(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (51) Int. Cl. A47J31/40 ( ) (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej Europejski Biuletyn Patentowy 2009/35 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Urządzenie do zaparzania kawy z pierścieniowym żebrem (30) Pierwszeństwo: DE U (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2006/33 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 02/2010 (73) Uprawniony z patentu: PAV PATENTVERWERTUNG KG, Freilassing PL/EP T3 (72) Twórca (y) wynalazku: (74) Pełnomocnik: Dreszer Grenda i Wspólnicy sp. j. rzecz. pat. Grenda Ewa Warszawa Al. Niepodległości 188 B Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 EP Urządzenie do zaparzania kawy z pierścieniowym żebrem [0001] Niniejszy wynalazek dotyczy urządzenia do zaparzania, przeznaczonego do przygotowywania kawy, zwłaszcza niskociśnieniowego ekspresu do kawy, obejmującego otwieraną i zamykaną komorę zaparzania posiadającą górną i dolną części komory zaparzania, w której może być umieszczona saszetka z kawą ze zgrzewanym obrzeżem, oraz wlot wody zaparzającej w górnej części komory zaparzania, przy czym dolna powierzchnia górnej części komory zaparzania, która może się stykać z górną powierzchnią saszetki z kawą, i płaszczyzna wyznaczona przez obwodową powierzchnię podporową dla zgrzewanego obrzeża saszetki, otaczająca dolną część komory zaparzania, gdy komora zaparzania jest zamknięta, są oddalone od siebie o pionowy odstęp A, który jest mniejszy niż 5 mm. [0002] Takie urządzenie do zaparzania jest znane na przykład z EP A1. Tego rodzaju niskociśnieniowe ekspresy do kawy działają korzystnie przy ciśnieniu roboczym 1,4 do 2 bar i z tego powodu wymagają, by działanie ekspresu do kawy odbywało się z odpowiednio zamkniętą komorą zaparzania. Ponadto porcje kawy są przygotowywane w postaci tak zwanych saszetek z kawą. Saszetki z kawą składają się z górnej i dolnej warstwy papieru filtracyjnego, które na swym obwodzie mają postać zgrzewanego obrzeża saszetki. Usytuowana między warstwami papieru filtracyjnego przestrzeń jest wypełniona zmieloną kawą. Zwykle dolna część komory zaparzania jest zaopatrzona w podobne do miseczki zagłębienie, do którego saszetka może być włożona w taki sposób, że zgrzewane obrzeże saszetki z kawą przylega do powierzchni podporowej, otaczającej podobne do miseczki zagłębienie. Zależnie od wykonania urządzenia, dzięki oddzielnej uszczelce, następuje uszczelnienie komory zaparzania w obszarze zgrzewanego obrzeża saszetki albo na zewnątrz komory zaparzania. Problemem, który jest również podnoszony w wymienionej powyżej publikacji, jest uniemożliwienie tworzenia się obejścia dla wody zaparzającej, które może niekorzystnie powodować nadmierne nawodnienie ekstraktu kawy. W tym celu w dolnej części komory zaparzania znanego urządzenia są zastosowane odpowiednie środki zaradcze. [0003] Ponadto na przykład z US znane są rozwiązania w bezciśnieniowych ekspresach do kawy, w których uszczelnienie komory zaparzania odbywa się poprzez

3 EP nawodnienie saszetki z kawą. Dodatkowo można przywołać EP A2, w którym przed rozpoczęciem zaparzania zapewniono odpowiedni odstęp między górną częścią komory zaparzania i saszetką z kawą. [0004] Niskociśnieniowy ekspres do kawy różni się od bezciśnieniowych ekspresów do kawy tym, że komora zaparzania musi zostać zamknięta dla umożliwienia powstania pożądanego ciśnienia roboczego. Ponadto saszetka z kawą zostaje umieszczona w komorze zaparzania w taki sposób, że górna część komory zaparzania przylega bezpośrednio do saszetki z kawą. Ze względu na dostępne w handlu saszetki z kawą jest to zapewnione wówczas, kiedy odstęp A jest mniejszy niż 5 mm. Zmierza się wówczas w kierunku poprawy ekstrakcji. [0005] Zadaniem niniejszego wynalazku jest ulepszenie urządzenia do zaparzania wymienionego rodzaju polegające na zapewnieniu bardziej korzystnego przenikania wody zaparzającej przez saszetkę z kawą. [0006] W tym celu, zgodnie z wynalazkiem, przewidziano pierścieniowe żebro wystające poza dolną powierzchnię górnej części komory zaparzania, sięgające do komory zaparzania, a wlot wody zaparzającej jest umieszczony w obszarze dolnej powierzchni górnej części komory zaparzania otoczonym przez pierścieniowe żebro, przy czym pierścieniowe żebro posiada sięgającą poza dolną powierzchnię wysokość wynoszącą co najmniej 30% odstępu A. [0007] W EP B1 zostało już opisane zastosowanie pierścieniowego występu. Ze względu na jego kształt, że obszar między występem i płaszczyzną uszczelnienia musi być optymalnie dopasowany do kształtu saszetki z kawą, aby wspomagać działanie żebra. W przeciwieństwie do tego, rozwiązanie według wynalazku spełnia dobrze swoją funkcję również przy użytkowaniu tak zwanej miękkiej saszetki z kawą. Odpowiednia głębokość wnikania wody zaparzającej do saszetki jest zapewniona dzięki temu, że wpływająca woda zaparzająca jest odchylana do dołu przez pierścieniowe żebro i może zostać silniej wprowadzona do wnętrza saszetki z kawą. Zwłaszcza twarde saszetki z kawą, które nie są użytkowane w niskociśnieniowych ekspresach do kawy, nie mogą współpracować z pierścieniowym żebrem o tego rodzaju kształcie bez obawy ich uszkodzenia. Ponadto, pierścieniowe żebro o takim kształcie posiada w tym przypadku kolejną zaletę. Ponieważ - ze względu na jej kształt - saszetka nie jest dokładnie dopasowana do górnej części komory zaparzania na zewnątrz pierścieniowego żebra, to mogą być użytkowane saszetki z kawą z zasadniczo zbyt

