PROGRAM WYCHOWAWCZY PRZEDSZKOLA SAMORZĄDOWEGO W SOCHOCINIE

Transkrypt

1 PROGRAM WYCHOWAWCZY PRZEDSZKOLA SAMORZĄDOWEGO W SOCHOCINIE Większość tego wszystkiego, co jest mi potrzebne, aby wiedzieć, jak żyć co robić, jak się zachować, nauczyłem się w przedszkolu. Mądrości życiowej, zaradności, otwartości nie nabyłem na szczytach uniwersytetu lecz w przedszkolu. Robert Fulghum Prawa człowieka można zdefiniować jako podstawowe standardy bez których ludzie nie mogą żyć w poszanowaniu ich godności, są również podstawą do zdefiniowania takich wartości jak pokój, wolność, sprawiedliwość, tolerancja. Zarówno jednostki jak i całe społeczności mogą się w pełni rozwijać jedynie wówczas, gdy prawa te są respektowane. Rozwój praw człowieka ma swoje korzenie w toczącej się na całym świecie walce o wolność i równość wszystkich ludzi wobec prawa. Dzieci są najmłodszymi obywatelami kraju i ich prawa mieszczą się w prawach przysługujących wszystkim członkom społeczeństwa. Ze względu na niezaradność i niedojrzałość psychiczną, dziecko wymaga specjalnej ochrony zarówno przed jak i po urodzeniu. 10 grudnia 1948 roku obradująca w Paryżu Trzecia Sesja Ogólnego Zgromadzenia ONZ uchwaliła Powszechną Deklarację Praw Człowieka. Dokument ten stanowi niewątpliwie jedno z największych i najtrwalszych osiągnięć ONZ. Przetłumaczona na większość języków świata Powszechna Deklaracja Praw Człowieka zbiera oraz porządkuje osiągnięcia i postulaty człowieka, który od wielu setek lat toczy nie skończoną jaszcze walkę o swoją wolność i swoją godność r. została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych Konwencja o Prawach Dziecka. Konwencja mówi, że dziecko ma niezbywalne prawo do życia, najwyższego poziomu zdrowia, swobodnych myśli, sumienia i wyznania, informacji oraz ochrony przed szkodliwymi informacjami, a także wszelkimi formami wyzysku seksualnego, przemocy fizycznej psychicznej. Dziecko ma również prawo do nauki, wszechstronnego rozwoju, wypoczynku i czasu wolnego. Wyżej wymienione prawa wyznaczają miejsce dziecka w rodzinie, społeczeństwie i państwie, dają dziecku specjalne uprawnienia, które mają mu zapewnić odpowiednie warunki do życia i pełnego rozwoju jego osobowości oraz możliwości pozytywnej samorealizacji i osiągania zamierzonych celów. Prawa człowieka są stosowane w sposób praktyczny w codziennej działalności przedszkola.

2 II. CELE PROGRAMU Cele główne: 1. Wspomaganie rozwoju dziecka poprzez świadome podejmowanie zorganizowanych działań edukacyjnych, przyczyniających się do aktywnego nabywania doświadczeń. 2. Zapoznanie dzieci z regułami życia w grupie, wdrażanie do samodzielności i umiejętności współżycia i współdziałania z innymi. 3. Zapoznanie dzieci z prawami i obowiązkami, światem wartości moralnych oraz koniecznością ponoszenia konsekwencji swoich czynów. Cele szczegółowe: 1. Wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształcenie czynności intelektualnych potrzebnych im w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji. 2. Budowanie systemu wartości, w tym wychowanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe. 3. Kształcenie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym także do łagodnego znoszenia stresów i porażek, 4. Rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi. 5. Stworzenie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych. 6. Troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną, zachęcanie do uczestnictwa w zabawach i grach sportowych. 7. Budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych. 8. Wprowadzanie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne. 9. Kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej. 10. Zapewnianie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości, które są ważne w edukacji szkolnej.

