Fragmenty pracy magisterskiej Olgi Laskowskiej Promotor :dr Anna Nowicka Posłuszna Zakład Hodowli Koni,Akademia Rolnicza w Poznaniu Rok 2005

Transkrypt

1 Fragmenty pracy magisterskiej Olgi Laskowskiej Promotor :dr Anna Nowicka Posłuszna Zakład Hodowli Koni,Akademia Rolnicza w Poznaniu Rok 2005 CHARAKTERYSTYKA OGIERÓW UŻYTKOWANYCH NA TERENIE DZIAŁALNOŚCI WIELKOPOLSKIEGO ZWIĄZKU HODOWCÓW KONI W LATACH Z UWZGLĘDNIENIEM PRZYNALEŻNOŚCI DO OKREŚLONYCH RODÓW MĘSKICH. RÓD OGIERA COR DE LA BRYERE. Cor de la Bryere Cor de la Bryere (tablica 1) ogier rasy selle francais. Urodzony we Francji w 1968 r., padł w 2000 r. Syn ogiera Rantzau xx, który uważany był za najlepszego ogiera pełnej krwi kryjącego we Francji w hodowli koni półkrwi. Ma on w swoim rodowodzie ogiera Son in Law xx, poprzez którego jest spokrewniony z takimi ogierami jak Cottage Son xx,

2 Ladykiller xx i Furioso xx. Matka, klacz Quenotte była z kolei córką ogiera Lurioso, syna doskonałego Furioso xx. Cor de la Bryere został zakupiony przez komisję hodowlaną Związku Holsztyńskiego, która poszukiwała potomstwa ogiera Furioso xx we Francji. O wyborzez właśnie tego ogiera zadecydował przede wszystkim jego doskonały ruch oraz interesujący rodowód. Cor de la Bryere ukończył próbę dzielności dla ogierów holsztyńskich w Elmshorn na miejscu pierwszym. Stacjonował w Holsztynie w stacji Siethwende a przez jeden sezon także w stadninie Zangersheide, szybko stając się jednym z najpopularniejszych reproduktorów w Niemczech. W 1974 r. uznano do hodowli pierwszych jego synów ogiery Cardinal, Convent, Carcas i Constant. Obecnie posiada on ponad 60 uznanych synów, a do najważniejszych odgałęzień jego linii należą rody ogierów: Calypso I, Calypso II, Caletto I, Caletto II, Calando I czy Corrado I. Calypso I ur. w 1973 r. od klaczy Tabelle (po Heissporn), jest ojcem m.in. konia Cabinett I, który odnosił międzynarodowe sukcesy w konkursach skoków przez przeszkody pod Dirkiem Schröderem. Calypso I poprzez ogiera Casaretto jest dziadkiem ogiera Casaretto L. Calypso II ur. w 1974 r. od klacyz Tabelle po Heissporn, odnosił sukcesy w konkursach skoków przez przeszkody pod Michaelem Rüpingiem. Największy wpływ na hodowlę wywarli jego dwaj synowie Coriolan (z m. po Capitano) oraz Contender (z m. po Ramiro Z) którzy założyli własne linie w hodowli. Contender jest ojcem ogierów Cartouche, Erebus oraz Contendus. Od ogiera Calypso II poprzez Calimero pochodzi ogier Charnir. Caletto I ur. w 1975 r. przez pewien czas stacjonował w stadninie Vorholz hrabiego von Nagel, właściciela ogiera Ramzes xo, następnie użytkowany był w Holsztynie, gdzie w czasie sezonu kopulacyjnego został kopnięty w jądra przez klacz, co w konsekwencji spowodowało jego niepłodność. Po wypadku tym, nie mogąc już kryć, rozpoczął bardzo udaną karierę sportową. W 5 lat później okazało się, że ogier odzyskał płodność. Jednym z najlepszych jego synów jest ogier Cantus, ojciec takich uznanych ogierów jak Calido I ojciec ogiera Calido L, a także Calido II, Come On, Cascavelle oraz Cotton Club. Od ogiera Caletto I poprzez ogiera Cambridge pochodzą ogiery Cantero oraz Court. Caletto II ur. w 1978 r. jest m.in. ojcem klaczy Classic Touch, która pod L. Beerbaumem zdobyła złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992 r. Jest on także ojcem ogiera Caretino odnoszącego sukcesy w międzynarodowych konkursach skoków przez przeszkody pod B. Kristoffersenem. Jest on ojcem m.in. ogierów Caretino K, Carter oraz uznanego w Niemczech ogiera Cheenook ojca ogiera Bienis.

