ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA A. CZĘŚĆ OPISOWA. 1. Podstawa opracowania 2. Temat i zakres opracowania. 3. Instalacja gazowa. 4. Uwagi końcowe.

Transkrypt

1 ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA A. CZĘŚĆ OPISOWA 1. Podstawa opracowania 2. Temat i zakres opracowania. 3. Instalacja gazowa. 4. Uwagi końcowe. B. CZĘŚĆ GRAFICZNA 5. RYSUNKI Szkic sytuacyjny rys. nr 1 Rzut piwnic instalacja gazowa stan istniejący rys. nr 2 Rzut piwnic instalacja gazowa projektowana rys. nr 3 Rzut kondygnacji powtarzalnej instalacja gazowa projektowana rys. nr 4 Rzut kondygnacji powtarzalnej instalacja gazowa projektowana rys. nr 5 Rozwinięcie instalacji gazowej pion powtarzalny rys. nr 6 Schemat montaż gazomierzy rys. nr 7 2

2 OPIS TECHNICZNY 1. Podstawa opracowania - zlecenie Inwestora, - obowiązujące przepisy i normy, - wizja lokalna inwentaryzacja, - katalogi i literatura techniczna, - informacje i wytyczne producentów dobranych materiałów i urządzeń. 2. Temat i zakres opracowania. Przebudowa istniejącej instalacji gazowej wewnętrznej za kurkiem głównym. W zakresie opracowania jest demontaż i wymiana całości instalacji gazowej w budynku, od kurka głównego w szafce gazowej na zewnątrz budynku. Demontażowi i wymianie podlegają podejścia do kuchenek gazowych w posczególnych mieszkaniach, piony gazowe w szachtach instalacyjnych oraz poziomy w piwnicach, łącznie z rozdzielaczami i podejściami do istniejących gazomierzy zbiorczych w pomieszczeniu przyłącza w piwnicy. Istniejące gazomierze zbiorcze pozostają bez zmian. Demontaż oraz montaż istniejących gazomierzy na wymienionym orurowaniu należy prowadzić w porozumieniu z Zakładem Gazowniczym w celu prawidłowego zaplombowania podłączeń do gazomierzy. Istniejąca szafka gazowa z kurkiem głównym na zewnątrz budynku bez zmian. 3. Instalacja gazowa. Gaz ziemny wysokometanowy typu E niskiego ciśnienia doprowadzony z istniejącej szafki gazowej z kurkiem głównym na zewnątrz budynku. Włączenie w instalację gazową za istniejącym kurkiem głównym. Gaz ziemny niskiego ciśnienia doprowadzony będzie do kuchenki gazowej z piekarnikiem w każdym mieszkaniu. Przewody poziome w piwnicach oraz piony należy wykonać z rur stalowych czarnych bez szwu wg PN-EN ISO 3183: , łączonych przez spawanie - prowadzone po wierzchu ścian. Przejścia przez ściany i stropy oraz w zaznaczonych miejscach w tulejach ochronnych. Instalację gazową w mieszkaniach za odejściami od pionów gazowych należy wykonać z rur miedzianych SF-Cu twardych F-37 o grub. ścianki min. 1mm łączonych przez zaciskanie z zastosowaniem systemu Profipress G prod. VIEGA do instalacji gazowych, z zółtym oznakowaniem oraz żółtymi elementami uszczelniającymi. Do połączeń z armaturą oraz kuchenkami stosować złączki gwintowane z brązu systemu Profipress G prod. VIEGA do instalacji gazowych. Zamiennie dopuszcza się łączenie rur miedzianych przez spawanie łutem twardym typu L-Ag2P i L-Cu P6 o temperaturze roboczej powyżej 650 C. Przewody poziome w piwnicach, piony oraz rozprowadzenia w mieszkaniach prowadzić po wierzchu ścian pomieszczeń 2cm do 3cm od tynku i w normatywnej odległości od innych instalacji zgodnie z wymogami zawartymi w Rozporządzeniu Min. Infrastruktury, z dn (Dz. Ustaw nr 75 z r.) z póz. zm. Pomiędzy przewodami instalacji gazowych a przewodami innych instalacji, takich jak centralnego ogrzewania, wody, kanalizacji czy elektrycznej, powinny być zachowane 3

