MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL ORGANOWY Johann Sebastian Bach

Transkrypt

1 MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL ORGANOWY Johann Sebastian Bach PROKATEDRA w WARSZAWIE KATEDRA w ŁOWICZU

2 PROKATEDRA w WARSZAWIE KATEDRA w ŁOWICZU Organizator Festiwalu WTM rok założenia 1871 KALENDARZ KONCERTÓW 5 lipca (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Wiktor Łyjak organy 6 lipca (środa), godz Katedra w Łowiczu 12 lipca (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Karol Gołębiowski organy 13 lipca (środa), godz Katedra w Łowiczu WARSZAWSKIE TOWARZYSTWO MUZYCZNE im. Stanisława Moniuszki Warszawa, ul. Morskie Oko 2 tel./fax , , , wtm@wtm.org.pl Prezes WTM Anna Malewicz-Madey Dyrektor WTM Andrzej Mrowiec Kierownictwo artystyczne Festiwalu prof. dr hab. Wiktor Łyjak Sponsorzy Festiwalu: Łowicka edycja Festiwalu odbywa się pod patronatem honorowym Jego Ekscelencji Biskupa Prof. dr. hab. Andrzeja Dziuby Burmistrz Miasta Łowicza Łowicki Ośrodek Kultury Zajazd Łowicki Współpraca z Organizatorem Festiwalu: Prokatedra Warszawska Ksiądz Dr Wojciech Bartkowicz Rektor Seminarium Ksiądz Prałat Wiesław Kądziela Rektor Kościoła Katedra w Łowiczu Ksiądz Prałat Wiesław Skonieczny Proboszcz Patronat medialny Radio Victoria w Łowiczu Ksiądz Piotr Sipak Dyrektor Patronat medialny: portal internetowy lowicz24.eu 19 lipca (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Marta Misztal-Bloch organy 20 lipca (środa), godz Katedra w Łowiczu 26 lipca (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Krzysztof Jakowicz skrzypce Krzysztof Marosek organy 27 lipca (środa), godz Katedra w Łowiczu 2 sierpnia (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Paolo Guardiani organy 3 sierpnia (środa), godz Katedra w Łowiczu 9 sierpnia (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Marek Kudlicki organy 10 sierpnia (środa), godz Katedra w Łowiczu 16 sierpnia (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Krzysztof Latała organy 17 sierpnia (środa), godz Katedra w Łowiczu 23 sierpnia (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Irena Budryte-Kummer organy 24 sierpnia (środa), godz Katedra w Łowiczu 1

3 KONCERT INAUGURACYJNY 5 lipca (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Wiktor Łyjak organy 6 lipca (środa), godz Katedra w Łowiczu Preludium i fuga Es-dur BWV 552 # César Franck ( ) Prelude, Fugue et Variation Op. 18 # Johann Christian Rinck ( ) Floeten-Concert Allegro maestoso-adagio-rondo (Allegretto) # Felix Borowski ( ) I Sonata Allegro ma non troppo-andante-allegro con fuoco Wiktor Łyjak ur r. w Skierniewicach, studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie organów prof. Joachima Grubicha. Koncertował w kraju (m.in. festiwale: we Fromborku, w Kamieniu Pomorskim, Koszalinie, Oliwie, w synagodze warszawskiej, gdzie 3 lutego 1994 r. wykonał jedyny recital organowy w historii tego miejsca) oraz za granicą: w Austrii, Belgii, Białorusi, Czechach, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Korei Płd., na Litwie, w Norwegii, Niemczech, Rosji, Słowacji, Szwajcarii, Szwecji, Turcji, Ukrainie i we Włoszech. Dokonał nagrań dla Polskiego Radia (m.in. dzieł J. Brahmsa, A. Freyera, utworów z tabulatur polskich XVI XVIII w.). Utrwalił swe interpretacje na kilkunastu płytach kompaktowych wydanych w Anglii, Belgii, Korei Płd. i w Polsce. Jako jedyny polski organista posiada Złotą Płytę (1999 r.) i Platynową Płytę (obecnie jest to