1 HARCERKA DBA O SWÓJ HONOR, ABY ZASŁUŻYĆ NA ZAUFANIE (3h)

Transkrypt

1 1 HARCERKA DBA O SWÓJ HONOR, ABY ZASŁUŻYĆ NA ZAUFANIE (3h) ZDROWIE: gra w siatkówkę (według zasad!!!) CHARAKTER: techniki przedstawień kukiełki, pacynki ZMYSŁ PRAKTYCZNY: układanie, rozpalanie i maskowanie ogniska SŁUŻBA: gra z Prawa Harcerki BÓG: znalezienie konkretnej intencji, w której zastęp będzie się modlił przez cały rok Sprzęt: piłka do siatkówki, prowizoryczna siatka, materiały na kukiełki i pacynki (stary filc, sznurek, stare rękawiczki, skarpetki, klej, tekturkę, papier), woda do zalania ogniska, teksty modlitwy, teksty piosenek, Pismo Święte, puzzle z Prawem Godz. Nazwa zajęcia Uwagi o realizacji Odpowiedzialna (tę zbiórkę przygotowujesz pewnie, niestety, sama, dh. Zastępowo) modlitwa Każda z dziewczyn musi dostać tekst modlitwy. zastępowa Warto powiedzieć, że jej autorem jest św Gra z Prawa (puzzle) Kukiełki i pacynki Mecz siatkówki Przygotowanie ogniska Ignacy Loyola patron harcerzy. Przed zbiórką zastępowa chowa pocięte na kawałki punkty Prawa. Dziewczyny indywidualnie szukają karteczek, potem cały zastęp wspólnie układa i odczytuje prawo. Aby ułatwić układanie można różne punkty Prawa napisać na karteczkach o różnych kolorach. Na następnej zbiórce wklejcie Prawo do kroniki zastępu. Podzielcie się na trzy grupy i ustalcie która grupa robi pacynki, a która kukiełki. W losowaniu wybierzcie kolejność występowania grup, czyli odpowiednie fragmenty z życia B-P. Każda scenka 5 7 min. Pamiętajcie o wyborze sędziego (w tej roli możecie się zmieniać po każdym secie) i wcześniejszym zapoznaniu się z zasadami. Uwaga, nie podpalcie lasu! Przed układaniem ogniska trzeba odsunąć ściółkę. Woda na zagaszenie musi być pod ręką ognisko Przed zbiórką trzeba przygotować teksty piosenek. Po wszystkich scenkach czas na apel ewangeliczny (potrzebne Pismo Święte) i Radę Zastępu. Pamiętajcie aby na apelu ustalić w jakiej intencji będziecie się wspólnie modlić Apel ewangeliczny Rada Zastępu i modlitwa Cały czas przy palącym się ognisku (to dodaje atmosfery) zastępowa Reżyserka lub wodzirej Animatorka gier zespołowych tropicielka Reżyserka lub wodzirej liturgistka zastępowa 1

2 MATERIAŁY POTRZEBNE DO ZBIÓRKI: 1 modlitwa św. Ignacego Loyoli: Słowo Odwieczne, Jednorodzony Synu Boży, Proszę Cię, naucz mnie służyć ci tak, jak tego jesteś godzien. Naucz mnie dawać, a nie liczyć, walczyć, a na rany nie zważać, pracować, a nie szukać spoczynku, ofiarować się, a nie szukać nagrody innej prócz poczucia, że spełniłam Twoją najświętszą wolę. Amen. 2 Prawo Harcerki: 1. Harcerka dba o swój honor, aby zasłużyć na zaufanie. 2. Harcerka jest lojalna wobec swojego kraju, rodziców, przełożonych i podwładnych. 3. Harcerka jest powołana do służby bliźniemu i jego zbawieniu. 4. Harcerka jest przyjacielem wszystkich i siostrą dla każdej innej harcerki. 5. Harcerka jest uprzejmy i szlachetna. 6. Harcerka widzi w przyrodzie dzieło Boże, szanuje rośliny i zwierzęta. 7. Harcerka jest karna i każde zadanie wykonuje sumiennie do końca. 8. Harcerka jest panuje nad sobą, uśmiecha się i śpiewa w kłopotach. 9. Harcerka jest gospodarna i troszczy się o dobro innych. 10. Harcerka jest czysta w myśli, mowie i uczynkach. 3 kukiełki i pacynki: Kukiełki: Z dowolnego koloru filcu/materiału wycinamy tułów kukiełki. Do środka wkładamy skrawki filcu/materiału i zszywamy na około zostawiając otwór na patyczek. Do tułowia doszywamy następnie głowę, ręce, nogi. Oczy i nosy przyczepiamy na klej, a z filcu doklejamy usta. Kukiełki trzeba w coś ubrać- proponujemy spodenki, szalik, może stylowy sweterek. Wszystko tak naprawdę zależy od Was! Kiedy kukiełka znajdzie się na patyku - możemy zrobić następną i następną, a potem bawić się w teatr. Możemy stworzyć dowolną postać, a potem wykorzystywać w kolejnych przedstawieniach. Pacynki: Najlepiej wykonać je ze starych rękawic lub skarpet. Wystarczy naszyć guziki- oczy, domalować pozostałe części twarzy. Włosy dorabiamy z włóczki, a na pozostałe palce nakładamy skrawki materiału- ubrania. 4 fragmenty z życia B-P: I Robert Stephenson Smyth Baden-Powell urodził się 22 lutego 1857 roku w Londynie. Wcześnie osierocony przez ojca wychowywany był wraz z czterema braćmi i siostrą początkowo przez matkę i dziadka, admirała Smytha, a następnie uczęszczał do Charterhouse 2

3 College. Od młodości wykazywał uzdolnienia artystyczne (plastyczne i aktorskie) oraz zamiłowanie do traperskich zabaw, co nieraz przyczyniło się do konfliktów z nauczycielami. W wieku 19 lat wstąpił do armii brytyjskiej. Przydzielono go do 13. pułku huzarów (lekka jazda, charakterystycznym ubiorem była kurtka zarzucona na ramię, zw. dolmanem), który stacjonował w Indiach. Dzięki temu spełniło się jego marzenie o dalekich podróżach. Jako oficer kawalerii miał obowiązek szkolić swoich podwładnych. Zastosował nową metodę pracy w małych grupach oraz rozpoczął szkolenie specjalnych zwiadowców, których nazwał skautami. II W Indiach spędził w sumie 10 lat, a następnie został wysłany do Afryki Południowej. Wśród plemion Matabele zyskał sobie przydomek Impeesa Wilk, który nigdy nie śpi. Wsławił się obroną Mafekingu, przez 7 miesięcy obleganego przez wojska burskie. Wykorzystał tam swoją metodę działania w małych grupkach, oraz zasadę, że człowiek, który nigdy nie popełnił błędu, nigdy nic nie zrobił. Za obronę Mafekingu jako najmłodszy w wojsku brytyjskim otrzymał awans na generała-majora. Następnie szkolił na terenie Afryki policję konną dla której zaprojektował specjalny mundur, pierwowzór późniejszego munduru skautowego. III w 1907 roku prosi o zwolnienie z wojska, aby stworzyć pokojową organizację młodzieżową. Mimo braku zgody na całkowite odejście w sierpniu tego roku organizuje pierwszy obóz. Zbiera 24 chłopców i wyjeżdża na Wyspę Brownsea. Dzieli ich na małe grupki, na czele których stawia najstarszych chłoopców oraz redaguje Reguły Życia, z których powstanie później Prawo Skautowe. Obóz ten jest uznawany za początek skautingu. W 1910 roku zrezygnował całkowicie ze służby wojskowej. W 1912 poznaje i poślubia Olave St. Clair. Ich małżeństwo jest bardzo szczęśliwe. Olave zajmuje się współtworzeniem żeńskiej gałęzi skautowej. 4 scenariusz ogniska: Przede wszystkim nie bójcie się wczuć w role, to klucz do sukcesu. Przesadzanie wręcz wskazane Stosujecie się do zaleceń reżysera. Całe ognisko dotyczyć będzie scenek z życia Baden Powella. - piosenka Płonie ognisko - wprowadzenie scenki pierwszej: Wyobraźcie sobie, że podczas ogniska kręcicie film o naszym bohaterze. Scenki macie już przygotowane i one będą już podstawą przedstawień. Osoba prowadząca ognisko- wodzirej wcieli się w rolę reżysera, który wszystko krytykuje i nic mu się nie podoba. W odsłonie pierwszej wejdzie na scenę z kwestią, że co to za ponura atmosfera! że jak to tak! Wszyscy siedzą! To jest plan filmowy! Akcja jest żywa, bohater aktywny! To młody roześmiany, energiczny chłopiec... - Piosenka. To jest czas dla dziewczyn, które będą za chwilę przedstawiać. Mogą teraz przygotować potrzebne rekwizyty, stroje, przypomnieć sobie skecz. - scenka pierwsza - Okrzyk: Ale fe! Ale fe! Ale fenomenalne, fantastyczne i genialne! - Wprowadzenie do scenki drugiej. Wpada wściekły reżyser i wykrzykuje, że to nie kabaret! Że to wszystko wymaga trochę powagi! 3

