WIG20 w kolejnych miesiącach. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII Trafność prognoz*

Transkrypt

1 Miesięcznik Inwestora, styczeń 2007 r. Wybierz sekcję tematyczną: Sonda Expandera Fundusze Inwestycyjne Obligacje Giełda Debiuty giełdowe Lokaty bankowe Nieruchomości Złoto i monety Sztuka Gość Miesięcznika Inwestora Sonda Expandera Rynek akcji Wraz z początkiem nowego roku rozpoczynamy kolejną serię prognoz indeksu WIG20. W roku 2006 wahania tego indeksu najlepiej przewidywali Grzegorz Mielcarek, Zbigniew Wójtowicz oraz Grzegorz Hryniewicz. WIG20 w kolejnych miesiącach Analityk Grzegorz Mielcarek, Investors TFI Zbigniew Wójtowicz, DWS Polska TFI Marek Fido, Fortis Securites Polska Grzegorz Hryniewicz, giełdowe.pl Piotr Szulec, Xelion Zmiana WIG20 I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII Trafność prognoz* - wzrost o ponad 5 proc.; - wzrost o 1,5 5 proc. ; - zmiana o +/- 1,5 proc.; - spadek o 1,5 5 proc.; - spadek o ponad 5 proc. Suma punktów za prognozy miesięczne od stycznia 2007 r. Zasady: 1 pkt za trafną prognozę, 0,5 pkt pkt za prognozę chybioną o jeden poziom (np. analityk oczekuje wzrostu o ponad 5 proc., a następuje wzrost o 1,5 5 proc.), 0 pkt za prognozę chybioną o dwa poziomy, -0,5 za prognozę chybioną o trzy poziomy, -1 za prognozę chybioną o cztery poziomy 1

2 Waluty Analityk Prognoza na koniec grudnia 2006 EUR/PLN USD/PLN CHF/PLN Marek Rogalski, DM TMS Brokers 3,8600 2,8400 2,3950 Michał Kowalski, Expander 3,8000 2,8300 2,3500 Marcin R. Kiepas, X-Trade Brokers DM 3,8400 2,9300 2, umocnienie złotówki w relacji do ostatniego dnia poprzedniego miesiąca, dobra informacja dla osób spłacających kredyty walutowe - osłabienie złotówki w relacji do ostatniego dnia poprzedniego miesiąca, zła informacja dla osób spłacających kredyty walutowe Trafność prognoz* październik listopad grudzień Marek Rogalski, DM TMS Brokers 89,39% 95,43% 96,18% Michał Kowalski, Expander 92,62% 96,81% 94,01% Marcin R. Kiepas, X-Trade Brokers DM 88,23% 93,47% 95,67% * Dla każdej z trzech walut liczone jest odchylenie prognozowanego przez analityka kursu od kursu z ostatniego dnia danego miesiąca. Suma bezwględnych wartości odchyleń jest sumowana i odejmowana od 100%. Im wyższa wartość procentowa tym większa trafność prognozy. Fundusze inwestycyjne Grzegorz Raupuk Po bardzo udanych październiku i listopadzie, końcówka roku przyniosła niewielkie osłabienie koniunktury na polskim rynku finansowym. Spadały ceny akcji małych i średnich spółek i osłabiła się dynamika wzrostu cen akcji największych i najbardziej płynnych spółek. Na tle poprzedzających grudzień miesięcy zdecydowanie mniej zyskiwały również ceny obligacji. 2

3 Słabsza sytuacja na rynku finansowym w minionym miesiącu znalazła swoje odzwierciedlenie w wynikach funduszy inwestycyjnych. W grupie 33 produktów lokujących aktywa w polskie akcje (AKP), aż 17 zanotowało stratę. Z drugiej strony wszystkie fundusze polskich instrumentów dłużnych (PDP) osiągnęły w minionym miesiącu dodatnie stopy zwrotu, ale były one porównywalne z osiągniętymi przez dużo bezpieczniejsze fundusze pieniężne. Przed stratami w grudniu uchroniło się również większość funduszy hybrydowych (MIP oraz SWP). Pozytywny wpływ na wyniki funduszy miał natomiast rynek walutowy. Grudzień przyniósł osłabienie złotówki do głównych walut co poprawiło stopy zwrotu produktów inwestujących na zagranicznych rynkach wyrażone w złotówkach. Najbardziej zyskowne wśród funduszy dostępnych dla indywidualnych inwestorów okazały się w minionym miesiącu produkty hedgingowe oferowane przez Superfund TFI. W zależności od przyjętej strategii inwestycyjnej zanotowały one stopę zwrotu od +6 do +11%. Najwyższą stratę poniósł fundusz BPH FIO Akcji Dynamicznych Spółek, koncentrujący się na inwestycjach w mniejsze spółki. Realizowana strategia inwestycyjna dała mu miejsce wśród liderów wzrostów w poprzednich miesiącach kiedy mocno rosły ceny akcji mniejszych spółek, ale jednocześnie zaowocowała wysoką stratą podczas korekty. W całościowym ujęciu miniony rok okazał się szczególnie dobry dla tych którzy ulokowali swoje oszczędności w papiery udziałowe i nieco mniej udany dla posiadaczy jednostek uczestnictwa funduszy inwestujących w polskie obligacje, które osiągnęły stopy zwrotu porównywalne z dużo bezpieczniejszymi produktami pieniężnymi. Sprawdziły się prognozy analityków dla rynków finansowych na 2006 rok, które przewidywały możliwość osiągnięcia wysokich zysków z akcji ale jednocześnie dużą zmienność tego rynku. Najbardziej opłacalnymi inwestycjami w minionym roku okazały się akcje małych i średnich spółek - od początku roku indeks MIDWIG zyskał aż 69%. Osłabił się nieco trend wzrostowy dużych firm - WIG20 wzrósł w 2006 roku o +24%, podczas gdy w 2005 było to +35%. Rynek obligacji w 2006 roku był również zmienny. Początek przyniósł znaczne wzrosty cen długu, potem pojawiły się trwające kilka miesięcy spadki, a pod koniec roku ceny znów mocno zaczęły rosnąć. Łącznie w całym 2006 roku zyski z polskich obligacji wyniosły mniej niż +5%. Dla porównania fundusze pieniężne pozwoliły zarobić swoim klientom ponad +4%. Potwierdziły się również prognozy analityków w odniesieniu do rynków walutowych. PLN umocniło się w stosunku do większości walut. W przypadku USD umocnienie w stosunku do PLN wyniosło prawie 11%, a dla EUR 0,7%. Wśród oszczędzających w funduszach inwestycyjnych najwięcej powodów do zadowolenia mieli posiadacze jednostek uczestnictwa i certyfikatów produktów polskich akcji (AKP). Od początku roku średnia stopa zwrotu dla tej grupy wyniosła +48%. Zdecydowanie większe zyski przyniosły fundusze małych i średnich spółek. Ponad +87% zysku zanotowali uczestnicy DWS Polska FIO Top 25 Małych Spółek. W przypadku funduszy dłużnych (PDP) średnia stopa zwrotu to +3,9%, a funduszy rynku pieniężnego +3,6%. Fundusze mieszane (MIP) przyniosły średnią stopę zwrotu na poziomie +21%, a stabilnego wzrostu (SWP) +13%. W grudniu główny indeks WGPW wzrósł o +0,4%. Ceny w poszczególnych segmentach rynku akcji nie rosły jednak równomiernie. Straty przyniosły inwestycje w małe i średnie spółki. Mierzący koniunkturę w tym segmencie indeks MIDWIG stracił -3,8%. Po kilkudziesięcioprocentowym wzroście cen akcji mniejszych przedsiębiorstw, jaki miał miejsce w okresie od października do listopada, w grudniu przyszedł zatem czas na niewielką korektę. Wzrostowy trend utrzymał się natomiast wśród polskich blue-chipów. Indeks WIG20 zyskał +2%. Liderami grudniowych wzrostów okazały się branże telekomunikacyjna i bankowa. Subindeksy WIG-Banki oraz WIG-Telekomunikacja zyskały odpowiednio o +7,1% i +8,5%. Na drugim końcu znalazł się natomiast sektor spożywczy. Mierzący w nim koniunkturę subindeks WIG-Spożywczy stracił -16%. Dla porównania w listopadzie wzrósł on o +22% i był to najbardziej dochodowy sektor na GPW. W grupie funduszy AKP inwestujących w polskie akcje najwyższą stopę zwrotu wypracował Lukas FIO subfundusz Lukas Akcyjny, który w minionym miesiącu zwiększył wartość jednostki uczestnictwa o +4,3%. Na drugim końcu znalazły się fundusze akcji małych i średnich spółek. Poza PKO/CS Akcji Małych i Średnich Spółek FIO, który w grudniu zarobił +0,4% wszystkie pozostałe fundusze tego typu zakończyły miniony miesiąc kilkuprocentową stratą. Średnia stopa zwrotu dla wszystkich produktów z grupy AKP wyniosła -0,1%. Jest to wartość słabsza od benchmarku dla produktów z grupy funduszy akcji polskich składającego się w 75% z wyników WIG i 25% indeksu rynku pieniężnego, który zyskał na wartości +0,4%. 3