3 Corrado I ur. w 1985 r. (z m. po Capitol I), ogiera tego cechuje duży udział pełnej krwi w rodowodzie. Odnosił duże sukcesy w konkursach międzynarodowych w skokach przez przeszkody pod F. Sloothaakiem. Jego najlepszym synem jest ogier Corofino, ojciec ogiera Corofino A. Inni synowie Corrado I to Corrado Son, Socrates oraz Coronado. Coronado jest ojcem ogiera Geronimo oraz dziadkiem poprzez ogiera Carry ogiera Carry Son. Cor de la Bryere Caletto I Cantus Calido I Calido L Cotton Club Cambridge Cantero Court Caletto II Caretino Cheenook Bienis Caretino K Carter Corrado I Coronado Carry Carry Son Geronimo Corofino Corofino A Corrado Son Socrates Calypso I Casaretto Casaretto L Calypso II Calimero Charnir Contender Cartouche Erebus Contendus Tablica 1. Osobniki reprezentujące ród ogiera Cor de la Bryere

4 RÓD OGIERA LADYKILLER XX. Ladykiller xx Ladykiller xx (tablica 2) po ogierze Sailing Light xx od klaczy Lone Beech xx po Loaningdale xx, ur. w 1961 r., padł w 1979 r. Wyhodowany w Anglii ogier pełnej krwi, odegrał z całą pewnością największą rolę spośród wszystkich ogierów pełnej krwi użytych do hodowli koni półkrwi w Niemczech aż do czasów obecnych. W rodowodzie po stronie matki posiada on wybitnie zasłużonego ogiera Son in Law xx. Jego kariera na torze wyścigowym nie była imponująca. Do Holsztynu sprowadzony został w 1964 r. Był to ogier o dobrym ruchu, harmonijnie zbudowany, pięknie umięśniony, o słabej partii lędźwiowej ale bardzo dobrej partii zadu. Posiadał wszystkie cechy dobrego konia wierzchowego. Z pierwszego rocznika uznano po nim aż 8 synów, a w sumie pozostawił ich

5 38. Tak naprawdę jednak, to tylko dwa z nich wywarły ogromny wpływ zarówno na hodowlę niemiecką jak i światową. Mowa o ogierach Landgraf I oraz Lord - filarach hodowli holsztyńskiej. Nie istnieje dziś rasa koni sportowych, która nie korzystałaby z krwi Ladykillera. Landgraf I od klaczy Warthburg po Aldato (po Anblick xx), ur. w 1966 r. padł w 1996 r., uznany w 1968 r., obdarzony wielkim talentem skokowym, który przejawiał się doskonałym stylem, dynamiką odbicia i lekkością, talent ten przekazywał on na swoje potomstwo. Pozostawił po sobie 1562 potomków, z czego 549 córek i 55 synów uznanych w hodowli holsztyńskiej. Jednym z najbardziej znanych jego synów Landgrafa I jest Landadel (od Novella po Farnese), jest on m.in. ojcem takich klasowych koni sportowych jak: Lady Weingard/ M. Beerbaum, Little Gun/ H. Weinberg, Luna Luna/ E-M. Bitter czy Le Cou Cou/ L. Nieberg. Do innych znanych synów Landgrafa I należą: Landego (z m. po Marlon xx), Lombard (z m. po Ramiro), Latus I-II, Lauthan I-II, Lancer I-II, Burggraf, Landjunker I-II, Louis (z m. po Silbersee), Lesotho (z m. po Cor de la Bryere), Landjonker ojciec ogierów Lanjonker S i Landjunker G czy Lancapitol, ojciec ogiera Libero A. Inni synowie Landgrafa I to Lagrain, Lambada, Lascadell ojciec ogierów Largo i Lascado oraz Loxgraf Go ojciec ogiera Leonardo. Lord od klaczy Viola po Cottage Son xx, ur. w 1967 r. padł w 1993 r. Ogier ten charakteryzował się piękną głową i szyją, dobrze skątowaną łopatką oraz bardzo dobrym ruchem, dzięki wszystkim tym zaletom został w swoim roczniku zwycięzcą uznawania ogierów. W późniejszym czasie startował z powodzeniem w konkurencji WKKW pod H. Blockerem. Jego najsławniejszym synem jest z pewnością Livius, który pod Peterem Lutherem odnosił sukcesy w konkursach skoków przez przeszkody. W hodowli holsztyńskiej Lord pozostawił 25 uznanych synów, z których najbardziej znani to: Literat (z m. po Farnese), Losander (z m. po Aldato), Lord Calando (z m. po Calando), który jest m.in. ojcem uznanego ogiera Lux Z (z m. po Ahorn Z) startującego w konkursach skoków przez przeszkody pod J. Smithem. Lux Z z kolei jest ojcem ogiera Lukas. Inni synowie to: Lantaan (z m. po Liguster), Lagerfeld B (z m. po Cor de la Bryere), Lucky Lionel (z m. po Landgraf I), Littorio (z m. po) ojciec ogiera Lord Liberator, Lennon (z m. po) ojciec ogierów Lasko i Leo, czy ogiery Le Grand I-III (z m. po Ronald). Le Grand III jest ojcem ogiera Lider. Od ogiera Ladykiller pochodzą również ogiery Czester, poprzez ogiery Heulaslukas i Locarno, oraz Lider, poprzez ogiery Levantos II i Liostro.

