Ingres arcybiskupa Jędraszewskiego

Transkrypt

1 2 Rozmowa z arcybiskupem Depo o mediach 22 Patriarcha Antiochii: nasze oczekiwania są ogromne 27 Sześćset lat archidiecezji lwowskiej (1067) niedziela, 16 września ISSN BIULETYN KATOLICKIEJ AGENCJI INFORMACYJNEJ Ingres arcybiskupa Jędraszewskiego Fot. Łukasz Głowacki

2 ROZMOWA KAI 2 EDITORIAL Sprzymierzeniec i wróg Niedziela środków społecznego przekazu, obchodzona w Polsce 16 września, skłania do refleksji nad znaczeniem i kondycją mediów. Kościół podkreśla w swych dokumentach, że nie można myśleć o ewangelizacji dzisiejszego świata bez wykorzystania do tego mediów, i to nie tylko katolickich. Za pośrednictwem życzliwych sobie środków przekazu można dotrzeć tam, gdzie głos ambony dawno już nie jest słyszalny. Niezależnie od tej szansy, media należą do najtrudniejszych współcześnie obszarów misji Kościoła. Są one bowiem elementem potężnych, nastawionych na zysk koncernów, jak również wymarzoną przestrzenią uprawiania gry politycznej. Dopuszczenie do tak silnej komercjalizacji mediów jest w mojej opinii jednym z poważnych błędów współczesności. W efekcie nasza formacja kulturowa może ponieść olbrzymie szkody. Europejska cywilizacja zawdzięcza swój rozwój harmonii pomiędzy wartościami ekonomii, kultury i ducha. Tymczasem obecna dokonywana z pobudek komercyjnych promocja antywartości w mediach uderza w budowany od wieków ład cywilizacyjny. Trzeba więc zrobić wszystko, aby rozwijać media katolickie, a w innych wspomagać te przestrzenie i ludzi, którzy mają poczucie misji i chcą służyć dobru. Na polskiej mapie medialnej wsparcia wymagają także media publiczne, gdyż na skutek błędów polityków, znalazły się one na progu katastrofy. A są to jedyne media pozakatolickie, które kierują się poczuciem misji, a nawet są do tego zobowiązane. W swej edukacyjnej misji, której celem jest umacnianie kulturowej tożsamości narodu są one naturalnym sprzymierzeńcem Kościoła. Warto więc tworzyć medialny front tych, dla których podstawowe wartości wyrastające z chrześcijańskiego dziedzictwa nie są obojętne. Marcin Przeciszewski Wolność trzeba zagospodarować w prawdzie Rozmowa z abp. Wacławem Depo, metropolitą częstochowskim, przewodniczącym Rady Episkopatu ds. Środków Społecznego Przekazu Jaki obraz Kościoła przekazują media świeckie? Można odnieść wrażenie, że wzmaga się walka na froncie ideo logicznym. Misja Kościoła nie jest opisywana w sposób obiektywny, media pokazują fragmenty jego działalności, ale nie jest to pełny obraz. Czeka nas ogromny wysiłek i praca, żeby przedstawić Kościół katolicki nie jako obóz sprzeciwiający się postępowi, tylko jako wspólnotę ludzi rozumnych, wolnych, biorących odpowiedzialność we własnym sumieniu za to, kim są jako wierzący i we wspólnocie współobywateli. Skupianie się na słabościach Kościoła i pokazywanie wyłącznie jego ciemnych stron jest po prostu niesprawiedliwe. Kościół jako wróg postępu to już zarzucał mu Wolter, a później bolszewicy, komuniści, nowa lewica. Czy część mediów wraca do antykościelnej retoryki? Gdy byłem dzieckiem w pierwszych latach szkoły podstawowej, usunięto lekcje religii ze szkół. Od tego momentu spotykaliśmy się po różnych domach. W pewnym momencie jedna z właścicielek powiedziała, że nie może nas już przyjmować, bo grozi jej wysoka kara finansowa. Ostatecznie zgromadziliśmy się w kościele, gdyż nie było dla nas innych miejsc w przestrzeni publicznej. Dziś można ze zdumieniem zauważyć powrót do retoryki tamtego czasu, żeby religia była zamknięta jedynie w kościołach. Niestety, obecne pokolenie ludzi dorosłych jest nieprzygotowane do tak szerokiego przekazu i odbioru mediów. Ludzie, którzy tworzyli i walczyli o Solidarność ucieszyli się, że mogą mówić własnym głosem, że zdobyli jakąś przestrzeń wolności. Uznali, że to wystarczy. A wolność trzeba zagospodarować w prawdzie, i dopiero wówczas stworzy się dobrze funkcjonujące media, które stoją na jej straży. Gdy nie rozpoznaję prawdy także w mediach, kulturze masowej, gdy nie żyję w prawdzie w każdej chwili mojego osobistego i zawodowego życia, a człowiekiem wierzącym jestem jedynie po godzinach grozi mi prawdziwe zniewolenie. Przypomnijmy, że kiedy w roku 1980 rozpoczęły się protesty w Trójmieście i innych miastach Polski, tłumy ludzi gromadziły się na Eucharystii, która była przestrzenią prawdy i wolności. Przyznajmy również, że dla wielu osób oznaczało to jawny sprzeciw wobec ustroju totalitarnego. Owszem, walczyliśmy o prawdę w szkołach, zakładach pracy i mediach, ale zbyt mało uwagi poświęcaliśmy sprawom formacji sumienia, dlatego niewiele osób łączyło modlitwę z życiem sakramentalnym. My z tym bagażem i brakiem formacji, która buduje na prawdzie, weszliśmy w nowe uwarunkowania i do dziś zbieramy tego owoce. cd. na str. 5

3 Nowi klerycy tylu, co przed rokiem Ogółem 860 młodych mężczyzn przyjęto na pierwszy rok formacji do polskich seminariów duchownych: diecezjalnych i zakonnych. To tyle samo, co przed rokiem poinformował ks. Jarosław Stoś, przewodniczący Konferencji Rektorów Wyższych Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych. Ich czterodniowe spotkanie zakończyło się 6 września w Tarnowie. Od czterech lat w Polsce utrzymuje się ten sam poziom powołań. W tym roku ok. 650 kandydatów zgłosiło się do seminariów diecezjalnych, a ok. 200 do zakonnych. W ubiegłym roku było podobnie. Niektóre seminaria odnotowały duży wzrost zgłaszających się na pierwszy rok. Tak jest m.in. w Opolu, z czego cieszy się tamtejszy ordynariusz Andrzej Czaja. Rok temu na dwie diecezje [opolską i gliwicką, które prowadzą wspólne seminarium duchowne przyp. KAI] mieliśmy dwunastu kandydatów do kapłaństwa, w tym roku liczba ta się potroiła. Na pierwszym roku będziemy mieć 37 alumnów. Jesteśmy zaskoczeni łaskawością Pana Boga powiedział KAI biskup opolski. Pewną zasadą staje się nieprzewidywalność liczby powołań w poszczególnych seminariach. Są takie, w których jest dziesięciu kandydatów, a za rok zgłasza się dwudziestu zauważa ks. Stoś.Najwięcej kandydatów do kapłaństwa zgłosiło się w Tarnowie. Cieszymy się z każdego powołania zapewnia rektor ks. Jacek Nowak. Jak dodaje, pierwszy rok rozpocznie w seminarium 49 alumnów tylu, ilu przed rokiem. Z rektorami polskich seminariów duchownych spotkał się bp Wojciech Polak sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski. eb Szkoła Liderów Nowej Ewangelizacji już w październiku Od października rusza w Warszawie Szkoła Liderów Nowej Ewangelizacji przy Papieskim Wydziale Teologicznym Sekcji św. Jana Chrzciciela. W czasie dziesięciu spotkań do czerwca 2013 roku przyszli liderzy będą przygotowywać się do prowadzenia grup ewangelizacyjnych w parafiach. Szkoła Liderów Nowej Ewangelizacji powstała z inicjatywy kard. Kazimierza Nycza. Naszym celem jest przygotowanie ludzi do prowadzenia małych wspólnot w parafii i do głoszenia Ewangelii nowymi metodami mówi ks. prof. Krzysztof Pawlina, rektor PWT Sekcji św. Jana Chrzciciela. Lider