Gdynia, dnia r. AKADEMIA MARYNARKI WOJENNEJ WYDZIAŁ DOWODZENIA I OPERACJI MORSKICH KOMISJA HABILITACYJNA

Transkrypt

1 1 AKADEMIA MARYNARKI WOJENNEJ WYDZIAŁ DOWODZENIA I OPERACJI MORSKICH Gdynia, dnia r. KOMISJA HABILITACYJNA UCHWAŁA KOMISJI HABILITACYJNEJ z dnia 16 lutego 2017 r. w sprawie nadania stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk społecznych w dyscyplinie nauki o bezpieczeństwie dr. Mirosławowi Stanisławowi BANASIKOWI Komisja habilitacyjna działając na podstawie art. 16 ust. 1 i 2, art. 18a ust. 8 i 11 ustawy z dnia 14 marca 2003 roku o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule naukowym w zakresie sztuki (Dz.U. poz. 595 z późn. zm.), 15 ust. 2 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 września 2016 r. w sprawie szczegółowego trybu i warunków przeprowadzania czynności w przewodach doktorskich, w postępowaniu habilitacyjnym oraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora (Dz.U. poz. 1586), 4 i 5 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1 września 2011 r. w sprawie kryteriów oceny osiągnięć osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego (Dz.U. poz. 1165) oraz na podstawie uchwały Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia 06 grudnia 2016 r. powołującej komisję habilitacyjną w celu przeprowadzenia postępowania habilitacyjnego dr. Mirosława Stanisława Banasika podjęła jednogłośnie w głosowaniu jawnym uchwałę wyrażającą pozytywną opinię w sprawie nadania dr. Mirosławowi Stanisławowi BANASIKOWI stopnia doktora habilitowanego nauk społecznych w dyscyplinie nauki o bezpieczeństwie Wynik głosowania W głosowaniu uczestniczyło 6. członków Komisji Habilitacyjnej na 7 uprawnionych do głosowania. Oddano głosów: za przyjęciem uchwały: 6. przeciwko przyjęciu uchwały: 0. wstrzymało się od głosu: 0.

2 2 UZASADNIENIE 1. Postępowanie habilitacyjne zostało wszczęte na wniosek dr. Mirosława Stanisława Banasika z dnia 31 października 2016 r. skierowany do Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów, w którym wskazał Radę Wydziału Dowodzenia i Operacji Morskich Akademii Marynarki Wojennej jako jednostkę organizacyjną posiadającą uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego w celu przeprowadzenia postępowania habilitacyjnego. W uchwale z dnia 06 grudnia 2016 r. Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów powołała Komisję habilitacyjną w celu przeprowadzenia postępowania habilitacyjnego dr. Mirosława Stanisława Banasika w składzie: 1. przewodniczący komisji prof. dr hab. Jacek Pawłowski, Akademia Sztuki Wojennej w Warszawie; 2. recenzent prof. dr hab. Stanisław Koziej, Uczelnia Łazarskiego w Warszawie; 3. recenzent prof. dr hab. inż. Marian Kozub, Uniwersytet Jan Kochanowskiego w Kielcach; 4. recenzent prof. dr hab. Czesław Jarecki, Akademia Marynarki Wojennej w Gdyni; 5. członek komisji prof. dr hab. Romuald Kalinowski, Uniwersytet Przyrodniczo- Humanistyczny w Siedlcach; 6. członek komisji dr hab. Andrzej Ostrokólski, Akademia Marynarki Wojennej w Gdyni; 7. sekretarz komisji dr hab. Katarzyna Wardin, Akademia Marynarki Wojennej w Gdyni; 2. Zgodnie z art. 16 ust. 1 z dnia 14 marca 2003 roku o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule naukowym w zakresie sztuki, zwana dalej ustawą, stopień doktora habilitowanego może zostać nadany osobie, która posiada stopień doktora oraz osiągnięcia naukowe, uzyskane po otrzymaniu stopnia