Gazeta SŁAWIĘCICKA WIELKI DZIEŃ WYBORY '93. Pismo Przyjaciół Sławięcic. "NAJPIĘKNIEJSZA POSESJA SŁAWIĘCIC w 1993 r." Nr 16 Październik - Listopad 1993

Transkrypt

1 Gazeta SŁAWIĘCICKA Pismo Przyjaciół Sławięcic Nr 16 Październik - Listopad 1993 cena 5000 zł WIELKI DZIEŃ przeżywała dnia 5 października 1993 r. Parafia "Blachownia". Po kilkunastu latach ciężkiej i mozolnej pracy oddano do użytku NOWĄ ŚWIĄTYNIĘ. Poświęcenia wspaniałej budowli dokonał ks. biskup Alfons Nosoł. Setki ludzi przepracowało na budowie kościoła, bezpłatnie, z potrzeby serca, ogromną ilość godzin w ciągu ostatnich kilkunastu lat. Organizatorem tego wielkiego zadania był ks. proboszcz Józef Stryczek, któremu energii i optymizmu w pokonywaniu trudności można tylko pozazdrościć. Gratulujemy naszym sąsiadom! Gratulujemy, księże Józefie! Bogu niech będą dzięki! G. Kurzej Za wychowanie, za przykład, za uśmiech, za... wszystko dziękujemy naszym NAUCZYCIELOM! Z okazji Dnia Nauczyciela wszelkiej pomyślności wszystkim PEDAGOGOM życzy Redakcja "NAJPIĘKNIEJSZA POSESJA SŁAWIĘCIC w 1993 r." Wzorem lat ubiegłych przeprowadziliśmy po raz kolejny konkurs na najpiękniejszą posesję naszego osiedla. Członkowie komisji: Maria Grzywocz (przewodnicząca), Włodzimierz Matuszewski i Lesław Zdon mieli wyjątkowo trudne zadanie. Stwierdziliśmy, że zadbanych i pięknych obejść przybywa i z roku na rok coraz trudniej wybrać tę jedyną. Dlatego też wielokrotnie objeżdżaliśmy całe Sławięcice, by ocena mogła być jak najbardziej obiektywna. Staraliśmy się brać pod uwagę różne aspekty - nie tylko czystość i porządek, lecz także wkład pracy, oryginalność pomysłów na upiększenie swojego obejścia. na str_ 4 WYBORY '93 W dniu 19 września 1993 r. odbyły się wybory do Sejmu i Senatu. O wynikach wyborów w Kędzierzynie-Koźlu piszemy na str

2 GAZETA SŁAWIĘCICKA Nr 16» 1993 Październik-Listopad CO ROBI RADA OSIEDLA? Prawdopodobnie wydanie niniejszego numeru Gazety Sławięcickiej zbiegnie się w czasie z zaplanowanym na 26 października spotkaniem mieszkańców Sławięcic z władzami miasta, które będzie zarazem okazją do omówienia nurtujących nas wszystkich problemów. Rada Osiedla została już nieco wcześniej poproszona o przedstawienie Wydziałowi Inwestycji i Remontów Urzędu Miejskiego w Kędzierzynie-Koźlu propozycji do planu budżetu miasta na 1994 rok. Przekazany w dniu program obejmuje następujące punkty: 1. Finansowanie budowy sali gimnastycznej przy Szkole Podstawowej nr 16. Ze względu na opóźnienie terminu rozpatrzenia wniosku w Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej przyznane w tegorocznym budżecie miasta środki zostały oddane do dyspozycji Rady Miejskiej na inne cele do czasu rozpatrzenia wniosku. 2. Wykonanie pełnej dokumentacji kanalizacji sanitarnej i deszczowej całego osiedla oraz wybudowanie kanalizacji co najmniej 3-4 ulic, w tym ulicy Kołłątaja. 3. Wybudowanie remizy Ochotniczej Straży Pożarnej - obiekt posiada gotowy projekt. Zakończenie rozmów z młynarzem P. Musiołem w sprawie przejętych budynków i terenu. 4. Wobec niedotrzymania terminu wykonania skweru przy zbiegu ulic Sławięcickiej i Dembowskiego (interpelacja radnych na sesji w dniu oraz spotkania z władzami miasta w kwietniu i maju) umieszczenie go w planie na rok przyszły. 5. Modernizacja i uporządkowanie stacji zaopatrzenia w wodę, która jest przestarzała, nie zautomatyzowana, a w osiedlu występują ciągłe problemy z wodą. 6. Remont budynku przedszkola - piękny, zabytkowy obiekt, który z otaczającym go terenem przez wiele lat służył dzieciom. Przeniesienie przedszkola do budynku szkoły podstawowej jest na dłuższą metę niedopuszczalne ze względu na warunki lokalowe i sanitarne oraz zbyt mały teren wokół budynku. 7. Dokończenie nawierzchni ulicy Fornalskiej. Ulica posiada piękną nawierzchnię asfaltową do przedostatniej posesji, zakończoną małym parkingiem, wykonaną w 1993 r. Do ostatniej posesji trudno dojechać nawet rowerem. 8. Rozwiązanie problemu Domu Kultury - remont i oddanie go Związkowi Hodowców Gołębi oraz zabezpieczenie budynku przed zimą w oparciu o ustalenia z dyr. Wróblem na spotkaniu z Radą Osiedla i zarządem Związku w dniu r. w Sławięcicach. 9. Podjęcie działań w celu ratowania budynku po byłym Domu Dziecka. 10. Zabezpieczenie w trybie natychmiastowym wejść do budynku kina. 11. Rozwiązanie problemu stadionu sportowego. 12. Wykończenie wjazdu na mostek na rzece Kłodnicy w parku od strony internatu - nie dokończona nawierzchnia asfaltowa Bieżące remonty dróg i mostów, a w tym przede wszystkim: - remont mostów na drodze krajowej na Kanale Gliwickim i Kłodnicy lub przynajmniej barierek na mostach koło szkoły podstawowej i kościoła, - remont kamiennego mostku na ulicy Armii Ludowej - deklaracja częściowego czynu społecznego, - bieżące remonty dróg i chodników. 14. Kontynuacja utrzymywania porządku i czystości parku i skwerów w osiedlu. Zdajemy sobie sprawę, że pełna realizacja wszystkich wymienionych punktów może nie być możliwa w przeciągu 1994 roku. Tym niemniej wiele z wymienionych punktów powtarza się od lat i stanowią one najważniejsze dla naszego osiedla problemy - sala gimnastyczna dla szkoły podstawowej, woda pitna, kanalizacja. Część z pozostałych nie wymaga natomiast znacznych nakładów finansowych i dlatego jest możliwa do natychmiastowej realizacji. Pisząc te słowa przeglądam też Gazetę Sławięcicką sprzed roku, nie chciałabym wymieniać naszych propozycji sprzed roku, które nie doczekały się realizacji - byłoby ich po prostu za dużo. Cieszmy się więc, że dzwonią telefony i nie ma już rozkopanych z powodu gazyfikacji ulic, chodników oraz ogródków, a może za rok ktoś lub coś mile nas zaskoczy. M. Grzywocz