6 Ladykiller xx Landgraf I Lagrain Lambada Landadel Landjonker Landjonker S Landjunker G Landcapitol Lascadell Largo Lascado Loxgraf Go Leonardo Lord Landos II Lennon Lasko Leo Le Grand III Lider Littorio Lord Liberator Lord Calando Lux Z Locarno Heulaslukas Czester Liostro Levantos II Lider Tablica 2. Osobniki reprezentujące ród ogiera Ladykiller xx. Libero A Lukas

7 RÓD OGIERA ALME Z. Alme Z Alme Z (tablica 3) ur r., po ogierze Ibrahim od Girondine po Ultimate xx. Był on użytkowany rozpłodowo we Francji oraz stadninie Zangersheide. Poprzez swoje liczne potomstwo wywarł wpływ na linie koni skokowych w całej Europie. Jego ojciec, ogier Ibrahim (po Last Orange od Vailante), był ogierem czołowym w państwowym stadzie St Lo, pozostawił wiele utalentowanego skokowo potomstwa m.in. klacz Norvale/ J-M. Gaud, Petit Prince C/ A. Navet, Quo Vadie/ M. Raoul-Duval oraz Alcazar D, Aurore C, Azimut czy Arteban. Matka Alme, klacz Girondine, córka irlandzkiego ogiera pełnej krwi Ultimate xx, oprócz Alme dała jeszcze trzech jego pełnych braci uznane ogiery i bardzo dobre konie skokowe.

8 We Francji Alme rozpoczął międzynarodową karierę sportową pod F. Mathy oraz J. Heinsem, równocześnie użytkowany był rozpłodowo. Z tego okresu pochodzą takie wybitne ogiery jak Galoubet (ojciec m.in. ogiera Baloubet de Rouet), I Love You oraz Jalisco B. Z czasu jego pobytu w Zangersheide pochodzą m.in. synowie: Ahorn Z (od Heureka), Aloube Z i Athlet Z (z m. po Gotthard) oraz Alexis Z (od Wonne), które były bardzo popularne wśród hodowców w Hanowerze. Jalisco B ur , od klaczy Tangara po Furioso xx. Wybitny koń sportowy w konkurencji skoków przez przeszkody m.in. uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Seulu w 1988 r. Karierę hodowlaną rozpoczął w 1988 r., jednak ze względu na małą przydatność jego nasienia do mrożenia nie pokrył zbyt wielu klaczy. Jego najlepsi synowie to Olisco (ur. 1980), Papilon Rouge, Rochet M, Quito de Baussy (ur. 1982) mistrz Świata z 1990 r., ojciec ogiera Boy de la Barre i dziadek ogiera Quito MB a także najlepszy i najdroższy ogier świata Quidam de Revel. Ur. w 1982 r., od klaczy Dirka po Nankin, ojciec takich koni jak Circa Z, Tlaloc la Silla, Buanca d Amoury, Quamiro, Graf Quidam czy Guidam, ojciec m.in. ogierów Le Bon, Markies V, Santos i Nurjev. Athlet Z ur. w 1979 r., od klaczy Golfamt po Gotthard, ojciec wielu bardzo dobrych koni sportowych jak: Athletico, Adelfos, Valeska oraz uznanych synów m.in. Aldan, Adlantus, Acobat, Aletto czy Avero II. Ahorn Z ur. w 1979 r., od klaczy założycielki stadniny w Zangersheide, Heureka po ogierze Ganeff. Do jego uznanych synów zaliczyć można m.in. Acapulco Gold, Acord I-II, Alasca, Aurel, które także startują w konkurencji skoków przez przeszkody. Ogier Acord II (z m. po Calypso I) ur. w 1987 r. to zwycięzca próby dzielności w 1991 r. Jego uznani synowie to m.in. Atlantic, Action Hero, Acorado, Ars Vivendi, Akribori ojciec ogiera Angelheart czy Ariadus ojciec ogiera Ariados. Jego potomstwo do tej pory wygrało prawie Od Alme Z pochodzi także, poprzez Aloube Z, ogier Aloube Junior. Alme Z Aloube Z Aloube Junior Athlet Z Avero II Jalisco B Quito de Baussy Boy de la Barre Quito MB Quidam de Revel Quamiro Guidam Le Bon Markies V Santos Nurjev