doktora, stanowiące znaczny wkład autora w rozwój określonej dyscypliny naukowej oraz wykazuje się istotną aktywnością naukową. Osiągnięciem tym może być dzieło opublikowane w całości lub w zasadniczej części, albo jednotematyczny cykl publikacji. Kryteria oceny dorobku naukowego-badawczego habilitanta określa 4 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1 września 2011 r. w sprawie kryteriów oceny osiągnięć osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego, a kryteria oceny dorobku dydaktycznego i popularyzatorskiego oraz współpracy międzynarodowej habilitanta określa 5 powołanego rozporządzenia. 3. Komisja habilitacyjna stwierdziła, że najważniejszym osiągnięciem naukowym Habilitanta w rozumieniu art. 16 ust. 1 ustawy, po uzyskaniu przez niego stopnia doktora, jest monografia pt. Planowanie strategiczne bezpieczeństwa narodowego. Wybrane problemy., nr ISBN , Wydawnictwo A. Marszałek, Toruń 2016 r. Recenzentami wydawniczymi byli prof. dr hab. Waldemar Kitler i prof. dr hab. Maciej Marszałek. Opracowane na 422 stronach dzieło stanowi indywidualne, oryginalne i wyczerpujące niekwestionowane osiągnięcie Habilitanta. Wszyscy członkowie Komisji stwierdzili, że jest ono rezultatem wieloletnich i szeroko zakrojonych badań empirycznych, analizy bogatej literatury przedmiotu i wiedzotwórczego wysiłku epistemicznego jej Autora. Zarówno recenzenci jak i członkowie Komisji zgodnie uznali, że Habilitant podjął bardzo

3 3 ważną i aktualną, ale niezwykle złożoną kwestię długoterminowego planowania bezpieczeństwa narodowego w obecnych uwarunkowaniach geopolitycznych i w obliczu przyszłych potencjalnych zmian w środowisku bezpieczeństwa, a szczególnie wobec trudno przewidywalnych zagrożeń. Monografia została zrealizowana starannie, zgodnie z procedurami naukowymi i stale powiększaną przez Autora wiedzą, podczas licznych zamierzeń naukowych, studiów i konsekwentnie prowadzonych badań w przedstawionym obszarze na potrzeby planowania strategicznego związanego z bezpieczeństwem narodowym. Habilitant skupia wysiłek badawczy na rozwiązaniach stosowanych w USA i wybranych państwach NATO oraz odwołuje się do licznych doświadczeń i rozwiązań w biznesie. Warstwa merytoryczna dzieła nie budzi zasadniczych zastrzeżeń. W ocenie prof. Stanisława Kozieja Kandydat szeroko zdiagnozował sytuację problemową i dość precyzyjnie określił przedmiot badań. W diagnozie tej zabrakło jednak jasnego wykazania luk w wiedzy lub nieadekwatności/słabości/błędów w praktyce planistycznej uzasadniających potrzebę przeprowadzenia badań jako punktu wyjścia do zdefiniowania problematyki i celów badawczych. Zastosowane metody i techniki badawcze są właściwe dla nauk o bezpieczeństwie: podejście holistyczne (systemowe, strukturalne, funkcjonalne, prognostyczne) dające możliwość wszechstronnego badania podmiotów i procesów planowania oraz analiza krytyczna i porównawcza literatury, dokumentów, praktyki instytucjonalnej itp. Prof. Czesław Jarecki zwrócił jednak uwagę na fakt, iż Kandydat sformułował założenia metodologiczne prowadzonych badań, w tym ambitne cele, główny problem badawczy oraz szczegółowe pytania badawcze. Adekwatnie do problemów sformułowano obszerne hipotezy robocze, które jednak nie są typowymi hipotezami przyczynowo-skutkowymi poddającymi się weryfikacji empirycznej (konfirmacji lub falsyfikacji). Autor w dalszej części pracy nie wraca do nich, a raczej posługuje