3 1993 Październik-Listopad Nr 16 GAZETA SŁAWIĘCICKA OBSERWACJE 0 Dokończony został remont dachu na naszym kościele parafialnym. Niestety, nie oznacza to końca wszystkich potrzeb remontowych tego obiektu, co każdy parafianin może z łatwością zauważyć. Na swój remont czeka z kolei przedszkole. Wygląda na to, że z dużego placu zabaw korzystają obecnie jedynie nieco większe dzieci. Czy zostanie tak na długo? Telefonizacja została zakończona już kilka miesięcy temu, ale płyty chodnikowe na niektórych odcinkach ul. Sławięcickiej i Asnyka są bardzo nierówne. Kto doprowadzi je do porządku? Przez wiele lat narzekaliśmy na sklepy GS-u. Obecnie mamy dobrze zaopatrzony dział spożywczy i kilka innych stoisk w "Hermesie", ktoś inny działa w sąsiadującej "Dianie", czasem obok handlują jeszcze przybysze zza wschodniej granicy. Wszystko działa coraz sprawniej, jedynie o skwer z różami nie ma kto zadbać. Nikt nie chciał go wziąć w ajencję czy właściciel po prostu o nim zapomniał? Wybito szyby w kotłowni byłego kina. Odpowiedzialni za stan obiektów - mimo monitów - nie reagują. Budynek byłego "Prewentorium" przy ul. Batorego (własność ZOZ K-Koźle) straszy brakiem gospodarza. Może dom dać komuś za darmo? Piękna jest ul. Fornalskiej, ale czy ktoś pomyślał jak dojechać do ostatniej posesji? Panowie z Urzędu z Koźla - jeszcze te parę metrów asfaltu! Komitet telefoniczny nr II w Sławięcicach działa ostro. Przewodniczącym jest Pan Czesław Kosno. Życzymy powodzenia. zebrała M. Grzywocz Podobno wjazd do Kędzierzyna-Koźla od strony wschodniej, od Ujazdu, ulicą Armii Ludowej ma szansę zdobyć tytuł "Najpiękniejsze Wrota Miasta". Duża w tym zasługa panów Musioła i Melicha ( na zdjęciu). A może by tak jeszcze odmalować i oświetlić stary kamienny mostek? ZAKŁAD USŁUG ŚLUSARSKICH Zdzisław Serwon Kędzierzyn-Koźle os. Miejsce Kłodnickie tek ZAKŁAD OFERUJE SWOJE USŁUGI W ZAKRESIE WYKONAWSTWA: balustrady \ - kratki, wycieraczki, żaluzje - nadproża stalowe - dachowe zapory śniegowe lekkie konstrukcje stalowe wiat i zadaszeń ogrodzenia stalowe bramy i drzwi garażowe, tradycyjne i uchylne zabudowy przyłączeń gazowych i telekomunikacyjnych zabudowy złącz kablowych Z1*3a-n; z uzbrojeniem lub nie zabudowy stalowe "SK","SO" - wykonawstwo wg norm ET remont sprzętu budowlanego PONADTO ZAKŁAD POSIADA WOLNE MOCE W ZAKRESIE OBRÓBKI SKRAWANIEM G.K. Wszyscy jesteśmy tak mocno zabiegani w pracy zawodowej, obowiązkach rodzinnych... Tym cenniejsze i wartościowsze są chwile radosnych, przyjacielskich spotkań na urodzinach. Gdzie pojawi się Pan Jochem ( w środku) tam zawsze jest wesoło. Prawie cały świat objeździli już w służbowych wyprawach, stale mieszkający w RFN, Panowie Józef SKOWRONEK (z lewej) i Wolfgang LERCH (z prawej), ale w rodzinnych Sławięcicach na "geburtstaku" jest najweselej... G.K. 11

4 WYBORY ' 93 GAZETA SŁAWIĘCICKA Nr Październik-Listopad Kędzierzyn - Koźle jako miasto miał 30 Obwodowych Komisji Wyborczych, zlokalizowanych w następujących miejscach: Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 1 Koźle - Rogi. Szkoła Podstawowa Nr 13 Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 2 Osiedle-Zachód-Koźle - Spółdzielnia Rolnik ul. Piastowska 40 Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 3 Osiedle-Zachód-Koźle - Szkoła Podstawowa Nr 12 ul. Piastowska 58 Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 4 Stare Miasto-Koźle - Technikum Żeglugi Śródlądowej ul. Piramowicza Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 5 Stare Miasto-Koźle - Zespół Szkół Budowlanych ul. Skarbowa Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 6 Kłodnica - Szkoła Podstawowa Nr 4 ul. Krasickiego Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 7 Kłodnica - Szkoła Podstawowa Nr 15 ul. Szymanowskiego 19 Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 8 Kędzierzyn-Pogorzelec - Szkoła Podstawowa Nr 14 ul. Kozielska 26 Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 9 Kędzierzyn-Pogorzelec - Szkoła Podstawowa Nr 8 ul. Piotra Skargi 11 Obwodowa Komika Wyborcza Nr 10 Kędzierzyn-Pogorzelec - Szkota Podstawowa Nr 11 ul. Partyzantów 30 Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 11 Kędzierzyn-Pogorzelec - Szkoła Podstawowa Nr 5 ul. Kościuszki Obwodowa Komika Wyborcza Nr 12 Kędzierzyn - Pogorzelec - Szkoła Podstawowa Nr 24 Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 13 Kędzierzyn-Śródmieście - Szkoła Życia ul. Gaj owa Obwodowa Komiąja Wyborcza Nr 14 Kędzierzyn-Sródmieście - Zespól Szkół Średnich ul. Matejki Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 15 Kędzierzyn-Śródmieście - Szkoła Podstawowa Nr 7 ul. 1-go Maja 23 Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 16 Kędzierzyn-Śródmieście - Miejski Dom Kultury CHEMIK ul Świerczewskiego Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 17 Kędzierzyn-Śródmieście - Szkoła Podstawowa Nr 6 ul. Stalmacha 20 Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 18 Kędzierzyn-Śródmieście - Szkota Podstawowa Nr 9 ul. Gagarina 3 Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 19 Kędzierzyn-Śródmieście - Spółdzielczy Dom Kultury ul. 9-go Maja 6 Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 20 Kędzierzyn Oś. Piastów - Przedszkole Nr 24 ul. Leszka Białego 7 Obwodowa Komisja Wyborcza Nr 21 Kędzierzyn Oś. Piastów - Dom Kultury Komes ul. Kazimierza Wielkiego 7 Obwodowa Komiąja Wyborcza Nr 22 Kędzierzyn Oś. Piastów - Szkoła Podstawowa Nr 19 ul. Mieszka I Obwodowa Komiąja Wyborcza Nr 23 Kędzierzyn Oś. Azoty - Szkoła Podstawowa Nr 3 ul. Przodowników Pracy Obwodowa Komiąja Wyborcza Nr 24 Blachownia - Zakładowy Dom Kultury "Lech" ul. Wyzwolenia 7 Obwodowa Komiąja Wyborcza Nr 25 Cisowa - Szkoła Podstawowa Nr 18 ul. Brzechwy 80 Obwodowa Komiąja Wyborcza Nr 26 SŁAWIĘCICE - Szkoła Podstawowa Nr 16 ul. Sławięcicka 4 obwody zamknięte: Komiąja Obwodowa Nr 27 Szpital Nr 1 - Koźle Komiąja Obwodowa Nr 28 Szpital Nr 2 - Kędzierzyn Komiąja Obwodowa Nr 29 Szpital Nr 3 - SŁAWIĘCICE Komiąja Obwodowa Nr 30 Areszt Śledczy - Koźle W Kędzierzynie Koźlu uprawnionych do głosowania było W Sławięcicach uprawnionych do głosowania było 2041 osób, udział wzięło 649 osób, głosów ważnych do sejmu oddało 619 osób. Frekwencja wynosiła 31,8% co stanowi 10% mniej niż w ostatnich wyborach do sejmu. Wyniki wyborów w naszym mieście przedstawiają tabele na str

5 1993 Październik-Listopad Nr 16 GAZETA SŁAWIĘCICKA Zestawienie wyników wyborów do SEJMU w obwodach wyborczych w Kędzierzynie-Koźlu Nr Partia lisiy 1 PC OJCZYZNA PSL-PC U KPN SLD PSL KLD NSZZ"S" UD BBWR UP UPR PSN KdR X NCT MN ogółem Razem w obwodzie Zestawienie wyników wyborów do SENATU w obwodach wyborczych w Kędzierzynie-Koźlu Lp. N. Nr Komisji Nazwisko\Ołiwodowej i imię ogółem 1 Bartodziej Gerard Dec Adam Górski Jerzy Jarosz Zdzisław Kost Antoni Mojsiejew Tadeusz U Sałetnik Władysław Saska Marian CO Sawczuk Janusz * Simonides Dorota U Składzień Jan Skomski Jerzy Tomaszek Bogdan A. Ziobrowski 13

