Podstawy wniesienia kasacji od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia , II AKa 74 / 05

Transkrypt

1 mgr inż. Andrzej Kursa Zakład Karny ul. 3 - Maja 34 / Pińczów (tak żyłem 41 lat. - przed aresztowaniem, (a tak wegetuję dzisiaj, 6 rok dzięki polskiemu Foto 2001 rok moja 2 córeczka + prezydent i ja) wymiarowi sprawiedliwości, foto Newsweek) Podstawy wniesienia kasacji od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia , II AKa 74 / 05 cz. 2 do uzasadnienia wyroku S.A. Zagadka historyczna. Zgadnij, kto jest autorem cytatu: Za tym, że stopień winy oskarżonego jest maksymalnie wysoki przemawia zwłaszcza całe jego życie, gdy umacniał się narcystycznie w przekonaniu o swej wyższości i uprawnieniu do przewagi nad innymi. W ten sposób oskarżony sam spowodował u siebie taki stan osobowości. Niewątpliwie są to więc czynniki nad którymi oskarżony mógł zapanować. Dotyczy to w szczególności osobowości, którą niewątpliwie można kształtować i która nie jest dana człowiekowi raz na zawsze. a.) Stalin w dniu roku w swoim przemówieniu do procesu Wielkiej Czystki, wybitny legislator, kształtujący w gułagach nową socjalistyczną osobowość osób oskarżonych? b.) Pol Pot w dniu roku podczas wiecu w okresie wprowadzania maoizmu w Kambodży? c.) Marian Szczygieł, esbek i oficer M.O. (w latach ), w dniu w wywiadzie dla TVN? d.) Wojciech Dziuban, krakowski sędzia SA, w dniu , w uzasadnieniu mojego wyroku dożywocia?

2 2 (Rozwiązanie tej zagadki znajduje się na str.32 i 33 uzasadnienia wyroku S.A. w Krakowie z oraz w tym opracowaniu na str. 62, 63 i 65.) uwagi Andrzeja Kursy. Skoro kasacja powinna bezpośrednio dotyczyć wyroku S.A. oraz podawać konkretne zarzuty, to postanowiłem, że na tekście uzasadnienia wyroku podam własne uwagi, które dotyczą poprzedzających je cytatów z uzasadnienia. Sygn. akt II AKa 74/05 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 12 lipca 2006 roku Sąd Apelacyjny w Krakowie w II Wydziale Karnym w składzie: Przewodniczący: SSA Krzysztof Marcinkowski Sędziowie: SSA Wojciech Dziuban (spr.) SSA Beata Barylak - Pietrzkowska SSA Ryszard Kałwa SSA Andrzej Solarz Protokolant: st. prot. sądowy Barbara Bator przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Zefiryna Jelenia po rozpoznaniu w dniach r., r. i roku sprawy Andrzeja Kursy oskarżonego z art pkt 3 i 4 kk i inne z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 27 września 2004 r. sygn. akt III K I. Zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że: a/ przyjmuje, iż czyny objęte ust. I wyroku oskarżony popełnił w warunkach znacznego ograniczenia zdolności pokierowania postępowaniem, a kwalifikację prawną każdego z tych czynów uzupełnia przepisem art kk, ta kwalifikacja obliguje sąd do istotnych ustaleń i stwierdzeń b/ zgodnie z art. 4 1 kk do tych czynów oskarżonego stosuje przepis art pkt. 3 i 4 kk w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 6 czerwca 1997 roku - Kodeks karny ( Dz. U. Nr 88, poz. 553 z 1997 r. ) c/ w podstawie prawnej kary łącznej orzeczonej w ust. III wyroku przepis art kk zastępuje art. 88 kk ; II. W pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; 2

3 koniec strony 1 z uzasadnienia wyroku S.A strona nr 2 III. Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze, których suma zostanie ustalona odrębnym orzeczeniem. IV. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Romualda Kowalskiego 1660 (jeden tysiąc sześćset sześćdziesiąt) złotych za obronę z urzędu w postępowaniu odwoławczym koniec strony 2 z uzasadnienia wyroku S.A Sygn. akt II AKa 74/05 3 Uzasadnienie I. 1. Andrzej Kursa został oskarżony oto, że: I. w dniu 27 września 2001 roku w Krakowie, woj. małopolskiego działając z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia Artura Rojszczaka, używając broni palnej w postaci pistoletu "CZ" mod. 75 Compact kal. 9 mm, oddał w jego kierunku co najmniej pięć strzałów, powodując dwie rany postrzałowe głowy z uszkodzeniem mózgu, rany postrzałowe okolicy klatki piersiowej, płuc i serca z następowym krwotokiem, na skutek których nastąpił natychmiastowy zgon Artura Rojszczaka, przy czym czyn ten popełnił z zemsty stanowiącej motywację zasługującą na szczególne potępienie, tj. o przest. z art pkt 3 i 4 kk; skoro z zemsty, to za co? Skoro za wyrok Błasiakowej, to przecież jako osoba o bardzo wysokiej inteligencji rozumiem, że wyroki w sądzie wydaje Błasiakowa, a nie Rojszczaki. Faktycznie jedynym celem mojego działania od wielu lat przed tragedią było wpisanie (i zabezpieczenie dla mojej rodziny) MOJEGO WŁASNEGO MIESZKANIA. A w ostatnim roku to dodatkowo było tylko czekanie na uprawomocnienie się wyroku SR, że MOJE mieszkanie jest moje i wyprowadzenie się z mojego rodzinnego domu, gdzie w piekle zrobionym mi przez Rojszczaki nie dało się już żyć. A w ogóle to czy możliwy jest czyn o motywacji zasługującej na szczególne potępienie, gdy działałem wg biegłych w stanie znacznie ograniczonej poczytalności (a faktycznie byłem całkowicie chwilowo niepoczytalny). Taksami absurdem jest twierdzenie, że ktoś w tak znacznie zaburzonym stanie ma motyw (zemsty). II. w dniu 27 września 2001 roku w Krakowie, woj. małopolskiego działając z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia Jana Rojszczaka, używając broni palnej w postaci pistoletu "CZ" mod. 75 Compact kal. 9 mm, oddał w jego kierunku co najmniej trzy. strzały, powodując ranę postrzałową klatki piersiowej, ze zranieniem płuca i aorty, ranę postrzałową jamy brzusznej ze zranieniem aorty i ranę postrzałową głowy ze zranieniem mózgu, na skutek których nastąpił zgon Jana Rojszczaka, przy czym czyn ten popełnił z zemsty stanowiącej motywację zasługująca na szczególne potępienie, tj. o przest. z art pkt 3 i 4 kk; 3