4 W końcu roku korzystnie kształtowała się koniunktura na giełdach europejskich. Indeks Dow Jones Euro Stoxx 50 poszedł w górę o +3,3% wyraźnie pokonując próg 4100 pkt. Trochę słabiej radziły sobie indeksy za oceanem. Dow Jones Industrial Average wzrósł o +2%, a S&P 500 o +1,3%. Trend wzrostowy utrzymywał się również na sąsiednich rynkach. Węgierski BUX zyskał ponad +8%, a czeski PTX ponad +1%. Sprzyjająca koniunktura na zagranicznych rynkach akcji zaowocowała dobrymi wynikami większości funduszy lokujących aktywa w papiery udziałowe poza Polską. Dodatkowo na rynku walutowym USD umocnił się w stosunku do PLN o 0,7%, a do EUR o 0,4%, co jeszcze poprawiło wyrażone w PLN wyniki funduszy inwestujących zagranicą. Najwyższe stopy zwrotu wśród produktów tworzących grupę AKZ zanotowały inwestujące w krajach Europy wschodzącej PZU FIO Akcji Nowa Europa oraz UniAkcje Nowa Europa FIO, które w grudniu zwiększyły wartość jednostki uczestnictwa o prawie +5% (w PLN). Najsłabsze wyniki wypracowały inwestujące w spółki z rynku japońskiego PKO/CS ŚFW SFIO subfundusz Małych i Średnich Spółek Japońskich oraz Pioneer FG SFIO subfundusz DiW Rynku Japońskiego. Osiągnięta przez nie stopa zwrotu wyniosła niecałe +0,4% (w PLN). Grudzień nie okazał się zbyt pomyślny dla rynku funduszy lokujących w obligacje denominowane w PLN. Najbardziej zyskownym funduszem z grupy PDP okazał się SKARBIEC-DEPOZYTOWY FIO Dłużnych Papierów Wartościowych, którego wartość jednostki uczestnictwa wzrosła w grudniu o +0,9%. Najsłabszy okazał się natomiast fundusz o wysokiej wrażliwości na zmiany stóp procentowych - BPH FIO Obligacji 2, który zwiększył wartość jednostki o +0,1%. Średnia stopa zwrotu z 29 funduszy inwestujących w polskie obligacje wyniosła +0,3%. Wyniki funduszy inwestujących w papiery dłużne na zagranicznych rynkach również nie zachwyciły. Średnia stopa zwrotu dla produktów lokujących aktywa w instrumenty dłużne denominowane w Euro wyniosła -0,04% (w PLN). Najlepszy okazał się PKO/CS ŚFW subfundusz Dłużny EUR, który zarobił +0,3% (w PLN). Najsłabszy wynik osiągnął natomiast BPH FIO Europejskich Obligacji, którego jednostka spadła w grudniu o -0,7%. Wśród funduszy obligacji dolarowych najwyższy zysk w minionym miesiącu osiągnął Pioneer Obligacji Dolarowych Plus FIO (+1% w PLN), a najsłabszy wynik wypracował BPH FIO Dolarowych Obligacji, który zakończył miesiąc stratą -0,5% (w PLN). Średnia stopa zwrotu dla całej grupy PDU wyniosła +0,2%. Ze względu na osłabienie się PLN do USD oraz EUR wyniki jednostek walutowych funduszy z grup PDE oraz PDU były nieco słabsze. Indeks bonów skarbowych wzrósł w grudniu o +0,33%, czyli nieco mniej niż w listopadzie (+0,35%). Średnia stopa zwrotu funduszy rynku pieniężnego wyniosła +0,32%. Najlepszy wynik wypracowały fundusze Arka BZ WBK Ochrony Kapitału FIO (+0,4%) oraz KBC Pieniężny FIO (+0,4%). Najsłabszą stopę zwrotu osiągnął natomiast fundusz BPH FIO Skarbowy (+0,2%) oraz GTFI FIO Skarbowy Rynku Pieniężnego (+0,2%). Spadające w grudniu ceny akcji małych i średnich spółek oraz niewielkie wzrosty cen długu znalazły swoje odzwierciedlenie w wynikach funduszy hybrydowych. W przypadku produktów mieszanych (zrównoważonych i aktywnej alokacji) średnia stopa zwrotu to +1%, a produktów stabilnego wzrostu +0,5%. Wśród funduszy mieszanych inwestujących przeciętnie połowę aktywów w akcje, najlepszy wynik osiągnął Arka BZ WBK Zrównoważony FIO. W minionym miesiącu wartość jego jednostki uczestnictwa wzrosła o +2,8%. Dla porównania benchmark dla grupy MIP składający się w 50% z wyników indeksu WIG i w 50% wyników indeksu rynku pieniężnego, zyskał w tym czasie +0,4%. Kilka produktów mieszanych zakończyło grudzień stratą. Najwięcej (-1%) stracił Millennium FIO Zrównoważony. W grupie funduszy stabilnego wzrostu najwyższą stopę zwrotu wypracowały PZU FIO Stabilnego Wzrostu Mazurek (+1,5%) oraz Arka BZ WBK Stabilnego Wzrostu SFIO (+1,5%). Średni zysk dla tej grupy wyniósł +0,5%. Aż 6 funduszy z grupy SWP zakończyło miniony miesiąc spadkiem wartości jednostki. Najwyższą stratę zanotował Millennium FIO Stabilnego Wzrostu (-0,5%). Komentarz do rankingu Po bardzo udanych październiku i listopadzie, końcówka roku przyniosła niewielkie osłabienie koniunktury na polskim rynku finansowym. Spadały ceny akcji małych i średnich spółek i osłabiła się dynamika wzrostu cen akcji największych i najbardziej płynnych spółek. Na tle poprzedzających grudzień miesięcy zdecydowanie mniej zyskiwały również ceny obligacji. Słabsza sytuacja na rynku finansowym w minionym miesiącu znalazła swoje odzwierciedlenie w wynikach funduszy inwestycyjnych. W grupie 33 produktów lokujących aktywa w polskie akcje (AKP), aż 17 4

