SmartCloud Docs. Wersja 1.0

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "SmartCloud Docs. Wersja 1.0"

Transkrypt

1 SmartCloud Docs Wersja 1.0

2 ii SmartCloud Docs

3 Spis treści Praca z dokumentami Tworzenie i importowanie dokumentów Informacje o szablonach Tworzenie dokumentów na podstawie szablonów... 4 Zmienianie domyślnego formatu plików Przesyłanie dokumentów w celu udostępnienia ich do współużytkowania Importowanie istniejących dokumentów Otwieranie chronionych hasłem plików programu Word 8 Zgodność plików i eksportowanie dokumentów Formaty plików obsługiwane w komponencie Documents Zapisywanie dokumentów Publikowanie wersji Eksportowanie dokumentów do innych formatów plików Współużytkowanie dokumentów Współużytkowanie dokumentów z osobami lub społecznościami Ustawianie poziomów dostępu do dokumentów Współpraca nad dokumentami w czasie rzeczywistym.. 15 Współedytowanie w czasie rzeczywistym w dokumentach Współpraca przy użyciu komentarzy dodawanych w dokumentach Edytowanie dokumentów Formatowanie tekstu w dokumentach Wstawianie odsyłaczy Tworzenie nagłówków i stopek Tworzenie spisu treści Wstawianie pól w dokumentach Sprawdzanie pisowni dokumentów Drukowanie dokumentów Drukowanie dokumentów do plików PDF Praca z obrazami w dokumentach Wstawianie obrazów do dokumentów Ustawianie właściwości obrazu Praca z tabelami w dokumentach Tworzenie tabel w dokumentach Zmienianie stylów tabel w dokumentach Ustawianie właściwości tabel w dokumentach Ustawianie kolorów tła w komórkach tabeli Wyrównywanie tekstu w komórkach tabeli w dokumentach Dodawanie wierszy i kolumn w tabelach Przenoszenie wierszy i kolumn w tabelach Scalanie lub dzielenie komórek tabeli Zmienianie wielkości tabel w dokumentach Dodawanie podpisów do tabel w dokumentach Definiowanie nagłówków dla tabel w dokumentach.. 44 Dokumenty - krótki przegląd Ułatwienia dostępu w komponencie Documents Praca z arkuszami kalkulacyjnymi Tworzenie i importowanie arkuszy kalkulacyjnych Tworzenie arkuszy kalkulacyjnych na podstawie szablonów Zmienianie domyślnego formatu plików Przesyłanie arkuszy kalkulacyjnych w celu udostępnienia ich do współużytkowania Importowanie istniejących arkuszy kalkulacyjnych.. 55 Importowanie plików tekstowych do arkuszy kalkulacyjnych Otwieranie chronionych hasłem plików programu Excel 56 Zgodność plików i eksportowanie arkuszy kalkulacyjnych 57 Formaty plików obsługiwane w komponencie Spreadsheets Zapisywanie arkuszy kalkulacyjnych Publikowanie wersji Eksportowanie arkuszy kalkulacyjnych do innych formatów plików Eksportowanie arkuszy kalkulacyjnych do plików CSV 61 Współużytkowanie arkuszy kalkulacyjnych Udostępnianie arkuszy kalkulacyjnych do współużytkowania dla osób i społeczności Ustawianie poziomów dostępu do arkuszy kalkulacyjnych Praca grupowa nad arkuszami kalkulacyjnymi w czasie rzeczywistym Współedytowanie arkuszy kalkulacyjnych w czasie rzeczywistym Praca grupowa z użyciem komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych Zmienianie wyglądu arkuszy kalkulacyjnych Czcionki, krawędzie i kolor Zmienianie czcionek w arkuszach kalkulacyjnych.. 78 Zmiana wysokości wierszy lub szerokości kolumn.. 78 Odtwarzanie domyślnego formatowania komórek arkusza kalkulacyjnego Formatowanie liczb Wprowadzanie i edytowanie danych Podstawowe informacje dotyczące edytowania danych 81 Znajdowanie i zastępowanie zawartości komórek.. 82 Dodawanie odsyłacza hipertekstowego do komórki.. 82 Usuwanie odsyłacza z komórki zawierającej odsyłacz hipertekstowy Używanie automatycznego wypełniania do wypełniania zakresu Scalanie lub dzielenie komórek arkusza Sprawdzanie pisowni w arkuszach kalkulacyjnych.. 85 Drukowanie arkuszy kalkulacyjnych do plików PDF 85 Praca z obrazami w arkuszach kalkulacyjnych Wstawianie obrazów do arkuszy kalkulacyjnych Przenoszenie obrazów i zmienianie ich wielkości w arkuszach kalkulacyjnych Zarządzanie zakresami danych Sortowanie danych Korzystanie z szybkich filtrów Ukrywanie wierszy i kolumn Pokazywanie wierszy i kolumn Przywoływanie komórek z innego arkusza iii

4 Kopiowanie danych i obrazów Nazywanie zakresu Znajdowanie lub edytowanie nazwanych zakresów.. 90 Usuwanie nazwanego zakresu Odwołania względne i bezwzględne Stosowanie formuł w obliczeniach Informacje o formułach i funkcjach Funkcje macierzowe Funkcje daty i godziny Funkcje inżynierskie Funkcje informacyjne Funkcje logiczne Funkcje matematyczne Funkcje arkuszy kalkulacyjnych Funkcje statystyczne Funkcje tekstowe Arkusze kalkulacyjne - krótki przegląd Ułatwienia dostępu w komponencie Spreadsheets Praca z prezentacjami Tworzenie i przesyłanie prezentacji Tworzenie prezentacji Zmienianie domyślnego formatu plików Przesyłanie prezentacji w celu udostępnienia ich do współużytkowania Importowanie istniejących prezentacji Zgodność plików i eksportowanie prezentacji Formaty plików obsługiwane w komponencie Presentations Zapisywanie prezentacji Publikowanie wersji Eksportowanie prezentacji do innych formatów plików Współużytkowanie prezentacji Współużytkowanie prezentacji z innymi osobami lub społecznościami Ustawianie poziomów dostępu do prezentacji Współpraca nad prezentacjami w czasie rzeczywistym 197 Współedytowanie w czasie rzeczywistym w prezentacjach Praca grupowa z użyciem komentarzy w prezentacjach 201 Formatowanie slajdów Zmienianie czcionek w prezentacjach Wybieranie i przenoszenie obiektów Określanie kolejności obiektów Dodawanie numeracji lub wypunktowania do slajdów 208 Informacje o układach slajdów Ustawianie układu slajdu Zmienianie stylu wzorcowego Praca z normalnym widokiem Normalny widok Usuwanie slajdów Dodawanie slajdów Przenoszenie slajdów Duplikowanie slajdów Sprawdzanie pisowni w prezentacjach Drukowanie prezentacji Drukowanie prezentacji do plików PDF Praca z grafiką w prezentacjach Wstawianie grafiki do prezentacji Przenoszenie obrazów i zmienianie ich wielkości w prezentacjach Praca z pokazami slajdów Odtwarzanie pokazów slajdów Stosowanie przejść między slajdami Praca z tabelami w prezentacjach Tworzenie tabel w prezentacjach Dodawanie wierszy i kolumn w prezentacji Przenoszenie wierszy i kolumn w prezentacjach Zmienianie wielkości wierszy i kolumn w prezentacji 222 Wyrównywanie tekstu w komórkach Zmienianie stylów tabel w prezentacjach Definiowanie nagłówków tabel w prezentacjach Edytowanie notatek prelegenta Prezentacje - krótki przegląd Ułatwienia dostępu w komponencie Presentations Indeks iv SmartCloud Docs

5 SmartCloud Docs Program SmartCloud Docs to nowy pakiet biurowy służący do pracy w chmurze z dokumentami, arkuszami kalkulacyjnymi i prezentacjami. Udostępnia funkcje współedytowania w czasie rzeczywistym, co pozwala użytkownikom na indywidualną lub grupową pracę z dokumentami. Możliwe jest też wprowadzanie w dokumencie komentarzy lub nawet prowadzenie dyskusji. Nie wymaga to korzystania z oprogramowania dla komputera desktop. Jesteś nowym użytkownikiem programu SmartCloud Docs? Aby dowiedzieć się, jak najlepiej wykorzystać wielofunkcyjne edytory programu SmartCloud Docs, można obejrzeć filmy wideo. Pierwsze kroki Korzystanie z programu SmartCloud Docs warto rozpocząć od aplikacji Pliki. Należy kliknąć przycisk Nowy, a następnie wybrać typ pliku do utworzenia: Dokument, Arkusz kalkulacyjny lub Prezentacja. Plik zostanie utworzony w programie SmartCloud Docs, a jego treść można edytować w chmurze. v Praca z dokumentami v Praca z arkuszami kalkulacyjnymi na stronie 51 v Praca z prezentacjami na stronie 187 Łatwo dostępną wersję dokumentacji tego produktu można znaleźć w wiki produktu IBM SmartCloud for Social Business. IBM Corporation 2012,2013 1

6 2 SmartCloud Docs

7 Praca z dokumentami Użytkownik może pracować nad dokumentem sam lub wspólnie z innymi osobami. Może dodać do dokumentu komentarz, a nawet brać udział w dyskusji. Wszystko to odbywa się w czasie rzeczywistym. Aby rozpocząć, należy wybrać szablon, na przykład raport lub list, lub przesłać istniejący plik programu Lotus Symphony lub Microsoft Word. Jesteś nowym użytkownikiem programu SmartCloud Docs? Aby dowiedzieć się, jak najlepiej wykorzystać wielofunkcyjne edytory programu SmartCloud Docs, można obejrzeć filmy wideo. Pierwsze kroki v Tworzenie i importowanie dokumentów v Zgodność plików i eksportowanie dokumentów na stronie 8 v Współużytkowanie dokumentów na stronie 12 v Współpraca nad dokumentami w czasie rzeczywistym na stronie 15 v Edytowanie dokumentów na stronie 24 v Praca z obrazami w dokumentach na stronie 37 v Praca z tabelami w dokumentach na stronie 39 Łatwo dostępną wersję dokumentacji tego produktu można znaleźć w wiki produktu IBM SmartCloud for Social Business. Tworzenie i importowanie dokumentów Dokument można utworzyć na podstawie szablonu, przesłać plik lub zaimportować istniejący dokument. Obsługiwane formaty plików to:.odt,.ott,.doc,.docx,.dot,.dotx i.txt. Informacje o szablonach Szablon jest to układ lub styl wielokrotnego użytku, dzięki któremu można szybko tworzyć dokumenty lub ich sekcje. Tylko właściciel lub osoba edytująca dokument może wybierać szablon. Szablony zawierają ustawienia formatowania i układu oraz mogą udostępniać środowiska edycji dla konkretnych projektów i klientów. Dzięki szablonom można uniknąć wielokrotnego wpisywania w pokrewnych dokumentach informacji, które się powtarzają. Treść szablonów obejmuje tekst domyślny, taki jak nazwy firm i nagłówki podrzędne lub tekst zastępczy. Istnieje na przykład możliwość utworzenia faktury na podstawie szablonu dokumentu zawierającego predefiniowaną strukturę, formatowanie tekstu, układ strony i inne style. Do IBM Corporation 2011,2012 3

8 dokumentu można również wstawić szablon sekcji służącej jako nagłówek listowy firmy. Pokrewne informacje, takie jak adres, adres i numer telefonu, można następnie modyfikować bezpośrednio. Zadania pokrewne: Tworzenie dokumentów na podstawie szablonów Szablony służą do tworzenia dokumentów zawierających określone elementy formatowania, w tym tekst, układy i tła. Tworzenie dokumentów na podstawie szablonów Szablony służą do tworzenia dokumentów zawierających określone elementy formatowania, w tym tekst, układy i tła. Procedura 1. Na liście Pliki kliknij nazwę dokumentu, do którego masz dostęp co najmniej na poziomie edytującego. Jeśli użytkownik otwierał ten dokument wcześniej, zostanie on otwarty w produkcie IBM Docs. W przeciwnym razie należy kliknąć opcję Edytuj w programie IBM Docs. 2. Kliknij opcję Plik > Nowy > Na podstawie szablonu > Dokument. Zostanie otwarte okno Tworzenie dokumentu na podstawie szablonu. 3. W polu wprowadź nazwę pliku i kliknij przycisk OK. 4. W oknie Szablony kliknij szablon, który ma zostać zastosowany. Szablon można też wyszukać, wprowadzając jego nazwę w polu wyszukiwania. Powoduje to wyświetlenie odpowiedniego szablonu. 5. Kliknij przycisk OK. Zostanie otwarty nowy dokument tworzony na podstawie tego szablonu. Wskazówka: Jeśli nie wybrano szablonu, kliknięcie opcji Anuluj spowoduje utworzenie pustego dokumentu. Można także bezpośrednio utworzyć pusty dokument, klikając opcję Plik > Nowy > Dokument. Pojęcia pokrewne: Informacje o szablonach na stronie 3 Szablon jest to układ lub styl wielokrotnego użytku, dzięki któremu można szybko tworzyć dokumenty lub ich sekcje. Tylko właściciel lub osoba edytująca dokument może wybierać szablon. Zmienianie domyślnego formatu plików W programie IBM Docs można tworzyć dokumenty w formacie.doc lub.odt. Domyślny format plików można zmienić w dowolnej chwili. 4 SmartCloud Docs

9 Procedura 1. Kliknij opcję Narzędzia > Preferencje. 2. Kliknij format plików, w którym mają być zapisywane nowe pliki. 3. Kliknij przycisk OK. Przesyłanie dokumentów w celu udostępnienia ich do współużytkowania Do widgetu Moje pliki można przesyłać pliki dowolnego typu dozwolonego przez administratora. Użytkownik określa, kto może przeglądać, pobierać lub edytować te dokumenty. O tym zadaniu Administrator określa, kto może przesyłać pliki, oraz wyznacza ilość miejsca, które użytkownik może przeznaczyć na zapisanie plików. Po osiągnięciu tego limitu użytkownik nie może dodawać nowych treści w komponencie Pliki. Informacja o ilości wykorzystanego miejsca jest wyświetlana w widoku Moje pliki u dołu listy plików. W celu uzyskania miejsca można usuwać stare wersje plików. Procedura Aby przesłać plik do widgetu Moje pliki, wykonaj następujące kroki: 1. Kliknij opcję Prześlij pliki. 2. W polu Pliki kliknij opcję Przeglądaj i wybierz plik do przesłania. Uwaga: Ten krok można powtórzyć, aby przesłać kolejne pliki. Pliki do przesłania są wyświetlane na liście. Można kliknąć plik, aby edytować jego nazwę, lub kliknąć przycisk x, aby usunąć go z listy. 3. Opcjonalne: Wpisz znaczniki, oddzielając je spacjami. 4. Wybierz jedną z następujących opcji: Opcja Nikt (widoczne tylko dla mnie) Opis Służy do oznaczania pliku jako prywatnego. Tylko właściciel może go wyświetlać i edytować. Praca z dokumentami 5

10 Opcja Osoby lub społeczności Wszyscy w firmie Nazwa organizacji Opis Służy do udostępniania pliku do współużytkowania dla określonych osób lub dla społeczności. Wykonaj następujące kroki: 1. Wybierz opcję Osoba lub Społeczność. 2. Wybierz poziom dostępu jako czytelnik lub jako edytujący: v Czytelnicy mogą odczytywać, komentować, pobierać i rekomendować plik. v Edytujący mogą odczytywać, edytować, komentować, pobierać i rekomendować pliki, przesyłać ich nowe wersje, a także ustawiać właściwości pliku. 3. Wykonaj jedną z następujących czynności: v Aby udostępnić plik do współużytkowania dla innych osób, kliknij pole w celu wyświetlenia nazw osób, dla których ostatnio udostępniono pliki do współużytkowania. Jeśli szukana osoba została wyświetlona, wybierz ją. W przeciwnym razie wpisz nazwę lub adres , a następnie wybierz osobę. v Aby udostępnić plik do współużytkowania dla społeczności, wpisz nazwę społeczności i zaznacz ją, kiedy zostanie wyświetlona. Ważne: Plik udostępniony do współużytkowania dla publicznej społeczności staje się publiczny. 4. Dodaj opcjonalną wiadomość dla osób, którym plik został udostępniony do współużytkowania. Służy do udostępniania pliku wszystkim w danej organizacji. To ustawienie przyznaje dostęp z uprawnieniami czytelnika. 5. Kliknij opcję Prześlij. 6 SmartCloud Docs

11 Zadania pokrewne: Importowanie istniejących dokumentów Po przesłaniu dokumentów produktu IBM Lotus Symphony lub innych typów plików dokumentów do listy plików można je zaimportować, tak aby bieżący użytkownik oraz inne osoby mogły pracować z tymi plikami w przeglądarkach WWW. Współużytkowanie dokumentów z osobami lub społecznościami na stronie 12 Dokument można współużytkować z osobami lub społecznościami i przypisywać im dostęp na poziomie czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do dokumentów na stronie 14 Po udostępnieniu dokumentu do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Eksportowanie dokumentów do innych formatów plików na stronie 11 Po utworzeniu i opublikowaniu dokumentu w programie IBM Docs można go pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.doc i.pdf. Edytowanie dokumentów na stronie 24 Podczas edytowania dokumentu można ustawić właściwości formatowania, takie jak czcionki, wyrównanie i wcięcia. Można utworzyć listę wypunktowaną lub numerowaną, wstawić odsyłacz, utworzyć nagłówek lub stopkę i użyć funkcji sprawdzania pisowni. Jest także możliwe wydrukowanie dokumentu. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Documents na stronie 9 Program IBM Docs umożliwia pracę z różnymi formatami plików dokumentów. Pliki otwarte w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów. Importowanie istniejących dokumentów Po przesłaniu dokumentów produktu IBM Lotus Symphony lub innych typów plików dokumentów do listy plików można je zaimportować, tak aby bieżący użytkownik oraz inne osoby mogły pracować z tymi plikami w przeglądarkach WWW. O tym zadaniu Obsługiwane formaty to:.odt,.ott,.doc,.docx,.dot,.dotx i.txt. Aby zaimportować istniejący dokument, wykonaj następujące kroki: Procedura 1. Prześlij plik na listę w aplikacji Pliki. 2. Kliknij opcję Moje pliki. 3. Znajdź plik, który ma zostać otwarty w programie IBM Docs, a następnie kliknij nazwę pliku, aby przejść do strony zawierającej czynności, które można wykonać. 4. Kliknij opcję Edytuj w programie IBM Docs lub Widok, aby automatycznie zaimportować plik do formatu IBM Docs. Uwaga: Jeśli dokument jest plikiem szablonu w formacie.dot,.dotx lub.ott, kliknij opcję Utwórz plik. Zostanie wyświetlone okno Nowy element na podstawie pliku. Wpisz nazwę pliku, a następnie kliknij przycisk Utwórz. Plik szablonu zostanie zaimportowany do programu IBM Docs. Zostanie również utworzony nowy dokument oparty na pliku szablonu. Praca z dokumentami 7

12 Wyniki Uwaga: Czasem niektóre elementy formatowania z przesłanych plików nie wyświetlają się dokładnie w programie IBM Docs, ale są one zachowywane w pliku. W takich przypadkach po opublikowaniu wersji można pobrać plik z powrotem do jego formatu pierwotnego. Zadania pokrewne: Przesyłanie dokumentów w celu udostępnienia ich do współużytkowania na stronie 5 Do widgetu Moje pliki można przesyłać pliki dowolnego typu dozwolonego przez administratora. Użytkownik określa, kto może przeglądać, pobierać lub edytować te dokumenty. Współużytkowanie dokumentów z osobami lub społecznościami na stronie 12 Dokument można współużytkować z osobami lub społecznościami i przypisywać im dostęp na poziomie czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do dokumentów na stronie 14 Po udostępnieniu dokumentu do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Eksportowanie dokumentów do innych formatów plików na stronie 11 Po utworzeniu i opublikowaniu dokumentu w programie IBM Docs można go pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.doc i.pdf. Edytowanie dokumentów na stronie 24 Podczas edytowania dokumentu można ustawić właściwości formatowania, takie jak czcionki, wyrównanie i wcięcia. Można utworzyć listę wypunktowaną lub numerowaną, wstawić odsyłacz, utworzyć nagłówek lub stopkę i użyć funkcji sprawdzania pisowni. Jest także możliwe wydrukowanie dokumentu. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Documents na stronie 9 Program IBM Docs umożliwia pracę z różnymi formatami plików dokumentów. Pliki otwarte w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów. Otwieranie chronionych hasłem plików programu Word W produkcie IBM Docs można otwierać chronione hasłem pliki programu Microsoft Word. Procedura 1. Prześlij plik programu Word do widgetu Moje pliki. 2. Kliknij nazwę pliku. 3. Kliknij opcję Edytuj w programie IBM Docs. Po otwarciu okna Czy rozpocząć edycję w sieci w programie IBM Docs? kliknij opcję Edytuj w sieci. Zostanie otwarte okno, w którym można wprowadzić hasło. 4. Podaj hasło i kliknij przycisk OK. Gotowy do edycji plik zostanie otwarty w produkcie IBM Docs. Przykład Uwaga: Obsługiwane są tylko pliki.doc. Zgodność plików i eksportowanie dokumentów Dowiedz się, jakich typów plików można użyć z dokumentami produktu IBM Docs. 8 SmartCloud Docs

13 Formaty plików obsługiwane w komponencie Documents Program IBM Docs umożliwia pracę z różnymi formatami plików dokumentów. Pliki otwarte w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów. Tabela 1. Formaty plików dokumentów możliwe do zaimportowania do produktu IBM Docs Aplikacja Typ pliku Lotus Symphony Documents.odt,.ott Microsoft Word.doc,.docx,.dot,.dotx Pliki TXT.txt Tabela 2. Formaty plików, do których można wyeksportować dokumenty programu IBM Docs Aplikacja Typ pliku Lotus Symphony Documents.odt Microsoft Word.doc Adobe Reader.pdf Praca z dokumentami 9

14 Zadania pokrewne: Przesyłanie dokumentów w celu udostępnienia ich do współużytkowania na stronie 5 Do widgetu Moje pliki można przesyłać pliki dowolnego typu dozwolonego przez administratora. Użytkownik określa, kto może przeglądać, pobierać lub edytować te dokumenty. Importowanie istniejących dokumentów na stronie 7 Po przesłaniu dokumentów produktu IBM Lotus Symphony lub innych typów plików dokumentów do listy plików można je zaimportować, tak aby bieżący użytkownik oraz inne osoby mogły pracować z tymi plikami w przeglądarkach WWW. Współużytkowanie dokumentów z osobami lub społecznościami na stronie 12 Dokument można współużytkować z osobami lub społecznościami i przypisywać im dostęp na poziomie czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do dokumentów na stronie 14 Po udostępnieniu dokumentu do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Eksportowanie dokumentów do innych formatów plików na stronie 11 Po utworzeniu i opublikowaniu dokumentu w programie IBM Docs można go pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.doc i.pdf. Edytowanie dokumentów na stronie 24 Podczas edytowania dokumentu można ustawić właściwości formatowania, takie jak czcionki, wyrównanie i wcięcia. Można utworzyć listę wypunktowaną lub numerowaną, wstawić odsyłacz, utworzyć nagłówek lub stopkę i użyć funkcji sprawdzania pisowni. Jest także możliwe wydrukowanie dokumentu. Zapisywanie dokumentów Komenda Zapisz umożliwia zapisanie wersji roboczej edytowanego dokumentu. Opcja Zapisz jako umożliwia zapisanie wersji roboczej (lub opublikowanej) jako wersji roboczej pod nową nazwą. O tym zadaniu Dostęp do dokumentu roboczego ma jego właściciel i osoby, którym właściciel udostępnił go do edycji. Uwaga: Aby umożliwić czytelnikom przeglądanie lub pobieranie dokumentu, wersja robocza musi zostać opublikowana jako wersja. Procedura 1. Kliknij opcję Plik > Zapisz. Plik jest zapisywany jako wersja robocza. Ważne: Podczas edytowania dokumentu program IBM Docs automatycznie w regularnych przedziałach czasu zapisuje go jako wersję roboczą. Użytkownik może też w dowolnym momencie użyć komendy Zapisz w celu zapisania dokumentu. 2. Aby zapisać dokument jako nową kopię roboczą, kliknij opcję Plik > Zapisz jako. Wpisz nazwę pliku, a następnie kliknij przycisk OK. Dokument zostanie zapisany pod nową nazwą w widgecie Moje pliki. Uwaga: W przypadku użycia komendy Zapisz jako w celu zapisania pliku.doc lub.odt w programie IBM Docs utworzony plik zachowa oryginalny format. Jeśli jednak komenda Zapisz jako zostanie użyta do zapisania pliku.docx, zostanie utworzony plik w formacie.doc. W przypadku pliku.txt można ustawić preferowany format, klikając opcję Narzędzia > Preferencje, a następnie zapisać plik w preferowanym formacie. 10 SmartCloud Docs

15 Publikowanie wersji Po zmodyfikowaniu dokumentu można opublikować jego wersję na serwerze. Dzięki temu inne osoby mogą pobrać tę wersję. Procedura 1. Kliknij opcję Plik > Publikuj wersję. 2. Jeśli chcesz dodać opis tej wersji, uzupełnij pole Opis wersji. 3. Kliknij opcję Publikuj. Do osób, które śledzą ten plik, zostanie wysłane odpowiednie powiadomienie. Przykład Uwaga: Jeśli przeprowadzono edycję pliku.doc lub.odt w programie IBM Docs i opublikowano wersję, plik zachowa oryginalny format. Jeśli jednak przeprowadzono edycję pliku.docx w programie IBM Docs i opublikowano wersję, plik zostanie przekształcony do formatu.doc. W przypadku pliku.txt można ustawić preferowany format, klikając opcję Narzędzia > Preferencje, i opublikować wersję. Plik zostanie przekształcony do preferowanego formatu. Eksportowanie dokumentów do innych formatów plików Po utworzeniu i opublikowaniu dokumentu w programie IBM Docs można go pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.doc i.pdf. O tym zadaniu Plik programu Microsoft Word, który jest edytowany i publikowany w programie IBM Docs, jest zapisywany w formacie.doc. Jeśli na przykład przeprowadzono edycję pliku.docx w programie IBM Docs i opublikowano wersję, plik zostanie przekształcony do formatu.doc, który można pobrać bezpośrednio. Procedura 1. W aplikacji Pliki kliknij opcję Moje pliki. 2. Znajdź dokument, który ma zostać wyeksportowany, a następnie kliknij opcję Więcej. v Jeśli chcesz pobrać dokument w bieżącym formacie, kliknij opcję Pobierz. v Jeśli dokument jest w formacie pakietu Microsoft Office, można go pobrać jako plik PDF, klikając opcję Więcej działań > Pobierz jako plik PDF. v Jeśli dokument jest w formacie.odt, można go pobrać jako plik.doc lub plik PDF, klikając opcję Więcej działań > Pobierz w formacie pakietu Microsoft Office lub opcję Pobierz jako plik PDF. Uwaga: Pobierać można tylko opublikowane wersje dokumentu. Jeśli dokument jest nadal zapisany w wersji roboczej, właściciel lub edytujący powinien opublikować jego wersję. Czytelnik może poprosić właściciela o opublikowanie. 3. Jeśli wybierzesz opcję Pobierz jako plik PDF, zostanie wyświetlone okno Ustawienia strony. Określ odpowiednie ustawienia, a następnie kliknij przycisk OK. Przykład Uwaga: Pliki w formacie.txt nie mogą być pobierane w postaci innych formatów. Praca z dokumentami 11

16 Zadania pokrewne: Przesyłanie dokumentów w celu udostępnienia ich do współużytkowania na stronie 5 Do widgetu Moje pliki można przesyłać pliki dowolnego typu dozwolonego przez administratora. Użytkownik określa, kto może przeglądać, pobierać lub edytować te dokumenty. Importowanie istniejących dokumentów na stronie 7 Po przesłaniu dokumentów produktu IBM Lotus Symphony lub innych typów plików dokumentów do listy plików można je zaimportować, tak aby bieżący użytkownik oraz inne osoby mogły pracować z tymi plikami w przeglądarkach WWW. Współużytkowanie dokumentów z osobami lub społecznościami Dokument można współużytkować z osobami lub społecznościami i przypisywać im dostęp na poziomie czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do dokumentów na stronie 14 Po udostępnieniu dokumentu do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Edytowanie dokumentów na stronie 24 Podczas edytowania dokumentu można ustawić właściwości formatowania, takie jak czcionki, wyrównanie i wcięcia. Można utworzyć listę wypunktowaną lub numerowaną, wstawić odsyłacz, utworzyć nagłówek lub stopkę i użyć funkcji sprawdzania pisowni. Jest także możliwe wydrukowanie dokumentu. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Documents na stronie 9 Program IBM Docs umożliwia pracę z różnymi formatami plików dokumentów. Pliki otwarte w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów. Współużytkowanie dokumentów Dokument można udostępnić wszystkim do odczytu lub udostępnić go do współużytkowania określonym osobom i społecznościom. Inne osoby mogą edytować dokument, a nawet udostępniać go do współużytkowania kolejnym osobom. Po udostępnieniu dokumentu można zmienić lub usunąć poziomy dostępu. Współużytkowanie dokumentów z osobami lub społecznościami Dokument można współużytkować z osobami lub społecznościami i przypisywać im dostęp na poziomie czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. O tym zadaniu Plik można udostępnić do współużytkowania podczas przesyłania. Można go także współużytkować po przesłaniu lub po utworzeniu dokumentu. Procedura 1. W aplikacji Pliki kliknij opcję Moje pliki. 2. Znajdź plik, który ma zostać udostępniony do współużytkowania. Zaznacz pole wyboru przed nazwą pliku. 3. Kliknij przycisk Współużytkuj. 4. Jeśli chcesz nadać określone uprawnienia innym osobom lub społecznościom, zaznacz opcję Osoby lub społeczności i wybierz odpowiednie opcje: a. Wybierz opcję Osoba lub Społeczność. 12 SmartCloud Docs

17 b. Wybierz opcję jako czytelnik lub jako edytujący, aby przypisać poziom dostępu. c. Wykonaj jedną z następujących czynności: v Aby udostępnić plik do współużytkowania dla innych osób, kliknij pole w celu wyświetlenia nazw osób, dla których ostatnio udostępniono pliki do współużytkowania. Jeśli szukana osoba została wyświetlona, zaznacz jej nazwę. W przeciwnym razie wpisz nazwę lub adres , a następnie wybierz osobę. Jeśli szukana nazwa nie została wyświetlona, kliknij opcję Osoby nie ma na liście? Należy użyć pełnego wyszukiwania, aby ją wyszukać. v Aby udostępnić plik do współużytkowania dla społeczności, zacznij wpisywać nazwę społeczności i zaznacz ją, kiedy zostanie wyświetlona. Ważne: Plik udostępniony do współużytkowania dla publicznej społeczności staje się publiczny. d. Dodaj opcjonalną wiadomość dla osób, którym plik został udostępniony do współużytkowania. 5. Opcjonalne: Wybierz opcję Wszyscy w firmie Nazwa organizacji, jeśli plik ma być widoczny dla wszystkich osób z organizacji. 6. Kliknij opcję Współużytkuj. Praca z dokumentami 13

18 Pojęcia pokrewne: Informacje na temat współedytowania dokumentów na stronie 16 Jednoczesna praca przy plikach z innymi kontrybutorami. Zadania pokrewne: Przesyłanie dokumentów w celu udostępnienia ich do współużytkowania na stronie 5 Do widgetu Moje pliki można przesyłać pliki dowolnego typu dozwolonego przez administratora. Użytkownik określa, kto może przeglądać, pobierać lub edytować te dokumenty. Importowanie istniejących dokumentów na stronie 7 Po przesłaniu dokumentów produktu IBM Lotus Symphony lub innych typów plików dokumentów do listy plików można je zaimportować, tak aby bieżący użytkownik oraz inne osoby mogły pracować z tymi plikami w przeglądarkach WWW. Ustawianie poziomów dostępu do dokumentów Po udostępnieniu dokumentu do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Eksportowanie dokumentów do innych formatów plików na stronie 11 Po utworzeniu i opublikowaniu dokumentu w programie IBM Docs można go pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.doc i.pdf. Edytowanie dokumentów na stronie 24 Podczas edytowania dokumentu można ustawić właściwości formatowania, takie jak czcionki, wyrównanie i wcięcia. Można utworzyć listę wypunktowaną lub numerowaną, wstawić odsyłacz, utworzyć nagłówek lub stopkę i użyć funkcji sprawdzania pisowni. Jest także możliwe wydrukowanie dokumentu. Współedytowanie dokumentów z innymi osobami na stronie 17 Istnieje możliwość równoczesnego edytowania dokumentu przez wielu edytujących. Zmiany można wprowadzać w tym samym miejscu lub w różnych akapitach, tabelach, obrazach itd. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. Pokazywanie zmian wprowadzanych w dokumentach przez poszczególnych edytujących na stronie 18 W trakcie współedytowania dokumentu zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Documents na stronie 9 Program IBM Docs umożliwia pracę z różnymi formatami plików dokumentów. Pliki otwarte w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów. Ustawianie poziomów dostępu do dokumentów Po udostępnieniu dokumentu do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Procedura 1. W aplikacji Pliki kliknij opcję Udostępnione przeze mnie do współużytkowania. 2. Znajdź plik, dla którego ma zostać ustawiony poziom dostępu, a następnie kliknij opcję Więcej. 3. Kliknij opcję Wyświetl szczegóły pliku, a następnie kliknij kartę Współużytkowanie. 4. Wykonaj jedną z następujących czynności: 14 SmartCloud Docs

19 v v Aby usunąć poziom dostępu osoby lub społeczności, w polach Edytujący lub Czytelnicy kliknij symbol x znajdujący się obok nazwy danej osoby lub społeczności. Aby zmienić poziom dostępu osoby lub społeczności, na przykład zmienić poziom czytelnika na poziom edytującego, należy najpierw usunąć poziom czytelnika. Następnie w polu Edytujący kliknij przycisk Dodaj. Wybierz opcję jako edytujący, aby przypisać dostęp. v Aby umożliwić osobom, dla których udostępniono plik do współużytkowania, udostępnianie pliku do współużytkowania dla innych osób, wybierz opcję Zezwalaj innym na współużytkowanie tego pliku. Pojęcia pokrewne: Informacje na temat współedytowania dokumentów na stronie 16 Jednoczesna praca przy plikach z innymi kontrybutorami. Zadania pokrewne: Przesyłanie dokumentów w celu udostępnienia ich do współużytkowania na stronie 5 Do widgetu Moje pliki można przesyłać pliki dowolnego typu dozwolonego przez administratora. Użytkownik określa, kto może przeglądać, pobierać lub edytować te dokumenty. Importowanie istniejących dokumentów na stronie 7 Po przesłaniu dokumentów produktu IBM Lotus Symphony lub innych typów plików dokumentów do listy plików można je zaimportować, tak aby bieżący użytkownik oraz inne osoby mogły pracować z tymi plikami w przeglądarkach WWW. Współużytkowanie dokumentów z osobami lub społecznościami na stronie 12 Dokument można współużytkować z osobami lub społecznościami i przypisywać im dostęp na poziomie czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Eksportowanie dokumentów do innych formatów plików na stronie 11 Po utworzeniu i opublikowaniu dokumentu w programie IBM Docs można go pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.doc i.pdf. Edytowanie dokumentów na stronie 24 Podczas edytowania dokumentu można ustawić właściwości formatowania, takie jak czcionki, wyrównanie i wcięcia. Można utworzyć listę wypunktowaną lub numerowaną, wstawić odsyłacz, utworzyć nagłówek lub stopkę i użyć funkcji sprawdzania pisowni. Jest także możliwe wydrukowanie dokumentu. Współedytowanie dokumentów z innymi osobami na stronie 17 Istnieje możliwość równoczesnego edytowania dokumentu przez wielu edytujących. Zmiany można wprowadzać w tym samym miejscu lub w różnych akapitach, tabelach, obrazach itd. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. Pokazywanie zmian wprowadzanych w dokumentach przez poszczególnych edytujących na stronie 18 W trakcie współedytowania dokumentu zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Documents na stronie 9 Program IBM Docs umożliwia pracę z różnymi formatami plików dokumentów. Pliki otwarte w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów. Współpraca nad dokumentami w czasie rzeczywistym Nad dokumentem można współpracować z innymi członkami zespołu w czasie rzeczywistym. Można też współedytować z innymi edytującymi, zamieszczać komentarze i dyskutować. Praca z dokumentami 15

