Dział: Ratownictwo morskie.

Transkrypt

1 Temat: Rodzaje przewozów osobowych. Żegluga pasażerska spełnia obecnie rolę uzupełniającą w stosunku do innych systemów. Umożliwia transport ludzi przez przeszkody, tam gdzie brak przepraw mostowych. Oprócz ludzi transportuje się jednocześnie pojazdy kołowe. Statki umożliwiające przeprawy należą do grupy statków, które określa się mianem promów. Promy są różnej wielkości i konstrukcji. Na rzekach spotyka się promy linowe, które nie wymagają napędu, wykorzystują prąd rzeki. Szerokie przeszkody wodne, duże natężenie ruchu, mała prędkość prądu wymaga budowy promów z własnym napędem. Warunki takie występują przy ujściu rzek do morza, w Polsce na Zalewie Szczecińskim (przeprawa przez Świnę z wyspy Wolin do Świnoujści. Żegluga pasażerska obecnie spełnia inna rolę. Jest elementem przemysłu turystycznego. Umożliwia odpoczynek, rozrywkę, zwiedzanie zabytków i atrakcji turysty( zlokalizowanych wzdłuż dróg wodnych. Zadania te wymagają odpowiedniej floty. Flotę pasażerską można podzielić na: statki typu hotelowego, o różnym standardzie, umożliwiające spędzenie osób kilkunastodniowych wczasów, przemieszczając się po drogach wodnych i Europy, statki wycieczkowe, umożliwiające organizowanie jednodniowych wycieczek często mają zaplecze restauracyjne z możliwością organizacji imprez okolicznościowych, także w porze nocnej, tramwaje wodne, spełniające rolę środków transportu publicznego, jak także środka do organizacji kilkugodzinnych wycieczek umożliwiających zwiedzanie określonego miasta od stron rzeki. W ostatnich czasach nastąpił rozwój statków pasażerskich pierwszej grupy. Są to jednostki przystosowane do żeglugi po Renie, Dunaju, drogach wodnych Rosji i Ukrainy. Są to jednostki długości ok m, o 3 lub 4 pokładach, z luksusowo wyposażonymi kabinami. Zanurzenie nie przekracza 1,5 m. Szerokość, jeśli jest to statek przeznaczony do żeglugi na Renie, wynosi maksymalnie 11,4 m. Dla statków eksploatowanych na Dunaju i drogach wodnych Europy Wschodniej, szerokość jest większa. Pasażerowie do swojej dyspozycji mają restauracje, bary, sale kinowe, baseny, mini golf itp. Moc silników umożliwia osiąganie prędkości powyżej 20 km/h. W Polsce w zasadzie można mówić o flocie pasażerskiej, którą zaliczyć należy do grupy drugiej. Jest to jednak już flota nie odpowiadająca obecnie obowiązującym standardom. Brak jest generalnie statków spełniających rolę tramwajów wodnych. Obecnie są eksploatowane adaptacje statków projektowanych do innych celów. W Polsce tramwaje takie można z powodzeniem wykorzystać w takich miastach, jak Szczecin, Gdańsk, Wrocław, Warszawa, Kraków. Przystanie pasażerskie stanowią uzupełnienie portów śródlądowych i morskich. Obecnie w Polsce istnieje bardzo dużo przystani, mających funkcje turystyczne. We większości miejscowości mających dostęp do akwenów wodnych (rzeka, jezioro), przystanie ukierunkowują się na rekreację i żeglugę pasażerską. Są to takie miejsca jak, np. na rzece Warta przystań pasażerska w Santoku, Skwierzynie, Sierakowie, Śremie i wielu innych. 1

