Letnie Kino Plenerowe zapraszają WOK i Zamek Książ

Transkrypt

1

2 Kalendarium IV Międzynarodowy Festiwal Kameralistyki Ensemble im. Księżnej Daisy sierpnia Zamek Książ str. 3 Letnie Kino Plenerowe zapraszają WOK i Zamek Książ str. 21 Sudeckie Lato Muzyczne Czarodziejski flet Letnia serenada Turniej tenorów Str. 9 Obraz nie ręką ludzką malowany Wystawa ikon J. Nowosielskiego i archetypy Ałtyn Gasyr Wystawa artystów z Kazachstanu BWA Zamek Książ BWA Zamek Książ str. 6 str. 7 Teatr Lalki i Aktora Wycieczki z WKW sierpień str. 8 Piękne, malownicze, urzekające pałace i dwory powiatu wałbrzyskiego i kłodzkiego w fotografii Str. 10 lipiec str. 19 Galeria pod Atlantami Str. 19 Kopuły Rosji Wystawa fotograficzna obiektów sakralnych Rosji Zamek Książ str. 9

3 Witam Państwa u progu wakacyjnych miesięcy, w czasie kiedy jesteśmy szczególnie chętni do bywania na przeróżnych imprezach, spacerach i wycieczkach. Jestem przekonana, że WIK stanie się w tej materii dobrym przewodnikiem. Właściwie każda niemal jego strona, to inna propozycja miłego i satysfakcjonujące spędzenia wolnych chwil. Myślę, że nawet informacje o zdarzeniach minionych mogą stanowić inspirację dla indywidualnych pomysłów i działań. W lipcu i sierpniu będzie się działo bardzo wiele i bardzo interesująco. Czekają nas wyjątkowe wystawy w Biurze Wystaw Artystycznych, Sali Wystawienniczej Zamku Książ, w Galerii pod Atlantami i wałbrzyskim Muzeum. Można powiedzieć, że Wałbrzych zamieni się w wielką salę koncertową, szczególnie w sierpniu. Wówczas w Książu i Ratuszu rozbrzmiewać będzie popularny Festiwal im. Księżnej Daisy, a Filharmonia Sudecka też nie da nam spasować, zapraszając na wielkie Sudeckie Lato Muzyczne. Jeżeli ktoś jest sympatykiem X Muzy, proszę bardzo Wałbrzyski Ośrodek Kultury i Zamek Książ zapraszają na nocne kino plenerowe. WOK przygotował też bardzo ciekawe propozycje na dwa wakacyjne miesiące, poszczególne dni tygodnia mają swoje specjalności, od zajęć klubowych przez misz masz, po rekreację i wycieczki piesze oraz autokarowe. Tych, którzy lubią wyprawy piesze, zaprasza niezawodny Wałbrzyski Klub Wędrowców. My również zapraszamy na wycieczki. Bo czyż czytając o Trudnych dziejach polskich rzemieślników w Wałbrzychu nie warto przejść się i zobaczyć opisywane miejsca? Czy nie byłoby interesujące, po zapoznaniu się z Ginącymi zawodami, obyczajami, dekoracjami, przyjrzeć się bliżej (może i ponownie) pozostałym jeszcze świadectwom życia i obyczajów dawnych wałbrzyszan w postaci widocznych na budynkach herbów, symbolicznych emblematów, płaskorzeźb, rzeźb dzieci i dorosłych? A może po lekturze naszych prezentacji plastycznych ktoś poczuje w sobie zamiłowanie do uprawiania sztuki Dalekiego Wschodu? Życzę zatem Państwu niezapomnianych wrażeń wakacyjnych i wspaniałego wypoczynku. Nasz zespół redakcyjny też trochę pourlopuje. Ale tylko w lipcu, bo w sierpniu już będziemy pracować nad kolejnym WIK-iem. Zatem do zobaczenia we wrześniowym numerze. Wydawca: Drukarnia Poldruk s.c. Józef Grzywa, Marek Kawka Ze środków Urzędu Miejskiego w Wałbrzychu Kolegium redakcyjne: redaktor naczelny: Elżbieta Maria Kokowska (tel ) - dział teatralny, Aleksander Czajkowski - dział muzyczny, Paweł W. Jach - dział plastyki, Krzysztof Kobielec - dział literacki, Paweł Sokołowski - dział fotografiki, Barbara Szeligowska - dział informacji. Druk: Drukarnia Poldruk s.c. Józef Grzywa, Marek Kawka ul. Wrocławska 39 a, Wałbrzych Wałbrzyski Informator Kulturalny Wałbrzych, ul. Wrocławska 39 a tel , tel./fax: wik@poldruk.com.pl Reklama: tel , wik@poldruk.com.pl Okładki: I - Rusinowa Michał Grochowicz - projekt i fot. Skład i łamanie: Łukasz Kawka Nakład: 3000 egz. Redaktor naczelny Elżbieta Maria Kokowska Redakcja nie zwraca tekstów niezamówionych i zastrzega sobie prawo ich redagowania oraz dokonywania skrótów. Nie odpowiada za treść reklam, przekazanych repertuarów oraz nadesłanych listów i opinii. Letnie atrakcje 2 szersze omówienie niektórych propozycji, o pierwszym koncercie promującym Festiwal im. Ks. Daisy Nowości wydawnicze 4 Najskuteczniejsze oddziaływanie - przez emocje 5 wywiad z prezesem Stowarzyszenia MOTYL J. Jerzym Karmińskim BWA Zamek Książ 6 ciekawe wystawy i nowości wystawiennicze - ikony J. Nowosielskiego, malarstwo W. J. Jędrzejaka Galerie 7 Teatr Lalki i Aktora 8 sierpniowe spektakle, o nowej premierze, prace modernizacyjne Muzeum Gross-Rosen 8 Filharmonia Sudecka 9 atrakcje Sudeckiego Lata Muzycznego Przedsiębiorstwo Zamek Książ 9 Muzeum w Wałbrzychu oraz Oddział Przemysłu i Techniki 10 nowe wystawy czasowe, ciekawe stałe ekspozycje, nowe eksponaty Nasze prezentacje 12 wiersze Adama Wolańczyka Nasze prezentacje 13 keisho seki Edmunda Steckiewicza Ginące zawody, obyczaje, dekoracje i 17 Nasze prezentacje 16 fotografie Alka Ziółkowskiego Biblioteka pod Atlantami 18 nowa wystawa w Galerii pod Atlantami, jak pracuje biblioteka główna i jej filie, recenzje młodzieży. Wędrowanie z WKW 19 Wałbrzyski Ośrodek Kultury 20 wakacyjne atrakcje i Letnie Kino Plenerowe Teatr Dramatyczny 21 o młodych w teatrze, jaki to był sezon Korzenie wałbrzyszan 23 Trudne dzieje polskich rzemieślników w Wałbrzychu My wałbrzyszanie 24 Elizabeth Kiegler serce na właściwym miejscu, aktywność twórcza Stanisława Białowąsa Kalejdoskop 26 strona 1

4 Letnie atrakcje Dzień Wałbrzyskiego Twórcy 6 lipca - Zamek Książ - Sala Maksymiliana Uroczystość wręczenia listów gratulacyjnych laureatowi dorocznej nagrody Rady Miejskiej Wałbrzycha w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury oraz stypendystom pólrocznych i rocznych stypendiów twórczych przyznawanych przez prezydenta miasta, po zasięgnięciu opinii odpowiedniej komisji RM. Zdobywca nagrody miasta: Katolickie Stowarzyszenie Civitas Christiana. Stypendyści: Marzena Prokopowicz Sawicka i Takis Makandasis (I półrocze) oraz Przemysław Witek, Barbara Malinowska i Marek Malinowski (II półrocze). Wernisaż wystawy Ałtyn gasyr ( Złoty wiek ) Koncert w wykonaniu: Jarosława Pietrzaka i Wojciecha Kubicy. Ałtyn gasyr Złoty wiek wystawa prac współczesnych artystów z Kazachstanu Muzyczne lato 2007 Na tak atrakcyjne letnie miesiące zaprasza Wałbrzyskie Koło Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków Letnie Warsztaty Gitarowe lipca - Jedlina Zdrój Kierownik warsztatów: mgr Witold Kozakowski Kontakt: witold_kozakowski@o2.pl Letnie kursy i warsztaty muzyczne dla młodzieży, podczas których zajęcia dydaktyczne połączone są z wypoczynkiem i rekreacją, od lat cieszą się zasłużoną popularnością. Uczniowie średnich szkół muzycznych oraz studenci akademii muzycznych mają do dyspozycji bardzo bogatą ofertę letniego kształcenia zarówno w kraju jak i za granicą, często umożliwiającą bezpośredni kontakt z wybitnymi muzykami i pedagogami. Propozycja Wałbrzyskiego Koła Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków jest unikalna. Skierowana jest do uczniów szkół muzycznych I stopnia. Koło SPAM w Wałbrzychu, już po raz czwarty, organizuje Letnie Warsztaty Muzyczne, w których młodzi muzycy IV Letnie Warsztaty Muzyczne sierpnia - Jedlina Zdrój (orkiestra smyczkowa) Kierownik warsztatów: mgr Aleksander Czajkowski Kontakt: alexczay@poczta.onet.pl grający na instrumentach smyczkowych mogą sprawdzić sie w orkiestrze kameralnej. Pracując przez okres warsztatów pod okiem doświadczonych pedagogów, uczestnicy przygotowują program muzyczny prezentowany na zakończenie w formie koncertu. Niezwykle popularnym instrumentem wśród młodzieży w ostatnich latach stała się gitara klasyczna. Wychodząc naprzeciw tak żywemu zainteresowaniu społecznemu, Wałbrzyskie Koło SPAM organizuje po raz pierwszy Warsztaty Gitarowe pod hasłem Orkiestra gitarowa. W Warsztatach Gitarowych mogą wziąć udział uczniowie szkół muzycznych I stopnia oraz ognisk muzycznych z województwa dolnośląskiego. Koncerty promujące Festiwal Kameralistyki Ensemble im. Księżnej Daisy 6 lipca - godz. 19:00 Zamek Książ Sala Maksymiliana Jarosław Pietrzak - skrzypce Wojciech Kubica - fortepian W programie: Mendelssohn, Bruch, Weinberg, Bloch Lutosławski Quartet Niedziela - 10 czerwca, godzina 20:30. Mając jeszcze w uszach ostatnie akordy koncertu kameralnego w wykonaniu zespołu Lutosławski Quartet, spieszę przekazać Państwu moje refleksje z tego muzycznego wydarzenia. Koncert ten zainaugurował cykl koncertów promujących Międzynarodowy Festiwal Kameralistyki Ensemble im. Księżnej Daisy, który odbędzie się już po raz czwarty w sierpniu w Zamku Książ. W ten czerwcowy wieczór zaprezentował się wałbrzyskim melomanom młody wrocławski zespół kameralmy. Szczególnie podkreślam młody, ponieważ tworzą go młodzi muzycy, koncertmistrzowie Filharmonii Wrocławskiej. W kwartecie grają ze sobą zaledwie od lutego 2007 r., a mogę Państwa zapewnić z własnego doświadczenia (ponad 20 lat pracowałem w różnych zespołach kwartetowych), że jest to niezmiernie mało. Aby odnieść sukces w dziedzinie muzyki kameralnej trzeba autentycznie się temu poświęcić. Literatura formy kwartetu smyczkowego jest niezwykle bogata. Począwszy od Luigi Boccheriniego poprzez klasyków wiedeńskich, którzy ukształtowali formę, aż do czasów współczesnych, niemal każdy kompozytor pozostawił w swoim dorobku kwartety smyczkowe. Traktowali oni tę formę muzyczną jako ćwiczenia kompozytorskie, bądź też, jak w przypadku Szostakowicza, jako motto całej swojej twórczości.. U nas w kraju ta przebogata i niezwykle wartościowa twórczość kameralna nie cieszy się, niestety, taką popularnością jak na Zachodzie. Koncerty światowej sławy kwartetów jak: Julliard String Quartet, Borodin strona 2

