1. W dniu 7 czerwca 2016 r. Komisja przekazała wyżej wymieniony wniosek Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Transkrypt

1 Rada Unii Europejskiej Bruksela, 14 listopada 2016 r. (OR. en) Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2016/0172 (COD) 14362/16 MAR 285 CODEC 1646 SPRAWOZDANIE Od: Do: Sekretariat Generalny Rady Rada Nr poprz. dok.: 13847/16 MAR 278 CODEC 1557 Nr dok. Kom.: 9965/16 MAR 162 CODEC ADD 1 Dotyczy: Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie systemu inspekcji na potrzeby bezpiecznego użytkowania promów typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich wykonujących regularne usługi oraz zmieniającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE w sprawie kontroli państwa portu i uchylającej dyrektywę Rady 1999/35/WE Podejście ogólne KONTEKST I CEL WNIOSKU 1. W dniu 7 czerwca 2016 r. Komisja przekazała wyżej wymieniony wniosek Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. 2. Wniosek ten stanowi część szerszego przeglądu unijnych przepisów prawnych dotyczących bezpieczeństwa statków pasażerskich, w związku z kontrolą sprawności prowadzoną przez Komisję 1. 1 REFIT Korekta kursu: kontrola sprawności unijnego prawodawstwa w dziedzinie bezpieczeństwa statków pasażerskich, dok /15 + ADD 1 i /16 mik/pas/kkm 1 DGE 2A PL

2 3. Komisja proponuje zastąpienie dyrektywy Rady 1999/35/WE 2 w celu uaktualnienia, wyjaśnienia i uproszczenia istniejących wymogów w zakresie przeglądów odnośnie do promów typu ro-ro i szybkich statków pasażerskich, z zachowaniem tego samego poziomu bezpieczeństwa i istotnych mechanizmów realizacyjnych. 4. Pośród głównych elementów wniosku Komisji można wymienić: ograniczenie zakresu stosowania dyrektywy do statków świadczących regularne usługi promowe typu ro-ro oraz usługi z wykorzystaniem szybkich jednostek pasażerskich między portami w obrębie danego państwa członkowskiego lub między portem w państwie członkowskim a portem w państwie trzecim, jeśli bandera statku jest banderą danego państwa członkowskiego; zlikwidowanie kilku zbędnych definicji i odniesień, takich jak pasażer, państwo przyjmujące, rejsy międzynarodowe, świadectwo zwolnienia, oraz usunięcie wzmianki o dochodzeniach w sprawach wypadków morskich, które są obecnie objęte zakresem stosowania dyrektywy 2009/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady; ustalenie, że system inspekcji przed rozpoczęciem świadczenia regularnych usług odnosi się raczej do poszczególnych statków niż do armatora; postanowienie, że statki objęte zakresem stosowania dyrektywy podlegają inspekcjom przeprowadzanym dwa razy do roku z pewnym odstępem czasowym między inspekcjami i że jedną z tych inspekcji powinny stanowić badania eksploatacyjne w trakcie regularnej przeprawy; przewidzenie, że państwa członkowskie mogą jeśli zechcą łączyć wspomnianą inspekcję z przeglądem państwa bandery, który należy w odniesieniu do statku przeprowadzać corocznie; dostosowanie przepisów dotyczących sprawozdań z inspekcji, zakazów wyjścia z portu, odwołań, kosztów, bazy danych wyników inspekcji oraz kar do przepisów określonych w dyrektywie 2009/16/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 3 ; 2 3 Dyrektywa Rady 1999/35/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie systemu obowiązkowych przeglądów dla bezpiecznej, regularnej żeglugi promów typu ro-ro i szybkich statków pasażerskich (Dz.U. L 138 z , s. 1). Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (Dz.U. L 131 z , s. 57) /16 mik/pas/kkm 2 DGE 2A PL

3 dostosowanie dyrektywy do postanowień Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczących wykonywania przez Komisję uprawnień w odniesieniu do aktów delegowanych; zmiana dyrektywy 2009/16/WE w celu zapewnienia utrzymania obecnego zakresu i częstotliwości inspekcji promów typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich. PRACE NA FORUM RADY 5. Komisja przedstawiła ustnie przegląd przepisów dotyczących bezpieczeństwa statków pasażerskich na posiedzeniu Rady ds. Transportu w dniu 7 czerwca 2016 r. 6. Po pierwszej prezentacji tego wniosku przez Komisję Grupie Roboczej ds. Żeglugi w lipcu 2016 r. analiza wniosku rozpoczęła się we wrześniu 2016 r. 7. Grupa Robocza ds. Żeglugi uzgodniła szereg zmian do wniosku Komisji, z których warto wymienić następujące: dalsze doprecyzowanie zakresu stosowania oraz zmiana terminologii (zastąpienie wyrażenia promy typu ro-ro wyrażeniem statki pasażerskie typu ro-ro ) w celu dostosowania jej do terminologii stosowanej na szczeblu międzynarodowym; zmiany w definicjach obszarów morskich i armatora ; sprecyzowanie harmonogramu dorocznych inspekcji; zmiana przepisów dotyczących aktów delegowanych, w tym ograniczenia okresu przekazania uprawnień Komisji; przedłużenie terminu transpozycji do 36 miesięcy oraz możliwość zwolnienia państw członkowskich, które nie mają portów morskich, z obowiązku transpozycji dyrektywy /16 mik/pas/kkm 3 DGE 2A PL

4 8. W dniu 11 listopada 2016 r. Komitet Stałych Przedstawicieli przeanalizował projekt podejścia ogólnego, przyjął do wiadomości pozostałe zastrzeżenia i oświadczenia delegacji i postanowił przekazać tekst Radzie do przyjęcia. 9. Warto zauważyć, że wnioskowi nie towarzyszyła ocena skutków. Jednakże na forum Grupy Roboczej ds. Żeglugi w październiku 2015 r. zostało przedstawione i omówione sprawozdanie Komisji w ramach REFIT. Ponadto do wniosku Komisji został dołączony plan wdrażania i zarys propozycji uproszczeń 4. PRACE NA FORUM PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO 10. W dniu 27 czerwca 2016 r. Komisja Transportu i Turystyki (TRAN) w Parlamencie Europejskim mianowała sprawozdawcą Dominique Riquet (ALDE France). UTRZYMUJĄCE SIĘ ZASTRZEŻENIA 11. Delegacje Danii i Zjednoczonego Królestwa podtrzymują zastrzeżenia parlamentarne do wniosku. 12. Komisja podtrzymuje na tym etapy procedury ogólne zastrzeżenie do wszelkich zmian do jej wniosku, w oczekiwaniu na stanowisko Parlamentu Europejskiego w pierwszym czytaniu. 13. Ponadto Komisja ma zastrzeżenia co do możliwości dotyczącej tego, by państwa członkowskie, które nie mają portów morskich i które mogą potwierdzić, że z łącznej liczby pojedynczych statków, zawijających rocznie w ciągu ostatnich trzech lat do ich portów rzecznych, statki objęte dyrektywą stanowiły mniej niż 5 %, stosowały odstępstwo od obowiązku transpozycji dyrektywy, ponieważ wykraczałoby to poza ramy odstępstwa od transpozycji w oparciu o kryteria geograficzne. PODSUMOWANIE 14. Rada proszona jest o analizę tekstu zawartego w załączniku do niniejszego sprawozdania, aby możliwe było przyjęcie podejścia ogólnego do tekstu na posiedzeniu Rady w dniu 1 grudnia 2016 r. 4 Dok. 9965/16 ADD 2 i /16 mik/pas/kkm 4 DGE 2A PL

