Po r a d n i k. Polska Agencja Rozwoju. Stowarzyszenie dla Europy

Transkrypt

1 Polska Agencja Rozwoju Stowarzyszenie dla Europy Po r a d n i k So ł t y s a Publikacja bezpłatna, współfinansowana przez Unię Europejską, w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego, 1 dostępna w wersji elektronicznej na stronach

2 Po r a d n i k So ł t y s a Publikacja wydana w ramach projektu zrealizowanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Działania 9.5 Ustecka Akademia Sołtysów

3 Wydawca: Polska Agencja Rozwoju w partnerstwie ze Stowarzyszeniem dla Europy Adres wydawcy: Zimowiska Ustka Po r a d n i k So ł t y s a tel./ fax par@par.net.pl Autor: Tomasz Hołowaty Projekt graficzny oraz druk Studio 102 Sp. z o.o Gdynia, ul. Śląska 64/4 Koordynatorka projektu Ustecka Akademia Sołtysów: Tomasz Hołowaty Ustka 2011 Monika Zbroja

4 Spis treści Wstęp Celem poradnika jest utrwalenie oraz rozszerzenie zakresu wiadomości, które przedstawiono uczestnikom szkoleń organizowanych w ramach projektu Ustecka Akademia Sołtysów Polskiej Agencji Rozwoju i Stowarzyszenia dla Europy. Wstęp... 7 Sołtys - to brzmi dumnie... 8 Era informacji Poznajemy własny potencjał...17 Oferta...21 Klient Cel...31 jestem głodny, wiec nie idę się najeść...31 mieszkam na wsi, ale nie jestem jej mieszkańcem przydatne drzewa Partner partner samorząd partner przedsiębiorca...40 Projekty Definicje Wniosek Zarządzanie Cyklem Projektu...51 Ze względu na praktyczne zastosowanie poradnika, treść zawarta w nim skupiona będzie na kilku kluczowych tematach, takich jak pozyskiwanie informacji, budowanie partnerstw i zarządzanie projektami. Działalność w tych obszarach powoduje szybki i realny wzrost, a w wielu przypadkach jest nieodzownym elementem funkcjonowania aktorów lokalnego i regionalnego rozwoju. Trudno jest bowiem znaleźć dzisiaj przykład inicjatywy, inwestycji, kampanii informacyjnej, konferencji, które nie są współfinansowane ze środków Unii Europejskiej, budżetu państwa lub innego grantodawcy, sponsora. Także i sołtysi mogą być beneficjentem takich programów. Mają temu pomóc przedstawione w poradniku narzędzia i metody. Jednak o ich skuteczności czytelnicy zdecydują samodzielnie. Poradnik nie daje gotowych rozwiązań, bo takich nie ma. Nie odwołuje do stron z aktualnymi konkursami, ponieważ w bardzo krótkim czasie konkursy te skończą się. Poradnik natomiast stawia ważne dla naszego rozwoju pytania i tylko od czytelnika zależy, czy i w jaki sposób na nie odpowie. Poradnik daje także zadania, a na podstawie zidentyfikowanych problemów stawia cele. O skuteczności poradnika decydować będzie zatem indywidualne zaangażowanie czytelników - odpowiedzi na pytania, realizacja zadań i osiąganie postawionych celów. 6 7

5 Sołtys - to brzmi dumnie Sołtys od dawien dawna reprezentował ważne stanowisko społeczne. Stał na czele wsi, był pomocnikiem wójta, organem wykonawczym, pomocnikiem zarządu gminnego. Pełnił również funkcję łącznika między mieszkańcami wsi, a gromadzką i gminną radą narodową oraz naczelnikiem gminy. Niezależnie od burzliwej historii narodu polskiego, mającej wpływ na zadania i status sołtysa oraz jego miejsce w administracyjnej strukturze, osoba pełniąca tą funkcję znacząco się wyróżniała - majątkiem, wiedzą, koneksjami. Jednakże najważniejszym wyróżnikiem jest fakt, iż osoba ta doskonale godziła obowiązki urzędnicze, administracyjne, społeczne, z codziennym życiem mieszkańca wsi, sąsiada, gospodarza. A jaki jest sołtys dzisiaj? Dzisiejszy sołtys nadal sprawdza się w roli łącznika mieszkańców z gminną administracją, nadal znakomicie godzi wykonywane zawodowe i prywatne zadania, ale także umiejętnie odnajduje się w nowych, trudnych i niezwykle ważnych dla społeczności wiejskiej współczesnych realiach. Realia te charakteryzują się kompleksowymi przemianami, reformami, które oddziaływują bez wyjątków na całą polską wieś. W latach 90-tych sołtysi byli świadkami utraty tysięcy miejsc pracy w likwidowanych Państwowych Gospodarstwach Rolnych, obserwowali młodych ludzi uciekających do lepszego życia w miastach. Od roku 2004 sołtysi są świadkami kolejnych przemian, będących skutkiem przyjęcia unijnej Wspólnej Polityki Rolnej. Tym razem nieefektywne są także małe, rodzinne gospodarstwa rolne. Wieś przestaje być miejscem, które daje utrzymanie rodzinom. Wieś musi się zmienić. Jednocześnie ta sama wieś staje się obszarem znaczącego zainteresowania - mówią o niej politycy, euro politycy, środowiska naukowe, organizacje społeczne. Obszary wiejskie stają się przedmiotem analiz, badań, poradników, sektorowych strategii, planów rozwoju, a nawet finansowych programów. Wszystko to okraszone dynamicznym rozwojem gospodarczym, technologicznym, rozwojem społeczeństwa opartego na wiedzy oraz technologii informacyjnej i komunikacyjnej. W świetle tych wszystkich zmian, dzisiejszy sołtys poza wymienionymi już cechami i umiejętnościami zyskał wiele nowych. Dzisiaj jest aktywnym, posiadającym społeczne poparcie liderem. Jest także menadżerem wskazującym kierunki rozwoju i wykorzystującym nowe narzędzia. Stał się również ekspertem od zarządza- 8 9

6 nia projektami, zasobami ludzkimi, specjalistą pomocy społecznej, a także ekspertem rozwoju turystyki, kultury i sportu. Do sprawnego poruszania się po labiryncie możliwości, jakie dają współczesne programy i narzędzia rozwoju, jak również wyzwań, których wciąż doświadczają obszary wiejskie, dedykujemy niniejszy poradnik. Mamy nadzieję, że stanie się on przydatnym i efektywnym narzędziem, stosowanym przez usteckich liderów rozwoju obszarów wiejskich. Era informacji Sołtys menadżer, lider, przedsiębiorca, gospodarz, partner, specjalista, społecznik niezależnie od funkcji lub otoczenia, wykonuje zadania w grupie, nigdy sam. Współpraca, podejmowanie działań w partnerstwie, angażowanie do zadań różnych interesariuszy jest dzisiaj absolutną koniecznością i gwarantem skuteczności. Czas na pierwsze zadanie - czy w świetle powyższych argumentów jesteśmy skuteczni? Czy współpracujemy, inicjujemy partnerstwa, chcemy być partnerem? Zadanie 1. Wytypujmy dowolnego potencjalnego partnera (przedsiębiorcę, gminę, inne sołectwo, organizację pozarządową) i odpowiedzmy sobie: Chcę współpracować, ponieważ oraz Współpracując mogę zaoferować Odpowiedzi do tego zadania często rysują problem braku zidentyfikowanych potencjalnych partnerów, potrzeb i celów współpracy oraz własnej oferty - korzyści, jakich mogę przysporzyć mojemu partnerowi. Problemy te w szczególności uwidaczniają się podczas spotkań i rozmów z potencjalnymi partnerami np. gminą lub innymi sponsorami. Cechuje nas postawa roszczeniowa, wnioskowanie o pomoc, wsparcie finansowe, bez wskazania zarówno na nasze 10 11