4 EP małą średnicą względem komory zaparzania, jeżeli tylko pierścieniowe żebro może naciskać na saszetkę z kawą. Ponadto, wśród wytwórców miękkich saszetek z kawą, istnieją tacy którzy wytwarzają w pewnej mierze stabilne pod względem kształtu saszetki z kawą, a także istnieją tacy, którzy wytwarzają mniej stabilne pod względem kształtu saszetki z kawą. Właśnie mniej stabilne pod względem kształtu saszetki z kawą mogą powodować niedostateczną ekstrakcję. Również w tym przypadku pomaga przewidziana zgodnie z wynalazkiem geometria pierścieniowego żebra, powodując lepsze wprowadzanie wody zaparzającej do saszetki z kawą nawet wówczas, gdy mniej stabilna pod względem kształtu saszetka z kawą nie jest umieszczona optymalnie w komorze zaparzania, zwłaszcza w dolnej części komory zaparzania. [0008] Jakkolwiek w przeważającej ilości wykonań urządzenia jest przewidziane, że pierścieniowe żebro jest usytuowane okrężnie bez przerwy, to jednak możliwe jest zastosowanie małych przerw, które nie powodują zbyt dużych strat przepływu wody zaparzającej. Również jest możliwe umieszczenie drugiego zewnętrznego pierścienia albo segmentów pierścienia, które wówczas przykrywają luki wewnętrznego pierścieniowego żebra. [0009] Pierścieniowe żebro może korzystnie posiadać wewnętrzną średnicę, która wynosi co najmniej 75% wewnętrznej średnicy powierzchni podporowej dla zgrzewanego obrzeża. Dzięki temu najczęściej dostępne w handlu miękkie saszetki z kawą zostają również przykryte, bez konieczności stosowania dalszych elementów uszczelniających między zgrzewanym obrzeżem saszetki i pierścieniowym żebrem, jak to musi mieć miejsce na przykład w EP B1. [0010] W kolejnym wykonaniu według wynalazku, między pierścieniowym żebrem i wlotem wody zaparzającej dolna powierzchnia górnej części komory zaparzania jest utworzona z obwodowej, zasadniczo płaskiej powierzchni stykowej, dla zasadniczo płaskiego przylegania do saszetki z kawą. EP B1 całkowicie rezygnuje z takiego rozwiązania. W wykonaniu według wynalazku, już przed pierścieniowym żebrem, dzięki płaskiemu przyleganiu saszetki z kawą do górnej części komory zaparzania zaopatrzonej w odpowiednią powierzchnię stykową, zostaje utworzone uszczelnienie, które jako takie zapewnia zmniejszenie obejścia dla wody zaparzającej wzdłuż górnej powierzchni saszetki z kawą. Dzięki temu już podczas wlotu wody zaparzającej do komory zaparzania tworzy się bezpośrednie uszczelnienie wokół wlotu wody zaparzającej. W wyniku powstającego ciśnienia roboczego powstaje dodatkowe

5 EP działanie pierścieniowego żebra. Uzupełniając, należy jeszcze zaznaczyć, że powierzchnia stykowa może posiadać odpowiednie kształty, zwłaszcza zagłębienia, na przykład w celu umieszczenia w nich sprężyny wyrzucającej saszetkę z kawą, jakkolwiek ogólnie pozostają płaskie odcinki tej powierzchni. [0011] Szczególnie korzystnie, powierzchnia stykowa jest zasadniczo równoległa do płaszczyzny wyznaczonej przez obwodową powierzchnię podporową dla zgrzewanego obrzeża saszetki z kawą, otaczającą dolną część komory zaparzania. Dzięki temu uzyskuje się, iż saszetka z kawą przylega bezpośrednio do powierzchni stykowej komory zaparzania, a woda zaparzająca bezpośrednio po wpłynięciu do komory zaparzania musi wpływać do saszetki z kawą. Zatem unika się, by woda zaparzająca płynęła po powierzchni saszetki z kawą aż do pierścieniowego żebra i dopiero tam trafiała do wnętrza saszetki z kawą. [0012] Aby wytworzyć możliwie dużą powierzchnię uszczelniającą między saszetką z kawą i górną częścią komory zaparzania, powierzchnia stykowa może mieć korzystnie szerokość wynoszącą co najmniej 20% wewnętrznej średnicy pierścieniowego żebra. Chodzi zatem o przyleganie na stosunkowo dużej powierzchni, która wpływającej wodzie zaparzającej stawia stosunkowo duży opór przepływu, dzięki któremu woda musi szybciej wpływać do wnętrza saszetki z kawą. [0013] Zgodnie z inną odmianą wykonania urządzenia przewidziane jest, że dolna powierzchnia górnej części komory zaparzania między pierścieniowym żebrem i wlotem wody zaparzającej jest zaopatrzona w co najmniej jedno dalsze wewnętrzne żebro koncentryczne względem pierścieniowego żebra. Dzięki temu na powierzchni komory zaparzania utworzono kilka przeszkód dla przepływu, dzięki którym można skutecznie uniknąć efektu obejściowego. [0014] Korzystnie, wysokość pierścieniowych żeber sięgająca poza dolną powierzchnię górnej części komory zaparzania powiększa się wraz ze zwiększającą się odległością pierścieniowych żeber od wlotu wody zaparzającej. W ten sposób możliwe jest szczególnie skuteczne uniknięcie efektu obejściowego, gdyż woda zaparzająca coraz dalej po każdym żebrze jest wprowadzana stopniowo do wnętrza saszetki z kawą. [0015] Jeżeli co najmniej najbardziej oddalone od wlotu wody zaparzającej pierścieniowe żebro przebiega bez przerwy, to unika się tego, by woda zaparzająca, poprzez wcięcia w pierścieniowych żebrach, płynęła wzdłuż powierzchni saszetki z kawą, co powoduje gorszą ekstrakcję.

