Szkoła lub placówka wspomaga rozwój uczniów, z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji.

Transkrypt

1 RAPORT Z EWALUACJI WEWNĘTRZNEJ SEMESTR II Data sporządzenia raportu: czerwiec 2014 Szkoła lub placówka wspomaga rozwój uczniów, z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji. I. Szkoła zna sytuację społeczną każdego ucznia. Szkoła rozpoznaje możliwości i potrzeby uczniów Zebranie informacji czy w szkole podejmowane są działania wspomagające rozwój uczniów. Analizowanie informacji o efektach działalności szkoły. Sformułowanie wniosków służących podniesieniu jakości jej pracy. 1. Znacząca większość ankietowanych (ok. ¾) rodziców twierdzi, że nauczyciele rozmawiają z nimi o potrzebach i/lub możliwościach ich dzieci przynajmniej kilka razy w roku. 19% rodziców uważa, że nauczyciele omawiają je z nimi przynajmniej jeden raz w roku. Jedynie 4% rodziców uważa, że nauczyciele robią to rzadziej niż raz w roku, a tylko 1% twierdzi, że nauczyciele nigdy nie rozmawiają z nimi o potrzebach i możliwościach ich dzieci. Nie wiemy jednak, czy są to rodzice regularnie uczęszczający na zebrania z wychowawcą i konsultacje z nauczycielami. 2. Na pytanie, czy szkoła wspomaga rozwój ich dziecka, większość ankietowanych udzieliła satysfakcjonujących odpowiedzi. Połowa ankietowanych rodziców uznała, że tak. Mniej zdecydowanych, czyli 44% uznało, że szkoła raczej wspomaga rozwój ich dzieci. Znacząca mniejszość wybrała odpowiedzi negatywne. 6% ankietowanych uważa, że wspomaganie rozwoju dziecka raczej nie ma miejsca w naszej szkole, a żaden z ankietowanych rodziców nie uznał, że szkoła nie wspomaga rozwoju ich dziecka. 3. Odpowiedzi na pytanie dotyczące indywidualnego traktowania dzieci w szkole są bardzo zróżnicowane. Największa liczba ankietowanych, czyli 30% uznała, że ich dzieci są traktowane indywidualnie. Mniej przekonanych, którzy uważają, że raczej ma to miejsce, jest 28%. Podobna liczba rodziców, bo 29%, uznała, że do ich dzieci raczej nie podchodzi się indywidualnie. 13% ankietowanych twierdzi, że ich dzieci nie są traktowane w szkole w sposób indywidualny. Zróżnicowanie wyników może świadczyć o tym, że rodzice nie są świadomi, kiedy dokładnie i w przypadku którego dziecka jest prowadzona indywidualizacja, gdyż często nie wiedzą o tym same dzieci. Nauczyciele zwykle starają się przeprowadzać indywidualizację pracy dyskretnie, aby nie podkreślać ani słabości, ani wyższości w opanowaniu materiału żadnego z uczniów %, czyli prawie połowa ankietowanych uważa, że szkoła stwarza warunki do wyrównywania braków i zaległości. 38% twierdzi, że szkoła raczej stwarza taką możliwość. Mniejsza liczba ankietowanych wybrała odpowiedzi negatywne. 10% z nich uważa, że szkoła raczej nie stwarza warunków do wyrównywania braków i zaległości, natomiast tylko 4% zdecydowanie uznało, że szkoła nie stwarza takowej możliwości.