5 zanotowało stratę. Z drugiej strony wszystkie fundusze polskich instrumentów dłużnych (PDP) osiągnęły w minionym miesiącu dodatnie stopy zwrotu, ale były one porównywalne z osiągniętymi przez dużo bezpieczniejsze fundusze pieniężne. Przed stratami w grudniu uchroniło się również większość funduszy hybrydowych (MIP oraz SWP). Pozytywny wpływ na wyniki funduszy miał natomiast rynek walutowy. Grudzień przyniósł osłabienie złotówki do głównych walut co poprawiło stopy zwrotu produktów inwestujących na zagranicznych rynkach wyrażone w złotówkach. Najbardziej zyskowne wśród funduszy dostępnych dla indywidualnych inwestorów okazały się w minionym miesiącu produkty hedgingowe oferowane przez Superfund TFI. W zależności od przyjętej strategii inwestycyjnej zanotowały one stopę zwrotu od +6 do +11%. Najwyższą stratę poniósł fundusz BPH FIO Akcji Dynamicznych Spółek, koncentrujący się na inwestycjach w mniejsze spółki. Realizowana strategia inwestycyjna dała mu miejsce wśród liderów wzrostów w poprzednich miesiącach kiedy mocno rosły ceny akcji mniejszych spółek, ale jednocześnie zaowocowała wysoką stratą podczas korekty. W całościowym ujęciu miniony rok okazał się szczególnie dobry dla tych którzy ulokowali swoje oszczędności w papiery udziałowe i nieco mniej udany dla posiadaczy jednostek uczestnictwa funduszy inwestujących w polskie obligacje, które osiągnęły stopy zwrotu porównywalne z dużo bezpieczniejszymi produktami pieniężnymi. Sprawdziły się prognozy analityków dla rynków finansowych na 2006 rok, które przewidywały możliwość osiągnięcia wysokich zysków z akcji ale jednocześnie dużą zmienność tego rynku. Najbardziej opłacalnymi inwestycjami w minionym roku okazały się akcje małych i średnich spółek - od początku roku indeks MIDWIG zyskał aż 69%. Osłabił się nieco trend wzrostowy dużych firm - WIG20 wzrósł w 2006 roku o +24%, podczas gdy w 2005 było to +35%. Rynek obligacji w 2006 roku był również zmienny. Początek przyniósł znaczne wzrosty cen długu, potem pojawiły się trwające kilka miesięcy spadki, a pod koniec roku ceny znów mocno zaczęły rosnąć. Łącznie w całym 2006 roku zyski z polskich obligacji wyniosły mniej niż +5%. Dla porównania fundusze pieniężne pozwoliły zarobić swoim klientom ponad +4%. Potwierdziły się również prognozy analityków w odniesieniu do rynków walutowych. PLN umocniło się w stosunku do większości walut. W przypadku USD umocnienie w stosunku do PLN wyniosło prawie 11%, a dla EUR 0,7%. Wśród oszczędzających w funduszach inwestycyjnych najwięcej powodów do zadowolenia mieli posiadacze jednostek uczestnictwa i certyfikatów produktów polskich akcji (AKP). Od początku roku średnia stopa zwrotu dla tej grupy wyniosła +48%. Zdecydowanie większe zyski przyniosły fundusze małych i średnich spółek. Ponad +87% zysku zanotowali uczestnicy DWS Polska FIO Top 25 Małych Spółek. W przypadku funduszy dłużnych (PDP) średnia stopa zwrotu to +3,9%, a funduszy rynku pieniężnego +3,6%. Fundusze mieszane (MIP) przyniosły średnią stopę zwrotu na poziomie +21%, a stabilnego wzrostu (SWP) +13%. W grudniu główny indeks WGPW wzrósł o +0,4%. Ceny w poszczególnych segmentach rynku akcji nie rosły jednak równomiernie. Straty przyniosły inwestycje w małe i średnie spółki. Mierzący koniunkturę w tym segmencie indeks MIDWIG stracił -3,8%. Po kilkudziesięcioprocentowym wzroście cen akcji mniejszych przedsiębiorstw, jaki miał miejsce w okresie od października do listopada, w grudniu przyszedł zatem czas na niewielką korektę. Wzrostowy trend utrzymał się natomiast wśród polskich blue-chipów. Indeks WIG20 zyskał +2%. Liderami grudniowych wzrostów okazały się branże telekomunikacyjna i bankowa. Subindeksy WIG-Banki oraz WIG-Telekomunikacja zyskały odpowiednio o +7,1% i +8,5%. Na drugim końcu znalazł się natomiast sektor spożywczy. Mierzący w nim koniunkturę subindeks WIG-Spożywczy stracił -16%. Dla porównania w listopadzie wzrósł on o +22% i był to najbardziej dochodowy sektor na GPW. W grupie funduszy AKP inwestujących w polskie akcje najwyższą stopę zwrotu wypracował Lukas FIO subfundusz Lukas Akcyjny, który w minionym miesiącu zwiększył wartość jednostki uczestnictwa o +4,3%. Na drugim końcu znalazły się fundusze akcji małych i średnich spółek. Poza PKO/CS Akcji Małych i Średnich Spółek FIO, który w grudniu zarobił +0,4% wszystkie pozostałe fundusze tego typu zakończyły miniony miesiąc kilkuprocentową stratą. Średnia stopa zwrotu dla wszystkich produktów z grupy AKP wyniosła -0,1%. Jest to wartość słabsza od benchmarku dla produktów z grupy funduszy akcji polskich składającego się w 75% z wyników WIG i 25% indeksu rynku pieniężnego, który zyskał na wartości +0,4%. W końcu roku korzystnie kształtowała się koniunktura na giełdach europejskich. Indeks Dow Jones Euro Stoxx 50 poszedł w górę o +3,3% wyraźnie pokonując próg 4100 pkt. Trochę słabiej radziły sobie indeksy za oceanem. Dow 5

6 Jones Industrial Average wzrósł o +2%, a S&P 500 o +1,3%. Trend wzrostowy utrzymywał się również na sąsiednich rynkach. Węgierski BUX zyskał ponad +8%, a czeski PTX ponad +1%. Sprzyjająca koniunktura na zagranicznych rynkach akcji zaowocowała dobrymi wynikami większości funduszy lokujących aktywa w papiery udziałowe poza Polską. Dodatkowo na rynku walutowym USD umocnił się w stosunku do PLN o 0,7%, a do EUR o 0,4%, co jeszcze poprawiło wyrażone w PLN wyniki funduszy inwestujących zagranicą. Najwyższe stopy zwrotu wśród produktów tworzących grupę AKZ zanotowały inwestujące w krajach Europy wschodzącej PZU FIO Akcji Nowa Europa oraz UniAkcje Nowa Europa FIO, które w grudniu zwiększyły wartość jednostki uczestnictwa o prawie +5% (w PLN). Najsłabsze wyniki wypracowały inwestujące w spółki z rynku japońskiego PKO/CS ŚFW SFIO subfundusz Małych i Średnich Spółek Japońskich oraz Pioneer FG SFIO subfundusz DiW Rynku Japońskiego. Osiągnięta przez nie stopa zwrotu wyniosła niecałe +0,4% (w PLN). Grudzień nie okazał się zbyt pomyślny dla rynku funduszy lokujących w obligacje denominowane w PLN. Najbardziej zyskownym funduszem z grupy PDP okazał się SKARBIEC-DEPOZYTOWY FIO Dłużnych Papierów Wartościowych, którego wartość jednostki uczestnictwa wzrosła w grudniu o +0,9%. Najsłabszy okazał się natomiast fundusz o wysokiej wrażliwości na zmiany stóp procentowych - BPH FIO Obligacji 2, który zwiększył wartość jednostki o +0,1%. Średnia stopa zwrotu z 29 funduszy inwestujących w polskie obligacje wyniosła +0,3%. Wyniki funduszy inwestujących w papiery dłużne na zagranicznych rynkach również nie zachwyciły. Średnia stopa zwrotu dla produktów lokujących aktywa w instrumenty dłużne denominowane w Euro wyniosła -0,04% (w PLN). Najlepszy okazał się PKO/CS ŚFW subfundusz Dłużny EUR, który zarobił +0,3% (w PLN). Najsłabszy wynik osiągnął natomiast BPH FIO Europejskich Obligacji, którego jednostka spadła w grudniu o -0,7%. Wśród funduszy obligacji dolarowych najwyższy zysk w minionym miesiącu osiągnął Pioneer Obligacji Dolarowych Plus FIO (+1% w PLN), a najsłabszy wynik wypracował BPH FIO Dolarowych Obligacji, który zakończył miesiąc stratą -0,5% (w PLN). Średnia stopa zwrotu dla całej grupy PDU wyniosła +0,2%. Ze względu na osłabienie się PLN do USD oraz EUR wyniki jednostek walutowych funduszy z grup PDE oraz PDU były nieco słabsze. Indeks bonów skarbowych wzrósł w grudniu o +0,33%, czyli nieco mniej niż w listopadzie (+0,35%). Średnia stopa zwrotu funduszy rynku pieniężnego wyniosła +0,32%. Najlepszy wynik wypracowały fundusze Arka BZ WBK Ochrony Kapitału FIO (+0,4%) oraz KBC Pieniężny FIO (+0,4%). Najsłabszą stopę zwrotu osiągnął natomiast fundusz BPH FIO Skarbowy (+0,2%) oraz GTFI FIO Skarbowy Rynku Pieniężnego (+0,2%). Spadające w grudniu ceny akcji małych i średnich spółek oraz niewielkie wzrosty cen długu znalazły swoje odzwierciedlenie w wynikach funduszy hybrydowych. W przypadku produktów mieszanych (zrównoważonych i aktywnej alokacji) średnia stopa zwrotu to +1%, a produktów stabilnego wzrostu +0,5%. Wśród funduszy mieszanych inwestujących przeciętnie połowę aktywów w akcje, najlepszy wynik osiągnął Arka BZ WBK Zrównoważony FIO. W minionym miesiącu wartość jego jednostki uczestnictwa wzrosła o +2,8%. Dla porównania benchmark dla grupy MIP składający się w 50% z wyników indeksu WIG i w 50% wyników indeksu rynku pieniężnego, zyskał w tym czasie +0,4%. Kilka produktów mieszanych zakończyło grudzień stratą. Najwięcej (-1%) stracił Millennium FIO Zrównoważony. W grupie funduszy stabilnego wzrostu najwyższą stopę zwrotu wypracowały PZU FIO Stabilnego Wzrostu Mazurek (+1,5%) oraz Arka BZ WBK Stabilnego Wzrostu SFIO (+1,5%). Średni zysk dla tej grupy wyniósł +0,5%. Aż 6 funduszy z grupy SWP zakończyło miniony miesiąc spadkiem wartości jednostki. Najwyższą stratę zanotował Millennium FIO Stabilnego Wzrostu (-0,5%). 6