6 EP [0016] W odmianie wykonania urządzenia przewidziano, że co najmniej wewnętrzne pierścieniowe żebra posiadają zagłębienia. Te zagłębienia służą do umieszczenia w nich, gdy komora zaparzania jest zamknięta, elastycznych ramion sprężyny wyrzucającej saszetkę z kawą. [0017] Stosunek głębokości zagłębień w pierścieniowych żebrach do wysokości każdego pierścieniowego żebra korzystnie zmniejsza się wraz z powiększającą się odległością pierścieniowych żeber od wlotu wody zaparzającej. Dzięki temu możliwe jest optymalne umieszczanie elastycznych ramion sprężyny w zagłębieniach. [0018] Zgodnie z dalszym wykonaniem, komora zaparzania, w której może być umieszczona saszetka z kawą, jest zasadniczo prostokątna z wygiętymi łukowo na zewnątrz bokami. W tym wykonaniu do komory zaparzania mogą być wkładane prostokątne saszetki z kawą. [0019] Aby woda zaparzająca płynąca w kierunku promieniowym w górnej obwodowej części komory zaparzania była kierowana do wnętrza saszetki z kawą, pierścieniowe żebra posiadają wewnętrzną powierzchnię, która jest zasadniczo prostopadła do dolnej powierzchni górnej części komory zaparzania. Dzięki odpowiedniej wysokości pierścieniowego żebra tworzącej barierę dla przepływu wody zaparzającej głębokość jej wnikania do saszetki z kawą jest już stosunkowo duża. [0020] Ponadto, wewnętrzna krawędź powierzchni stykowej może być zaopatrzona w zasadniczo obwodowe żebro ograniczające, sięgające w dół poza dolną powierzchnię górnej części komory zaparzania. Wypływająca woda zaparzająca musi zatem pokonać już pierwszą przeszkodę i zostaje zmuszona do przeniknięcia do saszetki z kawą w jej określonym obszarze. Nie jest jednak wymagane, by to żebro ograniczające posiadało taką wysokość jak pierścieniowe żebro. [0021] Korzystne jest przy tym, jeżeli zgodnie z odmianą wykonania żebro ograniczające otacza wlot wody zaparzającej w taki sposób, że woda zaparzająca możliwie w środku i już do pewnego stopnia głęboko wpływa do saszetki z kawą. [0022] Ponadto może być przewidziane, że wlot wody zaparzającej ma postać pierścieniowej szczeliny. Dzięki temu wpływanie wody zaparzającej do saszetki z kawą może następować poprzez większy przekrój przepływu. W takim wykonaniu obszar wpływania wody zaparzającej może być stosunkowo duży. Możliwy jest podział na mniejsze, zwłaszcza oddzielone od siebie odcinki pierścieniowej szczeliny.

7 EP [0023] Przy tym górna część komory zaparzania stanowiąca część składową wlotu wody zaparzającej może posiadać podobne do miseczki zagłębienie, którego środkowy obszar, dla utworzenia pierścieniowej szczeliny, jest przykryty tarczkową częścią mocującą sprężyny wyrzucającej saszetkę z kawą. Dwa zasadniczo potrzebne elementy (górna część komory zaparzania i sprężyna wyrzucająca) uzupełniają się wzajemnie tworząc jedną część funkcjonalną korzystnego wlotu wody zaparzającej. Zagłębienie w górnej części komory zaparzania może być bardzo łatwo wytwarzane. To samo dotyczy sprężyny wyrzucającej, która w niniejszym przykładzie wykonania przejmuje również jeszcze funkcję pokrywki. [0024] Korzystnie, otwór wlotowy wody zaparzającej kończy się w podobnym do miseczki zagłębieniu, w jego części przykrytej tarczkową częścią mocującą. Woda zaparzająca rozdziela się wówczas w zagłębieniu, zmienia kierunek i płynie przez pierścieniową szczelinę do komory zaparzania. [0025] W odmianie wykonania przewidziano, że pierścieniowe żebra mają w przekroju zasadniczo kształt zęba piły z zaokrąglonym wierzchołkiem. Dzięki wewnętrznej powierzchni pierścieniowego żebra zostaje utworzona kierownica dla przepływu wody zaparzającej, a dzięki odpowiednio dobranemu kształtowi pierścieniowych żeber równocześnie unika się tego, by saszetka z kawą była zbyt silnie naciskana. Zaokrąglony wierzchołek pierścieniowych żeber umożliwia zaoszczędzenie saszetki z kawą i uniknięcie przerwania papierowej warstwy saszetki z kawą. [0026] W szczególnie korzystnym wykonaniu, pierścieniowe żebra posiadają zewnętrzną powierzchnię o zasadniczo zaokrąglonym kształcie. Ten kształt przyczynia się do ochrony saszetki z kawą i zmniejsza niebezpieczeństwo uszkodzenia saszetki z kawą przez pierścieniowe żebra. [0027] Jeżeli przejście między powierzchnią stykową i pierścieniowym żebrem ma kształt zasadniczo ostrej krawędzi, to dzięki tej ostrej krawędzi strumień wody zaparzającej zostaje gwałtownie odchylony. Można wówczas uniknąć tego, by woda zaparzająca przedostawała się na zewnątrz przez pierścieniowe żebro i powodowała efekt obejścia. [0028] Tego efektu obejścia można jeszcze bardziej uniknąć, jeżeli przepływ wody zaparzającej jest kierowany do wnętrza saszetki z kawą przez wystające żebro dociskowe, płaską powierzchnię stykową i pierścieniowe żebro usytuowane prostopadle do powierzchni stykowej.

