LIU JING ORAZ SYSTEM DIAGNOSTYCZNY LIU JING W KLASYCZNEJ TMC

Transkrypt

1 LIU JING ORAZ SYSTEM DIAGNOSTYCZNY LIU JING W KLASYCZNEJ TMC. DYSKUSJA NA TEMAT SYSTEMU DIAGNOSTYCZNEGO SZEŚCIU PODZIAŁÓW LUB SZEŚCIU WARSTW NA PODSTAWIE KLASYCZNYCH TEKSTÓW TMC System Liu Jing Bian Zheng został stworzony około roku 1800 przez Zhang Zhong Jinga (dynastia Han) na bazie jego pracy Shang Han Zai Bing Lun. Dziś tłumaczymy tę nazwę jako Diagnostyka sześciu podziałów lub System diagnostyczny sześciu warstw. Ze względu na złożoność i dość abstrakcyjne podejście teorii Liu Jing Bian Zheng, na przestrzeni czasu powstało wiele różnych opinii i komentarzy na jej temat, pochodzących od teoretyków i praktyków TMC. Większość z tych klasycznych tekstów nie jest dostępna w żadnym innym języku poza chińskim, dlatego powstało wiele niejasności i nieporozumień związanych z tym systemem w zachodnich szkołach TMC. Ponieważ system Liu Jing Bian Zheng zawiera w sobie Ba Gang Bian Zheng i Zang Fu Jing Luo Bian Zheng, patologiczne mechanizmy chorób, transmutacje i prognozowanie chorób, jest on używany jako wytyczna w praktykach klinicznych TMC. Dlatego też konieczne jest stworzenie jasnej, jednolitej i zrozumiałej wykładni pojęć i teorii tego ważnego systemu diagnozowania TMC. Podczas wykładu omówione zostaną dwie części: część I pojęcia Liu Jing w klasycznych tekstach TMC część II system Liu Jing Bian Zheng w Shang Han Lun. Część I: Pojęcia Liu Jing w klasycznych tekstach TCM 1. Pierwotne pojęcia Liu Jing Pierwotnie Liu Jing nie zostało opisane w Huang Di Nei Jing (Kanon medycyny chińskiej Żółtego Cesarza) ani w Shan Han Lun. Zostało opisane jedynie jako trzy yin (tai yin, shao yin i jue yin) oraz trzy yang (tai yang, shao yang i yang ming). Później praktycy / uczeni TCM uprościli te teorie do Liu Jing. Zhang Zhong Jing opracował swój system Liu Jing Bian Zheng w oparciu o teorię Huang Di Nei Jing (Kanon medycyny chińskiej Żółtego Cesarza).

2 W przedmowie jego Shang Han Lun podkreślał: Odwołuję się do klasyków Su Wen, Jiu Juan (Huang Di Nei Jing) i Nan Jing (81 trudności). Następnie rozwinął teorię patologicznych mechanizmów chorób trzech yin i trzech yang, które są wywoływane przez czynniki zewnętrzne i które opisano w rozdziale 31 Su Wen. 2.Ilość yang qi w Liu Jing W rozdziale 66 i 74 Huang Di Nei Jing, Huang Di zadał dwukrotnie to samo pytanie Qi Bo: Czym są trzy yin i trzy yang? Qi Bo odpowiedział: Definicja trzech yin i trzech yang jest zależna od ilości qi. Dalej, Huang Di Nei Jing rozróżnia, że tai yang jest najsilniejszym yang i jest nazywany potrójnym yang ; yang ming nazywane jest podwójnym yang, a shao yang nazywa się pojedynczym co wskazywać ma na ilość qi w tych trzech fazach yang. Podobnie jak trzy fazy yin: tai yin oznacza największe qi, nazywane jest potrójnym yin, shao yin nazywa się podwójnym yin i jue yin nazywa się pojedynczym yin. (Su Wen, rozdział 21, 79). 3. Mechanizmy i funkcje qi w Liu Jing Mechanizm qi trzech faz yin i 3 yang został jasno opisany zarówno dla qi niebiańskiego, jak i dla qi ludzkiego ciała w Su Wen, rozdział 6: tai yang jest zewnętrznym yang i jest odpowiedzialne za otwieranie yang; yang ming jest wewnętrznym yang, odpowiedzialnym za zamykanie yang; shao yang jest osiowym yang i ładuje osiowe yang. To jest to samo co trzy fazy yin, tai yin jest biao (zewnętrznym) yin odpowiedzialnym za otwieranie yin; jue yin jest li (wewnętrznym) yin odpowiedzialnym za zamykanie / przytrzymywanie; shao yin jest osiowym yin. Później ten mechanizm ruchu qi był nazywany przez naukowców TCM teorią bramy qi. Jak wiemy, w książce Yi Jing nie pojawiło się żadne z pojęć yang ming i jue yin. Zostały one wprowadzone w Huang Di Nei Jing. Huang Di zapytał Qi Bo: Chciałbym usłyszeć o yang ming. Qi Bo: Dwa yang (tai yang i shao yang) współdziałające najsilniej nazywa się yang ming. Huang Di: Co jest o jue yin? Qi Bo: Dwa yin, które oddziałują na końcu, nazywa się jue yin (Su Wen, rozdział 66, 74). 4. Pozycje i relacje Biao Li w odniesieniu do Liu Jing Jest oczywistym, że Liu Jing zawiera Jing Luo i Zang Fu. W Ling Shu w rozdziale 10, 11 i 13 jasno opisuje się wszystkie ścieżki meridianów i relacje z zang fu. Ponadto, Su Wen rozdział 56, teoria Pi Bu (strefy skóry) związane z Liu Jing, opisuje kompletną wewnętrzną (zang fu) i zewnętrzną (sieć meridianów) anatomię TCM. 5. Kolejność transmutacji Shang Han Su Wen, rozdział 31 opisuje transmutację Shang Han (odstępstwa od zewnętrznych patologii). Kolejność tych transmutacji jest następująca: od tai yang do yang ming, do shao yang, do tai yin, do shao yin, a na koniec do jue yin. Jest to zasadniczo zgodne z Shan Han Lun. Zhang Zhong Jing w swoim Shan Han Za Bing Lun, rozwinął ten mechanizm, teorię i zastosowania kliniczne.