20 O tym zadaniu Podczas edycji w sieci za pomocą programu IBM Docs można użyć funkcji pracy grupowej, takich jak współedytowanie czy komentowanie. Użytkownik nieuprawniony do korzystania z opcji edycji społecznościowej nie może współedytować z innymi osobami. Więcej informacji można uzyskać od administratora. Współedytowanie w czasie rzeczywistym w dokumentach Udostępnienie dokumentu do współużytkowania innym osobom i przypisanie im dostępu z uprawnieniami edytującego umożliwia współedytowanie w czasie rzeczywistym. O tym zadaniu Użytkownik może edytować dokument równocześnie z innymi edytującymi, co zwiększa efektywność zespołu podczas tworzenia dokumentów. Zmiany pochodzące od różnych edytujących są podświetlane przy użyciu różnych kolorów. Informacje o tym, kto pracuje w trybie współedytowania, są wyświetlane na liście edytujących na pasku bocznym. Po zakończeniu współedytowania każdy edytujący może zapisać dokument jako wersję roboczą lub jako wersję we współużytkowanym zasobie plikowym. Informacje na temat współedytowania dokumentów Jednoczesna praca przy plikach z innymi kontrybutorami. Podczas tworzenia dokumentu mogą być potrzebne dane wejściowe od innych osób. Zazwyczaj użytkownik może zapisać dokument na dysku lokalnym, a następnie wysłać plik w wiadomości do innych użytkowników, którzy dostarczą tych danych. Użytkownik nie widzi zmian wprowadzanych przez inne osoby, dopóki nie odeślą one dokumentu z powrotem. Wymiana wiadomości , konsolidowanie komentarzy i sprawdzanie informacji jest czasochłonne. Rozwiązaniem tego problemu jest użycie funkcji współedytowania. Kontrybutorzy mogą edytować dokument równocześnie i natychmiast mają dostęp do zmian wprowadzanych przez innych. Jedynym wymaganiem jest udostępnienie pliku do współużytkowania i nadanie kontrybutorom dostępu z uprawnieniami edytującego. 16 SmartCloud Docs

21 Zmiany wprowadzone przez edytujących są zaznaczane przy użyciu różnych kolorów, dzięki czemu zawsze wiadomo, kto wprowadził daną aktualizację. Na liście edytujących na pasku bocznym można również zobaczyć, kto w danym momencie edytuje dokument. Przykład Lidia jest asystentką w dziale informatycznym. Do jej obowiązków należy cotygodniowe przesyłanie raportów o statusach do menedżera. Lidia tworzy dokument i potrzebuje danych od przedstawicieli informatycznych z pięciu zespołów. Przed wdrożeniem produktu IBM Docs Lidia wysyłała wiadomości z załącznikami do każdego z przedstawicieli, a następnie łączyła ich odpowiedzi. Korzystając z programu IBM Docs, Lidia tworzy dokument z tabelą, udostępnia go pięciu przedstawicielom do współużytkowania i prosi ich o uzupełnienie odpowiednich sekcji. Gdy dokument jest gotowy, Lidia udostępnia go do współużytkowania menedżerowi. Zadania pokrewne: Współedytowanie dokumentów z innymi osobami Istnieje możliwość równoczesnego edytowania dokumentu przez wielu edytujących. Zmiany można wprowadzać w tym samym miejscu lub w różnych akapitach, tabelach, obrazach itd. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. Pokazywanie zmian wprowadzanych w dokumentach przez poszczególnych edytujących na stronie 18 W trakcie współedytowania dokumentu zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Współużytkowanie dokumentów z osobami lub społecznościami na stronie 12 Dokument można współużytkować z osobami lub społecznościami i przypisywać im dostęp na poziomie czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do dokumentów na stronie 14 Po udostępnieniu dokumentu do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Współedytowanie dokumentów z innymi osobami Istnieje możliwość równoczesnego edytowania dokumentu przez wielu edytujących. Zmiany można wprowadzać w tym samym miejscu lub w różnych akapitach, tabelach, obrazach itd. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. O tym zadaniu Każdy członek współedytującej grupy musi mieć w odniesieniu do dokumentu dostęp z uprawnieniami edytującego. Na przykład, aby współedytować dokument z członkami swojego zespołu, należy udostępnić im ten dokument do współużytkowania i nadać im dostęp z uprawnieniami Edytującego. Aby współedytować dokument z innymi osobami, wykonaj następujące kroki: Procedura 1. Jeśli jesteś właścicielem plików i rozpoczynasz współedytowanie, kliknij opcję Pliki współużytkowane przeze mnie w aplikacji Pliki. W przeciwnym razie kliknij opcję Pliki udostępnione dla mnie do współużytkowania. 2. Na liście Pliki kliknij nazwę dokumentu, który ma być współedytowany. Następnie kliknij opcję Edytuj w programie IBM Docs. Uwaga: Jeśli użytkownik jest właścicielem pliku i otwierał ten dokument wcześniej, zostanie on otwarty w produkcie IBM Docs. W przeciwnym razie zostanie otwarte okno Praca z dokumentami 17

22 Czy rozpocząć edycję w sieci w programie IBM Docs?. Należy kliknąć opcję Edytuj w sieci, aby kontynuować. Inne osoby edytujące nie widzą przycisku Edytuj w programie IBM Docs, jeśli właściciel pliku nie otwierał wcześniej dokumentu w programie IBM Docs. 3. Zostanie otwarty dokument, a użytkownik przejdzie w tryb współedytowania. 4. Nazwy wszystkich edytujących są wymienione na pasku bocznym. Gdy edytujący przejdzie w tryb współedytowania, nazwa jest pogrubiana, a za nią jest wyświetlany przypisany jej kolor. Można zmieniać dokument i w tym samym czasie obserwować zmiany wprowadzane przez inne osoby (oznaczone innymi kolorami). Uwaga: Zmiany będą automatycznie zapisywane w dokumencie roboczym w trakcie procesu edycji. 5. Aby umożliwić czytelnikom wyświetlanie i pobieranie dokumentu, kliknij opcję Plik > Publikuj wersję. 6. Zamknij kartę dokumentu. Uwaga: Użytkownik jest powiadamiany podczas sesji edycji, jeśli współedytujący usunie plik. Należy kliknąć przycisk OK w powiadomieniu, aby zapisać swoją wersję roboczą jako nowy plik i zachować wprowadzone zmiany. Pojęcia pokrewne: Informacje na temat współedytowania dokumentów na stronie 16 Jednoczesna praca przy plikach z innymi kontrybutorami. Zadania pokrewne: Pokazywanie zmian wprowadzanych w dokumentach przez poszczególnych edytujących W trakcie współedytowania dokumentu zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Współużytkowanie dokumentów z osobami lub społecznościami na stronie 12 Dokument można współużytkować z osobami lub społecznościami i przypisywać im dostęp na poziomie czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do dokumentów na stronie 14 Po udostępnieniu dokumentu do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Pokazywanie zmian wprowadzanych w dokumentach przez poszczególnych edytujących W trakcie współedytowania dokumentu zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Procedura Domyślnie kolorowe wskaźniki są wyświetlane. Aby wyłączyć kolorowe wskaźniki zmian wprowadzanych przez współedytujących, kliknij opcję Widok > Wyróżnienia trybu współedytowania. Uwaga: Kolory różnych osób są przypisywane przez administratora i użytkownik nie może zmienić kolorów przypisanych innym współedytującym. 18 SmartCloud Docs

23 Pojęcia pokrewne: Informacje na temat współedytowania dokumentów na stronie 16 Jednoczesna praca przy plikach z innymi kontrybutorami. Zadania pokrewne: Współedytowanie dokumentów z innymi osobami na stronie 17 Istnieje możliwość równoczesnego edytowania dokumentu przez wielu edytujących. Zmiany można wprowadzać w tym samym miejscu lub w różnych akapitach, tabelach, obrazach itd. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. Współużytkowanie dokumentów z osobami lub społecznościami na stronie 12 Dokument można współużytkować z osobami lub społecznościami i przypisywać im dostęp na poziomie czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do dokumentów na stronie 14 Po udostępnieniu dokumentu do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Współpraca przy użyciu komentarzy dodawanych w dokumentach W przypadku współpracy z wieloma osobami edytującymi dokument możliwość dodawania komentarzy zapewnia wygodę pracy. Pozwala to porozumiewać się osobom edytującym, które pracują w różnym czasie. O tym zadaniu Podczas tworzenia komentarza jest wyświetlany pasek boczny z listą wszystkich komentarzy dotyczących danego dokumentu. W przypadku każdego komentarza można dołączyć do konwersacji z wieloma edytującymi, dodając swoje odpowiedzi. Wątki dyskusji znajdują się poniżej poszczególnych komentarzy i są wyróżnione wcięciem. Można usuwać swoje komentarze oraz kierować swoje komentarze lub odpowiedzi do innego edytującego przy użyciu Istnieje możliwość wyświetlania komentarzy skierowanych do siebie lub utworzonych przez siebie. Jest możliwe także filtrowanie komentarzy wg edytujących w celu sprawdzenia, które komentarze lub odpowiedzi zostały przez nich napisane. Informacje o komentarzach w dokumentach Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad dokumentem, ale nie w tym samym czasie, mogą do porozumiewania się używać komentarzy programu IBM Docs. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Praca z dokumentami 19

24 Wszystkie komentarze są wyświetlane na panelu Komentarze, na którym pod każdym komentarzem widać wątek odpowiedzi. Istnieje możliwość tworzenia lub usuwania komentarzy, dodawania odpowiedzi, kierowania komentarzy lub odpowiedzi do innego edytującego i wyszukiwania słów kluczowych w komentarzach. Użytkownik może wyświetlać komentarze lub odpowiedzi kierowane do niego, a także komentarze lub odpowiedzi utworzone przez innych edytujących lub skierowane do innych edytujących. Podczas prowadzenia dyskusji poniżej komentarza, jeśli chcesz, aby ktoś dokładniej coś zbadał lub odpowiedział na pytanie, możesz przypisać element do dowolnego edytującego dokument. Można użyć w celu skierowania odpowiedzi do edytującego. Przypisane osoby mogą czytać komentarze i odpowiedzi, które zostały skierowane do nich, na panelu komentarzy. Przykład Dyrektorka programu, Agata, utworzyła wersję roboczą planu biznesowego na lata 2011 i 2012 i chce uzyskać komentarze od menedżerów należących do jej projektu. Wcześniej Agata musiała wysyłać wiadomość do wszystkich kierowników i prosić ich o odesłanie komentarzy pocztą elektroniczną lub wprowadzenie komentarzy do załączonego dokumentu. Jeśli kierownicy nie skomentowali tej samej wersji, Agata musiała rozpoznać, jakiej sekcji dotyczą poszczególne komentarze, i scalić je ze sobą. Jeśli Agata chciała, aby któryś z kierowników zbadał problem, także musiała wysyłać wiadomość . Teraz Agata udostępnia ten plan biznesowy do współużytkowania wszystkim kierownikom i prosi ich o komentarze. Kierownicy mogą dodawać komentarze w różnym czasie i omawiać kluczowe kwestie. Agata może przypisać pytanie do dowolnego kierownika, aby ten dokładniej zbadał problem, a następnie ten przypisany kierownik może wprowadzać zmiany w planie. 20 SmartCloud Docs

25 Zadania pokrewne: Tworzenie komentarzy w dokumentach Podczas edytowania lub dokonywania przeglądu dokumentu można tworzyć komentarze ułatwiające współpracę z innymi edytującym. Do komentarzy można dodawać własne odpowiedzi. Wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące dokumentu są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Wyświetlanie komentarzy w dokumentach na stronie 22 Po otwarciu dokumentu, jeśli pasek boczny nie jest domyślnie widoczny, można go wyświetlić. Następnie będzie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące tego dokumentu na panelu Komentarze. Przeszukiwanie komentarzy w dokumentach na stronie 23 Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Tworzenie komentarzy w dokumentach Podczas edytowania lub dokonywania przeglądu dokumentu można tworzyć komentarze ułatwiające współpracę z innymi edytującym. Do komentarzy można dodawać własne odpowiedzi. Wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące dokumentu są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Procedura Aby utworzyć komentarze i odpowiedzi dla dokumentu, wykonaj następujące kroki: 1. Kliknij miejsce, w którym ma zostać wstawiony komentarz. 2. Kliknij opcję Zespół > Dodaj komentarz lub kliknij przycisk Dodaj komentarz na pasku narzędzi. Zostanie wyświetlony panel Komentarze. 3. Wpisz komentarz w polu i naciśnij klawisz Enter lub kliknij opcję Dodaj. Komentarz zostanie wstawiony do dokumentu i będzie wyświetlany na panelu razem z informacjami o nazwie jego autora i dacie. Teraz można rozpocząć konwersację o tym komentarzu z innymi osobami. 4. Opcjonalne: Jeśli chcesz skierować komentarz do konkretnego edytującego, wprowadź Zostanie wyświetlona lista osób edytujących ten dokument. Wybierz odpowiedniego edytującego z listy, a następnie wprowadź komentarz. 5. Aby odpowiedzieć na komentarz, kliknij ikonę podwójnej strzałki w celu rozwinięcia komentarza, a następnie kliknij opcję Odpowiedz w celu wprowadzenia odpowiedzi. Po zakończeniu wpisywania naciśnij klawisz Enter. Odpowiedź zostanie dodana do komentarza z inną ikoną. 6. Opcjonalne: Odpowiedź można skierować do dowolnego edytującego. W trakcie wpisywania treści odpowiedzi wprowadź Zostanie wyświetlona lista edytujących dokument. Wybierz odpowiedniego edytującego z listy, a następnie wprowadź odpowiedź. 7. Aby usunąć komentarz, kliknij ikonę kosza. Komentarz razem ze wszystkimi odpowiedziami zostanie usunięty. Praca z dokumentami 21

26 8. Po zakończeniu wprowadzania komentarzy i odpowiedzi dotyczących dokumentu kliknij opcję Widok > Pasek boczny, aby ukryć panel komentarzy. Pojęcia pokrewne: Informacje o komentarzach w dokumentach na stronie 19 Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad dokumentem, ale nie w tym samym czasie, mogą do porozumiewania się używać komentarzy programu IBM Docs. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Zadania pokrewne: Wyświetlanie komentarzy w dokumentach Po otwarciu dokumentu, jeśli pasek boczny nie jest domyślnie widoczny, można go wyświetlić. Następnie będzie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące tego dokumentu na panelu Komentarze. Przeszukiwanie komentarzy w dokumentach na stronie 23 Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Wyświetlanie komentarzy w dokumentach Po otwarciu dokumentu, jeśli pasek boczny nie jest domyślnie widoczny, można go wyświetlić. Następnie będzie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące tego dokumentu na panelu Komentarze. O tym zadaniu Wyświetlać można komentarze i odpowiedzi utworzone przez bieżącego użytkownika lub skierowane do niego. Można również wyświetlać komentarze i odpowiedzi utworzone przez innych edytujących lub skierowane do nich. Procedura Aby wyświetlić komentarze i odpowiedzi, wykonaj następujące kroki: 1. Na pasku bocznym kliknij opcję Komentarze, aby wyświetlić panel Komentarze. Jeśli pasek boczny nie jest wyświetlony, kliknij opcję Widok > Pasek boczny, aby go otworzyć. 2. Kliknięcie ikony z podwójną strzałką umożliwia rozwinięcie komentarza w celu wyświetlenia szczegółowych wątków treści i odpowiedzi. Kursor wskazuje miejsce, w którym został utworzony komentarz. Możliwe jest również kliknięcie znacznika komentarza w dokumencie. Komentarz jest wyświetlany na panelu Komentarze. 3. Kliknij ikonę na panelu Komentarze i wybierz opcję Wyświetl komentarze skierowane do mnie. Zostaną wyświetlone wszystkie komentarze skierowane do bieżącego użytkownika. Wyświetlany jest cały wątek komentarza, nawet jeśli tylko jedna odpowiedź na komentarz jest skierowana do bieżącego użytkownika. 4. Kliknij ikonę na panelu Komentarze i wybierz opcję Wyświetl moje komentarze. Zostaną wyświetlone wszystkie komentarze napisane przez bieżącego użytkownika. Wyświetlany jest cały wątek komentarza, nawet jeśli tylko jedna odpowiedź na komentarz została napisana przez bieżącego użytkownika. 5. Aby wyświetlić komentarze lub odpowiedzi napisane przez innych edytujących lub skierowane do nich, kliknij nazwę edytującego na panelu Edytujący. Wybranie opcji Skierowane do powoduje wyświetlenie wszystkich wątków, w których znajduje się nazwa edytującego poprzedzona Kliknij opcję Napisane przez, aby wyświetlić komentarze lub odpowiedzi napisane przez edytującego. 22 SmartCloud Docs

27 Uwaga: Jeśli klikniesz nazwę edytującego, zostanie ona podświetlona. Ponowne jej kliknięcie sprawi, że komentarze i odpowiedzi wpisane przez tego edytującego lub skierowane do niego zostaną zamknięte. 6. Kliknij ikonę z podwójną strzałką, aby rozwinąć komentarz. Wyświetlić można szczegółowy wątek każdego komentarza. 7. Aby nie wyświetlać komentarzy ani odpowiedzi, kliknij przycisk Zamknij. Pojęcia pokrewne: Informacje o komentarzach w dokumentach na stronie 19 Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad dokumentem, ale nie w tym samym czasie, mogą do porozumiewania się używać komentarzy programu IBM Docs. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Zadania pokrewne: Tworzenie komentarzy w dokumentach na stronie 21 Podczas edytowania lub dokonywania przeglądu dokumentu można tworzyć komentarze ułatwiające współpracę z innymi edytującym. Do komentarzy można dodawać własne odpowiedzi. Wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące dokumentu są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Przeszukiwanie komentarzy w dokumentach Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Przeszukiwanie komentarzy w dokumentach Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Procedura 1. Na pasku bocznym kliknij opcję Komentarze w celu wyświetlenia panelu Komentarze. Jeśli pasek boczny nie jest wyświetlany domyślnie, kliknij opcję Widok > Pasek boczny, aby go otworzyć. 2. Kliknij przycisk na panelu Komentarze i wybierz opcję Szukaj w komentarzach. 3. Wprowadź słowa kluczowe w polu wyszukiwania. 4. Naciśnij klawisz Enter lub kliknij przycisk Szukaj. Zostaną wyświetlone komentarze zawierające słowa kluczowe. 5. Jeśli wyniki nie są zadowalające, wprowadź nowe słowa kluczowe i wyszukaj ponownie. 6. Kliknij przycisk Zamknij, aby wyjść z trybu wyszukiwania. Praca z dokumentami 23

28 Edytowanie dokumentów Pojęcia pokrewne: Informacje o komentarzach w dokumentach na stronie 19 Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad dokumentem, ale nie w tym samym czasie, mogą do porozumiewania się używać komentarzy programu IBM Docs. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Zadania pokrewne: Tworzenie komentarzy w dokumentach na stronie 21 Podczas edytowania lub dokonywania przeglądu dokumentu można tworzyć komentarze ułatwiające współpracę z innymi edytującym. Do komentarzy można dodawać własne odpowiedzi. Wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące dokumentu są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Wyświetlanie komentarzy w dokumentach na stronie 22 Po otwarciu dokumentu, jeśli pasek boczny nie jest domyślnie widoczny, można go wyświetlić. Następnie będzie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące tego dokumentu na panelu Komentarze. Podczas edytowania dokumentu można ustawić właściwości formatowania, takie jak czcionki, wyrównanie i wcięcia. Można utworzyć listę wypunktowaną lub numerowaną, wstawić odsyłacz, utworzyć nagłówek lub stopkę i użyć funkcji sprawdzania pisowni. Jest także możliwe wydrukowanie dokumentu. Zadania pokrewne: Przesyłanie dokumentów w celu udostępnienia ich do współużytkowania na stronie 5 Do widgetu Moje pliki można przesyłać pliki dowolnego typu dozwolonego przez administratora. Użytkownik określa, kto może przeglądać, pobierać lub edytować te dokumenty. Importowanie istniejących dokumentów na stronie 7 Po przesłaniu dokumentów produktu IBM Lotus Symphony lub innych typów plików dokumentów do listy plików można je zaimportować, tak aby bieżący użytkownik oraz inne osoby mogły pracować z tymi plikami w przeglądarkach WWW. Współużytkowanie dokumentów z osobami lub społecznościami na stronie 12 Dokument można współużytkować z osobami lub społecznościami i przypisywać im dostęp na poziomie czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do dokumentów na stronie 14 Po udostępnieniu dokumentu do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Eksportowanie dokumentów do innych formatów plików na stronie 11 Po utworzeniu i opublikowaniu dokumentu w programie IBM Docs można go pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.doc i.pdf. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Documents na stronie 9 Program IBM Docs umożliwia pracę z różnymi formatami plików dokumentów. Pliki otwarte w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów. Formatowanie tekstu w dokumentach Można określić efekty i wielkość czcionki, wyrównywać tekst oraz wykonywać inne czynności. Można też tworzyć listy wypunktowane lub numerowane do wstawienia w dokumencie. 24 SmartCloud Docs

29 Ustawianie efektów czcionki Dla zaznaczonego tekstu można ustawiać efekty czcionki. Dostępne efekty to pogrubienie, kursywa i przekreślenie. Określić można również kolory czcionki. O tym zadaniu Najpierw należy zaznaczyć tekst. Jeśli żaden tekst nie zostanie zaznaczony, styl czcionki zostanie zastosowany do wpisywanego tekstu. Procedura v Zaznacz tekst, dla którego mają zostać ustawione efekty czcionki. Opcja Opis Aby pogrubić zaznaczony tekst Kliknij opcję Format > Właściwości tekstu > Pogrubienie. Aby zastosować kursywę do zaznaczonego tekstu Kliknij opcję Format > Właściwości tekstu > Kursywa. Aby podkreślić zaznaczony tekst Kliknij opcję Format > Właściwości tekstu > Podkreślenie. Aby przekreślić zaznaczony tekst Kliknij opcję Format > Właściwości tekstu > Przekreślenie. v Aby ustawić kolory czcionki, kliknij ikonę Ustaw kolor czcionki na pasku narzędzi i wybierz odpowiedni kolor na wyświetlonym panelu. Kliknij opcję Więcej kolorów, aby użyć innych kolorów. v Aby wyróżnić tekst, kliknij ikonę Ustaw kolor wyróżnienia na pasku narzędzi i wybierz odpowiedni kolor na wyświetlonym panelu. Kliknij opcję Więcej kolorów, aby użyć innych kolorów. Zadania pokrewne: Umieszczanie tekstu w indeksie górnym lub dolnym Zaznaczony tekst można umieścić w indeksie górnym lub dolnym. Indeks górny lub dolny umożliwia dodawanie do słowa symbolu, na przykład znaku towarowego. Ustawianie wielkości czcionki na stronie 26 W dokumencie można ustawić wielkość czcionki zaznaczonego tekstu oraz szybko zwiększyć lub zmniejszyć wielkość czcionki. Wyrównywanie tekstu na stronie 27 Tekst można wyrównać do lewej, do prawej, do środka lub do lewej i prawej. Tworzenie wcięć w tekście na stronie 27 W zaznaczonym tekście można zmieniać wcięcia. Dodawanie pozycji do listy wypunktowanej lub numerowanej w dokumentach na stronie 28 W dokumencie można dodawać pozycje do list wypunktowanych i numerowanych. Umieszczanie tekstu w indeksie górnym lub dolnym Zaznaczony tekst można umieścić w indeksie górnym lub dolnym. Indeks górny lub dolny umożliwia dodawanie do słowa symbolu, na przykład znaku towarowego. O tym zadaniu Indeks dolny lub indeks górny jest liczbą, rysunkiem, symbolem lub indykatorem, który jest mniejszy i jest umieszczany poniżej lub powyżej linii podstawowej. Indeksy dolne znajdują się poniżej linii podstawowej, na przykład H 2 O. Indeksy górne znajdują się powyżej linii Praca z dokumentami 25

30 podstawowej, na przykład a 2. Indeksy dolne i indeksy górne są głównie używane w formułach, wyrażeniach matematycznych i opisach związków chemicznych lub izotopów. Procedura Aby umieścić tekst w indeksie górnym lub dolnym: 1. Zaznacz tekst do umieszczenia w indeksie górnym lub dolnym. 2. Kliknij opcję Format > Indeks górny lub Indeks dolny. Zadania pokrewne: Ustawianie efektów czcionki na stronie 25 Dla zaznaczonego tekstu można ustawiać efekty czcionki. Dostępne efekty to pogrubienie, kursywa i przekreślenie. Określić można również kolory czcionki. Ustawianie wielkości czcionki W dokumencie można ustawić wielkość czcionki zaznaczonego tekstu oraz szybko zwiększyć lub zmniejszyć wielkość czcionki. Wyrównywanie tekstu na stronie 27 Tekst można wyrównać do lewej, do prawej, do środka lub do lewej i prawej. Tworzenie wcięć w tekście na stronie 27 W zaznaczonym tekście można zmieniać wcięcia. Dodawanie pozycji do listy wypunktowanej lub numerowanej w dokumentach na stronie 28 W dokumencie można dodawać pozycje do list wypunktowanych i numerowanych. Ustawianie wielkości czcionki W dokumencie można ustawić wielkość czcionki zaznaczonego tekstu oraz szybko zwiększyć lub zmniejszyć wielkość czcionki. O tym zadaniu Przed ustawieniem odpowiedniej wielkości czcionki dla tekstu można określić nazwę czcionki. Procedura 1. Zaznacz tekst, dla którego ma zostać określona wielkość czcionki. 2. Kliknij opcję Wybierz wielkość czcionki na pasku narzędzi i wybierz odpowiednią wielkość. 3. Aby zwiększyć lub zmniejszyć wielkość czcionki, kliknij opcję Format > Właściwości tekstu > Zwiększ wielkość czcionki lub Zmniejsz wielkość czcionki. 26 SmartCloud Docs

31 Zadania pokrewne: Ustawianie efektów czcionki na stronie 25 Dla zaznaczonego tekstu można ustawiać efekty czcionki. Dostępne efekty to pogrubienie, kursywa i przekreślenie. Określić można również kolory czcionki. Umieszczanie tekstu w indeksie górnym lub dolnym na stronie 25 Zaznaczony tekst można umieścić w indeksie górnym lub dolnym. Indeks górny lub dolny umożliwia dodawanie do słowa symbolu, na przykład znaku towarowego. Wyrównywanie tekstu Tekst można wyrównać do lewej, do prawej, do środka lub do lewej i prawej. Tworzenie wcięć w tekście W zaznaczonym tekście można zmieniać wcięcia. Dodawanie pozycji do listy wypunktowanej lub numerowanej w dokumentach na stronie 28 W dokumencie można dodawać pozycje do list wypunktowanych i numerowanych. Wyrównywanie tekstu Tekst można wyrównać do lewej, do prawej, do środka lub do lewej i prawej. O tym zadaniu Wyrównanie tekstu określa wygląd i orientację krawędzi akapitów. Na przykład wyrównanie (do obu stron) akapitu powoduje, że akapit jest wyrównany równomiernie wzdłuż lewego i prawego marginesu. Wyrównanie akapitu do lewej strony powoduje, że lewa krawędź akapitu jest wyrównana względem lewego marginesu. W przypadku tabeli wyrównanie tekstu polega na dopasowaniu pozycji tekstu w komórce. Procedura 1. Kliknij tekst, który ma zostać wyrównany. 2. Kliknij opcję Format > Wyrównaj i wybierz opcję Do lewej, Do prawej, Wyśrodkuj lub Wyrównaj. Wskazówka: Szybkie wyrównywanie tekstu jest możliwe po kliknięciu ikon Wyrównaj do lewej, Wyśrodkuj, Wyrównaj do prawej lub Wyrównaj na pasku narzędzi. Zadania pokrewne: Ustawianie efektów czcionki na stronie 25 Dla zaznaczonego tekstu można ustawiać efekty czcionki. Dostępne efekty to pogrubienie, kursywa i przekreślenie. Określić można również kolory czcionki. Umieszczanie tekstu w indeksie górnym lub dolnym na stronie 25 Zaznaczony tekst można umieścić w indeksie górnym lub dolnym. Indeks górny lub dolny umożliwia dodawanie do słowa symbolu, na przykład znaku towarowego. Ustawianie wielkości czcionki na stronie 26 W dokumencie można ustawić wielkość czcionki zaznaczonego tekstu oraz szybko zwiększyć lub zmniejszyć wielkość czcionki. Tworzenie wcięć w tekście W zaznaczonym tekście można zmieniać wcięcia. Dodawanie pozycji do listy wypunktowanej lub numerowanej w dokumentach na stronie 28 W dokumencie można dodawać pozycje do list wypunktowanych i numerowanych. Tworzenie wcięć w tekście W zaznaczonym tekście można zmieniać wcięcia. Praca z dokumentami 27

32 O tym zadaniu Wcięcie określa odległość między marginesem strony a tekstem w akapicie. Między marginesami można zwiększyć lub zmniejszyć wcięcie akapitu lub grupy akapitów. Procedura 1. Zaznacz akapit, dla którego chcesz utworzyć wcięcie. 2. Kliknij opcję Format > Zwiększ wcięcie. 3. Aby zmniejszyć wcięcie, kliknij opcję Format > Zmniejsz wcięcie. Wskazówka: Możliwe jest szybkie wprowadzenie wcięcia w akapicie przez kliknięcie opcji i zmniejszenie go przy użyciu opcji na pasku narzędzi. Zadania pokrewne: Ustawianie efektów czcionki na stronie 25 Dla zaznaczonego tekstu można ustawiać efekty czcionki. Dostępne efekty to pogrubienie, kursywa i przekreślenie. Określić można również kolory czcionki. Umieszczanie tekstu w indeksie górnym lub dolnym na stronie 25 Zaznaczony tekst można umieścić w indeksie górnym lub dolnym. Indeks górny lub dolny umożliwia dodawanie do słowa symbolu, na przykład znaku towarowego. Ustawianie wielkości czcionki na stronie 26 W dokumencie można ustawić wielkość czcionki zaznaczonego tekstu oraz szybko zwiększyć lub zmniejszyć wielkość czcionki. Wyrównywanie tekstu na stronie 27 Tekst można wyrównać do lewej, do prawej, do środka lub do lewej i prawej. Dodawanie pozycji do listy wypunktowanej lub numerowanej w dokumentach W dokumencie można dodawać pozycje do list wypunktowanych i numerowanych. Dodawanie pozycji do listy wypunktowanej lub numerowanej w dokumentach W dokumencie można dodawać pozycje do list wypunktowanych i numerowanych. O tym zadaniu Procedura v Aby dodać pozycje listy wypunktowanej: 1. Kliknij ikonę Dodaj wypunktowanie lub zmień styl wypunktowania na pasku narzędzi. 2. Wpisz treść i naciśnij klawisz Enter. Zostanie wstawiony kolejny znacznik podpunktu z domyślnym stylem. 28 SmartCloud Docs

33 Wskazówka: Aby po pozycji listy wstawić zwykły akapit bez wypunktowania, należy dwukrotnie nacisnąć klawisz Enter. Aby uwzględnić wiele poziomów wypunktowania na liście, należy użyć ikon Zwiększ wcięcie i Zmniejsz wcięcie. 3. Jeśli nie chcesz używać domyślnego stylu wypunktowania, kliknij strzałkę ikony Dodaj wypunktowanie lub zmień styl wypunktowania. Zostanie wyświetlony panel zawierający listę wszystkich dostępnych stylów znaczników podpunktu. v 4. Na wyświetlonym panelu wybierz żądany styl znacznika podpunktu. 5. Aby usunąć wypunktowanie, wybierz listę wypunktowaną i ponownie kliknij ikonę Dodaj wypunktowanie lub zmień styl wypunktowania. Aby dodać pozycje listy numerowanej: 1. Kliknij ikonę Dodaj numerację lub zmień styl numeracji na pasku narzędzi. 2. Wpisz treść i naciśnij klawisz Enter. Zostanie wstawiona kolejna pozycja listy numerowanej z domyślnym stylem numerowania. Wskazówka: Aby po pozycji listy wstawić zwykły akapit bez numerowania, należy dwukrotnie nacisnąć klawisz Enter. Jeśli pozycja listy numerowanej zostanie dodana po tym akapicie, domyślnie numerowanie zostanie rozpoczęte od liczby 1. Aby kontynuować numerację z poprzedniej listy, należy kliknąć pozycję prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję Kontynuuj listę. 3. Jeśli nie chcesz używać domyślnego stylu numeracji, kliknij strzałkę ikony Dodaj numerację lub zmień styl numeracji. Zostanie wyświetlony panel zawierający listę wszystkich dostępnych stylów numerowania. Praca z dokumentami 29

34 4. Na wyświetlonym panelu wybierz żądany styl numeracji. 5. Aby usunąć numerację, wybierz listę numerowaną i ponownie kliknij ikonę Dodaj numerację lub zmień styl numeracji. 6. Aby uwzględnić wiele poziomów numeracji na liście, należy użyć ikony Zwiększ wcięcie lub ikony Zmniejsz wcięcie lub wybrać styl wstępnie formatowany, używając komendy Format > Lista wielopoziomowa. Zadania pokrewne: Ustawianie efektów czcionki na stronie 25 Dla zaznaczonego tekstu można ustawiać efekty czcionki. Dostępne efekty to pogrubienie, kursywa i przekreślenie. Określić można również kolory czcionki. Umieszczanie tekstu w indeksie górnym lub dolnym na stronie 25 Zaznaczony tekst można umieścić w indeksie górnym lub dolnym. Indeks górny lub dolny umożliwia dodawanie do słowa symbolu, na przykład znaku towarowego. Ustawianie wielkości czcionki na stronie 26 W dokumencie można ustawić wielkość czcionki zaznaczonego tekstu oraz szybko zwiększyć lub zmniejszyć wielkość czcionki. Wyrównywanie tekstu na stronie 27 Tekst można wyrównać do lewej, do prawej, do środka lub do lewej i prawej. Tworzenie wcięć w tekście na stronie 27 W zaznaczonym tekście można zmieniać wcięcia. Tworzenie list wielopoziomowych w dokumentach Wstawianie list uporządkowanych z użyciem wcięć lub schematu zawierającego nagłówki sekcji dokumentu. Procedura 1. Z poziomu otwartego dokumentu kliknij miejsce, w którym ma zostać wstawiona lista wielopoziomowa. 2. Kliknij opcję Format > Lista wielopoziomowa. 3. Kliknij miniaturę, aby wybrać wstępnie sformatowany styl. 30 SmartCloud Docs