3 III OŚRODKI TEMATYCZNE 1. DZIECKO I JEGO MIEJSCE W SPOŁECZNOŚCI PRZEDSZKOLNEJ CEL GŁÓWNY: WSPOMAGANIE PRAWIDŁOWEGO ROZWOJU SPOŁECZNEGO I EMOCJONALNEGO DZIECKA CELE SZCZEGÓŁOWE: Tworzymy odpowiednią atmosferę opartą na życzliwości, przyjaźni i opiekuńczości. Wdrażamy normy i zasady współżycia w grupie. Wdrażanie zasad bezpieczeństwa w przedszkolu, na placu zabaw, w domu i na drodze. Zachęcanie do aktywnego słuchania i wyrażania swoich próśb, sądów i oczekiwań. Rozwijanie umiejętności nawiązywania prawidłowych kontaktów międzyludzkich. Kształtowanie umiejętności wdrażania swoich uczuć i emocji. Kształtowanie i rozwijanie umiejętności prezencji własnych poglądów. ZADANIA DO REALIZACJI: 1. Aktywny udział wszystkich dzieci w uroczystościach przedszkolnych. 2. Wprowadzanie do procesu dydaktycznego aktywizujących metod pracy z dziećmi. 3. Wprowadzanie i stosowanie w praktyce zajęć i zabaw grupowych i integracyjnych. 4. Zachęcanie dzieci do czynnego udziału w życiu przedszkola poprzez ekspresję twórczą w ramach działalności plastycznej, muzycznej i teatralnej. 5. Rozwijanie radosnej twórczości dziecięcej, spontanicznego wyrażania swoich uczuć. 6. Kształtowanie postaw otwartości, wzajemnego szacunku, zaufania. 7. Poznawanie zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. 2. DZIECKO I JEGO MIEJSCE W SPOŁECZNOŚCI LOKALNEJ, W REGIONIE, KRAJU I EUROPIE CEL GŁÓWNY: TWORZENIE OKAZJI DO POZNAWANIA RZECZYWISTOŚCI POPRZEZ WDRAŻANIE ZASAD ŻYCIA SPOŁECZNEGO CELE SZCZEGÓŁOWE: Wyrabianie szacunku dla dorosłych i rówieśników. Wdrażanie do stosowania w życiu codziennym form grzecznościowych. Kształtowanie nawyków właściwego zachowania się w miejscach publicznych. Wyrabianie u dzieci zaradności i samodzielności w sytuacjach problemowych. Kształtowanie umiejętności dostrzegania wokół siebie innych ludzi oraz ich potrzeb i przeżyć. Wyrabianie u dzieci postawy tolerancji dla różnych poglądów, zwyczajów, tradycji i kultury innych narodów.

4 ZADANIA DO REALIZACJI: 1. Tworzenie sytuacji wychowawczych sprzyjających kultywowaniu polskiej tradycji i obrzędowości oraz kultury innych narodów w zjednoczonej Europie. 2. Budowanie tożsamości naszego przedszkola, własnej tradycji i obrzędowości. 3. Zapoznanie z symbolami narodowymi, poznanie hymnu polskiego, godła, barw narodowych. 4. Zapoznanie dzieci z piosenkami, tańcami i zabawami naszego regionu, kraju i wybranych krajów Europy. 5. Stosowanie form grzecznościowych w sytuacjach edukacyjnych, zabawach z rówieśnikami i w życiu codziennym. 6. Wykorzystywanie naturalnych sytuacji wychowawczych do przestrzegania umów i norm społecznych. 7. Słuchanie utworów literackich i oglądanie przedstawień teatralnych zawierających problemy moralne. 8. Udział w imprezach kulturalnych i turystycznych ( seanse bajkowe, filmowe, oglądanie przedstawień i wystaw przygotowywanych przez uczniów ze szkoły podstawowej i gimnazjum, wyjazdy i wyjścia na wycieczki). 9. Wykorzystywanie sytuacji naturalnych do uczenia dzieci, jak radzić sobie z problemem. 3. DZIECKO ŻYJE W ZGODZIE ZE ŚRODOWISKIEM PRZYRODNICZYM CEL GŁÓWNY: KSZTAŁTOWANIE ZACHOWAŃ PROZDROWOTNYCH I PROEKOLOGICZNYCH CELE SZCZEGÓŁOWE: Kształtowanie zainteresowań proekologicznych i przyrodniczych. Kształcenie właściwych postaw wobec przyrody. Wyrabianie nawyków zdrowego odżywiania. Kształtowanie nawyków higienicznych. Wdrażanie do aktywnego wypoczynku. ZADANIA DO REALIZACJI: 1. Spacery i wycieczki obserwacja zmian zachodzących w przyrodzie. 2. Udział w obchodach Dnia Ziemi organizowanych w szkole. 3. Spotkanie z leśnikiem oraz wyjazd do leśniczówki zapoznanie dzieci z pracą w szkółce leśnej, zwiedzanie leśnego muzeum oraz ogrodów dendrologicznych. 4. Organizowanie konkursów plastycznych o tematyce przyrodniczej 5. Organizowanie kącików przyrody. 6. Spotkanie ze specjalistami: pediatrą, pielęgniarką szkolną. 7. Propagowanie zdrowego odżywiania. 8. Organizowanie spacerów, wycieczek, pikników, zabaw ruchowych w terenie. 9. Gromadzenia darów przyrody w kącikach przyrodniczych. 10. Wdrażanie do nawyków związanych z segregacją odpadów.

