Zdążyć przed Panem Bogiem... strona 5 MAM MARZENIE

Transkrypt

1 60-LECIE BIBLIOTEKI PUBLICZNEJ W SUCHYM LESIE Fotoreportaż strona 4 Zdążyć przed Panem Bogiem... strona 5 MAM MARZENIE Jesteśmy laureatem nagrody Business Centre Club Ostre Pióro 2006 ZAPRASZAMY do serwisu RENAULT AUTODRAP SERWIS MECHANICZNY NAPRAWY BLACHARSKO-LAKIERNICZE CZĘŚCI ZAMIENNE ASSISTANCE 24h zgłaszanie i likwidacja szkód Poznań, ul. Złotowska 85 SERWIS MECHANICZNY NAPRAWY BLACHARSKO-LAKIERNICZE CZĘŚCI ZAMIENNE Najchętniej czytany w WIELKOPOLSCE Rok VII Numer 23/169 3 grudnia 2008 ISSN twoj-tydzien@wp.pl Nr indeksu CENA 1,50 zł (w tym 7% VAT) Dwutygodnik. Ukazuje się od 15 maja 2002 roku. Jesteśmy laureatem nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy RP Dziennikarskie Koziołki 2007 Polityk powinien się spowiada spowiadać strona 3 Fundacja Mam Marzenie zaprasza na Wielką Galę Charytatywną Spełniamy Marzenia Koncert odbędzie się w niedzielę 21 grudnia 2008 r. o godz w Auli UAM przy ul. Wieniawskiego w Poznaniu. Wystąpią: Małgorzata Kożuchowska, Hanna Banaszak, Oliwia Mrowicka, Stanisław Soyka, Vox, Andrzej Tatarski, Kasia Wilk, Sylwia Grzeszczak i Liber, Wolny Band, AudioFeels, Po Trzecie, uczniowie Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Poznaniu, Pod honorowym patronatem Marszałka Województwa Wielkopolskiego Marka Woźniaka i Starosty Poznańskiego Jana Grabkowskiego. Całkowity dochód z Gali zostanie przeznaczony na spełnianie marzeń chorych dzieci. Zaproszenia dostępne w kasie Auli UAM, ul. Wieniawskiego 1, CIM, ul Ratajczaka 44. Szczegółowe informacje: tel lub Patronat medialny Rozmowa z ADAMEM NOWAKIEM, liderem, twórcą tekstów, gitarzystą i wokalistą zespołu Raz, Dwa, Trzy Następny numer ukaże się w środę 24 grudnia

2 2 środa 3 grudnia 2008 Remigia Blandzi ul. Nałęczowska Poznań Tel tel. kom Tutaj kupisz kosmetyki Wella, Bacchara ZAPRASZAM od poniedziałku do piątku soboty Stylistka pomoże dobrać idealną fryzurę, która podkreśli i uzupełni kreację sylwestrową. CIEKAWOSTKI KOSMETYCZNE Kolorowa PALOMA Kosmetyki do makijażu z nowej kolekcji PALOMA to propozycja preparatów wysokiej jakości za przystępną cenę. Oferta kolorystyczna daje szeroki wybór wszystkim paniom dbającym o urodę. Błyszczyk do ust deserowy SWEET KISS PALOMA w 5 wyjątkowych smakach i kolorach: wafelek, tutti-frutti, cola, słodka wanilia i mleczna czekolada. Zawiera aromaty spożywcze, dzięki czemu jest bezpieczny w użyciu. Dzięki kolagenowi oraz kompleksowi witamin, usta są dokładnie nawilżone. Zawarta w błyszczyku lecytyna regeneruje naskórek ust, a także poprawia ich koloryt na dłużej, zaś olejek lawendowy działa antyseptycznie i stymuluje tworzenie się nowej tkanki. Cena: 6,50, 15 ml. Makijaż wykonany przy wykorzystaniu Kredki automatycznej eyelinera PALOMA, doskonale podkreśla kształt oka, spojrzenie nabiera głębi i tajemniczości. Kolory są nasycone, a makijaż trwały. Łatwa aplikacja umożliwia precyzyjne wykonanie idealnej linii, pozwala uzyskać efekt makijażu zarówno klasycznego, jak i ekstrawaganckiego. Eyeliner może być stosowany przez osoby noszące szkła kontaktowe. Wykręcana kredka automatyczna, dostępna jest w trzech kolorach: czarnym, szarym i bakłażana. Cena 7 zł, 5 g. Trójwymiarowe ozdoby do paznokci Nail Art 3D oferowane są w 6 wariantach. Arkusik ma lekko wypukłe naklejki, które można stosować zarówno do zdobienia paznokci naturalnych, akrylowych czy żelowych. Doskonale przylegają do powierzchni paznokcia. Stabilne kolorystycznie. Samoprzylepne, precyzyjnie wycięte, bardzo elastyczne. Ozdoby nakłada się bezpośrednio na paznokieć pomalowany lakierem bezbarwnym lub kolorowym, lekko dociskając. Kolejny krok to pomalowanie paznokcia jedną warstwą utwardzacza i...efekt gwarantowany. Cena ok. 5 zł. Ceramiczna emalia do paznokci PALOMA o pięknym połysku i wyjątkowej trwałości. Unikalne komponenty ceramiczne oraz specjalna kompozycja żywic pozwoliły na uzyskanie emalii twardszej i odporniejszej na ścieranie, niż tradycyjna emalia. Nie odpryskuje i doskonale chroni paznokcie przed złamaniem. Wyjątkowo szybko wysycha, tworząc równomierną, gładką powłokę na płytce paznokcia. Dodatkowym atutem nowej emalii jest dwuelementowa nakrętka, znakomicie ułatwiająca precyzyjną aplikację emalii. Dostępna w 24 pięknych, harmonijnie dobranych barwach. Na uwagę zasługuje zwłaszcza kolor nr 20 w pięknej, głębokiej klasycznej czerwieni! Cena: 6,50 zł, 15 ml. Pojedyncze, opalizujące, cienie do powiek Diamond PA- LOMA występują w 12 modnych kolorach. Delikatna konsystencja sprawia, że cienie łatwo się rozprowadzają, zapewniając długotrwały efekt. Zawarta w cieniach skrobia kukurydziana (Zea Mays) ma właściwości absorbujące nadmiar wilgoci, dzięki czemu kosmetyk nie rozmazuje się. Glina biała (kaolin) oraz lanolina - popularne spoiwa i nośniki dla barwników w kosmetykach kolorowych absorbują łój oraz pot, dając efekt wygładzenia i zmatowienia skóry. Cienie Diamond latem pozwalają uzyskać naturalny i świeży efekt, a w okresie sylwestrowym dodają oczom blasku. Cena: 7 zł, 8 ml. Korektor w sztyfcie marki PALOMA dostępny jest w 3 wariantach kolorystycznych. Jeden z korektorów maskuje przebarwienia, drugi wypryski, natomiast trzeci niweluje widoczne cienie pod oczami. Korektor jest niezwykle wydajny, prawie bezzapachowy, posiada delikatną, aksamitną konsystencję ułatwiającą aplikację. Dzięki zawartości silikonów, nie zbiera się w zagłębieniach skóry i zmarszczkach. Dobrze pokrywa zmienione pod względem koloru miejsca, pozwalając jednocześnie skórze swobodnie oddychać. Cena: 6 zł, 5g. Perfekcyjnie wydłużający i odżywiający tusz do rzęs PA- LOMA nie rozmazuje się i nie osypuje. Zastosowane ceramidy aktywnie nawilżają rzęsy, zapobiegając nadmiernej utracie wody, odbudowują ubytki w strukturze rzęs oraz wzmacniają ich odporność. Tusz tworzy na rzęsach gładką warstwę, dając jednocześnie efekt maksymalnego ich wydłużenia. Szczoteczka do tuszu dzięki specjalnemu ułożeniu włosków dokładnie pokrywa rzęsy intensywnym kolorem, jednocześnie je rozdzielając. Cena: 10 zł, 8 ml. KONKURS Mamy dla Państwa 15 zestawów kosmetyków do makijażu Paloma o wartości ponad 57 złotych, ufundowanych przez firmę UNIKOLOR (Lakier do paznokci Ceramic, Mascara Ultra Volume, Kredka automatyczna do oczu, Cień do oczu Diamond, Błyszczyk do ust deserowy, Korektor w sztyfcie, Naklejki na paznokcie 2 szt) Aby wziąć udział w konkursie należy przysłać SMS na numer telefonu: W treści SMS-a prosimy wpisać: PALOMA, Imię i nazwisko, numer telefonu kontaktowego oraz odpowiedź: - Wymień dwa produkty do pielęgnacji rąk i paznokci PALOMA Aby sprawdzić, czy odpowiedź jest prawidłowa radzimy wejść na stronę Na SMS-y czekamy do 21 grudnia 2008 roku. Koszt SMS 1,22 (brutto). Informujemy, że Redakcja Twojego TY- GODNIA WIELKOPOLSKIEGO nikomu nie udostępnia danych czytelników. Stronę opracowała Monika Mańkowska