2 5.70% nauczycieli twierdzi, że kilka razy w roku rozmawia z rodzicami uczniów na temat możliwości i/lub potrzeb ich dzieci. 30% uważa, że robi to przynajmniej raz w roku. Żaden z nauczycieli nie twierdzi, że rozmawia z rodzicami na ten temat rzadziej niż raz w roku albo nigdy. 6. Na pytanie, czy szkoła wspomaga rozwój uczniów, 80% nauczycieli odpowiedziało, że tak, natomiast 20% wybrało odpowiedź raczej tak. Żaden nauczyciel nie twierdzi, że szkoła nie wspomaga rozwoju uczniów. 7. Większość ankietowanych uznała, że szkoła wspomaga rozwój uczniów z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji. Tylko 20% jest mniej zdecydowanych i twierdzi, że raczej tak. 8. Pytanie bada sposoby, jakich używają nauczyciele, aby rozpoznać potrzeby rozwojowe swoich uczniów. Ankietowani mogli wybrać kilka odpowiedzi. Wszyscy nauczyciele twierdzą, że uzyskują te informacje podczas rozmów z rodzicami, 90% sugeruje się obserwacją uczniów, 40% dowiaduje się o nich od rodziców, a tylko 20% przeprowadza stosowne ankiety. Wyniki pokazują, że niektórzy nauczyciele używają tylko kilku dostępnych sposobów na poznanie potrzeb rozwojowych swoich uczniów % ankietowanych nauczycieli uważa, że dokłada starań, aby poznać sytuację społeczną swoich uczniów. 30% natomiast wykazuje mniej zdecydowania i twierdzi, że raczej dokłada starań w tym celu. 11. Pytanie bada sposoby, jakich używają nauczyciele, aby rozpoznać sytuację społeczną danego ucznia. Ankietowani mogli wybrać kilka odpowiedzi. Większość nauczycieli, bo 90%, rozpoznaje tę sytuację na podstawie obserwacji. Mniej, czyli 80%, dowiaduje się od niej od rodziców, a 60% podczas rozmów z uczniami. Żaden nauczyciel nie używa innych sposobów na zbadanie sytuacji społecznej danego ucznia. 12. Pedagog szkolny bardzo często rozmawia z rodzicami o możliwościach psychofizycznych i/lub potrzebach rozwojowych ich dzieci. 13. W szkole rozpoznaje się możliwości psychofizyczne i potrzeby rozwojowe każdego ucznia. 14. W szkole rozpoznaje się sytuację społeczną każdego ucznia. 15. Szkoła rozpoznaje sytuację społeczną uczniów poprzez rozmowy z rodzicami i uczniami, poprzez obserwację oraz prosząc o wypełnienie kwestionariuszy czy przeprowadzając wywiady. 16. Szkoła współpracuje z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi i innymi podmiotami świadczącymi poradnictwo i pomoc uczniom. Zalecenia: 1. Należy mobilizować rodziców do uczęszczania na zebrania z wychowawcami oraz konsultacje z nauczycielami, co stwarza im szansę na indywidualną rozmowę dotyczącą możliwości i/lub potrzeb ich dzieci.

3 2. Szkoła wspomaga rozwój dzieci w sferze dydaktycznej, artystycznej, czy socjalnej, co jest dostrzegane przez rodziców - należy utrzymać obecny poziom zaangażowania uczniów oraz nauczycieli w przedsięwzięcia mające pozytywny wpływ na ich rozwój (osiągnięcia dydaktyczne, konkursy, zawody sportowe, imprezy szkolne, przedstawienia itp.). 3. Podczas rozmów z rodzicami, w przypadku których dzieci jest regularnie prowadzona indywidualizacja pracy, należy przedkładać segregatory indywidualizacji i prezentować indywidualne prace i osiągnięcia owych uczniów, po to, aby podnieść świadomość rodziców dotyczącą charakteru pracy ich dzieci. 4. Szkoła powinna stwarzać warunki do wyrównywania braków i zaległości poprzez prowadzenie indywidualizacji nauczania oraz prowadzenie dodatkowych zajęć wyrównujących szanse uczniów. 5. Aby zapewnić uczniom jak najlepsze warunki rozwoju, wszyscy nauczyciele powinni kilka razy w roku rozmawiać z rodzicami o możliwościach i potrzebach ich dzieci, czy to podczas zebrań, konsultacji, czy indywidualnych spotkań; należy mobilizować rodziców do uczęszczania na zebrania z wychowawcami oraz konsultacje z nauczycielami, co stwarza szansę na indywidualną rozmowę dotycząca możliwości i/lub potrzeb uczniów. 6. Uświadamianie rodziców, że staranna współpraca pomiędzy nimi a szkołą daje pozytywne efekty we wspomaganiu rozwoju dzieci. 