się pojęciem tez, które stara się udowodnić na gruncie przywoływanych argumentów logicznych. Te rozbieżności, w ocenie prof. Cz. Jareckiego to słabszy element strony metodologicznej. Niemniej jednak wszyscy członkowie Komisji zgadzają się co do poprawności metodologicznej przedstawionego dzieła. Na podkreślenie zasługuje dobry przegląd i doskonałe wykorzystanie bardzo bogatej krajowej i zagranicznej literatury przedmiotu. Prof. Marian Kozub podkreślił wykorzystanie przez Habilitanta prawie 400 pozycji ważnych i aktualnych publikacji zwartych licznych środowisk naukowych, ale i aktów normatywnych i dokumentów, jak i innych źródeł (artykuły, strony internetowe). Monografia składa się ze wstępu, pięciu rozdziałów merytorycznych, (1. Geneza i rozwój planowania strategicznego w latach , 2. Zakres planowania strategicznego, 3. Proces podejmowania decyzji strategicznych, 4. Niepewności w procesie planowania strategicznego, 5. Planowanie strategiczne bazujące na zdolnościach), zakończenia, bibliografii, spisu rysunków i tabel oraz indeksu nazwisk. Każdy z rozdziałów ma także zachowaną logiczną strukturę z konkluzjami, które są ujmowane w ich końcowych częściach. W recenzji prof. Cz. Jarecki stwierdził, że strona redakcyjna pracy nie budzi większych zastrzeżeń. Jest ona napisana poprawnym językiem, a odstępstwa od poprawnej polszczyzny są wyjątkowo nieliczne (w świetle wielu prac opracowywanych w oparciu o literaturę anglojęzyczną). Praca jest dość trudna w odbiorze, ale jest intersubiektywnie komunikowalna.

4 4 Niemniej jednak prof. Andrzej Ostrokólski nadmienia, że w monografii występują wyróżnienia cytowań kursywą z podaniem źródła w przypisie. Zamieszczono również liczne odwołania do źródeł podanych w przypisach, a cytowań w tekście nie wyróżniono kursywą lub znakiem cudzysłów, co utrudnia oddzielenie zapożyczeń od tekstu Habilitanta. Pozostali recenzenci i członkowie Komisji uznali, iż ta strona pracy nie budzi ich zastrzeżeń. Prof. Romuald Kalinowski w swojej opinii podkreślił, że monografia zawiera oryginalne poglądy dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa. Przedstawia także nowatorskie, ważne i aktualne poznawczo oraz użyteczne elementy wiedzy z zakresu zarządzania strategicznego, w tym planowania strategicznego. Zawarte w niej ustalenia posiadają wartości utylitarne i mogą posłużyć do modelowania podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo narodowe. Konkludując, w ocenie Komisji dzieło potwierdza dojrzałość naukową i dobry warsztat badawczy Autora. W rezultacie wnosi nowe wartości do nauk społecznych w dyscyplinie nauki o bezpieczeństwie. Pozostały dorobek, zarówno w obszarze teoretycznym, jak i naukowo-wdrożeniowym Habilitanta pozwala stwierdzić, że jest on znaczący i w zdecydowanej większości ukierunkowany na obszar zainteresowań Kandydata. Dorobek naukowy obejmuje w sumie 53 opracowania naukowe. Godny podkreślenia jest dorobek po uzyskaniu doktoratu, który obejmuje następujące grupy publikacji: a)czasopisma krajowe 14 (w tym 3 współautor); b) czasopisma zagraniczne 7 pozycji; c) monografie 6 pozycji; d) rozdziały w monografiach 8 pozycji. Na uznanie zasługuje świadomość przedmiotu badań, języka i metodologii nauk o bezpieczeństwie, systematyczność i ciągłość prowadzonych przez dr. M. Banasika badań, ciągłe poszerzanie swoich zainteresowań przy równoczesnej ich konkretyzacji, co stało się szczególnie widoczne w ostatnich latach jego działalności naukowej. Podsumowując ocenę dorobku Komisja stwierdza, że prowadzone badania i zainteresowania naukowe Habilitanta obejmują zagadnienia z zakresu bezpieczeństwa narodowego (państwa) i bezpieczeństwa wewnętrznego. Liczba publikacji wskazuje na dynamiczny rozwój naukowy. Tym samy osiągnięcia naukowe stanowią łącznie znaczny wkład w rozwój dyscypliny naukowej jaką są nauki o bezpieczeństwie. 