3 GOŚĆ NUMERU środa 3 grudnia Polityk powinien się spowiadać Rozmowa z ADAMEM NOWAKIEM, liderem, twórcą tekstów, gitarzystą i wokalistą zespołu Raz, Dwa, Trzy - Adam Nowak wydaje się zwykłym człowiekiem, którego można minąć niezauważalnie na ulicy, a jednocześnie pełnym niezwykłej wrażliwości i mądrości. Taka jest prawda o panu? To pewnie jedna z definicji Adama Nowaka, zresztą bardzo trafna. Wielu z nas jest dokładnie takich samych. Tylko część zapomniała o wrażliwości. To trochę dziwne, skoro każdy był kiedyś dzieckiem. Przecież nikt nie urodził się od razu dorosły. W związku z tym, każdy z nas potrafi być normalnym człowiekiem, ma swoją wrażliwość, tylko czasami gdzieś po drodze ją gubi. Nie jestem żadnym wzorem, tylko jednym z wielu Nowaków, obywateli tego pięknego kraju. Po prostu, uczę się od większych ode mnie. - Na przykład, od Agnieszki Osieckiej i Wojciecha Młynarskiego? - Tego nie wiem, bo nie w mojej gestii jest ocena pana Wojciecha i pani Agnieszki. Bardzo ich cenię. Ich postawy i zachowania zawsze były mądre, przemyślane, z korzyścią dla nich i słuchaczy. Ale moi mistrzowie są FOT. HANNA KAUP gdzie indziej. Duchowym był ojciec święty Jan Paweł II. Stają się nimi też różni ludzie, których spotykam na swej drodze, a pozornie niczym się nie wyróżniają. Codziennie rano dziękuję Bogu, że mam gdzie jechać i mogę przed kimś takim występować. - Ma pan dług wobec Niego? - Tak jak wszyscy. Dostaliśmy od niego życie i jesteśmy mu dłużni przeżyć je w najlepszy ze sposobów, które odnajdziemy. Ja swoje będę podsumowywał pod koniec. Teraz jestem w połowie. Śmiem twierdzić, że już w tej drugiej. - Zespół Raz, Dwa, Trzy jest już pełnoletni. Wasza muzyka, teksty są dozwolone od 18 lat? - Mam nadzieję, że nie. Cenzura nie wchodzi u nas w rachubę, aczkolwiek próbowano ocenzurować piosenkę Talerzyk z niewinnym słowem dupa. A przecież znajduje się ono w słowniku języka polskiego, więc nie ma w nim nic niestosownego. Jednak są sytuacje, w których nie śpiewamy tego utworu na przykład, w świątyniach. To miejsce, gdzie nie godzi się używać takiego słowa. Ale zazwyczaj grywamy go na każdym koncercie i nie ma powodów, by tego zabraniać. Bywają gorsze teksty, na które wielu z nas obojętnieje. - Utwory zespołu Raz, Dwa, Trzy są bardzo blisko wartości typu wolność, solidarność itp. A jak blisko są Adam Nowak i polityka? - Jestem niezaangażowany w politykę z absolutnie autorskiego wyboru. Nie ciekawi mnie ta przestrzeń funkcjonowania w społeczeństwie. Ale wiem doskonale, że polityka od najmłodszych lat interesowała się naszą rodziną i trochę mną. Siłą rzeczy ja się nią trochę zainteresowałem, ale tak, by pozostać przyzwoitym. Udało mi się jednak nie zabrnąć w tej wędrówce za daleko i to mnie bardzo cieszy. Na drodze polityka zawsze czai się jakiś interes do zrobienia. A ja nie jestem człowiekiem od zbijania kapitału, tylko od porozumiewania się z ludźmi. To już na starcie skreśla mnie jako polityka. Nigdy nie miałem zamiaru nim zostać. Od dawien dawna twierdzę, że polityk niczym się nie różni od innych ludzi. Został tylko wybrany przez społeczeństwo jakimś dziwnym trafem. Powinien mu służyć. Ale to, że większość polityków tego nie robi, jest nagminne. Udowadniają to na każdym kroku, bo zamiast zajmować się obywatelami, wybierają własny biznes. Media też wielokrotnie to potwierdziły. Polityków trzeba brać do tablicy i wypytywać, co robią dla obywateli. Oni muszą się publicznie spowiadać ze swoich dokonań. - Lech Wałęsa bywa niekiedy ostro atakowany. Co pan o tym sądzi? - Jestem rękami i nogami za etosem Lecha Wałęsy jako przywódcy Solidarności. I żadna zmiana w tej historii nie spowoduje, że nagle pojawią się nowi bohaterowie. Choć wiem, że wielu z nich stoi już w blokach startowych i szykuje się do zajęcia pozycji Lecha Wałęsy. Podziwiałem go od samego początku, jak tylko został przywódcą ruchu robotniczego. Jestem poruszony słabościami, które przydarzyły mu się w życiu. Nie mam mu czego wybaczać, bo żadne złe czynności z jego strony mnie nie dotknęły, nie uraziły. Ja Lecha Wałęsę szanuję i uważam, że należy dbać o jego dobre imię. - Raz, Dwa, Trzy jest ciągle w trasie. Rodzinna Zielona Góra to teraz tylko wpis w dowodzie osobistym? - Zielonej Górze mieszka część zespołu. Spotykamy się tam na trasach, próbach. Przez wiele lat prezentowaliśmy tam premierowe utwory. Przychodzili ludzie, którzy znają nas od lat. Ich nie dało się oszukać. To była dobra weryfikacja naszych umiejętności. Ten papierek lakmusowy zanurzony w zielonogórskiej publiczności przy premierze płyty z piosenkami Agnieszki Osieckiej, przy płytach Cztery, Niecud, Trudno nie wierzyć w nic, i z piosenkami Wojciecha Młynarskiego, sprawdził się. Dowodem są złote płyty, nagrody, a przede wszystkim uznanie słuchaczy. - Województwo lubuskie świętowało 30 sierpnia swoje dziesięciolecie. Nie uważa pan, że to sztuczny twór administracyjny? - Z powodu powojennego przesunięcia Polski mamy kłopot z ziemiami zachodnimi. Część ludności rdzennej wypędzono stamtąd. A na jej miejsce przyszli ludzie z innych części kraju, z już ugruntowaną tożsamością i nie chcieli stworzyć nowej. Teraz jest moda, by łączyć się w wielkie aglomeracje. Taki pomysł pojawił się w Toruniu i Bydgoszczy, na Śląsku, bo wspólnie jest łatwiej coś osiągnąć. Ale decyzje i tak podejmuje się w większym ośrodku. Drugie miasto jest z tyłu. Poradziło sobie z tym Trójmiasto, które dziś świetnie się rozwija. Może to dobrze, bo ludzie lubią przyjeżdżać do wielkich miast, ale zanim Zielona Góra połączy się z Gorzowem jeszcze minie kilkadziesiąt lat, bo dzieli nas ponad 100 kilometrów. Wierzę jednak, że w przyszłości wielka, piękna zgoda nastąpi. - Kim jest Patryk, którego adres internetowy ma pan na koszulce? - To chłopiec w śpiączce aktywnej. Dwa lata temu operowano go w Szczecinie, ale -lekarze popełnili błąd. Czteroletni Patryk zmienił się ze zdrowego chłopca, w chorego, którego trzeba wciąż rehabilitować. Akcję ratowania Patryka rozpoczęła moja przyjaciółka Wioletta Janiszewska. Ja jej pomagam. Jestem banerem. Mógłbym nosić koszulkę z Che Guevarą czy Leninem, ale nie lubię manifestacji ideami, które już są nieczynne. A pomoc Patrykowi, to idea bardzo aktualna. - Ta manifestacja dobrocią ma mu pomóc? - Nie jest to manifestacja dobrocią, to po prostu manifestacja potrzeby Patryka. Rozmawiała MAŁGORZATA DOBROWOLSKA Adam Nowak (urodzony 28 września 1963 w Poznaniu) lider, twórca większości tekstów, gitarzysta i wokalista zespołu Raz, Dwa, Trzy. Pochodzi z Poznania. Jest absolwentem technikum gastronomicznego, przez kilka lat pracował jako kelner. Studiował też pedagogikę kulturalno-oświatową w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze. Z zielonogórskim środowiskiem akademickim wiąże się artystyczny rozwój Adama Nowaka. Był tam aktorem kabaretów: Drugi Garnitur ( , kierownik) i Grupy Działań Odurzających Kibuc. W 1989 współpracował z kabaretem Potem. Zespół Raz, Dwa, Trzy założył w 1990 roku. W 1997 roku stworzył muzykę do filmu Historie miłosne Jerzego Stuhra. W 2004 roku krakowskie wydawnictwo Paganini wydało książkę Trudno nie wierzyć w nic wywiad-rzekę z Adamem Nowakiem (rozmowę prowadził Cezary Sękalski). W wywiadzie tym artysta analizuje swe utwory przez pryzmat doświadczeń duchowych, zwłaszcza religijnych. W 2005 roku, na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie otrzymał Nagrodę im. Jacka Kaczmarskiego za całokształt twórczości. W 2008, na XLV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu poprowadził koncert Debiuty. Adam Nowak mieszka obecnie pod Toruniem. Jego żoną jest aktorka teatralna Dorota Nowak. Ma czwórkę dzieci; synów Stanisława i Jana oraz córki Barbarę i Zofię.