35 Wskazówka: Jeśli w dokumencie będą używane uporządkowane nagłówki, należy wybrać styl, który zawiera nagłówki w miniaturze. 4. Kliknij przycisk OK. 5. Wpisując listę, wykonaj jedną z następujących czynności: v W przypadku listy niezawierającej nagłówków użyj klawisza tabulacji lub kombinacji klawiszy Shift+Tab, aby wskazać poziom wcięcia każdej pozycji. Automatycznie wyświetlany jest symbol numeracji odpowiadający każdemu poziomowi. v W przypadku listy nagłówków użyj ikony Wybierz styl, aby wskazać poziom nagłówka każdej pozycji. Zarówno symbol numeracji, jak i poziom wcięcia odpowiadające poszczególnym poziomom nagłówka są wyświetlane automatycznie. Co dalej Uwaga: Ikona Wybierz styl w trakcie sesji współedytowania jest nieaktywna. Uwaga: Można również zastosować pierwszy poziom wstępnie sformatowanego stylu do istniejącej listy, wpisując pozycje wyrównane do lewej strony, wybierając te pozycje, a następnie klikając opcję Format > Lista wielopoziomowa. Następnie za pomocą klawiszy Enter i Tab należy wypełnić poziomy podrzędne. W przypadku pracy z nagłówkami należy pamiętać, że użycie klawisza Enter po nagłówku powoduje ustawienie stylu treści w tekście następnej linii. Naciśnięcie klawisza Enter w przypadku listy niezawierającej nagłówków powoduje użycie tego samego stylu. Wstawianie odsyłaczy Do dokumentu można wstawić odsyłacz do strony WWW lub do adresu . O tym zadaniu Procedura 1. Kliknij opcję Wstaw > Odsyłacz. Zostanie wyświetlone okno Dodawanie lub edytowanie odsyłacza. Praca z dokumentami 31

36 2. W polu Typ odsyłacza wybierz odpowiedni typ odsyłacza i określ powiązane z nim ustawienia: Opcja Adres URL Adres Opis Należy wybrać opcję Adres URL, jeśli chcesz utworzyć odsyłacz do innej strony WWW. Określ protokół w polu Protokół, a następnie wprowadź adres URL. Należy wybrać opcję Adres , jeśli chcesz utworzyć odsyłacz do adresu . Należy podać adres oraz temat i treść wiadomości, która ma zostać wysłana na dany adres Kliknij przycisk OK. 4. Po wstawieniu odsyłacza można go edytować, klikając opcję Wstaw > Odsyłacz lub klikając ikonę Dodaj lub edytuj odsyłacz na pasku narzędzi. Tworzenie nagłówków i stopek W dokumencie można utworzyć nagłówek na marginesie górnym strony lub stopkę na marginesie dolnym. Można też edytować i ukrywać nagłówki lub stopki po ich utworzeniu. O tym zadaniu Nagłówki i stopki to obszary umieszczone w obrębie górnego i dolnego marginesu strony, w których można dodawać tekst lub grafikę. Można na przykład wstawić numery stron, datę, logo firmy, nazwisko autora i tak dalej. Margines to pusty obszar strony znajdujący się poza obszarem wydruku. Niezależnie od tego, ile podziałów stron jest w dokumencie, można utworzyć tylko jeden nagłówek i tylko jedną stopkę dokumentu. Nagłówek znajduje się na górnym marginesie, a stopka - na dolnym marginesie. Użytkownik może określić, czy uwzględniać nagłówek i stopkę podczas drukowania dokumentu. 32 SmartCloud Docs

37 Procedura v Aby dodać nagłówek do strony: 1. Kliknij opcję Wstaw > Nagłówek. U góry strony zostanie wyświetlony szary obszar. 2. Kliknij dwukrotnie szary obszar, aby przejść do trybu edycji. Zostanie wyświetlony pasek narzędzi. 3. Wpisz treść w polu nagłówka. Wskazówka: Aby wyczyścić zawartość nagłówka, należy kliknąć opcję Usuń. 4. Używając paska narzędzi, określ ustawienia tekstu, np. wielkość czcionki, efekty czcionki, kolor czcionki i wyrównanie. 5. W polu nagłówka można też wstawić obraz. Kliknij ikonę Wstaw obraz, wyszukaj plik graficzny, a następnie kliknij przycisk OK. 6. Po zakończeniu edycji pola nagłówka kliknij opcję Gotowe na pasku narzędzi. Tryb edycji zostanie zakończony. 7. Kliknij dwukrotnie pole nagłówka, aby edytować nagłówek. v 8. Opcjonalne: Jeśli nie chcesz, aby nagłówek był wyświetlany, kliknij opcję. Aby dodać stopkę do strony: 1. Kliknij opcję Wstaw > Stopka. U dołu strony zostanie wyświetlony szary obszar. 2. Kliknij dwukrotnie szary obszar, aby przejść do trybu edycji. Zostanie wyświetlony pasek narzędzi. 3. Wpisz treść w polu stopki. Wskazówka: Aby wyczyścić zawartość stopki, należy kliknąć opcję Usuń. 4. Używając paska narzędzi, określ ustawienia tekstu, np. wielkość czcionki, efekty czcionki, kolor czcionki i wyrównanie. Praca z dokumentami 33

38 5. W polu stopki można też wstawić obraz. Kliknij ikonę Wstaw obraz, wyszukaj plik graficzny, a następnie kliknij przycisk OK. 6. Po zakończeniu edycji pola stopki kliknij opcję Gotowe na pasku narzędzi. 7. Kliknij dwukrotnie pole stopki, aby ją edytować. 8. Opcjonalne: Jeśli nie chcesz, aby stopka była wyświetlana, kliknij opcję. Wskazówka: Aby wstawić numer strony lub datę i godzinę: 1. Kliknij dwukrotnie obszar nagłówka lub stopki, aby przejść do trybu edycji. Zostanie wyświetlony pasek narzędzi. 2. Kliknij przycisk Pola na pasku narzędzi. 3. Wybierz z listy żądane pole: Numer strony, Data i Godzina. Zadania pokrewne: Wstawianie pól w dokumentach W obszarze tekstowym lub w obszarze nagłówka i stopki można wstawić datę i godzinę. Numer strony można wstawić tylko w obszarze nagłówka i stopki. Tworzenie spisu treści Spis treści tworzy się, dodając w dokumencie nagłówki odpowiednich poziomów. Procedura 1. W nagłówku każdej sekcji w dokumencie kliknij tekst nagłówka, kliknij opcję Format > Nagłówek, a następnie kliknij odpowiedni poziom nagłówka, aby go przypisać. 2. Przenieś kursor do miejsca, w którym ma zostać wstawiony spis treści. 3. Kliknij opcję Wstaw > Spis treści. Spis treści jest generowany na podstawie nagłówków i wyświetlany w położeniu kursora. 4. Aby wygenerować numery stron, opublikuj plik jako nową wersję. 5. W przypadku wprowadzenia zmian do dowolnego nagłówka sekcji można automatycznie odświeżyć spis treści, klikając go prawym przyciskiem myszy, a następnie klikając opcję Spis treści > Aktualizuj. 6. Spis treści można usunąć, klikając go prawym przyciskiem myszy, a następnie klikając opcję Spis treści > Usuń. Wstawianie pól w dokumentach W obszarze tekstowym lub w obszarze nagłówka i stopki można wstawić datę i godzinę. Numer strony można wstawić tylko w obszarze nagłówka i stopki. Procedura v Aby wstawić datę w obszarze tekstowym, wykonaj następujące kroki: 1. Kliknij opcję Wstaw > Pola > Data. 34 SmartCloud Docs

39 v 2. Wybierz format daty, a następnie kliknij przycisk OK. Aby wstawić godzinę w obszarze tekstowym, wykonaj następujące kroki: 1. Kliknij opcję Wstaw > Pola > Godzina. 2. Wybierz format godziny, a następnie kliknij przycisk OK. v Aby wstawić numer strony, datę i godzinę w obszarze nagłówka lub stopki, wykonaj następujące kroki: 1. Kliknij dwukrotnie obszar nagłówka lub stopki, aby przejść do trybu edycji. Zostanie wyświetlony pasek narzędzi. 2. Kliknij przycisk Pola na pasku narzędzi. 3. Wybierz z listy żądane pole: Numer strony, Data i Godzina. Zadania pokrewne: Tworzenie nagłówków i stopek na stronie 32 W dokumencie można utworzyć nagłówek na marginesie górnym strony lub stopkę na marginesie dolnym. Można też edytować i ukrywać nagłówki lub stopki po ich utworzeniu. Sprawdzanie pisowni dokumentów Pisownię całego dokumentu można sprawdzić po zakończeniu tworzenia dokumentu lub można ją sprawdzać na bieżąco, w trakcie pisania. Praca z dokumentami 35

40 36 SmartCloud Docs O tym zadaniu Podczas edytowania dokumentu, jeśli harmonogram wymaga szybkiej pracy, może nie być czasu na samodzielne ręczne sprawdzanie pisowni i gramatyki. Aby szybciej znaleźć i poprawić błędy, można użyć odpowiedniego narzędzia. Program IBM Docs udostępnia funkcję automatycznego sprawdzania pisowni podczas pisania. Niepoprawnie napisane słowa są podkreślane czerwoną, falistą linią. Po włączeniu funkcji automatycznego sprawdzania pisowni sprawdzana jest również pisownia w całym dokumencie. Przed włączeniem sprawdzania pisowni można wybrać odpowiedni słownik. Procedura 1. Kliknij opcję Narzędzia > Słowniki sprawdzania pisowni i wybierz słownik, którego chcesz użyć do sprawdzania pisowni. 2. Kliknij opcję Narzędzia > Sprawdź pisownię podczas pisania, aby włączyć sprawdzanie pisowni. Pisownia zostanie sprawdzona w całym dokumencie, a tekst zawierający błędy pisowni lub błędy gramatyczne zostanie podkreślony falistą, czerwoną linią. Również w trakcie wpisywania nowych słów błędy pisowni lub gramatyczne będą podkreślane falistą, czerwoną linią. 3. Dostępne są następujące opcje postępowania ze słowami podkreślonymi na czerwono: v Kliknij prawym przyciskiem myszy słowo podkreślone czerwoną, falistą linią. Zostanie wyświetlona lista propozycji. Wybierz odpowiednią pozycję. v Jeśli nie chcesz poprawiać danego słowa, kliknij je prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję Ignoruj, aby pominąć bieżące wystąpienie tego słowa. v Aby zignorować wszystkie wystąpienia tego słowa w dokumencie, wybierz opcję Pomiń wszystkie. Po wpisaniu tego słowa ponownie nie będzie ono podkreślane czerwoną, falistą linią. v Jeśli słowo podkreślone czerwoną, falistą linią występuje więcej niż raz w dokumencie i chcesz usunąć wszystkie wystąpienia jednocześnie, kliknij je prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję Popraw wszystko. 4. Aby wyłączyć funkcję sprawdzania pisowni w dokumencie, kliknij ponownie opcję Narzędzia > Sprawdź pisownię podczas pisania. Drukowanie dokumentów Komenda Drukuj dokumentu powoduje otwarcie nowego okna przeglądarki, w którym można wybrać opcje układu. Procedura 1. W otwartym dokumencie kliknij opcję Plik > Drukuj. Zostanie otwarte nowe okno przeglądarki. 2. Przeglądarka domyślnie dodaje nagłówki i stopki do drukowanego dokumentu. Możesz zmienić treść lub pominąć nagłówki i stopki, wykonując w przeglądarce odpowiednie kroki. Kliknij ikonę w oknie przeglądarki, aby wyświetlić opis tych kroków. Ważne: Nagłówek i stopka dodane do dokumentu w programie IBM Docs nie będą drukowane. 3. Aby zmienić rozmiar papieru i inne ustawienia dotyczące papieru, wykonaj kroki specyficzne dla używanej przeglądarki w taki sam sposób jak w kroku 2. Uwaga: Kolory tła i obrazy nie są drukowane domyślnie. Aby wydrukować tło, należy wybrać opcję Drukuj tło (kolory i obrazy) w oknie Ustawienia strony. 4. Kliknij ikonę Drukuj. 5. Określ żądane ustawienia i kliknij przycisk OK.

41 Drukowanie dokumentów do plików PDF Użytkownik może zapisać dokument jako plik PDF, dzięki czemu można go pobrać i wydrukować. Procedura 1. W otwartym dokumencie kliknij opcję Plik > Drukuj do pliku PDF. 2. Określ opcje ustawień strony. Wybierz opcję Plik PDF ze znacznikami, aby zapisać znaczniki PDF. Zwiększa to wielkość pliku. Plik PDF ze znacznikami zawiera informacje o strukturze treści dokumentu. Informacje te ułatwiają wyświetlanie dokumentu na urządzeniach podczas używania lektora ekranowego. 3. Kliknij przycisk OK. 4. Gdy zostanie wyświetlony komunikat Przetwarzanie zostało zakończone, kliknij odsyłacz Kliknij tutaj, aby pobrać plik. 5. Kliknij opcję Otwórz w, a następnie kliknij przycisk OK. Plik zostanie pobrany i otwarty w programie Adobe Reader. Aplikacją domyślną jest Adobe Reader, ale do otwarcia tego pliku można wybrać inną aplikację. 6. W menu programu Adobe Reader kliknij opcję Plik > Drukuj. 7. Określ odpowiednie opcje drukowania, a następnie kliknij przycisk OK. Praca z obrazami w dokumentach Program umożliwia wstawianie obrazów i ustawianie ich właściwości. Można też zmieniać wielkość obrazów przez przeciąganie lub za pomocą okna Właściwości obrazu. Wstawianie obrazów do dokumentów Do dokumentu można wstawiać obrazy. Praca z dokumentami 37

42 Procedura 1. Kliknij opcję Wstaw > Obraz. Zostanie wyświetlone okno Wstawianie obrazu. 2. Kliknij przycisk Przeglądaj, aby wybrać obraz do wstawienia. 3. Kliknij przycisk OK. Do dokumentu zostanie wstawiony obraz. Zadania pokrewne: Ustawianie właściwości obrazu Dla wybranego obrazu można określić wielkość i inne właściwości. Ustawianie właściwości obrazu Dla wybranego obrazu można określić wielkość i inne właściwości. Procedura 1. Wybierz obraz, którego właściwości mają zostać ustawione, kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję Właściwości obrazu. 2. Wpisz tekst zastępczy dla obrazu w polu Tekst zastępczy. 3. W polach Szerokość i Wysokość podaj odpowiednio szerokość i wysokość. Wielkość obrazu można również zmienić zgodnie z wymaganiami przy użyciu funkcji przeciągania. W tym celu należy umieścić wskaźnik myszy nad krawędzią obrazu i przeciągnąć, gdy pojawi się ikona obustronnej strzałki. 4. W polu Krawędzie określ krawędzie. 5. Kliknij przycisk OK. Uwaga: Jeśli zostanie kliknięta ikona zachowania proporcji w oknie Właściwości obrazu, nie będzie można dostosować wielkości obrazu. Ponowne kliknięcie przycisku spowoduje wyłączenie blokady i umożliwi określenie właściwości wielkości. 38 SmartCloud Docs

43 Zadania pokrewne: Wstawianie obrazów do dokumentów na stronie 37 Do dokumentu można wstawiać obrazy. Praca z tabelami w dokumentach Użytkownik może tworzyć tabele, wstawiać i usuwać kolumny oraz zmieniać ich wielkość, a także definiować nagłówki tabel. Dla całej tabeli albo dla jednej lub wielu jej komórek można ustawiać różne właściwości. Tworzenie tabel w dokumentach Użytkownik może utworzyć pustą tabelę lub utworzyć tabelę na podstawie predefiniowanych stylów w dokumentach. Procedura v Aby utworzyć prostą, pustą tabelę, wykonaj następujące kroki: 1. Umieść kursor w miejscu, w którym chcesz wstawić tabelę. 2. Kliknij opcję Tabela > Utwórz. v 3. Określ żądaną liczbę wierszy i kolumn. 4. Kliknij przycisk OK. Zostanie utworzona pusta tabela. Aby utworzyć tabelę, korzystając z predefiniowanych stylów, wykonaj następujące kroki: 1. Umieść kursor w miejscu, w którym chcesz wstawić tabelę. 2. Kliknij ikonę Zmień styl tabeli na pasku narzędzi. Zostanie wyświetlony panel zawierający wszystkie dostępne style tabeli. Praca z dokumentami 39

44 3. Na panelu wybierz żądany styl. Tabela z wybranym stylem zostanie wstawiona do dokumentu. Zmienianie stylów tabel w dokumentach Jeśli użytkownikowi nie odpowiada styl tabeli utworzonej w dokumencie, może go szybko zmienić. Procedura 1. Kliknij tabelę, aby ją aktywować. 2. Kliknij ikonę Zmień styl tabeli na pasku narzędzi. Zostanie wyświetlony panel zawierający wszystkie dostępne style tabeli. 3. Na panelu wybierz żądany styl. Styl tabeli zostanie zmieniony na wybrany. Zadania pokrewne: Zmienianie wielkości tabel w dokumentach na stronie 43 Istnieje możliwość zmiany wysokości wiersza i szerokości kolumny. Można również zmienić wielkość całej tabeli. Dodawanie podpisów do tabel w dokumentach na stronie 43 Istnieje możliwość dodawania podpisów do tabel i wybierania opcji pokazywania lub ukrywania podpisów. Definiowanie nagłówków dla tabel w dokumentach na stronie 44 Istnieje możliwość zdefiniowania pierwszego wiersza i pierwszej kolumny jako nagłówków tabeli. Nagłówki można także usuwać. Ustawianie właściwości tabel w dokumentach W dokumentach można ustawić właściwości tabeli, takie jak styl krawędzi, szerokość krawędzi, kolor krawędzi, szerokość kolumn i wysokość wierszy. Procedura 1. Wybierz tabelę, której właściwości mają zostać ustawione, kliknij ją prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję Właściwości tabeli. Możesz również kliknąć opcję Tabela > Właściwości tabeli. 40 SmartCloud Docs

45 2. Wybierz styl krawędzi, szerokość krawędzi i kolor krawędzi z list Styl krawędzi, Szerokość krawędzi i Kolor krawędzi. 3. Podaj szerokość kolumn i wysokość wierszy w polach Szerokość kolumn i Wysokość wierszy. 4. Kliknij przycisk OK. Ustawianie kolorów tła w komórkach tabeli W komórkach tabeli można ustawić kolor tła. Procedura 1. Wybierz komórki, dla których chcesz ustawić kolor tła. Jeśli chcesz ustawić kolor tła tylko w jednej komórce, kliknij ją. 2. Kliknij ikonę Ustaw kolor tła na pasku narzędzi. 3. Wybierz kolor na wyświetlonym panelu. Tło wybranych komórek zmieni kolor na wybrany. 4. Opcjonalne: Aby wybrać większą liczbę kolorów, kliknij opcję Więcej kolorów, wybierz kolor i kliknij przycisk OK. Wyrównywanie tekstu w komórkach tabeli w dokumentach Tekst w komórkach tabeli można wyrównywać w dowolny sposób. Procedura 1. Kliknij komórkę, w której chcesz wyrównać tekst. 2. Kliknij opcję Tabela > Komórka, a następnie wybierz opcję Wyrównaj do lewej, Wyśrodkuj lub Wyrównaj do prawej. Wskazówka: Możliwe jest też kliknięcie komórki prawym przyciskiem myszy i wybranie opcji Komórka, a następnie opcji Wyrównaj do lewej, Wyśrodkuj lub Wyrównaj do prawej. Dodawanie wierszy i kolumn w tabelach Do tabeli można dodawać wiersze i kolumny. Procedura v Aby dodać wiersze: Praca z dokumentami 41

46 v 1. Kliknij prawym przyciskiem myszy dowolną komórkę wiersza, obok którego ma zostać dodany kolejny wiersz. 2. Wybierz opcję Wiersz > Wstaw wiersz powyżej lub Wstaw wiersz poniżej. Aby dodać kolumny: 1. Kliknij prawym przyciskiem myszy dowolną komórkę kolumny, obok której ma zostać dodana kolejna kolumna. 2. Wybierz opcję Kolumna > Wstaw kolumnę przed lub Wstaw kolumnę po. Wyniki Uwaga: Nie można dodawać wierszy ani kolumn na początku nagłówków tabeli. Można szybko dodać wiersze lub kolumny poniżej bieżącego wiersza lub za bieżącą kolumną, klikając wielokrotnie ikonę Wstaw lub przenieś wiersz lub ikonę Wstaw lub przenieś kolumnę na pasku narzędzi. Przenoszenie wierszy i kolumn w tabelach W tabeli można przenosić wiersze w górę lub w dół oraz kolumny przed lub po. Procedura v Aby przenieść wiersz: 1. Kliknij prawym przyciskiem myszy dowolną komórkę w wierszu, który ma zostać przeniesiony. 2. Wybierz opcję Wiersz > Przenieś wiersz w górę lub Przenieś wiersz w dół. v Aby przenieść kolumnę: 1. Kliknij prawym przyciskiem myszy dowolną komórkę w kolumnie, która ma zostać przeniesiona. 2. Wybierz opcję Kolumna > Przenieś kolumnę w lewo lub Przenieś kolumnę w prawo. Wyniki Uwaga: Podczas przenoszenia wierszy i kolumn nie można przenosić nagłówków tabeli. Scalanie lub dzielenie komórek tabeli W tabeli można bezpośrednio scalić komórkę z przylegającą komórką znajdującą się poniżej. Można również jednocześnie scalić wiele komórek. Ponadto można podzielić komórkę w pionie lub w poziomie. Procedura v Aby scalić komórkę z przylegającą komórką znajdującą się poniżej, kliknij komórkę prawym przyciskiem myszy, a następnie wybierz opcję Komórka > Scal z komórką poniżej. v Aby scalić wiele komórek, zaznacz komórki do scalenia, kliknij prawym przyciskiem myszy, a następnie wybierz opcję Komórka > Scal komórki. v Aby podzielić komórkę, kliknij komórkę prawym przyciskiem myszy, a następnie wybierz opcję Komórka > Podziel pionowo lub Podziel poziomo. 42 SmartCloud Docs

47 Zmienianie wielkości tabel w dokumentach Istnieje możliwość zmiany wysokości wiersza i szerokości kolumny. Można również zmienić wielkość całej tabeli. Procedura v Aby zmienić szerokość kolumny, umieść wskaźnik myszy nad krawędzią kolumny, którą chcesz przesunąć. Gdy wskaźnik myszy przyjmie kształt wskaźnika zmiany wielkości, przeciągnij krawędź w nowe miejsce. v Aby zmienić wysokość wiersza, umieść wskaźnik myszy nad krawędzią wiersza, którą chcesz przesunąć. Gdy wskaźnik myszy przyjmie kształt wskaźnika zmiany wielkości, przeciągnij krawędź w nowe miejsce. v Aby zmienić wielkość całej tabeli: 1. Przytrzymaj wskaźnik myszy nad końcem tabeli do momentu wyświetlenia uchwytu do zmiany wielkości. 2. Przytrzymaj wskaźnik myszy nad uchwytem do zmiany wielkości do momentu wyświetlenia strzałki obustronnej. 3. Przeciągnij uchwyt, aby uzyskać żądaną wielkość tabeli. Zadania pokrewne: Zmienianie stylów tabel w dokumentach na stronie 40 Jeśli użytkownikowi nie odpowiada styl tabeli utworzonej w dokumencie, może go szybko zmienić. Dodawanie podpisów do tabel w dokumentach Istnieje możliwość dodawania podpisów do tabel i wybierania opcji pokazywania lub ukrywania podpisów. Definiowanie nagłówków dla tabel w dokumentach na stronie 44 Istnieje możliwość zdefiniowania pierwszego wiersza i pierwszej kolumny jako nagłówków tabeli. Nagłówki można także usuwać. Dodawanie podpisów do tabel w dokumentach Istnieje możliwość dodawania podpisów do tabel i wybierania opcji pokazywania lub ukrywania podpisów. Procedura 1. Kliknij prawym przyciskiem myszy tabelę i wybierz opcję Pokaż podpis. Zostanie wyświetlony szary obszar, w którym można wprowadzić podpis. 2. Kliknij szary obszar i wprowadź podpis. 3. Istnieje możliwość edytowania właściwości podpisy, takich jak wyrównanie, wielkość czcionki itp. 4. Opcjonalne: Kliknij prawym przyciskiem myszy tabelę i wybierz opcję Ukryj podpis, jeśli podpis nie ma być widoczny. Praca z dokumentami 43

48 Zadania pokrewne: Zmienianie stylów tabel w dokumentach na stronie 40 Jeśli użytkownikowi nie odpowiada styl tabeli utworzonej w dokumencie, może go szybko zmienić. Zmienianie wielkości tabel w dokumentach na stronie 43 Istnieje możliwość zmiany wysokości wiersza i szerokości kolumny. Można również zmienić wielkość całej tabeli. Definiowanie nagłówków dla tabel w dokumentach Istnieje możliwość zdefiniowania pierwszego wiersza i pierwszej kolumny jako nagłówków tabeli. Nagłówki można także usuwać. Definiowanie nagłówków dla tabel w dokumentach Istnieje możliwość zdefiniowania pierwszego wiersza i pierwszej kolumny jako nagłówków tabeli. Nagłówki można także usuwać. Dokumenty - krótki przegląd Procedura v Aby zdefiniować pierwszy wiersz jako nagłówek tabeli, kliknij prawym przyciskiem myszy dowolną komórkę z pierwszego wiersza, a następnie wybierz opcję Wiersz > Użyj wybranego wiersza jako nagłówka. v Aby zdefiniować pierwszą kolumnę jako nagłówek tabeli, kliknij prawym przyciskiem myszy dowolną komórkę z pierwszej kolumny, a następnie wybierz opcję Kolumna > Użyj wybranej kolumny jako nagłówka. v Jeśli nie chcesz definiować nagłówka wiersza, kliknij prawym przyciskiem myszy dowolną komórkę w wierszu nagłówka i wybierz opcję Wiersz > Usuń styl nagłówka. v Jeśli nie chcesz definiować nagłówka kolumny, kliknij prawym przyciskiem myszy dowolną komórkę w kolumnie nagłówka i wybierz opcję Kolumna > Usuń styl nagłówka. Zadania pokrewne: Zmienianie stylów tabel w dokumentach na stronie 40 Jeśli użytkownikowi nie odpowiada styl tabeli utworzonej w dokumencie, może go szybko zmienić. Zmienianie wielkości tabel w dokumentach na stronie 43 Istnieje możliwość zmiany wysokości wiersza i szerokości kolumny. Można również zmienić wielkość całej tabeli. Dodawanie podpisów do tabel w dokumentach na stronie 43 Istnieje możliwość dodawania podpisów do tabel i wybierania opcji pokazywania lub ukrywania podpisów. Ten temat zawiera informacje o wykonywaniu pewnych czynności dotyczących dokumentów. Tabela 3. Formatowanie tekstu Jak to zrobić Zmienianie wielkości czcionki Czynność Należy zaznaczyć tekst i kliknąć ikonę Wybierz wielkość czcionki na pasku narzędzi. Wielkość czcionki można szybko zwiększyć lub zmniejszyć, klikając opcję Format > Właściwości tekstu > Zwiększ wielkość czcionki lub Zmniejsz wielkość czcionki. 44 SmartCloud Docs

49 Tabela 3. Formatowanie tekstu (kontynuacja) Jak to zrobić Zmienianie koloru czcionki Wyróżnianie tekstu kolorem Zmienianie wcięć w tekście Czynność Należy zaznaczyć tekst i kliknąć ikonę Ustaw kolor czcionki na pasku narzędzi. Należy zaznaczyć tekst i kliknąć ikonę Ustaw kolor wyróżnienia na pasku narzędzi. Należy zaznaczyć tekst, który ma zostać wcięty, i kliknąć ikonę Zwiększ wcięcie lub ikonę Wyrównywanie tekstu Zmniejsz wcięcie na pasku narzędzi. Należy zaznaczyć tekst, który ma zostać wyrównany, i kliknąć ikonę Wyrównaj do lewej, Wyśrodkuj, Wyrównaj do prawej Stosowanie stylu nagłówka do tekstu Dodawanie numeracji i wypunktowania do tekstu lub Wyrównaj na pasku narzędzi. Należy zaznaczyć tekst, do którego ma zostać zastosowany styl nagłówka, i kliknąć opcję Format > Nagłówek. Następnie należy wybrać żądany styl nagłówka. W celu dodania numeracji należy kliknąć ikonę Dodaj numerację lub zmień styl numeracji na pasku narzędzi. W celu dodania wypunktowania należy kliknąć ikonę Dodaj wypunktowanie lub zmień styl wypunktowania Powrót do normalnego formatowania akapitu po liście wypunktowanej lub numerowanej Tworzenie nagłówka lub stopki dokumentu Wstawianie daty i godziny w tekście Wstawianie odsyłacza do tekstu Wstawianie podziału strony Wstawianie znaków specjalnych Wstawianie linii poziomej Sprawdzanie pisowni w tekście Tworzenie dokumentu na podstawie szablonu Dodawanie spisu treści Edytowanie spisu treści na pasku narzędzi. Należy dwukrotnie nacisnąć klawisz Enter. Należy kliknąć opcję Wstaw > Nagłówek lub opcję Wstaw > Stopka. Należy kliknąć opcję Wstaw > Pola i wybrać opcję Data lub Godzina. Należy kliknąć opcję Wstaw > Odsyłacz. Należy kliknąć opcję Wstaw > Podział strony. Należy kliknąć opcję Wstaw > Znak specjalny. Należy kliknąć opcję Wstaw > Linia pozioma. Należy kliknąć opcję Narzędzia > Sprawdź pisownię podczas pisania. Należy kliknąć opcję Plik > Nowy > Na podstawie szablonu > Dokument. Należy kliknąć opcję Format > Nagłówek, aby zastosować styl nagłówka do każdego nagłówka, kliknąć miejsce, w którym ma znajdować się spis treści, i kliknąć opcję Wstaw > Spis treści. Należy wprowadzić zmiany w nagłówkach dokumentu, kliknąć prawym przyciskiem myszy spis treści i kliknąć opcję Aktualizuj. Praca z dokumentami 45

50 Tabela 3. Formatowanie tekstu (kontynuacja) Jak to zrobić Czynność Usuwanie spisu treści Należy kliknąć spis treści prawym przyciskiem myszy i kliknąć opcję Usuń. Tabela 4. Praca z tabelami Jak to zrobić Tworzenie tabeli Dodawanie wiersza do tabeli albo przenoszenie go w górę lub w dół tabeli Dodawanie kolumny do tabeli albo przenoszenie jej w lewo lub w prawo w tabeli Zmienianie szerokości kolumny Zmienianie wysokości wiersza Zmienianie wielkości całej tabeli Czynność Aby utworzyć prostą tabelę, należy kliknąć opcję Tabela > Utwórz. Aby utworzyć tabelę z użyciem predefiniowanych stylów, należy kliknąć ikonę Zmień styl tabeli na pasku narzędzi. Należy kliknąć strzałkę ikony Wstaw lub przenieś wiersz na pasku narzędzi, a następnie wybrać opcję Wstaw wiersz powyżej, Wstaw wiersz poniżej, Przenieś wiersz w górę lub Przenieś wiersz w dół. Należy kliknąć strzałkę ikony Wstaw lub przenieś kolumnę na pasku narzędzi, a następnie wybrać opcję Wstaw kolumnę przed, Wstaw kolumnę po, Przenieś kolumnę w lewo lub Przenieś kolumnę w prawo. Należy przytrzymać wskaźnik myszy nad krawędzią kolumny, aż przyjmie on kształt wskaźnika zmiany wielkości. Należy przeciągnąć krawędź w odpowiednie nowe miejsce. Należy przytrzymać wskaźnik myszy nad krawędzią wiersza, aż przyjmie on kształt wskaźnika zmiany wielkości. Należy przeciągnąć krawędź w odpowiednie nowe miejsce. Należy przytrzymać wskaźnik myszy nad końcem tabeli do momentu wyświetlenia uchwytu do Scalanie komórek Dzielenie komórki Szybkie usuwanie całej zawartości komórki zmiany wielkości i strzałki obustronnej. Należy przeciągnąć uchwyt, aby uzyskać żądaną wielkość tabeli. Należy zaznaczyć komórki do scalenia, kliknąć prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję Komórka > Scal komórki. Jeśli chcesz scalić komórkę z komórką znajdującą się poniżej, należy kliknąć komórkę prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję Komórka > Scal z komórką poniżej. Należy kliknąć komórkę prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję Komórka > Podziel pionowo lub Podziel poziomo. Należy kliknąć komórkę prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję Komórka > Wyczyść treść. 46 SmartCloud Docs

51 Tabela 4. Praca z tabelami (kontynuacja) Jak to zrobić Dodawanie krawędzi do tabeli Ustawianie kolorów tła dla komórek Dodawanie podpisu do tabeli Dodawanie nagłówków kolumn lub wierszy Czynność Należy kliknąć tabelę prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję Tabela > Właściwości tabeli. Należy zaznaczyć komórki, a następnie kliknąć ikonę Ustaw kolor tła na pasku narzędzi. Aby ustawić kolor tła dla jednej komórki, nie trzeba jej wybierać. Wystarczy ją kliknąć. Należy kliknąć tabelę prawym przyciskiem myszy i kliknąć opcję Pokaż podpis. Aby zdefiniować pierwszy wiersz jako nagłówki kolumn, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy dowolną komórkę w pierwszym wierszu i wybrać opcję Wiersz > Użyj wybranego wiersza jako nagłówka. Aby zdefiniować pierwszą kolumnę jako nagłówki wierszy, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy dowolną komórkę w pierwszej kolumnie i wybrać opcję Kolumna > Użyj wybranej kolumny jako nagłówka. Tabela 5. Praca z grafiką Jak to zrobić Wstawianie obrazu Ustawianie właściwości obrazu, takich jak wysokość, szerokość, krawędzie i wyrównanie Szybkie zmienianie wielkości obrazu Czynność Należy kliknąć opcję Wstaw > Obraz. Należy kliknąć obraz i wybrać opcję Format > Właściwości obrazu. Należy kliknąć obraz i pozostawić wskaźnik myszy nad krawędzią aż do momentu wyświetlenia strzałki obustronnej. Następnie strzałkę należy przeciągnąć. Podczas przeciągania nie jest zachowywany współczynnik kształtu obrazu. Tabela 6. Współpraca z innymi osobami w czasie rzeczywistym Jak to zrobić Czynność Udostępnianie bieżącego dokumentu do współużytkowania w celu przyznania innym osobom uprawnień edytującego Dodawanie komentarza Otwieranie lub zamykanie wskaźników współedytowania Należy kliknąć opcję Plik > Udostępnij do współużytkowania. Należy umieścić kursor w miejscu, w którym chcesz dodać komentarz, i kliknąć opcję Zespół > Dodaj komentarz. Należy kliknąć opcję Widok > Wyróżnienia trybu współedytowania. Ułatwienia dostępu w komponencie Documents Do wykonywania działań w dokumentach można używać klawiszy skrótów. Wszystkie skróty działają poprawnie w systemie operacyjnym Windows. W systemie Mac OS należy nacisnąć klawisz Command zamiast klawisza Ctrl. Praca z dokumentami 47

