ZAŁĄCZNIKI SPRAWOZDANIA KOMISJI DLA RADY I PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

Transkrypt

1 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia r. COM(2014) 640 final ANNEXES 1 to 2 ZAŁĄCZNIKI do SPRAWOZDANIA KOMISJI DLA RADY I PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO na temat efektów wdrażania planów gospodarowania zasobami węgorza, w tym ocena środków dotyczących zarybiania oraz zmian rynkowych cen węgorzy o długości ciała poniżej 12 cm PL PL

2 Załącznik I Tabela: Ceny za kilogram węgorza szklistego płacone przez podmioty prowadzące zarybianie w różnych państwach członkowskich, zgłoszone Komisji przez właściwe organy krajowe Uwagi Masa Cena EUR/ kg EUR /kg EUR/ kg EUR/k g EUR /kg BE kg kg CZ kg kg kg DE kg kg kg DK kg kg kg EE 63, ,5 625 EL ES Tylko Asturia podaje w sprawozdaniu ceny płacone za węgorza szklistego do celów zarybieniowych Nie dotyczy Nie dotyc zy

3 FR 3,6 ton sprzedanych we Francji w cenie 400 EUR/kg zgodnie z informacją ustną. Brak danych na temat roku IE Stosują się do opinii ICES nie wierzą w korzyści płynące z zarybiania, ale oczekują nowych informacji naukowych. 0 Nie dotyc zy 0 Nie dotyc zy 0 Nie dotycz y 0 Nie dotyc zy NL kg kg kg 450 (Zjed noczo ne Króle stwo) 440 (FR) 490 (Zjedn oczone Króles two) (FR) LT 1047 LV PL Cena obejmowała przechowywanie, transport i zarządzanie kg kg kg * PT Nie prowadzi zarybiania, ale sprzedaje do Hiszpanii (dane liczbowe zaznaczone kursywą) SE kg SK ,5 600

4 Zjed nocz one Króle stwo kg kg kg 240 (865,1) 1401 (476) (948,3) 1080 (395) Uwaga: Tabela zawiera ceny węgorza szklistego w latach Trudno było uzyskać pełne i odpowiednie dane z państw członkowskich i to pomimo licznych apeli ze strony Komisji o przedłożenie takich danych.

5 Załącznik II Wdrażanie środków polegających na zarybianiu BE: W 2011 r. w Walonii osobników (40 kg) węgorza szklistego znajdowało się w zapasach w niektórych priorytetowych rzekach, takich jak Ourthe (12 kg), Amblève (8 kg), Aisne (1 kg), Méhaigne (2 kg) w dorzeczu Lesse i Mozy oraz Dyle (1 kg) w dorzeczu Skaldy. W 2012 r. rzeki dorzecza Mozy zarybiono masą 50 kg: Vesdre (6 kg), Haute Lesse (6 kg), Viroin (4 kg), Haute Sambre (6 kg), Biesme (2 kg), Biesmelle (2 kg), Hantes (2 kg), Thure (2 kg), Eau d Heure (4 kg), jeziora Eau d Heure (2 kg). Zarybianie będzie kontynuowane przez najbliższe cztery lata. CZ: Przechowywanie ryb odbywa się zgodnie z planem zarządzania. Ryby przechowuje się w obszarach umożliwiających spływ węgorzy do morza. Obejmują one basen Łaby, uchodzącej do Morza Północnego, (bezproblemowa migracja), i dorzecze Odry, która uchodzi do Morza Bałtyckiego na polskim wybrzeżu (istnieją tu pewne przeszkody uniemożliwiające swobodny spływ węgorzy do Morza Bałtyckiego). W odniesieniu do każdego z lat 2012, 2013 i 2014 planuje się wwóz do Republiki Czeskiej 950 kg węgorza szklistego, z czego 700 kg zostanie opłaconych za pośrednictwem programu operacyjnego dla rybołówstwa, a 250 kg zostanie opłaconych ze środków prywatnych Czeskiego Związku Rybackiego. DK: Zarybianie zostało w pełni wdrożone zgodnie z opisem w duńskim planie gospodarowania zasobami węgorza. Liczba wpuszczonych w ramach zarybiania węgorzy w wodach słodkich wzrosła od roku 2010, kiedy to przyznano środki z Europejskiego Funduszu Rybackiego. W duńskim planie zarządzania zasobami węgorza zaproponowano, by liczba węgorzy, które mają zostać wpuszczone w ramach zarybiania, wyniosła 0,8 mln sztuk. Rzeczywista liczba węgorzy wpuszczonych w ramach zarybiania wzrosła w latach 2010 i 2011 do 1,2 1,4 mln sztuk. EE: Główną propozycją dotyczącą planu gospodarowania zasobami węgorza było zwiększenie kwoty corocznego uzupełnienia stada węgorza w części wód w dorzeczu Narwy i zwiększenia zarybienia za pomocą dodatkowego finansowania z wykorzystaniem Europejskiego Funduszu Rybackiego (EFR). Od 2011 r. zarybienie węgorzem było dodatkowo wspierane przez EFR. Bez zarybiania ogromny obszar o wysokim potencjale produkcyjnym mógłby zostać odcięty. EL: Planowany środek polegający na wprowadzeniu 10 % węgorza szklistego sprowadzonego z innych państw członkowskich UE (migracja węgorza szklistego węgorza w Grecji jest bardzo niska) nie został w pełni wdrożony ze względu na ograniczenia finansowe. ES: Wszystkie te wspólnoty autonomiczne, które mają zarybianie w swoich planach, przeprowadziły je, choć w różnym stopniu. Asturia, Kantabria, Katalonia i Andaluzja w pełni wdrożyły swoje plany zarybiania, natomiast w Walencji plan zrealizowano jedynie w 42 %. W Kraju Basków zostaną przeprowadzone jedynie opóźnione zarybiania.