4 4 środa 3 grudnia LECIE BIBLIOTEKI PUBLICZNEJ W SUCHYM LESIE LISTOPADA w Hotelu-Restauracji 21 Ogród Samków w Chludowie (Gmina Suchy Las) odbył się koncert Hanny Banaszak. Był to koncert z okazji 60-lecia Biblioteki Publicznej Gminy Suchy Las imienia Jerzego Mańkowskiego. Wieczór rozpoczął się od składania i przyjmowania życzeń z okazji jubileuszu. W spotkaniu tym uczestniczyli między innymi Marek Woźniak marszałek województwa wielkopolskiego, Grzegorz Wojtera wójt gminy Suchy Las oraz rodzina Patrona biblioteki z Żoną Marią Mańkowską i synami Wojciechem oraz Tomaszem. Urszula Habrych jako szefowa biblioteki odbierała w imieniu bibliotekarzy kwiaty, życzenia i gratulacje. A sama prosiła tylko o jedno by w najbliższym czasie Ośrodek Kultury w Suchym Lesie mógł się przeprowadzić do nowej siedziby, w której byłyby lepsze warunki do pracy. Potem przy pełnej widowni odbył się rewelacyjny koncert Hanny Banaszak, a następnie zaproszeni goście skosztowali jubileuszowego tortu. (red) FOTOREPORTAŻ BARBARY STACHOWIAK 1. Żona Patrona biblioteki Maria Mańkowska. 2. Urszula Habrych odbierała tego dnia sporo gratulacji. 3. Grzegorz Wojtera wójt gminy Suchy Las. 4. Marek Woźniak marszałek województwa wielkopolskiego i Urszula Habrych 5. Urszula Habrych dyrektor Ośrodka Kultury w Suchym Lesie i biblioteki. 6. Tomasz Mańkowski syn Patrona.

5 NASZ PATRONAT środa 3 grudnia Zdążyć przed Panem Bogiem... Fundacja Mam Marzenie powstała w Polsce 5 lat temu, aby spełniać marzenia dzieci cierpiących na choroby zagrażające życiu. Przez te pięć lata powstało kilkanaście oddziałów Fundacji w miastach, gdzie są dziecięce hospicja i oddziały onkologiczne oraz hematologiczne, a spełniono prawie 1500 dziecięcych marzeń. Oddział Poznań to jeden z pierwszych oddziałów fundacji, który zrzesza 150 wolontariuszy i spełnił już 237 marzeń chorych dzieci. Na spełnienie swoich marzeń czeka jeszcze 19 chorych marzycieli. MONIKA MAŃKOWSKA szystko zaczęło się od Pio- Piwowarczyka, młode- Wtra go Polaka, który pracując w Stanach Zjednoczonych działał też w amerykańskiej fundacji Make a wish (spełniać marzenie). Wtedy to Piotr zorientował się, że wśród dzieci, których marzenia spełniano, nie spotyka polskich nazwisk. To trzeba było zmienić. Fundacja ma podstawową zasadę - spełnia marzenia dzieci ciężko chorych z zagrożeniem życia w wieku od 3 do 18 lat. Nie można więc było utworzyć oddziału, który by służył polskim dzieciom. Pan Piotr postanowił więc wrócić do Polski i w Krakowie, gdzie mieszkał, założył fundację Mam Marzenie dla polskich chorych dzieci. Oddział poznański utworzył Tomasz Moczerniuk, który przeniósł się tu z Krakowa, gdy założył rodzinę. Dane te zmieniają się szybko, ale dzisiaj mamy ponad 150 wolontariuszy i 237 spełnionych marzeń. To naprawdę dużo mówi Ewa Stolarska, prezes Zarządu Fundacji Mam Marzenie w Poznaniu. Cieszy nas, że zwiększa się również liczba sponsorów, dzięki którym możemy te marzenia realizować. Niektórzy z nich są z nami już od jakiegoś czasu i pomogli nam zrealizować kilka marzeń. Okazuje się, że wiele jest tych ciężko chorych, ale zawsze wierzymy, że dziecko wyzdrowieje. Gdy pierwszych kilku naszych marzycieli odeszło, był to dramat dla młodych wolontariuszy. Starałam się ich wtedy przekonać, że naszym celem jest, abyśmy zdążyli z realizacją marzenia przed Panem Bogiem. W kończącym się 2008 roku w Oddziale w Poznaniu udało się spełnić 38 marzeń. Oto kilka przykładów spełnionych marzeń. 6-letni Aleks marzył o wyjeździe do parku dinozaurów i wyjechał w lipcu dzięki pomocy ZA- UROLANDIA.PL; 10-letni Czarek chciał zobaczyć na własne oczy mecz piłkarski FC Barcelona w Barcelonie stało się tak 11 listopada dzięki pomocy BZ WBK; 3-letnia Zuzia chciała zostać księżniczką i... została nią 28 października (sponsorzy: Szkoła Podstawowa i Gimnazjum ŁEJE- RY w Poznaniu, Muzeum Miasta Poznania, Hipodrom Wola, Hotel Sheraton w Poznaniu);16-letnia Jagoda marzyła o wyjeździe do Paryża i zobaczyła stolicę Francji w dniach października (sponsor: Uczestnicy Wielkiej Gali Charytatywnej Spełniamy marzenia w 2007 roku); 13-letni Marcin chciał polecieć samolotem I klasą i... poleciał 10 września do Londynu (sponsor: ING); 15-letnia Marta marzyła o profesjonalnej sesji zdjęciowej i portfolio sesja odbyła się 1 sierpnia dzięki Agencji Reklamowej RARAPI; 17-letnia Sylwia marzyła o aparacie cyfrowym z obiektywami i statywem 25 czerwca spełniono to marzenie, a sponsorem był Marek Woźniak marszałek województwa wielkopolskiego; 6-letnia Julia otrzymała 9 lutego dzięki pomocy Powiatu Poznańskiego specjalnie przystosowany dla niewidzących dwuosobowy rower letni Czarek chciał zobaczyć na własne oczy mecz piłkarski FC Barcelona w Barcelonie FOT. (2X) ARCHIWUM 15-letnia Marta marzyła o profesjonalnej sesji zdjęciowej i portfolio W poczekalni czeka 19 marzycieli. 