Metapamięć u osób z patologią mózgu Metamemory in patients with the brain dysfunction
|
|
- Natalia Borowska
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 PSYCHOGERIATRIA POLSKA 2007;4(2):73-80 artykuł poglądowy opinion article Metapamięć u osób z patologią mózgu Metamemory in patients with the brain dysfunction Ewa Małgorzata Szepietowska Zakład Psychologii Klinicznej i Neuropsychologii, Instytut Psychologii UMCS Słowa kluczowe: metapoznanie, anozognozja, FOK, TOT, JOL Keywords: metacognition, anosognosia, FOK, TOT, JOL Streszczenie Anozognozja jest definiowana jako brak wglądu, zaburzenia krytycyzmu, nieświadomość swoich trudności neurologicznych, fizycznych i poznawczych wywołanych patologią mózgu. Nieświadomość trudności pamięciowych (zaburzenia metapamięci) obserwuje się w przebiegu choroby Alzheimera, choroby Picka, stwardnienia rozsianego i innych. Deficyty metapamięciowe mogą mieć różny mechanizm, tj. mogą być efektem zaburzeń pamięci epizodycznej i/lub semantycznej lub też wynikać z zakłóceń regulacji metapamięciowej. Artykuł omawia przykłady badania zjawisk metapamięciowych, przejawy deficytów, ich mechanizmy oraz pragmatyczne aspekty diagnozy tego procesu. Summary Anosognosia is a lack of insight, dysfunction of criticism, unconsciousness of our neurological, physical and cognitive deficits caused by brain s pathology. Unconsciousness of memory dysfunctions (deficit of metamemory) is observed in dementia Alzheimer s type, Pick disease, sclerosis multiplex and other. Metamemory deficit could have different mechanisms e.g. they could be an effect episodic and/or semantic memory difficulties or they could be a result of dysfunction metamemory regulation. This article presents examples of studies metamemory s phenomena, symptoms of deficits their mechanisms and pragmatic aspects this process. PGP 85 Adres do korespondencji: Dr Ewa Małgorzata Szepietowska Instytut Psychologii UMCS pl. Litewski Lublin goszepiet@poczta.onet.pl Copyright 2007 Fundacja Ochrony Zdrowia Psychicznego
2 74 Wstęp Metapoznanie (metacognition) to wiedza o własnym życiu psychicznym (knowing about knowing; cognition about cognition) oraz zdolność wglądu we własne procesy poznawcze [1]. Niepełny krytycyzm pacjentów z dysfunkcjami OUN wobec własnych deficytów neurologicznych opisywany był w literaturze klinicznej, począwszy od XIX wieku. Pojęciem anozognozja (anosognosia) określa się werbalne zaprzeczanie trudnościom sugerujące nieświadomość objawów chorobowych; anozodiaforia natomiast oznacza obojętność emocjonalną chorego wobec nich. Po raz pierwszy zjawisko nieświadomości objawów opisał von Monakow w 1885 roku, następnie Anton w 1896 roku. Jako pierwszy terminu anozognozja użył Babiński na określenie ujawnianej przez chorych z uszkodzeniami prawej półkuli mózgu nieświadomości paraliżu lewostronnego [2, 3, 4]. Współcześnie zjawisko anozognozji (a i sam termin używany w szerszym niż dotychczas kontekście klinicznym) analizowane jest w odniesieniu do zakłóceń wglądu w różne aspekty własnego funkcjonowania psychicznego, neurologicznego, fizycznego. Nieświadomość chorego może odnosić się do jego trudności pamięciowych, językowych (np. nieświadomość błędów językowych i nieświadomość trudności w rozumieniu wypowiedzi językowych w afazji Wernicky ego czy też nieświadomość stereotypii werbalnych i agramatyzmów w afazji Broca), emocjonalnych (np. obojętność wobec porażonej kończyny u chorych z patologią prawej półkuli mózgu i anozognozją), percepcyjnych (np. zaprzeczanie ślepocie korowej w zespole Antona), a nawet może dotyczyć całokształtu własnego nieprawidłowego zachowania (np. zaburzenia krytycyzmu w zespole czołowym) [2, 3, 4, 5]. Mechanizmy problemów metapoznawczych (zaburzeń wglądu, deficytów samoświadomości) analizowane są szczególnie intensywnie w odniesieniu do osób z chorobą Alzheimera, chorobą Picka, chorobą Huntingtona i Parkinsona, a także w zespołach amnestycznych [5, 6]. Klinicyści podkreślają, że nasilenie (zakres) nieświadomości deficytów może przebiegać na kontinuum: od uogólnionego, gdy pacjent nie ma poczucia trudności w zakresie większości sfer swojego funkcjonowania psychofizycznego, po wybiórczy, ograniczony, gdy chory ma poczucie zmniejszonych możliwości w jakimś zakresie przy niezauważaniu trudności w innych sferach [przegląd badań por. 3]. W ostatnich latach szczególne zainteresowanie klinicystów koncentruje się na jednym z elementów samoświadomości, to jest metapamięci (metamemory). Znacząca liczba publikacji na ten temat wynika z faktu, że w przebiegu różnorodnych dysfunkcji mózgu (zwłaszcza w przypadku procesów otępiennych) zaburzenia pamięci wysuwają się na plan pierwszy obrazu klinicznego, ale w początkowych fazach schorzenia chorzy mogą wykazywać świadomość trudności i wgląd w deficyty pamięciowe. Pojawia się swoista dysocjacja: pacjent, który nie pamięta swojego adresu i bieżących wydarzeń, może zaskakiwać bliskich nieoczekiwanie adekwatną (negatywną) oceną swojej pamięci. Dane kliniczne potwierdzają, że procesy pamięciowe mają złożoną organizację psychologiczną i neurobiologiczną i w efekcie nawet rozległej patologii mózgu nie musi dochodzić do całkowitego rozpadu tego procesu psychicznego. Analiza metapamięci u pacjentów z patologią OUN może stanowić podstawę zrozumienia mechanizmu trudności mnestycznych i bazę dla konstruowania programów rehabilitacyjnych czy oddziaływań psycho- i neurostymulacyjnych. Niniejsze opracowanie dotyczy tego aspektu metapoznania u osób z uszkodzeniami OUN. Organizacja metapamięci Metapamięć obejmuje dwa elementy składowe, tj. wiedzę metapamięciową (metamemory knowledge) oraz regulację metapamięciową (metamemory regulation) [7]. Wiedzę metapamięciową tworzą zasoby pamięci semantycznej (wiedza ogólna) oraz zawartość pamięci epizodycznej (fakty, wydarzenia, także odnoszące się do siebie, czyli wiedza autobiograficzna) [8]. Oba te systemy pamięciowe epizodyczny i semantyczny wchodzą w skład pamięci deklaratywnej (uświadamianej, świadomej, explicite, jawnej) [9]. Informacje zawarte w pamięci deklaratywnej można opowiedzieć, zwerbalizować, wyrazić w dowolny sposób (wiedza typu wiem, że... ). Pamięć deklaratywna może być traktowana jako główny, ale nie jedyny, element wiedzy metapamięciowej. Drugim elementem są zasoby wiedzy nieuświadamianej (implicite, niedeklaratywnej, utajonej), trudnej do werbalizacji, przejawiającej się w zachowaniu (wiedza
3 75 typu wiem, jak... ) [8, 9, 10]. Informacje pochodzące z obydwu systemów pamięci (deklaratywnego i nieuświadamianego) stanowią poziom podstawowy, z którego dane przekazywane są do metapoziomu w celu poinformowania o stanie pamięci. W ten sposób realizowany jest jeden z elementów regulacji metapamięciowej, tj. monitorowanie. Z kolei metapoziom kontroluje stan poziomu podstawowego, inicjując na przykład strategie pamięciowe, modyfikując je, wykrywając błędy w trakcie przypominania [7, 10]. Metapamięć (metapoziom-meta-level) Monitorowanie regulacja Kontrola regulacja Pamięć deklaratywna: semantyczna i epizodyczna Pamięć niedeklaratywna Wiedza metapamięciowa Rys. 1. Struktura metapamięci Fig 1. The organization of metamemory Rezultatem interakcji obydwu aspektów (wiedzy i regulacji metapamięciowej) jest nie tylko wiedza o swojej pamięci, ale także możliwość krytycznego jej oglądu (np. świadomość mocnych stron i ograniczeń), co umożliwia modyfikowanie zachowania w zależności od wymagań sytuacji. Prawidłowe funkcjonowanie metapamięci (i szerzej metapoznania) jest warunkiem adekwatnego udziału chorego w czynnościach diagnostyczno-rehabilitacyjnych, gdyż ma on świadomość, dlaczego zostały one podjęte, jakie efekty zostały osiągnięte w trakcie leczenia czy terapii, jakie są jego możliwości w zakresie samodzielnego funkcjonowania, w jakim zakresie będzie wymagał pomocy. Biorąc pod uwagę strukturę metapamięci, można zauważyć, że nieuświadamianie sobie własnych problemów mnestycznych może mieć różne uwarunkowania [1, 2, 3, 4, 5, 6]: 1. Problemy metapamięciowe mogą być związane z nieprawidłowościami poziomu podstawowego, czyli pamięci epizodycznej i/lub semantycznej. Na przykład chory może nie kodować bieżących informacji o swoich trudnościach mnestycznych, a w konsekwencji nie modyfikować przekonań na temat swoich możliwości poznawczych ( chory nie pamięta, że nie pamięta ), 2. Problemy metapamięciowe mogą wynikać z nieprawidłowości w zakresie funkcji regulacyjnych metapamięci. W tym przypadku informacja epizodyczna i/lub semantyczna jest prawidłowa, ale nie wzbudza ona adekwatnej aktywności metapamięciowej. Uwzględniając powyższe mechanizmy zaburzeń metapamięci, można się spodziewać, że wśród osób z grup klinicznych znajdą się chorzy z: zaburzeniami metapamięci, którym nie będą towarzyszyły deficyty pamięci deklaratywnej, z zaburzeniami pamięci epizodycznej i/lub semantycznej, ale z zachowaną świadomością własnych ograniczeń, co sugerowałoby brak problemów metapamięciowych, i pewnie najliczniejsza grupa chorych, u których deficyty pamięci epizodycznej i/lub semantycznej wtórnie wywołają problemy metapamięciowe. Czynnikami decydującymi o mechanizmie trudności są przede wszystkim zmienne kliniczne, tj. rozległość, lokalizacja i lateralizacja patologii OUN. Rozpoznanie mechanizmów deficytu wglądu w swoje ograniczenia może mieć znaczenie tak dla procesu diagnostycznego, jak i terapii chorych z patologią OUN.
