Gert Weigelt Absolutnie Pina (Absolut Pina) Wystawa fotografii tańca

Transkrypt

1 Gert Weigelt Absolutnie Pina (Absolut Pina) Wystawa fotografii tańca Otwarcie wystawy: 3 kwietnia 2012, godz. 18 Czas trwania: 4 kwietnia 6 maja 2012 Organizatorzy: Goethe-Institut Krakau i Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki Koordynacja: Izabela Szaszkiewicz-Michalczyk, Renata Zawartka Wystawa tancerza i fotografa Gerta Weigelta ukazuje przegląd spektakli Piny Bausch i Teatru Tańca z Wuppertalu w sekwencjach fotograficznych, kolażach oraz montażach wideo. Gert Weigelt o wystawie: Od pamiętnego i przełomowego spektaklu Sacre du Printemps (Święto wiosny), 1975, towarzyszyłem Teatrowi Tańca z Wuppertalu jako fotograf. Od tamtego momentu fotografowałem wszystkie sztuki sama Pina nazywała tak swoje produkcje w oryginalnej obsadzie. Było ich razem 38. Naturalnie jest rzeczą niemożliwą, by w ramach jednej wystawy przedstawić kompleksowo dzieło życia tej wybitnej choreografki. Mogłem starać się jedynie je przybliżyć. Zamiast podejmować daremny wysiłek dokumentowania, który z pewnością i tak by się nie powiódł, postawiłem na inny atut sztuki fotografii, mianowicie na jej artystyczną autonomię. Moim celem było ukazanie całej choreografii danej sztuki w jednym zdjęciu. Zabieg niemal utopijny, ale z pewnością konieczny, jeśli chce się sprostać stawianym sobie wymaganiom, utrzymać wysoko postawioną poprzeczkę. Zdjęcia ze sztuki Bamboo Blues

2 Zdjęcia ze sztuk Blaubart / Für die Kinder von gestern, heute und morgen / Danzón Starałem się przede wszystkim prześledzić sposób recepcji pojedynczych, niezależnych obrazów w opozycji do siły oddziaływania ujęć grupowych. Zastosowałem sekwencje ujęć pojedynczych zamiast grupowych. Poprzez celowe kombinacje pojedynczych zdjęć rodzą się zupełnie nowe relacje, zarówno natury formalnej, jak i emocjonalnej. Fotografia jest szkołą patrzenia i jako absolutnie autonomiczne medium przyczynia się prawdopodobnie do nowego, bardziej intensywnego, świeższego przeżycia każdego wydarzenia scenicznego Piny. Teraz, kiedy jej już nie ma, kiedy nie sprawuje ona pieczy nad wszystkim, co dzieje się na scenie, rodzi się pytanie o autentyzm. Prezentowane fotografie nie pozostawiają jednak wątpliwości. Nad nimi wszystkimi unosi się bowiem duch wielkiej choreografki. Wszystkie są dogłębnie przesycone osobowością tej wielkiej artystki. Absolutnie Pina!. Gert Weigelt Karierę zawodową rozpoczynał jako tancerz. Odebrał klasyczne wykształcenie i tańcząc w Szwedzkim Królewskim Balecie, Balecie Birgit Cullberg oraz Teatrze Duńskim miał okazję współpracować z wybitnymi choreografami, jak: Hans van Manen, Jerome Robbins, Jiri Kylian, Kurt Jooss, Glen Tetley i Birgit Cullberg. Po zakończeniu kariery tanecznej odbył studia fotografii artystycznej w Kolonii. Tańcowi pozostał wierny. Bardzo szybko zyskał sławę wybitnego fotografa tańca. Swoją działalnością artystyczną przyczynił się do upowszechnienia formującego się wówczas teatru tańca. Od połowy lat siedemdziesiątych stał się niemal jego kronikarzem, dokumentując pracę: Piny Bausch, Hansa van Manen, Susanne Linke, Williama Forsythe a, Gerarda Bohnera i wielu innych. Sporo miejsca, poza działalnością publicystyczną, poświęca portretowi i inscenizowanej fotografii ciała. Opracował też sześć krótkich filmów wideo tańca dla telewizji, które zyskały uznanie i wyróżnienia na festiwalach.

3 Zdjęcia ze sztuk: Le sacre du Printemps / Vollmond / Le sacre du Printemps Wydarzenia towarzyszące wystawie: (wtorek), godz. 19 Gert Weigelt, Podążając za Piną Zapraszamy na zwiedzanie wystawy w towarzystwie Gerta Weigelta, które odbędzie się tuż po wernisażu. Spotkanie jest okazją nie tylko do rozmowy na temat zdjęć, ale i do poznania wspomnień artysty związanych z Piną Bausch i jej teatrem. Organizatorami spotkania są Goethe-Institut Krakau i Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki (środa), (czwartek), (czwartek), godz. 17 Pina 3D Goethe-Institut Krakau, Kino pod Baranami i Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki zapraszają na pokazy filmu Pina w reżyserii Wima Wendersa. Projekcje odbędą się w Kinie pod Baranami w technice 3D. Obowiązują bilety wstępu do Kina. tytuł: Pina reżyseria: Wim Wenders czas trwania: 103 min produkcja: Niemcy/Francja/Wielka Brytania 2011 Pina nie jest biografią zmarłej przed dwoma laty choreografki Piny Bausch. To raczej hołd złożony jej twórczości przez Wima Wendersa i hymn na cześć sztuki. W subtelnym, wyciszonym filmie niemiecki twórca staje w obronie najdelikatniejszych wartości uczuć, piękna, szacunku dla drugiego człowieka. Reżyser zarejestrował najważniejsze przedstawienia artystki Święto wiosny, Vollmond i Café Müller. Poprosił członków jej zespołu o wykonanie części układów na ulicach niemieckiego Wuppertalu. W filmie niemal nie padają słowa, środkiem ekspresji tancerzy jest ciało. [opis dystrybutora filmu] Zdjęcia ze sztuki Keuschheitslegende

