HALLERCZYK ZHP. Odznaka jubileuszowa Morskiego Hufca ZHP w Pucku do realizacji przez wszystkie jednostki ZHP

Transkrypt

1 HALLERCZYK ZHP Odznaka jubileuszowa Morskiego Hufca ZHP w Pucku do realizacji przez wszystkie jednostki ZHP

2 10 lutego 1920 r. generał Józef Haller dokonał w Pucku symbolicznego aktu zaślubin Polski z morzem, poprzez wrzucenie w wody zatoki jednego z platynowych pierścieni otrzymanych w Gdańsku od Józefa Wybickiego. Drugi włożył na swój palec i nosił do końca życia. W ten sposób podkreślił fakt odzyskania przez Polskę dostępu do morza. Społeczeństwo miasta Pucka oraz goście z kraju i zagranicy od wielu lat upamiętniają kolejne rocznice tego historycznego wydarzenia. Uczestniczą w nim także przedstawiciele Kościoła i wybitne osobistości naszego państwa z prezydentem na czele. Harcerze naszego hufca spotykają się w Pucku, by pogłębiać swoją wiedzę związaną z tym faktem oraz osobą Józefa Hallera, który był pierwszym Przewodniczącym ZHP (w latach ) i włączają się w uroczystości pełniąc honorowe warty, składając wiązanki pod pamiątkowym obeliskiem w porcie rybackim. Wkroczenie wojsk polskich do Pucka zaślubiny Polski z morzem Źródło: NAC I. CELE jubileuszowej odznaki MH ZHP Puck HALLERCZYK ZHP : 1. Poznawać historię regionu, uczestniczyć w jej współczesnym upamiętnianiu poprzez świadomy udział w uroczystościach. 2. Rozwijać wiedzę o historii ZHP i udziale gen. J. Hallera w powstawaniu harcerstwa w Polsce i na ziemi puckiej. II. POSTANOWIENIA ogólne: 1. Odznaka może być zdobywana przez gromady zuchowe, drużyny harcerskie, starszoharcerskie, wędrow nicze i instruktorów ZHP. 2. Zadania realizowane mogą być od lutego do lutego następnego roku. Gromady zuchowe mogą je realizować jako cykl nie sprawnościowy. Dokumentacja realizacji poszczególnych zadań powinna zostać przesłana drogą elektroniczną, przez drużynowego do Kapituły przy KH Puck w terminie 30-tu dni od zakończenia realizacji zadania. Kapituła przyznaje odznaki i podkładki oraz publikuje listę wyróżnionych na stronie hufca w zakładce Odznaka Hallerczyk do 15 czerwca każdego roku. 3. Odznaka ma kształt prostokąta, na którym umieszczona jest jasnoniebieska flaga przedzielona biało- -czerwoną wstęgą. W centrum znajduje się symboliczny pierścień Hallera, a wokół niego litery ZHP. 4. Odznakę nosi się na prawej kieszeni munduru. 5. Odznaka zdobyta kolejny raz noszona jest na kolorowych podkładkach: białej, żółtej, zielonej, czerwonej i błękitnej. Zdobywanie każdej z nich wymaga wykonania różnych zadań szczegółowych. 6. Warunkiem przyznania odznaki i podkładki jest posiadanie regulaminowego umundurowania. Wyjątek stanowi osoba będąca w trakcie próby harcerza, która może nie posiadać jeszcze nakrycia głowy lub chusty (gdy wynika to z tradycji drużyny).