5 ZAŁĄCZNIK Wniosek 2016/0172 (COD) DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie systemu inspekcji na potrzeby bezpiecznego użytkowania statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich wykonujących regularne usługi oraz zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE w sprawie kontroli państwa portu i uchylająca dyrektywę Rady 1999/35/WE PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1, po konsultacji z Komitetem Regionów, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, 1 Dz.U. C z, s /16 mik/pas/kkm 5

6 a także mając na uwadze, co następuje: (1) Przepisy unijne dotyczące systemu obowiązkowych przeglądów na potrzeby bezpiecznej, regularnej żeglugi statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich pochodzą z 1999 r. Należy wziąć pod uwagę postępy w zakresie wdrażania systemu kontroli przeprowadzanej przez państwo portu wprowadzonego dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE 2 oraz doświadczenia zdobyte podczas stosowania memorandum paryskiego w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu, podpisanego w Paryżu w dniu 26 stycznia 1982 r. (2) Kontrola sprawności 3 w ramach Programu sprawności i wydajności regulacyjnej (REFIT) wykazała, że unijne ramy prawne dotyczące bezpieczeństwa statków pasażerskich doprowadziły do osiągnięcia wspólnego poziomu bezpieczeństwa w odniesieniu do statków pasażerskich na obszarze Unii. Wykazano również, że w wyniku zmian zachodzących z biegiem czasu w obrębie unijnych przepisów w zakresie bezpieczeństwa pasażerów w odpowiedzi na różne potrzeby i sytuacje istnieje pewien stopień nakładania się i dublowania działań, które można i należy usprawnić i uprościć w celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych dla armatorów oraz w celu zracjonalizowania wysiłków administracji morskich państw członkowskich. (3) Większość państw członkowskich łączy już w miarę możliwości obowiązkowe przeglądy na potrzeby bezpiecznej eksploatacji statków pasażerskich typu ro-ro w regularnej żegludze z przeglądami i inspekcjami innego rodzaju, a mianowicie przeglądami państwa bandery i kontrolami przeprowadzanymi przez państwo portu. W celu dalszego ograniczenia działań kontrolnych i maksymalnego wydłużenia czasu, w którym statek może być eksploatowany do celów komercyjnych, statki podlegające kontroli przeprowadzanej przez państwo portu należy zatem objąć zakresem dyrektywy 2009/16/WE, a zakres niniejszej dyrektywy powinien ograniczać się do statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich obsługujących regularne połączenia między portami w obrębie danego państwa członkowskiego lub między portem w państwie członkowskim a portem państwa trzeciego, jeśli bandera statku jest banderą danego państwa członkowskiego. 2 3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (Dz.U. L 131 z , s. 57). Dok. COM(2015) /16 mik/pas/kkm 6

7 (4) Pojęcie państwo przyjmujące zostało wprowadzone dyrektywą Rady 1999/35/WE 4 w celu ułatwienia współpracy z państwami trzecimi przed rozszerzeniem Unii w 2004 r. Pojęcie to zostało uznane za niemające zastosowania, należy je zatem usunąć. (5) W dyrektywie 1999/35/WE ustanowiono obowiązek przeprowadzania przez państwa przyjmujące co 12 miesięcy przeglądu specjalnego oraz przeglądu w trakcie wykonywania regularnej usługi. Chociaż celem tego wymogu było zapewnienie, aby te dwie inspekcje były przeprowadzane w określonych odstępach czasu pomiędzy sobą, kontrola w ramach programu REFIT wykazała, że nie zawsze tak jest. W celu wyeliminowania niejednoznaczności tego wymogu oraz aby zapewnić wspólny poziom bezpieczeństwa, należy doprecyzować, że te dwie coroczne inspekcje powinny odbywać się w regularnych, około półrocznych odstępach czasowych, pod warunkiem że dany statek wykonuje usługi. (6) W dyrektywie 1999/35/WE była mowa o przeglądach, nie o inspekcjach. Słowo przegląd jest stosowane w międzynarodowych konwencjach w celu wskazania obowiązków państwa bandery w zakresie monitorowania zgodności statków z międzynarodowymi normami oraz wydawania lub odnawiania świadectw w stosownych przypadkach. Jednakże specjalnego systemu inspekcji statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich obsługujących regularne połączenia nie można uznać za przeglądy, a odnośne formularze inspekcyjne nie są i nie mogą być traktowane jako świadectwa zdolności żeglugowej. Dlatego termin przegląd należy zastąpić terminem inspekcja w odniesieniu do specjalnych przeglądów przewidzianych obecnie w dyrektywie 1999/35/WE. 4 Dyrektywa Rady 1999/35/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie systemu obowiązkowych przeglądów dla bezpiecznej, regularnej żeglugi promów typu ro-ro i szybkich statków pasażerskich (Dz.U. L 138 z , s. 1) /16 mik/pas/kkm 7

8 (7) W celu uwzględnienia zmian zaistniałych na poziomie międzynarodowym oraz zgromadzonych doświadczeń należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do wyłączenia w razie potrzeby zmian do instrumentów międzynarodowych z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy oraz do aktualizacji wymogów technicznych. Szczególnie ważne jest, aby Komisja prowadziła odpowiednie konsultacje podczas swych prac przygotowawczych, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te były prowadzone zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić równy udział w przygotowywaniu aktów delegowanych, Parlament Europejski i Rada powinny otrzymywać wszystkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji powinni mieć regularny wstęp na spotkania grup ekspertów Komisji zajmujących się przygotowywaniem aktów delegowanych. (8) Należy dokonać zmiany dyrektywy 2009/16/WE w celu zapewnienia utrzymania obecnego zakresu i częstotliwości inspekcji statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich. Przepisy szczegółowe dotyczące inspekcji i weryfikacji statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich wykonujących regularne usługi, kwalifikujących się do kontroli przeprowadzanej przez państwo portu, należy przenieść do dyrektywy 2009/16/WE. (9) Biorąc pod uwagę pełny cykl monitorowania przez Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa Morskiego, Komisja powinna przeprowadzić ocenę wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż [siedem lat po dacie określonej w art. 17 ust. 1 akapit drugi] i złożyć odnośne sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Państwa członkowskie powinny współpracować z Komisją w celu gromadzenia wszystkich informacji niezbędnych do przeprowadzenia takiej oceny. (9a) Dla państwa członkowskiego, które nie ma na swoim terytorium portów morskich, konieczność transpozycji niniejszej dyrektywy stanowiłaby nieproporcjonalny i niepotrzebny obowiązek. (10) W celu zwiększenia jasności i spójności prawa oraz ze względu na liczbę zmian należy uchylić dyrektywę 1999/35/WE, a dyrektywę 2009/16/WE należy odpowiednio zmienić, 14362/16 mik/pas/kkm 8