7 problemy i potrzeby, które będą zaspokojone i rozwiązane, jak również zaprezentowania korzyści, jakie partner osiągnie poprzez wsparcie. Naturalnie konsekwencją takiej postawy niejednokrotnie jest odmowa lub wsparcie na poziomie niższym, niż oczekiwaliśmy. Przedstawiony powyżej problem łatwo wyjaśni i rozwiąże kolejne zadanie 2: Należy odpowiedzieć sobie na pytanie: dlaczego współpracują ze sobą przedsiębiorcy? Z pewnością prawidłowo zidentyfikowane zostaną takie korzyści jak rozwój, zwiększenie zysku, pozyskanie technologii, pozyskanie wiedzy, cele marketingowe, zwiększenie rynku, oferty. Porównajmy teraz odpowiedzi z wynikami zadania 1 - jak bardzo się różnią? Co jest powodem różnic? Myślę, jak przedsiębiorca Analiza wyników zadania powoduje konieczność postawienia sobie celu 1. Równie ważnym, współistniejącym obok partnerstwa czynnikiem rozwoju jest informacja. Człowiek pokonał daleką drogę, specjalizując społeczne relacje - od małych grup ludów koczowniczych, poprzez społeczeństwo agrarne, industrialne, skończywszy na współczesnym społeczeństwie informacyjnym. Społeczeństwo to charakteryzuje dynamiczny rozwój technik informacyjnych, dając możliwość dostępu do dużej ilości, stale aktualizowanej informacji. W społeczeństwie informacyjnym nie tylko posiadamy dostęp do informacji, ale widzimy potrzebę jej zdobywania i wykorzystywania, stając się aktywnym elementem procesu komunikacyjnego 1. Społeczeństwo informacyjne otacza nas, kreuje ludzkie potrzeby, zachowania, generuje dopasowane do współczesnych potrzeb produkty i usługi oraz metody ich wytwarzania i świadczenia. Czy społeczeństwo informacyjne mieszka na wsi? Więcej - żyje w mieście, na wsi oraz w dodatkowej, wirtualnej przestrzeni, która nie uznaje żadnych granic. Dlaczego mówi o tym poradnik sołtysa? Jedną z najważniejszych cech społeczeństwa informacyjnego jest to, iż informacja staje się towarem i produktem, a zarządzanie informacją, jej jakość, szybkość przepływu, są zasadniczymi czynnikami konkurencyjności, czyli procesu i warunków, które powodują, że moje sołectwo jest lepsze od innych np.: przyciąga więcej turystów, posiada więcej przedsiębiorców, ma lepsze drogi, szkoły. Czy naprawdę tak to działa? Jak powiązać informację z dobrą drogą? Wyobraźmy sobie, że marszałek lub wójt ogłosił konkurs dla sołectw finansujący budowę lokalnych dróg. Muszę zatem w odpowiednim czasie (pozwalającym na sporządzenie wniosku) pozyskać informację o konkursie, a jeśli nie posiadam odpowiednich 1. W roku 2006 magazyn Time przyznał tytuł człowieka roku społeczeństwu informacyjnemu. Tytuł ten przyznawany jest od 1927 roku osobom, najbardziej wpływają na bieg wydarzeń w Ameryce i na świecie - w pozytywnym lub negatywnym sensie

8 kwalifikacji muszę pozyskać informacje o osobach, instytucjach, które pomogą napisać wniosek. Wbrew pozorom, w czasach dużej dostępności dodatkowego finansowania, brak informacji o konkursach, procedurach i osobach, które pomagają lub świadczą usługi doradcze w zakresie sporządzania wniosków o dofinansowanie przedsięwzięć, powoduje utratę szans rozwojowych. Czy wykorzystujemy informację? Czy jesteśmy pierwsi w kolejce? Sprawdźmy. Zadanie 4. Czy potrafimy wymienić, zapisać znane nam: nieformalne i formalne sieci, grupy, zasoby informa- cji; organizacje pozarządowe; branżową, tematyczną prasę, programy radiowe i telewizyjne, media elektroniczne, w tym strony internetowe; przedsiębiorstwa. Zadanie 5. Czy możemy zawęzić wyniki zadania 4 do obszaru lokalnego i regionalnego? Zadanie 3. Odpowiedzmy sobie na pytania: Czy znam aktualnie ogłoszony konkurs finansujący przedsięwzięcia podejmowane na obszarach wiejskich? Czy znam osobę lub miejsce, w którym mogę pozyskać taką informację? Jeśli odpowiedzi są przeczące, należy podjąć działania zmierzające do uzupełnienia luk informacyjnych. Wyniki tych zadań bardzo często pokazują, iż: 1. Jedynym źródłem informacji dla sołtysów jest gmina, udział w sesjach rady gminy, spotkania z wójtem i pracownikami urzędu gminy. W dobie społeczeństwa informacyjnego jest to źródło zdecydowanie niewystarczające, a dodatkowo uzależnione od aktywności sołtysa (sołtys nie angażujący się, nie uczestniczący w sesjach i innych spotkaniach organizowanych w gminie nie ma dostępu do informacji) oraz chęci i umiejętności dzielenia się informacją przez urzędników. 2. Posiadane informacje nie są posortowane - tematycznie, branżowo, ze względu na źródło, częstotliwość pozyskiwania. Utrudnia to zdobywanie i wykorzystywanie informacji. 3. Często nie znamy lokalnych zasobów informacyjnych, w tym organizacji pozarządowych, przedsiębiorców, osób prywatnych, np. pracowników przedsiębiorstw specjalizujących się w konkretnych dziedzinach (m.in. turystyka, ochrona środowiska, architektura krajobrazu, itd.) 14 15

