PORADNIK Ulgi i odliczenia za 2012 rok

Transkrypt

1 1. Składki ZUS Społeczne PORADNIK Ulgi i odliczenia za 2012 rok I. Odliczane od dochodu Podatnik ma prawo skorzystać z odliczenia od dochodu składek ZUS. UWAGA: Składki ZUS podlegają odliczeniu od dochodu. Składkami ZUS są składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe podatnika. U pracownika w PIT-11 wymienione są składki które pobrał za niego płatnik pracodawca, a które uznawane są za finansowane z jego wynagrodzenia brutto (czyli które pomniejszają kwotę brutto powodując, że dostaje mniej wynagrodzenia do ręki). U przedsiębiorcy odliczenie dotyczy wszystkich opłacanych przez niego za siebie lub współpracujących z nim składek. Innego rodzaju odliczenie dotyczy składek na ubezpieczenie zdrowotne. Tu odliczamy bowiem kwotę składek nie od dochodu, lecz od podatku, a zatem jest to dla nas znacznie korzystniejsze odliczenie. Rodzaj składki Odliczenie od dochodu Odliczenie od podatku Zdrowotna nie tak Emerytalna tak nie Rentowa tak nie Wypadkowa tak nie Chorobowa tak nie Osoba zatrudniona a składki ZUS Za osoby zatrudnione składki opłaca płatnik. Oznacza to, że miesięczne wynagrodzenie brutto zostanie przez niego obniżone o składki ZUS, koszty uzyskania przychodu i wypłacone w kwocie netto. Powoduje to, że na koniec roku płatnik deklaruje (w PIT-11), ile składek z wynagrodzenia podatnika pobrał w tym roku podatkowym. Za osoby zatrudnione składki opłaca płatnik. Mimo to składki pracownika dzielą się na dwie grupy: składki płacone przez płatnika za zatrudnionego w jego imieniu oraz składki finansowane przez płatnika. Ta druga grupa składek obciąża bezpośrednio portfel przedsiębiorcy i nie wpływa na wartość uzgodnionego z zatrudnionym wynagrodzenia brutto (są one zaliczane do kosztów pracodawcy i nie podlegają odliczeniu w PIT pracownika). W praktyce w PIT-11 pracownik dostaje wyłącznie kwotę, którą musi wpisać do swojego PIT, a zatem tę kwotę finansowaną przez pracownika i opłacaną przez pracodawcę. Podział składek przedstawia się następująco:

2 Składka Opłaca pracodawca za pracownika za Finansuje Wysokość pracownika pracodawca (finansuje pracownik) Zdrowotna 9% Całość - 9% 0% Rentowa 6%-8% 1,5% 4,5% - 6,5% Wypadkowa* 1,67%, Całość 1,67%, 0% 1,93% 1,93% Chorobowa 2,45% Całość 2,45% 0% Emerytalna 19,52% ½ z 19,52% ½ z 19,52% *Składka wypadkowa uzależniona jest od stopnia ryzyka zawodowego i może być w danym przypadku wyższa. Standardowa wysokość stawki to 1,67% - od kwietnia 1,93%. Podstawę dla różnicowania stawki stanowi art.29 i nast. ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2002r., Nr 199, poz z późn. zm.). Najczęściej kwotę pobranych składek ZUS z PIT-11 przepisuje się do deklaracji rocznej i odlicza od wykazanego dochodu. Odliczenie składek ZUS nie wymaga wypełniania załącznika PIT/O. Składki wpisuje się bezpośrednio do rocznej deklaracji podatkowej. Uwaga: Zaokrąglanie składek ZUS Zapłacone lub pobrane składki ZUS nie podlegają zaokrąglaniu do pełnych złotych. W deklaracji należy wpisywać składki w pobranej kwocie, do dwóch miejsc po przecinku. Odliczenie dotyczyć może tylko składek potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika. Odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. UWAGA: To podatnik odpowiada za to, żeby składki były wykazane w jego rocznej deklaracji we właściwej kwocie, a tym samym odpowiada za to, żeby nie zaniżyć dochodu oraz kwoty podatku. Powinien zatem samodzielnie sprawdzać, czy płatnik pobiera składki w odpowiedniej wysokości oraz czy wykazuje je w kwotach faktycznie pobranych na PIT-11. W razie błędu (gdy faktycznie pobrana kwota składek ZUS nie odpowiada tej wykazanej na PIT-11) powinien wystąpić do płatnika (pracodawcy) o korektę PIT-11 oraz wykazać je w deklaracji rocznej w wartości prawidłowej. PIT-11 nie koryguje się natomiast, jeżeli płatnik pobrał błędną kwotę składek ZUS (np. powinien pobrać 500 zł a pobrał 480 zł czy też pobrał 520 zł). PIT-11 jest informacją o tym, co miało miejsce w roku podatkowym. Jeżeli natomiast inna kwota widnieje w PIT-11, a inna jest faktycznie pobrana, pracodawca

