Projekt zagospodarowania złoża piasku WITASZYCZKI I

Transkrypt

1 FINANSUJĄCY OPRACOWANIE: Zakład Gospodarki Odpadami Sp. z o.o. w Jarocinie ul. Witaszyczki 1a, Jarocin UŻYTKOWNIK ZŁOŻA: Jak wyżej WYKONAWCA OPRACOWANIA:. al. Armii Krajowej 45, Wrocław Projekt zagospodarowania złoża piasku WITASZYCZKI I miejscowość: gmina: powiat: województwo: Witaszyczki Jarocin jarociński wielkopolskie Geolog dokumentujący: mgr Maria Krzyśków nr upr mgr Jakub Kalmuk mgr Jarosław Kierakowicz nr upr. V-1477 Wrocław, 2011 r.

2 Zestawienie zasobów złoża piasku WITASZYCZKI I obliczonych wg stanu na dzień 31 grudnia 2010 r. Rodzaj zasobów Ilość zasobów w tys. ton Zasoby geologiczne 412,4 Zasoby przemysłowe 365,1 Zasoby nieprzemysłowe 47,3 Przewidywane straty w zasobach przemysłowych: Straty ogółem, w tym: - straty pozaeksploatacyjne - straty eksploatacyjne 95,1 78,5 16,6 Zasoby przemysłowe operatywne 270,0 Wskaźnik wykorzystania złoża 0,65 mgr Maria Krzyśków nr upr

3 Strona tytułowa Zestawienie zasobów złoża SPIS TREŚCI 1. WSTĘP POŁOŻENIE I GRANICE UDOKUMENTOWANEGO ZŁOŻA GRANICE ZAMIERZONEJ EKSPLOATACJI ORAZ PROJEKTOWANEGO OBSZARU I TERENU GÓRNICZEGO SPOSÓB PROWADZENIA EKSPLOATACJI Geologiczno-górnicza charakterystyka złoża Wytyczne prowadzenia prac wydobywczych z zachowaniem bezpieczeństwa eksploatacji.6 5. PRZEWIDYWANA WIELKOŚĆ WYDOBYCIA KOPALINY STAN ŚRODOWISKA I SPOSÓB JEGO OCHRONY USTALENIE ZASOBÓW PRZEMYSŁOWYCH, PRZEMYSŁOWYCH OPERATYWNYCH I NIEPRZEMYSŁOWYCH ZAGOSPODAROWANIE I REKULTYWACJA TERENU PO DZIAŁALNOŚCI GÓRNICZEJ SPIS LITERATURY I MATERIAŁÓW ARCHIWALNYCH SPIS TABEL Tabela 1 Tabela obliczenia zasobów geologicznych złoża i kubatury nadkładu złoża piasku WITASZYCZKI I (metoda bloków Bołdyriewa) Tabela 2 Tabela obliczenia zasobów nieprzemysłowych złoża piasku WITASZYCZKI I Tabela 3 Tabela obliczenia przewidywanych strat w zasobach przemysłowych złoża piasku WITASZYCZKI I ZAŁĄCZNIK TEKSTOWY Zawiadomienie o przyjęciu Dokumentacji geologicznej SPIS ZAŁĄCZNIKÓW GRAFICZNYCH Załącznik graficzny nr 1 Mapa sytuacyjno-wysokościowa z lokalizacją obszaru przewidzianego do zagospodarowania Skala 1: Załącznik graficzny nr 2 Mapa projektowanego obszaru i terenu górniczego Skala 1:1 000 Załącznik graficzny nr 3 Mapa rozmieszczenia zasobów Skala 1:1 000 Załącznik graficzny nr 4 Przekroje geologiczno-górnicze Skala 1:1000/200 Załącznik graficzny nr 5 Mapa przedstawiająca sposób korzystania ze środowiska, jego przekształceń i ochrony Skala 1 :