8 EP [0029] Ponadto wynalazek dotyczy urządzenia do zaparzania przeznaczonego do przygotowywania kawy, według zastrzeżenia 24, zwłaszcza niskociśnieniowego ekspresu do kawy, z otwieraną i zamykaną komorą zaparzania, posiadającą górną i dolną części komory zaparzania, z saszetką z kawą, która może być umieszczona w komorze zaparzania i posiada zgrzewane obrzeże, oraz z wlotem wody zaparzającej w górnej części komory zaparzania, przy czym dolna powierzchnia górnej części komory zaparzania stykająca się z górną powierzchnią saszetki z kawą i płaszczyzna wyznaczona przez powierzchnię podporową dla zgrzewanego obrzeża saszetki obwodowo otaczająca dolną część komory zaparzania, gdy komora zaparzania jest zamknięta, są oddalone od siebie o pionowy odstęp A, który jest mniejszy niż 5 mm. Zgodnie ze znamienną częścią zastrzeżenia 24, przewidziane jest pierścieniowe żebro wystające poza dolną powierzchnię górnej części komory zaparzania sięgające do komory zaparzania i naciskające na saszetkę z kawą, przy czym wlot wody zaparzającej jest umieszczony w obszarze dolnej powierzchni górnej części komory zaparzania, który jest otoczony przez pierścieniowe żebro, a pierścieniowe żebro posiada wysokość sięgającą poza dolną powierzchnię, a ta głębokość wniknięcia do saszetki z kawą wynosi co najmniej 30% odstępu A. [0030] Poniżej w nawiązaniu do rysunku zostaną dokładniej objaśnione przykłady wykonania wynalazku. Na rysunku przedstawiają: Fig.1 górną część komory zaparzania, w widoku perspektywicznym, Fig.2 górną część komory zaparzania według Fig.1, w całkowitym przekroju, z umieszczoną pod nią dolną częścią komory zaparzania i włożoną saszetką z kawą (również w całkowitym przekroju), Fig.3 widok perspektywiczny od dołu górnej części komory zaparzania, przy czym pominięta jest sprężyna wyrzucająca saszetkę, Fig.4 drugie wykonanie górnej części komory zaparzania bez sprężyny wyrzucającej saszetkę, w widoku perspektywicznym, a Fig.5 widok od góry dolnej części komory zaparzania w wykonaniu urządzenia według Fig.4.

9 EP [0031] Poniżej powołujemy się na ekspres do kawy KM 30 firmy Petra- Electric Peter Hohlfeldt GmbH & Co. KG. Z tego powodu poniżej zostaną opisane tylko zasadnicze innowacje. [0032] Na Fig.1 jest przedstawiona górna część 1 komory zaparzania, która jest również widoczna w przekroju na Fig.2. Na obrzeżu 2 górnej części 1 komory zaparzania umieszczona jest uszczelka wargowa 3. Z obrzeżem 2, w kierunku do dołu, łączy się próg 4, którego główną funkcją jest zmniejszenie objętości, aby w tym obszarze nie gromadziło się zbyt dużo wody zaparzającej. [0033] Ten próg 4 za pośrednictwem stożkowej części przejściowej 5 łączy się z właściwą dolną powierzchnią 8 górnej części 1 komory zaparzania, stykającą się z saszetką 6 z kawą. Z tej dolnej powierzchni 8 wystaje w kierunku do dołu pierścieniowe żebro 9, które w przekroju ma kształt zęba piły ze spłaszczonym wierzchołkiem. Wewnętrzna powierzchnia 10 pierścieniowego żebra 9 jest prostopadła do dolnej powierzchni 8. [0034] Na Fig.2 jest widoczne, że dolna część 11 komory zaparzania stanowi część całej kasety wymiennej. W położeniu przedstawionym na Fig.2 górna powierzchnia kasety jest zaopatrzona w zagłębienie 12, w którym mieści się jedna tylko saszetka 6 z kawą. Dolna powierzchnia kasety jest zaopatrzona w zagłębienie 13, które nadaje się do umieszczenia w nim dwóch saszetek 6 z kawą leżących jedna na drugiej. [0035] Na górnej powierzchni dolnej części 11 komory zaparzania z zagłębieniem 12 łączy się z boku powierzchnia podporowa 14 dla zgrzewanego obrzeża saszetki, która ma kształt pierścienia i na której opiera się zgrzewane obrzeże 6.1 saszetki 6 z kawą. Zagłębienie 12 jest zaopatrzone we wpusty 15 i żebra 16, które kierują przepływ ekstraktu kawy w stronę środkowego otworu 17 płytki 18 z otworem zwężającym przepływ. Płytka 18 posiada środkowy mały otwór 17. [0036] Górna część 1 komory zaparzania może być przemieszczona do góry za pomocą nie opisanego tu mechanizmu, z położenia otwartego do położenia zamkniętego przedstawionego na Fig.2. Wówczas, gdy górna część 1 komory zaparzania została uniesiona, dolna część 11 komory zaparzania może zostać wysunięta w kierunku prostopadłym do płaszczyzny rysunku na Fig.2, w celu umieszczenia w niej saszetki 6 z kawą albo jej wymiany, a następnie może zostać znowu wsunięta.