2 Temat: Plan rozmieszczenia środków ratunkowych oraz pierwszej pomocy. Kategoria Typ statków zaliczanych do kategorii 1. Kategoria A1. Statki pasażerskie A Statki pasażerskie o długości 24 m i większej Rodzaj żeglugi Krajowa Ilość, rodzaj środków i urządzeń ratunkowych 1) Łodzie lub tratwy ratunkowe dla 110% osób na statku. Ilość jednostek ratunkowych, która znajduje się na burcie, winna być zwiększona, aby uwzględnić możliwość utraty lub niezadziałania największej jednostki ratunkowej, zapewniając miejsca dla ogólnej liczby osób na statku. 2) Łódź ratownicza z możliwością wodowania z każdej burty. 3) Koła ratunkowe: 8 szt. 4) Wyposażenie kół ratunkowych: c) dwa w pławki świetlno-dymne, pozostałe w nietonącą linkę ratunkową, 50% kół w samoczynnie zapalające się pławki świetlne. 5) Pasy ratunkowe dla 105% osób na statku. dla każdego przewożonego dziecka lecz nie mniej niż 10% ogólnej liczby osób na statku. 6) Komplet wyrzutni linki ratunkowej. 7) Na statkach pasażerskich mających w świadectwie klasy znak C lub D przewożących do 250 pasażerów: zmniejsza się ilość kół ratunkowych do 4 szt.; na statkach których stępka została położona w dniu wejścia w życie niniejszego komunikatu lub po tej dacie zwiększa się pojemność łodzi lub tratw ratunkowych do 125% liczby osób na statku. 2

3 2. Statki pasażerskie o długości poniżej 24 m. Krajowa 1) Łodzie lub tratwy ratunkowe dla 110% osób na statku. Ilość jednostek ratunkowych, która znajduje się na burcie, winna być zwiększona, aby uwzględnić możliwość utraty lub niezadziałania największej 2) jednostki ratunkowej, zapewniając miejsca dla ogólnej liczby osób na statku. Łódź ratownicza z możliwością opuszczania z 3) każdej burty lub inne skuteczne urządzenie ratownicze służące do ratowania człowieka za burtą. Koła ratunkowe 4 szt. z których dwa powinny być wyposażone w pławki świetlno-dymne, pozostałe w nietonącą linkę ratunkową. 4) Pasy ratunkowe: a/ dla 105% liczby osób na statku b/ dla każdego przewożonego dziecka lecz nie mniej niż 10% ogólnej liczby osób na statku. 2. Kategoria A.2. Statki pasażerskie A Statki pasażerskie Osłonięta, portowa 1) Łodzie lub tratwy ratunkowe, albo otwarte dwustronnie tratwy pneumatyczne o łącznej pojemności wystarczającej dla ogólnej liczby osób na statku. 2) Łódź ratownicza (z możliwością wodowania z każdej burty) lub inne skuteczne urządzenie ratownicze służące do ratowania człowieka za burtą. 3) Koła ratunkowe w ilości nie mniejszej niż: 4 -gdy długość statku wynosi poniżej 24 m 6 gdy długość statku wynosi 24 m i powyżej 4) Wyposażenie kół ratunkowych: po jednym na każdej burcie w samoczynnie zapalającą się pławkę świetlno-dymną. po jednym na każdej burcie w nietonącą linkę ratunkową, 3. Kategoria B. Statki towarowe 5) Pasy ratunkowe: dla 105% osób na statku, dla każdego przewożonego dziecka lecz nie mniej niż 10% ogólnej liczby osób na statku.. 6) Połowa kompletu wyrzutni linki ratunkowej, jeśli długość statku wynosi 24 m i powyżej. W żegludze portowej wymóg nie obowiązuje. 3