6 GAZETA SŁAWIĘCICKA wiadomości Nr Październik-Listopad ze Starej Kuźni KRONIKA WYDARZEŃ H Bardzo dużo czasu minęło od momentu ukazania się poprzedniego wydania gazety. Takiego natłoku wydarzeń, jakie miały miejsce w tym okresie, jeszcze chyba nie było. Przystępując do rzeczy to dzieci zdążyły zakończyć rok szkolny, minęły im zasłużone wakacje i już zdążyły nam dość mocno zmęczyć się nowym rokiem szkolnym. H Nasza kilkuosobowa grupa wzięła udział w pielgrzymce sławięcickiej do Częstochowy. Tym razem była to mocna grupa i co charakterystyczne, najstarszy uczestnik miał lat kilkadziesiąt, natomiast najmłodsza uczestniczka, lat kilka. Wszyscy wrócili z pielgrzymki zmęczeni, ale bardzo szczęśliwi. Dziękujemy organizatorom za przygotowanie i za to, że naszych pielgrzymów przyjmuje pod swoje skrzydła. Prosimy o to samo w przyszłym roku z tej gminy, która przekazała nieodpłatnie wóz strażacki jednostce OSP z Dziergowic. I Jak i w całej Polsce, w Starej Kuźni w Domu Kultury wybieraliśmy nowych posłów i senatorów. I A w niedzielę br. przypadł nasz "Kiermasz". Z tej okazji została odprawiona przez naszego proboszcza Ks. Teofila Cyrysa uroczysta suma z procesją. Trzeba również odnotować, że handel rozwija się nam dynamicznie. Znowu przybyła nam jeszcze jedna placówka handlowa przy drodze do Kotlami. Jeżeli powstanie u nas jeszcze sklep artykułów i sprzętu gospodarstwa domowego, to będzie dalszy postęp w zakresie zapewniania mieszkańcom usług handlowych. Tylko kiosk "RUCH-u" stoi pusty jak zaklęty. Odwykliśmy już od prasy. Miejmy nadzieję, że ta placówka jeszcze w tym roku doczeka się uruchomienia. E.P. Odbyliśmy naszą ślubowaną pielgrzymkę do "Ujazdu Studzionki". Spora grupa naszych mieszkańców przeszła trasę pieszo. Ks. proboszcz Teofil Cyrys odprawił mszę Św. i nabożeństwo w kaplicy (patrz zdjęcia). W przyszłym roku prosimy o bardziej liczny udział pieszych w pielgrzymce do Studzionki. H Minęła rocznica straszliwego pożaru, jaki miał miejsce w naszych lasach. Z tej okazji przy kapliczce leśnej w "Magdalence" została odprawiona msza św. z udziałem biskupa gliwickiego, księży okolicznych miejscowości i bardzo dużej liczby wiernych. I Odbyły się gminne dożynki w Bierawie połączone z mszą św. i występami dzieci i młodzieży. W dożynkach uczestniczyła też delegacja z Niemiec. Byli to przedstawiciele zaprzyjaźnionej gminy oraz delegacja strażaków 14

7 1993 Październik-Listopad Nr 16 GAZETA SŁAWI ĘCICKA DOM PRZEDPOGRZEBOWY Długo trwało załatwianie spraw formalno. prawnych związanych z otrzymaniem zezwolenia na budowę. I dość dużo nas ono kosztowało. Budowa została już rozpoczęta i to z dużym impetem.w ciągu trzech tygodni od momentu rozpoczęcia wykopów pod fundamenty, mury domu pogrzebowego stoją gotowe. Stało się to możliwe dzięki dużemu zaangażowaniu mieszkańców i ks. proboszcza Teofila Cyrysa, organizatora całości. Dziękujemy pięknie wszystkim, którzy przyczynili się do tak szybkiego wykonania pierwszego etapu budowy. Przez okres zimy musimy zgromadzić niezbędne fundusze i materiały do zakończenia tego obiektu w przyszłym roku. Chcemy też zaznaczyć, że budowany dom ma służyć wszystkim mieszkańcom naszej wsi, będzie do niego niezależny dojazd i parking. Budowa prowadzona jest systemem czynu społecznego, stąd prosimy o czynne jej wsparcie wszystkich mieszkańców naszej wsi. E.P NIECODZIENNE SPOTKANIE 15 października b.r. Pani Jadwiga Szmidt mieszkanka naszej wsi obchodziła swoje 90-te urodziny. Pani Jadwiga jest matką 7-miu córek i 3- synów, babcią 20 wnuków i prababcią 26 prawnucząt. Razem cała najbliższa rodzina liczy 77 osób. Tak niecodzienne wydarzenie było powodem zorganizowania Sędziwej Jubilatce przyjęcia urodzinowego w Domu Kultury. Było bardzo dużo życzeń, uścisków, kwiatów od rodziny i znajomych. Życzenia składał również nasz ks. Proboszcz i Pani Wójt Gminy. Pani Jadwiga była bardzo szczęśliwa widząc wszystkich swych najbliższych razem. Co prawda nie tańczyła, ale wymachiwała rękami w takt muzyki i przyglądała się młodszym jak tańczą na parkiecie. Pani Jadwigo jeszcze raz mieszkańcy naszej wsi życzę Pani pogody ducha oraz długich lat życia w zdrowiu. KRONIKA Zmarł Janusz Ryborz, lat 22 T.D. Pogrążonej w smutku rodzinie zmarłego składamy wyrazy głębokiego współczucia E.P Zebrali Teresa Dowhań i Emil Pucia Po raz pierwszy progi szkoły przekroczyli następujący uczniowie: Klasa I "a" Wychowawca p. Maria Pańków Klasa I "b" Wychowawca: p. mgr Elżbieta Rutkowska 1. Biernat Artur 1. Brzoza Nina 2. Bodynek Ines 2. Burzan Anna 3. Gołąbek Gabriela 3. Dąbrowska Anna 4. Pacholska Katarzyna 4. Figas Damian 5. Cholewa Ireneusz 5. Jankowski Mateusz 6. Jadwiszczok Katarzyna 6. Jaremko Arkadiusz 7. Jochem Dawid 7. Kiebzak Mateusz 8. Jońca Łukasz 8. Kwoczała Monika 9. Kubina Iwona 9. Leszczyk Sybilla 10. Kubina Sebastian 10. Łaskarzewska Aneta 11. Krzyżanowski Janusz 11. Matias Rafał 12. Lauerman Adrian 12. Mleczek Gabriela 13. Malasy Sylwia 13. Pander Dariusz 14. Ostrowski Grzegorz 14. Piechota Mateusz 15. Październa Aneta 15. Płoskonka Agnieszka 16. Pieniążek Sebastian 16. Pudełek Karolina 17. Pietras Aneta 17. Stolarczyk Dariusz 18. Walenżyk Adrian 18. Szala Mateusz 19. Wojton Daniel 19. Szeja Bartosz 20. Wojtyś Paweł 20. Węgrzyk Małgorzata 21. Willim Ewelina Życzymy Pierwszoklasistom samych piętek i szóstek! JAK TO DAWNIEJ W SZKOLE BYWAŁO "Edukacja szkolna to oddzielny problem w życiu dziecka. Obowiązek posyłania dzieci do szkoły próbowali rodzice obejść różnymi sposobami, jako że dzieci były im potrzebne do pasienia bydła, prac polowych, a nade wszystko do opieki nad młodszym rodzeństwem. Argumenty typu gęś, masło czy inne wiktuały zapewne dość często musiały usprawiedliwiać nieobecność dzieci w szkole, skoro w czasie wizytacji w 1817 roku w Łubnianach w b. powiecie opolskim nie zastano w niej ani jednego dziecka, a w szkole w Czarnowąsach na 174 dzieci obecnych było 12. Przeszkodą, a zarazem jedną z przyczyn niechęci był fakt, że nauka odbywała się w języku niemieckim, którym dzieci ani ich rodzice nie władali...". Za mówienie na przerwach po polsku groziły baty, ale przemyślni chłopcy i na to znajdowali sposób. "...Zdarzyło się raz, że jeden z bystrzejszych chłopaków widząc, że nauczyciel uczy szacunku dla wszystkiego, co jest wydrukowakoncept Kędzierzyn-Kożle ul. Szkolna 15 (na terenie ZCh 'Blachownia") tel./fax (0-794) tu knpt pl KOMPLEKSOWA KOMPUTERYZACJA KURSY KOMPUTEROWE (świafcdwa MEN) SPRZEDAŻ KOMPUTERÓW KLASY IBM PC SPRZEDAŻ MATERIAŁÓW EKSPLOATACYJNYCH (papier, dyskietki, taśmy baiwiące do drukarek, filry antyradiacyjne i inne) 15 ne napisał sobie na spodniach: "Es lebe der Kaiser!" (Niech żyje cesarz). Nauczyciel, w momencie gdy miał zamiar jak zwykle położyć go na kolano i wymierzyć karę za mówienie po polsku, przeczytał napis, stanął na baczność i puścił chłopca." Dorota Simonides "Od kolebki do grobu". Niestety nie dotarły do nas materiały z życia szkoły podstawowej. Jako ciekawostkę przedstawiamy więc maleńkie fragmenty książki p. prof. Doroty Simonides "Od kolebki do grobu". Książkę tę opowiadającą o dawnych śląskich zwyczajach, zachowaniach, obrzędach od narodzin aż do grobu wraz z innymi pozycjami prezentowała pani profesor na spotkaniu w internacie technikum. Wprawdzie problemy i zwyczaje teraz inne, ale warto poznać jak to dawniej bywało i skąd biorą się niektóre teraźniejsze zwyczaje. Zapraszamy do lektury. SYSTEMY KOMPUTEROWE SYSTEMY ALARMOWE KOMPUTEROWE SYSTEMY SPRZEDAŻY KASY SKLEPOWE DZIAŁ HANDLOWY I SPECJALISTYCZNY SKLEP KOMPUTEROWY Kędziefzyn-Koźle ul. Matejki 7 teł /