4 1. Wstęp W lipcu 2011 r.. z Wrocławia, na zlecenie Zakładu Gospodarki Odpadami Sp. z o.o. w Jarocinie, opracowała Dokumentację geologiczną złoża piasku WITASZYCZKI I w kat. C 1. Dokumentacja przyjęta została przez Marszałka Województwa Wielkopolskiego zawiadomieniem nr DSR.IV z dnia 14 września 2011 r. (załącznik tekstowy). Przyjęcie Dokumentacji umożliwia wykonanie opracowań niezbędnych dla uzyskania koncesji na wydobywanie kopaliny, między innymi niniejszego Projektu. Projekt opracowano zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dn. 27 czerwca 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać projekty zagospodarowania złoża (Dz.U. z 2005 r. nr 128 poz z późn. zm.). Ustalono wielkość zasobów przemysłowych i nieprzemysłowych, określono straty oraz zasoby przemysłowe operatywne. Podano wytyczne odnośnie sposobu prowadzenia eksploatacji uwzględniające warunki geologiczne i zapewniające optymalne wykorzystanie zasobów. Zwrócono uwagę na wymagania ochrony środowiska i bezpiecznego prowadzenia prac. Udokumentowane złoże i przyszłe wyrobisko poeksploatacyjne leży w obszarze przeznaczonym na rozbudowę istniejącego składowiska odpadów. 2. Położenie i granice udokumentowanego złoża Złoże zlokalizowane jest na gruntach wsi Witaszyczki, w gminie Jarocin, pow. jarociński, woj. wielkopolskie, zajmuje część działki 220/1, obręb 0020 Witaszyczki. Właścicielem gruntu jest Zakład Gospodarki Odpadami Sp. z o.o. w Jarocinie z siedzibą w Witaszyczkach nr 1a, w którym 100% udziałów posiada Gmina Jarocin. Obszar położony jest na otwartym terenie, około 3 km na wschód od centrum Jarocina. Dojazd z Jarocina zapewnia droga lokalna nr 443 (w kierunku na Konin), z jej wschodnim odgałęzieniem, o nawierzchni asfaltowej, w kierunku wsi Wola Książęca. Przy ustaleniu granicy złoża, obok wyników wierceń i badań laboratoryjnych, uwzględniono konieczność pozostawienia pasów ochronnych wymaganych normą PN-G Górnictwo odkrywkowe. Szerokość pasów ochronnych wyrobisk odkrywkowych. 2

5 Na mapie sytuacyjno-wysokościowej (załącznik graficzny nr 1) zaznaczono granicę własności gruntu oraz granicę udokumentowanego złoża. Pas ochronny przy zachodniej granicy ma szerokość 10 m ponieważ przebiega tutaj droga asfaltowa. Wschodnia granica złoża biegnie w odległości 6,0 m od terenu innego właściciela. Przy granicy północnej i południowej nie trzeba pozostawiać pasów ochronnych gdyż jest to teren działki 220/1, obręb Witaszyczki, na której udokumentowano złoże WITASZYCZKI I. Zachodnia granica złoża biegnie w odległości 1,0 m od otworów 1, 3, 6 ponieważ wymaga tego szerokość pasa ochronnego. Przy wschodniej granicy otwory 5, 9, 13 są nieco bardziej oddalone od wyznaczonej granicy (do 10 m). W otworach 2, 10, 12 występują jakościowo dobre piaski, o miąższości mniejszej od 2,0 m. Między tymi otworami, a najbliżej położonymi otworami bilansowymi dokonano interpolacji dla ustalenia granicznej miąższości złoża 2,0 m. Otwór 11 do głębokości 12,0 m nie przewiercił gliny. W połowie odległości między tym otworem, a najbliżej położonymi otworami 6, 7, 8 przyjęto 0,0 m miąższości złoża. Dalsza interpolacja przebiegała jak wyżej. Punkty interpolowane Pi 1 Pi 4 o miąższości złoża 2,0 m wyznaczają granicę w północno-wschodniej części złoża, a punkty Pi 5 Pi 11 południową granicę złoża. Dodatkowo na załamaniu granicy złoża wprowadzono Pi 12 o miąższości 5,8 m odnotowanej w sąsiednich otworach 9 i 13. Strop złoża przebiega pod nadkładem na rzędnych od 118,5 do 111,9 m n.p.m. Za spąg przyjęto rzędną 109,5 m n.p.m. jeden metr powyżej zwierciadła wody. Wyjątkowo spąg zalega wyżej w otworach 1, 6, 7 ponieważ występują tu soczewy gliny lub piasku gliniastego. 3