7 Fundusze z najwyższą oceną 5a w rankingu długoterminowym (36 miesięcy) firmy Analizy Online Grupa Fundusz Zysk Nota rankingowa KBC Gamma SFIO 16,6% 5a pieniężne(pl) UniWibid SFIO 16,2% 5a dłużne(pl) CitiPłynnościowy SFIO 15,7% 5a ING SFIO Obligacji 2 22,2% 5a Pioneer Obligacji Skarbowych FIO 21,1% 5a KBC Papierów Dłużnych FIO 19,9% 5a dłużne(usd) Pioneer Obligacji Dolarowych Plus FIO -12,5% 5a dłużne (EUR) Arka BZ WBK Obligacji Europejskich FIO -10,7% 5a Lukas FIO Subfundusz Lukas Stabilnego stabilne(pl) Wzrostu 61,2% 5a Arka BZ WBK Stabilnego Wzrostu SFIO 57,6% 5a SFIO Telekomunikacji Polskiej 49,1% 5a Arka BZ WBK Zrównoważony FIO 117,2% 5a mieszane(pl) KBC Beta SFIO 83,2% 5a akcyjne(pl) emerytalne Arka BZ WBK Akcji FIO 184,5% 5a UniKorona Akcje FIO 132,6% 5a Legg Mason Akcji FIO 132,3% 5a OFE Polsat 59,5% 5a Pekao OFE 58,2% 5a Generali OFE 56,5% 5a Fundusze z najwyższą oceną 5a w rankingu krótkoterminowym (12 miesięcy) firmy Analizy Online Grupa Fundusz Zysk Nota rankingowa KBC Gamma SFIO 4,4% 5a GTFI Premium KPD 4,2% 5a pieniężne(pl) UniWIBID 4,1% 5a dłużne(pl) DWS Polska FIO Płynna Lokata Plus 4,1% 5a ING SFIO Obligacji 2 4,8% 5a Arka BZ WBK Obligacji FIO 5,9% 5a AIG FIO Obligacji 5,1% 5a Pioneer Obligacji Plus FIO 4,6% 5a Arka BZ WBK Obligacji Europejskich dłużne(eur) FIO 0,2% 5a DWS Polska SFIO Euroobligacji -0,6% 5a Legg Mason Obligacji Dolarowych FIZ -5,6% 5a dłużne(usd) Pioneer Obligacji Dolarowych Plus FIO -5,1% 5a 7

8 stabilne(pl) Lukas FIO Subfundusz Lukas Stabilnego Wzrostu 19,9% 5a PZU FIO Stabilnego Wzrostu MAZUREK 17,7% 5a Arka BZ WBK Stabilnego Wzrostu SFIO 19,2% 5a Allianz Stabilnego Wzrostu FIO 17,6% 5a ING FIO Stabilnego Wzrostu 16,4% 5a Lukas FIO Subfundusz Lukas Dynamiczny Polski 39,1% 5a mieszane(pl) Arka BZ WBK Zrównoważony FIO 34,8% 5a akcyjne(pl) PZU FIO Zrównoważony 30,4% 5a DWS Polska FIO Top 25 Małych Spółek 87,1% 5a ING FIO Średnich i Małych Spółek 76,3% 5a AIG FIO Akcji 57,0% 5a Legg Mason Akcji FIO 55,9% 5a akcyjne(zagr) DWS Polska FIO Top 50 Europa 11,6% 5a emerytalne OFE Polsat 22,7% 5a Pekao OFE 20,8% 5a Generali OFE 18,3% 5a Obligacje Grzegorz Raupuk W listopadzie na rynku obligacji ponownie obserwowaliśmy wzrosty cen. Tak więc trend wzrostowy zapoczątkowany w końcówce czerwca 2006 roku nadal był kontynuowany. Indeks IROS w listopadzie zyskał +0,9%. Jest to wynik zdecydowanie słabszy niż październikowy (+1,6%), ale nadal znacznie lepszy od tego, do czego rynek obligacji przyzwyczajał nas w poprzednich miesiącach. Listopad to piąty z kolej miesiąc, który dał zarobić inwestorom. Od początku roku rynek obligacji zanotował wzrost wynoszący 4,43%. W perspektywie 12 miesięcznej (od końca listopada 2005 roku) stopa zwrotu wynosi 5,75%. Zarówno wyniki od początku roku, jaki i w skali ostatnich 12 miesięcy są lepsze niż te, jakie można było zaobserwować na rynku instrumentów pieniężnych (analogicznie: 3,75% i 4,13%). Grudniowe notowania zdecydują, czy mijający właśnie rok charakteryzować się będzie wyższymi i jak bardzo wyższymi zyskami na rynku obligacji, niż zyskami osiągniętymi w tym samym czasie na rynku instrumentów pieniężnych. Za bardzo dobry wynik można byłoby uznać 6%, co oznaczałoby, że rynek obligacji dał zarobić o ponad 1,5% więcej, niż rynek pieniężny i roczne bony skarbowe (ich rentowność na koniec 2005 roku wynosiła 4,4%). 8

9 Jednakże będzie to bardzo trudne, gdyż oznaczałoby to, że grudniowe zyski powinny oscylować w granicach 1,5%. Realnym natomiast jest roczny zysk w granicach 5%. Ale trudno będzie go uznać za sukces, gdyż premia za ryzyko w stosunku bezpieczniejszych instrumentów pieniężnych, wynosząca 0,5% byłaby stanowczo za niska. Listopadowe zyski to zasługa wyraźnego (jak na obecny poziom) spadku rentowności obligacji skarbowych o stałym oprocentowaniu. W ciągu miesiąca ich średnia rentowność spadła o 13 punktów bazowych (z 4,88 do 4,75%). Przesunięcie krzywej rentowności było równoległe, czyli w równym stopniu spadały rentowności najdłuższych, jak i najkrótszych obligacji. Obecna (na koniec listopada) rentowność do wykupu obligacji zawiera się pomiędzy 4,17% (dla instrumentów z terminem wykupu wypadającym za 9 miesięcy) a 5,28% (dla obligacji z terminem wykupu za 16 lat). Pięcioletnie obligacje mają rentowność 5,06%, dziesięcioletnie 5,15% a dwulatki zaledwie 4,64%. Ceny i rentowności najbardziej płynnych obligacji skarbowych notowanych na GPW Papier * cena fixing rentowność fixing cena fixing rentowność fixing różnica rentowności OK ,220 4,17% 97,610 4,05% -0,12% OK ,860 4,23% 96,200 4,20% -0,03% OK ,190 4,51% 94,690 4,38% -0,13% PS ,700 4,56% 101,760 4,46% -0,10% OK ,760 4,55% 93,240 4,45% -0,10% OK ,230 4,64% 91,720 4,55% -0,09% DS ,040 4,65% 103,150 4,56% -0,09% DS ,480 4,71% 103,540 4,65% -0,06% PS ,830 4,79% 102,940 4,73% -0,06% DS ,930 4,88% 103,900 4,87% -0,01% PS ,200 4,96% 97,160 4,98% 0,02% DS ,640 5,06% 99,370 5,10% 0,04% DS ,770 5,13% 107,340 5,18% 0,05% DS ,740 5,15% 100,230 5,22% 0,07% WS ,900 5,28% 104,320 5,33% 0,05% Średnia 4,75% 4,71% -0,04% * Symbole literowe oznaczają typ obligacji (DS - dziesięcioletnie o stałym oprocentowaniu, OK - dwuletnie zerokuponowe, PS - pięcioletnie o stałym oprocenowaniu), cyfry oznaczają miesiąc i rok wykupu danej obligacji (pierwsze dwie oznaczają miesiąc, kolejne dwie rok) Obligacje detaliczne Kod obligacji Typ Oprocentowanie obligacji rodzaj Wysokość Obecna cena emisyjna Częstotliwość wypłaty odsetek Rynek wtórny na koniec inwestycji ograniczony DOS letnie stałe 4,2% w pierwszym i drugim roku 100,00 zł TZ letnie zmienne 4,07% w pierwszym półrocznym okresie * 100,00 zł co pół roku giełda COI letnie zmienne 4,5% w pierwszym roku ** 100,00 zł co rok ograniczony na koniec EDO letnie zmienne 5,5% w pierwszym roku ** 100,00 zł inwestycji ograniczony * Wysokość kolejnych półrocznych kuponów ustalana jest na wysokości 6-miesięcznego WIBOR-u ** Wysokośc kolejnych rocznych kuponów ustalana jest na podstawie rocznej inflacji powiększonej o stałą marżę 9