4 76 Metody oceny metapamięci Wśród metod oceny metapamięci najbardziej rozpowszechnionymi były techniki kwestionariuszowe, odwołujące się do subiektywnej ogólnej oceny własnych możliwości pamięciowych [5]. Diagnoza stanu metapamięci bazująca na introspekcji (samoopisie) jest jednak dyskutowana z kilku powodów. Po pierwsze, wskazuje się na trudności w doborze wskaźników metapamięci. Po drugie, ograniczeniem wykorzystania samoopisu może być stan funkcji poznawczych (np. zaburzenia pamięci czy myślenia), chociaż to właśnie dysocjacja pomiędzy możliwościami pacjenta (często niskimi) a jego aktywnością w życiu codziennym (wysoką) jest szczególnie interesującym przedmiotem analiz (the every-day ecological approach; nurt ekologiczny). Po trzecie, odpowiedzi udzielane przez osoby badane nie są adekwatnym wskaźnikiem tego, czy i w jaki sposób metapamięć ukierunkowuje ich zdolności mnestyczne w warunkach naturalnych [3]. Podstawą wątpliwości badaczy były wyniki analiz korelacyjnych, które wykazały słaby związek między metapamięcią, której wskaźnikiem była subiektywna ocena badanego, a rzeczywistymi osiągnięciami pamięciowymi. Wykazano także, że siła korelacji zależy od tego, jakie aspekty metapamięci były analizowane (jakie wskaźniki uwzględniano w badaniach) i jakimi cechami charakteryzowały się osoby badane; ujawniono silne związki pomiędzy wiedzą o strategiach pamięciowych i ich używaniem, natomiast znacznie słabsze lub niejednoznaczne pomiędzy szeroko definiowaną metapamięcią a efektami przypominania. Obserwacja badanych (zwłaszcza bez uszkodzeń OUN) w sytuacjach życia codziennego wykazała, że pomimo słabej wiedzy o swojej pamięci ludzie mogą zapamiętywać trwale różne informacje i efektywnie je wykorzystywać. Wszystkie te dane świadczą o tym, że analiza związku pomiędzy metapamięcią a poszczególnymi procesami pamięci wymaga uwzględnienia różnorodnych czynników, począwszy od warunków zadania, a skończywszy na umiejętności stosowania wiedzy o swojej pamięci w warunkach naturalnych [5, 6, 10]. Kaszniak i Zak [6] wskazują, że możliwe jest komplementarne stosowanie różnych technik oceny metapamięci: bezpośrednich w postaci samoopisu (opracowanego w formie kwestionariusza) wypełnianego przez chorego i zestawianego następnie z ocenami możliwości pamięciowych chorego dokonywanymi przez inne osoby (opiekunów, lekarzy, psychologów) lub szacunków (przewidywań) badanego w odniesieniu do możliwości zapamiętywania i przypominania materiału o różnej treści oraz zadań pośrednich, mających charakter metod eksperymentalnych, polegających na wywoływaniu zachowań, zjawisk uznawanych za przejawy metapamięci (omówionych w dalszej części tekstu). Kwestionariusze metapamięci mogą składać się z podskal odnoszących się do bardzo różnych aspektów: wiedzy o używanych strategach mnestycznych, oceny ogólnych zdolności pamięciowych, stopnia zadowolenia ze swojej pamięci. Przykładem służy MMQ Multifactorial Memory Quesrionnaire. Zakłada się także, że badany może w odmienny sposób oceniać swoją pamięć epizodyczną oraz semantyczną, zatem itemy mogą odnosić się do możliwości zapamiętywania czy odtwarzania zdarzeń czy wiedzy ogólnej. Ocena tych różnych aspektów własnej pamięci może zmieniać się wraz z wiekiem osoby badanej. Zasygnalizowane problemy powodują, że zawartość kwestionariuszy omawianych w literaturze klinicznej jest bardzo zróżnicowana. Warto zaznaczyć, że metody tego typu są rzadkim elementem diagnozy klinicznej w Polsce. Interesujące możliwości analizy metapamięci stwarzają techniki eksperymentalne odnoszące się do różnorodnych zjawisk, takich jak poczucie znajomości (feeling of knowing; FOK), ocena/szacowanie uczenia się (judgment of learning; JOL), szacowanie przypominania (recall prediction; RP), mam na końcu języka (tip of the tongue phenomenon; TOT), poczucie znajomości u innych ludzi (feeling of another s knowing; FOAK). Rozważany jest także udział metapamięci w zadaniach typu fluencji słownej (verbal fluency); utworzone podkategorie (grupy, wiązki, klastery, clustering) są wskaźnikiem stanu pamięci epizodycznej i/lub semantycznej, natomiast liczba przełączeń (switching), czyli przejść od jednego do następnego klastera, jest efektem uruchomienia regulacji metapamięciowej. Poziom wykonania zadania (np. wymienienie w ciągu 60 s jak największej liczby nazw zwierząt) zależy zatem od integracji zasobów pamięci i regulacji metapamięciowej [5, 6, 9, 11, 12, 13, 14, 15].
5 77 Procedura badawcza odnosząca się do wspomnianych powyżej zjawisk polega zazwyczaj na prezentacji osobie badanej materiału (listy słów, zdań, pytań z zakresu wiedzy ogólnej) z prośbą o jego zapamiętanie lub udzielenie odpowiedzi. Badany określa stopień pewności co do możliwości późniejszej aktualizacji itemów (JOL szacowanie przypominania). W przypadku pytań z wiedzy ogólnej może być proszony o stwierdzanie, czy zna odpowiedź i czy może jej natychmiast udzielić (FOR, feeling of remembering; poczucie pamiętania) lub sygnalizowanie poczucia, że nie może jej w danej chwili podać (FOK poczucie znajomości), lub zasygnalizowanie stanu TOT ( mam na końcu języka ) oraz stwierdzenie, czy i w jakim stopniu różne wskazówki (np. podanie pierwszej sylaby) pozwolą mu dotrzeć do poszukiwanego słowa. Badani mogą także przewidywać/szacować poziom następnych odtworzeń po pierwszej reprodukcji (JOL prospektywne) czy oceniać swoją pamięć po ukończeniu zadania (JOL retrospektywne). Różnice pomiędzy szacunkami (przewidywaniami) a rzeczywistym poziomem wykonań (zwłaszcza przecenianie swoich możliwości pomimo dowodów niskich wyników), zjawiska typu TOT- i FOK-, czyli błędne przekonania o możliwości aktualizacji informacji czy posiadania wiedzy, mogą być traktowane jako wskaźniki zakłóceń metapamięci [10, 11, 12, 13, 14, 15]. Techniki eksperymentalne odwołujące się do wymienionych zjawisk dostarczyły interesujących danych o stanie metapamięci osób z różnorodnych grup klinicznych. Wyniki badań metapamięci w grupach klinicznych Deficyty metapamięci są powszechnie rozpoznawane u chorych z dysfunkcjami OUN, niemniej mechanizmy tych trudności są zróżnicowane. Przykładem sytuacji, w której dochodzi do zaburzeń metapamięci bez wyraźnie zaznaczonych deficytów pamięci semantycznej i/lub epizodycznej, są trudności ujawniane przez osoby z uszkodzeniami płatów czołowych, szczególnie okolic przedczołowych [5, 6, 11]. Powyższe sugestie potwierdzają wyniki badań odwołujące się do różnych sposobów przypominania materiału (swobodnej aktualizacji, rozpoznawania) oraz wykorzystujące zjawiska FOK, TOT i JOL. Zróżnicowany poziom wykonania zadań może wskazywać, że problemy chorych z dysfunkcjami płatów czołowych są związane z nieprawidłowym organizowaniem materiału i monitorowaniem procesów mnestycznych (a więc z zakłóceniami na poziomie regulacyjnych mechanizmów metapamięci). Chorym z analizowanej grupy może towarzyszyć przekonanie, że w zasobach ich pamięci znajduje się poszukiwana informacja (wysoka frekwencja FOK i TOT), ale nie skutkuje to poprawnymi przypomnieniami (znacząca liczba FOK- oraz TOT-). O deficytach regulacyjnego aspektu metapamięci świadczą także trudności w realizacji zadań typu fluencji słownej, zarówno fonemicznej, jak i kategorialnej [11]. W dyskusji wyników zwraca się uwagę na większy stopień nasilenia problemów u chorych z uszkodzeniem prawej lub lewej okolicy czołowej zależnie od rodzaju zastosowanego materiału (werbalnego versus niewerbalnego). Niezależne od rodzaju materiału niższe niż osób z grup kontrolnych bez dysfunkcji OUN wyniki omawianych pacjentów należy traktować jako efekt trudności w stosowaniu