Bank : PKO B. P. S.A I o / Gliwice,Nr: , TEL/FAX : KOM

Transkrypt

1 PROINSTAL ZAKŁAD USŁUG P ROJEKTOWYCH PROINSTAL GLIWICE UL.NIEDBALSKIEGO 4/5 Bank : PKO B. P. S.A I o / Gliwice,Nr: , TEL/FAX : KOM FAZA NR.UMOWY BRANŻA PI 35/P/W/2017 I-1 ZAMAWIAJĄCY : Wspólnota Mieszkaniowa w Gliwicach przy ul. Kossaka 2 ZADANIE INWESTYCYJNE: Opracowanie projektu budowlano-wykonawczego wewnętrznej instalacji gazu oraz uporządkowanie i dobudowa przewodów kominowych w budynku przy ul Kossaka 2 w Gliwicach OBIEKT: Budynek mieszkalny przy ul. Kossaka 2 w Gliwicach CZĘŚĆ: Instalacyjna - SPECYFIKACJA WYKONAŁ: inż. Stanisław Olbryt - upr.bud 64/80 Gliwice

2 Specyfikacja techniczna-instalacja gazu KOD CPV Zakres robót Roboty obejmują montaż przewodów i armatury gazowej oraz wszystkich prac towarzyszących. Budynek mieszkalny zaopatrywany będzie w gaz z istniejącego gazociągu niskoprężnego biegnącego wzdłuż ul. Kossaka wg Dokumentacji projektowej. 2.Materiał Projektowaną wewnętrzną instalacje gazu należy wykonać z rur stalowych bez szwu zgodnych z PN-80/H gat. R lub R35 łączonych na spaw. Odcinki instalacji gazowej wewnętrznej od liczników gazowych do odbiorników wykonane będą z rur miedzianych. Do łączenia rur miedzianych z armaturą należy wykorzystać złączki zaprasowywane Profipress G. przeznaczone dla instalacji gazowych wg. PN-C-04750;2011 o ciśnieniu MOP5 3.Sprzęt i transport 3.1.Sprzęt Używać sprzętu dopuszczonego przez inżyniera i zalecanego przez producenta rur. Do montażu używać, piły do ciecia rur, wiertarki udarowej, przecinarki krążkowe, giętarki ręczne, zaciskarki itd. 3.2.Transport Wszystkie elementy instalacji gazowej powinny być dostarczane na miejsce budowy w nieuszkodzonym stanie. Niedopuszczanie jest rzucanie elementów rurociągów podczas załadunku i wyładunku ze względu na możliwość ich uszkodzenia, odkształcenia. Przed rozpoczęciem prac montażowych na budowie należy sprawdzić dostarczone materiały i wyeliminować elementy wymagające naprawy lub kwalifikujące się na złom. 4.Wykonanie robót 4.1 Montaż 1). Podstawową zasadą, której należy przestrzegać podczas montażu złączek zaprasowywanych w instalacji gazowych jest zapoznanie się i przestrzeganie wskazówek dostarczanych przez producenta łączników i rur miedzianych. Zostało ogólnie przyjęte, że w każdym jednostkowym opakowaniu znajduję się instrukcja montażu. Zaleca się, aby zawsze ( mimo już wcześniej zdobytego doświadczenia i praktyki) zapoznać się z informacjami zawartymi w instrukcji, gdyż producent w trakcie produkcji może wprowadzić zmiany konstrukcyjne, które mogą mieć odzwierciedlenie w sposobie montażu. 2

3 W trakcie konstruowania instalacji gazowej z użyciem złączek zaprasowywanych sugeruje się przestrzeganie następujących wskazówek : Sposób prowadzenia przewodów instalacji gazowych jest opisany w wydawnictwie PCMP Instalacje gazów palnych technicznych oraz medycznych wykonanych z przewodów miedzianych Złączki i przewody miedziane powinny być utrzymane w należytej czystości. Niedopuszczalne jest przechowywanie złączek bądź rur miedzianych bezpośrednio na betonie, wylewkach cementowych, w pomieszczeniach sanitarnych itp. Cięcie rur miedzianych należy wykonywać tylko i wyłącznie specjalistycznymi narzędziami. Przy używaniu obcinaków ręcznych należy się upewnić, czy kółko tnące jest przeznaczone do cięcia miedzi. Gratowanie rur jest niezbędne w celu uniknięcia