DECYZJA Nr 11 / KB ŻG / 2014

Transkrypt

1 Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, Łódź... Łódź, dnia r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: DSk DECYZJA Nr 11 / KB ŻG / 2014 Na podstawie art. 104 i art ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267), art. 5 ust. 2, art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (tj. Dz. U. z 2014 r. poz. 148) oraz 9 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego trybu pobierania i badania próbek produktów przez organy Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2012 r., poz. 496) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi obciąża przedsiębiorcę Tesco Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie, ul. Kapelanka 56 kwotą stanowiącą równowartość kosztów badań konserwy turystycznej wieprzowodrobiowej sterylizowanej typu mielonka o masie 300 g, oznaczonej datą minimalnej trwałości i numerem partii AJ453 3, wyprodukowanej w Polsce dla TESCO Polska Sp. z o.o., ul. Kapelanka 56, Kraków przeprowadzonych w Laboratorium Kontrolno - Analitycznym Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z siedzibą w Katowicach, ul. Brata Alberta 4 w wysokości 297,00 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt siedem złotych). Uzasadnienie W dniach od 29 listopada 2013 r. do 03 grudnia 2013 r. na podstawie upoważnienia Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej numer DSk z dnia r. inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, Delegatury w Skierniewicach przeprowadzili kontrolę w supermarkecie Tesco LAMBERT zlokalizowanym w Skierniewicach przy ul. Reymonta 8a, należącym do Tesco Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie, ul. Kapelanka 56. Kontrolę przeprowadzono na podstawie przepisów art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187, poz. 1577, ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz ze zm.) w obecności osoby upoważnionej ( ). 1

2 W toku kontroli w dniu 03 grudnia 2013 r. pobrano do badań laboratoryjnych próbkę konserwy turystycznej wieprzowo-drobiowej sterylizowanej typu mielonka o masie 300 g, oznaczonej datą minimalnej trwałości , numerem partii AJ453 3 i numerem weterynaryjnym PL WE, wyprodukowanej w Polsce dla TESCO Polska Sp. z o.o., ul. Kapelanka 56, Kraków. Próbka przedmiotowego produktu została opisana w protokole pobrania próbki numer i przekazana do Laboratorium Kontrolno-Analitycznego Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z siedzibą w Katowicach, ul. Brata Alberta 4 celem przeprowadzenia badań organoleptycznych i fizyczno-chemicznych. W wyniku przeprowadzonych analiz w przedmiotowej konserwie stwierdzono niższą zawartość tłuszczu oraz wyższą zawartość białka. W tabeli wartości odżywczej zamieszczonej na opakowaniu producent zadeklarował 24 g tłuszczu w 100 g produktu, a stwierdzono 16,2 g przy niepewności wyniku ± 1,0 oraz 10,3 g białka w 100 g produktu, a stwierdzono 12,0 g przy niepewności wyniku ± 0,6. Przy ocenie wyników uwzględniono fakt, że informacja dotycząca wartości odżywczej środka spożywczego zawarta w jego oznakowaniu obejmuje wartości średnie ( 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 25 lipca 2007 r. w sprawie znakowania żywności wartością odżywczą - Dz. U. Nr 137, poz. 967, ze zm.) i w związku z tym zastosowano tolerancję wynikającą z dokumentu Komisji Europejskiej o nazwie Wytyczne dla właściwych organów w sprawie kontroli zgodności z prawodawstwem UE w odniesieniu do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat Żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z , s. 18) oraz dyrektywy Rady 90/496/EWG z dnia 24 września 1990 r. w sprawie oznaczania wartości odżywczej środków spożywczych oraz dyrektywy 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych w zakresie określenia limitów tolerancji dla składników odżywczych wymienionych na etykiecie - zwanego dalej przewodnikiem KE. Limity dla żywności, w stosunku do której nie podano żadnych dodatkowych oświadczeń zdrowotnych lub żywieniowych zostały określone w tabeli 1 przewodnika KE. Dla żywności zawierającej od 10 do 40g białka, tłuszczu w 100g produktu limit tolerancji wynosi ± 20 %. Po uwzględnieniu wyżej wymienionego limitu oraz biorąc pod uwagę fakt, iż oznakowanie, w szczególności określające charakter i właściwości produktu, musi zagwarantować konsumentowi dokonanie świadomego wyboru z pełną wiedzą o stanie faktycznym Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej stwierdził, że badana konserwa turystyczna nie odpowiadała deklaracji podanej na opakowaniu z uwagi na niższą zawartość tłuszczu, gdyż otrzymany wynik (16,2 %) nie mieścił się w granicach tolerancji (rzeczywista zawartość tłuszczu uznana byłaby za zgodną z deklaracją wówczas, gdyby mieściła się w przedziale od 18,8 % do 29,3 %), była natomiast zgodna z deklaracją w zakresie zawartości białka. 2