9 PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: Artykuł 1 Zakres stosowania 1. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich statków pasażerskich uprawiających żeglugę: a) w ramach regularnej usługi między portem państwa członkowskiego a portem państwa trzeciego, w przypadku gdy bandera statku jest taka sama jak tegoż państwa członkowskiego; albo b) w żegludze krajowej w regularnej usłudze na obszarach morskich, na których mogą działać statki klasy A zgodnie z art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE 5. 1a. Nie ma ona zastosowania do statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich statków pasażerskich objętych dyrektywą 2009/16/WE. 2. Państwa członkowskie mogą stosować niniejszą dyrektywę do statków pasażerskich typu roro i szybkich jednostek pasażerskich wykonujących regularne usługi w żegludze krajowej na obszarach morskich innych niż te, które określono w ust. 1 lit. b). 5 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich (Dz.U. L 163 z , s. 1) /16 mik/pas/kkm 9

10 Artykuł 2 Definicje Na użytek niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje: (1) statek pasażerski typu ro-ro oznacza statek z urządzeniami umożliwiającymi wtaczanie na statek i wytaczanie ze statku pojazdów drogowych lub szynowych, przewożący więcej niż 12 pasażerów; (2) szybka jednostka pasażerska oznacza statek zdefiniowany w prawidle X Konwencji SOLAS z 1974 r., w jej zaktualizowanej wersji, przewożący więcej niż 12 pasażerów; (3) konwencja SOLAS z 1974 r. oznacza Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu, wraz z odpowiednimi protokołami i zmianami, w zaktualizowanej wersji; (4) kodeks jednostek szybkich oznacza Międzynarodowy kodeks bezpieczeństwa jednostek szybkich zawarty w rezolucji IMO MSC.36(63) z dnia 20 maja 1994 r. lub Międzynarodowy kodeks bezpieczeństwa jednostek szybkich z 2000 r. (2000 HSC Code) zawarty w rezolucji IMO MSC.97(73) z grudnia 2000 r., w ich zaktualizowanych wersjach; (4a) HSSC oznacza opracowane przez IMO wytyczne do przeglądów zgodnie ze Zharmonizowanym systemem nadzorów i certyfikacji, w zaktualizowanej wersji; (5) regularne usługi oznaczają serię przepraw statków pasażerskich typu ro-ro lub szybkich jednostek pasażerskich wykonywanych w celu obsługi ruchu między tymi samymi dwoma portami lub większą ich liczbą bądź serię rejsów z tego samego portu i z powrotem bez zawijania do portów pośrednich, albo: a) zgodnie z opublikowanym rozkładem rejsów; albo b) w taki sposób, że połączenia te są na tyle regularne lub częste, że stanowią dający się wyróżnić systematyczny szereg połączeń; ; (6) obszar morski oznacza dowolny obszar lub szlak morski, stosownie do przypadku, ujęte w wykazie ustalonym zgodnie z art. 4 dyrektywy 2009/45/WE; 14362/16 mik/pas/kkm 10

11 (7) świadectwa oznaczają: a) w odniesieniu do statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich wykonujących rejsy międzynarodowe świadectwa bezpieczeństwa wydane w ramach Konwencji SOLAS z 1974 r. lub na podstawie Międzynarodowego kodeksu bezpieczeństwa jednostek szybkich, łącznie z odpowiednimi dołączonymi wykazami wyposażenia; b) w odniesieniu do statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich uprawiających żeglugę krajową świadectwa bezpieczeństwa wydane zgodnie z dyrektywą 2009/45/WE, łącznie z odpowiednimi dołączonymi wykazami wyposażenia; (8) administracja państwa bandery oznacza właściwe organy państwa, którego banderę ma prawo nosić dany statek pasażerski typu ro-ro lub dana szybka jednostka pasażerska; (9) żegluga krajowa oznacza każdą żeglugę, która odbywa się morzem między portem państwa członkowskiego a tym samym lub innym portem tego państwa członkowskiego; (11) armator oznacza jednostkę organizacyjną lub osobę, która wyraziła zgodę na przejęcie wszystkich obowiązków i odpowiedzialności nałożonych przez Międzynarodowy kodeks zarządzania bezpieczeństwem (ISM) lub, w przypadku gdy nie ma zastosowania rozdział IX SOLAS, właściciela statku pasażerskiego typu ro-ro lub szybkiej jednostki pasażerskiej bądź każdą inną jednostkę organizacyjną lub osobę, taką jak zarządca lub podmiot czarterujący statek, która przejęła od właściciela odpowiedzialność za eksploatację statku pasażerskiego typu ro-ro lub szybkiej jednostki pasażerskiej; (12) inspektor oznacza pracownika sektora publicznego lub inną osobę odpowiednio upoważnioną przez właściwe organy państwa członkowskiego do przeprowadzania inspekcji przewidzianych w niniejszej dyrektywie i odpowiedzialną przed tym właściwym organem oraz spełniającą minimalne kryteria określone w załączniku XI do dyrektywy 2009/16/WE /16 mik/pas/kkm 11

12 Artykuł 3 Inspekcje wstępne 1. Przed rozpoczęciem wykonywania objętej niniejszą dyrektywą regularnej usługi przez statek pasażerski typu ro-ro lub szybką jednostkę pasażerską państwa członkowskie przeprowadzają inspekcję wstępną, obejmującą: a) weryfikację zgodności z wymogami określonymi w załączniku I; b) inspekcję, zgodnie z załącznikiem II, w celu upewnienia się, że dany statek pasażerski typu ro-ro lub dana szybka jednostka spełnia wymagania niezbędne do bezpiecznego wykonywania regularnej usługi. 2. [ ] 3. Inspekcję wstępną przeprowadza inspektor. 4. Na wniosek państwa członkowskiego armatorzy dostarczają dowody zgodności z wymaganiami załącznika I z wyprzedzeniem, ale nie wcześniej niż miesiąc przed inspekcją wstępną /16 mik/pas/kkm 12

