SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty) Wydział Wychowania Fizycznego. Katedra Nauk o Człowieku

Transkrypt

1 Załącznik nr 4 do Uchwały Senatu nr 430/01/2015 SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty) 1.1. PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE/MODULE Nazwa przedmiotu/ modułu Etykieta w turystyce i rekreacji Kod przedmiotu/ modułu* Wydział (nazwa jednostki prowadzącej kierunek) Wydział Wychowania Fizycznego Nazwa jednostki realizującej przedmiot Katedra Nauk o Człowieku Kierunek studiów Turystyka i Rekreacja Poziom kształcenia Studia drugiego stopnia Profil Forma studiów Stacjonarne Rok i semestr studiów II rok SUM, semestr 2 Rodzaj przedmiotu Przedmioty dodatkowe do wyboru moduł IV Koordynator dr Agata Rzeszutko-Polak Imię i nazwisko osoby prowadzącej / osób dr Agata Rzeszutko-Polak prowadzących * - zgodnie z ustaleniami na wydziale 1.2.Formy zajęć dydaktycznych, wymiar godzin i punktów ECTS Wykł. Ćw. Konw. Lab. Sem. ZP Prakt. Inne ( jakie?) Liczba pkt ECTS Sposób realizacji zajęć zajęcia w formie tradycyjnej zajęcia realizowane z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość 1.4. Forma zaliczenia przedmiotu/ modułu ( z toku) ( egzamin, zaliczenie z oceną, zaliczenie bez oceny) ZALICZENIE Z OCENĄ 2.WYMAGANIA WSTĘPNE Znajomość elementarnych zasad savoir vivre. Podstawowe wiadomości z zakresu komunikacji interpersonalnej. 3. CELE, EFEKTY KSZTAŁCENIA, TREŚCI PROGRAMOWE I STOSOWANE METODY DYDAKTYCZNE 3.1. Cele przedmiotu/modułu C1 Umiejętność wykorzystania zasad savoir vivre w kontaktach z klientami, współpracownikami i przełożonymi z wyszczególnieniem pracy w branży turystycznej. C2 Kształcenie umiejętności organizowania spotkań towarzyskich, biznesowych oraz obsługi tych imprez. C3 Umiejętność zastosowania w praktyce zasad protokołu dyplomatycznego, precedencji i ceremoniału.

2 3.2 EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU/ MODUŁU ( WYPEŁNIA KOORDYNATOR) EK ( efekt kształcenia) EK_01 EK_02 EK_03 Treść efektu kształcenia zdefiniowanego dla przedmiotu (modułu) Prezentuje uporządkowaną i pogłębioną wiedzę o zjawiskach społecznych, potrafi odnaleźć się w każdej sytuacji. Ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę na temat zasad i norm etycznych oraz przestrzega w swej pracy zasady etyki zawodowej. Rozpoznaje nowe możliwości rozwiązywania niekomfortowych sytuacji, ma pogłębiona wiedzę na temat technik radzenia sobie z trudnym klientem. Odniesienie do efektów kierunkowych (KEK) K_W02 K_W07 K_W12 EK_04 Ma pogłębione umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej i porozumiewania się w sposób precyzyjny i spójny. EK_05 Potrafi prowadzić oraz ustala kryteria prowadzenia przedsiębiorstwa turystycznego oraz organizuje samodzielne i odpowiedzialne stanowisko w branży turystycznej. K_U04 K_U09 EK_06 Potrafi pracować w zespole, umie wyznaczać oraz przyjmować wspólne cele działania, potrafi przyjąć rolę lidera w zespole. K_K02 EK_07 Zachowuje ostrożność w wyrażaniu opinii, prawidłowo identyfikuje i potrafi rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu. K_K TREŚCI PROGRAMOWE (wypełnia koordynator) A. Problematyka wykładu Treści merytoryczne Etykieta etiologia pojęcia, historia i cele. Precedencja. Dress code. Typy strojów i zasady ich doboru. Ceremoniał. Wizyty zagraniczne zasady organizacji oraz przemawiania. Savoir vivre w kontaktach interpersonalnych. Tytulatura w korespondencji i w rozmowie. B. Problematyka ćwiczeń audytoryjnych, konwersatoryjnych, laboratoryjnych, zajęć praktycznych Treści merytoryczne Etykieta, czyli zasady dobrego zachowania na co dzień. Faux pas. Biznesowy savoir vivre. Savoir vivre przy stole. Konferencje i spotkania biznesowe zasady organizacji. Rozwój zasad savoir vivre na przestrzeni epok.