4. W zakresie osiągnięć naukowo-badawczych dorobek Habilitanta obejmuje prace naukowo-badawcze, monografie, artykuły ale także projekty rozwojowe, opinie eksperckie oraz referaty konferencyjne i pokonferencyjne wykonane przed uzyskaniem stopnia naukowego doktora nauk wojskowych oraz po jego uzyskaniu. W całym okresie dorobek ten, w ocenie prof. S. Kozieja koncentruje się wokół dwóch nurtów badań. Pierwszy nurt był związany ze służbą Kandydata w strukturach sojuszniczych i praktycznym zajmowaniem się problematyką planowania i użycia sił w operacjach reagowania kryzysowego i obrony kolektywnej. Zintensyfikowanie i rozwinięcie drugiego nurtu badawczego, zarządzania kryzysowego, nastąpiło wraz z pracą Kandydata na kierowniczych stanowiskach w strukturach Ministerstwa Obrony Narodowej zajmujących się sprawami zarządzania kryzysowego, tj. Dyżurnej Służbie Operacyjnej Sił Zbrojnych, Centrum Zarządzania Kryzysowego oraz Centrum Operacyjnym Ministerstwa Obrony Narodowej. W ocenie prof. M. Kozuba poza zamieszczonymi w Wykazie publikacji prac naukowych oraz informacji o osiągnięciach dydaktycznych, współpracy naukowej i popularyzacji nauki,

5 5 pozycjami o dorobku naukowym dr. M. Banasika i Jego miejscu w środowisku naukowym świadczy także aktywny udział w krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych. Od 2011 roku czynnie uczestniczył w około 30 konferencjach narodowych i międzynarodowych przygotowując i wygłaszając referaty (20) ale także będąc w niektórych z nich członkiem komitetu naukowego (13) oraz komitetu organizacyjnego (13). Habilitant uczestniczył w wielu stażach i wizytach studyjnych z wykładami w ośrodkach akademickich polskich (np. AON) i zagranicznych (np. Rzym, Bruksela, Mons, Haga) a także brał czynny udział w kilkunastu zespołach eksperckich. Wykonał też kilkanaście różnych recenzji. Uczestniczył w dwóch dużych projektach badawczych: projekcie badawczo-rozwojowym z zakresu obronności i bezpieczeństwa państwa Narodowego Centrum Badań i Rozwoju pt. System informatyczny wsparcia rozwoju zdolności oraz identyfikacji potrzeb operacyjnych SZ RP (2013/2014) oraz w projekcie realizowanym dla Unii Europejskiej nt. European Capability Assessment Database (2013). Prof. Cz. Jarecki zauważył, że Kandydat w swojej działalności publicystycznej nie ograniczał się do wydawnictw krajowych, ale wykorzystując znajomość języka i kontakty międzynarodowe opublikował 5 artykułów w czasopismach zagranicznych, a kolejne dwa oczekują na publikację. Prof. A. Ostrokólski nadmienił ponadto, że w tej dziedzinie naukowej możliwości zamieszczania publikacji w wydawnictwach z listy filadelfijskiej są ograniczone, co może utrudniać ocenę stopnia popularyzacji dokonań Kandydata. Sam zainteresowany przedstawił zestawienie potwierdzające około 30 przypadków cytowań z jego publikacji. Wszyscy członkowie Komisji zgodzili się, że pięcioletni dorobek naukowy Kandydata od czasu doktoratu należy uznać za znaczący i dający podstawę do ubiegania się o wnioskowany awans naukowy. 