5 4. DZIECKO ZNA NORMY I ZASADY BEZPIECZNEGO ZACHOWANIA W TRUDNYCH SYTUACJACH CEL GŁÓWNY: CHRONIĆ ZDROWIE I ŻYCIE POPRZEZ SZEROKO POJĘTĄ PROFILAKTYKĘ: UWRAŻLIWIAĆ DZIECI NA POTRZEBĘ ZACHOWANIA BEZPIECZEŃSTWA W SALI, W OGRODZIE PRZEDSZKOLNYM, NA SPACERACH I WYCIECZKACH, ZAPOZNAĆ DZIECI W PROCESIE WYCHOWANIA I NAUCZANIA Z SYTUACJAMI ZAGRAŻAJĄCYMI BEZPIECZEŃSTWU ZDROWIA I ŻYCIA ORAZ SPOSOBAMI PRZECIWDZIAŁANIA TYM NIEBEZPIECZEŃSTWOM, UCZYĆ UNIKANIA ZAGROŻEŃ. CELE SZCZEGÓŁOWE: Nabywanie umiejętności bezpiecznego poruszania się na terenie przedszkola i ogrodu i ogrodu przedszkolnego. Nabywanie umiejętności poruszania się po drogach publicznych. Wyuczenie postawy ograniczonego zaufania wobec obcych osób. Ukazanie dzieciom niebezpiecznych dla ich życia i zdrowia sytuacji. Uwrażliwienie dzieci na potrzebę ochrony życia i zdrowia własnego i kolegów. Stworzenie okazji do poznania przez dzieci własnych reakcji w różnych sytuacjach (dostrzeganie różnorodnych stanów emocjonalnych i ich uwarunkowań, rozumienie powagi sytuacji, identyfikowanie się z wzorcem zachowania ogólnie przyjętym). Ukazywanie sposobów rozwiązywania problemów w sytuacjach niebezpiecznych i wyuczenie postawy ich sygnalizowania. Prowokowanie do wypowiedzi na tematy dotyczące niebezpiecznych zabaw kreowanie myślenia przyczynowo skutkowego, uzasadnienie własnych sądów, Dostarczanie wzorców zachowań i postępowania jak zadbać i zachować bezpieczeństwo własne i innych. W procesie wychowania wspieranie rodziców w działaniach na rzecz ochrony zdrowia i życia ich dzieci. ZADANIA DO REALIZACJI: 1. Wycieczki, spacery, scenki dramowe, bajki, wiersze, piosenki, rozmowy w oparciu o treść historyjki obrazkowej, opowiadanie z obrazkiem, oglądanie i komentowanie filmów edukacyjnych, zagadki, zabawy ruchowe, zabawy tematyczne, inscenizacje, twórczość plastyczna, konkurs. 2. Współpraca z przedstawicielami instytucji lub służb związanych bezpośrednio z ochroną bezpieczeństwa, życia i zdrowia np. z: policjantem - na temat bezpiecznego poruszania się po drodze, ograniczonego zaufania do obcych, sposobów informowania o niebezpiecznym zdarzeniu,