6 3. Granice zamierzonej eksploatacji oraz projektowanego obszaru i terenu górniczego Możliwości pozyskania wszystkich udokumentowanych zasobów ogranicza konieczność pozostawienia pasa ochronnego we wschodniej części złoża i duża grubość nadkładu. Pas szerokości 14,0 m przeznaczono dla obsługi przyszłych kwater składowania odpadów. W wyniku tego powierzchnia, przeznaczona do eksploatacji, zmniejszyła się z 6,1 ha do 5,5 ha, a zasoby o 47,3 tys. ton. Nadkład, o średniej grubości 6,5 m, spowoduje znaczne straty pozaeksploatacyjne. W półce ochronnej, poniżej podstawy skarpy nadkładu uwięzionych zostanie 56,5 tys. ton kopaliny. Zasięg skarp nadkładu zaznaczono na mapach, a ich charakterystykę zawiera tabela nr 3. Dla zmniejszenia strat, skarpy nadkładu przy północnej i południowo-zachodniej granicy zaprojektowano poza granicą złoża. Pozwala na to obszar należący do Inwestora. Dla zachowania przejrzystości map (załącznik graficzny nr 1 i nr 3) projektowane granice obszaru i terenu górniczego przedstawiono na oddzielnym załączniku graficznym nr 2. Granica projektowanego obszaru górniczego od strony północnej, zachodniej i południowej pokrywa się z przebiegiem udokumentowanej granicy złoża. Oddalenie wschodniej granicy obszaru górniczego od granicy złoża wynika z konieczności pozostawienia pasa ochronnego. Granica terenu górniczego od strony zachodniej i wschodniej pokrywać się będzie z granicą własności gruntu. Od strony północnej granica terenu oddalona będzie o 10 m względem granicy północnej obszaru górniczego, natomiast w południowej części o 5 m względem najdalej wysuniętej części granicy obszaru górniczego. Powierzchnie obszaru i terenu górniczego wynoszą odpowiednio: 5,5 ha i 9,0 ha. 4

7 4. Sposób prowadzenia eksploatacji 4.1 Geologiczno-górnicza charakterystyka złoża Rzędne terenu Obszar w granicach złoża nachylony jest w kierunku północnym. Rzędne terenu w części północnej złoża wahają się w granicach 118,7 119,4 m n.p.m. i rosną w kierunku południowym, osiągając przy granicy złoża wartości 122,3 123,0 m n.p.m. Grubość nadkładu Nad złożem zalega nadkład o grubości 0,3 10,9 m, przy średniej 6,5 m. Miąższość wzrasta w kierunku południowym. Nadkład stanowią gleba, piasek gliniasty i glina. Miąższość złoża Miąższość złoża waha się od 2,0 m do 6,4 m. Minimalną wartość 2,0 m stwierdzono przy północnym i południowym krańcu złoża. Maksymalną wartość miąższości złoża 6,4 odnotowano w otworze nr 5. Średnia miąższość złoża wynosi 4,1 m. Strop złoża W związku ze wzrastającą grubością nadkładu w kierunku z NW na S, strop złoża kształtuje się na rzędnej 114,5 m n.p.m. w otw. 8 do 118,5 m n.p.m. w otw. 1. Deniwelacja wynosi 4,0 m. W stosunku do obszaru złoża różnica jest mała. Można przyjąć, że strop złoża jest wyrównany. Spąg złoża Spąg złoża przyjęto 1,0 m powyżej zwierciadła wody czyli na rzędnej 109,5 m n.p.m. W otworach 1, 6, 7 spąg zalega wyżej. Występują tutaj soczewki gliny lub piasku gliniastego, które ograniczają głębokość spągu. Poniżej spągu złoża zalegają piaski, niekiedy z domieszką żwiru. Do średniej głębokości 14,5 m nie zostały przewiercone. Spąg złoża wykazuje deniwelację 5,9 m (115,3 m n.p.m. w otworze 1 i 109,4 m n.p.m. w otworze 3). 5