13 Artykuł 4 Wyjątki od obowiązku inspekcji wstępnej -1. W przypadku inspekcji wstępnej państwo członkowskie może zastosować zwolnienie z niektórych wymogów lub procedur określonych w załącznikach I i II w odniesieniu do dorocznego przeglądu państwa bandery lub kontroli przeprowadzanej przez państwo bandery w ciągu ostatnich sześciu miesięcy, przy czym przestrzega się właściwych procedur i wytycznych do przeglądów określonych w HSSC lub procedur służących osiągnięciu tego samego celu. Państwa członkowskie przekazują odpowiednie informacje do bazy danych wyników inspekcji zgodnie z art Gdy statek pasażerski typu ro-ro lub szybka jednostka pasażerska ma być włączony/włączona do innej regularnej usługi, państwo członkowskie uwzględnia inspekcje tego statku pasażerskiego typu ro-ro lub szybkiej jednostki pasażerskiej przeprowadzone uprzednio celem dopuszczenia go/jej do wykonywania poprzedniej regularnej usługi objętej niniejszą dyrektywą. Jeżeli te uprzednie inspekcje i przeglądy spełniają wymagania państwa członkowskiego i w przypadku, gdy są one istotne w odniesieniu do nowych warunków eksploatacji, przeprowadzenie inspekcji i przeglądów, o których mowa w art. 3 ust. 1, nie jest konieczne przed rozpoczęciem wykonywania nowej regularnej usługi przez ten statek pasażerski typu ro-ro lub tę szybką jednostkę pasażerską. 2. Na wniosek armatora państwa członkowskie mogą potwierdzić z wyprzedzeniem swoją zgodę odnośnie do przydatności wcześniejszych inspekcji i przeglądów do nowych warunków działania. 3. W przypadkach gdy w wyniku nieprzewidzianych okoliczności należy, w celu zapewnienia ciągłości wykonywania usługi, szybko wprowadzić zamienny statek pasażerski typu ro-ro lub szybką jednostkę pasażerską, a ust. 1 nie ma zastosowania, państwo członkowskie może zezwolić na rozpoczęcie wykonywania usługi przez ten statek pasażerski lub tę jednostkę, pod warunkiem że: a) oględziny oraz kontrola dokumentów nie budzą podejrzeń, że dany statek pasażerski typu ro-ro lub dana szybka jednostka pasażerska nie spełnia wymagań koniecznych do bezpiecznego działania, i b) państwo członkowskie dokona inspekcji wstępnej określonej w art. 3 ust. 1 w terminie jednego miesiąca /16 mik/pas/kkm 13

14 Artykuł 5 Regularne inspekcje 1. Państwo członkowskie przeprowadza raz w ciągu każdego 12-miesięcznego okresu: a) inspekcję zgodnie z załącznikiem II; oraz b) inspekcję w trakcie trwania regularnej usługi, nie wcześniej niż cztery miesiące, lecz nie później niż osiem miesięcy od zakończenia inspekcji, o której mowa w lit. a). Inspekcja ta obejmuje elementy wymienione w załączniku III i wystarczającą liczbę pozycji wymienionych w załącznikach I i II zgodnie z profesjonalnym osądem inspektora celem zapewnienia, że dany statek pasażerski typu ro-ro lub dana szybka jednostka pasażerska w dalszym ciągu spełnia wszystkie wymagania niezbędne do bezpiecznego działania. Inspekcję wstępną zgodnie z art. 3 uznaje się za inspekcję do celów lit. a). 2. Inspekcję, o której mowa w ust. 1 lit. a), można zależnie od uznania państwa członkowskiego przeprowadzić jednocześnie lub w połączeniu z rocznym przeglądem państwa bandery, przy czym przestrzegane są właściwe procedury i wytyczne dotyczące przeglądów przeprowadzanych zawarte w HSSC lub procedury umożliwiające osiągnięcie tego samego celu. 3. Państwa członkowskie przeprowadzają inspekcję zgodnie z załącznikiem II za każdym razem, gdy statek pasażerski typu ro-ro lub szybka jednostka pasażerska podlega naprawie, zmianom lub modyfikacjom o istotnym znaczeniu lub gdy zachodzi zmiana jednostki zarządzającej bądź przeniesienie do innej klasy. W przypadku zmiany zarządzania jednostki zarządzającej lub przeniesienia do innej klasy państwo członkowskie może jednak, po uwzględnieniu inspekcji dokonanych poprzednio w odniesieniu do danego statku pasażerskiego typu ro-ro lub danej szybkiej jednostki i pod warunkiem że zmiana ta nie wpłynie na bezpieczeństwo użytkowania tego statku pasażerskiego typu ro-ro lub tej jednostki, odstąpić od wymaganej zgodnie z niniejszym ustępem inspekcji tego statku pasażerskiego typu ro-ro lub tej jednostki /16 mik/pas/kkm 14

15 Artykuł 6 Powiadomienie i sprawozdanie z inspekcji 1. Na zakończenie każdej inspekcji przeprowadzonej zgodnie z niniejszą dyrektywą inspektor opracowuje sprawozdanie zgodnie z załącznikiem IX do dyrektywy 2009/16/WE. 2. Informacje zawarte w sprawozdaniu są przekazywane do bazy danych wyników inspekcji ustanowionej w art. 10. Kopia protokołu z inspekcji zostaje dostarczona kapitanowi statku. Artykuł 7 Korygowanie uchybień, zakaz wyjścia w morze i zawieszenie inspekcji 1. Państwa członkowskie zapewniają, aby wszelkie uchybienia potwierdzone lub wykryte w drodze inspekcji przeprowadzonych zgodnie z niniejszą dyrektywą były korygowane. 2. W przypadku uchybień, które stwarzają wyraźne zagrożenie dla bezpieczeństwa lub zdrowia bądź stanowią bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa statku pasażerskiego typu ro-ro lub szybkiej jednostki pasażerskiej, jego/jej załogi i pasażerów, państwo członkowskie zapewnia, aby dany statek pasażerski typu ro-ro lub dana szybka jednostka pasażerska zostały objęte zakazem wyjścia w morze. Kopia zakazu wyjścia w morze zostaje dostarczona kapitanowi statku. 3. Zakaz wyjścia w morze zostaje zniesiony dopiero wtedy, gdy zagrożenie zostanie usunięte lub gdy państwo członkowskie stwierdzi, że statek może, pod wszelkimi niezbędnymi warunkami, wypłynąć w morze bądź jego eksploatacja może zostać wznowiona bez zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pasażerów lub załogi, bez zagrożenia dla statku pasażerskiego typu ro-ro lub szybkiej jednostki pasażerskiej bądź dla innych statków. 4. Jeżeli uchybienie, o którym mowa w ust. 2, nie może zostać z łatwością skorygowane w porcie, w którym dana nieprawidłowość została potwierdzona lub wykryta, państwo członkowskie może zgodzić się na zezwolenie, aby statek udał się do odpowiedniej stoczni remontowej, gdzie uchybienie to może zostać z łatwością skorygowane /16 mik/pas/kkm 15