5 Letnie atrakcje 3 sierpnia - godz. 19:00 Zamek Książ Sala Maksymiliana Essential Duo Gustaw Ciężarek - skrzypce So - Yeon Lim - fortepian W programie: Mozart, Prokofiew, Beethoven, Bacri IV Międzynarodowy Festiwal Kameralistyki Ensemble im. Księżnej Daisy Pod patronatem ministra kultury i dziedzictwa narodowego dr Michała Kazimierza Ujazdowskiego prezydenta Wałbrzycha Piotra Kruczkowskiego sierpnia Koncerty w Zamku Książ Quartet czy Enescu Quartet wypełniają po brzegi kilkutysięczne sale. Zapewniam Państwa, że przeżycie muzyczne jest równie wielkie jak na koncercie orkiestry symfonicznej. Wracając do koncertu wrocławskiego kwartetu z przyjemnością stwierdzam, że już po pierwszych dźwiękach odniosłem bardzo dobre wrażenie. Młodzieńcza żywiołowość i pośpiech, ale również znakomita, solistyczna technika, świetna homogeniczna artykulacja, perfekcyjna intonacja zespołu to wartości, które stanowią o znakomitej perspektywie rozwoju. Usłyszeliśmy utwory Karola Szymanowskiego i Grażyny Bacewicz. Oba kwartety zbliżone do siebie pod względem efektów sonorystycznych, różnią się jednak klimatem. Przyznam, że tych różnic trochę mi brakowało. Na prawdziwą kreację zespołu i tworzenia klimatów trochę chyba jednak poczekamy, ponieważ z kwartetem smyczkowym, jak sądzę, jest trochę tak jak z młodym winem. Trzeba kilku lat, aby dojrzało. W tym przypadku - śmiem twierdzić stanie się tak znacznie szybciej i już w nieodległej przyszłości kolejne koncerty Lutosławski Quartet dadzą nam prawdziwą ucztę muzyczną. Kwartet grający w składzie: Radosław Pujanek i Marcin Markowicz skrzypce, Artur Rozmysłowicz altówka i Maciej Młodawski wiolonczela wykonał również II Kwartet smyczkowy Marcina Markowicza. Tekst i fot.: Aleksander Czajkowski Sala Maksymiliana - godz. 19: Koncert inauguracyjny wykonawcy: Kwartet Śląski oraz Paul Gulda fortepian Koncert finałowy Koncert w Ratuszu - Sala Witrażowa sierpnia - Zamek w Pszczynie Dyrektor artystyczny Festiwalu - Marcin Markowicz Usłyszymy utwory: A. Arensky`ego, G. Bacewicz, L. Beethovena, J. Brahmsa, E. Chaussona, F. Chopina, A. Dvoraka, C. Francka, G. Martucci`ego, A,. Mozarta, M. Ruegg`a, F. Schuberta, D. Szostakowicza. Ważnym elementem będzie muzyczne uczczenie 125 rocznicy urodzin i 70 rocznicy śmierci Karola Szymanowskiego, jednego z najwybitniejszych kompozytorów polskich. Zachowana formuła łączy Międzynarodowy Festiwal Kameralistyki Ensemble z Mistrzowskimi Kursami Interpretacji Muzyki Kameralnej. Zapraszani są uznani artyści profesorowie. Swój udział w Kursach, które są nierozłączną częścią Festiwalu, zgłaszają studenci z polskich i zagranicznych uczelni muzycznych. Tworzą oni zespoły, przy czym każdy student gra w kilku, bo jeden zespół powstaje w celu wykonania konkretnego utworu. Ważne jest to, że mogą grać w zespołach z profesorami, którzy oprócz tego udzielają im indywidualnych konsultacji. Przygotowane w ten sposób przez artystów profesorów oraz studentów utwory wypełniają czas festiwalowych koncertów. Profesorowie uczestniczący w tegorocznych spotkaniach muzycznych w Zamku Książ to: Paul Gulda (Austria) fortepian, Dominika Falger (Austria) skrzypce, Szymon Krzeszowiec (Polska) skrzypce, Piotr Janosik (Polska) wiolonczela i po raz pierwszy - Piero Massa, altowiolista z Włoch. Codzienne próby odbywać się będą w Zamku Książ i podobnie jak poprzednio są otwarte dla publiczności. Ustalane są codziennie od nowa zgodnie z rytmem pracy ćwiczących. Organizatorzy wałbrzyskiej części Festiwalu to: Fundacja Ensemble, Urząd Miejski w Wałbrzychu, Wałbrzyski Ośrodek Kultury i Przedsiębiorstwo Zamek Książ. strona 3

6 Nowe wydawnictwa Wydawca - Stowarzyszenie MOTYL na Rzecz Integracji i Aktywności Artystycznej Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej, Wałbrzych 2007, redakcja i projekt okładki - J. Jerzy Karmiński, konsultacja artystyczna - Bogumiła Twardowska - Rogacewicz, projekt logo - Emilia Heiler, fotografie Piotr Pączkowski, archiwum autora i archiwa prywatne. Jan Jerzy Karmiński Wyśpiewam jak potrafię Informacje na stronie tytułowej: Biografie Koncerty Śpiewoterapia Integracja najlepiej oddają ideę i zawartość książki, pierwszej tego rodzaju nie tylko w naszym regionie. Autor napisał we wstępie m.in.: Przedstawię w tej pracy oryginalny sposób wychodzenia młodzieży niepełnosprawnej z kryjówek samotności. Jest nim aktywność artystyczna i czynny udział w publicznych koncertach estradowych. Zwrócę też uwagę na społeczne walory koncertów Prezentacji wokalnych oraz ich udział w znoszeniu barier psychicznych i wpływ na zmiany postaw ludzi zdrowych, widowni tych imprez, wobec osób niepełnosprawnych. Publikacja ta (174 strony formatu A4) składa się z trzech zasadniczych części. W Żyć śpiewająco autor pokazał w różnorodnych formach szesnaście sylwetek młodych niepełnosprawnych twórców z różnych miast Polski. Doprawdy jest to lektura porywająca. Dział Prezentacje wokalne pokazuje cele, historię i rezultaty Lubuskich Prezentacji Wokalnych Dzieci i Młodzieży Specjalnej Troski oraz Dolnośląskich Prezentacji Wokalnych Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej. Kolejny Teoria i Refleksja mówi o: psychicznych i społecznych uwarunkowaniach niepełnosprawności, takiej właśnie rehabilitacji, udziale w życiu społecznym i kulturalnym osób niepełnosprawnych oraz ich integracji poprzez działalność artystyczną i społeczną. Całość ubarwia wyodrębniony fragment książki wypełniony kolorowymi fotografiami niepełnosprawnych twórców podczas ich występów. Spotkanie poetów Pogranicza Setkάnί bάsnίku Pohranicί Nie dziwi mnie Wydawca: Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna Biblioteka pod Atlantami w Wałbrzychu, pomysłodawca i organizator Poranku : Elżbieta Kwiatkowska Wyrwisz, fotografie i opracowanie graficzne: Jacek Czarnik. Merytoryczna opieka nad przebiegiem Poranków - poetka i polonistka Elżbieta Sura. Jest to antologia kilkunastu wierszy nagrodzonych na 9 Poranku Poetyckim. Warto dodać, że w trakcie jednego przedpołudnia prowadzącym te spotkania poetyckie zazwyczaj udaje się nakłonić młodzież do podjęcia próby wyrażenia swoich lirycznych refleksji na zadany temat. Tomik wyróżnia Danuta Góralska - Nowak pijana Wenus / drunken Venus Wydawca: Oficyna Wydawnicza Hero Stowarzyszenie Środowisk Twórczych w Wałbrzychu, redakcja: Henryk Król, tłumaczenie Henryk Król, Danuta Góralska Nowak, projekt okładki Danuta Góralska Nowak. Tomik zawiera czternaście wierszy, którym towarzyszą anglojęzyczna tłumaczenia Henryka Króla i autorki. Zawarte w nim wiersze to głównie lapidarne liryki napisane w przewrotnym, nieco ironicznym stylu właściwym tej wałbrzyskiej poetce. Jest to tomik niewielkich rozmiarów, ale fikuśny. Szczególnie zabawna przemyślana i atrakcyjna grafika oraz papier, na którym został wydany. Ma zdecydowanie bibliofilski charakter, ukazał się w ekskluzywnym nakładzie 60 egzemplarzy. jest okładka, bardzo kolorowa i zwariowana, jak przystało na pijaną boginię piękności. Przygotowanie do druku: Wydawnictwo Ziemia Kłodzka w Nowej Rudzie, wydano przy pomocy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Ciekawa forma wydawnicza i interesująca zawartość. Całość składa się z dwóch części. Dwujęzyczny pierwszy tom Co jest za tą górą ( Co je za tou horou ) zawiera kilkadziesiąt wierszy poetów polskich i czeskich. Wśród nich znalazły się utwory wałbrzyszan Elżbiety Gargały i Romana Gilety. Tomik to efekt mult i m e d i a l n e g o pleneru twórczego. Wyboru i tłumaczenia z czeskiego dokonał Antoni Matuszkiewicz, przekłady na czeski są autorstwa Very Kopeckiej, czeskiej animatorki wieloletnich kontaktów poetów pogranicza. Druga część to tom poezji Antoniego Matuszkiewicza Wysokie kamienie. Wydawnictwo ukazało się po VII Dniach Poezji odbywających się po stronie polskiej i czeskiej. strona 4