równowartość Podwójnej Platynowej Płyty) przyznaną w 2000 r. za CD z utworami J.S. Bacha. Jego nagranie CD z utworami Augusta Freyera uznane zostało przez miesięcznik Muzyka 21 za płytę miesiąca we wrześniu 2004 roku. Ma w repertuarze wszystkie dzieła organowe J.S. Bacha, J. Brahmsa, A. Freyera, C. Francka, F. Mendelssohna i W.A. Mozarta, a także wszystkie koncerty organowe J.F. Haendla i Josefa Haydna. Jest doktorem nauk humanistycznych Polskiej Akademii Nauk. Habilitację w zakresie wiedzy o sztuce uzyskał na Uniwersytecie Wrocławskim. Jako profesor wykłada na Uniwersytecie Humanistyczno-Przyrodniczym Jana Kochanowskiego w Kielcach, gdzie kieruje Zakładem historii, teorii i edukacji muzycznej. Jest także profesorem w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Opublikował ponad sto prac z zakresu dziejów budownictwa organowego i historii muzyki polskiej, m.in. jest autorem książek: Organy na Mazowszu (I nagroda Generalnego Konserwatora Zabytków 2006), Organy w kościołach ewangelickich w Królestwie Polskim w latach , Organy na Mazowszu (tom II) oraz hasła o polskich organach w znanej encyklopedii Die Musik Geschichte und Gegenwart. Jako ekspert w zakresie zabytków techniki bierze udział w pracach związanych z rekonstrukcjami zabytkowych organów i konsultuje projekty powstających współcześnie instrumentów. Jako rzeczoznawca powoływany przez Wspólnotę Polską działa także na Białorusi, Litwie i Ukrainie. Dla Telewizji Polonia zrealizował cykl programów ARS ORGANI, traktujących o dawnych organach w Polsce. Wiktor Łyjak, związany od lat z Warszawą, był organizatorem letnich koncertów organowych w kościele Św. Krzyża, a w latach pełnił tak obowiązki organisty. Od przeszło ćwierćwiecza, jako tytularny organista gra w Kościele Prokatedralnym (Seminaryjnym). Kieruje Międzynarodowym Festiwalem Organowym Johann Sebastian Bach, organizowanym przez Warszawskie Towarzystwo Muzyczne, gdzie jest członkiem Zarządu. 2 3

4 12 lipca (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Karol Gołębiowski organy 13 lipca (środa), godz Katedra w Łowiczu Preludium i fuga h-moll BWV 544 chorał Allein Gott in der Höh sei Ehr BWV 662 # Louis Vierne ( ) Les Cloches de Hinckley Meditation Toccata b-moll # Felix Borowski ( ) III Sonata d-moll Allegro con spirito-intermezzo-andante-andante maestoso/allegro brillante Karol Gołębiowski ur r. w Warszawie, studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (klasa organów prof. Joachima Grubicha), a po uzyskaniu dyplomu z wyróżnieniem kontynuował naukę w Konserwatorium Genewskim (prof. Lionel Rogg) i Królewskim Konserwatorium w Brukseli (prof. Hermann Verschraegen), uzyskując najwyższe odznaczenia w swojej specjalności. Jest laureatem renomowanych międzynarodowych konkursów organowych, w Norymberdze, Brugges, Monachium, Speyer, Rzymie. Występował we wszystkich krajach europejskich biorąc udział w koncertach na najznakomitszych festiwalach. W swoim repertuarze ma wszystkie dzieła J. S. Bacha, D. Buxtehudego, J. P. Sweelincka, W.A. Mozarta, F. Mendelssohna, F. Liszta, J. Brahmsa, M. Regera i O. Messiaena. Oprócz nagrań dla radiofonii i telewizji, Karol Gołębiowski utrwalił swe interpretacje na licznych płytach, w tym wszystkie utwory organowe J.S. Bacha, W.A. Mozarta, J. Brahmsa. W 2010 r. podjął współpracę z Uniwersytetem Humanistyczno-Przyrodniczym Jana Kochanowskiego w Kielcach, gdzie prowadzi zajęcia gry organowej w ramach Instytutu Edukacji Muzycznej. Od 1992 r. jest dyrektorem artystycznym Europejskiego Festiwalu Organowego, odbywającego się w 14 krajach (ponad 100 koncertów w 50 miastach). Artysta mieszka na stałe w Belgii. 