4 4 j.w. III. w dniu 27 września 2001 roku w Krakowie, woj. małopolskiego usiłował pozbawić życia Agnieszkę Rojszczak, używając broni palnej w postaci pistoletu "CZ" mod. 75 Compact kal. 9 mm, oddając w jej kierunku co najmniej siedem strzałów, z których jeden spowodował ranę powierzchowną podbródka, pięć spowodowało rany klatki piersiowej, brzucha i okolicy pachwinowej prawej, w wyniku czego doznała ona obrażeń ciała w postaci zranienia płuca z krwiakiem i odmą opłucną, zranienia jelita, uszkodzenia stawu biodrowego lewego z koniecznością resekcji głowy kości udowej oraz uszkodzenia rdzenia kręgowego z porażeniem kończyn dolnych i niedowładem kończyn górnych, stanowiących chorobę realnie zagrażającą życiu oraz ciężkie kalectwo, zamierzonego celu nie osiągając z uwagi na udzielenie Agnieszce koniec strony 3 z uzasadnienia wyroku S.A Rojszczak natychmiastowej pomocy medycznej, przy czym czyn ten popełnił z zemsty stanowiącej motywację zasługująca na szczególne potępienie, tj. o przest. z art kk w zw. z art pkt 3 i 4 kk, j.w. art pkt 2 kk w zw. z art kk; IV. w dniu 29 stycznia 2001 roku w Krakowie, woj. małopolskiego, groził Janowi Rojszczakowi pozbawieniem życia, przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, tj. o przest. z art kk. 2. Wyrokiem z dnia 27 września 2004 roku Sąd Okręgowy w Krakowie orzekł w tym przedmiocie co następuje: I. oskarżonego Andrzeja Kursę uznał winnym popełnienia czynów opisanych w pkt I, II i III aktu oskarżenia, a stanowiących zbrodnię dwukrotnie z art pkt 3 i 4 kk oraz z art kk w zw. z art pkt 3 i 4 kk i art pkt 2 kk w zw. z art kk i przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw określony wart kk, na mocy art kk przy zastosowaniu art kk i art kk oraz art kk wymierzył mu karę dożywotniego pozbawienia wolności, zaś na mocy art kk i art kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci pozbawienia praw publicznych na okres 10 lat; II. oskarżonego Andrzeja Kursę uznał winnym popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt IV aktu oskarżenia, a stanowiącego występek z art kk i na mocy powołanego przepisu wymierzył mu za to karę 1 roku pozbawienia wolności; III. na mocy art. 85 kk, art kk oraz art kk w miejsce orzeczonych w pkt I i II wyroku kar pozbawienia wolności wymierzył oskarżonemu Andrzejowi Kursie karę łączną dożywotniego pozbawienia wolności; IV. na mocy art kk orzekł, że oskarżony Andrzej Kursa nie może skorzystać z warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia kary pozbawienia wolności, orzeczonej niniejszym wyrokiem wcześniej niż po upływie 35 lat; V. na mocy art kk w związku ze skazaniem za przestępstwa opisane w pkt I, II i III aktu oskarżenia orzekł od oskarżonego Andrzeja Kursy na rzecz Fundacji USD w Krakowie 0 zdrowie dziecka Kraków ul. Wielicka 265 nr konta: w Fortis Bank Polska l O/Kraków, trzy nawiązki w kwotach po 4

5 5000 (pięć tysięcy) złotych; koniec strony 4 z uzasadnienia wyroku S.A VI. na mocy art kk orzekł względem oskarżonego Andrzeja Kursy tytułem środka karnego przepadek na rzecz Skarbu Państwa pistoletu marki CZ 75 compact 9 mm Luger nr E2868 oraz czterech magazynków na amunicję - opisanych na karcie 1053 akt w poz. 1 do 5 przechowywanych w Komendzie Wojewódzkiej Policji w Krakowie, Wydział Postępowań Administracyjnych; VII. na mocy art kk zaliczył oskarżonemu Andrzejowi Kursie na poczet orzeczonej kary łącznej dożywotniego pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 27 września 2001 r. do dnia 27 września 2004 r.; VIII. na zasadzie art kpk pozostawił bez rozpoznania powództwo cywilne złożone przez oskarżyciela posiłkowego Mariana Szczygła; a dlaczego!!! Bo to powództwo powinno zostać w sposób oczywisty odrzucone i wtedy Szczygieł musiałby zapłacić za wpis sądowy opłatę kilkunastu tysięcy zł., za wpis, z którego został wstępnie zwolniony. IX. na mocy art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz: Kancelarii Adwokackiej adw. Romualda Kowalskiego w Krakowie kwotę złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej obrony udzielonej z urzędu oskarżonemu Andrzejowi Kursie; X. na zasadzie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego Andrzeja Kursy na rzecz oskarżycieli posiłkowych Mariana Szczygła i Jadwigi Rojszczak kwoty po złotych tytułem wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika; XI. na zasadzie art. 626 kpk, art. 627 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie ,58 złotych. czyli mam zapłacić za wszystkie opinie w I instancji, które zostały uznane za sąd za bezwartościowy szmelc (są niepełne, niejasne, nielogiczne i niczego nie wyjaśniające ), a także za zupełnie zbyteczną opinię balistyczną KGP w Warszawie, z której wynika, że żaden strzał nie został oddany z bliskiej odległości lub z przyłożenia (k-1.000) II. 1. Od powyższego wyroku apelację złożył obrońca oskarżonego. Powołując się na przepisy art i art. 444 kpk powyższy wyrok zaskarżył w całości. Na podstawie art. 438 pkt 1, 2 i 3 kpk wyrokowi temu zarzucił: 1. obrazę przepisów prawa materialnego art pkt 3 i 4 oraz art kk w zw. z art pkt 3 i 4 i art pkt 2 kk w zw. z art kk oraz art kk i 25 1 kk; 2. obrazę przepisów postępowania, a w szczególności art. 2 2, art. 4, art. 5 2, art. 7, art , art. 410, art pkt 1 i art kpk przez: Ad 1. - obrazę przepisów prawa materialnego art kk i dalsze wymienione w pkt 1 zarzutu apelacji wynikającą z uznania, że przepisy te mają zastosowanie do czynów 5

6 koniec strony 5 z uzasadnienia wyroku S.A zarzucanych oskarżonemu Andrzejowi Kursie a opisanych zarzutami aktu oskarżenia, polegających na umyślnym, świadomym dokonaniu zbrodni, oraz groźbie karalnej, - obrazę przepisów prawa materialnego art kk wynikającą z uznania, że przepisy te nie mają zastosowania do czynów zarzucanych oskarżonemu Andrzejowi Kursie a opisanych zarzutami aktu oskarżenia mimo stwierdzenia w wydanej przez biegłego opinii psychologicznej działania w ostrym stresie wykluczającym odpowiedzialność karną, nie przyjęcie przez Sąd wyrokujący, że oskarżony Andrzej Kursa mógł działać w ramach obrony koniecznej art kk i równocześnie w ostrym stresie w stosunku do czynów zarzucanych oskarżonemu, co w krytycznej sytuacji spowodowało brak z jego strony świadomości działania i zachowania, oraz skutków czynu opisanego w akcie oskarżenia. Ad. 2. obrazę przepisów postępowania przez: - przyjęcie za udowodnioną tylko jednej z kilku możliwości wersji zajścia i wydarzeń po nich występujących, wersji niekorzystnej dla oskarżonego, mimo istnienia i nie pozbawionych racji również innych wersji reprezentowanych przez obronę, - brak szczegółowego ustosunkowania się do wszystkich zebranych w tej sprawie dowodów przemawiających za tezami obrony, a potraktowanie ich jedynie jako zbioru wniosków i wrażeń które muszą być zinterpretowane niekorzystnie dla oskarżonego, - brak wszechstronnej analizy i oceny wydawanych w tej sprawie opinii biegłych psychiatrów, częściowo ze sobą sprzecznych, a częściowo opartych na domniemaniach i dowolnych założeniach, opiniach niepełnych, w szczególności nie opartych na najnowszych osiągnięciach nauki, a w niektórych przypadkach nawet sprzecznych z nimi, - nie uwzględnienie wersji podanej w opinii powołanego biegłego psychologa sprzecznej z opinia biegłych psychiatrów a wersji, którą to w świetle zebranego materiału dowodowego wykluczyć nie można, a nawet należało ją uznać za wersję najbardziej udowodnioną na tle osiągnięć naukowych a dotyczących zachowania oskarżonego działającego w ostrej reakcji na stres, - oparcie wyroku skazującego na niekorzystnych dla oskarżonego dowodach pośrednich, oraz zbyt małe docenienie dowodów dla niego korzystnych, a także snucie daleko idących i nie zawsze w pełni uzasadnionych zebranymi dowodami koniec strony 6 z uzasadnienia wyroku S.A wniosków co do możliwego zdaniem Sądu zachowania oskarżonego przed popełnieniem przestępstwa, natomiast przyjęciu zaplanowanego i zrealizowanego czynu, którego zamysł mógł zrodzić się w świadomości oskarżonego znacznie wcześniej i pod wpływem sytuacji konfliktowej jaka od dłuższego czasu istniała miedzy oskarżonym a jego przeciwnikami w procesie cywilnym o ustalenie prawa własności do nieruchomości będącej przedmiotem sporu w wieloletnim procesie, - wyrażenia przez Sąd błędnego poglądu braku potrzeby uwzględnienia wniosku obrońcy poddania oskarżonego Andrzeja Kursy ponownym badaniom innemu zespołowi biegłych psychiatrów w nawiązaniu do opinii biegłych psychiatrów z Jarosławia i Wrocławia i nie rozważenie tego wniosku w aspekcie ponowienia obserwacji psychiatrycznej oskarżonego z wyraźnym zwróceniem uwagi wydających nowa opinię, na znajdującą się w aktach sprawy 6