6 FR: 45 % kwoty połowowej węgorza szklistego na okres połowu przeznaczono na zarybianie w UE % połowu przewidziano na zarybianie na terenie Francji, ale zarybienia realizowane w każdym sezonie połowowym między 2009 a 2012 r. są znacznie niższe niż planowano: : 0,33 % : 1,69 % : 8,34 % Powodem nieosiągnięcia wielkości docelowych jest opóźnione wdrożenie w 2009 r. francuskich planów dotyczących węgorza, wykrycie wirusa EVEX w narybku węgorza, wątpliwości dotyczące zdolności do kolonizowania niektórych obszarów, trudności administracyjne i finansowe oraz zanieczyszczenia niektórych docelowych obszarów zarybiania. Zarybianie jest co roku udoskonalane dzięki nabytemu doświadczeniu w zakresie odpowiedniej lokalizacji zarybiania oraz aspektów sanitarnych. Śmiertelność węgorza szklistego w okresie do 15 dni po zarybianiu waha się od 6 % do 72 %, w zależności od obszaru. Wskaźnika przetrwania w ciągu pierwszych sześciu miesięcy nie można było dokładnie określić. W dwóch obszarach zarybiania stwierdzono, że przynajmniej niektóre węgorze przeżywają. W dwóch pozostałych obszarach zarybiania nie pozyskano żadnych oznakowanych (wprowadzonych w ramach zarybiania) węgorzy, co sprawia, że niemożliwe jest wyciągnięcie wniosków na temat ich przeżywalności. LT: Zarybianie jest jednym z najważniejszych środków planu. Intensywność zarybiania zależy od dostępności węgorza szklistego. Możliwe jest zarybianie węgorzem w różnych stadiach rozwoju. Zalecana intensywność zarybiania w odniesieniu do litewskich części wód wynosi 100 sztuk węgorza szklistego na hektar lub 25 osobników węgorzy o długości ciała poniżej 20 cm na hektar. W ostatnim dziesięcioleciu zarybianie przeprowadzano od czasu do czasu z wykorzystaniem narybku lub materiału hodowlanego o masie ciała wynoszącej kilka gramów. Pomimo trudności z rozpoczęciem wdrażania planu gospodarowania zasobami węgorza służby rybackie rozpoczęły realizację związanych z tym działań w połowie roku Zakupiono sztuk europejskich węgorzy o długości poniżej 20 cm (o masie ok g). W okresie dwóch miesięcy (lipiec sierpień 2011 r.) wszystkie nabyte węgorze zmagazynowano w 22 jeziorach Litwy. NL: Rozpoczęcie zarybiania planowano w 2009 r., lecz przeprowadzono je w 2010 r. Zarybianie przebiega z wykorzystaniem narybku podchowanego o długości ciała co najmniej 28 cm. Skuteczność obecnego programu zarybiania węgorzem szklistym nie jest wyraźna. Efekty programu zarybiania w okresie dopóty nie będą widoczne, dopóki osobniki węgorza szklistego nie osiągną 30 cm długości ciała i nie będą mogły być odławiane w ramach programów połowu i monitorowania zasobów węgorza. Dlatego okres ten pozostaje poza zakresem oceny. Wprowadzenie węgorza szklistego z Francji, Hiszpanii i Anglii do wód