19 lipca (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Marta Misztal-Bloch organy 20 lipca (środa), godz Katedra w Łowiczu # Antonio Vivaldi ( ) Concerto op. IV/6 La Stravaganza Allegro-Largo-Allegro # Gottfried August Homilius ( ) chorał Schmücke dich, o liebe Seele Preludium i fuga c-moll BWV 549 chorał O Mensch, bewein dein Sünde gross BWV 622 chorał Christ lag in Todesbanden BWV 625 chorał Wo soll ich fliehen hin BWV 646 Partita O Gott, du frommer Gott BWV 767 # Eduardo Torres ( ) Elevación # Francisco Correa de Arauxo ( ) Tiento de medio registro de tiple de IV tono # Warszawska Tabulatura Organowa (XVII w.) Toccata in a 4 5

5 # Giovanni de Macque (ok ) Consonanze stravaganti # Władysław Żeleński ( ) Preludium na temat pieśni Święty Boże Marta Misztal urodziła się w Zakopanem. Naukę muzyki rozpoczęła w Państwowej Szkole Muzycznej im. M. Karłowicza (prof. Lidia Długołęcka) w rodzinnym mieście. Jest absolwentką zakopiańskiego Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara i wydziału rzeźby paryskiej Akademii Sztuk Pięknych (École National Supérieur des Beaux Arts). Na początku lat dziewięćdziesiątych wyjechała do Hiszpanii, gdzie mieszka i pracuje. Ukończyła Conservatorio Profesional de Música Arturo Soria w Madrycie, w klasie organów prof. Anselma Serny Bustamante oraz Królewskie Wyższe Konserwatorium Muzyczne (Real Conservatorio Superior de Música), pod kierunkiem prof. Miguela del Barco (dyplom z wyróżnieniem). Uczestniczyła w licznych kursach mistrzowskich prowadzonych przez: M. Torrent, L. F. Tagliaviniego, J. C. Zehndera, M. Bouvarda, L. Ghielmiego, J. Jansena i innych wybitnych mistrzów, była stypendystką na kursach: Internationale Orgelwoche Summer Music Academy -Leipzig oraz Música en Compostela. Specjalizuje się w dawnej muzyce hiszpańskiej i włoskiej. Jest organistką w katolickim Kościele Zakonu Rycerskiego Calatrava (Iglesia de la Concepción Real de Calatrava) i w niemieckim Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Madrycie. Koncertuje w Hiszpanii, we Włoszech, we Francji i w Polsce. 26 lipca (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Krzysztof Jakowicz skrzypce Krzysztof Marosek organy 27 lipca (środa), godz Katedra w Łowiczu Preludium i fuga e-moll BWV 548 III Partita E-dur BWV 1006 Preludio-Loure-Gavotte en Rondeau-Menuett I-Menuett II-Bourree-Gigue chorał Nun komm, der Heiden Heiland BWV 659 Chaconne z II Partity d-moll BWV 1004 Toccata i fuga d-moll BWV 565 Krzysztof Jakowicz, wybitny polski skrzypek, szczególnie ceniony przez Witolda Lutosławskiego, któremu Wielki Kompozytor powierzył polskie prawykonanie wszystkich swoich utworów skrzypcowych (Łańcuch II, Partita w wersji z orkiestrą, Subito ostatnie dzieło mistrza). Zapraszany przez Lutosławskiego, pod batutą autora wykonywał Jego dzieła w ważnych centrach muzycznych świata. Krzysztof Jakowicz ukończył z odznaczeniem studia wiolinistyczne pod kierunkiem takich mistrzów jak prof. Tadeusz Wroński, Josef Gingold, Eugenia Umińska, Janus Starker, Henryk Szeryng. Jest laureatem I nagrody Konkursu im. E. Ysay a w Warszawie (r. 1959) oraz nagrody specjalnej ufundowanej przez Henryka Szerynga. Artysta jest wielokrotnie zapraszany do udziału w festiwalach o światowej renomie takich jak np. Warszawska Jesień, Edynburg Festiwal, Berliner Festpiele, Festiwal w Starym Krakowie, London City Festival, festiwal w Bregenz, Schleswig-Holstein Festival i wiele innych. Występuje ze sławnymi orkiestrami takimi jak English Chamber 6 7