5. W zakresie dorobku dydaktycznego Habilitanta stwierdzić należy, że dr M. Banasik jest od sześciu lat aktywnym dydaktykiem, wykładowcą akademickim. Przeprowadził w tym czasie ponad 1200 godzin wykładów, ćwiczeń i seminariów na studiach licencjackich, magisterskich i podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej (w tym z wykorzystaniem w ćwiczeniach Centrum Symulacji i Komputerowych Gier Wojennych AON) oraz w Wyższej Szkole Informatyki Zarządzania i Administracji w Warszawie, które są zgodne z problematyką prowadzonych badań. Tematyka zajęć na kierunkach bezpieczeństwo narodowe i bezpieczeństwo wewnętrzne obejmowała przede wszystkim zarządzanie kryzysowe, pracę sztabową, bezpieczeństwo infrastruktury krytycznej, metodologię badań bezpieczeństwa. Ponadto jest On promotorem pomocniczym w trzech przewodach doktorskich, wypromował 10 magistrów, 5 licencjatów oraz aktywnie działa na rzecz popularyzacji nauki i osiągnięć naukowych. Aktualnie Habilitant jest aktywnym nauczycielem akademickim i prowadzi zajęcia dydaktyczne w Instytucie Bezpieczeństwa i Spraw Międzynarodowych w Dolnośląskiej Szkole Wyższej we Wrocławiu. Prof. R. Kalinowski podkreślił, że na uwagę zasługuje także prowadzenie zajęć przez Habilitanta poza granicami kraju, np. w Centrum Sytuacyjnym Kwatery Głównej NATO, Euroatlantyckim Centrum Koordynacji Reagowania w sytuacjach kryzysowych, czy w komórce

6 6 planowania strategicznego Dowództwa Transformacji NATO. Tematyka zajęć dotyczyła obszaru szeroko pojętego bezpieczeństwa. Prof. A. Ostrokólski zauważył, że utrzymująca się aktywność naukowa i właściwy zakres działań, sprzyja osobistemu rozwojowi naukowemu Kandydata, przy równoczesnej popularyzacji współczesnej problematyki obronności, bezpieczeństwa i zarządzania kryzysowego. Aktywność Habilitanta przekracza standardowe obowiązki nauczyciela akademickiego i stwarza podstawy do pozytywnej oceny. Z taką oceną zgodzili się wszyscy członkowie Komisji habilitacyjnej wskazując, że doświadczenia dydaktyczne i organizacyjne są zupełnie wystarczające, by zostać samodzielnym pracownikiem naukowym. 6. Komisja habilitacyjna uwzględniając: ocenę dorobku naukowego dr. Mirosława Stanisława BANASIKA i jego wkład w rozwój nauk o bezpieczeństwie oraz ocenę jego aktywności naukowej dokonanej w świetle przesłanek określonym w art. 16 ust. 1 ustawy oraz 4 i 5 powołanego rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1 września 2011 r.; treść autoreferatu Habilitanta i jednoznacznie pozytywne recenzje osiągnięć naukowobadawczych, dorobku dydaktycznego i popularyzatorskiego oraz współpracy krajowej i międzynarodowej Habilitanta, sporządzone przez recenzentów: prof. dr. hab. Stanisława Kozieja, prof. dr. hab. inż. Mariana Kozuba i prof. dr. hab. Czesława Jareckiego, a także pozytywne opinie członków Komisji: prof. dr. hab. Romualda Kalinowskiego oraz dr. hab. Andrzeja Ostrokólskiego na podstawie art. 18a ust. 8 ustawy, po przeprowadzeniu dyskusji, postanowiła w głosowaniu jawnym jednogłośnie podjąć uchwałę, wyrażającą pozytywną opinię w sprawie nadania dr. Mirosławowi Stanisławowi BANASIKOWI stopnia doktora habilitowanego nauk społecznych w dyscyplinie nauki o bezpieczeństwie. Komisja habilitacyjna przekazuje niniejszą uchwałę przewodniczącemu Rady Wydziału Dowodzenia i Operacji Morskich Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni. Gdynia, 16 luty 2017 r.