8 Warunki hydrogeologiczne Złoże WITASZYCZKI I jest złożem suchym. Swobodne lustro wody utrzymuje się na rzędnej 108,5 m n.p.m., jeden metr poniżej planowanego dna wyrobiska i jest zgodne z pomiarami prowadzonymi w piezometrach monitorujących istniejące obok składowisko odpadów. 4.2 Wytyczne prowadzenia prac wydobywczych z zachowaniem bezpieczeństwa eksploatacji Opisane warunki geologiczno-górnicze decydują o sposobie prowadzenia eksploatacji. Nadkład Przed frontem eksploatacji, przy pomocy spychacza i ładowarki usuwany będzie nadkład. Średnia jego grubość wynosi 6,5 m. Zakład Gospodarki Odpadami Sp. z o.o. w Jarocinie uzyskał od Marszałka Województwa Wielkopolskiego zezwolenie na zmianę kryterium bilansowości złoża WITASZYCZKI I w zakresie nienormowania maksymalnego stosunku grubości nadkładu do miąższości złoża. Nadkład wykorzystany będzie na istniejącym składowisku odpadów. Kubatura nadkładu, obliczona w Dokumentacji wynosiła 396 tys. m 3. Od tej wielkości należy odliczyć nadkład zawarty w pasie ochronnym 31,9 tys. m 3 oraz zawarty w skarpie nadkładu 24,5 tys. m 3. Pozostaje do wybrania 339,6 tys. m 3. Na podstawie metrażu z odwierconych otworów obliczono procentowy skład nadkładu oraz kubaturę: - gleba 4,9%, 16,6 tys. m 3 - piasek /gliniasty, pylasty, z grudkami gliny/ 9,1%, 30,9 tys. m 3 - glina piaszczysta 25,1%, 85,2 tys. m 3 - glina półzwarta 60,8%, 206,5 tys. m 3 Gleba o grubości 0,3 m zalega na całym złożu. Należy składować ją oddzielnie. Nadkład na bieżąco wywożony będzie na teren istniejącego składowiska odpadów. Część nadkładu czasowo może być magazynowana w południowej części projektowanego terenu górniczego. 6

9 Skarpy stałe nadkładu będą uformowane pod kątem 30 stopni. Zapewni to możliwe maksymalne wykorzystanie zasobów i jednocześnie będzie bezpieczne w czasie robót wydobywczych. Wydobycie Złoże eksploatowane będzie ścianowo, podsiębiernie, przy użyciu koparki jednonaczyniowej z wyposażeniem zgarniakowym. Przewiduje się dwa poziomy eksploatacyjne. Granicę między nimi wyznacza rzędna m n.p.m. Dobrano ją w ten sposób aby miąższość złoża w poziomie eksploatacyjnym wahała się od 2,0 do maksymalnie 4,0 m. Jeśli złoże wyklinowuje się i w drugim poziomie ma miąższość mniejszą od 1,0 m kruszywo można wybrać łącznie z kruszywem pierwszego poziomu. Rzędna 112,0 m n.p.m. odpowiada poziomowi eksploatacyjno-transportowemu. Pierwszy poziom obejmuje złoże powyżej tej rzędnej, a drugi poniżej. W północnej części złoża kruszywo zalega wyłącznie w pierwszym poziomie. Wkop udostępniający zlokalizowany zostanie w północnej części złoża, w pobliżu otworu nr 1. Pod nadkładem gleby zalega tutaj złoże o miąższości 3,2 m. Warstwa złożowa nachylona jest w kierunku południowo-wschodnim, w tym kierunku zwiększa się stopniowo grubość nadkładu i miąższość złoża. Najbardziej wyrównane warunki panują w centralnej części obszaru. Złoże wyklinowuje się przy krańcach południowo-zachodnich. Generalnie eksploatacja będzie przesuwała się z północy w kierunku południa. Front eksploatacji może zmieniać kierunek. Kąt nachylenia skarp roboczych nie może przekroczyć 70, a skarp końcowych 30. Należy zwrócić uwagę na przepisowe oddalenie koparki od górnej krawędzi ściany wyrobiska. Urobek wywożony będzie na bieżąco przez odbiorców. Wyznaczono również miejsce czasowego składowania kopaliny. Transport odbywać się będzie przy pomocy samochodów. Wyjazd ze złoża przygotowany będzie od strony północnej przy wykorzystaniu wkopu udostępniającego. Złoże w rejonie wkopu charakteryzują rzędne: terenu 118,8 m n.p.m., stropu 118,5 m n.p.m., spągu 115,3 m n.p.m. Rzędną 112,0 m n.p.m., ustaloną jako poziom eksploatacyjno-transportowy, wydobycie osiągnie w odległości około 80,0 m od północnej granicy złoża. Naturalne warunki geologiczne sprzyjają wybudowaniu drogi wyjazdowej. Szerokość jej wyniesie 4,0 m, a kąt nachylenia nie przekroczy 15. Drogę należy wyłożyć płytami betonowymi. 7

