SPIS TREŚCI: A. CZĘŚĆ OPISOWA B. CZĘŚĆ RYSUNKOWA

Transkrypt

1 SPIS TREŚCI: A. CZĘŚĆ OPISOWA 1.0. Dane ogólne Nazwa i adres inwestycji Inwestor Podstawa opracowania Zakres opracowania Opis technologiczny projektowanych instalacji gazów technicznych Rurociągi rozprowadzające gazy techniczne Projektowane źródła zasilania instalacji gazów technicznych System detekcji gazów System detekcji wodoru; 3.2. system detekcji dwutlenku węgla; 4.0. Wytyczne dla branŝ projektowych. B. CZĘŚĆ RYSUNKOWA 1. Schemat instalacji gazów technicznych - 2. Rzut poziomu 0,00 1: Rzut poziomu +9,90 1: 100

2 1.0. DANE OGÓLNE Nazwa i adres Inwestycji: Przebudowa hali H-B3B4 na laboratoria oraz pomieszczenia dydaktyczne i pracownicze dla potrzeb uczelni - AGH w Krakowie Inwestor: Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica, Al. Mickiewicza 30, Kraków; 1.3. Podstawa opracowania: a) Podkłady budowlane; b) Uzgodnienia z Głównym Projektantem obiektu; c) Ustalenia z UŜytkownikiem; d) Obowiązujące normy i przepisy; 1.4. Zakres opracowania: Opracowanie obejmuje projekt budowlany instalacji gazów technicznych w przebudowywanej hali H-B3B4 na laboratoria oraz pomieszczenia dydaktyczne i pracownicze dla potrzeb uczelni - AGH w Krakowie. Projektowane instalacje gazów technicznych obejmują: instalację argonu; instalacje azotu; instalację dwutlenku węgla; instalację helu; instalacje tlenu; instalację mieszanki argonu z wodorem; instalację wodoru; 2.0. OPIS TECHNOLOGICZNY PROJEKTOWANYCH INSTALACJI GAZÓW TECHNICZNYCH. Projektowane instalacje gazów technicznych będą rozprowadzone do wszystkich pomieszczeń badawczych i laboratoryjnych wymienionych w załoŝeniach technologicznych, a zlokalizowanych na II piętrze przebudowywanej hali H-B3B4 AGH w Krakowie. W projekcie zakłada się, Ŝe projektowane instalacje gazów technicznych zostaną doprowadzone z poziomu parteru, gdzie została zlokalizowana rozpręŝalnia gazów technicznych, na poziom II piętra, gdzie znajdują się punkty poboru gazów. Schemat projektowanych instalacji gazów technicznych przedstawiono na rysunku nr GT-01, a rozprowadzenie instalacji na II piętrze na rysunku nr GT-03. Projekt zakłada dwustopniową redukcję ciśnienia gazów. Pierwszy stopień będzie realizowany w rozpręŝalni gazów technicznych, wyposaŝonej w panele redukcyjne. Panele pozwolą zredukować ciśnienie do wartości około 6 bar i pod takim ciśnieniem, poprzez projektowane rurociągi gazu zostaną doprowadzone do punktów poboru. Punkty poboru składają się z regulatora ciśnienia, manometru kontrolnego, zaworu odcinającego oraz końcówki ze złączką zaciskowa pozwalającą na podłączenie np. rurek kapilarnych o średnicy 3 mm. 2

3 Laboratoryjne punkty poboru będą umoŝliwiały precyzyjną regulację ciśnienia gazu, w zaleŝności od wymaganych przez odbiorniki parametrów Rurociągi rozprowadzające gazy techniczne Projektowane instalacje gazów technicznych tj.: instalację argonu; instalacje azotu; instalację dwutlenku węgla; instalację helu; instalacje tlenu; instalację mieszanki argonu z wodorem; instalację wodoru; będą wykonane z rur stalowych kwasoodpornych, ciągnionych, wykonanych ze stali gatunku wykonanych ze stali gatunku AISI 304L, 316, 316 L, 316 Ti, chemicznie oczyszczonych i odtłuszczonych. Rury będą łączone przy uŝyciu dwupierścieniowych złączek zaciskowych firmy Swagelok. Równorzędnym sposobem łączenia rur stalowych kwasoodpornych jest spawanie orbitalne. Zamiast złączek kolankowych moŝna stosować łuki wykonane za pomocą atestowanej giętarki. Zakłada się, Ŝe instalacje będą pracowały pod ciśnieniem około 6,0 bar za wyjątkiem instalacji dwutlenku węgla, która będzie pracowała pod ciśnieniem 3,0 bar. Przewody projektowanych instalacji będą prowadzone po wierzchu ścian i mocowane uchwytami systemowymi do ścian z zachowaniem podanych poniŝej odległości między wspornikami. Trasy rurociągów przedstawiono na rysunku nr 2. W pomieszczeniach laboratorium moŝliwe jest równieŝ prowadzenie przewodów instalacji gazów specjalnych w przestrzeni stropów podwieszonych Wytyczne montaŝu rurociągów. Przewody projektowanych instalacji powinny być uziemione. Przewody instalacji powinny być mocowane do ścian lub stropów z zachowaniem podanych poniŝej odległości między wspornikami. Rurociągi powinny być odizolowane od podpór i uchwytów, szczególnie wykonanych z metali tworzących z miedzią ogniwa galwaniczne. Zalecane odległości pomiędzy wspornikami miedzianych rurociągów instalacji gazów technicznych. Zewnętrzna średnica w mm Do do 28 Maksymalne odległości w m 1,5 2, Projektowane źródła zasilania instalacji gazów technicznych. Dla prawidłowego funkcjonowania instalacji gazów technicznych w przebudowywanej hali H-B3B4 na laboratoria oraz pomieszczenia dydaktyczne i pracownicze dla potrzeb uczelni, zaprojektowano źródło zasilania, czyli rozpręŝalnię gazów technicznych rozprowadzanych centralnie. 3