6 Orchestra, Filharmonia Izraelska, Wiener Symphoniker, BBC Scotish, Orchestre National de France, Filharmonia Narodowa, Sinfonia Varsovia, NOSPR, Filharmonia w Oslo, Orquesta National de Españia, Polska Orkiestra Kameralna, Orkiestra Amadeus i wiele innych. Współpracuje ze wszystkimi wybitnymi dyrygentami polskimi, a także z artystami tej miary co Riccardo Chailly, Pinchas Steinberg, Leopold Hager czy Michael Tabachnik. Przez dwa lata był pierwszym skrzypkiem słynnego kwintetu warszawskiego. Otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń nagrody SPAM Orfeusz (1986) za najlepsze wykonanie utworu polskiego kompozytora na Warszawskiej Jesieni oraz nagrody krytyków francuskich Diapazon d or (1989) za Łańcuch II W. Lutosławskiego. Nagranie Partity W. Lutosławskiego zostało ukoronowane Fryderykiem 96. Artysta jest także laureatem nagród Ministra Kultury i Sztuki oraz Ministra Spraw Zagranicznych za upowszechnianie Kultury Polskiej za granicą, a także nagrody Związku Kompozytorów Polskich za wielokrotne wykonania muzyki współczesnej (w wielu przypadkach jemu dedykowanych). W roku 2002 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jest profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Muzycznego im. F. Chopina w Warszawie oraz visiting professor w Soai Uniwersity w Osace (Japonia). W ciągu swojej kariery dokonał wielu nagrań dla firm polskich i zagranicznych takich jak EMI, Angel, Le Chant du Monde, Riikonsert, Polskie Nagrania, DUX i inne. W ostatnich latach ukazały się płyty z Koncertem J. Brahmsa, Sonaty Fauré i C. Francka, miniatury polskie, utwory Kreislera i Gershwina, a ostatnio III Koncert G. Bacewicz. Na najnowszej płycie CD Krzysztof Jakowicz prezentuje 15-cie różnych polskich skrzypiec, (od Groblicza do instrumentów współczesnych) grając 15 różnych kompozycji polskich kompozytorów. Krzysztof Jakowicz zapraszany jest często do uczestnictwa w pracach Jury krajowych i zagranicznych konkursów takich jak np. Konkurs im. N. Paganiniego w Genui, Konkurs im. Tadeusza Wrońskiego, Konkurs im. H. Wieniawskiego w Poznaniu, Konkurs im. C. Nielsena w Odense (Dania), czy Konkurs im. K. Szymanowskiego w Łodzi. Artysta jest skrzypcowym prawnukiem Henryka Wieniawskiego. Krzysztof Marosek otrzymał w 1983 roku dyplom ukończenia Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie w klasie organów prof. Józefa Serafina. W roku 1986 studiował w Letniej Akademii dla Organistów w Haarlem (Holandia) pod kierunkiem Daniela Rotha, Piet Kee, Martina Haselböcka. Brał udział w wielu międzynarodowych konkursach i festiwalach organowych w kraju i za granicą, m.in. w Kamieniu Pomorskim, Leżajsku, Gdańsku, Słupsku, Poznaniu, a także w Lipsku, Deventer (Holandia), Budapeszcie, Pradze, St. Albans (Anglia). Od 1982 roku przez wiele lat razem z instrumentalistami Filharmonii Narodowej w Warszawie współtworzył zespół kameralny dwoje skrzypiec i basso continuo. Kwartet występował na wielu festiwalach krajowych i zagranicznych. Od 1983 roku nawiązał stałą współpracę z Warszawską Operą Kameralną. Grał recitale solowe, partie organowe basso continuo w operach barokowych, pasjach, oratoriach, kantatach, towarzysząc solistom, chórom, orkiestrom; m.in. w ramach odbywającego się od wielu lat Festiwalu Mozartowskiego, Festiwalu Ad hymnos ad cantus Muzyki