8 GAZETA SŁAWI ĘCICKA Nr Październik-Listopad SPORT SPORT SPORT PIŁKA NOŻNA SC "ROT-WEISS" RHEINAU MANNHEIM - ENERGETYK SŁAWIĘCICE 2-1 (0-1) Latem tego roku na stadionie SC Rot-Weiss Rheinau w Mannheim rozegrano towarzyskie zawody piłki nożnej pomiędzy zespołami SC Rot-Weiss Rheinau a oldbojami - byłymi zawodnikami Energetyka Sławięcice. Mecz zakończył się zwycięstwem gospodarzy 2-1, do przerwy 0-1. Bramkę dla drużyny gości zdobył znany szerokiej publiczności Opolszczyzny i nie tylko Josef Klose. Gospodarze SC Rot-Weiss Rheinau systematycznie trenują i grają w niemieckiej lidze okręgowej. Drużynę sławięcicką dopingowało aż 60 widzów, przede wszystkim członkowie rodzin, żony, narzeczone, dzieci, wnuki oraz znajomi byłych piłkarzy Energetyka, którzy przyjechali do Mannheim z różnych zakątków Niemiec. Nie wynik meczu był najważniejszy, lecz spotkanie kolegów byłych zawodników ze Sławięcic. Oczywiście po zawodach spotkali się wszyscy wraz z rodzinami i znajomymi na wspólnej kawie, piwie i kiełbasce przy rożnie. Długo opowiadano i wspominano dawne wspólnie przeżyte chwile przed, w czasie i po meczach Energetyka Sławięcice. Organizatorem imprezy sportowej był były trener i działacz RKS "Energetyk" Sławięcice a obecnie SC Rot-Weiss Rheinau Mannheim Josef Kapolka. Jak mi wiadomo wszyscy uczestnicy imprezy wracali zadowoleni do swoich domów. Podobno nie była to pierwsza i nie ostatnia tego typu impreza sportowa! J-f Galla Na zdjęciu: piłkarze, którzy bronili barw Sławięcic na stadionie SC Rot-Weiss Rhcinau (obok nazwisk ich przydomki) Stoją od lewej: Gerhard Bonk (Stampfer), Josef Wiesner (Bomber), Dieter Bonk (Bolek), Georg Bonk (Jola), Georg Grzywotz (Milimeter), Johannes Bonk (Jancarz), Josef Kapolka (Kapi) Siedzą od lewej: Heinrich Scholltysek (Hopek), Peter Klose (Grek), Werner Nahlik (Katze), Hans Klose (Riese), Josef Klose (Joju), Georg Siemert (Ogla) LEKKOATLETYKA W reprezentacji Polski uczestniczącej obok ekip Czech, Słowacji, Francji, Hiszpanii, Niemiec, Rosji, Ukrainy, Włoch i Wielkiej Brytanii na Lekkoatletycznym Pucharze Europy w Rzymie znalazło się pięcioro Opolan: Elżbieta Kilińska (Chemik Kędzierzyn Koźle) bieg na 400 m i sztafeta 4x400 m, Anna Brzezińska (Gwardia Opole) bieg na 3 km, Sylwester Węgrzyn bieg na 400 m i sztafeta 4x400 m, Marek Mąjkrzak w dysku i Helmut Krieger w pchnięciu kulą (wszyscy Chemik Kędzierzyn Koźle). Helmut Krieger z wynikiem 18,41 m zajął piąte miejsce. * * * Kto wreszcie "ubierze" w organizacyjne ramy naszych młodych slawięcickich piłkarzy? Czy drużyna między podwórkowa "INTER- GOL" też się rozpadnie? Na 69 Mistrzostwach Polski w lekkiej atletyce w Kielcach pierwsze miejsce i kolejny tytuł MISTRZA POLSKI wywalczył w pchnięciu kulą HELMUT KRIEGER z wynikiem 19,05 m. Nasz Helmut mimo swoich 35 lat nadal nie ma w kraju godnego siebie rywala. J-f Galla REDAGUJE KOLEGIUM: Grzegorz Białek, Krzysztof Burdynowski, Halina Fogel, Maria Grzywocz, Gerard Kurzaj (red. nacz), Włodzimierz Matuszewski, Piotr Olesz i współpracownicy SIEDZIBA REDAKCJI: Biblioteka Publiczna w Stawięcicach, ul. Stefana Batorego 32. Korespondencję prosimy kierować na adres redaktora naczelnego: Kędzierzyn-Koźle, ul. Asnyka 17, te) Redakcja zaprasza wszystkich chętnych do współredagowania pisma. Jesteśmy otwarci na wszelkie propozycje, uwagi, opinie. Osoby mieszkające obecnie za granicą, a zainteresowane systematycznym otrzymywaniem "Gazety Sławięcickiej' prosimy o listowny kontakt z redakcją. Konto bankowe gazety (złotówki i waluty wymienialne): Bank PKO SA w Kędzierzynie-Koźlu nr Zgromadzone środki przeznaczone są wyłącznie na pokrycie kosztów druku. Z góry dziękujemy! Autorzy i redakcja nie pobierają wynagrodzeń. Skład komputerowy i druk: Zakład Poligraficzny W, Wiliński. Gliwice, ul, Chopina 6, teł , , zam