6 lekarzem lub pielęgniarką na temat zapobiegania wypadkom drogowym, profilaktyki chorób, prawidłowej postawy ciała, racjonalnego odżywiania, strażakiem na temat przeciwdziałania bezmyślnym zabawom wodą, zapałkami, urządzeniami mogącymi wywołać pożar, psychologiem i pedagogiem na temat zagrożeń ze strony dorosłych, takich jak przemoc w rodzinie i molestowanie nieletnich. 3. Spotkania z rodzicami są uzupełnieniem działań prowadzonych w przedszkolu. Edukowanie rodziców w zakresie bezpiecznych zachowań stanowi nieodłączną, bardzo istotną całość z wszelkimi formami edukacji młodego pokolenia. Winny być prowadzone przez wychowawców lub zaproszonych specjalistów spoza przedszkola w zależności od poruszanego tematu. PODMIOTY WSPÓŁREALIZUJĄCE PROGRAM Program Bezpieczny Przedszkolak realizowany będzie przy współpracy podmiotów, które w podstawowym katalogu obowiązków wpisane mają działania na rzecz bezpieczeństwa oraz edukację młodego pokolenia w zakresie wspierania pozytywnych zachowań. Program ten będzie uzupełnieniem dotychczas prowadzonych działań na terenie przedszkola. W dużej mierze liczymy na pomoc rodziców, gdyż mają oni największy wpływ na zachowanie i edukację swoich dzieci. IV PRZEDSZKOLE ZAPEWNIA DZIECIOM POMOC PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNĄ CEL GŁÓWNY: INSPIROWANIE RODZICÓW DO WSPÓŁODPOWIEDZIALNOŚCI ZA ROZWÓJ I WYCHOWANIE DZIECI, WSPOMAGANIE RODZINY W DZIAŁANIACH WYCHOWAWCZYCH, PODEJMOWANIE DZIAŁAŃ INTERWENCYJNYCH CELE SZCZEGÓŁOWE: Rozwijanie stałych form współpracy z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną w Płońsku. Wspieranie nauczycieli i rodziców w działaniach wyrównujących szanse edukacyjne dzieci. Tworzenie warunków do rozwoju indywidualnych uzdolnień dzieci. Tworzenie warunków dla wszechstronnego rozwoju dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Wspomaganie rodziny w rozwiązywaniu problemów wychowawczych. Zapewnienie pełnego przepływu informacji o dziecku i jego funkcjonowaniu w środowisku przedszkolnym.

7 ZADANIA DO REALIZACJI: 1. Kierowanie dzieci za zgodą rodziców na badania i konsultacje do PPP. 2. Zorganizowanie pomocy logopedycznej dla dzieci z dysfunkcjami aparatu mowy. 3. Zorganizowanie zajęć korekcyjno-kompensacyjnych. 4. Zorganizowanie grupowych zajęć logopedycznych. 5. Udział rodziców w zajęciach otwartych. 6. Pedagogizacja rodziców. V PRZEDSZKOLE WSPOMAGA RODZINĘ W TRUDNEJ SYTUACJI ŻYCIOWEJ CEL GŁÓWNY: POMOC RODZINOM WIELODZIETNYM I RODZINOM ZNAJDUJĄCYM SIĘ W TRUDNEJ SYTUACJI MATERIALNEJ CELE SZCZEGÓŁOWE: Kształtowanie postaw prospołecznych, dostrzeganie potrzeb drugiego człowieka, potrzeby niesienia pomocy innym. Organizowanie pomocy materialnej dzieciom z rodzin dotkniętych bezrobociem lub zdarzeniami losowymi. ZADANIA DO REALIZACJI: 1. Współpraca z organizacjami wspierającymi przedszkole w realizacji jego funkcji statutowych. 2. Udział w akcji Dzieci-Dzieciom organizowanej corocznie w szkole. VI REALIZACJA PROGRAMU Sposoby i metody realizacji programu wychowawczego w stosunku do dziecka: Przekaz treści wychowawczych powinien odbywać się drogą najlepiej przyswajalną przez dziecko: w kontaktach osobowych, które są najsilniejszym, a zarazem najmniej docenionym nośnikiem przekazu, w sytuacjach problemowych dla dziecka, w której rzeczywiste zdarzenie staje się polem, na którym dokonywane są oceny, na zajęciach gdzie teoretyczne postawione przez wychowawcę zadanie wywołuje problem nie zaistniały, a konieczny do poznania przez dzieci, w rozmowach, w których następuje zderzenie poglądów, wymiana doświadczeń i wypracowywane zostają oceny moralne, w działaniu, podczas którego utrwalają się pożądane cechy charakteru stawianie dziecka w ciągu kolejno po sobie następujących sztucznych sytuacji, wywołujących refleksję, czasem przygotowujących go do prawidłowych reakcji.