7 Najskuteczniejsze oddziaływanie - przez emocje Z prezesem Stowarzyszenia MOTYL J. Jerzym Karmińskim rozmawia Elżbieta Maria Kokowska Nastąpiła u Pana wyjątkowa obfitość zdarzeń i jubileuszy wydanie pierwszej książki, 10 lat Stowarzyszenia MOTYL, 100 koncert i 35 lat pracy w kulturze. Za każdym stoi mnóstwo pracy, ogromny wysiłek, pewnie nerwy i niedospane noce. Czy nie ma Pan czasami, po prostu, zwyczajnie dość? Absolutnie nie. Kocham dzieci, kocham pracę w kulturze, kocham gdy się dużo dzieje i staram się tam być. Mam to we krwi. Moi rodzice mieszkają w Szczawnie Zdroju do kiedy mogli organizowali wiele różnych imprez kulturalnych. Jak tylko sięgam pamięcią, nasz dom to były ciągłe rodzinne teatrzyki, muzykowanie, przedstawianie, czytanie, w bardzo dużych ilościach. To są wspaniałe korzenie, nie tylko moje. Jeden z moich synów Tomek lekarz pediatra, jest gitarzystą w zespole Symbollika. Z drugim Kubą, byliśmy jednymi z tysiąca ośmiuset uczestników bicia rekordu Guinnessa na wrocławskim rynku w grze na gitarze w maju tego roku. Tak więc już pokoleniowo jesteśmy w kulturze. Ja rzeczywiście 35 lat. Teraz pracuję w wałbrzyskim Teatrze Lalki i Aktora, poprzednio w różnych placówkach kultury, również w innych rejonach Polski. Uzyskałem ministerialne uprawnienia I kategorii jako instruktor teatralny i muzyczny. Policzyłem i wyszło, że mam za sobą 100 koncertów, których byłem albo reżyserem, albo organizatorem. I pewnie gdzieś tam zaraził się Pan pasją współpracy z niepełnosprawnymi. 15 lat temu zaproszono mnie do Lubska, do wyreżyserowania koncertu Lubuskich Prezentacji Wokalnych Dzieci i Młodzieży Specjalnej Troski. Był to mój pierwszy raz i jechałem z duszą na ramieniu. Wiedziałem jednak, że nie zgodzę się na przyznawanie miejsc, ustanawianie kategorii itp. Moją ideą było przygotowanie pięknego koncertu prezentującego młodych twórców, którzy pokonali barierę niepełnosprawności i chcieli się podzielić z innymi wynikami swojej, jakże trudnej, pracy artystycznej. Tam właśnie, po raz pierwszy z taką mocą doświadczyłem jak potężna więź może zrodzić się między wykonawcami a publicznością. Te prądy, emocje odczuwałem niemal fizycznie. Tamto niezwykłe wydarzenie utwierdziło mnie w przekonaniu, że najskuteczniejszym sposobem zmiany postaw społecznych wobec niep e ł n o spr aw nych jest oddziaływanie poprzez emocje. Uważam, że koncerty i inne prezentacje artystyczne, upowszechnianie biografii twórców niepełnosprawnych przynoszą lepsze rezultaty niż konferencje, hasła, ulotki i foldery. I zaczął Pan oddziaływać na emocje... Zaprosił Pan młodych twórców na Dolnośląskie Prezentacje Wokalne Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej. Cieszę się, że ten pomysł chwycił i w tym roku spotkaliśmy się na nich już po raz trzynasty w ogóle, a po raz dziesiąty w Wałbrzychu. Za każdym razem ogarnia mnie radość, że mamy tylu przyjaciół spośród młodzieży i dorosłych, którzy są z nami podczas każdych Prezentacji, wielu od pierwszych, jak np. pani Irena Gardzielewska. Cieszy mnie, że mamy tak znakomitych przyjaciół wśród muzyków. Dziewięć lat temu absolwenci AM we Wrocławiu - Karolina i Włodzimierz Tuzowie, Jacek Jaguś (ścisła czołówka bluesa, lider J. J. Band ), Fabian Maćkowiak i wspomniany już mój syn Tomek stworzyli zespół Symbollika, który gra zawsze na naszych Prezentacjach, a także na innych koncertach niepełnosprawnych wykonawców. Mam też ogromną satysfakcję, jeżeli moi podopieczni z czasem stają się znanymi muzykami, jak np. dwaj gitarzyści, którzy są teraz w ścisłej polskiej czołówce jazzowej. Dziesięciolecie Prezentacji w Wałbrzychu to jednocześnie jubileuszem ich organizatora - Stowarzyszenia MOTYL, któremu Pan prezesuje. W 1997 r. założyliśmy Stowarzyszenie MOTYL na Rzecz Integracji i Aktywności Artystycznej Młodzieży Niepełnosprawnej. Przejęło ono organizowanie Prezentacji, które stały się naszą specjalnością na Dolnym Śląsku. Współpracujemy z organizatorami innych konkursów i przeglądów twórczych młodzieży niepełnosprawnej, współorganizujemy kolonie integracyjno artystyczne w kraju i wyjazdy zagraniczne o takim charakterze. J. Karmiński (z prawej) podczas tegorocznych Dolnośląskich Prezentacji. W tym roku MOTYL został również wydawcą książki Wyśpiewam jak potrafię Pana autorstwa... Cieszymy się, że ukazała się ona w jubileuszowym dla nas roku. Było to możliwe dzięki pomocy kilku firm i osób, wśród których jest senator Roman Ludwiczuk. Zawarte są w niej biografie niepełnosprawnych artystów, których fragmenty odczytywali wałbrzyscy aktorzy naszego teatru podczas galowego koncertu tegorocznych Prezentacji. Jest to poruszająca i porywająca książka, o której szerszą informację zamieszczamy na innej stronie WIK-u. Czy, wobec bardzo dobrych o niej opinii, planuje Pan kolejne wydawnictwo? Mam już na ukończeniu drugą książkę. Obecnie wydana mówi o wpływie śpiewu i muzyki na młodzież niepełnosprawną. Ta, którą przygotowuję, traktuje o odbiorcach prezentacji artystycznych niepełnosprawnych, reakcjach, emocjach, doznaniach publiczności. strona 5

8 BWA Obraz nie ręką ludzką malowany Ikony Jerzego Nowosielskiego i archetypy 4 sierpnia - 30 września Patronat honorowy Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierz Michał Ujazdowski Prawosławny Metropolita Warszawski i Całej Polski + Sawa Prezydent Miasta Wałbrzycha Piotr Kruczkowski Wystawa jest jednym z największych, międzynarodowych wydarzeń kulturalnych w tym roku, organizowanych przez Wałbrzyską Galerię Sztuki BWA Zamek Książ. Będzie to prezentacja dzieł jednego z najwybitniejszych współczesnych polskich malarzy, znanego i podziwianego na świecie Jerzego Nowosielskiego i dawnych ikon, które stały się prawzorami, czyli archetypami dla jego twórczości. Wystawa w Wałbrzyskiej Galerii Sztuki będzie otwierała międzynarodową trasę wystawienni c z ą. W p a ź dzierniku ekspozycja wyruszy do Rumunii, Bułgarii, Grecji, Niemiec, Kijowa oraz do czterech miast w Polsce. Trwają rozmowy dotyczące zakończenia trasy wystawienniczej w Watykanie. Prof. Jerzy Nowosielski osiągnął sukces i sławę jeszcze za życia. Jego abstrakcje, pejzaże i akty są w centrum zainteresowania kolekcjonerów i mediów. Równolegle istnieje inny, intrygujący Nowosielski Myśliciel, Ikonograf, którego polichromie, ikony i krzyże skupiają się na duchowości i mistycznej przestrzeni. Obrazy sakralne Nowosielskiego zostały odkryte przez polską i międzynarodową publiczność odnajdującą w nich wspólne korzenie duchowe Wschodu i Zachodu naszej cywilizacji, ale również głęboką syntezę europejskiej sztuki, od średniowiecza po abstrakcję. Idea wystawy dotyka tematu ikony przedstawionej w nowatorski sposób, ukazu j ą c w spólne założenia tematyczne i teologiczne, od czasów Bizancjum po współczesność. Wystawa ukaże również rozwój wybranych dwunastu typów ikonograficznych. Ikony Jerzego Nowosielskiego zestawione będą ze starymi ikonami i freskami, wypożyczonymi ze zbiorów największych muzeów Ukrainy: Muzeum Narodowego we Lwowie i Kijowie, Narodowego Kijowsko -Peczerskiego Muzeum Historyczno - Kulturalnego w Kijowie, Muzeum Sofii Kijowskiej oraz polskiego Muzeum Ikon w Supraślu Odział Muzeum Podlaskiego w Białymstoku. Na wystawę złoży się ponad 90 dzieł prezentowanych w 5 Komnatach Cesarskich salach wystawowych. Wystawie towarzyszyć będzie (już wydany) pięknie ilustrowany, czterojęzyczny album w twardej oprawie oraz katalog - przewodnik po wystawie p.t. Obraz nie ręką ludzką malowany«ikony Jerzego Nowosielskiego i archetypy. Część tekstowa albumu zawiera wypowiedzi wybitnych specjalistów polskich i ukraińskich dotyczące prezentowanego tematu. Katalog - przewodnik zawiera oprócz materiału fotograficznego zwięzłe komentarze dotyczące porządku ekspozycji i podstawowe informacje dotyczące malarstwa ikonowego. Uroczystemu otwarciu wystawy towarzyszyć będzie występ męskiego chóru cerkwi prawosławnej Św. Cyryla i Metodego we Wrocławiu OKTO- ICH. Przedsięwzięcie jest dofinansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Operacyjnego Promocja twórczości Priorytetu Wspieranie wydarzeń artystycznych w Polsce, w 2006 i 2007 roku. WAŁBRZYSKA GALERIA SZTUKI BWA ZAMEK KSIĄŻ Wałbrzych ul. Piastów Śląskich 1 telefon: dyrektor@bwa.wao.pl Dyrektor: Alicja Młodecka strona 6