4 B 1. Statki towarowe inne niż zbiornikowce o pojemności brutto poniżej 500 Międzynarodowa, przybrzeżna 1) Tratwy ratunkowe nie mniej niż dwie o łącznej pojemności wystarczającej dla ogólnej liczby osób na statku. W przypadku braku możliwości łatwego przemieszczania tratw z burty na burtę należy zwiększyć ich pojemność do ogólnej ilości osób na każdej z burt. 2) Łódź ratownicza (z możliwością wodowania z każdej burty) lub inne skuteczne urządzenie ratownicze służące do ratowania. 3) Koła ratunkowe w ilości: 4 - gdy długość statku wynosi poniżej 24m 6 gdy długość statku wynosi 24 m i powyżej. 4) Wyposażenie kół ratunkowych: po jednym na każdej burcie w samoczynnie zapalającą się pławkę świetlno-dymną, po jednym na każdej burcie w nietonącą linkę ratunkową. 5) Pasy ratunkowe po jednym dla każdej osoby znajdującej się na statku, dodatkowe dla wachty na mostku i w siłowni 6) Kombinezon ratunkowy w żegludze międzynarodowej dla każdej osoby znajdującej się na statku. 7) Komplet wyrzutni linki ratunkowej. 2. Zbiornikowce o pojemności brutto poniżej 500 Międzynarodowa, przybrzeżna 1) 2) 3) 4) Na każdej burcie łódź ratunkowa motorowa częściowo lub całkowicie zakryta o łącznej pojemności wystarczającej dla wszystkich osób na statku. Tratwy ratunkowe o łącznej pojemności wystarczającej dla ogólnej liczby osób na statku. W przypadku braku możliwości łatwego przemieszczania tratw z burty na burtę należy zwiększyć ich pojemność do ogólnej ilości osób na każdej burcie. Łódź ratownicza (z możliwością wodowania z każdej burty) lub inne skuteczne urządzenie ratownicze służące do ratowania człowieka za burtą. Koła ratunkowe w ilości: 4 - gdy długość statku wynosi mniej niż 24m 6 gdy długość statku wynosi 24 m i powyżej. 5) Wyposażenie kół ratunkowych: 4

5 4. Kategoria C.1. Statki rybackie C Statki rybackie o długości 75 m i powyżej wliczając w to statki przetwarzające swoje połowy Międzynarodowa 6) Pasy ratunkowe: jedno na każdej burcie w pławkę świetlno dymną jedno na każdej burcie w nietonącą linkę ratunkową, po jednym dla każdej osoby znajdującej się na statku, dodatkowe dla wachty na mostku i w siłowni 7) Kombinezon ratunkowy w żegludze międzynarodowej dla każdej osoby znajdującej się na statku 8) Komplet wyrzutni linki ratunkowej 1) 2) 3) 4) 5) 6) Półzakryte lub częściowo zakryte łodzie ratunkowe na każdej burcie o pojemności wystarczającej dla 50% osób na statku, w tym po jednej łodzi motorowej na każdej burcie. Łódź ratownicza z możliwością wodowania z każdej burty. Tratwy ratunkowe na każdej burcie o łącznej pojemności wystarczającej dla ogólnej ilości osób na statku. Koła ratunkowe: szt. 8. Wyposażenie kół ratunkowych: c) jedno na każdej burcie w pławkę świetlnodymną, jedno na każdej burcie w samoczynnie zapalającą się pławkę świetlną. dwa na każdej burcie w nietonącą linkę ratunkową, Kombinezon ratunkowy dla każdej osoby znajdującej się na statku. Pasy ratunkowe w ilości: 7) 8) Komplet wyrzutni linki ratunkowej. po jednym dla każdej osoby na statku, dodatkowe dla wachty. 5