4 - Znana wam gra, chodzi o to by wstać i rozruszać kości. W tym czasie dziewczyny przygotowują się do kolejnej scenki - scenka druga - Piosenka - Wchodzi oburzony reżyser i załamany stwierdza, że na pewno straci pracę, bo z takim zespołem nie da się pracować! On już nie wytrzymuje! Do aktorów nic nie dociera.. etc. - Krótki przerywnik- gra - Scenka trzecia - Piosenka 5 ognisko: ROZNIECANIE OGNIA Trzy składniki potrzebne do rozniecenia ognia to powietrze, ciepło i paliwo. Kluczem do sukcesu jest przygotowanie wszystkich rodzajów materiałów i zapewnienie wszystkich składników. Materiały na ognisko dzielą się na trzy kategorie: materiał do rozpałki wstępnej, rozpałka właściwa paliwo Materiał do rozpałki wstępnej to dowolny rodzaj materiału łatwopalnego. Zwykle składa się on z cienkich, bardzo suchych włókien. Mogą to być paski kory z niektórych drzew i krzewów. Pokruszone włókna z suchych roślin, cienkie, suche wióry drewniane, słoma, trawy, trociny z drewna żywicznego, wykładzina gniazd ptaków i gryzoni, puch nasienny zwęglona tkanina, wata lub płótno opatrunkowe, sucha sproszkowana żywica sosnowa, papier... Rozpałka właściwa ma wyższą temperaturę zapłonu, dodaje się ją do rozpałki wstępnej. Służy ona do podnoszenia temperatury palenia do punktu, w którym można dołożyć do ognia trudno palącego się paliwa. Rozpałka składa się z drobnych suchych gałązek, szyszek i igieł oraz drewna nasyconego substancjami łatwopalnymi. Paliwo nie musi być suche, ale mokre drewno wytwarza mnóstwu dymu. Najlepszym paliwem jest suche drewno oraz wewnętrzne warstwy zwalonych drzew i grubych gałęzi (które mogą być suche, nawet jeśli z wierzchu są mokre). 4

5 Ognisko "wigwam" Dogodne do gotowania i ogrzewania się (zużywa wiele opału). Podpałkę wstępną należy umieścić pośrodku przygotowanego miejsca wokół wbitego w ziemię kołka, z otwarciem od strony nawietrznej dla zapewnienia ciągu. Ognisko należy osłaniać od wiatru zapalając je od strony nawietrznej. Ognisko "studnia" Zapewnia dużo ciepła i światła dzięki dużemu dopływowi powietrza. Dlatego może ono służyć do gotowania i sygnalizacji. 6 apel ewangeliczny: [prawda] 1. Modlitwa Ojcze nasz, który jesteś w niebie, udziel nam Swojego Ducha Pocieszyciela, abyśmy mogli poznać prawdę o Twojej miłości względem nas, którą objawiłeś przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. Amen. 2. Wprowadzenie Jezus obiecywał nam, że otrzymamy Ducha Świętego - Ducha Prawdy. Dzięki obecności Jego Ducha mamy wewnętrzną siłę do mówienia prawdy i jej odkrywania. Dzięki Jego mocy każdy z nas posiada moc do życia prawdziwego i szczerego, a przez to do życia w wolności. 3. Fragment Ewangelii J 14, 15-20; Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze - Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie. Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was. Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was. 4. Opowiadanie W dzisiejszym świecie wydaje się, że kłamstwo, pochlebstwa, hipokryzja, oszczerstwo, obmowa stały się normalną bronią w walce o przetrwanie. Powoli znaczenie prawdy 5

6 zaczyna zanikać w ludziach, kłamstwo staje się jakby drugą naturą, choć niekiedy w bardzo ukryty sposób człowiek potrafi oszukiwać i kłamać Czarodziejski walkman Jurek nigdy nie rozstawał się z rolkami i walkmanem. Zdarzyło mu się kiedyś, że przy wejściu do kościoła przyjął grzmiący głos księdza proboszcza: - Jurek, przynajmniej w kościele zdejmij te urządzenia! Jurek pochylił się szybko, by zdjąć rolki. Gwałtowny ruch głową spowodował upadek słuchawek do murowanej kropielnicy. Jurek szybko je wyciągnął zaniepokojony o ich los. Po wyjściu z kościoła chciał szybko sprawdzić, czy walkman działa bez zarzutu. Jednak ku jego zadowoleniu walkman sprawiał wrażenie, że działa prawidłowo. Dopiero po chwili usłyszał coś dziwnego. Muzyka została przerwana przez rozmowę dwóch mężczyzn, którzy szli tuż przed nim. Pierwszy tłumaczył drugiemu, jak wspaniały interes zrobił, kupując od niego samochód. Słuchawki jednak natychmiast tłumaczyły te słowa inaczej. - Biedny fajtłapo, wkręciłem ci wraka. Silnik ledwo zipie, cała elektryka jest do naprawy, a licznik jest przekręcony. - tłumaczył walkman. Po chwili usłyszał dwie koleżanki idące ulicą. - Wiesz ta sukienka, którą masz na sobie jest prześliczna! - mówiła pierwsza. - Brzydka czarownico - przetłumaczyły po cichu słuchawki - przypominasz mortadelę Gdyby nie zadanie domowe, które masz mi dać, to bym nawet z tobą nie rozmawiała. Jurek z radości aż krzyknął. Słuchawki wykąpane w kropielnicy, odsłaniały prawdziwe myśli ludzi, gdy tymczasem oni sami mówili coś zupełnie innego. Po chwili znalazł się na wielkim placu targowym. Tu również czekały na niego niespodzianki. - Świeżutki ryby! - krzyczał sprzedawca. - Mam nadzieję, że nikt nie zauważy, że były mrożone. - tłumaczyły słuchawki. Zainteresowała go grupka dyskutujących ludzi. Pośrodku tłumu policjant trzymał chłopca, którego inny mężczyzna oskarżał o kradzież portfela. - To nie ja! -krzyczał chłopiec. Potwierdzał to także elegancko ubrany mężczyzna z gazetą w ręku. Jurek usłyszał jednak prawdę i energicznie stanął przed policjantem. - To on ukradł portfel! - krzyknął Jurek. - Trzyma go w gazecie! I natychmiast wyrwał mu gazetę z ręki. Na ulicę potoczył się portfel. Policjant i okradziony mężczyzna natychmiast pobiegli za uciekającym złodziejem. Jurek nie spostrzegł mijających godzin i wrócił do domu niezwykle późno. W drzwiach spotkał się z mamą i pretensjami. Słuchawki jednak powiedziały mu: - Tak się martwiłam o ciebie. Gdybyś wiedział, jak cię kocham! - Ja ciebie też, mamusiu! - Odpowiedział Jurek zdziwionej mamie. Bruno Ferrero - Historie 5. Rozmowa Czy spotkaliście się już w życiu z sytuacją, że ktoś was okłamał, oszukał lub obmówił? Co wtedy czuliście? Czy okłamywanie jest dobrem czy złem? Dlaczego? Czy zdarzyło się wam powiedzieć prawdę, nawet jeśli musieliście ponieść tego konsekwencje? Co wtedy czuliście? Co daje mówienie prawdy innym? Dlaczego powinniśmy mówić prawdę? (Prawdę należy powiedzieć po to, aby pomóc drugiemu człowiekowi, który błądzi. Prawdę mówimy także po to, aby pomóc samym sobie, gdyż dzięki prawdzie jesteśmy wolni. Kłamstwo zawsze rodzi lęk przed odkryciem prawdy przez innych. Gdy mówimy prawdę, to nie musimy się niczego lękać.) Weźcie prawo harcerskie i znajdźcie miejsca, w których mówi się o szczerości 6