8 stworzenie kodeksu właściwych zachowań współżycia w grupie oraz konieczności jego respektowania, ustalenie środków zaradczych stosowanych przy nie respektowaniu ustalonych zasad. W praktyce nauczyciele, chcąc osiągnąć zamierzone efekty stosują podstawowe zasady dydaktyki: poglądowości, przystępności, systematyczności, stopniowania trudności. Podstawowymi formami organizacyjnymi pracy jest działalność: indywidualna, grupowa i zespołowa. Nauczyciel wykorzystuje każdą z tych form systematycznie, aby dziecko mogło doświadczyć różnych sytuacji, układów interpersonalnych i w tym pełniej rozwijać własną osobowość. Naczelną metodą znajdującą zastosowanie w przedszkolu są metody czynne, a więc samodzielne doświadczanie, przeżywanie, poszukiwanie rozwiązania oraz ćwiczenia utrwalające, które pobudzają dziecko do powtarzania wcześniej nabytych umiejętności. Podczas stosowania metod czynnych nauczyciel posługuje się żywym słowem, rozmową, opowiadaniem, objaśnieniem, instrukcją, a także pokazem, wzorem. Wymienione wyżej metody oddziaływania wychowawczego, zwane słownymi i oglądowymi, podporządkowane są metodom czynnym towarzysząc i uzupełniając je. W wychowaniu przedszkolnym integrują się podstawowe aktywności dziecka: aktywność intelektualna (przyswajanie i odkrywanie wiedzy aktywność emocjonalna (przeżywanie i odkrywanie wartości) aktywność praktyczna (bezpośrednie wykorzystanie wiedzy, poszukiwanie nowych rozwiązań na bazie posiadanych umiejętności i doświadczeń). Metody, które pozwalają te aktywności najpełniej wykorzystać to metody czynne i aktywizujące. W stosunku do rodziców: uświadomienie rodzicom ujednolicenia oddziaływań wychowawczych w domu i przedszkolu, zapoznanie rodziców z programem wychowawczym przedszkola oraz zasadami i regułami przyjętymi przez dzieci i nauczycieli, zaopiniowanie programu wychowawczego przez rodziców, udział rodziców w zebraniach, spotkaniach indywidualnych oraz zajęciach otwartych W stosunku do nauczycieli: prowadzenie zajęć koleżeńskich, wymiana koleżeńska w zakresie doświadczeń scenariusz zajęć, integracja nauczycieli podczas przygotowywania zajęć i opracowywania kodeksu zachowań, ujednolicenie oddziaływań wychowawczych wszystkich nauczycieli VII OBOWIĄZKI RODZICÓW WYNIKAJACE Z PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO 1. Rodzice zobowiązani są do zapewnienia dziecku w domu rodzinnym odpowiedniego wychowania oraz warunków do zabawy. 2. Do rodziców należy przyprowadzanie i odbieranie dziecka z przedszkola osobiście lub przez upoważnione osoby zapewniające dziecku pełne bezpieczeństwo. 3. Rodzice zobowiązani są do stałego kontaktu z wychowawcą w celu rozwiązywania problemów wychowawczych i uczestnictwa w zebraniach z rodzicami. 4. Rodzice mają prawo do wyrażania opinii dotyczących programu pracy wychowawczej.