10 Waluty Michał Kowalski Grudzień, a w zasadzie jego druga połowa, nie była korzystna dla złotego. W połowie miesiąca, 15 grudnia, za euro płacono prawie 3,77 zł a za franka szwajcarskiego blisko 2,35 zł. Miesięczne minimum na kursie USD/PLN wypadło 4 grudnia kiedy to za dolara płacono 2,84 zł. Amerykańska waluta systematycznie zyskiwała zatem w ciągu całego miesiąca. 2 stycznia za wspólna walutę płacono 3,83 zł za dolara 2,88 zł a za franka szwajcarskiego poniżej 2,38 zł. Widać zatem, iż mimo osłabienia złotego w relacji do euro, nasza waluta pozostaje stabilna względem franka szwajcarskiego. Powodów takiego zachowania kursu CHF/PLN można doszukiwać się we wzrostach na EUR/CHF. O tym kursie wspominałem już niejednokrotnie, gdyż jest on istotny dla kredytobiorców zadłużonych w szwajcarskiej walucie. Otóż w grudniu doszło do wybicia na parze EUR/CHF i pokonania poziomu 1,60. Na początku stycznia za euro płaci się już ponad 1,61 franka szwajcarskiego najwięcej od blisko 7 lat. Osłabianie CHF względem EUR stabilizuje kurs CHF/PLN podczas wzrostów na EUR/PLN. Prawdopodobieństwo kontynuacji korzystnej dla zadłużonych we frankach tendencji na kursie EUR/CHF jest dość wysokie. Jeśli zatem dojdzie do umocnienia złotego względem euro, na kursie CHF/PLN możemy ponownie zobaczyć poziom 2,35 zł. Pytanie jednak, czy złoty umocni się do euro? Patrząc na zachowanie walut regionu (węgierskiego forinta, czy czeskiej korony) względem euro w grudniu, można powiedzieć, iż osłabienie złotego nastąpiło na skutek czynników wewnętrznych. Na początku grudnia za euro płacono 256,31 forinta i 28,053 czeskiej korony. 2 stycznia było to już odpowiednio 250,62 forinta i 27,426 czeskiej korony. Nasza waluta osłabiała się jednak powoli, co świadczy o tym, że czynnik, który to wywołał jest znany inwestorom i budzi lęk w odleglejszym terminie. Najbardziej prawdopodobny jest tu brak kandydata na stanowisko prezesa NBP. Jeśli nie będzie to osoba o radykalnych poglądach można oczekiwać, iż oddziaływanie tego czynnika ustanie. Sentyment do złotego będzie wówczas zależny od sentymentu do walut regionu. Tu ważne będzie zachowanie EUR/USD. Wzrost na tej parze wywołuje efekt portfelowy, co skutkuje umocnieniem walut krajów UE. Inwestorzy kupując euro dywersyfikują ryzyko zwiększając również zaangażowanie w innych walutach regionu takich jak złoty, forint, czy korona. Czego można oczekiwać w styczniu? W ostatnim tygodniu grudnia publikacje z amerykańskiej gospodarki były lepsze od prognoz co powinno przełożyć się na umocnienie dolara. Tak się jednak nie stało. Zamiast spadków na EUR/USD zanotowano wzrosty. Ich kontynuacja może doprowadzić do przełamania oporu zlokalizowanego w okolicy poziomu 1,3350 co otwiera drogę do szczytów z grudnia 2004 roku (1,3666). Dopiero pokonanie tych szczytów technicznie stwarza możliwość osłabienia dolara niewidziane od prawie 15 lat. To jednak dopiero pieśń przyszłości i póki co mało realna. Dość prawdopodobne jest jednak pokonanie poziomu 1,34 na EUR/USD, co powinno skutkować osłabieniem amerykańskiej waluty względem złotego. Reasumując, oczekuję umocnienia złotego względem głównych walut na koniec stycznia, zwłaszcza wobec dolara. Jeśli USD/PLN spadnie poniżej poziomu 2,84 zł nasza waluta ponownie osiągnie rekord siły wszech czasów względem zielonego. Michał Kowalski, Analityk Expandera 10

11 3,9 EUR/PLN 3,8 3, USD/PLN 2,9 2, ,45 CHF/PLN 2,4 2,35 2,

12 Giełda Grzegorz Hryniewicz Gracze giełdowi mogą zaliczyć ostatni miesiąc roku do udanych. Indeks blue chipów zyskał 1,02%, a WIG minimalnie stracił kilka punktów (dane na dzień 22.12). WIG20 kilkukrotnie bił rekordy, ostatni najwyższy punkt odniesienia znajduje się na poziomie 3 429,79 pkt. i został ustalony na sesji w dniu 18 grudnia 2006 roku. Coraz lepsze wyniki śrubował także najszerszy indeks warszawski. W dniu 4 grudnia WIG osiągnął ,79 pkt. i od tego czasu usiłował pobić rekord jeszcze raz. Po nieudanej próbie indeks zaczął się obsuwać, aż do poziomu pkt. Tym razem słabiej od szerokiego rynku zachowywały się spółki o średniej i małej kapitalizacji. Było to głównie spowodowane mocnymi wzrostami, które miały miejsce w poprzednich miesiącach doprowadzając do drobnego przegrzania indeksów. Jednak ciągły wysoki napływ gotówki skierowany w stronę funduszy, które inwestują w MIDWIG oraz WIRR, skłania do stwierdzenia, że spółki z tych indeksów będą ciągle popularne, a wzrosty w dalszym ciągu mogą być niezagrożone. Jednocześnie giełda warszawska porusza się zgodnie z trendami na innych rynkach, szczególnie europejskimi, gdzie również pokonywane są kolejne rekordy osiagające 5,5 letnie maksima. Bogate informacje dochodziły z rynku surowców, w szczególności dotyczące ropy naftowej. Przez cały miesiąc zastanawiano się, jaką decyzję, w sprawie wydobycia tego płynnego surowca, podejmie kartel naftowy. Kontrowersje wśród niektórych analityków wzbudzał fakt, że od początku listopada OPEC wydobywa o 1 mln baryłek dziennie mniej niż wcześniej. Dodatkowym ważnym czynnikiem był zmniejszający się z tygodnia na tydzień poziom zapasów ropy w Stanach Zjednoczonych. Decyzja kartelu była jednoznaczna, postanowiono obniżyć wydobycie o 0,5 mln baryłek dziennie (nowy zasady wejdą w życie od 1 lutego). Na giełdzie surowcowej w Stanach ropa jednak nie wykazywała się wielkimi wahaniami, oscylując w granicach 63USD. Słabiej natomiast zachowywała się ropa typu Brent, która znajduje się w delikatnym trendzie spadkowym, obniżając swoją wartość z 64USD do 62USD. Spadki towarzyszyły także miedzi. Od czasu osiągnięcia 7000USD za tonę surowiec ten obsuwa się coraz niżej oscylując obecnie w granicach 6300USD za tonę. Coraz niższa wartość miedzi związana jest z przeprowadzonymi analizami w wykonaniu specjalistów Merrill Lynch. Uważają oni, że globalne spowolnienie gospodarcze oraz ochłodzenie koniunktury na rynku nieruchomości w USA wpłynie na niższe zapotrzebowanie surowców w 2007 roku, a w szczególności miedzi. Spadające ceny surowców mogą mieć negatywny wpływ na warszawskie indeksy ponieważ duży udział w nich posiadają spółki typu KGHM czy PKN Orlen. W minionym miesiącu spokojnie było na scenie politycznej. Co prawda, mieliśmy do czynienia z zawirowaniami w koalicji, spowodowane aferami w dwóch partiach. Mimo to, inwestorzy przywykli już dawno do tego typu problemów i nie zwracają większej uwagi na te wydarzenia. Niestety powoli zaczyna pojawiać się niepewność w postaci następcy Leszka Balcerowicza. Jego kadencja kończy się 10 stycznia i jak dotychczas nie ma żadnego oficjalnego kandydata na następce. Dla przedsiębiorców ważnym faktem będzie podejście nowego prezesa do tematu tempa wprowadzenia euro. Szczególnie istotne jest to dla eksporterów, których jest coraz więcej. Odzwierciedla się to w ostatnich danych o 12