Staropolskiej w Zabytkach Warszawy. W 1988 roku razem z zespołem Warszawskiej Opery Kameralnej wziął udział w prawykonaniu Pasji Giovaniego Paisiella na Międzynarodowym Festiwalu MIDEM w Cannes, co było połączone z promocją nagrania tego dzieła. Koncertował również na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, a od kilku lat bierze udział w prawykonaniach przedstawień oper kameralnych XX i XXI wieku (B. Britten, V. Ullmann, J. Koffler). Równocześnie występował z wieloma zespołami filharmonicznymi, m.in. Filharmonii Narodowej, Śląskiej, Łódzkiej, Kaliskiej. Koncertował i nagrywał w kraju i za granicą z zespołem instrumentów dawnych Musicae Antiquae Collegium Varsoviense pod kierunkiem Władysława Kłosiewicza. Dokonał też nagrań solowych, kameralnych, orkiestrowych, chóralnych. 8 9

7 Od 1984 roku jest pedagogiem warszawskiej uczelni muzycznej, a w grudniu 2008 roku otrzymał tytuł doktora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. 2 sierpnia (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Paolo Mario Guardiani organy 3 sierpnia (środa), godz Katedra w Łowiczu # Johann Sebastian Bach ( ) Preludium i fuga a-moll BWV 543 Domenico Scarlatti ( ) Sonata d-moll K. 517-L. 266 Marco Enrico Bossi ( ) Ave Maria op. 104 N 2 # Pietro Alessandro Yon ( ) Humoresque L Organo Primitivo Toccatina per flauto dai Dodici Divertimenti per Organo # César Franck ( ) Chorał h-moll # Johann Sebastian Bach Adagio z V Konceru na klawesyn BWV 1056 (transkrypcja Paolo M. Guardiani) Preludium i fuga in Es-dur BWV 552 Paolo Maria Guardiani, urodzony w Turynie w 1973 r., jest absolwentem Konserwatorium Giuseppe Verdi w tym mieście, w klasach organów i kompozycji organowej (prof. Mauro Pappagallo i prof. Guido Donati). Kształcił się następnie w zakresie gry organowej w Conservatoire National de Région di Lione, pod kierunkiem prof. Louis a Robilliard a, gdzie w 1999 r. otrzymał dyplom z najwyższą nagrodą. Ma także dyplomy z muzyki i dyrygentury chóralnej, które uzyskał w 2005 r., w Conservatorio Giuseppe Verdi w Turynie, gdzie był studentem prof. Sergio Pasteris. Od października 2007 r. posiada Diploma Accademico di II Livello z zakresu muzyka organowa (z najwyższym rezultatem). Nadto, w latach pobierał naukę u znakomitego mistrza gry organowej, René Saorgin, kierującego katedrą organów w Konserwatorium w Nicei, a od 1996 r. będącego organistą katedry w Montecarlo. Umiejętności doskonalił na kursach mistrzowskich, w Palencji (Hiszpania, prof. Francis Chapelet) oraz u prof. Ludgera Lohmanna (od 2004 do 2009) i Louis a Robilliard a (od 2005 do 2009). Jest współzałożycielem ASPOR Piemonte (Associazione per lo Sviluppo del Patrimonio Organistico Regionale), organizacji zrzeszającej muzyków, w tym organistów. Paolo M. Guardiani koncertował w Monaco (Montecarlo), w Essen, Oberhausen, Amburgo (Niemcy), Rozay-en-Brie, Grande-Rivière, le- Val, Saint-Raphaël, Aups (Francja), w Warszawie, Jędrzejowie, Radomiu (Polska), Västerås (Szwecja), Gernika (Hiszpania), Wenecii i wielu ośrodkach we Włoszech. W grudniu 2010 r. wystąpił w centralnej synagodze w Nowym Yorku. Występuje także z flecistą Piero Bisa, z którym m.in. wziął udział w International Venice Festival, w weneckim kościele p.w. della Pietà, w 1998 roku. W lipcu 2002 r., na festiwalu w Avenches (Szwajcaria), wraz z flecistą realizował partię w operze Tosca Giacomo Pucciniego, wykonywanej przez Orkiestrę Filharmonii Turyńskiej. Obecnie występuje w duecie ze skrzypkiem Marco Casazza, z którym m.in. wziął udział w Międzynarodowym Festiwalu w Saint-Raphaël e di Aups (Francja). W latach był dyrektorem chóru liturgicznego San Filippo w Turynie, a od 1995 r. jest tytularnym organistą kościoła della Madonna degli Angeli w tym mieście. Wykłada w Instytucie Sacro Cuore e Santissimo Natale w Turynie. Uczy także w szkołach turyńskich: Sacro Cuore i Santissimo Natale. Od 2005 r. zajmuje się muzyką mikrotonową, a z jego dokonaniami w tym względzie można zapoznać się na stronie: (