9 GAZETA SŁAWIĘCICKA Podziękowanie Wszystkim, którzy od 1989 roku pracowali bezinteresownie w Społecznym Komitecie Budowy Gazociągu w Sławi ęcicach i przyczynili się w jakikolwiek sposób do pomyślnego zakończenia tej wielkiej inwestycji, składam tą drogą gorące podziękowanie. Wybaczcie Koledzy, że nie będę wymieniał nazwisk. Jako były przewodniczący tego komitetu nie zrobiłbym wiele, gdyby nie kilkudziesięciu "zapaleńców" reagujących na każdą moją prośbę czy sygnał. To dzięki Wam nasze piękne Osiedle zrobiło wielki ekologiczny krok ku przyszłości. Za wszystko dziękuję, za moje "nerwy" przepraszam! Gerard Kurzaj CO DALEJ z obiektem po byłym Domu Dziecka? Z pytaniem tym zwróciłem się telefonicznie do Dyrektora Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej w Opolu, Pani mgr Brygidy Lewickiej, która na moje pytanie oświadczyła, że, zgodnie z założonym planem, obiekt ten ma swoje przeznaczenie i zgodnie z przyjętą koncepcją będzie adaptowany na Dom Pomocy Społecznej dla osób upośledzonych. Jednak z uwagi na charakter przyszłej działalności, obiekt wymaga kapitalnego remontu oraz poważnych robót adaptacyjnych. W związku z powyższym wymagana jest dokumentacja techniczna, łącznie z wieloma uzgodnieniami, które w znacznej mierze przeciągnęły okres wykonania dokumentacji. W chwili obecnej Wojewódzki Zespół Pomocy Społecznej w Opolu jest już w posiadaniu dokumentacji, są również częściowo zabezpieczone środki finansowe. Należy przyjąć, że w I kwartale przyszłego roku rozpoczną się prace remontowo-adaptacyjne obiektu. Pani Dyrektor Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej w Opolu prześle na ręce Redaktora Naczelnego "Gazety Sławięcickiej" szczegółowy plan prac wykonanych przez Zespół do dnia 1-go października 1993 oraz założone terminy robót montażowoadaptacyjnych. Dyrektor Zespołu liczy na pełną wyrozumiałość społeczeństwa Sławięcic oraz daleko idącą pomoc w realizacji założonego planu. W. Matuszewski DZIĘKUJEMY... Jak zwykle gorąco naszym PRZY- JACIOŁOM za finansowe wsparcie konta naszej gazety. Dzięki WAM gazeta istnieje. Życzymy wszelkiej pomyślności! Redakcja Nr 16» 1993 Październik-Listopad "NIE NOS DLA TABAKI ERY, ALE..." - czyli artykuł o odpowiedzialności Upalne dni sierpnia. Aura dokładnie taka sama jak w ubiegłym roku o tej porze. Rocznica tragicznego pożaru lasu. Jest 25 sierpnia godz Zmrok. Na skwerku przy skrzyżowaniu ul. Sławięcickiej i Dembowskiego zauważono ogień. Pali się stara spróchniała akacja. Iskry sypią się wokoło. Wewnątrz pnia płomienie widoczne aż przy koronie drzewa. Panika sąsiadów. Wokół wszystko wysuszone "na pieprz". Próbujemy ugasić. Efekt odwrotny. Nie ma dostępu do wnętrza pnia. Potrzebny strumień wody pod odpowiednim ciśnieniem. Ktoś rzuca pomysł, aby zadzwonić po straż pożarną, szczególnie że widzimy podwójne zagrożenie: przerzucenie się ognia, albo, co nieuniknione, runięcie drzewa, którego potężna korona niebezpiecznie pochylona jest nad jezdnią. Dzwonię do naszej Ochotniczej Straży Pożarnej. Nikt nie odbiera telefonu. Wykręcam więc numer Zawodowej Straży Pożarnej w Kędzierzynie. Zgłaszam pożar, dokładnie opisując sytuację. Zgłoszenie przyjęto. Po 10 min. dzwoni telefon (szczęście, że w tym czasie byłam w mieszkaniu po wodę). Dzwoni pan z Zaw. Straży Pożarnej, upewnia się, czy to aby ja zgłaszałam pożar drzewa. Potwierdzam. Pan dyżurny informuje - cytuję: "...nie mogę się dodzwonić do p. Petera (komendant OSP), z powodu jakiegoś drzewa nie będę gonił wozu 15 km. Macie w Slawięcieach straż ochotniczą, niech pani idzie do pana Pelcra i zgłosi, a jak pani nie może, to niech pani wyśle męża..." Próbuję rozpaczliwie wytłumaczyć rozmówcy, że sytuacja jest faktycznie poważna. Odpowiedź, dość ostrym tonem, cytuję: "...nic pani na to tue poradzę, niech pani jedzie (nie wiem dlaczego tym razem mam już jechać - a nie iść?) do p. Pelcra, a jak go pani nie zastanie - to niech pani uruchomi sygnał alarmowy, tyle mogę w tej sprawie zrobić. Wozu - powtarzam raz jeszcze 15 km gonił nie będę, czy pani zdaje sobie sprawę jaki to koszt? Radźcie sobie sami..." Pan dyżurny wdał się w miłą pogawędkę, rzucił nawet komplementem. Uznałam, że sytuacja wcale nie sprzyja przydługawej konwersacji. Zakończyłam jałową rozmowę. Pełnych oburzenia i goryczy komentarzy mieszkańców nt. odpowiedzialności i traktowania obowiązków nie cytuję. Ogień ostatecznie ugasiła sławięcicka straż Natomiast ja w tym miejscu w imieniu mieszkańców mam kilka pytań do Pana Komendanta Zawodowej Straży Pożarnej w Kędzierzynie-Koźlu: -Czy Sławięcice wchodzą jeszcze w skład aglomeracji miasta? Do jakich zadań powo. łana jest i z jakich środków utrzymuje się Zawodową Straż Pożarną w naszym mieście. Następnie: jakie koszty są większe?. spalone jeszcze jedno drz/ewo (ekologia się kłania) czy koszty paliwa zużytego po to aby je uratować i kto te koszty ponosi? Prosimy o odpowiedź. Jednakowoż żeby było ciekawiej historia nieszczęsnego drzewa ma ciąg dalszy. Następnego dnia już nie jako osoba prywatna, ale jako członek Samorządu Mieszkańców interweniowałam, by usunięto ww. akację, która zaczęła stanowić poważne zagrożenie. Niby nic, ale... Naczelnik Miejskiej Służby Porządkowej p. Romanowicz skierował mnie do Ochrony Środowiska o wydanie pozwolenia na ścięcie drzewa. Ochrona Środowiska odpowiedziała: nie ma przeszkód, potrzebny tylko protokół o stanie drzewa. Wystarczy, że sporządzi go osoba usuwająca. Ponowny telefon do p. Romanowicza. Odpowiedź cytuję: "...nie dysponujemy odpowiednią brygadą do takich celów... może Wydział Gospodarki Komutiabiej i Mieszkaniowej...". Zrozumiałam podtekst TELEGRAM Z przyjemnością donosimy, iż: "radź se sama". Dzwonię pod wskazany adres. Urzędnik obiecał sprawę przekazać panu kierownikowi. Faktycznie pan kierownik przyjechał. Obiecał, że drzewo zostanie w najbliższym czasie usunięte. Nieszczęsna, naiwna ze mnie optymistka. Kiedy piszę ten artykuł jest 6 października. Jedynym pozytywnym następstwem tej wizyty było przysłanie nazajutrz brygady z kosiarką. cd. na str. 7 pp. Barbara Kurowska i Jacek Past u rak pp. Sabina Schygulla i Kazimierz Fara na pp. Małgorzata Hirsch i Andrzej Stypa pp. Karina Szyndzielorz i Sebastian Tkocz pp. Krystyna Kopiec i Roland Paruzel pp. Anna Sewertnicka i Jacek Kosno pp. Beata Pluta i Janusz Sojka zawarli związek małżeński. W związku z tym radosnym wydarzeniem serdeczne życzenia wszelkiej pomyślności i Błogosławieństwa Bożego na nowej drodze życia składa 2 Redakcja n

10 1993 Październik-Listopad Nr 16 GAZETA SŁAWIĘCICKA Remont kapliczki na sławięcickim cmentarzu. Czy znaleziono jakieś skarby na wiekowym poddaszu? Ależ tak! Skarbem są parafianie, którzy podjęli się tej roboty bezinteresownie. Dziękujemy! SPÓŹNIONYANIOŁSTRÓŻ Było lato. Kolejny wakacyjny dzień płynął monotonnie i zdawało się, że nic nie jest w stanie zakłócić normalnego jego rytmu. Od świtu ustawiała się, jak zwykle, kolejka przed sklepem mięsnym. Co przezorniejsi przynieśli ze sobą nawet kocyki, by nie siedzieć bezpośrednio na cementowych schodkach: "A dyć mogom dopiyro zajś przijechać z tymi świńskymi łogonami na som wieczór. Szłapy bolom łod tygo stonioł." Prawie bezwiednie można było założyć, kto ze wsi może być w tej kolejce pierwszy, kto następny, zmiany następowały rzadko, i wszyscy już do tego przywykli. Wieś - jak wieś; nie duża, nie mała - taka w sam raz. Jak by tak stanąć w samym środku, to ogarniesz ją całą swoim wzrokiem. Dookoła las, pola, łąki... Jedno miejsce przyciągało jednak wzrok w sposób szczególny - wzgórze. Niewielkie to wzniesienie pokryte szumiącymi sosnami, jakby odgradzało wioskę od reszty świata. Miastowi nazywali ten pejzaż "romantyczny", myśmy nie wiedzieli, że to tak się określa. Nam po prostu coś się podobało albo nie. Wiedzieliśmy za to jedno: "Som tacy we wsi, co majom szijery (narty) i bez zima umiom sjechać aże z wiyrchu i choćby ponigdy nic, sjadom na łąka. Jedyn boi taki, co ani rołz nie prasknoł (upadł)". A latem... wzgórze kusiło w jednym miejscu odkrytą skarpą żółtego piasku. Taaak... ten żółty, nieszczęsny piasek... Czy się mylę? Nawet my - dorośli nie potrafimy się oprzeć pokusie przesypania go między palcami. Dla jednych to tylko przyjemność, ot nieświadomy powrót do dzieciństwa, dla innych - moment filozoficznej zadumy. Wysłuchaliśmy już w kolejce wszystkich plotek i kiedy zdawało się, że oczekiwanie na przydziałowe (bo przecież każdemu po równo: "font (1/2 kg) na pieczeń i pół fonta na zupa") - nigdy się nie skończy, nagle coś się wydarzyło! Widzimy z daleka, że u podnóża złowrogo ponętnej skarpy gromadzą się ludzie. Dochodziło do nas rozpaczliwe zawodzenie zbiegających się, którzy w pośpiechu rzucają motyki na polach i grabie na łąkach. Biegnąc to wymachują rękami, to łapią się trwożnie za głowę. Jeszcze nie wiemy, co się stało. Niektórzy z biegnących wracają po motyki i grabie. Nic nie mówimy. Kolejkowicze zapominają o przeczekanym dniu, o mięsie - czujemy, że ktoś potrzebuje pomocy. Dołączyliśmy do zgromadzonych mieszkańców. Widać wyraźnie, że ze skarpy oderwał się i obsunął olbrzymi strzęp piaszczystego urwiska. Podobno pochował pod sobą 6-letnią Joasię - jedyne dotąd dziecko w rodzinie. Joasia- śliczna dziewczynka: z ogorzałej od letniego słońca buzi wiecznie śmiały się duże, niebieskie oczy osłonięte ciemną zasłoną długich rzęs. Gęste, jasne loki spływały na drobne ramionka. Radosna, ufna w stosunku do ludzi, była dumą rodziców i radością bezdzietnego wujostwa. W to feralne popołudnie pobiegła w towarzystwie innych dzieci do piasku. To była jej ostatnia zabawa. Tamtym malcom udało się umknąć - ona oczarowana żółtym szaleństwem wchodziła dalej, wyżej - nie zdążyła Akcja ratownicza przebiegała bardzo sprawnie. Ci, którzy wiedzieli, że mogą jedy- nie przeszkadzać, obserwowali w napięciu, ten i ów bezszelestnie poruszał wargami odmawiając pacierz, niektórzy płakali. Straż ogniowa wypłukiwała piasek. Pogotowie ratunkowe zjawiło się niespodziewanie szybko, choć nam wydawało się, że to wszystko trwa wieki całe. Kiedy już niemal cały piasek u podnóża skarpy został wypłukany i przerzucony łopatami, a rezultatu nie było żadnego, przez chwilę mieliśmy nadzieję, że dziecko w szoku może gdzieś uciekło i dokładnie w tym momencie zrozpaczony i zrezygnowany już ojciec dziecka, jakby nagle poprowadzony niezawodnym rodzicielskim instynktem, błyskawicznie złapał za szpadel i jak na skrzydłach pomknął w górę skarpy. Piasek znów złowrogo zaczął się obsuwać. Tłum wydał okrzyk grozy. Ojciec głuchy i ślepy na wszystko delikatnie przyłożył szpadel do ziemi i uklęknął. Zamarliśmy w bezruchu. Gorączkowo zaczął odgarniać piach: "Jest!". Nadbiegli lekarze. Niestety! Joasia nie żyła. Obolały ojciec z pietyzmem wziął na ręce zwiędłe ciałko, przytulił je mocno do siebie i nieoczekiwanie dla wszystkich, okolicą wstrząsnął jego rozpaczliwy, niosący się echem w las wyrzut: "Aniele Stróżu! I Jot i Ti prziślimy za nieskoro!" i zaszlochał. MARIA P.S. Imię dziecka zostało zmienione. Po naszymu o śmierci Możno ftojs powiy, że o śmierci po śloncku godać nie idzie. A jom myślam, że czamu niy? Przeca to tyż je ludzkoł mowa i dobrze jest znać różny mowy. Skuli tygo że momy blisko Swiynto Wszystkich świętych i tera wiynci myślymy o rzeczach ostatecznich, chciołech Szanownym Czytelnikom przekazać jednoł radosnoł nowina, coch jom usłyszoł od jednygo bardzo starygo chopa (ponad 95 lot). Jest to radosnał nowina o umiyraniu! Tak! tak! Tyn mądry doświadczony czowiek tak rzondził o śmierci ćó sie poleku do Niygo przibliżała: "TELA LUDZI JUŻ PRZED NAMI UMARŁO, CAŁY MILIARDY... TOSZ JAK TO SPOTKAŁO JUŻ TELA LUDZI TO MOŻNO I JOŁ SŁABI BOROŁCZEK JAKOJŚ TA ŚMIERĆ... PRZEŻYJAM!!!" G. Kurzaj 3