13 bilansie płatniczym (dynamika eksportu wyniosła 24%). Zwiększyła się także dynamika importu (27,8%), świadcząca o odbudowującym się popycie wewnętrznym. W dalszym ciągu maleje bezrobocie, które w listopadzie spadło do 14,8% (w październiku 14,9%). Ponadto Rada Polityki Pieniężnej po raz kolejny zostawiła stopy procentowe na tym samym poziomie udowadniając, iż nie ma na razie zagrożenia inflacyjnego. Ministerstwo Finansów natomiast podało, iż deficyt budżetowy będzie mniejszy od zapowiadanego (27 mld zł) w wyniku większych niż oczekiwano dochodów Państwa. Dobrą informacją jest także wzrost produkcji przemysłowej w listopadzie o 11,7%, w porównaniu do tego samego okresu w Spadła ona jednak o 2,9% w stosunku do października bieżącego roku. Gorszy wynik w porównaniu do października związany jest z dużym spadkiem produkcji budowlano-montażowej, która charakteryzuje się sezonowością działalności. Jednocześnie ten dział produkcji w okresie listopadowym wzrósł o 23,4% w stosunku do tego samego miesiąca ubiegłego roku. Świadczy to o utrzymywaniu się wysokiego poziomu aktywności gospodarczej. Cieszy także wzrastająca wartość inwestycji zagranicznych. Mają one przekroczyć 10 mld USD w całym roku 2006 (7,67mld USD w 2005). Zagraniczne firmy najczęściej inwestują w sektor usług (call center, księgowość) stwarzając okazję dla Polski do stania się europejskim centrum nowoczesnych usług. Zdaniem Polskiej Agencji Informacji i Inwestycji Zagranicznej dzieję się to dzięki wykwalifikowanym kadrom, konkurencyjnym kosztom prowadzenia działalności gospodarczej oraz rozwiniętemu rynkowi. Pomimo faktu, iż gospodarka naszego kraju stabilnie się rozwija, nie jesteśmy postrzegani jako kraj konkurencyjny. Podczas ostatnich badań World Economic Forum, na rzecz Strategii Lizbońskiej, nasz kraj znajduje się na niechlubnym, ostatnim, miejscu w rankingu najbardziej konkurencyjnych i dynamicznych gospodarek UE. Z nowo przyjętych krajów najlepiej wypadła Estonia, która zajęła 12 miejsce. Nasz południowy sąsiad Czechy, był 14. Niestety odstajemy także w dynamice PKB. Polska w roku 2006 ma osiągnąć około 5,5% PKB. Dużo lepiej radzą sobie także takie kraje jak Estonia i Łotwa, które mają od nas ponad dwukrotnie wyższy wzrost poziomu PKB (ponad 11%). Prognozujemy, że w styczniu będziemy mieli do czynienia ze stabilizacją na giełdzie. Rynek znajduje się po przedświątecznej korekcie, która powinna trochę odświeżyć sytuację na parkiecie. Ostatni miesiąc IV kwartału w wyniku stosunkowo wysokich temperatur powinien pozytywnie wpłynąć na sytuację spółek z branży budowlanej. Zapewne skróci to okres oddawania ukończonych projektów oraz ułatwi realizację zakładanych planów. Ponadto pozytywnym czynnikiem dla budowlanki są także ciągłe wzrosty cen nieruchomości. Nieciekawie natomiast klaruje się sytuacja dla spółek z branży chemicznej. Już niedługo PGNiG wprowadzi nowe ceny gazu hurtowego, który będzie o 9,9% wyższy od obecnych. Mimo to powodem do wzrostów, szczególnie na tracącym ostatnio MIDWIG-u, może być zwiększajaca się ilość gotówki jaką zarządzający funduszami uzyskują od coraz większej rzeszy inwestorów. Pieniądze te mają w znacznym stopniu zostać skierowane w stronę małych i średnich spółek, które rosnąc w bardzo szybkim tempie rozbudziły wyobraźnie drobnych inwestorów. Warto jednak pamiętać, że emocjonalnie podchodzący do giełdy mali inwestorzy mogą w przypadku dłuższych korekt szybko wyciągać pieniądze z funduszy, doprowadzając do kontynuacji przeceny i większych spadków. Ponadto wystepują czynniki, które w pewnym stopniu mogą mocniej zagrozić rynkowi jak np. rosnące stopy procentowe w USA, które wpływają na lepszą opłacalność bezpiecznych instrumentów. W dodatku spadające ceny surowców na rynkach światowych mogą negatywnie oddziaływać na spółki surowcowe, mające duży wpływ na polskie indeksy. Na domiar złego krajowe spółki coraz częściej uważane są za przewartościowane i część z nich koryguje w dół swoje roczne prognozy. Z drugiej strony obecny wzrost gospodarczy, duża ilość funduszy pochodzące z Unii Europejskiej, oraz silne fundamenty powinny dobrze wpłynąć na giełdę w styczniu. W dodatku dobrym prognostykiem jest także mała ilość zapowiadanych emisji pierwotnych, które ostatnio odciągały pieniądze ze spółek już notowanych na giełdzie. Na podstawie powyższych przesłanek sądzimy, że w styczniu obecny poziom indeksów powinien się utrzymać lub nawet nieznacznie wzrosnąć. 13

14 Rys. WIG w mijającym miesiącu Rys. WIG od początku roku 14

15 Zmiany indeksów Źródło: GPW Nazwa Zmiana DWS-MS 4578, ,84-3,36% MIDWIG 3878, ,94-7,06% TECHWIG 1223, ,89-3,05% WIG 50230, ,37 0,00% WIG-BANKI 66154, ,35 7,33% WIG-BUDOW 77193, ,36 0,00% WIG-INFO 17168, ,42 1,15% WIG-MEDIA 39724, ,54-3,58% WIG-PALIWA 32431, ,73-2,98% WIG-PL 50243, ,35-0,09% WIG-SPOZYW 45568, ,3-17,68% WIG-TELKOM 12350, ,61 9,00% WIG , ,32 2,83% WIRR 12968, ,67-5,67% Wzrosty i spadki spółek WIG 20 Źródło: GPW Nazwa Skrót Zmiana AGORA AGO 34 36,7 7,94% BANKBPH BPH ,74% BIOTON BIO 2,84 2,35-17,25% BRE BRE 318, ,65% BZWBK BZW 215,5 234,9 9,00% CEZ CEZ 127,3 133,3 4,71% GTC GTC 40, ,74% KETY KTY ,66% KGHM KGH 101,6 90,9-10,53% LOTOS LTS 45,95 48,7 5,98% MOL MOL 318, ,01% NETIA NET 4,92 4,91-0,20% PEKAO PEO 211, ,33% PGNIG PGN 3,24 3,64 12,35% PKNORLEN PKN 51,8 47,7-7,92% PKOBP PKO 42,84 47,1 9,94% POLIMEXMS* PXM ,00% PROKOM PKM 129, ,41% TPSA TPS 22,39 24,73 10,45% TVN TVN 123,1 114,5-6,99% 15