52 Łatwo dostępną wersję tych informacji można również znaleźć w wiki produktu IBM SmartCloud for Social Business. Tabela 7. Klawisze skrótów używane w dokumentach programu IBM Docs Działanie Skrót klawiaturowy Podświetlanie całego obszaru edycji Ctrl+A Stosowanie pogrubienia w przypadku Ctrl+B zaznaczonego tekstu Stosowanie kursywy w przypadku zaznaczonego Ctrl+I tekstu Zapisywanie dokumentu Ctrl+S Podkreślanie zaznaczonego tekstu Ctrl+U Stosowanie funkcji ponawiania Ctrl+Y lub Ctrl+Shift+Z Stosowanie funkcji cofania Ctrl+Z Przechodzenie na początek dokumentu Ctrl+Home Przechodzenie na koniec dokumentu Ctrl+End Wyśrodkowywanie akapitu Ctrl+Shift+E Wyrównywanie akapitu do lewej Ctrl+Shift+L Wyrównywanie akapitu do prawej Ctrl+Shift+R Wyrównywanie akapitu Ctrl+Shift+J Stosowanie wcięcia wiersza Ctrl+M Przechodzenie do poprzedniej komórki tabeli Ctrl+Q Zmniejszanie wcięcia wiersza Ctrl+Shift+M Wybieranie obiektu lub wykonywanie działania Enter Przechodzenie o jeden ekran w górę Page Up Przechodzenie o jeden ekran w dół Page Down Przechodzenie do następnej komórki w tabeli Tab Uwaga: (naciśnięcie klawisza Tab, gdy kursor znajduje się w ostatniej komórce tabeli, spowoduje dodanie nowego wiersza do tabeli) Przechodzenie do przodu w kolejności aktywacji Tab (gdy obiektem aktywnym nie jest obszar edycji) Przechodzenie do poprzedniej komórki tabeli Shift+Tab Przechodzenie do tyłu w kolejności aktywacji Shift+Tab (gdy obiektem aktywnym nie jest obszar edycji) Nawigowanie w menu (gdy jest ono aktywne) Strzałka w lewo i strzałka w prawo Przechodzenie w dół w menu Strzałka w dół Przechodzenie wstecz o jeden poziom w Strzałka w lewo lub Esc rozwiniętym drzewie menu Rozszerzanie zaznaczenia w prawo o jeden znak Shift+strzałka w prawo Rozszerzanie zaznaczenia w lewo o jeden znak Shift+strzałka w lewo Rozszerzanie zaznaczenia w górę o jeden wiersz Shift+strzałka w górę Rozszerzanie zaznaczenia w dół o jeden wiersz Shift+strzałka w dół Wstawianie nowego wiersza w tym samym akapicie Shift+Enter 48 SmartCloud Docs

53 Tabela 7. Klawisze skrótów używane w dokumentach programu IBM Docs (kontynuacja) Działanie Skrót klawiaturowy Otwieranie menu Plik (ten skrót nie jest Alt+Shift+F obsługiwany w systemie Mac OS) Otwieranie menu Edycja (ten skrót nie jest Alt+Shift+E obsługiwany w systemie Mac OS) Otwieranie menu Widok (ten skrót nie jest Alt+Shift+V obsługiwany w systemie Mac OS) Otwieranie menu Wstaw (ten skrót nie jest Alt+Shift+I obsługiwany w systemie Mac OS) Otwieranie menu Format (ten skrót nie jest Alt+Shift+M obsługiwany w systemie Mac OS) Otwieranie menu Tabela (ten skrót nie jest Alt+Shift+B obsługiwany w systemie Mac OS) Otwieranie menu Zespół (ten skrót nie jest Alt+Shift+A obsługiwany w systemie Mac OS) Otwieranie menu Narzędzia (ten skrót nie jest Alt+Shift+T obsługiwany w systemie Mac OS) Otwieranie menu Pomoc (ten skrót nie jest obsługiwany w systemie Mac OS) Nawigowanie na pasku narzędzi z poziomu obszaru edycji Alt+Shift+H Ograniczenie: Jeśli w programie IBM Docs zostało już otwarte jedno menu, nie można otworzyć odpowiednich menu za pomocą skrótów klawiaturowych Alt+Shift+*. Aktywowanie paska narzędzi: Alt+F10, przechodzenie między elementami paska narzędzi: strzałka w prawo i strzałka w lewo, wybranie elementu: Enter lub spacja, otwieranie listy w przypadku złożonego paska narzędzi: strzałka w dół Przechodzenie do nagłówka Ctrl+Alt+O, a następnie klawisze Ctrl+Shift+H Przechodzenie do stopki Ctrl+Alt+O, a następnie klawisze Ctrl+Shift+F Drukowanie dokumentu Ctrl+P Stosowanie indeksu górnego w przypadku Ctrl+. zaznaczonego tekstu Stosowanie indeksu dolnego w przypadku Ctrl+, zaznaczonego tekstu Stosowanie normalnego stylu akapitu Ctrl+Shift+0 Stosowanie stylu nagłówka 1 Ctrl+Shift+1 Stosowanie stylu nagłówka 2 Ctrl+Shift+2 Stosowanie stylu nagłówka 3 Ctrl+Shift+3 Stosowanie stylu nagłówka 4 Ctrl+Shift+4 Stosowanie stylu nagłówka 5 Ctrl+Shift+5 Stosowanie stylu nagłówka 6 Ctrl+Shift+6 Wstawianie odsyłacza Ctrl+K Przechodzenie do obszaru edycji lub Shift+F2 przechodzenie do paska bocznego Przenoszenie kursora znajdującego się na panelu Esc Komentarze do obszaru edycji Praca z dokumentami 49

54 Tabela 7. Klawisze skrótów używane w dokumentach programu IBM Docs (kontynuacja) Działanie Skrót klawiaturowy Edytowanie nagłówka Otwarcie obszaru nagłówka: Ctrl+Shift+H, aktywowanie paska narzędzi: Alt+F10, przechodzenie między elementami: strzałka w lewo i strzałka w prawo Edytowanie stopki Otwarcie obszaru stopki: Ctrl+Shift+F, aktywowanie paska narzędzi: Alt+F10, przechodzenie między elementami: strzałka w lewo i strzałka w prawo 50 SmartCloud Docs

55 Praca z arkuszami kalkulacyjnymi Istnieje możliwość wykonywania obliczeń, przeprowadzania analiz i zarządzania danymi. Do wykonywania złożonych obliczeń na podstawie danych służą formuły, które można tworzyć z funkcji należących do kilku kategorii. Jesteś nowym użytkownikiem programu SmartCloud Docs? Aby dowiedzieć się, jak najlepiej wykorzystać wielofunkcyjne edytory programu SmartCloud Docs, można obejrzeć filmy wideo. Pierwsze kroki v Tworzenie i importowanie arkuszy kalkulacyjnych v Współużytkowanie arkuszy kalkulacyjnych na stronie 61 v Praca grupowa nad arkuszami kalkulacyjnymi w czasie rzeczywistym na stronie 65 v Praca grupowa z użyciem komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 70 v Zmienianie wyglądu arkuszy kalkulacyjnych na stronie 76 v Informacje o formułach i funkcjach na stronie 92 Łatwo dostępną wersję dokumentacji tego produktu można znaleźć w wiki produktu IBM SmartCloud for Social Business. Tworzenie i importowanie arkuszy kalkulacyjnych W tym temacie przedstawiono metody tworzenia arkuszy kalkulacyjnych i pracy z istniejącymi arkuszami kalkulacyjnymi przy użyciu przeglądarki WWW. Tworzenie arkuszy kalkulacyjnych na podstawie szablonów Użytkownik może wybrać z galerii szablon zawierający poprawne elementy arkuszy kalkulacyjnych przydatne do konkretnych celów biznesowych. Użytkownik musi być właścicielem lub edytującym arkusza kalkulacyjnego, aby wybrać szablon. Procedura 1. Na liście Pliki kliknij nazwę arkusza kalkulacyjnego, do którego masz dostęp przynajmniej na poziomie edytującego. Następnie kliknij opcję Edytuj w programie IBM Docs. 2. Kliknij opcję Plik > Nowy > Na podstawie szablonu > Arkusz kalkulacyjny. 51

56 3. Kliknij miniaturę żądanego szablonu. Wskazówka: Aby wyświetlić tylko szablony określonego typu, na przykład szablony powiązane z finansami, należy najpierw kliknąć nazwę kategorii. 4. Wpisz nazwę pliku nowego arkusza kalkulacyjnego, a następnie kliknij przycisk OK. Pojęcia pokrewne: Czcionki, krawędzie i kolor na stronie 76 Aby wyróżnić istotne dane, można zmienić style tekstu i jego wyrównanie, a także dodać krawędzie i kolor tła do komórek i zakresów. Zadania pokrewne: Importowanie istniejących arkuszy kalkulacyjnych na stronie 55 Po przesłaniu arkuszy kalkulacyjnych produktu IBM Lotus Symphony lub innych typów plików arkuszy kalkulacyjnych do listy plików można je zaimportować, tak aby bieżący użytkownik oraz inne osoby mogły pracować z tymi plikami w przeglądarkach WWW. Publikowanie wersji na stronie 59 Po zakończeniu edycji arkusza kalkulacyjnego można go opublikować na serwerze. Dzięki temu inne osoby mogą pobrać tę wersję. Odtwarzanie domyślnego formatowania komórek arkusza kalkulacyjnego na stronie 78 Komenda Formatowanie domyślne umożliwia cofnięcie zastosowanych wcześniej formatów czcionek, krawędzi, teł i liczb. Zmienianie domyślnego formatu plików W programie IBM Docs można tworzyć arkusze kalkulacyjne w formacie.xls lub.ods. Domyślny format plików można zmienić w dowolnej chwili. 52 SmartCloud Docs

57 Procedura 1. Kliknij opcję Narzędzia > Preferencje. 2. Kliknij format plików, w którym mają być zapisywane nowe pliki. 3. Kliknij przycisk OK. Przesyłanie arkuszy kalkulacyjnych w celu udostępnienia ich do współużytkowania Do widgetu Moje pliki można przesyłać pliki arkuszy kalkulacyjnych o dowolnym typie dozwolonym przez administratora. Uprawnieniami do wyświetlania, pobierania i edytowania tych plików można sterować. O tym zadaniu Administrator określa, kto może przesyłać pliki, oraz wyznacza ilość miejsca, które użytkownik może przeznaczyć na zapisanie plików. Po osiągnięciu tego limitu użytkownik nie może dodawać nowych treści w komponencie Pliki. Informacja o ilości wykorzystanego miejsca jest wyświetlana w widoku Moje pliki u dołu listy plików. W celu uzyskania miejsca można usuwać stare wersje plików. Procedura Aby przesłać plik do widgetu Moje pliki, wykonaj następujące kroki: 1. Kliknij opcję Prześlij pliki. 2. W polu Pliki kliknij opcję Przeglądaj i wybierz plik do przesłania. Uwaga: Ten krok można powtórzyć, aby przesłać kolejne pliki. Pliki do przesłania są wyświetlane na liście. Można kliknąć plik, aby edytować jego nazwę, lub kliknąć przycisk x, aby usunąć go z listy. 3. Opcjonalne: Wpisz znaczniki, oddzielając je spacjami. 4. Wybierz jedną z następujących opcji: Opcja Nikt (widoczne tylko dla mnie) Opis Służy do oznaczania pliku jako prywatnego. Tylko właściciel może go wyświetlać i edytować. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 53

58 Opcja Osoby lub społeczności Wszyscy w firmie Nazwa organizacji Opis Służy do udostępniania pliku do współużytkowania dla określonych osób lub dla społeczności. Wykonaj następujące kroki: 1. Wybierz opcję Osoba lub Społeczność. 2. Wybierz poziom dostępu jako czytelnik lub jako edytujący: v Czytelnicy mogą odczytywać, komentować, pobierać i rekomendować plik. v Edytujący mogą odczytywać, edytować, komentować, pobierać i rekomendować pliki, przesyłać ich nowe wersje, a także ustawiać właściwości pliku. 3. Wykonaj jedną z następujących czynności: v Aby udostępnić plik do współużytkowania dla innych osób, kliknij pole w celu wyświetlenia nazw osób, dla których ostatnio udostępniono pliki do współużytkowania. Jeśli szukana osoba została wyświetlona, wybierz ją. W przeciwnym razie wpisz nazwę lub adres , a następnie wybierz osobę. v Aby udostępnić plik do współużytkowania dla społeczności, wpisz nazwę społeczności i zaznacz ją, kiedy zostanie wyświetlona. Ważne: Plik udostępniony do współużytkowania dla publicznej społeczności staje się publiczny. 4. Dodaj opcjonalną wiadomość dla osób, którym plik został udostępniony do współużytkowania. Służy do udostępniania pliku wszystkim w danej organizacji. To ustawienie przyznaje dostęp z uprawnieniami czytelnika. 5. Kliknij opcję Prześlij. 54 SmartCloud Docs

59 Zadania pokrewne: Udostępnianie arkuszy kalkulacyjnych do współużytkowania dla osób i społeczności na stronie 61 Arkusz kalkulacyjny można udostępnić do współużytkowania dla osób lub społeczności i można przypisać im dostęp z uprawnieniami czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do arkuszy kalkulacyjnych na stronie 63 Po udostępnieniu arkusza kalkulacyjnego do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Spreadsheets na stronie 57 Zespoły mogą pracować z różnymi formatami plików arkuszy kalkulacyjnych przy użyciu przeglądarek WWW. Pliki otwarte w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów. Importowanie istniejących arkuszy kalkulacyjnych Po przesłaniu arkuszy kalkulacyjnych produktu IBM Lotus Symphony lub innych typów plików arkuszy kalkulacyjnych do listy plików można je zaimportować, tak aby bieżący użytkownik oraz inne osoby mogły pracować z tymi plikami w przeglądarkach WWW. O tym zadaniu Obsługiwane formaty to:.ods,.ots,.xls,.xlsx,.xlt,.xltx i.csv. Aby zaimportować istniejący arkusz kalkulacyjny, wykonaj następujące kroki: Procedura 1. Prześlij plik na listę w aplikacji Pliki. Ważne: Importowanie jest możliwe tylko w przypadku arkuszy kalkulacyjnych zawierających maksymalnie 5000 wierszy. 2. Kliknij opcję Moje pliki. 3. Znajdź plik, który ma zostać otwarty w programie IBM Docs, a następnie kliknij nazwę pliku, aby przejść do strony zawierającej czynności, które można wykonać. 4. Kliknij opcję Edytuj w programie IBM Docs lub Widok, aby automatycznie zaimportować plik do formatu IBM Docs. Uwaga: Jeśli arkusz kalkulacyjny jest plikiem szablonu w formacie.xlt,.xltx lub.ots, kliknij opcję Utwórz plik. Zostanie wyświetlone okno Nowy element na podstawie pliku. Wpisz nazwę pliku, a następnie kliknij przycisk Utwórz. Plik szablonu zostanie zaimportowany do programu IBM Docs. Zostanie również utworzony nowy arkusz kalkulacyjny oparty na pliku szablonu. Wyniki Uwaga: Czasem niektóre elementy formatowania z przesłanych plików nie wyświetlają się dokładnie w programie IBM Docs, ale są one zachowywane w pliku. Na przykład w przypadku nieobsługiwanej formuły w komórce będzie widoczna jej nazwa, a nie obliczona wartość. W takich przypadkach po opublikowaniu wersji można pobrać plik z powrotem do jego formatu pierwotnego. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 55

60 Zadania pokrewne: Tworzenie arkuszy kalkulacyjnych na podstawie szablonów na stronie 51 Użytkownik może wybrać z galerii szablon zawierający poprawne elementy arkuszy kalkulacyjnych przydatne do konkretnych celów biznesowych. Użytkownik musi być właścicielem lub edytującym arkusza kalkulacyjnego, aby wybrać szablon. Publikowanie wersji na stronie 59 Po zakończeniu edycji arkusza kalkulacyjnego można go opublikować na serwerze. Dzięki temu inne osoby mogą pobrać tę wersję. Eksportowanie arkuszy kalkulacyjnych do innych formatów plików na stronie 60 Po utworzeniu i opublikowaniu arkusza kalkulacyjnego w programie IBM Docs można go pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.xls lub.pdf. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Spreadsheets na stronie 57 Zespoły mogą pracować z różnymi formatami plików arkuszy kalkulacyjnych przy użyciu przeglądarek WWW. Pliki otwarte w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów. Importowanie plików tekstowych do arkuszy kalkulacyjnych Do arkusza kalkulacyjnego można zaimportować plik tekstowy, np. w formacie.txt lub plik w formacie.csv. Procedura 1. W otwartym arkuszu kalkulacyjnym kliknij opcję Plik > Importuj. 2. Kliknij przycisk Przeglądaj, aby wybrać plik tekstowy, który chcesz zaimportować. 3. Wybierz separator zdefiniowany w pliku tekstowym. Separator musi być znakiem ASCII. 4. Kliknij przycisk Importuj. Wyniki Uwaga: Jeśli plik tekstowy zawiera dane, takie jak daty, godziny, waluty lub wartości procentowe, podczas importowania pliku do arkusza kalkulacyjnego dane są automatycznie rozpoznawane jako liczby w odpowiednim formacie. Otwieranie chronionych hasłem plików programu Excel W produkcie IBM Docs można otwierać chronione hasłem pliki programu Microsoft Excel. 56 SmartCloud Docs

61 Procedura 1. Prześlij plik programu Excel do widgetu Moje pliki. 2. Kliknij nazwę pliku. 3. Kliknij opcję Edytuj w programie IBM Docs. Po otwarciu okna Czy rozpocząć edycję w sieci w programie IBM Docs? kliknij opcję Edytuj w sieci. Zostanie otwarte okno, w którym można wprowadzić hasło. 4. Podaj hasło i kliknij przycisk OK. Gotowy do edycji plik zostanie otwarty w produkcie IBM Docs. Przykład Uwaga: Obsługiwane są tylko pliki.xls. Zgodność plików i eksportowanie arkuszy kalkulacyjnych W tej sekcji zawarto informacje o typach plików, które mogą być używane w arkuszach kalkulacyjnych programu IBM Docs. Formaty plików obsługiwane w komponencie Spreadsheets Zespoły mogą pracować z różnymi formatami plików arkuszy kalkulacyjnych przy użyciu przeglądarek WWW. Pliki otwarte w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów. Tabela 8. Formaty plików, które można zaimportować do komponentu IBM Docs Spreadsheets Aplikacja IBM Lotus Symphony Spreadsheets Microsoft Excel Pliki TXT Typ pliku.ods,.ots.xls,.xlsx,.xlt,.xltx.txt,.csv Tabela 9. Formaty plików, które można wyeksportować z komponentu IBM Docs Spreadsheets Aplikacja IBM Lotus Symphony Spreadsheets Typ pliku.ods Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 57

62 Tabela 9. Formaty plików, które można wyeksportować z komponentu IBM Docs Spreadsheets (kontynuacja) Aplikacja Microsoft Excel Adobe Reader Pliki TXT Typ pliku.xls.pdf.csv Zadania pokrewne: Przesyłanie arkuszy kalkulacyjnych w celu udostępnienia ich do współużytkowania na stronie 53 Do widgetu Moje pliki można przesyłać pliki arkuszy kalkulacyjnych o dowolnym typie dozwolonym przez administratora. Uprawnieniami do wyświetlania, pobierania i edytowania tych plików można sterować. Importowanie istniejących arkuszy kalkulacyjnych na stronie 55 Po przesłaniu arkuszy kalkulacyjnych produktu IBM Lotus Symphony lub innych typów plików arkuszy kalkulacyjnych do listy plików można je zaimportować, tak aby bieżący użytkownik oraz inne osoby mogły pracować z tymi plikami w przeglądarkach WWW. Eksportowanie arkuszy kalkulacyjnych do innych formatów plików na stronie 60 Po utworzeniu i opublikowaniu arkusza kalkulacyjnego w programie IBM Docs można go pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.xls lub.pdf. Publikowanie wersji na stronie 59 Po zakończeniu edycji arkusza kalkulacyjnego można go opublikować na serwerze. Dzięki temu inne osoby mogą pobrać tę wersję. Zapisywanie arkuszy kalkulacyjnych Komenda Zapisz umożliwia zapisanie wersji roboczej edytowanego arkusza kalkulacyjnego. Opcja Zapisz jako umożliwia zapisanie wersji roboczej (lub opublikowanej) jako wersji roboczej pod nową nazwą. O tym zadaniu Wersja robocza arkusza kalkulacyjnego może zostać otwarta przez jej właściciela oraz przez osoby, którym właściciel udostępnił ją do współużytkowania z uprawnieniami edytującego. Uwaga: Aby plik mógł być wyświetlany lub pobierany przez czytelników, wersja robocza musi zostać opublikowana. Procedura 1. Kliknij opcję Plik > Zapisz. Plik jest zapisywany jako wersja robocza. Ważne: Gdy użytkownik edytuje arkusz kalkulacyjny, program IBM Docs w regularnych odstępach czasu automatycznie zapisuje wersje robocze tego arkusza. Użytkownik może też w dowolnym momencie użyć komendy Zapisz w celu zapisania dokumentu. 2. Jeśli chcesz zapisać wersję roboczą arkusza kalkulacyjnego pod nową nazwą, kliknij opcję Plik > Zapisz jako. Wpisz nazwę pliku, a następnie kliknij przycisk OK. Arkusz zostanie zapisany pod nową nazwą w bibliotece Moje pliki. Uwaga: W przypadku użycia komendy Zapisz jako w celu zapisania pliku.xls lub.ods w programie IBM Docs utworzony plik zachowa oryginalny format. Jeśli jednak komenda Zapisz jako zostanie użyta do zapisania pliku.xlsx, zostanie utworzony plik w formacie.xls. W przypadku pliku.csv można ustawić preferowany format, klikając opcję Narzędzia > Preferencje, a następnie zapisać plik w preferowanym formacie. 58 SmartCloud Docs

63 Zadania pokrewne: Publikowanie wersji Po zakończeniu edycji arkusza kalkulacyjnego można go opublikować na serwerze. Dzięki temu inne osoby mogą pobrać tę wersję. Udostępnianie arkuszy kalkulacyjnych do współużytkowania dla osób i społeczności na stronie 61 Arkusz kalkulacyjny można udostępnić do współużytkowania dla osób lub społeczności i można przypisać im dostęp z uprawnieniami czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Publikowanie wersji Po zakończeniu edycji arkusza kalkulacyjnego można go opublikować na serwerze. Dzięki temu inne osoby mogą pobrać tę wersję. Procedura 1. Kliknij opcję Plik > Publikuj wersję. 2. Jeśli chcesz dodać opis tej wersji, uzupełnij pole Opis wersji. 3. Kliknij opcję Publikuj. Do osób, które śledzą ten plik, zostanie wysłane odpowiednie powiadomienie. Przykład Uwaga: Jeśli przeprowadzono edycję pliku.xls lub.ods w programie IBM Docs i opublikowano wersję, plik zachowa oryginalny format. Jeśli jednak przeprowadzono edycję pliku.xlsx w programie IBM Docs i opublikowano wersję, plik zostanie przekształcony do formatu.xls. W przypadku pliku.csv można ustawić preferowany format, klikając opcję Narzędzia > Preferencje, i opublikować wersję. Plik zostanie przekształcony do preferowanego formatu. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 59

64 Zadania pokrewne: Tworzenie arkuszy kalkulacyjnych na podstawie szablonów na stronie 51 Użytkownik może wybrać z galerii szablon zawierający poprawne elementy arkuszy kalkulacyjnych przydatne do konkretnych celów biznesowych. Użytkownik musi być właścicielem lub edytującym arkusza kalkulacyjnego, aby wybrać szablon. Importowanie istniejących arkuszy kalkulacyjnych na stronie 55 Po przesłaniu arkuszy kalkulacyjnych produktu IBM Lotus Symphony lub innych typów plików arkuszy kalkulacyjnych do listy plików można je zaimportować, tak aby bieżący użytkownik oraz inne osoby mogły pracować z tymi plikami w przeglądarkach WWW. Eksportowanie arkuszy kalkulacyjnych do innych formatów plików Po utworzeniu i opublikowaniu arkusza kalkulacyjnego w programie IBM Docs można go pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.xls lub.pdf. Zapisywanie arkuszy kalkulacyjnych na stronie 58 Komenda Zapisz umożliwia zapisanie wersji roboczej edytowanego arkusza kalkulacyjnego. Opcja Zapisz jako umożliwia zapisanie wersji roboczej (lub opublikowanej) jako wersji roboczej pod nową nazwą. Udostępnianie arkuszy kalkulacyjnych do współużytkowania dla osób i społeczności na stronie 61 Arkusz kalkulacyjny można udostępnić do współużytkowania dla osób lub społeczności i można przypisać im dostęp z uprawnieniami czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Spreadsheets na stronie 57 Zespoły mogą pracować z różnymi formatami plików arkuszy kalkulacyjnych przy użyciu przeglądarek WWW. Pliki otwarte w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów. Eksportowanie arkuszy kalkulacyjnych do innych formatów plików Po utworzeniu i opublikowaniu arkusza kalkulacyjnego w programie IBM Docs można go pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.xls lub.pdf. O tym zadaniu Plik programu Microsoft Excel, który jest edytowany i publikowany w programie IBM Docs, jest zapisywany w formacie.xls. Jeśli na przykład przeprowadzono edycję pliku.xlsx w programie IBM Docs i opublikowano wersję, plik zostanie przekształcony do formatu.xls, który można pobrać bezpośrednio. Procedura 1. W aplikacji Pliki kliknij opcję Moje pliki. 2. Znajdź arkusz kalkulacyjny, który ma zostać wyeksportowany, a następnie kliknij opcję Więcej. v Jeśli chcesz pobrać arkusz w bieżącym formacie, kliknij opcję Pobierz. v Jeśli arkusz jest w formacie pakietu Microsoft Office, można go pobrać jako plik PDF, klikając opcję Więcej działań > Pobierz jako plik PDF. v Jeśli arkusz jest w formacie.ods, można go pobrać jako plik.xls lub plik PDF, klikając opcję Więcej działań > Pobierz w formacie pakietu Microsoft Office lub opcję Pobierz jako plik PDF. 60 SmartCloud Docs

65 Uwaga: Można pobrać tylko opublikowane wersje arkusza kalkulacyjnego. Jeśli arkusz kalkulacyjny nadal jest wersją roboczą, a użytkownik jest jego właścicielem lub edytującym, powinien opublikować wersję. Czytelnik może poprosić właściciela o opublikowanie. 3. Jeśli wybierzesz opcję Pobierz jako plik PDF, zostanie wyświetlone okno Ustawienia strony. Określ odpowiednie ustawienia, a następnie kliknij przycisk OK. Przykład Uwaga: Pliki w formacie.csv nie mogą być pobierane w postaci innych formatów. Zadania pokrewne: Importowanie istniejących arkuszy kalkulacyjnych na stronie 55 Po przesłaniu arkuszy kalkulacyjnych produktu IBM Lotus Symphony lub innych typów plików arkuszy kalkulacyjnych do listy plików można je zaimportować, tak aby bieżący użytkownik oraz inne osoby mogły pracować z tymi plikami w przeglądarkach WWW. Publikowanie wersji na stronie 59 Po zakończeniu edycji arkusza kalkulacyjnego można go opublikować na serwerze. Dzięki temu inne osoby mogą pobrać tę wersję. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Spreadsheets na stronie 57 Zespoły mogą pracować z różnymi formatami plików arkuszy kalkulacyjnych przy użyciu przeglądarek WWW. Pliki otwarte w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów. Eksportowanie arkuszy kalkulacyjnych do plików CSV Arkusz kalkulacyjny można wyeksportować do pliku.csv. Procedura 1. W otwartym arkuszu kalkulacyjnym kliknij opcję Plik > Eksportuj > CSV. Arkusz kalkulacyjny zostanie przekształcony do pliku.csv. 2. Gdy zostanie wyświetlony komunikat Przetwarzanie zostało zakończone, kliknij odsyłacz Kliknij tutaj, aby pobrać plik. Plik można otworzyć lub zapisać go w przeglądarce. Wyniki Uwaga: W ustawieniach narodowych dla języka niemieckiego domyślnym separatorem jest kropka. W innych przypadkach separatorem jest przecinek. Współużytkowanie arkuszy kalkulacyjnych Arkusz kalkulacyjny można udostępnić wszystkim do odczytu lub udostępnić go do współużytkowania określonym osobom i społecznościom. Inne osoby mogą edytować arkusz, a nawet udostępniać go do współużytkowania kolejnym osobom. Po udostępnieniu arkusza można zmienić lub usunąć poziomy dostępu. Udostępnianie arkuszy kalkulacyjnych do współużytkowania dla osób i społeczności Arkusz kalkulacyjny można udostępnić do współużytkowania dla osób lub społeczności i można przypisać im dostęp z uprawnieniami czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 61

66 O tym zadaniu Plik można udostępnić do współużytkowania podczas przesyłania. Jest to również możliwe po przesłaniu go lub po utworzeniu arkusza kalkulacyjnego. Procedura 1. W aplikacji Pliki kliknij opcję Moje pliki. 2. Znajdź plik, który ma zostać udostępniony do współużytkowania. Zaznacz pole wyboru przed nazwą pliku. 3. Kliknij przycisk Współużytkuj. 4. Jeśli chcesz nadać określone uprawnienia innym osobom lub społecznościom, zaznacz opcję Osoby lub społeczności i wybierz odpowiednie opcje: a. Wybierz opcję Osoba lub Społeczność. b. Wybierz opcję jako czytelnik lub jako edytujący, aby przypisać poziom dostępu. c. Wykonaj jedną z następujących czynności: v Aby udostępnić plik do współużytkowania dla innych osób, kliknij pole w celu wyświetlenia nazw osób, dla których ostatnio udostępniono pliki do współużytkowania. Jeśli szukana osoba została wyświetlona, zaznacz jej nazwę. W przeciwnym razie wpisz nazwę lub adres , a następnie wybierz osobę. Jeśli szukana nazwa nie została wyświetlona, kliknij opcję Osoby nie ma na liście? Należy użyć pełnego wyszukiwania, aby ją wyszukać. v Aby udostępnić plik do współużytkowania dla społeczności, zacznij wpisywać nazwę społeczności i zaznacz ją, kiedy zostanie wyświetlona. Ważne: Plik udostępniony do współużytkowania dla publicznej społeczności staje się publiczny. d. Dodaj opcjonalną wiadomość dla osób, którym plik został udostępniony do współużytkowania. 5. Opcjonalne: Wybierz opcję Wszyscy w firmie Nazwa organizacji, jeśli plik ma być widoczny dla wszystkich osób z organizacji. 6. Kliknij opcję Współużytkuj. 62 SmartCloud Docs

67 Pojęcia pokrewne: Informacje na temat współedytowania w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 66 Program IBM Docs umożliwia równoczesną edycję arkusza kalkulacyjnego razem z innymi osobami w chmurze. Może to znacznie uprościć i zwiększyć efektywność tworzenia arkuszy kalkulacyjnych. Informacje o komentarzach w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 70 Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad arkuszem kalkulacyjnym, ale nie mogą pracować w tym samym czasie, mogą do prowadzenia konwersacji używać komentarzy programu IBM Docs. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Zadania pokrewne: Przesyłanie arkuszy kalkulacyjnych w celu udostępnienia ich do współużytkowania na stronie 53 Do widgetu Moje pliki można przesyłać pliki arkuszy kalkulacyjnych o dowolnym typie dozwolonym przez administratora. Uprawnieniami do wyświetlania, pobierania i edytowania tych plików można sterować. Ustawianie poziomów dostępu do arkuszy kalkulacyjnych Po udostępnieniu arkusza kalkulacyjnego do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Tryb współedytowania z innymi osobami w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 68 Wielu edytujących w zespole może jednocześnie edytować arkusz kalkulacyjny. Możliwe jest edytowanie różnych komórek albo tej samej komórki, kolumny lub wiersza. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. Wyświetlanie zmian wprowadzonych przez poszczególne osoby edytujące w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 69 W trakcie współedytowania arkusza kalkulacyjnego zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Tworzenie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 72 W trakcie edytowania lub przeglądu arkusza kalkulacyjnego można utworzyć jeden komentarz dla pojedynczej komórki. Ułatwia to współpracę z innymi edytującymi. Wszystkie komentarze arkusza kalkulacyjnego są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Wyświetlanie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 73 Jeśli po otwarciu arkusza kalkulacyjnego nie został domyślnie wyświetlony pasek boczny, można go włączyć. Następnie będzie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące tego arkusza kalkulacyjnego na panelu Komentarze. Przeszukiwanie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 75 Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Zapisywanie arkuszy kalkulacyjnych na stronie 58 Komenda Zapisz umożliwia zapisanie wersji roboczej edytowanego arkusza kalkulacyjnego. Opcja Zapisz jako umożliwia zapisanie wersji roboczej (lub opublikowanej) jako wersji roboczej pod nową nazwą. Publikowanie wersji na stronie 59 Po zakończeniu edycji arkusza kalkulacyjnego można go opublikować na serwerze. Dzięki temu inne osoby mogą pobrać tę wersję. Ustawianie poziomów dostępu do arkuszy kalkulacyjnych Po udostępnieniu arkusza kalkulacyjnego do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 63

68 Procedura 1. W aplikacji Pliki kliknij opcję Udostępnione przeze mnie do współużytkowania. 2. Znajdź plik, dla którego ma zostać ustawiony poziom dostępu, a następnie kliknij opcję Więcej. 3. Kliknij opcję Wyświetl szczegóły pliku, a następnie kliknij kartę Współużytkowanie. 4. Wykonaj jedną z następujących czynności: v Aby usunąć poziom dostępu osoby lub społeczności, w polach Edytujący lub Czytelnicy kliknij symbol x znajdujący się obok nazwy danej osoby lub społeczności. v Aby zmienić poziom dostępu osoby lub społeczności, na przykład zmienić poziom czytelnika na poziom edytującego, należy najpierw usunąć poziom czytelnika. Następnie w polu Edytujący kliknij przycisk Dodaj. Wybierz opcję jako edytujący, aby przypisać dostęp. v Aby umożliwić osobom, dla których udostępniono plik do współużytkowania, udostępnianie pliku do współużytkowania dla innych osób, wybierz opcję Zezwalaj innym na współużytkowanie tego pliku. 64 SmartCloud Docs

69 Pojęcia pokrewne: Informacje na temat współedytowania w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 66 Program IBM Docs umożliwia równoczesną edycję arkusza kalkulacyjnego razem z innymi osobami w chmurze. Może to znacznie uprościć i zwiększyć efektywność tworzenia arkuszy kalkulacyjnych. Informacje o komentarzach w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 70 Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad arkuszem kalkulacyjnym, ale nie mogą pracować w tym samym czasie, mogą do prowadzenia konwersacji używać komentarzy programu IBM Docs. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Zadania pokrewne: Przesyłanie arkuszy kalkulacyjnych w celu udostępnienia ich do współużytkowania na stronie 53 Do widgetu Moje pliki można przesyłać pliki arkuszy kalkulacyjnych o dowolnym typie dozwolonym przez administratora. Uprawnieniami do wyświetlania, pobierania i edytowania tych plików można sterować. Udostępnianie arkuszy kalkulacyjnych do współużytkowania dla osób i społeczności na stronie 61 Arkusz kalkulacyjny można udostępnić do współużytkowania dla osób lub społeczności i można przypisać im dostęp z uprawnieniami czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Tryb współedytowania z innymi osobami w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 68 Wielu edytujących w zespole może jednocześnie edytować arkusz kalkulacyjny. Możliwe jest edytowanie różnych komórek albo tej samej komórki, kolumny lub wiersza. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. Wyświetlanie zmian wprowadzonych przez poszczególne osoby edytujące w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 69 W trakcie współedytowania arkusza kalkulacyjnego zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Tworzenie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 72 W trakcie edytowania lub przeglądu arkusza kalkulacyjnego można utworzyć jeden komentarz dla pojedynczej komórki. Ułatwia to współpracę z innymi edytującymi. Wszystkie komentarze arkusza kalkulacyjnego są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Wyświetlanie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 73 Jeśli po otwarciu arkusza kalkulacyjnego nie został domyślnie wyświetlony pasek boczny, można go włączyć. Następnie będzie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące tego arkusza kalkulacyjnego na panelu Komentarze. Przeszukiwanie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 75 Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Praca grupowa nad arkuszami kalkulacyjnymi w czasie rzeczywistym Istnieje możliwość pracy grupowej nad arkuszem kalkulacyjnym w czasie rzeczywistym z innymi osobami w zespole. Użytkownik może w czasie rzeczywistym współedytować dokument razem z innymi edytującymi i tworzyć komentarze oraz dyskusje. O tym zadaniu Podczas edycji w sieci przy użyciu programu IBM Docs można korzystać z funkcji pracy grupowej, takich jak współedytowanie i komentowanie. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 65