4 RozpręŜalnia gazów technicznych. Źródłami zasilania projektowanych instalacji gazów technicznych będą butle podłączone do paneli redukcyjnych. Panele wraz z butlami, znajdą lokalizację w wydzielonych pomieszczeniach nr i , zlokalizowanych na parterze, posiadających oddzielne wejścia z zewnątrz. Usytuowanie rozpręŝalni przedstawia rys. nr GT-02, a schemat technologiczny z rozmieszczeniem urządzeń w rozpręŝalni rysunek nr GT-01. W pomieszczeniu rozpręŝalni przewidziano montaŝ obejm, zabezpieczających butle przed przewróceniem. Przewody instalacji gazów technicznych zastaną poprowadzone z rozpręŝalni do pomieszczeń laboratoryjnych po wierzchu ścian. MoŜliwe jest równieŝ prowadzenie przewodów instalacji niepalnych gazów technicznych w przestrzeni stropów podwieszonych. Przyjęto panele redukcyjne o następujących danych technicznych: a) Typ na przykład BMD w układzie 2 x 1 butla z ręcznym przełączaniem pomiędzy butlami do gazów nie reaktywnych, wysokiej czystości do 6,0, jednostopniowy, z systemem przepłukiwania, wykonany z mosiądzu chromowanego oraz stali kwasoodpornej 316L (1.4404); Ciśnienie wejściowe: 230 bar; Ciśnienie wyjściowe: 1-14 bar; System umoŝliwiający przepłukiwanie po zmianie butli; Elastyczne węŝe przyłączeniowe butli do panelu; Wyjście do instalacji uŝytkownika: - NPT 1/ SYSTEM DETEKCJI GAZÓW System detekcji wodoru. W celu zapewnienia bezpiecznej eksploatacji urządzeń zasilanych wodorem, w pomieszczeniu nr , do którego zostanie doprowadzona instalacja wodoru, przewidziano zainstalowanie aktywnego systemu detekcji. System ten będzie się składał z detektorów wykrywających obecność wodoru, centralki sterująco alarmowej, sygnalizatora optyczno - akustycznego oraz zaworu z głowicą samozamykającą (elektromagnetyczną. Detektory wodoru będą umieszczone pod stropem, powyŝej punktu poboru i w bezpośredniej bliskości urządzenia zasilanego wodorem, natomiast zawór odcinający z głowicą elektromagnetyczną, zostanie poza pomieszczeniem rozpręŝalni. W przypadku pojawienia się wypływu gazu z instalacji i osiągnięcia od % DGW (dolnej granicy wybuchowości) nastąpi automatyczne odcięcie dopływu gazu do instalacji poprzez zamknięcie zaworu z głowicą elektromagnetyczną z jednoczesnym uruchomieniem alarmu optyczno akustycznego przez sygnalizator, który zostanie zainstalowany w pomieszczeniu stałego dozoru, wskazanym przez UŜytkownika obiektu System detekcji dwutlenku węgla. W celu zapewnienia bezpieczeństwa, w pomieszczeniu nr , przewidziano zainstalowanie aktywnego systemu detekcji dwutlenku węgla. System ten będzie się składał z kontrolera Air TECH max, wykrywającego obecność dwutlenku węgla, sygnalizatora optyczno - akustycznego oraz zaworu z głowicą samozamykającą (elektromagnetyczną), odcinającego dopływ dwutlenku węgla do instalacji. 4

5 Kontroler Air TECH max łączy w sobie cechy detektora oraz centralki sterująco alarmowej. Kontroler poprzez sygnalizator optyczno akustyczny umieszczone ponad drzwiami wejściowymi będzie informować obsługę o ewentualnym wycieku gazu WYTYCZNE DLA BRANś PROJEKTOWYCH RozpręŜalnia gazów technicznych. a) BranŜa budowlana. Wykonać rozpręŝalnię gazów technicznych, usytuowaną w budynku hali H-B3B4 AGH- wg rysunku nr GT-02; b) BranŜa elektryczna Zaprojektować zasilanie centralek alarmowych systemu detekcji wodoru i dwutlenku węgla; Zaprojektować okablowanie elementów systemu detekcji gazów; Opracował: mgr inŝ. Andrzej Komisarz 5