10 Opisane wytyczne prowadzenia eksploatacji przedstawiono na mapie (załącznik graficzny nr 1) i przekrojach geologiczno-górniczych (załącznik graficzny nr 4). 5. Przewidywana wielkość wydobycia kopaliny Według założeń Inwestora roczne wydobycie piasku wyniesie około 25 tys. ton. Zasoby przemysłowe operatywne w ilości 270,0 tys. ton zapewnią eksploatację przez 11 lat. Kruszywo zostanie wykorzystane w granicach złoża, do naturalnego spągu, przy uwzględnieniu strat eksploatacyjnych i pozaeksploatacyjnych. Piaski budujące złoże maja dobre parametry jakościowe. Nie zawierają zanieczyszczeń obcych ani organicznych. Zawartość pyłów < 0,06 mm waha się od 0,4 do 11.7 %, a ziaren < 2 mm (punkt piaskowy) od 96,4 do 100 %. Średnie dla złoża wynoszą: pyły 4,7 %, punkt piaskowy 98,8 %. Piasek ze złoża WITASZYCZKI I może być wykorzystywany w budownictwie i drogownictwie. Przydatność kopaliny ustalono w oparciu o obowiązujące aktualnie normy: PN- EN A, 2008 Kruszywa do betonu, PN-EN Kruszywa do zaprawy i PN-EN Kruszywa niezwiązanych i związanych hydraulicznie materiałów stosowanych w obiektach budowlanych i budownictwie drogowym. Na złożu nie przewiduje się przeróbki kopaliny. Ewentualne uszlachetnianie polegające na poprawieniu uziarnienia i usunięciu nadmiaru pyłów, odbywać się będzie u odbiorców. Kopaliny towarzyszące w złożu nie występują. 6. Stan środowiska i sposób jego ochrony Powierzchnie projektowanego obszaru i terenu górniczego wynoszą odpowiednio: 5,5 ha i 9,0 ha, położone są w granicach działki nr 220/1. Według wypisu z rejestru gruntów działka nr 220/1 oznaczona jest jako tereny różne. Na terenie objętym inwestycją prowadzona była działalność rolnicza. Obszar docelowo będzie wykorzystany zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako teren infrastruktury technicznej w zakresie gospodarowania odpadami. Teren pod planowaną inwestycję nie jest pokryty szatą roślinną, nie planuje się wycinki drzew. 8