16 Największe miesięczne wzrosty i spadki Źródło: GPW Największe wzrosty Największe spadki Nazwa Zmiana[%] Nazwa Zmiana[%] SUWARY 166,5 HUTMEN* -70,83 LDASA 116,67 DUDA* -51,85 ARKSTEEL 82,93 INWESTCON* -46,13 7BULLS 73,6 SKOTAN -35,73 ELMONTWAR 60,61 ENERGOPOL -32,18 * Spadek kursu ze względu split akcji. Grzegorz Hryniewicz, giełdowe.pl Debiuty giełdowe Grzegorz Hryniewicz Warszawska giełda odnotowała w tym miesiącu niezwykle dużą liczbę debiutów. Do 22 grudnia pojawiło się na rynku aż 9 nowych spółek. Pierwsza zadebiutowała spółka Żurawie, następnie Cinema City, Bakalland, Arteria, CEDC, Monnari, LSI, Pegas Nonwovens oraz jako ostatni prywatyzowany kolporter prasy Ruch. Ci, którzy liczyli na to, że przy tak dużej ilości ofert redukcje zapisów będą mniejsze niż w poprzednich miesiącach, zapewne się zawiedli. Wszyscy debiutanci osiągnęli ponad 90% redukcję zleceń. Rekordowa redukcja (99,48%) należała do Arterii, a najmniejszą wykazała się spółka LSI, osiągając stopę na poziomie 93,89%. Ponadto w grudniu dwie kolejne spółki zakończyły zapisy. Ich debiuty planowane są w pierwszej połowie stycznia. Należą do nich: Eurotel będący autoryzowanym przedstawicielem PTC (stopa redukcji wyniosła 94%) oraz Infovide-Matrix (dostawca usług konsultingowych i innowacyjnych rozwiązań informatycznych). Stopy zwrotu debiutantów były bardzo zróżnicowane. Spadki na pierwszej sesji odnotowały takie spółki jak: CEDC (- 0,88%), LSI (-1,91%) oraz Pegas Nonwovens (-4,45%). Natomiast najwięcej można było zarobić na spółce Żurawie, która w pierwszym dniu zadebiutowała o 87,86% powyżej ceny emisyjnej. Przyzwoitym zyskiem pochwalić się mogła także Arteria (+25%), Ruch (+20,63%) oraz Bakalland (+12,67%). Pozostałe spółki uzyskały już nie tak imponujące 16

17 stopy zwrotu. Akcje Cinema City wzrosły o 7,77%, zanim z nieco gorszym rezultatem uplasowało się Monnari (+5,62%). Zapisy na spółkę Procad, która narazie jako jedyna zapowiedziała wejście na giełdę w styczniu, odbędą się od do Maksymalna cena akcji została ustalona na poziomie 35zł. Procad S.A. funkcjonuje na polskim rynku informatycznym od 1993 roku. W jego ofercie znajduja się systemy komputerowego wspomagania projektowania oraz rozwiązania sprzętowe, które umożliwiają funkcjonowanie tychże systemów. Do pozostałych usług należą m.in. szkolenia, serwis sprzętowy, a także sprzedaż oprogramowania biurowego i graficznego. Sektor Małych i Średnich Przedsiębiorstw to główny odbiorca produktów Procad. Wiodące przedsiębiorstwa branży budowlanej, stoczniowej, czy farmaceutycznej to również klienci firmy. Dlatego też spółka zamierza realizować cele szkoleniowe w obszarze obsługi programów wspomagających projektowanie w zakresie architektury, konstrukcji, mechaniki, instalacji i wielu innych. Ponadto nowe oddziały mają przyczynić się do wzrostu popytu na oprogramowanie Autodesk (główne źródło przychodów firmy) i uzyskanie statusu spółki oferującej szeroką paletę produktów na terenie całego kraju. Najważniejszym celem, na który spółka zamierza przeznaczyć 6mln zł środków pozyskanych z tytułu emisji, są akwizycje kapitałowe. Przejęcia przedsiębiorstw, czyli tzw. konsolidacja pozioma, mają pozwolić na pozyskanie wykwalifikowanej kadry oraz zdobyć nowe punkty sprzedaży. Ponadto 5mln zł zostanie przeznaczone na rozwój palety produktów i usług. Zwiększenie liczby oddziałów to wydatek 2mln zł. Nowe lokalizacje pozwolą na rozwój szkoleń prowadzonych w każdej z filii oraz na lepsze dotarcie do klienta. Powiększenie kapitału obrotowego (do 1mln zł) umożliwiające m.in. skrócenie czasu dostaw to cel emisyjny o najmniejszym priorytecie. Należy podkreślić, iż ostatnio zainteresowanie inwestorów spółkami branży informatycznej wynika z dynamicznego rozwoju rynku IT. W wielu przpadkach redukcja zapisów powyżej 90% dotyczyła tego typu spółek. Stąd nasnuwa się wniosek, iż podobna sytuacja może mieć miejsce ze spółką Procad. Dodatkowo dzięki akcjom debiutantów często można szybko zarobić, a ponadto w styczniu nie ma planowanych zbyt wielu emisji pierwotnych. Wybór nowego prezesa NBP, czy też zawirowania sceny politycznej, nie powinny w znacznym stopniu wpłynąć na decyzje inwestorów. Co więcej, zachęcać do inwestowania powinna wciąż dobra koniunktura gospodarcza. Grzegorz Hryniewicz, giełdowe.pl Nieruchomości Rynek Pierwotny Maciej Dymkowski 17

18 Za nami rok 2006, który upłynął pod znakiem rekordowych wzrostów cen na rynku nieruchomości. Popyt zgłaszany przez rynek zdecydowanie przewyższał podaż, a atmosferę podgrzewały kolejne zawirowania wokół obrotu nieruchomościami. Najpierw ogłoszono projekt definicji budownictwa społecznego kluczowego dla stawki VAT, mającej obowiązywać od 2008 roku by po chwili się z niego wycofać. Następnie spróbowano przykręcić kurek z kredytami we frankach szwajcarskich. W międzyczasie do Polski coraz szerszym strumieniem zaczęły wpływać pieniądze zachodnich inwestorów. W przeciwnym zaś kierunku podążali pracownicy firm budowlanych. Również wartość gruntów inwestycyjnych pięła się w górę. Na efekty nie trzeba było czekać. Ceny mieszkań rozpędziły się i biły kolejne rekordy. Liderem okazał się Wrocław, w którym roczny wzrost średniej wartości metra kwadratowego wyniósł 74%. W najspokojniejszym Poznaniu skok cen wyniósł zaledwie 29%. Definicja budownictwa społecznego anty-wydarzenie roku. Prace nad definicją trudno ocenić inaczej. Dokument, będący kluczem do utrzymania obniżonej stawki VAT na mieszkania, tworzono niemal rok. W styczniu ministerstwo budownictwa przedstawiło założenia, które zostały przyjęte pozytywnie przez rynek. Szybko okazało się jednak, że rozwiązania nie spodobały się resortowi finansów. I zaczęła się przepychanka, która trwała do grudnia. Momentami można było odnieść wrażenie, że definicja jest jak Yeti w obu ministerstwach zgodnie twierdzono, że na pewno jest, ale nikt jej nie widział... Te zawirowania powodowały niepewność tak wśród kupujących, jak i deweloperów. A brak jasnych reguł gry powoduje, że doradcami stają się strach i panika. Wyczuwało się atmosferę pośpiechu i ogólną chęć zdążenia przed VAT-em. Na początku grudnia program ktokolwiek widział ktokolwiek wie wreszcie dobiegł końca. Wiemy, że kryterium oceny społeczności lokalu będzie jego powierzchnia. Jaka? Na razie obniżona stawka podatku ma objąć mieszkania do 120 mkw. i domy do 200 mkw. Minister budownictwa próbuje zwiększyć te limity, zwłaszcza w przypadku budownictwa jednorodzinnego, może więc być tylko lepiej. Najważniejsze, że po miesiącach przepychanek udało się coś ustalić. Rekomendacja S, czyli nie lubimy Franka. Szwajcarskiego. O tym, że Komisja Nadzoru Bankowego niezbyt przychylnym okiem patrzy na kredyty mieszkaniowe denominowane w walutach obcych, a zwłaszcza w najpopularniejszych frankach szwajcarskich, mówiło się już pod koniec zeszłego roku. Oczywiście można dyskutować, na ile ta niechęć wypływała z troski o klientów zagrożonych ryzykiem kursowym, a na ile z nacisków kilku banków udzielających jedynie pożyczek złotówkowych, jednak zostawmy przyczyny skupiając się na skutkach. Wieść o planowanych ograniczeniach w dostępie do najtańszych kredytów spowodowała wzmożenie poszukiwań własnego M. Zwłaszcza wśród osób o niezbyt wysokiej zdolności kredytowej, gdyż to właśnie one miały odczuć najbardziej działanie nowych regulacji. Efekt był zgodny z przewidywaniami biorę co jest, bo po 1 lipca nie będzie mnie stać na swoje cztery kąty. Popyt skoczył do góry, podaż wręcz przeciwnie. A ceny? Nie trzeba być profesorem ekonomii by wiedzieć, że towar, którego brakuje, tańszy nie będzie. Ustawa o finansowym wsparciu rodzin w nabywaniu mieszkań zamieszkaj na peryferiach. Wprowadzenie ustawy to bez dwóch zdań inicjatywa godna pochwały, gdyż w przeszłości próżno szukać spójnego programu rządowego, pozwalającego realniej myśleć o swoim M. Niestety ustawa ma co najmniej dwa poważne mankamenty. Pierwszym z nich jest ograniczenie grupy odbiorców. Z badań prowadzonych przez rednet Property Consulting wynika, że około połowa klientów to osoby samotne, bezdzietne i nie planujące dzieci w najbliższym czasie. Ustawa nie obejmie więc ogromnej rzeszy młodych Polaków. Jest to tym bardziej niepokojące, że rodziny zwykle dążą do zamiany posiadanego już mieszkania na większe, a nie poszukują pierwszego lokum. Drugie ograniczenie to cena, a dokładniej sposób obliczania maksymalnej wartości metra kwadratowego, do jakiej przysługuje dopłata. Wskaźnik podaje Główny Urząd Statystyczny, którego dane, zwłaszcza w dużych miastach, różnią się od obecnych cen transakcyjnych nawet o zł na metrze kwadratowym. Oznacza to, że w skorzystaniu z pomocy państwa skorzystają głównie mieszkańcy mniejszych miejscowości, w których wzrost cen w ostatnich miesiącach nie był tak gwałtowny. Nie jest to dobra informacja przecież praca, więc i pieniądze oraz w konsekwencji zdolność kredytowa, jest łatwiej dostępna w dużych aglomeracjach. Reasumując cieszy wprowadzenie pierwszego od lat programu mającego na celu ułatwienie kupna własnego mieszkania. Martwi jednak objęcie nim 18