strategii przeszukiwania zasobów pamięci. Dowodem na to jest niska liczba przełączeń z kategorii do kategorii (semantycznej) i tendencje do perseweracji. Co jednak ciekawsze, liczba przełączeń (switching) w grupie chorych z patologią płatów czołowych i kontrolnej może być porównywalna, co badacze tłumaczą specyfiką procedury badawczej. Gdy badany podaje egzemplarze rozległej kategorii np. zwierząt, musi on spontanicznie stosować różne strategie (m.in. przełączania) i dopiero wtedy ujawniają się niższe wyniki (niższa liczba przełączeń), natomiast szczegółowa informacja zawarta w instrukcji i/lub wąska kategoria (imiona męskie) zaciera trudności chorych z patologią płatów czołowych. Obserwuje się także brak różnic między pacjentami a grupami kontrolnymi w odniesieniu do liczby wymienianych słów, co jest argumentem przemawiającym za brakiem deficytów pamięci semantycznej i/lub epizodycznej. Istotę trudności w zakresie wykonania zadań oceniających metapamięć może stanowić zatem deficyt monitorowania i kontroli. Inny wzorzec i mechanizm problemów pamięciowych ujawniają pacjenci z patologią struktur podkorowych i korowych [12]. Poszukuje się odpowiedzi na pytanie, czy problemy te są efektem zakłóceń regulacji metapamięciowej, czy też wynikają z nieprawidłowego stanu pamięci semantycznej i/lub epizodycznej? Osoby z chorobą Parkinsona (Parkinsons Disease, PD) bez demencji wykazują trudności w inicjowaniu aktualizacji danych zawartych w zasobach pamięci, co w negatywny sposób wpływa zarówno na
6 78 wykonanie zadań angażujących wiedzę deklaratywną, jak i niedeklaratywną. W większości badań nie stwierdzono problemów w zakresie fluencji słownej. Chorzy z PD bez otępienia ujawniają wgląd w swoje problemy, ale świadomość deficytów zależna jest od ogólnego stanu funkcji poznawczych obniża się w przebiegu demencji. U osób z chorobą Parkinsona i z demencją odnotowano trudności w generowaniu słów w obu typach zadań fluencji (semantycznej i fonemicznej) [5, 6, 11, 14, 15, 16]. Podobne deficyty wykazują pacjenci z chorobą Huntingtona (Huntington s Disease, HD), przy czym nieprawidłowe szacunki odnośnie do poziomu aktualizacji dotyczą tylko niektórych typów materiału (pary słów). Chorzy z HD uzyskują niższe wyniki w zadaniach fluencji słownej niż osoby z grup kontrolnych, ale porównywalne do rezultatów osób z uszkodzeniem płatów czołowych. Zdaniem klinicystów mechanizm trudności jest odmienny, gdyż w przypadku HD związany może być z uogólnionymi deficytami poznawczymi, nie zaś z deficytami funkcji regulacyjnych [12, 16]. W przebiegu prawdopodobnej choroby Alzheimera (Alzheimer s Disease, AD) i choroby Picka (Pick s Disease) brak krytycyzmu odnośnie do trudności mnestycznych narasta wraz z obniżaniem się możliwości poznawczych i jest porównywalny w obu schorzeniach pomimo wyraźniej zaznaczonej patologii płatów czołowych u osób z chorobą Picka. Istnieją jednakże dowody na to, że osoby z chorobą Alzheimera ujawniają przynajmniej we wstępnych fazach otępienia wgląd w deficyty pamięciowe, gdyż próbują je przezwyciężać na przykład poprzez zastępowanie rzeczowników przymiotnikami, stosowanie opisów zamiast nazw, proszenie o pomoc w przypomnieniu, stosowanie mnemotechnik [5]. Osoby z AD adekwatnie oceniają, które słowa są łatwiejsze czy trudniejsze do zapamiętania, oraz są w stanie przewidzieć, że słowa trudniejsze będą wymagały więcej prób (czasu) dla efektywnego zapamiętania. Pacjenci potrafią modyfikować swoje poglądy na temat własnych trudności pamięciowych po wykonaniu zadania i po konfrontacji z niskimi wynikami, ale efekt ten jest krótkotrwały, a głębokość zaburzeń negowana [5, 15, 16, 17]. Ponadto adekwatnie szacują zdolności przypominania u swoich partnerów. Wyniki tych badań wskazują na zależność pomiędzy etapem otępienia i zdolnościami metapamięciowymi, podając w wątpliwość tezy o całkowitym rozpadzie umiejętności metapamięciowych we wczesnych stadiach choroby Alzheimera. W początkowych etapach schorzenia deficyt dotyczy pamięci epizodycznej, ale zachowana zostaje regulacja metapamięciowa. Ujawniają się trudności w wydobywaniu i zapamiętywaniu danych epizodycznych, przy czym lepiej zachowana jest pamięć autobiograficzna (ze słabszą aktualizacją niedawnych faktów), gorzej natomiast wiedza dotycząca wydarzeń i osób publicznych. Następnie pogłębiają się zakłócenia pamięci semantycznej, o czym świadczą utrudnienia w aktualizacji pojęć i ich definiowaniu. Wraz z narastaniem cech otępienia obserwuje się deficyty nie tylko wiedzy metapamięciowej, ale i procesów regulacyjnych. Problemy metapamięciowe wykazują także chorzy z amnezją, ale ich nasilenie i mechanizm są zróżnicowane zależnie od lokalizacji i rozległości uszkodzeń OUN, a także od typu zespołu amnestycznego. W zespole Korsakowa występują deficyty w zakresie szacowania poziomu wykonania zadań mnestycznych oraz brak wglądu we własne trudności, co ma związek z patologią ciał suteczkowatych, wzgórza, podwzgórza, okolic przedczołowych oraz połączeń podkorowo-czołowych [3, 6, 13]. Klinicyści doszukują się podobieństw w zakresie psychologicznych i neuronalnych mechanizmów zaburzeń metapamięci pomiędzy osobami z zespołem Korsakowa a osobami z patologią płatów czołowych. Zwracają uwagę na to, że chorzy z zespołem Korsakowa ujawniają większe deficyty przypominania informacji aktualnych epizodycznych niż pacjenci z dysfunkcjami czołowymi, mający uogólnione problemy w przypominaniu danych zarówno semantycznych, jak też epizodycznych [13]. Z kolei w grupach pacjentów z amnezją o etiologii mieszanej oraz po zamkniętych urazach czaszkowo-mózgowych obserwowano porównywalny do osób zdrowych poziom adekwatności w szacowaniu wyników aktualizacji i zachowany wgląd w różnego rodzaju trudności mnestyczne [16]. Zaburzenia pamięci i ograniczony wgląd w nie są bardziej nasilone u chorych z zespołem Korsakowa niż u pacjentów z innymi typami amnezji [5], co ma związek z dysfunkcjami struktur czołowych i następczymi deficytami w zakresie monitorująco-kontrolnych aspektów procesów mnestycznych [3, 16]. Interesujące są sugestie, że zaburzenia metapamięci w przebiegu amnezji mogą mieć charakter dynamiczny i ulegać remisji [16]. Niepełny krytycyzm odnośnie do własnych problemów mnestycznych odnotowano także u chorych po nagłym zatrzymaniu krążenia (NZK), z uszkodzeniami prawej okolicy ciemieniowej i objawami nieświadomości hemiplegii, także u osób z padaczką skroniową. Charakterystyczną cechą osób z wymienionych