8 9 sierpnia (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Marek Kudlicki organy 10 sierpnia (środa), godz Katedra w Łowiczu # Hans Leo Hassler ( ) Fantasia ut re mi fa sol la Tablatura organowa Jana z Lublina (około 1540) Suita tańców Preludium i fuga d-moll BWV 539 Marco Enrico Bossi ( ) w 150 rocznicę urodzin kompozytora Scherzo g-moll op. 49 nr 2 # Ferruccio Benvenuto Busoni ( ) Preludium (basso ostinato) i fuga (podwójna na temat chorału) op. 7 # Mieczysław Surzyński ( ) Elegia op. 30 Alexandre Guilmant ( ) w setną rocznicę śmierci kompozytora Fuga D-dur Marek Kudlicki urodził się w Tomaszowie Lubelskim. Po ukończeniu Państwowego Liceum Muzycznego w Lublinie studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, w klasie organów prof. Joachima Grubicha oraz dyrygentury prof. Krzysztofa Missony. Studia ukończył z wyróżnieniem. Brał udział w kursie mistrzowskim w Mechelen (Belgia), prowadzonym przez prof. Flor Peetersa, wybitnego kontynuatora tradycji interpretatorskich dzieł organowych Cesara Francka. Dalsze studia odbywał w Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu, w klasie koncertowej prof. Hansa Haselböcka. Marek Kudlicki jest laureatem I nagrody oraz nagrody specjalnej Ministerstwa Kultury i Sztuki na Ogólnopolskim Konkursie Organowym w Krakowie (1973). Koncertuje na całym świecie, występując w recitalach oraz jako solista z różnymi orkiestrami. Jego trasy koncertowe prowadziły dotychczas do prawie wszystkich krajow Europy, wielokrotnie do Stanów Zjednoczonych i Kanady (45 tournees), Ameryki Południowej, Afryki Południowej, Australii, Nowej Zelandii, Hong Kongu, Japonii, Korei Południowej, Singapuru, Malezji i Tajwanu. Marek Kudlicki występował na znanych międzynarodowych festiwalach oraz w czołowych ośrodkach muzycznych (Sztokholm, Londyn, Wiedeń, Sydney, Wellington, Nowy Jork, Minneapolis, Bogota, Buenos Aires i in.). Swoj kunszt wykonawczy prezentowal w tak renomowanych salach koncertowych, jak Filharmonia Krakowska, Sala Luis Angel Arango w Bogocie, Cleveland Museum of Art, Roy Thompson Hall w Toronto, Sejong Cultural Center w Seulu, National Concert Hall w Taipei i in. Marek Kudlicki jest propagatorem polskiej muzyki organowej, stale włącza do programów swych recitali i nagrań twórczość rodzimych kompozytorów. Prowadził wykłady na temat muzyki polskiej na różnych kontynentach. W dwusetną rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja wystąpił z uroczystym recitalem w Grace Cathedral w San Francisco. Dokonal nagrań radiowych m. in. dla Radio Hilversum, Radio New Zealand, Radio Suisse Romande, National Public Radio U.S.A., South African Broadcasting Corporation oraz nagrań telewizyjnych. Posiada na swym koncie liczne nagrania płytowe dokonane w Polsce i Niemczech. Pełnił funkcję jurora w konkursach organowych. Repertuar Marka Kudlickiego jest szeroki. Obejmuje on dzieła wszystkich epok, w tym dawną, romantyczną i współczesną polską muzykę organową. Oprócz dzieł solowych ma w swym repertuarze liczne, rzadko grywane utwory na organy i orkiestrę. Wykonywał je z różnymi zespołami na całym świecie. Od wielu lat łączy występy jako organista-wirtuoz z działalnością dyrygencką