7 i mówieniu prawdy? W jaki sposób uczyć się prawdomówności? (Najlepiej przez codzienny rachunek sumienia, gdy wieczorem dokładnie rozważysz, czy byłeś prawdomówny w ciągu dnia i postanowisz, że będziesz się wystrzegał kłamstwa. Ponadto każde kłamstwo, obmowę trzeba naprawić, po prostu powiedzieć prawdę.) 6. Podsumowanie Pan Jezus w perykopie Ewangelii, którą przeczytaliśmy, obiecywał nam, że otrzymamy Ducha Świętego - Ducha Prawdy. Dzięki obecności Jego Ducha mamy wewnętrzną siłę do mówienia prawdy i jej odkrywania. Dzięki Jego mocy każdy z nas posiada moc do życia prawdziwego i szczerego, a przez to do życia w wolności. Dzięki Duchowi Świętemu możemy także poznawać prawdę, np.: o nas samych, o życiu, o Bogu. Dzięki Niemu możemy czytać Słowo Boże i rozumieć je, i wprowadzać w życie. Dzięki Niemu możemy się uczyć, zdobywać wiedzę i poznawać nowe rzeczy. Dlatego zachęcam was do modlitwy do Ducha Świętego o Jego pomoc w życiu zgodnym z prawdą i pomoc w odkrywaniu prawdy. 7. Modlitwa końcowa Możecie odśpiewać pieśń: O Stworzycielu Duchu, przyjdź lub inną, lub pomodlić się tajemnicą różańca - Zesłanie Ducha Świętego 7 Rada Zastępu: 1.Odczytanie Prawa Harcerskiego. 2.Podsumowanie aktualnej zbiorki -po kolei każda z dziewczyn, od najmłodszej do najstarszej, mówi co się jej podobało, a co na następnym spotkaniu można poprawić (taka kolejność to pierwsza zasada wypowiadania się na Radzie Zastępu (RZ), drugą zasadą jest to, że nikt nikomu nie przerywa, słuchamy siebie nawzajem, każdy ma swój czas, żeby powiedzieć swoje zdanie, na koniec zastępowa podsumowuje całość zagadnienia) -wnioski z takiego podsumowania dobrze zapisać! 3.Ustalenie sieci alarmowej zastępu ( inaczej łańcuszek alarmowy - patrz Książeczka Zastępowej (KZ) str.99 i Książeczka Ochotniczki (KO) str.16) -wytłumacz dziewczynom o co chodzi -powiedz jakie są zasady dobrego przekazywania wiadomości -ustalcie kolejność, czyli kto do kogo dzwoni -każda z dziewczyn musi sobie zapisać cały łańcuszek, ze wszystkimi telefonami! 4.Rozmowa na temat szczerości i zaufania Wytłumacz dziewczynom, że zastęp to grupa przyjaciółek, które dobrze czują się w swoim gronie, robią ciekawe rzeczy i pomagają sobie nawzajem stać się lepszą osobą. Szczerość i zaufanie to podstawa takiej wspólnoty. Bez tego nie da się przeprowadzić żadnej gry. Podkreśl, jak bardzo ważne jest, by nie oszukiwać podczas zabaw oraz, że dobre zastosowanie się do reguł gry podnosi jej atrakcyjność. Nie bój się chwalić! To bardzo pomaga i dodaje chęci. 5.Przedstawienie planu następnej zbiorki (wykorzystaj konspekt) -powiedz co wszystkie macie przynieść kronikę śpiewnik (patrz KO str.80-81) -podzielcie się zadaniami, czyli kto: kupi i przyniesie zeszyt na Kronikę Zastępu (ustalcie składkę na ten cel) znajdzie ładne zdjęcie lub zrobi rysunek zwierzęcia totemu zastępu zaprezentuje charakterystykę zwierzęcia totemu zastępu, na podstawie której zrobicie wpis do kroniki 7

8 przyniesie mocną latarkę, prześcieradło i sznur potrzebny do światłocieni (nie wszystko musi przynosić jedna osoba) przygotuje zajęcia z przyrody przygotuje zajęcia z szyfrów przygotuje zajęcia z terenoznawstwa przyniesie gwizdek zajmie się piosenkami na ognisko, a kto zabawami wymyśli jadłospis i zrobi zakupy podzielcie się sprzętem potrzebnym do gotowania powiedz żeby każda wzięła dla siebie miseczkę w sztućce Pamiętaj, że każdą zbiórkę przygotowujecie wspólnie. Każdy musi być za coś odpowiedzialny! 2 HARCERKA JEST LOJALNA WOBEC SWOJEGO KRAJU, RODZICÓW, PRZEŁOŻONYCH I PODWŁADNYCH (8h) - rajd ZDROWIE: znaki patrolowe z patyków i kamieni CHARAKTER: szyfry: gadery-poluki (dwa sposoby), polityka Renu, Mafeking ZMYSŁ PRAKTYCZNY: przyroda: rozpoznawanie 7 rodzajów drzew po liściach i korze SŁUŻBA: symbolika krzyża i sztandaru BÓG: scenki z życia patronki zastępu Sprzęt: klucz do oznaczania drzew (przyjaciel przyrody), klucze do szyfrów (sygnalistka), tablice ze znakami patrolowymi (topograf), gwizdek (wodzirej), Pismo Święte i życiorys patronki zastępu (liturgistka), latarka, prześcieradło, sznurek, garnki, produkty na obiad, miseczki (każdy swoją) Godz. Nazwa zajęcia Uwagi o realizacji odpowiedzialna 9.00 Modlitwa i Każda dziewczyna powinna mieć przepisane Prawo zastępowa recytacja Prawa w swojej kronice Zajęcia z Podziel zastęp na patrole 2-osobowe. Każdy ma tropicielka przyrody - KIM znaleźć w lesie 2 gatunki drzew i przynieść kawałek kory i liść. Powiedz zastępowi, że nie mogą niszczyć drzew, a zbierać tylko z ziemi. Gdy wszystkie dziewczyny zapoznają się z każdym z drzew zróbcie KIM a Zabawa na wodzirej rozrusznie 9.50 szyfry Pokaż zastępowi klucze do szyfrów, niech każda sygnalistka przepisze je sobie do kroniki. Całym zastępem zaszyfrujcie razem krótką wiadomość. Gdy wszystkie dziewczyny zrozumieją o co chodzi poproś, aby każda zaszyfrowała różnymi szyframi miłe zdanie jakie chciałaby powiedzieć innej druhnie z zastępu. Potem powymieniajcie się karteczkami. Nich każda zaszyfruje dla każdej nawet jeśli słabo się znacie Podchody na gwizdek Wytłumacz reguły i upewnij się, że wszystkie zrozumiały to bardzo ważne! wodzirej 8