uszkodzenia elementu uszczelniającego. Osadzanie złączek na rurze powinno się wykonywać w osi rury, minimalizuje to prawdopodobieństwo uszkodzenia lub podwinięcia elementu uszczelniającego. Po osadzeniu kształtki zaleca się oznaczenie głębokości wsunięcia, ułatwia to wizualną kontrolę poprawności osadzenia kształtki w momencie zaprasowywania połączenia. Stosowne jest wykonywanie połączeń urządzeniami zalecanymi przez danego producenta. Natomiast niewskazane jest wykonywanie połączeń urządzeniami (chodzi tutaj głownie o szczęki ), które były poddane jakimkolwiek przeróbkom np. dostosowania do innego systemu kształtek. Maszyny i urządzenia powinny mieć aktualny przegląd serwisowy uwidoczniony w książce serwisowej. Podczas procesu zaprasowywania należy utrzymywać maszynę prostopadle do osi rury. W przypadku prowadzenia przewodów na stosunkowo długim odcinku prostym, przez kilka pomieszczeń o różnych temperaturach bytowych, zaleca się sprawdzenie konieczności wykonania ( zaprojektowania ) kompensacji. Z zasady kompensacje liniowe powinny być eliminowane jako naturalne poprzez zmianę kierunku prowadzenia instalacji. Zaleca się, aby odcinki instalacji ( gałązki) poddawane oddzielnej próbie szczelności były łączone kształtkami jednego producenta. Większość łączników posiada systemy identyfikacji nie zaciśniętej kształtki ( np. Viega ) bądź systemy sygnalizacji wykonania połączenia ( np. Comap ), które często funkcjonują w różnym przedziale ciśnień kontrolnych lub są niezależne od ciśnienia próbnego. Warto więc zachować spójność danego systemu łączenia na badanym odcinku instalacji. Za względów konstrukcyjnych kształtki do instalacji gazowych i wodnych są bardzo podobne. Mimo wyraźnych oznaczeń identyfikujących zaleca się przechowywanie łączników w osobnych opakowaniach, aby uniknąć ewentualnej pomyłki. W przypadku przezbrojenia kształtki do instalacji wodnej w uszczelnienie HNBR i zaciśniecie jej w instalacji gazowej ( jest to relatywnie częsta praktyka stosowana przez instalatorów) należy wyraźnie i trwale zaznaczyć taką kształtkę w instalacji. Ponadto fakt ten powinien być odnotowany i dokładnie 3

4 opisany w protokole wykonania próby szczelności, a osobnym protokołem o dokonanej zamianie, należy poinformować użytkownika instalacji. W przypadku wykonania wadliwego połączenia, raz zaciśnięta kształtka nie może być ponownie wykorzystana w instalacji gazowej. 2) Przewody instalacji gazowej, w stosunku do przewodów innych instalacji stanowiących wyposażenie budynku należy lokalizować w sposób zapewniający bezpieczeństwo ich użytkowania. Odległość między przewodami instalacji gazowej a innymi przewodami powinna umożliwiać wykonanie prac konserwacyjnych. -Poziome odcinki instalacji gazowej winny być usytuowane w odległości, co najmniej 10 cm powyżej innych przewodów instalacyjnych. -Przewody instalacji gazowej krzyżujące się z innymi powinny być od nich oddalone, co najmniej o 2 cm. -Przewody należy mocować za pomocą uchwytów metalowych w odstępach nie większych niż 3m. -Wysokość przejść pod przewodami instalacyjnymi powinna wynosić w świetle, co najmniej 1,9 m. -Wszystkie przejścia przewodów przez przegrody budowlane należy wykonać w rurach ochronnych wystających po ok. 3 cm z każdej strony przegrody. Przestrzeń pomiędzy rurą a rurą osłonową należy uszczelnić szczeliwem. -Przewody gazowe z rur stalowych, po wykonaniu próby szczelności, powinny być zabezpieczone przed korozją powłokami malarskimi. 