7 79 grup jest przecenianie swoich zdolności pamięciowych [przegląd badań: 18]. Deficyty metapamięci wynikające z zakłóceń pamięci epizodycznej i/lub semantycznej odnotowano w przebiegu tocznia rumieniowatego układowego (SLE), choroby Creutzfeldta-Jacoba, zarażenia wirusem HIV, otępienia z ciałami Levy ego, chorych po urazach czaszkowo-mózgowych, po zapaleniu mózgu, w grupach chorych na stwardnienie rozsiane, także u chorych z demencją semantyczną [5, 16, 17, 18]. Głębokość i trwałość zaburzeń pamięci epizodycznej i/lub semantycznej w wymienionych przypadkach jest zróżnicowana. Niektóre z dysfunkcji metapamięciowych, związane z działaniem czynników neurodynamicznych mogą mieć charakter przemijający, czego przykładem jest przemijająca globalna amnezja (transient global amnesia; TGA). Przedmiotem zainteresowań klinicystów jest również wariantywność deficytów metapamięci w stronnych uszkodzeniach mózgu. Osoby z naczyniowym uszkodzeniem półkuli prawej wykazują tendencję do przeceniania swoich umiejętności mnestycznych pomimo uzyskiwania informacji o niskich wynikach aktualizacji. Z kolei pacjenci po uszkodzeniach lewej półkuli nisko szacują możliwości przypominania materiału. W odniesieniu do tej grupy pacjentów odnotowano także korelacje pomiędzy nasileniem depresji a niedocenianiem własnych umiejętności poznawczych. Wykazano również, że osoby z patologią prawego płata czołowego są mniej adekwatne w szacowaniu swoich zdolności przypominania przed wykonaniem zadań pamięciowych niż pacjenci z uszkodzeniem tylnych okolic tej półkuli, a szacunki chorych z dysfunkcjami przednich i tylnych okolic mózgu półkuli lewej są porównywalne pod względem adekwatności [11, 19]. Ocena metapamięci i analiza mechanizmów jej zakłóceń prowadzona jest także w grupach chorych z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, depresją, schizofrenią. Chociaż badania prowadzone z udziałem chorych na schizofrenię są dopiero na wstępnym etapie, to wykazały one, że nieświadomość trudności poznawczych występuje u znaczącej liczby pacjentów (50-80%) i nie ma związku z epizodem psychotycznym. Szczególnie interesujące jest spostrzeżenie, iż chorzy nadmiernie akceptują błędy pamięciowe i niedoceniają poprawnych przypomnień. W efekcie niemożność odróżnienia przekonań fałszywych od prawdziwych może prowadzić do przeceniania swoich możliwości poznawczych. Pomimo że obecność zaburzeń pamięci epizodycznej i semantycznej w przebiegu schizofrenii jest przedmiotem dyskusji [20], to zaburzony wgląd potwierdzony wynikami badań i obserwacjami klinicznymi wydaje się stanowić charakterystyczny rys choroby [21]. Wnioski Ocena zdolności metapamięciowych u osób z patologią mózgu może mieć istotne znaczenie prognostyczne, zwłaszcza w odniesieniu do chorób otępiennych. Dla początkowych stadiów choroby Alzheimera najbardziej charakterystyczna wydaje się anozognozja mnemoniczna (mnemonic anosognosia). Chory ma świadomość błędów i trudności pamięciowych bezpośrednio po doświadczeniu porażki, ale z powodu rozpadu pamięci epizodycznej (ściślej, autobiograficznej) i semantycznej nie może porównać swoich bieżących doświadczeń z poprzednimi dotyczącymi swojego funkcjonowania mnestycznego. W efekcie wgląd we własne problemy jest mocno ograniczony. Wraz z poszerzaniem się patologii mózgowej nieświadomość trudności będzie obejmowała inne sfery poznawcze, utrudniając modyfikowanie zachowania (anozognozja wykonawcza, executive anosognosia). Wreszcie chory przejawiający objawy agnozji, apraksji i trudności językowych może funkcjonować jedynie w oparciu o umiejętności nieuświadamiane, nie potrafiąc w sposób świadomy dokonywać korekty swoich zachowań (anozognozja pierwotna, primary anosognosia) [17]. Analizy kliniczne wskazują na istotny udział okolic przedczołowych oraz struktur płata skroniowego w procesach metapamięciowych. Struktury płatów skroniowych uczestniczą w realizacji procesów pamięciowych sensu stricte, okolice przedczołowe zaś odpowiadają za monitorowanie i kontrolę kodowania i przypominania (czyli za regulację metapamięciową) [5, 12]. Różne wzorce zaburzeń pamięci i zachowana lub zaburzona świadomość swoich deficytów są zależne od lokalizacji oraz rozległości patologii OUN. Dane z badań obejmujących różne grupy kliniczne sugerują, że wzbogacenie warsztatu diagnozy neuropsychologicznej o techniki oceny metaprocesów mogłoby modyfikować poczynania terapeutyczne
8 80 i dostosować je do stanu chorego. Większość chorych z patologią OUN przecenia własne możliwości poznawcze, gdyż opinie swoje pacjenci formułują na podstawie wiedzy nieuświadamianej, a zatem ocena ta jest zawodna i obarczona błędem. Jednak pewna grupa pacjentów ma pełną świadomość swoich problemów i poszukuje pomocy mającej na celu usprawnianie funkcjonowania psychicznego. Nowym i interesującym obszarem zastosowania wiedzy o metapamięci jest ocena możliwości poznawczych osób z chorobami psychicznymi, a także analiza modyfikującego wpływu różnych form terapii (np. farmakoterapii) [22]. Piśmiennictwo [1] Moses LJ, Baird J. Metacognition. W: Wilson A. (ed). Encyclopedia of Cognitive Science, MIT; s [2] Prigatano GP, Schacter DL. Awareness of deficit after brain injury: clinical and theoretical issues. New York: Oxford University Press; [3] Herzyk A. Nieświadomość zaburzeń zachowania w uszkodzeniach mózgu. W: Herzyk A, Kądzielawa D. (red). Zaburzenia w funkcjonowaniu człowieka z perspektywy neuropsychologii klinicznej, Lublin: Wyd. UMCS, 1996, s [4] Heilman K.M. Anosognosia: possible neuropsychological mechanism. W: Prigatano GP, Schacter DL. (eds). Awareness of deficit after brain injury: clinical and theoretical issues. New York: Oxford University Press; 1991, s [5] Pannu JK, Kaszniak AW. Metamemory Experiments in Neurological Populations: A review. Neurol Rev 2005; 15;3; [6] Kaszniak AW, Zak M. On the neuropsychology of metamemory: contributions from the study of amnesia and dementia. Learn Indiv Differ 1996; 8; 4; [7] Nelson TO, Narens L. Metamemory: a theoretical framework and some new findings. W: Bower G. (ed). The psychology of learning and motivation. New York: Academic Press; s [8] Tulving E. How many memory systems are there? Am Psychol 1985; 40; [9] Squire LR. Mechanisms of memory. Science 1986; 232; [10] Koriat A, Levy-Sadot R. Conscious and unconscious metacognition: a rejoinder. Conscious Cogn 2000; 9; [11] Troyer A, Moscovitch M, Winocur G, Alexander M, Stuss D. Clustering and switching on verbal fluency: the effects of focal frontal-and temporal lobe lesions. Neuropsychologia 19988; 36; 6; [12] Troster A, Fields J, Testa J, Paul R, Blanco C, Hames K, Salmon D, Beatty W. Cortical and subcortical influences on clustering and switching in the performance of verbal fluency tasks. Schizophr Res; 36; 4; [13] Shimamura A, Squire L. Memory and metamemory: a study of the FOK in amnesic patients. J Exp Psychol Learn Mem Cogn 1986; 12; [14] Miozzo M, Caramazza A. Retrieval of lexico-syntactis features in TOT states. J Exp Psychol Learn Mem Cogn 1997; 23; 6; [15] Schacter DL. Siedem grzechów pamięci. Warszawa: PIW; [16] Crosson B. Subcortical functions in lanquage and memory. London: New York: The Guilford Pres; [17] Ansell E, Bucks R. Mnemonic anosognosia in Alzheimer s disease: a test of Agnew and Morris (1998). Neuropsychologia 2006; 44; [18] Szepietowska EM. Procesy pamięciowe u osób chorych na stwardnienie rozsiane. Analiza neuropsychologiczna. Lublin: Wyd. UMCS, [19] Schwartz S, Baldo J. Distinct patterns of word retrieval in right and left frontal lobe patients: a multidemensional petrspective. Neuropsychologia 2001; 39; [20] Souchay C, Bacon E, Danion JM. Metamemory in schizophrenia: an exploration of the FOK state. Zrecenzowano/Reviewed: Przyjęto do druku/accepted:
Opis zakładanych efektów kształcenia na studiach podyplomowych. Efekty kształcenia dla studiów podyplomowych WIEDZA
Opis zakładanych efektów kształcenia na studiach podyplomowych Nazwa studiów: NEUROLOGOPEDIA Z ELEMENTAMI AUDIOLOGII I FONIATRII Typ studiów: kwalifikacyjne/doskonalące Symbol Efekty kształcenia dla studiów
Bardziej szczegółowoWIEDZA K_W01 Posiada ogólną wiedzę na temat neurologopedii jako specjalności logopedycznej. K_W02 Zna neurolingwistyczne i psycholingwistyczne
WIEDZA K_W01 Posiada ogólną wiedzę na temat neurologopedii jako specjalności logopedycznej. K_W02 Zna neurolingwistyczne i psycholingwistyczne uwarunkowania wypowiedzi językowych. K_W03 Posiada usystematyzowaną
Bardziej szczegółowoPamięć. Funkcja i jej zaburzenia. Maciej Kopera
Pamięć Funkcja i jej zaburzenia Maciej Kopera Definicja Czynność poznawcza umożliwiająca chwilowe lub trwałe zachowanie (zapamiętywanie), przechowywanie (magazynowanie), odtwarzanie (przypominanie) informacji.