19 stosunkowo wąskiej grupy obywateli oraz przynajmniej w dużych miastach jego oderwanie od faktycznej sytuacji na rynku mieszkaniowym. Ulga odsetkowa. Była. W październiku rząd potwierdził odebranie ulgi odsetkowej. Staje się regułą, że akty prawne dotyczące rynku mieszkaniowego przygotowywane są bez uwzględnienia okresu między kupnem, a podpisaniem aktu notarialnego, czyli działają wstecz, co moim zdaniem, jest niedopuszczalne. Prawo do ulgi odsetkowej uzyskiwane było w momencie nabycia nieruchomości, czyli podpisania aktu notarialnego. Załóżmy, że rok temu zdecydowaliśmy się kupić mieszkanie. Kalkulując domowy budżet braliśmy pod uwagę odliczenia związane z ulgą odsetkową. Niestety wiemy, że akt notarialny podpiszemy w 2007 roku i właśnie wtedy będziemy mogli zacząć korzystać z odpisów. Cóż Nie zaczniemy. Ustawodawca zapomniał o tym, że średni czas między podpisaniem umowy wstępnej z deweloperem, a aktem notarialnym to w największych aglomeracjach kilkaset dni (od około 250 w Trójmieście do ponad 400 w Krakowie). Niestety - wprowadzenie zapisu zmieniającego moment nabycia prawa do ulgi okazało się zbyt trudne. Mieszkanie w Polsce intratna inwestycja. Na sytuację na rynku mieszkaniowym wpływał nie tylko rosnący popyt wewnętrzny, ale także strumień pieniędzy płynący do naszego kraju z zagranicy. Inwestowanie w polskie nieruchomości jest coraz popularniejsze wśród mieszkańców starej Unii. Zwłaszcza wśród Brytyjczyków i Hiszpanów. Transakcje z udziałem obcokrajowców to obecnie, w dużych aglomeracjach, około 15-20%. Wystarczy powiedzieć, że rednet Investment obsługujący takie zakupy, brał w udział w nabyciu około lokali w całym kraju. Inwestorzy najchętniej kupują mieszkania w dobrych lokalizacjach i zbudowane w wysokim standardzie. Przy okazji zarabiają banki, w których zaciągają kredyty mieszkaniowe oraz firmy zajmujące się wykończeniem wnętrz lokal musi być gotowy do wynajmu. Pieniądze z zagranicy ożywiają więc nie tylko sam rynek mieszkaniowy, ale także jego bezpośrednie otoczenie. Rosną nie tylko ceny, ale również koszty deweloperów. Dwa podstawowe składniki ceny metra kwadratowego mieszkania to koszty gruntu i wykonania. W ciągu ostatniego roku firmy deweloperskie płaciły zdecydowanie więcej za oba z nich. Popyt na mieszkania zmobilizował firmy do poszukiwania atrakcyjnych lokalizacji. Niestety problemy z nabyciem działki z planem zagospodarowania od lat są takie same. Bitwa o grunty zaowocowała wzrostem ich wartości. Za najlepsze tereny inwestorzy zmuszeni są zapłacić setki milionów złotych. Rekord padł w Warszawie za metr kwadratowy działki w Śródmieściu wyłożono kilkanaście dni temu ponad 30 tys. zł. Zaledwie tydzień wcześniej dwaj hiszpańscy deweloperzy kupili po zaciętej licytacji na ogłoszonym przez Warszawę przetargu dwa grunty na Mokotowie oraz w Centrum za odpowiednio 7,2 tys. zł/mkw. i 13,2 tys. zł/mkw. We Wrocławiu metr kwadratowy gruntu (Centrum Południowe) kosztował ponad 8 tys. zł. Rosną również koszty budowy. Coraz częściej słychać głosy firm wykonawczych, które alarmują, że brakuje im rąk do pracy. Rok temu koszt budowy metra kwadratowego mieszkania w stolicy szacowano na około 3 tys. zł. Obecnie jest to ponad 1 tys. zł więcej! Część odpowiedzi na pytanie o galopujące ceny znajduje się więc na rozbrzmiewających polską mową budowach w Wielkiej Brytanii i innych krajach Unii Europejskiej. Co dalej, czyli gdzie są granice wzrostu. Odpowiedź kryje się przede wszystkim w możliwościach finansowych innymi słowami w zdolności kredytowej. Banki twierdzą, że wykorzystujemy zaledwie niewielki jej procent. Mimo wszystko nie oczekiwałbym aż tak dużego wzrostu cen w 2007 roku. Miejsce na wzrosty widać zwłaszcza w Poznaniu i Łodzi. Poziom cen w tych miastach jest w porównaniu z Krakowem czy Warszawą stosunkowo niski. Dalszych podwyżek można oczekiwać również w stolicy. W innych aglomeracjach trudno spodziewać się stagnacji, jednak nie liczyłbym na takie skoki jak w mijającym roku nawet kura znosząca złote jajka (zyski na poziomie 70%) musi czasami nieco odpocząć. Co nie znaczy, że wzorem strusia schowa głowę w piasek. Maciej Dymkowski, Dyrektor ds. Rozwoju rednet Property Group prowadzącej Internetowy Serwis Nieruchomości 19

20 Średnie cena mkw. w wybranych miastach (zł) Grudzień 2006 Listopad 2006 Zmiana Kraków ,3% Łódz ,4% Poznań ,7% Trójmiasto ,2% Warszawa ,9% Wrocław ,1% Średnie ceny mkw. w dzielnicach Warszawy (zł) Dzielnica Grudzień 2006 Listopad 2006 Zmiana Bemowo ,0% Białołęka ,2% Bielany ,7% Mokotów ,0% Ochota ,0% Praga Południe ,2% Praga Północ ,2% Saska Kępa ,0% Śródmieście ,4% Targówek ,8% Ursus ,1% Ursynów ,4% Wawer ,4% Wesoła ,0% Wilanów ,8% Włochy ,0% Wola ,4% Żoliborz ,2% 20