7. Nauczyciele powinni starannie wspomagać rozwój dzieci w sferze dydaktycznej, artystycznej, czy socjalnej, poprzez angażowanie ich w konkursy, zawody sportowe, imprezy szkolne, przedstawienia itp., ale również korzystać z sugestii rodziców, dotyczących na przykład zainteresowań, hobby czy talentów ich dzieci. 8. Należy planować rozwój uczniów z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji. 9. Nauczyciele powinni korzystać ze wszystkich dostępnych sposobów na poznanie potrzeb rozwojowych swoich uczniów, tj. na podstawie obserwacji, podczas rozmów z uczniami, przeprowadzając stosowne ankiety, dowiadując się o nich od rodziców, lub jeszcze innych, przynoszących pozytywne rezultaty. 10. Wszyscy nauczyciele powinni dokładać starań, aby poznać sytuację społeczną swoich uczniów. 11. Nauczyciele powinni rozpoznawać sytuację społeczną swoich uczniów używając wszystkich dostępnych sposobów, tj. na podstawie obserwacji, podczas rozmów z uczniami, dowiadując się o niej od rodziców, lub jeszcze innych, przynoszących pozytywne rezultaty. 12. Pedagog szkolny powinien utrzymać wysoką częstotliwość przeprowadzania rozmów z rodzicami dotyczących możliwości psychofizycznych i/lub potrzeb rozwojowych ich dzieci. 13. Należy rozpoznawać możliwości psychofizyczne i potrzeby rozwojowe każdego ucznia; 14. Należy rozpoznawać sytuację społeczną każdego ucznia. 15. Szkoła powinna rozpoznawać sytuację społeczną uczniów używając wielorakich sposobów, tj. poprzez rozmowy z rodzicami i uczniami, poprzez obserwację oraz prosząc o wypełnienie kwestionariuszy czy przeprowadzając wywiady. 16. Szkoła powinna współpracować z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi i innymi podmiotami świadczącymi poradnictwo i pomoc uczniom. II. Organizowane są przez szkołę zajęcia rozwijające uzdolnienia i zainteresowania uczniów.

4 Czy w szkole są organizowane zajęcia rozwijające uzdolnienia i zainteresowania uczniów? W jaki sposób tworzona jest oferta szkoły/które oczekiwania uczniów uwzględnia szkoła? W jaki sposób i kiedy /jak często/ szkoła bada oczekiwania uczniów? Jakie formy pomocy organizuje szkoła w pracy z uczniem zdolnym? 1. Szkoła rozwija i wspiera uczniów uzdolnionych dając im możliwość uczestnictwa w szeregu zajęć dodatkowych. 2. Oferta szkoły w tym zakresie jest różnorodna, nie zawsze jednak uwzględnia preferencje uczniów. 3. Wszyscy ankietowani widzieli jakąś motywację swojego uczestnictwa w zajęciach pozalekcyjnych. 4. Uczniowie chętnie prezentują swoje zdolności i umiejętności w szkole i poza nią. 5. Liczna grupa ankietowanych uczniów uczestniczy w zajęciach pozalekcyjnych różnego rodzaju. 6. Szkoła rozwija i wspiera uczniów uzdolnionych dając im możliwość uczestnictwa w szeregu zajęć dodatkowych. 7. Większość nauczycieli zna uzdolnienia swoich uczniów, właściwie ich diagnozuje oraz umiejętnie motywuje do uczestnictwa w zajęciach pozalekcyjnych. 8. Nauczyciele podejmują różne inicjatywy prowadzenia zajęć z uczniami uzdolnionymi oraz wykonują różne zadania w tym zakresie. 9. Zajęcia pozalekcyjne rozwijają zainteresowania i zdolności uczniów. Zalecenia: 1. Planując zajęcia na przyszły rok szkolny, należy uwzględnić preferencje uczniów, co umożliwi uaktualnienie bieżącej oferty szkoły dotyczącej organizacji zajęć pozalekcyjnych. 2. Odpowiednio zmotywować i zdopingować uczniów do udziału w zajęciach pozalekcyjnych. 3. Bardziej eksponować i prezentować osiągnięcia uczniów w konkursach pozaszkolnych. 4. Podejmować działania, które wpłyną na zwiększenie frekwencji na zajęciach dodatkowych (urozmaicenie tematyki, metod pracy, itp.) 5. Na zebraniach i w rozmowach indywidualnych z rodzicami szczegółowo przedstawiać swoje opinie na temat zaobserwowanych uzdolnień i predyspozycji uczniów oraz metod możliwości ich rozwoju. 6. Dopasować prowadzenie zajęć pozalekcyjnych do tygodniowego rozkładu zajęć uczniów i ich preferencji. 7. Nauczyciele powinni kontynuować współpracę w zakresie ustalania terminów zajęć, aby umożliwić jak największej liczbie uczniów uczestniczenie w nich.