nowej ewangelizacji powinien opowiadać o Bogu nie z drugiej ręki, bo się tego nauczył, ale z doświadczenia duchowego. I to jest podstawa, ale również chcemy doposażyć świadków wiary w umiejętność prowadzenia zespołu ludzi podkreśla warszawski duchowny. W szkoleniu mogą brać udział zarówno świeccy, jak i osoby duchowne. Świeccy powinni przedstawić zaświadczenie od swojego proboszcza. Chodzi o to, że lider będzie pomagał w swojej parafii, współpracując właśnie z proboszczem tłumaczy ks. prof. Pawlina. Wykładowcami Szkoły będą osoby wierzące, ale nie tylko z kościelnych uczelni. Uczyć będą także specjaliści od zarządzania zespołami ludzkimi mówi ks. prof. Pawlina. Pamiętamy, że parafia nie jest przedsiębiorstwem, tylko wspólnotą wiary, nie należy jednak bać się terminów i technik ze świata biznesu. Mogą one być pomocne. Pozostając w nurcie duchowym, eklezjalnym, chcemy liderom dać coś więcej niż tylko wiedzę teologiczną zaznacza. Szkoła Liderów Nowej Ewangelizacji nie ma limitu miejsc. Choć jest założona z myślą o archidiecezji warszawskiej, zapisać się mogą także osoby z innych diecezji. Na koniec otrzymają certyfikaty lidera nowej ewangelizacji. Koszt roczny szkolenia to 300 zł. Zgłoszenia można przesyłać do 30 września, szczegóły na stronie www. pwtw.pl. im W Ostaszkowie powstanie Kaplica Matki Bożej Częstochowskiej Wmurowanie kamienia węgielnego pod Kaplicę Matki Bożej Częstochowskiej odbyło się 3 września na Wyspie Stołobieńskiej na jeziorze Seliger. W uroczystości upamiętnienia pomordowanych przez Sowietów polskich żołnierzy uczestniczyli ambasador Polski w Federacji Rosyjskiej Wojciech Zajączkowski i szef polskiego MSW Jacek Cichocki. Kaplica znajdować się będzie na terytorium Niłowo Stołobieńskiej pustelni prawosławnego monasteru, znanego w czasie wojny jako obóz jeniecki Ostaszków. W pomieszczeniach monasteru w latach władze sowieckie przetrzymywały polskich oficerów służb wewnętrznych, których następnie rozstrzelano w Twerze, a ich ciała zrzucono do dołów w Miednoje, gdzie obecnie znajduje się cmentarz. Uroczystości wmurowania kamienia węgielnego towarzyszyła modlitwa za ofiary zbrodni stalinowskich, której przewodniczył archimandryta monasteru Arkadij Gubanow. Powiedział on, że tragedię 1939/40 roku spowodowali wrogowie ludzkości i Kościoła w celu rozerwania więzi braterskich i zniszczenia miłości chrześcijańskiej. Po 70 latach modlimy się o wieczny odpoczynek zamordowanych Polaków. Nasza przyszłość zależy nie tylko od lekcji przeszłych wydarzeń, ale i tych dzisiejszych. Wspólnie powinniśmy zapomnieć wszystkie winy i dojść do wzajemnego zrozumienia i wspierania się stwierdził archimandryta Gubanow. RV WYDARZENIA 3

4 Abp. Markowi będzie dane wprowadzić archidiecezję w nowe stulecie KRAJ 4 Abp Marek Jędraszewski odbył 8 września ingres do bazyliki archikatedralnej w Łodzi. Objął w ten sposób kanonicznie archidiecezję łódzką. Pastorał, symbol władzy biskupiej, przekazał mu nuncjusz apostolski w Polsce, abp Celestino Migliore. Nowy metropolita zachęcił w homilii do zachowania chrześcijańskiej samoświadomości, bez której jak podkreślił nie ma duchowej jedności Europy. Kilkuset duchownych kardynałów, arcybiskupów, biskupów, kapłanów diecezjalnych i zakonnych przeszło w procesji z Domu Arcybiskupiego do katedry. Nowego metropolitę witała młodzież, stojąca na ulicy z potężnym transparentem. Słychać było także sporą grupę członków neokatechumenatu, która przez cały czas trwania procesji śpiewała przy akompaniamencie gitar i innych instrumentów. W drzwiach świątyni abp. Jędraszewskiego powitali dziekan Kapituły Archikatedralnej bp Adam Lepa i proboszcz parafii katedralnej, ks. Ireneusz Kulesza. Arcybiskup ucałował krucyfiks, uczynił znak krzyża pobłogosławioną wodą i pokropił nią wiernych. Po dojściu procesji do ołtarza nuncjusz apostolski w Polsce abp Celestino Migliore okadził ołtarz i uczynił znak krzyża. Zaraz potem zabrał głos administrator apostolski archidiecezji łódzkiej, abp Władysław Ziółek. Przypomniał, że budowanie łódzkiego Kościoła trwa nadal i niepodobna budować go inaczej, jak właśnie na Jezusie Chrystusie i Jego Ewangelii. Abp Ziółek wyraził przekonanie, że wszyscy członkowie wspólnoty Kościoła w Łodzi pójdą za swoim Pasterzem, odkrywając w nim sługę Ewangelii dla nadziei świata i dla całej rodziny diecezjalnej. Jak Jan Paweł II przeprowadził Kościół powszechny przez próg tysiącleci, tak arcybiskupowi Markowi z Bożą pomocą będzie dane wprowadzić Kościół łódzki w nowe stulecie jego istnienia mówił abp Ziółek. Podkreślił, że przed Kościołem stoi Rok Wiary i Synod Biskupów poświęcony nowej ewangelizacji, które pokażą w jaki sposób wspólnoty chrześcijańskie żyją dziś wiarą i dają o niej świadectwo. To zadanie stoi także przed Kościołem łódzkim, bo ciągle jeszcze zbyt mało jest tych, którzy znają Chrystusa i swym życiem dają o Nim dobre świadectwo zauważył dotychczasowy metropolita łódzki. Księże arcybiskupie metropolito łódzki! Prowadź, pełen Bożej mocy, powierzony ci lud do Chrystusa, który jest kluczem jak mówił Jan Paweł II do rozumienia tej wielkiej i podstawowej rzeczywistości, jaką jest człowiek. Będziemy Cię w tym wspierać naszą modlitwą i wszelką pomocą, na jaką będzie nas stać zapewniał abp Ziółek. Nuncjusz apostolski abp Celestino Migliore odczytał nominację Benedykta XVI dla abp. Jędraszewskiego. Następnie abp Ziółek przekazał pastorał, będący symbolem władzy w Kościele, w ręce nuncjusza. Ten wręczył go nowo powołanemu metropolicie. Nuncjusz zaprosił jednocześnie abp. Jędraszewskiego do zajęcia miejsca na katedrze biskupiej. Zakończeniem kanonicznego obrzędu było pozdrowienie abp. Jędraszewskiego przez wiernych. Homagium złożyli biskupi pomocniczy, przedstawiciele prezbiterium (proboszcz, wikariusz i emeryt), przedstawiciele seminarium duchownego (rektor, diakon i kleryk), przedstawiciele zakonów żeńskich i męskich oraz rodzina z terenu parafii katedralnej. Później rozpoczęła się liturgia Mszy świętej, której abp Jędraszewski przewodniczył z katedry biskupiej. Nowy metropolita wygłosił także homilię. Apelował o pogłębianie wiary i zaangażowanie w dzieło rozwoju Kościoła. Zwłaszcza teraz, gdy kultura zachodnia staje się chrystofobiczna i ulegając poprawności politycznej dąży się do wyparcia chrześcijaństwa z życia publicznego. Bóg wszedł w dzieje ludzkości. Stał się podmiotem jako jeden z miliardów i jako jedyny podkreślił abp Jędraszewski. Dzięki temu każdy człowiek może w tym świetle odczytywać swoje powołanie. Powołując się na nauczanie bł. Jana Pawła II, metropolita zachęcał do zachowania chrześcijańskiej samoświadomości, bez której nie może istnieć duchowa jedność Europy. Poznawanie Chrystusa jest też jednocześnie warunkiem i kluczem do zrozumienia wielkości człowieka i niezwykłości jego powołania. Człowiek nie może bowiem zrozumieć siebie bez Chrystusa. Każda inna droga prowadzi nieuchronnie do zagubienia siebie, do przebywania w świecie iluzji i kłamstw, do