17-letnia Paulina marzy o czarnym laptopie z Internetem; 7-letnia Zuzia chciałaby zostać księżniczką; 18-letni Kamil chciałby zobaczyć na żywo mecz reprezentacji Polski w siatkówce i potem spotkać się z zawodnikami; 11-letnia Zuzanna chciałaby przejechać się na koniu; 17- -letni Krzysztof marzy o telefonie komórkowym; 18-letni Gracjan chciałby spotkać się z Michio Kaku; 8-letni Staś chciałby zostać chirurgiem; 16-letni Piotr marzy o wyjeździe do Hiszpanii; 6-letnia Ola chciałaby zostać królową; 13-letni kamil marzy o wyjeździe do Grecji; 6-letni Mikołaj chciałby pojechać do delfinarium; 17-letnia Kasia marzy o Paryżu; tak samo 14-letni Dawid; 13-letni Adam marzy o laptopie; 14-letnia Małgosia chciałaby zmienić wystrój swojego pokoju; 15-letnia Natalia marzy o rodzinie zastępczej; 12-letnia Magda chciałaby mieć niebieskiego laptopa; 15- -letnia Asia marzy o wyjeździe do Hiszpanii nad ciepłe morze; 13- -letni Filip chciałby odwiedzić fabrykę Ferrari... Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą (ks. Jan Twardowski, poeta) to motto Fundacji. Ale to przecież od nas wszystkich zależy, czy zdążymy... Fundacja Mam Marzenie, zainspirowana spełnieniem ostatniego życzenia Chrisa Greciusa, którego śmierć stała się początkiem światowego ruchu spełniania marzeń chorych dzieci powstała, aby spełniać marzenia polskich dzieci cierpiących na choroby zagrażające ich życiu. Przez swoją działalność chcemy dostarczyć chorym dzieciom i ich rodzinom niezapomnianych wrażeń, które wniosą w ich życie radość, siłę do walki z chorobą i nadzieję na przyszłość. Celem Fundacji jest dotarcie do wszystkich polskich dzieci żyjących z chorobą zagrażającą ich życiu i wniesienie w nie niezwykłego, pozytywnego przeżycia. Fundacja dąży do tego, aby żadne marzenie polskiego dziecka nie pozostało niespełnione, bez względu na status społeczny rodziny i jej miejsce zamieszkania. W procesie spełniania marzenia staramy się, aby najbliższa rodzina dziecka mogła na moment zapomnieć o tragedii, jaka ją spotkała. Jako organizacja oparta na zasadach wolontariatu dążymy do tego, aby skupiać wokół siebie ludzi o wielkim sercu, otwartych na potrzeby chorych i słabszych. Dobro dziecka jest najwyższą wartością, jaką kierujemy się w naszej działalności. Spełniając dziecięce marzenie czynnie współpracujemy z lekarzem prowadzącym dziecka, jego rodziną, szkołą i otoczeniem, włączając ich w ten proces. Dążymy do tego, aby każdy wolontariusz czuł się częścią wspólnoty, która korzystając z talentu, czasu i wiedzy swoich członków wypełnia misję statutową fundacji. Nasza organizacja nie przyjmuje darów pochodzących w jej przekonaniu od osób i firm, które swoją działalnością szkodzą dzieciom w szczególności od producentów broni, alkoholu i papierosów. Fundacja jest organizacją apolityczną i otwartą światopoglądowo na wszystkich, którzy kierując się chęcią bezinteresownej pomocy chorym dzieciom chcą stać się częścią magicznego procesu spełniania marzeń. KOMU POMAGAMY? Do programu Fundacji może zostać zakwalifikowane każde dziecko między 3 a 18 rokiem życia (ankieta zgłoszeniowa musi wpłynąć do biura przed 18-tymi urodzinami dziecka - decyduje data stempla pocztowego), które cierpi na chorobę zagrażającą jego życiu, tj. albo nieuleczalną chorobę genetyczną (np.: mukowiscydoza, postępująca dystrofia mięśni) albo chorobę nabytą o niekorzystnych rokowaniach (wznowa, rozsiew, powikłania neurologiczne, brak spodziewanych efektów zastosowanej terapii), która w opinii lekarza prowadzącego w czasie wypełniania ankiety zgłoszeniowej może być przyczyną śmierci dziecka. Wśród diagnoz lekarskich kandydatów zakwalifikowanych do programu Fundacji Mam Marzenie są: AIDS/HIV; rak mózgu; rak wątroby; mukowiscydoza; niewydolność nerek - stadium końcowe; anemia plastyczna; postępujący zanik mięśni; chłoniak nieziarnisty; guz Ewinga; choroba Hodgkina; białaczka limfoblastyczna i szpikowa (wznowa choroby); medulloblastoma; neuroblastoma (N); rozszczep kręgosłupa (Spina Bifida); osteogenesis imperfecta (ciężkie przypadki). Lekarz specjalista prowadzący dziecko wydaje pisemne oświadczenie, czy w konkretnym przypadku istnieje zagrożenie życia pacjenta i na czym ono polega. Spełniając marzenie chorego dziecka wolontariusze muszą upewnić się, że wypowiedziane marzenie jest jego własnym wyborem i że nikt z członków rodziny nie wpłynął na decyzję dziecka. Fundacja nie spełnia marzeń, które nie odpowiadają wiekowi i rozwojowi psychicznemu dziecka oraz tych, które mieszczą się w jednej z następujących kategorii: pokrywanie kosztów leczenia, rehabilitacji i zakup sprzętu medycznego dla dziecka; prośba o gotówkę lub jej ekwiwalenty (depozyty bankowe, akcje, obligacje itd); pojazdy mechaniczne (włączając samochody, skutery, gokardy, łodzie motorowe i samoloty); wszelkiego rodzaju przebudowy i dobudowy budynków mieszkalnych; baseny ziemne i naziemne; wszelkiego rodzaju broń (myśliwska, sportowa) i przedmioty mogące służyć jako broń oraz amunicja. W przypadku dzieci, z którymi nie ma kontaktu werbalnego i opóźnionymi w rozwoju psychicznym w stosunku do swojego wieku, Fundacja może skorzystać z pomocy psychologa dziecięcego w celu ustalenia marzenia chorego dziecka. Zgłoś dziecko!