3 powinien skorygować informację PIT-11. W razie nieprawidłowości w PIT-11 zatrudniony powinien przede wszystkim wystąpić do pracodawcy o sprostowanie, korektę informacji PIT-11. Roczna kwota składek powinna się zgadzać z miesięcznymi odcinkami informującymi o kwotach pobranych lub też z łączną wartością z dokumentu ZUS-RMUA wystawionego przez przedsiębiorcę. Powoduje to, że na koniec roku płatnik deklaruje (w PIT-11), ile składek z wynagrodzenia podatnika pobrał w tym roku podatkowym. Tym samym pracownik odlicza wyłącznie składki zapłacone przez przedsiębiorcę w jego imieniu. Pracownik nie ma możliwości (a tym samym nie uzyska informacji o tym w PIT-11) odliczać tych kwot, które finansował pracodawca. Odliczeniu podlegają wszystkie składki pobrane niezależnie od tego, czy płatnik faktycznie wpłacił je na konto ZUS. Obowiązek wpłaty pobranych składek obciąża płatnika, a składający PIT roczne nie musi się martwić tym, czy faktycznie składki trafiły do ZUS. Uwaga: składki z wielu tytułów Składki ZUS ponosić można z wielu tytułów. Roczne rozliczenie podatkowe nie różnicuje w tym zakresie odliczenia. Gdyby zdarzyło się zatem uzyskiwać przychody z wielu tytułów możliwe jest opłacanie składek z tytułu działalności gospodarczej a odliczenie ich od dochodu z innych tytułów, np. umowy o pracę i odwrotnie. Nie ma też ograniczeń co do składek ZUS opłacanych od działalności rozliczać ryczałtem lub liniowo również w tym zakresie, jeżeli podatnik nie odliczy ich w ramach działalności możliwe jest ich przeniesienie do deklaracji składanej na zasadach ogólnych. Warunek składki nie mogą być rozliczane podwójnie czyli wcześniej zaliczone do kosztów lub odliczane od ryczałtu, podatku liniowego lub tonażowego. Zwrot nienależnie pobranych składek ZUS Składki pobrane w kwocie zbyt wysokiej należy rozliczyć w PIT rocznym. Jeżeli ZUS stwierdzi nadpłatę składek, ich zwrot będzie w przyszłości stanowił kwotę, która będzie podlegała doliczeniu do rocznego zeznania podatnika jako dochód z tytułu umowy o pracę (zlecenia itp.). W rozliczeniu rocznym ujmuje się składki pobrane z wynagrodzenia, nie ujmuje się natomiast składek jedynie naliczonych lecz nie pobranych - od wynagrodzenia, które faktycznie nie zostało jeszcze wypłacone, niezależnie od tego, czy było należne i nie zostało wypłacone (pracodawca zwleka z wypłatą), czy też po prostu termin zapłaty przypada na rok następny (np. od 10 lub 15 stycznia). Odpowiednio odliczeniu podlegają składki od wynagrodzenia pobrane w danym roku podatkowym mimo, że sama umowa dotyczyła roku poprzedniego (np. wynagrodzenie za grudzień roku poprzedniego wypłacone w styczniu roku, za który składa się zeznanie). Odlicza się wyłącznie kwotę składek. Gdyby doszło do pobrania również odsetek za zwłokę, odsetki te nie podlegają odliczeniu. Kwota zwróconych składek powinna być doliczona do wynagrodzenia pracownika w miesiącu zwrotu. Należy od niej pobrać podatek dochodowy. Nie pobiera się od tej wypłaty składek na ZUS, ale stanowi ona podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne (por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 maja 2008 r., sygn. akt IPPB2/ /08-4/AS). Przy obliczaniu zaliczek na podatek od nadpłacanych składek należy uwzględnić pracownicze koszty uzyskania przychodów (por. interpretacja Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w piśmie z 27 kwietnia 2006 r., sygn. akt 1472/DPC/415-16/06/PK).

4 UWAGA: Najczęściej kwotę pobranych składek ZUS przepisuje się do deklaracji rocznej i odlicza się ją od dochodu. Problem pojawia się w sytuacji, w której pracodawca bądź to pobierze kwoty składek w kwocie niewłaściwej, bądź też źle zsumuje pobrane składki ZUS i w błędnej kwocie wykaże je na PIT-11. Należy zatem pamiętać, że: PIT-11 stanowi tylko deklarację i zatrudniony powinien sprawdzić, czy kwota ta zgadza się z kwotą składek ZUS pobranych przez przedsiębiorcę, istotna jest kwota składek ZUS pobranych przez przedsiębiorcę, a nie składek wpłaconych przez niego do ZUS (na przedsiębiorcy spoczywa obowiązek ich późniejszej wpłaty). Jeżeli składka ZUS została pobrana przez przedsiębiorcę, to podatnik ma prawo odliczyć ją od swojego rocznego dochodu, jeżeli pracodawca pobrał składki w zaniżonej wartości odliczyć można wyłącznie kwotę pobraną, a nie należną do pobrania. W tym zakresie zastosować należy zasadę, że odliczeniu podlegają składki zapłacone (pobrane) w danym roku podatkowym i nie więcej. jeżeli pracodawca pobrał składki w zawyżonej wartości odlicza się całość kwoty pobranej, a nie tylko kwotę należną, którą należało pobrać. jeżeli pracodawca pobrał w danym roku składki należne za okres wcześniejszy podlegają one odliczeniu w roku ich faktycznego pobrania, a nie w roku, za który są należne. Odliczeniu nie podlegają: 1. składki, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz 2. składki, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Np. do 30 lipca 2010 roku kwoty zwrotu kosztów delegacji zleceniobiorców podlegały zwolnieniu z podatku, lecz były podstawą składek ZUS i składek na ubezpieczenie zdrowotne. Składki od tych kwot nie mogły być odliczane od dochodu (podatku). Od 1 sierpnia 2010 roku kwoty zwrotu kosztów delegacji zleceniobiorców są zwolnione z ZUS, więc problem ten znika. Przedsiębiorca a składki ZUS Przedsiębiorca rozlicza nie tylko swoje składki ZUS. Zatrudniając pracowników płaci on bowiem kwotę składek ZUS również z tytułu zatrudnienia innych osób. Tym samym oprócz składek ZUS, które pracodawca pobiera za pracownika (z jego wynagrodzenia brutto) część składek obciąża bezpośrednio pracodawcę i dla niego składki te będą stanowić koszty uzyskania przychodów. Składek pobranych za pracownika, lub składek opłacanych za pracownika, pracodawca nie może odliczać od dochodu. Odliczenie od dochodu dotyczy wyłącznie zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących. Dodatkowo, nie można odliczyć składek, jeśli zostały wcześniej zaliczone do kosztów, odliczone od przychodu w podatku ryczałtowym lub tonażowym lub zostały już zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. UWAGA: Z odliczenia składek ZUS może skorzystać przedsiębiorca rozliczający się na zasadach ogólnych, podatkiem liniowym, tonażowym lub ryczałtowo - od przychodów ewidencjonowanych.