6 Temat: Pierwsza pomoc przedmedyczna. Wstęp Najpierw sprawdź, czy bezpiecznie możesz udzielić pomocy. Ostrożnie zbadaj ofiarę. Sprawdź, czy jest przytomna, oraz skontroluj podstawowe funkcje życiowe, takie jak tętno i oddech. Delikatnie odchyl jej głowę do tyłu, często ten ruch przywraca normalny oddech. Jeśli ranny nie oddycha, zastosuj sztuczne oddychanie. Jeśli jest krwotok, staraj się go zatamować. Jeśli przestało pracować serce i poszkodowany nie oddycha, trzeba podjąć czynności reanimacyjne i wezwać pogotowie. Gdy ofiara ma poważne obrażenia szyi lub pleców, nie wolno jej ruszać chyba, że ratujemy ją przed pożarem, wybuchem itp. U ofiar wypadków samochodowych zawsze musisz podejrzewać uszkodzenie kręgosłupa. Każdorazowo, gdy istnieje zagrożenie zdrowia i życia rannego, po wykonaniu czynności ratujących należy skorzystać z pomocy lekarskiej. Wzywanie pomocy Pamiętaj, aby jak najszybciej wezwać pomoc. Jeżeli jest co najmniej dwóch ratujących, jeden z nich udaje się po pomoc zaraz po stwierdzeniu, że poszkodowany nie oddycha. Gdy na miejscu wypadku jest tylko jeden ratujący, a poszkodowany jest osobą dorosłą, która nie oddycha prawdopodobnie w wyniku choroby serca, należy natychmiast wezwać pomoc. W przypadku prawdopodobieństwa utraty przytomności w wyniku braku oddechu, np. spowodowanego urazem, tonięciem, zadławieniem, zatruciem, oraz gdy poszkodowanym jest niemowlę lub dziecko, ratujący powinien przez blisko 1 minutę wykonywać zabiegi przywracające podstawowe czynności życiowe (oddech, praca serc. Meldunek o wypadku powinien zawierać następujące dane (dotyczy wszystkich numerów ratunkowych): CO? rodzaj wypadku (np. zderzenie samochodów, upadek z drabiny, utonięcie, itp.), GDZIE? miejsce wypadku, ILE? liczba poszkodowanych, JAK? stan poszkodowanych, CO ROBISZ? informacje o udzielonej dotychczas pomocy, KIM JESTEŚ? dane personalne osoby wzywającej pomoc (numer telefonu, z którego dzwonisz). Gdy istnieje dodatkowe niebezpieczeństwo (np. cystern poinformuj o tym. Nigdy pierwszy nie odkładaj słuchawki!!! Zranienie Każdą ranę pozostawiamy w stanie, w jakim ją zastaliśmy, przykrywając jedynie, możliwie szybko, jałowym materiałem opatrunkowym. W czasie opatrywania ranny powinien leżeć lub przynajmniej siedzieć. Nie należy usuwać ciał obcych tkwiących w ranie, gdyż zapobiegają krwawieniu. Złamania Pierwsza pomoc polega na unieruchomieniu dwóch stawów sąsiadujących ze złamaną kością lub dwóch sąsiednich kości, jeżeli uszkodzony jest staw. Jeśli kość przebiła skórę i 6

