Wyższa Szkoła Medyczna w Białymstoku

Transkrypt

1 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Rok studiów Semestr Moduły wprowadzające / wymagania wstępne i dodatkowe Nazwa modułu (przedmiotu lub grupa przedmiotów): Wyższa Szkoła Medyczna w Białymstoku Pielęgniarstwo studia licencjackie I stopnia I (stacjonarne) II (stacjonarne) Student zna zagadnienia z zakresu socjologii, pedagogiki. NAUKI SPOŁECZNE Psychologia Typ modułu/ przedmiotu (obowiązkowy/fakultatywny) Język wykładowy: Osoba(y) prowadząca(e): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: studia stacjonarne w/ćw. zajęcia zorganizowane: 25/15 praca własna studenta: 15 obowiązkowy j. polski mgr Beata Obrycka Studia niestacjonarne w/ćw. Liczba punktów ECTS 2 Opis przedmiotu Założenia i cel przedmiotu Metody dydaktyczne Kształtowanie umiejętność dostrzegania podłoża psychologicznego w relacjach interpersonalnych oraz umiejętność opanowywania emocji oraz radzenie sobie w sytuacji stresowej. Rozwijanie umiejętności pracy z pacjentem w oparciu o wiedzę psychologiczną. Wykład informacyjny, wykład konwersatoryjny, metoda inscenizacji, metoda kazuistyczna, praca w grupach, dyskusja informacyjna. Narzędzia/środki dydaktyczne Środki audiowizualne, literatura przedmiotu, testy, kwestionariusze. Efekty kształcenia: Symbol i numer przedmiotowego efektu kształcenia Student, który zaliczy moduł/przedmiot wie/umie/potrafi WIEDZA Forma zajęć dydaktycznych BW01 zna podstawy psychologii w zakresie zachowania i rozwoju człowieka, uwarunkowań jego prawidłowego i zaburzonego funkcjonowania; M1B_W01

2 BW02 BW03 BW04 BW05 BW06 BW07 BW08 zna problematykę relacji człowiek środowisko społeczne; omawia mechanizmy funkcjonowania człowieka w sytuacjach trudnych; wymienia etapy i prawidłowości rozwoju psychicznego człowieka; różnicuje pojęcie emocji i motywacji oraz zna pojęcie osobowości i jej zaburzeń; charakteryzuje istotę i strukturę zjawisk zachodzących w procesie przekazywania i wymiany informacji; definiuje modele i style komunikacji interpersonalnej; zna techniki redukowania lęku i sposoby relaksacji oraz mechanizmy powstawania, działania i zapobiegania zespołowi wypalenia zawodowego; M1B_W02 M1B_W03 M1B_W04 M1B_W05 M1B_W06 M1B_W07 M1B_W08 UMIEJĘTNOŚCI BU03 BU04 BU05 BU06 BU07 BU08 BU13 BU14 projektuje i realizuje w warunkach symulowanych elementarne formy pomocy psychologicznej; prognozuje wpływ choroby i hospitalizacji na stan psychiczny człowieka oraz zależności somatopsychiczne; analizuje postawy ludzkie, proces ich kształtowania i zmiany; ocenia funkcjonowanie człowieka w sytuacjach trudnych (stres, konflikt, frustracja); zna psychologiczne aspekty funkcjonowania człowieka w różnych okresach rozwojowych; zna psychospołeczne aspekty wychowania seksualnego i prorodzinnego; dokonuje wyboru właściwych technik redukowania lęku i metod relaksacyjnych; stosuje techniki zapobiegania zespołowi wypalenia zawodowego; M1B_U03 M1B_U04 M1B_U05 M1B_U06 M1B_U07 M1B_U08 M1B_U13 M1B_U14

3 KOMPETENCJE SPOŁECZNE/POSTAWY DK02 DK09 DK10 systematycznie wzbogaca wiedzę zawodową i kształtuje umiejętności, dążąc do profesjonalizmu; jest otwarty na rozwój podmiotowości własnej i pacjenta; przejawia empatię w relacji z pacjentem i jego rodziną oraz współpracownikami; M1D _K02 M1D _K09 M1D _K10 * FORMA ZAJĘĆ DYDAKTYCZNYCH W- wykład; S- seminarium; Ć- ćwiczenia; ZP- zajęcia praktyczne; PZ- praktyka zawodowa; METODY WERYFIKACJI OSIĄGNĘCIA ZAMIERZONYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA **PRZYKŁADY METOD PODSUMOWUJĄCYCH Metody weryfikacji efektów kształcenia w zakresie wiedzy: Egzamin ustny (niestandaryzowany, standaryzowany, tradycyjny, problemowy) Egzamin pisemny student generuje / rozpoznaje odpowiedź (esej, raport; krótkie strukturyzowane pytania /SSQ/; test wielokrotnego wyboru /MCQ/; test wielokrotnej odpowiedzi /MRQ/; test dopasowania; test T/N; test uzupełniania odpowiedzi) Egzamin z otwartą książką Metody weryfikacji efektów kształcenia w zakresie umiejętności: Egzamin praktyczny Obiektywny Strukturyzowany Egzamin Kliniczny /OSCE/ - egzamin zorganizowany w postaci stacji z określonym zadaniem do wykonania /stacje z chorym lub bez chorego, z materiałem klinicznym lub bez niego, z symulatorem, z fantomem, pojedyncze lub sparowane, z obecnością dodatkowego personelu, wypoczynkowe/ Mini-CEX (mini clinical examination) Realizacja zleconego zadania Projekt, prezentacja Metody weryfikacji efektów kształcenia w zakresie kompetencji społecznych / postaw: Esej refleksyjny Przedłużona obserwacja przez opiekuna / nauczyciela prowadzącego Ocena 360 (opinie nauczycieli, kolegów/koleżanek, pacjentów, innych współpracowników) Samoocena ( w tym portfolio) ***PRZYKŁADY METOD FORMUJĄCYCH Obserwacja pracy studenta Test wstępny Bieżąca informacja zwrotna Ocena aktywności studenta w czasie zajęć