zatracenia horyzontów autentycznego dobra mówił abp Jędraszewski. Przypomniał list apostolski Benedykta XVI Porta Fidei i podkreślił, że istotne treści wiary wymagają z naszej strony ciągłego potwierdzania, pogłębiania i zrozumienia wiary. Papież pisał, że chrześcijanie bardziej troszczą się o konsekwencje społeczne, kulturowe i polityczne swego zaangażowania, myśląc, że wiara wciąż jest oczywistą przesłanką życia wspólnego. W rzeczywistości założenie to przestało być oczywiste i często bywa negowane mówił hierarcha. Na zakończenie Mszy św. nowego metropolitę łódzkiego pozdrowili prefekt Kongregacji Edukacji Katolickiej kard. Zenon Grocholewski, metropolita poznański abp Stanisław Gądecki, a w imieniu Kościoła w Łodzi bp Adam Lepa. Kanclerz łódzkiej kurii ks. Andrzej Dąbrowski odczytał pozdrowienia przesłane przez Prymasa Polski abp. Józefa Kowalczyka i Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego. Trwająca 3 godziny liturgia zakończyła się procesją do Domu Arcybiskupiego. Wierni mogli składać życzenia w specjalnej księdze ingresowej, wyłożonej w gmachu Wyższego Seminarium Duchownego. Wszyscy uczestnicy uroczystości otrzymali pamiątkowy obrazek, a specjalni goście medal jubileuszowy, wybity z okazji ingresu. łg

5 Wolność trzeba zagospodarować w prawdzie cd. ze str. 2 I efekt tej niedojrzałości jest widoczny także w mediach? Trzeba dostrzec i uznać olbrzymią pracę wielu dziennikarzy. Ale od ponad 20 lat tej nowej wolności, nie dostrzegamy w przekazie niektórych mediów pełnej prezentacji prawdy chrześcijańskiej, która byłaby wyrażona przystępnym językiem, zrozumiała dla współczesnej mentalności. Bardzo często osobom prezentującym stanowisko Kościoła udziela się głosu, aby za chwilę przekazać go komuś innemu. I w kontekście tych innych opinii ten głos jest już nie do końca zrozumiały. Dotyczy to wszystkich: biskupów, duchownych, świeckich. Głos Kościoła nie jest więc traktowany jako stanowisko równorzędnego partnera w dyskursie społecznym? Oczywiście, ktoś może się z tym stanowiskiem nie zgadzać. Ale zauważmy, że w mediach szczególnie uprzywilejowani są przedstawiciele wszelkich mniejszości. Ich wypowiedzi nikt nie ogranicza, zaś dziennikarz bardzo często nie jest moderatorem rozmowy, a stroną w dyskusji. Tę sytuację tłumaczy się faktem, że jesteście większością i z powodu tej przewagi dla sprawiedliwości społecznej macie mniej praw W ogólnopolskim tygodniku ukazuje się nierzetelny artykuł o przestrzeganiu celibatu przez księży. Czy mamy równie mocne media, które nie tylko sprostują zdeformowany i kłamliwy obraz, ale są w stanie przekazać równie mocną narrację? Na pewno mamy takie osoby, wymienię dla przykładu: o. prof. Józef Augustyn, o. prof. Jozafat Nowak, o. prof. Andrzej Derdziuk, czy ks. Marek Dziewiecki. Mówią o celibacie i cnocie czystości chrześcijan i o tym, jak powinny one być przeżywane w Kościele, podają argumenty, dają też osobiste świadectwo. I ci ludzie są nieobecni albo bardzo rzadko występują w mediach, także katolickich. Ale trzeba przyznać nie mamy medium dostatecznie silnego, które mogłoby przeciwstawić się takiej publikacji. Święty Jan Bosko doznał kiedyś olśnienia, że narzędziem dechrystianizacji i ataków na Kościół są i będą media. Gdy to sobie uświadomił, zaczął zakładać własne czasopisma. Ta diagnoza jest nadal aktualna, ale czy odpowiedź, jakiej udzielamy, jest na miarę potrzeb? Zewsząd słyszymy o problemach kolejnych katolickich mediów, o zagrożeniu likwidacją poszczególnych tytułów, o ograniczaniu zatrudnienia, cięciu kosztów. Podam przykład. W Częstochowie sprzedaje się zaledwie 1,5 tys. egzemplarzy Tygodnika Niedziela, który jest czasopismem założonym przez pierwszego biskupa częstochowskiego Teodora Kubinę, założyciela także Gościa Niedzielnego. Tymczasem wraz z katolickim tygodnikiem zarówno księża, jak i rodziny chrześcijańskie mogą otrzymywać co tydzień bardzo ważną odtrutkę dla naszej codzienności. Pismo katolickie dostarczy nam bowiem argumentów, które pomogą określić granice kłamstwa i wybrać to, co prawdziwe i moralnie najlepsze. Być może papier odchodzi w przeszłość. Ale czy Kościół jest dostatecznie obecny w Internecie? Miejsca ewangelizacji, informacji, formacji i riposty wobec nieuczciwych chwytów propagandowych? Kościół wchodzi już od wielu lat w Internet, są takie portale, jak Deon, Wiara, są portale, poświęcone modlitwie. Przed nami jednak ciężka, ale konieczna praca bez niej nie sposób już dotrzeć do ludzi, wejść w ich codzienne problemy, pokazać je w świetle wiary. Satysfakcja, że mamy wciąż jeszcze ludzi w kościołach, bez równoległego podjęcia takich prac, jest bardzo niebezpieczna. Obecność w kościele ogranicza się bowiem do jednej godziny tygodniowo, a po Internecie surfuje się godzinami i robią to zwłaszcza ludzie młodzi. Zarówno tu, jak i w innych mediach sączy się prawdziwy lub nie obraz świata. Na wejście Kościoła w Internet patrzę jednak z większym optymizmem gdy byłem biskupem w Zamościu obserwowałem kleryków z wybitnymi zdolnościami, a także wielką inwencją twórczą poruszających się po necie. Dwóch z nich, już po święceniach, wysłałem na studia dziennikarskie. Studia w Rzymie są bardzo kosztowne, wobec tego należy kierować także na KUL, UKSW czy do Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu, tak aby mieć jak najlepszych specjalistów z tej dziedziny. I chcę podkreślić, że nikogo z biskupów nie trzeba przekonywać, że to miejsce szczególnie ważne dla Kościoła i dzieła ewangelizacji. Mówimy dotychczas o prywatnych mediach obecnych na rynku, a jak z informowania o Kościele wywiązują się publiczne środki przekazu? Publiczna TV ma wpisany w swą misję obowiązek dostarczania obiektywnych informacji o Kościele. Zdarzają jej się, nazwijmy to wpadki, gdy materiał o sektach ilustruje się zdjęciami z pielgrzymki Radia Maryja. Nie chcę też wracać do odejścia bp. Antoniego Długosza z programu Ziarno, ale mam kolejny niepokojący sygnał, że ma być on przeniesiony z soboty na niedzielę i ma być emitowany w jednym bloku z programem Między niebem i ziemią. W takiej sytuacji wielu dorosłych może uznać, że oglądając program z dziećmi dostatecznie uczcili już niedzielę i mogą nie pójść na Mszę św. Tymczasem program religijny, emitowany w sobotę, był dobrym wstępem i przygotowaniem do niedzielnej Eucharystii. W tej sytuacji Telewizja Trwam nie otrzymuje miejsca na multipleksie. A jest to telewizja, która zaspakaja potrzeby licznych rzesz wiernych, informuje szeroko o życiu Kościoła, jest w niej i modlitwa, i formacja. Patrząc na tę telewizję nie tylko jako przewodniczący Komisji ds. Mediów KEP, ale też jako biskup, widzę, że jest to propozycja bardzo panoramiczna. To nie jest tylko dewocyjna stacja, ale telewizja poruszająca bardzo ważne problemy społeczne, cywilizacyjne, pokazująca obraz Polski, sprawy rzadko obecne w innych mediach. Co do spraw politycznych, zbyt wiele osób dało sobie wmówić i uznało za prawdę, że TV Trwam została zawłaszczona przez PiS. To nie odpowiada prawdzie. Podobnie, jak ze sprawą obrony krzyża na Krakowskim Przedmieściu. ROZMOWA KAI 5

