Noworodki SGA w oddziale intensywnej terapii grupa ryzyka przewlekłych zaburzeń wzrastania.

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Noworodki SGA w oddziale intensywnej terapii grupa ryzyka przewlekłych zaburzeń wzrastania."

Antoni Kowalik
8 lat temu
Przeglądów:

1 Noworodki SGA w oddziale intensywnej terapii grupa ryzyka przewlekłych zaburzeń wzrastania. M. Kęsiak, A. Stolarczyk, T. Talar, B. Cyranowicz, E. Gulczyńska Klinika Neonatologii ICZMP, kierownik kliniki dr hab. prof. ICZMP E. Gulczyńska

2 Wstęp Już w 1977 roku stwierdzono, że celem żywienia wcześniaków winno być osiągnięcie tempa rozwoju płodu ok. 15 do 20 g/kg/dobę. Pomimo olbrzymiego postępu w leczeniu żywieniowym, według danych z literatury nadal ok. 50% noworodków VLBW w dniu wypisu z OITN wykazuje cechy zahamowania wzrastania (*). Problemy te nasilają się u noworodków hypotroficznych ze względu na dodatkowe niedobory wzrastania z okresu wewnątrzmacicznego. * Lemons PK, Neonatal Netw Wykazano zależność pomiędzy tempem wzrastania a nasileniem zaburzeń neurorozwojowych. Według Ehrenkranz i wsp. (2006) w grupie noworodków ELBW, z których 17% prezentowało cechy SGA średni wzrost dobowy na poziomie ok. 12 g/kg związany był z najwyższym odsetkiem zaburzeń rozwoju w 2 roku życia. Dane ESPHAGAN (2010) wyróżniają dla noworodków SGA 2 wzorce wzrastania: 1.noworodek SGA przy urodzeniu i w dniu wypisu 2.noworodek SGA przy urodzeniu, w dniu wypisu adekwatna masa ciała, wczesne doganianie wzrastania (early postnatal catch-up growth)

3 Cel pracy Analiza zewnątrzmacicznego wzrastania noworodków VLBW urodzonych z cechami wewnątrzmacicznego zahamowania wzrostu (SGA) w trakcie hospitalizacji w Klinice Neonatologii ICZMP.

4 Metodyka Poddano retrospektywnej analizie dane 42* noworodków hypotroficznych (urodzeniowa masa ciała 10 centyla dla odpowiedniej dojrzałości wg siatek Fenton) urodzonych z masą poniżej 1500g i hospitalizowanych w oddziale w 2011r. * z analizy wyłączono 6 noworodków, które zmarły przed 14 dniem życia. Analizowano: nasilenie hypotrofii w dniu urodzenia i zakończenia hospitalizacji średnie dobowe przyrosty masy ciała (g/kg) czas podawania całkowitego i częściowego żywienia pozajelitowego (TPN i PPN) sposób żywienia enteralnego częstość występowania NEC

5 Metodyka c.d. Nasilenie hipotrofii oceniano według odchylenia procentowego masy ciała w stosunku do 50 centyla w dniu porodu i dniu wypisu/przeniesienia noworodka wykorzystując stosowane w oddziale siatki wzrostu wewnątrzmacicznego Fenton (2003) Na podstawie codziennych pomiarów masy ciała analizowano różne wzorce wzrastania noworodków

6 Wyniki Dane demograficzne Czas stosowania żywienia pozajelitowego średnia zakres płeć męska 55,6% dojrzałość (mediana) 32 tyg. ciąży (25 38) masa ciała 1113g ( ) hipotrofia <3 centyla (n=17) 47,2% nasilenie hipotrofii* 36,9% 21,2 53,9% * % odchylenia masy od 50 centyla w dniu porodu TPN PPN

7 Średnie przyrosty masy ciała

8 Noworodek z wrodzoną infekcją CMV, bez zaburzeń oddychania, ROP I Wzorzec wzrastania pozytywny Średni przyrost dzienny 14,7 g/kg 44 tyg.; m. ciała 3320g 22,8% ubytku m. ciała (980g) 30 tyg.; masa ur. 800g 46,7% ubytku m. ciała (700g)

9 Noworodek z RDS III, PDA leczonym operacyjnie, BPD (postacią ciężką); bez NEC Wzorzec wzrastania pozytywny? Średni przyrost dzienny 12,8 g/kg 40 tyg.; m. ciała 2590g 27,9% ubytku m. ciała (1000g) 27 tyg.; masa ur. 600g 40% ubytku m. ciała

10 Noworodek z zespołem TTTS (dawca), z infekcją CMV, bez zaburzeń oddychania Wzorzec wzrastania neutralny? Średni przyrost dzienny 11,5 g/kg 42 tyg.; m. ciała 2720g 30,3% ubytku m. ciała (1200g) 34 tyg.; masa ur. 1440g 37,4% ubytku m. ciała (850g)

11 Noworodek z infekcją Pneumocystis, z BPD (postacią łagodną); z zaburzeniami motoryki przewodu pokarmowego Wzorzec wzrastania negatywny Średni przyrost dzienny 9,4 g/kg 41 tyg.; m. ciała 2240g 40,2% ubytku m. ciała (1510g) 29 tyg.; masa ur. 940g 27,7% ubytku m. ciała (360g)

12 Wniosek Pomimo intensywnej terapii żywieniowej ( agresywne żywienie pozajelitowe od 1 doby życia i wczesne karmienie troficzne, podawanie wzmacniaczy mleka kobiecego, karmienie enteralne powyżej 160 kcal/kg masy ciała) jedynie u 50% ocenianych noworodków uzyskano względne zmniejszenie niedoboru masy ciała w dniu zakończenia hospitalizacji. Noworodki hypotroficzne stanowią grupę wysokiego ryzyka utrzymywania i nasilania się przewlekłych zaburzeń wzrastania podczas hospitalizacji.

Podobne dokumenty

Wyniki leczenia noworodków ELBW w Klinice Neonatologii ICZMP w 2013 roku

Wyniki leczenia noworodków ELBW w Klinice Neonatologii ICZMP w 2013 roku Marcin Kęsiak Kierownik Kliniki: Dr hab. n. med. Prof. ICZMP Ewa Gulczyńska Dane statystyczne kompletowali: M. Kęsiak, P. Kiciński