9 11.00 Znaki patrolowe Na początku pokazujesz zastępowi 15 różnych topograf znaków. Dziewczyny mają minutę na przyjrzenie się im, potem muszą z pamięci jak najwięcej ich wypisać. Możecie też zrobić kalambury ze znaków układanych z kamieni. Chodzi o to aby było kilka krótkich gier dzięki którym zastęp pozna znaki Anioł Pański liturgistka Przygotowanie Potrawa zdrowa, tania i szybka. Kucharka obiadu Kronika zastępu W środku powinien być rysunek i opis totemu, data reporterka Symbolika krzyża i sztandaru - gra Scenki z życia patronki powstania, skład zastępu. Gra z wykorzystaniem znaków topograficznych i szyfrów. Patrole po dwie osoby. Możecie zrobić tak: zastępowa wymyśla plan gry i przygotowuje listy, potem daje je do zaszyfrowania sygnalistce, topograf roznosi je przed zbiórką, a w czasie przygotowania do obiadu pod byle jakim pretekstem oddala się i sprawdza czy listy i punkty są na swoich miejscach. Ważne jest aby dziewczyny, które będą pomagały przygotować grę zachowały wszystko w tajemnicy. Dzięki temu każda będzie mogła wziąć udział w grze, np. topograf nie będzie prowadzić patrolu, ale może rozszyfrowywać. Dzielimy zastęp na kilka grup. Każda grupa ma część z życiorysu do przedstawienia. Poszczególne scenki mogą być przeplatane piosenkami religijnymi (nawiązującymi do świętej), które intonuje śpiewaczka. Jeśli jest to radosna święta możecie się pobawić. zastępowa Liturgistka, śpiewaczka (wodzirej) Apel liturgistka ewangeliczny Rada Zastępu zastępowa MATERIAŁY POTRZEBNE DO ZBIÓRKI: 1 szyfry: GA/DE/RY/PO/LU/KI: Polega on na tym, że szyfrowaną literkę zastępujemy literką z pary. (G zamieniamy na A; D zamieniamy na E, lub odwrotnie E na D, A na G itd.) jeżeli natomiast literki nie ma w kluczu to po prostu ją przepisujemy. Przykład: Stodoła się spaliła. Stpepug skd sogukug. na identycznej zasadzie działa szyfr PO/LI/TY/KA/RE/NU Podobnie natomiast działa szyfr SERWAL CHOMIK: S E R W A L C H O M I K 9

10 z tą różnicą, że pary tworzą literki w pionie i w ten sposób zamieniamy S na C lub C na S; H na E lub E na H; itd. Przykład: Magda ma psa. Wigdi mi pci Tak samo można też robić z Gadery Poluki. G A D E R Y P O L U K I MAFEKING To słowo-klucz. Tekst, który chcemy zaszyfrować piszemy pod tym wyrazem, np. słonecznik jest żółty. M A F E K I N G s ł o n e c z n i k j e s t ż ó ł t y zaszyfrowany tekst wygląda tak: Msił Ałkt Fojy Ene Kes Ict Nzż Gnó 2 Symbolika: Krzyż FSE Jest to charakterystyczny ośmioramienny krzyż św. Bernarda z Clairvoux, którego historia sięga XII w. Był on bowiem używany już podczas wypraw krzyżowych przez Zakon Szpitalników św. Jana Jerozolimskiego (Kawalerowie Maltańscy). Krzyż FSE symbolizuje wielką miłość Boga do człowieka, odkupienie ludzi przez krew Zbawiciela. Czerwony kolor krzyża to właśnie krew Jezusa, która przeprowadza nas ze świata doczesnego (kolor czarny) do wieczności (kolor biały). Osiem ramion krzyża to osiem błogosławieństw. Zakończenia przypominające kotwicę wskazują nam, abyśmy zakotwiczali nasze życie i postępowanie w nauce Jezusa Chrystusa. sztandar Lilijka Symbolizuje 3 cnoty harcerza: szczerość, ofiarność i czystość. W lilijce zawartych jest także 5 celów skautingu : - zdrowie (fizyczne i moralne) to podstawa na której wszystko się opiera, - zmysł praktyczny to środek ciężkości, bazują na nim trzy pozostałe cele, - służba po lewej, - charakter po prawej, - Bóg w centrum, jako najważniejszy cel. 10

11 Na przyrzeczenie otrzymuje się krzyż wrysowany w koło, zawiera on 5 wymiarów skautingu: przyrzeczenie, prawo, patriotyzm i życie w kontakcie z przyrodą - to cztery ramiona krzyża, natomiast koło to zastęp, w którym to wszystko się realizuje. 3 Znaki patrolowe: iść naprzód iść szybko biec 4 podchody wracać wracać szybko wracać biegiem poszukaj innej drogi podzieliliśmy się iść ostrożnie nie iść tędy spotkamy się w tym miejscu za godzinę spotkamy się w tym miejscu za dwie godziny zła droga, poszukaj innej W terenie o dość gęstym podszyciu jedna wyznaczona osoba jest strażnikiem zawieszonej na gałęzi chusty (czapki, beretu). Reszta uczestników zabawy oddala się na odległość około 200 metrów. Przy pomocy gwizdka strażnik daje sygnał do rozpoczęcia gry. Strażnik gwiżdże raz po czym zamyka oczy i liczy do pięciu. Gdy doliczy do pięciu gwiżdże dwa razy po czym otwiera oczy. W czasie gdy strażnik liczy i ma zamknięte oczy należy podczołgać się ( nie wolno biegać!) jak najbliżej i w momencie, gdy strażnik otwiera oczy należy się ukryć. Osoba, która zostanie zauważona odpada z zabawy. Wygrywa ten kto pierwszy podkradnie się niezauważenie do strażnika i zdobędzie strzeżony przedmiot. Zabawę można powtarzać wielokrotnie. 5 apel ewangeliczny: [lojalność] 1.Modlitwa Ojcze nasz... 2.Łamigłówka Podzielcie się na dwie grupy i z rozsypanych wyrazów spróbujcie ułożyć, logiczne zdanie, które wypowiedział Pan Jezus do Nikodema, następnie porównajcie swoje rozwiązania z tekstem Pisma Świętego. (odp. J 3, 16) 11