7 rana obficie krwawi, zatamuj krwawienie, ale nie próbuj nastawiać kości ani oczyszczać rany. Załóż jałowy opatrunek i natychmiast wezwij pogotowie. Nie przesuwaj ofiary, jeśli ma uszkodzony kręgosłup, szyję lub miednicę. Krwotok z nosa Każ pacjentowi usiąść z głową pochyloną do przodu i siedzieć spokojnie przez dłuższy czas. Połóż mu na nasadzie nosa i karku zimny, mokry ręcznik lub lód. Jeśli krwawienie nie ustaje, włóż w obie dziurki od nosa tampony z gazy. Omdlenie Ułóż taką osobę na plecach. Upewnij się, że oddycha. Najpierw unieś jej nogi. Rozepnij jej ubranie, otwórz okno lub wynieś ją do chłodnego miejsca. Jeśli omdlenie trwa dłużej niż minutę lub dwie, przykryj poszkodowanego i wezwij karetkę pogotowia. Oparzenie Drobniejsze oparzenia jak najszybciej ozięb zimną wodą lub przyłóż kostki lodu i trzymaj, dopóki ból nie ustąpi. Nie stosuj żadnych maści ani tłuszczów. Pęcherze na skórze przykryj sterylnym opatrunkiem. Nie przebijaj ich ani nie wyciskaj. Zatrucia Jeśli kogoś bardzo boli brzuch, ma biegunkę, wymioty lub zawroty głowy albo gorączkę, wezwij natychmiast lekarza. Poinformuj, czym najprawdopodobniej ofiara się zatruła nim przyjedzie, powie Ci, co robić. Nie wywołuj wymiotów, jeśli ofiara połknęła substancję żrącą, a także jeśli śpi lub ma drgawki. Jeśli jest to zatrucie pokarmowe, postaraj się dostarczyć lekarzowi próbkę podejrzanej potrawy, jej analiza może przyśpieszyć leczenie. Przy zatruciu czadem wynosimy poszkodowanego z zagazowanego pomieszczenia uważając na własne bezpieczeństwo. Ciała obce Ciała obce mogą być usuwane z rany tylko przez lekarza i ta czynność nie wchodzi w zakres pierwszej pomocy. Niewprawne próby usuwania grożą pozostawieniem w ranie fragmentów ciała obcego, a także stanowią niebezpieczeństwo wprowadzenia dodatkowego zakażenia. Większe ciała obce o gładkich brzegach często tamponują ranę i zapobiegają tym samym powstaniu dużego krwawienia. Udławienia Zastosuj manewr Heimlicha: stojąc z tyłu, obejmujemy poszkodowanego na wysokości brzucha, kładziemy nasadę złączonych dłoni między pępkiem a dolnymi żebrami. Ściskając do siebie, lekko w górę, wypychamy powietrze z dolnej części płuc poszkodowanego. Wykonuje się 5 serii po 5 razy. Porażenie prądem Pamiętaj, aby ratując porażonego samemu nie zostać porażonym. Odetnij dopływ prądu najszybciej jak to możliwe. Zadzwoń po pogotowie i straż pożarną. Nie dotykaj porażonego, dopóki dopływ prądu nie zostanie odcięty. Dopiero wtedy sprawdź, czy oddycha i czy ma tętno. Jeśli to konieczne, zastosuj sztuczne oddychanie lub masaż serca. Upewnij się, czy nie ma złamań lub obrażeń wewnętrznych. Padaczka 7

8 Choremu grozi niebezpieczeństwo zachłyśnięcia oraz uraz głowy, który może doznać, padając na ziemię lub w wyniku nieskoordynowanych ruchów w czasie napadu. Klękamy od strony głowy chorego, a rękoma i udami przytrzymujemy jego głowę, aby zapobiec jej urazom. W jeden kącik ust możemy włożyć chusteczkę, zapobiegając przygryzaniu sobie przez chorego języka i warg. Nie wolno w czasie ataku chorego unieruchamiać siłą. Urazy głowy Przy uderzeniu w głowę istnieje niebezpieczeństwo urazu mózgowego i późniejszych poważnych komplikacji. Jeśli głowa krwawi, załóż opatrunek, zabandażuj i każ rannemu leżeć, dopóki nie przyjedzie lekarz. Atak serca Najczęstsze objawy ataku serca to ból w klatce piersiowej i okolicach, czasem promieniujący do szyi i ramion. Ofiara może się pocić i tracić przytomność. Wezwij pogotowie. Jeśli chory ma kłopoty z oddychaniem, pomóż mu przybrać wygodną pozycję. Rozepnij obcisłe ubranie. Zachowaj spokój i spróbuj go uspokoić. W przypadku utraty przytomności sprawdź oddech i tętno, gdy trzeba, podejmij czynności reanimacyjne. Reanimacja krążeniowo-oddechowa Podczas reanimacji dorosłego chory leży na plecach, na twardym podłożu (w przypadku kobiet w zaawansowanej ciąży podkładamy klin pod prawy bok aby nie utrudniać dopływu krwi do płodu). Zaczynamy od odgięcia głowy do tyłu i dwukrotnego wdmuchnięcia powietrza do płuc. Na wybranym miejscu ucisku kładzie się dłoń, przy czym palce powinny być odgięte ku górze, by nie dotykać klatki piersiowej. Druga dłoń kładziemy na grzbiet dolnej ręki. Ramiona muszą znajdować się w pozycji prostopadłej do klatki piersiowej. Przy wyprostowanych łokciach, na zasadzie dźwigni, naciskamy na mostek, wciskając go na odpowiednią głębokość w kierunku kręgosłupa z częstotliwością około 100 razy na minutę. W przypadku dziecka masaż serca wykonujemy jedną ręką, a u niemowlaka dwoma palcami. 8