3) Minimalna grubość ścianki przewodu gazowego wykonanego z miedzi wykorzystywanego do rozprowadzania paliw gazowych w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej bez względu na wysokość ciśnienia roboczego i średnicę nie powinna być mniejsza niż 1,0 mm, przewody instalacji gazowych wykonanych z miedzi w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej, powinny mieć średnice nie mniejsze niż 10 mm i nie większe niż 108 mm, przewody gazowe w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej rozprowadzające paliwa gazowe, powinny być prowadzone w miarę możliwości przez miejsca łatwo dostępne w celu poddawania ich kontroli stanu technicznego, miejsca, w których przewód instalacji miedzianej zastępowany jest przewodem stalowym lub też przewód stalowy zastępowany jest przewodem miedzianym należy zastosować elementy przejściowe wykluczające powstawanie lokalnych ognisk korozji oraz przepływu prądów błądzących, przewody instalacji z miedzi w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej nie powinny być prowadzone pod tynkiem. Dopuszcza się prowadzenie przewodów z rur miedzianych w bruzdach niewypełnionych żadnym materiałem budowlanym i w bruzdach przykrytych ekranami z otworami wentylacyjnymi, przewodów z rur miedzianych nie należy prowadzić w podłogach pomieszczeń, nawet w przypadku instalowania ich w bruzdach zabezpieczonych przed uszkodzeniem przewodów, 4

5 przewody gazowe wykonane z miedzi nie muszą być pokrywane izolacją antykorozyjną ani też malowane na całej długości, przewody gazowe wykonane z miedzi rozprowadzające paliwa gazowe powinny być oznakowane kolorem żółtym. Nie jest wymagane, aby oznakowanie to było wykonane na całej długości przewodu. do mocowania rur miedzianych nie należy stosować uchwytów z gumą utwardzoną związkami chloropochodnymi, ze względu na możliwość występowania powolnej korozji wżerowej miedzi, przy montażu rur miedzianych w instalacjach gazowych wolno stosować tylko dyble i obejmy wykonane z metalu o odpowiedniej odporności termicznej, zalecane średnie odległości pomiędzy zamocowaniami instalowanymi na poziomych odcinkach przewodów, nie powinny przekraczać wielkości podanych poniżej niż: średnica przewodu 10 mm 1,0 m; średnice przewodu 12 i 15 mm 1,25 m; średnica przewodu 18 mm 1,5 m; średnica przewodu 22 mm 2,0 m; średnica przewodu 28 mm 2,25 m; średnica przewodu 35 mm 2,75 m; średnica przewodu 42 mm 3,0 m; średnica przewodu 54 mm 3,5 m; średnica przewodu 76,1 mm 4,0m; średnice przewodu 88,9 mm i więcej 4,5 m. Proces oddania instalacji gazowej do użytkowania polega na: sprawdzeniu zgodności jej wykonania z projektem i wprowadzonymi zmianami w trakcie budowy, sprawdzeniu zgodności z obowiązującymi wymaganymi technicznymi. kontroli pozwolenia na budowę, sprawdzeniu liczby urządzeń gazowych i wielkości zapotrzebowania na paliwo gazowe odpowiada wydanym warunkom dostawy paliwa gazowego, kontroli jakości wykonania, sprawdzeniu doboru materiałów i wyposażenia oraz certyfikatów zezwalających na zastosowanie odpowiednich elementów wyposażenia, przeprowadzeniu kontroli szczelności przewodów instalacyjnych Próba szczelności instalacji gazowej Próby ciśnieniowe, w zależności o rodzaju instalacji i jej umiejscowienia mogą być przeprowadzone z zastosowaniem powietrza, innego gazu