9 Ahorn Z Accord II Akribori Angelheart Ariadus Ariados Tablica 3. Osobniki reprezentujące ród ogiera Alme Z. RÓD OGIERA GOLDFISCH II. Grande Gotthard Goldfisch II (tablica 4) ur. w 1939 r., padł w 1958 r.; po ogierze Goldammer II od klaczy Flugamme. Reprezentuje on stary hanowerski ród ogiera Goldschaum xx. Goldfisch II pozostawił 9 uznanych synów m.in. ogiery Gotthard i Graf. Gotthard - od klaczy Ampa po Amateur, ur r r. Ogier ten uznany został w 1951 r., początkowo nie będąc wcale popularnym wśród miejscowych hodowców. Dopiero gdy jedna z jego córek klacz Goldika rozpoczęła bardzo udana karierę sportową, hodowcy niemieccy zaczęli się nim interesować. Był ojcem ponad 50 koni sportowych startujących w konkursach skoków przez przeszkody na poziomie międzynarodowym. Imponował doskonałą

10 budową łopatki i szyi. Gotthard pozostawił ponad 34 uznanych synów m.in. ogiera Goldberg, Goldpilz, Goldstern, Goldstein, Gardestein (poprzez Glückstern dziadek ogiera Glückspilz) czy najważniejszego z nich ogiera Gardestern I. Gotthard był również ojcem 26 klaczy z premią państwową oraz bardzo dużej ilości koni skokowych międzynarodowej sławy jak np. Goya, Goldika, Gonzales, Galipolis czy Goldfink. Graf od klaczy Flüssspat po Flugfeur; przede wszystkim znany stał się z powodu swego wybitnego syna ogiera Grande (od klaczy Duellfest po Duellant). Grande, ur , pozostawił 33 uznanych synów oraz 34 klacze z premią państwową. Jego sławni synowie to Garibaldi II oraz ogier Graphit (od Frutana), którego potomstwo wygrało w sumie prawie DM; Graphit jest ojcem jednego z najważniejszych reproduktorów skokowych - ogiera Grannus (Odessa po Ozean). Do innych jego znanych potomków zaliczyć można ogiery Grundstein (od którego poprzez ogiery Ganymed i Gardez pochodzi ogier Gaidar) oraz Graditz. Grannus ur. w r., ojciec wielu wybitnych koni sportowych m.in. Grand Slam (z m. po Equador xx)/ N. Skelton, Grannush/ J. Whitaker, Top Gun (z m. po Winnetou)/J. Tops, Imperial, Governor, Gaston (z m. po Wohlgemut), Gio Granno (z m. po Ramino)/ F. Sloothaak. Z pierwszego rocznika pochodzi ogier czołowy w Stadzie Ogierów w Warendorfie Günter. Inni uznani synowie to Good Luck, Grando, Graf Grannus, Grand Amour S, Granilli S, Gervantus (od Gentana po Vollkorn xx), ur. w 1986 r., zwycięzca licencji oldenburskiej w 1988 r., ojciec ogiera Grando. Goldfisch II Gotthard Gardestein Glucksstern Gluckspilz Graf Grande Graphit Grannus Grand AmurS Granilli S Gervantus Grando Gravent Tablica 4. Osobniki reprezentujące ród ogiera Goldfisch II. Grundstein Ganymed Gardez Gaidar

11 RÓD OGIERA FURIOSO XX. Furioso xx Furioso xx (tablica 5) po ogierze Precipitation xx od klaczy Maureen xx po Son in Law xx. Koń pełnej krwi urodzony w 1939 r. w Anglii, stał się z pewnością jednym z tych ogierów, które odegrały największą rolę w hodowli nowoczesnych koni sportowych. Sam biegał na torach 21 razy, ale nigdy nie zwyciężył. Charakteryzował się dobrą budową i elastycznym ruchem, szczególnie w stępie. Został importowany do Francji, gdzie jednym z jego pierwszych synów był ogier Luteur B, który na Igrzyskach Olimpijskich w 1964 r. wywalczył złoty medal w konkurencji skoków przez przeszkody. Najsłynniejszym synem Furioso xx był jednak ogier Furioso II. Furioso II od klaczy Dame de Ranville po Talisman, ur r. Pozostawił 81 uznanych synów, 96 matek uznanych synów oraz potomstwo, którego suma wygranych wyniosła DM. Jego matka, klacz Dame de Ranville w połączeniu z ogierem Furioso xx dała kilka bardzo dobrych koni m.in. ogiera Mexico, czołowego w Stadzie Ogierów Le Pin. Pozostawil on 20 uznanych synów, z których jeden to Le Mexico czołowy reproduktor koni skokowych w Holandii.