9 BWA / Galerie Wiktor Jerzy Jędrzejak Malarstwo 4 sierpnia - 30 września Wystawa kaliskiego artysty, absolwenta Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Wydziału Plastycznego w Częstochowie. Artysta na obrazach przedstawia świat minionych, starych, krytych strzechą, drewnianych chałup, stodół, zagród, w których znaleźć można jeszcze gdzieniegdzie jakieś narzędzia, garnki, resztki mebli, okucia, ozdoby, wszystko to co otaczało człowieka, żyło z nim i dla niego. Ten świat artysta Leszek Żegalski malarstwo 25 maja 29 lipca maluje wiernie z eksponowaniem konkretu i szczegółu. Podłożem do obrazów często są stare deski, okna, drzwi, okiennice. W obrazach widoczna jest fascynacja przedmiotem i żywym uczuciem serdeczności do świata, który mija. Obrazy stają się dziełem wielowymiarowym i wieloznacznym, oparte na zaufaniu do własnego warsztatu, trzymają swój klimat i charakter. Ekspozycja prezentuje 58 prac znanych artystów z Kazachstanu, przedstawicieli różnych pokoleń. Ich płótna opowiadają o mieszkańcach tego kraju, ich życiu i historii, magnetyzmie kazachskiego stepu, urodzie tamtejszych kobiet i szczególnej filozofii potomków koczowników. Wśród prac jest 10 gobelinów, które świadczą o odradzającej się tradycyjnej sztuce tkactwa ale wzbogaconej o nowe elementy, tematy z legend i starą symbolikę. Ałtyn gasyr Złoty wiek wystawa prac artystów współczesnych z Kazachstanu 6-29 lipca Na wernisażu wystawy spodziewany jest ambasador Republiki Kazachstanu oraz inni goście z Warszawy. Wystawę Ałtyn gasyr patronatem honorowym objęli: marszałek województwa dolnośląskiego Andrzej Łoś, wicestarosta wałbrzyski Andrzej Marciniak oraz prezydent Wałbrzycha Piotr Kruczkowski. Jej współorganizatorem jest Stowarzyszenie Współpracy Polska Wschód. Wystawa pokonkursowa Ogólnopolski konkurs malarski dla dzieci i młodzieży Martwa natura prezentowana na korytarzu przyległym do Galerii. Przygotowała: Marzena Prokopowicz-Sawicka. Autorska Galeria Rzeźby Marii Bor ul. Wrocławska 80 Wałbrzych Zwiedzanie po wcześniejszym umówieniu się: tel./fax: tel. kom Adres korespondencyjny: Wałbrzych ul. Długa 55/7 Galeria art. rzeźbiarki Marii Bor działa już szósty rok. Zobaczyć w niej można blisko 60 rzeźb obrazujących dorobek twórczy od 1967 r. Na ekspozycję składają się rzeźby z cyklu Człowiecze pochodnie (wciąż wzbogacanego o kolejne dzieła), projekty w skali 1:5 rzeźb, które stoją w wielu miastach Polski i Niemiec, medale, pamiątkowe statuetki, małe formy rzeźbiarskie, płaskorzeźby. Galeria połączona jest z pracownią rzeźbiarską. Galeria Na piętrze Wałbrzych Rynek 22 tel./fax: Szefowa: Anna Adamkiewicz annaa3@op.pl Galeria Słowa i Obrazu im. o. Pio Wałbrzych ul. Asnyka 12 a tel Organizator wystaw: Stanisław Białowąs tel. kom Lucyna Wierzbicka Moje krajobrazy malarstwo strona 7

10 Teatr Lalki i Aktora / Muzeum Gross - Rosen TEATR LALKI I AKTORA W WAŁBRZYCHU Wałbrzych ul. M. Buczka 16 Sekretariat i Dyrektor telefon fax Biuro Organizacji Widowni Dyrektor Jerzy Karmiński widownia@teatrlalek.walbrzych.pl Kolejna modernizacja W czasie przerwy wakacyjnej w teatrze prowadzone będą prace modernizacyjne. Tym razem związane są ze zmianą nagłośnienia i oświetlenia. Realizacja tych prac odbywa się dzięki dotacji ministra kultury i dziedzictwa narodowego Mecenat Szklana Góra już niedługo Trwają prace nad wrześniową premierą Szklana Góra w reżyserii Marioli Ordak - Kaczorowskiej. Oto co powiedziała o nowym spektaklu - Szklana Góra autorstwa Bogumiły Rzymskiej jest współczesnym dramatem napisanym z myślą o szerokim wachlarzu widzów. I tak jego wałbrzyska premiera jest spektaklem rodzinnym pełna rozmachu inscenizacyjnego w formie mini rock opery z pewnością stanie się rozrywką dla wszystkich. Osnową spektaklu jest konflikt odwiecznych wrogów Przygotowania do Szklanej Góry władców sąsiednich państw - ale chyba już nikt w obu królestwach nie pamięta jego przyczyn. Wysyłają oni na ciężką wyprawę na Szklaną Górę swoje jedyne dzieci. Czy Jej Wysokość Królewski Syn (to nie błąd!) podoła zadaniu wyznaczonemu przez ojca? Kogo spotka na drodze pełnej niespodzianek i co z tego wyniknie? Ta przygoda z pewnością będzie uczyć zaradności, otwartości na drugiego człowieka i... Nie może być inaczej, skoro mowa o dążeniu do szczęścia i miłości. O trudnym czasami dorastaniu, realizowaniu niespełnionych marzeń rodziców, przezwyciężaniu przeciwności losu. Jakże często stajemy przed trudnymi wyborami, przed strachem wobec przełamania stereotypów? Sztuczne waśnie, konflikty o zapomnianych przyczynach mogą zostać zażegnane przez, wydawałoby, się prostą rzecz przyjaźń. I oczywiście zdrowy dziecięcy rozsądek. A że przy okazji można przeżyć niezapomniane chwile? Trochę narozrabiać? A może...zakochać się? Dlaczego nie! Szklana góra kryje niejedną tajemnicę i wszystko może się zdarzyć... Co zobaczymy: Nasz świat 19 sierpnia - godz. 12:30 Bajka o szczęściu 26 sierpnia - godz. 12:30 Teatr zastrzega sobie możliwość zmian w repertuarze Rodogoszcz - więzienie hitlerowskie w latach czynna do 31 sierpnia Goczałków ul. Ofiar Gross-Rosen 26 Rogoźnica telefon: Dyrekcja i pracownie naukowo-badawcze Wałbrzych ul. Szarych Szeregów 9 telefon: tel./fax: muzeum@gross-rosen.pl Dyrektor: Janusz Barszcz czynne: 1 maja 30 września w godz. 8:00 19:00 strona 8 Jest to ekspozycja udostępniona przez Muzeum w Radogoszczy Muzeum wystawa stała KL Gross-Rosen historia obozu Gross-Rosen i martyrologii więźniów, bogato ilustrowana dokumentami, zdjęciami i eksponatami z czasów II wojny światowej makieta obozu i mapa ok. 100 podobozów podległych KL Gross-Rosen na terenie byłego obozu monumentalny kamieniołom, miejsce pracy i cierpienia byłych więźniów brama obozowa z napisem Arbeit macht frei polowy piec krematoryjny i inne poobozowe relikty dowody przemocy i zbrodni Proponuje: obsługę przewodnicką w języku polskim, angielskim, niemieckim, francuskim projekcję filmu o obozie w 10 wersjach językowych