7 opinię psychologiczną psychologa dr Marka Pawlika, tym bardziej, że przy podejmowaniu oceny psychiatrycznego stanu i zachowania oskarżonego w powiązaniu z jego stanem psychologicznym, biegłe z Wrocławia zrezygnowały z uzyskania dogłębnej opinii psychologicznej w trakcie prowadzonej obserwacji psychiatrycznej, co jak same przyznały, stwierdzając do protokołu przesłuchania z dnia 18 maja 2004 roku, że było to błędem, a który to stan mógł mieć wpływ na ocenę jego zachowania jako działania w silnym stresie, a tym samym na wiarygodność wyjaśnień oskarżonego o nie zarejestrowaniu przez niego ze względu na stan ostrego stresu powstałej sytuacji ekstremalnej zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, - sporządzanie pisemnego uzasadnienia wyroku przez przyjęcie tylko dowodów i wysnutych z nich wniosków w rozumieniu Sądu istotnych dla rozstrzygnięcia winy oskarżonego, co doprowadziło do przekonania o jego winie, przy pominięciu istoty opinii psychologicznej dr Pawlika jako mającej kluczową wartość dowodową w ocenie zachowania się oskarżonego w chwili zarzucanego mu czynu, co równocześnie zniekształciło dokładne odtworzenie przebiegu inkryminowanego zdarzenia, rozumowania i ustalenia szczegółów na jakich zostało ono oparte, - negatywne ustosunkowanie a tym samym wyciągnięcie niewłaściwych wniosków przez Sąd w uzasadnieniu wyroku, do tych fragmentów wyjaśnień oskarżonego Andrzeja Kursy i zeznań świadków Bożeny Grochmal - Bach, Leszka Finowskiego, Stanisława Teleśnickiego, Barbary Piltz - Przybylskiej, Joanny Sojka jak również innych świadków i z najbliższej rodziny oskarżonego złożonych w toku śledztwa oraz na rozprawie, w których nawiązywali oni do zachowania oskarżonego świadczących o koniec strony 7 z uzasadnienia wyroku S.A braku z jego strony rozmyślnego prowokowania zajść przed dniem zarzutu aktu oskarżenia, jego stanu psychicznego w jakim pozostawał on w ciągu kilku ostatnich lat, co wyrażać się miało nieporozumieniami z byle powodu pomiędzy stronami, wezwaniem policji na interwencje w sytuacji gdy były to zbyt błahe nieporozumienia a zawiadomienia policji były dokonywane przez stronę przeciwną, łącznie z groźbami w stosunku do oskarżonego i jego najbliższej rodziny, - niepełne ustosunkowanie się do tych zeznań świadków, podnoszących istotne okoliczności mogące stanowić jedna z wielu możliwych przyczyn załamania psychicznego i psychologicznego Andrzeja Kursy, a bardziej znaczne niż na to zasługują dawanie wiary wszystkim innym świadkom, w szczególności świadkom z rodziny zmarłych - oskarżycieli posiłkowych - których zeznania były niejednokrotnie nacechowane zrozumiałą stronniczością i winne być w tej sytuacji oceniane z dużą doza ostrożności, - nie rozważanie przez Sąd orzekający wątpliwej co do stanowczości, nie dociekliwej i nie poszerzonej o wiedzę specjalistyczną psychologiczną opinii biegłych psychiatrów z Wrocławia, przesłuchanych na rozprawie w zakresie znajdującej się w aktach sprawy opinii psychologicznej dr Pawlika bez zapoznania się z bardzo szeroko i dogłębnie uzasadnionym jego stanowiskiem z rozprawy z dnia 9 września 2004 roku i zgodności oceny jaka biegli przedstawili uzasadniając swoje stanowisko co do stanu psychologicznego Andrzeja Kursy w jakim znajdował się w chwili inkryminowanego mu czynu i również przez tych biegłych co do kolejnych stanów psychiatrycznych a poprzestanie tylko na formalnym przyjęciu tych opinii za podstawę czynionych ustaleń, bez zwrócenia uwagi na ich w niektórych fragmentach hipotetyczny charakter, 7 7

8 8 główny dowód to były wymysły esbeckiego oficera MO Szczygła i Jadwigi Rojszczak, osób które na drugi dzień po tragedii pobiegły do prokuratury o zajęcie całego mojego mienia, bo żona wynosi (moje) meble. (karta - 145) Szkoda, że Dziuban i jego pozostali 4 SSA nie przeczytali nawet mojej cz. 1 apelacji: Zespół ostrego stresu a psychologiczne kryterium niepoczytalności w procesie karnym, np. str : Ja mówiłem (na ile mi pozwolono) tylko prawdę i zawsze to samo. Za to Szczygieł, Jadwiga Rojszczak kłamali, jak mogli. Jadwiga Rojszczak: Kursa wychodząc z domu tak ODEPCHNĄŁ furtkę, że o mało nie uderzył dziecka stojącego na chodniku. (jakieś absurdalne kłamstwo!!! nigdy nic takiego nie było. Jak widać bolszewicki aparatczyk Szczygieł samodzielny komendant różnych samodzielnych jednostek nauczył się przez 20 lat pracy w MO wrednej komunistycznej propagandy! ). Gdy zauważam na rozprawie, że furtka otwiera się NA osobę wychodzącą z domu. (vide: Dz.U ust. 1) Następne zeznania: Kursa tak POCIĄGNĄŁ bramkę, że o mało nie uderzył dziecka, stojącego na chodniku. Chciałem nadal zapytać, jak to jest możliwe, w sytuacji, gdy pociągnąć można furtkę co najwyżej na osobę, która właśnie wychodzi z domu lub do zamknąć furtką równo z ogrodzeniem i jednocześnie o mało nie uderzyć dziecka, stojącego na chodniku, ale odebrano mi głos i zostałem wyrzucony z rozprawy. ( Bo już czekała moja siostra Anna Milewska ). Bolszewicki oficer MO Szczygieł zeznaje w sądzie pod przysięgą: podczas remontu mieszkania Rojszczaka w 1994 roku nie zauważyłem żadnej nadbudowy II piętra ( wybudowanej 4 lata wcześniej )!!! Zdjęcia z dnia roku (jeszcze nie było okien, wstawionych w maju 1991r.). Tak wówczas wyglądał mój dom z nadbudową: (i ta furtka, gdzie 2 betonowe słupy uniemożliwiają jej otwarcie tak, aby przypadkiem ona nie uderzyła pieszego na chodniku (por. zeznania Jadwigi Rojszczak Kursa o mało nie uderzył dziecka!). Powtórzmy: Szczygieł zeznaje pod przysięgą w sądzie: W 1994 r. nie zauważyłem żadnej nadbudowy (wybudowanej 4 lata wcześniej!!!) Ale: zauważyłem, że Andrzej Kursa prowadzi jakieś prace (na tej nadbudowie, której nie zauważył ). I dalej: Andrzeja Kursy nigdy nie widziałem do dnia rozprawy. Tak samo, jak wyjeżdżając latem 2001 roku na coroczne wakacje w Niemczech, gdzie udzielał fachowych porad Rojszczakowi Szczygieł nie zauważył, że od jest ciężko chory na serce i przebywa już 7 miesiąc na zwolnieniu chorobowym. - nie rozważenie przez Sąd w nawiązaniu do powstałej sytuacji, a wynikającej z przeprowadzonego postępowania, opinii biegłych psychiatrów i szczególnie psychologa, która winna być przedmiotem szczególnego rozważania przy wyrokowaniu czy nie zachodzą w działaniu oskarżonego warunki przekroczenia obrony koniecznej w powiązaniu ze stwierdzonym ostrym stresem, - nieuzasadnionej odmowie dania wiary wyjaśnieniom oskarżonego Andrzeja Kursy co do przebiegu wydarzeń krytycznego dnia, a zwłaszcza jego zachowania w tym czasie, znacznie wcześniej juz sygnalizowany ostry stres nie tylko potwierdzony wyjaśnieniami oskarżonego, 8