70 Użytkownik nieuprawniony do korzystania z opcji edycji społecznościowej nie może współedytować z innymi osobami. Aby uzyskać dodatkowe informacje, należy skontaktować się z administratorem. Współedytowanie arkuszy kalkulacyjnych w czasie rzeczywistym Jeśli arkusz kalkulacyjny został udostępniony do współużytkowania dla innych osób i przyznano im dostęp z uprawnieniami edytującego, możliwe jest współedytowanie w czasie rzeczywistym. O tym zadaniu Arkusz kalkulacyjny można edytować równocześnie z innymi edytującymi, dzięki czemu efektywność tworzenia arkuszy kalkulacyjnych przez zespół może być większa. Możliwe jest edytowanie różnych komórek albo tej samej komórki, kolumny lub wiersza. Zmiany pochodzące od różnych edytujących są podświetlane przy użyciu różnych kolorów. Informacje o tym, kto pracuje w trybie współedytowania, są wyświetlane na liście edytujących na pasku bocznym. Po zakończeniu współedytowania każdy edytujący może zapisać arkusz kalkulacyjny jako wersję roboczą lub jako nową wersję we współużytkowanym zasobie plikowym. Informacje na temat współedytowania w arkuszach kalkulacyjnych Program IBM Docs umożliwia równoczesną edycję arkusza kalkulacyjnego razem z innymi osobami w chmurze. Może to znacznie uprościć i zwiększyć efektywność tworzenia arkuszy kalkulacyjnych. Podczas tworzenia arkusza kalkulacyjnego czasem wymagane są dane wejściowe lub informacje od współpracowników lub znajomych. Ponadto konieczne jest wspólne edytowanie arkusza kalkulacyjnego. W tradycyjnych aplikacjach biurowych konieczne jest zapisanie arkusza kalkulacyjnego na dysku twardym komputera, a następnie wysłanie arkusza współpracownikom za pomocą poczty elektronicznej lub wymiana dysku flash USB. Ponadto muszą oni na swoich komputerach zainstalować klienty okienkowe, takie jak produkt Lotus 66 SmartCloud Docs

71 Symphony lub Microsoft Office. Podczas edytowania przez nich arkusza kalkulacyjnego użytkownik nie może wyświetlić wprowadzonych zmian do momentu otrzymania z powrotem arkusza od współpracowników. Dużo czasu jest traconych w związku z przesyłaniem w obie strony załączników w wiadomościach . Teraz funkcja współedytowania może ułatwić rozwiązanie tego problemu. Jeśli tylko istnieje dostęp do Internetu, każdy może w tym samym czasie edytować arkusz kalkulacyjny, a użytkownik od razu może wyświetlać zmiany wprowadzone przez inne osoby. Wymagane jest jedynie udostępnienie współpracownikom pliku do współużytkowania i nadanie im dostępu do pliku z uprawnieniami edytującego. Dla wielu klientów program LotusSymphony jest dobrym rozwiązaniem. Jest darmowy, obsługuje systemy operacyjne Windows, Linux, i Mac OS oraz udostępnia bogaty w możliwości i kompletny pakiet aplikacji biurowych. Program IBM Docs obsługuje profile i scenariusze użytkownika, które nie wymagają wszystkich możliwości pełnego klienta. Dzięki programowi IBM Docs można pracować z użyciem narzędzi, które mocno wspomagają pracę grupową nad dynamicznymi i nieformalnymi dokumentami, arkuszami kalkulacyjnymi i prezentacjami. W trybie współedytowania można edytować różne komórki albo tę samą komórkę, kolumnę lub wiersz. Bardzo łatwo można sprawdzić, kto jest w trybie współedytowania - wystarczy sprawdzić listę edytujących znajdującą się na pasku bocznym. Zmiany wprowadzane przez poszczególnych edytujących są wyróżniane odpowiednimi kolorami, a program IBM Docs natychmiast automatycznie zapisuje wprowadzone zmiany. Po zakończeniu pracy w trybie współedytowania każdy edytujący może zapisać arkusz kalkulacyjny na serwerze. Przykład Lidia jest asystentką w dziale informatycznym i musi pomóc swojemu kierownikowi w tworzeniu raportu o stanie komputerów. Lidia tworzy arkusz kalkulacyjny i potrzebuje danych od przedstawicieli informatycznych z pięciu zespołów. Wcześniej Lidia musiała wysłać wiadomość z arkuszem kalkulacyjnym jako załącznikiem do każdego przedstawiciela, a następnie musiała scalić wersje odesłane przez poszczególne osoby. Teraz program IBM Docs umożliwia Lidii łatwiejsze i efektywniejsze tworzenie raportu. Lidia tworzy arkusz kalkulacyjny, udostępnia go do współużytkowania pięciu przedstawicielom i ustawia im rolę dostępu Edytujący, a następnie prosi ich o skompletowanie wymaganych informacji. Lidia może natychmiast wyświetlić raport utworzony na podstawie danych od pięciu przedstawicieli. Następnie po zakończeniu współedytowania Lidia może udostępnić arkusz kalkulacyjny do współużytkowania swojemu kierownikowi oraz poprosić go o dokonanie przeglądu i napisanie komentarzy. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 67

72 Pojęcia pokrewne: Formatowanie liczb na stronie 79 Liczba może być wyświetlana inaczej niż rzeczywista wartość wprowadzona w komórce. Zależy to od formatu liczb. Formaty liczb wyróżniają rodzaje danych, na przykład pozwalają rozróżnić waluty od wartości procentowych. Formaty liczb mają wpływ tylko na wyświetlanie liczb przez program IBM Docs. Nie mają one wpływu na to, jak ten program zapisuje liczby lub wykonuje obliczenia. Zadania pokrewne: Tryb współedytowania z innymi osobami w arkuszach kalkulacyjnych Wielu edytujących w zespole może jednocześnie edytować arkusz kalkulacyjny. Możliwe jest edytowanie różnych komórek albo tej samej komórki, kolumny lub wiersza. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. Wyświetlanie zmian wprowadzonych przez poszczególne osoby edytujące w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 69 W trakcie współedytowania arkusza kalkulacyjnego zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Udostępnianie arkuszy kalkulacyjnych do współużytkowania dla osób i społeczności na stronie 61 Arkusz kalkulacyjny można udostępnić do współużytkowania dla osób lub społeczności i można przypisać im dostęp z uprawnieniami czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do arkuszy kalkulacyjnych na stronie 63 Po udostępnieniu arkusza kalkulacyjnego do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Odsyłacze pokrewne: Arkusze kalkulacyjne - krótki przegląd na stronie 180 W tym temacie zostały przedstawione informacje, dzięki którym można dowiedzieć się lub przypomnieć sobie, jak można wykonywać różne czynności dotyczące arkusza kalkulacyjnego. Tryb współedytowania z innymi osobami w arkuszach kalkulacyjnych Wielu edytujących w zespole może jednocześnie edytować arkusz kalkulacyjny. Możliwe jest edytowanie różnych komórek albo tej samej komórki, kolumny lub wiersza. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. O tym zadaniu Każdy członek grupy współedytowania musi mieć dostęp do arkusza kalkulacyjnego z uprawnieniami edytującego. Jeśli na przykład użytkownik chce współedytować arkusz kalkulacyjny z członkami swojego zespołu, musi udostępnić im ten arkusz kalkulacyjny do współużytkowania i nadać im dostęp na poziomie Edytujący. Aby współedytować dokument z innymi osobami, wykonaj następujące kroki: Procedura 1. Jeśli jesteś właścicielem plików i rozpoczynasz współedytowanie, kliknij opcję Pliki współużytkowane przeze mnie w aplikacji Pliki. W przeciwnym razie kliknij opcję Pliki udostępnione dla mnie do współużytkowania. 2. Na liście Pliki kliknij nazwę arkusza kalkulacyjnego, który ma być współedytowany. Następnie kliknij opcję Edytuj w programie IBM Docs. Uwaga: Jeśli użytkownik będący właścicielem pliku otwierał wcześniej arkusz kalkulacyjny, arkusz zostanie otwarty w programie IBM Docs. W przeciwnym razie 68 SmartCloud Docs

73 zostanie otwarte okno Czy rozpocząć edycję w sieci w programie IBM Docs?. Należy kliknąć opcję Edytuj w sieci, aby kontynuować. Inne osoby edytujące nie będą widzieć przycisku Edytuj w programie IBM Docs, jeśli właściciel pliku otworzył wcześniej arkusz kalkulacyjny w programie IBM Docs. 3. Zostanie otwarty arkusz kalkulacyjny, a użytkownik przejdzie w tryb współedytowania. 4. Nazwy wszystkich edytujących są wymienione na pasku bocznym. Gdy edytujący przejdzie w tryb współedytowania, nazwa jest pogrubiana, a za nią jest wyświetlany przypisany jej kolor. Można zmieniać arkusz i w tym samym czasie obserwować zmiany wprowadzane przez inne osoby (oznaczone innymi kolorami). Uwaga: Podczas edycji zmiany są automatycznie zapisywane do wersji roboczej arkusza kalkulacyjnego. 5. Aby umożliwić użytkownikom wyświetlanie i pobieranie arkusza kalkulacyjnego, kliknij opcję Plik > Publikuj wersję. 6. Zamknij kartę arkusza kalkulacyjnego. Uwaga: Użytkownik jest powiadamiany podczas sesji edycji, jeśli współedytujący usunie plik. Należy kliknąć przycisk OK w powiadomieniu, aby zapisać swoją wersję roboczą jako nowy plik i zachować wprowadzone zmiany. Pojęcia pokrewne: Informacje na temat współedytowania w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 66 Program IBM Docs umożliwia równoczesną edycję arkusza kalkulacyjnego razem z innymi osobami w chmurze. Może to znacznie uprościć i zwiększyć efektywność tworzenia arkuszy kalkulacyjnych. Zadania pokrewne: Wyświetlanie zmian wprowadzonych przez poszczególne osoby edytujące w arkuszach kalkulacyjnych W trakcie współedytowania arkusza kalkulacyjnego zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Udostępnianie arkuszy kalkulacyjnych do współużytkowania dla osób i społeczności na stronie 61 Arkusz kalkulacyjny można udostępnić do współużytkowania dla osób lub społeczności i można przypisać im dostęp z uprawnieniami czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do arkuszy kalkulacyjnych na stronie 63 Po udostępnieniu arkusza kalkulacyjnego do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Wyświetlanie zmian wprowadzonych przez poszczególne osoby edytujące w arkuszach kalkulacyjnych W trakcie współedytowania arkusza kalkulacyjnego zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Procedura Domyślnie kolorowe wskaźniki są wyświetlane. Aby wyłączyć kolorowe wskaźniki zmian wprowadzanych przez współedytujących, kliknij opcję Widok > Wyróżnienia trybu współedytowania. Uwaga: Kolory różnych osób są przypisywane przez administratora i użytkownik nie może zmienić kolorów przypisanych innym współedytującym. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 69

74 Pojęcia pokrewne: Informacje na temat współedytowania w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 66 Program IBM Docs umożliwia równoczesną edycję arkusza kalkulacyjnego razem z innymi osobami w chmurze. Może to znacznie uprościć i zwiększyć efektywność tworzenia arkuszy kalkulacyjnych. Zadania pokrewne: Tryb współedytowania z innymi osobami w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 68 Wielu edytujących w zespole może jednocześnie edytować arkusz kalkulacyjny. Możliwe jest edytowanie różnych komórek albo tej samej komórki, kolumny lub wiersza. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. Udostępnianie arkuszy kalkulacyjnych do współużytkowania dla osób i społeczności na stronie 61 Arkusz kalkulacyjny można udostępnić do współużytkowania dla osób lub społeczności i można przypisać im dostęp z uprawnieniami czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do arkuszy kalkulacyjnych na stronie 63 Po udostępnieniu arkusza kalkulacyjnego do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Praca grupowa z użyciem komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych W przypadku współpracy z wieloma edytującymi nad arkuszem kalkulacyjnym pomocna jest możliwość dodawania komentarzy. Pozwala to porozumiewać się osobom edytującym, które pracują w różnym czasie. O tym zadaniu W trakcie tworzenia komentarza jest wyświetlany pasek boczny, który zawiera listę wszystkich komentarzy z arkusza kalkulacyjnego. W przypadku każdego komentarza można dołączyć do konwersacji z wieloma edytującymi, dodając swoje odpowiedzi. Wątki dyskusji znajdują się poniżej poszczególnych komentarzy i są wyróżnione wcięciem. Można usuwać swoje komentarze oraz kierować swoje komentarze lub odpowiedzi do innego edytującego przy użyciu Istnieje możliwość wyświetlania komentarzy skierowanych do siebie lub utworzonych przez siebie. Jest możliwe także filtrowanie komentarzy wg edytujących w celu sprawdzenia, które komentarze lub odpowiedzi zostały przez nich napisane. Informacje o komentarzach w arkuszach kalkulacyjnych Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad arkuszem kalkulacyjnym, ale nie mogą pracować w tym samym czasie, mogą do prowadzenia konwersacji używać komentarzy programu IBM Docs. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. 70 SmartCloud Docs

75 Wszystkie komentarze są wyświetlane na panelu Komentarze, na którym pod każdym komentarzem widać wątek odpowiedzi. Istnieje możliwość tworzenia lub usuwania komentarzy, dodawania odpowiedzi, kierowania komentarzy lub odpowiedzi do innego edytującego i wyszukiwania słów kluczowych w komentarzach. Użytkownik może wyświetlać komentarze lub odpowiedzi kierowane do niego i wyświetlać komentarze lub odpowiedzi utworzone przez innych edytujących lub skierowane do innych edytujących. Jeśli w trakcie prowadzenia dyskusji związanej z komentarzem użytkownik wymaga, aby ktoś przeprowadził dalsze diagnozowanie lub odpowiedział na pytanie, może przypisać pozycję dowolnemu edytującemu arkusz kalkulacyjny. Można użyć w celu skierowania odpowiedzi do edytującego. Przypisane osoby mogą czytać komentarze i odpowiedzi, które zostały skierowane do nich, na panelu komentarzy. Przykład Dyrektorka programu, Agata, utworzyła wersję roboczą planu biznesowego na lata 2011 i 2012 i chce uzyskać komentarze od menedżerów należących do jej projektu. Wcześniej Agata musiała wysyłać wiadomości do wszystkich kierowników, prosząc ich o przekazanie komentarzy za pośrednictwem poczty elektronicznej lub zaktualizowanie załączonego arkusza kalkulacyjnego. Jeśli kierownicy nie skomentowali tej samej wersji, Agata musiała rozpoznać, jakiej sekcji dotyczą poszczególne komentarze, i scalić je ze sobą. Jeśli Agata chciała, aby któryś z kierowników zbadał problem, także musiała wysyłać wiadomość . Teraz Agata udostępnia ten plan biznesowy do współużytkowania wszystkim kierownikom i prosi ich o komentarze. Kierownicy mogą dodawać komentarze w różnym czasie i omawiać kluczowe kwestie. Agata może skierować pytanie do dowolnego kierownika, aby ten dokładniej zbadał problem, a następnie ten przypisany kierownik może wprowadzać zmiany w planie. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 71

76 Zadania pokrewne: Tworzenie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych W trakcie edytowania lub przeglądu arkusza kalkulacyjnego można utworzyć jeden komentarz dla pojedynczej komórki. Ułatwia to współpracę z innymi edytującymi. Wszystkie komentarze arkusza kalkulacyjnego są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Wyświetlanie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 73 Jeśli po otwarciu arkusza kalkulacyjnego nie został domyślnie wyświetlony pasek boczny, można go włączyć. Następnie będzie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące tego arkusza kalkulacyjnego na panelu Komentarze. Przeszukiwanie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 75 Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Udostępnianie arkuszy kalkulacyjnych do współużytkowania dla osób i społeczności na stronie 61 Arkusz kalkulacyjny można udostępnić do współużytkowania dla osób lub społeczności i można przypisać im dostęp z uprawnieniami czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do arkuszy kalkulacyjnych na stronie 63 Po udostępnieniu arkusza kalkulacyjnego do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Tworzenie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych W trakcie edytowania lub przeglądu arkusza kalkulacyjnego można utworzyć jeden komentarz dla pojedynczej komórki. Ułatwia to współpracę z innymi edytującymi. Wszystkie komentarze arkusza kalkulacyjnego są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. O tym zadaniu W arkuszach kalkulacyjnych można tworzyć komentarze wyłącznie dla komórek, a ponadto tylko jeden komentarz dla każdej komórki. Procedura 1. Kliknij dowolną komórkę, dla której ma zostać utworzony komentarz. 2. Kliknij opcję Zespół > Dodaj komentarz lub kliknij przycisk Dodaj komentarz na pasku narzędzi. Zostanie wyświetlony panel Komentarze. 3. Wpisz komentarz w polu i naciśnij klawisz Enter lub kliknij opcję Dodaj. Komentarz jest wstawiany do arkusza kalkulacyjnego i wyświetlany na panelu z nazwą użytkownika, datą i godziną. Teraz można rozpocząć konwersację o tym komentarzu z innymi osobami. 4. Opcjonalne: Jeśli chcesz skierować komentarz do konkretnego edytującego, wprowadź Zostanie wyświetlona lista osób edytujących ten dokument. Wybierz odpowiedniego edytującego z listy, a następnie wprowadź komentarz. 72 SmartCloud Docs

77 5. Opcjonalne: Dla jednej komórki możesz utworzyć tylko jeden komentarz. Kliknij ponownie opcję Zespół > Dodaj komentarz, aby utworzyć kolejny komentarz dla innej komórki. Wszystkie komentarze są wyświetlane na pasku bocznym jako równoległe foldery. 6. Aby odpowiedzieć na komentarz, kliknij ikonę podwójnej strzałki w celu rozwinięcia komentarza, a następnie kliknij opcję Odpowiedz w celu wprowadzenia odpowiedzi w polu. Po zakończeniu wpisywania naciśnij klawisz Enter. Odpowiedź zostanie dodana do komentarza z inną ikoną. 7. Opcjonalne: Odpowiedź można skierować do dowolnego edytującego. Gdy wpisujesz treść odpowiedzi, wprowadź Zostanie wyświetlona lista osób edytujących dany dokument. Wybierz odpowiedniego edytującego z listy, a następnie wprowadź odpowiedź. 8. Aby usunąć komentarz, kliknij ikonę kosza. Komentarz razem ze wszystkimi odpowiedziami zostanie usunięty. 9. Po zakończeniu pracy z komentarzami i odpowiedziami w arkuszu kalkulacyjnym kliknij opcję Widok > Pasek boczny, aby ukryć panel Komentarze. Pojęcia pokrewne: Informacje o komentarzach w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 70 Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad arkuszem kalkulacyjnym, ale nie mogą pracować w tym samym czasie, mogą do prowadzenia konwersacji używać komentarzy programu IBM Docs. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Zadania pokrewne: Wyświetlanie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych Jeśli po otwarciu arkusza kalkulacyjnego nie został domyślnie wyświetlony pasek boczny, można go włączyć. Następnie będzie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące tego arkusza kalkulacyjnego na panelu Komentarze. Przeszukiwanie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 75 Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Udostępnianie arkuszy kalkulacyjnych do współużytkowania dla osób i społeczności na stronie 61 Arkusz kalkulacyjny można udostępnić do współużytkowania dla osób lub społeczności i można przypisać im dostęp z uprawnieniami czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do arkuszy kalkulacyjnych na stronie 63 Po udostępnieniu arkusza kalkulacyjnego do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Wyświetlanie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych Jeśli po otwarciu arkusza kalkulacyjnego nie został domyślnie wyświetlony pasek boczny, można go włączyć. Następnie będzie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące tego arkusza kalkulacyjnego na panelu Komentarze. O tym zadaniu Wyświetlać można komentarze i odpowiedzi utworzone przez bieżącego użytkownika lub skierowane do niego. Można również wyświetlać komentarze i odpowiedzi utworzone przez innych edytujących lub skierowane do nich. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 73

78 Procedura Aby wyświetlić komentarze i odpowiedzi, wykonaj następujące kroki: 1. Na pasku bocznym kliknij opcję Komentarze, aby wyświetlić panel Komentarze. Jeśli pasek boczny nie jest wyświetlony, kliknij opcję Widok > Pasek boczny, aby go otworzyć. 2. Kliknięcie ikony z podwójną strzałką umożliwia rozwinięcie komentarza w celu wyświetlenia szczegółowych wątków treści i odpowiedzi. Kursor wskazuje miejsce, w którym został utworzony komentarz. Możliwe jest również kliknięcie znacznika komentarza bocznym. w arkuszu kalkulacyjnym. Komentarz zostanie wyświetlony na pasku 3. Kliknij ikonę na panelu Komentarze i wybierz opcję Wyświetl komentarze skierowane do mnie. Zostaną wyświetlone wszystkie komentarze skierowane do bieżącego użytkownika. Wyświetlany jest cały wątek komentarza, nawet jeśli tylko jedna odpowiedź na komentarz jest skierowana do bieżącego użytkownika. 4. Kliknij ikonę na panelu Komentarze i wybierz opcję Wyświetl moje komentarze. Zostaną wyświetlone wszystkie komentarze napisane przez bieżącego użytkownika. Wyświetlany jest cały wątek komentarza, nawet jeśli tylko jedna odpowiedź na komentarz została napisana przez bieżącego użytkownika. 5. Aby wyświetlić komentarze lub odpowiedzi napisane przez innych edytujących lub skierowane do nich, kliknij nazwę edytującego na panelu Edytujący. Wybranie opcji Skierowane do powoduje wyświetlenie wszystkich wątków, w których znajduje się nazwa edytującego poprzedzona Kliknij opcję Napisane przez, aby wyświetlić komentarze lub odpowiedzi napisane przez edytującego. Uwaga: Jeśli klikniesz nazwę edytującego, zostanie ona podświetlona. Ponowne jej kliknięcie sprawi, że komentarze i odpowiedzi wpisane przez tego edytującego lub skierowane do niego zostaną zamknięte. 6. Kliknij ikonę z podwójną strzałką, aby rozwinąć komentarz. Wyświetlić można szczegółowy wątek każdego komentarza. 7. Aby nie wyświetlać komentarzy ani odpowiedzi, kliknij przycisk Zamknij. 74 SmartCloud Docs

79 Pojęcia pokrewne: Informacje o komentarzach w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 70 Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad arkuszem kalkulacyjnym, ale nie mogą pracować w tym samym czasie, mogą do prowadzenia konwersacji używać komentarzy programu IBM Docs. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Zadania pokrewne: Tworzenie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 72 W trakcie edytowania lub przeglądu arkusza kalkulacyjnego można utworzyć jeden komentarz dla pojedynczej komórki. Ułatwia to współpracę z innymi edytującymi. Wszystkie komentarze arkusza kalkulacyjnego są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Przeszukiwanie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Udostępnianie arkuszy kalkulacyjnych do współużytkowania dla osób i społeczności na stronie 61 Arkusz kalkulacyjny można udostępnić do współużytkowania dla osób lub społeczności i można przypisać im dostęp z uprawnieniami czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do arkuszy kalkulacyjnych na stronie 63 Po udostępnieniu arkusza kalkulacyjnego do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Przeszukiwanie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Procedura 1. Na pasku bocznym kliknij opcję Komentarze w celu wyświetlenia panelu Komentarze. Jeśli pasek boczny nie jest wyświetlany domyślnie, kliknij opcję Widok > Pasek boczny, aby go otworzyć. 2. Kliknij przycisk na panelu Komentarze i wybierz opcję Szukaj w komentarzach. 3. Wprowadź słowa kluczowe w polu wyszukiwania. 4. Naciśnij klawisz Enter lub kliknij przycisk Szukaj. Zostaną wyświetlone komentarze zawierające słowa kluczowe. 5. Jeśli wyniki nie są zadowalające, wprowadź nowe słowa kluczowe i wyszukaj ponownie. 6. Aby zakończyć wyszukiwanie, kliknij przycisk Zamknij. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 75

80 Pojęcia pokrewne: Informacje o komentarzach w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 70 Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad arkuszem kalkulacyjnym, ale nie mogą pracować w tym samym czasie, mogą do prowadzenia konwersacji używać komentarzy programu IBM Docs. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Zadania pokrewne: Tworzenie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 72 W trakcie edytowania lub przeglądu arkusza kalkulacyjnego można utworzyć jeden komentarz dla pojedynczej komórki. Ułatwia to współpracę z innymi edytującymi. Wszystkie komentarze arkusza kalkulacyjnego są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Wyświetlanie komentarzy w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 73 Jeśli po otwarciu arkusza kalkulacyjnego nie został domyślnie wyświetlony pasek boczny, można go włączyć. Następnie będzie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi dotyczące tego arkusza kalkulacyjnego na panelu Komentarze. Udostępnianie arkuszy kalkulacyjnych do współużytkowania dla osób i społeczności na stronie 61 Arkusz kalkulacyjny można udostępnić do współużytkowania dla osób lub społeczności i można przypisać im dostęp z uprawnieniami czytelnika lub edytującego. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Ustawianie poziomów dostępu do arkuszy kalkulacyjnych na stronie 63 Po udostępnieniu arkusza kalkulacyjnego do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. Zmienianie wyglądu arkuszy kalkulacyjnych Proste udoskonalenia wyglądu arkuszy kalkulacyjnych mogą zwiększyć ich efektywność. Przegląd dostępnych możliwości można znaleźć w temacie Czcionki, krawędzie i kolor. Temat Arkusze kalkulacyjne - krótki przegląd zawiera informacje ułatwiające wprowadzanie prostych zmian. W przypadku działań wymagających bardziej szczegółowych instrukcji należy zapoznać się z dodatkowymi tematami. Odsyłacze pokrewne: Arkusze kalkulacyjne - krótki przegląd na stronie 180 W tym temacie zostały przedstawione informacje, dzięki którym można dowiedzieć się lub przypomnieć sobie, jak można wykonywać różne czynności dotyczące arkusza kalkulacyjnego. Czcionki, krawędzie i kolor Aby wyróżnić istotne dane, można zmienić style tekstu i jego wyrównanie, a także dodać krawędzie i kolor tła do komórek i zakresów. 76 SmartCloud Docs

81 Ikony na pasku narzędzi arkusza kalkulacyjnego umożliwiają wprowadzenie dowolnych spośród poniższych udoskonaleń. Przed kliknięciem ikony należy wybrać tekst, komórkę lub zakres. Czcionki Istnieje możliwość zmiany wielkości tekstu oraz dopasowania jego wyrównania w celu poprawienia wyglądu arkuszy kalkulacyjnych. Krawędzie Istnieje możliwość dodania krawędzi wokół komórek i zakresów. Po dodaniu krawędzi obejmuje ona komórkę lub zakres ze wszystkich stron. Krawędzie różnią się od linii siatki, które rozdzielają komórki w arkuszu. Można bowiem wybrać różne kolory krawędzi i są one zawsze widoczne podczas drukowania. Kolor Istnieje możliwość zmiany koloru tekstu i krawędzi oraz dodania koloru tła do komórek lub zakresów. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 77

82 Zadania pokrewne: Odtwarzanie domyślnego formatowania komórek arkusza kalkulacyjnego Komenda Formatowanie domyślne umożliwia cofnięcie zastosowanych wcześniej formatów czcionek, krawędzi, teł i liczb. Tworzenie arkuszy kalkulacyjnych na podstawie szablonów na stronie 51 Użytkownik może wybrać z galerii szablon zawierający poprawne elementy arkuszy kalkulacyjnych przydatne do konkretnych celów biznesowych. Użytkownik musi być właścicielem lub edytującym arkusza kalkulacyjnego, aby wybrać szablon. Odsyłacze pokrewne: Arkusze kalkulacyjne - krótki przegląd na stronie 180 W tym temacie zostały przedstawione informacje, dzięki którym można dowiedzieć się lub przypomnieć sobie, jak można wykonywać różne czynności dotyczące arkusza kalkulacyjnego. Zmienianie czcionek w arkuszach kalkulacyjnych Użytkownik może zmienić czcionkę tekstu zaznaczonego w arkuszu kalkulacyjnym. Procedura 1. Wybierz komórkę lub zakres, w których ma być zmieniona czcionka tekstu. 2. Kliknij opcję Format > Czcionka, a następnie kliknij nazwę żądanej czcionki. Zmiana wysokości wierszy lub szerokości kolumn W celu dopasowania wysokości wiersza lub szerokości kolumny należy przeciągnąć krawędź odpowiedniego nagłówka. Procedura 1. Aby zmienić wielkość wiersza, przeciągnij krawędź jego nagłówka. 2. Aby zmienić wielkość kolumny, przeciągnij krawędź jej nagłówka. Przykład Odtwarzanie domyślnego formatowania komórek arkusza kalkulacyjnego Komenda Formatowanie domyślne umożliwia cofnięcie zastosowanych wcześniej formatów czcionek, krawędzi, teł i liczb. O tym zadaniu Użytkownik może odtworzyć domyślne formatowanie komórki, kolumny, wiersza, wielu kolejnych wierszy lub zakresu. Procedura 1. Wybierz część arkusza, w której ma zostać odtworzone formatowanie domyślne. 2. Kliknij opcję Format > Formatowanie domyślne. 78 SmartCloud Docs

83 Formatowanie liczb Pojęcia pokrewne: Czcionki, krawędzie i kolor na stronie 76 Aby wyróżnić istotne dane, można zmienić style tekstu i jego wyrównanie, a także dodać krawędzie i kolor tła do komórek i zakresów. Zadania pokrewne: Tworzenie arkuszy kalkulacyjnych na podstawie szablonów na stronie 51 Użytkownik może wybrać z galerii szablon zawierający poprawne elementy arkuszy kalkulacyjnych przydatne do konkretnych celów biznesowych. Użytkownik musi być właścicielem lub edytującym arkusza kalkulacyjnego, aby wybrać szablon. Odsyłacze pokrewne: Arkusze kalkulacyjne - krótki przegląd na stronie 180 W tym temacie zostały przedstawione informacje, dzięki którym można dowiedzieć się lub przypomnieć sobie, jak można wykonywać różne czynności dotyczące arkusza kalkulacyjnego. Liczba może być wyświetlana inaczej niż rzeczywista wartość wprowadzona w komórce. Zależy to od formatu liczb. Formaty liczb wyróżniają rodzaje danych, na przykład pozwalają rozróżnić waluty od wartości procentowych. Formaty liczb mają wpływ tylko na wyświetlanie liczb przez program IBM Docs. Nie mają one wpływu na to, jak ten program zapisuje liczby lub wykonuje obliczenia. Wpis 25,451 może być na przykład wyświetlany jako 25,45 zł. Liczba jest automatycznie formatowana, jeśli zostanie wprowadzona z użyciem formatu godziny, formatu daty, znaku procentu lub symbolu waluty. Jeśli na przykład wprowadzono wartość 12:31:57, automatycznie do komórki zostanie przypisany format godziny (GG:MM:SS). Formatowanie stosowane w takich sytuacjach zależy od ustawień narodowych. W celu zastosowania innego formatowania liczb względem zaznaczonego zakresu należy użyć opcji Format > Liczba. Kategorie formatów liczb Formaty liczb są pogrupowane w następujących kategoriach: Liczba, Wartość procentowa, Waluta, Postać wykładnicza i Data lub godzina. Każda kategoria ma podkategorie, które określają na przykład, czy liczba jest wyświetlana jako zaokrąglona, czy z miejscami dziesiętnymi. Konkretna zawartość podkategorii zależy od domyślnych ustawień narodowych. Uwaga: Jeśli w programie IBM Docs jest przeprowadzana edycja arkuszy kalkulacyjnych programu Microsoft Excel lub IBM Symphony, liczby wyświetlane w postaci wykładniczej (naukowej) zachowają taką samą liczbę cyfr w części całkowitej, części dziesiętnej i wykładniku jak w oryginalnym pliku. Jeśli w nowym arkuszu kalkulacyjnym programu IBM Docs zostanie wprowadzona liczba w postaci wykładniczej, liczba ta zostanie zapisana przy użyciu formatu z dwoma miejscami dziesiętnymi i dwoma cyframi w wykładniku. Na przykład po wprowadzeniu w komórce liczby 3e10 zostanie wyświetlona liczba 3,00E+10. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 79

84 Przykłady Poniższa tabela przedstawia tę samą liczbę sformatowaną na różne sposoby. Tabela 10. Ta sama liczba z zastosowanymi różnymi formatami Format liczb Sposób wyświetlania wartości 1234,567 Zaokrąglone Liczby dziesiętne 1 234,57 Wartość procentowa ,70% Uwaga: Zmiana pozycji na format procentowy powoduje pomnożenie liczby przez 100. Format procentowy jest często używany do wyświetlania liczb dziesiętnych jako wartości procentowych (np. w celu wyświetlenia wartości 0,08 jako 8%). Waluta 1234,57 zł Postać wykładnicza 1,23E+03 Uwaga: Przy odpowiednich ustawieniach narodowych, takich jak polski, program IBM Docs jako separatora dziesiętnego używa przecinka (,), a nie kropki (.). Format walutowy Ustawienia narodowe formatu walutowego są domyślnie takie same jak ustawienia języka w przeglądarce WWW. Domyślne ustawienia narodowe dla arkuszy kalkulacyjnych można zmienić przy użyciu komendy Plik > Ustaw ustawienia narodowe dokumentu. Przy użyciu komendy Format > Liczba można sformatować różne komórki w tym samym arkuszu kalkulacyjnym przy użyciu różnych typów walut. Na przykład jedną komórkę można sformatować tak, aby wyświetlała wartość w dolarach amerykańskich, a inną tak, aby wyświetlała wartość w euro. Jeśli osoby współedytujące arkusz kalkulacyjny mają ustawione różne języki w przeglądarkach, każda z nich widzi format walutowy odpowiadający językowi przeglądarki. Wszyscy widzą symbol waluty, ale zgodny z ustawieniami narodowymi, z którymi dokument został utworzony. Jeśli jedna osoba zmieni ustawienia narodowe za pomocą komendy Ustawienia arkusza kalkulacyjnego na inne niż te ustawione w przeglądarce, tylko ta osoba będzie widzieć nowy format walutowy. U innych osób nadal będzie widoczny format zgodny z ustawieniami ich przeglądarek. 80 SmartCloud Docs