6 6 środa 3 grudnia 2008 BŁĘKITNA KARTA Parlament Europejski opowiedział się za wdrożeniem systemu Europejskiej Błękitnej Karty (na wzór zielonej kart w USA) dla wykwalifikowanych imigrantów. W ciągu następnych dwóch dekad, w Unii zabraknie dwudziestu milionów wykwalifikowanych pracowników - zwłaszcza w dziedzinie inżynierii i technologii komputerowych. Posłowie chcą ułatwić podjęcie pracy specjalistom z państw trzecich. UE potrzebuje imigrantów zarobkowych ze względu na starzejące się społeczeństwo i zmiany demograficzne, dlatego posłowie popierają wszelkie środki mające na celu zwiększenie atrakcyjności Unii Europejskiej dla pracowników najbardziej wykwalifikowanych. W porównaniu ze Stanami Zjednoczonymi Unia Europejska posiada bardzo niekorzystną strukturę imigracji. Do UE przybywa zaledwie 5,5% wysoko wykwalifikowanych migrantów z krajów Maghrebu, podczas gdy Stany Zjednoczone lub Kanadę wybiera 54% z nich. UE przyjęła natomiast najwięcej niewykwalifikowanych pracowników z krajów Maghrebu (87%). Jeżeli chodzi o wysoko wykwalifikowanych pracowników ze wszystkich krajów trzecich, UE z udziałem 1,72% w ogólnym zatrudnieniu również zdecydowanie odbiega od pozostałych znaczących krajów imigracyjnych, takich jak Australia (9,9%), Kanada (7,3%), Stany Zjednoczone (3,2%) i Szwajcaria (5,3%). Główną przyczyną niskiej atrakcyjności UE jako celu migracji jest 27 różnych systemów przyjmowania migrantów w UE, co znacznie utrudnia przemieszczanie się przyjezdnych z jednego państwa do drugiego. Kartę mogłyby uzyskać osoby z dyplomem ukończenia szkoły wyższej lub wyższej szkoły zawodowej oraz osoby z pięcioletnim doświadczeniem zawodowym, które m.in. przedstawią ważną umowę o pracę lub wiążącą ofertę pracy dotyczącą zatrudnienia oraz przez okres co najmniej jednego roku w danym państwie członkowskim. Posłowie proponują ustalenie dolnej granicy minimalnego wynagrodzenia przyjmowanych imigrantów na poziomie 1,7 przeciętnego wynagrodzenia brutto w danym państwie członkowskim. Wynagrodzenie nie może być niższe od wynagrodzenia, które przysługuje lub przysługiwałoby pracownikowi wykonującemu porównywalną pracę w kraju przyjmującym. Błękitna Karta miałaby funkcjonować, jako zezwolenie na pobyt i na pracę przez trzy lata z możliwością przedłużenia o co najmniej dwa kolejne lata. Jeżeli umowa o pracę dotyczy okresu krótszego niż trzy lata, błękitna karta będzie wydana się na okres obowiązywania tej umowy o pracę plus sześć miesięcy. Posiadacz błękitnej karty UE legalnie przebywający przez 36 miesięcy w jednym państwie członkowskim będzie mógł podejmować pracę w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji w innym państwie członkowskim w momencie, gdy zamieszkuje on w pierwszym państwie członkowskim. Na podstawie błękitnej karty w UE będą mogli przebywać i podejmować pracę również członkowie rodzin pracowników, którzy nabywać będą również prawo do opieki socjalnej w kraju, w którym przebywają. O SYTUACJI W DEMOKRATYCZNEJ REPUBLICE KONGA Parlament Europejski przyjął dziś rezolucję w sprawie pogarszającej się sytuacji we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga. Posłowie w przyjętej rezolucji wyrazili głębokie oburzenie z powodu masakr oraz zbrodni przeciwko ludzkości, w tym przemocy seksualnej wobec kobiet i dziewcząt we wschodnich prowincjach DRK. Od chwili wybuchu przemocy, miliony ludzi zostało zabitych i wysiedlonych. Dane pokazują, że około ludzi zostało wysiedlonych od czasu wznowienia przez generała Laurenta Nkunde walk w DRK. Doprowadziło to do katastrofy humanitarnej na wschodzie Kongo. Sytuacja kobiet w DRK jest bardzo dramatyczna w tym konflikcie, zwłaszcza ze względu na powszechne praktyki gwałtów i przemocy seksualnej wobec kobiet i dziewcząt. Dlatego posłowie wezwali do stosowania zasady zero tolerancji w odniesieniu do przemocy seksualnej, która jest powszechnie stosowana, jako narzędzie walki. RATUJMY PSZCZOŁY! Albert Einstein ostrzegał, iż jeśli pszczoły znikną, wkrótce to samo stanie się z ludźmi. Sytuacja w pszczelarstwie zaczyna być dość dramatyczna. Naukowcy szacują, iż produkcja światowej żywności w ponad trzech czwartych uzależniona jest od kondycji sektora pszczelarskiego. Posłowie PE przyjęli projekt rezolucji w sprawie sytuacji w sektorze pszczelarskim. Neil Parish, który przygotował projekt parlamentarnej rezolucji, dotyczącej sytuacji pszczelarstwa w Europie zwrócił uwagę, że problem jest bardzo złożony a wymarcie pszczół będzie miało poważne konsekwencje, gdyż dalsze zaniedbywanie problemu światowej populacji pszczół, przyniesie dramatyczne skutki dla i tak już nadszarpniętych światowych zasobów żywności. Naukowcy szacują, iż produkcja światowej żywności w ponad trzech czwartych uzależniona jest od kondycji sektora pszczelarskiego. Gdy zabraknie pszczół, nasz łańcuch pokarmowy rozpadnie się na poszczególne ogniwa. Naukowcy nie są jednak zgodni, jakie czynniki są odpowiedzialne za wymieranie pszczół. W dużej mierze na złą kondycje pszczół wpływają zmiany klimatyczne, duże zanieczyszczenie środowiska oraz olbrzymie użycie środków chemicznych i nawozów powierzchniowych, gdyż pszczoły silnie reagują na wszelkie pogorszenie środowiska i jest to kolejny aspekt na którym powinny skupić się prace KE. Poczta uczci Powstanie Wielkopolskie 27 grudnia obchodzimy 90. rocznicę Powstania Wielkopolskiego. Z tej okazji Poczta Poznańska przygotowała przedsięwzięcia, które zapewne spotkają się z dużym zainteresowaniem mieszkańców miasta jak i przyjezdnych. a początku roku 2008 Pocz- Poznańska rozpoczęła emi- Nta sję dwunastu kartek pocztowych pt. 90. rocznica wybuchu Powstania Wielkopolskiego według pocztówek z reprodukcją akwareli Leona Prauzińskiego. Na grudniowe obchody zaplanowano wydanie w stolicy Wielkopolski trzech nowych kartek okolicznościowych. Pierwsza poświęcona jest Irenie Buszkiewicz z domu Szadkowskiej uczestniczce powstania. Druga przedstawia plan Poznania z 1917 roku z zaznaczeniem miejsc głównych walk na terenie miasta. W ostatnim projekcie wykorzystano ilustracje korespondencji z okresu tuż po Powstaniu Wielkopolskim. Ponadto do obiegu w całym kraju wejdzie karta pocztowa wydana przez Dyrekcję Generalną PP upamiętniająca rocznicę powstania. W Urzędzie Pocztowym Poznań 2 przy ul. Głogowskiej 17 od 22 grudnia do 9 stycznia 2009 roku - będzie można podziwiać unikatową wystawę filatelistyczną poświęconą działalności poczty poznańskiej i wielkopolskiej przed i w trakcie Powstania. Ekspozycja powstała we współpracy z wielkopolskimi fila- telistami: Hanną Konopińską i Edmundem Jankowskim. Swoje zbiory na tę wystawę udostępnił również niemiecki filatelista polskiego pochodzenia, Stefan Petriuk. Uroczystego otwarcia ekspozycji dokona Bronisława Przybyłowicz, dyrektor Oddziału Rejonowego Centrum Poczty w Poznaniu. W dzień wybuchu Powstania, 27 grudnia w Urzędzie Pocztowym Poznań 9 przy ul. 23 lutego 28 otwarte zostanie specjalne stoisko pocztowe, gdzie będzie można nabyć wszystkie okolicznościowe wydawnictwa i walory filatelistyczne. Stosowany będzie również datownik okolicznościowy. Tego dnia na ulicach miasta spotkamy pocztowców ubranych w wojskowe mundury z epoki Powstania. Będzie można u nich nabyć okolicznościowe kartki pocztowe. Poza tym w budynku Poczty przy ul. Kościuszki 77 zostanie ulokowany punkt nadawania wiadomości kluczem telegraficznym, z którego harcerze będą nadawać meldunki przy użyciu telegrafu. (ms) Poczta na Konferencji Klimatycznej 1 grudnia w halach targowych MTP rozpoczęła się Międzynarodowa Konferencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu. w wydarzeniu tym uczestniczy również Poczta Polska, która ma na targach swoje stoisko. oczta zawsze towarzyszy waż- i prestiżowym wydarze- znakiem opłaty pocztowej. Ponadczych. Na stoisku działa stanowisko a także kartkę korespondentkę ze wypłaty gotówkowej z kart płatni- Pnym niom w naszym mieście i kraju. Stoisko pocztowe zlokalizowane jest w hali nr 15 MTP i funkcjonuje przez cały czas trwania konferencji. Obsługiwana jest przez pracowników mówiących w języku angielskim, a także tłumacza posługującego się kilkoma językami. Z