11 Filharmonia Sudecka / Zamek Książ Filharmonia dla melomanów Wałbrzych ul. Słowackiego 4 13 sierpnia 18 sierpnia 24 sierpnia info@filharmonia-sudecka.pl sekretariat biuro koncertowe dział audycji szkolnych i przedszkolnych Dyrektor: dr Dariusz Mikulski W.A. Mozart Czarodziejski flet Teatr Zdrojowy w Szczawnie Zdr. O muzycznych atrakcjach w Wałbrzychu rozmawiają - prezydent P. Kruczkowski (w środku) oraz dyrektorzy: TLiA J. Karmiński (z prawej) i FS D. Mikulski. Letnia Serenada Rynek w Wałbrzychu Sudeckie Lato Muzyczne Kolejny już raz Filharmonia Sudecka przygotowała bogatą ofertę koncertową na miesiące letnie. Pomni ubiegłorocznych sukcesów i wielu ciepłych słów pod adresem organizatorów Letniej Serenady i Turnieju Tenorów, pragniemy w tym roku rozszerzyć działalność wakacyjną i zaprezentować Państwu najsłynniejszą operę Wolfganga Amadeusza Mozarta Czarodziejski flet w pełnej wersji scenicznej (13 sierpnia w Teatrze Zdrojowym w Szczawnie Zdroju). Następnego dnia spektakl powtórzymy w Świdnicy, a 26 sierpnia w Kudowie Zdroju. Następnym projektem Sudeckiego Lata Muzycznego jest - po raz drugi już prezentowana wałbrzyskim melomanom - Letnia Serenada, podczas której na Rynku w Wałbrzychu usłyszymy najpiękniejsze arie, duety i lubiane utwory nie tylko z gatunku opery (18 sierpnia). Ten koncert również zostanie powtórzony następnego dnia w Świdnicy, a 22 sierpnia w Turniej Tenorów sala Filharmonii Sudeckiej Kudowie Zdroju. Pragnąc wyjść naprzeciw oczekiwaniom słuchaczy, którzy często skarżą się, że za mało jest dzieł wokalnych prezentowanych na koncertach Filharmonii Sudeckiej, zapraszamy kolejny raz na koncert z cyklu Turniej Tenorów, będący jedynym w swoim rodzaju pojedynkiem na głosy czołówki polskich śpiewaków. Koncert odbędzie się w sali Filharmonii 24 sierpnia, a nazajutrz zostanie powtórzony w Kudowie Zdroju. Jak widać, oferta koncertowa Filharmonii Sudeckiej na lato jest tak bogata, że z pewnością każdy znajdzie w niej coś tylko dla siebie. Teraz tylko trzeba trzymać kciuki za dobrą pogodę, czego Państwu i sobie życzę. Krystyna Swoboda Zamek Książ - Sala Wystawiennicza PRZEDSIĘBIORSTWO ZAMEK KSIĄŻ SP. Z O.O Wałbrzych ul. Piastów Śląskich 1 centrala: zamek@ksiaz.walbrzych.pl sekretariat: office@ksiaz.walbrzych.pl dział muzealny zwiedzanie@ksiaz.walbrzych.pl Książański Instytut Naukowo-Badawczy instytut@ksiaz.walbrzych.pl centrum Europejskie centrum@ksiaz.walbrzych.pl Prezes: dr Jerzy Tutaj Wystawa fotograficzna Kopuły Rosji sierpień Na tę interesującą ekspozycję złoży się 60 barwnych fotogramów pokazujących najznakomitsze obiekty sakralne Rosji. Jej organizatorami są: ambasador Federacji Rosyjskiej w Polsce, APN Novosti, Przedsiębiorstwo Zamek Książ oraz Stowarzyszenie Współpracy Polska Wschód. strona 9

12 Muzeum w Wałbrzychu MUZEUM W WAŁBRZYCHU Wizerunki i całuny prof. Wojciech Sadley lipiec Piękne, malownicze, urzekające... pałace i dwory powiatu wałbrzyskiego i kłodzkiego II edycja wystawy sierpień - wrzesień Jest to wystawa przygotowana w całości przez Muzeum. Marek Stadnicki, pracujący w nim historyk sztuki, zaprezentuje 40 wybranych, najpiękniejszych pałaców w powiecie wałbrzyskim i kłodzkim. Każdemu poświęcona będzie 1 plansza (100 x 70 cm). Znajdą się na nich fotografie pałaców, ich opisy, rzuty budynków, grafiki i ryciny Wałbrzych ul. 1 Maja 9 tel./fax: muzeum@muzeum.walbrzych.com.pl Dyrektor: Stanisław Zydlik czynne: wtorki piątki w godz soboty niedziele w godz Kasa kończy sprzedaż biletów na 30 min. przed zamknięciem Muzeum. Minerały, skamieniałości i skały Dolnego Śląska Prezentuje bogaty i barwny świat minerałów. Szczególnie interesująca jest kolekcja kwarców pochodzących z masywów granitoidowych Dolnego Śląska oraz chryzoprazów i nefrytów najsłynniejszych kamieni ozdobnych regionu. Poznać też można historię rozwoju geologicznego Dolnego Śląska utrwaloną w skałach oraz skamieniałościach roślin i zwierząt, zobaczyć lecznicze pastylki terra sigillata wytwarzane w XVII i XVIII wieku z glinek wydobywanych w okolicach Strzegomia. Ceramika europejska Pokazuje wyroby ceramiczne o wysokich walorach artystycznych z wielu krajów Europy, a szczególnie manufaktur w Miśni, Berlinie, Wiedniu, Sevres. Porcelana fabryk dolnośląskich Zasadniczą część zbioru stanowią wyroby wałbrzyskich fabryk C. Kristera i C. Tielscha, a także innych działających na Dolnym Śląsku w II poł. XIX w. oraz I poł. XX w. w Jaworzynie Śl., Parowej, Szczawienku, Strzegomiu, Żarach, Zofiówce. Ta wysoko ceniona kolekcja zachwyca różnorodnością form ceramicznych, szeroką gamą barw i efektowną dekoracją. Historia miasta i regionu Pokazuje tylko część bogatych zbiorów obrazujących dzieje Wałbrzycha w różnorodnych formach ikonograficznej, archiwaliów, dokumentacji współczesności, numizmatyki, kartografii, górnictwa. W soboty wstęp bezpłatny. ceny biletów: normalny 4 zł ulgowy 2 zł Sztandar dla Muzeum Wałbrzyskie Muzeum wzbogaciło się o nowy eksponat. Jest nim sztandar Związku Inwalidów Wojennych z 1959 r. Podczas uroczystości jego przekazania, członkowie ofiarowali również tej instytucji księgę pamiątkową Związku z tamtego okresu. foto ze zbiorów Muzeum 500-letnią historię i tradycje górnicze na Ziemi Wałbrzyskiej kompleks architektoniczno-przemysłowy kopalni z połowy XIX w. stałą ekspozycję elektrycznych maszyn wyciągowych z 1911 r. sztolnię Julia wyposażoną w górnicze maszyny i urządzenia stałą ekspozycję łaźni górniczej z 1915 r. eksponaty ze wszystkich dziedzin górnictwa węglowego, najstarsze z 1739 r. fragment XVIII - wiecznej Lisiej sztolni Udostępnia: archiwalne filmy o tematyce górniczej i zbiory biblioteki górniczej z zakresu górnictwa strona 10

13 Oddział Przemysłu i Techniki Rozwijający się na Ziemi Wałbrzyskiej w XIX w. różnorodny przemysł potrzebował coraz więcej urządzeń i narzędzi. Stąd w Wałbrzychu powstały 3 huty, do wyróżniających się należała Huta Karol powstała w 1820 r. Założył ODDZIAŁ MUZEUM PRZEMYSŁU I TECHNIKI Wałbrzych ul. Wysockiego 28 tel./fax: telefon: Kierownik oddziału: Kazimierz Szewczyk Trasa turystyczna w zabytkowej kopalni węgla kamiennego Julia Zwiedzanie od wtorku do soboty w godz Wejście z przewodnikiem o godz. 9.00, 11.00, Trasa nieprzygotowana dla osób niepełnosprawnych. Grupy zorganizowane proszone są o wcześniejszą rezerwację telefoniczną. Dla grup zagranicznych istnieje możliwość zaangażowania tłumaczy za dodatkową opłatą. Czas zwiedzania: 1,5 godz. Ceny biletów: normalny - 6 zł, ulgowy - 3 zł Przemysł w Zagłębiu Borysławskim na fotografii 10 sierpnia - 30 listopada Zagłębie Borysławskie położone na byłych polskich kresach wschodnich, znane było w świecie na przełomie XIX i XX wieku z wydobycia wosku ziemnego, ropy na owej i gazu ziemnego. Tutaj rozpoczęła się światowa historia przemysłu na owego i gazu ziemnego. Szczególny rozwój tego przemysłu nastąpił po 1872 r., gdy do Borysławia doprowadzono linię kolejową. Już po 1873 r. w Zagłębiu czynnych było 12 tysięcy Minerały Dolnego Śląska ze zbiorów Kazimierza Kozakiewicza Lisia sztolnia i szyb Sobótka Huta Karol w Wałbrzychu 11 maja 8 sierpnia Poczet wałbrzyskich górników 4 grudnia 2006 r. - dzień tradycyjnego święta górniczego to początek funkcjonowania stałej wystawy portretów górników wałbrzyskich kopalni. Do każdego dołączona jest informacja zawierająca nie tylko imię i nazwisko, ale również okres w jakim dany górnik pracował i na jakim stanowisku. Oglądamy fotografie górników od lat pięćdziesiątych do 2000 r. Obecnie wystawa to siedemdziesiąt fotografii pochodzących z archiwum Muzeum oraz od osób prywatnych. Z czasem wystawa stała ją radca królewski Karol Georg Treutler. Stopniowo rozwijała się i w 1890 r. rozpoczęła produkcję maszyn i urządzeń o napędzie parowym, potem elektrycznym dla górnictwa węgla kamiennego, brunatnego oraz skalnego na Śląsku, w Saksonii, Nadrenii i Westfalii. W 1923 r. Huta Karol wchłonęła sąsiednią Hutę Wilhelma na Piaskowej Górze. W 1939 r. pozbyła się obiektów na Starym Zdroju przekazując je na szkołę zawodową oraz zajezdnię. W latach przestawiła produkcję na potrzeby wojenne. W 1945 r. władze radzieckie przekazały ją administracji polskiej, która podporządkowała ją Zjednoczeniu Fabryk Maszyn i Sprzętu Górniczego w Bytomiu. W 1976 r. połączono ją z Dolnośląskimi Zakładami Naprawczymi PW i stworzono w Wałbrzychu jedno przedsiębiorstwo Dolnośląskie Przedsiębiorstwo Urządzeń Górniczych. W ten sposób przestała istnieć Huta Karol znana ze swoich wysokiej jakości produktów od I połowy XIX w. szybów wydobywających ropę naftową i wosk ziemny. W kopalniach tych zatrudniano ponad robotników. Tutaj też uruchomiono pierwszą w świecie podziemną kopalnię wosku ziemnego. W latach wyprodukowano ogółem cysterny ropy na owej i około 10 mld m3 gazu ziemnego, co dawało wówczas 3 miejsce w produkcji światowej. Okres na owy w Borysławiu trwał do 1939 r., kiedy to nastąpił gwałtowny spadek wydobycia ropy, spowodowany wybuchem wojny, wyczerpaniem się złóż, ich zawodnieniem i spadkiem ciśnienia w otworach. Po polskim zagłębiu na owym na kresach wschodnich pozostały wspomnienia. Wystawa prezentuje stare dokumenty, fotografie i pocztówki, które przypominają dziś okres świetności starych kopalń, rafinerii i fabryk w Zagłębiu Borysławskim. poczet wzbogacać będą kolejne zdjęcia. Ta ciekawa trasa turystyczna pokazuje zabytkową Lisią sztolnię oraz szyb Sobótka, wyrobisko pochodzące z XIX w. Głośną Lisią sztolnię można zwiedzać na długości 200 metrów. Oglądać też można zrąb szybu Jerzy Kwiatkowski Sobótka o głębokości 33 m z ekspozycją urządzeń m. in. pochodzących z XIX w. Giełda Kolekcjonerska 21 lipca 18 sierpnia godz. 8:00 14:00 strona 11