12 że / wieczne. / umiłował / nie / Niego / każdy, / Jednorodzonego / bowiem / w / Bóg / miał / dał, / aby / Syna / kto / wierzy, / zginął, / ale / swego / życie / Tak / świat, / Fragment Ewangelii J 3, Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. 3.Rozmowa Dlaczego Bóg posłał na świat swojego Syna? (ponieważ umiłował świat) W jakim celu Bóg posłał na świat swojego Syna? (aby świat zbawił) Jaki warunek stawia Bóg, żeby zostać zbawionym? (trzeba wyznać wiarę w Jezusa Chrystusa) Co stanie się z tymi, którzy nie uwierzą w Jezusa Chrystusa? (będą potępieni) Dzisiejsza Ewangelia uzmysławia nam jak bardzo Bóg musi kochać człowieka, że dla jego zbawienia ofiaruje swego umiłowanego Syna Jezusa Chrystusa. Innymi słowy Bóg daje całego siebie dla dobra człowieka. Czy spotkałeś w swoim życiu kogoś, kto dla twojego dobra stara się robić wszystko, co w jego mocy, cały oddaje się i poświęca się tobie? Czy jest ktoś taki, kto sprawia, że czujesz się bezpiecznie, pewnie, czujesz się kochanym? Jeżeli macie kłopot z odszukaniem takiej osoby w swoim życiu, to odpowiedzcie sobie na następujące pytanie: O kim należy pamiętać 26 maja? (Dzień Matki należy pamiętać o swoich mamach) 4.Opowiadanie Rachunek Któregoś wieczoru, gdy mamusia przygotowywała kolację, jedenastoletni syn stanął w kuchni, trzymając w ręku kartkę. Z oficjalną miną, dziecko podało kartkę matce, która wytarła sobie ręce w fartuch i przeczytała, co było napisane: «za wyrwanie chwastów na ścieżce: 5000 lirów.; za uporządkowanie mojego pokoju: lirów; za kupienie mleka: 1000 lirów; za pilnowanie siostrzyczki (3 popołudnia): lirów; za otrzymanie dwukrotnie najlepszego stopnia: lirów; za wyrzucanie śmieci co wieczór: 7000 lirów. Razem: lirów». Mama spojrzała czule w oczy syna. Jej umysł pełen był wspomnień. Wzięła długopis i na drugiej stronie kartki napisała: «Za noszenie ciebie w łonie przez 9 miesięcy. 0 lirów. Za wszystkie noce spędzone przy twoim łóżku, gdy byłeś chory. 0 lirów. Za te wszystkie chwile pocieszania ciebie, gdy byłeś smutny. 0 lirów. Za wszystkie osuszone twoje łzy. 0 lirów. Za to wszystko, czego ciebie nauczyłam dzień po dniu: 0 lirów. Za wszystkie śniadania, obiady, kolacje, podwieczorki i śniadania do szkoły: 0 lirów. Za życie, które ci daję każdego dnia. 0 lirów. Razem: 0 lirów». Gdy skończyła, uśmiechając się matka podała kartkę synowi. Ten przeczytał to, co napisała i otarł sobie dwie duże łzy, które pojawiły się w jego oczach. Odwrócił kartkę i na swoim rachunku napisał: «Zapłacono». Potem chwycił mamę za szyję i obsypał ją pocałunkami. 5.Podsumowanie W kontekście usłyszanego opowiadania spróbuj zastanowić się, ile razy w życiu zdarzyło się Tobie wystawić taki rachunek własnej mamie, tacie ile razy zadałeś im cierpienie, przysporzyłeś bólu? Czy potrafisz uzmysłowić sobie jak wielkim darem jest twoje życie, które twoi rodzice zdecydowali się przyjąć, jak wielkim trudem jest wychowanie ciebie, jak ogromnym ciężarem... Lecz to wszystko z miłości do Ciebie. Czy kiedykolwiek zdobyłeś się na to, aby za tę niewymowną miłość podziękować. 12

13 6.Modlitwa W intencji naszych Rodziców, zaśpiewajcie pieśń: Ojcze chwała Tobie... 6 Rada Zastępu 1.Podsumowanie aktualnej zbiorki -podobnie jak poprzednio 2.Praca nad dewizą waszego zastępu 4.Funkcje i obowiązki w zastępie -powiedz co, jak, kiedy i dlaczego (patrz KZ str ) -daj czas do następnej zbiorki na zastanowienie się za co każda z nich chce odpowiadać 5.Przedstawienie planu następnej zbiórki (ponownie wykorzystaj następny konspekt ) -powiedz co wszystkie macie przynieść -podzielcie się zadaniami 3 HARCERKA JEST POWOŁANA DO SŁUŻBY BLIŹNIEMU I JEGO ZBAWIENIU (3h) zbiórka w mieście Zdrowie: temperamenty Charakter: wyjście do kina (jeśli grają coś ciekawego) / urządzanie harcówki Zmysł praktyczny: robienie pierścienia Służba: samarytanka: bandażowanie Bóg: przygotowanie gazetki o Janie Pawle II Sprzęt: rzemyki na pierścienie, bandaże, materiały na gazetkę, rzeczy do wystroju harcówki Godz: Nazwa zajęcia: Uwagi o realizacji: Odpowiedzialna: 9.00 Modlitwa i Zastęp powinien już je znać na pamięć. Zastępowa recytacja Prawa 9.10 Gazetka ścienna Reporterka Przerywnik Wodzirej Samarytanka Pod koniec zajęć zawody w bandażowaniu Sanitariuszka na czas Robienie Chętna pierścienia Apel Liturgista ewangeliczny temperameny Zastepowa Anioł Pański Liturgistka Wyjście do Wyprawa powinna zostać potem opisana w Kronikarka kina/urządzanie kronice zastępu. harcówki MATERIAŁY POTRZEBNE DO ZBIÓRKI: 1 pierścień: lub Książeczka Ochotniczki s.32 2 bandażowanie: 13

14 Łokieć Opatrunek żółwiowy łokcia rozbieżny. Rozpoczynamy obwojem kolistym przez środek łokcia, lekko zgiętego (1) Następny obwój prowadzimy nieco skośnie od zewnątrz ku środkowi, poniżej obwoju początkowego (2) trzeci obwój prowadzimy nieco skośnie ku środkowi powyżej obwoju początkowego (3) przeprowadzamy jeszcze po jednym obwoju poniżej i powyżej obwoju początkowego i kończymy na przedramieniu (4). Dłoń Rozpoczynamy obwojem kolistym na nadgarstku i następnie od wnętrza dłoni przeprowadzamy opaskę powrotną (tam i z powrotem) przez środek złączonych palców (1) następnie skośnie z prawej strony (2), potem skośnie z lewej strony, po czym wszystkie opaski powrotne przymocowujemy obwojem kolistym przez środek złączonych palców (3). Zaczynamy kłosowanie - począwszy od czubków palców tak, aby przykryć 2/3 ostatniej opaski powrotnej (kłosowanie jest to pętla dookoła dłoni ze skrzyżowaniem na grzbiecie) (4, 5) (por. Opatrunek kłosowy kciuka wstępujący niepełny). W podobny sposób wykonujemy drugi obwój kłosowy (jeśli dłoń jest duża, można wykonać łych obwojów więcej). Powstał opatrunek kłosowy wstępujący (6, 7, 8). Kończymy obwojem kolistym na nadgarstku, koniec bandaża umocowujemy przylepcem (9). Opatrunek dłoni za pomocą chusty trójkątnej 14

15 3 temperamenty gra: Przed zbiórką dziewczyny przez trzy dni obserwują osobę ze swojego środowiska (rodzina, klasa) i próbują ją rozszyfrować, tzn. jakie cechy jaj postępowania wskazują na jakie temperamenty. Wszystko skrzętnie notują w swoich kronikach. Gra ma taką kanwę: cztery przyjaciółki o różnych usposobieniach pokłóciły się ze sobą. Każda na swój, typowy dla niej sposób, tłumaczy przyczynę sprzeczki. To cztery pierwsze listy gry. Waszym zadaniem jest ich pogodzenia. Jak to zrobić, skoro mają różne charaktery? Po prostu musicie je poznać, dowiedzieć się jakie mają wady i zalety (pamiętajcie, że każda osoba to zlepek różnych temperamentów, ale jakiś przeważa). Żeby ułatwić Wam zadanie pokłócone koleżanki pozostawiają listy, w których opisują siebie nawzajem (oczywiście w typowy dla siebie sposób). Uwagi do realizacji: 1. Jeśli jest Was w zastępie dużo możecie odegrać scenę kłótni i pogodzenia. Wtedy reszta zastępu będzie miała za zadanie odgadnąć kto który temperament przedstawiał. 2. Na potrzeby gry trzeba przejaskrawiać zachowanie danej osoby, żeby było ciekawiej, śmieszniej i łatwiej odgadnąć. 4 apel ewangeliczny: [SŁUŻYĆ] 1. Modlitwa Duchu Święty, proszę zstąp do naszych serc i naucz nas otwartości na Słowo Boże. Wlej w nas łaskę ofiarności dla innych, byśmy mogli służyć innym z radością na wzór Jezusa Chrystusa, Pana naszego. 2. Wprowadzenie Spróbujmy sobie wyobrazić bardzo zamożny dom, w którym zatrudniona jest służba. W jaki sposób obsługiwany jest pan domu podczas kolacji? Przedstawcie to. 3. Fragment Ewangelii Zobaczmy teraz, do jakiej służby zachęca nas Chrystus? Łk 17,7-10 Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: "Pójdź i siądź do stołu?" Czy nie powie mu raczej: "Przygotuj mi 15