9 VIII OBOWIĄZKI WYCHOWAWCÓW WYNIKAJĄCE Z PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO 1. Traktowanie dziecka jako podmiotu działań wychowawczych. 2. Wszechstronny rozwój osobowościowy i fizyczny dziecka. 3. Rozwijanie w młodym człowieku cech samodzielności i życiowej użyteczności. 4. Współpraca wychowawcza z rodzicami, zakładami pracy uczniów. 5. Nauczenie rozpoznawania wartości moralnych i hierarchizacji wartości. 6. Rozpoznawanie i przeciwdziałanie zagrożeniom patologicznym. 7. Nauczenie dialogu i umiejętności słuchania innych. 8. Wychowywanie w przekonaniu niewłaściwości stosowania agresji i przemocy. 9. Kształtowanie właściwych postaw w zachowaniu wobec środowiska naturalnego. IX PRAWA I OBOWIĄZKI PRZEDSZKOLAKA Dziecko w przedszkolu ma zapewnione wszystkie prawa wynikające z Konwencji Praw dziecka, a w szczególności do: 1. Właściwie zorganizowanego procesu wychowawczo dydaktycznego. 2. Szacunku dla wszystkich jego potrzeb, życzliwego i podmiotowego traktowania. 3. Ochrony przed wszelkimi formami wyrażania przemocy fizycznej bądź psychicznej. 4. Wyrażania swoich uczuć i myśli. 5. Opieki i ochrony 6. Godności i nietykalności osobistej. 7. Indywidualnego rozwoju i własnego tempa pracy. 8. Badania i eksperymentowania. 9 Doświadczania konsekwencji własnego postępowania (ograniczonego względami bezpieczeństwa) 10. Znajomości swoich praw. DZIECKO MA OBOWIĄZEK: Przestrzegać wszelkie umowy zawarte z nauczycielką, a w szczególności: 1. Nie oddalać się od grupy bez wiedzy nauczyciela. 2 Postępować z ogólnie przyjętymi normami społecznymi, używać form grzecznościowych wobec osób dorosłych i kolegów. 3. Dbać o bezpieczeństwo i zdrowie własne i swoich kolegów. 4. Starać się utrzymać porządek wokół siebie (sprząta zabawki itp.). 5 Dbać oswój wygląd i estetykę ubrania. 6 Przestrzegać zasad współżycia społecznego, a szczególnie: okazywać szacunek dorosłym i kolegom, szanować wolność i godność osobistą drugiego człowieka. 7. Zgłaszać wszelkie przykre wypadki, uszkodzenia itp. Związane ze zdrowiem dzieci, sygnalizować złe samopoczucie.

10 X. DZIECIĘCY KODEKS ZACHOWAŃ CHCEMY: 1. Bawić się zgodnie. 2. Pomagać sobie wzajemnie. 3. Być uprzejmi. 4. Szanować własność innych. 5. Pytać o zgodę kolegów i dorosłych. 6. Słuchać poleceń dorosłych. 7. Dbać o książki i zabawki. 8. Dbać o czystość i porządek. 9. Szanować pracę innych. 10. Okazywać swoje uczucia.. NIE MOŻEMY: 1. Bić, popychać, wyrządzać krzywdy innym. 2. Przezywać innych. 3. Wyśmiewać się z innych. 4. Przeszkadzać innym w zabawie i pracy. 5. Niszczyć pracę innych. 6. Krzyczeć i hałasować. 7. Biegać w sali zajęć. 8. Niszczyć zabawek i innych przedmiotów w przedszkolu. XI. FORMY NAGRADZANIA ZACHOWAŃ RESPEKTUJĄCYCH USTALONE PRZEZ DZIECI I RADĘ PEDAGOGICZNĄ NORMY I ZASADY ZACHOWANIA Dzieci młodsze: nagradzane uznaniem i pochwałą, darzenie dziecko szczególnym zaufaniem, np. zwiększając zakres jego samodzielności, przywilej wykonywania prostych czynności wskazanych przez nauczyciela, atrakcyjne spędzanie czasu, atrakcyjna zabawa w grupie wg pomysłu dzieci, drobne nagrody rzeczowe n p. emblematy uznania. Dzieci starsze: nagradzanie uznaniem i pochwałą, darzenie dziecko szczególnym zaufaniem n p. zwiększając zakres jego samodzielności, przywileje pełnienia dyżurów i wykonywania innych czynności wskazanych przez nauczyciela oraz pełnienie obowiązków wobec grupy rówieśniczej, atrakcyjne spędzanie czasu, zabawa w grupie wg pomysłu dzieci, drobne nagrody rzeczowe.

