaci, K (t) = ce rct, gdzie c jest dowoln staª. Zakªadaj c,»e w chwili pocz tkowej t = 0 warto± kapitaªu wynosiªa K 0 mamy,»e K 0 = c, sk d K (t) = K 0 e rct. Tak jak poprzednio musimy pami ta,»e powy»sze rozumowanie jest prawdziwe, je±li jednostk czasu t jest 1 rok. Równanie (4.9) mówi,»e przy kapitalizacji ci gªej pr dko± wzrostu kapitaªu w chwili t jest proporcjonalna do jego wielko±ci, za± wspóªczynnik tej proporcjonalno±ci interpretujemy jako roczn stop nominaln Równowa»no± stóp procentowych oprocentowania skªadanego. Zajmiemy si teraz problemem równowa»no±ci stóp procentowych w oprocentowaniu skªadanym. Przypomnijmy ogóln denicj stóp równowa»nych. Dwie stopy procentowe i k1 i i k2 s równowa»ne w czasie n, je±li przy tym samym kapitale pocz tkowym K 0 generuj w czasie n identyczne odsetki albo, co na jedno wychodzi generuj ten sam kapitaª ko«- cowy K n. Denicja ta, wprowadzona przez nas w rozdziale dotycz cym oprocentowania prostego obowi zuje bez wzgl du na rodzaj oprocentowania. Podamy analityczny warunek równowa»no±ci dwóch stóp procentowych. Zajmijmy si najpierw oprocentowaniem skªadanym z kapitalizacj dyskretn. Rozwa»my dwa modele oprocentowania skªadanego. W pierwszym mamy do czynienia z kapitalizacj k 1 razy w roku i stop podokresow i k1 (zwi zan z podokresem 1 k 1 ), w drugim z kapitalizacj k 2 razy w roku i stop podokresow i k2 (zwi zan z podokresem Aktualizacja: 9 czerwca

27 Rozdziaª 4. Procent skªadany 1 k 2 ). Niech dany b dzie kapitaª pocz tkowy K 0 oraz czas n lat. Wówczas, stopy i k1 s równowa»ne wtedy i tylko wtedy, gdy i k2 oraz zatem K 0 (1 + i k1 ) nk 1 = K 0 (1 + i k2 ) nk 2 (1 + i k1 ) k 1 = (1 + i k2 ) k 2. Ta sama zale»no± przy u»yciu rocznych stóp nominalnych r k1 i r k2 proporcjonalnych do stóp i k1 i i k2 odpowiednio ma posta ( 1 + r k 1 k 1 ) k1 = ( 1 + r k 2 k 2 ) k2. Wreszcie, przy u»yciu rocznych czynników oprocentowuj cych ρ k1 i ρ k2 (odpowiadaj cych stopom r k1 i r k2 odpowiednio) dostajemy warunek równowa»no±ci w postaci ρ k1 = ρ k2. Oczywi±cie, z powy»szych wzorów wynika,»e równowa»no± stóp procentowych nie zale»y od kapitaªu pocz tkowego, ani czasu oprocentowania. Tym samym udowodnili±my Wªasno± 4.2. Niech i k1 oraz i k2 b d stopami podokresowymi i k1 oraz i k2 odpowiadaj cymi podokresom kapitalizacji k 1 i k 2, za± r k1, r k2 rocznymi stopami nominalnymi oraz ρ k1, ρ k2 rocznymi czynnikami oprocentowuj cymi odpowiadaj cymi stopom i k2, i k2 odpowiednio. Wówczas nast puj ce warunki s równowa»ne (1) stopy i k1 oraz i k2 s równowa»ne, (2) (1 + i k1 ) k 1 = (1 + i k2 ) k 2, ( ) (3) 1 + r k1 ( ) k 1 k 1 = 1 + r k2 k 2 k 2, (4) ρ k1 = ρ k2. Z powy»szej wªasno±ci ªatwo wynika,»e je»eli i k1 jest stop podokresow odpowiadaj c podokresowi kapitalizacji k 1, to równowa»na stopa podokresowa i k2 odpowiadaj ca podokresowi kapitalizacji k 2 wyra»a si wzorem i k2 = (1 + i k1 ) k 1 k 2 1. W szczególno±ci, stopa roczna (odpowiadaj ca okresowi kapitalizacji 1 raz w roku) równowa»na stopie i k odpowiadaj cej podokresowi k nazywana stop efektywn, jest oznaczana symbolem r ef i wynosi r ef = (1 + i k ) k 1 = ρ k 1, (4.10) gdzie ρ k oznacza roczny czynnik oprocentowania dla stopy podokresowej i k. Poniewa» roczny czynnik oprocentowania mierzy ile razy powi kszy si kapitaª w ci gu roku, to stopa efektywna informuje nas o ile procent powi kszy si ten kapitaª w ci gu roku. Aktualizacja: 9 czerwca

28 Rozdziaª 4. Procent skªadany Stopa podokresowa i k odpowiadaj ca okresowi kapitalizacji k równowa»na stopie efektywnej r ef wynosi natomiast i k = (1 + r ef ) 1 k 1. Wreszcie, je±li r k1 jest roczn stop nominaln odpowiadaj c podokresowi kapitalizacji k 1, to jak ªatwo sprawdzi, równowa»na roczna stopa nominalna r k2 odpowiadaj ca podokresowi kapitalizacji k 2 wyra»a si wzorem ( ) ( ) k1 r k2 = 1 + r k k 1 2 k 1 1 k 1. Je»eli teraz porównamy kapitalizacj ci gª przy rocznej stopie nominalnej r c z kapitalizacj k razy w roku i stop podokresow i k, to te dwie stopy s równowa»ne wtedy i tylko wtedy, gdy e rc = (1 + i k ) k. W szczególno±ci, stopa efektywna równowa»na stopie r c wynosi r ef = e rc 1 = ρ c 1. Na zako«czenie zajmiemy si problemem równowa»no±ci stóp procentowych przy oprocentowania skªadanym i prostym. Niech i k b dzie stop podokresow odpowiadaj c podokresowi k, za± r roczn stop procentow przy oprocentowaniu prostym. Wówczas, w my±l zasady równowa»no±ci stóp stopy s równowa»ne w okresie n lat wtedy i tylko wtedy, gdy (1 + i k ) nk = 1 + rn. Równowa»no± stóp oprocentowania prostego i zªo»onego zale»y wi c od okresu oprocentowania. Mo»na udowodni,»e je±li te dwie stopy s równowa»ne w okresie n, to nie s równowa»ne w»adnym innym okresie Stopa zmienna w czasie, stopa przeci tna. Przypu± my,»e kapitaª K 0 zostaª zªo»ony na n lat z kapitalizacj roczn, przy czym w kolejnych latach obowi zywaªy stopy r (i), i = 1, 2,..., n. Wtedy warto± kapitaªu w kolejnych latach wynosi K 1 = K 0 ( 1 + r (1) ), K 2 = K 0 ( 1 + r (1) ) ( 1 + r (2)), Indukcyjnie dowodzimy,»e warto± kapitaªu po n latach wynosi... K n = K 0 j i=1 ( 1 + r (i) ), (4.11) za± ª czne odsetki po n latach ( j ( I n = K ) ) 0 i=1 1 + r (i) 1. (4.12) Aktualizacja: 9 czerwca

