OPIS PRZEDMIOTU (SYLABUS) Rok akademicki 2011/2012 AKTYWNOŚĆ RUCHOWA ADAPTACYJNA

Transkrypt

1 OPIS PRZEDMIOTU (SYLABUS) Rok akademicki 2011/2012 AKTYWNOŚĆ RUCHOWA ADAPTACYJNA Zakład Rehabilitacji Oddział Fizjoterapii II WL. p.o. Kierownika Zakładu: dr n med. Dariusz Białoszewski Odpowiedzialny za dydaktykę: dr n med. Dariusz Białoszewski Kierownik zespołu nauczającego przedmiot- Aktywność ruchowa adaptacyjna: dr n. o k. f. Jakub Adamczyk Wymagania wstępne: Znajomość podstawowej terminologii gimnastycznej, Podstawowa wiedza z zakresu Fizjologii wysiłku fizycznego, Biomechaniki, Anatomii Dobra ogólna sprawność fizyczna. 1. Łączna liczba godzin: 45 godz. zajęć dydaktycznych po 15 godz. seminariów w każdym z dwóch semestrów 15 godz. wykładów w I semestrze 2. Termin i forma zaliczenia zajęć Przedmiot kończy się zaliczeniem w każdym z dwóch semestrów Warunki zaliczenia przedmiotu: obecność na wszystkich ćwiczeniach aktywne uczestnictwo w zajęciach zaliczenia praktyczne zaliczenie kolokwium końcowego Ocena umiejętności: Samodzielne prowadzenie fragmentów zajęć Porozumiewanie się za pomocą alfabetu migowego Porozumiewanie się za pomocą alfabetu Braille a Ocena aktywności: Aktywny udział w zajęciach 3. Cel nauczania: Przygotowanie studentów do organizacji zajęć, doboru treści i prowadzenia zajęć fizycznych z osobami niepełnosprawnymi

2 Poprawa i utrzymywanie sprawności fizycznej studentów 4. Formuła przedmiotu ( rodzaje zajęć) Seminaria Kształcenie bez nauczyciela (praca własna) - przygotowanie zajęć grupowych, - dobór metod, form i środków pracy do potrzeb grupy z wybranym rodzajem niepełnosprawności, - przygotowywanie się do testów sprawnościowych. 5. Metody dydaktyczne stosowane w zajęciach ze studentami: Metody podające wykład informacyjny, wyjaśnienie; Metody poszukujące, kreatywne - problemowe układanie zestawów ćwiczeń ruchowych; Metody aktywizujące: - proaktywne (usamodzielniające) dostosowywanie ćwiczeń ruchowych do możliwości studentów (i wybranych grup niepełnosprawnych) przy samodzielnym prowadzeniu fragmentów zajęć; - dyskusja dydaktyczna. Metody praktyczne: ćwiczenia w przeprowadzaniu zajęć ruchowych z niepełnosprawnymi, tworzenie układów ćwiczeń. Metody reproduktywne (odtwórcze): wykonywanie ściśle określonych zadań ruchowych; Metody praktyczne: praktyczne wykorzystanie wiedzy z zakresu kultury fizycznej przy samodzielnym prowadzeniu zajęć ruchowych tworzenie zestawów ćwiczeń, toków lekcji. Metody ekspresyjne ćwiczenia przy muzyce, elementy ćwiczeń rozluźniających i uspakajających. e-learning w połączeniu z tradycyjnymi formami nauczania - multimedialne wykłady, konsultacje, indywidualizacja kształcenia. 6. Treści merytoryczne przedmiotu: Zajęcia w ramach przedmiotu mają za zadanie przygotować studentów do pracy z osobami niepełnosprawnymi w ramach szeroko pojętej aktywności ruchowej i adaptacyjnej a także sportu. Absolwent powinien znać genezę powstania Adaptowanej Aktywności Fizycznej (APA), wiedzieć jakie są jej składowe oraz z jakich nauk podstawowych czerpie swoje źródła.

3 W ramach zajęć poznaje rolę Adaptowanej Aktywności Ruchowej jako sposobu na podtrzymywanie uzyskanej sprawności i forma spędzania czasu wolnego osób niepełnosprawnych, a także sposób na integrację. Studenci zapoznawani są ze specyfiką prowadzenia zajęć z grupami osób z różnymi dysfunkcjami (uszkodzenia sensoryczne, fizyczne, upośledzenie umysłowe) jak również wskazaniami i przeciwwskazaniami do ćwiczeń fizycznych we wszystkich grupach. Student w trakcie zajęć praktycznych poznaje przykładowe ćwiczenia i formy organizacyjne zajęć z niepełnosprawnymi. 7. Tematyka zajęć: Wykłady semestr I 1.2. Rola aktywności ruchowej w pomnażaniu szans życiowych niepełnosprawnych, jako istotnego czynnika rehabilitacji 3. Polityka państwa w zakresie kultury fizycznej i sportu osób niepełnosprawnych 4. Rola stowarzyszeń sportowych 5. System organizacyjny kultury fizycznej w Polsce 6. System sportu niepełnosprawnych w Polsce 7.8. Bariery rozwoju rekreacji i sportu osób niepełnosprawnych: społeczne, ekonomiczne, zdrowotne oraz sposoby ich przezwyciężania 9. Organizacja imprez rekreacyjno-sportowych dla osób niepełnosprawnych 10. Program obozu sportowego dla osób niepełnosprawnych - przygotowanie obozu Formy organizacyjno-metodyczne w sporcie niepełnosprawnych oraz rekreacji ruchowej 13. Badania zdolności motorycznych - testy sprawności i próby czynnościowe 14. Formy turystyki osób niepełnosprawnych 15. Turystyka jako jedna z możliwości włączenia osoby niepełnosprawnej do systematycznego uprawiania sportu. Seminaria semestr I 1.3. Zajęcia organizacyjne. Adaptowana Aktywność Fizyczna podstawowe pojęcia terminologiczne, geneza powstania, miejsce w Kulturze Fizycznej. Program THENAPA Alfabet migowy. Historia powstania, system znaków, wykorzystanie Nauka poruszania na wózku inwalidzkim. Zasady bezpieczeństwa, dostosowanie wózka do osoby niepełnosprawnej Ćwiczenia ruchowe dla amputantów. Hartowanie, ćwiczenia oswajające i wzmacnianie.