9 4. Nie posiadamy systemu, mechanizmu zdobywania i przetwarzania informacji np. znajomy nauczyciel pozyskuje informacje z obszaru edukacji, organizacja pozarządowa z zakresu wsparcia sektora społecznego, członkowie rady sołeckiej z zakresu interwencji funduszu sołeckiego. Poznajemy własny potencjał Oczywiście jest to schemat uproszczony jednakże podejście partnerskie, zadaniowe może znacząco usprawnić liczbę i jakość pozyskiwanych danych, a co za tym idzie możliwość ich wykorzystania w celu rozwoju naszego sołectwa. W odpowiedzi na zidentyfikowane problemy stawiamy sobie cel 2. Zwiększam wiedzę o źródłach informacji, uczę się ją zdobywać. Podczas rozmowy z potencjalnym partnerem, grantodawcą wójtem, starostą - osoba starająca się o wsparcie często usłyszy katalog pytań: kim jesteśmy?, czym się zajmujemy?, w czym się specjalizujemy?, co jest naszą słabością?, jakie są nasze cele?, kto u nas pracuje?, jakich mamy specjalistów?, jakie są nasze doświadczenia?, jaka jest nasza strategia, plan rozwoju?, z czego się utrzymujemy?, jakie są nasze najbliższe plany? 16 17

10 Na wiele z tych pytań, nie potrafimy odpowiedzieć lub odpowiadamy niewłaściwie, co przekreśla dobrą pozycję negocjacyjną, a niejednokrotnie szansę na wsparcie lub partnerstwo. Niewłaściwe odpowiedzi wynikają z omawianego już wcześniej braku informacji - jednak w tym przypadku braku informacji o własnej organizacji oraz otoczeniu, w którym funkcjonujemy. Przydatnym narzędziem, które pozwoli pokonać zidentyfikowaną barierę jest powszechnie stosowana analiza SWOT. Jej nazwa jest akronimem czterech angielskich słów: strengths mocne strony, weaknesses słabe strony, opportunities szanse oraz threats zagrożenia. Analiza ta jest kompleksową metodą służącą do badania otoczenia oraz wnętrza organizacji, bywa stosowana we wszystkich obszarach planowania strategicznego jako uniwersalne narzędzie pierwszego etapu analizy strategicznej i w łatwy oraz szybki sposób pozwala ustalić pozycję konkurencyjną organizacji. Technika SWOT polega na posegregowaniu posiadanych informacji o danej organizacji lub sprawie na cztery grupy (cztery kategorie czynników strategicznych). Informacja, która nie może być poprawnie zakwalifikowana do żadnej z wymienionych grup, jest w dalszej analizie pomijana jako nieistotna strategicznie. Analiza najczęściej przybiera postać tabeli składającej się z dwóch wierszy i kolumn. Ważne jest, iż mocne i słabe strony odnoszą się do czynników wewnętrznych, często obecnych, teraźniejszych i zależnych od nas - słaby lub mocny jestem ja, moja organizacja. Szanse i zagrożenia natomiast opisywane są przez czynniki zewnętrzne, często zjawiska przyszłe i niezależne od nas - np. szansą jest remont drogi lub budowa ścieżki rowerowej, co zachęci turystów do odwiedzin mojego sołectwa. Znajomość szans i zagrożeń pozwala przyjąć odpowiednią strategię, jak również - co pokaże dalsza część poradnika, doskonale sprawdza się w tworzeniu drzewa problemów, celów, ustalaniu kierunków rozwoju i harmonogramu podejmowanych działań. Czynniki pozytywne Czynniki negatywne Weaknesses Czynniki Strengths słabe strony wewnętrzne. mocne strony Cechy stanu wszystko, co stanowi obecnego. wszystko, co stanowi wadę, barierę, słabość Czynniki atut mojej organizacji organizacji lub zależne od nas. lub przedsięwzięcia przedsięwzięcia Threats Czynniki Opportunities zagrożenia zewnętrzne. szanse Spodziewane wszystko, co stwarza zjawiska wszystko, co stwarza zagrożenie, problem, przyszłe. szansę dla mojej niepowodzenie dla Czynniki organizacji lub mojej organizacji lub obiektywne. przedsięwzięcia przedsięwzięcia 18 19

11 Zadanie 6. Opracowujemy analizę SWOT dla swojej organizacji, sołectwa, rady sołeckiej, Koła Gospodyń Wiejskich, znanej organizacji pozarządowej. Dobrą praktyką jest wspólne sporządzenie analizy SWOT w gronie np. rady sołeckiej. Wspólna identyfikacja problemów - słabych stron, zagrożeń zwiększa motywację i współodpowiedzialność za ich likwidację. Oferta Znajmy już własną organizację oraz otoczenie, w której funkcjonujemy. Wiemy, jakie są nasze mocne i słabe strony, jakie warunki mają wpływ na organizację lub planowane przedsięwzięcie, jednak w dalszym ciągu nie jesteśmy gotowi do podejmowania działań. Nie znamy bowiem własnej oferty. Ale czy sołtys, sołectwo posiada ofertę? Przecież nic nie sprzedaje? A jednak. Ponieważ pojęcie oferty nierozłącznie kojarzy się z przedsiębiorcą, posłużymy się jego przykładem: celem każdego przedsiębiorcy jest zysk. Cel ten osiąga za pomocą własnej oferty tj. produktów lub usług, które posiada i sprzedaje, za co pobiera adekwatne do wartości produktu, usługi opłaty. A co jest celem sołtysa? Odpowiedzi na to pytanie częściowo padły w zadaniu 1, gdzie odpowiedzieliśmy sobie Chcę współpracować, ponieważ oraz Współpracując mogę zaoferować Jakie to były odpowiedzi? Chcę, aby w moim sołectwie było więcej turystów, aby było mniejsze bezrobocie, młodzież była lepiej wykształcona, we wsi było ładniej i bezpieczniej, drogi były równe i sołectwo znane w całej Europie. Jak mogę ten cel osiągnąć? Zapraszając turystów lub stwarza

12 jąc warunki do ich przybycia, szkoląc osoby lub stwarzając warunki dla rozwoju itd. W przypadku sołectwa, czy gminy klientem jest mieszkaniec, towarem np. dobra droga, a zapłatą jego zadowolenie. Klientem jest także turysta, towarem warunki do odpoczynku, zapłatą pieniądze, które zostawi u lokalnych przedsiębiorców lub mieszkańców. Innym klientem jest również inwestor, ofertą miejsce, infrastruktura, czynniki produkcji, a zapłatą pieniądze, które otrzymują zatrudnieni pracownicy oraz podatki. Poniżej przedstawiono źródła informacji, katalogi potencjalnej oferty każdego sołectwa: 1. USTAWA z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Art zadania własne gminy obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego; wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz; działalności w zakresie telekomunikacji; lokalnego transportu zbiorowego; ochrony zdrowia; pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych; gminnego budownictwa mieszkaniowego; edukacji publicznej; kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami; kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; targowisk i hal targowych, zieleni gminnej i zadrzewień, cmentarzy gminnych, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej, wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej; promocji gminy, współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.), współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw. 2. USTAWA z dnia 20 lutego 2009 r. o funduszu sołeckim, art Środki funduszu przeznacza się na realizację przedsięwzięć, które zgłoszone we wniosku [ ], są zadaniami własnymi gminy, służą poprawie 22 23