29 Rozdziaª 4. Procent skªadany Powy»sze wzory opisuj model oprocentowania skªadanego rocznego przy zmiennej stopie. Mo»emy wprowadzi dla tego modelu stop przeci tn (roczn ) r jako stop roczn, która wygeneruje po okresie n lat ten sam kapitaª K n, zatem sk d K 0 (1 + r) n = K 0 n i=1 ( 1 + r (i) ), r = n n j=1 (1 + r(i) ) 1. (4.13) Je±li oznaczymy przez ρ przeci tny roczny czynnik oprocentowuj cy odpowiadaj cy stopie przeci tnej, to ρ = r + 1 = n n j=1 (1 + r(i) ), mo»emy wi c powiedzie,»e przeci tny roczny czynnik oprocentowuj cy jest ±redni geometryczn rocznych czynników oprocentowuj cych w kolejnych latach okresu n lat. Uogólniaj c powy»sze wzory, je±li stopy i (j), j = 1, 2,..., m s stopami okresowymi (niekoniecznie rocznymi) w kolejnych okresach, to warto± ko«cowa kapitaªu pocz tkowego K 0 zªo»onego na czas m podokresów (z kapitalizacj na koniec ka»dego okresu) wynosi K m = K 0 m j=1 ( 1 + i (j) ), (4.14) za± stopa przeci tna w czasie m podokresów, zwana m okresow stop przeci tn, ī wynosi ī = m m j=1 (1 + i(j) ) 1. (4.15) Zauwa»my,»e wobec wzoru (4.14) m okresowy czynnik oprocentowuj cy ρ m (rozumiany jako wielko± o jak zmieni si kapitaª po upªywie m podokresów) wynosi ρ = m j=1 ( 1 + i (j) ), (4.16) natomiast m okresowa stopa efektywna r (czyli o jaki procent zmieni si kapitaª po upªywie m podokresów) wynosi r = ρ m 1 = m j=1 ( 1 + i (j) ) 1 (4.17) Rozwa»my teraz sytuacj, w której kapitaª K 0 zostaª zªo»ony na n lat z kapitalizacj ci gª, przy czym w kolejnych latach obowi zywaªy nominalne stopy nominalne r c (j), j = 1, 2,..., n. Wtedy kapitaª K n po n latach ma warto± K n = K 0 e r(1) c e r(2) c...r c (n) = K 0 e n j=1 r(j) c, za± roczna nominalna stopa ±rednia r c oprocentowania ci gªego speªnia warunek i wynosi e rcn = e n j=1 r(j) c, r c = 1 n n j=1 r(j) c, czyli jest ±redni arytmetyczn stóp r (j) c, j = 1, 2,..., n. Aktualizacja: 9 czerwca

30 Rozdziaª 4. Procent skªadany 4.7. Dyskontowanie skªadane. Zajmiemy si teraz operacj odwrotn do obliczania kapitaªu ko«cowego na podstawie kapitaªu pocz tkowego, który podlegaª oprocentowaniu skªadanemu, czyli operacj dyskontowania. Przypu± my,»e znamy warto± kapitaªu ko«cowego K n, który powstaª z kapitaªu pocz tkowego K 0 zdeponowanego na n lat przy oprocentowaniu skªadanym. Rozwa»my dwa przypadki: 1. Okres kapitalizacji wynosi rok i roczna stopa procentowa jest równa r. Wtedy z zale»no±ci K n = K 0 (1 + r) n dostajemy natychmiast,»e K 0 = K n (1 + r) n. 2. Kapitalizacja jest ci gªa z roczn stop r c. Wówczas K n = K 0 e rcn, sk d K 0 = e rcn K n. W obydwu przypadkach warto± dyskonta (czyli ró»nica mi dzy kapitaªem ko«cowym i pocz tkowym) jest równa warto±ci ª cznych odsetek od kapitaªu K 0. Czynniki 1 1+r oraz e rc nazywaj si rocznymi czynnikami dyskontuj cymi przy kapitalizacji rocznej i ci gªej odpowiednio. Jest to wspóªczynnik ν przez jaki trzeba pomno»y kapitaª na koniec dowolnego roku, aby otrzyma kapitaª na pocz tku tego roku tzn, K n = νk n+1, Obliczaj c roczn stop dyskontow d, czyli o ile procent trzeba zmniejszy kapitaª K n+1 na koniec dowolnego roku, aby otrzyma kapitaª K n na pocz tku tego roku mamy d = K n+1 K n K n+1 = 1 ν. Zatem, roczna stopa dyskontowa przy kapitalizacji rocznej ze stop roczn r wynosi d = r = r 1 + r, za± przy kapitalizacji ci gªej i stopie nominalnej r c d c = 1 e rc. Przy u»yciu czynnika dyskontuj cego kapitaª pocz tkowy K 0, który wygeneruje po n latach kapitaª ko«cowy K n wyra»a si wzorem a przy u»yciu rocznej stopy dyskontowej d : K 0 = ν n K n, K 0 = (1 d) n K n. Aktualizacja: 9 czerwca

31 Rozdziaª 4. Procent skªadany 4.8. Oprocentowanie a inacja. Mianem inacji okre±lamy zjawisko spadku siªy nabywczej kapitaªu, czyli ilo±ci dóbr (towarów i usªug), które mo»emy kupi za ten kapitaª. Miar inacji w ustalonym okresie czasu jest stopa procentowa inacji, która wyra»a procentowy wzrost cen towarów i usªug w tym okresie. Poniewa» inacyjny wzrost cen w danym okresie nakªada si na wzrost cen w poprzednim okresie, wi c model opisuj cy inacyjne zmiany cen jest modelem oprocentowania skªadanego ze zmiennymi w czasie stopami wyra»onego równaniem (4.11). Przypu± my,»e badamy inacyjne zmiany cen w m okresach. Niech: i (j) inf okresowa stopa inacji w okresie j = 1, 2,..., m, f inf m okresowa stopa inacji (równa procentowi o jaki wzrosn ceny ª cznie po upªywie m okresów), ī inf przeci tna w czasie m okresów stopa inacji. Zgodnie ze wzorami (4.16)-(4.17) mokresowy czynnik inacji 1 + i inf wynosi 1 + f inf = ( ) m j=1 1 + i (j) inf, czyli jest iloczynem czynników inacji z kolejnych okresów. Za± zgodnie z (4.15) przeci tna w czasie m podokresów stopa inacji wynosi ī inf = m 1 + f inf 1 = m m j=1 ( ) 1 + i (j) inf 1. (4.18) Bior c pod uwag wpªyw inacji na zmian warto±ci kapitaªu pocz tkowego K 0 po upªywie pewnego ustalonego okresu t nale»y rozró»ni jego wzrost nominalny np. zwi zany z faktem,»e kapitaª byª zdeponowany w banku, z jego wzrostem realnym zwi zanym z siª nabywcz tego kapitaªu. Zaªó»my,»e dana jest pewna stopa procentowa i nom zwana w tym kontek±cie stop nominaln. Wedªug tej stopy, po upªywie czasu t kapitaª ko«cowy b dzie wynosi K nom = K 0 (1 + i nom ). (4.19) Jednak warto± K real tego kapitaªu zwi zana z jego siª nabywcz b dzie tyle razy mniejsza ile razy wzrosªy ceny w tym okresie. Je±li wi c i inf oznacza stop inacji w tym okresie, to K real = K nom 1 + i nom = K 0. (4.20) 1 + i inf 1 + i inf Powy»sze rozwa»ania pozwalaj na formalne wprowadzenie poj warto± kapitaªu nominalnego i realnego. Warto±ci nominaln kapitaªu na koniec okresu dªugo±ci t przy danej stopie i nom nazywamy warto± okre±lon równo±ci (4.19), tzn. K nom := K 0 (1 + i nom ). Aktualizacja: 9 czerwca