10 EP [0037] Dolna powierzchnia dolnej części 11 komory zaparzania posiada również powierzchnię podporową 14.1 dla zgrzewanego obrzeża saszetki, której przedłużeniem do wewnątrz jest zagłębienie 13. [0038] Dolna powierzchnia 8 górnej części 1 komory zaparzania i powierzchnia podporowa 14 dla zgrzewanego obrzeża saszetki, w zamkniętym położeniu komory zaparzania, posiadają pionowy odstęp A wynoszący około 3,7 mm. Wysokość H pierścieniowego żebra 9, względnie jego występ nad dolną powierzchnię 8 wynosi co najmniej 30% odstępu A, korzystnie nawet 40%, a w danym przypadku jest to około 46%, czyli 1,7 mm. [0039] Wewnętrzna średnica D 1 (patrz Fig.1) żebra 9 wynosi co najmniej 75% wewnętrznej średnicy D a powierzchni podporowej 14 dla zgrzewanego obrzeża saszetki. W danym przypadku D 1 = 47 mm. Średnica D a w danym przypadku wynosi 58 mm. [0040] Ponadto z Fig.2 jest widoczne, że na zewnątrz pierścieniowego żebra 9 dolna powierzchnia 8 górnej części 1 komory zaparzania posiada płaską część i dopiero dalej na zewnątrz znajduje się stożkowe przejście 5. Dzięki temu w tym obszarze unika się przylegania saszetki 6 z kawą. Zwłaszcza próg nie powinien się stykać z saszetką 6 z kawą. Powstaje promieniowa quasi komora 19 sięgająca promieniowo nawet poza zgrzewane obrzeże 6.1 saszetki. Może to być użyteczne, zwłaszcza podczas wkładania saszetki pokrzywionej. [0041] W nawiązaniu do Fig.3 należy teraz zauważyć, że górna część 1 komory zaparzania posiada otwór wlotowy 20, który sięga do miseczkowatego zagłębienia 21. W środku miseczkowatego zagłębienia 21 jest umieszczony czop mocujący 22 przeznaczony do przymocowania sprężyny wyrzucającej 23 zaopatrzonej w środkową tarczkę mocującą 24. Sprężynę wyrzucającą 23 stanowi wykrojony z blachy i zagięty jednoczęściowy element, który jest osadzony i zabezpieczony przed obrotem na czopie mocującym 22 o szczególnym kształcie. [0042] W miseczkowatym zagłębieniu 21 są umieszczone w przybliżeniu w pierścieniowym układzie występy oporowe 25 i 26. Większym występom oporowym 26 są każdorazowo przyporządkowane zagłębienia 27 do umieszczenia w nich, gdy komora zaparzania jest zamknięta, wciśniętych elastycznych ramion sprężyny wyrzucającej 23. Tarczka mocująca 24 ma taki kształt, że przylega do występów oporowych 25 i 26, przy czym swą zewnętrzną krawędzią łączy się ściśle z zewnętrzną

11 EP krawędzią występów oporowych 25. Dzięki temu miseczkowate zagłębienie 21 uzyskuje częściowo quasi zamykającą pokrywkę tak, że na zewnątrz pozostaje jeszcze pierścieniowa szczelina 28, która jest przerwana tylko przez występy 26. Powstają dzięki temu trzy wyloty o kształcie półkolistym, które wspólnie mogą być określone jako quasi pierścieniowa szczelina 28. Otwór wlotowy 20 jest tak dobrany, że woda zaparzająca najpierw opływa od dołu tarczkę mocującą 24, rozdziela się na boki i poprzez pośrednie przestrzenie między występami oporowymi 25 wpływa do pierścieniowej szczeliny 28 (względnie do odcinków pierścieniowej szczeliny). [0043] Miseczkowate zagłębienie 21 jest otoczone pierścieniowym żebrem dociskowym 29. Żebro dociskowe 29 jest w przybliżeniu kołowe i jest przerwane tylko przez zagłębienia 27. [0044] Na zewnątrz żebra dociskowego 29, aż do wewnętrznej powierzchni 10 pierścieniowego żebra 9, znajduje się zasadniczo pierścieniowa powierzchnia stykowa 30. Powierzchnia stykowa 30 posiada tylko zagłębienia 27, poza tym nie posiada żadnych wzniesień ani zagłębień. Dzięki temu uzyskuje się jej przyleganie do górnej powierzchni saszetki 6 z kawą na dużym obszarze. Szerokość B (patrz Fig.1) powierzchni stykowej 30 wynosi co najmniej 20% wewnętrznej średnicy D 1 pierścieniowego żebra 9. W danym przypadku B wynosi około 14 mm. [0045] Poniżej zostanie dokładniej objaśnione działanie i funkcjonowanie urządzenia w opisanym powyżej przykładzie wykonania. [0046] Gdy górna część 1 komory zaparzania jest przemieszczona do góry, wyjmuje się dolną część 11 komory zaparzania i wkłada świeżą saszetkę 6 z kawą. Saszetka 6 z kawą znajduje się wówczas w zagłębieniu 12 dolnej części 11 komory zaparzania, przy czym zgrzewane obrzeże 6.1 saszetki przylega do powierzchni podporowej 14. Dolna część 11 komory zaparzania wraz z włożoną do niej saszetką zostaje wsunięta do urządzenia, a następnie górna część 1 komory zaparzania zostaje przemieszczona w dół. Wówczas uszczelka wargowa 3 swym zewnętrznym obrzeżem styka się z dolną częścią 11 komory zaparzania i uszczelnia komorę zaparzania. [0047] Elastyczne ramiona sprężyny wyrzucającej 23 nachylając się wówczas w kierunku zagłębienia 27 równocześnie naciskają sprężyście na odpowiednie obszary saszetki z kawą. Obwodowe pierścieniowe żebro 9 dociera do powierzchni saszetki 6 z kawą i tworzy barierę dla strumienia wody zaparzającej. Wysokość H i kształt pierścieniowego żebra 9 są tak dobrane, że saszetka z kawą (miękka saszetka z kawą ze