13 warunków życia mieszkańców i są zgodne ze strategią rozwoju gminy. 3. USTAWA z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, Art Sfera zadań publicznych, o której mowa w ustawie[ ] dotyczy: pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób; zapewnienia zorganizowanej opieki byłym żołnierzom zawodowym, którzy uzyskali uprawnienie do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej, inwalidom wojennym i wojskowym oraz kombatantom; działalności charytatywnej; podtrzymywania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej; działalności na rzecz mniejszości narodowych; ochrony i promocji zdrowia; działania na rzecz osób niepełnosprawnych; promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy; upowszechniania i ochrony praw kobiet oraz działalność na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn; działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości; działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych; nauki, edukacji, oświaty i wychowania; krajoznawstwa oraz wypoczynku dzieci i młodzieży; kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i tradycji; upowszechniania kultury fizycznej i sportu; ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego; porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz przeciwdziałania patologiom społecznym; upowszechniania wiedzy i umiejętności na rzecz obronności państwa; upowszechniania i ochrony wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działań wspomagających rozwój demokracji; ratownictwa i ochrony ludności; pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą; upowszechniania i ochrony praw konsumentów; działań na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami; promocji i organizacji wolontariatu; działalności wspomagającej technicznie, szkoleniowo, informacyjnie lub finansowo organizacje pozarządowe [ ]. Podejście biznesowe, komercyjne w charakteryzowaniu gminy, czy sołectwa przynosi ciekawe i czasem zaskakujące korzyści. Jeśli działalność sołtysa, rady sołeckiej to oferta skierowana np. do mieszkańca, turysty, więc powinna być (tak, jak produkt w sklepie) dopasowana do potrzeb odbiorcy, wytworzona jak najmniejszym kosztem, konkurencyjna, akceptowana, wypromowana, ulepszana

14 Odpowiedzmy sobie teraz na pytanie - czy podejmowane przez nas działania są dobrą ofertą? Posłużymy się dwoma przykładami. Pierwszy z nich, to organizacja imprezy sportowo rekreacyjnej np. piłkarskie mistrzostwa mieszkańców o puchar wójta. Impreza zorganizowana w celu integracji społeczności w gminie, popularyzacji sportu i zdrowego trybu życia. Mankamentem imprezy jest jednak to, że uczestniczą w niej wyłącznie grający, w tym pracownicy urzędu i sołtysi ew. ich rodziny, jako kibice. Przedsiębiorca nie otworzy sklepu, jeśli nie przyjdą do niego klienci. Dlaczego więc oferowany jest turniej, którego nie potrzebują mieszkańcy? Zastanówmy się, ile w naszym sołectwie gminie, powiecie, organizowanych jest imprez, wydarzeń, w których uczestniczą jedynie organizatorzy i ich członkowie. Pójdźmy jeszcze dalej - jak zachęcić sponsora do wsparcia takiego wydarzenia? Rozwiązaniem powyższych problemów jest analiza potrzeb, swoiste badanie rynku na etapie przygotowania tej konkretnej oferty lub zmiana jej celów. Może się okazać, iż celem imprezy jest integracja członków stowarzyszenia, które tą imprezę organizuje. Wtedy obecność jedynie członków stowarzyszenia jest w pełni uzasadniona. Posłużmy się kolejnym przykładem - tym razem dużo kosztowniejszym, bardzo popularnych ścieżek i tras rowerowych lub pieszych, którymi tak często chwalą się niektóre samorządy, miasta, sołectwa. Infrastruktura ta jest w ostatnim czasie jedną z najbardziej pożądanych i atrakcyjnych dla turystów - klientów turystyki aktywnej, rodzinnej, edukacyjnej. Powyższa grupa turystów jest bardzo dobrym klientem - są to ludzie inwestujący w zdrowie, podróżujący rodzinnie, a więc wymagający dobrych standardów - zakwaterowania, żywienia, dodatkowej infrastruktury, a towarzyszące dzieci i młodzież stają się potencjalnymi, przyszłymi turystami. Ponadto, z dużym prawdopodobieństwem należy spodziewać się, że osoby te posiadają krąg znajomych o podobnych upodobaniach i oczekiwaniach, a więc kolejnych, potencjalnych turystów. Warto więc o takiego klienta zadbać. No i dbamy. Zachęcamy do skorzystania z naszych ścieżek. Zaproszeni turyści przyjeżdżają korzystając z naszych dróg gminnych, leśnych, parkingów, ścieżek rowerowych, punktów widokowych, tablic edukacyjnych, ławek, koszy na śmieci, toalet - po czym zadowoleni odjeżdżają. Za tydzień, miesiąc, rok, wrócą i jeszcze za

15 proszą do nas swoich znajomych - zgodnie z oczekiwaniami. Czy jest to dobra oferta? Jakie korzyści osiągnęliśmy ze sprzedaży tej oferty? Zniszczoną drogę, zanieczyszczone samochodowymi spalinami powietrze w lesie, zużytą infrastrukturę, zapełnione kosze i toalety. Klient Jeśli odbiorcą oferty jest mieszkaniec tej samej gminy- zapłatą jest jego zadowolenie, zaspokojona potrzeba, co jest zadaniem gminnym. Jeśli natomiast odbiorcą jest turysta z zewnątrz - przyniósł nam same straty. Wbrew pozorom nawet efekt promocyjny, nie jest korzystny, ponieważ spowoduje przyjazd większej liczby turystów, w dalszym ciągu przynoszących nam straty. Rozwiązaniem takiego problemu jest sytuacja, w której turysta zapłaci za wyrządzone szkody i utrzymanie infrastruktury np. zapłaci za bilet wstępu, zapłaci za miejsce parkingowe, zakupi mapę, wynajmie przewodnika, wypożyczy kijki do nordic walking, wypożyczy rowery, zatrzyma się w lokalnym barze, restauracji, zatrzyma się w lokalnym hotelu. Środki, które zostawi zasilą lokalną gospodarkę, lokalne przedsiębiorstwa. Podejście biznesowe do naszej oferty pozwala na poprawę jej efektywności i wzmacnianie osiąganych celów. Na tym jednak nie koniec - również wg tej samej metody możemy rozmawiać o wszystkich odbiorcach naszych działań, nazywając ich klientami