32 Rozdziaª 4. Procent skªadany Warto±ci realn kapitaªu na koniec okresu dªugo±ci t przy stopie inacji i inf nazywamy warto± okre±lon równo±ci (4.20) t.j. Stop realn nazywamy liczb Wobec (4.19)-(4.20) K real = K real := Knom 1+i inf. i real := 1 + i nom 1 + i inf 1. (4.21) K nom 1 + i inf = K 0 (1 + i nom ) 1 + i inf = K 0 (1 + i real ), czyli stopa i real jest w istocie stop procentow informuj c o ile procent zmienia si warto± realna kapitaªu w badanym okresie czasu t. Bezpo±rednio z (4.21) wynika,»e 1 + i nom = (1 + i real ) (1 + i inf ). (4.22) Powy»sza zale»no± nosi nazw wzoru Fishera. Mo»emy wi c powiedzie,»e czynnik nominalnego oprocentowania kapitaªu jest iloczynem czynnika realnego wzrostu kapitaªu i czynnika inacji. Ze wzoru Fishera wynika,»e oraz Mamy Wªasno± 4.3. i real = inom i inf 1+i inf (4.23) i inf = inom i real 1+i real. 1. Stopy nominalna jest równa stopie realnej jedynie przy zerowej inacji. 2. Je±li i inf > 0, to i real < i nom i inf. 3. Je±li i inf < 0, to i real > i nom i inf = i nom + i inf 4. i real > 0 i inf < i nom W okresach, w których stopa inacji jest ujemna mówimy o deacji, której miar jest stopa i inf. Wtedy wªasno± mówi,»e przy deacji (o stopie mniejszej ni» 1) warto± realna jest wi ksza ni» stopa nominalna nawet powi kszona o stop deacji. Przykªad 4.3. Tegoroczne ±rodki przyznane uczelni na prace naukowo-badawcze s wy»sze do ubiegªorocznych o 22%. Jaki jest realny wzrost tego funduszy, je±li stopa inacji wynosi 13%? sk d Przykªad pokazuje sens wzoru Fishera. Mam oczywi±cie,»e 1 + r real = 1 + r nom 1 + r inf = , r real = 7.96% Aktualizacja: 9 czerwca

33 Rozdziaª 4. Procent skªadany Przykªad 4.4. Przewiduj c stop inacji 5% rocznie ustalono,»e spªata po»yczki 6500 zª wyniesie po dwóch latach 8000 zª. Obliczymy realn roczn stop oprocentowania po»yczki, je±li (a) poziom inacji b dzie zgodny z przewidywaniami, (b) w pierwszym roku inacja wyniesie 6%, a w drugim 9%. (Ad a) Obliczymy najpierw roczn stop nominaln r nom oprocentowania po»yczki. Poniewa» 8000 = 6500 (1 + r nom ) 2, wi c r nom = %. Korzystaj c ze wzoru Fishera albo bezpo±rednio z (4.23) r real = r nom r inf 1 + r inf = %. (Ad b) Stopa inacji zmieniaªa si w ci gu caªego okresu dwóch lat. Mo»emy jednak obliczy stop przeci tn, która zgodnie z okre±leniem, wygenerowaªaby w okresie dwóch lat identyczny spadek warto±ci nominalnej kapitaªu. Zgodnie ze wzorem (4.18) r inf = ( ) ( ) %. r nom r inf 1 + r inf = %. Powró my jeszcze do zale»no±ci mi dzy warto±ci realn kapitaªu i jego warto±ci nominaln. Wobec okre±lenia warto±ci realnej K real = K ( ) ( nom 1 + iinf i inf = K nom = K nom 1 i ) inf. 1 + i inf 1 + i inf 1 + i inf Obliczenie kapitaªu realnego na podstawie kapitaªu realnego przypomina wi c operacj dyskontowania ze stop d inf := i inf. 1 + i inf Aktualizacja: 9 czerwca

34 Rozdziaª 5 Warto± kapitaªu w czasie 5.1. Model warto±ci kapitaªu w czasie. Jest rzecz jasn,»e warto± kapitaªu jest wielko±ci zmienn w czasie. Ta sama kwota pieni dzy posiadana 10 lat temu dzi± stanowi zupeªnie inn warto±. W matematyce - nansowej za aktualn warto± kapitaªu rozumie si jego warto± w chwili obecnej present value (PV). Dla oznaczenia przyszªej warto±ci kapitaªu u»ywa si skrótu FV future value. Oczywi±cie dla obliczenia przyszªej warto±ci kapitaªu na podstawie warto±ci obecnej stosuje si model oprocentowania, natomiast dla obliczenia warto±ci obecnej na podstawie warto±ci przyszªej model dyskontowania. Rozwa»my nast puj cy Przykªad 5.1. N pocz tku roku pan Kowalski ma zdeponowane na lokacie rocznej oprocentowanej 6% w skali roku zª. Na koniec roku pan Kowalski otrzyma zª jako zapªat za pewn prac zlecon. Zauwa»my,»e 1. Pan Kowalski nie mo»e powiedzie,»e na koniec roku b dzie posiadaczem kwoty zª albowiem b dzie posiadaczem kwoty zª oraz zª powi kszonej o odsetki: = W chwili obecnej pan Kowalski nie mo»e (na ogóª) uwa»a si za posiadacza kwoty zª. Gdyby chciaª za t kwot kupi samochód, to nawet likwiduj c lokat musiaªby wzi kredyt na pozostaª kwot. W sytuacji, gdyby otrzymaª kredyt do ko«ca roku musiaªby go spªaci wraz z odsetkami, czyli w kwocie przekraczaj cej 40000zª. Powy»szy przykªad pokazuje,»e aby analizowa warto± kapitaªu potrzebne jest u»ycie jakiego± mechanizmu rachunkowego przeliczaj cego jego warto± na wskazan chwil czasu. Oczywi±cie takim mechanizmem jest oprocentowania i dyskontowanie. Na ogóª do przeliczania warto±ci kapitaªu w czasie u»ywa si modelu zwi zanego z procentem (dyskontem) skªadanym. Niech R t K (t) b dzie funkcj modeluj c warto± kapitaªu w czasie (t oznacza czas mierzony w latach). Przypu± my,»e znana jest jego warto± K (t 0 ) w chwili t 0. Zastosujemy model wykªadniczy oprocentowania czyli model kapitalizacji ci gªej. Zaªó»my, 34

35 Rozdziaª 5. Warto± kapitaªu w czasie»e kapitaª podlega oprocentowaniu skªadanemu ze stop efektywn r > 0. Wobec (4.8) mamy dla t t 0 K (t) = K (t 0 ) (1 + r) t t 0, gdy» kapitaª podlega oprocentowaniu. Aby obliczy warto± kapitaªu dla t < t 0 musimy zauwa»y,»e zgodnie z modelem wykªadniczym sk d K (t 0 ) = K (t) (1 + r) t 0 t, K (t) = K (t 0 ) (1 + r) t t 0. Zatem, modelem zmiany warto±ci kapitaªu w czasie jest funkcja K (t) = K (t 0 ) (1 + r) t t 0, t R. (5.1) Oczywi±cie w przypadku, gdy kapitaª podlega oprocentowaniu skªadanemu z kapitalizacj okresow powy»szy funkcja uci gla dyskretne zmiany warto±ci kapitaªu. Wtedy warto±ci argumentu t powinny by dyskretne, zwi zane z dªugo±ci okresu kapitalizacji (pami tajmy,»e w ka»dym wypadku t wyra»a czas mierzony w latach). Za pomoc rocznej stopy nominalnej r c (speªniaj cej warunek (1 + r = e rc ) model (5.1) mo»e by wyra»ony jako K (t) = K (t 0 ) e rc(t t 0). Zwró my te» uwag,»e we wzorze (5.1) wybór chwili t 0 jest arbitralny t 0 mo»na zast pi dowolnie inn chwil t 1. Wtedy K (t 1 ) = K (t 0 ) (1 + r) t 1 t 0 oraz K (t) = K (t 0 ) (1 + r) t t 0+t 1 t 1 = K (t 0 ) (1 + r) t 1 t 0 (1 + r) t t 1 = K (t 1 ) (1 + r) t t 1. Kolejn istotn cech modelu (5.1) jest jego addytywno±. To znaczy, je±li kapitaª K podlegaj cy modelowi (5.1) jest sum kapitaªów K 1,... K m, tzn. K (t) = m K j (t), j=1 to ka»dy z kapitaªów K j zmienia sw warto± wedªug tego samego modelu tzn. K (t) = K (t 0 ) (1 + r) t t 0 = (1 + r) t t 0 m K j (t 0 ) = j=1 m K j (t 0 ) (1 + r) t t 0. j=1 Przykªad 5.2. Przypu± my,»e koszt produkcji towaru A wytwarzanego przez rm B przypadaj cy na jednostk czasu w chwili t wynosi c (t) (jest to tzw. strumie«kosztów produkcji wyra»ony w jednostkach monetarnych dzielonych przez czas; mo»na t wielko± uto»samia z pr dko±ci zmiany kosztów produkcji). Przypu± my,»e nie uwzgl dniamy zmiany warto±ci pieni dza w czasie. W tej sytuacji dla maªego przyrostu czasu t o chwili t do chwili t + t mo»na przyj,»e koszt produkcji nie zmienia si w tym przedziale czasowym i w konsekwencji wynosi c ( t) t. Post puj c jak przy konstrukcji caªki w sensie Riemanna dostajemy,»e caªkowity koszt produkcji w czasie od t 0 = 0 do chwili t = T wynosi T 0 c (t) dt. Aktualizacja: 9 czerwca

Zastosowania matematyki

Zastosowania matematyki Zastosowania matematyki Monika Bartkiewicz 1 / 126 ...czy«cie dobrze i po»yczajcie niczego si nie spodziewaj c(šk. 6,34-35) Zagadnienie pobierania procentu jest tak stare jak gospodarka pieni»na. Procent

Bardziej szczegółowo

Zastosowania matematyki

Zastosowania matematyki Zastosowania matematyki Monika Bartkiewicz 1 / 143 Dyskonto-przypomnienie Obliczanie kapitaªu pocz tkowego P v na podstawie znanej warto±ci kapitaªu ko«cowego F v nazywa si dyskontowaniem kapitaªu F v.