9 16 sierpnia (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Krzysztof Latała organy 17 sierpnia (środa), godz Katedra w Łowiczu # Eugene Gigout ( ) Toccata h-moll # Tadeusz Machl ( ) Etiuda organowa nr 5 César Franck ( ) Cantabile Fantazja G-dur BWV 572 Tres vitement-gravement-lentement chorał O Mensch bewein dein ünde Gross BWV 622 # Mieczysław Surzyński ( ) Improwizacje na temat pieśni kościelnej Świety Boże op 38 Krzysztof Latała ur. w 1953 r. w Krakowie. Edukację muzyczną rozpoczął pod kierunkiem ojca, prof. Władysława Latały. Gry na fortepianie uczył się u prof. Haliny Nieć-Esders i Ludwika Stefańskiego, a gry organowej u profesorów Leszka Wernera i Jana Jargonia. Dyplom Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie uzyskał w 1978 roku. W latach był stypendystą Rządu Austriackiego w Mozarteum (Salzburg), gdzie studiował teorię i praktykę wykonawczą muzyki dawnej u prof. N. Harnoncourta i J. Sonnleitnera. Uczestniczył w licznych kursach mistrzowskich kształcąc się u prof. L. Lohmanna, J. Laukvika, W. Rubsama, E. Koimmana, A. Gasta, G. Leonharda. W ramach współpracy z Filharmonią Krakowską organizował w latach cykle organowe w Arce Pana w Nowej Hucie. W 1985 r. otrzymał nagrodę specjalną na konkursie Bachowsko-Haendlowskim w Brugge (Belgia), w ramach Festiwalu Flandryjskiego. W tym samym roku nagrał w Kempen (Niemcy) płytę z utworami organowymi Johanna Sebastiana Bacha. W 1998 r. dokonał nagrań dla Westdeutsche Rundfunk (Kolonia) na zabytkowych organach w Starym Sączu i Imbramowicach, w 2001 r. nagrał CD na nowych organach firmy Rieger-Kloss w Krośnie-Turaszówce, a w 2002 r. kolejną płytę CD, w Sistig (Niemcy). W jubileuszowym roku (2000) 250 rocznicy śmierci Johanna Sebastiana Bacha, nagrał w Steinfeld (Niemcy) płytę CD z utworami lipskiego kantora. W latach był organistą w krakowskich kościołach i animował tamtejsze życie muzyczne. W 2001 r. wybrano go do komisji kwalifikacyjnej Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych. Od 1980 r. prowadzi działalność pedagogiczną, a w latach był kierownikiem pierwszego w Polsce Zakładu Muzyki Kościelnej (obecnie Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej przy Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II i Akademii Muzycznej w Krakowie). W ramach europejskiego programu wymiany nauczycieli akademickich prowadził zajęcia w zakresie gry organowej w Lipsku i w Lubece. Uczestniczył w pracach jury międzynarodowych konkursów organowych, w Maastricht i dwukrotnie w Lipsku, a w 2009 r., na Ogólnopolskim Konkursie Młodych Wykonawców w Jaśle. Krzysztof Latała koncertuje w Europie, USA i w Kanadzie

10 23 sierpnia (wtorek), godz Prokatedra w Warszawie Irena Budryte-Kummer organy 24 sierpnia (środa), godz Katedra w Łowiczu Preludium i fuga a-moll BWV 543 aria Schafe können sicher weiden z kantaty Was mir behagt, ist nur die muntre Jagd BWV 208; opracowanie na organy Leopoldas Digrys Koncert a-moll (wg Antonio Vivaldiego ) BWV 593 Allegro-Adagio-Allegro # Ferenz Liszt ( ) Consolation Des-dur # Alexandre Guilmant ( ) Finał z Sonaty nr 1 d-moll, op. 42 (1988 r.) i trzecią w Wilnie na konkursie im. Čiurlionisa (1991 r.). Jako docent w zakresie gry na organach i na fortepianie wykładała w wileńskim konserwatorium i Akademii