16 Co wyróżnia klienta? Klient płaci za towar, który kupuje. Klient jest świadomy swojej decyzji, podejmuje ją racjonalnie na podstawie wszystkich posiadanych informacji. Jednocześnie, klient zawsze kupi najlepszy towar, na jaki go stać. Klient jest motorem napędowym światowych gospodarek, o klienta walczą wszystkie rynkowe podmioty, dla celów pozyskiwania, lojalności klienta budowane są strategie, modele, metody, nowe formy organizacyjne prowadzenia przedsiębiorstw. Klient jest zatem ważnym podmiotem i taki powinien być również dla nas. W sytuacji, kiedy budujemy ofertę, tworzymy ją od razu z myślą o kliencie. Jeśli to mieszkaniec - czy będzie z mojej oferty zadowolony, jeśli będzie to np. turysta, czy ją kupi? Jednocześnie pojawia się duży obszar dodatkowej aktywności związany z promocją oferty, dotarciem do klienta, zbudowaniem programów lojalnościowych, poszukiwaniem nowych odbiorców. Jestem głodny, wiec nie idę się najeść Cel W naszych przykładach często pada pojęcie celu. Powszechnie znane i stosowane słowo najczęściej określa miejsce, do którego się zmierza: jestem głodny, więc zmierzam do sklepu. W rzeczywistości projektowej zdanie brzmi jednak inaczej: Jestem głodny, więc idę do sklepu, żeby kupić coś do jedzenia i się najeść. W rzeczywistości projektowej, aby dojść do celu jakim jest zaspokojenie głodu realizujemy zadanie, jakim jest nabycie żywności, w tym cztery działania, polegające na zlokalizowaniu takiego miejsca, transporcie do tego miejsca i z powrotem, zakupie odpowiednich produktów i sporządzeniu z nich posiłku, który jest rezultatem naszych działań i którym dopiero możemy zaspokoić głód. W rzeczywistości zdominowanej przez projekty, finansowanie działań ze środków bezzwrotnych, cel jest pojęciem wszechobecnym i niemal magicznym. Jego magia polega na tym, że czasem jedno zadanie, zaledwie kilka słów, niewłaściwie opisujących efekt końcowy naszych działań potrafi przekreślić ambitne plany, powodując odrzucenie wniosku o dofinansowanie naszego projektu z przyczyn formalnych - niezgodności celów zadania z celami programu. Niemożliwe? Bynajmniej

17 Mieszkam na wsi, ale nie jestem jej mieszkańcem Posłużmy się znanym nam już przykładem. Wójt gminy ogłosił konkurs na wsparcie inicjatyw mających na celu integrację mieszkańców. Aktywne lokalne stowarzyszenie napisało projekt polegający na organizacji integracyjnego pikniku dla członków własnej organizacji, poprzedzonego akcją uprzątnięcia lokalnego parku, czytaniem przy ognisku legend o miejscowości. Inicjatywa bardzo dobra, jednak komisja konkursowa wójta wniosek odrzuciła z powodu niezgodności celów. Jak to? Przecież członkowie stowarzyszenia, to mieszkańcy? Komisja jednak stwierdziła, że projekt dyskryminuje innych mieszkańców, którzy w przypadku braku możliwości udziału we wspartym przedsięwzięciu skłóca się, podzielą. W ten prosty sposób cel konkursu, jakim jest integracja mieszkańców wsi nie zostanie osiągnięty. Jak pokazuje przykład organizacja błędnie określiła cel swojego projektu, przy czym błędu tego nie można skorygować poprzez zwyczajną zmianę, inne sformułowanie celu, inne zbudowanie zdania. Cel jest konsekwencją przyjętego schematu postępowania, pomysłu na rozwiązanie problemu, a nie odrębnym, nic nie znaczącym zdaniem we wniosku. Gdyby w naszym przykładzie organizacja dopuściła do pikniku innych mieszkańców, z pewnością projekt otrzymałby wsparcie i stał się cenną inicjatywą. Przydatne drzewa Wbrew pozorom błędne określenie celu jest problemem bardzo częstym. Można go jednak uniknąć stosując znane metody, narzędzia stosowane w zarządzaniu projektami, w pierwszych fazach przygotowywania projektów. Jak pokazał przykład drogi do sklepu - zanim pojawił się cel, poprzedziło go wiele działań, a te działania z kolei wywołane były konkretną przyczyną, problemem, brakiem. W praktyce, najlepiej jest posługiwać się definicją celu jako miejsca, do którego dążymy lub stanu, efektu, który chcemy osiągnąć, a więc stanu bez problemu. Skoro już tyle o problemie, nauczmy się go identyfikować. Ponownie możemy w tym miejscu zostać zmyleni pozorami. Wyobraźmy sobie sytuację, w której boli nas głowa. Nie potrafimy zidentyfikować bólu głowy? Naturalnie potrafimy i za każdym razem trafiamy w dziesiątkę, czyli głowę - jednakże w rzeczywistości projektowej rzadziej już zadajemy sobie pytanie, co jest przyczyną tego bólu. Jest to pytanie bardzo ważne i rzutujące na cel oraz podejmowane działania. Pierwszym z narzędzi identyfikujących problem jest drzewo problemów. Ta część analizy poświęcona jest sformułowaniu głównych problemów jakie stoją przed instytucją, która będzie wdrażała projekt. Problemy te muszą być rozważane w kontekście społecznym- bez zgody, a przynajmniej porozumienia społecznego żaden problem nie będzie rozwiązany (piknik dezintegrujący mieszkańców). Analiza problemu określa wszystkie negatywne aspekty sytuacji, która jest 32 33

18 przedmiotem działań projektowych i ustala związki przyczynowo-skutkowe między istniejącymi problemami. Analiza problemu dzieli się na trzy podstawowe kroki: 1. Zdefiniowanie struktury i przedmiotu analizy. 2. Określenie głównych problemów, na które napotykają grupy docelowe. 3. Zobrazowanie problemów w formie diagramu, nazywanego drzewem problemowym, w celu określenia relacji przyczynowo-skutkowych pomiędzy problemami. Zadanie 7. Opracowujemy drzewo problemów dla częstego problemu obszarów wiejskich np. bezrobocia wśród kobiet. Oferty ze specjalistycznymi wymaganiami, kwalifikacjami Co jest powodem? Kryzys gospodarczy Nieodpowiednie Brak opieki dla godziny kursowania dziecka lub osoby komunikacji publicznej zależnej Brak ofert pracy Co jest powodem? Niskie wynagrodzenie Brak kwalifikacji Co jest podjęcia pracy Brak możliwości Co jest przyczyną bezrobocia wśród kobiet? powodem? Brak motywacji Drzewo buduje się poprzez zadawanie pytań uszczegóławiających do problemu, ustalanie przyczyny danego problemu. Co jest głównym problemem? Bezrobocie wśród kobiet W wypełnieniu drzewa bardzo pomocna okazuje się analiza SWOT, którą wykonaliśmy w zadaniu 6. W naszym drzewie wiele problemów pokryje się ze słabymi stronami i zagrożeniami, które już opisaliśmy - nasze drzewo pozwoli je uszczegółowić, ustalić hierarchię. Poziomów w drzewie można budować dużo więcej - tyle, ile realnie występuje lub do poziomu problemów, na jaki mamy wpływ - np. nie jest celowe w naszej analizie zadawanie pytania Co jest powodem kryzysu gospodarczego? Nie mamy wpływu na przyczynę tego problemu