12 Furioso II został przywieziony do Niemiec przez legendarnego hodowcę Georga Vorwerka, uznany w Oldenburgu w 1967 r., następnie także w Hanowerze, Nadrenii, Hesji oraz Westfalii. Był ojcem wielu wybitnych koni sportowych m.in. FBI/ T. Fruhmann, Heismann/ E. Van de Vleuten czy For Pleasure/ L. Nieberg, M. Ehning, które startowały w konkurencji skokow przez przeszkody. W konkurencji ujeżdżenia jego syn Purioso jest ojcem wielu klasowych koni m.in. Coctail/ A. van Grunsven, a oldenburski ogier Welt As (z m. po Furioso II) jest z kolei ojcem złotego medlisty olimpijskiego z 2000 r. Bonfire/ A. van Grunsven. Najsłynniejszym synem ogiera Furioso II jest Voltaire. Voltaire ur r., od Gogo Moeve po Gotthard. Był jednym z tych ogierów, które dowiodły swej wartości zarówno w sporcie na najwyższym międzynarodowym poziomie oraz jako reproduktor. Matka klacz Gogo Moeve, córka wybitnego hanowerskiego Gottharda, pozostawiła oprócz Voltaire takie koni sportowe jak Fandango R, PS Falkan czy Petit Fleur. Voltaire zakupiony we Francji jako młody ogier, z powodu niskiego wzrostu i problemów z kopytami odrzucony został przez komisję oldenburską. Wtedy to kupił go hodowca holenderski J. Greve. Także komisja KWPN nie oceniła go wysoko zajął dopiero ostatnie, 14 miejsce. Po udanej karierze sportowej pod J. Lansinkiem oraz E. Van de Vleuten rozpoczął karierę hodowlaną. Z pierwszego rocznika pochodzi uznany ogier Concorde, odnoszący sukcesy zarówno w konkursach skoków przez przeszkody oraz jako reproduktor. Potomstwo ogiera Voltaire dojrzewa późno i początkowo trudno zaobserwować jego zdolności skokowe, które rozwijaja się w wieku ok. 6 lat. Voltaire przekazywał także dobry charakter i chęć do pracy. Inni synowie ogiera Voltaire to m.in. Equador, ojciec ogiera Maaik, oraz ogiery Grandioso i Senna.. Furioso xx Furioso II Voltaire Equador Maaik Grandioso Senna Tablica 5. Osobniki reprezentujące ród ogiera Furioso xx.

13 RÓD OGIERA ARGENTAN. Argentan I Argentan I (tablica 6) po ogierze Absatz od klaczy Worms po Wohlan, ur r. Był jednym z filarów nowoczesnej hodowli koni hanowerskich, przez wiele lat był ogierem czołowym w Stadzie Ogierów w Celle, pozostawił 19 uznanych synów m.in. ogiery Airport (ojciec ogiera Arizona), Al. Capone, Advocat, Aircraft, Atheist, oraz najważniejszy Argentinus. Jest on także ojcem prawie tysiąca koni sportowych, których suma wygranych wynosi ponad DM, do najbardziej znanych zaliczyć można konie: Aramis, Adelane, Alcazar 18 (w konkurencji skoków przez przeszkody) oraz Amarillo 15, Amadeus i Agamemnon (w konkurencji ujeżdżenia). Argentan znany był jednak przede wszystkim jako ojciec doskonałych klaczy m.in. Aragonia, Arabela czy Ascona. Argentinus od klaczy Dorle po Duden II, ur r. Ukończył próbę dzielności w Adelheidsdorf, a następnie rozpoczął starty w konkurencji skoków przez przeszkody. Argentinus jest ojcem wielu wybitnych koni sportowych zarówno w konkurencji ujeżdżenia jak i skoków przez przeszkody, są to m.in. ogier Albano/ H. Kemmer, klacz Anka/ M. Ehning, uznany ogier Adlantus As/ L. Nieberg, jeden z najlepszych synów Aramis/ M. Deslauries, klacz Autogramm/ T. Mühlbauer. Posiada ponad 28 uznanych synów. Z pierwszego rocznika