Bardziej szczegółowo

Zastosowania matematyki

Zastosowania matematyki Zastosowania matematyki Monika Bartkiewicz 1 / 126 ...czy«cie dobrze i po»yczajcie niczego si nie spodziewaj c(šk. 6,34-35) Zagadnienie pobierania procentu jest tak stare jak gospodarka pieni»na. Procent

Bardziej szczegółowo

Metody dowodzenia twierdze«

Metody dowodzenia twierdze« Metody dowodzenia twierdze«1 Metoda indukcji matematycznej Je±li T (n) jest form zdaniow okre±lon w zbiorze liczb naturalnych, to prawdziwe jest zdanie (T (0) n N (T (n) T (n + 1))) n N T (n). 2 W przypadku

Bardziej szczegółowo

ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ANALIZA NUMERYCZNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Metoda Eulera 3 1.1 zagadnienia brzegowe....................... 3 1.2 Zastosowanie ró»niczki...................... 4 1.3 Output do pliku

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0

1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0 1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f()=0 1.1 Metoda bisekcji Zaªó»my,»e funkcja f jest ci gªa w [a 0, b 0 ]. Pierwiastek jest w przedziale [a 0, b 0 ] gdy f(a 0 )f(b 0 ) < 0. (1) Ustalmy f(a 0

Bardziej szczegółowo

Zajęcia 1. Pojęcia: - Kapitalizacja powiększenie kapitału o odsetki, które zostały przez ten kapitał wygenerowane

Zajęcia 1. Pojęcia: - Kapitalizacja powiększenie kapitału o odsetki, które zostały przez ten kapitał wygenerowane Zajęcia 1 Pojęcia: - Procent setna część całości; w matematyce finansowej korzyści płynące z użytkowania kapitału (pojęcie używane zamiennie z terminem: odsetki) - Kapitalizacja powiększenie kapitału o

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

to: r z = I K 0 ; i okres tej stopy zwrotu wynosi T. 1 OS 2

to: r z = I K 0 ; i okres tej stopy zwrotu wynosi T. 1 OS 2 Matematyka nansowa - 1. Lokaty I. Wst pne denicje Konwencja Podstawow jednostk czasu w nansach b dzie rok, wi c je±li nie podajemy jednostki czasu np. podaj c okres stopy, domy±lnie jest to rok. Dla uproszczenia

Bardziej szczegółowo

Metodydowodzenia twierdzeń

Metodydowodzenia twierdzeń 1 Metodydowodzenia twierdzeń Przez zdanie rozumiemy dowolne stwierdzenie, które jest albo prawdziwe, albo faªszywe (nie mo»e by ono jednocze±nie prawdziwe i faªszywe). Tradycyjnie b dziemy u»ywali maªych

Bardziej szczegółowo

Strategie zabezpieczaj ce

Strategie zabezpieczaj ce 04062008 Plan prezentacji Model binarny Model Black Scholesa Bismut- Elworthy -Li formuła Model binarny i opcja call Niech cena akcji w chwili pocz tkowej wynosi S 0 = 21 Zaªó»my,»e ceny akcji po trzech

Bardziej szczegółowo

XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne

XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne 1 XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne Kategoria: klasa VIII szkoªy podstawowej i III gimnazjum Olsztyn, 16 maja 2019r. Zad. 1. Udowodnij,»e dla dowolnych liczb rzeczywistych x, y, z speªniaj cych

Bardziej szczegółowo

Wst p do matematyki nansów i ubezpiecze«

Wst p do matematyki nansów i ubezpiecze« Jarosªaw Mederski i Sªawomir Plaskacz Wst p do matematyki nansów i ubezpiecze«materiaªy dydaktyczne dla studentów II-go roku matematyki specjalno± : matematyka w ekonomii i nansach. Wydziaª Matematyki

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni Wykªad 3 Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni W wykªadzie tym wi kszy nacisk zostaª poªo»ony raczej na intuicyjne rozumienie deniowanych poj, ni» ±cisªe ich zdeniowanie. Dlatego niniejszy wykªad

Bardziej szczegółowo

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14 WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA Grzegorz Szkibiel Wiosna 203/4 Spis tre±ci Kodowanie i dekodowanie 4. Kodowanie a szyfrowanie..................... 4.2 Podstawowe poj cia........................

Bardziej szczegółowo

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Denicja Mówimy,»e funkcja

Bardziej szczegółowo

Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010

Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010 WFTiMS 23 marca 2010 Spis tre±ci 1 Denicja 1 (równanie ró»niczkowe pierwszego rz du) Równanie y = f (t, y) (1) nazywamy równaniem ró»niczkowym zwyczajnym pierwszego rz du w postaci normalnej. Uwaga 1 Ogólna

Bardziej szczegółowo

Interpolacja funkcjami sklejanymi

Interpolacja funkcjami sklejanymi Interpolacja funkcjami sklejanymi Funkcje sklejane: Zaªó»my,»e mamy n + 1 w zªów t 0, t 1,, t n takich,»e t 0 < t 1 < < t n Dla danej liczby caªkowitej, nieujemnej k funkcj sklejan stopnia k nazywamy tak

Bardziej szczegółowo

Lekcja 9 - LICZBY LOSOWE, ZMIENNE

Lekcja 9 - LICZBY LOSOWE, ZMIENNE Lekcja 9 - LICZBY LOSOWE, ZMIENNE I STAŠE 1 Liczby losowe Czasami spotkamy si z tak sytuacj,»e b dziemy potrzebowa by program za nas wylosowaª jak ± liczb. U»yjemy do tego polecenia: - liczba losowa Sprawd¹my

Bardziej szczegółowo

Rozwi zania zada«z pierwszych zaj.

Rozwi zania zada«z pierwszych zaj. Rozwi zania zada«z pierwszych zaj. Ze wzgl du na bª d w jednym ze wzorów, które podaªem na wiczeniach, poni»ej podaj poprawne wersje rozwi za«zada«przerobionych na wiczeniach i zrobionych jako zadanie

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

System finansowy gospodarki. Zajęcia nr 5 Matematyka finansowa

System finansowy gospodarki. Zajęcia nr 5 Matematyka finansowa System finansowy gospodarki Zajęcia nr 5 Matematyka finansowa Wartość pieniądza w czasie 1 złoty posiadany dzisiaj jest wart więcej niż 1 złoty posiadany w przyszłości, np. za rok. Powody: Suma posiadana

Bardziej szczegółowo

W zadaniach na procenty wyró»niamy trzy typy czynno±ci: obliczanie, jakim procentem jednej liczby jest druga liczba,

W zadaniach na procenty wyró»niamy trzy typy czynno±ci: obliczanie, jakim procentem jednej liczby jest druga liczba, 2 Procenty W tej lekcji przypomnimy sobie poj cie procentu i zwi zane z nim podstawowe typy zada«. Prosimy o zapoznanie si z regulaminem na ostatniej stronie. 2.1 Poj cie procentu Procent jest to jedna