obojętnego lub wody. W przypadku przewodów instalacyjnych wykonanych z miedzi wyklucza się przeprowadzenie próby szczelności parą wodną. Istotnym jest, aby założonych prób ciśnieniowych nie przeprowadzać pod ciśnieniem wyższymi niż jest to konieczne z zasady i w czasie dłuższym niż przewidują to przyjęte procedury. Podnoszenie parametrów próbnych może spowodować obciążenie instalacji, które w może w konsekwencji doprowadzić może do osłabienia jej wytrzymałości, a to z kolei może stać się przyczyną zagrożenia życia dla późniejszych użytkowników instalacji gazowej. 5

6 Sposób przeprowadzenia próby szczelności oraz kiedy próba ta powinna być wykonana określa wymienione uprzednio rozporządzenie w 44, gdzie między innymi podano: W przypadku: wykonania nowej instalacji gazowej, jej przebudowy lub remontu, wyłączenia jej z użytkowania na okres dłuższy niż 6 miesięcy należy przed przekazaniem jej do użytkowania przeprowadzić główną próbę szczelności. Główną próbę szczelności przeprowadza się odrębnie dla części instalacji przed gazomierzami oraz odrębnie dla pozostałej części instalacji z pominięciem gazomierzy. Gazomierze w przypadku nowej instalacji nie są zamontowane, gdyż jednym z warunków ich zainstalowania jest przeprowadzenie odbioru technicznego, w tym także głównej próby szczelności. Przy wykonywaniu głównej próby szczelności oprócz gazomierzy pomija się także wszystkie urządzenia gazowe, których szczelność badana jest oddzielnie przez producenta oraz dlatego że funkcjonują one w zakresie niskich ciśnień. W tym miejscu należy przypomnieć, że nie ma obowiązku przeprowadzania oddzielnych prób ciśnieniowych dla części instalacji wykonanych z różnych materiałów. - Manometr użyty do przeprowadzenia głównej próby szczelności powinien spełniać wymagania klasy 0,6 i posiadać świadectwo legalizacji -Ciśnienie czynnika próbnego w czasie przeprowadzania głównej próby szczelności powinno wynosić 0,05 MPa. Dla instalacji lub jej części znajdującej się w pomieszczeniu mieszkalnym lub zagrożonym wybuchem ciśnienie czynnika próbnego powinno wynosić 0,1 MPa. -. Wynik głównej próby szczelności uznaje się za pozytywny, jeżeli w czasie 30 minut od ustabilizowania się ciśnienia czynnika próbnego nie nastąpi spadek ciśnienia. - Z przeprowadzonej głównej próby szczelności sporządza się protokół, który powinien być podpisany przez właściciela budynku oraz wykonawcę instalacji gazowej. -Odbiór techniczny instalacji przeprowadzany jest przez wykonawcę i właściciela instalacji z wyraźnym pominięciem dostawcy gazu. Podane wymagania dotyczące przeprowadzenia głównej próby szczelności odnoszą się tylko do instalacji niskiego ciśnienia wykonanej wewnątrz budynków. Jeżeli próba szczelności trzykrotnie da wynik negatywny, instalację należy zdemontować i wykonać na nowo. Zaleca się udział w przeprowadzeniu próby szczelności instalacji przedstawiciela dostawcy gazu. Z przebiegu każdej próby należy sporządzić protokół. 5.Kontrola jakości robót Kontrola robót powinna obejmować: sprawdzenie jakości rur, jakości montażu i złączy, systematyczną kontrolę zgodności wykonania robót z instrukcją, 6.Zabezpieczenie antykorozyjne Odcinki rurociągów gazowych przechodzące przez rury ochronne w ścianach należy przed montażem pomalować. Pozostałą instalacje po próbach szczelności zabezpieczyć przed korozją wg instrukcji. Miejsca gdzie pojawiła się rdza oczyścić do osiągnięcia II stopnia czystości. Rury pomalować farbą 6