Bardziej szczegółowoANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN POLONIA. Metapamięć: kliniczne badania eksperymentalne osób z rozsiana patologia mózgu
ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN POLONIA VOL. XX SECTIO J 2007 Wydział Pedagogiki i Psychologii Zakład Psychologii Klinicznej i Neuropsychologii Metapamięć: kliniczne badania eksperymentalne
Bardziej szczegółowoOPIS PRZEDMIOTU. Neuropsychologia 1100-PS36N-SJ. Wydział Pedagogiki i Psychologii Instytut Psychologii Psychologia
OPIS PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu Neuropsychologia 1100-PS36N-SJ Wydział Instytut/Katedra Kierunek Specjalizacja/specjalność Poziom organizacyjny studiów System studiów Wydział Pedagogiki
Bardziej szczegółowoSystemy odbioru i przetwarzania informacji cechuje: wieloetapowość (odbiór informacji przez receptory, dekodowanie,kodowanie)
Systemy odbioru i przetwarzania informacji cechuje: wieloetapowość (odbiór informacji przez receptory, dekodowanie,kodowanie) specjalizacja strukturalna i funkcjonalna ze względu na rodzaj bodźca oraz
Bardziej szczegółowoPamięć i uczenie się Zaburzenia pamięci
Pamięć i uczenie się Zaburzenia pamięci W 9 Definicja: amnezja pourazowa tzn. występująca po urazie mózgu. dr Łukasz Michalczyk Pamięć utajona urazy głowy urazy głowy zapalenie mózgu wirus opryszczki prostej
Bardziej szczegółowoPamięć i uczenie się Zaburzenia pamięci
Egzamin TEN SLAJD JUŻ ZNAMY 1. Warunkiem przystąpienia do egzaminu: zaliczenie ćwiczeń. 2. Egzamin: test 60 pytań (wyboru: a,b,c,d i otwarte) treść: ćwiczenia i wykłady minimum 50% punktów punkty uzyskane
Bardziej szczegółowoOpis zakładanych efektów kształcenia na studiach podyplomowych
Załącznik nr 2 do zarządzenia nr 100 Rektora UJ z 2 października 2017 r. Opis zakładanych efektów kształcenia na studiach podyplomowych Tabela odniesienia efektów kształcenia dla studiów podyplomowych
Bardziej szczegółowoAnozognozja: mechanizmy mózgowe i objawy
PRZEGLĄD PSYCHOLOGICZNY, 1999, TOM 42, NR 1-2, 99-110 Anozognozja: mechanizmy mózgowe i objawy Anna Herzyk 1 Zakład Psychologii Klinicznej i Neuropsychologii. Instytut Psychologii Wydział Pedagogiki i
Bardziej szczegółowoZespoły neurodegeneracyjne. Dr n. med. Marcin Wełnicki III Klinika Chorób Wewnętrznych i Kardiologii II WL Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Zespoły neurodegeneracyjne Dr n. med. Marcin Wełnicki III Klinika Chorób Wewnętrznych i Kardiologii II WL Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego Neurodegeneracja Choroby przewlekłe, postępujące, prowadzące
Bardziej szczegółowoŻabno, dnia r.
Żabno, dnia 07.03.2014r. EUROPEJSKI DZIEŃ LOGOPEDY PPPP W TARNOWIE, FILIA ŻABNO NIEDOSŁUCH LUB GŁUCHOTA UPOŚLEDZENIE UMYSŁOWE ALALIA ALALIA PROLONGATA NIEDOKSZTAŁCENIE MOWY O TYPIE AFAZJI AFAZJA (DYZFAZJA)
Bardziej szczegółowoPo co nam uwaga? Podstawowe zadania uwagi to:
Uwaga Po co nam uwaga? Podstawowe zadania uwagi to: Orientowanie się organizmu ku bodźcom sensorycznym (szczególnie wzrokowym) Badanie elementów przestrzeni (zewnętrznej i wewnętrznej) Utrzymywanie organizmu
Bardziej szczegółowoROZWÓJ PSYCHORUCHOWY DZIECI Z NF1. dr n. med. Magdalena Trzcińska Szpital Uniwersytecki nr 1 w Bydgoszczy Poradnia Psychologiczna
ROZWÓJ PSYCHORUCHOWY DZIECI Z NF1 dr n. med. Magdalena Trzcińska Szpital Uniwersytecki nr 1 w Bydgoszczy Poradnia Psychologiczna EPIDEMIOLOGIA DYSFUNKCJI POZNAWCZYCH U DZIECI Z NF1 Dysfunkcje poznawcze
Bardziej szczegółowoNeurologiczne podłoże zachowań emocjonalnych. Halszka Kwiatkowska
Neurologiczne podłoże zachowań emocjonalnych Halszka Kwiatkowska Co to są emocje? Termin wywodzi się od łacińskiego czasownika movere oznaczającego poruszyć Każde poruszenie czy zakłócenie umysłu, każdy
Bardziej szczegółowoZ LABORATORIUM DO KLINIKI CZYLI O REHABILITACJI NEUROPSYCHOLOGICZNEJ. Maria Nalberczak
Z LABORATORIUM DO KLINIKI CZYLI O REHABILITACJI NEUROPSYCHOLOGICZNEJ Maria Nalberczak PLAN WYPOWIEDZI Neuronauka -> Neuropsychologia Zaburzenia neuropsychologiczne Holistyczna metoda rehabilitacji neuropsychologicznej
Bardziej szczegółowoPROGRAM STUDIÓW PODYPLOMOWYCH Z PSYCHOLOGII KLINICZNEJ 1
Załącznik nr 1 do Uchwały nr 164 A/09 Senatu WUM z dnia 30 listopada 2009 r. PROGRAM STUDIÓW PODYPLOMOWYCH Z PSYCHOLOGII KLINICZNEJ 1 I. ZAŁOŻENIA ORGANIZACYJNO-PROGRAMOWE ZAKRES WIEDZY TEORETYCZNEJ 1.
Bardziej szczegółowoAfazja i inne zespoły neuropsychologiczne B E A T A T A R N A C K A
Afazja i inne zespoły neuropsychologiczne B E A T A T A R N A C K A Rehabilitacja neuropsychologiczna W grupie chorych po udarze mózgu terapią obejmowani są przede wszystkim chorzy z: afazją, aleksją,
Bardziej szczegółowoO mózgu starzejącym się inaczej... -opowieści neuropsychologiczne
O mózgu starzejącym się inaczej... -opowieści neuropsychologiczne Emilia Sitek Gdański Uniwersytet Medyczny Szpital Specjalistyczny Św. Wojciecha, O. Neurologii gdański ośrodek European Huntington s Disease
Bardziej szczegółowoZagadnienia na egzamin dyplomowy obowiązujące studentów kończących studia w roku akad. 2016/2017 Kierunek psychologia studia jednolite magisterskie
1 Mózg a zachowanie ewolucja poglądów, wybrane przykłady 2 Analiza syndromologiczna założenia, przykład zastosowania 3 Neuropsychologia medyczna: przedmiot/podmiot badań, cele, założenia 4 Determinanty
Bardziej szczegółowoPsychiatria z uwzględnieniem problemów ludzi starszych Pielęgniarstwo
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nysie Instytut Pielęgniarstwa Nazwa modułu (przedmiotu) Kierunek studiów Profil kształcenia Poziom studiów Forma studiów Semestr studiów Tryb zaliczenia przedmiotu Formy
Bardziej szczegółowoDiagnoza neuropsychologiczna a przesiewowa ocena funkcji poznawczych możliwości i ograniczenia
Diagnoza neuropsychologiczna a przesiewowa ocena funkcji poznawczych możliwości i ograniczenia Emilia Sitek Copernicus Podmiot Leczniczy Sp. z o.o., Szpital Specjalistyczny Św. Wojciecha, Oddział Neurologii
Bardziej szczegółowoBUDOWA MÓZGU (100 MILIARDÓW NEURONÓW) NEUROFIZJOLOGICZNE PODSTAWY
NEUROFIZJOLOGICZNE PODSTAWY UCZENIA SIĘ I PAM IĘCI BUDOWA MÓZGU (100 MILIARDÓW NEURONÓW) Objętość ok. 1300 cm 3 Kora mózgowa powierzchnia ok. 1m 2 Obszary podkorowe: Rdzeń przedłużony (oddychanie, połykanie,
Bardziej szczegółowo(programy i kwalifikacje: diagnoza i terapia mowy, terapia zajęciowa, rehabilitacja logopedyczna i neurologopedyczna).
EFEKTY KSZTAŁCENIA Kierunek studiów - NEUROLOGOPEDIA KLINICZNA Z WCZESNĄ INTERWENCJĄ LOGOPEDYCZNĄ NA WYDZIALE NAUK O ZDROWIU- STUDIUM KSZTAŁCENIA PODYPLOMOWEGO 1.Poziom kształcenia- studia podyplomowe
Bardziej szczegółowoDr A. Wołpiuk- Ochocińska. Dr A. Wołpiuk- Ochocińska
(1) Nazwa przedmiotu Psychologia stosowana (2) Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Wydział Medyczny Instytut Położnictwa i Ratownictwa Medycznego Katedra: Położnictwa (3) Kod przedmiotu - () Studia Kierunek
Bardziej szczegółowoProgram studiów podyplomowych
Załącznik nr 2 do wniosku o utworzenie studiów podyplomowych Program studiów podyplomowych Ogólna charakterystyka studiów podyplomowych Wydział prowadzący studia podyplomowe: Wydział Nauk o Zdrowiu Nazwa
Bardziej szczegółowodr n. med. Magdalena Trzcińska
DZIECKO Z NERWIAKOWŁÓKNIAKOWATOŚCIĄ TYPU 1 (CHOROBĄ RECKLINGHAUSENA): NAJWAŻNIEJSZE PROBLEMY Z PERSPEKTYWY PSYCHOLOGICZNEJ dr n. med. Magdalena Trzcińska Szpital Uniwersytecki im. dr. A. Jurasza w Bydgoszczy
Bardziej szczegółowoEfekty kształcenia. Kierunek Ratownictwo Medyczne
Efekty kształcenia Kierunek Ratownictwo Medyczne Tabela odniesień efektów kształcenia dla kierunku studiów ratownictwo medyczne, studia pierwszego stopnia, profil praktyczny do obszarowych efektów kształcenia
Bardziej szczegółowoKompleksowa Ambulatoryjna Opieka Specjalistyczna nad pacjentem z Otępieniem - propozycja ekspercka
Kompleksowa Ambulatoryjna Opieka Specjalistyczna nad pacjentem z Otępieniem - propozycja ekspercka D. Ryglewicz, M. Barcikowska, A. Friedman, A. Szczudlik, G.Opala Zasadnicze elementy systemu kompleksowej
Bardziej szczegółowoZaburzenia emocjonalne, behawioralne, poznawcze oraz jakość życia u dzieci i młodzieży z wrodzonym zakażeniem HIV STRESZCZENIE
Autor: Tytuł: Promotor: lek. Anna Zielińska Zaburzenia emocjonalne, behawioralne, poznawcze oraz jakość życia u dzieci i młodzieży z wrodzonym zakażeniem HIV dr hab. Anita Bryńska STRESZCZENIE WSTĘP: W
Bardziej szczegółowoUcieleśnione poznanie
dr Mateusz Hohol Ucieleśnione poznanie zajęcia 7-8: Radykalny enaktywizm Ciało w mózgu Slinky (Andy Clark) Sprężynka Slinky przejawia zachowanie, wyglądające na inteligentne, pomimo tego, że nie posiada
Bardziej szczegółowoOPIS PRZEDMIOTU. Psychologia osób chorych neurologicznie. Wydział Pedagogiki i Psychologii. Psychologia. jednolite studia magisterskie.
