PRZEWODNIK programowo-dydaktyczny nauczania religii

Transkrypt

1 PRZEWODNIK programowo-dydaktyczny nauczania religii Klasa II szkoły podstawowej materiały edukacyjne do programu nr AZ-1-01/10 i podręcznika nr AZ-12-01/10-RA-8/13 Kochamy Pana Jezusa pod redakcją ks. Stanisława Łabendowicza RADOM 2014

2 Przewodniczący redakcji: ks. Stanisław Łabendowicz Zespół redakcji: Katarzyna Kosmala, Aneta Wrzesień Redakcja techniczna: Anna Grzywacz, Ewa Wołukaniec Skład i łamanie: Damian Chrzanowski DECYZJA O ZATWIERDZENIU PODRĘCZNIKA DO NAUCZANIA RELIGII DLA CAŁEJ POLSKI Przewodnik programowo-dydaktyczny do nauczania religii rzymskokatolickiej na terenie całej Polski, z zachowaniem praw biskupów diecezjalnych, przeznaczony jest dla klasy II szkoły podstawowej i może być stosowany jako pomoc uzupełniająca do podręcznika nr AZ-12-01/10-RA-8/13. Warszawa, 16 września 2013 r. Przewodniczący Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski Bp Marek Mendyk Recenzenci: ks. prof. dr hab. Radosław Chałupniak, ks. dr Andrzej Krasiński Imprimatur: Kuria Diecezji Radomskiej w Radomiu Bp Henryk Tomasik, Biskup Radomski Ks. dr Jarosław Wojtkun, Cenzor Ks. mgr Marek Fituch, Wicekanclerz Kurii L.dz. 768/13, Radom, 12 lipca 2013 r. Wydanie II ISBN Copyright by ks. Stanisław Łabendowicz, Radom 2014 Informacja: Wydział Katechetyczny Kurii Diecezji Radomskiej Radom, ul. Malczewskiego 1; tel./fax Kolportaż: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu Sandomierz, ul. Żeromskiego 4; tel ; fax: Druk i oprawa: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu Sandomierz, ul. Żeromskiego 4, tel. (15) , fax (15) , marketing@wds.pl,

3 SPIS TREŚCI Wyjaśnienie terminów... 5 Program nauczania religii Plan dydaktyczny edukacji religijnej Kryteria oceniania

4

5 WYJAŚNIENIE TERMINÓW Drodzy Katecheci Przekazujemy Wam Plan dydaktyczny edukacji religijnej w zakresie katechezy szkolnej dla klasy drugiej szkoły podstawowej i materiałów katechetycznych pt. Kochamy Pana Jezusa, pod redakcją ks. Stanisława Łabendowicza. Zawiera on niezbędne pomoce katechetyczne przydatne w organizacji własnego warsztatu pracy katechety. W zestawie przewodnika edukacji religijnej w zakresie katechezy szkolnej dla klasy drugiej szkoły podstawowej znajdują się: Program nauczania religii, Plan dydaktyczny edukacji religijnej, Kryteria oceniania. Plan dydaktyczny edukacji religijnej został przygotowany ściśle do poradnika metodycznego i podręcznika ucznia do nauczania religii uczniów klasy drugiej szkoły podstawowej pt. Kochamy Pana Jezusa (nr AZ-12-01/10-RA-8/13), opracowanych na podstawie Programu nauczania religii dla szkół podstawowych, zatwierdzonego przez Komisję Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski (nr AZ-1-01/10) 1. Terminologia uwzględnia standardy szkolne etapu edukacyjnego oraz wytyczne zawarte w katechetycznych dokumentach Kościoła. 1 Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski, Program nauczania religii rzymskokatolickiej w przedszkolach i szkołach, Wydawnictwo WAM, Kraków

6 I. PROGRAM NAUCZANIA RELIGII Program nauczania religii w szkołach w części dotyczącej uczniów klasy drugiej szkoły podstawowej, zawiera cele katechetyczne, treści i wymagania rozpisane na poszczególne grupy tematyczne, wskazania do realizacji programu, zamierzone osiągnięcia, współpracę środowisk katechetycznych, parafii i rodziny oraz korelację nauczania religii z wychowaniem szkolnym. Cele katechetyczne określają, czemu ma służyć nauczanie i wychowanie religijne w środowisku szkolnym z uwzględnieniem współpracy rodziny i parafii. Treści określają niezbędne informacje, jakie powinien zawierać program nauczania religii, aby zrealizować cele katechetyczne, które zawierają poszczególne katechezy. Wymagania określają wiadomości i umiejętności ucznia, by zrealizować cele katechetyczne. Współpraca środowisk katechetycznych ukazuje potrzebę integralnego oddziaływania wychowawczego i wskazuje na płaszczyzny oraz pola współpracy. Treści przekazywane na katechezie są przeżywane i interioryzowane we wspólnocie wiary, jaką jest rodzina i parafia. Nieodzowna jest współpraca rodziny i parafii w przygotowaniu uczniów do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. II. PLAN DYDAKTYCZNY EDUKACJI RELIGIJNEJ Zawiera ujęcie tabelaryczne Programu nauczania religii dla szkoły podstawowej do podręcznika metodycznego do nauczania religii dla uczniów klasy drugiej pt. Kochamy Pana Jezusa (AZ-12-01/10-RA-8/13), rozpisane na jednostki tematyczne, cele katechetyczne, treści, procedurę osiągnięcia celów, przewidywane osiągnięcia i diagnozowanie osiągnięć uczniów. Plan dydaktyczny edukacji religijnej zawiera opis sposobu realizacji celów i zadań zawartych w Podstawie programowej katechezy Kościoła katolickiego w Polsce i Programie nauczania religii z 2010 r. oraz innych zadań, które wspomagają ich realizację; materiał związany z celami edukacyjnymi; procedury osiągania celów; opis przewidywanych osiągnięć oraz sposoby diagnozowania osiągnięć ucznia. 6

7 Cele edukacji religijnej określają, jakie efekty powinniśmy uzyskać w procesie nauczania-uczenia się; treści odnoszą się do merytorycznej zawartości programu; efekty określają, co uczeń powinien wiedzieć i umieć oraz w jakim kierunku wskazana jest zmiana jego postawy weryfikowana w procesie diagnozowania. W procesie dydaktycznym nauczyciel dostosowuje przekaz wiedzy i kształtowanie umiejętności i postaw uczniów do naturalnej aktywności ucznia. Plan edukacji religijnej dla uczniów klasy czwartej szkoły podstawowej został opracowany w następującym układzie: 1. Numer lekcji, temat. 2. Najważniejsze treści jednostki katechetycznej. 3. Cele ogólne danej jednostki lekcyjnej. 4. Procedury osiągania celów, czyli metody i formy pracy. 5. Efekty (wzorzec, punkt odniesienia w zakresie opanowania wiadomości, umiejętności). 6. Diagnozowanie osiągnięć dziecka. III. KRYTERIA OCENIANIA Ocenianie uczniów na katechezie to nie tylko wystawienie stopni, ale etap procesu dydaktycznego, który ma znaczenie kształcące i wychowawcze. Celem oceniania jest zapewnienie skuteczności procesu kształcenia, ale również ma charakter pedagogiczny, ponieważ służy informowaniu uczniów o ich postępach w nauce, a tym samym prowadzi do systematyczności i samowychowania. Przy ocenianiu uczniów, dobrze jest pamiętać, że na początku roku szkolnego określamy wymagania 2, np.: systematyczne odrabianie pracy domowej, aktywność 2 Zob. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 marca 2001 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania (...) zobowiązuje nauczycieli na początku każdego roku szkolnego do poinformowania uczniów oraz ich rodziców (prawnych opiekunów) o wymaganiach edukacyjnych wynikających z realizowanego przez siebie programu nauczania oraz o sposobach sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów (par. 4.1). Stwierdza zarazem, że wewnątrzszkolne ocenianie obejmuje m.in. formułowanie przez nauczycieli wymagań edukacyjnych oraz informowanie o nich uczniów i ich rodziców (prawnych opiekunów) (par. 3.1). 7