11 GAZETA SŁAWIĘCICKA Nr 16» 1993 Październik-Listopad NAJPIĘKNIEJSZA POSESJA SŁAWIĘCIC 1993 Wyniki konkursu c.d. ze sir. 1 Z tego też względu prosimy o wyrozumiałość naszych "młodych" kapitalistów, którym mimo pięknych posiadłości nie przyznaliśmy pierwszych nagród, a jedynie wyróżnienia. Wiemy, że tych ludzi stać na wynajęcie pracowników do prac porządkowych. Staraliśmy się docenić wkład pracy tych, którzy ze starych-budynków uczynili w ostatnim czasie domy i ogródki, na które teraz warto popatrzeć. Toteż po pierwszym przeglądzie było ponad 60 posesji kandydujących do nagród i wyróżnień. Potem było nam coraz trudniej dokonywać til i mi nacji i wyborów. Wreszcie, w środę 8 września miał miejsce ostatni przegląd, a po nim trudna dyskusja, choć komisja składała się zaledwie z 3 osób. Zdajemy sobie sprawę, że znajdą się osoby, które może inaczej podzieliłyby nagrody i wyróżnienia. Ale gusta nie podlegają ponoć dyskusji, zatem tym razem decyzja należy do nas i jest następująca: I. Pierwszą nagrodę - kosiarkę elektryczną - otrzymują Państwo Barbara i Waldemar Jaskulscy z ul. Sławięcickiej nr 4. III. Dwie trzecie nagrody - rożna ogrodowe - otrzymują Państwo Karina i Norbert Jochem z ul. Świerkowej 2 oraz Lidia i Tadeusz Manieccy z ul. Armii Ludowej 26. II. Dwie drugie nagrody - przenośne opryskiwacze - otrzymują Państwo Monika i Antoni Jastrzembscy z ul. Kołłątaja 9 oraz Magdalena i Rąjnold Stiller z ul. Serdecznej Ponadto przyznaliśmy 26 wyróżnień w postaci dyplomów, które otrzymują (wg ulic i numerów domów): ul. Asnyka: 17 Maria i Gerard Kurzaj, 31 Teresa i Bronisław Wolny; ul. Batorego: 20 Rita i Paweł Kandziora, 31 Józef i Łucja Galla; ul. Gałczyńskiego: 6 Maria Koterba, Anna i Grzegorz Białek, 17 Stefania i Marian Kossak; ul. Gojawiczyńskiej: 11 Edyta i Roman Lesaik, 15 Renata i Wiesław Wypych, 16 Olga i Arnold Willner, 18 Krystyna i Alojzy Majnnsz, 32 Dorota i Eryk Olszówka; ul. Kameralna: 7 Renata i Manfred Szwamel; ul. Mała: 1 Jerzy i Ewa Cholewa, 6 Wanda i Adam Ziobrowscy; ul. Orkana: 5 Anna i Roman Bartodziej; ul. F. Pieli: 17 Małgorzata i Józef Skowronek, 18 Maria i Józef Jabłońscy; ul. Sławięcicka: 13 Krystyna i Helmut Szwamel, 15 Barbara i Helmut Konieczko, 31 Aniela Manek, 33 Antonina Milka, 49 Maria i Stanisław Zdon, 58 Maria i Mariusz Buchman; ul. Staszica 10 Małgorzata Jochem z mężem; ul. Tetmajera: 1 Jan Szwamel oraz Wiesław i Emilia Orszak. Cieszymy się, że wszyscy nagrodzeni w ubiegłym roku dalej dbają o swoje posesje i wszyscy uzyskali tym razem co najmniej wyróżnienia. Jako członkowie Rady Osiedla postaramy się, aby nasz konkurs mógł być w przyszłym roku kontynuowany, toteż zapraszamy do pracy (w Państwa obejściach) i współpracy (z nami) podczas przeprowadzania konkursu. M. Grzywocz