5 III. Szkoła organizuje warunki do wyrównywania braków zaległości w nauce. Prowadzone są zajęcia specjalistyczne. Zebranie informacji czy w szkole są działania wspomagające rozwój uczniów. Analizowanie informacji o efektach działalności szkoły. Sformułowanie wniosków służących podniesieniu jakości jej pracy. Pytania kluczowe: Jakie formy pomocy organizuje szkoła w przypadku specyficznych trudności w nauce? Czy szkoła zapewnia zajęcia specjalistyczne? Czy szkoła posiada bazę specjalistycznych pomocy dydaktycznych? 1. W szkole oferowana jest pomoc pedagoga szkolnego. 2. Prowadzone są zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze mające na celu wyrównanie braków edukacyjnych. 3. Uczniowie biorą udział w zajęciach pozalekcyjnych, ponieważ pozwalają one przezwyciężyć trudności w nauce. 4. Dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych organizowane są indywidualne zajęcia rewalidacyjne, logopedyczne, terapeutyczne w zależności od potrzeb, możliwości i zaleceń PPP. Zalecenia: 1. Praca z uczniem słabym na zajęciach dodatkowych przynosi oczekiwane efekty, dlatego należy kontynuować podjęte działania, tzn. prowadzenie dodatkowych zajęć wyrównawczych. IV. Monitorowane są osiągnięcia i postępy uczniów, systematycznie nauczyciele kontaktują się z rodzicami. Pytania kluczowe: Czy w szkole prowadzona jest systematycznie analiza osiągnięć i postępów uczniów? Czy wszyscy dokonują takiej analizy? W jaki sposób informacje o osiągnięciach/postępach uczniów są przekazywane rodzicom?

6 1. Wszyscy nauczyciele diagnozują i analizują osiągnięcia uczniów, uwzględniając ich możliwości rozwojowe, tj. prowadzą na zajęciach edukacyjnych bieżącą obserwację uczniów, sprawdzają poziom opanowania wiadomości i umiejętności w kontekście indywidualnych możliwości uczniów poprzez odpowiedzi ustne, kartkówki, sprawdziany zaplanowane w rocznych rozkładach materiału nauczania, sprawdziany zewnętrzne. 2. Osiągnięcia uczniów objętych pomocą psychologiczno- pedagogiczną są oceniane i analizowane zgodnie z obowiązującymi w szkole procedurami udzielania pomocy psychologiczno- pedagogicznej. 3. Rodzice są systematycznie informowani o osiągnięciach uczniów w kontekście ich indywidualnych możliwości (wpisy ocen do zeszytów przedmiotowych, pisemne komentarze nauczycieli do ocen, w razie potrzeby bieżące kontakty nauczycieli i wychowawców z rodzicami służące przekazaniu informacji o ocenach- rozmowy telefoniczne, umówione spotkania w szkole lub w domu rodzinnym ucznia, informacje wychowawców o ocenach podczas zebrań z rodzicami). 4. Rodzice otrzymują pisemne informacje o grożących dzieciom ocenach niedostatecznych w terminie zgodnym z WSO. 5. Nauczyciele systematycznie diagnozują możliwości edukacyjne swoich uczniów. W ten sposób pozyskują informację, jak mają pracować, jakie zmiany należy jeszcze wprowadzić, jak motywować uczniów, jakie trudności mają uczniowie, w jakich obszarach edukacyjnych potrzebują wsparcia, coudało się osiągnąć. 6. Szkoła prowadzi motywujący system oceniania. 