9 a potwierdzony wcześniej badaniem psychiatrycznym (lek. psychiatra Stanisław Teleśnicki) przeprowadzonym badaniem psychologicznym koniec strony 8 z uzasadnienia wyroku S.A co w wysokim stopniu uprawdopodobniło wybuch ostrego stresu w czasie zajścia będącego przedmiotem zarzutu, - nieuzasadnionym przyjęciu, że oskarżony Andrzej Kursa w czasie poprzedzającym tragiczne wydarzenie nie znajdował się w nagłym załamaniu psychicznym a w dobrym stanie psychicznym wykluczającym możliwość nieadekwatnego zareagowania do powstałej sytuacji, bezpośrednio przed zdarzeniem może kilka, kilkanaście minut byłem w stanie opisanym przez moją siostrę Annę Milewską : karta - 60: Znajdując się ciągle na terenie sądu ja sięgnęłam po swój telefon komórkowy o nr i ja zadzwoniłam z niego z tego co pamiętam na telefon domowy do mieszkania Andrzeja, na nr Andrzej podniósł słuchawkę ale płakał, słychać było, że jest roztrzęsiony, powiedział halo i rozłączył się. Gdy jeszcze musiałem być w swoim mieszkaniu przed samą tragedią (która rozegrała się na klatce schodowej) i siostra telefonowała ma telefon domowy to już byłem całkowicie niepoczytalny i działałem tylko wyuczonymi odruchami typu podniesienie słuchawki telefonu na dźwięk dzwonka i powiedzenie odruchowo halo. Wtedy już mój świadomy umysł był całkowicie chwilowo wyłączony na skutek opisywanego przez prof. Daniela Golemana w Inteligencji Emocjonalnej mechanizmu eksplozji emocjonalnej (s. 39). Wtedy ten wysoki poziom pobudzenia powoduje, że tracimy zdolność rozpoznawania swych czynów (s. 108). a procesowym postępowaniu dla dogłębniejszego lepszego zobrazowania i określenia charakterologicznego stanu oskarżonego nie rozszerzono gamy świadków ze znanego oskarżonemu środowiska znajomych a których zeznania mogły pomóc w sprawie tak opiniującym psychiatrom jak i psychologom, - niezasadnym przyjęciu, że zachowanie oskarżonego było działaniem świadomym nie tylko co do skutku, ale miało realizować jego celu, co ma przemawiać przeciwko wiarygodności wyjaśnień Andrzeja Kursy, jakoby całe jego dotychczasowe plany życiowe były poddane próbie "burzenia" przez osoby zamieszkujące na zasadzie nabytych praw lokatorskich, zachowania współlokatorów jako nie tylko próby ale faktycznego odebrania mu możliwości prawnego uregulowania prawa własności, negowania jego planów pogodzenia wspólnego zamieszkiwania przy zgodnej akceptacji wzajemnej, a odebranym jako nieprawidłowe zachowanie samego oskarżonego Andrzeja Kursy, krakowski sąd uniemożliwił mi na jakiekolwiek przedstawienie mojej wersji wydarzeń i powołania świadków zgłoszonych przeze mnie. - nieuzasadnionym przyjęciu i ustaleniu przeprowadzonymi dowodami, a 9 9

10 zwłaszcza nieprzekonywującymi, wzajemnie i wewnętrznie sprzecznymi oraz opartymi na dowolnych założeniach opiniami biegłych psychiatrów przy równoczesnym braku opinii psychologicznej w trakcie obserwacji psychiatrycznej której poddany był Andrzej Kursa, że był on sprawcą działającym z całą świadomością popełnionego czynu, a więc umyślnym działaniem chciał i doprowadził do zdarzenia będącego przedmiotem zarzutu aktu oskarżenia i spowodowania śmierci, a także usiłowania zabójstwa i zarzucany mu czyn miał realizować z całą bezwzględnością wcześniej powziętego zamiaru, jako osoba o bardzo wysokiej inteligencji wymyśliłem zapewne genialny plan zbrodni doskonałej, której nikt nie wykryje. - wysnucia błędnych wniosków i przyjęciu jako działania umyślnego oskarżonego Andrzeja Kursy, a nie jako narastającego napięcia psychicznego z faktu, że krytycznego dnia 27 września 2001 r. będąc na rozprawie cywilnej nie był w stanie wysłuchać zapadłego wyroku, że tego samego dnia tylko wcześniej w tych samych okolicznościach oczekując na mający zapaść wyrok wobec narastającego napięcia psychicznego nie mógł nawet przebywać na korytarzu sądowym na tym samym piętrze wraz z przeciwnikiem procesowym, co dawało jaskrawy obraz jego napięcia koniec strony 9 z uzasadnienia wyroku S.A psychicznego, mimo że w tej właśnie sprawie w I instancji zapadł wcześniej wyrok który był dla niego korzystny i miał pełne podstawy przypuszczać pozytywnego dla siebie potwierdzenia tego wyroku, a wygranie tej sprawy miało tak istotny wpływ na jego stosunku sąsiedzkie. to prawda. Do dnia naiwnie myślałem, że sądy są w Polsce sprawiedliwe. Ja je spostrzegałem swoimi oczami. A wygranie sprawy miało najważniejszy wpływ na moje sąsiedzkie stosunki. Po prostu wtedy mógłbym się wyprowadzić z mojego rodzinnego domu, sprzedać MOJE mieszkanie i zacząć normalne życie jak najdalej od tych Rojszczaków z piekła rodem. Podnosząc powyższe zarzuty na podstawie art kpk wniósł: 1. o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego Andrzeja Kursy od zarzucanych czynów przez uznanie, że działał on pod wpływem ostrego stresu wykluczającego możliwość pokierowania swoim postępowaniem; ewentualnie 2. o rozważenie działania oskarżonego w warunkach obrony koniecznej pod wpływem ostrego stresu natomiast w przypadku uzupełnienia postępowania 3. o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Krakowie, Wydział III Karny jako I instancji; Nadto wniósł o zasądzenie kosztów wywiedzionej apelacji i zastępstwa z urzędu, gdyż koszty te nie zostały pokryte w żadnej swej części. 10