19 Sporządzone w ten sposób drzewo bardzo czytelnie prezentuje nam problemy - teraz czas na cele. Do ich prawidłowej identyfikacji służy analiza celów. Analiza ta następuje bezpośrednio po wykonaniu analizy problemów i przedstawia pozytywne aspekty i pożądany obraz w przyszłości. Analiza celów stanowi przekształcenia istniejących problemów w cele, zgodnie z poznana już metodą cel = stan bez problemu. Zadanie 8. Dla opracowanego wcześniej drzewa problemów rysujemy drzewo celów. Partner Partnerem dla naszych działań jest osoba, organizacja, która chce osiągnąć zbieżne lub takie same cele, rozwiązać te same problemy, potrzeby, posiadająca podobną strategię działania, ofertę lub klienta. Przy określaniu celów przydatna jest również metoda SMART, mówiąca o tym, iż cel powinien być: Simple (prosty) jego zrozumienie nie powinno stanowić kłopotu, sformułowanie powinno być jednoznaczne i nie pozostawiające miejsca na luźną interpretację. Measurable (mierzalny) a więc tak sformułowany, by można było liczbowo wyrazić stopień realizacji celu, lub przynajmniej umożliwić jednoznaczną sprawdzalność jego realizacji. Achievable (osiągalny) inaczej mówiąc realistyczny. Cel zbyt ambitny podkopuje wiarę w jego osiągnięcie i tym samym motywację do jego realizacji. Relevant (istotny) Powinien być ważnym krokiem naprzód, jednocześnie musi stanowić określoną wartość dla tego, kto będzie go realizował. Timely defined (określony w czasie) Powinien mieć dokładnie określony horyzont czasowy w jakim zamierzamy go osiągnąć. Cechą szczególną dobrego partnerstwa jest zasada winwin czyli taka współpraca, która obu partnerom przynosi korzyści. Ważne jest także, aby od samego początku, w relacjach panował odpowiedni nastrój - nie liczy się jedynie samo rozwiązanie, lecz także atmosfera w jakiej do niego dojdzie. Tylko przy takich relacjach pojawi się trzeci element win 2, jako rezultat współdziałania win win -> win Wciąż wymieniamy w poradniku turystów, mieszkańców, przedsiębiorców, organizacje, lokalnych polityków - wszystkie te grupy stanowią naturalny katalog potencjalnych partnerów, lecz katalog ten jest dużo szerszy. Dla ułatwienia można 2. Win z języka angielskiego oznacza wygraną, zwycięstwo, wiktorię, tryumf

20 podzielić potencjalnych partnerów działań na trzy podstawowe grupy: 1. Instytucje publiczne, do których należą agendy rządowe, samorządy, a także instytucje użyteczności publicznej, takie jak szkoły, uczelnie wyższe. 2. Sektor prywatny, reprezentowany przez przedsiębiorców. 3. Sektor społeczny i osoby fizyczne, tworzony w większości przez organizacje pozarządowe i mieszkańców samorządów. Zastanówmy się, z jak liczną grupą partnerów współpracujemy? Dla wielu po raz kolejny okaże się, że naszym jedynym partnerem jest gmina. Organizację pozarządową traktujemy jak konkurencję, która robi to samo, co my, a ponadto uszczupla budżet poprzez wsparcie zgodnie z ustawą o pożytku publicznym i wolontariacie. Z przedsiębiorcami z kolei ozmawiamy tylko wtedy, kiedy trzeba coś przewieźć lub sponsorować. Zadanie 9. Sporządzam listę moich dotychczasowych partnerów. Partner samorząd 2. Jednym z najczęstszych partnerów sołectw jest samorząd lokalny. Ten jednak nie zawsze chce i może współpracować. Jak przekonać samorząd do partnerstwa? 1. Partycypacja społeczna. Pojęcie partycypacji społecznej oznacza udział obywateli z zarządzaniu sprawami społeczności, której są członkami. W szerokim rozumieniu partycypacja społeczna jest podstawą społeczeństwa obywatelskiego, którego członkowie dobrowolnie biorą udział w publicznej działalności. W węższym rozumieniu pojęcie to oznacza partnerstwo publiczno-prawne samorządu gminnego i mieszkańców służące podejmowaniu działań na rzecz rozwoju lokalnego. Inicjatywa lokalna. Inicjatywa lokalna to nowa forma realizacji zadań publicznych przez administrację samorządową we współpracy z mieszkańcami wprowadzona do ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie w 2010 roku (art. 2 pkt. 4). Obywatele, którzy uznają, że na terenie zamieszkiwanej przez nich jednostki samorządu konieczna jest określona inwestycja lub działania, występują z wnioskiem w tej sprawie do organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego. Z wnioskiem takim mieszkańcy mogą wystąpić jako grupa nieformalna lub za pośrednictwem lokalnej organizacji pozarządowej. Zakres zadań, które mogą być realizowane poprzez inicjatywę lokalną został określony w ustawie dość szeroko (art. 19 b1). Może to być: budowa, rozbudowa lub remont dróg, kanalizacji, sieci wodociągowej, budynków oraz obiektów architektury stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego; działalność charytatywna; podtrzymywanie i upowszechnianie tradycji narodowej; pielęgnowanie polskości oraz rozwój świadomości narodo

21 wej, obywatelskiej i kulturowej, działalność na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych oraz języka regionalnego, kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego, promocja i organizacja wolontariatu, edukacja, oświata i wychowanie, działalność w sferze kultury fizycznej i turystyki, ochrony przyrody, w tym zieleni w miastach i wsiach, porządku i bezpieczeństwa publicznego. Nowość wprowadzona do ustawy polega na tym, że w ramach inicjatywy lokalnej mieszkańcy przychodzą nie tylko z pomysłem na realizację konkretnego przedsięwzięcia, ale deklarują współudział w jego realizacji. Współudział może polegać na świadczeniu pracy społecznej, na świadczeniach pieniężnych lub rzeczowych. Świadczeniem pieniężnym są wpłaty na rachunek gminy, które będą przeznaczone na realizację danego przedsięwzięcia. Świadczeniem rzeczowym może być na przykład dokumentacja budowlana wykonana na zlecenie mieszkańców, która posłuży gminie do zrealizowania inwestycji, nagrody w konkursie podczas festynu, ławki do parku, zakupione przez inicjatorów. Partner przedsiębiorca Kolejnym częstym adresatem pism, wniosków o wsparcie projektów sołectw, sołtysów, lokalnych liderów jest biznes. Jak przekonać przedsiębiorcę do partnerstwa? Społeczna odpowiedzialność biznesu (corporate social responsibility CSR) Społeczną odpowiedzialność biznesu określa się jako koncepcję, dzięki której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy. Odpowiedzialny biznes to podejście strategiczne, długofalowe, oparte na zasadach dialogu społecznego i poszukiwaniu rozwiązań korzystnych tak dla przedsiębiorstwa, jak i jego całego otoczenia, pracowników, wszystkich interesariuszy i społeczności, w której działa firma. Odpowiedzialność firmy oznacza zwiększone inwestycje w zasoby ludzkie, ochronę środowiska i relacje z otoczeniem firmy, czyli interesariuszami. 1. Inicjatywy CSR kierowane na rynek: Działania zmierzające do poprawy jakości i bezpieczeństwa produktów. Świadczenia usług wolontariatu dla klientów. Sprawiedliwą politykę cenową. Etyczną działalność reklamową. Terminowe regulowanie zobowiązań. Współpracę z lokalnymi partnerami. Promowanie standardów łańcucha dostaw. Wsparcie tworzenia lokalnych / regionalnych porozumień biznesowych. 2. Inicjatywy CSR w zakresie ochrony środowiska: Projektowanie przyjaznych dla środowiska produktów i procesów. Efektywne wykorzystanie zasobów. Ograniczenie ilości wytwarzanych odpadów i zanieczyszczeń. Stosowanie ekologicznej oceny dostawców