3 O wynikach badań strona została poinformowana pismem numer DSk z dnia r., do którego zostało dołączone sprawozdanie z badań numer 427 z dnia 09 grudnia 2013 r. wystawione przez Laboratorium Kontrolno-Analityczne Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z siedzibą w Katowicach, ul. Brata Alberta 4. Jednocześnie poinformowano stronę, że przysługuje jej prawo do zbadania próbki kontrolnej, która została pobrana z tej samej partii, za protokołem pobrania próbki numer w dniu 03 grudnia 2013 r. w trakcie tej samej kontroli w ilości odpowiadającej ilości produktu pobranego do badań laboratoryjnych. Przedmiotowe pismo zostało odebrane przez stronę w dniu r. Strona nie złożyła wniosku o przeprowadzenie badań próbki kontrolnej. Powyższe nieprawidłowości zostały udokumentowane w protokole kontroli z dnia 10 stycznia 2014 r. Kontrola została przeprowadzona na podstawie upoważnienia Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej numer DSk z dnia r. przez inspektorów Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, Delegatury w Skierniewicach, w obecności osoby upoważnionej ( ). Producentem przedmiotowej konserwy jak wynikało z a z dnia r. przesłanego przez Tesco Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie oraz z zamieszczonego na opakowaniu jednostkowym numeru weterynaryjnego PL WE, był Mispol S.A., Zakład Produkcyjny Nr 4, ul. Szafirowa 17, Suwałki. Działając na podstawie art. 34 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz ze zm.) Dyrektor Delegatury w Skierniewicach o stwierdzonej nieprawidłowości poinformował producenta konserwy Mispol S.A., Zakład Produkcyjny Nr 4, ul. Szafirowa 17, Suwałki (pismo numer DSk z dnia r.) i jednocześnie wniósł o wprowadzanie do obrotu handlowego wyrobu, którego jakość jest zgodna z deklaracją. O fakcie tym powiadomiona została również Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Suwałkach. Producent w piśmie z dnia r. (data wpływu do Delegatury w Skierniewicach r. - pismo przekazane przez stronę) poinformował, że deklaracja dotycząca wartości odżywczej dla zakwestionowanej konserwy została ustalona na podstawie wyników badań z 2008 roku, zaś w grudniu 2012 r. dokonał weryfikacji wyników badań konserw i podjął działania aktualizujące dokumentację technologiczną i przygotował projekt etykiety. Jednocześnie zobowiązał się do starannego doboru surowców mięsnych wykorzystywanych do produkcji celem uzyskania produktu zgodnego z deklaracją. Ponadto w piśmie z dnia 11 lutego 2014 r. producent wskazał, że zgodnie z art. 54 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, Środki spożywcze wprowadzone na rynek lub opatrzone etykietą przed dniem r., które nie spełniają wymogu określonego w art. 9 ust. 1, lit. l), mogą pozostać w obrocie do czasu wyczerpania zapasów tych środków. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zapoznał się z treścią przedmiotowych pism i stwierdził, że zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. l Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu 3

4 Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. L 304 z r.) zwanego dalej rozporządzeniem 1169/2011 obowiązkowe jest podawanie informacji o wartości odżywczej (przepis ten zgodnie z art. 55 rozporządzenia 1169/2011 będzie obowiązywał od dnia 13 grudnia 2016 r.), zaś art. 54 ust. 1 rozporządzenia 1169/2011 stanowi, że środki spożywcze wprowadzone na rynek lub opatrzone etykietą przed dniem 13 grudnia 2016 r., które nie spełniają wymogu określonego w art. 9 ust. 1 lit. l, mogą pozostawać w obrocie do czasu wyczerpania zapasów tych środków. Biorąc pod uwagę powyższe zapisy należy stwierdzić, że po 13 grudnia 2016 r. w obrocie winny znajdować się środki spożywcze w oznakowaniu których obowiązkowo winna być podana informacja o wartości odżywczej, wyjątek będą stanowić tylko środki spożywcze opatrzone etykietą przed dniem 13 grudnia 2016r., czyli takie dla których przed dniem 13 grudnia 2016 r. nie było obowiązku zamieszczania na etykiecie informacji o wartości odżywczej. Obecnie (do dnia 13 grudnia 2016 r.) obowiązek ten dotyczy tylko środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz środków spożywczych, dla których w oznakowaniu, prezentacji albo reklamie jest podawane oświadczenie żywieniowe art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 136, poz. 914 ze zm.), zaś w pozostałych przypadkach znakowanie środków spożywczych wartością jest dobrowolne art. 49 ust 3 wyżej wymienionej ustawy. W przypadku przedmiotowej konserwy producent dobrowolnie oznaczył produkt wartością odżywczą w związku z powyższym winien on spełniać wymagania zadeklarowane na opakowaniu jednostkowym. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, że zastosowane tolerancje wynikające z przewodnika KE są wystarczające do uwzględnienia faktu, iż podane na opakowaniach wartości odżywcze są wartościami średnimi (zawartość określonego składnika przy przyjętej tolerancji 20 %, zarówno na plus jak i na minus może różnić się w rzeczywistości o 40 %, a ich przekroczenie wprowadzi w błąd konsumenta, a oznakowanie środka spożywczego, w szczególności określające charakter i właściwości produktu, musi zagwarantować konsumentowi dokonanie świadomego wyboru z pełną wiedzą o stanie faktycznym. Należy tu wskazać, że zastosowany przewodnik KE odnosi się do również do dyrektywy Rady 90/496/EWG z dnia 24 września 1990 r. w sprawie oznaczania wartości odżywczej środków spożywczych zaimplementowanej do krajowych przepisów w postaci ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010r. nr 136, poz. 914 ze zm.) i rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 25 lipca 2007 r. w sprawie znakowania wartością odżywczą (Dz. U. nr 137, poz. 967 ze zm.), a zatem ma zastosowanie w odniesieniu do tych przepisów. Biorąc pod uwagę fakt, że przeprowadzone badania wykazały, iż konserwa nie odpowiadała jakości zadeklarowanej na opakowaniu w dniu 07 lutego 2014 r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie zobowiązania do uiszczenia, przez Tesco Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie, ul. Kapelanka 56, kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań (art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej tj. Dz. U. z 2014 r. poz. 148). Strona została poinformowana o wszczęciu postępowania z urzędu oraz o przysługującym prawie do zapoznania się z aktami 4