6 ROZMOWA KAI 6 Broniłbym tezy, że TV Trwam jest katolicką i niezależną stacją, choć nie ulega wątpliwości, że są politycy, którzy proponowali swoje programy i próbowali się promować, żeby zaistnieć. Ale nieraz byłem świadkiem, jaka jest reakcja na prowokacje i próby konfrontacyjnego nawiązania do polityki, ataki nienawiści i wykorzystania tego medium. Wówczas prowadzący doskonale takie kwestie wyciszają, mówią, że dziękują, ale że taki głos jest niezgodny z zasadami i przechodzą do następnych tematów. Dajmy więc szansę tej telewizji, żeby mogła się rozwijać. Ona już naprawdę przeszła przez pewne etapy i widać, że nie jest to jakieś domowe kółko ojców redemptorystów i grona kilku osób, tylko tu dotyka się spraw, które ludzi bolą. Nie mówiąc już o przekazie autentycznego głosu Kościoła, jakim są transmisje z pielgrzymek Ojca Świętego i ważnych wydarzeń naszej wspólnoty w Polsce. I trudno uwierzyć, że ta telewizja ma 6 tys. odbiorców, a Radio Maryja kilkanaście tysięcy. O sposobie przyznania miejsca na multipleksie innym stacjom dowiadujemy się coraz więcej i wszystko wskazuje na to, że to podwórko zostało zagospodarowane już wcześniej. Jak można rozwiązać ten problem? Nie chciałbym być prorokiem nadchodzących trudnych czasów, wszelkiego typu dramatów, zubożenia społeczeństwa, które zbiega się z rozmaitymi klęskami żywiołowymi. Dopiero wtedy, gdy ból będzie wykrzyczany nie tylko na ulicach, który pociągnie pewne ofiary, znowu będziemy szli razem politycy, Kościół i media też. W środowisku dziennikarzy katolickich oraz piszących o sprawach religijnych narasta przekonanie, że należy podjąć wspólne działania, żeby te media wesprzeć. Powołać Kongres, zorganizować Okrągły Stół, może ogólnopolską zbiórkę. Cieszy mnie inicjatywa Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy, które od kilku lat w Łodzi organizuje sympozja na fundamentalne tematy prawdy, kłamstwa, manipulacji, etyki w mediach, umiejętności korzystania z mediów. Na początku mojej posługi w Radzie ds. Mediów zaproponowali spotkanie modlitewne na Jasnej Górze 13 października, dwa dni po rozpoczęciu Roku Wiary. Jest to dla nas nowe wyzwanie, bo Synod Biskupów, poświęcony nowej ewangelizacji zaowocuje konkretnymi dokumentami, które także będą pokazywać drogę wszystkim, także mediom. Mówimy o wspólnym froncie medialnym i należy przywołać, że obok mediów o. Rydzyka jest TVN Religia, której dyrektor, ks. Kazimierz Sowa powiedział, że nie jest wydawcą katolickim a religijnym, ale stanie przy ołtarzu z Ojcem Dyrektorem. Wydaje mi się, że zderzenie tych koncepcji uniemożliwia jedność mediów katolickich. Niezależnie od różnic, które nas dzielą, czy nie powinniśmy spróbować wspólnie podjąć jakiejś strategii? Ewa Czaczkowska z Rzeczpospolitej apeluje o powołanie Funduszu Medialnego. A może rozwiązaniem byłaby zbiórka raz do roku na media katolickie? Ten apel p. Czaczkowskiej, czy pomysł jednorazowej zbiórki, są jak najbardziej słuszne. Należy je poprzeć i zastanowić się nad realizacją takiego pomysłu, choć później trzeba będzie doprecyzować, jak zebrane pieniądze podzielić. Zasady dofinansowywania muszą być przejrzyste i jednoznaczne. Abp Michalik czytał Pana Tadeusza W ramach kampanii Narodowe czytanie «Pana Tadeusza» fragment XI Księgi odczytał na antenie Polskiego Radia abp Józef Michalik, przewodniczący KEP. Ogólnopolska akcja została zainaugurowana 8 września w Warszawie przez prezydenta RP Bronisława Komorowskiego. Po nim poszczególne księgi interpretowali znani aktorzy m.in. Krystyna Janda, Andrzej Seweryn i Jerzy Trela. Abp Michalik rozpoczął lekturę. od słów: Dziś pospólstwo litewskie z całej okolicy/ Zebrało się przed wschodem wokoło kaplicy,/ Jak gdyby na nowego ogłoszenie cudu... Przypadł mu do odczytania Kluczem do rozwiązania tych problemów są pieniądze. W Polsce w dużej mierze zanikły tradycje samoorganizowania się, zbiórek i tylko Kościół może pociągnąć ludzi w tym kierunku, przyczyniając się przy tym do budowania społeczeństwa obywatelskiego. Wielu dziennikarzy z zamierających mediów katolickich, o których już mówiliśmy, czuje się pozostawionych samym sobie, bez oparcia ze strony hierarchii. Tracą nie tylko pracę, ale także możliwość poświęcenia swoich talentów Kościołowi. Już w latach 90., za życia bp. Jana Chrapka były robione wielkie plany i były zbiórki na telewizję katolicką i ogólnopolskie radio. Świetnie zorganizowanego i wyposażonego Kościoła w Niemczech nie stać na telewizję katolicką i ogólnokrajowe radio. Obserwując media o. Rydzyka, dziwią się, skąd ich właściciele mają na to pieniądze. A tu odpowiedź jest prosta od ludzi. Przekonanych, że są one potrzebne, że to ważne dzieło. Dlatego powstaje pytanie, czy księża biskupi wobec nieudanych poprzednich prób zdołają przekonać wiernych do zbiórki na podobieństwo Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy kwestujących przy świątyniach, na jedno źródło informacyjne Kościoła. Nie jestem w stanie udzielić odpowiedzi na to pytanie. Dziękując za zaproszenie do tej rozmowy, chciałbym wyrazić wdzięczność wszystkim dziennikarzom służącym prawdzie, którzy tym samym są świadkami nadziei na lepszy świat. Rozmawiała Alina Petrowa-Wasilewicz fragment opisujący Mszę św. w Soplicowie z udziałem dowódców Legionów. Wyszła msza nie obejmie świątynia maleńka/ Całego zgromadzenia; lud na trawie klęka... czytał dalej abp Michalik. Zainicjowaną przez prezydenta RP akcję zorganizowano w dwusetną rocznicę wydarzeń, opisywanych w najbardziej znanym dziele Adama Mickiewicza. Do projektu przystąpiło ponad 30 miast z całej Polski. Polskie Radio uruchomiło specjalną stronę internetową pantadeusz.polskieradio.pl, poświęconą Narodowemu czytaniu. awo

7 Kard. Dziwisz: żyjemy w czasach krytyki Kościoła Zdajemy sobie sprawę, że wymagania stawiane współczesnym kapłanom są coraz większe. Żyjemy w czasach wzmożonej krytyki Kościoła, nagłaśnianej intensywnie w mediach mówił 4 września w Tarnowie kard. Stanisław Dziwisz podczas Mszy św. dla uczestników 48. Ogólnopolskiej Konferencji Rektorów Wyższych Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych. Nie ulega wątpliwości, że część tej krytyki jest niesprawiedliwa, zwłaszcza w tym zakresie, w którym Kościół nie może odstąpić i nie odstąpi nigdy od wymogów prawa naturalnego, od Bożych przykazań i od Ewangelii. Jesteśmy i będziemy zawsze znakiem sprzeciwu powiedział hierarcha. Głębokie życie duchowe, przyjaźń z Jezusem, wrażliwość na sprawy Boże, czystość serca i postawa stałego rozeznawania duchowego jest warunkiem sine qua non dla skutecznego głoszenia słowa Bożego i dawania wiarygodnego świadectwa Ewangelii w dzisiejszym świecie mówił kard. Dziwisz. Takimi nauczycielami i świadkami mamy się stawać my sami, dorastając do wielkości powołania, jakie otrzymaliśmy w darze i podejmując odpowiedzialność, jaką na nas złożył