16 5. W wyjątkowych okolicznościach, kiedy ogólny stan statku pasażerskiego typu ro-ro lub szybkiej jednostki pasażerskiej w oczywisty sposób nie odpowiada międzynarodowym normom, państwo członkowskie może zawiesić inspekcję do czasu podjęcia przez armatora kroków niezbędnych do zapewnienia, że dany statek pasażerski typu ro-ro bądź dana szybka jednostka pasażerska nie stanowi już wyraźnego zagrożenia dla bezpieczeństwa lub zdrowia bądź nie stwarza bezpośredniego zagrożenia dla życia załogi i pasażerów lub że spełnia odpowiednie wymogi obowiązujących konwencji międzynarodowych. 6. W przypadku gdy państwo członkowskie zawiesi inspekcję zgodnie z ust. 5, dany statek pasażerski typu ro-ro lub szybka jednostka pasażerska zostają automatycznie objęte zakazem wyjścia w morze. Zakaz wyjścia w morze zostaje cofnięty po wznowieniu i pomyślnym zakończeniu inspekcji i jeżeli warunki określone w ust. 3 niniejszego artykułu oraz w art. 9 ust. 2 zostaną spełnione. 7. Aby rozładować nadmierne zagęszczenie jednostek w porcie, państwo członkowskie może zezwolić statkowi pasażerskiemu typu ro-ro lub szybkiej jednostce pasażerskiej objętym zakazem wyjścia w morze na przemieszczenie się w inne miejsce w obrębie portu, jeżeli takie przemieszczenie jest bezpieczne. Ryzyko nadmiernego zagęszczenia jednostek w porcie nie może wpływać jednak na podjęcie decyzji o zakazie wyjścia w morze lub o uchyleniu takiego zakazu. Organy portowe lub zarządzające portem ułatwiają przyjmowanie takich statków. Artykuł 8 Prawo do odwołania 1. Armator ma prawo odwołania się od zakazu wyjścia w morze wydanego przez państwo członkowskie. Odwołanie nie ma skutku zawieszającego w odniesieniu do zakazu wyjścia w morze, chyba że zostaną wydane decyzje tymczasowe zgodnie z prawem krajowym. Państwa członkowskie ustanawiają i stosują w tym celu odpowiednie procedury zgodnie z przepisami krajowymi. 2. Państwa członkowskie informują kapitana statku pasażerskiego typu ro-ro lub szybkiej jednostki pasażerskiej objętych zakazem wyjścia w morze o prawie do odwołania i o obowiązujących procedurach. Jeżeli w wyniku odwołania zakaz wyjścia w morze zostanie cofnięty lub zmieniony, państwa członkowskie zapewniają, aby baza danych wyników inspekcji, ustanowiona w art. 10, została niezwłocznie odpowiednio zaktualizowana /16 mik/pas/kkm 16

17 Artykuł 9 Koszty 1. Jeśli w trakcie inspekcji, o których mowa w art. 3 i 5, zostaną potwierdzone lub wykryte uchybienia uzasadniające zakaz wyjścia w morze, wszystkie koszty związane z inspekcjami pokrywa armator. 2. Zakaz wyjścia w morze nie zostaje uchylony do czasu, kiedy zostanie wniesiona pełna opłata lub zapewniona zostanie wystarczająca gwarancja zwrotu kosztów. Artykuł 10 Baza danych wyników inspekcji 1. Komisja opracowuje, utrzymuje i aktualizuje bazę danych wyników inspekcji, która będzie zawierała wszystkie informacje wymagane do wdrożenia systemu inspekcji określonego w niniejszej dyrektywie, na podstawie bazy danych wyników inspekcji, o której mowa w art. 24 dyrektywy 2009/16/WE. 2. Państwa członkowskie zapewniają, aby informacje dotyczące inspekcji przeprowadzonych zgodnie z niniejszą dyrektywą, w tym na temat uchybień i zakazów wyjścia w morze, były przekazywane do bazy danych wyników inspekcji natychmiast po zakończeniu sprawozdania z inspekcji lub uchyleniu zakazu wyjścia w morze. W odniesieniu do szczegółowych informacji stosuje się odpowiednio przepisy załącznika XIII do dyrektywy 2009/16/WE. 3. Państwa członkowskie zapewniają, aby informacje przekazane do bazy danych wyników inspekcji były potwierdzane w terminie 72 godzin do celów ich publikacji. 4. Komisja zapewnia, aby baza danych wyników inspekcji umożliwiała pozyskanie wszelkich danych dotyczących wykonania niniejszej dyrektywy na podstawie danych z inspekcji przekazanych przez państwa członkowskie /16 mik/pas/kkm 17

18 5. Państwa członkowskie mają dostęp do wszelkich informacji zachowanych w bazie danych wyników inspekcji istotnych dla stosowania systemu inspekcji określonego niniejszą dyrektywą i dyrektywą 2009/16/WE. Artykuł 11 Sankcje Państwa członkowskie ustanawiają system kar za naruszenie przepisów krajowych przyjętych z zastosowaniem niniejszej dyrektywy i podejmują wszelkie niezbędne działania, aby kary te były stosowane. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Artykuł 12 Procedura wprowadzania zmian 1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 13, dokonywania zmian w załącznikach w celu uwzględnienia zmian na szczeblu międzynarodowym, w szczególności w ramach Międzynarodowej Organizacji Morskiej, oraz do poprawienia specyfikacji technicznych w świetle uzyskanego doświadczenia. 2. W wyjątkowych okolicznościach, należycie uzasadnionych na podstawie właściwej analizy przeprowadzonej przez Komisję, oraz w celu uniknięcia poważnego i niedopuszczalnego zagrożenia dla bezpieczeństwa na morzu, zdrowia, warunków życia lub warunków pracy lub też środowiska morskiego, lub niezgodności z unijnymi przepisami prawa morskiego, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 13, zmieniających niniejszą dyrektywę tak, by nie miała zastosowania, do celów niniejszej dyrektywy, zmiana do instrumentów międzynarodowych, o których mowa w art /16 mik/pas/kkm 18

19 Artykuł 13 Wykonywanie przekazanych uprawnień 1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 12, podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 12, powierza się Komisji na okres siedmiu lat od [Dz.U.: proszę wstawić datę wejścia w życie niniejszej dyrektywy]. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem powyższego okresu siedmiu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. 3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 12, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. 4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez wszystkie państwa członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. 5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. 6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 12 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady /16 mik/pas/kkm 19