12 1993 Październik-Listopad Nr 16 GAZETA SŁAWIĘCICKA ŚNIŁO MI SIĘ, ŻE... ± Pewnego wieczoru rozjaśniły się okna zabytkowego Belwederu z 1802 roku. ^ A Zabłysły tara elektryczne lampy. Kupiłem nareszcie ten piękny budynek... Postawiono wiechę na nowym budynku Straży Pożarnej przy ul. Armii Ludowej. Zadzwonił skarbnik z Urzędu Miejskiego z Koźla i zapytał, co by tu jeszcze zrobić w Sławięcicach, ponieważ zostały w kasie 4 miliony. Połączenie ktoś przerwał nad ranem. ± Ktoś ustąpił miejsca starszej osobie w autobusie nr 5 A Władze wojewódzkie dotrzymały słowa i nareszcie rozpoczęto roboty budowlane w byłym Domu Dziecka. A Zadzwoniłem nareszcie do mieszkania Pana Czesława KOSNO na ulicę Wróblewskiego... A Romek Masztalerz zorganizował znowu klub sportowy i przekazano mu na własność stadion... Dzięki ludziom dobrej woli Po lecie zostały już tylko wspomnienia. Czy były to udane wakacje? Różnie to można oceniać. Biorąc po uwagę akcję "Lato" organizowaną przez nasz "Caritas" jednego można być pewnym: nie zawiedli sponsorzy i ci, którzy co roku się w tę akcję angażują i oczywiście dzieci, chętnie biorące udział w zajęciach, szczególnie, gdy był wyjazd na basen. I trochę liczb. Koszt akcji "Lato" wyniósł ok. 33 min złotych Na to złożyły się: koszt półkolonii ca 5 min autokar wynajęcie domu spływ Dunajcem żywność Finansowane to było z następujących źródeł: Caritas opłaty dzieci za kolonię sponsorzy wartość darów w naturze ok Całość rozliczenia z rachunkami przedstawiono ks.proboszczowi. Na łamach "Gazety" trzeba wymienić tych, którzy pomogli, a więc najpierw wychowawców: półkolonii: p. Wolni, Janina Kurelowskn, Felicja i Joachim Kurząj, Maria Biegun, Urszula Płaskonka, Renata Maguda, Urszula Kochler, Stefania Glomb, Lidia Saniawa, Teresa Wieczorek, Halina Fogel, Piotr Olesz, Melchior Jochem, Jolanta Iłyla, Joasia Manek i kolonii w Ochotnicy: Zofia Zanibrzecka, Jadwiga i Krzysztof Burdynowski, Anna Białek, Katarzyna Wasiluk, Brygida Wilczek. Szczególnie gorąco dziękujemy ofiarodawcom: P- Franciszkowi Musiołowi - Młyn, Stanisławowi Zdonowi Piekarnia, Henrykowi Kobusowi i Augustynowi Tanwicowi, Cezaremu Iwaniakowi, Państwu Kochanowskim, Państwu Hubner, Państwu Krysiak, p. Markowi Andros, Józefowi Pelzer, Państwu Adamiec i Państwu Anieli i Tomaszowi Bodynkom. Dziękujemy gorąco firmom i ich dyrektorom za zrozumienie i okazaną pomoc: Radzie Osiedla Sławięcice, Spółdzielni Mleczarskiej Koźle, Zakładom ceramicznym "Blachownia", Przedsiębiorstwu Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego - Machowy, NSZZ "Solidarność" przy ZCII Blachownia, MZK Kędzierzyn-Koźle, Cukrowni "Polska Cerekiew", "Koncept - BL" Sp z o.o. Mamy nadzieję, że w przyszłym roku znajdą się także chętni do organizacji "Lata", a że warto świadczą o tym roześmiane dzieci na zdję- Tak dzięki ludziom dobrej woli spędzaliśmy czas w Ochotnicy, najdłuższej wsi w Polsce: Nasze Panie w "akcji" Po jagodach Konkurs "WAKACYJNA PRZYGODA" "Gazeta Sławięcicka" ogłasza konkurs dla dzieci - i nie tylko - na opisanie wakacyjnej przygody lub wspomnień z wakacji. Najciekawsze opisy zamieścimy w "Gazecie, a najlepszy otrzyma nagrodę - niespodziankę. Wszyscy tworzymy naszą gazetę. Wspomnienia prosimy nadsyłać do 30 listopada br. Ogłoszenie wyników w numerze świątecznym. Redakcja 5

13 GAZETA SŁAWIĘCICKA Nr 16» 1993 Październik-Listopad Z KART HISTORII ŚLĄSKA Jan III Sobieski na Śląsku Z cyklu Ciekawe miejsca W 1683 roku ruszyła na Austrię, pod Wiedeń, wielka turecka wyprawa, i sam Śląsk poczuł się bezpośrednio zagrożony. Z pomocą cesarzowi, na odsiecz oblężonej stolicy Austrii, ruszyły z rozkazu Sobieskiego polskie wojska. Szły przez Śląsk. Najpierw pojawiła się w jego południowej części przednia kolumna pod wodzą hetmana Mikołaja Sieniawskiego, która przez Bielsko i Cieszyn podążyła dalej na Morawy, wkrótce po niej przybyły na Śląsk główne polskie siły, a dowodził nimi sam król, w którego towarzystwie znajdowała się żona, Maria Kazimiera. Niemiecki wydawca Gotfryd Jonisch wydawał we Wrocławiu w okresie najazdu tureckiego tygodnik pt. "Neu-ankommender Krieges-Curir". Korespondent Jonischa opisuje postać króla oraz przemarsz wojsk polskich przez Śląsk. Cytuję: "Król jest bardzo otyłym panem o wspaniałej powierzchowności. Miał na sobie żiipan niebieski, złotem tkany, na którym po lewej stronie nosił... piękną gwiazdę diamentową. Na tym kontusz brunatny z pięknego sukna holenderskiego, a na lewej stronie również gwiazdę z samych pereł wielkości grochu, po prawej stronie zaś wielki zloty łańcuch..., na głowie piękna czapka z soboli..." W czasie przemarszu przez ziemię śląską ludność zgotowała królowi polskiemu i armii polskiej niezwykle gorące powitanie. Współczesny Francuz d'alerac zaznacza w swych pamiętnikach, iż "żaden monarcha nie spotkał się z lak jaskrawymi wyrazami liołdu, jak król polski". Inny pamiętnikarz 1. Maciej z Legnicy opracował statut dla uniwersytetu praskiego pod nazwą "Civitas Academica". Ile lat musiał mieć kandydat ubiegający się o przyjęcie na wydział teologiczny? (wg ww statutu) 2. Orzeł biały w czerwonym polu - to herb Piastów. Widzimy go po raz pierwszy na pieczęci jednego z książąt w roku Podaj imię księcia. 3. Który z książąt śląskich miał przydomek "Dobry"? 4. Kto był autorem pierwszego geograficznohistorycznego opisu Śląska? 5. W jakim mieście na Śląsku zbudowano w francuski, Dupont, podaje, że "tak mieszkańcy miast, jak i ludność wsi najbliżej położonych miejsc przemarszu armii, zbiegali się zewsząd, aby ujrzeć tego, od którego oczekiwali zachowania swych wolności, swego życia i mienia". Na wiadomość o zwycięstwie Sobieskiego pod Wiedniem we wszystkich wrocławskich kościołach biły dzwony, a w katedrze odprawiono dziękczynne nabożeństwo. O swoim przemarszu przez Śląsk i o jego mieszkańcach tak pisał Sobieski do swojej żony: "Lud tu niewymownie dobry i błogosławiący nam, kraj cudownie wesoły." Wdzięczna pamięć pozostała wśród ludności Śląska po królu-zwycięzcy i jego wojownikach. W czasie pobytu w Gliwicach Jan III zasadził własnoręcznie dwie lipy u wejścia do Kościoła Franciszkanów. Za przykładem króla i na jego cześć ludność miejscowa zabrała się do sadzenia lip - na całej drodze przemarszu armii polskiej. Niektóre z owych lip do dziś dnia przypominają wielkie chwile, jakie Śląsk przeżywał w roku Zachęcam do czytania książek o historii Śląska, szukania ogniw łańcucha łączącego społeczeństwa wielonarodowościowe, życia w pokoju, tolerancji i wzajemnym poszanowaniu. Osoby zainteresowane poruszoną problematyką odsyłam do prac Kazimierza Popiołka - autora książki "Historia Śląska" lub Franciszka Hawranka - "Wypisy do dziejów Opolszczyzny"... SPRAWDZIAN WIADOMOŚCI Z HISTORII ŚLĄSKA S. Swięszek XVII wieku tak zwany "piec czarownic"? 6. Który z władców położył kamień węgielny pod budowę gimnazjum w Brzegu? 7. Po wypędzeniu arian z Polski ( ) niektóre ich grupy osiedliły się na Śląsku, w jakim mieście? 8. Kto jest autorem słynnej "Pieśni o Wiklefie"? 9. Co oznaczało słowo "narzaz"? 10. Nazwa oznacza wspólnotę rodowo-terytorialną. Jej ośrodkiem był gród, który pełnił rolę punktu obronnego w razie najazdu. Z czasem taki gród stawał się siedzibą i rezydencją wielmożów rodowych. Podaj właściwą nazwę. Krzyż przydrożny w RASZOWEJ. LAURKA Halo... halo... Państwu IWONIE I HENRYKOWI GŁOWACKIM ślemy moc gratulacji z okazji narodzin DWÓCH SYNÓW. Noworodkom życzymy Błogosławieństwa Bożego i dużo zdrowia, zaś szczęśliwym Rodzicom samej radości przy wychowaniu pociech. REDAKCJA 6