8 na katechezie, prowadzenie zeszytów, przynoszenie potrzebnych pomocy itp., a tym łatwiej będzie na końcu wystawić ocenę semestralną i roczną. Każdy katecheta powinien ustalić, jakie wymagania musi spełnić uczeń, aby osiągnąć ocenę: celującą; bardzo dobrą; dobrą; dostateczną; dopuszczającą; (lub niedostateczną 3 ). Te ustalenia należy dołączyć jako aneks do systemu oceniania istniejącego w danej szkole. W procesie oceniania obowiązuje stosowanie zasady kumulowania wymagań (ocenę wyższą otrzymać może uczeń, który spełnia wszystkie wymagania przypisane ocenom niższym). Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: a) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania religii w danej klasie, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia, b) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje także zadania wykraczające poza program nauczania tej klasy, c) osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach kwalifikując się do finałów na szczeblu powiatowym, regionalnym, wojewódzkim albo krajowym lub posiada inne porównywalne osiągnięcia. Określenie poziomu wymagań ma na celu: pomoc uczniowi w zdobywaniu wiadomości problemów teoretycznych lub praktycznych z programu nauczania danej klasy, i umiejętności wynikających z programu nauczania, ustalenie kategorii celów i odpowiadających im poziomów wymagań, wspieranie ucznia przez rozpoznawanie odpowiedniego poziomu wymagań oraz wskazanie możliwości opanowania kolejnego, wyższego poziomu. 3 W niniejszym opracowaniu nie załączono kryteriów na ocenę niedostateczną z uwagi na szczególny charakter nauczania religii w szkole. Katecheza szkolna ma charakter ewangelizacyjno-katechetyczny i społeczno-edukacyjny. Zachęca się katechetów do pozytywnych sposobów oddziaływania wychowawczego aby nie stosować oceny z religii jako jedynie narzędzia dyscyplinującego. Należy unikać ocen niedostatecznych z religii zwłaszcza na zakończenie semestru czy koniec roku. 8

9 W podręczniku ucznia w każdej jednostce katechetycznej znajdują się pytania zastanów się i odpowiedz. Pytania uwzględniają wymagania edukacyjne dla danej katechezy. Mamy jednak świadomość, że katecheza prowadzi do jedności i zażyłości z Chrystusem, a nasza praca katechetyczna w szkole ma pomóc uczniom i ułatwić przeżycie spotkania z Nim we wspólnocie wiary. Trzeba jasno określić uczniom i rodzicom, że stopień z religii dotyczy tylko cząstki procesu i osiągnięć katechezy. Wyjątkowy charakter katechezy domaga się odpowiednich sposobów działania katechety. Trzeba bowiem pamiętać, że stopnie z religii mówią nie tylko o uczniu, ale w pewien sposób także o katechecie. Ks. Stanisław Łabendowicz Radom, 15 lipca 2013 r. 9

10

11 Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski PROGRAM NAUCZANIA RELIGII DLA KLAS I-III SZKOŁY PODSTAWOWEJ W DRODZE DO WIECZRENIKA NUMER PROGRAMU AZ-1-01/10 1 Katecheza inicjacji w sakramenty pokuty i pojednania oraz Eucharystii Program W drodze do Wieczernika wypełnia założenia katechezy inicjacji w sakramenty pokuty i pojednania oraz Eucharystii dzieci klas I-III szkoły podstawowej. Założenia nauczania religii zmierzają do inicjowania wychowania religijno-moralnego uczniów w duchu sakramentu chrztu, pokuty i Eucharystii. W klasie I większy akcent położony jest na osobiste przeżywanie wiary przez 6-latka, w klasach II i III na doświadczenie wspólnoty, poznawanie i spotykanie Boga z innymi ludźmi. Umiejętności liturgiczne, których na tym etapie uczy się katechizowany, wiążą się z jego podstawowymi doświadczeniami życiowymi. Program poszczególnych klas koncentruje się wokół następujących treści: Klasa I Jesteśmy w rodzinie Jezusa; Klasa II Kochamy Jezusa; Klasa III Spotykamy Jezusa. Cele katechetyczne wymagania ogólne I. Interpretacja życia w świetle wiary. Uczeń pogłębia świadomość dziecięctwa Bożego rozpoczętego na chrzcie świętym i odnajduje ślady Boga w otaczającym świecie; poznaje podstawowe prawdy wiary. 1 Program nauczania religii został zatwierdzony przez Komisję Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski w Białymstoku 9 czerwca 2010 r. 11

12 II. Wprowadzenie w rozumienie sakramentów Eucharystii oraz pokuty i pojednania. Uczeń poznaje cel uczestnictwa w Eucharystii i sakramencie pokuty i pojednania, nabywa motywację do regularnego i pogłębionego uczestnictwa w tych sakramentach. III. Kontakt z Bogiem w liturgii i modlitwie. Uczeń poznaje sposoby uczestniczenia w liturgii, zwłaszcza we Mszy Świętej oraz wydarzeniach roku liturgicznego; pogłębia umiejętność wyrażania w znakach własnej religijności; rozwija sposoby uczestniczenia w modlitwie dziękczynienia, uwielbienia, przeproszenia i prośby. IV. Postawa moralna. Uczeń pogłębia rozumienie Przykazań Bożych, a także motywację wiary w ich przestrzeganiu; rozwija umiejętności społeczne niezbędne do życia w grupie rówieśników, rodzinie i szkole. 12

13 Klasa II szkoły podstawowej KOCHAMY PANA JEZUSA Program klasy II stanowi pomoc w doprowadzeniu katechizowanych do odkrycia i zachwycenia się Bożą miłością. Uwzględnia przy tym psychofizyczny i religijno-kulturowy rozwój drugoklasistów. W strukturach treściowych proponuje się nawiązywanie do codziennych doświadczeń wychowanków, w szczególności zaś do tych, które dotyczą słuchania, odpowiadania, dziękczynienia, przepraszania i przebaczania, przyjmowania darów, obdarowywania. Doświadczenia te zamierza się wyjaśnić w świetle wiary postaci ze Starego i Nowego Testamentu, aby ułatwić katechizowanym coraz bardziej świadome przeżywanie roku liturgicznego. Powyższe założenia uporządkowano według następujących umiejętności życiowych i liturgicznych: słuchania Mów, Panie (dział 1), odpowiadania Oto ja, poślij mnie (dział 2), dziękowania Dzięki, o Panie (dział 3), powracania Przyjmij mnie, Ojcze (dział 4), otrzymywania Boże dary (dział 5), dzielenia się Jak, Ty Panie (dział 6). 1. Słuchamy Mów, Panie Cele katechetyczne Uwrażliwianie na potrzebę uważnego słuchania Boga i ludzi. Zapoznanie ze sposobami przemawiania Boga do ludzi. Kształtowanie umiejętności dotyczących okazywania czci Księdze Pisma Świętego oraz poszanowania osób odczytujących i głoszących słowo Boże zawarte nie tylko w katechizmach, ale także w podręcznikach szkolnych. Treści Sposoby słuchania i odpowiadania w relacjach międzyludzkich. Postawy służące słuchaniu ludzi i dobremu zrozumieniu ich słów. Listy i książki jako środki przekazywania dobrych informacji i wyrazów życzliwości między ludźmi. Pan Bóg przemawia do nas w Piśmie Świętym; wyznaje nam swoją miłość w słowach i czynach Pana Jezusa zapisanych na kartach 13