20 7. Akt delegowany zmieniający niniejszą dyrektywę tak, by nie miały zastosowania wszelkie zmiany do instrumentów międzynarodowych zgodnie z art. 12 ust. 2, przyjmuje się co najmniej trzy miesiące przed upływem terminu ustalonego na szczeblu międzynarodowym dla dorozumianego przyjęcia odnośnej zmiany lub przewidzianej daty wejścia w życie tej zmiany. W okresie poprzedzającym wejście w życie takiego aktu delegowanego państwa członkowskie powstrzymują się od inicjatyw zmierzających do włączenia zmiany do przepisów krajowych lub stosowania odnośnej zmiany do międzynarodowego instrumentu. Artykuł 14 Zmiany w dyrektywie 2009/16/WE W dyrektywie 2009/16/WE wprowadza się następujące zmiany: (1) w art. 2 dodaje się pkt w brzmieniu: 25. «statek pasażerski typu ro-ro» oznacza statek z urządzeniami umożliwiającymi wtaczanie na statek i wytaczanie ze statku pojazdów drogowych lub szynowych, przewożący więcej niż 12 pasażerów; 26. «szybka jednostka pasażerska» oznacza statek zdefiniowany w rozdziale X prawidło 1 Konwencji SOLAS z 1974 r., w jej zaktualizowanej wersji, przewożący więcej niż 12 pasażerów; 27. «regularne usługi» oznaczają serię przepraw statków pasażerskich typu ro-ro lub szybkich jednostek pasażerskich wykonywanych w celu obsługi ruchu między tymi samymi dwoma portami lub większą ich liczbą bądź serię rejsów z tego samego portu i z powrotem bez zawijania do portów pośrednich, albo: (i) (ii) zgodnie z opublikowanym rozkładem rejsów; albo w taki sposób, że połączenia te są na tyle regularne lub częste, że stanowią dający się wyróżnić systematyczny szereg połączeń; ; 14362/16 mik/pas/kkm 20

21 (2) w art. 3 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu: Niniejsza dyrektywa ma również zastosowanie do inspekcji statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich, wykonywanych poza portem lub poza miejscem kotwiczenia w trakcie trwania regularnej usługi zgodnie z art. 14a. ; (2a) w art. 13 pierwszy wiersz otrzymuje brzmienie: Państwa członkowskie zapewniają, by statki, które zostały wybrane do inspekcji zgodnie z art. 12 lub 14a, zostały poddane inspekcji wstępnej lub inspekcji bardziej szczegółowej, jak następuje: ; (3) dodaje się art. 14a w brzmieniu: Artykuł 14a Inspekcje statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich wykonujących regularną usługę 1. Statki pasażerskie typu ro-ro oraz szybkie jednostki pasażerskie wykonujące regularne usługi kwalifikują się do inspekcji zgodnie z harmonogramem i innymi wymogami określonymi w załączniku [YY]. 2. Państwa członkowskie, planując inspekcje statku pasażerskiego typu ro-ro lub szybkiej jednostki pasażerskiej, należycie uwzględniają harmonogram pracy i konserwacji danego statku pasażerskiego typu ro-ro lub szybkiej jednostki pasażerskiej. 3. Jeżeli statek pasażerski typu ro-ro lub szybki statek pasażerski podlega inspekcji zgodnie z załącznikiem [YY], inspekcja ta jest wprowadzana do bazy danych wyników inspekcji i uwzględniana do celów art. 10, 11 i 12 oraz do obliczania wypełnienia zobowiązania inspekcyjnego każdego państwa członkowskiego. 4. Art. 9 ust. 1, art. 11 lit. a), art. 12 i art. 14 nie mają zastosowania do statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich poddanych inspekcji podczas regularnej usługi zgodnie z niniejszym artykułem /16 mik/pas/kkm 21

22 5. Właściwy organ zapewnia, by statki pasażerskie typu ro-ro lub szybkie jednostki pasażerskie, z zastrzeżeniem przeprowadzenia dodatkowej inspekcji zgodnie z art. 11 lit. b), były wybierane do inspekcji zgodnie z załącznikiem I część II sekcja 3A lit. c) i sekcja 3B lit. c). Inspekcje przeprowadzane na mocy niniejszego ustępu nie mają wpływu na częstotliwość inspekcji określoną w załączniku [YY] pkt Inspektor właściwego organu państwa portu może wyrazić zgodę, podczas inspekcji statków pasażerskich typu ro-ro lub szybkich jednostek pasażerskich, na to, by towarzyszył mu w charakterze obserwatora inspektor państwa portu innego państwa członkowskiego. Jeżeli banderą statku jest bandera tego państwa członkowskiego, państwo portu, na wniosek, zaprasza przedstawiciela państwa bandery do towarzyszenia w inspekcji w charakterze obserwatora. ; (4) w art. 15 skreśla się ust. 3; (5) art. 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie: 1. Państwo członkowskie odmawia dostępu do swoich portów i kotwicowisk każdemu statkowi, który: pływa pod banderą państwa, które z racji wskaźnika zatrzymań znajduje się na czarnej liście przyjętej zgodnie z memorandum paryskim na podstawie informacji zapisanych w bazie danych wyników inspekcji i publikowanej corocznie przez Komisję, oraz został zatrzymany więcej niż dwukrotnie w ciągu ostatnich 36 miesięcy w porcie lub na kotwicowisku państwa członkowskiego lub państwa sygnatariusza memorandum paryskiego; lub pływa pod banderą państwa, które z racji wskaźnika zatrzymań znajduje się na szarej liście przyjętej zgodnie z memorandum paryskim na podstawie informacji zapisanych w bazie danych wyników inspekcji i publikowanej corocznie przez Komisję, oraz został zatrzymany więcej niż dwukrotnie w ciągu ostatnich 24 miesięcy w porcie lub na kotwicowisku państwa członkowskiego lub państwa sygnatariusza memorandum paryskiego /16 mik/pas/kkm 22

23 Akapit pierwszy nie ma zastosowania w sytuacjach opisanych w art. 21 ust. 6. Decyzja o odmowie dostępu zaczyna obowiązywać od chwili, gdy statek opuścił port lub kotwicowisko, w którym/na którym został zatrzymany po raz trzeci i w którym/na którym wydano decyzję o odmowie dostępu. ; (6) [ ] (6a) do dyrektywy 2009/16/WE dodaje się załącznik [YY] w brzmieniu: Załącznik [YY] Inspekcje statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich wykonujących regularną usługę 1.1. Przed rozpoczęciem wykonywania usługi przez statek pasażerski typu ro-ro lub szybką jednostkę pasażerską wykonujących regularną usługę objętą niniejszą dyrektywą, państwa członkowskie przeprowadzają inspekcję wstępną zgodnie z art. 3 ust. 1 dyrektywy [XXXX] w celu upewnienia się, że dany statek pasażerski typu ro-ro lub szybka jednostka pasażerska spełniają wymogi konieczne do bezpiecznego wykonywania regularnych usług W przypadku gdy statek pasażerski typu ro-ro lub szybka jednostka pasażerska mają być włączone do innej regularnej usługi, zainteresowane państwo członkowskie uwzględnia inspekcje tego statku pasażerskiego typu ro-ro lub szybkiej jednostki pasażerskiej przeprowadzone uprzednio przez którekolwiek państwo członkowskie w ciągu ostatnich ośmiu miesięcy celem dopuszczenia go/jej do wykonywania poprzedniej regularnej usługi objętej niniejszą dyrektywą, pod warunkiem że w każdym przypadku państwo członkowskie ma pewność, że wcześniejsze inspekcje są przydatne do nowych warunków działania i że podczas tych inspekcji zostały spełnione wymogi niezbędne do bezpiecznego wykonywania regularnej usługi, przeprowadzenie inspekcji, o których mowa w pkt 1.1, nie jest konieczne przed rozpoczęciem wykonywania przez statek pasażerski typu ro-ro lub szybką jednostkę pasażerską nowej regularnej usługi /16 mik/pas/kkm 23