3 Podsumowując powyższe pojęcia Liu Jing w Huang Di Nei Jing, można zauważyć, że Liu Jing Bian Zheng systemu Shang Han Lun opiera się na Huang Di Nei Jing. Znaczenie jest takie, że Zhang Zhong Jing połączył wszystkie koncepcje Liu Jing w sposób holistyczny, ale nie tylko użył jednej z nich. Choć w ostatniej dekadzie Feng Shi Lun i współcześni, w swoich wydawnictwach, takich jak Shan Han Za Bing Lun Suo Yuan i Zhang Zhong Jing Yong Fang Jie Xi zaprzeczali teorii Shang Han Lun z Huang Di Nei Jing, wciąż brak jest potwierdzeń w tekstach źródłowych i potwierdzonych badań. Pozostaje wiele wątpliwości, które są powodem do dalszej dyskusji.część II: Liu Jing Bian Zheng w Shan Han Lun Ponieważ Zhang Zhong Jing ustanowił system Bian Zheng Liu Jing (trzy yin i trzy yang) według teorii Yin Yang i Ba Gang, w historii TCM powstało ponad 500 ważnych dzieł, które wniosły swój wkład do zrozumienia tego wspaniałego tekstu TCM. Trzy czołowe grupy zajmujące się badaniami Shang Han Lun, to: Li Ke Shao (Uniwersytet Shang Dong TCM), Liu Du Zhou (Uniwersytet Bei Jing TCM) i Chen Yi Ren (Uniwersytet Nan Jing TCM). Ze względu na trudności w badaniu tekstu Shang Han Lun i wielu różnych opisów w historii, ten ważny system diagnozowania i różnicowania TCM był zawsze pomijany w naszej zachodniej nauce TCM. Podsumowując, główne badania szkół Shang Han, system Liu Jing Bian Zheng powinien obejmować następujące aspekty: 1. Teoria meridianów: tj. Han Zhi He (Dynastia Song), praca Shang Han Wei Zhi Lun. 2. Teoria Zang Fu: tj. Shang Han Lun, tj. yang ming wei jia shi (nadmiar żołądka i jelita grubego); zang jue (pięć niepowodzeń zang). 3. Teoria kosmologiczna: tj. Zhang Zhi Cong (dynastia Qing), praca Shang Han Lun Ji Zhu. 4. Teoria podziału: tj. Ke Yun Bo (Qing Dinasty), praca Shang Han Lai Su Ji. 5. Teorii poziomów czasu: tj. Zhu Wei Ju, praca Shang Han Zhi Yi. Oczywistym jest, że żaden z powyższych aspektów nie mógł całkowicie wyjaśnić systemu Liu Jing Bian Zheng. Dlatego koniecznym jest wyjaśnienie systemu Liu Jing Bian Zheng i uczynienie go przewodnikiem dzisiejszych naszych praktyk klinicznych. Choroby tai yang Obejmują one syndromy Tai Yang Biao, takie jak Tai Yang Zhong Feng, Tai Yang Shang Han i Tai Yang Wen Bing. Tai Yang Jian Zheng odnosi się do chorób tai yang połączonych z innymi syndromami, takimi jak Da Qing Long Tang i syndromem Xiao Qing Long Tang. Jednak złe i opóźnione leczenie chorób tai yang jest bardziej związane z chorobami, które występują w tai yang fu, xia jiao, w klatce piersiowej i zhong jiao, tj. zastój krwi w xia jiao, zatrzymanie wody w klatce piersiowej lub zespoły xin xia pi, które są nazywane choroby zmienione przez tai yang. Wyraźnie wykazano, że Shang Han Lun jest klasykiem nie tylko wskazującym jak leczyć choroby spowodowane EPF (zewnętrznymi czynnikami patologicznymi), ale także wszelkiego rodzaju choroby przewlekłe.