14 14 Ewangelii; przemawia do nas w głosie sumienia; uczy nas przez rodziców, wychowawców, kapłanów, katechetów. Dobrane perykopy biblijne, modlitwy, pieśni i formuły wiary z małego katechizmu służące interioryzacji powyższych treści. Wymagania Uczeń: wskazuje, w jaki sposób Bóg przemawia do ludzi, zna wybrane postaci biblijne słuchające słów Boga, zna wydarzenia z życia Jezusa, wie, że Biblia jest księgą świętą listem kochającego Ojca do ludzi, umie wyrazić wobec niej swój szacunek, rozumie dialogi stosowane podczas liturgii słowa, zna Akt wiary, Akt miłości, wyraża wdzięczność Bogu za to, że do nas mówi, wie, że wyciszenie sprzyja słuchaniu ludzi i Boga. 2. Odpowiadamy Oto ja, poślij mnie Cele katechetyczne Uwrażliwianie na potrzebę dawania właściwych odpowiedzi ludziom i Bogu. Zapoznanie z wybranymi postaciami biblijnymi słuchającymi słów Boga. Kształtowanie umiejętności odpowiadania swoim postępowaniem na słowo Boże. Treści Ludzie wobec słowa Bożego w świetle przypowieści o siewcy. Pan Bóg mówi do Adama i Ewy, Abrahama, Mojżesza, Samuela, Maryi. Adwent czasem słuchania Boga, który mówi przez Jana Chrzciciela. Dobrane perykopy biblijne, modlitwy, pieśni i formuły wiary z małego katechizmu służące interioryzacji powyższych treści. Wymagania Uczeń: wie, że przez słowa, uczynki, modlitwę i wyznanie wiary odpowiada na słowo Boże,

15 zna wybrane postaci biblijne, które odpowiedziały na wezwanie Boga, wyjaśnia sens chrześcijańskiego przeżywania okresu Adwentu; wyjaśnia, dlaczego powinien ufnie powierzać swoje grzechy i słabości Jezusowi Chrystusowi. 3. Dziękujemy Dzięki, o Panie Cele katechetyczne Ukazanie różnych sposobów wyrażania wdzięczności ludziom i Bogu. Ukazanie religijnego wymiaru okresu Bożego Narodzenia. Zapoznanie z publiczną działalnością Jezusa. Ukazanie Eucharystii jako szczególnej formy wdzięczności wobec Boga. Motywowanie do okazywania wdzięczności ludziom i Bogu. Treści Różne formy wyrażenia wdzięczności wobec ludzi i Boga. Wdzięczność jako postawa życiowa dziecka Bożego. Jezus w Nazarecie życie Najświętszej Rodziny. Publiczna działalność Jezusa (nauczanie i cuda). Uczynki miłości, modlitwa i udział w Eucharystii jako wyraz naszej wdzięczności wobec ludzi i Boga. Dobrane perykopy biblijne, modlitwy, pieśni oraz piosenki i pieśni religijne służące interioryzacji powyższych treści. Wymagania Uczeń: rozumie i posługuje się zwrotami wyrażającymi wdzięczność wobec ludzi i Boga, wyjaśnia, dlaczego powinien okazywać wdzięczność ludziom i Bogu, wie, że Eucharystia jest dziękczynieniem, wyjaśnia, dlaczego okres Bożego Narodzenia jest czasem chrześcijańskiej radości i dziękczynienia za bliskość Boga, zna wybrane perykopy biblijne, ukazujące publiczną działalność Jezusa, formułuje modlitwę, w której dziękuje Bogu za Jego miłość do ludzi. 15

16 4. Grzeszymy i powracamy Przyjmij mnie, Ojcze Cele katechetyczne Pogłębienie prawdy, że jesteśmy grzeszni, ale Bóg przebacza nam grzechy. Doskonalenie umiejętności oceny swojego życia. Wprowadzenie w tajemnicę spotkania z Bogiem w sakramencie pokuty i pojednania Kształtowanie postawy pokuty, nawrócenia i poprawy życia. Kształtowanie postawy wdzięczności Boga za dar przebaczenia. Treści Pogłębienie prawdy, że miłosierny i przebaczający Bóg czeka na nasze nawrócenie, pokutę i przemianę życia. Źródło przebaczenia udzielanego przez Pana Boga (męka, śmierć i zmartwychwstanie Pana Jezusa). Warunki otrzymania od Pana Boga przebaczenia. Skutki otrzymanego od Pana Boga przebaczenia. Nauczanie Pana Jezusa o Bożym przebaczeniu: przypowieść Jezusa o miłosiernym Ojcu. Znaki czynione przez Pana Jezusa wyjaśniające Boże miłosierdzie. Kształtowanie sumienia. Znaki Bożego przebaczenia pozostawione przez Pana Jezusa Jego przyjaciołom: sakrament pokuty i pojednania. Grzechy główne. Sposób uzyskania przebaczenia Boga w sakramencie pokuty i pojednania. Wielki Post szczególnym czasem przypominającym o pokucie, nawróceniu i poprawie życia. Jałmużna, post i modlitwa jako postawy pokutne. Dobrane perykopy biblijne, modlitwy, pieśni i formuły wiary z małego katechizmu służące interioryzacji powyższych treści. Wymagania Uczeń: wyjaśnia znaczenie przebaczenia w życiu ludzi oraz przebaczenia udzielanego ludziom przez Boga za pośrednictwem Jezusa, opowiada przypowieść o miłosiernym Ojcu, 16

17 wyjaśnia nauczanie Jezusa o Bożym przebaczeniu, podaje warunki niezbędne do uzyskania przebaczenia przyniesionego ludziom przez Jezusa, opowiada o korzyściach pracy nad sobą, podaje treść formuły spowiedzi, wyjaśnia, czym jest sumienie i grzech, wymienia i krótko omawia grzechy główne, wyjaśnia podstawowe gesty, znaki i symbole liturgiczne związane z Wielkim Postem. 5. Otrzymujemy Boże dary Cele katechetyczne Odkrywanie i rozpoznawanie Bożych darów w codziennym życiu. Ukazanie religijnego wymiaru okresu Wielkanocy. Ukazanie znaczenia tajemnic sprawowanych w znakach podczas Eucharystii. Zapoznanie z sakramentami Kościoła jako sposobami obecności i działania Chrystusa w różnych sytuacjach egzystencji człowieka wierzącego. Kształtowanie postawy radości z obecności Zmartwychwstałego Chrystusa wśród nas, wypływającej z przeżyć liturgicznych. Treści Znaczenie chleba w życiu człowieka. Potrzeba wiary niezbędnej do rozumienia słów i czynów Pana Jezusa wyjaśniających tajemnicę Eucharystii (Mowa Eucharystyczna). Nauczanie Pana Jezusa o chlebie, odsłaniającym moc Boga i zapowiadającym nowy pokarm na życie z Nim. Eucharystia ofiarą, ucztą, znakiem jedności i miłości, znakiem zmartwychwstałego Jezusa. Postawy eucharystyczne. Okres wielkanocny: świętowanie zmartwychwstania Jezusa i spotkania ze Zmartwychwstałym. Niedziela pamiątką zmartwychwstania Jezusa. Sakramenty święte. Dobrane perykopy biblijne, modlitwy, pieśni i formuły wiary z małego katechizmu służące interioryzacji powyższych treści. 17