16 wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił?" Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: "Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać"». 4. Rozmowa Do jakiego zachowania zachęca Chrystus wobec sługi? (Zachęca, by to pan domu usługiwał w czasie wieczerzy, a sługa mógł zasiąść do stołu oraz zachęca do podziękowań wobec sługi za czynności, które wykonał.) Jak powinni zachować się słudzy, gdy im ktoś dziękuje za wykonaną czynność? (Winni mówić: "Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać.") Istnieją inni ludzie, którzy nam służą w rozmaity sposób. Spróbujcie ich teraz wymienić. (Rodzice, nauczyciele, kapłani, każdy, kto cokolwiek czyni dla nas dobrego.) Czy my również służymy innym ludziom? W jakich sytuacjach? W jaki sposób możemy służyć w zastępie? (Poprzez funkcje w zastępie, talenty, zdolności.) Dlaczego służymy innym ludziom? (Czynimy dobro innym ludziom, sprawiamy im w ten sposób radość, przez służbę wyraża się miłość bliźniego.) Dlaczego my, jako harcerze, jesteśmy szczególnie wezwani do służby? (Patrz rota Przyrzeczenia) Kto jest dla nas wzorem służby? (Jezus Chrystus, którego całe życie było służeniem wszystkim ludziom, zwłaszcza chorym, cierpiącym, grzesznym i zagubionym.) 5. Opowiadanie W pewnym mieście ogłoszono wielki bal, na który zaproszono wszystkich mieszkańców tego miasta. Wszyscy przez długie tygodnie przygotowywali się do tego wydarzenia. Ogłoszono zarazem, że każdy z zaproszonych zobowiązany jest przynieść ze sobą bukłak najlepszego wina i wlać go do wielkiej beczki, z której każdy potem będzie mógł sobie czerpać do woli. Jednak jeden przebiegły i skąpy mieszkaniec postanowił, że zamiast wina wleje do beczki wodę, której i tak nikt nie poczuje w ogromnej ilości wina. Jak zamierzył, tak też uczynił. Gdy nadszedł czas zabawy nalano wszystkim wina do ciemnych pucharów. Jakie jednak było zdziwienie wszystkich, gdy poczuli, że w pucharach znajduje się tylko woda. Widocznie wszyscy poszli w ślady skąpego i przebiegłego mieszkańca. 6. Podsumowanie W naszym życiu jest podobnie jak w czasie tego balu. Każdy z nas powinien coś dać z siebie dla dobra wspólnego, w jakiś sposób służyć innym, dać odrobinę swego wina. Jeśli nikt nie chciałby służyć innym, nasze życie byłoby bez smaku, może nawet straszne. Zarazem powinniśmy pamiętać, że najpierw trzeba do wspólnej beczki czegoś od siebie nalać, by następnie z niej móc czerpać. Dlatego wpierw ofiaruj swą służbę, a dopiero potem oczekuj jej od innych. Podobnie jak czynił to Jezusa Chrystusa, który swoim uczniom umywał nogi. 7. Postanowienie Możecie wypisać sytuacje, w których konkretnie służę innym oraz sytuacje, w których inni mi służą. Spróbujcie podziękować za wyświadczone dobro innym. I Pamiętać o nich w codziennej modlitwie. 8. Modlitwa końcowa (Możesz zachęcić wszystkich do modlitwy spontanicznej, w której możecie podziękować za ludzi, którzy okazują wam dobro, pomagają) 4 Rada Zastępu 16

17 1.Podsumowanie aktualnej zbiorki -podobnie jak poprzednio 2.Podział funkcji w zastępie 3.Podstawowy obowiązek harcerki codzienny dobry uczynek! -wytłumacz dziewczynom co to jest, jak go robić i jak o nim pamiętać (patrz KO str ) 4.Przedstawienie planu następnej zbiórki (ponownie wykorzystaj następny konspekt ) -powiedz co wszystkie macie przynieść -podzielcie się zadaniami 4 HARCERKA JEST PRZYJACIÓŁKĄ WSZYSTKICH I SIOSTRĄ DLA KAŻDEJ INNEJ HARCERKI (8h) - rajd Zdrowie: zwiad zastępu, orientowanie mapy, przeliczanie skali Charakter: semafor A-K Zmysł praktyczny: węzły, rozpalanie ogniska na czas Służba: złamania, struktura FSE Bóg: zrobienie różańca Sprzęt: mapa miejsca (ciekawego!!!) do którego chcecie dojść, kompas, sznurki do nauki węzłów, kanapki na drugie śniadanie, prowiant na obiad (najlepiej danie dwugarnkowe, wtedy konkurs na rozpalanie ogniska na czas będzie miał sens), sprzęt do gotowania, bandaże, chorągiewki do semafora (każda własne) 1. modlitwa i recytacja Prawa (zastępowa) 10 min. 2. orientowanie mapy i przeliczanie skali (topograf) 30 min. 3. zwiad zastępu zbierzcie ciekawe informacje o miejscowości. Niech każda z zastępu będzie miała okazje poprowadzić według mapy 1h (4 km piechotą lub 10 na rowerze) 4. drugie śniadanie 15 min. 5. węzły (mistrzyni węzłów) 30 min. 6. robienie różańca 30 min. 7. samarytanka: złamania (sanitariuszka) 30 min. 8. rozpalanie ogniska na czas (konkurs) i przygotowanie obiadu (kucharka) 2 h 9. semafor (sygnalistka) 30 min. 10. struktura FSE (zastępowa) 30 min. 11. apel ewangeliczny (liturgistka) 15 min. 12. Rada Zastępu (zastępowa) 15 min. MATERIAŁY DO ZBIÓRKI: 1 orientowanie mapy, przeliczanie skali 1. Geometryczne Orientowanie mapy według przedmiotów liniowych Jeżeli nasze miejsce stania znajduje się na przedmiocie terenowym liniowym (np. na torze kolejowym, drodze, itp.) przykładamy na mapie do znaku tego przedmiotu linijkę i obracamy w poziomie mapę, dopóki kierunek danego przedmiotu nie pokryje się z jego linią w terenie. Należy przy tym uważać, aby położenie sąsiednich przedmiotów względem linii odpowiadało ich położeniu w terenie. W przeciwnym razie orientacja może być odwrócona o 180 o. Jako linia terenowa może też być wykorzystana linia łącząca w myśli 17

18 dwa przedmioty terenowe. Orientowanie mapy według przedmiotów terenowych i form rzeźby terenu Jeżeli na mapie znane jest położenie miejsca stania (na rysunku - most), to do linii orientacyjnej łączącej nasze stanowisko z dowolnym przedmiotem terenowym lub formą rzeźby terenu (na rysunku - kominem, wzgórzem) przykładamy linijkę i obracamy w poziomie mapę, dopóki linia orientowania na mapie nie pokryje się z linią orientowania w terenie. Zorientowanie sprawdzamy według innego jeszcze przedmiotu terenowego (formy rzeźby terenu lub linii). 18