7. Informacje uzyskane od nauczycieli, wskazują, że szkole prowadzona jest systematycznie analiza osiągnięć i postępów uczniów. Następnie omawiane są na radzie pedagogicznej i przekazywane uczniom oraz rodzicom. Nauczyciele wymieniają następujące metody analizy wyników sprawdzianu/egzaminów: 8. Analiza jakościowa dotyczy zestawienia wyników poszczególnych uczniów w klasie w odniesieniu do ich frekwencji na zajęciach obowiązkowych oraz dydaktycznowyrównawczych, dokonuje się analizy pod kątem, które zagadnienia egzaminacyjne sprawiły naszym uczniom trudności, co one sprawdzały, posiadania jakich wiadomości i umiejętności wymagały, na czym polegała trudność związana z wykonaniem tego zadania. Ponadto dokonywana jest analiza porównawcza z wynikami z poprzednich lat oraz wynikami poszczególnych uczniów w danej klasie, wyniki porównywane są także z ocenami uzyskanymi przez uczniów. Analizie ilościowej poddawane są następujące dane: zdawalność, liczba uczniów zdających, średni wynik procentowy, zestawienie zdających, poziom sprawdzianu/egzaminów, porównanie wyników z poszczególnych składowych części matematyczno-przyrodniczej i humanistycznej, porównanie średnich wyników na poziomie okręgu, województwa, kraju, porównanie wyników w kontekście osiągnięć uczniów w kolejnych latach. 9. Kolejne etapy analizy wyników w szkole to: analiza i omówienie wyników sprawdzianu/egzaminów z uwzględnieniem poszczególnych umiejętności, wyciągnięcie i sformułowanie wniosków, przygotowanie zadań/programów naprawczych,

7 prezentacja zadań doskonaląco-naprawczych radzie pedagogicznej oraz uczniom i ich rodzicom, wdrażanie i realizacja zadań doskonaląco-naprawczych. V Nauczyciele stosują indywidualizowanie pracy na lekcji. Czy nauczyciele korzystają z posiadanej bazy dydaktycznej? Czy dyrektor dba o poszerzanie bazy dydaktycznej? Na czym polega indywidualizacja procesu edukacyjnego? Czy nauczyciele uwzględniają opinie PPP? W jaki sposób współpraca z poradnią wpływa na zindywidualizowaną pracę z uczniem? I. W szkole realizuje się podstawę programową z uwzględnieniem osiągnięć uczniów z poprzedniego etapu edukacyjnego. Podstawa programowa jest realizowana z wykorzystaniem zalecanych warunków i sposobów jej realizacji. W szkole monitoruje się i analizuje osiągnięcia każdego ucznia, z uwzględnieniem jego możliwości rozwojowych, formułuje się i wdraża wnioski z tych analiz. W szkole rozpoznaje się możliwości psychofizyczne i potrzeby rozwojowe, sposoby uczenia się oraz sytuację społeczną każdego ucznia. Zajęcia rozwijające zainteresowania i uzdolnienia, zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze i specjalistyczne organizowane dla uczniów wymagających szczególnego wsparcia w rozwoju lub pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz zajęcia rewalidacyjne dla uczniów niepełnosprawnych są odpowiednie do rozpoznanych potrzeb każdego ucznia. Nauczyciele prowadzą segregatory dot. indywidualizacji w pracy z uczniami. W segregatorach znajdują się karty pracy uczniów uzdolnionych oraz mających problemy z nauką. Dodatkowo nauczyciele na bieżąco zapoznają się z opiniami Porad. Psych. Pedagogicznej. II. Szkoła współpracuje z Poradnią Psychologiczno Pedagogiczną. Uczniowie kierowani są na badania psychologiczno pedagogiczne. Dwa razy doszło w szkole do spotkania z pracownikami Porad. Psych. Pedagogicznej