7 olejną do gruntowania powierzchniową miniową 60% o symbolu ,następnie pomalować farbą syntetyczną nawierzchniową o symbolu XXX na kolor żółty. 7. Montaż gazomierza Gazomierze należy umieścić na ścianie wewnątrz budynku w miejscu łatwo dostępnym dla obsługi i kontroli. Gazomierz należy łączyć z rurociągiem za pomocą połączeń gwintowanych. Montaż gazomierza należy wykonać ściśle wg instrukcji producenta. Głowicę z zaworem odcinającym (ZO) można montować na rurociągach poziomych i pionowych. Niedopuszczalne jest montowanie w pozycji poziomej odwrotnej. W usytuowaniu głowicy z ZO uwzględniony musi być dogodny i bezpieczny dostęp do obsługi. W montażu zaworu ZO należy zapewnić właściwą sztywność instalacji, pozbawioną dodatkowych naprężeń przez zastosowanie odpowiednich podpór, obejm, wsporników. 8.Odbiór robót Po wykonaniu instalacji oraz zamontowaniu liczników gazowych należy dokonać odbioru instalacji. Odbiór instalacji gazowej polega na sprawdzeniu: a) zgodności wykonania instalacji: z projektem technicznym i ewentualnymi zmianami wprowadzonymi do tego projektu, z zapisami w dzienniku budowy dotyczącymi zmian i odstępstw od dokumentacji technicznej. b) atestów (aprobat technicznych, certyfikatów itp.) i innych dokumentów, których dostarczenie jest obowiązkiem dostawcy urządzeń i materiałów, c) protokołów wykonania prób i badań: protokół prób szczelności instalacji gazowej, protokół z odpowietrzenia i napełnienia gazem instalacji, protokoły plombowania z Gazowni protokół z badań urządzeń i zespołów stanowiących część urządzeń gazowych zasilanych prądem elektrycznym o napięciu wyższym niż bezpieczne. 9.Przepisy podstawowe [1] Warunki techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlano-Montażowych cz. II- Instalacje Sanitarne i Przemysłowe, wydane przez Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Warszawa 1974r. [2] Rozporządzenie Rady Ministrów z dn r. w sprawie dozoru technicznego (Dziennik Ustaw nr 8 z dn r.) [3] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (DZ. U. 75, poz. 690 z 2002r.) [4] Warunki techniczno organizacyjne podane w Katalogach Norm Pracy dla tego rodzaju robót [5] Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych i montażowych cz. II Instalacje sanitarne i przemysłowe 7

8 [6]. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. (Dz. U. Nr 74 poz. 836 z 1999 r. z późniejszymi zmianami) w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych. [7] Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 lipca (Dz. U. Nr 97 poz z 2001 z późniejszymi zmianami ) w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe. [8]. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz.690 z późniejszymi zmianami) w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. [9] Klimatyzacja, Wentylacja, Ogrzewnictwo Recknagel, 1994 [10] Instalacje gazów palnych technicznych oraz medycznych wykonanych z przewodów miedzianych. Wymagania techniczno-eksploatacyjne dr inż. W. Zając- Wstawska, dr inż. R. Zajda, dr J. Piwowarczyk, 2007 Polskie Normy: PN-80/H Rury stalowe bez szwu walcowane na gorąco, ogólnego stosowania". PN-87/C-96001,paliwa gazowe rozprowadzane wspólną siecią i przeznaczone dla gospodarki komunalnej". 9. Akty prawne, normy dotyczące Profipress Gas 1. Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych Dz. U. Nr 92 poz. 881 z dnia 30 kwietnia 2004 r. 2. Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych Dz. U. Nr 93 poz. 896 z dnia 30 kwietnia 2004 r. z późn. zmianami 3. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. Dz. U. Nr 80 poz. 718 z 2003 r. 4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim po-winny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 r. Dz. U. Nr 75 poz. 690 z 2002 r. 5. Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy Prawo energetyczne Dz. U. Nr 54 poz. 348 z 1997, Dz. U. Nr 153 poz z 2003 r. 6. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 lipca 2001 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe. Dz. U. Nr 97 poz z 2001 r. 7. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi dalekosiężne do transportu ropy naftowej i produktów i ich usytuowanie. Dz. U. Nr 98 poz z 2000 r. 8. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 grudnia 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi dalekosiężne do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie. Dz. U. Nr 1 poz. 8 z 2003 r. 9. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych. Dz. U. Nr 74 poz. 836 z 1999 r. 10. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 7 kwietnia 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Dz. U. Nr 109 poz z 2004 r. 8

9 11. Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 6 kwietnia 2004 r w sprawie szczegółowych warunków przyłączenia do sieci gazowych, ruchu i eksploatacji tych sieci. Dz. U. Nr 105 poz z 2004 r. 12. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie oceny poziomów substancji w powietrzu. Dz. U. Nr 87 poz. 798 z 2002 r Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu Dz. U. Nr 55 poz. 355 z 2002 r. 14. Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 lipca 2003 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie eksploatacji niektórych urządzeń ciśnieniowych. Dz. U. Nr 135 poz z 2003r. 15. Rozporządzenie Rady Ministrów Z dnia 16 lipca 2002 r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu. Dz. U. Nr 120 poz z 2002 r 16. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 6 września 1999 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy magazynowaniu, napełnianiu i rozprowadzaniu gazów płynnych. Dz. U. z dnia 17 września 1999 r. z późniejszymi zmianami. 17. Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 roku w sprawie szczegółowych zasad posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci. Dz. U. z dnia 21 maja 2003 r. z późniejszymi zmianami 1. PN-C-04750:2002 Paliwa gazowe - Klasyfikacja, oznaczenie i wymagania 2. PN-C-04753:2002 Gaz ziemny - Jakość gazu dostarczanego odbiorcom z sieci rozdzielczej 3. PN-C-96008:1998 Przetwory naftowe - Gazy węglowodorowe - Gazy skroplone C3-C4 4. PN-EN 1057:2006 (U) Miedź i stopy miedzi - Rury miedziane okrągłe bez szwu do wody i gazu stosowane w instalacjach sanitarnych i ogrzewania 5. PN-EN 1172:1999 Miedź i stopy miedzi - Blachy i taśmy dla budownictwa 6. PN-EN 1173:1999 Miedź i stopy miedzi - Oznaczenia stanów materiału 7. PN-EN :2004 Miedź i stopy miedzi - Łączniki instalacyjne - Część 1: Łączniki do rur miedzianych z końcówkami do kapilarnego lutowania miękkiego lub twardego 8. PN-EN :2004 Miedź i stopy miedzi - Łączniki instalacyjne - Część 2: Łączniki do rur miedzianych z końcówkami zaciskowymi 9. PN-EN :2004 Miedź i stopy