5 Przedsiębiorca rozliczający się w formie karty podatkowej nie odliczy składek ZUS, odliczyć może on jednak zapłacone w danym roku podatkowym 7,75% wartości podstawy składki na ubezpieczenie zdrowotne (deklaracja PIT-16A). Składki, które przedsiębiorca płaci za siebie pokrywa on w całości, a zatem może je w całości zaliczyć do kosztów uzyskania lub alternatywnie odliczyć od dochodu. W przypadku osoby współpracującej koszt składek ZUS ponosi wyłącznie pracodawca, prowadzący działalność gospodarczą. Cała wartość składek ZUS stanowić będzie dla przedsiębiorcy koszty uzyskania przychodów, a współpracujący nie odliczy tych kwot w ramach własnej deklaracji PIT. UWAGA: Przedsiębiorca ma prawo odliczyć w rocznym PIT również składki ZUS osoby współpracującej. Odmiennie niż w przypadku składek za pracownika (gdzie składki finansowane za pracownika i wynagrodzenie mu wypłacone łącznie ze składkami opłacanymi w imieniu pracownika rozlicza się w kosztach) może on wybrać albo odliczenie tych składek od dochodu, albo też zaliczenie ich do kosztów. Składki ponoszone za pracownika (umowa o pracę) i osobę współpracującą przedsiębiorca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne pod warunkiem, że składki zostaną opłacone: z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów; z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca. W przypadku składek z innej umowy niż stosunek służbowy, stosunek pracy, praca nakładcza oraz spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną do składek w części finansowanej przez przedsiębiorcę stosuje się zasadę ogólną rozliczania kosztów uzyskania (w dacie ich poniesienia, a nie w miesiącu, za który należności są należne), z tym że kosztem mogą być dopiero składki zapłacone. W przypadku własnych składek na ubezpieczenie społeczne przedsiębiorca ma wybór: Uwaga: zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów na podanych powyżej zasadach, lub odliczyć je od dochodu w PIT rocznym. Przedsiębiorca nie wystawia sobie samemu PIT-11, zatem odliczenia składek dokonuje na podstawie dowodów ich poniesienia,. Istotna jest kwota składek ZUS zapłaconych przez niego do ZUS w danym roku podatkowym i termin płatności składki, a nie okres, za jaki daną składkę się opłaca. Zaległe składki będą odliczane w roku ich faktycznej zapłaty. Jeżeli składki ubezpieczeniowe zostały przez przedsiębiorców odliczone od dochodu w zeznaniu rocznym, to ich zwrot powinien zostać potraktowany jako odrębne źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym (a nie jako przychód z działalności gospodarczej). Oznacza to, iż otrzymany z ZUS zwrot składek na ubezpieczenia społeczne należy wykazać w rubryce inne źródła w zeznaniu podatkowym za rok, w którym otrzymano zwrot tychże składek.

6 Jeżeli składki zostałyby natomiast zaliczone uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, to ich zwrot powinien stanowić dla przedsiębiorców przychód z działalności gospodarczej. Przedsiębiorca nie może podwójnie odliczać składek ZUS (np. w PIT-36 i PIT-28), czy też raz zaliczać ich do kosztów uzyskania przychodów, a potem ponownie odliczać ich od dochodu. Osoba współpracująca a składki ZUS Osoba współpracująca nie ponosi wydatków na składki ZUS. Jako zatrudniona nie może więc w rocznej deklaracji podatkowej kwoty składek odliczyć od dochodu. Składki za osobę współpracującą rozlicza przedsiębiorca. UWAGA: Przedsiębiorca ma prawo odliczyć w rocznym PIT również składki ZUS osoby współpracującej. Odmiennie niż w przypadku składek za pracownika (gdzie składki rozlicza się w kosztach) może on wybrać albo odliczenie tych składek od dochodu, albo też zaliczenie ich do kosztów. Składki zagraniczne Odliczenie dotyczy także składek zapłaconych w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia społecznego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej. Obniżenie, stosuje się, pod warunkiem że: nie dotyczy ono składki, której podstawą wymiaru jest dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (a zatem dochód musi być opodatkowany w Polsce, nie może znaleźć do niego zastosowania zasada zwolnienia z progresją; w przypadku stosowania zasady proporcjonalnego odliczenia podatnik ma prawo dokonać odliczenia); składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne nie została odliczona od dochodu (przychodu) albo podatku w tym innym państwie UE, EOG lub Konfederacji Szwajcarskiej albo nie została odliczona wcześniej od dochodu; istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne. Zwrot składek Składki zwrócone stanowią przychód roku podatkowego, w którym je otrzymano. Nie należy dokonywać korekty zeznania za lata poprzednie, w szczególności nie należy z deklaracji z lat poprzednich usuwać dokonanego wcześniej odliczenia. 2. Ulga na krew

7 Już od czterech lat podatnik ma prawo odliczyć od dochodu darowizny przekazane na cele krwiodawstwa. Teoretycznie honorowy krwiodawca w zależności od płci mógłby odliczyć maksymalnie 3601 zł (mężczyzna) i 3484 zł (kobieta). Należy jednak pamiętać, że wysokość ulgi nie może przekroczyć 6% dochodu. Wysokość ulgi zależy od ilości oddanej krwi i osocza. Mężczyzna w ciągu roku może oddać maksymalnie 2,7 l krwi, a kobieta 1,8 l. Osocza można oddać więcej, bo aż 25 litrów. Krew nie jest przedmiotem w rozumieniu prawa cywilnego, ale Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2004 roku (Dz.U nr 214 poz. 1582) ustanawia należny za nią ekwiwalent. Ulga czy darowizna Tak naprawdę mówimy tu o darowiźnie krwi. Ulga nie będzie bowiem przysługiwała podatnikowi, który odpłatnie przekaże krew (sprzeda ją). Tylko darowizna krwi określonemu podmiotowi pozwala na stosowanie odliczenia. Ulga jest jedną z ulg z tytułu darowizn, zatem limity kwotowe rozpatruje się w jej przypadku łącznie z darowizną na cele kultu religijnego oraz darowiznami na rzecz pożytku publicznego. Tym samym łączny limit wszystkich tych darowizn (ich suma) w roku podatkowym nie może przekroczyć wartości 6% dochodu podatnika. Cena krwi, wysokość ulgi Ulga przysługuje z tytułu darowizny krwi. Jednak ilekroć mowa jest o krwi bez bliższego określenia - należy przez to rozumieć również osocze i inne składniki krwi. Teoretycznie 1 litr krwi wyceniony został na 130 złotych, a litr osocza na 170 złotych (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2004 r. Dz.U nr 263 poz. 2625). Jednak urzędy skarbowe nie rozróżniają osobnej ceny na osocze i krew, w związku z czym na jedno i drugie obowiązuje ta sama wartość ulgi 130 zł za litr. Dla celów ulgi, nie należy stosować ekwiwalentu za szczególnie rzadkie grupy krwi lub osocza jedynie podstawowy ekwiwalent 1l = 130 zł. By podatnik mógł odliczyć sobie maksymalną ulgę, musi mieć dochód nie niższy niż zł. W przeciwnym wypadku wysokość ulgi przekroczy limit 6% dochodu (zakładam, że podatnik nie korzysta z odliczeń z tytułu innych darowizn). Na przykład: Kowalski osiągnął dochód rzędu zł. W ciągu roku oddał maksymalną ilość krwi i osocza, ale 6% jego dochodu to 720 zł, zatem będzie to kwota maksymalnej ulgi. Płatność ze strony jednostki krwiodawstwa eliminuje prawo do ulgi w zakresie tej płatności. Uwaga: przekazywane w związku z oddaniem krwi nieodpłatnie soki i czekolady nie są płatnością za krew. Na czyją rzecz darowizna krwi Nie można przekazać krwi bezpośrednio osobie darowizna musi być wykonana zgodnie z ustawą o publicznej służbie krwi (dokonana musi być przez honorowego dawcę czyli osobę, która oddała