w sprawie naszych uczniów. Pracownicy poradni przeprowadzili również prelekcję dla rodziców na temat: Zrozumieć dziecko. Stymulowanie prawidłowego rozwoju dziecka oraz warsztatów dla uczniów klasy IV i V na temat bezpiecznego korzystania z Internetu. W planowaniu procesu dydaktycznego nauczyciele korzystają z posiadanej przez szkołę bazy dydaktycznej. Baza ta jest sukcesywnie rozbudowywana zgodnie z zapotrzebowaniem nauczycieli oraz posiadanych przez szkołę środków finansowych. Uczniowie szkoły twierdzą, że w szkole potrzebne są zajęcia dodatkowe, oraz, że szkoła daje im możliwość rozwijania zainteresowań. Najczęściej uczniowie uczestniczą w: kołach przedmiotowych, zajęciach wyrównawczych, zajęciach sportowych, zajęciach świetlicowych. Uczniowie uczestniczą w ww. zajęciach, ponieważ: III. IV.

8 pomagają w przezwyciężeniu trudności, poszerzają wiedzę, rozwijają zainteresowania, wpływają na rozwój fizyczny, sposób na spędzenie czasu, rodzice każą. Uczniowie, którzy maja trudności w nauce twierdzą, że nie osiągają w szkole sukcesów. Sukcesy zawdzięczają sobie a nie szkole w przypadku konkursu recytatorskiego. Uczniowie nie dostrzegają przyczyn niepowodzeń szkolnych w sobie. Jakie metody stosowane przez nauczycieli najbardziej motywują uczniów- porównanie uczeń- nauczyciel? W jaki sposób uczniowie wpływają na organizowanie przez nauczycieli działań dydaktycznych, pracy w ramach zajęć dodatkowych i zespołów? W jakich przedsięwzięciach uczestniczą uczniowie? W jakich konkursach, zawodach sportowych biorą udział uczniowie? W jaki sposób nauczyciel wspomagają ucznia w przygotowaniu się do w/w przedsięwzięć? Wnioski i zalecenia: - motywować do pracy uczniów mających problemy w nauce, - wspomagać rozwój uczniów, z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji, - angażować uczniów do realizacji różnych przedsięwzięć, - umożliwić uczniom rozwijanie swoich zainteresowań i talentów, - pomagać uczniom w uzyskaniu sukcesów edukacyjnych na miarę swoich możliwości, - wdrażać uczniów do samodzielnej pracy oraz do podejmowania własnych inicjatyw, - motywować uczniów do współpracy w grupie, w społeczeństwie. VII Szkoła przeciwdziała specyficznym dla grup młodzieżowych formom wykluczenia ze względu na status społeczny i ekonomiczny. W jaki sposób szkoła przeciwdziała specyficznym dla grup młodzieżowych formom wykluczenia ze względu na status społeczny i ekonomiczny? Szkoła przeciwdziała specyficznym dla grup młodzieżowych formom wykluczenia społecznego poprzez :

9 - rozmowy wychowawców, pedagoga z uczniami i ich rodzicami, - zabawy integrujące, - omawianie tematyki zachowań w rożnych sytuacjach na godzinach wychowawczych, zebraniach z rodzicami, posiedzeniach rad pedagogicznych, - odgrywanie scenek dramowych, pogadanki, - zajęcia profilaktyczne, - warsztaty dla uczniów, - diagnozowanie sytuacji wychowawczej w klasach, - organizowanie pomocy (refundacja biletów paczki żywnościowe, przybory szkolne, odzież itp.), - angażowanie uczniów w pomoc, Zalecenia: - w dalszym ciągu nauczyciele mają zwracać szczególną uwagę na zachowanie uczniów, - kontynuować należy cały czas podjęte działania, - wskazywać właściwe rozwiązania.