OPIS PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu Psychologia osób chorych neurologicznie Wydział Wydział Pedagogiki i Psychologii Instytut/Katedra Instytut Psychologii, Katedra Psychologii Klinicznej Kierunek
Bardziej szczegółowoWIEDZA K_W01 Zna standardy leczenia osób starszych oraz kierunki rozwoju geriatrii. K_W02 Zna konsekwencje zdrowotne zachodzących zmian
WIEDZA K_W01 Zna standardy leczenia osób starszych oraz kierunki rozwoju geriatrii. K_W02 Zna konsekwencje zdrowotne zachodzących zmian demograficznych w aspekcie stanu zdrowia populacji osób starszych.
Bardziej szczegółowoObjawy zwiastujące początek otępień. Tomasz Sobów, dr hab. Profesor Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Zakład Psychologii Lekarskiej, UMed Łódź
Objawy zwiastujące początek otępień Tomasz Sobów, dr hab. Profesor Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Zakład Psychologii Lekarskiej, UMed Łódź Przedkliniczne stadia otępienia: AD Przedkliniczne stadia chorób
Bardziej szczegółowoDostrzegalne zmiany u pacjenta na tym etapie terapii winny manifestować się tym, że pacjent :
CARE BROK sp. z o.o Szkoła Specjalistów Psychoterapii Uzależnień i Instruktorów Terapii Uzależnień O7-306 Brok ul. Warszawska 25 tel.: 793 607 437 lub 603 801 442 mail.: care@brok.edu.pl www.brok.edu.pl
Bardziej szczegółowoEFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU PSYCHOLOGIA JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI
EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU PSYCHOLOGIA JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE PROFIL OGÓLNOAKADEMICKI Symbol efektu kierunkowego K_W01 K_W02 K_W03 K_W04 K_W05 K_W06 K_W07 K_W08 Po ukończeniu studiów jednolitych
Bardziej szczegółowoPLAN STUDIÓW. Seminaria. Wykłady. Psychologia ogólna Egzamin. Technologie informatyczne w pracy naukowej Zaliczenie z oceną
Nazwa kierunku: Psychologia zdrowia Poziom: jednolite studia magisterskie Cykl kształcenia: 2019/2020 do 2023/2024 PLAN STUDIÓW ROK: I (19/20) Nazwa modułu/ przedmiotu Psychologia ogólna 5 70 40 30 Egzamin
Bardziej szczegółowoKrakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2014/2015
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego Karta przedmiotu obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2014/2015 Wydział Psychologii i Nauk Humanistycznych Kierunek studiów:
Bardziej szczegółowoOPIS MODUŁU KSZTAŁCENIA
Załącznik nr 9 do Zarządzenia Rektora ATH Nr 514/2011/2012z dnia 14 grudnia 2011 r.. Druk DNiSS nr PK_IIIF OPIS MODUŁU KSZTAŁCENIA NAZWA PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA: Pielęgniarstwo specjalistyczne -
Bardziej szczegółowoZagadnienia na egzamin dyplomowy obowiązujące studentów kończących studia w roku akad. 2016/2017 Kierunek psychologia studia jednolite magisterskie
1 Rozwód jako przeżycie 01 Potrafi opisać psychologiczne konsekwencje Psychologiczne problemy rodzin traumatyczne rozwodu dla małżonków oraz osób z ich rozwodzących się najbliższego otoczenia społecznego.
Bardziej szczegółowoIndywidualne wsparcie naczelną zasadą pracy z osobą z chorobą Alzheimera
Indywidualne wsparcie naczelną zasadą pracy z osobą z chorobą Alzheimera Wsparcie terapeutyczne ma na celu zachowanie zasobów osoby dotkniętej chorobą Alzheimera, możliwie najdłużej. W oparciu o testy
Bardziej szczegółowoPSYCHOGERIATRIA POLSKA 2011;8(1):11-22. Ewa Małgorzata Szepietowska 1, Ewelina Gmitruk 2. Streszczenie. artykuł oryginalny original article PGP 143
PSYCHOGERIATRIA POLSKA 2011;8(1):11-22 artykuł oryginalny original article Subiektywna ocena własnej pamięci u osób z różnych faz dorosłości Subjective assessment of their own memory in persons with different
Bardziej szczegółowoWiedza o własnej pamięci osób z patologią prawej lub lewej półkuli mózgu badania eksperymentalne
Artykuł oryginalny/original article Wiedza o własnej pamięci osób z patologią prawej lub lewej półkuli mózgu badania eksperymentalne Knowledge about own memory in patients with right or left hemisphere
Bardziej szczegółowoPamięć operacyjna. Paulina Ziomkowska Kognitywistyka 3 rok
Pamięć operacyjna Paulina Ziomkowska Kognitywistyka 3 rok Pamięć operacyjna (WM) cześć pamięci krótkotrwałej Jest definiowana jako system, który aktywnie przechowuje informacje w umyśle aby wykonać werbalne
Bardziej szczegółowoARKUSZ / SCHEMAT PROWADZENIA ZAJĘĆ - TRENOWANIE PAMIĘCI, TRENOWANIE FUNKCJI POZNAWCZYCH. (wariant 1 trenowanie pamięci)
ARKUSZ / SCHEMAT PROWADZENIA ZAJĘĆ - TRENOWANIE PAMIĘCI, TRENOWANIE FUNKCJI POZNAWCZYCH Nr wskaźnika: 7_8_27 (wariant 1 trenowanie pamięci) Opis elementu: Materiał dla trenera zawiera wskazówki, jak stymulować
Bardziej szczegółowoPamięć i uczenie się Organizacja pamięci: systemy i procesy
Pamięć i uczenie się Organizacja pamięci: systemy i procesy Pamięć (Tulving) to hipotetyczny system w umyśle (mózgu) przechowujący informacje W 4 dr Łukasz Michalczyk Pamięć to zdolność, to procesy poznawcze,
Bardziej szczegółowoPamięć i uczenie się. Pamięć (prof. Edward Nęcka) Pamięć (Tulving) to hipotetyczny system w umyśle (mózgu) przechowujący informacje
Pamięć i uczenie się Wprowadzenie w problematykę zajęć Pamięć (prof. Edward Nęcka) to zdolność do przechowywania informacji i późniejszego jej wykorzystania. W 1 dr Łukasz Michalczyk Pamięć (prof. Edward
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 2: PSYCHOLOGIA POZNAWCZA JAKO NAUKA EKSPERYMENTALNA
WYKŁAD 2: PSYCHOLOGIA POZNAWCZA JAKO NAUKA EKSPERYMENTALNA Psychologia poznawcza dr Mateusz Hohol METODA NAUKOWA (1) problem badawczy (2) hipoteza (4) analiza danych (3) eksperyment (5) wniosek: potwierzenie
Bardziej szczegółowoPROGRAM SZKOLENIA: PSYCHOSPOŁECZNE UWARUNKOWANIA ROZWOJU DZIECI I MŁODZIEZY PSYCHOLOGIA ROZWOJOWA, KSZTAŁTOWANIE SIĘ OSOBOWOŚCI
PROGRAM SZKOLENIA: PSYCHOSPOŁECZNE UWARUNKOWANIA ROZWOJU DZIECI I MŁODZIEZY Tematy szkolenia PSYCHOLOGIA ROZWOJOWA, KSZTAŁTOWANIE SIĘ OSOBOWOŚCI Wykład 2 godz. - Podejście do rozwoju psychicznego w kontekście
Bardziej szczegółowoKluczowe znaczenie ma rozumienie procesu klinicznego jako kontinuum zdarzeń
Lek Anna Teresa Filipek-Gliszczyńska Ocena znaczenia biomarkerów w płynie mózgowo-rdzeniowym w prognozowaniu konwersji subiektywnych i łagodnych zaburzeń poznawczych do pełnoobjawowej choroby Alzheimera
Bardziej szczegółowoAKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO W WARSZAWIE
AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI KIERUNEK FIZJOTERAPIA studia II stopnia DZIENNIK PRAKTYK STUDENCKICH Imię i nazwisko studenta Nr albumu 1 CELE KSZTAŁCENIA
Bardziej szczegółowoDEPRESJA ASPEKT PSYCHOTERAPEUTYCZNY MGR EWA KOZIATEK. Członek Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego WZLP Olsztyn
DEPRESJA ASPEKT PSYCHOTERAPEUTYCZNY MGR EWA KOZIATEK Członek Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego WZLP Olsztyn PSYCHOTERAPIA Wywodzi się z greckich określeń: psyche (dusza)
Bardziej szczegółowoEfekty kształcenia dla kierunku Wzornictwo studia I stopnia
Efekty kształcenia dla kierunku Wzornictwo studia I stopnia Oznaczenia: KW kierunkowe efekty kształcenia dla Wzornictwa studia I stopnia W kategoria wiedzy w efektach kształcenia U kategoria umiejętności