Bardziej szczegółowo

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy. Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 12 Teoria mocy, cz ± II Def. 12.1 Ka»demu zbiorowi X przyporz dkowujemy oznaczany symbolem X obiekt zwany liczb kardynaln (lub moc zbioru X) w taki sposób,»e ta

Bardziej szczegółowo

Ciaªa i wielomiany. 1 Denicja ciaªa. Ciaªa i wielomiany 1

Ciaªa i wielomiany. 1 Denicja ciaªa. Ciaªa i wielomiany 1 Ciaªa i wielomiany 1 Ciaªa i wielomiany 1 Denicja ciaªa Niech F b dzie zbiorem, i niech + (dodawanie) oraz (mno»enie) b d dziaªaniami na zbiorze F. Denicja. Zbiór F wraz z dziaªaniami + i nazywamy ciaªem,

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

Wybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb

Wybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb Wybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb 1. Podzielno± Przedmiotem bada«teorii liczb s wªasno±ci liczb caªkowitych. Zbiór liczb caªkowitych oznacza b dziemy symbolem Z. Zbiór liczb naturalnych

Bardziej szczegółowo

Maksymalna liczba punktów do zdobycia: 80. Zadanie 1: a) 6 punktów, b) 3 punkty, Zadanie 2: a) 6 punktów, b) 4 punkty,

Maksymalna liczba punktów do zdobycia: 80. Zadanie 1: a) 6 punktów, b) 3 punkty, Zadanie 2: a) 6 punktów, b) 4 punkty, VII Wojewódzki Konkurs Matematyczny "W ±wiecie Matematyki" im. Prof. Wªodzimierza Krysickiego Etap drugi - 17 lutego 2015 r. Maksymalna liczba punktów do zdobycia: 80. 1. Drugi etap Konkursu skªada si

Bardziej szczegółowo

Mikro II: Krzywe kosztów, Poda» rmy i Poda» gaª zi.

Mikro II: Krzywe kosztów, Poda» rmy i Poda» gaª zi. Mikro II: Krzywe kosztów, Poda» rmy i Poda» gaª zi. Krzysztof Makarski 22 Krzywe kosztów Wst p Celem jest wyprowadzenie funkcji poda»y i jej wªasno±ci. Funkcj poda»y wyprowadzamy z decyzji maksymalizuj

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

Proste modele o zªo»onej dynamice

Proste modele o zªo»onej dynamice Proste modele o zªo»onej dynamice czyli krótki wst p do teorii chaosu Tomasz Rodak Festiwal Nauki, Techniki i Sztuki 2018 April 17, 2018 Dyskretny model pojedynczej populacji Rozwa»my pojedyncz populacj

Bardziej szczegółowo

1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna

1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna 1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna Liczby w pami ci komputera przedstawiamy w ukªadzie dwójkowym w postaci zmiennopozycyjnej Oznacza to,»e s one postaci ±m c, 01 m < 1, c min c c max, (1) gdzie m nazywamy

Bardziej szczegółowo

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d Poj cia pomocnicze Otoczeniem punktu x nazywamy dowolny zbiór otwarty zawieraj cy punkt x. Najcz ±ciej rozwa»amy otoczenia kuliste, tj. kule o danym promieniu ε i ±rodku x. S siedztwem punktu x nazywamy

Bardziej szczegółowo

Ukªady równa«liniowych

Ukªady równa«liniowych dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I 0 in» 7 listopada 206 Ukªady równa«liniowych Informacje pomocnicze Denicja Ogólna posta ukªadu m równa«liniowych z n niewiadomymi x, x, x n, gdzie m, n N jest nast

Bardziej szczegółowo

3. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, Biomatematyka

3. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, Biomatematyka EGZAMIN MAGISTERSKI, 26.06.2017 Biomatematyka 1. (8 punktów) Rozwój wielko±ci pewnej populacji jest opisany równaniem: dn dt = rn(t) (1 + an(t), b gdzie N(t) jest wielko±ci populacji w chwili t, natomiast

Bardziej szczegółowo

Ekstremalnie fajne równania

Ekstremalnie fajne równania Ekstremalnie fajne równania ELEMENTY RACHUNKU WARIACYJNEGO Zaczniemy od ogólnych uwag nt. rachunku wariacyjnego, który jest bardzo przydatnym narz dziem mog cym posªu»y do rozwi zywania wielu problemów

Bardziej szczegółowo

Arkusz maturalny. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne

Arkusz maturalny. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne Arkusz maturalny Šukasz Dawidowski Powtórki maturalne 25 kwietnia 2016r. Odwrotno±ci liczby rzeczywistej 1. 9 8 2. 0, (1) 3. 8 9 4. 0, (8) 3 4 4 4 1 jest liczba Odwrotno±ci liczby rzeczywistej 3 4 4 4

Bardziej szczegółowo

Macierze i Wyznaczniki

Macierze i Wyznaczniki dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I.in». 5 pa¹dziernika 6 Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Denicja. Tablic nast puj cej postaci a a... a n a a... a n A =... a m a m...

Bardziej szczegółowo

Listy Inne przykªady Rozwi zywanie problemów. Listy w Mathematice. Marcin Karcz. Wydziaª Matematyki, Fizyki i Informatyki.

Listy Inne przykªady Rozwi zywanie problemów. Listy w Mathematice. Marcin Karcz. Wydziaª Matematyki, Fizyki i Informatyki. Wydziaª Matematyki, Fizyki i Informatyki 10 marca 2008 Spis tre±ci Listy 1 Listy 2 3 Co to jest lista? Listy List w Mathematice jest wyra»enie oddzielone przecinkami i zamkni te w { klamrach }. Elementy

Bardziej szczegółowo

Elementy geometrii w przestrzeni R 3

Elementy geometrii w przestrzeni R 3 Elementy geometrii w przestrzeni R 3 Z.Šagodowski Politechnika Lubelska 29 maja 2016 Podstawowe denicje Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów (A,B) z których pierwszy nazywa si pocz tkiem a drugi

Bardziej szczegółowo

Spis tre±ci. Plan. 1 Pochodna cz stkowa. 1.1 Denicja Przykªady Wªasno±ci Pochodne wy»szych rz dów... 3

Spis tre±ci. Plan. 1 Pochodna cz stkowa. 1.1 Denicja Przykªady Wªasno±ci Pochodne wy»szych rz dów... 3 Plan Spis tre±ci 1 Pochodna cz stkowa 1 1.1 Denicja................................ 2 1.2 Przykªady............................... 2 1.3 Wªasno±ci............................... 2 1.4 Pochodne wy»szych

Bardziej szczegółowo

Macierze. 1 Podstawowe denicje. 2 Rodzaje macierzy. Denicja

Macierze. 1 Podstawowe denicje. 2 Rodzaje macierzy. Denicja Macierze 1 Podstawowe denicje Macierz wymiaru m n, gdzie m, n N nazywamy tablic liczb rzeczywistych (lub zespolonych) postaci a 11 a 1j a 1n A = A m n = [a ij ] m n = a i1 a ij a in a m1 a mj a mn W macierzy

Bardziej szczegółowo

Dariusz Wardowski Katedra Analizy Nieliniowej. Bankowość i metody statystyczne w biznesie - zadania i przykłady część II

Dariusz Wardowski Katedra Analizy Nieliniowej. Bankowość i metody statystyczne w biznesie - zadania i przykłady część II Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Łódzkiego w Łodzi Dariusz Wardowski Katedra Analizy Nieliniowej Bankowość i metody statystyczne w biznesie - zadania i przykłady część II Łódź 2008 Rozdział

Bardziej szczegółowo

O pewnym zadaniu olimpijskim

O pewnym zadaniu olimpijskim O pewnym zadaniu olimpijskim Michaª Seweryn, V LO w Krakowie opiekun pracy: dr Jacek Dymel Problem pocz tkowy Na drugim etapie LXII Olimpiady Matematycznej pojawiª si nast puj cy problem: Dla ka»dej liczby

Bardziej szczegółowo

2 Podstawowe obiekty kombinatoryczne

2 Podstawowe obiekty kombinatoryczne 2 Podstawowe obiety ombinatoryczne Oznaczenia: N {0, 1, 2,... } zbiór liczb naturalnych. Dla n N przyjmujemy [n] {1, 2,..., n}. W szczególno±ci [0] jest zbiorem pustym. Je±li A jest zbiorem so«czonym,

Bardziej szczegółowo

S k = R 1 q k + R 2 q k R k 1 q 2 + R k q.