okazji konferencji na stoisku można nabyć nowości filatelistyczne wydane na tę okoliczność. Dyrekcja Generalna Poczty Polskiej przygotowała specjalny znaczek pocztowy o nominale 2,40 zł, to poznański oddział Poczty przygotował znaczek personalizowany o nominale 2,20 zł z logo konferencji na przywieszce. Poznańska Poczta wydała także kartkę korespondentkę w polskiej i angielskiej wersji językowej. Stosowany jest również datownik okolicznościowy ze zmienną datą. W trakcie trwania konferencji ze stoiska Poczty Polskiej można wysyłać przesyłki listowe i kurierskie, a także paczki pocztowe. Nie ma również problemu z dokonaniem fotograficzne, gdzie istnieje możliwość zrobienia i umieszczenia na kopercie własnego zdjęcia. Ponadto poznańska Poczta zorganizowała wystawę w Urzędzie Pocztowym Poznań 2 przy ul. Głogowskiej 17 pt. Zarys historii Poczty Polskiej na znakach pocztowych. Przygotował ją filatelista Bronisław Jasicki. Wystawa będzie czynna do 14 grudnia. Od 15 grudnia zostanie przeniesiona we wzbogaconej wersji do Urzędu Pocztowego Poznań 9 przy ul. 23 lutego 28. (ms) Kruk, a pić nie umie Elżbieta Kruk z PiS z wyraźnym wysiłkiem opowiadała dziennikarzom, zaś w 1996 studia podyplomowe w University of Wisconsin. Pra- że potrafi robić coś cowała jako nauczycielka histo- TAK tam, coś tam. Mamrotała, walczyła z czkawką i ośmieszała się. wodnik wycieczek w Muzeum rii w szkole podstawowej, prze- MYŚLĘ Choć zawsze była pryncypialna, Historii Lublina oraz jako wychowawca w żeńskim zakładzie lubiła pouczać innych, mówiła narodowi, co jest dobre, a co poprawczym. Potem zarabiała udzie piją, bo alkohol jest dla złe. No i wyszło szydło z worka na życie w biurze Regionu Mazowsze NSZZ Solidarność na- Lludzi. Gorzej jednak, gdy piją w pracy i bełkocząc pojawiają Jak mamrocze głupoty osiestępnie w Biurze Bezpieczeństwa po kilku głębszych. się publicznie. Polscy politycy dlowy pijaczek, to trudno, tak Narodowego, potem w Najwyższej Izbie Kontroli. Była szefem z każdej strony sceny politycznej już jest na świecie. Ale Elżbieta Kruk osiedlowym pijaczkiem gabinetu politycznego ministra potrafią pokazać, że pić nie powinni, bo nie potrafią. Jak dzieci nie jest. A przynajmniej chyba sprawiedliwości Lecha Kaczyńskiego, posłanką na Sejm V i VI w szkole podstawowej, które wybrały się na autokarową wyciecz- Pani Elżbieta Małgorzata kadencji, była szefową Krajowej dotychczas nie była. kę do stolycy. Kruk w 1984 ukończyła studia Rady Radiofonii i Telewizji, teraz jest znowu posłanką. Pani Było nam już wstyd za pijanego byłego prezydenta Kwanistycznym Katolickiego Uniwer- Kruk należy do założycieli PiS. historyczne na Wydziale Humaśniewskiego. Bełkotał kiedyś do sytetu Lubelskiego. Na studiach Ale pić, bidula, nie potrafi, choć przecież jako wybranka mikrofonu Gosiewski z PiS, spał działała w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów. W 1994 ukończy- narodu powinna dawać przykład na ławce w sejmowym korytarzu były wiceminister zdrowia ła studia podyplomowe w zakresie administracji publicznej ten świat. Taki jakiś... pijany... innym. Dziwny i wstydliwy jest z PO niejaki Krzysztof Grzegorek. Ostatnio natomiast posłanka na Uniwersytecie Warszawskim, TOMASZ MAŃKOWSKI

7 środa 3 grudnia Podjąłem wyzwanie Rozmowa z ADAMEM HABRYŁO, sekretarzem Powiatu Poznańskiego czą inwencję. Tym bardziej że niektóre zadania będziemy realizować zespołowo. Z tego między innymi względu bardzo zależy mi na stworzeniu dobrej komunikacji wewnętrznej. - Pracuje pan nad zmianami organizacyjnymi i usprawnieniem pracy starostwa. W jakim kierunku pójdą te działania? - Moją ambicją na pewno nie jest wprowadzanie zmian dla zasady. Ale zauważyłem kilka obszarów w których są one konieczne, między innymi opis wszystkich stanowisk pracy, a w dalszej kolejności ich wartościowanie. To pomoże stworzyć ścieżkę rozwoju zawodowego pracownikom i zmotywuje ich do związania swojej przyszłości z firmą. Naszym celem jest stworzenie silnej i dobrze wyszkolonej kadry, która zechce w starostwie realizować swoje zawodowe ambicje. - Czy po objęciu nowego stanowiska ma pan mniej czasu dla rodziny i na rozwój zainteresowań? - Zdarza się, że czasami wracam późno do domu, ale staram się tak wszystko zorganizować, by rodzina nie ucierpiała z powodu moich obowiązków zawodowych. Na razie bliscy nie protestują. Znajduję także czas na własne zainteresowania. Od lat pasjonuje mnie motoryzacja i modele starych samochodów. Marzę o zakupie Fiata 126p jako auta już kultowego i bardzo chciałbym uczestniczyć w zlotach miłośników tej marki. - Jak lubi pan wypoczywać? - Moja żona, z wykształcenia historyk, zawsze znajdzie ciekawy zabytek, który warto obejrzeć, dlatego bardzo często decydujemy się na samochodowe lub rowerowe eskapady. Do wzmożonej aktywności nakłania mnie także córeczka, która uwielbia rower, hulajnogę, kocha konie i pływanie. Rozmawiała AURELIA PAWLAK - Zaskoczyła pana nominacja na stanowisko sekretarza Powiatu Poznańskiego? - Tak, zaskoczyła mnie nominacja. Nie spodziewałem się takiej propozycji. Zresztą każdy awans wiąże się z odpowiedzialnością i dlatego podjęcie ostatecznej decyzji było bardzo trudnie. Zastanawiałem się, czy sprostam wymaganiom i czy będę w stanie spełnić oczekiwania pana starosty, który proponuje i wnioskuje o powołanie sekretarza, wobec zarządu oraz skarbnika akceptujących zaproponowaną kandydaturę i wreszcie wobec Rady Powiatu, powołującej na to stanowisko. Przyznaję, że zdawałem sobie sprawę z powagi sytuacji i dlatego potrzebowałem trochę czasu na dokładne przemyślenia. - Długo się pan zastanawiał zanim ostatecznie powiedział tak? - Wystarczyła mi jedna noc. Przedyskutowałem sytuację z żoną, bowiem ważny był dla mnie jej punkt widzenia. Byliśmy świadomi, że nowe obowiązki będą miały wpływ na funkcjonowanie naszej rodziny, ale z drugiej strony dostrzegliśmy szansę, którą szkoda byłoby zmarnować. Tym bardziej że nie często otrzymuje się takie propozycje. - Czy potraktował pan tę ofertę jako wyzwanie, czy jako możliwość sprawdzenia swoich możliwości, wiedzy i doświadczenia? - W zasadzie jedno i drugie. W samorządzie pracuję od ośmiu lat i dlatego związane z nim sprawy są mi bardzo bliskie. Natomiast jako mieszkaniec powiatu poznańskiego mogę z dystansem patrzeć na jego funkcjonowanie. Niewątpliwie awans ten traktuję również w kategoriach wyzwania. Choćby dlatego że czekają mnie nowe, ciekawe i ważne zadania. Ale w konsekwencji podniosła się także skala odpowiedzialności za ich realizację. Jestem świadomy ryzyka które podejmuję. - Czy ryzyko pana nie stresuje? - Ryzyko jest wpisane w nasze życie. I to zarówno zawodowe jak i prywatne. Wprawdzie z natury nie jestem ryzykantem, ale mam świadomość, że jest ono wkalkulowane w to co robię. Myślę, iż umiem podejmować trudne decyzje, które wiążą się z dużą odpowiedzialnością, więc uda mi się na tyle skuteczne oswoić stres, że teraz nie powinno być z nim problemów. - Od czego rozpoczął pan urzędowanie jako sekretarz? - Uznałem, że warto organizować przynajmniej raz w miesiącu spotkania z dyrektorami poszczególnych wydziałów, by stworzyć podstawy do ściślejszej współpracy. Traktuję dyrektorów partnersko, liczę na aktywność, pomysłowość i twór- Adam Habryło z córką Nataszą. FOT. (2X) ARCHIWUM Adam Habryło Urodził się w Poznaniu. Jest absolwentem IV L.O. imienia Komisji Edukacji Narodowej w Poznaniu. Ukończył Uniwersytet imienia Adama Mickiewicza w Poznaniu, uzyskując tytuł magistra prawa. Od 2000 roku jest związany ze Starostwem Powiatowym w Poznaniu. Pracę zaczynał od referenta w Wydziale Administracyjnym, później pełnił funkcję podinspektora, zastępcy kierownika wydziału, następnie zastępcy dyrektora. Od początku zajmował się zamówieniami publicznymi, odbył szereg szkoleń i warsztatów w tematyce prowadzenia postępowań o udzielenie zamówienia publicznego. Prowadził wykłady z zakresu zamówień publicznych na studium podyplomowym w Wyższej Szkole Bankowej. Od 2002 roku, jako pełnomocnik Starosty do spraw Wyborów Samorządowych, dwukrotnie organizował wybory do Rady Powiatu Poznańskiego. 27 sierpnia bieżącego roku został sekretarzem powiatu.