11 Projektowana inwestycja nie wpłynie negatywnie na jakość wód gruntowych. W obszarze udokumentowanego złoża nie stwierdzono zwierciadła wody. Przewiduje się, że eksploatacja złoża nie będzie wymagała odprowadzenia wód. Nie przewiduje się uciążliwości akustycznej dla otoczenia. Ewentualny hałas może być emitowany przez pojazdy poruszające się na terenie projektowanego obiektu oraz przez urządzenia dokonujące wydobycia urobku. Z uwagi na odległość od najbliższych budynków mieszkalnych (około 600 m), obiekt nie pogorszy warunków życia mieszkańców. Droga dojazdowa do planowanej kopalni wykorzystywana jest obecnie przez tabor samochodowy obsługujący składowisko odpadów w Witaszyczkach. Droga nie przebiega w pobliżu budynków mieszkalnych. Złoże leży poza wszelkimi strefami ochrony krajobrazu, archeologicznej i strefami ochronnymi wód podziemnych. Omawiany obszar przylega bezpośrednio do składowiska odpadów w Witaszyczkach. Docelowo wykorzystany będzie do jego rozbudowy. Najbliższe obszary Natura 2000 to obszar Lasy Żerkowsko Czeszewskie (obszar SOO) i obszar Dolina Środkowej Warty (obszar OSO) oddalone o około 13 km na północ. Brak przeróbki kruszywa na terenie złoża i wykorzystanie nadkładu dla celów istniejącego składowiska nie spowoduje powstania jakichkolwiek odpadów. Na załączniku graficznym nr 5 przedstawiono Mapę korzystania ze środowiska, jego przekształceń i ochrony. 9

12 7. Ustalenie zasobów przemysłowych, przemysłowych operatywnych i nieprzemysłowych Zasoby geologiczne obliczono metodą bloków Bołdyriewa i metodą trójkątów. Za metodę podstawową uznano metodę bloków Bołdyriewa (tabela nr 1). Zasoby geologiczne obliczone na dzień 31 grudnia 2010 r. wynoszą 412,4 tys. ton. Z tego na zasoby przemysłowe przypada 365,1 tys. ton, a na nieprzemysłowe 47,3 tys. ton. Do zasobów nieprzemysłowych zaliczono zasoby uwięzione w pasie ochronnym przy wschodniej granicy złoża. Pozostawienie pasa ochronnego jest niezbędne dla potrzeb przyszłego składowiska odpadów. Obliczenie zasobów nieprzemysłowych przedstawiono w tabeli nr 2. Odzyskanie tych zasobów jest raczej wątpliwe. Dla określenia zasobów przemysłowych operatywnych ustalono przewidywane straty pozaeksploatacyjne i eksploatacyjne. Straty pozaeksploatacyjne (Sn) stanowią zasoby uwięzione w półce ochronnej poniżej podstawy skarpy nadkładu: Sn = a n x l n x h z, a także uwięzione w skarpie złoża: Sn = ½ (a z x h z x l z ). Skarpy muszą zostać uformowane pod kątem 30. a n podstawa skarpy nadkładu, h n x ctg 30 (ctg 30 = 1,73) l n długość skarpy w nadkładzie h z miąższość złoża h n grubość nadkładu a z podstawa skarpy złoża, h z x ctg 30 (ctg 30 = 1,73) l z długość skarpy w złożu Straty zawarte w półce ochronnej poniżej podstawy skarpy nadkładu wynoszą 56,5 tys. ton. Straty zawarte w skarpie złoża wynoszą 22,0 tys. ton. Łącznie 78,5 tys. ton. Obliczenia przedstawiono w tabeli nr 3. Zasięg skarp nadkładu i złoża zaznaczono na mapach. 10

13 Straty eksploatacyjne (Se) powstaną w skutek niedokładności zdejmowania nadkładu oraz w spągu złoża. Straty w stropie złoża obliczono wg wzoru: Se = F x h F powierzchnia stropu złoża lub powierzchnia spągu pod którym występuje glina piaszczysta h grubość warstwy odspajanej wraz z nadkładem lub straconej w spągu złoża, do obliczeń przyjęto wartość 0,15 Łącznie straty eksploatacyjne obliczone w tabeli nr 3 wynoszą 16,6 tys. ton. Straty ogółem (Sp) równają się Sn + Se: Sp = 78,5 tys. ton + 16,6 tys. ton = 95,1 tys. ton. Zasoby przemysłowe operatywne, które otrzymujemy po odjęciu od zasobów przemysłowych ogólnych strat wynoszą: 365,1 tys. ton 95,1 tys. ton = 270,0 tys. ton. Wskaźnik wykorzystania złoża czyli stosunek zasobów operatywnych do zasobów geologicznych wynosi: 270,0 tys. ton. : 412,4 tys. ton = 0,65 Do obliczeń posłużyła mapa rozmieszczenia zasobów (załącznik graficzny nr 3). Na przekrojach geologiczno górniczych (załącznik graficzny nr 4) zaznaczono granice zasobów przemysłowych i nieprzemysłowych, skarpy nadkładu i złoża oraz straty pozaeksploatacyjne. 11