14 Nasze prezentacje Adam Wolańczyk Nadejście zimy w Cieszanowie * * * * * * Ze wschodem zachód człapie. I gwiazdy po drodze gubi. Kometą językiem aż lasem trzęsie, Roztargniony księżyc. Pierwsze kolory szarości, Miecze traw, Zamarzła na łąkach rosa, Łza na policzku pastuszka. I potem jeszcze zadzwonią Dzwoneczki kolędników wesołych, jasne włosy zabłyszczą Marii w leśnych jasełkach. Radość biednemu głoszą, A biedne moje oczy I biedne moje serce Idą przez śnieżne pola I znowu gwiazda w twoich ustach i teraz świecisz jak niebo Twoje tęskne oczy są jaśniejsze od gwiazd Nasze ciała ogrzewają zimne trawy: ostrolistne owalnolistne strzępiastolistne mną się pod nami Nie smuć się jutro słońce je rozprostuje tęsknotą jak rana nabrzmiewają którą rozetnie spotkanie Wszelkie kuszenie świętego Antoniego Ogrody Dejaniry, uroki Wenecji I kurz z mego dziecięcego podwórka Śniły mi się tej nocy A noc przeszła I stała się milczeniem Cieszanowskie niebo Dwadzieścia osiem gwiazd tej nocy utopiło się w studni ciszą zabulgotała woda. Na herbatę czerpiąc wodę wyłowiłem kubkiem jedną i z gwiazd płyną deszczowe trele zostało dwadzieścia siedem aby świecić w studni żabim oczom i mojemu pragnieniu Baœniowy œwiat Adama Wolañczyka Adam Wolańczyk to zaiste postać niezwykła. Znakomity aktor - którego ról scenicznych i filmowych nie sposób zliczyć - obdarzony jest wieloma talentami. Pasjonuje się fotografią, a w domowym zaciszu uprawia poezję. I te wiersze, z trudem wydobyte z szuflady maestro Adama, polecam Państwa uwadze. Bowiem czytając je, odnajduję w tych strofach pierwiastek ludowych podań, klimat bajań bajarzy, nostalgiczny a przecież pogodny. To krajobraz tętniący życiem, wręcz namacalny, a przecież baśniowy. Prostota kreślenia obrazu wypełnionego stygmatem tajemnicy, nadaje wierszom szczególny wyraz. Zwłaszcza, że podmiot liryczny wkomponowany w tę przestrzeń obcuje z przyrodą w sposób naturalny i właściwy mieszkańcom wsi. To swoistego rodzaju świadectwo komórkowej pamięci organizmu przeniesionego z sennej okolicy małych miejscowości do miasta tętniącego dynamicznym rytmem życia. To wyraz tęsknoty, za tym co minęło, a co kojarzy się ze spokojem niosącym ukojenie. I ukojenie to niosą słowa, budujące poetycką wizję miejsca dzieciństwa, miejsca istniejącego jedynie we wspomnieniach, a przecież wyrazistego i jakże bliskiego. Krzysztof Kobielec strona 12

15 Nasze prezentacje Edmund Steckiewicz Dwa tysiące lat temu w Chinach zaczęto kolekcjonować kamienie o wyjątkowej urodzie tudzież ustawiać je na specjalnych podstawach. W VI w. p.n.e. Chińczycy przywieźli tę sztukę artystycznego eksponowania kamieni do Japonii, gdzie pod nazwą suiseki (sui woda, seki - kamień) z powodzeniem uprawiana jest do dziś. A ponieważ nasze współczesne pojęcie dzieła sztuki obejmuje także tzw. ready - made, to prezentacja suiseki w tej rubryce WIK-u jest jak najbardziej uprawniona. Założenia suiseki są bardzo podobne do bonsai, tyle, że tutaj mamy do czynienia z przyrodą nieożywioną. Jej estetyczna istota wiąże się ze wschodnim poczuciem piękna, harmonii i wrażliwością na naturę. Suiseki mają swój podział na kategorie, przypominający style w bonsai. Wyróżnia się kamienie w formie krajobrazów z górami lub wodą (san-sui-keiseki), kamienie obiekty (keisho-seki) i kamienie oglądane ze względu na barwę i rysunek (biseki). Do najbardziej popularnych należą te przypominające kształtem odległą górę, wodospad, wyspę, chatę pokrytą strzechą lub zwierzę. W całej sztuce suiseki ingerencja człowieka ogranicza się do niezbędnego minimum np.: czyszczenia lub polerowania. Dopuszczalne jest również równanie podstawy lub brzegów kamienia, ale w ograniczonym stopniu; tylko tak, aby można go było stabilnie wpasować w drewnianą podstawkę (dai), która powinna być koloru ciemnego i nie zdominować samego kamienia. Suiseki ze względu na wiele podobieństw do bonsai jest bardzo często eksponowane razem z bonsai, razem też organizuje się wystawy bonsai i suiseki. Bardzo często to kamienie są elementami uzupełniającymi ekspozycje bonsai i żyjących krajobrazów - saikei. Stąd bardzo wielu bonsaistów zbiera suiseki. W Japonii odbywają się wystawy suiseki, organizowane są wyprawy w poszukiwaniu kamieni, wiele galerii - sklepów specjalizuje się w ich sprzedaży, organizowane są też specjalne aukcje, na których najwyższą wartość osiągają kamienie nie tylko o wielkiej urodzie, ale należące do znanych osób malarzy, literatów, cesarzy. Suiseki sprzedawane są za tysiące dolarów, a sztuka ich eksponowania jest - obok kaligrafii, ceremonii parzenia herbaty, ikebany i bonsai - jedną z cieszących się w Japonii najwyższym prestiżem. Sztuka suiseki cieszy się też coraz większym zainteresowaniem w Europie. Przykładem jest tutaj Europejski Kongres Bonsai & Suiseki, który odbywa się w Zamku Książ podczas majowego Festiwalu Kwiatów i Sztuki. Jednym z kilku wałbrzyszan uprawiających bonsai i suiseki jest Edmund Steckiewicz. Z wykształcenia leśnik, zainteresował się tą sztuką w latach osiemdziesiątych, gdy w PUTS Zamek Książ kierował pracami ogrodniczymi i parkowymi. Swoje kolekcje pokazywał parokrotnie na dorocznych wystawach w Książu. Fascynację sztuką Dalekiego Wschodu wyraża również poprzez projektowanie i wykonywanie tzw. ogrodów kamiennych. Są to przeważnie pewne przestrzenie ogrodowe, w których głównym tworzywem jest kamień i żwir, a potem - fantazyjnie kształtowane drzewa i rośliny. Prezentowany tu kamień (granit z Alp Liguryjskich) cechuje się nie tylko oryginalną formą, ale także pięknymi kolorami w ciepło-szarej tonacji i wielobarwnym użyłkowaniem. Zastał przez autora oczyszczony z zewnętrznej, utlenionej warstwy, wyrównany u podstawy, lekko nawoskowany i wypolerowany, a następnie oprawiony w, wykonaną snycerską sztuką, podstawkę dai. Widoczny na zdjęciu keisho-seki otrzymał tytuł Balzac, gdyż przypomina znaną rzeźbę Augusta Rodina pod takim tytułem. Autor ma w swoich zbiorach kamienie z różnych gór europejskich, ale nie brak wśród nich okazów z najbliższych okolic - Dolny Śląsk też jest bardzo bogaty pod względem mineralogicznym i łatwo tu znaleźć ciekawe okazy skał. Może ten artykuł zainspiruje i Was, drodzy Czytelnicy, do tworzenia własnych kolekcji suiseki? Okres wakacyjnych wędrówek daje po temu okazję. Paweł Jach strona 13

16 Marek Stadnicki Leniwie płynące wakacje, długie dni letniego urlopu to czas, który często wykorzystujemy na dłuższe lub krótsze wycieczki po okolicy, spacery wokół miejsca, w którym mieszkamy. Okres wypoczynku to czas specyficzny, czas gdy sami dziwiąc się, że wcześniej ich nie zauważaliśmy. Stojące rzeźby, wypracowane w tynku przedstawienia, specyficzne (nie wiedzieć czemu) służące konstrukcje, herby i popiersia jakieś takie nieuzasadnione, a niekiedy zwyczajne, prawie że naiwne. A przecież wszystko to, co Ginące zawody, obyczaje, dekoracje Głowa konia na dawnwej zajezdni - od podworza, Biały Kamień. nasza percepcja jest wyostrzona na nowe bodźce i postrzega dużo więcej - pośród rzeczy i elementów na co dzień mijanych. Chodzimy niespiesznie, przemierzając od lat te same ulice, zaułki, w których wiele rzeczy odkrywamy na nowo, Podtrzymujący ogień - budynek gazowniczy. strona 14 teraz jest często niezrozumiałe i niekiedy dość dziwne w krajobrazie miasta, miało swoje logiczne wytłumaczenie i wynikało z prostych przyczyn. Wszystkie te herby, symboliczne emblematy, płaskorzeźby, pełnoplastyczne rzeźby dzieci i dorosłych kadrujące w celny sposób ówczesne realia i obyczaje były i są podstawowym nośnikiem informacji o życiu mieszkańców i kondycji miasta. Dzisiejszy spacer przeniesie nas w czasy, gdy po Wałbrzychu jeździły wielokonne wozy, których woźnica donośnym głosem oznajmiał o nowej dostawie węgla wprost do domu, czasy gdy cieśla, szewc czy stolarz był dumny z wykonywania swojego zawodu i tę swą dumę z wykonywanego fachu eksponował w sposób widoczny. Na fasadach, elewacjach kamienic, na budynkach użyteczności publicznej umieszczano herby szlacheckie - te znaki Szczyt budynku z tarczą herbową i wężami. dawno minionej rycerskiej chwały które w sposób bezpośredni wskazywały na kilkusetletnią ciągłość danej rodziny, a także herby miejskie wskazujące na związki Wałbrzycha z innymi ośrodkami handlowymi i przemysłowymi na Śląsku. Możemy też znaleźć różnorakie personifikacje, które mówią nam o wartościach jakie preferowali i którym hołdowali właściciele tej czy innej kamienicy, umieszczając w szczycie odpowiednio wybrany symbol. Dekoratorzy - którzy tworzyli owe wyszukane artefakty - sięgali po najlepsze przykłady, czerpiąc ze wzorników najsłynniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów. Odnaleźć możemy w tych przedstawieniach inspiracje sztuką włoską, widoczne są wyraźne wpływy Michała Anioła, Rafaela czy innych artystów z kolejnych epok sztuki światowej.