8 8 środa 3 grudnia 2008 Łup marszałka von Kleista Ambona z trzech karet Jana III Sobieskiego Rabowali nie tylko Niemcy i Rosjanie. Rabowali też Polacy, okradając samych siebie. Wywóz dzieł sztuki z ziem zwanych odzyskanymi do centralnej Polski był również rabunkiem TAJEMNICE II WOJNY ŚWIATOWEJ maja roku minęły dwa i pół miesiąca od zajęcia miasta Neustettin przez Armię Czerwoną. Właśnie tego dnia znalazł się tu wraz z rodziną Bronisław Kowacz. Po latach wspominał: Szczecinek nie został zniszczony przez działania wojenne. Grasowały w nim natomiast, nieliczne jeszcze, grupy szabrowników. Czego nie dało się zabrać na plecy czy do worka, należało zniszczyć, połamać, spalić bo poniemieckie. Prym wiedli sowieccy żołdacy, każde drzwi otwierali kopnięciem lub serią z pepeszy. Gdy życie w Szczecinku zaczęło się stopniowo normalizować, pomyślano o zabezpieczeniu tego, co można jeszcze było uratować z dóbr kultury znajdujących się w mieście i powiecie. A na terenie zajętego przez czerwonoarmistów pobliskiego majątku Raddatz znajdował się skarb nad skarbami, który już w XIX wieku Polacy mieszkający w tych okolicach otaczali kultem niemalże religijnym. Do malutkiego kościółka w Raddatz ciągnęły pielgrzymki, by zobaczyć... ambonę pamiętającą czasy świetności i potęgi Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Podczas wojny prusko-austriackiej marszałek Henning von Kleist w 1741 roku z majątku Sobieskich na Śląsku zrabował złoconą karetę, jak głosi legenda dar mieszkańców Wiednia dla króla Jana III Sobieskiego w dowód wdzięczności za wyzwolenie z oblężenia przez Turków. Łup ten trafił do majątku Kleistów na Pomorzu, gdzie sam marszałek polecił przerobić karetę na ambonę i umieścić ją w miejscowym kościółku. Współcześni historycy twierdzą, że Sobieski nie otrzymał od mieszkańców Wiednia żadnej złoconej karety ani jakiegoś rydwanu zwycięzcy, że w ogóle nie było uroczystego wjazdu króla polskiego do tego miasta. Historycy dodają, że interesująca nas ambona została wykonana aż z trzech karet, które wojska pruskie pod dowództwem von Kleista w styczniu 1741 roku zdobyły w śląskiej Oławie. Karety te rzeczywiście pochodziły z powozowni Sobieskich. Reszta jest jak się rzekło legendą, wymyśloną albo przez samego marszałka Kleista, albo co bardziej prawdopodobne przez jego potomków. LESZEK ADAMCZEWSKI Owa ambona zdobiła ów kościółek przez ponad 200 lat od 1744 do 1946 roku. Rok wcześniej wioskę Raddatz, leżącą na linii umocnień Pommernstellung, czyli Wału Pomorskiego, zajęli Rosjanie. Rozpoczęła się, trwająca wiele miesięcy, rabunkowa polityka nowych gospodarzy. Były majątek von Kleistów pracował teraz na potrzeby Armii Czerwonej. Od wczesnej jesieni 1945 roku pracował nielegalnie. Oto bowiem 8 października tegoż roku między Tymczasowym Rządem Jedności Narodowej RP a dowództwem stacjonujących w Polsce oddziałów Armii Czerwonej zawarto porozumienie, według którego Rosjanie mogli użytkować, bez ograniczeń czasowych, 201 majątków. Przeprowadzona w listopadzie kontrola wykazała, że użytkowali 950 majątków, w tym podszczecinecki Raddatz, którego nazwę w tym mniej więcej czasie spolszczono na Radacz. Z okolic Szczecinka przenieśmy się do Szczecina. W organizujących się władzach nowego województwa, nazywanego jeszcze okręgiem, ważną rolę spełniał Stanisław Czapelski. Magister filozofii, absolwent Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, został naczelnikiem Wydziału Kultury przy Pełnomocniku Rządu RP na okręg Pomorza Zachodniego. Już latem 1945 roku polecił on podległym mu referatom kultury, działającym przy władzach powiatowych, szukać i ratować dzieła sztuki, zarówno pochodzenia miejscowego, jak i wywiezione na te tereny przez Niemców. Czapelski nie miał łatwego życia. W sytuacji, gdy na Pomorzu Zachodnim grasowały bandy szabrowników, a żołnierze radzieccy rabowali co chcieli, gdy kulał transport i brakowało wszystkiego, on apelował o ratowanie skarbów kultury. Na tę jego działalność niezbyt przychylnie patrzyli przełożeni naczelnika, zwłaszcza ci z Warszawy. W licznych pismach żądali od niego tworzenia w pierwszej kolejności teatrów polskich, zbierania instrumentów dla zespołów muzycznych, czy prowadzenia akcji... recytatorskich. A jednak Czapelski nie rezygnował. W jednym z zachowanych pism z lata 1946 roku informował przełożonych: Nie mając do dyspozycji samochodu, Wydział [Kultury przyp. L. A.] nie może docierać swobodnie gdzie potrzeba, czuwać nad zabezpieczeniem zabytków i w razie potrzeby zwozić je do miejsc bezpiecznych. W wyniku tego stanu możliwe są takie wypadki, jak rozbicie wozu Sobieskiego, służącego za kazalnicę w koście- REPRODUKCJA - EDWARD WÓJTOWICZ Tak wyglądała zabytkowa ambona, do 1946 roku zdobiąca kościółek w Radaczu. Reprodukcja zdjęcia z czasopisma Unser Pommerland. le w Radaczu (Obwód Szczecinek), o czym donosi referent ze Szczecinka. Majętność Radacz jest pod zarządem radzieckim, pracują w niej żołnierze radzieccy z Kaukazu i Azji Środkowej i niemieccy robotnicy. Rozbite szczątki wozu zwieziono do Urzędu Pełnomocnika Obwodowego w Szczecinku. Wspomnianym referentem ze Szczecinka był doktor Różański, kierownik Referatu Kultury we władzach powiatowych, jedyny historyk sztuki w pierwszej powojennej ekipie działającej na Pomorzu Zachodnim. Różańskiemu udało się dotrzeć do Radacza i zabrać zdewastowaną przez czerwonoarmistów ambonę. Udało się, ponieważ dowódcy radzieccy często nie wpuszczali do podobnych majątków urzędników polskich. Uratowana i zabezpieczona przed dalszą dewastacją ambona leżała w szczecineckim ratuszu, czekając na lepsze czasy. Ale dla pomorskich zabytków nadchodziły złe czasy. Oto bowiem jesienią 1946 roku z zajmowanego dotychczas stanowiska ustąpił Stanisław Czapelski. Zastąpił go zwolniony akurat z wojska Witold Wirpsza, który później zasłynął jako poeta, prozaik i eseista. Wcześniej jednak zacą lub rydwanem. W piśmie z 28 kwietnia 1947 roku do Ministerstwa Kultury i Sztuki Wirpsza nie tylko prosił o dyspozycje, ale i sugerował rozwiązanie: Ze względu na wyjątkowe znaczenie tego zabytku, nie mającego zresztą związku z historią Pomorza Zachodniego, prosi się dalsze dyspozycje jego przeznaczenia. Zdaniem miejscowych czynników kultury byłoby wskazane przewiezienie i umieszczenie obiektu w Muzeum Wilanowskim. Wirpsza się spieszył. Już w maju ustalił, że przewóz karocy i innych zabytków do Warszawy ma zorganizować Muzeum Narodowe w Warszawie. I sugerował, że przewóz ambony-rydwanu najlepiej załatwić samochodem ciężarowym, który mógłby zabrać jeszcze nieco zabytków, niekoniecznych dla zaopatrzenia muzeów lokalnych. Minęło dwadzieścia lat. Odrestaurowana ambona wróciła na Pomorze. W 1967 roku uroczyście przekazano ją w depozyt Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku, którego przez ponad 15 lat była ozdobą. W 1983 roku została ponownie zabrana do warszawskiego Wilanowa. Pracownicy tamtejszego Muzeum Pałacu rozebrali ją na części, z których próbują zrekonstruować karety Sobieskiego. Tylko niektórzy zadają sobie i innym pytanie, czy warto było niszczyć jeden zabytek, przez ponad 200 lat związany z Pomorzem, by odzyskać z niego inny?... FOT. LESZEK ADAMCZEWSKI Nowoczesny wystrój wnętrza ryglowego kościółka w Radaczu. słynął jako wielki... szabrownik. Na jego polecenie z Pomorza Zachodniego wywożono dzieła sztuki i cenne księgozbiory, tymi darami wzbogacając placówki kulturalne Warszawy, Lublina, Łodzi i Poznania. Szybko też Wirpsza zainteresował się amboną z Radacza. Zachowała się jego korespondencja w tej sprawie, w której zabytek ten nazywa karo- Ryglowy kościółek w Radaczu stoi do dziś w pobliżu opuszczonego i wyraźnie chylącego się ku ruinie dziewiętnastowiecznego pałacu von Kleistów. Na przełomie XX i XXI wieku świątynię odnowiono. Jej wnętrze urządzono w nowoczesnym stylu, zaś zewnętrzne mury zostawiono w dotychczasowym kształcie. Wszak to również zabytek.