18 Wymagania Uczeń: wyjaśnia, dlaczego Eucharystia jest darem Boga; wyjaśnia znaczenie Eucharystii i ukazuje niezbędność wiary w obecność i działanie Jezusa w Eucharystii; wie, że Eucharystia jest uobecnieniem męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa. wyjaśnia związek między zmartwychwstaniem Jezusa i świętowaniem niedzielnej Eucharystii; wymienia sakramenty święte; wyjaśnia podstawowe gesty, znaki i symbole liturgiczne związane z Eucharystią Dzielimy się Jak Ty, Panie Cele katechetyczne Wskazanie na konieczność kierowania się w życiu wiarą umożliwiającą rozumienie darów przyniesionych ludziom przez Jezusa. Poznanie prawdy, że Jezus wraz z Ojcem zesłał Ducha Świętego, aby nas jednoczyć z Bogiem i między sobą, aby uświęcić i ożywić naszą wiarę, nadzieję i miłość. Pogłębianie prawdy o możliwości spotkania Jezusa w różnych sytuacjach codziennego życia. Formowanie postawy przyjaciela Jezusa. Motywowanie do wyrażania miłości i przyjaźni wobec Jezusa. Kształtowanie umiejętności wyrażania wiary poprzez udział w Eucharystii, w uroczystościach religijnych oraz przez odwiedzanie kościoła i adorowanie Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie. Treści Znaczenie przyjaźni i dzielenia się z innymi, uczynki miłosierdzia, kto jest moim bliźnim?. Niedzielna Eucharystia znakiem dzielenia się Boga przez Jezusa Jego życiem; dzielenie się miłością i jednością. Nakaz misyjny posłannictwo we wspólnocie Kościoła i w świecie, świadectwo przynależności do Kościoła. Zesłanie Ducha Świętego dar Pana Jezusa dla uczniów początek Kościoła.

19 Eucharystia w życiu chrześcijanina i Kościoła (miejsce i zaangażowanie w życie Kościoła). Uroczystość Bożego Ciała znakiem obecności i dzielenia się z ludźmi życiem przez zmartwychwstałego Jezusa (procesja, adoracja). Wymagania Uczeń: wie, że Jezus jako Syn Boży przyszedł do ludzi, aby dzielić się z nimi trudami codziennego życia i posiadanym życiem; wyjaśnia, dlaczego mamy trwać w przyjaźni z Jezusem i dzielić się z innymi; wyjaśnia religijne znaczenie uroczystości Ducha Świętego; wskazuje, co należy czynić, aby być prawdziwym przyjacielem Jezusa. 19

20 WSKAZANIA DO REALIZACJI PROGRAMU Klasa II powinna wprowadzić katechizowanych w przeżywanie roku liturgicznego. Warto w tym czasie zwrócić jeszcze większą uwagę na współpracę z rodzicami i duszpasterzami, dzięki której możliwy jest nie tylko przekaz wiadomości, ale przede wszystkim kształtowanie określonych umiejętności i przeżywanie różnych doświadczeń religijnych. Wiara dziecka powinna rozwijać się zarówno na płaszczyźnie intelektualnej (szkolne nauczanie religii), jak i na codziennym praktykowaniu (katecheza rodzinna i parafialna). Zadaniem katechety w szkole i w parafii jest rozbudzanie motywacji oraz inspirowanie ciekawych sposobów interioryzacji wiedzy i wartości religijnych. Istotną rolę pełnią w tym procesie metody wyzwalające działanie: metody plastyczne, konstrukcyjno-praktyczne, eksponujące, dramowe, wycieczka, zabawa. Służą one poznawaniu i emocjonalnemu związaniu ucznia z prawdą. Posługując się metodami słownymi, należy pamiętać, że dziecko nie potrafi długo słuchać, uważać, rozumować, a jego myślenie jest jeszcze mocno konkretne. Jeśli stosuje się opis, opowiadanie, pogadankę, to muszą one dotyczyć konkretnych osób i wydarzeń. Warto także odwoływać się do różnych inscenizacji oraz pracy z obrazem. W formowaniu postaw wiary i modlitwy ważną rolę pełni naśladownictwo. Stąd istotna jest postawa katechety oraz wzorce postaci biblijnych i świętych. Wyzwalaniu radości służy stosowanie śpiewu i zabawy katechetycznej. Pamięć mechaniczna połączona z wyjaśnianiem zbyt trudnych treści winna być wykorzystana do nauki prawd i zasad czy sformułowań biblijnych, liturgicznych, modlitw. Celem uspołecznienia ucznia, często do tej pory związanego jedynie z najbliższymi w rodzinie, należy stosować metody aktywizujące i budujące wspólnotę. 20

21 PLAN DYDAKTYCZNY EDUKACJI RELIGIJNEJ z katechezy w zakresie klasy II szkoły podstawowej do programu nr AZ-1-01/10 i podręcznika nr AZ-12-01/10-RA-8/13 Kochamy Pana Jezusa pod redakcją ks. Stanisława Łabendowicza

22 Lp. TEMAT CELE KATECHETYCZNE TREŚCI 1. Bóg Ojciec kocha każdego człowieka I. Słuchamy Mów, Panie Ukazanie Boga jako miłującego Ojca. Kształtowanie postawy wdzięczności Panu Bogu za miłość. Bóg kochający Ojciec i Stwórca człowieka. Postawa wdzięczności Panu Bogu za Jego miłość. 2. Bóg mówi do nas przez Pismo Święte Ukazanie prawdy, że Bóg mówi do nas przez Pismo Święte. Kształtowanie postawy wdzięczności Bogu za Jego słowo. Pismo Święte słowem Boga skierowanym do ludzi. Wdzięczność Bogu za to, że do nas mówi. 3. Maryja posłuszna słowu Bożemu Ukazanie Maryi jako wzoru posłuszeństwa woli Bożej. Kształtowanie postawy posłuszeństwa wobec Pana Boga. Maryja wzorem miłości i posłuszeństwa Bogu. Postawa posłuszeństwa wobec Pana Boga. 4. Sumienie głosem Boga Ukazanie prawdy o sumieniu jako o wewnętrznym głosie Boga. Wychowanie do prawidłowego kształtowania sumienia. Sumieniu wewnętrznym głosem Boga. Kształtowanie sumienia. 5. Bóg mówi do nas Zacheusz Ukazanie prawdy, że Bóg mówi do człowieka. Kształtowanie postawy nawrócenia. Bóg mówiący do człowieka i Zacheusz słuchający słów Boga. Postawa nawrócenia. 22