11 XII ŚRODKI ZARADCZE W PRZYPADKU NIESTOSOWANIA SIĘ DO USTALONYCH WSPÓLNIE ZASAD Dzieci młodsze: tłumaczenie i wyjaśnianie, propozycje aktywności mającej na celu rozładowanie negatywnych emocji, ukazywanie następstw postępowania, tłumaczenie dziecku, aby skłonić do autorefleksji, wyrażanie przez nauczyciela swojego smutku i zawodu z powodu zachowania dziecka. Dzieci starsze: propozycje aktywności mającej na celu rozładowanie negatywnych emocji; tłumaczenie i wyjaśnianie, ukazywanie następstw zachowania, tłumaczenie dziecku aby skłonić je do autorefleksji; wyrażenie przez nauczyciela swojego smutku i zawodu z powodu zachowania dziecka; czasowe odebranie przyznanego przywileju. XIII WIZERUNEK ABSOLWENTA PRZEDSZKOLA Dążymy do tego, aby absolwent naszej placówki kończąc przedszkole posiadał następujące cechy: BYŁ KULTURALNY: Używał form grzecznościowych: proszę, dziękuję, przepraszam. Stosował zasadę Dziewczynka ma pierwszeństwo. Okazywał szacunek dorosłym (starszym osobom). Był serdeczny dla innych (kolegów i dorosłych). Nie wyśmiewał się z kolegi lub koleżanki. DBAŁ O SWOJE ZDROWIE: Nie krzyczał, mówił umiarkowanym głosem. Brał udział w zabawach ruchowych, spacerach i wycieczkach /przebywał na świeżym powietrzu/. Hartował swój organizm. Ubierał się stosownie do pory roku. Mył ręce przed posiłkami i po wyjściu z ubikacji. Zasłaniał usta przy kichaniu i kasłaniu. Umiał powiedzieć czego się boi. Umiał mówić o swoich uczuciach. KONTROLOWAŁ SWOJE ZACHOWANIE: Wyrażał swoje emocje w sposób właściwy zrozumiały dla otoczenia. Zwracał się z problemami do rodziców. Nie obrażał się. Nie był agresywny-nie bił się z rówieśnikami. Bawił się tak, aby nie przeszkadzać innym Pamiętał o konsekwencjach swojego działania. Umiał słuchać co mówią inni

12 Nie wyrządzał krzywdy innym. Pomagał młodszym mniej sprawnym. Akceptował siebie i innych takimi jacy są. Dostrzegał sytuacje zagrażające bezpieczeństwu swojemu i innych. XIV EWALUACJA PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO Ostatnim etapem pracy nad przedszkolnym programem wychowawczym jest etap ewaluacji. Poprawki dokonywane będą według potrzeb. W ewaluacji uwzględniamy opinie wychowanków, nauczycieli, rodziców i nadzoru. Przeprowadzone będą następujące sposoby ewaluacji: wywiad z wychowankami, ankiety przeprowadzone wśród rodziców i nauczycieli, arkusz obserwacji dziecka diagnoza dziecka badanie opinii na spotkaniach z rodzicami, wypowiedzi nauczycieli na posiedzeniach rad pedagogicznych, opinie nadzoru przekazane ustnie lub pisemnie. Opracowanie: Beata Grabarczyk - Tomaszewicz Barbara Sokołowska Małgorzata Tomaszek PODSTAWY PRAWNE 1 Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej 2 Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych z dnia 20 listopada 1989 roku 3. Ustawa o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 roku z późniejszymi zmianami 4. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 roku w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego (Dziennik Ustaw z dnia 15 stycznia 2009r. nr 4, poz.17)

13 5. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 czerwca 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku podręczników (Dz. U. 2009, nr 89, poz.730) 6. Statut Przedszkola Samorządowego w Sochocinie