9 Numery służb ratowniczych Policja Straż Pożarna Pogotowie Ratunkowe telefonując z telefonu komórkowego dodzwaniamy się do najbliższej jednostki policji. Połączenie jest bezpłatne i można je zrealizować z dowolnego telefonu komórkowego nawet bez logowania się do sieci operatora numer Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, połączenie z każdego telefonu komórkowego numer komórkowy Górskiego oraz Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, dostępny jest dla wszystkich, a bezpłatny dla abonentów sieci Plus 9

10 Temat: Systemy ewakuacyjne na statkach pasażerskich. Systemy Ewakuacyjne stanowią alternatywne rozwiązanie zasady "ewakuacji suchą stopą" wymaganej na statkach pasażerskich. Stosowanie ich dopuszcza Prawidło 21 ustęp 1.6 Konwencji SOLAS 74/96, a szczegółowe wymagania zawarte zostały w Kodeksie LSA. Oto najważniejsze z nich: możliwość uruchomienia przez jedną osobę prawidłowe funkcjonowanie w warunkach przechyłu statku 20 na dowolną burtę i przegłębienia 10 możliwość ewakuacji wszystkich osób dla jakich system został zaprojektowany w ciągu 30 minut dla statku pasażerskiego i 10 minut dla statku towarowego prawidłowe funkcjonowanie przy stanie morza 6 w skali Beauforta W zależności od przyjętej koncepcji rozróżniamy dwa rodzaje ewakuacji pasażerów do środków ratunkowych: Ewakuacja za pośrednictwem ześlizgów - systemy wyposażone w ześlizgi (najczęściej pneumatyczne) stosuje się przeważnie na małych jednostkach, gdzie ewakuacja odbywa się z pokładu znajdującego się stosunkowo nisko nad wodą. Zwiększenie przepustowości uzyskuje się poprzez zastosowanie ześlizgów dwutorowych. Jako środki ratunkowe stosuje się duże (od 50 - do 109 osobowe) tratwy ratunkowe. Ewakuacja może odbywać się z pokładów zabudowanych lub otwartych. Ewakuacja za pośrednictwem rękawów ewakuacyjnych - dla jednostek średnich i dużych oferujemy system ewakuacyjny, najnowszej generacji MARINE-ARK z pionowymi rękawami umożliwiającymi ewakuacje bezpośrednio z pokładów do tratw ratunkowych (109 osobowych). W zależności od zakładanej ilości ewakuowanych osób stosuje się rękaw pojedynczy lub rękawy podwójne. Ewakuacja może odbywać się z pokładów zabudowanych lub otwartych. Podstawowe zalety systemu to: prostota obsługi (obsługa jednoosobow krótka droga ewakuacji (bezpośrednio to środków ratunkowych) duża przepustowość (430 osób w niespełna 18 minut) osoby ewakuowane pozostają cały czas osłonięte od działania wiatru, deszczu, bryzgów fal ciągłość ewakuacji (teleskopowa konstrukcja rękawów czyni je drożnymi przez cały czas nawet w trudnych warunkach sztormowych). Opracowanie: inż. Dominika Grzybowska 10