23 PROCEDURA OSIĄGNIĘCIA CELÓW EFEKTY DIAGNOZOWANIE OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW Pogadanka, ekspozycja, rebus, rozmowa kierowana, tekst luk, śpiew, techniki multimedialne, autorefleksja. Śpiew, pokaz, pogadanka, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, analiza tekstu biblijnego, rozmowa kierowana, autorefleksja, niedokończone zdania, techniki multimedialne. Pogadanka, rebus, rozmowa kierowana, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, analiza tekstu biblijnego, scenka improwizowana, techniki multimedialne, śpiew, autorefleksja, recytacja. Pogadanka, rozmowa kierowana, ekspozycja, analiza tekstu biblijnego, tekst luk, śpiew, techniki multimedialne, autorefleksja. Śpiew, ekspozycja, pogadanka, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, analiza tekstu biblijnego, rozmowa kierowana, pantomima, tekst luk, autorefleksja, techniki multimedialne. podaje, że Bóg stworzył człowieka, nazywa Boga Ojcem, wymienia dzieła, którymi Pan Bóg obdarował ludzi, wyjaśnia, na czym polega miłość Boga do człowieka, objaśnia, jaka powinna być odpowiedź człowieka na miłość Boga, stwierdza, że Bóg kocha człowieka, uzasadnia potrzebę wdzięczności za miłość Pana Boga. podaje, że Pismo Święte jest słowem Boga skierowanym do ludzi, wyjaśnia, jakich ludzi Pan Jezus nazywa błogosławionymi, wskazuje miejsca, w których możemy usłyszeć słowo Boże, przyjmuje właściwą postawę podczas czytania Pisma Świętego, wyraża wdzięczność Bogu za dar Jego słowa. podaje, że Maryja jest wzorem miłości i posłuszeństwa Bogu, wylicza przykłady posłuszeństwa Bogu, wyjaśnia słowa Maryi: Oto ja służebnica Pańska, wskazuje na potrzebę posłuszeństwa Bogu i ludziom. podaje, czym jest sumienie, wyjaśnia, że sumienie pomaga nam odróżniać dobro od zła, uzasadnia potrzebę okazywania wdzięczności Bogu za dar sumienia, planuje kształtować swoje sumienie przez czynienie dobra. podaje, że Bóg mówi do nas, wyjaśnia, na czym polegała zmiana w życiu Zacheusza, opowiada o spotkaniu Jezusa z Zacheuszem, dowodzi, że Pan Jezus przemienia nasze serca, planuje zmienić swoje postępowanie na lepsze. Opiniowanie wypowiedzi indywidualnych. rozmowy kierowanej. Aktywność podczas zajęć. Udział w śpiewie. Opiniowanie wypowiedzi indywidualnych. pogadanki i rozmowy kierowanej. Udział w śpiewie. Refleksja obserwacyjna wypowiedzi uczniów. pogadanki i rozmowy kierowanej. Udział w śpiewie. Autorefleksja. Wypowiedzi dzieci. Praca domowa. w toku ich pracy. Rozmowa. Wypowiedzi dzieci. Praca domowa. 23

24 Lp. TEMAT CELE KATECHETYCZNE TREŚCI 6. Pan Jezus przemawia do nas na kartach Ewangelii Ukazanie prawdy, że Pan Jezus mówi do nas przez Ewangelię. Kształtowanie postawy wdzięczności za dar słowa Bożego. Ewangelia Dobra Nowina. Wdzięczność Jezusowi za dar słowa Bożego. 7. Pan Jezus jest naszym Nauczycielem Ukazanie prawdy, że Jezus jest Nauczycielem wszystkich ludzi. Kształtowanie postawy dobrego ucznia Pana Jezusa. Jezus Nauczycielem wszystkich ludzi. Postawy dobrego ucznia Pana Jezusa. 8. Słuchamy Boga w Jego świątyni Uświadomienie, że podczas Mszy Świętej przemawia do nas Bóg. Kształtowanie właściwej postawy podczas słuchania słowa Bożego. Liturgia słowa. Właściwa postawa podczas słuchania słowa Bożego. 9. Dziękujemy Bogu za to, że do nas mówi Ukazanie prawdy, że Bóg mówi do nas. Wychowanie do wdzięczności Bogu za Jego słowo. Biblia księga święta. Wdzięczność Bogu za Jego słowo. 10. Słucham słowa Bożego przypowieść o siewcy II. Odpowiadamy Oto ja, poślij mnie Ukazanie prawdy o wartości słowa Bożego na podstawie przypowieści o siewcy. Zachęcenie do słuchania słowa Bożego i wprowadzania go w życie. Ludzie wobec słowa Bożego w świetle przypowieści o siewcy. Postawa odpowiedzialności za słuchanie słowa Bożego i wprowadzanie go w życie. 24

25 PROCEDURA OSIĄGNIĘCIA CELÓW Śpiew, pogadanka, pokaz, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, analiza tekstu biblijnego, ekspozycja, rozmowa kierowana, techniki multimedialne, autorefleksja. Śpiew, zabawa dydaktyczna, pogadanka, ekspozycja, analiza tekstu biblijnego, tekst luk, niedokończone zdanie, autorefleksja. Pogadanka, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, analiza tekstu biblijnego, niedokończone zdania, autorefleksja, techniki multimedialne, śpiew. Praca w grupach, ekspozycja, analiza tekstu biblijnego, rozmowa kierowana, labirynt, autorefleksja, śpiew, techniki multimedialne. EFEKTY podaje, że Pan Jezus mówi do nas przez Ewangelię, wyjaśnia pojęcie: Ewangelia, przyjmuje właściwą postawę podczas czytania Ewangelii, okazuje wdzięczność Panu Jezusowi za dar Jego słowa. nazywa Pana Jezusa Nauczycielem, objaśnia, jakie powinno być zachowanie dobrego ucznia Chrystusa, określa osoby, które w imieniu Jezusa głoszą Jego słowa, okazuje wdzięczność Jezusowi za Jego naukę. podaje, że podczas Mszy Świętej słuchamy słowa Bożego, nazywa część Mszy Świętej, podczas której słuchamy słowa Bożego, liturgią słowa, przytacza dialogi z liturgii słowa, wyjaśnia, co znaczy żyć słowem Bożym, przyjmuje właściwą postawę podczas liturgii słowa, planuje stosować słowo Boże na co dzień. nazywa księgę Pisma Świętego słowem Boga, wyjaśnia, dlaczego Bóg mówi do nas, określa znaczenie słowa Bożego w życiu człowieka, ocenia swoją postawę podczas czytania i słuchania słowa Bożego, okazuje wdzięczność Bogu, który mówi do człowieka. DIAGNOZOWANIE OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW pogadanki. Udział w śpiewie. omawiania prezentowanych ilustracji. Praca domowa. Odpytanie. Rozmowa. Wypowiedzi dzieci. Udział w śpiewie. omawiania prezentowanych ilustracji. pogadanki. Udział w śpiewie. omawiania prezentowanych ilustracji. Praca domowa. Praca z tekstem. rozmowy kierowanej. Udział w śpiewie. Rozsypanka wyrazowa, krzyżówka, ekspozycja, rozmowa kierowana, analiza tekstu biblijnego, memoryzacja tekstu biblijnego, techniki multimedialne, autorefleksja, śpiew, techniki plastyczne. podaje definicję słowa: przypowieść, wylicza miejsca, na które padły ziarna, streszcza przypowieść o siewcy, porównuje Pana Jezusa do siewcy, ziarno do słowa Bożego, glebę do człowieka, planuje uważnie słuchać słowa Bożego i wprowadzać je w życie. Udział w śpiewie. Aktywność podczas zajęć. 25

26 Lp. TEMAT CELE KATECHETYCZNE TREŚCI 11. Pan Bóg mówi do Adama i Ewy Ukazanie Boga mówiącego do Adama i Ewy. Kształtowanie postawy przepraszania Boga za grzechy. Nieposłuszeństwo Adama i Ewy. Właściwa postawa odpowiadania na słowo Boże. 12. Abraham posłuszny Bogu Ukazanie Abrahama jako człowieka posłusznego Bogu. Kształtowanie postawy posłuszeństwa i zawierzenia Bogu. Posłuszeństwo Abrahama wobec woli Boga. Postawa posłuszeństwa i zawierzenia Bogu. 13. Mojżesz wzorem zaufania Ukazanie Mojżesza jako wzoru zaufania. Kształtowanie postawy zaufania Bogu. Mojżesz wzorem zaufania Bogu. Postawy zaufania względem Boga. 14. Samuel odpowiada na Boże wezwanie Ukazanie Samuela jako wzoru posłuszeństwa Bożemu wezwaniu. Kształtowanie postawy otwartości na słowo Boże. Samuela wzorem posłuszeństwa Bożemu wezwaniu. Postawa otwartości na słowo Boże. 15. Adwent czasem oczekiwania Ukazanie Adwentu jako okresu, w którym przygotowujemy się na przyjście Pana Jezusa. Kształtowanie postawy oczekiwania na Zbawiciela. Adwent czasem oczekiwania na przyjście Jezusa. Sens chrześcijańskiego przeżywania okresu Adwentu. 26