S k = R 1 q k + R 2 q k R k 1 q 2 + R k q. Matematyka nansowa - 5. Strumienie pªatno±ci: renty I. Motywacja, oznaczenia, zaªo»enia Rent cz sto nazywa si dowolny strumie«pªatno±ci. Jednak dla nas rent b dzie strumie«pªatno±ci polegaj cy na wypªacaniu

Bardziej szczegółowo

Macierze i Wyznaczniki

Macierze i Wyznaczniki Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Denicja 1. Tablic nast puj cej postaci a 11 a 12... a 1n a 21 a 22... a 2n A =... a m1 a m2... a mn nazywamy macierz o m wierszach i n kolumnach,

Bardziej szczegółowo

Vincent Van GOGH: M»czyzna pij cy li»ank kawy. Radosªaw Klimek. J zyk programowania Java

Vincent Van GOGH: M»czyzna pij cy li»ank kawy. Radosªaw Klimek. J zyk programowania Java J zyk programowania JAVA c 2011 Vincent Van GOGH: M»czyzna pij cy li»ank kawy Zadanie 6. Napisz program, który tworzy tablic 30 liczb wstawia do tej tablicy liczby od 0 do 29 sumuje te elementy tablicy,

Bardziej szczegółowo

Zbiory i odwzorowania

Zbiory i odwzorowania Zbiory i odwzorowania 1 Sposoby okre±lania zbiorów 1) Zbiór wszystkich elementów postaci f(t), gdzie t przebiega zbiór T : {f(t); t T }. 2) Zbiór wszystkich elementów x zbioru X speªniaj cych warunek ϕ(x):

Bardziej szczegółowo

Paulina Drozda WARTOŚĆ PIENIĄDZA W CZASIE

Paulina Drozda WARTOŚĆ PIENIĄDZA W CZASIE Paulina Drozda WARTOŚĆ PIENIĄDZA W CZASIE Zmianą wartości pieniądza w czasie zajmują się FINANSE. Finanse to nie to samo co rachunkowość. Rachunkowość to opowiadanie JAK BYŁO i JAK JEST Finanse zajmują

Bardziej szczegółowo

Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna

Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna 1. Podaj denicj liczby zespolonej. 2. Jak obliczy sum /iloczyn dwóch liczb zespolonych w postaci algebraicznej? 3. Co to jest liczba urojona?

Bardziej szczegółowo

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X. Relacje 1 Relacj n-argumentow nazywamy podzbiór ϱ X 1 X 2... X n. Je±li ϱ X Y jest relacj dwuargumentow (binarn ), to zamiast (x, y) ϱ piszemy xϱy. Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór

Bardziej szczegółowo

f(x) f(x 0 ) i f +(x 0 ) := lim = f(x 0 + x) f(x 0 ) wynika ci gªo± funkcji w punkcie x 0. W ka»dym przypadku zachodzi:

f(x) f(x 0 ) i f +(x 0 ) := lim = f(x 0 + x) f(x 0 ) wynika ci gªo± funkcji w punkcie x 0. W ka»dym przypadku zachodzi: Pochodna funkcji Def 1 Pochodn wªa±ciw funkcji f w punkcie x 0 nazywamy granic f (x 0 ) := lim o ile granica ta istnieje i jest wªa±ciwa Funkcj f nazywamy wtedy ró»niczkowaln Przy zaªo»eniu,»e f jest ci

Bardziej szczegółowo

1 Kodowanie i dekodowanie

1 Kodowanie i dekodowanie 1 Kodowanie i dekodowanie Teoria informacji zajmuje si sposobami gromadzenia, przechowywania oraz przesyªania informacji. W tym celu, a tak»e dla ochrony danych informacje kodujemy. Rozmowa telefoniczna,

Bardziej szczegółowo

Zadanie 1. Zadanie 2. Zadanie 3

Zadanie 1. Zadanie 2. Zadanie 3 Zadanie R to rata miesi czna, odsetki w k-tej racie to ods k = R( v 8 k ), a spªata kapitaªu wyra»a si wzorem kap k = Rv 8 k, gdzie v = (, 5) /6. Dany jest ukªad nierówno±ci z którego wynika Rv 8 N R(

Bardziej szczegółowo

X WARMI SKO-MAZURSKIE ZAWODY MATEMATYCZNE 18 maja 2012 (szkoªy ponadgimnazjalne)

X WARMI SKO-MAZURSKIE ZAWODY MATEMATYCZNE 18 maja 2012 (szkoªy ponadgimnazjalne) X WARMI SKO-MAZURSKIE ZAWODY MATEMATYCZNE 18 maja 2012 (szkoªy ponadgimnazjalne) Zadanie 1 Obecnie u»ywane tablice rejestracyjne wydawane s od 1 maja 2000r. Numery rejestracyjne aut s tworzone ze zbioru

Bardziej szczegółowo

czyli: Rynek nansowy znajduje si w równowadze popyt na pieni dz równy jest poda»y pieni dza (L = M).

czyli: Rynek nansowy znajduje si w równowadze popyt na pieni dz równy jest poda»y pieni dza (L = M). akroekonomia I, wiczenia 8-9 Jan Hagemejer odel IS-L Wst p Do tej pory analiza polityki gospodarczej abstraowaªa od sfery monetarnej. Analizowali±my wyª cznie polityk skaln. Co wi cej, uznawali±my,»e wszystkie

Bardziej szczegółowo

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14 WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2013/14 Spis tre±ci 1 Kodowanie i dekodowanie 4 1.1 Kodowanie a szyfrowanie..................... 4 1.2 Podstawowe poj cia........................

Bardziej szczegółowo

Czym jest ciąg? a 1, a 2, lub. (a n ), n = 1,2,

Czym jest ciąg? a 1, a 2, lub. (a n ), n = 1,2, Ciągi liczbowe Czym jest ciąg? Ciąg liczbowy, to funkcja o argumentach naturalnych, której wartościami są liczby rzeczywiste. Wartość ciągu dla liczby naturalnej n oznaczamy symbolem a n i nazywamy n-tym

Bardziej szczegółowo

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1 J zyki formalne i operacje na j zykach J zyki formalne s abstrakcyjnie zbiorami sªów nad alfabetem sko«czonym Σ. J zyk formalny L to opis pewnego problemu decyzyjnego: sªowa to kody instancji (wej±cia)

Bardziej szczegółowo

2 Liczby rzeczywiste - cz. 2

2 Liczby rzeczywiste - cz. 2 2 Liczby rzeczywiste - cz. 2 W tej lekcji omówimy pozostaªe tematy zwi zane z liczbami rzeczywistymi. 2. Przedziaªy liczbowe Wyró»niamy nast puj ce rodzaje przedziaªów liczbowych: (a) przedziaªy ograniczone:

Bardziej szczegółowo

Wska¹niki, tablice dynamiczne wielowymiarowe

Wska¹niki, tablice dynamiczne wielowymiarowe Rozdziaª 11 Wska¹niki, tablice dynamiczne wielowymiarowe 11.1 Wst p Identycznie, jak w przypadku tablic statycznych, tablica dynamiczna mo»e by tablic jedno-, dwu-, trójitd. wymiarow. Tablica dynamiczna

Bardziej szczegółowo

Zadania ćwiczeniowe do przedmiotu Makroekonomia I

Zadania ćwiczeniowe do przedmiotu Makroekonomia I Dr. Michał Gradzewicz Zadania ćwiczeniowe do przedmiotu Makroekonomia I Ćwiczenia 3 i 4 Wzrost gospodarczy w długim okresie. Oszczędności, inwestycje i wybrane zagadnienia finansów. Wzrost gospodarczy