14 8. Zagospodarowanie i rekultywacja terenu po działalności górniczej Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, działka nr 220/1 przeznaczona jest pod teren infrastruktury technicznej w zakresie gospodarowania odpadami. Część działki wykorzystana zostanie przez Zakład Gospodarki Odpadami sp. z o.o. w Jarocinie na wybudowanie nowych kwater składowania odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne. Przyszłe kwatery obejmą obszar złoża WITASZYCZKI I i teren przyległy do niego od południowego-zachodu. Zakłada się, że nachylenie skarp kwater wyniesie 1:2,5, a ich głębokość 1,0 m powyżej zwierciadła wody podziemnej. W ramach rozbudowy składowiska wykonano Program Funkcjonalno Użytkowy pn. Budowa kwatery składowiska odpadów wraz z infrastrukturą. Rozbudowa Zakładu Zagospodarowania Odpadów w Jarocinie. Inwestycja znajduje się na liście rezerwowej, oczekującej na dofinansowanie z Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, Priorytet II: Gospodarka odpadami i ochrona powierzchni ziemi, Działanie 2.1. Kompleksowe przedsięwzięcia z zakresu gospodarki odpadami komunalnymi ze szczególnym uwzględnieniem odpadów niebezpiecznych oraz konieczność dostosowania gospodarowania odpadami na terenie gmin Porozumienia Międzygminnego do obowiązujących przepisów prawa. Wyrobisko powstałe podczas eksploatacji piasku będzie musiało być pogłębione w rejonie otw. 1, otw. 6, otw. 7 i w miejscu wyklinowania się złoża na NE i SW. Rekultywacja obszaru nastąpi po zakończeniu składowania odpadów i będzie odpowiadać wymogom Ustawy o odpadach (tekst jednolity Dz. U. Nr 185/2010 p.1243 z póź. zm.). 12

15 9. Spis literatury i materiałów archiwalnych 1. Dokumentacja określająca warunki hydrogeologiczne w rejonie projektowanego Zakładu Zagospodarowania Odpadów w Witaszyczkach, Geoteko - Projekty i konsultacje geotechniczne sp. z o.o., 2009 r., Warszawa; 2. Dokumentacja geologiczno-inżynierska dla Zakładu Zagospodarowania Odpadów w Witaszyczkach, Geoteko - Projekty i konsultacje geotechniczne sp. z o.o., 2009 r., Warszawa; 3. Projekt prac geologicznych na poszukiwanie i rozpoznanie złoża kruszywa naturalnego WITASZYCZKI I,., 2011 r., Wrocław 4. Mapa sozologiczna w skali 1:50 000, arkusz Jarocin Wsch., Gepol, Poznań, 2005 r.; 5. Mapa geologiczna z objaśnieniami w skali 1 : , arkusz Jarocin, Szałamacha G., Warszawa 1998 r.; 6. Mapa hydrogeologiczna z objaśnieniami w skali 1:50 000, arkusz Jarocin, PIG, Warszawa 2002 r.; 7. Kondracki J., Geografia Polski Mezoregiony fizyczno-geograficzne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1994 r.; 8. Ustawa z dn r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. nr 27 poz. 96 z późn. zm.); 9. Ustawa z dn r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. nr 199 poz z późn. zm.); 10. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dn. 27 czerwca 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać projekty zagospodarowania złóż (Dz. U. nr 128 poz i 1075); 11. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dn. 6 lipca 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań jakim powinny odpowiadać dokumentacje geologiczne złóż kopalin (Dz. U ); 12. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dn. 18 grudnia 2001 r. w sprawie kryteriów bilansowości złóż kopalin (Dz. U. nr 153 poz z późn. zm.); 13. Rozporządzenie Rady Ministrów z dn. 09 listopada 2010 w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. nr 213 poz. 1397); 14. Polskie normy dotyczące map górniczych, pasów ochronnych i przydatności kruszywa w budownictwie i drogownictwie. 13