Kościół. Takich nauczycieli i świadków mamy również przygotowywać w naszych seminariach duchownych podkreślił. Żyjemy jednak w czasach wzmożonej krytyki Kościoła zaznaczył hierarcha. Krytykowany jest Ojciec Święty, krytykowani są biskupi, krytykowani są księża i osoby konsekrowane. Zdaniem metropolity krakowskiego nie ulega wątpliwości, że część tej krytyki jest niesprawiedliwa. Ale jeżeli nam się wytyka brak wierności Ewangelii, jeżeli zachowania niektórych współbraci kapłanów czy zakonników są niegodne sług Kościoła i wywołują zgorszenie, musimy przeprowadzić rachunek sumienia, uderzyć się w piersi, pojednać z Bogiem i szukać drogi powrotu do życia ewangelicznego zastrzegł kard. Dziwisz. Jeżeli świat stawia nam większe wymagania, jeżeli nas prześwietla i rozlicza, jeżeli nie stosuje wobec nas taryfy ulgowej, nie pozostaje nic innego, jak pozostać wiernym powołaniu dodał hierarcha. Według niego dziś nie wystarczy autorytet urzędowy, aby pełnić posługę biskupa czy kapłana. Potrzebny jest autorytet osobisty. Potrzebna jest wiarygodność i przejrzystość życia. Po prostu potrzebna jest osobista świętość zakończył kardynał. led O. Augustyn SJ: niebezpieczny eksperyment Wprowadzanie paramałżeństw homoseksualnych to niebezpieczny eksperyment uważa o. Józef Augustyn SJ, znany duszpasterz oraz redaktor naczelny kwartalnika Życie Duchowe. KAI poprosiła go o komentarz w związku ze złożeniem 3 września przez Klub Platformy Obywatelskiej zapowiadanego od dawna projektu ustawy regulującej funkcjonowanie związków partnerskich, zawieranych niezależnie od płci. Projektem zajmują się obecnie eksperci sejmowi sprawdzają jego zgodność z konstytucją i prawem unijnym. Oto treść komentarza o. Augustyna: Wprowadzanie swego rodzaju paramałżeństw homoseksualnych, jakimi mogą być związki partnerskie między osobami tej samej płci, to początek niebezpiecznego eksperymentu na społeczeństwie. Ucierpią na nim przede wszystkim najsłabsi: dzieci i młodzież. One bowiem potrzebują dla swojego wzrostu jasnego przekazu społecznego: jaka jest rola mężczyzny i kobiety, czym jest małżeństwo i rodzina. Udawanie, że homoseksualiści mogą tworzyć związek analogiczny do związku małżeńskiego jest zakłamywaniem prawa naturalnego. Definicja małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny nie odwołuje się najpierw do religii, objawienia i Biblii, ale do ratio recta, prawego rozumu, do prostej refleksji biologicznej i psychologicznej o człowieku. One mówią o tym, co to jest małżeństwo, płodność, ojcostwo i macierzyństwo. Związki homoseksualne jako takie nie są dzisiaj oczywiście żadną nowością. To fenomen stary jak cywilizacja ludzka. Absolutną nowością ostatnich dziesięcioleci jest natomiast cywilizacyjne udawanie, że związki te mogą stanowić alternatywę dla małżeństw rzeczywistych i mogą wychowywać dzieci. Wiele zachodnich społeczeństw doszło do cywilizacyjnego absurdu. Używając pojęcia małżeństwo, muszą dodawać, o jakie małżeństwo chodzi: homoseksualne czy też heteroseksualne. Tego historia ludzkości nie pamięta. Więcej nawet. W społeczeństwach zachodnich środowiska gejowskie bardzo chętnie posługują się pojęciem małżeństwo, mąż, żona, podczas gdy wiele innych środowisk zdecydowanie rezygnuje z używana tego pojęcia w stosunku do związku kobiety i mężczyzny. Autorzy większości książek psychologicznych o małżeństwie nie używają już pojęć: małżeństwo, mąż i żona, ale partnerstwo i partnerzy. W projekcie zaproponowanym przez Klub PO nie ma jeszcze mowy o adopcji dzieci. Ten projekt to tylko wstęp do uznania homoseksualizmu jako alternatywy dla małżeństwa heteroseksualnego. Doświadczenia krajów zachodnich pokazują, a Polska idzie dokładnie ścieżką przez nie wytyczoną, że środowiska gejowskie swoje roszczenia rozkładają w czasie. Jak na razie, społeczeństwo polskie nie byłoby w stanie zaakceptować oddawania dzieci gejom. Ale to może się zmienić, i to w krótkim czasie. A wtedy przyjdzie kolei na dalsze żądania. Społeczności zachodnie, gdzie funkcjonują już takie zapisy prawne, z czasem wpadają w swoistą spiralę prawną. Prawa par homoseksualnych do adopcji dzieci pociągają za sobą konieczność uchwalania kolejnych praw. Ostatnio czytałem, że w jednym z zachodnich krajów wysuwa się potrzebę ustanowienia praw, które chroniłyby dzieci KRAJ 7

8 KRAJ 8 wychowywane przez gejów, ponieważ są one nękane przez rówieśników. Najpierw krzywdzi się dzieci, oddając je na wychowanie homoseksualistom, a potem ustala się prawo, które miałoby je chronić. Są to brutalne eksperymenty robione kosztem najsłabszych. Ludzie ratio recta winni głośno pytać, dlaczego prawa homoseksualistów do satysfakcji bycia rodzicem, choć nimi nie są, są ważniejsze od prawa dziecka do posiadania ojca i matki? Ponieważ papier wszystko przyjmie, można uchwalić wszystko, jeżeli zgromadzi się większość w parlamencie. Ale to nie parlamenty decydują o tym, kto rodzi dzieci oraz jakiej płci ma być matka, a jakiej ojciec. Dla rozwoju dziecka, dla jego tożsamości psychoseksualnej, ważne jest odniesienie do matki jako kobiety i do ojca jako mężczyzny. Tego nie zastąpi dwóch ojców ani dwie matki. Nie może być przecież tak, że jeden mężczyzna będzie udawał mamę, a w związkach lesbijskich jedna kobieta będzie udawała tatę. Przypominał o tym bł. Jan Paweł II, który w reakcji na wezwania Parlamentu Europejskiego, by kraje Unii tworzyły prawo przyjazne homoseksualistom, powiedział najprościej jak mógł, że dziecko potrzebuje mamy i taty, nie dwóch mam lub dwóch tatusiów. Gdyby w Polsce zostało uchwalone prawo o związkach partnerskich, środowiska gejowskie natychmiast będą domagać się zrewolucjonizowania wychowania do życia w rodzinie, jakie proponuje obecnie szkoła. Tego możemy być pewni, ponieważ takie próby już były w polskich szkołach. Recenzowałem zaakceptowany uprzednio podręcznik do gimnazjum, w którym małżeństwa homoseksualne były prezentowane jako paralelne wobec małżeństw heteroseksualnych. Jeden z autorów, używając pojęcia małżeństwa w odniesieniu do kobiety i mężczyzny dał cudzysłów, a przy parze homoseksualnej pisał prosto bez cudzysłowu. Cały podręcznik był napisany pod kątem promocji homoseksualizmu wśród młodzieży. Został ostatecznie odrzucony tylko dlatego, że takie ujęcie zagadnienia jest niezgodne z polskim prawem. Dla młodego człowieka wchodzącego w okres dojrzewania, gdy jego Krótko Przed odczytaniem w kościołach w niedzielę 9 września Wspólnego Przesłania do Narodów Polski i Rosji doszło do wymiany listów między patriarchą Cyrylem I oraz abp. Józefem Michalikiem, przewodniczącym KEP. Patriarcha wyraził nadzieję, że jego wizyta w Polsce przyczyni się do rozwinięcia współpracy pomiędzy Patriarchatem Moskiewskim i Kościołem katolickim w Polsce i będzie wspólnym świadectwem dawanym przez obydwa Kościoły w obronie tradycyjnych wartości w Europie. Cyryl I pisze w liście z 30 sierpnia, że wspólne wysiłki oczyszczą pamięć historyczną i przyczynią się do budowania relacji między