14 pochodzi uznany syn Azarro, który przez kilka lat użytkowany był w Australii, gdzie startował także w konkurencji ujeżdżenia. Po powrocie do Niemiec rozpoczął starty najpierw w konkurencji skoków przez przeszkody pod H. Wulschnerem, a następnie także w ujeżdżeniu. Jego potomstwo zarobiło do tej pory w sumie ponad Azarro jest ojcem ogiera Aplauz. Argentan Argentinus Azarro Aplauz Airport Arizona Tablica 6. Osobniki reprezentujące ród ogiera Argentan I. RÓD OGIERA CAPITOL I. Capitol I Capitol I (tablica 7) ur. w 1975 r. po ogierze Capitano od klaczy Folia po Maximus (po Manometer xx). W prostej linii wywodzi się on od ogiera Cottage Son xx (po Son in Law) importowanego do Holsztynu z Anglii na przełomie lat 50- tych i 60- tych. Ogier ten mimo kilku wad budowy był ojcem wielu utalentowanych koni sportowych w konkurencji WKKW oraz 14 uznanych synów, z których jednym był ogier Corporal (z m. po Ludwik), który pozostawił jedynie ogiera Capitano (z m. po Ramzes). Capitano stanowił w Holsztynie, gdzie pozostawił czterech uznanych synów: Capitol I, Capitol II, Caprivi oraz Castello. Matka Capitola, klacz Folia z kojarzenia z Landgrafem I dała ogiery Latus I-II.

15 Najsłynniejszym synem Capitola I jest ogier Dobel s Cento (z m. po Caletto II), który pod Otto Beckerem zdobył m.in. złoty medal drużynowo na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney w 2000 r. Inny jego syn, ogier Carthago (z m. po Calando I) odnosi sukcesy w konkurencji skoków przez przeszkody pod J. Lansinkiem. Jest on również ojcem wyróżniającego się w sporcie potomstwa. Od ogiera Carthago poprzez Carbano pochodzi ogier Idol. Kolejny syn ogiera Capitol I to Cassini I (z m. po Caletto II) oraz jego pełny brat Cassini II (ur. w 1989 r.), ojciec ogiera Cassino. Cassini I wykazał swoją wartość użytkową startując pod F. Sloothakiem w licznych konkursach rangi Grand Prix a także wartość hodowlaną pozostawiając dużą liczbę uznanych synów. Capitol I pozostawił jeszcze wiele innych koni sportowych i hodowlanych m.in. Carolus G (z m. po Roman), Capriol (z m. po Ladykiller xx), Indoctro (z m. po Caletto II), Campione (z m. po Sacramento Song xx) czy Calato (z m.po Landgraf I). Capitol I Carthago Carbano Idol Cassini II Cassino Tablica 7. Osobniki reprezentujące ród ogiera Capitol I.

16 RÓD OGIERA RAMIRO Z. Ramiro Z Ramiro Z (tablica 8) po ogierze Raimond od klaczy Valine po Cottage Son xx, ur. w1965 padł w 1995 r. Urodził się w Westfalii, gdzie krył przez kilka lat po uzyskaniu licencji. Z tego okresu pochodzi wybitna klacz sportowa Fatinitza/ F. Ligges, T. Fruhmann, matka ogiera Almiro Z oraz uznany ogier Romanow. Następnie przez jeden sezon krył w Holsztynie, gdzie pozostawił wiele wspaniałych klaczy oraz trzech uznanych synów. Po powrocie do Vornholz rozpoczął starty w konkurencji skoków przez przeszkody pod F. Liggesem, wygrywając wiele konkursów Pucharu Narodów i Grand Prix. Użytkowany rozpłodowo był także w Holandii oraz w stadninie Zangersheide, skąd pochodzą takie konie sportowe jak Ramiro s Girl, Ramzes/ F. Ligges, Ramira, Riva/ L. Gossing, Rosella G/ L. Beerbaum, Rinnetou Z/ P. Raymakers czy Ratina Z (od Heureka)/ L. Beerbaum. Do najsławniejszych synów Ramiro należą: Rinaldo, Rio Negro oraz Ronald, który przez wiele lat był najbardziej popularnym reproduktorem w Holsztynie, gdzie pozostawił 5 uznanych synów oraz ponad 100 klaczy hodowlanych. Inni jego uznani synowie to m.in. Ramiro s Son I-II, Ramirez B, Ramirado (ojciec ogierów Rekrut i Rotmistrz), Rebel Z I-III, Rasputin, Renomee, Robin Z I-II, Romantiker czy Zeoliet. Ramiro Z prezentował idealny typ nowoczesnego holsztyna: wysoki, elegancki, o wspaniałej głowie i szyi oraz bardzo dobrym ruchu we wszystkich trzech chodach. Był najpopularniejszym i najczęściej wykorzystywanym potomkiem ogiera Ramzes, wywarł wpływ na prawie wszystkie europejskie księgi stadne koni wierzchowych. Obok ogiera Alme Z był pierwszym naprawdę europejskim ogierem.