3 III. ZADANIA : ODZNAKA Hallerczyk ZHP 1) Zna podstawowe informacje historyczne dotyczące Zaślubin Polski z Morzem. 2) Wie, kim był gen. Józef Haller oraz zna jego związki z harcerstwem. we Władysławowie z okazji urodzin Generała (sierpień) 4) Przygotował pracę (plakat, kartę, projekt) związany z uroczystościami w danym roku, który dostarczył do drużynowego. PODKŁADKI : BIAŁA 1) Poszerzył informacje dotyczące historii zaślubin (np. wie, gdzie w Pucku faktycznie się odbyły i dlaczego właśnie miało to miejsce w naszym mieście). 2) Zna krótki życiorys gen. Józefa Hallera. 4) Zwiedził wystawy historyczne związane z gen. Józefem Hallerem (w Muzeum Ziemi Puckiej lub w Bibliotece Publicznej im. Zaślubin Polski z morzem lub w innej instytucji) i przygotował kartę do kroniki drużyny. 5) Ma regulaminowe umundurowanie ŻÓŁTA 1) Zna symbolikę Zaślubin i wie, skąd pochodził Zaślubinowy pierścień. 2) Zna kilka miejsc związanych z Zaślubinami w Pucku. 4) Wykonał fotoreportaż z uroczystości. ZIELONA 1) Zna historię pobytów gen. Hallera w Pucku i w Wielkiej Wsi (obecnym Władysławowie), 2) Odwiedził Muzeum Generała Hallera i Błękitnej Armii w Hallerówce. Zwrócił uwagę na fragmenty związane z historią harcerstwa. 4) Przygotował prezentację multimedialną związaną z Zaślubinami lub postacią Hallera. CZERWONA 1) Zna historię Błękitnej Armii i gen. Hallera. 2) Zwiedził Muzeum MDLotu w Pucku i odnalazł powiązania Morskiego Dywizjonu Lotniczego z uroczystością Zaślubin. 3) Przygotował scenariusz wieczornicy związanej z historią lub uroczystościami. 4) Uczestniczył w uroczystościach 10 lutego w Pucku lub biwaku Zaślubinowym w Pucku lub w Halleriadzie

4 BŁĘKITNA 1) Zna publikacje związane z Zaślubinami w Pucku. 2) Poznał historię, zna cele działania Towarzystwo Przyjaciół Hallerowa. 4) Przeprowadził wywiad z uczestnikami uroczystości (dawnych lub współczesnych) lub odnalazł potomków hallerczyków (żołnierzy Błękitnej Armii) IV. ZASADY przyznawania odznaki 1. Odznakę Hallerczyk ZHP zdobywa się uczestnicząc pierwszy raz w biwaku lub uroczystościach upamiętniających zaślubiny i przekazując wykonane zadanie (pkt.4) drużynowemu lub organizując w swoim środowisku 2. Drużynowy sporządza imienną listę osób zdobywających odznakę i przekazuje ją kapitule odznaki. Odpowiada on za poprawność realizacji zadań, których nie można udokumentować. W przypadku zdobywania odznaki samodzielnie przez instruktora, to on przesyła bezpośrednio taką informację do kapituły. 3. Zdobywający podkładki, zgodnie z wymaganiami, przedstawiają swoje prace pkt. 4 drużynowemu, który przekazuje je drogą elektroniczną do kapituły odznaki w KH Puck do końca marca każdego roku. 4. Drużynowy sporządza meldunek z imienną listą zdobywających podkładki (podając kolory) i przesyła go do kapituły odznaki w KH Puck. 5. Odznakę i prawo noszenia podkładek kapituła ogłasza na stronie Hufca Puck. Drużynowi potwierdzają to wyróżnienie w swoich rozkazach. 6. Odznakę i podkładki można zakupić za pośrednictwem kapituły do 15 czerwca każdego roku. 7. Kapitułę odznaki stanowi trzyosobowy skład instruktorski: hm. Ludwika Dębicka, pwd. Hanna Jaskułka, hm. Danuta Torlińska. 8. Kapituła prowadzi na bieżąco dokumentację związaną z przyznawaniem odznak i podkładek.