17 Szewc nad wejściem do budynku. Pośród wielu symboli rzemieślniczych w wałbrzyskim odchodzi do lamusa, a które w XIX wieku było niezwykle krajobrazie, unikatowym ważnym zawodem. Nie było przedstawieniem są - zachowane jedynie w Wałbrzychu i Złotym Stoku - emblematy konnej firmy przewozowej. Owe końskie łby jak nazywają je lokatorzy zamieszkujący dawną zajezdnię w dzielnicy Biały Kamień - dziś budzą jedynie zdziwienie i ciekawość. A przecież był to dość wyróżniający się znak, logo przecież fabryk produkujących buty, nie było masowej produkcji był jedynie stary mistrz, czeladników kilku w terminie, kot siedzący na oknie i pani majstrowa co surowym okiem patrzyła. Ta plastyczna opowieść o czasach zdzieranych zelówek, podkuwanych ćwiekami podeszew butów i szytych cholewek jest firmy, przedsiębiorstwa, które niezwykłym świadectwem prócz świadczenia rzetelnych tamtych lat. usług w oryginalny sposób je propagowało. Dziś już ustał turkot szerokich, wielotonowych prag, nie słychać swarów i pokrzykiwań woźnicy, nie strzela bat ponad grzbietami pociągowych koni, nie ma już Szczególnie mocno na przełomie stuleci, w dobie rozwoju gospodarczego reklamowały się różnorakie firmy budowlane, które oferowały całą gamę usług. Nowo budowane kamienice - które zajezdni, pozostały jedynie plastycznie modelowane, nieco uszkodzone głowy. Innym przykładem dziewiętnastowiecznej reklamy szewstwa, a wręcz dumy z racji uprawiania tego zawodu, jest wypracowane w tynku, w formie tympanonu, p r z e d s t a w i e n i e mistrza przy pracy. Nieco naiwny sposób opracowania, formalne błędy i kompilowana ornamentyka nic nie ujmują całości kompozycji. Jest to doskonała ilustracja wręcz nadająca się do powielania rzemiosła, które na naszych oczach Figurki dzieci u wejścia do szkoly. wznosili dla siebie majstrowie - niczym pałace miejskie, dekorowane były płaszczem najprzedniejszych ornamentów, czerpanych z klasycznych wzorników, jak widać na wielu przykładach. Elewacje naśladowały podziały architektury rezydencjonalnej ze wszelkimi elementami mówiącymi o właścicielu. Jednakże lica kartuszy przeznaczonych na ekspozycję znaków rodowych o neomanierystycznym modelunku jak na Nowym Mieście - wypełniły emblematy branży budowlanej. Na tarczy widzimy kątownik, cyrkiel, ciesielski toporek i stolarską siekierę. Jak widać, ów mistrz murarski z dumą prezentował swój fach i uczciwy dorobek. Dość oryginalny szyld zdobił niegdyś zapewne zakład ślusarski, kowalski lub pokrewnej branży znajdujący się na jednym z budynków przy ulicy Piłsudzkiego. Ta modernistyczna konstrukcja, niczym wytwór jubilerski pomimo braku głównego elementu jakim była zawieszka z napisem zachwyca jeszcze Modernistyczna reklama zakladu ślusarskiego w Śródmieściu. do dziś finezją i zmysłem artystycznym wykonawcy. Widzimy narzędzia używane przez tego rzemieślnika wpisane w ramy, których aplikacja w sposób jednorodny łączy się z całością. Jest to dość rzadki przykład takiej przedwojennej reklamy, których większość została usunięta na przełomie lat siedemdziesiątych, w dekadzie bumu na neonowe napisy. Oczywiście w Wałbrzychu nie mogło zabraknąć postaci c.d. na str. 17 strona 15

18 Nasze prezentacje Alojzy Ziółkowski Jest założycielem Wałbrzyskiego Towarzystwa Fotograficznego. W latach 80. w naszym mieście prowadził Galerię Fotografii Nieprofesjonalnej. Swoje prace prezentował na sześciu wystawach indywidualnych i wielu zbiorowych. Wśród nagród za najważniejsze uważa: medal przyznany z okazji obchodów lecia fotografii, w uznaniu zasług dla fotografii w Polsce oraz przyznany przez ministra kultury i sztuki tytuł Zasłużonego Działacza Kultury. Tyle tytułem wstępu. Z wykształcenia jestem geodetą o specjalności górniczej. Pracowałem w zawodzie, z tego się utrzymując. Fotografię uprawiałem od zawsze, bo ją kocham. Prawda, że ładnie powiedziane? To widać w pracach. Lekkość podejścia do obrazowania i wyszukane tematy konsekwentnie prowadzone, aż do zamknięcia cyklu. Ze swobodą i radością tworzenia. Początkiem pasji, jej bezpośrednią przyczyną, były narodziny córki. By fotografię były jak najlepsze, by podobały się w przyszłości, Pan Alek (bo pod tym imieniem jest powszechnie znany) wstąpił do klubu fotograficznego w byłym GDK u. Po przejściu nauki, sam został instruktorem i popularyzatorem fotografii. Był między innymi współorganizatorem sławnego, międzynarodowego pleneru aktu, który się odbywał w Zamku Książ. Z wiedzy i doświadczenie jakie przekazywał skorzystali fotografowie, którzy dziś pracują dla gazet - Darek Gdesz i Ryszard Wyszyński. To był inny czas, poza tym dzisiaj zdecydowanie mniej ludzi fotografuje. Wtedy w Wałbrzychu było sześć, siedem sekcji, czy klubów fotograficznych. Zastanawiające jest to stwierdzenie. Proszę pomyśleć - moim zdaniem teraz prawie każdy młody człowiek fotografuje. Chociażby telefonem, a ile mamy sekcji? Spotkanie z panem Ziółkowskim wyniknęło przy okazji jego wystawy, którą obecnie można oglądać w Galerii Książki w Bibliotece pod Atlantami. Jest to nietypowa wystawa dla autora z dwóch przynajmniej powodów. Po pierwsze, jest pierwszą kolorową wystawą, po wtóre - dotyka zupełnie nowego tematu. Wcześniejsze realizacje skupiają się bardziej na człowieku, bliższe są dokumentowi. Widać w nich wpływ Zofii Rydet, którą pan Alek znał osobiście. Chciałem opowiadać o ludziach, nie zawsze ich ukazując. Bardziej interesowało mnie ludzkie dzieło. To co jest wynikiem emocji, to co po człowieku pozostaje. Zdjęcie, które prezentujemy pochodzi z wystawy Miejsce stałego zamieszkania. Wernisaż odbył się we wrześniu 1984 roku w Wałbrzyskiej Galerii Fotografii Związku Polskich Artystów Fotografików. Jest to praca głęboko socjologiczna, ukazująca fragment społeczności Wałbrzycha. Bardzo mi się podoba ten zestaw, cieszę się, że miałem okazje poznać tak ważną postać, jaką jest nasz dzisiejszy bohater. Wchodzisz na teren miejsca stałego zamieszkania człowieka, który tak jak ty samotny w tłumie szuka swojego ja i określa się przestrzenią swoich czterech ścian. Jesteś świadkiem zatrzymanego w kadrze momentu kształtowania się jego wysiłków. (fragment z katalogu wystawy) Paweł Sokołowski strona 16