17 Ramiro Z Ramirado Rekrut Tablica 8. Osobniki reprezentujące ród ogiera Ramiro Z. Rotmistrz RÓD OGIERA LUGANO I. Lugano I Lugano I (tablica 9) ur r., najlepszy syn ogiera Der Löwe (od klaczy Altwunder po Albaner), będący jednym z najważniejszych reproduktorów w hodowli hanowerskiej. Do jego najlepszego skokowego potomstwa zaliczyć można Lido 6/ H. Boldt, Lenard 3/ K. Schad, Lunebotin/ T. Meyer, Lisander/ H. Schridde. Wpływ Lugano I na hodowlę był bardzo duży, głównie poprzez jego uznanych synów, do których zaliczyć można m.in. ogiery Lotse, Lutzow, Lanthan, Laroche, Latour, Leonidas, Leopard, Luxor, Luchs. W Belgii pozostawił najważniejszego dla tej hodowli ogiera Lugano van la Roche, ojca wybitnego ogiera Darco (od Occucha po Codex). Darco ur. w 1980 r. rozpoczął starty w konkursach skoków przez przeszkody pod Ludo Phillipaertsem, gdzie szybko wykazał się dużą wartością użytkową. Karierę jako reproduktor rozpoczął w 1984 r., a jego najlepsze potomstwo to ogiery Otterongo i Parco. Inni jego synowie to m.in. Sir Neel i Nonstop, ojciec ogiera Tyfoon. Lugano I Lugano van La Roche Darco Tablica 9. Osobniki reprezentujące ród ogiera Lugano I. Sir Neel Nonstop Tyfoon

18 RÓD OGIERA DONNERHALL. Donnerhall Ogier Donnerhall (tablica 10) ur. w 1981 r., po ogierze Donnerwetter od klaczy Ninette po Markus. Donnerwetter był koniem ujeżdżeniowym startującym na poziomie konkursów Grand Prix, wielokrotnie zwyciężając pod amazonką K. Rehbein. W roku 1990 został sprzedany do USA. Pozostawił po sobie takich uznanych synów jak ogiery Donnerhall, Donnerkiel, Dobrock czy Don Wienero. Ogier Donnerhall należy do najlepszych koni ujeżdżeniowych na świecie, a prócz swych wybitnych osiągnięć sportowych (do których zaliczyć można wielokrotne zwycięstwa w konkursach Grand Prix, Grand Prix Special, Kür, mistrzostwo Niemiec, Europy i świata), jest także wybitnym reproduktorem. Jego potomstwo to liczni zwycięzcy championatów Niemiec, aukcji, körungów, prób dzielności oraz zawodów sportowych w konkurencji ujeżdżenia. Posiada ponad 40 uznanych synów m.in. ogiery Dimension, Don Primero, Don Graphit, Dunhill, Donnerklang, Davignon I-II czy Darkdream ojciec ogiera Drako. Donnerhall Darkdream Drako Tablica 10. Osobniki reprezentujące ród ogiera Donnerhall.

19 RÓD OGIERA HABICHT. Habicht Trakeński ogier Habicht to syn ogiera Burnus AA oraz klaczy Hallo po Goldregen, ur. w 1968 r., padł w 1992 r. Jego ojciec, Burnus to koń o międzynarodowej karierze sportowej w konkurencji WKKW pod dr R. Klimke. Habicht (tablica 11) odbył próbę dzielności w ZT w Adelheidsdorf w 1970 r., przez komisję określony został jako duży i silny, nieco krótki, z dobrze umięśnionym zadem i podudziem. Po trzech latach użytkowania rozpłodowego, rozpoczął karierę sportową pod M. Plewą, stając się jednym z najlepszych w ówczesnych czasach koniem w konkurencji WKKW. Habicht stał się także najważniejszym po II Wojnie Światowej reproduktorem trakeńskim ojcem wielu koni zarówno hodowlanych jak i sportowych. Chyba najważniejszym z jego synów jest ogier Parforce, który to przekazywał na potomstwo bardzo dobre zdolności skokowe. Innym bardzo ważnym synem jest kary ogier Sixtus, który odnosi sukcesy w sporcie pod G. Böckmannem oraz użytkowany jest jako reproduktor w stadninie Hörstein. Sixtus jest ojcem ogiera Silver. Pomimo swej dowiedzionej wartości, Habicht prawie nie był wykorzystywany w innych hodowlach półkrwi poza trakeńską. Inni uznani synowie ogiera Habicht to m.in. ogiery Balzflug, Coctail, Mauritius, Empire, Kolumbus, Effekt czy Highlife.