27 PROCEDURA OSIĄGNIĘCIA CELÓW Rozsypanka literowa, rozmowa kierowana, ekspozycja, śpiew, nadawanie tytułu ilustracji, techniki plastyczne, autorefleksja. Metoda słoneczko, rozmowa kierowana, analiza tekstu biblijnego, tekst luk, ekspozycja, autorefleksja, śpiew, techniki multimedialne. Opowiadanie, pogadanka, techniki multimedialne, ekspozycja, analiza tekstu biblijnego, niedokończone zdania, śpiew, autorefleksja. Pogadanka, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, analiza tekstu biblijnego, ekspozycja, memoryzacja tekstu biblijnego, autorefleksja. Śpiew, opowiadanie, analiza tekstu biblijnego, memoryzacja, rozsypanka literowa, ekspozycja, techniki plastyczne, autorefleksja, techniki multimedialne. EFEKTY podaje, że Bóg mówi do człowieka, identyfikuje grzech pierworodny z nieposłuszeństwem Adama i Ewy, objaśnia, na czym polegał grzech pierwszych ludzi, redaguje modlitwę przeproszenia Pana Boga za grzechy, ocenia swoje postępowanie wobec Boga, planuje modlitwę przeproszenia za grzechy. wymienia najważniejsze wydarzenia z życia Abrahama, wyjaśnia, na czym polegało posłuszeństwo Abrahama wobec Boga, charakteryzuje postawę Abrahama względem Boga, określa sposoby wyrażenia posłuszeństwa Panu Bogu, ocenia swoje posłuszeństwo wobec Boga. identyfikuje Mojżesza z wodzem narodu izraelskiego, wyjaśnia, jakie zadanie miał do spełnienia Mojżesz, określa, co oznacza imię Pana Boga, ocenia swoją postawę zaufania wobec Boga, przyjmuje postawę zaufania względem Boga. podaje okoliczności powołania Samuela, identyfikuje Samuela z człowiekiem słuchającym Boga, streszcza biblijny opis powołania Samuela, określa, w jaki sposób Bóg dziś przemawia do człowieka, uzasadnia potrzebę wsłuchiwania się w głos Boga. identyfikuje Adwent z czasem oczekiwania na Zbawiciela, podaje, kto jest wzorem oczekiwania na Zbawiciela, wyjaśnia znaczenie symboli adwentowych, określa, jak przygotować się w czasie Adwentu na przyjście Pana Jezusa, planuje postanowienia adwentowe. DIAGNOZOWANIE OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW Udział w śpiewie. omawiania prezentowanych ilustracji. Aktywność podczas zajęć. Autorefleksja. Aktywność podczas zajęć. Praca domowa. pogadanki. Udział w śpiewie. omawiania prezentowanych ilustracji. Praca domowa. Wypowiedzi dzieci. pogadanki. omawiania prezentowanych ilustracji. Praca domowa. Kontrola graficzna. Ćwiczenia praktyczne. Opiniowanie wypowiedzi uczniów. 27

28 Lp. TEMAT CELE KATECHETYCZNE TREŚCI 16. Jan Chrzciciel mówi w imieniu Boga Ukazanie osoby i posłannictwa Jana Chrzciciela. Kształtowanie właściwej postawy wobec Boga w codziennym życiu. Adwent czasem słuchania Boga, który mówi przez Jana Chrzciciela. Właściwa postawa wobec Boga w codziennym życiu. 17. Maryja wypełnia wolę Boga Ukazanie Maryi pełniącej wolę Boga. Kształtowanie postawy dawania świadectwa wiary poprzez niesienie pomocy innym. Maryja wzorem wypełniania woli Boga. Postawa dawania świadectwa wiary. III. Dziękujemy Dzięki, o Panie 18. Pan Bóg posyła swojego Syna na ziemię Ukazanie prawdy, że Bóg posłał swojego Syna na ziemię. Przygotowanie do chrześcijańskiego przeżycia świąt Bożego Narodzenia. Biblijny opis o narodzeniu Pana Jezusa w Betlejem. Okres Bożego Narodzenia czasem chrześcijańskiej radości i dziękczynienia za bliskość Boga. 19. Pan Jezus objawia się Mędrcom Ukazanie prawdy o objawieniu się Pana Jezusa Mędrcom. Przygotowanie do chrześcijańskiego przeżycia Uroczystości Objawienia Pańskiego. Biblijny opis pokłonu Trzech Mędrców. Religijny wymiar okresu Bożego Narodzenia. Postawa oddawania czci Bogu. 20. Dziękujemy Jezusowi Światłości świata Ukazanie prawdy, że Pan Jezus jest światłem dla każdego człowieka. Kształtowanie postawy wdzięczności Jezusowi, który prowadzi nas do nieba. Biblijny opis ofiarowania Jezusa w świątyni. Pan Jezus Światłość świata. Postawa wdzięczności ludziom i Bogu. 28

29 PROCEDURA OSIĄGNIĘCIA CELÓW Opowiadanie, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, analiza tekstu biblijnego, ekspozycja, rozsypanka wyrazowa, niedokończone zdania, autorefleksja, śpiew, techniki multimedialne. Pogadanka, recytacja, rozmowa kierowana, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, ekspozycja, analiza tekstu biblijnego, tekst luk, techniki plastyczne, scenka improwizowana, autorefleksja, śpiew, techniki multimedialne. EFEKTY podaje, kim był Jan Chrzciciel, objaśnia, co czynił Jan Chrzciciel, wyjaśnia, jak należy przygotować się do spotkania z Jezusem, ocenia swoją postawę wobec Boga w codziennym życiu. podaje, dokąd udała się Maryja po Zwiastowaniu, wyjaśnia, co znaczy pełnić wolę Boga, wybiera sposób pomocy bliźnim, ocenia swoją postawę wobec bliźnich, planuje nieść pomoc innym. DIAGNOZOWANIE OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW Aktywność podczas zajęć. Udział w śpiewie. Autorefleksja. rozmowy kierowanej. Udział w śpiewie. omawiania prezentowanych ilustracji. scenki improwizowanej. Krzyżówka, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, ekspozycja, analiza tekstu biblijnego, tekst luk, inscenizacja, techniki multimedialne, śpiew, rozmowa kierowana, niedokończone zdania, autorefleksja, techniki plastyczne. Śpiew, praca w grupach, rozmowa kierowana, opowiadanie, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, ekspozycja, analiza tekstu, tekst luk, techniki multimedialne, autorefleksja. Śpiew, opowiadanie, zabawa, pogadanka, ekspozycja, analiza tekstu biblijnego, rebus, pokaz, autorefleksja, techniki multimedialne. podaje miejsce narodzenia Pana Jezusa, streszcza wydarzenie narodzenia Pana Jezusa, określa miejsca spotykania się z Panem Jezusem, opowiada o tradycjach Bożego Narodzenia, wybiera sposoby okazywania miłości Panu Jezusowi, projektuje kartkę świąteczną, wyraża wdzięczność Bogu za Jezusa. nazywa,,gwiazdę betlejemską znakiem, który towarzyszył Trzem Mędrcom, w drodze do Jezusa, wymienia imiona Trzech Mędrców, wylicza dary złożone przez Mędrców Jezusowi, wyjaśnia znaczenie napisu na drzwiach K+ M+ B..., wybiera sposoby naśladowania Mędrców, planuje obecność na Mszy Świętej w Uroczystość Objawienia Pańskiego. podaje, że Jezus został ofiarowany w świątyni, wymienia, kto przywitał Jezusa w świątyni, wyjaśnia słowa Symeona:,,Jezus jest Światłością świata, opowiada o wydarzeniu ofiarowania Jezusa w świątyni, wskazuje na Jezusa jako Światło prowadzące do Ojca, przyjmuje postawę wdzięczności Jezusowi, który prowadzi nas do nieba. rozmowy kierowanej. Aktywność podczas zajęć. rozmowy kierowanej. Aktywność podczas zajęć. Udział w śpiewie. pogadanki. Aktywność podczas zajęć. 29