22 4. Informowanie partnerów biznesowych o zagadnieniach związanych z ochroną środowiska. 3. Inicjatywy CSR kierowane do społeczeństwa: Integracja społeczna i/lub integracja z rynkiem pracy na poziomie społeczności. Poprawa lokalnej infrastruktury. Wsparcie finansowe lub materialne lokalnych instytucji użyteczności publicznej (szkoły, szpitale, organizacje zielone, społeczne, instytucje kultury, sportu). Wsparcie społeczeństwa rozumianego w szerszym kontekście (np. krajów rozwijających się). Inicjatywy CSR kierowane do pracowników Poprawa warunków pracy. Równowaga na polu praca / życie prywatne. Równe szanse i różnorodność. Szkolenie i rozwój zawodowy pracowników, umożliwienie kariery zawodowej. Komunikowanie, informowanie pracowników oraz włączenie w proces podejmowania decyzji w firmie. Odpowiedzialne i sprawiedliwe wynagradzanie lub pomoc finansową dla pracowników (np. systemy ubezpieczeń emerytalnych, nieoprocentowane pożyczki). Zadanie to ma na celu nauczenie korzystania z zasobów oraz szukanie takich partnerów i rozwiązań, które nie zawsze opierają się na pieniądzach i wsparciu finansowym. Ważnym przesłaniem zadania jest podejście do projektu, mówiące, iż brak pieniędzy nie jest problemem. cel 3. Na podstawie analizy zadania, stawiamy sobie kolejny Wykorzystujemy zasoby Zadanie 10. Opracowujemy wspólne przedsięwzięcie, łączące co najmniej trzech partnerów z sektorów: prywatnego ( przedsiębiorstwo), publicznego (gminę), społecznego (organizację pozarządową) oraz naukowego (uczelnię wyższą) nie dokonując transferu środków finansowych - każde działanie podejmujemy wykorzystując zasoby partnerów

23 Definicje Projekty Znamy już wagę i źródła oraz przeznaczenie informacji, nauczyliśmy się diagnozować własny potencjał, budować ofertę, znamy własnych klientów oraz potencjalnych partnerów naszych działań. Możemy zatem przystąpić do realizacji projektów, czyli kompleksowych przedsięwzięć, których przygotowanie i realizacja łączy wszystkie dotychczasowe tematy. Podejście projektowe do realizacji naszych przedsięwzięć, silnie zakorzeniło się w naszej rzeczywistości za sprawą finansowania działań ze środków Unii Europejskiej. Projekty realizują samorządy, przedsiębiorcy, rolnicy, a ze względu na dużą efektywność i łatwość weryfikacji zadań podejmowanych zgodnie z metodologią projektową, projekty są realizowane w wewnętrznych komórkach organizacyjnych instytucji i firm, w środowisku artystycznym, w szkołach. Przykład ten zgadza się z wieloma definicjami projektu, np.: a) wg ekonomii, projekt to zorganizowane ciągi działań ludzkich, zmierzające do osiągnięcia założonego wyniku, zawarte w skończonym przedziale czasu z wyróżnionym początkiem i końcem, realizowane najczęściej zespołowo, z wykorzystaniem skończonej ilości zasobów. b) wg zarządzania projekt to zbiór aktywności charakteryzujący się następującymi cechami: - są ze sobą powiązane w złożony sposób; - zmierzają do osiągnięcia celu, często poprzez wytworzenie unikalnego produktu, usługi bądź rezultatu; - posiadają zaplanowany z góry początek i koniec. c) wg tematycznych i poświeconych unijnym projektom opraco- wań, projekt to zorganizowany i ułożony w czasie (z określonym początkiem i końcem) ciąg wielu działań, zmierzający do osiągnięcia konkretnego i mierzalnego wyniku, adresowany do wybranych grup odbiorców, wymagający zaangażowania znacznych, lecz limitowanych środków rzeczowych, ludzkich i finansowych. Aby zrozumieć w pełni tematykę projektu należy w tej części przypomnieć i poznać kilka nowych pojęć: Cóż to takiego? Pamiętamy przykład wędrówki do sklepu, gdzie tradycyjnie zmierzaliśmy do sklepu, ponieważ byliśmy głodni, a w rzeczywistości projektowej realizowaliśmy zadanie, jakim było nabycie żywności, w tym cztery działania, polegające na zlokalizowaniu sklepu, transporcie do tego miejsca i z powrotem, zakupie odpowiednich produktów i sporządzeniu z nich posiłku, który nazwaliśmy rezultatem Zadanie, oznaczające grupę działań, zmierzających do osiągnięcia określonego punktu, etapu, rezultatu (np. rekrutacja, szkolenie, zarządzanie). Działanie, oznaczające pojedynczą czynność w zadaniu (np. w szkoleniu wynajęcie sali, zakupienie cateringu, materiałów szkoleniowych)