Bardziej szczegółowo

2 Model neo-keynsistowski (ze sztywnymi cenami).

2 Model neo-keynsistowski (ze sztywnymi cenami). 1 Dane empiryczne wiczenia 5 i 6 Krzysztof Makarski Szoki popytowe i poda»owe jako ¹ródªa uktuacji. Wspóªczynnik korelacji Odchylenie standardowe (w stosunku do PKB) Cykliczno± Konsumpcja 0,76 75,6% procykliczna

Bardziej szczegółowo

Przekroje Dedekinda 1

Przekroje Dedekinda 1 Przekroje Dedekinda 1 O liczbach wymiernych (tj. zbiorze Q) wiemy,»e: 1. zbiór Q jest uporz dkowany relacj mniejszo±ci < ; 2. zbiór liczb wymiernych jest g sty, tzn.: p, q Q : p < q w : p < w < q 3. 2

Bardziej szczegółowo

Materiaªy do Repetytorium z matematyki

Materiaªy do Repetytorium z matematyki Materiaªy do Repetytorium z matematyki 0/0 Dziaªania na liczbach wymiernych i niewymiernych wiczenie Obliczy + 4 + 4 5. ( + ) ( 4 + 4 5). ( : ) ( : 4) 4 5 6. 7. { [ 7 4 ( 0 7) ] ( } : 5) : 0 75 ( 8) (

Bardziej szczegółowo

mgr Katarzyna Niewińska; Wydział Zarządzania UW Ćwiczenia 2

mgr Katarzyna Niewińska; Wydział Zarządzania UW Ćwiczenia 2 Ćwiczenia 2 Wartość pieniądza w czasie Zmienna wartość pieniądza w czasie jest pojęciem, które pozwala porównać wartość różnych sum pieniężnych otrzymanych w różnych okresach czasu. Czy 1000 PLN otrzymane

Bardziej szczegółowo

KLASYCZNE ZDANIA KATEGORYCZNE. ogólne - orzekaj co± o wszystkich desygnatach podmiotu szczegóªowe - orzekaj co± o niektórych desygnatach podmiotu

KLASYCZNE ZDANIA KATEGORYCZNE. ogólne - orzekaj co± o wszystkich desygnatach podmiotu szczegóªowe - orzekaj co± o niektórych desygnatach podmiotu ➏ Filozoa z elementami logiki Na podstawie wykªadów dra Mariusza Urba«skiego Sylogistyka Przypomnij sobie: stosunki mi dzy zakresami nazw KLASYCZNE ZDANIA KATEGORYCZNE Trzy znaczenia sªowa jest trzy rodzaje

Bardziej szczegółowo

5. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, r Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach

5. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, r Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach ( Niezale»ne szkody maja rozkªady P (X i = k) = exp( 1)/k!, P (Y i = k) = 4+k ) k (1/3) 5 (/3) k, k = 0, 1,.... Niech S = X 1 +... + X 500 + Y 1 +... + Y 500. Skªadka

Bardziej szczegółowo

Matematyka dyskretna dla informatyków

Matematyka dyskretna dla informatyków UNIWERSYTET IM. ADAMA MICKIEWICZA W POZNANIU Jerzy Jaworski, Zbigniew Palka, Jerzy Szyma«ski Matematyka dyskretna dla informatyków uzupeænienia Pozna«007 A Notacja asymptotyczna Badaj c du»e obiekty kombinatoryczne

Bardziej szczegółowo

Lekcja 9 Liczby losowe, zmienne, staªe

Lekcja 9 Liczby losowe, zmienne, staªe Lekcja 9 Liczby losowe, zmienne, staªe Akademia im. Jana Dªugosza w Cz stochowie Liczby losowe Czasami potrzebujemy by program za nas wylosowaª liczb. U»yjemy do tego polecenia liczba losowa: Liczby losowe

Bardziej szczegółowo

Indeksowane rodziny zbiorów

Indeksowane rodziny zbiorów Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 7 Indeksowane rodziny zbiorów Niech X b dzie przestrzeni zbiorem, którego podzbiorami b d wszystkie rozpatrywane zbiory, R rodzin wszystkich podzbiorów X za± T

Bardziej szczegółowo

Rozdziaª 8. Modele Krzywej Dochodowo±ci

Rozdziaª 8. Modele Krzywej Dochodowo±ci Rozdziaª 8. Modele Krzywej Dochodowo±ci MODELOWANIE POLSKIEJ GOSPODARKI z R MPGzR (rozdz. 8) Krzywa dochodowo±ci 1 / 18 Denicja krzywej dochodowo±ci Krzywa dochodowo±ci (yield curve): Ilustracja graczna

Bardziej szczegółowo

Zadanie 1. Zadanie 2. Niech µ A i µ B oznaczaj stopy zwrotu odpowiednio z aktywa A i B, ªatwo obliczy,»e ,

Zadanie 1. Zadanie 2. Niech µ A i µ B oznaczaj stopy zwrotu odpowiednio z aktywa A i B, ªatwo obliczy,»e , Zadanie 1 Niech µ A i µ B oznaczaj stopy zwrotu odpowiednio z aktywa A i B, ªatwo obliczy,»e Eµ A 0, 02, Eµ 2 A 0, 0175, V arµ A 171 10 4, Eµ B 0, 135, Eµ 2 B 0, 02275, V arµ B 181 4 10 4, Eµ A µ B 0,

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

1 a + b 1 = 1 a + 1 b 1. (a + b 1)(a + b ab) = ab, (a + b)(a + b ab 1) = 0, (a + b)[a(1 b) + (b 1)] = 0,

1 a + b 1 = 1 a + 1 b 1. (a + b 1)(a + b ab) = ab, (a + b)(a + b ab 1) = 0, (a + b)[a(1 b) + (b 1)] = 0, XIII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne. Olsztyn 2015 Rozwi zania zada«dla szkóª ponadgimnazjalnych ZADANIE 1 Zakªadamy,»e a, b 0, 1 i a + b 1. Wykaza,»e z równo±ci wynika,»e a = -b 1 a + b 1 = 1

Bardziej szczegółowo

1 Granice funkcji wielu zmiennych.

1 Granice funkcji wielu zmiennych. AM WNE 008/009. Odpowiedzi do zada«przygotowawczych do czwartego kolokwium. Granice funkcji wielu zmiennych. Zadanie. Zadanie. Pochodne. (a) 0, Granica nie istnieje, (c) Granica nie istnieje, (d) Granica

Bardziej szczegółowo

Matematyka dyskretna dla informatyków

Matematyka dyskretna dla informatyków Matematyka dyskretna dla informatyków Cz ± I: Elementy kombinatoryki Jerzy Jaworski Zbigniew Palka Jerzy Szyma«ski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza Pozna«2007 4 Zależności rekurencyjne Wiele zale»no±ci

Bardziej szczegółowo

ELEMENTARNA TEORIA LICZB. 1. Podzielno±

ELEMENTARNA TEORIA LICZB. 1. Podzielno± ELEMENTARNA TEORIA LICZB IZABELA AGATA MALINOWSKA N = {1, 2,...} 1. Podzielno± Denicja 1.1. Niepusty podzbiór A zbioru liczb naturalnych jest ograniczony, je»eli istnieje taka liczba naturalna n 0,»e m

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne. Wst p do metod numerycznych. Dawid Rasaªa. January 9, 2012. Dawid Rasaªa Metody numeryczne 1 / 9

Metody numeryczne. Wst p do metod numerycznych. Dawid Rasaªa. January 9, 2012. Dawid Rasaªa Metody numeryczne 1 / 9 Metody numeryczne Wst p do metod numerycznych Dawid Rasaªa January 9, 2012 Dawid Rasaªa Metody numeryczne 1 / 9 Metody numeryczne Czym s metody numeryczne? Istota metod numerycznych Metody numeryczne s

Bardziej szczegółowo

Wst p do informatyki. Systemy liczbowe. Piotr Fulma«ski. 21 pa¹dziernika 2010. Wydziaª Matematyki i Informatyki, Uniwersytet Šódzki, Polska

Wst p do informatyki. Systemy liczbowe. Piotr Fulma«ski. 21 pa¹dziernika 2010. Wydziaª Matematyki i Informatyki, Uniwersytet Šódzki, Polska Wst p do informatyki Systemy liczbowe Piotr Fulma«ski Wydziaª Matematyki i Informatyki, Uniwersytet Šódzki, Polska 21 pa¹dziernika 2010 Spis tre±ci 1 Liczby i ich systemy 2 Rodzaje systemów liczbowych

Bardziej szczegółowo

Wykªad 10. Spis tre±ci. 1 Niesko«czona studnia potencjaªu. Fizyka 2 (Informatyka - EEIiA 2006/07) c Mariusz Krasi«ski 2007

Wykªad 10. Spis tre±ci. 1 Niesko«czona studnia potencjaªu. Fizyka 2 (Informatyka - EEIiA 2006/07) c Mariusz Krasi«ski 2007 Wykªad 10 Fizyka 2 (Informatyka - EEIiA 2006/07) 08 05 2007 c Mariusz Krasi«ski 2007 Spis tre±ci 1 Niesko«czona studnia potencjaªu 1 2 Laser 3 2.1 Emisja spontaniczna...........................................