3 odległości pozwalające na bezpieczny montaż i późniejszą eksploatację. Wzajemne oddalenie tych przewodów musi umożliwiać wykonywanie prac naprawczych, konserwacyjnych, a także wymianę przewodów gazowych, jak również sąsiadującej instalacji bez ich uszkodzenia. Pomiędzy poziomymi odcinkami instalacji gazowych, a innymi równoległymi przewodami powinien być zachowany minimalny odstęp nie mniejszy niż 10cm. Przy krzyżowaniu się przewodów gazowych z przewodami innych instalacji, pomiędzy nimi musi być zachowane światło nie mniejsze niż 2cm. Przewody instalacji gazowej muszą być mocowane do ścian lub innych trwałych elementów wyposażenia budynku za pomocą zamocowań wykonanych z materiałów niepalnych. Niedopuszczalne jest stosowanie zamocowań wykonanych z tworzyw sztucznych. Rury do ścian umocować metalowymi uchwytami w rozstawie; - rury miedziane w mieszkaniach - od 1,0m do 1,5m oraz zależnie od zaistniałej sytuacji na obiekcie, - rury stalowe w piwnicach oraz szachtach - od 1,5m do 2,5m oraz zależnie od zaistniałej sytuacji na obiekcie. Ostatni uchwyt na podłączeniu powinien znajdować się nie dalej niż 0,5m od odbiornika gazu. W przypadku prowadzenia przewodów gazowych w pobliżu urządzeń elektrycznych, w których może występować iskrzenie należy zachować odległość co najmniej 0,6m. W przypadku gdy istnieje konieczność zmniejszenia tej odległości przewód gazowy należy prowadzić w rurze osłonowej PCW montowanej na długości zapewniającej zachowanie odległości min. 0,6m od urządzenia elektrycznego. Przejścia przez ściany konstrukcyjne i stropy wykonać w rurach osłonowych (dobrać średnicę rury osłonowej o dwie dymensje większą od średnicy rury osłanianej), natomiast przez ściany działowe i inne przegrody w luźnych otworach z ich uszczelnieniem. Tuleja ochronna powinna być dłuższa niż grubość przegrody pionowej o około 5cm z każdej strony, a przy przejściu przez strop powinna wystawać około 2cm powyżej posadzki. Przestrzeń między rurą przewodu a tuleją ochronną powinna być wypełniona materiałem trwale plastycznym nie działającym korozyjnie na rurę, umożliwiającym jej wzdłużne przemieszczanie sięi utrudniającym powstanie w niejnaprężeń ścinających. Przykładowe przejście przewodu gazowego przez ścianę nośną. 4

4 Przewodów instalacji gazowej nie można wykorzystywać jako wsporników dla innych przewodów, urządzeń oraz elementów stanowiących stałe lub ruchome wyposażenie pomieszczenia. Nie dopuszcza się także do wykorzystywania przewodów gazowych jako przewodów uziemiających instalacji elektrycznej, przewodów bezpieczeństwa w urządzeniach elektrycznych lub elementów instalacji odgromowej. Urządzenia gazowe należy połączyć na stałe z przewodami instalacji gazowej. Po wykonaniu odpowiednich prób wytrzymałości i szczelności stalowe przewody instalacji gazowej należy oczyścić do II stopnia czystości, odtłuścić i pomalować dwukrotnie farbą olejną (kolor żółty odcień do uzgodnienia). Zabezpieczenia takiego nie wymagają przewody z rur miedzianych. Uzbrojenie. Na podejściu do każdego pionu w piwnicy zaprojektowano zawór kulowy do gazu do wspawania DN25 PN16 prod. BROEN (L=160mm). Zawór należy zabezpieczyć przed dostępem osób nieupoważnionych przez montaż w metalowej skrzynce do zaworów gazowych prod. TEMIROL Olsztyn o wymiarach 250x250x170mm lub 250x250x230mm zależnie od sytuacji i możliwości montażu na obiekcie. Przed oraz za gazomierzami (wg części graficznej opracowania) należy montować zawory kulowe mosiężny równoprzelotowe DN32 gwintowane prod. EFAR, odcinające dopływ gazu. Za każdym odejściem od pionu do mieszkania należy zamontować zawór kulowy mosiężny równoprzelotowy DN15 gwintowany prod. EFAR, odcinający dopływ gazu. Do zaworu należy zapewnić łatwy dostęp poprzez istniejące drzwiczki do szachtów. Połączenie z instalacją miedzianą za pomocą złączki przejściowej z brązu systemu Profipress G prod. VIEGA. Przed każdą kuchenką należy zamontować zawór kulowy mosiężny równoprzelotowy DN15 gwintowany prod. EFAR, odcinający dopływ gazu. Kurek ten należy zamontować w pozycji poziomej, w miejscu łatwo dostępnym, w odległości nie większej niż 1,0m od kuchenki. W przypadku montażu za szafkami kuchennymi należy w blacie kuchennym wykonać odpowiedni otwór zapewniający łatwy dostęp do zaworu. Połączenie z instalacją miedzianą za pomocą złączki przejściowej z brązu systemu Profipress G prod. VIEGA. Pomiędzy kurkiem głównym oraz gazomierzami zbiorczymi należy zamontować złącze izolujące typ ZISI DN50 PN10 SP z iskrownikiem wewnętrznym z króćcami do wspawania prod. DAKOR - wg części graficznej opracowania. Próbę szczelności przeprowadza wykonawca instalacji w obecności właściciela budynku. Osoba kierująca wykonywaniem instalacji gazowej powinna posiadać uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanym w zakresie instalacji gazowych. Próbę szczelności przeprowadza się odrębnie dla części instalacji przed gazomierzem oraz odrębnie dla pozostałej części z pominięciem gazomierzy. Próbę szczelności przeprowadza się na instalacji nie posiadającej zabezpieczenia antykorozyjnego, po jej oczyszczeniu, zaślepieniu końcówek, otwarciu kurków i odłączeniu odbiorników gazu. Manometr użyty do przeprowadzenia głównej próby szczelności powinien spełniać wymagania klasy 0,6 i posiadać świadectwo legalizacji; w protokole z próby szczelności należy wpisać pełne dane użytego przyrządu pomiarowego. Zakres pomiarowy manometru powinien wynosić; 0-0,06 MPa w przypadku ciśnienia próbnego wynoszącego 0,05 MPa 5