11 W uzasadnieniu apelacji jej autor w sposób szczegółowy przedstawia swoje stanowisko odnośnie opisanych wyżej zarzutów. W szczególności wiele uwagi poświęca kwestii nie przyjęcia przez sąd orzekający, że oskarżony w chwili popełnienia zarzucanych mu czynów w działał w warunkach ostrej reakcji na stres (ASD) bądź wystąpienia u niego post- traumatycznej reakcji i na stres ( PTSD ). 2. Oskarżony złożył z kolei w dniu 6 i 28 czerwca 2006 roku na piśmie bardzo obszerne oświadczenie, w którym przytoczył szereg rozstrzygnięć Sądu Najwyższego, które jego ocenie, wskazują na nietrafność zapadłego w stosunku do niego orzeczenia. ja złożyłem przede wszystkim 3 części apelacji (z marca str., z str. oraz z str. ), a nie tylko 2 oświadczenia z 6. i W swoich oświadczeniach dokonuje krytyki zaskarżonego wyroku oraz wyraża szereg pretensji pod adresem składu orzekającego. Wskazuje szereg błędów proceduralnych, których w jego ocenie dopuścił się Sąd Okręgowy Ponadto oskarżony przesłał do Sądu Okręgowego szereg publikacji z zakresu psychiatrii i psychologii, które jego zdaniem wskazują, że w trakcie popełnienia zarzucanych mu czynów był niepoczytalny. Andrzej Kursa wielokrotnie podnosił, że Sąd Okręgowy nie procedował w jego sprawie w sposób bezstronny oraz, że koniec strony 10 z uzasadnienia wyroku S.A oddalając jego wnioski dowodowe w sposób rażący naruszył jego prawo do obrony. Część zarzutów pod adresem Sądu Okręgowego ma charakter obraźliwy. to prawda. Nazwanie po imieniu tego, że mój sąd łamie drastycznie elementarne prawo do uczciwego procesu, to poważna obraza. A szczególnie jest ona dotkliwa, gdy jest ona prawdziwa. 11 III. Analizując powyższe zarzuty dotyczące wydanych w sprawie opinii o stanie zdrowia psychicznego Andrzeja Kursy podnieść należy, że pomiędzy opiniami wydanymi przez biegłych psychiatrów z Jarosławia i Wrocławia zachodzą sprzeczności odnośnie stanu psychicznego oskarżonego w szczególności co do zaburzeń osobowości. Niejasność i niepełność opinii sądowo psychiatrycznej sporządzonej przez biegłych psychiatrów zostały dostrzeżone przez Sąd Okręgowy, który w dniu 28 kwietnia 2003 r. (karta 1354) dopuścił dowód z badania stanu zdrowia psychicznego przez biegłych lekarzy psychiatrów Oddziału Psychiatrii Sądowej przy Areszcie Śledczym we Wrocławiu. Biegli psychiatrzy z Wrocławia, którzy podobnie jak biegli z Jarosławia wydali opinię po przeprowadzeniu obserwacji sądowo psychiatrycznej, zaś na skutek postawy oskarżonego zrezygnowali z opinii 11

12 nie na skutek postawy oskarżonego odmówiłem jakiegokolwiek udziału w badaniach Bireckiej, tylko po jej monologu, który opisałem w piśmie do SO w Krakowie. Oczywiście, wszystko to moja wina. Wojna w Iraku pewnie też. psychologicznej. Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii psychologicznej, której autor zajął początkowo nieco odmienne stanowisko w kwestii ocen osobowości oskarżonego niż biegli psychiatrzy z Wrocławia. Na rozprawie w dniu 30 sierpnia 2004 roku (karta 3199) biegły psycholog Marek Pawlik stwierdził, że różni się z biegłymi psychiatrami w odniesieniu do oceny zachowania oskarżonego w momencie zdarzenia. Następnie stwierdził wprost, że oskarżony działał pod wpływem chwilowego zaburzenia procesów emocjonalnych na podłożu fizjologicznym. W czasie kolejnej rozprawy w trakcie konfrontacji stanowisk z biegłymi psychiatrami z Wrocławia (karta 3246) biegły psycholog stwierdził z kolei, że nie ma sprzeczności pomiędzy jego opinią, a wypowiedziami biegłych psychiatrów. Sąd Okręgowy w pisemnym uzasadnieniu wyroku w sposób negatywny ustosunkował się do opinii biegłego Pawlika, zwłaszcza w tej części, gdzie psycholog ten ocenia motywację sprawcy, która doprowadziła oskarżonego do zabójstwa. Nie znalazł jednak podstaw Sąd I instancji do dopuszczenia dowodu z kolejnej opinii psychologicznej w oparciu o treść art. 201 kpk. W ocenie Sądu Apelacyjnego postąpienie tego rodzaju było wadliwe. Podnieść należy w pierwszej kolejności, że opinia psychologiczna stanowi w zasadzie integralną część opinii o stanie zdrowia psychicznego sporządzonej w oparciu o treść art. 202 kpk. Dotyczy to w szczególności sytuacji przeprowadzenia obserwacji koniec strony 11 z uzasadnienia wyroku S.A oskarżonego w zakładzie leczniczym, której celem jest pogłębione zbadanie psychiki sprawcy. W trakcie obserwacji sądowo-psychiatrycznej oskarżonego we Wrocławiu Andrzej Kursa odmówił poddania się badaniu przez biegłego psychologa. Biegły Marek Pawlik wydał swoją opinię zupełnie niezależnie od opinii sporządzonej przez biegłych psychiatrów. Sąd Okręgowy wykazał, dlaczego nie podziela zawartych w niej uwag dotyczących zwłaszcza oceny procesów motywacyjnych. Tego rodzaju ocena wymaga niewątpliwie wiadomości specjalnych i dlatego Sąd Okręgowy dokonując tych rozważań wszedł w sferę zastrzeżoną dla biegłych. Sąd Apelacyjny uważa, że ocena stanu zdrowia psychicznego, w tym kwestia jego poczytalności w chwili popełnienia zarzucanych mu czynów ma w powyższej sprawie znaczenie kluczowe. kwestia zdrowia psychicznego, a poczytalność tempore criminis, to mogą być dwie różne sprawy!!! Jak właśnie w moim przypadki. Jestem zdrowy psychicznie, ale na skutek nagłego urazu psychicznego załamałem się całkowicie i utraciłem chwilowo kontakt ze światem. Skoro ocena stanu zdrowia psychicznego wymaga wiadomości specjalnych i może być dokonana przez biegłych, to sąd odwoławczy nie jest uprawniony do podejmowania w tym przedmiocie własnych ustaleń, a jedynie do oceny opinii przez pryzmat jej jasności i pełności. ocena zdrowia psychicznego dała wynik => zdrowy. A kwestia poczytalności to jest odrębna sprawa. Expressis verbis: art kpk wyraźnie nakazuje, że opinię o 12 12

13 stanie zdrowia psychicznego wydaje co najmniej 2 psychiatrów. Ten sam art kpk nakazuje wypowiedzenie się tym psychiatrom, w kwestii poczytalności. Tylko, że nigdzie nie jest nakazane, że kwestię poczytalności mogą oceniać wyłącznie psychiatrzy. To, że sądy zrzucają odpowiedzialność za swoje wyroki na biegłych, to tragiczna polska rzeczywistość sądowa. Skoro jednak psychiatrzy uznali, że jestem zdrowy psychicznie, to na tym zakończyli swoją rolę. W przeciwnym wypadku inne zaburzenie poczytalności nazwane silnym wzburzeniem nie mogłoby być również pozostawione w gestii sądu. 13 Z tych powodów niemożliwe byłoby ustosunkowanie się do zarzutów apelacji w tej części, która zawiera bardzo szerokie rozważania o charakterze medycznym zwłaszcza w sytuacji wskazanych mankamentów wydanych w sprawie opinii sądowo- psychiatrycznych. Dlatego też Sąd Apelacyjny zdecydował się na uzupełnienia przewodu sądowego w trybie art kpk. niestety nie zdecydował się na uzupełnienie brakującego w całości materiału dowodowego na poparcie tez obrony, o co domagałem się cały czas!!! Po prostu S.A. potrzebował kolejnej podkładki do skazania mnie. Wskazać należy, że zgodnie z treścią postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2005 r. sygn. IV K 252/05 art. 452 kpk nie zawiera absolutnego zakazu przeprowadzenia dowodów w postępowaniu odwoławczym, nawet tych, które uznane mogą być za dotyczące istoty postępowania. Paragraf 2 tego przepisu określa bowiem, w jakich warunkach takie dowody przeprowadzone mogą być również na tym etapie postępowania. Chodzi tu o sytuacje, kiedy przyczyni się to do przyspieszenia postępowania i nie wiąże się z koniecznością przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości lub w znacznej części. Przeprowadzanie postępowania dowodowego na etapie odwoławczym procesu nie nasuwa na ogół istotniejszych wątpliwości zwłaszcza wówczas, gdy wiąże się z uzupełniającym - ponownym przesłuchaniem świadków, czy zasięgnięciem opinii biegłych. W realiach niniejszego procesu powołanie nowego zespołu biegłych psychiatrów celem wydania kolejnej opinii o stanie zdrowia psychicznego Andrzeja Kursy niewątpliwie doprowadziło do przyspieszenia postępowania (w porównaniu z sytuacją stworzoną przez uchylenie wyroku i konieczność ponownego rozpoznania to niewątpliwie jest prawda. Czekałem na apelację 9 miesięcy od wyroku Maczugi. Później S.A. wraz z Heitzmanem dobierali skład biegłych przez kolejne 6 miesięcy, aby znaleźć właściwą osobę. Po znalezieniu kolegi Woleńskiego z U.J. z jego wydziału - Gierowskiego, już można było mnie opiniować. Niewątpliwie doprowadziło do przyspieszenia postępowania też i to, że w S.A. uniemożliwiono mi skutecznie na zadanie moich pytań biegłym (pomimo formalnej mojej obecności) koniec strony 12 z uzasadnienia wyroku S.A sprawy). Wiązało się też z koniecznością przeprowadzenia przewodu sądowego na nowo tylko w niewielkiej części. Ponieważ ekspertyza ta winna mieć charakter możliwie kompleksowy Sąd Apelacyjny dopuścił dowód z opinii Kliniki Psychiatrii Sądowej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w 13