dwoma sąsiednimi narodami. Podstawą do tego jest miłość chrześcijańska tożsamość psychoseksualna dopiero się kształtuje, prezentowanie homoseksualizmu jako alternatywy wobec związków heteroseksualnych może stanowić duże zagrożenie. Wielu młodych ludzi, labilnych emocjonalnie, a niekiedy także wykorzystanych homoseksualnie w dzieciństwie lub w okresie dorastania musi zmagać się, by punktem odniesienia dla ich ludzkiej miłości była osoba odmiennej płci. Robienie wrażenia, że to jest wszystko jedno, kto jest twoim partnerem w miłości, jest mieszaniem młodym ludziom w głowach i wyrządzaniem im głębokiej krzywdy. Prawo, o którym mowa, jest robione na zamówienie działaczy gejowskich i nadgorliwych polityków, a nie ze względu na rzeczywiste potrzeby społeczne. Gdy wielu polityków czuje się totalnie bezradnych wobec prawdziwych potrzeb ludzkich wymagających pilnego rozwiązania, zajmowanie się kontrowersyjnymi prawami, które będą psuły małżeństwo i rodzinę, jest dość wygodnym rozwiązaniem. Domaganie się, aby pary homoseksualne stawały na ślubnym kobiercu obok par heteroseksualnych, jest swoistym urąganiem rozumowi ludzkiemu. Na dłuższą metę propozycja cywilizacji zachodniej, w której homoseksualizm jest alternatywą dla heteroseksualizmu, nie ma żadnych szans. Tylko miłość kobiety i mężczyzny stanowi o ludzkim szczęściu, ponieważ tylko ona staje się źródłem nowego życia i zapewnia przyszłość ludzkości. Jak minęła na świecie komunistyczna utopia, że można przemocą odebrać człowiekowi prawo do własności prywatnej i wiary w Boga i tak uczynić szczęśliwą całą ludzkość, tak też przyjdzie czas, że do przeszłości należeć będzie utopia homoseksualna, iż pary homoseksualne mogą być alternatywą dla małżeństwa. Małżeństwo było, jest i pozostanie jedno, ponieważ o tym decyduje biologia człowieka stworzonego na obraz Boga jako mężczyzna i kobieta, a nie parlamenty. A gdyby rządy totalitarne w nowoczesnym stylu chciały stosować przemoc, by zmusić nas do wiary w homoseksualizm, będziemy ją znosić z pokorą, pójdziemy do więzień a w razie potrzeby i na śmierć, jak od tysiącleci czynili to chrześcijanie, ale prawego myślenia o człowieku się nie wyrzekniemy. Osoby homoseksualne mają pełne prawo do swojego życia prywatnego, poszanowania dla ich personalnych wyborów oraz społecznego szacunku, ale nie mają prawa tworzyć iluzji społecznej i narzucać całemu społeczeństwu, że związek homoseksualny jest małżeństwem i może zająć się rodzeniem dzieci i wychowaniem ich. im i wzajemne przebaczenie. Odpisując 3 września na list przewodniczący Episkopatu podziękował za dobre słowa Patriarchy Cyryla po wizycie w Polsce. Szczególnym znakiem i potrzebnym dziełem jest zjednoczenie naszych Kościołów i wspólny głos w obronie wartości ewangelicznych i prawa naturalnego w Europie i w świecie podkreślił. Podpisanie Wspólnego Przesłania odbiło się dobrym echem w Kościele katolickim i w Polsce napisał abp Michalik do patriarchy Cyryla. Do przewodniczącego Episkopatu Polski listy gratulacyjne skierowali też m.in. przewodniczący CCEE kard. Peter Erdö oraz Przewodniczący Konferencji Biskupów Niemieckich abp Robert Zollitsch. BP KEP

9 Moja Diecezja Przegląd najważniejszych wydarzeń diecezjalnych BIELSKO ŻYWIEC Kilkaset osób wzięło udział 2 września w odpuście ku czci św. Melchiora Grodzieckiego w rodzinnym mieście XVII-wiecznego męczennika. Kulminacyjnym momentem polsko- -czeskich uroczystości była Msza św. w czeskocieszyńskiej świątyni pod przewodnictwem biskupa Ostrawy Franciszka Lobkowicza. Z czeskim hierarchą liturgię koncelebrowali ordynariusz bielsko-żywiecki Tadeusz Rakoczy i biskup pomocniczy Piotr Greger oraz kilkudziesięciu kapłanów z diecezji ostrawsko-opawskiej, Śląska Cieszyńskiego i Podbeskidzia. Przed liturgią w jezuickim kościele ulicami Cieszyna i Czeskiego Cieszyna przeszła transgraniczna, barwna procesja z relikwiami św. Melchiora Grodzieckiego. Z kościołów pw. św. Marii Magdaleny w Cieszynie oraz czeskocieszyńskiego kościoła pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa wyruszyły jednocześnie dwie grupy. Polscy i czescy wierni spotkali się razem w pół drogi na Moście Przyjaźni, na którym do niedawna były graniczne szlabany i strażnicy. Po przywitaniu, ze śpiewem na ustach i przy akompaniamencie orkiestr pielgrzymi przeszli do świątyni w Czeskim Cieszynie. W homilii bp Rakoczy zauważył, że dzięki wyrokom Opatrzności Bożej dawny most graniczny zamiast dzielić znowu łączy. To, co jeszcze tak niedawno było niemożliwe, co nas dzieliło, dziś łączy i wzbogaca. Zamiar budowania świata bez prawa Bożego okazał się iluzoryczny. I nie mogło być inaczej podkreślał hierarcha, cytując słowa Jana Pawła II wygłoszone na czeskiej ziemi w kwietniu 1990 roku. Biskup dziękował za wszelkie przemiany społeczno-polityczne, które zapoczątkowały proces powrotu sąsiednich narodów do normalności. Melchior Grodziecki urodził się w 1584 r. Ukończył jezuickie kolegium w Wiedniu, a następnie wstąpił do jezuickiego nowicjatu w Brnie. W 1614 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Był duszpasterzem w Pradze i w niedalekiej wsi Kopanina. Po wypędzeniu jezuitów z Czech w 1618 r. wyruszył na Węgry. Jednak po krótkim pobycie w Brnie znalazł się w 1619 r. w Homonnie, skąd w tym samym roku udał się do Koszyc jako kapelan wojskowy. Tam też we wrześniu 1619 r. wraz z dwoma innymi kapłanami Chorwatem Markiem Kriżem i Węgrem Stefanem Pongraczem dostał się w ręce żołnierzy Betlena Gabora, księcia Siedmiogrodu. Po okrutnych torturach, połączonych z próbami nakłonienia do rezygnacji z wiary katolickiej, wszyscy trzej kapłani zostali zamordowani, a ich zwłoki zbezczeszczono. W styczniu 1905 r. papież Pius X ogłosił beatyfikację trzech Męczenników Koszyckich, a w lipcu 1995 r. w Koszycach Jan Paweł II dokonał ich kanonizacji. rk BYDGOSZCZ Nie zmieniajmy się w aktywistów i działaczy, którzy większą nadzieję pokładają w technikach, procedurach, a coraz mniej w wymiarze duchowym mówił w katedrze do kapłanów diecezji bydgoskiej bp Jan Tyrawa. Duchowni zgromadzili się 7 września na uroczystych nieszporach w wigilię święta Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Spotkanie miało miejsce w przeddzień odpustu ku czci Matki Bożej Pięknej Miłości, która jest patronką diecezji bydgoskiej. Zwracając się do księży bp Tyrawa podkreślił, że wraz nowym rokiem szkolnym powinien rozpocząć się również dla nich czas wytężonej pracy. Zachęcił duchownych, aby wypraszali u Boga błogosławieństwo dla tych, którzy staną na pierwszym froncie. Mam na myśli przede wszystkim katechetki, katechetów, a wśród nich i księży, którzy w tych szeregach odgrywają zasadniczą rolę. Dobrze jest sobie to uświadomić, byśmy z naszej świadomości nigdy nie gubili wymiaru duchowego mówił. Biskup zachęcał księży, aby nie zatracili tego cennego pierwiastka. Mnożą się dzisiaj również w Kościele polskim najróżnorodniejsze konferencje, zjazdy, szkolenia, spotkania, podczas których w sposób