9 środa 3 grudnia Nie żegnamy, lecz witamy w domu Maksymilian Ciężki powrócił do Szamotuł Szamotulanin Maksymilian Ciężki, bohater, który pokonał niemiecką Enigmę, po 57 latach od śmierci powrócił do ukochanej ojczyzny i do rodzinnego miasta. PIOTR MICHALAK Dzisiaj nie tyle Cię żegnamy, co witamy w domu mówiła Barbara Ciężka. Rozpoczęcie uroczystości w szamotulskiej kolegiacie. W Kondukt pogrzebowy. niedzielę 23 listopada, w przeddzień 110. urodzin podpułkownika Maksymiliana Ciężkiego, zostało zwieńczone wspólne dzieło Urzędu Miasta i Gminy Szamotuły, Urzędu Marszałkowskiego i rodziny M. Ciężkiego. Prochy bohatera spoczęły w Szamotułach. Kolegiata szamotulska została wypełniona po brzegi przez zacnych gości, poczty sztandarowe, rodzinę Maksymiliana Ciężkiego, władze samorządowe i mieszkańców miasta. Żołnierze pełnili wartę przy trumnie M. Ciężkiego przykrytej flagą Polski. - Podpułkownik Ciężki wykorzystał swoje zdolności dla dobra ojczyzny, Europy, a nawet świata. Dlatego żegnając go, jesteśmy mu wdzięczni za jego postawę mówił podczas mszy św. kanonik Andrzej Grabański. Kiedy kondukt wchodził na cmentarz, bohatera witał jakże pasujący do okoliczności napis na bramie cmentarnej: Każdy otrzyma swoją zapłatę według uczynków jego. - Nasza obecność w tym miejscu, nasz udział w tych uroczystościach, wynika ze szczerej potrzeby szczególnej troski o wartości należące do całego narodu, ze szczególnej potrzeby pielęgnowania pamięci tych, dzięki którym z dumą możemy powiedzieć o sobie, że jesteśmy Polakami. Jednym z tych bohaterów naszej historii był syn tego miasta, podpułkownik Maksymilian Ciężki - mówił na cmentarzu Jaromir Zieliński, zastępca burmistrza Szamotuł. - Sądzę, że cieszysz się jak i my, że po długiej i nader trudnej podróży dotarłeś wreszcie do domu, pomiędzy swoich mówiła nad trumną Barbara Ciężka, synowa Maksymiliana. Dobrą miarą znaczenia Twych zasług była liczba ludzi, którzy poznając Twe losy odczuwali bliskość, wdzięczność i potrzebę zadośćuczynienia za piękne życie, za śmierć na wygnaniu i w tragicznym osamotnieniu oraz wieloletnie zapomnienie. Dzisiaj nie tyle Cię żegnamy, co witamy w domu. Marek Woźniak, marszałek województwa wielkopolskiego przypomniał o tęsknocie M. Fot. (4x) PIOTR MICHALAK Salwa honorowa. Ciężkiego za krajem i o wymownym odmówieniu przyjęciu obywatelstwa angielskiego. - Do końca swoich dni czuł się Polakiem. Dziś ta ogromna tęsknota za ojczyzną skończyła się. Bohater powrócił do kraju mówił marszałek. Żołnierze zdjęli flagę z trumny bohatera, przekazując ją bratanicy M. Ciężkiego Hannie Pilaczyńskiej. Prochy tego, który pokonał niemiecką Enigmę, spoczęły wśród swoich, w kwaterze Powstańców Wielkopolskich. Powagę sytuacji przypieczętowali salwą honorową żołnierze z Kompanii Honorowej Wielkopolskiej Szkoły Podoficerskiej Wojsk Lądowych. Później władze, poczty sztandarowe, żołnierze i wielu szamotulan zebrali się przy parku naprzeciw poczty, w miejscu które na zawsze przypominać ma o tym wielkim szamotulaninie. Barbara Ciężka, Hanna Pilaczyńska, minister Stanisław Ciechanowski, zastępca burmistrza Jaromir Zieliński, Marek Grajek, autor książki Enigma. Bliżej prawdy i Jerzy Palluth, syn Antoniego, przyjaciela M. Ciężkiego, odsłonili pomnik wykonany przez szamotulankę Arletę Eiben. - Złamanie szyfrów niemieckiej Enigmy miało olbrzymie znaczenie dla końca II wojny światowej. Polacy bezskutecznie dopominali się o uznanie ich roli i wkładu w rozszyfrowanie Enigmy. A jest to rola ogromna i niezwykle istotna. To przecież Maksymilian Ciężki właśnie, organizując komórkę dla rozszyfrowania Enigmy, wykazał się wielkim nowatorstwem i znawstwem, angażując do tej pracy matematyków mówił burmistrz J. Zieliński - Jest dla nas, szamotulan, honorem i zaszczytem, że ten bohater II wojny światowej, współzałożyciel skautingu w Szamotułach i Powstaniec Wielkopolski spoczął po 57 latach w szamotulskiej ziemi. Jest dla nas powodem do dumy fakt, że trwale już w pejzaż miasta wpisze się pomnik upamiętniający Maksymiliana Ciężkiego. Jesteśmy winni podziękowanie podpułkownikowi za tę piękną kartę naszej historii, która poprzez dokonania jego samego i jego współpracowników, okrywa chlubą i chwałą wszystkich Polaków walczących podczas II wojny światowej i sięga nas, pokoleń współczesnych. Harcerze w imieniu szamotulskiej społeczności złożyli kwiaty pod nowym pomnikiem. Obok członkowie grup rekonstrukcji historycznej 3 Bastion Grolman i Historica rozbili wojskowy obóz, w którym poza żołnierzami wrześniowymi i sprzętem wojskowym nie zabrakło też dla wszystkich chętnych wojskowego bigosu. Warto też dodać, że członkowie tych grup asystowali podczas całej uroczystości. To oni nieśli trumnę Naszego Bohatera. Rozmowę z BARBARĄ CIĘŻKĄ, synową Maksymiliana Ciężkiego oficera polskiego kontrwywiadu i współautora sukcesu rozszyfrowania kodu Enigmy pod tytułem Polska o nim zapomniała oraz tekst z cyklu Tajemnice II wojny światowej pod tytułem Enigma znaczy tajemnica opublikowaliśmy w numerze 22/168 Twojego TYGODNIA WIELKOPOLSKIEGO z 19 listopada 2008 roku.