24 1.3. W przypadkach gdy w wyniku nieprzewidzianych okoliczności należy w celu zapewnienia ciągłości wykonywania usługi szybko wprowadzić zamienny statek pasażerski typu ro-ro lub szybką jednostkę pasażerską, a pkt 1.2 nie ma zastosowania, państwo członkowskie może zezwolić na rozpoczęcie wykonywania usługi przez ten statek pasażerski lub tę jednostkę, pod warunkiem że: a) oględziny oraz kontrola dokumentów nie budzą podejrzeń, że dany statek pasażerski typu ro-ro lub dana szybka jednostka pasażerska nie spełnia wymogów koniecznych do bezpiecznego działania; oraz b) państwo członkowskie dokona inspekcji określonej w art. 3 ust. 1 dyrektywy [XXXX] w terminie jednego miesiąca. 2. Państwa członkowskie raz w roku, ale nie wcześniej niż cztery miesiące i nie później niż osiem miesięcy po poprzedniej inspekcji, przeprowadzają: a) inspekcję, obejmującą wymogi załącznika II do dyrektywy [XXXX] oraz rozporządzenia Komisji 428/2010, stosownie do przypadku; oraz b) inspekcję w trakcie trwania regularnej usługi. Inspekcja ta obejmuje elementy wymienione w załączniku III do dyrektywy [XXXX] i wystarczającą liczbę pozycji wymienionych w załącznikach I i II do dyrektywy [XXXX] zgodnie z profesjonalnym osądem inspektora celem zapewnienia, że dany statek pasażerski typu ro-ro lub dana szybka jednostka pasażerska w dalszym ciągu spełnia wszystkie wymogi niezbędne do bezpiecznego działania. 3. W przypadku gdy statek pasażerski typu ro-ro lub szybka jednostka pasażerska nie zostały poddane inspekcji zgodnie z ust. 2, dany statek pasażerski typu ro-ro lub daną szybką jednostkę pasażerską należy uznać za priorytet I. 4. Inspekcję przeprowadzoną zgodnie z pkt 1.1 uznaje się za inspekcję do celów pkt. 2 lit. a) niniejszego załącznika /16 mik/pas/kkm 24

25 Artykuł 15 Uchylenie Dyrektywa 1999/35/WE traci moc. Odesłania do uchylonej dyrektywy odczytuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy zgodnie z tabelą korelacji w załączniku IV. Artykuł 16 Przegląd Komisja dokonuje oceny wdrożenia niniejszej dyrektywy i przedkłada wyniki oceny Parlamentowi Europejskiemu i Radzie nie później niż [wstawić: siedem lat po dacie, o której mowa w art. 17 ust. 1 akapit drugi]. Artykuł 17 Transpozycja 1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia [wstawić: 36 miesięcy od daty wejścia w życie], przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów. Stosują one te przepisy od dnia [wstawić: 36 miesięcy od daty wejścia w życie]. Przepisy przyjmowane przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie. 2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą /16 mik/pas/kkm 25

26 2a. Państwa członkowskie, które nie mają portów morskich i mogą wykazać, że statki objęte niniejszą dyrektywą stanowiły mniej niż 5 % łącznej liczby pojedynczych statków, zawijających rocznie do ich portów rzecznych w ciągu ostatnich trzech lat, nie są zobowiązane do transpozycji niniejszej dyrektywy. Najpóźniej w dniu transpozycji dyrektywy państwa członkowskie, które nie mają portów morskich, powiadamiają Komisję o łącznej liczbie statków oraz liczbie statków zawijających do ich portów w trzyletnim okresie, o którym mowa powyżej, oraz powiadamiają Komisję o wszelkich późniejszych zmianach w wyżej wymienionych danych. Artykuł 18 Wejście w życie Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Artykuł 19 Adresaci Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia r. W imieniu Parlamentu Europejskiego Przewodniczący W imieniu Rady Przewodniczący 14362/16 mik/pas/kkm 26

27 ZAŁĄCZNIK I DO ZAŁĄCZNIKA ZAŁACZNIK 1 SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE STATKÓW WYKONUJĄCYCH REGULARNĄ USŁUGĘ (o których mowa w art. 3 i 5) Weryfikuje się następujące elementy: 1. czy przed rozpoczęciem rejsu przez statek pasażerski typu ro-ro lub szybką jednostką pasażerską kapitan posiadał odpowiednie informacje o dostępności zlokalizowanych na wybrzeżu nawigacyjnych systemów wspomagania żeglugi oraz innych systemów informacyjnych wspomagających go w bezpiecznym prowadzeniu podróży oraz czy wykorzystywał on nawigacyjne systemy wspomagania żeglugi oraz systemy informacyjne w sposób ustalony przez państwa członkowskie; 2. czy stosowano odnośne przepisy ust. 2 6 okólnika MSC 699 z dnia 17 lipca 1995 r. Poprawione wytyczne odnośnie do instrukcji bezpieczeństwa pasażerów ; 3. czy w łatwo dostępnym miejscu była wywieszona tablica z regulaminem pracy statku, zawierająca: a) harmonogram służby na morzu i służby w porcie, i b) maksymalną liczbę godzin pracy lub minimalną liczbę godzin wypoczynku wymaganą dla wachtowych; 4. czy kapitan nie jest ograniczany w podejmowaniu decyzji, które według jego fachowej oceny są niezbędne do bezpiecznej żeglugi i pracy, szczególnie przy niesprzyjającej pogodzie i wzburzonym morzu; 5. czy kapitan prowadził zapisy czynności nawigacyjnych oraz zdarzeń ważnych z punktu widzenia bezpieczeństwa żeglugi; 14362/16 mik/pas/kkm 27 ZAŁĄCZNIK I DO DGE 2A PL ZAŁĄCZNIKA

28 6. czy wszelkie uszkodzenia lub trwałe wygięcia furt oraz połączonych z nimi płyt kadłuba, mogące wpływać na integralność statku pasażerskiego lub jednostki, oraz wszelkie usterki w układach zabezpieczających takie furty były niezwłocznie zgłaszane zarówno administracji państwa bandery, jak i państwa portu oraz natychmiast naprawiane zgodnie z ich wymaganiami; 7. czy przed wyruszeniem w rejs statku pasażerskiego typu ro-ro lub szybkiej jednostki pasażerskiej dostępny był aktualny plan podróży. W trakcie przygotowywania takiego planu należy w pełni uwzględnić wytyczne ustalone w rezolucji Zgromadzenia Międzynarodowej Organizacji Morskiej A.893(21) z dnia 25 listopada 1999 r. Wytyczne planowania podróży ; 8. czy przekazano do wiadomości pasażerów ogólne informacje o usługach i pomocy dostępnej na pokładzie dla osób starszych i niepełnosprawnych oraz czy informacje takie były udostępnione w formach odpowiednich dla osób o ograniczonej możliwości widzenia /16 mik/pas/kkm 28 ZAŁĄCZNIK I DO DGE 2A PL ZAŁĄCZNIKA