szczególny zwraca się uwagę na wymiar socjotechniczny. On zapewne pomaga, ale nie może zastąpić duchowości tego wnętrza, które ma być na nowo nasycane, wypełniane Bożą łaską, oliwą, żarem mówił hierarcha. jm DROHICZYN W tym roku dziękczynienie za plony w diecezji drohiczyńskiej odbyło się w Święto Narodzenia NMP, w parafii Kamionna koło Łochowa. Hasłem dożynek były słowa Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz ( Ps 8, 5), a ich starostami byli: Beata i Piotr Zach ze wsi Baczki. Podczas uroczystej Eucharystii biskup drohiczyński Antoni Dydycz mówił o potrzebie nowej harmonii w rolnictwie. Dzisiaj niemal zupełnie zniknęły konie z pól. Inaczej wygląda pług. Całkowicie bezużyteczny okazuje się bat. A ptaki są nieraz straszliwie podenerwowane, gdyż nie wiedzą, ile mają czasu na robienie porządku. Dawniej cieszący się bezpieczeństwem zając, mógł w ostatniej chwili odskoczyć na bok od pługa. Dzisiaj tak już nie jest. Dawna harmonia, wypracowana przez wieki, została zachwiana. Pojawił się ciągnik, kombajn i cała rzesza przeróżnych maszyn. I człowiek zhardział. Nie idzie po ziemi. Wysoko wdrapuje się na siodełko i z góry patrzy. Niestety, nie wszystko widzi. Za późno dostrzega zająca. Nie ma czasu batem przepędzić stada młodziutkich kuropatw mówił bp Dydycz. Biskup drohiczyński ubolewał, że ziarna może być nawet i więcej, ale Z DIECEZJI 9

10 Z DIECEZJI 10 życia mniej, mniej zwierząt, mniej ptaków, mniej śpiewów. Technika zagłusza wszystko swoim warkotem i odstrasza, niszczy wreszcie. Biskup przypomniał, że źródłem harmonii jest nasze zakorzenienie w Bogu. Przywołał słowa bł. Jana Pawła II, który mówił do polskich rolników w Krośnie: Szanujcie każde ziarno zboża kryjące w sobie cudowną moc życia. Uszanujcie również ziarno Słowa Bożego. Niech z ust polskiego rolnika nie znika to piękne pozdrowienie: «Szczęść Boże!» i «Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!» Pozdrawiajcie się tymi słowami, przekazując w ten sposób najlepsze życzenia. W nich zawarta jest wasza chrześcijańska godność. Nie dopuśćcie, aby ją wam odebrano bo próbuje się to robić! Świat pełen jest zagrożeń. Docierają one poprzez środki przekazu także do polskiej wsi. Twórzcie kulturę wsi, w której obok nowych wymiarów, jakie niosą czasy, pozostanie jak u dobrego gospodarza, miejsce na rzeczy stare, uświęcone tradycją, potwierdzone przez prawdę wieków. ks. ap EŁK Wzięcie współodpowiedzialności za posługę duszpasterską oraz dobra materialne, jakimi dysponuje wspólnota parafialna, stała formacja takie cele działań dla członków Parafialnych Rad Duszpasterskich oraz Parafialnych Rad Ekonomicznych wskazywał w liście pasterskim ordynariusz diecezji ełckiej, bp Mazur SVD. Aby przygotować wiernych do tej pracy, w dniach od 4 do 6 września br. odbywały się na terenie diecezji rejonowe spotkania formacyjne. Były realizacją tegorocznego programu duszpasterskiego Kościół naszym domem, a ich celem było zapoznanie wiernych świeckich, zaangażowanych w życie i pracę Kościoła z aktualnymi uwarunkowaniami prawnymi oraz praktycznymi rozwiązaniami wielu problemów, z którymi mają do czynienia w swojej działalności. wdo GNIEZNO Tak, jak w szacunku składamy pocałunek na bochenku chleba, tak składamy go na waszych spracowanych rękach mówił Prymas Polski abp Józef Kowalczyk do rolników uczestniczących 2 września w uroczystościach dożynkowych w Kruszwicy. W tym roku archidiecezja gnieźnieńska dziękowała za plony wspólnie z województwem kujawsko-pomorskim. Uroczystości rozpoczął konkurs dożynkowych wieńców, który odbył się przed romańską kolegiatą pw. świętych Apostołów Piotra i Pawła. Później dożynkowy korowód ruszył ulicami miasta w kierunku nowego amfiteatru, gdzie w południe sprawowana była Msza św. dziękczynna pod przewodnictwem Prymasa Polski. W zmiennym, niepewnym i zaskakującym nas świecie tylko Bóg jest wolny od wszystkich zmian i przemian. Dlatego w Nim winniśmy upatrywać punktu odniesienia dla życia społecznego, rodzinnego czy zawodowego mówił, dodając, że rolnikom prawda ta powinna nieść szczególną pociechę. Każdy z was, doświadczając zmienności przyrody, niepewności jutra, poczucia krzywdy i niesprawiedliwości czy braku stabilności, winien sobie uświadamiać, że to właśnie Bóg może dać nam poczucie bezpieczeństwa, że ze względu na Niego możemy czuć się chciani i potrzebni naszemu społeczeństwu, nawet wówczas, gdy czujemy się niedoceniani czy zapomniani w codziennym trudzie mówił hierarcha. Przypomniał również za bł. Janem Pawłem II, że człowiek zawsze musi pozostawać podmiotem pracy, a nie jej przedmiotem. bgk W katedrze gnieźnieńskiej miała miejsce kolejna kradzież. Z jednej z kaplic skradziono XVIII-wieczną kopię obrazu Matki Bożej Sassoferrato pędzla Jana Salvi. Płótno według wstępnych szacunków warte jest 3 tysiące złotych. Jest to obraz o wymiarach 30 na 40 centymetrów. Jego brak ujawniono w niedzielę 2 września rano poinformowała asp. Anna Osińska z Komedy Powiatowej Policji. Obraz znajdował się w predelli ołtarza św. Jana Nepomucena w Kaplicy Doktorów. Jak tłumaczy proboszcz i kustosz katedry ks. kan. Jan Kasprowicz, był zawieszony stosunkowo nisko, na wysokości oczu, tak by zwiedzający mogli mu się lepiej przyjrzeć. W kaplicy, w dni powszednie i w niedzielę, dyżuruje spowiednik i tylko na czas spowiedzi jest ona otwierana. To bardzo smutne, że dla złodziei nie ma żadnej świętości mówi ks. Kasprowicz. bgk KALISZ Tysiące pielgrzymów z całej Polski przybyło 6 września wieczorem w ramach VII Ogólnopolskiej Pielgrzymki Rodziny Radia Maryja, do sanktuarium św. Józefa w Kaliszu, aby modlić się w intencji życia poczętego i rodzin. Spotkanie poświęcone było małżeństwom czekającym na potomstwo, a jego temat ujęto w słowach: Małżonkom, którzy cierpią z powodu bezpłodności trzeba pomóc naprawdę. In vitro to ślepa uliczka nie wolno w nią wchodzić. Konferencję nt Dlaczego nie możemy zgodzić się na in vitro i co mamy w tym temacie do zaproponowania? wygłosił ks. dr hab. Piotr Kieniewicz, marianin, teolog moralista, adiunkt w Katedrze Teologii Życia KUL, wicedyrektor Centrum Pomocy Rodzinie i Osobom Uzależnionym w Licheniu. Prelegent zachęcał do korzystania z nowej metody, jaką jest naprotechnologia, a potępił proponowaną w Polsce na szeroką skalę metodę in vitro. Bp Wiesław Lechowicz, którzy przewodniczył w kaliskim sanktuarium Mszy św. dla pielgrzymów, praktykę zapłodnienia pozaustrojowego zaliczył do niepokojących współczesnych zjawisk, zagrażających życiu. Sprzeciwiamy się tej metodzie, gdyż ona nosi znamiona produkcji i selekcji ludzi. Z moralnego punktu widzenia jest to proces niedopuszczalny. Mówimy metodzie in vitro nie, a życiu z całą stanowczością tak powiedział. Z kolei odchodzący na emeryturę bp Stanisław Napierała zaprosił zebranych na ingres nowego biskupa kaliskiego Edwarda Janiaka, który odbędzie się 12 września. Ponadto po raz kolejny apelował do rządzących o przyznanie Telewizji Trwam koncesji na multipleksie cyfrowym.