4 Obserwacja pracy na ćwiczeniach Zaliczenie poszczególnych czynności Zaliczenie każdego ćwiczenia Kolokwium praktyczne ocena w systemie punktowym Ocena przygotowania do zajęć Dyskusja w czasie ćwiczeń Wejściówki na ćwiczeniach Sprawdzanie wiedzy w trakcie ćwiczeń Zaliczenia cząstkowe Ocena wyciąganych wniosków z eksperymentów Zaliczenie wstępne Opis przypadku Próba pracy TREŚCI PROGRAMOWE POSZCZEGÓLNYCH ZAJĘĆ Liczba godzin WYKŁADY 1. Psychologia jako nauka. Przedmiot i działy psychologii. Psychologiczne aspekty pracy pielęgniarki. 2. Procesy poznawcze: spostrzeganie, pamięć, uwaga, uczenie się. Myślenie. Rozwiązywanie problemów. Inteligencja jako złożona sprawność umysłowa. Inteligencja emocjonalna. Komponenty inteligencji emocjonalnej. 3. Procesy emocjonalno-motywacyjne: cechy i rodzaje emocji. Fizjologiczny komponent emocji. Motywacyjna funkcja emocji. Potrzeby. 4. Osobowość: Struktura, mechanizmy i rozwój osobowości. Rola i rodzaje mechanizmów obronnych osobowości. Dojrzała osobowość. 5. Rozwój psychiczny człowieka: Charakterystyka, czynniki rozwojowe. Okresy rozwoju psychicznego człowieka. 6. Zachowanie człowieka w sytuacjach społecznych. 7. Teorie, modele i koncepcje komunikacji międzyludzkiej. Style komunikowania. Przekazywanie i przyjmowanie informacji. 8. Asertywność jako postawa szacunku wobec siebie i innych, jako wyraz braku agresji i uległości 9. Choroba jako sytuacja trudna. Wpływ choroby na stan psychiczny pacjenta. 10. Pomoc psychologiczna choremu. Aktywne słuchanie, empatia, podtrzymanie nadziei 11. Wpływ stresu na funkcjonowanie psychofizyczne człowieka. Zależności psychosomatyczne. 12. Całościowe podejście do pacjenta. Biopsychospołeczny model zdrowia i choroby. 13. Przyczyny i rodzaje błędów jatrogennych. Wpływ sytuacji jatrogennych na relację pielęgniarka - pacjent. 14. Specyficzne problemy związane z chorobą i niepełnosprawnością

5 ĆWICZENIA SEMINARIA 1. Wspólnota osób i spotkanie osób jako warunki komunikacji. Dialog. 2. Cel komunikacji: wzajemne zrozumienie. Niesienie pomocy. 3. Style komunikowania się: partnerski, nie partnerski. 4. Znaczenie gestów w komunikacji interpersonalnej. Komunikacja niewerbalna. 5. Pierwsze wrażenie. 6. Prowadzenie wywiadu. 7. Aktywne słuchanie. 8. Dystans fizyczny. Aspekty kontaktu wzrokowego. 9. Empatia. 10. Choroba jako sytuacja trudna. 11. Odbiorca komunikatu: dziecko, osoba starsza, kobieta ciężarna, chory onkologiczny, pacjent neurologiczny, pacjent chory psychicznie, pacjent umierający. ZAJĘCIA PRAKTYCZE SAMOKSZTAŁCE NIE LITERATURA PODSTAWOWA Analiza literatury przedmiotu dotycząca relacji pielęgniarka/pielęgniarz - pacjent Formański J., Psychologia, PZWL, 2003, 2. Gordon T., Pacjent jako partner, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1999, 3. Jarosz M., Psychologia lekarska, PZWL, Warszawa 1984, 4. Król-Fijewska M., Stanowczo, łagodnie, bez lęku, Wydawnictwo Intra, Warszawa 1993, 5. Kwiatkowska A., Krajewska-Kułak E., Panek W.,(red.), Komunikowanie interpersonalne w pielęgniarstwie, Wydawnictwo Czelej, Lublin LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1. Heszen-Niejodek I., Sęk H., Psychologia zdrowia, PWN, Warszawa 1997