12 EP znajdujących się dotychczas na rynku saszetek z kawą dla niskociśnieniowych ekspresów do kawy) nie zostaje uszkodzona. Żebro dociskowe 29 naciska również nieco na górną powierzchnię saszetki 6 z kawą i tworzy tym samym pierwszą boczną barierę dla strumienia wypływającej wody zaparzającej. [0048] Gdy tylko rozpocznie się zaparzanie, gorąca woda zaparzająca płynie poprzez otwór wlotowy 20 do miseczkowatego zagłębienia 21 i rozdziela się w nim pod tarczką mocującą 24. Woda zaparzająca płynie promieniowo na zewnątrz do odcinków 28 pierścieniowej szczeliny, trafia na boczną powierzchnię pierścieniowego żebra dociskowego 29, zostaje prostopadle odchylona i trafia od góry jako quasi pierścieniowa kurtyna wodna na saszetkę 6 z kawą. Ciśnienie robocze niskociśnieniowego ekspresu do kawy wynosi z reguły między 1,4 i 2 bar. Dzięki tworzącemu się nadciśnieniu woda zaparzająca, po przezwyciężeniu pierwszej bariery, żebra dociskowego 29, trafia do obszaru powierzchni stykowej 30. W tym miejscu tworzy się częściowe uszczelnienie dzięki stosunkowo dużej powierzchni stykowej 30, wobec czego woda zaparzająca korzystnie częściowo wnika już do bliskiego powierzchni stykowej obszaru saszetki 6 z kawą. Następnie woda zaparzająca znajdująca się w obszarze obrzeża trafia na pionową wewnętrzną powierzchnię 10 pierścieniowego żebra 9 i raptownie zostaje odchylona do wnętrza saszetki 6 z kawą. Dzięki temu odbywa się bardzo dobra ekstrakcja kawy i optymalny przepływ wody zaparzającej przez saszetkę z kawą. Ekstrakt kawy płynie pod saszetką 6 z kawą poprzez wpusty 15 do otworu 17 i tryska z tego otworu płytki 18 w dół do urządzenia wylotowego, które jest wyposażone w zespół wytwarzania pianki. [0049] Wysokość H oraz średnica D i pierścieniowego żebra 9 zapewniają optymalny przepływ wody zaparzającej. Ten przepływ jest również wówczas optymalny, gdy muszą być użytkowane saszetki z kawą o różnych średnicach, pochodzące od różnych wytwórców. Musi tylko być zapewnione, że średnica saszetki z kawą, nie licząc zgrzewanego obrzeża, nie jest mniejsza od średnicy D i. Korzystna jest zwłaszcza średnica D i między 40 i 50 mm, korzystniej 45 do 47 mm. Takie pierścieniowe żebro 9 jest korzystnie użytkowane w kombinacji z zaworem nadciśnieniowym, jeżeli opór dla przepływu jest zbyt duży. [0050] Poniżej w nawiązaniu do Fig.4 i 5 zostanie opisany dalszy przykład wykonania urządzenia według wynalazku. Identyczne lub zasadniczo tak samo funkcjonujące części składowe urządzenia i odmiany ich wykonania są oznaczone tymi samymi

13 EP liczbami, a pod względem ich opisu i sposobu funkcjonowania lub działania, powołujemy się na wcześniejszy opis. Poniżej zostaną przedstawione tylko zasadnicze różnice. [0051] W tym wykonaniu górnej części 1 komory zaparzania zagłębienia 12, 13 przeznaczone do umieszczenia saszetki 3 z kawą są zasadniczo prostokątne z wygiętymi łukowo na zewnątrz bokami 32. Z tego powodu tego rodzaju urządzenie zaparzające nadaje się przede wszystkim do umieszczenia w nim prostokątnych saszetek z kawą. [0052] Dolna powierzchnia 8 górnej części 1 komory zaparzania posiada również sięgające do komory zaparzania wystające pierścieniowe żebro 9. Kształt pierścieniowego żebra 9 jest zasadniczo związany z kształtem komory zaparzania. Pierścieniowe żebro 9 otacza zatem komorę zaparzania prostokątnie tworząc cztery wypukłe na zewnątrz boki 33.1, 33.2, 33.3, [0053] Między tym pierścieniowym żebrem 9 i wlotem 28 wody zaparzającej na dolnej powierzchni 8 górnej części 1 komory zaparzania są usytuowane dalsze, koncentryczne względem pierścieniowej szczeliny 9, wewnętrzne pierścieniowe żebra 9.1, 9.2, 9.3. Wysokość pierścieniowych żeber 9.1, 9.2, 9.3 zmniejsza się zaczynając od wlotu 28 wody zaparzającej w kierunku zewnętrznego pierścieniowego żebra 9. Wewnętrzne pierścieniowe żebra 9.1, 9.2, 9.3 posiadają zagłębienia 31.1, 31.2, 31.3, w których mieszczą się elastyczne ramiona sprężyny wyrzucającej 23, gdy komora zaparzania zostaje zamknięta. Stosunek głębokości zagłębień 31.1, 31.2, 31.3 do wysokości odpowiednich pierścieniowych żeber 9.1, 9.2, 9.3 maleje się wraz z wzrostem odległości pierścieniowych żeber 9.1, 9.2, 9.3 od wlotu 28 wody zaparzającej. [0054] Możliwe jest również utworzenie kołowej komory zaparzania z kilkoma koncentrycznymi pierścieniowymi żebrami. [0055] Jeżeli górna część komory zaparzania posiada wiele koncentrycznych pierścieniowych żeber 9.1, 9.2, 9.3, to urządzenie do zaparzania funkcjonuje co najmniej częściowo analogicznie do urządzenia w opisanym wcześniej wykonaniu. Dotyczy to przede wszystkim wkładania saszetki 6 z kawą do komory zaparzania. Gdy komora zaparzania zostaje zamknięta, ramiona sprężyny wyrzucającej 23 zagłębiają się elastycznie w zagłębienia 31.1, 31.2, 31.3 wewnętrznych koncentrycznych pierścieniowych żeber 9.1, 9.2, 9.3 oraz w zagłębienia 27 powierzchni stykowej 30. Każde z pierścieniowych żeber 9.1, 9.2, 9.3 naciska na powierzchnię saszetki 6 z kawą i tworzy barierę dla przepływu wody zaparzającej, przy czym te bariery na coraz