19 c.d. ze str. 15 znał dzieła Rafaela. Innym umieszczona w - ale już bardziej umownym szczycie budynku wnoszącej najwięcej do rozwoju - sposobem informowania o nieopodal wał- miasta, która na wielu działalności farmaceutycznej brzyskiego Rynku fasadach personifikowana było przedstawienie emblemu jest już prawie jest - niekiedy realistycznie, niekiedy umownie - sylwetką górnika. Jednym z najciekawszych przykładów tej znojnej z wagą. Jednakże symbol ów równie chętnie jak aptekarze zawłaszczali juryści, a niekiedy także handlowcy. zapomniana. Zakłady przemysłowe poprzez zastosowanie czytelnej, pracy jest wypracowane przedstawienie Na wielu kamienicach plastycz-nej w nadprożu wejścia do budynku przy ulicy B. mieszczańskich w dobie romantycznego poszukiwania symboliki wpisywały się w ten Chrobrego. Jest to w pewnym korzeni pojawiły się herby nurt, w którym sensie ewenement i dokument, rodowe, obudowywane dekoracją dekoracyjny kostium, na którym widzimy nie- typowe wydobycie węgla jakie było praktykowane poprzez mówiącą o zaintereso- waniach, profesji i poglądach właściciela. W szczycie fasady artykulacja elewacji była jeszcze bardziej elementem wykorzystanie Lisiej Sztolni. budynku zamieszkanego pożąda- Transport urobku, a właściwie być może przez lekarza nym i ważnym. spław na powierzchnię, umieszczono tarczę herbową, Za taki przykład odbywał się łodziami, które która ujmuje dwa węże posłużyć może wypływały na pobliski staw, u eskulapa. Jednak nie było to postać człowieka jego brzegu znajdował się port wystarczające wyjaśnienie przeładunkowy. i uzasadnienie, ponieważ W dzisiejszych czasach poniżej widzimy personifikację apteki oznaczone są znormalizowanym znakiem krzyża, który coraz częściej, wzorem Zachodu, sygnalizuje pulsowaniem, iż jest ona otwarta. Niegdyś taki punkt przede wszystkim wyrabiający leki, był rozbudowaną instytucją, Sztuki i Przemysłu lub Rzemiosła. Pośrodku owych symboli umieszczono sowę, co wskazuje na dość rozległe spektrum zainteresowań właściciela z jednoznacznym wskazaniem priorytetu jakim była Nauka. W innym miejscu w której - prócz tzw. detalicznej izby handlowej - były pomieszczenia do przechowywania, ucierania, macerowania i innej obróbki różnych niezbędnych półproduktów. Działalność nie ograniczała się do pośrednictwa w obrocie medykamentami, ale była żmudnym, Spławiający węgiel z Lisiej Sztolni z ulicy Chrobrego. pracochłonnym i odpowiedzialnym procesem wytwórczym. Taki symbol miejsc antytetycznie rozstawione gryfy niczym kalka z toskańskich fryzów - podtrzymujące gdzie nabywano medykamenta skrzydlatą harfę, określają widzimy w dzielnicy Biały dawną funkcję kamienicy Kamień. Siedzący w narożu budynku mały chłopiec uciera w moździerzu, wspartym na podkurczonej nodze, jakiś specyfik. Owa siedząca postać - mocno już nadwyrężona lub zamiłowania i preferencje ówczesnego właściciela. Na budynkach pojawiały się także symbole religijne tamte z XIX wieku są już bardzo rzadkie, a te, które pozostały przez czas - jest jeszcze czytelna są prawie niezauważalne. i o dość charakterystycz- nym upozowaniu. Wskazuje, iż wykonujący ją stiukator Jednym z nielicznych przykładów jest postać Chrystusa Frasobliwego, którego figura podtrzymującego ogień za budynku gazowni. Także budynki użyteczności publicznej, poprzez zastosowany rodzaj dekoracji, w sposób dość czytelny eksponowały rodzaj prowadzonej działalności. Szkoły elementarne, zdobiono grupami dzieci, które trzymały w dłoniach przybory takie jak globus, tabliczki do pisania, książki i liczydła. Inne, o profilu bardziej specjalistycznym - w których prowadzono zajęcia z muzyki - dekorowano puttami trzymającymi m.in. instrumenty muzyczne. Sposoby wykonania omawianych przedstawień różnią się od siebie skrajnie przede wszystkim techniką, poziomem, wzorem, z którego korzystano i rodzajem zawartego przesłania. W większości z nich widać, że Chrystus Frasobliwy ze szczytu wałbrzyskiej kamienicy w okolicach Rynku. zostały odtworzone na bazie wzorów miejscowych, niezwykle popularnych w owym czasie na tym terenie, ale są też wyjątki. Jednakże wszystkie te artefakty są niezwykle ważnymi elementami ciągu kulturowego Wałbrzycha tworzącego się w specyficznych warunkach, na pograniczu wielkiego przemysłu i niewielkiego gospodarstwa, na pograniczu wielkiej sztuki i ludowego rzemiosła. Oczywiście, przedstawione przeze mnie przykłady, tak różnorakiego zdobnictwa - którego głównym zadaniem był przekaz informacji nie wyczerpują tematu, ponieważ jest to zaledwie niewielki wybór z tego wszystkiego, co pozostało z lat, gdy architektura była Sztuką. Do dziś zachowało się jeszcze wiele takich znaków, symboli i emblematów, które opowiedzą wszystko o budynku, jego mieszkańcach i całej barwnej historii, a jedyne co musimy zrobić by to zobaczyć, to wznieść głowę do góry. Zdjęcia: M. Stadnicki strona 17

20 Biblioteka pod Atlantami Biblioteka Główna - przerwa urlopowa lipca W sierpniu działy Biblioteki Głównej czynne są w godz.: Wypożyczalnia Główna, Dział Informacji i Czytelń, Dział Zbiorów Audiowizualnych i Pracownia Regionalna 9:00-17:00 (oprócz sobót); Oddział dziecięco-młodzieżowy 9:00-16:00 (oprócz sobót); Filia nr 1 Nowe Miasto Filia nr 1 dziecięca - Nowe Miasto Filia nr 2 - Podgórze Filia nr 3 - Stary Zdrój Filia nr 3 dziecięca Stary Zdrój Filia nr 5 publiczno-uczelniana Sobięcin Filia nr 5 publiczno-szkolna - Sobięcin Filia nr 6 - Biały Kamień Filia nr 7 i nr 7 dziecięca - Piaskowa Góra Filia nr 10 - szpitalna Filia nr 11 dziecięca - Podzamcze Filia nr 11 - Podzamcze czynna w lipcu i sierpniu Filia nr 13 - Glinik Nowy Filia nr 14 - Szczawienko Zgłaszam Książkę na termometr Oskar i pani Róża Przeczytałem ostatnio interesującą książkę pt. Oskar i pani Róża. Napisał ją francuski dramaturg, eseista i powieściopisarz Eric-Emanue i Schmitt. Była to jedna z najlepszych książek, którą przeczytałem w moim życiu. Opowiada o małym chłopcu, który ma białaczkę i któremu zostały ostatnie dni życia. Opiekuje się nim ciocia Róża, która okazuje się zawodową zapaśniczką. Opowiada chłopcu o walkach, a on jej wierzy. Na końcu okazuje się, że ciocia Róża wszystko zmyśla dla dobra chłopca. Choć książka jest o tragedii, to jest wiele momentów, z których można się pośmiać. Podczas pobytu w szpitalu poznał trzech przyjaciół: Bekona - nazywano go tak ponieważ był strasznie poparzony, Einsteina -przezywali go tak ponieważ miał wodę w głowie i Popcorn a -to również przezwisko, nazywano go tak, bo był gruby, a nawet zakochał się w jednej z dziewczyn - Peggy Blue, którą nazywano tak, ponieważ krew nie dochodziła do bodajże wątroby i jej skóra miała niebieski kolor. Książka mówi o dojrzewaniu, a zarazem o beztroskim dzieciństwie jakie przeżywają bohaterowie książki. Na okładce książki wypowiedzieli się znani redaktorzy. Porównują te książkę do Małego Księcia. Polecam ją wszystkim: nawet tym na emeryturze jak i dzieciom. Maciej Adamek kl. I d, PG nr 8 Eragon - I część Trylogii Dziedzictwa Eragon to opowieść fantastyczna napisana przez Christophera Paoliniego. Pisać książkę zaczął w wieku 15 lat, jest ona jego debiutancką książką, w której poza przyjaźnią są jeszcze SMOKI. Eragon to szesnastoletni chłopak, który znajduje smocze Przerwa urlopowa jajo. Gdy z jaja wylęga się mały smok, Eragon wdaje się w szaleńczy pościg, wraz z nim oraz swym towarzyszem Bromem za Ra zacami, sprawcami śmierci jego wuja. Ten młody chłopak nieraz wplątuje się w nie swoje sprawy, ale nie dowiecie się o tym póki nie przeczytacie książki, a może sięgniecie po II część trylogii Najstarszy? Jakie przygody przeżyje Eragon? Kim tak naprawdę był Brom? Jaka była przeszłość Jeźdźca? Kogo spotka Eragon po ucieczce z Dras-Leona? Jak skończy się przeprawa przez Pustynię Hadaracką? Kim naprawdę jest Arya? Tego i o wiele wiecej dowiecie się czytając Eragona. Karina Radoszewska, kl. I c, PG nr 7 Kod Leonarda da Vinci Ofiarą morderstwa popełnionego w Luwrze pada kustosz Jacgues Sauniere. Zwłoki zostają odnalezione w pozycji łudząco podobnej do rysunku witruwiańskiego, na którym rennensansowy twórca Leonardo da Vinci przedstawił proporcje ludzkiego ciała. Robert Langdon, znawca symboliki religijnej z uniwersytetu w Harvardzie, jest podejrzewany przez policję o popełnienie tej zbrodni. Akcja komplikuje się, ponieważ konający kustosz pozostawił po sobie szereg zagadek, które w trudny do odgadnięcia sposób maja pomóc w odnalezieniu sprawców. Ale mają też doprowadzić do czegoś zupełnie innego. Langdona ściga mnich Silas. Bohaterzy zmagają się z wieloma przeciwieństwami. Uciekając przed francuską policją pod dowództwem Bezu Fashe, zwraca się o pomoc do przyjaciela Langdona, ekscentrycznego znawcy dzieł Leonarda Da Vinci. Co będzie oznaczało tajemnicze P.S. napisane krwią przy zwłokach? Kim okaże się dla ofiary Sophie? I czym tak naprawdę jest Świety Graal? Czy nasi bohaterowie wyjdą cało z zaistniałej sytuacji? Tego dowiecie się wyłącznie sięgając po tę książkę. Monika Piekutowska, kl. II B, PG nr7 Galeria pod Atlantami czynna: poniedziałki - piątki (10-16) Galeria Książki czynna: poniedziałki - piątki (10-16) GALERIA ATRIUM BIBLIOTEKA DLA NAJMŁODSZYCH czynna: pon. - pt. (9-17), sob. (9-15) BIBLIOTEKA DLA MŁODZIEŻY czynna: pon. - pt. (9-18), sob. (9-15) CZYTELNIA NAUKOWA czynna: pon. - pt. (9-18), sob. (9-15) CZYTELNIA CZASOPISM czynna: pon. - pt. (10-18), sob ) PRACOWNIA REGIONALNA czynna: pon. - pt. (10-18), sob. (10-15) WYPOŻYCZALNIA GŁÓWNA czynna: pon. - pt. (9-18), sob. (9-15) DZIAŁ ZBIORÓW AUDIOWIZUALNYCH czynny: pon. - pt. (10-18), sob. (10-15) ODDZIAŁ ZBIORÓW DLA NIEWIDOMYCH czynny: pon. pt. (11-17) POWIATOWA I MIEJSKA BIBLIOTEKA PUBLICZNA BIBLIOTEKA POD ATLANTAMI W WAŁBRZYCHU Wałbrzych, Rynek 9 telefon faks sekretariat@atlanty.walbrzych.pl dyrektor Cezary Kasiborski czynna pon. pt. 9:00 18:00 sob. 9:00 15:00 Pokój Pamięci Poety Stała ekspozycja poświęcona pamięci i dokonaniom twórczym Mariana Jachimowicza. strona 18