14 Warszawie. Celem wyjaśnienia wątpliwości dotyczących stanu zdrowia psychicznego oskarżonego oraz określenie czy działał on w warunkach art kk biegłym następujące pytania: 1/ czy w chwili popełnienia zarzucanych mu czynów nie mógł on rozpoznać ich znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innych zakłóceń czynności psychicznych, bądź też w chwili popełnienia przestępstw zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania swoim postępowaniem była na skutek ewentualnego zakłócenia czynności psychicznych ograniczona w stopniu znacznym; 2/ czy działanie oskarżonego może być uznane za silne wzburzenie w rozumieniu art kk 3/ czy u oskarżonego w chwili czynu, bądź też po jego popełnieniu, wystąpił zespół ostrego stresu pourazowego (ASD) bądź zespół stresu pourazowego (PTSD), a jeśli tak to czy ma to znaczenie dla określenia poczytalności sprawcy w rozumieniu art lub 2 kk. nie ma żadnego pytania sądu o prognozę kryminologiczną lub o ocenę osobowości. Gierowski doskonale zdawał sobie sprawę, że bez dodatkowego oczernienia mnie wyrok się nie może utrzymać. Chociaż w krakowskim sądzie jest możliwe każde draństwo. Art kpk również kompletnie nic nie wspomina o badaniu osobowości, czy też perspektywie kryminologicznej. Odpowiadając na powyższe pytania biegli w końcowych wnioskach swoich opinii stwierdzili co następuje: 1/ Andrzej Kursa nie przejawia objawów choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego (poziom sprawności intelektualnej badanego jest wysoki). dlatego też moje uprzednio wcześniej zaplanowane i przemyślane przestępstwo pozbawienia Rojszczaków życia było tak trudne do wykrycia. I także zapewne długo planowałem, że Błasiakowa w dniu sprzeda wyrok Rojszczakom, że uchyli postanowienie SR, stwierdzające, że MOJE mieszkanie jest moje i w ten sposób nie będę mógł uciec już od prześladowców. Dlatego zaplanowałem umyślne zabójstwo, zaplanowałem, że po nim sam powiadomię policję podając swoje dane osobowe i miejsce, gdzie przebywam, a następnie planowałem tydzień później chrzest mojej drugiej nowo narodzonej córeczki. Całą życie po to tylko żyłem, studiowałem, założyłem rodzinę, cieszyłem się z narodzin dzieci i pracy mojej żony, włożyłem całe swoje serce w budowę mieszkania dla MOJEJ rodziny, aby tylko zastrzelić jakichś Rojszczaków aniołów z Rzepina. Zaplanowałem de facto samobójstwo swoje i mojej rodziny. 2/ Andrzej Kursa przejawia inne zakłócenia czynności psychicznych pod postacią głębokich zaburzeń struktury osobowości i zachowania, o cechach paranoiczno narcystycznych, które jako takie nie dają podstawy do kwestionowania jego poczytalności w rozumieniu art kk

15 papier wszystko przyjmie. Dziuban i jego koledzy w SA też. Niestety są jeszcze konkretne klasyfikacje diagnostyczne i konkretne kryteria, które dzisiaj obowiązują (ICD 10). Niestety biegli nie podali konkretnie które zaburzenie u mnie diagnozują i jakie konkretne kryteria spełniam. Tym samy pozbawiono mnie możliwości jakiejkolwiek skutecznej obrony przez tą diagnozą. Odpowiedz Gierowskiego, że spełniam wszystkie kryteria jest równie trafna jak do stwierdzenia, że jestem wielbłądem. Opinia to same ogólniki i teoretyczne rozważania typu ludzie tak się zachowują lub inaczej ( opinia s. 112 i inne). W kwestii tej diagnozy wypowiem się dokładniej w dalszej części tego pisma. Co do tej skrajnie nieprawdziwej diagnozy obszernie wypowiedziałem się w I części mojej kasacji. Nie ma sensu tego samego ponownie opisywać. A diagnoza, że biegli wykluczają u mnie osobowość dyssocjalną, ale rozpoznają psychopatię oraz pewne cechy osobowości paranoicznej i narcystycznej jest tak samo mądra, jak analogicznie błyskotliwa diagnoza, która by wykluczyła, że mój obrońca z urzędu Pan Romuald Kowalski jest adwokatem, ale jednocześnie biegli rozpoznają, że jest on mecenasem oraz ma pewne cechy komornika i notariusza. 3/ Stwierdzając, że zdolność rozpoznania znaczenia czynu była zachowana, uważamy równocześnie, że przy istnieniu, głębokich zaburzeń osobowości w sytuacji przewlekłego stresu, zdolność pokierowania swoim postępowaniem w chwili czynu była ograniczona w stopniu znacznym w rozumieniu art kk. Stan ten ograniczał wykorzystanie w pełni zdolności poznawczych jakimi dysponował oskarżony. W okresie - poprzedzającym tragiczne wydarzenia na zaburzoną osobowość Andrzeja Kursy oddziaływała długotrwała sytuacja konfliktowa, powodując na każdego normalnego człowieka długotrwała sytuacja konfliktowa fatalnie wpływa na całe życie. Tak działa przewlekły stres. Załamują się kolejne stopnie mechanizmu kontroli emocjonalnej. Aż w końcu każdy człowiek się w jakimś momencie załamuje. długotrwała sytuacja konfliktowa stwarza podłoże, w którym nagły, zaskakujący impuls (nawet tzw. błahy powód ) może doprowadzić do tragedii. Tak, jak to opisała mądra prof. Krystyna Daszkiewicz (1982) kropla przelewająca kielich pełny po brzegi. Ale najważniejszy jest DRUGI (lub kolejny) silny uraz psychiczny, który przełącza ludzki mózg na działanie automatyczne, przy jednoczesnej astenizacji kory mózgowej (czyli jej wyłączeniu). Bez silnego traumatycznego, zaskakującego całkowicie i nagłego urazu psychicznego, który powoduje stan skrajnie silnego strachu (paniki) nie pojawia się ta reakcja, która nie podlega ludzkiej rozumnej kontroli. Powtarzam, tutaj meritum jest nagły szok, ostry a nie przewlekły stres koniec strony 13 z uzasadnienia wyroku S.A