14 EP większym obwodzie pierścieniowych żeber coraz głębiej wciskają się w saszetkę 6 z kawą. Najbardziej wewnętrzne pierścieniowe żebro umożliwia powstanie bocznej bariery dla przepływu wody zaparzającej wypływającej z wlotu 28 wody zaparzającej. Wysokość tych barier dla przepływu zmniejsza się w kierunku na zewnątrz. Już za pomocą pierwszego obwodowego żebra strumień wody zaparzającej zostaje skierowany do wnętrza saszetki 6 z kawą. Dalsza część wody zaparzającej, płynącej wzdłuż powierzchni saszetki 6 z kawą, za pomocą następnych żeber zostaje również skierowana do wnętrza saszetki 6 z kawą. Dzięki temu skutecznie unika się tworzenia obejścia saszetki 6 z kawą i uzyskuje się dobrą ekstrakcję kawy. Pełnomocnik: Ewa Grenda, rzecznik patentowy

15 EP Zastrzeżenia patentowe 1. Urządzenie do zaparzania przeznaczone do przygotowywania kawy, zwłaszcza niskociśnieniowy ekspres do kawy, obejmujące otwieraną i zamykaną komorę zaparzania, posiadającą górną i dolną części (1, 11) komory zaparzania, w której może być umieszczona saszetka (6) z kawą posiadająca zgrzewane obrzeże (6.1), oraz wlot (28) wody zaparzającej do komory zaparzania usytuowany w górnej części (1) komory zaparzania, przy czym dolna powierzchnia (8) górnej części (1) komory zaparzania, która może się stykać z górną powierzchnią saszetki z kawą i płaszczyzna wyznaczona przez obwodową powierzchnię podporową (14) dla zgrzewanego obrzeża saszetki otaczającą dolną część (11) komory zaparzania, gdy komora zaparzania jest zamknięta, są oddalone od siebie o pionowy odstęp (A), który jest mniejszy niż 5 mm, znamienne tym, że przewidziane jest pierścieniowe żebro (9) wystające poza dolną powierzchnię (8) górnej części (1) komory zaparzania, sięgające do komory zaparzania, a wlot (28) wody zaparzającej jest umieszczony w obszarze dolnej powierzchni (8) górnej części (1) komory zaparzania otoczonym przez pierścieniowe żebro (9), przy czym pierścieniowe żebro (9) posiada sięgającą poza dolną powierzchnię (8) wysokość (H) wynoszącą co najmniej 30% odstępu (A). 2. Urządzenie do zaparzania według zastrz.1, znamienne tym, że pierścieniowe żebro (9) jest usytuowane okrężnie bez przerw. 3. Urządzenie do zaparzania według zastrz.1 albo 2, znamienne tym, że pierścieniowe żebro (9) ma wewnętrzną średnicę (D i ), która wynosi co najmniej 75% wewnętrznej średnicy (D a ) powierzchni podporowej (14) dla zgrzewanego obrzeża saszetki. 4. Urządzenie do zaparzania według jednego z zastrz.1 do 3, znamienne tym, że między pierścieniowym żebrem (9) i wlotem (28) wody zaparzającej do komory zaparzania dolna powierzchnia (8) górnej części (1) komory zaparzania jest utworzona poprzez obwodową, zasadniczo płaską powierzchnię stykową (30), zasadniczo płasko przylegającą do saszetki (6) z kawą.