5 sprawy, wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów. Przedmiotowe pismo zostało odebrane przez stronę w dniu 11 lutego 2014 r. W dniu 17 lutego 2014 r. do Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi wpłynęło pismo, w którym strona poinformowała, że zweryfikowano wyniki badań konserwy turystycznej oraz zaktualizowano teksty technologiczne oraz rozpoczęto pracę nad zmianą opakowania. Implementacja nowych opakowań jest zaplanowana przy następnym dodruku etykiet, który jest planowany w kwietniu 2014 roku. Jednocześnie strona podkreśliła, że zawyżona zawartość białka i zaniżona zawartość tłuszczu w kwestionowanej konserwie wynika z użycia do produkcji składników mięsnych o wyższej zawartości białka i niższej zawartości tłuszczu, a więc zawierających więcej mięsa chudego, bardziej wartościowego. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej przy ocenie produktu wziął pod uwagę fakt, że prezentowane w oznakowaniu wartości odżywcze muszą jak najbliżej odpowiadać ich rzeczywistym wartościom i mimo zastosowania tolerancji (± 20%) otrzymany wynik (16,2 %) nie mieścił się w tych granicach, zatem uznał, że badana konserwa nie spełniała wymagań określonych w deklaracji w zakresie zawartości tłuszczu. Zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r., poz. 148), jeżeli przeprowadzone badania wykazały, że produkt nie spełnia wymagań określonych w przepisach odrębnych lub w deklaracji, kontrolowany jest obowiązany do uiszczenia kwoty stanowiącej równowartość kosztów badań. Jak wynika z informacji uzyskanej od jednostki przeprowadzającej badania - pismo numer 5/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. koszt badań wynosił 296,86 zł. Po uwzględnieniu zaokrąglenia wynikającego z art ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) koszt tych badań stanowił kwotę 297,00 zł. W związku z wykazaniem, iż badany produkt nie odpowiadał jakości zadeklarowanej na opakowaniach jednostkowych zobowiązanym do uiszczenia wskazanej należności pieniężnej Łódzkiemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Inspekcji Handlowej, na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 148) oraz 9 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów dnia 27 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego trybu pobierania i badania próbek produktów przez organy Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2012 r., poz. 496) jest kontrolowany przedsiębiorca. Pouczenie: Z tych względów orzekam jak w sentencji. 1. Od niniejszej decyzji przysługuje stronie odwołanie do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie ( Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1) składane na piśmie za pośrednictwem Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej ( Łódź, ul. Gdańska 38), w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia (art. 5 ust. 2 ustawy z dnia r. o Inspekcji Handlowej tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 148 oraz art i 2 kpa, art i 2 kpa). 2. Na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia r. o Inspekcji Handlowej (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 148) w związku z 9 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego trybu pobierania i badania próbek produktów przez organy 5

6 Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2012 r., poz. 496) oraz art. 130 Kpa, strona jest zobowiązana uiścić należność pieniężną, w wysokości 297,00 zł na rachunek Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, ul. Gdańska 38, Łódź nr w NBP O/Okręgowy w Łodzi lub w Kasie Inspektoratu (pok. 11) w dniach urzędowania w godz i (poniedziałek, środa, czwartek, piątek) oraz w godz i (wtorek), w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja określająca wysokość należności pieniężnej stała się ostateczna. Należność niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 1ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.). Otrzymują: 1. TESCO Polska Sp. z o.o. 2. a/a ul. Kapelanka Kraków Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej Marek Jacek Michalak... (imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis) 6