5 Trochę informacji historycznych 10 lutego 1920 r. w Pucku odbyły się symboliczne zaślubiny z morzem, zorganizowane dla uczczenia powrotu PolsBałtyk. Reprezentujący Rzeczpospolitą gen. Józef Haller w czasie uroczystości mówił: Teraz wolne przed nami światy i wolne kraje. Żeglarz polski będzie mógł dzisiaj wszędzie dotrzeć pod znakiem Białego Orła, cały świat stoi mu otworem. Na mocy Traktatu Wersalskiego Polska odzyskała dostęp do Morza Bałtyckiego na odcinku 147 km: brzeg Półwyspu Helskiego - 74 km, morze otwarte - 24 km i brzeg Zatoki Puckiej - 49 km. W jej granicach nie znalazł się jednak żaden większy port. Gdańsk, miał być Wolnym Miastem, pozostającym pod protektoratem Ligi Narodów. Obejmowanie przyznanych jej terenów Rzeczpospolita mogła rozpocząć dopiero po wejściu w życie postanowień wersalskich, tzn. od 10 stycznia 1920 r.na Pomorze wojska polskie wkroczyły 17 stycznia 1920 r.: 18 stycznia zajęły Toruń, 23 Grudziądz, a 10 lutego dotarły do wybrzeża morskiego. Tego dnia w Pucku zorganizowano uroczystości symbolicznych zaślubin Polski z Bałtykiem. Władze II Rzeczypospolitej nadały im wielką rangę. Dowódcy Frontu Pomorskiego gen. Józefowi Hallerowi towarzyszyła dwudziestoosobowa delegacja Sejmu, przedstawiciele rządu, m.in. minister spraw wewnętrznych Stanisław Wojciechowski, wicepremier Wincenty Witos, wojewoda pomorski Maciej Rataj, kontradmirał Kazimierz Porębski oraz dyplomaci: szef misji brytyjskiej i attache wojenno-morski USA. Pociąg specjalny z gośćmi przybył najpierw na dworzec gdański, gdzie starosta dr Józef Wybicki wręczył gen. Hallerowi dwa platynowe pierścienie wykonane specjalnie na ceremonię zaślubin z morzem na koszt gdańskiej Polonii. Później delegacja pojechała do Pucka. Na puckim dworcu, przyozdobionym flagami narodowymi, na przybycie specjalnego pociągu z gen. Hallerem oczekiwały pododdziały wszystkich rodzajów broni ze sztandarami i orkiestrami, liczne delegacje większych miast, a także mieszkańcy okolicznych miejscowości. Główne uroczystości zaślubin z morzem odbyły się nad Zatoką Pucką. Dookoła wysokiego masztu ustawili się chorążowie ze sztandarami pułkowymi, nad brzegiem morskim stanął I-szy batalion morski oraz ułani krechowieccy z artylerią. Zwracając się do zgromadzonych gen. Haller mówił m.in.: Oto dzisiaj dzień czci i chwały! Jest on dniem wolności, bo rozpostarł skrzydła Orzeł Biały nie tylko nad ziemiami polskimi, ale i nad morzem polskim. Naród czuje, że go już nie dusi hydra, która dotychczas okręcała mu szyję i piersi. Teraz wolne przed nami światy i wolne kraje. Żeglarz polski będzie mógł dzisiaj wszędzie dotrzeć pod znakiem Białego Orła, cały świat stoi mu otworem. Po przemówieniu duchowni dokonali poświęcenia bandery morskiej Polski, która wśród huku powitalnych salw armatnich i przy dźwiękach hymnu narodowego została wciągnięta na maszt. Żołnierze oddali honory, a chorążowie pochylili sztandary ku falom morskim, zanurzając je częściowo na znak powitania morza. Następnie zebrani goście udali się przed ołtarz polowy, aby wysłuchać mszy, celebrowanej przez dziekana Frontu Pomorskiego. Po tej ceremonii gen. Haller wjechał konno do morza i wrzucił w fale jeden z wręczonych mu platynowych pierścieni. Drugi założył sobie na palec. Na pamiątkę uroczystych zaślubin dokonano poświęcenia i wbicia w morze słupa z wyrytym od strony morza orłem Jagiellonów, a od strony lądu napisem: Roku Pańskiego 1920, 10 lutego Wojsko Polskie z gen. Józefem Hallerem na czele objęło na wieczyste posiadanie polskie morze. Delegacja Sejmu rzuciła w fale morskie wieniec z szarfą z napisem: Robotnicy polscy witają polskie morze. Na zakończenie uroczystości podpisany został przez najważniejsze osobistości akt erekcyjny zaślubin Polski z morzem.(pap)

6 Obraz Zaślubiny Polski z Bałtykiem autorstwa Wojciecha Kossaka Wśród strug padającego deszczu, w obecności dygnitarzy i wojskowych gen. Józef Haller w uroczystym geście wrzucił pierścień w fale. Co prawda nie były to fale otwartego morza, gdyż pierścień zniknął w wodach Zatoki Puckiej, to jednak cała uroczystość miała charakter symboliczny i wielce wzruszający. Puck. Pomnik Józefa Hallera

7 Haller związał się z powstającym od 1911 ruchem skautowym i Towarzystwem Gimnastycznym Sokół. Haller zajmował się m.in. militaryzacją Sokoła a także spolszczeniem ruchu skautowego i przekształceniem go w harcerstwo. Od połowy 1912 prowadził intensywną pracę jako instruktor wojskowy: zakładał drużyny Sokoła, organizował tajne kursy żołnierskie, podoficerskie i oficerskie dla młodzieży polskiej. W 1913 wraz z kolegami opracował wzory oznak i terminów harcerskich, z których wiele obowiązuje do dzisiaj. Szczególny wkład wniósł w stworzenie Krzyża Harcerskiego, proponując połączenie w nim wzoru Krzyża maltańskiego z polskim krzyżem Virtuti Militari.