Bardziej szczegółowo

Dariusz Wardowski Katedra Analizy Nieliniowej. Bankowość i metody statystyczne w biznesie - zadania i przykłady

Dariusz Wardowski Katedra Analizy Nieliniowej. Bankowość i metody statystyczne w biznesie - zadania i przykłady Wydział Matematyki Uniwersytetu Łódzkiego w Łodzi Dariusz Wardowski Katedra Analizy Nieliniowej Bankowość i metody statystyczne w biznesie - zadania i przykłady Łódź 2006 Rozdział 1 Oprocentowanie lokaty

Bardziej szczegółowo

Czy funkcja zadana wzorem f(x) = ex e x. 1 + e. = lim. e x + e x lim. lim. 2 dla x = 1 f(x) dla x (0, 1) e e 1 dla x = 1

Czy funkcja zadana wzorem f(x) = ex e x. 1 + e. = lim. e x + e x lim. lim. 2 dla x = 1 f(x) dla x (0, 1) e e 1 dla x = 1 II KOLOKWIUM Z AM M1 - GRUPA A - 170101r Ka»de zadanie jest po 5 punktów Ostatnie zadanie jest nieobowi zkowe, ale mo»e dostarczy dodatkowe 5 punktów pod warunkiem rozwi zania pozostaªych zada«zadanie

Bardziej szczegółowo

Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski

Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski Twierdzenie Wainera Marek Czarnecki Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski Wydziaª Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytet Warszawski Warszawa, 3 lipca 2009 Motywacje Dla dowolnej

Bardziej szczegółowo

1 Ró»niczka drugiego rz du i ekstrema

1 Ró»niczka drugiego rz du i ekstrema Plan Spis tre±ci 1 Pochodna cz stkowa 1 1.1 Denicja................................ 1 1.2 Przykªady............................... 2 1.3 Wªasno±ci............................... 2 1.4 Pochodne wy»szych

Bardziej szczegółowo

Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).

Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji). Plan Spis tre±ci 1 Granica 1 1.1 Po co?................................. 1 1.2 Denicje i twierdzenia........................ 4 1.3 Asymptotyka, granice niewªa±ciwe................. 7 2 Asymptoty 8 2.1

Bardziej szczegółowo

Matematyka wykªad 1. Macierze (1) Andrzej Torój. 17 wrze±nia 2011. Wy»sza Szkoªa Zarz dzania i Prawa im. H. Chodkowskiej

Matematyka wykªad 1. Macierze (1) Andrzej Torój. 17 wrze±nia 2011. Wy»sza Szkoªa Zarz dzania i Prawa im. H. Chodkowskiej Matematyka wykªad 1 Macierze (1) Andrzej Torój Wy»sza Szkoªa Zarz dzania i Prawa im. H. Chodkowskiej 17 wrze±nia 2011 Plan wykªadu 1 2 3 4 5 Plan prezentacji 1 2 3 4 5 Kontakt moja strona internetowa:

Bardziej szczegółowo

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Rozwi zania zada«z egzaminu podstawowego z Analizy matematycznej 2.3A (24/5). Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Zadanie P/4. Metod operatorow rozwi

Bardziej szczegółowo

INDEKS FINANSISTY. Monika Skrzydłowska. PWSZ w Chełmie. wrzesień Projekt dofinansowała Fundacja mbanku

INDEKS FINANSISTY. Monika Skrzydłowska. PWSZ w Chełmie. wrzesień Projekt dofinansowała Fundacja mbanku INDEKS FINANSISTY Monika Skrzydłowska PWSZ w Chełmie wrzesień 2017 Projekt dofinansowała Fundacja mbanku Monika Skrzydłowska (PWSZ w Chełmie) INDEKS FINANSISTY wrzesień 2017 1 / 40 Spis treści 1 Wprowadzenie

Bardziej szczegółowo

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach Teoria obowi zuje z wykªadu, dlatego te» zostan tutaj przedstawione tylko podstawowe denicje, twierdzenia i wzory. Denicja 1. Równanie

Bardziej szczegółowo

Ekonometria - wykªad 8

Ekonometria - wykªad 8 Ekonometria - wykªad 8 3.1 Specykacja i werykacja modelu liniowego dobór zmiennych obja±niaj cych - cz ± 1 Barbara Jasiulis-Goªdyn 11.04.2014, 25.04.2014 2013/2014 Wprowadzenie Ideologia Y zmienna obja±niana

Bardziej szczegółowo

CAŠKOWANIE METODAMI MONTE CARLO Janusz Adamowski

CAŠKOWANIE METODAMI MONTE CARLO Janusz Adamowski III. CAŠKOWAIE METODAMI MOTE CARLO Janusz Adamowski 1 1 azwa metody Podstawowym zastosowaniem w zyce metody Monte Carlo (MC) jest opis zªo-»onych ukªadów zycznych o du»ej liczbie stopni swobody. Opis zªo»onych

Bardziej szczegółowo

Rys.2 N = H (N cos = N) : (1) H y = q x2. y = q x2 2 H : (3) Warto± siªy H, która mo»e by uto»samiana z siª naci gu kabla, jest równa: z (3) przy

Rys.2 N = H (N cos = N) : (1) H y = q x2. y = q x2 2 H : (3) Warto± siªy H, która mo»e by uto»samiana z siª naci gu kabla, jest równa: z (3) przy XXXV OLIMPIADA WIEDZY TECHNICZNEJ Zawody III stopnia Rozwi zania zada«dla grupy mechaniczno-budowlanej Rozwi zanie zadania Tzw. maªy zwis, a wi c cos. W zwi zku z tym mo»na przyj,»e Rys. N H (N cos N)

Bardziej szczegółowo

Caªkowanie numeryczne - porównanie skuteczno±ci metody prostokatów, metody trapezów oraz metody Simpsona

Caªkowanie numeryczne - porównanie skuteczno±ci metody prostokatów, metody trapezów oraz metody Simpsona Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisªawa Staszica w Krakowie Wydziaª Fizyki i Informatyki Stosowanej Krzysztof Grz dziel kierunek studiów: informatyka stosowana Caªkowanie numeryczne - porównanie skuteczno±ci

Bardziej szczegółowo

Zajęcia 8 - Równoważność warunków oprocentowania

Zajęcia 8 - Równoważność warunków oprocentowania Zajęcia 8 - Równoważność warunków oprocentowania Zadanie 1 Mając roczną stopę oprocentowania prostego 18% wyznaczyć równoważną stopę: 1. miesięczną. 2. tygodniową. 3. 2-letnią. Uzasadnić wyniki. Czy czas

Bardziej szczegółowo

Wykªad 6: Model logitowy

Wykªad 6: Model logitowy Wykªad 6: Model logitowy Ekonometria Stosowana SGH Model logitowy 1 / 18 Plan wicze«1 Modele zmiennej jako±ciowej idea 2 Model logitowy Specykacja i interpretacja parametrów Dopasowanie i restrykcje 3

Bardziej szczegółowo