24 Produkt, czyli przedmiot działania, zakupiona czynność, przedmiot. Rezultat, opisujący mierzalny efekt działania (np. w wyniku wynajęcia sali udostępniono warunki do szkoleń dla określonej grupy osób). Cel, który już poznaliśmy, oznaczający pozytywny stan, efekt, który chcemy osiągnąć. rezultaty sztuczne, napompowane, wysoko punktowane. W takiej sytuacji wniosek pozytywnie przechodzi weryfikację, organizacja otrzymuje wsparcie, podpisuje umowę i dopiero na etapie realizacji zaczyna się martwić, że w wyniku projektu miała np. zaktywizować trzystu mieszkańców, podczas gdy chętnych do udziału w projekcie jest zaledwie 20. Wniosek Wniosek, to dokument, dokumentacja wzbogacona o załączniki opisująca projekt, najczęściej w celu pozyskania wsparcia na jego realizację. Jednocześnie przy temacie wniosku warto się zatrzymać. Wniosek bardzo często mylony jest z pojęciem projektu i jest to pomyłka istotna. Wniosek może napisać prawie każdy, kto posiada umiejętności sprawnego posługiwania się językiem pisanym. Projekt natomiast opracowują specjaliści, eksperci, osoby posiadające szeroką wiedzę w konkretnej dziedzinie, branży, obszarze objętym projektem - np. sołtysi znający najlepiej swoje sołectwo, problemy mieszkańców, możliwości rozwoju miejscowości. Częste oferty firm, które piszą wnioski mogą być dla osób zlecających poważnym problemem, ponieważ firmy te nie zawsze znają państwa potrzeb i lokalnych uwarunkowań, a w konsekwencji nie potrafią prawidłowo określić celów, które zrównoważą problemy, nie zaplanują adekwatnych do problemów działań. Nie mniej firmy te potrafią pisać wnioski, znają kryteria ich oceny, w związku z czym gwarantując sobie sukces tworzą Ten częsty przypadek doskonale pokazuje różnicę pomiędzy pozytywnie ocenionym wnioskiem i negatywnie weryfikowanym w trakcie realizacji projektem przez ten wniosek opisanym. Nie oznacza to naturalnie, że wszystkie firmy konsultingowe, świadczące usługi doradcze stosują takie praktyki. Rynek usług doradczych na przestrzeni kilku lat, od czasu dynamicznego wzrostu w latach związanego z pierwszymi dużymi dotacjami Unii Europejskiej znacząco się zmienił. Firm doradczych jest już mniej, specjalizują się w wybranych obszarach wsparcia, działają kompleksowo posiadając bazę współpracujących ekspertów, a dbałość o klienta i stosowane polityki lojalnościowe wymuszają przede wszystkim podejście jakościowe do oferowanych usług i wprowadzanie satysfakcjonujących dla klienta form płatności (m.in. płatność po uzyskaniu dotacji). Podejmując jednak współpracę z firmami lub osobami sporządzającymi wnioski warto zweryfikować: 1. Doświadczenie w zlecanym obszarze. Należy zorientować się, jaka była dotychczasowa aktywność firmy w konkretnym temacie - zarówno ilościowa w postaci liczby sporządzonych wniosków, zarządzanych projektów, jak i jakościowa, czyli z jakim skutkiem podejmowane były te czynności. Przy okazji warto 46 47

25 2. 3. zweryfikować listy referencyjne, jeśli są w posiadaniu. Zasoby eksperckie. Zlecając usługę lub podejmując partnerstwo projektowe mamy prawo do poznania ekspertów, specjalistów zajmujących się naszym projektem. Często nie jest możliwe przydzielenie stałej kadry do jednego projektu, niemniej jednak firma musi zagwarantować jakościową realizację zadania (np. sporządzając budżet, analizy finansowe muszą być one wykonane zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o rachunkowości) Metody pracy. Obszar niezwykle istotny, zarówno ze względu na efektywność pracy, ale i jej jakość w trakcie sporządzania wniosku. Dla zrozumienia tematu posłużymy się trzema podstawowymi metodami pracy: a) Firma doradcza wręcza nam formularz zawierający sze- reg pytań, który musimy wypełnić i na podstawie którego napisany zostanie wniosek. Brzmi logicznie, lecz w tym przypadku niemal w ogóle nie podejmowana jest kwestia projektu, jako całości, analizy problemu i metod jego rozwiązania. Ponadto formularz zawiera często więcej pytań, niż sam wniosek (są one inaczej sformułowane), więc w rzeczywistości ciężar wniosku spoczywa na nas, a rolą firmy doradczej jest profesjonalne przepisanie treści do formularza wniosku. b) Firma doradcza pisze wszystko za nas, od czasu do cza- su kontaktując się w celu zadania kluczowych pytań. Pytania kluczowe to takie, na które nie można znaleźć odpowiedzi w Internecie. Naturalnie jest to podejście dla wielu wygodne, mało angażujące nasze zasoby, ale skazane na częste niepowodzenie, na etapie realizacji. c) Firma doradcza organizuje szereg spotkań, w tym z po- mysłodawcami, z grupą odbiorców, w prace polegające na analizie problemu angażuje członków wnioskodawcy. Zleceniodawca zatwierdza kolejne etapy pracy. Podejście profesjonalne, jednakże dla wielu nieakceptowane z dwóch powodów - znacznego zaangażowania członków organizacji np. mieszkańców sołectwa, rady sołeckiej oraz wysokich kosztów takiej usługi. Są to przykłady najczęstsze i bardzo jaskrawe - oczywiście rynek wprowadza zmiany i usługi te wciąż się doskonalą. Można tu wyróżnić bardzo efektywną, w szczególności dla niedoświadczonej organizacji, formę współpracy polegającej na partnerstwie projektowym. W tym przypadku podejmowane jest partnerstwo z organizacją mająca doświadczenie, sukcesy w zakresie realizacji projektów i sporządzania wniosków. Cele i motywy takiego partnerstwa mogą być różne. Samo partnerstwo może być zainicjowane zarówno przez organizację doświadczoną, jak i nie posiadającą żadnych doświadczeń projektowych

26 Przykładowe cele i motywy zawiera poniższa tabela: Organizacja doświadczona Zwiększenie szans w ocenie wniosku (partnerstwo powoduje większą liczbę punktów w ocenie merytorycznej) Poszukiwanie kapitału finansowego do realizacji projektu. Możliwość zarobku na realizacji części zadań w projekcie (np. zarządzanie projektem) Poszerzenie rynku i grupy odbiorców. Usprawnienie realizacji projektów poprzez przypisanie zadań projektowych partnerowi. Zmniejszenie kosztów projektu (np. szkolenie mieszkańców wsi realizowane w świetlicy wiejskiej udostępnionej w projekcie przez partnera) Pozyskanie specyficznych, branżowych informacji, nie objętych statystykami. Organizacja niedoświadczona Zwiększenie szans w dostępie do konkursu (np. gdy wymagane lub oceniane jest doświadczenie) Zdobywanie doświadczenia projektowego. Poszukiwanie kapitału finansowego do realizacji projektu. Pozyskanie ekspertów. Jednocześnie warto zwrócić uwagę, jaką dodatkową ofertę posiadają sołectwa, mieszkańcy wsi, lokalne organizacje. Oferta ta jest wciąż aktualna, tym bardziej, iż obszary wiejskie stale są obszarem zainteresowania strategii, programów grantowych, programów celowych dotyczących m.in. pomocy społecznej, za- trudnienia, rozwoju turystyki i innych działalności gospodarczych, edukacji przedszkolnej. Zarządzanie Cyklem Projektu Wymieniliśmy sobie cztery przykładowe metody pracy, przygotowania projektów. Każdy z nich obarczony był niedoskonałościami. W jaki zatem sposób przygotować projekt, aby mieć na niego wpływ, nie ponieść niepotrzebnych wydatków, a co najważniejsze, nie popełnić nieodwracalnych błędów na etapie jego realizacji? Rozwiązaniem może być stosowanie metody zwanej zarządzaniem cyklem projektu. Metoda ta została wprowadzona przez Komisję Europejską w 1992 r. w celu poprawy jakości tworzenia projektów i zarządzania, a w konsekwencji poprawy efektywności pomocy. Wprowadzono ją, ponieważ znacząca część projektów działała słabo z następujących powodów: słabe planowanie i przygotowanie projektów; projekty nieodpowiednie dla beneficjentów; niewystarczające uwzględnianie zagrożeń; ignorowanie czynników wpływających na trwałość korzyści projektów; nie wykorzystywanie doświadczeń wynikających z poprzednich projektów