3 3.4 METODY DYDAKTYCZNE Np.: Wykład: wykład problemowy/wykład z prezentacją multimedialną/ metody kształcenia na odległość Ćwiczenia: Analiza tekstów z dyskusją/ metoda projektów( projekt badawczy, wdrożeniowy, praktyczny/ praca w grupach/rozwiązywanie zadań/ dyskusja/ metody kształcenia na odległość Laboratorium: wykonywanie doświadczeń, projektowanie doświadczeń Wykład: Wykłady z prezentacją multimedialną lub problemowy. Ćwiczenia: Analiza tekstów z dyskusją, metoda projektów praktycznych, rozwiązywanie zadań, praca w grupach. 4 METODY I KRYTERIA OCENY 4.1 Sposoby weryfikacji efektów kształcenia Symbol efektu Metody oceny efektów kształcenia ( np.: kolokwium, egzamin ustny, egzamin pisemny, projekt, sprawozdanie, obserwacja w trakcie zajęć) Forma zajęć dydaktycznych ( w, ćw, ) EK_ 01 KOLOKWIUM,PRACA SEMESTRALNA WYKŁAD, ĆWICZENIA EK_ 02 KOLOKWIUM, PRACA SEMESTRALNA WYKŁAD, ĆWICZENIA EK_03 ĆWICZENIA EK_04 PRACA W GRUPACH, ROZWIĄZYWANIE ZADAŃ, PRACA W GRUPACH, ROZWIĄZYWANIE ZADAŃ, ĆWICZENIA EK_05 OBSERWACJA W TRAKCIE ZAJĘĆ ĆWICZENIA EK_06 EK_07 PRACA W GRUPACH, ROZWIĄZYWANIE ZADAŃ, PRACA SEMESTRALNA, PRACA W GRUPACH, ROZWIĄZYWANIE ZADAŃ, ĆWICZENIA ĆWICZENIA, WYKŁAD 4.2 Warunki zaliczenia przedmiotu (kryteria oceniania) Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który: - potrafi wypowiadać się w sposób, spójny, wykraczający poza tematykę realizowaną na zajęciach, - w sposób pełny i rzeczowy realizuje powierzone zadania, - sprawnie i prawidłowo definiuje problematykę, - prezentuje wysoki poziom wiedzy teoretycznej, potrafi połączyć wiedzę z wykładu i ćwiczeń, - aktywnie uczestniczy we wszystkich formach zajęć, - cechuje się kreatywnością w działaniu, wychodząc poza wskazany szablon, - przygotowuje pracę semestralną w oparciu o szeroki zakres literatury przedmiotu oraz w sposób wyczerpujący ukazuje badane zjawisko. Ocenę dobrą otrzymuje student, który: - potrafi wypowiadać się w klarowny, wyczerpujący problematykę zagadnienia, - w sposób pełny i rzeczowy realizuje powierzone zadania, - prawidłowo definiuje problematykę, - prezentuje ponadprzeciętny poziom wiedzy teoretycznej, nie potrafi połączyć wiedzy z wykładu i ćwiczeń, - aktywnie uczestniczy we wszystkich formach zajęć, - działa w oparciu o wskazany szablon, - przygotowuje pracę semestralną na podstawie niepełnej literatury przedmiotu oraz w sposób niepełny ukazuje badane zjawisko. Ocenę dostateczną otrzymuje student, który:

4 - wypowiadać się w niepełny, chaotyczny, - w sposób wystarczający realizuje powierzone zadania, - ma trudności ze zdefiniowaniem problematyki, - posiada niepełną wiedzę teoretyczną, zarówno z wykładów jak i z ćwiczeń, - biernie uczestniczy we wszystkich formach zajęć, - ma trudności w działaniu, nie potrafi sam zidentyfikować problemu i go rozwiązać - przygotowuje pracę semestralną w oparciu o 1-2 pozycje literatury przedmiotu oraz w sposób rażący przedstawia badane zjawisko.. Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który: - nie potrafi wypowiedzieć się na zadany temat, - nie potrafi zrealizować powierzonych zadań, - nie definiuje problemu, - prezentuje niski poziom wiedzy teoretycznej, - nie uczestniczy w większości zajęć, - nie jest zainteresowany aktywnym uczestniczeniem w zajęciach, - nie przygotowuje pracy semestralnej, albo opracowuje ją tylko i wyłącznie w oparciu o źródła internetowe. 5. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia założonych efektów w godzinach oraz punktach ECTS Aktywność Liczba godzin/ nakład pracy studenta godziny zajęć wg planu z nauczycielem 15 przygotowanie do zajęć 15 udział w konsultacjach 5 czas na napisanie referatu/eseju 5 przygotowanie do egzaminu - udział w egzaminie - Inne (jakie?) czas na przygotowanie pracy semestralnej 15 SUMA GODZIN 55 SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS 3 1. PRAKTYKI ZAWODOWE W RAMACH PRZEDMIOTU/ MODUŁU wymiar godzinowy zasady i formy odbywania praktyk 2. LITERATURA Literatura podstawowa: 1. Kuspys P.: Savoir vivre. Sztuka dyplomacji i dobrego tonu, Wyd. Zysk i S-ka, 2012 r. 2. Marcjanik M.: Słownik językowego savoir-vivre-u, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, 2014 r. 3. Młynarczyk E., Savoir Vivre, Wydawnictwo Printex, Wyd. I, 2009 r. 4. Modrzyńska J.: Protokół dyplomatyczny, etykieta i zasady savoir-vivre u, Wyd. Wolters Kluwer Polska, Wrzesień 2014 r.

5 5. Myśliwiec G., Savoir-vivre w administracji, Wyd. Infor Ekspert, 2010 r. 6. Nadine de Rothschild, Savoi Vivre XXI wieku, Wyd. Zysk i S-ka, 2006 r. 7. Orłowski T., Protokół dyplomatyczny. Ceremoniał i etykieta, Polski Instytut Spraw Zagranicznych, Warszawa 2010 r. 8. Orłowski T., Szteliga A.: Etykieta menedżera, Wyd. Sonia Draga, 2012 r. 9. Pernal E., Savoir-vivre w podróży, Prószyński i S-ka, Warszawa 2001 r. Literatura uzupełniająca: 1. Barbasiewicz M.: Dobre maniery w przedwojennej Polsce, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012 r. 2. Post P.: Księga dobrych obyczajów, Cartalia Press, 2008 r. 3. Sakowicz A., Podręczny poradnik Savoir vivre na co dzień, Wyd. Publicat, 2011 r. 4. Sawicka E., Savoir-vivre. Podręcznik dobrych manier, Wydawnictwo Szkolne PWN, 2009 r. 5. Schwinghammer H., Wielka księga savoir vivre, Wyd. KDC Klub dla Ciebie, 2011 r. Akceptacja Kierownika Jednostki lub osoby upoważnionej