29 ZAŁĄCZNIK II DO ZAŁĄCZNIKA ZAŁĄCZNIK 2 PROCEDURY STOSOWANE W ODNIESIENIU DO INSPEKCJI (o których mowa w art. 3 i 5) 1. Celem kontroli jest zapewnienie, aby spełnione były wymogi ustawowe wydane przez państwo bandery lub w jego imieniu, w szczególności związane z konstrukcją statku, niezatapialnością i statecznością, urządzeniami maszynowymi i instalacjami elektrycznymi, załadunkiem, statecznością, ochroną przeciwpożarową, maksymalną liczbą pasażerów, środkami ratunkowymi, przewozem towarów niebezpiecznych, radiokomunikacją i nawigacją. W tym celu inspekcje obejmują: uruchamianie generatora awaryjnego; kontrolę świateł awaryjnych; kontrolę awaryjnych źródeł zasilania instalacji radiowej; sprawdzenie działania publicznego systemu powiadamiania; ćwiczenie pożarowe, obejmujące zademonstrowanie umiejętności użycia ekwipunku strażackiego; funkcjonowanie awaryjnej pompy pożarowej z dwoma wężami strażackimi przyłączonymi do głównej linii pożarowej w działaniu; sprawdzanie działania urządzeń sterujących zdalne odcięcie dopływu paliwa do kotłów, silników głównych i pomocniczych oraz silników wentylatorów; sprawdzanie działania zdalnych i lokalnych urządzeń sterujących zamykaniem klap pożarowych; sprawdzanie działania systemów wykrywania pożaru i alarmowych; sprawdzanie działania właściwego zamykania drzwi pożarowych; 14362/16 mik/pas/kkm 29 ZAŁĄCZNIK II DO DGE 2A PL ZAŁĄCZNIKA

30 działanie pomp zęzowych; zamykanie wodoszczelnych drzwi grodziowych; zarówno z miejsca, jak i zdalnie, sprawdzenie znajomości planu zabezpieczenia niezatapialności statku przez dowództwo statku; opuszczenie co najmniej jednej łodzi ratowniczej i jednej łodzi ratunkowej na wodę, uruchomienie i sprawdzanie działania ich systemu napędowego i sterowania oraz podniesienie ich z wody i ponowne umieszczenie na miejscach składowania na pokładzie; sprawdzenie, czy wszystkie łodzie ratunkowe i łodzie ratownicze odpowiadają spisowi inwentarza; badanie głównego i pomocniczego urządzenia sterowego statku. 2. [ ] 3. Głównym przedmiotem inspekcji jest sprawdzenie znajomości i umiejętności skutecznego przestrzegania przez członków załogi procedur bezpieczeństwa, procedur awaryjnych, utrzymania, praktyki działania, bezpieczeństwa pasażerów, procedur pracy na mostku oraz operacji związanych z ładunkiem i pojazdami. Sprawdzeniu podlega zdolność załogi do rozumienia i, tam gdzie to stosowne, wydawania komend oraz poleceń i ich zwrotnego raportowania we wspólnym języku roboczym, zgodnie z zapisami w dzienniku okrętowym. Sprawdza się również udokumentowane poświadczenie pomyślnego zaliczenia specjalnego szkolenia przez członków załogi, w szczególności w odniesieniu do: szkolenia panowania nad tłumem, szkolenia zapoznawczego, szkolenia bezpieczeństwa dla personelu udzielającego w sytuacjach zagrożenia bezpośredniej pomocy pasażerom w przestrzeniach pasażerskich, a w szczególności osobom starszym i niepełnosprawnym, oraz 14362/16 mik/pas/kkm 30 ZAŁĄCZNIK II DO DGE 2A PL ZAŁĄCZNIKA

31 szkolenia zarządzania kryzysowego i zachowań ludzkich. Kontrola obejmuje ocenę, czy rozplanowanie dyżurów nie powoduje nadmiernego zmęczenia personelu, szczególnie personelu wachtowego. 4. Świadectwa kompetencji członków załogi zatrudnionych na pokładzie statków objętych zakresem niniejszej dyrektywy muszą być zgodne z przepisami dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy (Dz.U. L 323 z , s. 33) /16 mik/pas/kkm 31 ZAŁĄCZNIK II DO DGE 2A PL ZAŁĄCZNIKA

32 ZAŁĄCZNIK III do ZAŁĄCZNIKA ZAŁĄCZNIK 3 PROCEDURY PRZEPROWADZANIA INSPEKCJI PODCZAS WYKONYWANIA REGULARNEJ USŁUGI (o których mowa w art. 5) 1. Informacje dotyczące pasażerów Środki przedsięwzięte w celu zapewnienia, aby nie została przekroczona liczba pasażerów, dla której statek pasażerski typu ro-ro lub szybka jednostka pasażerska (dalej zwana statkiem ) ma świadectwo. Zgodność sposobów rejestrowania informacji o pasażerach z dyrektywą Rady 98/41/WE 11. Sposób przekazywania kapitanowi informacji o całkowitej liczbie pasażerów i, o ile to stosowne, w jaki sposób pasażerowie dokonujący podwójnej przeprawy bez schodzenia na brzeg są ujmowani w całkowitej liczbie pasażerów w podróży powrotnej. 2. Informacje o ładunku i stateczności Czy są zainstalowane i używane, w stosownych przypadkach, wiarygodne wskaźniki zanurzenia. Czy podjęto środki w celu zapewnienia, że statek nie jest przeciążony, a odpowiednia podziałowa wodnica ładunkowa nie znajduje się pod wodą. Czy ocena ładunku i stateczności jest przeprowadzana zgodnie z wymaganiami. Czy towary, pojazdy i inne ładunki są ważone, w przypadkach gdy jest to wymagane, a wyniki są przekazywane na statek do wykorzystania w ocenie ładunku i stateczności. Czy plany zabezpieczenia niezatapialności są stale uwidocznione i czy w posiadaniu oficerów statku są broszury zawierające informacje o zabezpieczeniu niezatapialności. 11 Dyrektywa Rady 98/41/WE z dnia 18 czerwca 1998 r. w sprawie rejestracji osób podróżujących na pokładzie statków pasażerskich płynących do portów państw członkowskich Wspólnoty lub z portów państw członkowskich Wspólnoty (Dz.U. L 188 z , s. 35) /16 mik/pas/kkm 32 ZAŁĄCZNIK III do DGE 2A PL ZAŁĄCZNIKA