Bardziej szczegółowoAD/HD ( Attention Deficit Hyperactivity Disorder) Zespół Nadpobudliwości Psychoruchowej z Zaburzeniami Koncentracji Uwagi
AD/HD ( Attention Deficit Hyperactivity Disorder) Zespół Nadpobudliwości Psychoruchowej z Zaburzeniami Koncentracji Uwagi GENETYCZNIE UWARUNKOWANA, NEUROLOGICZNA DYSFUNKCJA, CHARAKTERYZUJĄCA SIĘ NIEADEKWATNYMI
Bardziej szczegółowoPsychologia WF-PS. Studia drugiego stopnia Profil ogólnoakademicki Studia stacjonarne, niestacjonarne Magister
Załącznik nr 4 do Uchwały nr 34/2012 Senatu UKSW z dnia 26 kwietnia 2012 r. 1. Dokumentacja dotycząca opisu efektów kształcenia dla programu kształcenia dla kierunku psychologia dla jednolitych studiów
Bardziej szczegółowoZastosowanie terapii Neurofeedback w leczeniu zaburzeń psychicznych
Zastosowanie terapii Neurofeedback w leczeniu zaburzeń psychicznych Kasper Czech Zakład Psychologii Klinicznej i Sądowej Uniwersytet Śląski Definicja metody Biofeedback Metoda umożliwiająca zmianę wybranych
Bardziej szczegółowoJAKOŚĆ ŻYCIA I PRZYSTOSOWANIE PSYCHOSPOŁECZNE DZIECI I MŁODZIEŻY Z NERWIAKOWŁÓKNIAKOWATOŚCIĄ TYPU 1
JAKOŚĆ ŻYCIA I PRZYSTOSOWANIE PSYCHOSPOŁECZNE DZIECI I MŁODZIEŻY Z NERWIAKOWŁÓKNIAKOWATOŚCIĄ TYPU 1 dr n. med. Magdalena Trzcińska Szpital Uniwersytecki nr 1 w Bydgoszczy Katedra i Klinika Psychiatrii
Bardziej szczegółowoKryteria kliniczne rozpoznawania otępienia
II Konferencja Otępienie w praktyce Warszawa, 8-9.06.2018 Kryteria kliniczne rozpoznawania otępienia Andrzej Szczudlik Centrum Neurologii Klinicznej Krakowska Akademia Neurologii, sp. z o.o. Otępienie
Bardziej szczegółowoPrzyczyny specyficznych trudności w nauce czytania i pisania ze szczególnym uwzględnieniem rozpoznawania ryzyka dysleksji
Przyczyny specyficznych trudności w nauce czytania i pisania ze szczególnym uwzględnieniem rozpoznawania ryzyka dysleksji Dr Teresa Opolska Polskie Towarzystwo Dysleksji Fakty i kontrowersje wokół dysleksji
Bardziej szczegółowoSYLABUS/ OPIS PRZEDMIOTU. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Psychologii, Zakład Psychologii Ogólnej 4. Kod przedmiotu/modułu
1. Nazwa przedmiotu w języku polskim SYLABUS/ OPIS PRZEDMIOTU Psychologia procesów poznawczych (Pamięć) 2. Nazwa przedmiotu w języku angielskim Cognitive processes psychology (Memory 3. Jednostka prowadząca
Bardziej szczegółowoAgresja wobec personelu medycznego
Agresja wobec personelu medycznego Od połowy XX wieku do chwili obecnej obserwuje się gwałtowny postęp w diagnostyce i leczeniu pacjentów. Postęp ten przyczynił się do wczesnego rozpoznawania chorób oraz
Bardziej szczegółowoMetody przesiewowej oceny funkcji poznawczych. Emilia Sitek
Metody przesiewowej oceny funkcji poznawczych Emilia Sitek Oprac. Emilia Sitek Poradnia Zaburzeń Pamięci Copernicus Podmiot Leczniczy Sp. z o.o. Szpital Św. Wojciecha Al. Jana Pawła II 50 Gdańsk Przesiewowa
Bardziej szczegółowoZawartość sylabusa MENTORING STUDENCKIEGO KOŁA NAUKOWEGO. Diagnoza neuropsychologiczna funkcji poznawczych
Projekt Rozwój potencjału Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej poprzez dostosowanie oferty edukacyjnej do Zawartość sylabusa MENTORING STUDENCKIEGO KOŁA NAUKOWEGO Diagnoza neuropsychologiczna funkcji
Bardziej szczegółowoANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN - POLONIA VOL.LX, SUPPL. XVI, 7 SECTIO D 2005
ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN - POLONIA VOL.LX, SUPPL. XVI, 7 SECTIO D 5 1 Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Białej Podlaskiej Instytut Pielęgniarstwa Higher State Vocational School
Bardziej szczegółowoNowe pytania egzaminacyjne
Nowe pytania egzaminacyjne 1. Jakie jest znaczenie genetyki behawioralnej w badaniach psychologicznych? 2. Wyjaśnij pojęcie funkcjonalnej asymetrii mózgu i omów jak zmieniały się poglądy na ten temat.
Bardziej szczegółowoEfekty kształcenia Dla kierunku studiów PSYCHOLOGIA jednolite studia magisterskie profil ogólnoakademicki
Załącznik nr 7 Efekty kształcenia Dla kierunku studiów PSYCHOLOGIA jednolite studia magisterskie profil ogólnoakademicki Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia Psychologię jako kierunek studiów
Bardziej szczegółowoInformacje ogólne o kierunku studiów
Informacje ogólne o kierunku studiów Nazwa kierunku studiów Poziom kształcenia Liczba semestrów i liczba punktów ECTS konieczna do ukończenia studiów na danym poziomie Profil kształcenia Formy studiów
Bardziej szczegółowoSkąd się biorą emocje? Dlaczego w konkretnej sytuacji czujemy się tak, a nie inaczej?
CBT Depresji Skąd się biorą emocje? Dlaczego w konkretnej sytuacji czujemy się tak, a nie inaczej? Terapia poznawczo-behawioralna Epiktet z Hierapolis : Nie niepokoją nas rzeczy, ale nasze mniemania o
Bardziej szczegółowoPROGRAM STUDIÓW PODYPLOMOWYCH LOGOPEDIA OGÓLNA
PROGRAM STUDIÓW PODYPLOMOWYCH LOGOPEDIA OGÓLNA Cel studiów: Celem studiów jest przygotowanie słuchaczy do zawodu logopedy terapeuty z zakresu diagnozy, terapii mowy i wymowy pracującego z dziećmi, młodzieżą
Bardziej szczegółowoKrakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2013/2014
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego Karta przedmiotu obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 013/01 WydziałPsychologii i Nauk Humanistycznych Kierunek studiów:
Bardziej szczegółowoOpis przedmiotu (sylabus) na rok akademicki 2018/2019. Psychologia kliniczna. Fizjoterapia Studia II stopnia Profil praktyczny Studia stacjonarne
Opis przedmiotu (sylabus) na rok akademicki 2018/2019 1. Metryczka Nazwa modułu/ przedmiotu: Kod przedmiotu: Jednostki prowadzące kształcenie: Kierownik jednostki/jednostek: Program kształcenia (Kierunek
Bardziej szczegółowoDr Sztembis. Dr Sztembis. Rok akademicki 2015/2016. (1) Nazwa przedmiotu Psychologia kliniczna (2) Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot
(1) Nazwa przedmiotu Psychologia kliniczna (2) Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Rok akademicki 2015/2016 Wydział Medyczny Instytut Położnictwa i Ratownictwa Medycznego Katedra: Położnictwa (3) Kod
Bardziej szczegółowoUchwała rady podstawowej jednostki organizacyjnej w sprawie utworzenia studiów podyplomowych;
Uchwała rady podstawowej jednostki organizacyjnej w sprawie utworzenia studiów podyplomowych; Nazwa studiów podyplomowych; Neurologopedia z Komunikacją Wspomagającą Określenie czasu trwania studiów podyplomowych
Bardziej szczegółowoAkupunktura Trudności w projektowaniu badań klinicznych
Akupunktura Trudności w projektowaniu badań klinicznych AKUPUNKTURA TRUDNOŚCI W PROJEKTOWANIU BADAŃ KLINICZNYCH Bartosz Chmielnicki słowa kluczowe: Akupunktura, metodologia, medycyna oparta na faktach,
Bardziej szczegółowoKompleksowa diagnostyka całościowych zaburzeń rozwoju
Kompleksowa diagnostyka całościowych zaburzeń rozwoju Może to autyzm? Kiedy rozwój dziecka budzi niepokój rodziców zwłaszcza w zakresie mowy i komunikacji, rozwoju ruchowego oraz/lub w sferze emocjonalno
Bardziej szczegółowoFORMULARZ ZGŁOSZENIOWY KONKURS NA NAJLEPSZE STUDENCKIE KOŁO NAUKOWE ZRZESZONE 1. NAZWA KOŁA: KOŁO NAUKOWE CHORÓB AFEKTYWNYCH 2.
FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY KONKURS NA NAJLEPSZE STUDENCKIE KOŁO NAUKOWE ZRZESZONE W STUDENCKIM TOWARZYSTWIE NAUKOWYM UJ CM 1. NAZWA KOŁA: KOŁO NAUKOWE CHORÓB AFEKTYWNYCH 2. WYDZIAŁ: LEKARSKI 3. JEDNOSTKA:
Bardziej szczegółowoPsychologiczne problemy kwalifikacji pacjenta do przeszczepienia nerki.
Zakład Nauczania Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Wydział Nauk o Zdrowiu, WUM Klinika Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej, SKDJ Psychologiczne problemy kwalifikacji pacjenta do przeszczepienia nerki.
Bardziej szczegółowoKIERUNKOWEEFEKTY KSZTAŁCENIA. Po ukończeniu studiów absolwent:
TABELA ODNIESIEŃ EFEKTÓW KIERUNKOWYCH DO EFEKTÓW OBSZAROWYCH KIERUNEK STUDIÓW: fizjoterapia POZIOM KSZTAŁCENIA: studia II stopnia PROFIL KSZTAŁCENIA: praktyczny OBSZAR KSZTAŁCENIA: obszar nauk medycznych,
Bardziej szczegółowoPamięć dziecka a syntetyzowanie wyrazów z fonemów na etapie przygotowania do nauki czytania i pisania
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ FILOLOGICZNY Magdalena Harmacińska-Kowalewska Numer albumu: 002850 Pamięć dziecka a syntetyzowanie wyrazów z fonemów na etapie przygotowania do nauki czytania i pisania Rozprawa
Bardziej szczegółowoLiczba godzin Punkty ECTS Sposób zaliczenia. warsztaty 45 zaliczenie z oceną
Wydział: Psychologia Nazwa kierunku kształcenia: Psychologia Rodzaj przedmiotu: podstawowy Opiekun: mgr Beata Kastelaniec Poziom studiów (I lub II stopnia): Jednolite magisterskie Tryb studiów: Niestacjonarne
Bardziej szczegółowoSYLABUS/OPIS PRZEDMIOTU
SYLABUS/OPIS PRZEDMIOTU 1. Nazwa przedmiotu/ moduł (w języku polskim) Pierwszy kontakt z klientem - wywiad kliniczny./ Moduł 103.: Psychoterapia między teorią a praktyką 2. Nazwa przedmiotu w języku angielskim
Bardziej szczegółowoSYLABUS/OPIS PRZEDMIOTU. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Psychologii, Zakład Psychologii Rozwoju 4. Kod przedmiotu/modułu
SYLABUS/OPIS PRZEDMIOTU 1. Nazwa przedmiotu/ moduł (w języku polskim) Dziecko z zaburzeniami w rozwoju/ Moduł 100 : Psychopatologia Rozwoju Dzieci i Młodzieży 2. Nazwa przedmiotu w języku angielskim Children
Bardziej szczegółowo1. Chory z otępieniem charakterystyka kliniczna. Dr hab. n. med. Beata Łabuz-Roszak, dr hab. n. med. Piotr Gorczyca
SESJA: Neuromorficzna architektura szpitali psychiatrycznych. W związku z intensywnym rozwojem medycyny jak i architektury służby zdrowia, rośnie zapotrzebowanie na tworzenie środowiska zbudowanego dostosowanego
Bardziej szczegółowoMetodyka logopedyczna IV - dysartria, alalia, afazja. afazja - opis przedmiotu. Informacje ogólne. Wydział
Metodyka logopedyczna IV - dysartria, alalia, afazja - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Metodyka logopedyczna IV - dysartria, alalia, afazja Kod przedmiotu 05.6-WP-PEDP-ML4 Wydział Kierunek
Bardziej szczegółowoARKUSZ / SCHEMAT PROWADZENIA ZAJĘĆ - TRENOWANIE PAMIĘCI, TRENOWANIE FUNKCJI POZNAWCZYCH. (wariant 1 mnemotechniki i strategie pamięciowe)
ARKUSZ / SCHEMAT PROWADZENIA ZAJĘĆ - TRENOWANIE PAMIĘCI, TRENOWANIE FUNKCJI POZNAWCZYCH Nr wskaźnika: 7_9_27 (wariant 1 mnemotechniki i strategie pamięciowe) Opis elementu: Materiał dla trenera zawiera
Bardziej szczegółowoSTRESZCZENIE W JĘZYKU POLSKIM
STRESZCZENIE W JĘZYKU POLSKIM Wstęp Choroby nowotworowe są poważnym problemem współczesnych społeczeństw. Rozpoznawanie trudności w funkcjonowaniu psychosomatycznym pacjentów jest konieczne do świadczenia
Bardziej szczegółowoInfantylny autyzm. prof. MUDr. Ivo Paclt, CSc.
Infantylny autyzm prof. MUDr. Ivo Paclt, CSc. Infantilny autyzm Podstawowy symptom: niezdolność do ukazywania przyjacielskiej mimiki, unikanie kontaktu wzrokowego, zaburzenia komunikacji społecznej, dziwne
Bardziej szczegółowoNowe zadania pielęgniarek praktyk lekarzy rodzinnych w zakresie opieki nad pacjentami z zaburzeniami kognitywnymi
Nowe zadania pielęgniarek praktyk lekarzy rodzinnych w zakresie opieki nad pacjentami z zaburzeniami kognitywnymi dr Piotr Karniej KATEDRA ZDROWIA PUBLICZNEGO WYDZIAŁ NAUK O ZDROWIU Konferencja podsumowująca
Bardziej szczegółowoOPIS ZAKŁADANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA NA STUDIACH LICENCJACKICH KIERUNEK PSYCHOLOGIA W I E D Z A
OPIS ZAKŁADANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA NA STUDIACH LICENCJACKICH KIERUNEK PSYCHOLOGIA W I E D Z A KP_W01 KP_ W02 KP_W03 KP_W04 KP_W05 KP_ W06 KP_ W07 KP_ W08 KP_W09 KP_ W10 KP_ W11 Ma podstawową wiedzę o
Bardziej szczegółowoNazwa studiów: GERIATRIA I OPIEKA DŁUGOTERMINOWA Typ studiów: doskonalące WIEDZA
Załącznik nr 7 do zarządzenia nr 12 Rektora UJ z 15 lutego 2012 r. Opis zakładanych efektów kształcenia na studiach podyplomowych Nazwa studiów: GERIATRIA I OPIEKA DŁUGOTERMINOWA Typ studiów: doskonalące
Bardziej szczegółowowww.prototo.pl MATERIAŁY Z KURSU KWALIFIKACYJNEGO
Wszystkie materiały tworzone i przekazywane przez Wykładowców NPDN PROTOTO są chronione prawem autorskim i przeznaczone wyłącznie do użytku prywatnego. MATERIAŁY Z KURSU KWALIFIKACYJNEGO www.prototo.pl
Bardziej szczegółowoCZĘSTOŚĆ WYSTĘPOWANIA OTĘPIEŃ
CZĘSTOŚĆ WYSTĘPOWANIA OTĘPIEŃ Według raportu WHO z 2010 roku ilość osób z otępieniem na świecie wynosi 35,5 miliona, W Polsce oceniono w 2014 roku, że dotyczy ponad 500 000 osób z różnymi rodzajami otępienia,
Bardziej szczegółowoPAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W NOWYM SĄCZU SYLABUS PRZEDMIOTU. Obowiązuje od roku akademickiego: 2011/2012
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W NOWYM SĄCZU SYLABUS Obowiązuje od roku akademickiego: 2011/2012 Instytut Zdrowia Kierunek studiów: Pielęgniarstwo Kod kierunku: 12. Specjalność: pielęgniarstwo 1. PRZEDMIOT
Bardziej szczegółowoRozdział 7. Nieprawidłowy zapis EEG: EEG w padaczce
Rozdział 7. Nieprawidłowy zapis EEG: EEG w padaczce Znaczenie zapisu EEG w rozpoznaniu i leczeniu EEG wspiera kliniczne rozpoznanie padaczki, ale na ogół nie powinno stanowić podstawy rozpoznania wobec
Bardziej szczegółowoKrakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2012/2013
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego Karta przedmiotu obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2012/2013 WydziałPsychologii i Nauk Humanistycznych Kierunek studiów:
Bardziej szczegółowoSYLABUS. DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty) Psychologia kliniczna i psychoterapia
SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA 2016-2018 (skrajne daty) 1.1. PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE/MODULE Nazwa przedmiotu/ modułu Psychologia kliniczna i psychoterapia Kod przedmiotu/ modułu* Wydział
Bardziej szczegółowoAKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO W WARSZAWIE
AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI KIERUNEK FIZJOTERAPIA studia II stopnia DZIENNIK PRAKTYK STUDENCKICH - Imię i nazwisko studenta Nr albumu CELE KSZTAŁCENIA
Bardziej szczegółowoEFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW PEDAGOGIKA studia pierwszego stopnia profil praktyczny
Załącznik do Uchwały Senatu nr 34/2019 EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW PEDAGOGIKA studia pierwszego stopnia profil praktyczny Umiejscowienie kierunku w obszarze kształcenia: Kierunek studiów pedagogika
Bardziej szczegółowo