8 bezpłatnie krew i została zarejestrowana w jednostce organizacyjnej publicznej służby krwi). Nie podlegają odliczeniu darowizny poniesione na rzecz: 1. osób fizycznych; 2. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5 % oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami. Zatem w celu skorzystania z ulgi, darowizny muszą być uczynione na rzecz publicznej służby krwi przez honorowego dawcę krwi. Uwaga: Wyjazd za granicę (np. do Niemiec) i oddanie tam krwi, czy też przekazanie jej przedsiębiorcy-pośrednikowi w Polsce, darowizna krwi bezpośrednio potrzebującemu, bez pośrednictwa publicznej służby krwi nie upoważnia do ulgi. Uwaga: Możliwa jest ulga na krew na konkretną osobę, jeśli darowizny dokonuje się za pośrednictwem publicznej służby krwi. Przekazywanie krwi np. na operację bliskiego korzysta wówczas z prawa do ulgi podatkowej. Niezbędne dokumenty Od rozliczenia za ten rok (za rok 2012 składanego w 2013 roku) nie ma obowiązku posiadania oświadczenia stacji krwiodawstwa o przyjęciu darowizny. Wystarczające jest jedno zaświadczenie jednostki organizacyjnej realizującej zadania w zakresie pobierania krwi o ilości bezpłatnie oddanej krwi lub jej składników przez krwiodawcę. Od rozliczenia za rok 2011 nie jest konieczne, by stacja krwiodawstwa wskazywała wartość ekwiwalentu za krew. Gdzie ujmujemy ulgę? Ulgę na krew ujmuje się w zeznaniu rocznym w załączniku PIT/O (należy w nim ująć kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę i adres). Odpowiednie rubryki znajdują się w formularzach PIT-37, PIT-36 oraz PIT-28. Należy przy tym pamiętać, że pierwsze dwa należy złożyć do 30 kwietnia 2013 r., a PIT-28 do 31 stycznia 2013 r. Konieczne jest dołączenie do zeznania załącznika PIT/O, w którym wykazuje się kwotę odliczenia w ramach darowizny krwi oraz dane obdarowanego. W praktyce nie ma znaczenia, czy darowiznę odliczymy od dochodu, czy jak w przypadku ryczałtowców od przychodu. Ważne, by tej samej ulgi nie odliczyć dwukrotnie. Podatek liniowy, karta podatkowa W przypadku rozliczających się na powyższych zasadach prawo do ulgi nie przysługuje.

9 3.Darowizny na cele kościelne Odliczeniu od dochodu podlegają kwoty darowizn przekazywanych na Kościół. Nie każda darowizna może jednak dać prawo jej pełnego odliczenia. Tylko określone cele oraz kwoty darowizn pozwalają skorzystać z ulgi. Darowizny na Kościół mogą dotyczyć różnych celów. Odliczenie od dochodu dotyczy jednak wyłącznie darowizn: na cele kultu religijnego (potocznie na Kościół), na cele charytatywno-opiekuńcze Kościoła Katolickiego (lub innych kościołów uprawnionych na podstawie umów). Obie darowizny różnią się od siebie i podatnicy powinni zwracać uwagę nie tylko na to, z której z ulg korzystają, ale również czy poniesienie wydatku i otrzymanie darowizny zostanie prawidłowo udokumentowane. Darowizna na cele kultu religijnego Odliczenie od dochodu przysługuje w wysokości dokonanej darowizny, nie wyżej jednak niż w kwocie stanowiącej 6 % dochodu podatnika. Co ważne 6% darowizn nie może być przekazane na wszystkie cele dobroczynności liczone łącznie, a zatem dla obliczenia 6% dochodów sumuje się darowizny na rzecz krwiodawstwa (w kwocie ekwiwalentu za oddaną krew), kultu religijnego oraz na rzecz organizacji pożytku publicznego. Jeśli łącznie wartość ta przekracza 6% dochodu odliczeniu podlega maksymalnie właśnie to 6%, nadwyżka nie może być odliczana. Liczymy 6% Kwota 6% dochodu dotyczy wszystkich darowizn uczynionych przez podatnika. Zatem łączna wartość darowizn przekazanych na cele: określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e, kultu religijnego, krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681, z późn. zm.22), w wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew określonego przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy. - nie może przekraczać kwoty stanowiącej 6 % dochodu. UWAGA:

10 Do sumy tej nie wlicza się darowizn na cele charytatywno opiekuńcze kościoła. Decydującym będzie zatem cel przekazanej darowizny. Stąd odrębnie traktujemy przelewy na Kościół na cele kultu, a odrębnie darowizny na cele charytatywno opiekuńcze realizowane przez Kościół. Tych drugich nie ujmuje się w limicie 6% dochodów. Do limitu nie wlicza się również 1% podatku przekazanego na rzecz organizacji pożytku publicznego. Ile można zyskać? Zależne jest to od dochodów podatnika oraz kwoty darowizny. Założyć można jednak, że przy najwyższym limicie darowizny, czyli 6% dochodu, o tyle właśnie obniżymy podstawę opodatkowania (czyli nasz dochód po wcześniejszym odliczeniu od nich kosztów uzyskania). W konsekwencji nasz podatek obliczany według pierwszego stopnia skali (18%) może obniżyć się maksymalnie o kwotę 18% z 6% dochodu danej osoby (dochód to kwota brutto wynagrodzenia po obniżeniu jej o koszty uzyskania przychodów; w celu obliczenia dochodu nie podlegają odliczeniu ulgi oraz składki ZUS). Przy założeniu zatem, że po odliczeniu kosztów uzyskania przychodu podatnikowi zostanie dochód zł, to bez ulgi zapłaci on zł. Jeżeli skorzysta on z ulgi, to przy założeniu, że jego przychód roczny wyniósł ,04 zł i poniósł standardowe koszty z umowy o pracę 1335 zł., to ustali on dochód (przychód koszty) = ,04 zł. Maksymalna darowizna mogłaby wynieść zatem 6% tej kwoty czyli 5959,74 zł co daje kwotę: , (koszty uzyskania przychodu) ,04 (składki ZUS) 5959,74 = zł Podatek do zapłaty po zaokrągleniu wyniesie 18% tej kwoty czyli zł. Faktyczny zysk podatnika wyniesie zatem 517 zł. Darowizna na cele charytatywno-opiekuńcze Innym rodzajem ulgi jest darowizna na kościół, ale nie na cele kultu, lecz charytatywno-opiekuńcze kościołów. Darowizny dokonane na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym i podatkiem wyrównawczym. Takie darowizny mogą być odliczane w całej wartości, nawet do 100% osiągniętego dochodu. A zatem: Przelew: na budowę kościoła będzie darowizną na cele kultu religijnego stosuje się ograniczenie do 6% dochodu, przelew na utrzymanie kościelnego ośrodka pomocy bezdomnym będzie darowizną na cele charytatywno-opiekuńcze kościoła. Powyższego limitu nie stosuje się. Prawo odliczania kwot na cele charytatywno opiekuńcze wynika nie z ustawy o podatku dochodowym, ale z art. 55 ust. 7 ustawy z dnia r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. 1989, nr 29, poz. 154 ze zm.)