19 2. Magnetyczne Busolę przykładamy do wschodniego lub zachodniego boku ramki mapy, względnie do linii siatki kilometrowej. Wartość zboczenia lub uchylenia magnetycznego uwzględniamy wtedy, gdy jest ona większa niż połowa wartości (0-50) jednej działki na podziale w tysięcznych limbusa busoli AK. Przy orientowaniu mapy według ramki, krawędź busoli AK należy przyłożyć do boku 19

20 ramki mapy. Następnie tak obracać mapę w płaszczyźnie poziomej, aby północny grot igły magetycznej na podziale w tysięcznych wskazywał wartość zboczenia magentycznego. W przytoczonym przykładzie δ=0-44, co w zaokrągleniu odpowiada odczytowi 0-50 wskazanemu przez grot igły magnetycznej. Przy orientowaniu mapy według siatki kilometrowej, krawędź busoli AK przykładamy do linii pionowej siatki kilometrowej. Następnie tak obracamy mapę w płaszczyźnie poziomej, aby północny grot igły magnetycznej na podziałce w tysięcznych wskazał wartość uchylenia magnetycznego. W przykładzie δ=0-47, co w zaokrągleniu odpowiada odczytowi busoli 0-50, wskazanemu przez grot igły magnetycznej. 2 węzły: KO s. 78 GRY, do wyboru: 1.Siedzicie w kręgu, każda z dziewczyn wiąże jakiś węzeł na sznurówkach lewego buta dziewczyny po prawej stronie. Ta podaje nazwę węzła, który ktoś zawiązał na jej lewym bucie i wiąże taki sam na prawym. Liczy się szybkość i precyzja. 2. Dzielicie się na dwie grupy. I jak najszybciej wykonujecie następujące zadania: połączyć dwie liny umocować flagę 3. Dzielicie się na dwie grupy, każda grupa staje w szeregu, na słowo start, po kolei podbiegacie do miejsca gdzie ułożone są (dla każdej grupy oddzielnie) sznurki z zawiązanymi różnymi węzłami. Zadaniem dziewczyn jest rozwiązanie i ponowne zawiązanie węzła. Muszą też zapamiętać co to był za węzeł. 4. Każda dziewczyna dostaje kawałek sznurka. Zastępowa mówi nazwę węzła. Wygrywa ta, która zawiąże największą ilość węzłów najszybciej i poprawnie. 20

21 3 samarytanka: Złamania Rozpoznanie złamania: obecność fragmentów kostnych lub końców złamanej kości w ranie nieprawidłowe ustawienie kości (np. nienaturalne ustawienie stopy w wypadku złamania podudzia) nieprawidłowa ruchomość w miejscu złamania, której może towarzyszyć tarcie o siebie odłamów kostnych. Dla ratownika stwierdzenie choćby jednego objawu złamania jest sygnałem do udzielenia takiej pomocy, tak jak przy pewnym złamaniu. Należy przy tym cały czas pamiętać, że każdym nieostrożnym ruchem czy złym ujęciem kończyny można wywołać ból lub dodatkowe uszkodzenie naczyń, nerwów i skóry. Ogólne zasady udzielania pomocy w złamaniach Nie wolno wykonywać żadnych ruchów i naginań w miejscu domniemanego lub pewnego złamania. Grozi to dodatkowym uszkodzeniem okolicznych tkanek oraz samej kości. Ranę w miejscu urazu należy nakryć jałowym opatrunkiem, najlepiej jałową gazą. Poszkodowanego należy ułożyć w bezpiecznej pozycji, a miejsce złamania unieruchomić odpowiednio do okolicy urazu. Nie należy nastawiać złamań i zwichnięć, a jedynie je unieruchamiać. Przy złamaniach należy unieruchamiać dwa sąsiednie stawy. Dalszą część kończyny należy dopasowć do bliższej części. Kończyny górne unieruchamia się do tułowia, a dolne jedna do drugiej. Należy walczyć z rozwijającym się wstrząsem, układając poszkodowanego w pozycji przeciwwstrząsowej i uważając przy tym, aby nie poruszać uszkodzoną kością. Nie wolno stosować ułożenia przeciwwstrząsowego przy złamaniach czaszki, miednicy i kręgosłupa. Nie należy podawać poszkodowanemu płynów i jedzenia. Spowoduje to utrudnienie przy ewentualnym znieczulaniu ogólnym, koniecznym do nastawienia kości. Nigdy nie wolno poruszać okolicy urazu w celu potwierdzenia rozpoznania złamania. Powiększa to rozmiary uszkodzenia tkanek. W każdym przypadku złamania należy wezwać pogotowie. Ponieważ do każdego przypadku złamania zostanie wezwana pomoc z zewnątrz, nie ma potrzeby stosowania wyrafinowanych technik unieruchamiania złamania lekarz sam, na miejscu wypadku, unieruchomi złamanie na czas transportu. W wyjątkowych sytuacjach: kiedy poszkodowanego nie można przetransportować karetką, bo wypadek miał miejsce w terenie, poszkodowany musi być ewakuowany lub zachodzi konieczność działania przeciwwstrząsowego, dopuszczalne jest wykonanie unieruchomienia transportowego przez ratownika udzielającego pierwszej pomocy. Należy pamiętać, że złe unieruchomienie może spowodować więcej szkody niż samo złamanie. 21

22 Złamania unieruchamiane obłożeniem sztywnymi przedmiotami Do tego typu unieruchomienia można użyć np. zrolowanych koców, poduszki czy części garderoby, które dopasują się do kształtu kończyny. Dodatkowo, po bokach kończyny można ustawić ciężkie przedmioty, które uniemożliwią ruchy. W ten sposób zabezpiecza się złamania kości udowej czy kości podudzia. Pozycji kończyny najczęściej się nie zmienia. Należy unikać zbędnych manipulacji przy wykonywaniu obłożenia. Obłożenie sztywnymi przedmiotami stosuje się w przypadku złamania kości udowej i kości podudzia oraz złamania w obrębie stawu skokowego. Złamania te powstają najczęściej w wyniku bezpośredniego urazu (uderzenia, zgięcia, skręcenia, nacisku, skoku na nogi). Złamania unieruchamiane chustami trójkątnymi Za pomocą chust unieruchamia się złamania kości kończyn górnej i dolnej. Złamania te powstają w wyniku bezpośredniego urazu lub upadku. Pierwsza pomoc polega na założeniu temblaka lub chust na kończynę i ogólnej opiece nad poszkodowanym. 4 semafor encyklopedia 5 struktura FSE ceremoniał 6 apel ewangeliczny: [przyjaźń] 1. Modlitwa Proszę Cię, Ojcze, abyś posłał Twego Ducha Świętego do naszych dusz i abyś dał nam zrozumienie Pisma przez Niego natchnione; daj nam rozumieć je z czystością i godnością, aby wszyscy wierni tu zgromadzeni mogli z nich skorzystać. Amen (Serapion z Tmuis) 2. Wprowadzenie Dziś zatrzymamy się nad mowa pożegnalna Pana Jezusa do uczniów, który przeczuwa już nadchodzące rozstanie. Te słowa więc są jakby testamentem Pana Jezusa, szczególnym wezwaniem do uczniów, aby zachowali jedność dzięki miłości wzajemnej, gdyż nadchodzi dzień ich rozstania. 3. Fragment Ewangelii J 13, Po jego wyjściu rzekł Jezus: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale - jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię - dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie. Przykazanie nowe* daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali». 4. Rozmowa Na czym polega to Przykazanie nowe? (Polega ono na wzajemnej miłości, tak jak nas umiłował Chrystus) Od kogo więc powinniśmy uczyć się miłości wzajemnej? (Od Chrystusa) Spróbujmy określić, w jaki sposób miłuje nas Jezus Chrystus? Po czym możemy poznać, że Jezus Chrystus nas miłuje? (Przede wszystkim po Jego czynach, gdyż miłuje się nie słowem, ale czynem.) 22