16 EP Urządzenie do zaparzania według zastrz.4, znamienne tym, że powierzchnia stykowa (30) jest zasadniczo równoległa do płaszczyzny wyznaczonej przez obwodową powierzchnię podporową (14) dla zgrzewanego obrzeża saszetki, otaczającą dolną część (11) komory zaparzania. 6. Urządzenie do zaparzania według jednego z zastrz.4 albo 5, znamienne tym, że powierzchnia stykowa (30) ma szerokość (B) wynoszącą co najmniej 20% wewnętrznej średnicy (D i ). 7. Urządzenie do zaparzania według jednego z zastrz.1 do 6, znamienne tym, że co najmniej jedno dalsze wewnętrzne żebro, które jest koncentryczne względem pierścieniowego żebra (9), jest utworzone na dolnej powierzchni (8) górnej części (1) komory zaparzania między pierścieniowym żebrem (9) i wlotem (28) wody zaparzającej. 8. Urządzenie do zaparzania według zastrz.7, znamienne tym, że wysokość pierścieniowych żeber, sięgająca poza dolną powierzchnię (8) górnej części (1) komory zaparzania, rożnie wraz z wzrostem odległości pierścieniowych żeber od wlotu (28) wody zaparzającej. 9. Urządzenie do zaparzania według jednego z zastrz.7 albo 8, znamienne tym, że co najmniej najbardziej oddalone od wlotu (28) wody zaparzającej pierścieniowe żebro (9) przebiega bez przerwy. 10. Urządzenie do zaparzania według jednego z zastrz.7 do 9, znamienne tym, że co najmniej wewnętrzne pierścieniowe żebra mają zagłębienia. 11. Urządzenie do zaparzania według jednego z zastrz.7 do 10, znamienne tym, że stosunek głębokości zagłębień w pierścieniowych żebrach do wysokości odpowiedniego pierścieniowego żebra maleje wraz z wzrostem odległości pierścieniowych żeber od wlotu (28) wody zaparzającej. 12. Urządzenie do zaparzania według jednego z poprzednich zastrz., znamienne tym, że komora zaparzania, w której może być umieszczona saszetka (6) z kawą jest zasadniczo prostokątna z wygiętymi łukowo na zewnątrz bokami.

17 EP Urządzenie do zaparzania według jednego z poprzednich zastrz., znamienne tym, że pierścieniowe żebra mają wewnętrzną powierzchnię (10), która jest zasadniczo prostopadła do dolnej powierzchni (8) górnej części (1) komory zaparzania. 14. Urządzenie do zaparzania według jednego z poprzednich zastrz., znamienne tym, że wewnętrzna krawędź powierzchni stykowej (30) jest zaopatrzona w zasadniczo obwodowe żebro dociskowe (29), sięgające w dół poza dolną powierzchnię (8) górnej części (1) komory zaparzania. 15. Urządzenie do zaparzania według zastrz.14, znamienne tym, że żebro dociskowe (29) otacza wlot (28) wody zaparzającej. 16. Urządzenie do zaparzania według jednego z poprzednich zastrz., znamienne tym, że górna część (1) komory zaparzania rozszerza się lejkowato na zewnątrz pierścieniowego żebra (9). 17. Urządzenie do zaparzania według jednego z poprzednich zastrz., znamienne tym, że wlot (28) wody zaparzającej ma postać pierścieniowej szczeliny. 18. Urządzenie do zaparzania według zastrz.17, znamienne tym, że górna część (1) komory zaparzania, jako część składową wlotu (28) wody zaparzającej, posiada miseczkowe zagłębienie (21), którego środkowy obszar, dla utworzenia pierścieniowej szczeliny (28), jest przykryty tarczkowym elementem mocującym (24) sprężyny wyrzucającej (23) saszetkę z kawą. 19. Urządzenie do zaparzania według zastrz.18, znamienne tym, że otwór wlotowy (20) dla wody zaparzającej kończy się w miseczkowym zagłębieniu (21), w jego części przykrytej tarczkowym elementem mocującym (24). 20. Urządzenie do zaparzania według jednego z zastrz.1 do 19, znamienne tym, że pierścieniowe żebra mają w przekroju zasadniczo kształt zęba piły z zaokrąglonym wierzchołkiem. 21. Urządzenie do zaparzania według jednego z zastrz.1 do 20, znamienne tym, że pierścieniowe żebra mają zewnętrzną powierzchnię o zasadniczo zaokrąglonym kształcie.

18 EP Urządzenie do zaparzania według jednego z zastrz.1 do 21, znamienne tym, że przejście między powierzchnią stykową (30) i pierścieniowym żebrem (9) ma kształt zasadniczo ostrej krawędzi. 23. Urządzenie do zaparzania według jednego z poprzednich zastrz., znamienne tym, że przepływ wody zaparzającej jest kierowany do wnętrza saszetki (6) z kawą przez wystające żebro dociskowe (29), płaską powierzchnię stykową (30) i pierścieniowe żebro (9) usytuowane prostopadle do powierzchni stykowej (30). 24. Urządzenie do zaparzania przeznaczone do przygotowywania kawy, zwłaszcza niskociśnieniowy ekspres do kawy, obejmujące otwieraną i zamykaną komorę zaparzania z górną i dolną częściami (1, 11) komory zaparzania, saszetkę (6) z kawą, która może być umieszczona w komorze zaparzania i posiada zgrzewane obrzeże (6.1), oraz obejmujące wlot (28) wody zaparzającej w górnej części (1) komory zaparzania, przy czym dolna powierzchnia (8) górnej części (1) komory zaparzania, która może się stykać z górną powierzchnią saszetki z kawą i płaszczyzna wyznaczona przez powierzchnię podporową (14) dla zgrzewanego obrzeża, obwodowo otaczającą dolną część (11) komory zaparzania, gdy komora zaparzania jest zamknięta, są oddalone od siebie o pionowy odstęp (A), który jest mniejszy niż 5 mm, znamienne tym, że przewidziane jest pierścieniowe żebro (9) wystające poza dolną powierzchnię (8) górnej części (1) komory zaparzania, sięgające do komory zaparzania i naciskające na saszetkę (6) z kawą, przy czym wlot (28) wody zaparzającej jest umieszczony w obszarze dolnej powierzchni (8) górnej części (1) komory zaparzania i jest otoczony przez pierścieniowe żebro (9), a pierścieniowe żebro (9) posiada wysokość, sięgającą poza dolną powierzchnię (8), toteż głębokość jego wnikania do saszetki (6) z kawą wynosi co najmniej 30% odstępu (A). Pełnomocnik: Ewa Grenda, rzecznik patentowy

19

20

21

22

23