miedzi - Łączniki instalacyjne - Część 3: Łączniki do rur z tworzyw sztucznych z końcówkami zaciskowymi 10. PN-EN :2004 Miedź i stopy miedzi - Łączniki instalacyjne - Część 4: Łączniki z końcówkami innymi niż do połączeń kapilarnych lub zaciskowych 11. PN-EN :2004 Miedź i stopy miedzi - Łączniki instalacyjne - Część 5: Łączniki do rur miedzianych z krótkimi końcówkami do kapilarnego lutowania twardego 12. PN-EN 1412:1998 Miedź i stopy miedzi - Europejski system numeryczny 13. PN-EN 1655:1999 Miedź i stopy miedzi - Deklaracje zgodności 14. PN-EN 13348:2004 Miedź i stopy miedzi - Rury miedziane okrągłe bez szwu do gazów medycznych lub próżni 15. PN-EN 13348:2004/A1:2005 (U) Miedź i stopy miedzi - Rury miedziane okrągłe bez szwu do gazów medycznych lub próżni 16. PN-EN ISO 6251:2001 Skroplone gazy węglowodorowe - Korodujące działanie na miedź- Badanie na płytce miedzianej 9

10 17. PN-EN 29453:2000 Luty miękkie - Skład chemiczny i postać 18. PN-EN 1044:2002 Lutowanie twarde - Spoiwa 19. PN-EN 1045:2001 Lutowanie twarde - Topniki do lutowania twardego Klasyfikacja i techniczne warunki dostawy 20. PN-EN 12797:2002 Lutowanie twarde - Badania niszczące złączy lutowanych na twardo 21. PN-EN 12797:2002/A1:2005 Lutowanie twarde - Badania niszczące złączy lutowanych na twardo 22. PN-EN 12799:2003 Lutowanie twarde - Badania nieniszczące złączy lutowanych na twardo 23. PN-EN 12799:2003/A1:2005 Lutowanie twarde - Badania nieniszczące złączy lutowanych na twardo 24. PN-EN 14324:2005 (U) Lutowanie twarde - Wytyczne dotyczące stosowania złączy lutowanych na twardo 25. PN-EN ISO 3677:2001 Spoiwa do lutowania miękkiego, twardego i lutospawania - Oznaczenie 26. PN-EN 737-3:2006 Systemy rurociągowe dla gazów medycznych - Część 3: Rurociągi dla sprężonych gazów medycznych i próżni 27. PN-EN 297:2002 Kotły centralnego ogrzewania opalane gazem. Kotły typu B11 i B11BS z palnikami atmosferycznymi o nominalnym obciążeniu cieplnym nie przekraczającym 70 kw 28. PN-93/M Kotły grzewcze niskotemperaturowe i średniotemperaturowe. Wymagania i badania. 29. PN-87/M Ogrzewacze pomieszczeń gazowe konwekcyjne. Wymagania i badania 30. PN-87/M Gazowe grzejniki wody przepływowej. Wymagania i badania. 31. PN-B :1999 Ogrzewnictwo. Kotłownie wbudowane na paliwa gazowe o gęstości względnej mniejszej niż 1. Wymagania. 32. Materiały informacyjne producentów rur miedzianych oraz osprzętu 1 0

11 Specyfikacja techniczna robót-kanały wentylacyjne i spalinowe 1. Wstęp W zakresie poniższego opracowania jest uporządkowanie i dobudowa przewodów kominowych w budynku mieszkalnym przy ul. Kossaka 2 w Katowicach Zakres robót obejmuje: 1.1 -dobudowę przewodów wentylacji grawitacyjnej Φ150/Φ uporządkowanie istniejących przewodów murowanych wymiana ław kominiarskich 2. Materiały Kanały wentylacyjne z blachy cynkowej gr.0,7 mm (wg.pn-81/h-92900) Uchwyty do mocowania kanałów Konstrukcja mocująca Zastosowane materiały winne być zgodne z wymaganiami podanymi w dokumentacji i posiadać odpowiednie atesty Techniki Budowlanej oraz Państwowego Zakładu Higieny. Obróbki blacharskie z blachy cynkowej o gr 0,7mm. 3 Sprzęt Do wykonania robót będą użyte podstawowe narzędzia mechaniczne i ręczne. wiertarka udarowa młot udarowy sprzęt instalacyjny nożyce gilotynowe spawarka 4 Transport Dowóz materiałów oraz sprzętu na budowę -Wykonawcy. Transport materiałów na budowie-ręczny Wywóz gruzu