11 Darowizny na cele charytatywno - opiekuńcze mogą być rozliczane w zeznaniu podatkowym, jeżeli przekazano je na rzecz: Kościoła Katolickiego, Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, Kościołu Ewangelicko-Augsburskiego, Kościołu Ewangelicko-Reformowanego, Kościół Ewangelicko-Metodystyczny, Kościół Chrześcijan Baptystów, Kościół Adwentystów Dnia Siódmego, Kościół Polskokatolicki, Kościół Katolicki Mariawitów, Kościół Starokatolicki Mariawitów, Kościół Zielonoświątkowy. Darowizny w pieniądzu i w naturze Przekazana darowizna nie musi wpływać wyłącznie w pieniądzu. Darowizną na cele kultu religijnego może być również świadczenie w naturze, np. paleta cegieł na budowę kościoła. Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Nie oznacza to, że wartość darowizny to cena brutto, a jedynie cenę netto podwyższa nadwyżka VAT, której nie da się odliczyć w działalności podatnika. Wartość darowizny ustala się według umowy darowizny, przy czym wartość ta nie może odbiegać od cen rynkowych. W przeciwnym wypadku Urząd Skarbowy skoryguje cenę ustaloną przez strony umowy darowizny. Wymagane dokumenty Podatnik dokonujący darowizny na cele kultu religijnego ma obowiązek wykazać darowiznę w deklaracji podatkowej wskazując: wartość darowizny, wartość odliczenia oraz dane identyfikujące obdarowanego, w szczególności jego nazwę i adres. Powyższe dane wpisujemy do załącznika PIT/O w części D. Do deklaracji nie trzeba załączać dowodu wpłaty lub umowy darowizny ze wskazaniem wartości przekazanych nieodpłatnie towarów, udostępnić je należy w przypadku wezwania ze strony Urzędu Skarbowego. Natomiast darczyńca: przekazujący pieniądze musi posiadać dowód wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, darujący inne rzeczy - musi posiadać dowód, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę (jego dane personalne i adresowe) oraz wartość przekazanej darowizny (zgodna z umową darowizny, nie odbiegająca od wartości rynkowej), a także oświadczenie

12 Uwaga obdarowanego o przyjęciu darowizny (warto by była ona uczyniona w formie pisemnej z podpisem reprezentanta Kościoła, który poświadcza przyjęcie darowizny) - w przypadku darowizny innej niż pieniężna. W roku 2010 nie było konieczności umieszczania na dokumencie darowizny danych darczyńcy, wystarczyło jego oświadczenie o uczynieniu darowizny (w praktyce podpis pod aktem darowizny). Obecnie dane personalne darczyńcy są elementem obowiązkowym. Uwaga Wszystkie dane powinny wynikać z jednego dowodu, a nie z wielu. Nie stosuje się zatem odrębnie umowy darowizny i odrębnie oświadczenia o jej przyjęciu. Zapis ustawy brzmi, że dane powinny być wykazane w jednym dowodzie a nie w kilku. Warto zatem zadbać, by oświadczenie obdarowanego znalazło się na tym samym dokumencie, z którego wynika wartość przekazanej darowizny. W przypadku darowizn na działalność charytatywno-opiekuńczą Kościoła Katolickiego kwota równa darowiźnie jest zwolniona z opodatkowania u darczyńcy, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. Poza tymi dwoma dokumentami darczyńca musi mieć dokument potwierdzające uczynienie darowizny - korzystający z ulgi: darujący pieniądze musi posiadać dowód wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, darujący inne rzeczy - musi posiadać dowód, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę (jego dane personalne i adresowe) oraz wartość przekazanej darowizny (zgodna z umową darowizny, nie odbiegająca od wartości rynkowej), a także oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny (warto by była ona uczyniona w formie pisemnej z podpisem reprezentanta Kościoła, który poświadcza przyjęcie darowizny) - w przypadku darowizny innej niż pieniężna. W tym przypadku jednak również należy wykazać darowiznę w deklaracji podatkowej wskazując wartość darowizny, wartość odliczenia oraz dane identyfikujące obdarowanego, w szczególności jego nazwę i adres (załącznik PIT-O, część D oraz dane w deklaracji rocznej). Oczywiście sprawozdania oraz pokwitowania nie dostarcza się łącznie z PIT-O i deklaracją roczną, są one konieczne w razie kontroli podatkowej. Zakres danych koniecznych do wykazania w sprawozdaniu nie został ustalony ustawowo. Ważne jest, by sprawozdanie obrazowało, że kwota darowizny spełniła cel w niej zastrzeżony, zatem by była wykorzystana na cele charytatywno opiekuńcze, przy czym ważny jest zakres faktycznie wykonanych zadań, podjętych czynności itp. Ogólne wskazanie celu, na jaki przeznaczono darowiznę, przez podanie - na cele charytatywno-opiekuńcze - nie spełnia wymogów ustawy, gdyż nie stanowi sprawozdania (por. wyrok NSA z dnia 29 października 2003 r., sygn. akt SA/Bd 2181/03). Zwrot darowizny Zwrot darowizny powoduje konieczność zgłoszenia tego faktu Urzędowi Skarbowemu.