4 (sobota), godz. 18, (sobota), godz. 20 i 21:30, (sobota), godz. 18 Wieczór z Piną. Przegląd filmów W trzy kolejne soboty Goethe-Institut Krakau i Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki zapraszają na spotkania ze spektaklami Piny Bausch. To niezwykła okazja do zobaczenia pięciu sztuk pochodzących z różnych etapów kariery wybitnej choreografki. Przed każdą projekcją w świat teatru tańca Piny Bausch wprowadzi nas historyk sztuki i tańca Tomasz Ratajczyk (sobota), godz. 18 tytuł: Orfeusz i Eurydyka muzyka: Christoph Willibald Gluck kostiumy: Rolf Borzik, produkcja: Francja 2008 czas trwania: 104 min Inscenizacja osiemnastowiecznej opery Glucka Orfeusz i Eurydyka, której premiera odbyła się w 1975 roku w Wuppertalu w niemieckiej wersji językowej. Był to ostatni spektakl Piny oparty o klasyczne libretto. W 2005 roku został ponownie zrealizowany z paryskim zespołem Opéra Garnier w oryginalnej scenografii i kostiumach (sobota), godz. 20 tytuł: Święto wiosny muzyka: Igor Strawiński kostiumy: Rolf Borzik, produkcja: Niemcy 1975 czas trwania: 52 min Przełomowa wersja baletu Igora Stawińskiego Święto wiosny, powstała w 1975 roku w Wuppertalu. Odsłoniętą scenę wyłożono warstwą torfu, który w miarę trwania spektaklu coraz bardziej brudził skromne kostiumy i ciała tancerzy. Sam taniec zaś był niezwykły niemal przytłaczał fizycznością. Monumentalna grupa mężczyzn ubranych tylko w czarne spodnie i kobiet w cielistych tunikach kontrastowała z postacią ofiarnicy w czerwonej sukience, którą Pina ukazała jako obiekt nienawiści podszytego uprzedzeniami i mizoginią tłumu. ( ) Dzięki tej realizacji Pina weszła na taneczne salony. Wojciech Klimczyk, Wizjonerzy ciała. Panorama współczesnego teatru tańca, Kraków (sobota), godz. 21:30 tytuł: Café Müller muzyka: Henry Purcell kostiumy: Rolf Borzik, produkcja: Niemcy/Francja 1987 czas trwania: 49 min Zapis spektaklu, którego premiera odbyła się w 1978 roku w Wuppertalu. Przedstawienie złożone z luźnych, niepowiązanych ze sobą bezpośrednio, pełnych emocji epizodów, jest uznawane za najbardziej osobistą ze sztuk Piny Bausch (sobota), godz. 18 tytuł: Kontakthof z udziałem kobiet i mężczyzn po 65 roku życia muzyka: Juan Llossas, Charlie Chaplin, Anton Karas, Jean Sibelius i inni kostiumy: Marion Cito (wg projektów Rolfa Borzika), produkcja: Niemcy/Francja 2007 czas trwania: 149 min W 2000 roku Pina Bausch wznowiła spektakl Kontakthof z 1978 roku, który w swoim czasie wywołał skandal w Wuppertalu i został uznany za radykalny feministyczny manifest artystki. Tym razem do udziału w projekcie zaprosiła seniorów, niebędących profesjonalnymi tancerzami (sobota), godz. 21 tytuł: Tańczące marzenia reżyseria: Anne Linsel, Rainer Hoffmann produkcja: Niemcy 2010 czas trwania: 89 min Film dokumentujący pracę Piny Bausch nad trzecią wersją spektaklu Kontakthof, do udziału w której zaprosiła w 2008 roku nastolatków w wieku od czternastu do osiemnastu lat. Udział w projekcie to dla nich zaszczyt i nie lada wyzwanie. Jak sami przyznają jeszcze nigdy nie przeżyli tego, co teraz odgrywają na scenie. Widzimy, jak stopniowo przełamują nieśmiałość, uczą się dotyku, otwierają się. Kolejne próby dodają im siły i pewności siebie. Tanzträume w subtelny sposób ukazuje, jak praca pod czujnym okiem Piny i jej współpracowniczek nie tylko rozwija ich taneczne umiejętności, ale przede wszystkim kształtuje ich wrażliwość i zmienia ich jako ludzi.

5 (środa), godz. 18 Wojciech Klimczyk, Anna Królica, Witold Mrozek, Weronika Szczawińska Wizjonerzy ciała Jak kształtuje się współcześnie tożsamość tańca? Jakie są jego związki z teatrem? W jaką stronę zmierza? Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki i Wydawnictwo Korporacja ha!art zapraszają na panel dyskusyjny poświęcony tematyce współczesnego tańca. W czasie spotkania odbędzie się promocja książki Wojciecha Klimczyka Wizjonerzy ciała. Panorama współczesnego teatru tańca, Kraków O ile nie zaznaczono inaczej, wstęp na wydarzenia towarzyszące wystawie Absolutnie Pina jest bezpłatny. Organizatorzy Partner wystawy Patronat medialny wystawy Patronat medialny Galerii Współpraca redakcyjna Zdjęcia zamieszczone w materiałach prasowych są kolażami. Prosimy nie kadrować. Gert Weigelt