7 niderlandzkich z pewnością przyczyni się do zwiększenia biomasy węgorzy srebrzystych w tych wodach. Działania w okresie : Zarybianie węgorzem szklistym i narybkiem podchowanym Wielkość zarybienia Węgorz szklisty Narybek podchowany PL: Intensywność zarybiania zależy od dostępności węgorza szklistego w maju i czerwcu. Zalecane wielkości zarybiania wynoszą: dla dorzecza Odry 6 mln osobników; dla dorzecza Wisły 7 mln osobników. Możliwe jest zarybianie węgorzem o różnych rozmiarach. W ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci zarybianie prowadzono przy użyciu narybku podchowanego o masie ciała od kilku do kilkuset gramów. Wyniki badań przeprowadzonych przez Departament Bioekonomiki Rybactwa Instytutu Rybactwa Śródlądowego wskazują, że w Polsce istnieje co najmniej dziesięć dużych spółek importujących narybek do celów zarybiania i jeden producent, który prowadzi chów importowanego węgorza szklistego i jest powiązany z Polskim Związkiem Wędkarskim w Suwałkach. Większość importerów uzyskuje narybek z gospodarstw akwakultury zlokalizowanych w Danii, Holandii, Niemczech, Szwecji, na Litwie i we Francji, gdzie prowadzi się komercyjny tucz węgorzy na różną skalę; masa ciała większości osobników wynosi od stu do tysiąca gramów. PT: Sprawozdanie nie opisuje, w jaki sposób spełniony jest wymóg zachowania 60 % węgorza szklistego złowionego w Minho (jedyne miejsce w Portugalii, gdzie połowy węgorza szklistego są dozwolone). Określono potencjalne lokalizacje do celów zarybieniowych. Jednakże Portugalia pragnie ponownego przeanalizowania kwestii zarybiania, zwłaszcza że jego wkład w odbudowę populacji jest wątpliwy, a także dlatego, że jest trudne do utrzymania pod względem finansowym i technicznym. SE: Zwiększone zarybianie nie przyczyni się do zwiększenia poziomu spływu węgorza srebrzystego przed upływem 14 lat (zgodnie z planem zarządzania zasobami węgorza) od zarybiania. Węgorz szklisty jest nabywany we Francji lub Anglii i osobniki zawsze są poddawane kwarantannie w celu zagwarantowania, że żadna choroba nie zostanie wprowadzona do szwedzkich wód wewnętrznych. Cele w ramach planu zarządzania zasobami węgorza, polegające na zwiększeniu wielkości zarybiania, zostały spełnione. W 2008 r. liczba osobników węgorza szklistego wprowadzonego w Szwecji w ramach zarybiania wynosiła 1 1,2 mln sztuk. Krótkookresowa wartość docelowa przewidziana w planie zarządzania zasobami węgorza została do 2010 r. podwojona (2 2,5 mln osobników). Cel ten osiągnięto w pierwszym roku realizacji planu gospodarowania zasobami węgorza. W 2010 r. i 2011 r. zarybianie na wschodnim wybrzeżu zakończono prawie całkowicie; przy zarybianiu wód śródlądowych skoncentrowano się w szczególności na jeziorach

8 odpływowych o zachodnim kierunku odpływu, zwłaszcza jeziorach Vänern i Vombsjön, aby uniknąć przyszłych skutków antropogenicznych na program zarybiania (tj. śmiertelności połowowej i powodowanej przez elektrownie wodne). Zważywszy, że zarybianie okazało się tak istotną częścią planów gospodarowania zasobami węgorza, oraz biorąc pod uwagę aktualną niską liczebność węgorza szklistego, należy zapewnić, aby wszelkie zarybianie przynosiło korzyści netto dla populacji hodowlanej. W tym celu muszą zostać spełnione trzy podstawowe warunki: musi wystąpić nadwyżka węgorza szklistego w miejscach jego odłowu, poziom śmiertelności antropogenicznej powinien być nieznaczny lub nie występować wcale w miejscach jego uwalniana, oraz należy zapewnić wysokie prawdopodobieństwo migracji do Morza Sargassowego węgorzy wpuszczonych w ramach zarybiania (podjęto kilka badań w celu śledzenia takich węgorzy w drodze do tarlisk, lecz do tej pory nie wykazano jeszcze w wystarczającym stopniu, że są one zdolne do pomyślnego zakończenia migracji).