Muzycznej w Kownie. Była także organistką kościoła p.w. Św. Kazimierza w Wilnie. W 1987 r. rozpoczęła działalność koncertową w charakterze organistki i pianistki występując w krajach nadbałtyckich, Republice Czeskiej, w Niemczech, Anglii i USA. Występowała także z litweskimi orkiestrami i chórami oraz z ojcem, znanym klarnecistą Algirdasem Budrysem. W latach mieszkała w Kirchheim nad rzeką Teck, gdzie uczyła gry fortepianowej i organowej. W 2005 r. przeniosła się do Drezna i prowadzi klasę fortepianu w Hochschule für Kirchenmusik. Jako organistka występuje regularnie w tamtejszej renomowanej świątyni Frauenkirche. Irena Budryte zapraszana jest do jury międzynarodowych konkursów organowych. Liczne nagrania radiowe i telewizyjne oraz CD świadczą o Jej kunszcie wykonawczym. Irena Renata Budryte, urodzona w Wilnie, uczyła się w średniej szkole muzycznej im. M. K. Čiurlionisa i w wileńskiej Akademii Muzycznej, w klasach organów (prof. L. Digrys) i fortepianu (V. Vitaite). Studia uzupełniała za granicą, w Rzymie (prof. G. Parodi) i w Stuttgarcie, będąc stypendystką DAAD (prof. dr L. Lohmann), wieńcząc edukację egzaminem koncertowym. Brała udział w kursach mistrzowskich, w klasach Hansa Fagiusa, Lorenzo Ghielmi ego, Jean a Boyer a i Jean a Guillou. Zdobyła pierwszą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Organowym w Kijowie 16 17

11 Organy katedry p.w. Wniebowzięcia NMP w Łowiczu zbudował w latach Wacław Biernacki z Warszawy jako instrument o dwóch manuałach, klawiaturze nożnej i 30 brzmiących głosach (na dyspozycji 32). Staraniem Biskupa Józefa Zawitkowskiego, w latach 1988 i 1992 dokonano przebudowy, w wyniku której obiekt otrzymał trzy klawiatury ręczne, a dyspozycję powiększono do 41 głosów. Prace organmistrzowskie wykonała znana Firma Jan Zych i Syn z Wołomina przy konsultacji Wiktora Łyjaka. * * * W Prokatedrze ocalały z pożogi wojennej, jako jedyne z nielicznych, dawne organy warszawskie. Powstały w pracowni Wacława Biernackiego, a ich uroczystego odbioru dokonano 5 listopada 1928 roku. Jest to instrument w pełni oryginalny gdyż na przestrzeni lat nie dokonano w nim żadnych zmian czy modernizacji. Typ dyspozycji nawiązuje do organów francuskich. Manuał I Manuał II Manuał III Pedał (Grand Orgue) (Positif) (Recit expressif) Bourdon 16 Flet kryty 8 Pryncypał 8 Kontrabas 16 Pryncypał 8 Kwintadena 8 Flet major 8 Subbas 16 Szpicflet 8 +Krumhorn 8 Gamba 8 +Puzon 16 Holflet 8 Pryncypał 4 Aeolina 8 Kwintbas 10 2 / 3 Salicet 8 Flet 4 Vox coelestis 8 Okktawbas 8 +Trompet 8 +Trompet 4 +Obój 8 Fletbas 8 Oktawa 4 Oktawa 2 Oktawa 4 +Basson 8 Rurflet 4 Siflet 1 Flet minor 4 Chorałbas 4 Kwinta 2 2 / 3 Cymbel 3x Nasard 2 2 / 3 Flet kryty 4 Mixtura 4x Picolo 2 Mixtura 5x Dzwony Tercflet 1 3 / 5 Harmonia aeteria 3x Tremolo Manuał I Manuał II Manuał III Pedał (Grand Orgue) (Recit expressif) (Positif) Bourdon 16 Gedeckt 16 Rorflet 8 Kontrabas 16 Pryncypał 8 Pryncypał 8 Gemshorn 8 Subbas 16 Holflet 8 Koncertflet 8 Aeoline 8 Salicet bas 16 Flet dolce 8 Bourdon 8 Vox Angelica 8 +Puzon 16 Gedeckt 8 Kwintaton 8 +Vox humana 8 Oktawbas 8 Gamba 8 Viola 8 Trawerso 4 Cello 8 Salicet 8 Vox coelestis 8 Cremona 4 Kwintbas 5 1 / 3 Klarnet 8 Obój (labialny) 8 Nasard 2 2 / 3 +Krumhorn 8 Prestant 4 Flautino 2 Kwinta 5 1 / 3 Flet 4 Tremolo Oktawa 4 Picolo 2 Flet 4 Tercja 1 3 / 5 Fugara 4 Pifaro 1 Superoktawa 2 Kornet 4x Tercflet 1 3 / 5 Tremolo Mixtura 4x Tremolo 18 19

12 Organy Prokatedry Warszawskiej Organy Katedry Łowickiej

13