13 Obdarowany obowiązany jest przekazać tę informację Urzędowi Skarbowemu w terminie miesiąca od dnia dokonania zwrotu. Jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń darowizn a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone. 4. Darowizny na cele pożytku publicznego W zeznaniu za 2012 r. podatnik ma prawo odliczyć kwotę darowizn przekazywanych na cele pożytku publicznego. Odliczenia dokonać można na rzecz organizacji, ale tylko na cele pożytku publicznego, realizowane przez organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, lub przez organizacje równoważne, określone w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie UE lub EOG, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele. Tym samym warunek będzie spełniony w wypadku przekazania darowizny: na cel charytatywny na rzecz odpowiedniego podmiotu Ile można zyskać Przy założeniu, że po odliczeniu standardowych kosztów uzyskania przychodu oraz składek ZUS podatnikowi zostanie dochód w kwocie ,00 zł, to bez ulgi zapłaci on zł podatku. Jeżeli skorzysta on z ulgi, to zakładając, że jego przychód roczny (przed odliczeniami) wyniósł ,04 zł i poniósł standardowe koszty z umowy o pracę 1.335,00 zł, ustali on dochód (przychód koszty) = ,04 zł. Maksymalna darowizna mogłaby wynieść zatem 6% tej kwoty czyli 5.959,74 zł co daje kwotę: , ,00 (koszty uzyskania przychodu) ,04 (składki ZUS) 5.959,74 = ,26 zł, czyli po zaokrągleniu do pełnych złotych zł. Podatek wyniesie 18% tej kwoty czyli ,24 zł. Faktyczny zysk z korzystania z ulgi przez podatnika wyniesie zatem 517 zł. Darowizna a 1% na OPP Są to dwa niezależne tytuły odliczeń. Kwotę 6% można przekazać na tę samą organizację, na rzecz której przekazujemy 1% podatku. Kwoty te nie sumują się ze sobą, rozlicza się je oddzielnie, niezależnie. Wymagane dokumenty Odliczenia dokonuje się wpisując w deklarację roczną kwotę dokonywanych odliczeń. Szczegóły wszelkich odliczeń umieszcza się w załączniku PIT/O. Podać należy:

14 kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę i adres. Podatnik darowizny pieniężnej dokonuje wyłącznie na podstawie dowodu wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego. Innymi słowy nie jest potrzebne dodatkowe oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu. W przypadku darowizny innej niż pieniężna przekazanie darowizny potwierdza się dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny (np. pisemna lub notarialna umowa darowizny). Należy również posiadać oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Z reguły można tego dokonać na jednym dokumencie w którym wskazuje się obdarowanego, rodzaj darowizny i jej wartość oraz umieszcza się podpisy obdarowanego i darczyńcy. Nie powinno się wartości darowizny i oświadczenia darczyńcy o przyjęciu potwierdzać na dwóch odrębnych dokumentach. Wynika to z literalnego brzmienia przepisów. Z racji na przeznaczenia darowizny na wybrany cel, dowód wpłaty powinien zawierać wskazanie, na jaki cel darowizna ma być przeznaczona. UWAGA: W przypadku kontroli organ nie będzie dochodził tego, czy darowizna została faktycznie spożytkowana na cel wskazany w dowodzie wpłaty. Ważne jest przeznaczenie jej przez darczyńcę na ten cel, a nie spożytkowanie przez organizację. Jeżeli przekazano na właściwy cel, właściwej organizacji, darowizna jest uczyniona prawidłowo. W którym momencie dokonać darowizny? Odliczyć można darowizny dokonane w roku podatkowym, za który dokonuje się rozliczenia. Darowizny dokonane po 1 stycznia 2013 r. nie mogą być rozliczane w deklaracji składanej za 2012 rok. Cel charytatywny Darowizna, którą odliczać można od dochodu, może być przekazana w celu: 1. pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób; 2. wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej; 3. działalności charytatywnej; 4. podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej; 5. działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych oraz języka regionalnego; 6. ochrony i promocji zdrowia; 7. działalności na rzecz osób niepełnosprawnych; 8. promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy; 9. działalności na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn; 10.działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym; 11.działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości;

15 12.działalności wspomagającej rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej; 13.działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych; 14.nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania; 15.wypoczynku dzieci i młodzieży; 16.kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego; 17.wspierania i upowszechniania kultury fizycznej i sportu; 18.ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego; 19.turystyki i krajoznawstwa; 20.porządku i bezpieczeństwa publicznego; 21.obronności państwa i działalności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej; 22.upowszechniania i ochrony wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działań wspomagających rozwój demokracji; 23.ratownictwa i ochrony ludności; 24.pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą; 25.upowszechniania i ochrony praw konsumentów; 26.działalności na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami; 27.promocji i organizacji wolontariatu; 28.pomocy Polonii i Polakom za granicą; 29.działalności na rzecz kombatantów i osób represjonowanych; 30.promocji Rzeczypospolitej Polskiej za granicą; 31.działalności na rzecz rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka; 32.przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym; 33.działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3, w zakresie określonym w pkt Podmioty obdarowane Odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz: 1. osób fizycznych; 2. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5 %, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami. Podmiotami obdarowanymi mogą być: niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych i niedziałające w celu osiągnięcia zysku osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (ułomne osoby prawne), w tym fundacje i stowarzyszenia. UWAGA: Darowizny nie można jednak przekazać na rzecz partii politycznych; związków zawodowych i organizacji pracodawców; samorządów zawodowych; fundacji utworzonych przez partie