85 Pojęcia pokrewne: Informacje na temat współedytowania w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 66 Program IBM Docs umożliwia równoczesną edycję arkusza kalkulacyjnego razem z innymi osobami w chmurze. Może to znacznie uprościć i zwiększyć efektywność tworzenia arkuszy kalkulacyjnych. Odsyłacze pokrewne: Arkusze kalkulacyjne - krótki przegląd na stronie 180 W tym temacie zostały przedstawione informacje, dzięki którym można dowiedzieć się lub przypomnieć sobie, jak można wykonywać różne czynności dotyczące arkusza kalkulacyjnego. Wprowadzanie i edytowanie danych Większość czynności edytowania w programie IBM Docs można łatwo wykonywać samodzielnie. Poniższe tematy zawierają przegląd podstawowych informacji oraz opis czynności, które mogą wymagać pomocy. Podstawowe informacje dotyczące edytowania danych Arkusz kalkulacyjny jest budowany przez wprowadzanie i edytowanie danych, na przykład liczb, tekstu, dat, godzin i formuł. Dane można wprowadzać w komórce lub na pasku formuły, jeśli komórka jest wybrana. Po wprowadzeniu danych w komórce należy je zatwierdzić, naciskając klawisz Enter lub klikając obszar poza komórką. Pozycję można edytować, klikając komórkę dwukrotnie lub klikając pasek formuły, jeśli komórka jest wybrana. Wprowadzanie liczb jako tekstu Jeśli pierwszym wprowadzonym znakiem jest liczba, program zakłada, że wprowadzana jest wartość, która będzie używana w obliczeniach. Każda pozycja zawierająca litery i cyfry jest traktowana jako tekst i jest wyrównywana do lewej strony komórki. Czasami wprowadzane liczby powinny być traktowane jako tekst. Na przykład może zaistnieć potrzeba używania lat kalendarzowych, takich jak 2011,2012 i 2012 jako nagłówków kolumn albo potrzeba wprowadzenia kodu pocztowego rozpoczynającego się cyfrą zero. Początkowa cyfra zero jest usuwana z liczby w arkuszu kalkulacyjnym, jeśli liczba nie jest rozpoznawana jako tekst. Aby wprowadzać liczby jako tekst, należy rozpocząć pozycję apostrofem ('). Apostrof nie jest wyświetlany w komórce, ale jest wyświetlany na pasku formuły, jeśli zostanie wybrana komórka zawierająca ten znak. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 81

86 Odsyłacze pokrewne: Arkusze kalkulacyjne - krótki przegląd na stronie 180 W tym temacie zostały przedstawione informacje, dzięki którym można dowiedzieć się lub przypomnieć sobie, jak można wykonywać różne czynności dotyczące arkusza kalkulacyjnego. Znajdowanie i zastępowanie zawartości komórek Użytkownik może wyszukiwać tekst i liczby w wybranym zakresie, bieżącym arkuszu lub we wszystkich arkuszach bieżącego arkusza kalkulacyjnego. O tym zadaniu Podczas wykonywania poniższej procedury można zawęzić lub rozszerzyć zakres wyszukiwania, wybierając jedną lub więcej z następujących opcji: v v v Rozróżniaj wielkość liter zawartość komórki jest uznawana za zgodną tylko wtedy, gdy wielkość liter jest taka sama jak w wyszukiwanym wyrażeniu. Cała komórka zawartość komórki jest uznawana za zgodną tylko wtedy, gdy komórka nie ma zawartości innej niż wyszukiwane wyrażenie. Szukaj we wszystkich arkuszach w wyszukiwaniu zostaną uwzględnione wszystkie arkusze z bieżącego arkusza kalkulacyjnego. Uwaga: Funkcja Znajdź i zastąp nie obsługuje obecnie wyrażeń regularnych. Procedura v v Aby wyszukać tekst lub liczby: 1. W arkuszu kalkulacyjnym kliknij opcję Edytuj > Znajdź i zastąp. 2. W polu Znajdź wpisz znaki, które mają być znalezione. 3. Aby zawęzić lub rozszerzyć zakres wyszukiwania, wybierz dowolną z opcji opisanych wcześniej. 4. Kliknij przycisk Znajdź. Aby przejść do następnego wystąpienia, kliknij ponownie przycisk Znajdź. 5. Po zakończeniu kliknij przycisk OK. Aby wyszukać i zastąpić tekst lub liczby: 1. W arkuszu kalkulacyjnym kliknij opcję Edytuj > Znajdź i zastąp. 2. W polu Znajdź wpisz znaki, które mają być znalezione. 3. W polu Zastąp wpisz znaki, które mają zastąpić znalezione wystąpienia. 4. Aby zawęzić lub rozszerzyć zakres wyszukiwania, wybierz dowolną z opcji opisanych wcześniej. 5. Wykonaj jedną z następujących czynności: Aby ocenić potrzebę zastąpienia każdego wystąpienia, w polu Zastąp wpisz znaki, którymi mają być zastąpione znalezione wystąpienia. Kliknij przycisk Znajdź. Jeśli dane wystąpienie ma zostać zastąpione, kliknij przycisk Zastąp. Kliknij ponownie przycisk Znajdź, aby przejść do następnego wystąpienia. Aby zastąpić wszystkie wystąpienia danego wpisu, kliknij opcję Zastąp wszystkie. 6. Po zakończeniu kliknij przycisk OK. Dodawanie odsyłacza hipertekstowego do komórki Umieszczając odsyłacz hipertekstowy w komórce arkusza kalkulacyjnego, użytkownik może utworzyć odsyłacz do strony WWW. Do komórki można wstawić tylko jeden odsyłacz hipertekstowy. 82 SmartCloud Docs

87 Procedura 1. Kliknij komórkę i wpisz adres URL, do którego odsyłacz ma znajdować się w tej komórce (na przykład 2. Naciśnij klawisz Enter. 3. Aby użyć odsyłacza hipertekstowego, kliknij komórkę, a następnie umieść wskaźnik myszy nad adresem URL, dopóki nie zostanie podkreślony. 4. Kliknij adres URL. Zadania pokrewne: Usuwanie odsyłacza z komórki zawierającej odsyłacz hipertekstowy Istnieje możliwość usunięcia odsyłacza z komórki zawierającej odsyłacz hipertekstowy bez konieczności usuwania wpisanego adresu URL. Usuwanie odsyłacza z komórki zawierającej odsyłacz hipertekstowy Istnieje możliwość usunięcia odsyłacza z komórki zawierającej odsyłacz hipertekstowy bez konieczności usuwania wpisanego adresu URL. Procedura 1. Kliknij komórkę zawierającą odsyłacz hipertekstowy. 2. Umieść wskaźnik myszy nad słowem Usuń, dopóki nie zostanie podkreślone. 3. Kliknij opcję Usuń. Zadania pokrewne: Dodawanie odsyłacza hipertekstowego do komórki na stronie 82 Umieszczając odsyłacz hipertekstowy w komórce arkusza kalkulacyjnego, użytkownik może utworzyć odsyłacz do strony WWW. Do komórki można wstawić tylko jeden odsyłacz hipertekstowy. Używanie automatycznego wypełniania do wypełniania zakresu Przeciągając, można automatycznie wypełnić zakres sekwencją danych. Zakres jest wypełniany na podstawie danych wprowadzonych w komórce lub w zakresie. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 83

88 O tym zadaniu Podczas automatycznego wypełniania zakresu wartość w przeciąganej komórce jest zwiększana lub zmniejszana o 1 dla każdej kolejnej komórki w kolumnie lub wierszu. Wartości w zakresie są rozszerzane zgodnie ze wzorcem arytmetycznym istniejącym w tym zakresie. Jeśli na przykład przeciągnięty zostanie zakres, w którym wartości komórek są zwiększane o 2, wartość każdej nowej wypełnianej komórki będzie zwiększana o 2. Aby automatycznie wypełnić zakres: Procedura 1. Wybierz komórkę lub zakres, który zawiera dane mające stanowić podstawę dla sekwencji. 2. Przeciągnij czarny indykator widoczny na końcu komórki lub zakresu. Można to zrobić na następujące sposoby: v Aby wypełnić kolumnę wartościami, które zwiększają się w odniesieniu do wartości w oryginalnej komórce lub oryginalnym zakresie, przeciągnij indykator w dół. v Aby wypełnić kolumnę wartościami, które zmniejszają się w odniesieniu do wartości w oryginalnej komórce lub oryginalnym zakresie, przeciągnij indykator w górę. v Aby wypełnić wiersz wartościami, które zwiększają się w odniesieniu do wartości w oryginalnej komórce lub oryginalnym zakresie, przeciągnij indykator w prawo. v Aby wypełnić wiersz wartościami, które zmniejszają się w odniesieniu do wartości w oryginalnej komórce lub oryginalnym zakresie, przeciągnij indykator w lewo. Wskazówka: Aby usunąć zawartość wybranej komórki lub wybranego zakresu, przeciągnij czarny indykator do wewnątrz komórki lub zakresu. Wyniki Po wykonaniu powyższych kroków widoczne będą następujące wyniki: v Komórki w kolumnie lub wierszu zostaną wypełnione wartością lub sekwencją wartości oryginalnej komórki lub oryginalnego zakresu (z zachowaniem formatowania). v Jeśli oryginalna komórka lub oryginalny zakres zawiera tekst lub formułę, są one kopiowane do komórek objętych przeciągnięciem. Jeśli oryginalna komórka lub zakres zawierają formułę, która zawiera bezwzględne odwołania, nie będą one zmieniane na skutek użycia funkcji automatycznego wypełniania. v Jeśli automatycznym wypełnianiem zostaną objęte ukryte wiersze lub kolumny, dane będą widoczne po późniejszym wyświetleniu tych wierszy lub kolumn. Jeśli jednak funkcją automatycznego wypełniania zostaną objęte wiersze usunięte przy użyciu szybkiego filtru, dane nie będą widoczne po wyłączeniu filtru. Scalanie lub dzielenie komórek arkusza W ramach wiersza istnieje możliwość scalenia przylegających komórek w jedną komórkę lub podzielenia scalonej komórki na pojedyncze komórki. O tym zadaniu Scalona komórka pobiera zawartość i style z pierwszej komórki w oryginalnym zakresie. W przypadku edytowania zespołowego, jeśli inna osoba równocześnie scali komórki w zakresie, zachowywane są tylko działania edycji dotyczące pierwszej komórki. Podzielenie scalonej komórki odtwarza zawartość i style oryginalnych komórek. 84 SmartCloud Docs

89 Aby scalić lub podzielić komórki, wykonaj następujące kroki: Procedura 1. Wybierz komórkę lub komórki, które mają zostać scalone lub podzielone. 2. Kliknij ikonę Scal lub podziel komórki. Wybrane komórki zostaną scalone lub scalona komórka zostanie podzielona. Sprawdzanie pisowni w arkuszach kalkulacyjnych Po zakończeniu edytowania arkusza kalkulacyjnego można w nim sprawdzić pisownię. Procedura 1. Kliknij opcję Narzędzia > Uruchom ręczne sprawdzanie pisowni. Zostanie wyświetlone okno Sprawdzanie pisowni. 2. Aby uruchomić ręczne sprawdzanie pisowni: v Gdy zostaną znalezione błędy w pisowni, błędne słowo zostanie w polu Nie znaleziono słowa wyświetlone na czerwono oraz podkreślone. W polu Zastąp przy użyciu zostanie wyświetlona lista sugerowanych słów. Wybierz z listy słowo, którego chcesz użyć, i kliknij przycisk Zastąp. Słowo zostanie poprawione. Aby zrezygnować z poprawiania tego słowa, kliknij opcję Ignoruj. v Jeśli nie jest dostępna propozycja poprawnego zapisu słowa, które zawiera błąd, w polu Zastąp przy użyciu zostanie wyświetlony komunikat Brak sugestii. Aby kontynuować, kliknij przycisk Ignoruj. 3. Po zakończeniu sprawdzania pisowni w polu Nie znaleziono słowa zostanie wyświetlony komunikat Sprawdzanie pisowni zostało zakończone. Kliknij przycisk Gotowe. Drukowanie arkuszy kalkulacyjnych do plików PDF Arkusz kalkulacyjny można zapisać w formacie PDF, co umożliwi jego pobranie i wydrukowanie. Procedura 1. W otwartym arkuszu kalkulacyjnym kliknij opcję Plik > Drukuj do pliku PDF. 2. Określ żądane opcje ustawień strony. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 85

90 v Nagłówek - powoduje dodanie nazwy arkusza na początku każdej strony. v Stopka - powoduje dodanie numeru strony na końcu każdej strony. v Plik PDF ze znacznikami - powoduje zapisanie znaczników PDF, które zwiększają wielkość pliku. Plik PDF ze znacznikami zawiera informacje o strukturze treści dokumentu. Informacje te ułatwiają wyświetlanie dokumentu na urządzeniach podczas używania lektora ekranowego. v Od góry do dołu, następnie w prawo - powoduje rozdzielenie dużego arkusza na strony drukowane w wymienionej kolejności. v Od lewej do prawej, następnie w dół - powoduje rozdzielenie dużego arkusza na strony drukowane w podanej kolejności. 3. Kliknij przycisk OK. 4. Gdy zostanie wyświetlony komunikat Przetwarzanie zostało zakończone, kliknij odsyłacz Kliknij tutaj, aby pobrać plik. 5. Kliknij opcję Otwórz w, a następnie kliknij przycisk OK. Plik zostanie pobrany i otwarty w programie Adobe Reader. Aplikacją domyślną jest Adobe Reader, ale do otwarcia tego pliku można wybrać inną aplikację. 6. W menu programu Adobe Reader kliknij opcję Plik > Drukuj. 7. Określ odpowiednie opcje drukowania, a następnie kliknij przycisk OK. 86 SmartCloud Docs

91 Praca z obrazami w arkuszach kalkulacyjnych Do arkusza kalkulacyjnego można wstawić obraz, a następnie można zmienić jego wielkość lub przenieść go. Wstawianie obrazów do arkuszy kalkulacyjnych Za pomocą menu można wstawić obraz do arkusza kalkulacyjnego. Procedura 1. Kliknij opcję Wstaw > Obraz. Zostanie wyświetlone okno Wstawianie obrazu. 2. Kliknij przycisk Przeglądaj, aby wybrać obraz do wstawienia. 3. Kliknij przycisk OK. Obraz zostanie wstawiony do arkusza kalkulacyjnego. Przenoszenie obrazów i zmienianie ich wielkości w arkuszach kalkulacyjnych W arkuszach kalkulacyjnych przy użyciu metody przeciągania można przenosić obrazy i zmieniać ich wielkość. Procedura 1. Kliknij obraz, aby go wybrać. 2. Aby przenieść obraz, pozostaw wskaźnik myszy w obrębie ramki obrazu aż do momentu wyświetlenia symbolu krzyżyka. Następnie przeciągnij krzyżyk. 3. Aby zmienić wielkość obrazu, pozostaw wskaźnik myszy nad ramką obrazu aż do momentu wyświetlenia strzałki obustronnej. Następnie przeciągnij strzałkę. Zarządzanie zakresami danych Sekcja zawiera informacje na temat sortowania danych w arkuszu lub zakresie oraz odwoływania się do danych znajdujących się w innym arkuszu. Zakres może obejmować pojedynczą komórkę, prostokątny blok sąsiadujących komórek, cały arkusz lub cały arkusz kalkulacyjny. Zakres jest reprezentowany w postaci adresów pierwszej i ostatniej komórki rozdzielonych dwukropkiem. Na przykład: A1:B4. Poniższe procedury pomagają zarządzać danymi. Sortowanie danych Dane z kolumny lub zakresu mogą być sortowane w porządku rosnącym lub malejącym na podstawie wartości podanych w określonej kolumnie. W przypadku języka angielskiego stosowany jest alfabetyczny porządek sortowania. Porządek sortowania w języku niemieckim, japońskim i francuskim jest zależny od konwencji przyjętej w ustawieniach narodowych. W innych językach porządek sortowania jest zależny tylko od wartości kodu Unicode. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 87

92 Procedura 1. Wybierz kolumnę lub zakres, w których dane mają zostać posortowane. Uwaga: Po wybraniu opcji Zakres zawiera etykiety kolumn sortowanie rozpocznie się od wiersza znajdującego się poniżej etykiet kolumn (nagłówków). 2. Kliknij opcję Dane > Sortuj, a następnie wybierz opcję Rosnąco lub Malejąco (w zależności od tego, który porządek sortowania chcesz stosować). Korzystanie z szybkich filtrów Korzystając z szybkich filtrów, można wstawić do kolumny danych pole złożone umożliwiające wybór rekordów (wierszy) do wyświetlenia. Procedura 1. Wybierz kolumnę zawierającą wartość lub łańcuch do użycia jako kryterium filtrowania. 2. Wybierz opcję Dane > Szybki filtr. Do nagłówka kolumny zostanie dodany przycisk strzałki. 3. Kliknij przycisk strzałki lub naciśnij klawisze Alt+strzałka w dół. Zostanie wyświetlony panel zawierający wszystkie kryteria filtrowania. Należy wybrać odpowiednie kryteria i kliknąć przycisk OK. Zostaną wyświetlone rekordy zgodne z wybranymi kryteriami filtrowania. Między kryteriami można przechodzić, naciskając klawisze strzałek w górę i w dół. Aby zamknąć panel, należy nacisnąć klawisz Esc. 4. Przefiltrowaną kolumnę można posortować. W tym celu kliknij opcję Sortuj rosnąco lub Sortuj malejąco na początku listy filtrów. Ukrywanie wierszy i kolumn W arkuszach kalkulacyjnych można ukrywać wiersze i kolumny. Procedura 1. Aby ukryć wiersze, wykonaj następujące kroki: a. Wybierz jeden lub więcej wierszy, które mają zostać ukryte. W tym celu kliknij lub przeciągnij w nagłówkach wierszy. b. Kliknij opcję Format > Ukryj wiersz. 2. Aby ukryć kolumny, wykonaj następujące kroki: a. Wybierz kolumnę do ukrycia, klikając jej nagłówek. Wskazówka: Nie można wybrać wielu nagłówków kolumn przez przeciąganie, ale mimo to można ukryć wiele kolumn, wykonując te kroki dla każdej kolumny, która ma zostać ukryta. b. Kliknij opcję Format > Ukryj kolumnę. 3. Ukrycie wiersza lub kolumny można rozpoznać po brakujących nagłówkach. Zadania pokrewne: Pokazywanie wierszy i kolumn Wiersze i kolumny arkusza kalkulacyjnego, które zostały ukryte, można ponownie pokazać. Pokazywanie wierszy i kolumn Wiersze i kolumny arkusza kalkulacyjnego, które zostały ukryte, można ponownie pokazać. Procedura 1. Aby wyświetlić ukryte wiersze, wykonaj jedną z następujących czynności: 88 SmartCloud Docs

93 v Zaznacz zakres obejmujący co najmniej jeden ukryty wiersz i kliknij opcję Format > Pokaż wiersz. v Zaznacz wiersze po obu stronach ukrytych wierszy, przeciągając nagłówki wierszy. Kliknij zaznaczony obszar prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję Pokaż wiersz. Ukryte wiersze zostaną wyświetlone. 2. Aby wyświetlić ukrytą kolumnę, wykonaj jedną z następujących czynności: v Zaznacz kolumnę znajdującą się po ukrytej kolumnie i kliknij opcję Format > Pokaż kolumnę. v Zaznacz kolumnę znajdującą się po ukrytej kolumnie, kliknij prawym przyciskiem myszy zaznaczony obszar i wybierz opcję Pokaż kolumnę. Ukryta kolumna zostanie wyświetlona. Zadania pokrewne: Ukrywanie wierszy i kolumn na stronie 88 W arkuszach kalkulacyjnych można ukrywać wiersze i kolumny. Przywoływanie komórek z innego arkusza Aby uniknąć przechowywania tych samych danych w wielu arkuszach, można połączyć wartości komórek w różnych arkuszach przy użyciu odwołania. O tym zadaniu Przykładowo w komórce A1 arkusza 2 można wprowadzić formułę =Arkusz1!A1, która łączy tę komórkę z komórką A1 arkusza 1. Przy kolejnym przejściu do komórki A1 arkusza 2 będzie w niej wyświetlana zawartość komórki A1 arkusza 1, a nie formuła. Procedura 1. Kliknij komórkę, w której ma zostać dodane odwołanie do komórki w innym arkuszu. 2. Wprowadź formułę dla przywoływanej komórki. Co dalej Uwaga: Aby w formule wprowadzić odwołanie do zakresu komórek z bieżącego lub innego arkusza, należy przeciągnąć kursorem myszki nad zakresem, który ma zostać zaznaczony, i nacisnąć klawisz Enter. Zakres zostanie automatycznie dodany do formuły. Kopiowanie danych i obrazów Kopiowanie i wklejanie danych lub obrazów w arkuszu kalkulacyjnym, między arkuszami albo między arkuszem kalkulacyjnym i aplikacjami zewnętrznymi. O tym zadaniu Aby skopiować i wkleić dane lub obrazy w arkuszu kalkulacyjnym, w tym między różnymi kartami arkusza, a także między różnymi arkuszami kalkulacyjnymi, można użyć komend Kopiuj i Wklej z menu lub menu kontekstowego. Można również skorzystać ze skrótów Ctrl+C i Ctrl+V lub użyć połączenia tych dwóch metod. Na przykład do skopiowania i wklejenia danych w arkuszu kalkulacyjnym lub między arkuszami można użyć komendy Kopiuj, a następnie skrótu Ctrl+V. Aby jednak skopiować dane między arkuszami i aplikacjami zewnętrznymi, konieczne jest użycie skrótów Ctrl+C i Ctrl+V. Aby skopiować wybrany zakres danych z arkusza i wkleić go do aplikacji zewnętrznej, wykonaj następujące czynności: Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 89

94 Procedura 1. Zaznacz zakres z danymi, które mają zostać skopiowane do aplikacji zewnętrznej. Wskazówka: Jeśli zaznaczony zakres zawiera obraz, skopiowane zostaną tylko dane. 2. Naciśnij klawisze Ctrl+C, aby skopiować dane. 3. Otwórz aplikację zewnętrzną i kliknij miejsce, w którym chcesz wkleić dane. 4. Naciśnij klawisze Ctrl+V, aby wkleić dane. Nazywanie zakresu Nazwanie ważnych zakresów komórek i używanie w formułach nazw zamiast adresów zakresu ułatwia zrozumienie i pisanie formuł. Procedura 1. W otwartym arkuszu kalkulacyjnym przeciągnij wskaźnik myszy, aby wybrać zakres, który ma zostać nazwany. 2. Kliknij opcję Wstaw > Nazwany zakres > Nowy zakres. 3. Wpisz nazwę zakresu. Uwaga: Nazwa zakresu musi rozpoczynać się literą, ukośnikiem odwrotnym (\) lub znakiem podkreślenia (_). Nazwa nie może zawierać spacji. Jako nazw nie można używać pojedynczej litery r ani c, ponieważ litery te są klawiszami skrótu w arkuszach kalkulacyjnych programu IBM Docs. Nie należy tworzyć nazw przypominających adresy komórek - np. Q2 lub FY98. W nazwach wielkość liter nie jest rozróżniana i mogą się one składać z maksymalnie 255 znaków. 4. Jeśli adres, do którego odwołuje się zakres, nie został jeszcze określony, wykonaj jedną z następujących czynności: v Mając nadal otwarte okno Nowy zakres, przeciągnij wskaźnik myszy w arkuszu, aby zaznaczyć zakres. Adres zakresu zostanie automatycznie wyświetlony w polu Odwołuje się do. v Wprowadź ręcznie adres zakresu w polu Odwołuje się do. 5. Kliknij przycisk OK. Znajdowanie lub edytowanie nazwanych zakresów Okno Zarządzanie nazwanymi zakresami umożliwia znalezienie wszystkich nazwanych zakresów komórek w arkuszu kalkulacyjnym lub dopasowanie komórek, które znajdują się w określonym zakresie. 90 SmartCloud Docs

95 Procedura 1. Kliknij opcję Wstaw > Nazwany zakres > Zarządzaj nazwanymi zakresami. 2. Aby zobaczyć położenie nazwanego zakresu, kliknij jego nazwę. Odpowiedni zakres komórek zostanie podświetlony w arkuszu. 3. Aby dopasować, które komórki zostaną uwzględnione w nazwanym zakresie, wykonaj jedną z następujących czynności: v Przy otwartym oknie Zarządzanie nazwanymi zakresami kliknij w arkuszu i ponownie wybierz żądany zakres komórek. Kliknij przycisk Zastosuj. Adres zakresu zostanie automatycznie wyświetlony w polu Odwołuje się do. v Kliknij nazwę zakresu, edytuj adres zakresu w polu Odwołuje się do i kliknij przycisk Zastosuj. 4. Kliknij przycisk Zamknij. Usuwanie nazwanego zakresu W oknie Zarządzanie zakresami można usunąć zakres nazwany, nie usuwając znajdujących się w nim danych. Procedura 1. Kliknij opcję Wstaw > Nazwany zakres > Zarządzaj zakresami. 2. Na liście nazwanych zakresów kliknij zakres, który ma zostać usunięty, a następnie kliknij ikonę X. 3. Kliknij przycisk OK. 4. Kliknij przycisk Zamknij. Odwołania względne i bezwzględne W formułach dane mogą być reprezentowane przy użyciu adresu komórki zawierającej dane. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 91

96 Przy przenoszeniu formuły lub danych przywoływanych przez formułę program IBM Docs wprowadza wszystkie zmiany, które są wymagane, aby formuła w dalszym ciągu odwoływała się do tych samych danych. Jednak przy kopiowaniu formuły można spowodować, że będzie ona przywoływać dane pierwotne lub inne dane, używając w formule odwołań bezwzględnych lub względnych do adresów komórek. Odwołania względne Przy kopiowaniu formuły zawierającej adresy komórek program IBM Docs dopasowuje adresy odpowiednio do ich nowego położenia lub nowych położeń w arkuszu. Adresy (na przykład B25) dopasowywane przy ich kopiowaniu są nazywane odwołaniami względnymi. Przeciągnięcie komórki zawierającej formułę z odwołaniem bezwzględnym nie powoduje zmiany tego odwołania. Na przykład jeśli formuła =A1+A2 znajdująca się w komórce A4 zostanie skopiowana do komórki B4, formuła w komórce B4 zostanie zmieniona na =B1+B2. Program IBM Docs dopasuje adresy komórek w formule do nowego położenia formuły. Odwołania bezwzględne W niektórych przypadkach formuła ma przywoływać te same komórki niezależnie od miejsca docelowego kopiowania. Aby zapewnić, że formuła będzie zawsze odwoływać się do tych samych komórek, należy zmienić odwołania do tych komórek na odwołania bezwzględne. Odwołanie bezwzględne zawsze przywołuje tę samą komórkę lub ten sam zakres. Aby zmienić odwołanie względne na bezwzględne, można dodać znak dolara ($) przed literą kolumny i przed numerem wiersza, na przykład $B$25. W razie potrzeby można także dodać znak $ przed nazwą arkusza (np. $Arkusz!2$B$25). Pojęcia pokrewne: Informacje o formułach i funkcjach Wprowadzenie formuły w arkuszu umożliwia dokonanie obliczenia przy użyciu liczb, tekstu lub innych formuł. Użycie formuł sprawia, że dane stają się dynamiczne. Funkcje to wbudowane formuły, które automatycznie wykonują specjalne obliczenia. Funkcji można użyć samodzielnie jako formuły lub połączyć ją z innymi funkcjami i formułami. Do wskazywania związku między częściami formuły należy używać operatorów. Stosowanie formuł w obliczeniach Niniejsza sekcja zawiera informacje podstawowe dotyczące formuł i funkcji, a także dzieli tematy dotyczące funkcji na kategorie, co ułatwia znalezienie pokrewnych funkcji. Informacje o formułach i funkcjach Wprowadzenie formuły w arkuszu umożliwia dokonanie obliczenia przy użyciu liczb, tekstu lub innych formuł. Użycie formuł sprawia, że dane stają się dynamiczne. Funkcje to wbudowane formuły, które automatycznie wykonują specjalne obliczenia. Funkcji można użyć samodzielnie jako formuły lub połączyć ją z innymi funkcjami i formułami. Do wskazywania związku między częściami formuły należy używać operatorów. Formuła jest wprowadzana do komórki w trakcie wprowadzania dowolnych danych do arkusza. Wszystkie formuły rozpoczynają się znakiem równości (=). Aby wprowadzić odwołanie do zakresu komórek z bieżącego lub innego arkusza, należy przeciągnąć kursorem myszki nad zakresem, który ma zostać zaznaczony, i nacisnąć klawisz Enter. Zakres zostanie automatycznie dodany do formuły. 92 SmartCloud Docs

97 Po wprowadzeniu formuły jej wynik jest wyświetlany w komórce. Sama formuła jest wyświetlana na pasku formuły. Liczby lub tekst, dla których ma zostać przeprowadzone obliczenie, można wprowadzać bezpośrednio w formule. Możliwe jest również wprowadzanie danych w innych komórkach, a następnie używanie adresów komórek w formule. Wykrzyknik (!) pozwala oddzielić nazwę arkusza od adresu komórki lub adresu zakresu komórek (np. Arkusz2!A1 lub Arkusz2!A1:A4). Przecinek (,) służy do oddzielania od siebie kolejnych argumentów funkcji, na przykład =SUM(Arkusz1!A1,5,1234). Aby argument zawierający przecinek (na przykład 1,234) nie został rozpoznany jako dwa oddzielne argumenty, należy go ująć w cudzysłów ("1, 234") lub pominąć przecinek (1234). W przypadku niektórych ustawień narodowych, na przykład niemieckich, do oddzielania argumentów służy średnik (;). Jeśli w takim przypadku podejmiesz próbę wprowadzenia przecinka między argumentami, zostanie wyświetlony odpowiedni komunikat. Uwaga: Jeśli zaimportowano arkusz kalkulacyjny programu IBM Lotus Symphony, w którym jest używana kropka (.) do oddzielania nazwy arkusza od komórek oraz jest używany średnik (;) do oddzielania argumentów, to podczas jego edycji te znaki zostaną zastąpione wykrzyknikami (!) i przecinkami (,). Tabela 11. Przykłady formuł Formuła =A1+10 Wynik Powoduje wyświetlenie zawartości komórki A1 powiększonej o 10. =A1*16% Powoduje wyświetlenie wartości stanowiącej 16% wartości komórki A1. =A1*A2 Powoduje wyświetlenie wyniku mnożenia zawartości komórek A1 i A2. =ROUND(A1,1) Powoduje zaokrąglenie zawartości komórki A1 do jednego miejsca dziesiętnego. =B8-SUM(B10:B14) Powoduje obliczenie różnicy zawartości komórki B8 i sumy zawartości komórek od B10 do B14. =SUM(B8,SUM(B10:B14)) Powoduje obliczenie wartości sumy zawartości komórek od B10 do B14 i dodanie do niej wartości komórki B8. =SUM(B1:B65536) Powoduje zsumowanie wszystkich liczb w kolumnie B. =IF(TRIM(A1)="","Komórka nie może być Pozwala poprawić niepoprawne dane wejściowe. pusta",a1) Wskazówka: W przypadku stosowania w formułach podstawowych operatorów arytmetycznych (+, -, *, /) obowiązuje reguła: mnożenie i dzielenie przed dodawaniem i Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 93

98 odejmowaniem. Zamiast używania zapisu funkcji =SUM(A1:B1) można wpisać =A1+B1. Można również korzystać z nawiasów. Wynik formuły =(1+2)*3 jest inny niż formuły =1+2*3. Obsługiwane są poniższe operatory. Tabela 12. Operatory wg typu Typ Operatory Opis Operatory arytmetyczne +-*/%^ Symbole dodawania, odejmowania, mnożenia, dzielenia, procentu i podnoszenia do potęgi. Operator tekstowy & Symbol umożliwiający łączenie łańcuchów. Operatory logiczne =<><=>=<> Symbole operatorów jest równe, jest mniejsze niż itd. Operatory odwołania :, spacja Symbole obliczeń obejmujących komórki. Dwukropek oznacza zakres komórek, średnik - konkatenację (unię) komórek, a spacja ich część wspólną. Pojęcia pokrewne: Odwołania względne i bezwzględne na stronie 91 W formułach dane mogą być reprezentowane przy użyciu adresu komórki zawierającej dane. Funkcje macierzowe Niniejsza lista funkcji może być używana jako skorowidz poszczególnych funkcji macierzowych. FREQUENCY, funkcja Funkcja FREQUENCY służy do określania rozkładu częstości w zbiorze wartości. Składnia FREQUENCY (ListaLiczb_dane,ListaLiczb_przedziały) Argument ListaLiczb_dane to zbiór wartości, które mają zostać policzone. Argument ListaLiczb_przedziały to przedziały, do których mają zostać przypisane dane. Przykład W poniższej tabeli kolumna A zawiera nieposortowane wartości pomiarów. Kolumna B zawiera wartości określające przedziały, do których mają zostać przypisane dane znajdujące się w kolumnie A. Zgodnie z wartością wprowadzoną w komórce B1 funkcja FREQUENCY zwróci liczbę pomiarów o wartości mniejszej lub równej 5. Ponieważ w komórce B2 znajduje się wartość 10, drugi wynik zwracany przez funkcję FREQUENCY to liczba pomiarów o wartości większej niż 5 oraz mniejszej lub równej 10. Tekst >25 wprowadzony w komórce B6 służy wyłącznie do celów informacyjnych. Tabela 13. Przykład funkcji FREQUENCY A B C SmartCloud Docs

99 Tabela 13. Przykład funkcji FREQUENCY (kontynuacja) A B C > Należy wybrać zakres obejmujący jedną kolumnę, w której zostaną wprowadzone liczby oznaczające częstość występowania pomiarów w poszczególnych przedziałach. Formułę należy wprowadzić w takiej liczbie pól, aby była ona większa o jeden od liczby wartości definiujących przedziały (górnych ograniczeń przedziałów). W tym przykładzie należy użyć zakresu C1:C6. W każdej komórce z danego zakresu należy wprowadzić formułę {=FREQUENCY(A1:A11,B1:B5)}. W komórkach z zakresu C1:C5 zostaną wyświetlone wyniki liczenia częstości. MMULT, funkcja Funkcja MMULT oblicza iloczyn dwóch macierzy. Składnia Liczba kolumn w pierwszej macierzy musi być taka sama jak liczba wierszy w drugiej macierzy. W macierzy kwadratowej liczba wierszy jest równa liczbie kolumn. MMULT (macierz_1,macierz_2) macierz_1: pierwsza macierz o konkretnej liczbie kolumn. macierz_2: druga macierz o liczbie wierszy równej liczbie kolumn macierzy określonej w argumencie macierz_1. Przykład Należy wybrać funkcję MMULT. Należy zaznaczyć zakres wartości będący pierwszą macierzą, wprowadzić przecinek po określonym zakresie i zaznaczyć zakres wartości będący drugą macierzą. Następnie należy nacisnąć klawisz Enter. Macierz wyjściowa zostanie wyświetlona w zakresie, który został zaznaczony jako pierwszy. SUMPRODUCT, funkcja Funkcja SUMPRODUCT służy do mnożenia odpowiadających sobie elementów z podanych macierzy i zwraca sumę tych iloczynów. Składnia SUMPRODUCT (macierz_1,macierz_2,...,macierz_30) macierz_1, macierz_2,..., macierz_30: macierze, których elementy mają zostać pomnożone. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 95

100 Na liście argumentów musi znajdować się co najmniej jedna macierz. Jeśli określono tylko jedną macierz, wszystkie jej elementy są sumowane. Przykład Formuła =SUMPRODUCT(A1:D1,A2:D2,A3:D3) zwraca wartość 158. Gdzie: Macierz A1:D1 zawiera informacje o liczbie sprzedanych jednostek. Macierz A2:D2 zawiera informacje o cenach jednostkowych. Macierz A3:D3 zawiera informacje o procentowej wartości rabatu. W każdej kolumnie funkcja SUMPRODUCT mnoży liczbę sprzedanych jednostek przez cenę i przez rabat, a następnie sumuje cztery iloczyny. Tabela 14. Przykład funkcji SUMPRODUCT A B C D ,00 20,00 100,00 1,00 3,80,50 1,00,90 Wstawiane stałe macierzowe w formułach Program IBM Docs obsługuje wstawiane stałe macierzowe w formułach. Wstawiana macierz znajduje się w nawiasach klamrowych {i}.każdy z jej elementów może być liczbą (także ujemną), stałą logiczną (TRUE, FALSE) lub literałem łańcuchowym. Nie można używać wyrażeń nie będących stałymi. Wprowadzane macierze mogą mieć wiele wierszy i kolumn. Wszystkie wiersze muszą mieć tyle samo elementów i wszystkie kolumny muszą mieć tyle samo elementów. Separator kolumn (rozdzielający elementy wiersza) to przecinek (,). Ten separator nie zależy od języka i ustawień narodowych. Macierze nie mogą być zagnieżdżane. Przykłady Tabela 15. Przykłady macierzy wstawianych Macierz Opis ={1,2,3} Macierz z jednym wierszem zawierającym trzy liczby: 1,2i3. =SIN({1,2,3}) Wprowadzona formuła macierzowa zwraca wynik trzech obliczeń funkcji SIN z argumentami 1, 2 i 3. Obliczenia macierzy warunkowej Obliczenia macierzy warunkowej dotyczą macierzy lub formuły macierzowej zawierającej funkcję IF(). Argument warunkowy w formule jest odwołaniem do obszaru lub wynikiem macierzowym. 96 SmartCloud Docs