11 VII Ogólnopolską Pielgrzymkę Rodziny Radia Maryja rozpoczął koncert Pro Life. Dokładna liczba członków Rodziny Radia Maryja nie jest znana. Samego radia słucha prawdopodobnie od 1 do 1,5 mln osób. ek, im KATOWICE Solidarność to aktualne, głęboko ewangeliczne wezwanie i zadanie do pilnego podjęcia. Czas solidarności się nie skończył, co więcej, staje się ona pilnie potrzebna, kiedy do bram naszego kraju puka coraz natarczywiej kryzys i jego pochodne mówił metropolita katowicki abp Wiktor Skworc 3 września na placu przed kopalnią Zofiówka (dawniej Manifest Lipcowy) w Jastrzębiu Zdroju, w czasie Mszy św. z okazji 32. rocznicy podpisania Porozumień Jastrzębskich. Abp Skworc stwierdził, że Polska, na której bolesne piętno wypaliła marksistowska ideologia powszechnej walki klasowej, poznała dobrze gorycz fałszywego postępu. Iluż niewinnych Polaków i Polek, synów i córek jednego narodu, doznało upokorzeń, prześladowań, a nawet śmierci z rąk rodzimych Kainów? pytał. Dodał, że Kainowe dziedzictwo, smutna spuścizna grzechu pierworodnego trwa do dziś i w jakimś wymiarze żyje w każdym z nas. Podkreślił, że w Jezusie Bóg identyfikuje się ze wszystkimi, zwłaszcza z tymi, których świat spycha na margines. Bóg żyje w głodnych, spragnionych, imigrantach; przebywa w chorych, więźniach i tych, którym brakuje pracy, nadziei, stabilizacji i bezpieczeństwa mówił, dodając, że Syn Boży, objawiając krańcową solidarność z losem najbardziej wydziedziczonych, uczy nas odpowiedzialności za siebie nawzajem i uświadamia, że będziemy z niej zdawać przed Bogiem rachunek. Abp Skworc mówił dalej, że wyrastające z Ewangelii poczucie wspólnoty, odpowiedzialności za bliźnich, dobro wspólne narodu i społeczeństwa, zrodziło fenomen Solidarności. Ponad 30 lat temu ludzie, żyjący pod panowaniem bezdusznych struktur ateistycznego państwa, upokarzani i dręczeni, poczuli, że są wspólnotą. Nie kolektywem, nie masą ale wspólnotą! I że ta wspólnota ma swoją godność i swoje prawa, które powinny być respektowane. Hierracha zwrócił uwagę, że w słynnych 21 postulatach Solidarności, z 1980 roku, przewija się nieustannie motyw wolności, braterstwa i troski o dobro wspólne. Domagali się też, aby duchowa siła i wspólnota Polaków mogła być budowana Eucharystią, transmitowaną co niedzielę przez I program PR przypomniał kaznodzieja. Wydarzenia gorącego lata 1980 roku po blisko 32 latach wracają. Nie wolno nam świadkom historii i wszystkim innym o nich zapomnieć! apelował abp Skworc. Pytał również, co zostało z tamtych czasów. Wszyscy czujemy, że jako społeczeństwo, trwoniąc miłość, trwoniąc zwycięstwo 1989 roku, odeszliśmy od solidarności społecznej i ideałów Solidarności. Mówi nam o tym postępujący rozpad więzi społecznych, pogłębiające się podziały, różne formy patologii życia panoszące się na najwyższych szczeblach władzy; na niższych także mówił metropolita. Ocenił, że kolejne ekipy rządzących w Polsce, ani władza ustawodawcza reprezentacja narodu w sejmie i senacie nie biorą sobie do serca słów Jana Pawła II, który wzywał, by moralne przesłanie Solidarności wpływało na jakość polskiego życia zbiorowego i polityki. Przywołując słowa papieża Polaka, wygłoszone w Sejmie, z naciskiem stwierdził, że trzeba je uczynić programem państwa i narodu. ksas Do troski o dusze i serca młodego pokolenia wezwał 9 września abp Wiktor Skworc podczas odpustowej liturgii Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Chełmie. Metropolita katowicki, który odprawił Mszę św. na placu przed bazyliką na Chełmskiej Górce, wskazał na Maryję jako symbol pojednania Kościołów, w kontekście wspólnego przesłania do narodów polskiego i rosyjskiego zwierzchnika rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej i polskiego Episkopatu. Odpust Narodzenia Najświętszej Marii Panny to święto całej ziemi chełmskiej, na które przybywają pielgrzymi z okolicznych wsi i całego regionu, szczególnie rolnicy z wieńcami dożynkowymi. Mszę koncelebrowali abp Stanisław Budzik i bp Artur Miziński, uczestniczyli w niej także wyznawcy prawosławia z ks. mitratem Janem Łukaszukiem. mj KIELCE Co najmniej 15 studentów I roku rozpocznie nowy rok akademicki w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach to najlepszy wynik od kilku lat. Liczba ta może ulec zmianie, bo rekrutację przedłużono do końca miesiąca mówi KAI ks. dr Grzegorz Kaliszewski, rektor WSD. W 2011 roku studia w seminarium inaugurowało zaledwie 8 kleryków. Nauka w WSD trwa 6 lat. Realizowany jest program filozoficzno-teologiczny ustalony we współpracy z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. Ksiądz rektor zapowiada kontynuację udanych akcji powołaniowych. Jedną z nich był projekt Kleryk to... zostań nim na weekend i zobacz sam. Z dwóch edycji skorzystało ok. 60 młodych mężczyzn i wielu z nich zdecydowało się na wybór kapłańskiej drogi. W nowym roku akademickim planujemy trzy edycje tej akcji, otwarte dni seminaryjne oraz nowy, czytelny sposób dotarcia do uczniów szkół średnich, nad koncepcją którego jeszcze pracujemy zapowiada ksiądz rektor. W internecie udostępniono także film Dzień z życia kleryka. dziar Kilka tysięcy osób, w tym kawalerzyści i ponad 20 grup pielgrzymkowych wzięło dzisiaj udział w głównym obchodach trwającego trzy dni odpustu w sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Piotrkowicach na Kielecczyźnie. Uroczystości rozpoczęły się w piątek 7 września. Sumie odpustowej przewodniczył o. Piotr Nyk OCD radny Krakowskiej Prowincji Karmelitów Bosych. Od wieków przychodzimy tutaj, do Piotrkowic, do Matki Loretańskiej do Domu z Nazaretu, bo nigdzie indziej nie będziemy się czuli tak bezpieczni, jak w domu Matki i Jej Syna mówił w homilii. Sanktuarium, od Z DIECEZJI 11