30 Lp. TEMAT CELE KATECHETYCZNE TREŚCI 21. Pan Jezus uczy nas miłości do Boga Ukazanie Pana Jezusa miłującego Ojca. Zachęcenie do okazywania miłości Bogu. Pan Jezus wzorem miłości i oddawania czci Bogu. Konieczność okazywania miłości Bogu. 22. Pan Jezus w Nazarecie uczy miłości do rodziców Ukazanie Jezusa jako wzoru miłości do rodziców. Kształtowanie postawy miłości wobec rodziców. Jezus w Nazarecie życie Najświętszej Rodziny. Pan Jezus wzorem miłości i postępowania wobec rodziców. 23. Pan Jezus jest umiłowanym Synem Bożym Ukazanie prawdy, że Jezus jest umiłowanym Synem Bożym. Wychowanie do wdzięczności Bogu za dar chrztu świętego. Biblijny opis chrztu Jezusa w Jordanie. Jezus umiłowanym Synem Bożym. Wdzięczność Bogu za chrzest. 24. Pan Jezus czyni cuda cud w Kanie Ukazanie dobroci i wszechmocy Pana Jezusa. Kształtowanie postawy wdzięczności wobec Pana Jezusa za otrzymywaną pomoc. Biblijny opis pierwszego cudu Pana Jezusa na weselu w Kanie. Wdzięczność Bogu za otrzymywaną pomoc. 25. Pan Jezus okazuje swoją moc cudowny połów ryb Ukazanie prawdy o wszechmocy Pana Jezusa i Jego obecności w naszym życiu. Kształtowanie postawy wdzięczności i zaufania Panu Jezusowi. Biblijny opis cudownego połowu ryb. Postawa wdzięczności i zaufania Panu Jezusowi. 30

31 PROCEDURA OSIĄGNIĘCIA CELÓW Śpiew, ekspozycja, pogadanka, analiza tekstu biblijnego, rozsypanka wyrazowa, metoda,,słoneczko, niedokończone zdanie, autorefleksja, tekst luk, techniki multimedialne. Śpiew, krzyżówka, ekspozycja, rozmowa kierowana, analiza tekstu biblijnego, rozsypanka wyrazowa, autorefleksja, techniki plastyczne. Ekspozycja, prezentacja multimedialna, rozmowa kierowana, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, analiza tekstu biblijnego, memoryzacja tekstu biblijnego, autorefleksja, tekst luk. Prezentacja multimedialna, pogadanka, opowiadanie tekstu biblijnego, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, ekspozycja, analiza tekstu biblijnego, memoryzacja tekstu biblijnego, rozsypanka wyrazowa, śpiew, techniki multimedialne, autorefleksja. Ekspozycja, rozmowa kierowana, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, odczytanie tekstu biblijnego z podziałem na role, ekspozycja, analiza tekstu biblijnego, memoryzacja, praca w grupach, autorefleksja, śpiew, techniki multimedialne. EFEKTY podaje, że Pan Jezus jest wzorem oddawania czci Bogu Ojcu, wyjaśnia, dlaczego Pan Jezus pozostał w świątyni, streszcza ewangeliczny opis pobytu Pana Jezusa w świątyni, wskazuje sposoby okazywania miłości względem Boga, dowodzi konieczności okazywania miłości Bogu, ocenia swoje postępowanie wobec Boga. podaje, że Pan Jezus jest wzorem postępowania wobec rodziców, wyjaśnia, na czym polegało posłuszeństwo Jezusa wobec Maryi i Józefa, wybiera sposoby okazywania miłości względem rodziców, analizuje swoje postępowanie wobec rodziców, planuje modlitwę w intencji rodziców. podaje słowa, które usłyszeli ludzie podczas chrztu Jezusa w Jordanie, wymienia, kto objawił się w czasie chrztu Jezusa, wyjaśnia, jak możemy okazywać wdzięczność Bogu za dar chrztu świętego, opowiada wydarzenie chrztu Jezusa, określa, od jakiego momentu zamieszkuje w człowieku Trójca Święta, redaguje modlitwę dziękczynną za dar chrztu świętego. podaje, że Pan Jezus na weselu w Kanie uczynił pierwszy cud i objawił swoją moc, objaśnia, czym jest cud, opowiada o cudzie Jezusa na weselu w Kanie, wskazuje, w jaki sposób Pan Jezus pomaga ludziom w codziennym życiu, proponuje przykłady okazania wdzięczności Panu Jezusowi za Jego pomoc. podaje, że Pan Jezus wszystko może uczynić, objaśnia, co Pan Jezus okazał przez cudowny połów ryb, opowiada o cudownym połowie ryb, określa czyny, które pozwalają iść za Jezusem, przyjmuje postawę wdzięczności i zaufania Panu Jezusowi obecnemu w naszym życiu. DIAGNOZOWANIE OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW Udział w śpiewie. pogadanki. Aktywność podczas zajęć. Kontrola graficzna. Praca domowa. Obserwacja dzieci przy pracy. rozmowy kierowanej. Aktywność podczas zajęć. Autorefleksja. pogadanki. Aktywność podczas zajęć. rozmowy kierowanej. Udział w śpiewie. odczytania tekstu biblijnego z podziałem na role. 31

32 Lp. TEMAT CELE KATECHETYCZNE TREŚCI 26. Pan Jezus uzdrawia chorych Ukazanie prawdy, że Pan Jezus, uzdrawiając chorych, okazywał ludziom miłość. Wychowanie do okazywania pomocy chorym. Uzdrowienie i pomoc potrzebującym wyraz miłości Jezusa do ludzi. 27. Uczynki miłości wyrazem wdzięczności wobec ludzi i Boga Zapoznanie z prawdą, że uczynki miłości wyrażają wdzięczność wobec ludzi i Boga. Kształtowanie postawy miłości bliźniego na wzór Jezusa. Uczynki miłości wyraz wdzięczności wobec ludzi i Boga. Postawa miłości bliźniego na wzór Jezusa. 28. Niedziela dniem dziękczynienia za miłość Boga Ukazanie prawdy, że niedziela jest dniem dziękczynienia Bogu za miłość. Kształtowanie postawy wdzięczności Bogu za dar niedzieli. Niedziela Dzień Pański. Udział w Eucharystii wyraz naszej wdzięczności wobec ludzi i Boga. 29. Wielki Post wezwaniem do nawrócenia IV. Grzeszymy i powracamy Przyjmij mnie, Panie Uświadomienie, że Wielki Post jest czasem nawrócenia i pokuty. Wychowanie do dobrego przeżycia Wielkiego Postu. Wielki Post szczególnym czasem przypominającym o pokucie, nawróceniu i poprawie życia. Podstawowe gesty, znaki i symbole liturgiczne związane z Wielkim Postem. 30. Uczestnicząc w Drodze Krzyżowej, przepraszamy za grzechy Ukazanie prawdy, że uczestnicząc w Drodze Krzyżowej, przepraszamy Pana Jezusa za grzechy. Kształtowanie postawy przepraszania i przebaczania innym. Warunki niezbędne do uzyskania przebaczenia przyniesionego ludziom przez Jezusa. 32