101 W następującym przykładzie test >0 w formule {=IF(A1:A3>0;"tak";"nie")} jest stosowany dla każdej komórki w zakresie A1:A3, a wynik jest kopiowany do odpowiedniej komórki. Tabela 16. Przykład obliczania macierzy warunkowej A B (formuła) B (wynik) 1 1 {=IF(A1:A3>0;"tak";"nie")} tak 2 0 {=IF(A1:A3>0;"tak";"nie")} nie 3 1 {=IF(A1:A3>0;"tak";"nie")} tak Funkcje daty i godziny Opisane w tej sekcji funkcje arkusza kalkulacyjnego służą do wstawiania oraz edytowania dat i godzin. DATE, funkcja Funkcja DATE przekształca datę zapisaną jako rok, miesiąc i dzień w wewnętrzną liczbę seryjną i wyświetla ją zgodnie z formatowaniem komórki. Domyślnym formatem komórki zawierającej funkcję DATE jest format daty. Komórki można jednak sformatować przy użyciu formatu liczbowego 0, co spowoduje wyświetlenie wewnętrznej liczby seryjnej daty jako liczby. Większe wartości miesiąca i dnia są przenoszone do następnej cyfry. Formuła =DATE(00,12,31) zwraca datę Jednak wynikiem formuły =DATE(00,13,31) jest data Składnia DATE(rok, miesiąc, dzień) rok: liczba całkowita z zakresu od 1899 do 9999 lub od 0 do 99 oznaczająca rok. miesiąc: liczba całkowita z przedziału od 1 do 12 oznaczająca miesiąc. dzień: liczba z przedziału od 1 do 31 oznaczająca dzień miesiąca. Daty można wprowadzać bezpośrednio do funkcji DATE jako argumenty lub jako odwołania do zakresu. Przykład Formuła =DATE(09,1,3) zwraca datę Odpowiednikiem tej daty w międzynarodowym formacie daty jest 3 stycznia Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 97

102 Odsyłacze pokrewne: TODAY, funkcja na stronie 108 Funkcja TODAY zwraca bieżącą datę systemową komputera. Wartość ta jest aktualizowana za każdym razem, gdy dokument jest otwierany lub modyfikowany. YEAR, funkcja na stronie 111 Funkcja YEAR zwraca rok jako liczbę zgodnie z wewnętrznymi regułami obliczania. NOW, funkcja na stronie 105 Funkcja NOW zwraca datę i godzinę systemową. Wartość jest aktualizowana podczas przeliczania wartości w dokumencie oraz po każdej modyfikacji wartości komórki. MONTH, funkcja na stronie 103 Funkcja MONTH zwraca miesiąc dla podanej wartości daty. Miesiąc jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 12. DAY, funkcja na stronie 99 Funkcja DAY zwraca wartość oznaczającą dzień z podanej daty. Dzień jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 31. Istnieje również możliwość wprowadzenia ujemnej wartości daty i godziny. SECOND, funkcja na stronie 106 Funkcja SECOND zwraca liczbę sekund dla podanej wartości godziny. Liczba sekund jest zwracana jako liczba całkowita z zakresu HOUR, funkcja na stronie 101 Funkcja HOUR zwraca godzinę dla określonej wartości godziny. Godzina jest zwracana w postaci liczby całkowitej z zakresu od 0 do 23. MINUTE, funkcja na stronie 102 Funkcja MINUTE oblicza minuty dla wewnętrznej wartości godziny. Minuty są zwracane w postaci liczby z zakresu od 0 do 59. DATEDIF, funkcja Zwraca liczbę lat, miesięcy lub dni przypadających między dwiema datami. Składnia DATEDIF (data_początkowa, data_końcowa, format) Pozwala obliczyć różnicę między datami podanymi jako argumenty data_początkowa i data_końcowa w jednostce wskazanej przy użyciu argumentu format, który jest określany jako kod tekstowy. Tabela 17. Kody formatu określające zwracaną jednostkę Format Y M D MD YM YD Zwracana jednostka Lata Miesiące Dni Dni (bez miesięcy i lat) Miesiące (bez lat) Dni (bez lat) Przykład Formuła =DATEDIF(" "," ","YD") zwraca wartość 29. Formuła =DATEDIF(" "," ","YD") zwraca wartość SmartCloud Docs

103 Odsyłacze pokrewne: DAYS, funkcja na stronie 100 Funkcja DAYS oblicza różnicę między dwiema wartościami dat. Wynikiem jest liczba całkowita odpowiadająca liczbie dni między dwiema datami. DAY, funkcja Funkcja DAY zwraca wartość oznaczającą dzień z podanej daty. Dzień jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 31. Istnieje również możliwość wprowadzenia ujemnej wartości daty i godziny. Składnia DAY(liczba) Przykład Formuła =DAY(1) zwraca wartość 31. Formuła =DAY(NOW()) zwraca bieżący dzień. Gdy w komórce C4 znajduje się data , formuła =DAY(C4) zwraca wartość 31. Uwaga: Program IBM Docs został zaprojektowany w taki sposób, aby był możliwie najbardziej kompatybilny z programem Microsoft Excel. Dlatego w przypadku dat późniejszych od lub liczb większych od 60 nie ma żadnych różnic w działaniu tych dwóch aplikacji. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 99

104 Odsyłacze pokrewne: DATE, funkcja na stronie 97 Funkcja DATE przekształca datę zapisaną jako rok, miesiąc i dzień w wewnętrzną liczbę seryjną i wyświetla ją zgodnie z formatowaniem komórki. Domyślnym formatem komórki zawierającej funkcję DATE jest format daty. Komórki można jednak sformatować przy użyciu formatu liczbowego 0, co spowoduje wyświetlenie wewnętrznej liczby seryjnej daty jako liczby. Większe wartości miesiąca i dnia są przenoszone do następnej cyfry. Formuła =DATE(00,12,31) zwraca datę Jednak wynikiem formuły =DATE(00,13,31) jest data TODAY, funkcja na stronie 108 Funkcja TODAY zwraca bieżącą datę systemową komputera. Wartość ta jest aktualizowana za każdym razem, gdy dokument jest otwierany lub modyfikowany. YEAR, funkcja na stronie 111 Funkcja YEAR zwraca rok jako liczbę zgodnie z wewnętrznymi regułami obliczania. NOW, funkcja na stronie 105 Funkcja NOW zwraca datę i godzinę systemową. Wartość jest aktualizowana podczas przeliczania wartości w dokumencie oraz po każdej modyfikacji wartości komórki. MONTH, funkcja na stronie 103 Funkcja MONTH zwraca miesiąc dla podanej wartości daty. Miesiąc jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 12. HOUR, funkcja na stronie 101 Funkcja HOUR zwraca godzinę dla określonej wartości godziny. Godzina jest zwracana w postaci liczby całkowitej z zakresu od 0 do 23. MINUTE, funkcja na stronie 102 Funkcja MINUTE oblicza minuty dla wewnętrznej wartości godziny. Minuty są zwracane w postaci liczby z zakresu od 0 do 59. SECOND, funkcja na stronie 106 Funkcja SECOND zwraca liczbę sekund dla podanej wartości godziny. Liczba sekund jest zwracana jako liczba całkowita z zakresu WEEKDAY, funkcja na stronie 109 Funkcja WEEKDAY zwraca dzień tygodnia dla podanej wartości daty. Zwracana wartość oznaczająca dzień jest liczbą całkowitą z zakresu od 1 do 7. Dzień tygodnia, od którego zaczyna się numerowanie, zależy od wartości argumentu typ. DAYS, funkcja Funkcja DAYS oblicza różnicę między dwiema wartościami dat. Wynikiem jest liczba całkowita odpowiadająca liczbie dni między dwiema datami. Składnia DAYS(data_2,data_1) data_1: data początkowa. data_2: data końcowa. Jeśli data data_2 jest wcześniejsza niż data data_1, wynik jest liczbą ujemną. Przykład Formuła =DAYS(" ",NOW()) zwraca liczbę dni przypadających między dzisiejszą datą a 1 stycznia 2015 r. Formuła =DAYS(" "," ") zwraca liczbę SmartCloud Docs

105 Odsyłacze pokrewne: DATEDIF, funkcja na stronie 98 Zwraca liczbę lat, miesięcy lub dni przypadających między dwiema datami. HOUR, funkcja Funkcja HOUR zwraca godzinę dla określonej wartości godziny. Godzina jest zwracana w postaci liczby całkowitej z zakresu od 0 do 23. Składnia HOUR(liczba) Zmienna liczba jest wartością godziny reprezentowaną w postaci liczby dziesiętnej, dla której ma zostać zwrócona godzina. Przykład Wynikiem formuły =HOUR(NOW()) jest aktualna godzina. Jeśli w komórce C4 jest wpisana godzina 17:20:00, formuła =HOUR(C4) zwraca wartość 17. Formuła =HOUR("0,5") zwraca wartość 12, ponieważ liczba 0,5 odpowiada dacie i godzinie 12:00:00. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 101

106 Odsyłacze pokrewne: DAY, funkcja na stronie 99 Funkcja DAY zwraca wartość oznaczającą dzień z podanej daty. Dzień jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 31. Istnieje również możliwość wprowadzenia ujemnej wartości daty i godziny. MINUTE, funkcja Funkcja MINUTE oblicza minuty dla wewnętrznej wartości godziny. Minuty są zwracane w postaci liczby z zakresu od 0 do 59. MONTH, funkcja na stronie 103 Funkcja MONTH zwraca miesiąc dla podanej wartości daty. Miesiąc jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 12. NOW, funkcja na stronie 105 Funkcja NOW zwraca datę i godzinę systemową. Wartość jest aktualizowana podczas przeliczania wartości w dokumencie oraz po każdej modyfikacji wartości komórki. SECOND, funkcja na stronie 106 Funkcja SECOND zwraca liczbę sekund dla podanej wartości godziny. Liczba sekund jest zwracana jako liczba całkowita z zakresu TODAY, funkcja na stronie 108 Funkcja TODAY zwraca bieżącą datę systemową komputera. Wartość ta jest aktualizowana za każdym razem, gdy dokument jest otwierany lub modyfikowany. WEEKDAY, funkcja na stronie 109 Funkcja WEEKDAY zwraca dzień tygodnia dla podanej wartości daty. Zwracana wartość oznaczająca dzień jest liczbą całkowitą z zakresu od 1 do 7. Dzień tygodnia, od którego zaczyna się numerowanie, zależy od wartości argumentu typ. YEAR, funkcja na stronie 111 Funkcja YEAR zwraca rok jako liczbę zgodnie z wewnętrznymi regułami obliczania. DATE, funkcja na stronie 97 Funkcja DATE przekształca datę zapisaną jako rok, miesiąc i dzień w wewnętrzną liczbę seryjną i wyświetla ją zgodnie z formatowaniem komórki. Domyślnym formatem komórki zawierającej funkcję DATE jest format daty. Komórki można jednak sformatować przy użyciu formatu liczbowego 0, co spowoduje wyświetlenie wewnętrznej liczby seryjnej daty jako liczby. Większe wartości miesiąca i dnia są przenoszone do następnej cyfry. Formuła =DATE(00,12,31) zwraca datę Jednak wynikiem formuły =DATE(00,13,31) jest data TIME, funkcja na stronie 107 Funkcja TIME zwraca bieżącą wartość godziny na podstawie podanych wartości godziny, minuty i sekundy. Przy użyciu tej funkcji można przekształcić godzinę złożoną z tych trzech elementów w dziesiętną wartość godziny. MINUTE, funkcja Funkcja MINUTE oblicza minuty dla wewnętrznej wartości godziny. Minuty są zwracane w postaci liczby z zakresu od 0 do 59. Składnia MINUTE(liczba) liczba: wartość godziny w postaci liczby dziesiętnej, dla której ma zostać zwrócona wartość minut. Przykład Formuła =MINUTE(NOW()) zwraca bieżącą minutę. 102 SmartCloud Docs

107 Jeśli w komórce C4 jest wpisana godzina 17:20:00, formuła =MINUTE(C4) zwraca wartość 20. Formuła =MINUTE(0, ) zwraca wartość 20, ponieważ jest ona równoważna formule =MINUTE(20/(24*60)), która odwołuje się do daty i godziny 00:20:00. Odsyłacze pokrewne: DAY, funkcja na stronie 99 Funkcja DAY zwraca wartość oznaczającą dzień z podanej daty. Dzień jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 31. Istnieje również możliwość wprowadzenia ujemnej wartości daty i godziny. HOUR, funkcja na stronie 101 Funkcja HOUR zwraca godzinę dla określonej wartości godziny. Godzina jest zwracana w postaci liczby całkowitej z zakresu od 0 do 23. MONTH, funkcja Funkcja MONTH zwraca miesiąc dla podanej wartości daty. Miesiąc jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 12. NOW, funkcja na stronie 105 Funkcja NOW zwraca datę i godzinę systemową. Wartość jest aktualizowana podczas przeliczania wartości w dokumencie oraz po każdej modyfikacji wartości komórki. SECOND, funkcja na stronie 106 Funkcja SECOND zwraca liczbę sekund dla podanej wartości godziny. Liczba sekund jest zwracana jako liczba całkowita z zakresu TODAY, funkcja na stronie 108 Funkcja TODAY zwraca bieżącą datę systemową komputera. Wartość ta jest aktualizowana za każdym razem, gdy dokument jest otwierany lub modyfikowany. WEEKDAY, funkcja na stronie 109 Funkcja WEEKDAY zwraca dzień tygodnia dla podanej wartości daty. Zwracana wartość oznaczająca dzień jest liczbą całkowitą z zakresu od 1 do 7. Dzień tygodnia, od którego zaczyna się numerowanie, zależy od wartości argumentu typ. YEAR, funkcja na stronie 111 Funkcja YEAR zwraca rok jako liczbę zgodnie z wewnętrznymi regułami obliczania. DATE, funkcja na stronie 97 Funkcja DATE przekształca datę zapisaną jako rok, miesiąc i dzień w wewnętrzną liczbę seryjną i wyświetla ją zgodnie z formatowaniem komórki. Domyślnym formatem komórki zawierającej funkcję DATE jest format daty. Komórki można jednak sformatować przy użyciu formatu liczbowego 0, co spowoduje wyświetlenie wewnętrznej liczby seryjnej daty jako liczby. Większe wartości miesiąca i dnia są przenoszone do następnej cyfry. Formuła =DATE(00,12,31) zwraca datę Jednak wynikiem formuły =DATE(00,13,31) jest data TIME, funkcja na stronie 107 Funkcja TIME zwraca bieżącą wartość godziny na podstawie podanych wartości godziny, minuty i sekundy. Przy użyciu tej funkcji można przekształcić godzinę złożoną z tych trzech elementów w dziesiętną wartość godziny. MONTH, funkcja Funkcja MONTH zwraca miesiąc dla podanej wartości daty. Miesiąc jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 12. Składnia MONTH(liczba) Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 103

108 Zmienna liczba jest wartością daty w postaci liczby dziesiętnej, dla której ma zostać zwrócony miesiąc. Przykład Formuła =MONTH(1) zwraca wartość 12, ponieważ argument o wartość 1 odpowiada dacie Uwaga: Program IBM Docs został zaprojektowany w taki sposób, aby był możliwie najbardziej kompatybilny z programem Microsoft Excel. Dlatego jedyne różnice w działaniu tych programów występują w przypadku dat , i (lub wartości liczbowych 32, 1i0). Odsyłacze pokrewne: DATE, funkcja na stronie 97 Funkcja DATE przekształca datę zapisaną jako rok, miesiąc i dzień w wewnętrzną liczbę seryjną i wyświetla ją zgodnie z formatowaniem komórki. Domyślnym formatem komórki zawierającej funkcję DATE jest format daty. Komórki można jednak sformatować przy użyciu formatu liczbowego 0, co spowoduje wyświetlenie wewnętrznej liczby seryjnej daty jako liczby. Większe wartości miesiąca i dnia są przenoszone do następnej cyfry. Formuła =DATE(00,12,31) zwraca datę Jednak wynikiem formuły =DATE(00,13,31) jest data TODAY, funkcja na stronie 108 Funkcja TODAY zwraca bieżącą datę systemową komputera. Wartość ta jest aktualizowana za każdym razem, gdy dokument jest otwierany lub modyfikowany. YEAR, funkcja na stronie 111 Funkcja YEAR zwraca rok jako liczbę zgodnie z wewnętrznymi regułami obliczania. NOW, funkcja na stronie 105 Funkcja NOW zwraca datę i godzinę systemową. Wartość jest aktualizowana podczas przeliczania wartości w dokumencie oraz po każdej modyfikacji wartości komórki. DAY, funkcja na stronie 99 Funkcja DAY zwraca wartość oznaczającą dzień z podanej daty. Dzień jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 31. Istnieje również możliwość wprowadzenia ujemnej wartości daty i godziny. HOUR, funkcja na stronie 101 Funkcja HOUR zwraca godzinę dla określonej wartości godziny. Godzina jest zwracana w postaci liczby całkowitej z zakresu od 0 do 23. MINUTE, funkcja na stronie 102 Funkcja MINUTE oblicza minuty dla wewnętrznej wartości godziny. Minuty są zwracane w postaci liczby z zakresu od 0 do 59. SECOND, funkcja na stronie 106 Funkcja SECOND zwraca liczbę sekund dla podanej wartości godziny. Liczba sekund jest zwracana jako liczba całkowita z zakresu WEEKDAY, funkcja na stronie 109 Funkcja WEEKDAY zwraca dzień tygodnia dla podanej wartości daty. Zwracana wartość oznaczająca dzień jest liczbą całkowitą z zakresu od 1 do 7. Dzień tygodnia, od którego zaczyna się numerowanie, zależy od wartości argumentu typ. NETWORKDAYS, funkcja Funkcja NETWORKDAYS zwraca liczbę dni roboczych przypadających między datą początkową a datą końcową. Opcjonalnie można odliczyć listę dni wolnych od pracy. Składnia NETWORKDAYS (data_początkowa,data_końcowa,dni_wolne_od_pracy) 104 SmartCloud Docs

109 data_początkowa: data, od której mają być wykonywane obliczenia. Jeśli dzień jest dniem roboczym, jest on uwzględniany w obliczeniach. data_końcowa: data, do której mają być wykonywane obliczenia. Jeśli dzień jest dniem roboczym, jest on uwzględniany w obliczeniach. dni_wolne_od_pracy (opcjonalny argument): lista dni wolnych od pracy. Należy wprowadzić zakres komórek, w których wpisano poszczególne dni wolne od pracy. Przykład W celu określenia, jaka liczba dni roboczych przypada między datami i , zostanie użyta data początkowa umieszczona w komórce C3 i data końcowa umieszczona w komórce D3. Komórki od F3 do J3 zawierają daty dni wolnych od pracy (Boże Narodzenie i Nowy Rok): , , , , Formuła =NETWORKDAYS(C3,D3,F3:J3) zwraca następującą liczbę dni roboczych: 17. NOW, funkcja Funkcja NOW zwraca datę i godzinę systemową. Wartość jest aktualizowana podczas przeliczania wartości w dokumencie oraz po każdej modyfikacji wartości komórki. Składnia NOW() Przykład Formuła =NOW()-A1 zwraca różnicę między datą zawartą w komórce A1 oraz bieżącą datą i godziną. Wynik należy sformatować jako liczbę. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 105

110 Odsyłacze pokrewne: DATE, funkcja na stronie 97 Funkcja DATE przekształca datę zapisaną jako rok, miesiąc i dzień w wewnętrzną liczbę seryjną i wyświetla ją zgodnie z formatowaniem komórki. Domyślnym formatem komórki zawierającej funkcję DATE jest format daty. Komórki można jednak sformatować przy użyciu formatu liczbowego 0, co spowoduje wyświetlenie wewnętrznej liczby seryjnej daty jako liczby. Większe wartości miesiąca i dnia są przenoszone do następnej cyfry. Formuła =DATE(00,12,31) zwraca datę Jednak wynikiem formuły =DATE(00,13,31) jest data TODAY, funkcja na stronie 108 Funkcja TODAY zwraca bieżącą datę systemową komputera. Wartość ta jest aktualizowana za każdym razem, gdy dokument jest otwierany lub modyfikowany. YEAR, funkcja na stronie 111 Funkcja YEAR zwraca rok jako liczbę zgodnie z wewnętrznymi regułami obliczania. MONTH, funkcja na stronie 103 Funkcja MONTH zwraca miesiąc dla podanej wartości daty. Miesiąc jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 12. DAY, funkcja na stronie 99 Funkcja DAY zwraca wartość oznaczającą dzień z podanej daty. Dzień jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 31. Istnieje również możliwość wprowadzenia ujemnej wartości daty i godziny. HOUR, funkcja na stronie 101 Funkcja HOUR zwraca godzinę dla określonej wartości godziny. Godzina jest zwracana w postaci liczby całkowitej z zakresu od 0 do 23. MINUTE, funkcja na stronie 102 Funkcja MINUTE oblicza minuty dla wewnętrznej wartości godziny. Minuty są zwracane w postaci liczby z zakresu od 0 do 59. SECOND, funkcja Funkcja SECOND zwraca liczbę sekund dla podanej wartości godziny. Liczba sekund jest zwracana jako liczba całkowita z zakresu WEEKDAY, funkcja na stronie 109 Funkcja WEEKDAY zwraca dzień tygodnia dla podanej wartości daty. Zwracana wartość oznaczająca dzień jest liczbą całkowitą z zakresu od 1 do 7. Dzień tygodnia, od którego zaczyna się numerowanie, zależy od wartości argumentu typ. TIME, funkcja na stronie 107 Funkcja TIME zwraca bieżącą wartość godziny na podstawie podanych wartości godziny, minuty i sekundy. Przy użyciu tej funkcji można przekształcić godzinę złożoną z tych trzech elementów w dziesiętną wartość godziny. SECOND, funkcja Funkcja SECOND zwraca liczbę sekund dla podanej wartości godziny. Liczba sekund jest zwracana jako liczba całkowita z zakresu Składnia SECOND(liczba) liczba: godzina podana jako liczba dziesiętna, dla której ma zostać zwrócona liczba sekund. Przykład Formuła =SECOND(NOW()) zwraca bieżącą sekundę. 106 SmartCloud Docs

111 Jeśli w komórce C4 jest wpisana godzina 17:20:17, formuła =SECOND(C4) zwraca wartość 17. Formuła =SECOND(0, )) zwraca wartość 17, ponieważ jest równoważna formule =SECOND(17/(24*60*60)), która odwołuje się do daty i godziny 00:00:17. Odsyłacze pokrewne: DAY, funkcja na stronie 99 Funkcja DAY zwraca wartość oznaczającą dzień z podanej daty. Dzień jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 31. Istnieje również możliwość wprowadzenia ujemnej wartości daty i godziny. HOUR, funkcja na stronie 101 Funkcja HOUR zwraca godzinę dla określonej wartości godziny. Godzina jest zwracana w postaci liczby całkowitej z zakresu od 0 do 23. MINUTE, funkcja na stronie 102 Funkcja MINUTE oblicza minuty dla wewnętrznej wartości godziny. Minuty są zwracane w postaci liczby z zakresu od 0 do 59. MONTH, funkcja na stronie 103 Funkcja MONTH zwraca miesiąc dla podanej wartości daty. Miesiąc jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 12. NOW, funkcja na stronie 105 Funkcja NOW zwraca datę i godzinę systemową. Wartość jest aktualizowana podczas przeliczania wartości w dokumencie oraz po każdej modyfikacji wartości komórki. TODAY, funkcja na stronie 108 Funkcja TODAY zwraca bieżącą datę systemową komputera. Wartość ta jest aktualizowana za każdym razem, gdy dokument jest otwierany lub modyfikowany. WEEKDAY, funkcja na stronie 109 Funkcja WEEKDAY zwraca dzień tygodnia dla podanej wartości daty. Zwracana wartość oznaczająca dzień jest liczbą całkowitą z zakresu od 1 do 7. Dzień tygodnia, od którego zaczyna się numerowanie, zależy od wartości argumentu typ. YEAR, funkcja na stronie 111 Funkcja YEAR zwraca rok jako liczbę zgodnie z wewnętrznymi regułami obliczania. DATE, funkcja na stronie 97 Funkcja DATE przekształca datę zapisaną jako rok, miesiąc i dzień w wewnętrzną liczbę seryjną i wyświetla ją zgodnie z formatowaniem komórki. Domyślnym formatem komórki zawierającej funkcję DATE jest format daty. Komórki można jednak sformatować przy użyciu formatu liczbowego 0, co spowoduje wyświetlenie wewnętrznej liczby seryjnej daty jako liczby. Większe wartości miesiąca i dnia są przenoszone do następnej cyfry. Formuła =DATE(00,12,31) zwraca datę Jednak wynikiem formuły =DATE(00,13,31) jest data TIME, funkcja Funkcja TIME zwraca bieżącą wartość godziny na podstawie podanych wartości godziny, minuty i sekundy. Przy użyciu tej funkcji można przekształcić godzinę złożoną z tych trzech elementów w dziesiętną wartość godziny. TIME, funkcja Funkcja TIME zwraca bieżącą wartość godziny na podstawie podanych wartości godziny, minuty i sekundy. Przy użyciu tej funkcji można przekształcić godzinę złożoną z tych trzech elementów w dziesiętną wartość godziny. Składnia TIME(godzina, minuta, sekunda) godzina: liczba całkowita reprezentująca godzinę. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 107

112 minuta: liczba całkowita reprezentująca minutę. sekunda: liczba całkowita reprezentująca sekundę. Przykład Formuła =TIME("0,0,0") zwraca wartość 00:00:00. Formuła =TIME("4,20,4") zwraca wartość 04:20:04. Odsyłacze pokrewne: HOUR, funkcja na stronie 101 Funkcja HOUR zwraca godzinę dla określonej wartości godziny. Godzina jest zwracana w postaci liczby całkowitej z zakresu od 0 do 23. MINUTE, funkcja na stronie 102 Funkcja MINUTE oblicza minuty dla wewnętrznej wartości godziny. Minuty są zwracane w postaci liczby z zakresu od 0 do 59. NOW, funkcja na stronie 105 Funkcja NOW zwraca datę i godzinę systemową. Wartość jest aktualizowana podczas przeliczania wartości w dokumencie oraz po każdej modyfikacji wartości komórki. SECOND, funkcja na stronie 106 Funkcja SECOND zwraca liczbę sekund dla podanej wartości godziny. Liczba sekund jest zwracana jako liczba całkowita z zakresu TODAY, funkcja Funkcja TODAY zwraca bieżącą datę systemową komputera. Wartość ta jest aktualizowana za każdym razem, gdy dokument jest otwierany lub modyfikowany. Składnia TODAY() Funkcja TODAY nie ma argumentów. Przykład Formuła =TODAY() zwraca bieżącą datę systemową komputera. 108 SmartCloud Docs

113 Odsyłacze pokrewne: DATE, funkcja na stronie 97 Funkcja DATE przekształca datę zapisaną jako rok, miesiąc i dzień w wewnętrzną liczbę seryjną i wyświetla ją zgodnie z formatowaniem komórki. Domyślnym formatem komórki zawierającej funkcję DATE jest format daty. Komórki można jednak sformatować przy użyciu formatu liczbowego 0, co spowoduje wyświetlenie wewnętrznej liczby seryjnej daty jako liczby. Większe wartości miesiąca i dnia są przenoszone do następnej cyfry. Formuła =DATE(00,12,31) zwraca datę Jednak wynikiem formuły =DATE(00,13,31) jest data YEAR, funkcja na stronie 111 Funkcja YEAR zwraca rok jako liczbę zgodnie z wewnętrznymi regułami obliczania. NOW, funkcja na stronie 105 Funkcja NOW zwraca datę i godzinę systemową. Wartość jest aktualizowana podczas przeliczania wartości w dokumencie oraz po każdej modyfikacji wartości komórki. MONTH, funkcja na stronie 103 Funkcja MONTH zwraca miesiąc dla podanej wartości daty. Miesiąc jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 12. DAY, funkcja na stronie 99 Funkcja DAY zwraca wartość oznaczającą dzień z podanej daty. Dzień jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 31. Istnieje również możliwość wprowadzenia ujemnej wartości daty i godziny. HOUR, funkcja na stronie 101 Funkcja HOUR zwraca godzinę dla określonej wartości godziny. Godzina jest zwracana w postaci liczby całkowitej z zakresu od 0 do 23. MINUTE, funkcja na stronie 102 Funkcja MINUTE oblicza minuty dla wewnętrznej wartości godziny. Minuty są zwracane w postaci liczby z zakresu od 0 do 59. SECOND, funkcja na stronie 106 Funkcja SECOND zwraca liczbę sekund dla podanej wartości godziny. Liczba sekund jest zwracana jako liczba całkowita z zakresu WEEKDAY, funkcja Funkcja WEEKDAY zwraca dzień tygodnia dla podanej wartości daty. Zwracana wartość oznaczająca dzień jest liczbą całkowitą z zakresu od 1 do 7. Dzień tygodnia, od którego zaczyna się numerowanie, zależy od wartości argumentu typ. WEEKDAY, funkcja Funkcja WEEKDAY zwraca dzień tygodnia dla podanej wartości daty. Zwracana wartość oznaczająca dzień jest liczbą całkowitą z zakresu od 1 do 7. Dzień tygodnia, od którego zaczyna się numerowanie, zależy od wartości argumentu typ. Składnia WEEKDAY(liczba,typ) liczba: data w postaci liczby dziesiętnej, dla której ma zostać zwrócony dzień tygodnia. typ (opcjonalny argument): sposób wykonywania obliczeń. Dla argumentu typ o wartości równej 1 dni tygodnia są liczone od niedzieli i jest to wartość domyślna, stosowana także wtedy, gdy argument typ nie zostanie określony. Tabela 18. Dni tygodnia zwracane odpowiednio do wprowadzonego argumentu typ Typ Zwracana liczba całkowita (dzień tygodnia) 1 lub brak (wartość domyślna) od 1 (niedziela) do 7 (sobota) 2 od 1 (poniedziałek) do 7 (niedziela) Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 109

114 Tabela 18. Dni tygodnia zwracane odpowiednio do wprowadzonego argumentu typ (kontynuacja) Typ Zwracana liczba całkowita (dzień tygodnia) 3 od 0 (poniedziałek) do 6 (niedziela) 11 od 1 (poniedziałek) do 7 (niedziela) 12 od 1 (wtorek) do 7 (poniedziałek) 13 od 1 (środa) do 7 (czwartek) 14 od 1 (czwartek) do 7 (środa) 15 od 1 (piątek) do 7 (czwartek) 16 od 1 (sobota) do 7 (piątek) 17 od 1 (niedziela) do 7 (sobota) Przykład Formuła WEEKDAY(" ") zwraca wartość 4. Argument typ nie został określony, dlatego używany jest standardowy typ obliczeń. W przypadku standardowego typu obliczeń niedziela ma numer czerwca 2000 roku była środa, dlatego numer dnia to 4. Formuła WEEKDAY(" ",1) zwraca wartość 4. Argument typ ma wartość 1, dlatego niedziela jest dniem o numerze lipca 1996 roku była środa, a w tym przypadku oznacza to dzień o numerze 4. Formuła WEEKDAY(" ",2) zwraca wartość 3. Argument typ ma wartość 2, dlatego poniedziałek jest dniem o numerze lipca 1996 roku była środa, a w tym przypadku oznacza to dzień o numerze 3. Formuła WEEKDAY(NOW()) zwraca numer bieżącego dnia tygodnia. Aby utworzyć formułę wskazującą, czy dzień określony w komórce A1 jest dniem roboczym, należy użyć funkcji IF i WEEKDAY w następujący sposób: IF(WEEKDAY(A1,2)<6,"dzień roboczy","weekend") 110 SmartCloud Docs

115 Odsyłacze pokrewne: DAY, funkcja na stronie 99 Funkcja DAY zwraca wartość oznaczającą dzień z podanej daty. Dzień jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 31. Istnieje również możliwość wprowadzenia ujemnej wartości daty i godziny. HOUR, funkcja na stronie 101 Funkcja HOUR zwraca godzinę dla określonej wartości godziny. Godzina jest zwracana w postaci liczby całkowitej z zakresu od 0 do 23. MINUTE, funkcja na stronie 102 Funkcja MINUTE oblicza minuty dla wewnętrznej wartości godziny. Minuty są zwracane w postaci liczby z zakresu od 0 do 59. MONTH, funkcja na stronie 103 Funkcja MONTH zwraca miesiąc dla podanej wartości daty. Miesiąc jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 12. NOW, funkcja na stronie 105 Funkcja NOW zwraca datę i godzinę systemową. Wartość jest aktualizowana podczas przeliczania wartości w dokumencie oraz po każdej modyfikacji wartości komórki. SECOND, funkcja na stronie 106 Funkcja SECOND zwraca liczbę sekund dla podanej wartości godziny. Liczba sekund jest zwracana jako liczba całkowita z zakresu TODAY, funkcja na stronie 108 Funkcja TODAY zwraca bieżącą datę systemową komputera. Wartość ta jest aktualizowana za każdym razem, gdy dokument jest otwierany lub modyfikowany. YEAR, funkcja Funkcja YEAR zwraca rok jako liczbę zgodnie z wewnętrznymi regułami obliczania. WEEKNUM, funkcja Funkcja WEEKNUM oblicza numer tygodnia w danym roku dla wewnętrznej wartości daty. Składnia WEEKNUM (liczba,tryb) liczba: wewnętrzna wartość liczbowa daty. tryb: określa początek tygodnia i tryb obliczeń (1 = niedziela, 2 = poniedziałek). Przykład 1 stycznia 1995 r. był niedzielą (argument mode ma wartość 1). W programie IBM Docs formuły =WEEKNUM(" ",1) i =WEEKNUM(" ",2) zwrócą wartość 1. Nawet jeśli tydzień rozpoczyna się w poniedziałek, 1 stycznia (niedziela) jest uznawana za pierwszy tydzień roku. YEAR, funkcja Funkcja YEAR zwraca rok jako liczbę zgodnie z wewnętrznymi regułami obliczania. Składnia YEAR(liczba) liczba: wewnętrzna wartość daty, dla której ma zostać zwrócony rok. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 111