16 przewlekłe napięcie emocjonalne, przyczyniające się do powstawania i kumulowania się negatywnych emocji, które w sytuacji urazowej dla badanego (zaskakujące postanowienie sądu), spowodowały podporządkowanie jego działań negatywnym emocjom, ograniczając jego zdolność kierowania swoim postępowaniem, w stopniu znacznym (w rozumieniu art kk). kumulowanie negatywnych emocji to idealne podłoże do nagłego urazu psychicznego. Pierwszy silny uraz, o którym nie ma słowa w opinii biegłych, a za to jest opisywany dokładnie w książce prof. Daniela Golemana (ibid. S. 314) to był ten fizyczny i całkowicie niespodziewany atak Rojszczaka i jego matki na mnie, gdy jesienią 2000 roku sprzątałem swoje nowo kupione Audi A 6. 4/ Nasilenie emocji, o którym mowa w pkt. 3 nie miało charakteru stanu silnego wzburzenia ( afektu fizjologicznego o którym mowa wart kk). oczywiście wszystko biegli wykluczyli. Bo mam zaburzoną osobowość. To wszystko tłumaczy. Jak odpowiedz pomidor w zabawie małych dzieci, gdy na każde pytanie odpowiadamy słowem pomidor. 5/ Krótko po wydarzeniach objętych zarzutami u Andrzeja Kursy wystąpiła reakcja co to znaczy krótko? I kiedy był ten moment wystąpienia reakcji ostrego zaburzenia stresowego? Jakie są kryteria do tego stwierdzenia Gierowskiego? Chciałem o to także ich zapytać, ale SA mi uniemożliwił jakiekolwiek zadawanie moich pytań biegłym. Czyżbym też zachowywał się niewłaściwie w SA jak to miało miejsce w SO? Przypomnę, że na takie pytanie biegła Birecka odpowiedziała, że ostry stres pojawił się u mnie, jak zrozumiał, co zrobił, a biegły Ferenc, jak uświadomił sobie, co się stało. 16 sytuacyjna subdepresyjna z elementami obronnymi (te ostatnie zaznaczają się w trakcie trwania postępowania sądowego), które mogą mieścić się w spektrum diagnostycznym ostrej reakcji na stres jednak nie w znaczeniu ostrego zaburzenia stresowego (ASD) i bez znaczenia dla poczytalności w chwili czynu. a gdzie są jakiekolwiek konkretne kryteria do potwierdzenia lub wykluczenia takiej diagnozy i dlaczego ostra reakcja stresowa jest bez znaczenia dla poczytalności, skoro do jej istoty należy zawężenie (lub w skrajnym wypadku zniesienie) poczytalności? i kolejne pytanie, które mi nie pozwolono zadać. Skoro to całe nieszczęście uznano za umyślne i zaplanowane zabójstwo, to w takim wypadku CO spowodowało tą ostrą sytuację stresową??? Marsjanie? 16

17 17 Aktualny stan psychiczny Andrzeja Kursy pozwala na jego udział w dalszym postępowaniu. Na dwóch kolejnych rozprawach biegli odpowiadali SZCZEGÓŁOWO na pytania zarówno sądu jak stron procesowych, dotyczące treści jak i wniosków zawartych w opinii. W szczególności biegli ustosunkowali się do zarzutów podniesionych przez oskarżyciela publicznego, jak i oskarżonego po prostu nie mam słów. Łże ten Dziuban jak pies. Szczegółowo odpowiadali na pytania jaki i oskarżonego. Z protokołu rozprawy w S.A. z dnia (który wydano mi w więzieniu jeden dzień po wyroku ), na str jest zaprotokołowana ta kpina odpowiedzi Heitzmana na moje pytania (wszystkie pytania planowałem zadać ustnie na rozprawie, a odpowiadano ze szkicu tych pytań dla mnie i dla mojego adwokata 1 ).Heitzman odpowiedział szczegółowo cyt.: Odnosząc się do pytań oskarżonego przedstawionych w dniu dzisiejszym na piśmie stwierdzamy, że większość tych pytań lub stwierdzeń ma charakter polemiczny, które nie wymagają z naszej strony ustosunkowania się, ponieważ ich treść nie jest związana ze sprawą. Jest ona związana w sposób pośredni, albo w tej interpretacji, którą widzi oskarżony. Heitzman: Tym nie mniej na kilka z tych pytań odpowiem. (!!!!!!!) I takie odpowiedzi szczegółowe udzielił Heitzman na kilka z tych pytań (KPINA!!!) : Pytanie nr 1 - możemy stwierdzić, że wiele dzisiaj sformułowanych na ten temat poglądów odpowiada i stwierdzamy że oskarżony ma prawo do obrony. Pytanie nr 4 zostało już dzisiaj poruszone, omówione. W tym zakresie nie ma sprzeczności. Pytanie nr 5 - fakt, że jeden raz oskarżony popełnił czyn niezgodny z prawem nie jest żadną przesłanką, że takich czynów nie popełni. Szczególna skłonność do agresji nie odnosi się do czynów karalnych, ale do całej postawy agresywnej wobec osób, z którymi się nie zgadza. Pytanie nr 6 - w kontekście analizy osobowości i jej dynamiki nie możemy stwierdzić, by nienaganne życie "jak przez 41 lat" miało być dobrym rokowaniem na przyszłość. Wręcz odwrotnie, uważamy, że to rokowanie jest niekorzystne. Pytania nr 7, 8, 9 zostały poprzednio wyjaśnione. Pytanie nr 17 - z materiału dowodowego wynika, że prof. Grochmal Bach konsultowała psychiatrycznie oskarżonego i zlecała mu prozac. Nie jest istotna kwestia wieku zgadzam, się że określenie "w okresie młodzieńczym" może być nieprecyzyjne. Pytanie nr 19 - niezdolność do korzystania z doświadczeń stwierdzamy wielokrotnie. Niezdolność do korzystania z doświadczeń wiąże się z całym konfliktem, nie tylko z pokrzywdzonymi, ale i innymi osobami. Jest to kilka przynajmniej lat. Pytanie nr 21 i 22 - to jest kwestia testów. Stwierdzeni zawarte w pytaniu nr 20 odnosi się do indywidualnej interpretacji zdarzeń konfliktowych przez oskarżonego str. 139 I 140 opinii. Stwierdziliśmy, że do cech nieprawidłowej osobowości należała konfliktowość, nieumiejętność korzystania z dotychczasowych doświadczeń i brak umiejętności przystosowania się do sytuacji generalnie dla siebie niekorzystnej. To ostatnie 1 Gdy zgłosiłem mojemu obrońcy na rozprawie, że domagam się umożliwienia zadania mi pytań biegłym, to dowiedziałem się, że jeżeli nie dam tego mojego szkicu pytań biegłym na piśmie, to sąd nie zezwoli mi na zadanie pytań. 17

18 wynika z oceny sytuacji samego oskarżonego. a jak to stwierdzili??? Mogli równie dobrze powiedzieć, że stwierdzili istnienie wody na Marsie. Pytanie nr 23 - była udzielona odpowiedź. Pytanie nr 25 - było omawiane. Pytanie nr 26 - być może chodzi o jakiś wywiad, który udzieliłem. Nie zajmuję się leczeniem propranololem. Pytanie nr 30 - na ten temat mówiliśmy. Pytanie nr 32 - my uważamy inaczej, niż sugeruje oskarżony. Pytanie nr 33 - brak zniesienia świadomości wyklucza niepoczytalność. Pytanie nr 34 - odpowiedź była udzielona. Pytanie nr 35 - pytanie nie do nas. Pytanie nr 41 - o tym już była mowa. Pytanie nr 45 - nie jest tak jak sugeruje oskarżony. To tylko kara nie jest całkowicie wyłączona to jest wybiórczy fragment nie ma znaczenia. Pytanie nr 60 - nie wnosi nic do sprawy Zresztą takich pytań jest większość, które nic nie wnoszą do sprawy. Pytanie nr 61 - w materiale dowodowym jest informacja, że odepchnął córkę Rojszczaków, nie miało to wpływu na naszą opinię ( cały czas tylko mówią biegli, co nie miało wpływu na opinię. Najistotniejsze jest jednak to, że poza samymi pustymi ogólnikami biegli nie mówią NIC! ) Pytanie nr 62- to znaczy, że oskarżony przy swojej wysokiej inteligencji utwierdza się w swoim uporze i przekonaniu, że jedyna sprawiedliwa racja może być zgodna z jego racją. Pozostałe stwierdzenia Nie mają znaczenia dla wydanej przez nas opinii w zakresie diagnozy w zakresie przyjętego kryterium poczytalności, i w zakresie dalszej możliwości eskalacji cech nieprawidłowej osobowości. I tyle!!! Same puste ogólniki!!! Pytanie nie do nas, o tym już była mowa, było omawiane, nie ma kompletnie żadnego chociażby jednego konkretnego wyjaśnienia. stwierdziliśmy to, stwierdziliśmy tamto itd. Tylko nie ma jednego słowa, jak? Przecież jest to kpina!!! 18 i jego obrońcy i w konkluzji swojej wypowiedzi podtrzymali treść wniosków zawartych w pisemnej opinii. Oceny powyższej opinii sądowo - psychiatrycznej Sąd dokona w dalszej części wywodów dotyczących zarzutów apelacji związanych z szeroko rozumianymi kwestiami dotyczącymi poczytalności oskarżonego. IV. Sąd Apelacyjny zważył co następuje: 1. W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że zgodnie z treścią art. 433 kpk sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę granicach środka odwoławczego, a w szerszym zakresie o tyle, o ile ustawa tak stanowi. Treść tego przepisu wskazuje jednoznacznie, iż granice środka odwoławczego wyznaczają ramy postępowania odwoławczego. W związku z powyższym to przede wszystkim zarzuty podniesione w apelacji będą przedmiotem poniższych rozważań. 2. Do treści oświadczeń oskarżonego złożonych w toku postępowania 18