33 PROCEDURA OSIĄGNIĘCIA CELÓW Pokaz, rozmowa kierowana, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, ekspozycja, analiza tekstu biblijnego, rzeźba, śpiew, techniki multimedialne, techniki plastyczne, autorefleksja. Rozmowa kierowana, ekspozycja, opowiadanie, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, memoryzacja, analiza tekstu biblijnego, tekst luk, krzyżówka, autorefleksja, recytacja, śpiew, techniki multimedialne. Rozmowa kierowana, metoda piramida priorytetów, ekspozycja, memoryzacja, analiza tekstu biblijnego, tekst luk, opowiadanie, autorefleksja, śpiew, techniki multimedialne. EFEKTY podaje, że Pan Jezus uzdrawiał chorych, wyjaśnia, dlaczego Pan Jezus uzdrawiał chorych, opowiada o uzdrowieniu niewidomego nad sadzawką, wskazuje różne formy okazywania pomocy chorym, redaguje modlitwę w intencji chorych. podaje przykłady dobrego postępowania, wyjaśnia treść przykazania miłości, określa, jak naśladować Pana Jezusa, wskazuje sposoby wypełniania przykazania miłości w codziennym życiu, przyjmuje postawę miłości bliźniego na wzór Jezusa. nazywa niedzielę Dniem Pańskim, podaje, że Bóg Stwórca dał człowiekowi niedzielę jako czas odpoczynku, wyjaśnia, czym jest niedziela, wskazuje na uwielbienie Boga przez uczestnictwo w niedzielnej Mszy Świętej, wybiera sposób dziękowania Bogu za Eucharystię i niedzielę, przyjmuje postawę wdzięczności Bogu za dar Eucharystii i niedzielę. DIAGNOZOWANIE OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW Praca z tekstem. rozmowy kierowanej. Udział w śpiewie. omawiania prezentowanych ilustracji. rzeźby. Udział w śpiewie. rozmowy kierowanej. Aktywność podczas zajęć. rozmowy kierowanej. Udział w śpiewie. metody piramidy. Rozsypanka wyrazowa, rozmowa kierowana, ekspozycja, analiza tekstu biblijnego, tekst luk, techniki plastyczne, autorefleksja, śpiew. Rozmowa kierowana, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, ekspozycja, analiza tekstu, autorefleksja, recytacja, śpiew. podaje, jakim czasem jest Wielki Post, wymienia symbole charakteryzujące Wielki Post, wyjaśnia, na czym polega nawrócenie, wskazuje nabożeństwa odprawiane w okresie Wielkiego Postu, podejmuje osobiste postanowienia wielkopostne. podaje, że śmierć Pana Jezusa na krzyżu jest wyrazem miłości do ludzi, wymienia stacje Drogi Krzyżowej, objaśnia, na czym polega nabożeństwo Drogi Krzyżowej, wskazuje na potrzebę przepraszania i przebaczania innym za wyrządzone krzywdy. rozmowy kierowanej. Kontrola graficzna. w czasie pracy. rozmowy kierowanej. Udział w śpiewie. omawiania prezentowanych ilustracji. Autorefleksja. 33

34 Lp. TEMAT CELE KATECHETYCZNE TREŚCI 31. Pan Jezus uczy o modlitwie, poście i jałmużnie Przedstawienie nauki Pana Jezusa o modlitwie, poście i jałmużnie. Zachęcenie do czynienia najważniejszych dobrych uczynków. Jałmużna, modlitwa i post jako postawy pokutne. Miłosierny i przebaczający Bóg czeka na nasze nawrócenie, pokutę i przemianę życia Bóg nas kocha przypowieść o miłosiernym Ojcu Grzech oddala nas od Boga grzechy główne Ukazanie Boga jako miłosiernego Ojca. Kształtowanie postawy przepraszania za popełnione grzechy. Ukazanie grzechu jako utraty przyjaźni człowieka z Bogiem. Kształtowanie postawy wdzięczności Bogu za dar odpuszczania grzechów. Nauczanie Pana Jezusa o Bożym przebaczeniu: przypowieść Jezusa o miłosiernym Ojcu. Znaki czynione przez Pana Jezusa wyjaśniające Boże miłosierdzie. Grzechy główne. Warunki otrzymania od Pana Boga przebaczenia. Skutki otrzymanego od Pana Boga przebaczenia. 34. W sakramencie pokuty wracamy do Boga warunki sakramentu pokuty Ukazanie sakramentu pokuty jako drogi powrotu do Boga. Kształtowanie postawy przepraszania Pana Boga za grzechy. Warunki sakramentu pokuty. Sakrament pokuty i pojednania znak Bożego przebaczenia pozostawiony przez Pana Jezusa Jego przyjaciołom. 35. Niedziela Palmowa pamiątką przybycia Jezusa do Jerozolimy Ukazanie Niedzieli Palmowej jako pamiątki wjazdu Jezusa do Jerozolimy. Kształtowanie postawy uwielbienia Jezusa. Biblijny opis uroczystego wjazdy Pana Jezusa do Jerozolimy. Postawa czci i uwielbienia Jezusa. 34

35 PROCEDURA OSIĄGNIĘCIA CELÓW Ekspozycja, łamigłówka, pogadanka, odczytanie tekstu biblijnego, analiza tekstu biblijnego, tekst luk, rozmowa kierowana, autorefleksja, śpiew. Techniki multimedialne, rozmowa kierowana, analiza tekstu biblijnego, ekspozycja, pantomima, labirynt, tekst luk, autorefleksja, śpiew, techniki plastyczne. Opowiadanie, pogadanka, odczytanie tekstu biblijnego, analiza tekstu biblijnego, tekst luk, rozmowa kierowana, autorefleksja, śpiew, techniki multimedialne. Opowiadanie, rozmowa kierowana, uroczyste odczytanie tekstu biblijnego, analiza tekstu biblijnego, memoryzacja tekstu biblijnego, rozsypanka literowa, ekspozycja, autorefleksja. Rozmowa kierowana, analiza tekstu biblijnego, ekspozycja, tekst luk, techniki multimedialne, opowiadanie, rozsypanka literowa, inscenizacja, labirynt, niedokończone zdania, autorefleksja, śpiew. EFEKTY wymienia najważniejsze dobre uczynki, streszcza naukę Pana Jezusa o modlitwie, poście i jałmużnie, charakteryzuje właściwą postawę człowieka na modlitwie, okazującego pomoc i poszczącego, planuje realizować wskazania Pana Jezusa w swoim życiu. nazywa Boga miłosiernym Ojcem, streszcza przypowieść o miłosiernym Ojcu, wyjaśnia, dlaczego Boga nazywamy miłosiernym Ojcem, wskazuje na konieczność przepraszania za popełnione grzechy, przeprasza Boga za grzechy. podaje, czym jest grzech, wymienia grzechy główne, wyjaśnia, jakie są warunki otrzymania od Pana Boga przebaczenia, wybiera sposób przeproszenia Boga za grzechy, ocenia swoje postępowanie względem Boga i bliźnich. podaje, w jakim sakramencie Pan Jezus przebacza nam grzechy, wymienia warunki sakramentu pokuty, wyjaśnia, kiedy Pan Bóg przebacza nam grzechy, opowiada przypowieść o faryzeuszu i celniku, ocenia swoje postępowanie wobec Boga i ludzi, przeprasza Pana Boga za grzechy. identyfikuje Niedzielę Palmową z biblijnym wydarzeniem uroczystego wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy, wyjaśnia, co to jest procesja, objaśnia, dlaczego chrześcijanie uczestniczą w procesji Niedzieli Męki Pańskiej, uzasadnia określenie Niedziela Palmowa, rysuje palmę wielkanocną, planuje udział we Mszy Świętej i procesji w Niedzielę Palmową. DIAGNOZOWANIE OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW Autorefleksja. Praca z tekstem. rozmowy kierowanej. Udział w śpiewie. pantomimy. Autorefleksja. rozmowy kierowanej. Autorefleksja. rozmowy kierowanej. Udział w śpiewie. inscenizacji. 35