z budowy na odległość do 10 km -organizacja i sprzęt Wykonawcy 5 Wykonywanie robót Dobudowa przewodów wentylacyjnych wewnętrznych Wykucie otworów w stropie o wymiarach Φ150 dla montażu kratek Wykonanie przejścia w dachu dla kanałów wentylacyjnych. Przewody wentylacyjne wykonane będą z blachy cynkowej prowadzonej po ścianie. Mocowania kanałów do ściany co 2m. Kanały wentylacyjne prowadzone wewnątrz budynku wykonane będą na całej długości z blachy cynkowej w izolacji z wełny mineralnej Kanały wentylacyjne wykonane będą na całej długości z blachy cynkowej w izolacji z wełny mineralnej Obróbkę blacharską wokół komina wykonać z blachy cynkowej o gr. 0,7 mm. Całość robót wykonać zgodnie z dokumentacją, Rozporządzeniem Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. ( DZ.U. nr 75 z 2002r: ) oraz przy zachowaniu przepisów BHP i p. poż Przed przystąpieniem do robót należy zdemontować fragment dachówki o powierzchni umożliwiającej montaż kanałów powyżej dachu. Wyprowadzenie przewodów ponad dach wg.pn-89/b

12 6 Kontrola jakości robót Kontrola jakości wykonania przewodów kominowych obejmuje częściowe odbiory dokonywane podczas montażu poszczególnych przewodów(przed zamurowaniem otworów montażowych oraz przed zaizolowaniem) oraz odbiór końcowy po ich wykonaniu. Odbiór robót powinien odbywać się przy udziale kominiarza i kończyć się protokołem. Protokół należy sporządzić w trzech egzemplarzach-dla inspektora nadzoru kierownika robót oraz kominiarza 7 Obmiar robót Na podstawie dokumentacji 8 Odbiór robót Należy wykonać dwustopniowy odbiór robót. Pierwszy po wykonaniu przewodów wentylacyjnych (przed zamurowaniem otworów montażowych oraz przed izolacją przewodów wentylacyjnych) Drugi końcowy po wykonaniu wszystkich robót. W skład komisji wchodzi: kierownik robót montażowych przedstawiciel inwestora przedstawiciel wspólnoty mieszkaniowej Przy odbiorze końcowym należy sprawdzić zgodność wykonania z projektem technicznym wraz z ewentualnymi zapisami w dzienniku budowy Przy odbiorze końcowym należy przedstawić komisji następujące dokumenty: dokumentacje techniczną z naniesionymi ewentualnymi zmianami i uzupełnieniami dokonanymi w czasie budowy dziennik budowy i książka obmiarów protokoły wykonanych prób i badań 9 Podstawy płatności Podstawą wystawienia faktury za wykonane prace jest protokół odbioru robót zatwierdzony przez inspektora nadzoru oraz postanowienia umowy. 10 Przepisy, normy i instrukcje przywołane w specyfikacji Całość robót wykonać zgodnie z dokumentacją, Rozporządzeniem Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. ( DZ.U. nr 75 z 2002r: ) oraz przy zachowaniu przepisów BHP i p. poż.. 11 Dokumentacja robót Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. /DZ.U.nr 75/ z późniejszymi zmianami w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. PN-83/B Wentylacja w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej. PN-98/B Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne murowane z cegły. Wymagania i badania przy odbiorze. PN-B Przewody wentylacyjne. Szczelność. Wykonanie i badanie przy odbiorze. 1 2

13 PN-61/B Roboty blacharskie budowlane z blachy stalowej ocynkowanej i cynkowej. Wymagania i badania przy odbiorze. RMBiPMB z 28 marca 1972r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlano-montażowych i rozbiórkowych. 12 Uwagi Gruz wywieźć na wysypisko odpadów komunalnych. 1 3