19 odwoławczego Sąd Apelacyjny ustosunkuje się jedynie w tym zakresie, w jakim koniec strony 14 z uzasadnienia wyroku S.A dotyczą one bezwzględnych przyczyn odwoławczych, na które powołuje się oskarżony w swoich oświadczeniach z dnia 3 czerwca 2005 roku ( tom XXII) oraz z dnia 28 czerwca 2005 roku (tom XXIV A), Tak właśnie wygląda w praktyce w Polsce prawo do obrony przez oskarżonego, który ma prawo do obrony we wszystkich etapach postępowania. A wszystkie poprzednie moje pisma? Dziuban całkowicie o nich zapomniał, czyli zostały pominięte w całości: apelacja cz. 1 z marca str., z str. oraz z str. łącznie 327 stron konkretnego orzecznictwa, dosłownych cytatów z protokołów i z rozpraw! I to w procesie w którym kilkoro przestępców, łamiących skrajnie prawo, przebranych w togi krakowskiego sądu skazało mnie na dożywocie!!! jak również dotyczących braku bezstronności sądu. 3. Ta ostatnia okoliczność jako mająca istotne znaczenia dla oceny postępowania przed Sądem Okręgowym zostanie omówiona w pierwszej kolejności. Zachowanie oskarżonego przed Sądem I Instancji odbiegało w znacznym stopniu od obowiązujących reguł. Andrzej Kursa w trakcie rozpraw jak również w pismach kierowanych zarówno do Sądu Okręgowego jak i do różnych instytucji związanych z wymiarem sprawiedliwości formułował szereg zarzutów pod adresem sędziego referenta SSO Wojciecha Maczugi. Oskarżony sugerował wprost, że sędzia Wojciech Maczuga jest jego dobrym znajomym, zwracając się do niego w trakcie rozpraw po imieniu. Nieprawda! Nigdy nie sugerowałem ani wprost, ani pośrednio, że Maczuga jest moim dobrym lub złym znajomym. Ja wnosiłem, że on mnie zna, zna moją żonę sędziego z tego samego sądu, w którym był Maczuga i z tego powodu MOŻE nie być obiektywnym. Nie pomyliłem się co do Maczugi!!! Ustawa art kpk wyraźnie mówi MOŻE czyli sama możliwość już wystarcza. Ekspressis verbis. Niestety Dziuban rozumie prawo tak samo, jak Maczuga. Żeby nie być tak gołosłownym, jak biegli, czy Dziuban podam przykład prawidłowego rozumienia słowa może przy kasacjach: Grzeszczyk WincentyProkuratura i Prawo 1995/10/34 artykuł Numer publikacji : Kasacja w postępowaniu karnym. Tezy publikacji : 10. Ustawa wymaga więc, aby między rażącym uchybieniem a orzeczeniem zachodził związek przyczynowy. Art. 463a 1 k.p.k. nie wymaga jednak, aby wpływ ten rzeczywiście zaistniał, wystarczy możliwość jego zaistnienia. Takiej wykładni nie przeczy brzmienie art. 463a 2 k.p.k., zgodnie z którym w kasacji należy wykazać także wpływ uchybienia na treść orzeczenia. Przepis ten nie powtarza określenia przyczyny kasacyjnej podanej w 1 tego przepisu, ale nie ulega wątpliwości, że unormowania zawarte w ramach jednego artykułu mogą dotyczyć tylko tego samego zakresu pojęć. 19

20 Biorąc pod uwagę okoliczność, iż sędzia ten w trakcie procesu był delegowany do Sądu Okręgowego w Krakowie z Sądu Rejonowego dla Krakowa-Nowej Huty w Krakowie, w którym wówczas orzekała żona oskarżonego; oświadczenia te nosiły pewną dozę prawdopodobieństwa. W związku z powyższym na rozprawie w dniu 28 czerwca 2005 roku Sąd Apelacyjny wezwał Andrzej Kursę do kategorycznego wypowiedzenia się w tej kwestii. Oskarżony w sposób jednoznaczny stwierdził, że jego znajomość z sędzią referentem ograniczyła się jedynie do jednorazowego krótkiego spotkania i zdawkowej rozmowy w gabinecie innego sędziego. Nieprawda! spotkanie miało miejsce 2 dni przed tragedią w gabinecie Maczugi!!! W tym gabinecie poza Maczugą pracował także Tomasz Tokarski i Artur Szymański. Skoro planowałem zabójstwo, to zapewne zaplanowałem sobie, że zastrzelę Rojszczaków w czwartek, a we wtorek przyszedłem do gabinetu Maczugi, Szymańskiego i Tokarskiego (sprawie planowanego na styczeń wyjazdu na narty w Alpy), po czym panowałem, że ten zakompleksiony oszołom będzie moim sędzią w sprawie o zabójstwo. Oskarżony kategorycznie zaprzeczył, aby pomiędzy nim a osobą SSO Wojciecha Maczugi mogły zachodzić tego rodzaju relacje, które świadczyłyby o braku bezstronności sędziego. Ponownie łże ten Dziuban jak pies!!! Ja cały czas twierdziłem (i twierdzę nadal), że mogłaby zachodzić uzasadniona wątpliwość do jego bezstronności. Art kpk nie wymaga konieczności udowodnienia takiej konkretnej sytuacji, gdy wykaże się brak bezstronności!!! Powtarzam, sama możliwość tutaj już wystarcza!!! Dziuban kłamie, jak tylko może, chociaż orzecznictwo jest jednoznaczne. Ponadto odrzucenie już na 2 rozprawie wszystkich moich wniosków dowodowych, wszystkich moich świadków, oświadczenie Maczugi, że wszystko zostało już wyjaśnione w śledztwie w sposób jednoznaczny dowodzi bezstronności Maczugi. Na marginesie, to jakikolwiek proces mojej osoby w Krakowie, gdzie bezpośrednim sprawcą tragedii była sprzedajna Hanna Błasiakowa (dzisiaj Nowicka) bezkarny morderca w todze sędziego APELACYJNEGO w krakowskim sądzie, był z góry przesądzoną farsą. Oczywiście, jakikolwiek mój proces w krakowskim sądzie, gdzie sędzią apelacyjnym jest Błasiakowa to absurd. ❶❷⓿ wyrok s. apel. II aka 199/98 KZS 1998/12/34 w Krakowie (!!!) Nie można uznać sądu za bezstronny, gdy zachowania sędziów (wypowiedzi czy inne przejawy ich stosunku do sprawy lub stron postępowania), poprzedzające wyrokowanie, świadczą o ukształtowaniu sobie poglądów przed rozpoznaniem sprawy. W takiej sytuacji uczestnicy postępowania mogą zasadnie obawiać się bezcelowości swych starań o przekonanie sędziów, zatem nie mogą obdarzać sędziów zaufaniem niezbędnym dla rzetelnego przebiegu procesu. Dlatego brak było powodów do kwestionowania bezstronności Sądu Okręgowego w Krakowie