14 1993 Październik-Listopad Nr 16 GAZETA SŁAWIĘCICKA DO CZYTANIA V WYGODNYM FOTELU Macie Państwo wygodny fotel? Myślę, że tak! Pewnie stoi przed telewizorem. Zasiądźcie więc w nim, wyłączcie telewizor i przeczytajcie to, co poniżej. A później posiedźcie jeszcze wygodnie i pomyślcie chwilę. Dziękuje Bajarz, koronkarka, rzeźbiarz ludowy, twórcy ludowej muzyki - wszyscy ci artyści należą już do przeszłości. Tworzą jeszcze tu i ówdzie, czasem możemy spotkać się z nimi i ich twórczością dzięki (o paradoksie!) audycjom telewizyjnym lub radiowym. Tworzą one coś na kształt skansenu, w którym zachowane zostały formy twórczości artystycznej sprzed lat jeszcze nie tak wielu. Niedawno pisałem o roli środków masowego przekazu w zachowaniu kultury niematerialnej, a więc piosenek, tańców, poezji, muzyki - wszystkiego tego, co nie pozostawia po sobie śladu materialnego. Można to jedynie zapisać na papierze, taśmie filmowej lub magnetycznej, dysku optycznym czy jakimkolwiek innym nośniku i zachować dla następnych pokoleń. Pokoleń, które już nie będą wiedziały, że można się spotkać z przyjaciółmi po to, żeby wspólnie pośpiewać, że zamiast spędzać czas na oglądaniu kolejnego filmu z magnetowidu - można coś napisać czy namalować, a zamiast wkładać kolejny krążek w odtwarzacz płyt kompaktowych - zagrać coś na ulubionym instrumencie. Czas tych pokoleń zbliża się wielkimi krokami. Jaka jest tego przyczyna? To paradoksalne, ale winę za ten stan rzeczy ponoszą te same środki masowego przekazu, dzięki którym wartości kulturowe możemy zachować. Dzięki nim dostęp do dóbr kultury stał się niesłychanie łatwy. Nie musimy już jechać do Krakowa, aby obejrzeć spektakl Starego Teatru, nie musimy nigdzie jechać, aby uczestniczyć w największych wydarzeniach artystycznych na świecie, Siedząc we własnym starym fotelu, z filiżanką kawy w ręku oglądamy najnowsze filmy największych reżyserów. Czyż to nie wspaniałe?! Otóż - wspaniałe, ale zarazem groźne w skutkach. Nie mam przy tym na myśli skutków zdrowotnych, choć długotrwałe siedzenie przed telewizorem nikomu na zdrowie nie wyszło. Myślę o tym, że ten łatwy dostęp do najwspanialszych dzieł największych artystów świata uczynił z nas li tylko konsumentów dóbr kulturalnych. Staliśmy się biernymi odbiorcami. Nie pamiętamy już, że sztukę (no, taką przez zupełnie małe s) możemy tworzyć sami. Prawie każdy z nas jest obdarzony jakimś talentem. Mamy obowiązek tac nty te wykorzystywać z pożytkiem dla innych. Każda twórczość wzbogaca nasze dzie- ' C, wo ^dy z nas ma własne oryginalne myśli wł-ico.» "icsne, oryginalne widzenie świata, może więc podzielić się tym z innymi. Form wypowiedzi jest tak wiele, jak wiele jest dziedzin sztuki, ba - może nawet więcej!(ten artykuł też jest formą wypowiedzi, choć nie jest przecież działalnością artystyczną). Zatem, nawet jeśli nasze talenty nie są na miarę Chopina, Rembrandta czy Szekspira, pozwólmy im się rozwijać. Dajmy sobie i naszym dzieciom szansę zostania wielkim artystą. Może to właśnie nasze dziecko ma zostać następcą Pendereckiego? Na pewno nim nie zostanie, jeśli nie damy mu możliwości grania na instrumencie muzycznym i tworzenia własnych kompozycji! To jest właśnie sprawa, dla której powstał ten artykuł. My wszyscy ponosimy odpowiedzialność za udostępnienie możliwości rozwoju artystycznego naszym dzieciom! Wszyscy - to znaczy: rodzice, szkoła, a szczególnie instytucje powołane do tego celu, a więc - domy kultury. W Sławięcicach istnieje taki przybytek. Istnieje jednak wyłącznie fizycznie. Jedno z zebrań Rady Osiedla poświęcone było problemom właśnie tego ośrodka. Byli zaproszeni goście, byli gospodarze, były różne obietnice i może nawet dobre chęci. To wszystko było. A co jest? Jeżeli budynek wymaga remontu - dlaczego się go nie remontuje? Jeżeli wymaga animatora życia kulturalnego - dlaczego się go nie szuka? Jest to w końcu filia MOK w Kędzierzynie-Koźlu. Dlaczego zatem w Domach Kultury w Koźlu i Kędzierzynie dzieje się tak wiele, a w Sławięcicach - nic?! Dlaczego dzieci ze Sławięcic, mając na miejscu Dom Kultury, muszą jeździć do Kędzierzyna aby grać na instrumentach, śpiewać, malować, tańczyć (no, może choć w tym zakresie uda się coś zmienić), spotykać się na turniejach recytatorskich? Czy my sami nie potrafimy tego wszystkiego zorganizować? Być może! Ale w takim razie ktoś nam w tym powinien pomóc. Kto? Odpowiedź na to pytanie jest dla wszystkich (?) chyba oczywista. Niech zatem ten artykuł będzie prośbą o pomoc skierowaną do wszystkich. Jeśli ktoś z naszych czytelników czuje się na siłach poprowadzić taką działalność - zapraszamy gorąco! Jeżeli któraś z organizacji czy instytucji naszego miasta (a Sławięcice w dalszym ciągu są dzielnicą miasta Kędzierzyn-Koźle) poczuwa się do odpowiedzialności za stan życia kulturalnego w Sławięcicach - zapraszamy jeszcze goręcej! Stawka jest bardzo duża, a alternatywa prosta: zostaniemy w fotelach oglądając i słuchając dzieł wielkich, starych mistrzów. Bo nowych już nie będzie. Krzysztof Burdynowski 7 Patroni naszych ulic DASZYŃSKI Ignacy - żył w latach Założyciel i przywódca Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej w Galicji i na Śląsku Cieszyńskim. Publicysta, redaktor "Naprzodu". Zwolennik J. Piłsudskiego. Poseł na sejm, a w latach marszałek sejmu. Po przewrocie majowym przeszedł do opozycji wobec polityki J. Piłsudskiego. NIE NOS DLA... dokończenie ze str. 2 Wykoszono metrowe chwasty zarastające skwerek, na którym stoi nieszczęsne drzewo. Panie kierowniku Szczukocki razem z panem cierpliwie czekamy na jesienne wiatry, drzewo zwali się samo. Problem sam się rozwiąże. Pytam tylko kto poniesie koszty tego błogiego oczekiwania, a będą one niemałe. Gwoli przypomnienia tego, na co zwracałam szczególną uwagę przy wspólnych oględzinach, to: zniszczony słup telefoniczny i zerwana linia, zniszczone dwa prywatne ogrodzenia. O tragedii, jaka może wydarzyć się w przypadku zabicia przechodnia, nie chcę nawet myśleć. Może mam za dużą wyobraźnię, a może chcę być mądrym Polakiem przed szkodą? Spokojnych snów życzę panie kierowniku Szczukocki. ODPOWIEDZI NA LISTY Ilalina Fogel Panie Anonimie, dziękujemy za korespondencję. Opinia naszego czytelnika - pozytywna czy negatywna jest oznaką zainteresowania. Mobilizuje nas to do dalszej pracy. Obojętność zniechęca. Dziękujemy za chęć współpracy przez następne 20 lat. Jesteśmy ' pełni podziwu dla pana kultury, a zwłaszcza dla giętkości i ostrości języka. Są one przecież atrybutem reportera. Takich ludzi nam potrzeba. Tylko proszę się ujawnić. Proszę również uważnie przeczytać stopkę naszej gazety. Widnieje w niej nie tylko nazwisko redaktora naczelnego. O charakterze naszej pracy służę szerszą informacją i zapraszam do biblioteki oraz na zebrania Redakcji Gazety. Halina Fogel lodo OT 'n^sim nx-x M f3ub M0p0l) p(jbpodso8 Z BUjUBp 0} - ZUZI N '6 'BuKz3qoQ z b^bo fazjp&f '8 ^Joązj -"M 'L 't9st n> l J * II fowr" II B? Xj3p/0j ux g *esx vi '5 uiais faiujofljeg - 3(Bzfe ę f 'UEf ^zfejsji pisiodo ZJ3IUJIZE5J Z 'BJB[ ^ \ :o83uzo/tioism nubjzpmbjds op izpstmodpo