23 Co dobrego uczynił dla nas Jezus? (Przyszedł na świat, aby nauczyć nas miłości, podjął się męki krzyżowej, przyjął śmierć okrutną i dla nas zmartwychwstał, aby dać nam nowe życie.) W jaki sposób powinniśmy miłować naszych bliźnich? (W taki sam sposób, jak uczynił to Pan Jezus. Czynić przede wszystkim dobro dla innych, nawet za cenę wysiłku, trudu, a nawet cierpienia.) Nasz zastęp jest konkretną wspólnotą, do której Pan Jezus skierował te słowa. W jaki sposób powinniśmy miłować się w zastępie? Co to oznacza dla każdego z Was? (Niech każdy(a) spróbuje się wypowiedzieć lub możesz zastosować inny sposób - niech każdy przez parę minut na kartce zapisze konkretne sposoby realizacji miłości bliźniego na co dzień) Czy jednak łatwo zrealizować to, co napisaliście (lub wypowiedzieliście)? Czy łatwo miłować innych? Spróbujcie sobie teraz przypomnieć osoby, które was drażnią lub denerwują? (Niestety, nie jest to łatwe, zwłaszcza wobec osób, które nas drażnią i denerwują) Dzięki czemu więc można zrealizować przykazanie miłości? Skąd możemy wziąć siły? 5. Obecność Ducha Świętego Pan Jezus zesłał nam na ziemię Ducha Świętego, którego każdy z nas otrzymał na chrzcie św., a niektórzy także w sakramencie bierzmowania. Właśnie On daje nam moc i siłę do przełamywania wzajemnych niechęci i budowania jedności. Bez obecności Ducha Świętego nasz zastęp nie przetrwałby chwil prób, załamań. To On buduje nasz zastęp, tworzy jedność pomimo różnic, które nas dzielą. Mamy różne charaktery, różne przyzwyczajenia, różne talenty, jednak Duch Święty z tych różnic potrafi stworzyć jeden zgrany organizm, w którym każdy jest potrzebny, każdy ma swoje miejsce. 6. Opowiadanie Posłuchajcie pewnego opowiadania, które pomoże wam bliżej zrozumieć sens działania Ducha Świętego. Wyprawa Dawno dawno temu istniało wspaniałe Królestwo obfitujące w gęste lasy i urodzajne ziemie, wspaniałych ludzi o cudownych sercach. Cieszyli się oni pięknym życiem pod okiem Króla. Nastały jednak dni, kiedy kraj ten nawiedziły obce wojska, spaliły domostwa, pola i lasy, a ludzi zabrali w niewolę. Żyli oni teraz w dalekim kraju, nękani ciężką pracą i nędzą. Dobry Król postanowił wyruszyć na poszukiwanie swojego ludu. Wyręczył go jednak w tym jego syn, który wyjechał samotnie w dalekie kraje, by znaleźć umiłowany lud ojca. Długo krążył po świecie, by pewnego dnia dotrzeć do zagubionych osad swoich rodaków. Okazało się jednak, że oni zapomnieli o swoim Królu. Dlatego syn zaczął opowiadać im o jego miłości i o jego oczekiwaniu. Opowiadał im, w jaki sposób dotrzeć do niego, którymi drogami należy iść. Nie wszyscy jednak chcieli go słuchać, więc musiał uciekać z powrotem do swojej ojczyzny. Tam opowiedział wszystko Królowi. Ten zaś postanowił wysłać do nich swojego drugiego syna, biegłego w sztuce wojennej i o ogromnej sile. Drugi syn dotarł do osady bardzo szybko, zebrał wszystkich, którzy chcieli iść do swojej ojczyzny. Podzielił ich na niewielkie grupy, aby mogli łatwiej dotrzeć do celu. Każdej grupie dał księgę, w której dokładnie była opisana droga - ściśle według wskazań pierwszego syna. Ludzie dziwili się, gdyż w grupach znajdowały się różni ludzie: stolarz, rybak, handlarz; jeden chudy, drugi gruby; inny zalękniony, zaś inny pewny siebie. Początkowo wszyscy się burzyli, gdyż chcieli sami podzielić się na grupy. Jednak decyzja drugiego syna była ostateczna. W czasie podróży szybko przekonali się o słuszności wyboru. Jednego razu był potrzebny stolarz, aby zbudować łódź do pokonania rzeki; innym razem złowić ryby na posiłek. Potrzebny był ktoś pewny siebie, by podejmować decyzje i ktoś ostrożny, osądzać słuszność tych decyzji. Szybko się przekonali, że brak choćby jednego z nich, uniemożliwiłby dotarcie do celu. 23

24 Drugi syn w tajemniczy sposób towarzyszył im w tej wędrówce. To pojawiał się, to znów znikał. Czasami pomagał, podtrzymywał, wyprowadzał z opresji, zawsze pojawiał się tam, gdzie był potrzebny. Wędrowcy nieustannie czuli jego obecność, aż do dnia, gdy ujrzeli wzgórza ukochanej ojczyzny i wybiegającego na spotkanie Króla. 7. Podsumowanie Nasz zastęp jest właśnie taką grupą, która stara się dotrzeć do swojej ojczyzny i w tej wędrówce każdy z nas jest potrzebny, potrzebujemy swojej miłości, dobroci, by wyprawa się udała. W tej wędrówce po szlaku Jezusa Chrystusa towarzyszy nam nieustannie Duch Święty, który jak drugi syn z opowiadania, pomaga nam, wspiera nas, dodaje sił. Bez Niego ta wędrówka nigdy by się ni powiodła 8. Postanowienie Proponuję, abyście spróbowali napisać sytuacje, w których potrzebna nam jest pomoc Ducha Świętego, np. przed nauką, modlitwą. Wybierzcie sobie jedną z możliwości i w tym tygodniu wzywajcie pomocy Ducha Świętego. 9. Modlitwa końcowa Możecie odśpiewać: Przybądź Duchu Święty lub O Stworzycielu Duchu przyjdź 5 HARCERKA JEST UPRZEJMA I SZLACHETNA (3h) zbiórka w pobliżu boiska do kosza Zdrowie: gra w koszykówkę Charakter: język migowy Zmysł praktyczny: szycie chlebaka apteczki / torby topografa Służba: ułożenie gry dla dzieci na 11 XI Bóg: spotkanie z księdzem (temat: sekty) Sprzęt: piłka do koszykówki, materiały na chlebak 1. modlitwa i recytacja Prawa (zastępowa) 10 min. 2. język migowy (sygnalistka) spróbujcie skontaktować się z osobą, która pracuje z głucho-niemymi 35 min 3. zabawy i nauka piosenek (wodzirej i śpiewaczka) 15 min 4. szycie chlebaka (chętna ) wcześniej przygotujcie projekt!!! 35 min 5. przerywnik, przypomnienie nauczonych piosenek 10 min 6. wymyślenie gry na 11 XI (zastępowa) burza mózgów, pamiętajcie o zapisywaniu pomysłów i trzymajcie się konkretów 15 min 7. gra w koszykówkę (animatorka gier zespołowych) 20 min 8. apel ewangeliczny (liturgistka) 15 min 9. RZ (zastępowa) 15 min 10. spotkanie z księdzem (na zbiórce, po zbiórce, lub wieczorem zależnie od możliwości księdza) MATERIAŁY DO ZBIÓRKI: 1 apel ewangeliczny: [miłość, uprzejmość] 1. Modlitwa Modlitwa przed spotkaniem-apelem, Modlitewnik harcerski str Fragment Ewangelii Łk 6,