4 Choroby yang ming Charakteryzuje się je jako połączenie gorąca i suchości związanych z żołądkiem i jelitem grubym oraz syndromy meridianów. Przewodnią linią jest tutaj nadmiar (wei jia shi) tj. Bai Hu Tang i trzy syndromy Cheng Qi Tang. W rozdziale tym omówione są również zimno yang ming tj. syndrom Wu Zhu Yu Tang oraz syndromy wynikające ze zmiennego yang ming tj. żółtaczka. Choroby shao yang Shao yang ma łagodne i gładkie yang qi. Jest odpowiedzialne za obracanie / poruszanie bram qi trzech yang. Wpływa na przepływy yuan qi poprzez wszystkie pola i przestrzenie ciała. Dlatego osiem głównych syndromów shao yang jest linią przewodnią dla chorób shao yang, spowodowanych głównie stagnacją qi shao yang i nagromadzeniem ognia shao yang. Występują tu objawy takie jak suchość gardła, zawroty głowy, puls strunowaty, naprzemienne uczucie zimna i gorąca, rozszerzanie się obszaru pod żebrami, nudności aż do wymiotów i depresja emocjonalna. Formułą przewodnią jest tutaj Xiao Chai Hu Tang. Choroby tai yin Tai yin jest najbardziej zewnętrznym z wszystkich trzech yin. Posiada najwięcej qi i jest odpowiedzialne za otwieranie się trzech yin. Organ tai yin to przede wszystkim śledziona. Zaburzenia śledziony są linią wytyczną chorób tai yin. Możemy wymienić tutaj trzy aspekty: niedobór yang śledziony może być konstytucyjny lub spowodowany przez czynniki patogenne EPF, niedobór yang śledziony powoduje syndromy wewnętrznego zimna, niedobór yang śledziony powoduje zastój krwi w meridianach luo mai. Zawierają się tutaj również niedobór śledziony typu żółtaczka oraz syndrom wychodzenia z niedoboru yang śledziony. Możemy w tych przypadkach używać receptur z kategorii Si Ni Tang oraz Li Zhong Tang. Choroby shao yin Shao yin ma mniej qi i jest zawiasem trzech yin. Organy shao yin to serce i nerki. Nerki są żródłem yang, jing, oraz yuan yang. Serce to Shen życia. Oba są korzeniami życia. Zaburzenia ognia ming men, ognia serca, oraz interakcji serce-serki to główne patologie shao yin. Mai Che Wei oraz osłabienie Shen są punktami wytycznymi. Z chorobami shao yin związane są receptury z kategorii Si Ni Tang oraz Huang Lian Er Jiao Tang. Choroby jue yin Jue yin ma najmniej qi i ma za zadanie zamykanie trzech yin. Jest osią dla wszystkich trzech yang i yin. Wybucha do yang i przynosi syndromy gorąca, powraca do yin i przynosi syndromy zimna. To są główne mechanizmy jue yin. Tak więc gorąco na górze i zimno na dole (syndrom Wu Mei Wan), wznoszące

5 gorąco jue yin (syndrom Bai Tou Weng), wznoszące zimno jue yin (syndrom Wu Zhu Yu Tang), rozdzielenie yin i yang na końcach meridianów rąk i nóg (syndrom Dang Gui Si NI Tang), są głównymi syndromami zaburzeń jue yin. Siedem syndromów jue dla kończyn: Jue Krwi, Jue Wody, Jue Robaków, Jue Śluzu, Jue Zimna, Jue Gorąca, Jue Zang są rozróżnieniami również wyróżnionymi w tym rozdziale. Liu Jing Bian Zheng jest kompletnym holistycznym i zbornym systemem diagnostycznym Tradycyjnej Medycyny Chińskiej. Jest to ważna metoda do doskonalenia dla tych, którzy chcą być dobrymi praktykami TCM. Jest to wielki wkład kliniczny do systemu TCM.