4 Ćwiczenia ruchowe dla osób niesłyszących i niedosłyszących. Alfabet migowy zaliczenie. Seminaria semestr II 1.3. Alfabet Braille a. Geneza powstania, system znaków, wykorzystanie Ćwiczenia ruchowe dla osób niewidomych i niedowidzących Nauka pokonywania przeszkód podczas jazdy na wózku inwalidzkim Zasady indywidualizacji zajęć adaptowanej aktywności fizycznej Alfabet Braille a zaliczenie. 8. Literatura: Literatura obowiązkowa: 1. Kosmol A. (red.) Teoria i praktyka sportu niepełnosprawnych, AWF Warszawa. Mazurek L. Gimnastyka podstawowa ; Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa Sozański H. (red.) Podstawy teorii treningu sportowego, AWF Warszawa 1999; 3. Bahrynowska-Fic, Właściwości i metodyka ćwiczeń fizycznych oraz sport inwalidzki, PZWL, Warszawa 1999r, Literatura zalecana: 1. Beck J., Sport w rehabilitacji inwalidów, AWF, Warszawa 1977, 2. Janiszewski M., Rekreacja ruchowa dla osób niepełnosprawnych, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódz 1989, 3. Kasperczyk T., Sport jako środek rehabilitacji, Sport w rehabilitacji niepełnosprawnych, Kraków 39-41, 1999, Kraków, , 1999, 4. Maszczak T., Aktywność ruchowa jako obszar edukacji osób niepełnosprawnych, Sport w rehabilitacji niepełnosprawnych, 5. Milanowska K., Sport i aktywność ruchowa jako istotny czynnik w rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Sport w rehabilitacji niepełnosprawnych. Kraków, 23-24, 1999, 6. Nowicki T., Szermierka na wózkach w odczuciach i opiniach zawodników niepełnosprawnych, Sport wyczynowy nr 7/8 2000, Nowicki T., Szermierka na wózkach, Niepełnosprawność i Rehabilitacja, Nr , 7. Orzech J., Sobiecka J., Sport osób niepełnosprawnych, AWF, Kraków 1989, 8. Rawicz-Mańkowski G., Związki rehabilitacji ze sportem niepełnosprawnych. Medycyna Sportowa III, nr 92, Warszawa 1999, 9. Sobiecka J., Rypień A.,Łucznictwo jako forma rehabilitacji społecznej, Postępy Rehabilitacji t.xvi 2002,

5 10. Ślężyński J., Sport - szansą życia niepełnosprawnych Studio Wydawnicze AGAT 11. Ślężyński J., Sport w rehabilitacji niepełnosprawnych Studio Wydawnicze AGAT 12. Czasopisma: Adapted Physical Activity Quarterly, Postępy Rehabilitacji. Fizjoterapia, Baltic Journal of Health and Physical Activity; Sylwetka studenta po ukończeniu kursu z przedmiotu: AKTYWNOŚĆ RUCHOWA ADAPTACYJNA Według efektów kształcenia w oparciu o wymogi Krajowych Ram Kwalifikacji Umiejętności studenta: umie sklasyfikować Aktywność ruchową adaptacyjną w różnych obszarach kultury fizycznej wychowanie fizyczne specjalne, rekreacja, turystyka i sport; umie rozpoznać potrzeby i możliwości wykorzystania aktywności ruchowej osób niepełnosprawnych jako aktywnej rehabilitacji; potrafi określić podstawowe wskazania i przeciwwskazania do ćwiczeń ruchowych; wie jakie istnieją kanały informacyjne i potrafi dobierać je tak by możliwie najskuteczniej przekazywać wiedzę i umiejętności podopiecznym; umie poruszać się na wózku inwalidzkim, pokonywać podstawowe przeszkody, zna ćwiczenia doskonalące umiejętności jazdy na wózku; potrafi planować ogólne założenia treningu zdrowotnego, zna zasady zdrowego trybu życia, jest wzorem zachowań prozdrowotnych dla pacjentów; dysponuje wystarczającym poziomem sprawności fizycznej, warunkującej skuteczną pracę w zawodzie; posiada umiejętność podstawowej komunikacji z osobami niesłyszącymi (alfabet migowy) i niewidomymi (alfabet Braille a).