16 polityczne; osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego; stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego; spółdzielnie socjalne; spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz kluby sportowe będące spółkami działającymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2007 r. Nr 226 Nr 127, poz. 1675, z późn. zm 857), pod warunkiem, że podmioty te nie działają w celu osiągnięcia zysku oraz przeznaczają całość dochodu na realizację celów statutowych oraz nie przeznaczają zysku do podziału między swoich członków, udziałowców, akcjonariuszy i pracowników. Organizacje z innych krajów Prawo do odliczenia darowizny przysługuje również w przypadku jej dokonania na rzecz organizacji z innego kraju UE lub EOG, prowadzącej działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, przysługuje podatnikowi pod warunkiem: udokumentowania przez podatnika oświadczeniem tej organizacji, iż na dzień przekazania darowizny była ona równoważną organizacją do organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego, realizującą cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i prowadzącą działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych oraz istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium organizacja posiada siedzibę. Co darujemy? Darczyńca przekazać może przede wszystkim pieniądze. W takim przypadku dokonuje on przelewu bankowego. Może on jednak również uczynić darowizny rzeczowej. W takim przypadku, gdy towary darowane opodatkowane są podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Darowizny rzeczowe powinny być potwierdzone umową w formie aktu notarialnego lub w formie pisemnej. Dla celów określenia wartości darowizny przyjąć należy wartość rynkową z dnia jej dokonania. Określa się ją na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. W darowiźnie powinno być zawarte również oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu. Organ ma prawo kwestionować wartość darowizny podanej w umowie lub wystąpić o taką zmianę do podatnika. Organ wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn

17 uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33 % od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający. Przedsiębiorca nie odliczy Przedsiębiorca rozliczający się na zasadach podatku liniowego (PIT-36L) oraz karty podatkowej (PIT-16A) nie ma możliwości odliczyć darowizny. Pozostali przedsiębiorcy mogą dokonywać darowizn i odliczać je od dochodu. W przypadku ryczałtowców (PIT-28) odliczyć darowiznę można od przychodu. Odliczenia nie zastosują podatnicy, którzy dokonali darowizn wytworzonych lub nabytych produktów spożywczych, o ile zaliczyli takie darowizny do kosztów uzyskania przychodów. Korekta kosztów w tym zakresie będzie uprawniać do ulgi. Odpowiednio w przypadku, gdy takich darowizn dokonali, ale nie rozliczyli ich w kosztach odliczenie jest dopuszczalne. Zwrot darowizny W przypadku zwrotu dokonanej darowizny, obdarowany jest obowiązany przekazać urzędowi skarbowemu informację o zwróconej podatnikowi darowiźnie, w terminie miesiąca od dnia dokonania zwrotu. Jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń darowizn a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone. 5. Ulga internetowa Jak co roku podatnik ma prawo skorzystać z odliczenia od dochodu kwoty wydatkowanej na korzystanie z sieci Internet w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł. Nie ma już konieczności, by ulgę dokumentować jedynie fakturami VAT. Należy natomiast kontrolować zmiany, które mają zachodzić w przepisach w roku przyszłym. Prawdopodobnie roku 2012 jest ostatnim, w którym ulga internetowa obowiązuje. Ile faktycznie można zyskać? W przypadku podatnika, który korzysta z ulgi w całości i posiada kwotę dochodu pozwalającą na pełne jej odliczenie, podstawa opodatkowania zmniejszy się o 760 zł. Stąd rocznie różnica w zapłaconym podatku u podatnika korzystającego z ulgi w stosunku do osoby, która z niej nie korzysta, wynosi na rękę 136,80 zł (zakładając że obaj rozliczają się według skali i płacą podatek 18%). Kwota 760 zł pomniejsza dochód, który opodatkowany jest 18% podatkiem dochodowym.

18 Jak ujmujemy ulgę Ulga zawarta będzie w naszym podstawowym PIT (PIT-36, PIT-37) oraz w załączniku PIT/O. Najpierw wypełniamy załącznik, a potem kwotę łączną odliczeń od dochodu z załącznika PIT/O przepisujemy do naszego zeznania rocznego. Czego dokładnie ulga dotyczy? Ulga związana jest z korzystaniem z sieci Internet. Oznacza to, że prawo do ulgi ma nie tylko korzystający z sieci w miejscu zamieszania, ale również podatnik posiadający Internet w telefonie komórkowym, korzystający z sieci wireless, w kafejce internetowej, czy posiadający przenośny modem podłączany do laptopa. Nie ma obecnie konieczności udowadniania administracyjnej rejestracji (zameldowania) w miejscu korzystania z sieci. Nie ma również obowiązku, by z sieci korzystać tylko w miejscu zamieszkania. Stąd też zakres ulgi znacznie rozszerza się. Dowody na poniesienie wydatku 2011, Począwszy od rozliczenia za 2011 r. nie mamy obowiązku posiadać faktur dokumentujących wydatek na Internet. Jeszcze w rozliczeniu za 2010 r. wydatek dokumentowany był wyłącznie fakturami VAT. Nie oznacza to, że faktury nie są już potrzebne. Nadal będą one jednymi z podstawowych dokumentów uprawniających do ulgi, jednak obecnie katalog tych dokumentów ulega rozszerzeniu, zatem nie stanowią one jedynego, wyłącznego dokumentu potwierdzającego ulgę. Nie oznacza to, że faktury nadal nie są potrzebne. Nadal będą one jednymi z podstawowych dokumentów uprawniających do ulgi, jednak obecnie katalog tych dokumentów ulega rozszerzeniu, zatem nie stanowią one jedynego, wyłącznego dokumentu potwierdzającego ulgę. Nie oznacza to jednak, że wydatek nie musi być w ogóle udokumentowany. Wręcz przeciwnie, od 2011 r. z ulgi internetowej korzystać mogą tylko osoby, które posiadają dokument, łącznie spełniający wszystkie poniższe kryteria: stwierdzający faktyczne poniesienie wydatku, a nie tylko zamówienie usługi lub korzystanie z niej; zawierający w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru), dane identyfikujące sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionej usługi, kwotę zapłaty. Ulga internetowa - dokumenty Rozliczenie za 2010 Faktura łącznie z dowodem faktycznego poniesienia wydatku. Rozliczenie za 2012 (za rok obecny) składane w 2013 r. Dowód faktycznego poniesienia wydatku, wskazujący:

19 Ulga internetowa - dokumenty Rozliczenie za 2010 Rozliczenie za 2012 (za rok obecny) składane w 2013 r. kto, komu, ile zapłacił za Internet w 2012 r. Co to oznacza w praktyce? Tylko dokument, który wskazuje zapłatę za usługę będzie uprawniał do ulgi. Innymi słowy - każdorazowo należy żądać od wystawcy dokumentu ze wzmianką opłacone albo udokumentować go innym dowodem. Dowodem uprawniającym do ulgi będzie również potwierdzenie przelewu bankowego lub bankowe potwierdzenie zapłaty pod warunkiem, że jako tytuł wskazana będzie płatność za dostęp do Internetu. Nie będzie możliwości odliczania sieci z dokumentów (w tym z faktur), jeżeli nie wskażą one kwot zapłaconych. Odliczeniu podlegają wyłącznie kwoty faktycznie zapłacone w 2012 r., na które podatnik posiada dowód ich zapłaty. Problem płatności za pakiety usług nadal pozostaje aktualny, tzn. jeżeli posiadamy Internet plus telefon lub telewizja plus Internet - umowa z dostawcą powinna dokładnie wyszczególniać jaka płatność dotyczy Internetu, a jaka dodatkowej usługi, np. w umowie wskazano, że za Internet opłata wynosi 30 zł, a za telewizję cyfrową 50 zł. W braku takiego zapisu nie możemy samodzielnie dzielić tej opłaty np. na pół i udowadniać, że tyle właśnie płacimy za Internet. Brak wyszczególnienia w umowie lub w dokumencie uzyskanym od dostawcy usługi powoduje, że ulga nie będzie przysługiwała. Nie ma obowiązku, by dowód wskazywał, za jaki okres jest to płatność. Ważne jest natomiast, by posiadał on datę płatności (czyli datę, kiedy płacimy za Internet). Odliczenie dotyczy opłat poniesionych w danym roku podatkowym, a nie za usługę Internetu w danym roku. Oznacza to, że płatności dokonanej w styczniu 2013 r. za Internet z grudnia 2012 r. czy listopada 2012 r. nie rozliczymy w tym roku. Możemy natomiast ująć w tegorocznej uldze dowody zapłaty ze stycznia 2012 r. za Internet z 2011 r. Odliczyć można całą kwotę wskazaną do zapłaty, a zatem kwotę brutto (łącznie z podatkiem VAT). Imię i nazwisko na dokumencie musi się zgadzać z danymi osoby, która ma zamiar dokonywać odliczenia. Nie można odliczać wydatku na Internet z faktury na osobę trzecią. Małżonkowie powinni zadbać, by na fakturze znalazły się ich wspólne dane (a nie tylko dane jednego małżonka); w przeciwnym razie z ulgi skorzysta tylko ten jeden podatnik (albo mąż albo żona, a nie oboje). Uwaga faktura w PDF Faktura wysłana w formacie PDF lub przekazana drogą elektroniczną uprawnia do ulgi internetowej tylko w przypadku wcześniejszej akceptacji takiej formy wystawiania faktur. Obecnie ponownie nie ma możliwości dowolnego wystawiania faktur elektronicznych zatem, jeżeli w naszym przypadku dokumentem potwierdzającym poniesienie wydatku jest właśnie taka faktura, należy: posiadać PDF tej faktury podpisanej wyłącznie e-podpisem (inne faktury w formacie PDF nie dadzą prawa do ulgi) ale pod warunkiem wcześniejszej akceptacji takiej formy

20 wysyłania faktur od dostawcy usługi dostępu do Internetu (z reguły odbywa się to w umowie pisemnej z dostawcą), uzyskiwać każdorazowo druk papierowy faktury VAT albo duplikat takiej faktury. Faktura uprawnia do ulgi pod warunkiem, że posiada ona zapis opłacona. Jeśli taki zapis na niej się nie pojawia, ulga powinna być dokumentowana nie taką fakturą, ale dokumentem z którego wynika poniesienie wydatku. Pewna wątpliwość w tym względzie nasuwa się przy uważnej lekturze przepisów. Skoro dokument uprawniający do odliczenia nie musi być fakturą, to nawet PDF potwierdzający wydatek i posiadający wszystkie powyżej wskazane dane dokumentu, nawet jeśli nie spełni on wymogów dla e-faktury (akceptacji i epodpisu), pozostaje dokumentem (pod warunkiem, że jest on przesłany z e-podpisem, nawet jeśli nie było wcześniejszej akceptacji takiej formy) zawierającym niezbędne dane, wysłanym na skrzynkę internetową . Ustawa nie wskazuje bowiem, że ma być to dokument w formie pisemnej. Taka argumentacja może być jednak kwestionowana przez organy podatkowe. W przypadku korzystania z Internetu w kawiarenkach internetowych należy żądać od sprzedawcy faktur VAT z zapisem ręcznym lub komputerowym zapłacono gotówką. Sam paragon z kawiarenki nie uprawnia do ulgi. Małżonkowie Faktury powinny być wystawione na imię i nazwisko obojga małżonków. Co prawda zdarzają się orzeczenia uprawniające do ulgi nawet z faktury wystawionej na drugiego małżonka, niemniej bezpieczniejszym jest zaproponowana powyżej metoda. Nie ma wówczas znaczenia, w jakim zakresie małżonkowie posiadający wspólność majątkową i uzyskujący dochody odliczą przysługującą im ulgę. Jedynym limitem jest tutaj kwota 760 zł. Przykładowo, jeśli wydatki w roku na podstawie faktur wyniosły 1000 zł, odliczyć mogą oni po 500 zł, ale równie dobrze 760 zł u jednego, a 240 zł u drugiego małżonka. Limit 760 zł przysługuje odrębnie każdemu z małżonków, a zatem łącznie mogą oni od dochodu odliczyć zł. Nie można jednak całej kwoty zł odliczyć od dochodów jednego z małżonków. Górna granica jest niezmienna po 760 zł na każdego z małżonków. Nie ma przy tym znaczenia, czy małżonkowie rozliczają się odrębnie, czy też korzystają z łącznego opodatkowania. By skorzystać z ulgi każdy z nich musi niezależnie posiadać dochód, od którego można odliczyć wydatki, a także każdy z nich musi posiadać dokument wystawiony na imię i nazwisko osoby korzystającej z odliczenia. By korzystać z ulgi, każdy z nich posiadać powinien dochód, który pozwoli mu takie wydatki ponieść i faktycznie opłacić ten wydatek. W przypadku systemu rozdzielności majątkowej, małżonek odliczyć może tylko tyle, ile faktycznie wydał na Internet. Wówczas warto zadbać o to, by faktura posiadała dane tego małżonka, który wydatek ponosi. Wyroki korzystniejsze dla podatników Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 19 sierpnia 2008 r., sygn. akt I SA/Łd 127/08 pozwolił na wspólne rozliczenie sieci na podstawie faktury wystawionej na jednego małżonka. Natomiast WSA w Rzeszowie (sygn. akt I SA/Rz 575/09) wskazał, że nie jest istotne, na którego z małżonków wystawiono fakturę, ważne jest natomiast, który z nich faktycznie te wydatki ponosi. Tym samym małżonek, który jest jedynym uzyskującym przychody w rodzinie, może