20 Habicht Sixtus Silver Tablica 11. Osobniki reprezentujące ród ogiera Habicht. RÓD OGIERA WOERMANN. Woermann Ogier Woermann (tablica 12) ur. w 1971 r., padł w 1989 r., syn ogiera Wohler, od klaczy Mandat po Marabou. Wohler uważany był za ideał konia ujeżdżeniowego w Hanowerze, przez wiele lat użytkowany był na stacji rozpłodowej w Burtage oraz w Altenbruch, z tego okresu pochodzą uznane ogiery Wohlklang, Wunsch I-II oraz Woermann. Woermann przez całe życie użytkowany był w stacji Loxstedt Nesse, jeszcze wiele lat po jego śmierci dzięki technikom mrożenia nasienia, na świat przychodziło jego potomstwo. Z pierwszego rocznika pochodzi hanowerski reproduktor Wenzel I, zwycięzca próby dzielności. Zwycięstwo w swoim roczniku zanotował również o rok od niego młodszy ogier World Cup I. World Cup I w roku 1997 otrzymał zaszczytny tytuł Hanowerskiego Ogiera Roku, a jego najlepszym synem jest bezsprzecznie ogier Weltmeyer, który otrzymał ten zaszczytny tytuł w roku Synem ogiera World Cup I jest także ogier World Star IV. Inni uznani synowie ogiera Woermann to m.in. Walzer, Wenzel I-II, World Cup I-IV, Werth, Wieland. Woermann World Cup I World Star IV Tablica 12. Osobniki reprezentujące ród ogiera Woermann.

21 RÓD OGIERA WENDEKREIS. Wendekreis Wendekreis (tablica 13) po ogierze Ferdinand od klaczy Domgottin po Damspatz, ur Wendekreis pozostawił wiele bardzo dobrych koni użytkowanych w konkurencji skoków przez przeszkody m.in. Wembley 58/ K. Gravemeier czy Well Done/ N. Koof. Uznawany jest on za jednego z ogierów o największym wpływie na hodowlę niemiecką w ostatnich kilku dziesięcioleciach, głównie poprzez uznanych synów, z których tylko niektóre to ogiery: Warsteiner, Weltcup, Weltmann, Wendepunkt czy Wildfang. Najsłynniejszym synem ogiera Wendekreis był kasztanowaty Werther, a dla hodowli belgikskiej wielce zasłużył się ogier Feinschnitt I. W roku 1990 Wendekreis został eksportowany do Austrii, gdzie po niespełna roku padł. Ród tego ogiera szeroko rozpowszechnił się głównie poprzez ogiery Wanderer oraz Fabriano. Ogier Wanderer to ojciec ogiera Wandervogel II. Wendekreis Wanderer Wandervogel II Tablica 13. Osobniki reprezentujące ród ogiera Wendekreis.

22 RÓD OGIERA JULIO MARINER XX. Julio Mariner xx Julio Mariner (tablica 14) ur. w , po ogierze Blackeney od klaczy Set Free po Worden. Wyhodowany w Anglii ogier pełnej krwi, z powodzeniem biegał na torze wygrywając m.in. gonitwę St. Leger, nie sprawdził się jednak w rodzimej hodowli. W roku 1988 został zakupiony przez holenderskiego hodowcę J. Greve i przywieziony do Holandii, gdzie został wkrótce uznany przez komisję księgi stadnej KWPN. W niedługim czasie uznany został także przez komisje selekcyjne w Hanowerze, Oldenburu, Westfalii, Belgii oraz Francji. Jego potomstwo odnoszące sukcesy w konkursach skoków przez przeszkody to m.in. Marinero/ G. De Roock, Resolute/ M. Ashe, Harley/ B. Goodin czy Dinky Toy/ M. Whitaker. Z pierwszego rocznika pochodzą synowie Pythagoras, uznany w Holandii oraz Jefferson, uznany w Związku Holsztyńskim. Julio Mariner jest również ojcem ogiera Ozarro. Julio Mariner xx Ozarro Tablica 14. Osobniki reprezentujące ród ogiera Julio Mariner xx.