5 oraz 0-0,16 MPa w przypadku ciśnienia próbnego wynoszącego 0,1 MPa. Ciśnienie czynnika próbnego w czasie przeprowadzania głównej próby szczelności powinno wynosić 0,05 MPa. Dla instalacji lub jej części znajdującej się w pomieszczeniu mieszkalnym ciśnienie czynnika próbnego powinno wynosić 0,1 MPa. Wynik głównej próby szczelności uznaje się za pozytywny, jeżeli w czasie 30 minut od ustabilizowania się ciśnienia czynnika próbnego nie nastąpi spadek ciśnienia. Trzykrotne niepowodzenie próby szczelności kwalifikuje instalację do rozebrania i ponownego jej wykonania. Wentylacja wywiewna w kuchni - kratką wywiewną istniejącą pod sufitem. Wentylacja wywiewna w pom. przyłącza otwór wywiewny w ścianie zewnętrznej. W szachtach instalacyjnych należy zamontować kratki wentylacyjne 14x14cm pomiędzy szachtem a pom. kuchni w celu odprowadzenia ewentualnych wycieków gazu do wentylacji grawitacyjnej w pom. kuchennym. Uwaga - istniejące okablowanie elektryczne oraz telekomunikacyjne w miejscach skrzyżowań z instalacją gazową należy umieścić w rurach ochronnych (peszel do instalacji elektrycznej) oraz trwale przytwierdzić do stropów. Na instalacji gazowej należy przewidzieć wykonanie elektrycznych połączeń wyrównawczych i zabezpieczeń przed prądami błądzącymi. Instalację połączeń elektrycznych wykonać z bednarki FeZn 20 x 3 i włączyć do istniejącego w budynku układu połączeń wyrównawczych. Bednarkę mocować do ścian za pomocą uchwytów. Połączenia i odejścia bednarki wykonać jako spawane. Bednarkę pomalować na całej długości kompozycją farb żółtej i zielonej przeznaczonych do malowania powierzchni stalowych ocynkowanych. Obudowy instalacji. Piony gazowe prowadzone są w miejscu obecnie istniejących pionów w szachtach instalacyjnych, z dostępem od strony kuchni. W przypadku demontażu istniejących obudów szachtów, należy je zabudować płytami g-k na ruszcie stalowym, szpachlowanymi i malowanymi dwukronie farbami akrylowymi w kolorze białym. W celu dostępu do zaworu gazowego należy w obudowach g-k zainstalować typowe drzwiczki z tworzyw sztucznych. Przy przejściu pionów przez strop nad piwnicą należy przejścia te uszczelnić do klasy EI60 przy pomocy mas p.poż. np. Hilti. 4. Uwagi. 4.1 Roboty, próby i odbiory wykonywać zgodnie z wykonywać zgodnie z Warunkami technicznymi dla instalacji gazowych COBRTI INSTAL, wiedzą techniczną i zachowaniem bezpieczeństwa BHP i p.poż Materiały muszą spełniać wymogi - wyrobu budowlanego. 4.4 Podczas prac należy wietrzyć piwnice oraz mieszkania, sprawdzać drożność wentylacji grawitacyjnej. Sprawdzać instalację gazową - wykrywaczem gazu. Opracował mgr inż. Rafał W. Sawicki 6