116 Przykład Formuła =YEAR(1) zwraca wartość 1899, ponieważ argument 1 odpowiada dacie Formuła =YEAR(367) zwraca wartość 1901, ponieważ argument 367 odpowiada dacie Uwaga: Program IBM Docs został zaprojektowany w taki sposób, aby był możliwie najbardziej kompatybilny z programem Microsoft Excel. Dlatego w przypadku dat późniejszych od lub liczb większych od 1 nie ma żadnych różnic w działaniu tych dwóch aplikacji. Odsyłacze pokrewne: DATE, funkcja na stronie 97 Funkcja DATE przekształca datę zapisaną jako rok, miesiąc i dzień w wewnętrzną liczbę seryjną i wyświetla ją zgodnie z formatowaniem komórki. Domyślnym formatem komórki zawierającej funkcję DATE jest format daty. Komórki można jednak sformatować przy użyciu formatu liczbowego 0, co spowoduje wyświetlenie wewnętrznej liczby seryjnej daty jako liczby. Większe wartości miesiąca i dnia są przenoszone do następnej cyfry. Formuła =DATE(00,12,31) zwraca datę Jednak wynikiem formuły =DATE(00,13,31) jest data TODAY, funkcja na stronie 108 Funkcja TODAY zwraca bieżącą datę systemową komputera. Wartość ta jest aktualizowana za każdym razem, gdy dokument jest otwierany lub modyfikowany. NOW, funkcja na stronie 105 Funkcja NOW zwraca datę i godzinę systemową. Wartość jest aktualizowana podczas przeliczania wartości w dokumencie oraz po każdej modyfikacji wartości komórki. MONTH, funkcja na stronie 103 Funkcja MONTH zwraca miesiąc dla podanej wartości daty. Miesiąc jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 12. DAY, funkcja na stronie 99 Funkcja DAY zwraca wartość oznaczającą dzień z podanej daty. Dzień jest zwracany jako wartość z zakresu od 1 do 31. Istnieje również możliwość wprowadzenia ujemnej wartości daty i godziny. HOUR, funkcja na stronie 101 Funkcja HOUR zwraca godzinę dla określonej wartości godziny. Godzina jest zwracana w postaci liczby całkowitej z zakresu od 0 do 23. MINUTE, funkcja na stronie 102 Funkcja MINUTE oblicza minuty dla wewnętrznej wartości godziny. Minuty są zwracane w postaci liczby z zakresu od 0 do 59. SECOND, funkcja na stronie 106 Funkcja SECOND zwraca liczbę sekund dla podanej wartości godziny. Liczba sekund jest zwracana jako liczba całkowita z zakresu WEEKDAY, funkcja na stronie 109 Funkcja WEEKDAY zwraca dzień tygodnia dla podanej wartości daty. Zwracana wartość oznaczająca dzień jest liczbą całkowitą z zakresu od 1 do 7. Dzień tygodnia, od którego zaczyna się numerowanie, zależy od wartości argumentu typ. Funkcje inżynierskie Niniejszy temat może być używany jako skorowidz poszczególnych funkcji inżynierskich, które są aktualnie obsługiwane. 112 SmartCloud Docs

117 CONVERT, funkcja Funkcja CONVERT służy do przeliczania wartości wyrażonej w jednej jednostce miary na wartość wyrażoną w innej jednostce miary. Składnia CONVERT(liczba,jednostka_źródłowa,jednostka_docelowa) liczba: wartość do konwersji. jednostka_źródłowa: jednostka miary, która ma zostać przeliczona. Jednostką źródłową może być dowolna jednostka z poniższej tabeli. Jej nazwę należy ująć w cudzysłów (np. "Pa"). jednostka_docelowa: jednostka miary, na którą ma zostać dokonane przeliczenie. Jednostką docelową może być dowolna jednostka z następującej tabeli. Jej nazwę należy ująć w cudzysłów (np. "Pa"). W nazwach jednostek jest rozróżniana wielkość liter. Jeśli wartość argumentu jednostka_źródłowa lub jednostka_docelowa nie znajduje się w poniższych tabelach, funkcja CONVERT zwróci wartość #N/A (niedostępne). Wartość #N/A zostanie także zwrócona, gdy wartości jednostka_źródłowa i jednostka_docelowa będą należeć do różnych grup jednostek. Tabela 19. Nazwy jednostek miary masy Nazwa jednostki g sg lbm u ozm Masa Gram Slug Funt (system Avoirdupois) U (jednostka masy atomowej) Uncja (system Avoirdupois) Tabela 20. Nazwy jednostek miary długości Nazwa jednostki m mi Nmi Pica in ft yd ang Długość Metr Mila statutowa Mila morska Pica Cal Stopa Jard Angstrom Tabela 21. Nazwy jednostek miary czasu Nazwa jednostki yr day hr mn sec Czas Rok Dzień Godzina Minuta Sekunda Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 113

118 Tabela 22. Nazwy jednostek miary ciśnienia Nazwa jednostki Pa atm mmhg Ciśnienie Paskal Atmosfera milimetr słupa rtęci Tabela 23. Nazwy jednostek miary siły Nazwa jednostki N dyn lbf Siła Niuton Dyna Funt-siła Tabela 24. Nazwy jednostek miary energii Nazwa jednostki J e c cal ev HPh Wh flb BTU Energia Dżul Erg Kaloria termodynamiczna Kaloria międzynarodowa Elektronowolt Koniogodzina Watogodzina Stopofunt BTU Tabela 25. Nazwy jednostek miary mocy Nazwa jednostki HP W Moc Koń mechaniczny Wat Tabela 26. Nazwy jednostek miary indukcji magnetycznej Nazwa jednostki Indukcja magnetyczna T Tesla ga Gauss Tabela 27. Nazwy jednostek miary temperatury Nazwa jednostki Temperatura C Celsjusz F Fahrenheit K Kelwin Tabela 28. Nazwy jednostek miary objętości i pojemności Nazwa jednostki Objętość i pojemność tsp Łyżeczka 114 SmartCloud Docs

119 Tabela 28. Nazwy jednostek miary objętości i pojemności (kontynuacja) Nazwa jednostki Objętość i pojemność tbs Łyżka oz Uncja objętości/pojemności cup Szklanka pt Pinta qt Kwarta gal Galon l Litr Jednostki można rozszerzać o podane w następującej tabeli przedrostki. Należy pamiętać o ich ujmowaniu w cudzysłów (np. "kg"). Jeśli w przypadku wprowadzonej jednostki nie można dodawać przedrostków, funkcja CONVERT zwróci wartość #N/A (niedostępne). Tabela 29. Przedrostki jednostek Przedrostek Opis Mnożnik E eksa 1E+18 P peta 1E+15 T tera 1E+12 G giga 1E+09 M mega 1E+06 k kilo 1E+03 h hekto 1E+02 e deka 1E+01 d decy 1E-01 c centy 1E-02 m mili 1E-03 u mikro 1E-06 n nano 1E-09 p piko 1E-12 f femto 1E-15 a atto 1E-18 Przykład Formuła CONVERT(10, "C", "F") zwraca wartość 50 Formuła CONVERT(1,"sec","msec") zwraca wartość 1000 Funkcje informacyjne Niniejszy temat zawiera odsyłacze do opisów i przykładów funkcji informacyjnych używanych w arkuszach kalkulacyjnych. Dane z poniższej tabeli stanowią podstawę niektórych sekcji Przykład dla poszczególnych funkcji informacyjnych. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 115

120 Tabela 30. Przykładowe dane w arkuszu kalkulacyjnym Wiersz C D 2 wartość x wartość y ERRORTYPE, funkcja Funkcja ERRORTYPE zwraca liczbę odpowiadającą wartości błędu występującego w innej komórce. Za pomocą tej liczby można utworzyć komunikat o błędzie. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. Składnia ERRORTYPE(odwołanie) odwołanie: adres komórki, w której występuje błąd. Przykład Jeśli w komórce A1 wyświetlany jest błąd Err:518, formuła =ERRORTYPE(A1) zwraca liczbę SmartCloud Docs

121 Odsyłacze pokrewne: ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISEVEN, funkcja na stronie 123 Funkcja ISEVEN zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą, lub wartość FALSE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą. ISODD, funkcja na stronie 134 Funkcja ISODD zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą, lub wartości FALSE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą. TYPE, funkcja na stronie 142 Funkcja TYPE zwraca typ podanej wartości. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERR, funkcja na stronie 119 Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja na stronie 121 Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISLOGICAL, funkcja na stronie 126 Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja na stronie 128 Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja na stronie 130 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja na stronie 132 Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja na stronie 138 Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISREF, funkcja na stronie 136 Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. FORMULA, funkcja Funkcja FORMULA wyświetla formułę z komórki formuły o podanej pozycji. Formuła jest zwracana jako łańcuch z pozycji, która jest określana przy użyciu argumentu odwołanie. Jeśli nie można znaleźć komórki formuły lub wprowadzony argument nie jest odwołaniem, ustawiana jest wartość błędu #NIE DOTYCZY (niedostępne). Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 117

122 Składnia FORMULA(odwołanie) Przykład Komórka A8 zawiera wynik formuły o wartości 23. W komórce A1 można użyć funkcji Formula, aby wyświetlić w niej formułę z komórki A8. ISBLANK, funkcja Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. Składnia ISBLANK(wartość) wartość: zawartość, która ma zostać sprawdzona. Przykład Wynikiem formuły =ISBLANK(D2) jest wartość FALSE. 118 SmartCloud Docs

123 Odsyłacze pokrewne: ERRORTYPE, funkcja na stronie 116 Funkcja ERRORTYPE zwraca liczbę odpowiadającą wartości błędu występującego w innej komórce. Za pomocą tej liczby można utworzyć komunikat o błędzie. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISEVEN, funkcja na stronie 123 Funkcja ISEVEN zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą, lub wartość FALSE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą. ISODD, funkcja na stronie 134 Funkcja ISODD zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą, lub wartości FALSE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą. TYPE, funkcja na stronie 142 Funkcja TYPE zwraca typ podanej wartości. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. NA, funkcja na stronie 141 Funkcja NA zwraca wartość błędu #N/A (niedostępne). ISREF, funkcja na stronie 136 Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERR, funkcja Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja na stronie 121 Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISFORMULA, funkcja na stronie 125 Funkcja ISFORMULA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka jest komórką formuły. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja na stronie 130 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISLOGICAL, funkcja na stronie 126 Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja na stronie 128 Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja na stronie 138 Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja na stronie 132 Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERR, funkcja Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 119

124 z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. Składnia ISERR(wartość) wartość: dowolna wartość lub dowolne wyrażenie, które mają zostać sprawdzone w celu określenia, czy istnieje wartość błędu różna od #N/A (niedostępne). Przykład Formuła =ISERR(C5) zwraca wartość FALSE. 120 SmartCloud Docs

125 Odsyłacze pokrewne: ERRORTYPE, funkcja na stronie 116 Funkcja ERRORTYPE zwraca liczbę odpowiadającą wartości błędu występującego w innej komórce. Za pomocą tej liczby można utworzyć komunikat o błędzie. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISEVEN, funkcja na stronie 123 Funkcja ISEVEN zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą, lub wartość FALSE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą. ISODD, funkcja na stronie 134 Funkcja ISODD zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą, lub wartości FALSE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą. TYPE, funkcja na stronie 142 Funkcja TYPE zwraca typ podanej wartości. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. NA, funkcja na stronie 141 Funkcja NA zwraca wartość błędu #N/A (niedostępne). ISREF, funkcja na stronie 136 Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISFORMULA, funkcja na stronie 125 Funkcja ISFORMULA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka jest komórką formuły. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja na stronie 130 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISLOGICAL, funkcja na stronie 126 Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja na stronie 128 Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja na stronie 138 Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja na stronie 132 Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 121

126 zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. Składnia ISERROR(wartość) wartość: dowolna wartość sprawdzana w celu określenia, czy jest ona wartością błędu. Przykład Formuła =ISERROR(C8) zwraca wartość FALSE. 122 SmartCloud Docs

127 Odsyłacze pokrewne: ERRORTYPE, funkcja na stronie 116 Funkcja ERRORTYPE zwraca liczbę odpowiadającą wartości błędu występującego w innej komórce. Za pomocą tej liczby można utworzyć komunikat o błędzie. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISEVEN, funkcja Funkcja ISEVEN zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą, lub wartość FALSE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą. ISODD, funkcja na stronie 134 Funkcja ISODD zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą, lub wartości FALSE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą. TYPE, funkcja na stronie 142 Funkcja TYPE zwraca typ podanej wartości. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. NA, funkcja na stronie 141 Funkcja NA zwraca wartość błędu #N/A (niedostępne). ISREF, funkcja na stronie 136 Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERR, funkcja na stronie 119 Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISFORMULA, funkcja na stronie 125 Funkcja ISFORMULA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka jest komórką formuły. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja na stronie 130 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISLOGICAL, funkcja na stronie 126 Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja na stronie 128 Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja na stronie 138 Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja na stronie 132 Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISEVEN, funkcja Funkcja ISEVEN zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą, lub wartość FALSE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 123

128 Składnia ISEVEN(wartość) wartość: wartość, która ma zostać sprawdzona. Jeśli argument wartość nie jest liczbą całkowitą, wszystkie cyfry po separatorze dziesiętnym są ignorowane. Znak wartości wartość także jest ignorowany. Przykłady Formuła =ISEVEN(48) zwraca wartość TRUE. Formuła =ISEVEN(33) zwraca wartość FALSE. Formuła =ISEVEN(0) zwraca wartość TRUE. Formuła =ISEVEN(-2,1) zwraca wartość TRUE. Formuła =ISEVEN(3,999) zwraca wartość FALSE. 124 SmartCloud Docs

129 Odsyłacze pokrewne: ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ERRORTYPE, funkcja na stronie 116 Funkcja ERRORTYPE zwraca liczbę odpowiadającą wartości błędu występującego w innej komórce. Za pomocą tej liczby można utworzyć komunikat o błędzie. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISODD, funkcja na stronie 134 Funkcja ISODD zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą, lub wartości FALSE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą. TYPE, funkcja na stronie 142 Funkcja TYPE zwraca typ podanej wartości. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERR, funkcja na stronie 119 Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja na stronie 121 Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISLOGICAL, funkcja na stronie 126 Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja na stronie 128 Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja na stronie 130 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja na stronie 132 Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja na stronie 138 Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISREF, funkcja na stronie 136 Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISFORMULA, funkcja Funkcja ISFORMULA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka jest komórką formuły. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 125

130 Składnia ISFORMULA(odwołanie) Aby określić, czy komórka zawiera odwołanie, argument odwołanie wskazuje odwołanie do komórki, która ma zostać przetestowana. Przykład Formuła =ISFORMULA(C4) zwraca wartość FALSE. Odsyłacze pokrewne: NA, funkcja na stronie 141 Funkcja NA zwraca wartość błędu #N/A (niedostępne). ISREF, funkcja na stronie 136 Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERR, funkcja na stronie 119 Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja na stronie 121 Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISNONTEXT, funkcja na stronie 130 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISLOGICAL, funkcja Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja na stronie 128 Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja na stronie 138 Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja na stronie 132 Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISLOGICAL, funkcja Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. 126 SmartCloud Docs

131 Składnia ISLOGICAL(wartość) wartość: wartość sprawdzana w celu określenia, czy jest ona wartością logiczną. Przykład Formuła =ISLOGICAL(D5) zwraca wartość FALSE. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 127

132 Odsyłacze pokrewne: ERRORTYPE, funkcja na stronie 116 Funkcja ERRORTYPE zwraca liczbę odpowiadającą wartości błędu występującego w innej komórce. Za pomocą tej liczby można utworzyć komunikat o błędzie. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISEVEN, funkcja na stronie 123 Funkcja ISEVEN zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą, lub wartość FALSE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą. ISODD, funkcja na stronie 134 Funkcja ISODD zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą, lub wartości FALSE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą. TYPE, funkcja na stronie 142 Funkcja TYPE zwraca typ podanej wartości. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. NA, funkcja na stronie 141 Funkcja NA zwraca wartość błędu #N/A (niedostępne). ISREF, funkcja na stronie 136 Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERR, funkcja na stronie 119 Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja na stronie 121 Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISFORMULA, funkcja na stronie 125 Funkcja ISFORMULA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka jest komórką formuły. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja na stronie 130 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja na stronie 138 Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja na stronie 132 Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE 128 SmartCloud Docs

133 DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. Składnia ISNA(wartość) wartość: wartość lub wyrażenie do sprawdzenia. Przykład Formuła =ISNA(D3) zwraca wartość FALSE. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 129

134 Odsyłacze pokrewne: ERRORTYPE, funkcja na stronie 116 Funkcja ERRORTYPE zwraca liczbę odpowiadającą wartości błędu występującego w innej komórce. Za pomocą tej liczby można utworzyć komunikat o błędzie. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISEVEN, funkcja na stronie 123 Funkcja ISEVEN zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą, lub wartość FALSE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą. ISODD, funkcja na stronie 134 Funkcja ISODD zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą, lub wartości FALSE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą. TYPE, funkcja na stronie 142 Funkcja TYPE zwraca typ podanej wartości. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. NA, funkcja na stronie 141 Funkcja NA zwraca wartość błędu #N/A (niedostępne). ISREF, funkcja na stronie 136 Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERR, funkcja na stronie 119 Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja na stronie 121 Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISFORMULA, funkcja na stronie 125 Funkcja ISFORMULA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka jest komórką formuły. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISLOGICAL, funkcja na stronie 126 Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja na stronie 138 Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja na stronie 132 Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja 130 SmartCloud Docs

135 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. Składnia ISNONTEXT(wartość) wartość: dowolna wartość lub wyrażenie do sprawdzenia w celu określenia, czy jest to tekst, liczba, czy wartość boolowska. Przykłady Formuła =ISNONTEXT(D2) zwraca wartość FALSE. Formuła =ISNONTEXT(D9) zwraca wartość TRUE. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 131

136 Odsyłacze pokrewne: ERRORTYPE, funkcja na stronie 116 Funkcja ERRORTYPE zwraca liczbę odpowiadającą wartości błędu występującego w innej komórce. Za pomocą tej liczby można utworzyć komunikat o błędzie. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISEVEN, funkcja na stronie 123 Funkcja ISEVEN zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą, lub wartość FALSE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą. ISODD, funkcja na stronie 134 Funkcja ISODD zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą, lub wartości FALSE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą. TYPE, funkcja na stronie 142 Funkcja TYPE zwraca typ podanej wartości. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. NA, funkcja na stronie 141 Funkcja NA zwraca wartość błędu #N/A (niedostępne). ISREF, funkcja na stronie 136 Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERR, funkcja na stronie 119 Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja na stronie 121 Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISFORMULA, funkcja na stronie 125 Funkcja ISFORMULA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka jest komórką formuły. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISLOGICAL, funkcja na stronie 126 Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja na stronie 128 Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja na stronie 138 Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W 132 SmartCloud Docs

137 przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. Składnia ISNUMBER(wartość) Zmienna wartość jest dowolnym wyrażeniem, które ma zostać sprawdzone w celu określenia, czy jest ono liczbą, czy tekstem. Przykład Formuła =ISNUMBER(C3) zwraca wartość TRUE. Formuła =ISNUMBER(C2) zwraca wartość FALSE. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 133

138 Odsyłacze pokrewne: ERRORTYPE, funkcja na stronie 116 Funkcja ERRORTYPE zwraca liczbę odpowiadającą wartości błędu występującego w innej komórce. Za pomocą tej liczby można utworzyć komunikat o błędzie. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISEVEN, funkcja na stronie 123 Funkcja ISEVEN zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą, lub wartość FALSE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą. ISODD, funkcja Funkcja ISODD zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą, lub wartości FALSE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą. TYPE, funkcja na stronie 142 Funkcja TYPE zwraca typ podanej wartości. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. NA, funkcja na stronie 141 Funkcja NA zwraca wartość błędu #N/A (niedostępne). ISREF, funkcja na stronie 136 Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERR, funkcja na stronie 119 Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja na stronie 121 Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISFORMULA, funkcja na stronie 125 Funkcja ISFORMULA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka jest komórką formuły. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja na stronie 130 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISLOGICAL, funkcja na stronie 126 Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja na stronie 128 Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja na stronie 138 Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISODD, funkcja 134 SmartCloud Docs

139 Funkcja ISODD zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą, lub wartości FALSE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą. Składnia ISODD(wartość) wartość: wartość, która ma zostać sprawdzona. Jeśli wartość nie jest liczbą całkowitą, wszystkie cyfry po separatorze dziesiętnym są ignorowane. Znak wartości wartość także jest ignorowany. Przykład Formuła =ISODD(33) zwraca wartość TRUE. Formuła =ISODD(48) zwraca wartość FALSE. Formuła =ISODD(3,999) zwraca wartość TRUE. Formuła =ISODD(-3,1) zwraca wartość TRUE. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 135

140 Odsyłacze pokrewne: ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ERRORTYPE, funkcja na stronie 116 Funkcja ERRORTYPE zwraca liczbę odpowiadającą wartości błędu występującego w innej komórce. Za pomocą tej liczby można utworzyć komunikat o błędzie. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISEVEN, funkcja na stronie 123 Funkcja ISEVEN zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą, lub wartość FALSE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą. TYPE, funkcja na stronie 142 Funkcja TYPE zwraca typ podanej wartości. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERR, funkcja na stronie 119 Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja na stronie 121 Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISLOGICAL, funkcja na stronie 126 Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja na stronie 128 Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja na stronie 130 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja na stronie 132 Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja na stronie 138 Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISREF, funkcja Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISREF, funkcja Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. 136 SmartCloud Docs

141 Składnia ISREF(wartość) wartość: wartość sprawdzana w celu określenia, czy jest ona odwołaniem. Przykład Formuła =ISREF(C5) zwraca wartość TRUE. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 137

142 Odsyłacze pokrewne: ERRORTYPE, funkcja na stronie 116 Funkcja ERRORTYPE zwraca liczbę odpowiadającą wartości błędu występującego w innej komórce. Za pomocą tej liczby można utworzyć komunikat o błędzie. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISEVEN, funkcja na stronie 123 Funkcja ISEVEN zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą, lub wartość FALSE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą. ISODD, funkcja na stronie 134 Funkcja ISODD zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą, lub wartości FALSE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą. TYPE, funkcja na stronie 142 Funkcja TYPE zwraca typ podanej wartości. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. NA, funkcja na stronie 141 Funkcja NA zwraca wartość błędu #N/A (niedostępne). ISERR, funkcja na stronie 119 Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja na stronie 121 Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISFORMULA, funkcja na stronie 125 Funkcja ISFORMULA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka jest komórką formuły. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja na stronie 130 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISLOGICAL, funkcja na stronie 126 Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja na stronie 128 Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja na stronie 132 Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku 138 SmartCloud Docs

143 wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. Składnia ISTEXT(wartość) wartość: wartość, liczba, wartość boolowska lub wartość błędu, która ma zostać sprawdzona. Przykład Formuła =ISTEXT(D9) zwraca wartość TRUE. Formuła =ISTEXT(C3) zwraca wartość FALSE. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 139

144 Odsyłacze pokrewne: ERRORTYPE, funkcja na stronie 116 Funkcja ERRORTYPE zwraca liczbę odpowiadającą wartości błędu występującego w innej komórce. Za pomocą tej liczby można utworzyć komunikat o błędzie. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISEVEN, funkcja na stronie 123 Funkcja ISEVEN zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą, lub wartość FALSE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą. ISODD, funkcja na stronie 134 Funkcja ISODD zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą, lub wartości FALSE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą. TYPE, funkcja na stronie 142 Funkcja TYPE zwraca typ podanej wartości. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. NA, funkcja na stronie 141 Funkcja NA zwraca wartość błędu #N/A (niedostępne). ISREF, funkcja na stronie 136 Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERR, funkcja na stronie 119 Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja na stronie 121 Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISFORMULA, funkcja na stronie 125 Funkcja ISFORMULA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka jest komórką formuły. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja na stronie 130 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISLOGICAL, funkcja na stronie 126 Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja na stronie 128 Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja na stronie 132 Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. N, funkcja 140 SmartCloud Docs

145 Funkcja N zwraca liczbę 1, jeśli argument ma wartość TRUE. Funkcja N zwraca wartość argumentu, jeśli wartość argumentu jest liczbą. Funkcja N zwraca liczbę 0 dla pozostałych argumentów. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. Składnia N(wartość) wartość: argument, który ma zostać przekształcony w liczbę. Przykład Formuła =N(TRUE) zwraca liczbę 1. Formuła =N(FALSE) zwraca liczbę 0. Formuła =N(100) zwraca liczbę 100. Formuła =N("abc") zwraca liczbę 0. NA, funkcja Funkcja NA zwraca wartość błędu #N/A (niedostępne). Składnia NA() Przykład Formuła =NA() przekształca zawartość komórki w wartość #NIE DOTYCZY (niedostępne). Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 141

146 Odsyłacze pokrewne: ISREF, funkcja na stronie 136 Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERR, funkcja na stronie 119 Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja na stronie 121 Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISFORMULA, funkcja na stronie 125 Funkcja ISFORMULA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka jest komórką formuły. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja na stronie 130 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISLOGICAL, funkcja na stronie 126 Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja na stronie 128 Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja na stronie 138 Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja na stronie 132 Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. TYPE, funkcja Funkcja TYPE zwraca typ podanej wartości. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. Składnia TYPE(wartość) wartość: konkretna wartość, dla której ma zostać określony typ danych. Wartości zwracane: 1 (oznacza liczbę), 2 (oznacza tekst), 4 (oznacza wartość boolowską), 8 (oznacza formułę), 16 (oznacza wartość błędu). 142 SmartCloud Docs

147 Przykład Formuła =TYPE(C2) zwraca wartość 2. Formuła =TYPE(D9) zwraca wartość 1. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 143

148 144 SmartCloud Docs Odsyłacze pokrewne: ISBLANK, funkcja na stronie 118 Funkcja ISBLANK zwraca wartość TRUE, jeśli odwołanie do komórki jest puste. Funkcja ta pozwala sprawdzić, czy komórka jest pusta. Komórka z formułą nie jest uznawana za pustą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ERRORTYPE, funkcja na stronie 116 Funkcja ERRORTYPE zwraca liczbę odpowiadającą wartości błędu występującego w innej komórce. Za pomocą tej liczby można utworzyć komunikat o błędzie. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISEVEN, funkcja na stronie 123 Funkcja ISEVEN zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą, lub wartość FALSE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą. ISODD, funkcja na stronie 134 Funkcja ISODD zwraca wartość TRUE, jeśli podana wartość jest nieparzystą liczbą całkowitą, lub wartości FALSE, jeśli podana wartość jest parzystą liczbą całkowitą. ISERR, funkcja na stronie 119 Funkcja ISERR zwraca wartość TRUE, jeśli wartość odwołuje się do dowolnej wartości błędu z wyjątkiem #N/A (niedostępne). Tej funkcji można użyć do kontrolowania wartości błędów w komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISERROR, funkcja na stronie 121 Funkcja ISERROR sprawdza, czy komórki zawierają wartości błędów ogólnych. Funkcja ISERROR rozpoznaje wartość błędu #N/A (niedostępne). Jeśli przywoływana komórka zawiera dowolny błąd, taki jak #N/A (niedostępne), #DIV/0 (dzielenie przez zero) lub #Err 522 (błąd nr 522), funkcja zwraca wartość TRUE. ISLOGICAL, funkcja na stronie 126 Funkcja ISLOGICAL zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość logiczną. Funkcja ta umożliwia sprawdzenie występowania wartości TRUE i FALSE w określonych komórkach. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNA, funkcja na stronie 128 Funkcja ISNA zwraca wartość TRUE, jeśli komórka zawiera wartość błędu #NIE DOTYCZY. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNONTEXT, funkcja na stronie 130 Funkcja ISNONTEXT służy do sprawdzania, czy komórka zawiera tekst, czy liczby. Jeśli w komórce znajduje się tekst, zwracana jest wartość FALSE. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISNUMBER, funkcja na stronie 132 Funkcja ISNUMBER zwraca wartość TRUE, jeśli sprawdzana wartość jest liczbą. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISTEXT, funkcja na stronie 138 Funkcja ISTEXT zwraca wartość TRUE, jeśli zawartość komórki jest tekstem. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. ISREF, funkcja na stronie 136 Funkcja ISREF sprawdza, czy zawartość jednej lub kilku komórek jest odwołaniem. Funkcja weryfikuje typ odwołań w komórce lub zakresie komórek. W przypadku wystąpienia błędu funkcja zwraca wartość logiczną lub liczbową. Funkcje logiczne Niniejsza lista funkcji może być używana jako skorowidz poszczególnych funkcji logicznych. AND, funkcja Funkcja AND zwraca wartość TRUE, jeśli wszystkie argumenty mają wartość TRUE. Jeśli jeden z elementów ma wartość FALSE, funkcja zwraca wartość FALSE.

149 Argumentami funkcji AND są same wyrażenia logiczne (TRUE; 1<5; 2+3=7; B8<10) zwracające wartości logiczne albo macierze (A1:C3) z wartościami logicznymi. Uwaga: Jeśli funkcja przyjmuje pojedynczą wartość, lecz wprowadzono zakres komórek, używana jest taka wartość, która znajduje się w tej samej kolumnie lub wierszu co formuła. Jeśli wprowadzono zakres znajdujący się poza bieżącą kolumną lub wierszem formuły, funkcja zwraca wartość błędu #WARTOŚĆ!. Składnia AND(wartość_logiczna_1, wartość_logiczna_2,...wartość_logiczna_30) wartość_logiczna_1, wartość_logiczna_2,..., wartość_logiczna_30: warunki, które mają zostać sprawdzone. Wszystkie warunki mogą mieć wartość TRUE lub FALSE. Jeśli jako argument wprowadzono zakres, funkcja używa takiej wartości z zakresu, która znajduje się w bieżącej kolumnie lub wierszu. Wynik ma wartość TRUE, jeśli wszystkie komórki w zakresie zawierają wartość logiczną TRUE. Przykład Sprawdzane są wartości logiczne wpisów 12<13, 14>12 i 7<6. Formuła =AND(12<13,14>12,7<6) zwraca wartość FALSE. Formuła =AND(FALSE,TRUE) zwraca wartość FALSE. FALSE, funkcja Funkcja FALSE zwraca wartość logiczną FALSE. Funkcja FALSE() nie wymaga żadnych argumentów i zawsze zwraca wartość logiczną FALSE. Składnia FALSE() Przykład Formuła =FALSE() zwraca wartość FALSE. Formuła =NOT(FALSE()) zwraca wartość TRUE. IF, funkcja Funkcja IF określa test logiczny, który ma zostać wykonany. Składnia IF(test,wartość_gdy_prawda,wartość_gdy _fałsz) test: wartość lub wyrażenie, które może być prawdziwe lub fałszywe. wartość_gdy_prawda (opcjonalny argument): wartość, która jest zwracana, jeśli wynikiem testu logicznego jest wartość TRUE. wartość_gdy_fałsz (opcjonalny argument): wartość która jest zwracana, jeśli wynikiem testu logicznego jest wartość FALSE. Argumenty funkcji programu IBM Docs oznaczone jako opcjonalne mogą być pomijane tylko wtedy, gdy nie następują po nich żadne inne argumenty. Na przykład w przypadku funkcji przyjmującej cztery argumenty, której ostatnie dwa argumenty oznaczono jako opcjonalne, Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 145

150 można pominąć albo argument czwarty, albo argumenty trzeci i czwarty, ale nie można pominąć tylko argumentu trzeciego. Przykład =IF(A1>5,100,"za mało") Jeśli wartość w komórce A1 jest większa niż 5, do bieżącej komórki zostanie wprowadzona wartość 100. W przeciwnym razie wprowadzony zostanie tekst za mało (bez cudzysłowu). NOT, funkcja Funkcja NOT zwraca negację wartości logicznej. Składnia NOT(wartość_logiczna) wartość_logiczna: dowolna wartość, która ma zostać zanegowana. Przykład =NOT(A) W przypadku wartości A=TRUE wynikiem będzie wartość A=FALSE. OR, funkcja Funkcja OR zwraca wartość TRUE, jeśli co najmniej jeden argument ma wartość TRUE. Wartość FALSE jest zwracana tylko wtedy, gdy wszystkie argumenty mają wartość logiczną FALSE. Argumentami funkcji OR są wyrażenia logiczne (TRUE, 1<5, 2+3=7, B8<10) zwracające wartości logiczne albo macierze (A1:C3) z wartościami logicznymi. Uwaga: Jeśli funkcja przyjmuje pojedynczą wartość, lecz wprowadzono zakres komórek, używana jest taka wartość, która znajduje się w tej samej kolumnie lub wierszu co formuła. Jeśli wprowadzono zakres znajdujący się poza bieżącą kolumną lub wierszem formuły, funkcja zwraca wartość błędu #WARTOŚĆ!. Składnia OR(wartość_logiczna_1, wartość_logiczna_2,...,wartość_logiczna_30) wartość_logiczna_1, wartość_logiczna_2,..., wartość_logiczna_30: warunki do sprawdzenia. Wszystkie warunki mogą mieć wartość TRUE lub FALSE. Jeśli jako argument wprowadzono zakres, funkcja używa takiej wartości z zakresu, która znajduje się w bieżącej kolumnie lub wierszu. Przykład Mają zostać sprawdzone wartości logiczne wpisów 12<11, 13>22 i 45=45. Formuła =OR(12<11,13>22,45=45) zwraca wartość TRUE. Formuła =OR(FALSE,TRUE) zwraca wartość TRUE. 146 SmartCloud Docs

151 TRUE, funkcja Funkcja TRUE zwraca wartość logiczną TRUE. Funkcja TRUE() nie wymaga argumentu i zawsze zwraca logiczną wartość TRUE. Składnia TRUE() Przykład Jeśli A=TRUE i B=FALSE, to: Formuła =AND(A,B) zwraca wartość FALSE. Formuła =OR(A,B) zwraca wartość TRUE. Formuła =NOT(AND(A,B)) zwraca wartość TRUE. Funkcje matematyczne Niniejsza lista funkcji może być używana jako skorowidz poszczególnych funkcji matematycznych. ABS, funkcja Funkcja ABS zwraca wartość bezwzględną liczby. Składnia ABS(liczba) liczba: liczba, której wartość bezwzględna ma zostać obliczona. Wartość bezwzględna liczby to jej wartość bez znaku + lub -. Formuła =ABS(-56) zwraca wartość 56. Formuła =ABS(12) zwraca wartość 12. Formuła =ABS(0) zwraca wartość 0. ACOS, funkcja Funkcja ACOS zwraca trygonometryczny arcus cosinus podanej liczby. Składnia ACOS (liczba) Zwraca trygonometryczny arcus cosinus liczby określonej jako argument liczba, tzn. kąt (w radianach), którego cosinus ma wartość liczba. Wartość tego kąta jest liczbą z zakresu od 0 do liczby pi. Przykład Formuła =ACOS(-1) zwraca wartość 3, pi radianów. Formuła =DEGREES(ACOS("0,5")) zwraca wartość 60. Cosinus 60 stopni wynosi 0,5. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 147

152 ASIN, funkcja Funkcja ASIN zwraca trygonometryczny arcus sinus podanej liczby. Składnia ASIN (liczba) Zwraca trygonometryczny arcus sinus liczby określonej jako argument liczba, tzn. kąt (w radianach), którego sinus ma wartość liczba. Wartość tego kąta jest liczbą z zakresu od -pi/2 do +pi/2. Przykład Formuła =ASIN(0) zwraca wartość 0. Formuła =ASIN(1) zwraca wartość 1, (pi/2 radianów).. Formuła =DEGREES(ASIN("0,5")) zwraca wartość 30. Sinus 30 stopni wynosi 0,5. ATAN, funkcja Funkcja ATAN zwraca trygonometryczny arcus tangens podanej liczby. Składnia ATAN (liczba) Zwraca trygonometryczny arcus tangens liczby określonej jako argument liczba, tzn. kąt (w radianach), którego tangens ma wartość liczba. Wartość tego kąta jest liczbą z zakresu od -pi/2 do pi/2. Przykład Formuła =ATAN(1) zwraca wartość 0, (pi/4 radianów). Formuła =DEGREES(ATAN(1)) zwraca wartość 45. Tangens 45 stopni wynosi 1. CEILING, funkcja Funkcja CEILING zaokrągla liczbę w górę do najbliższej wielokrotności wartości podanej jako argument przyrost. Składnia CEILING(liczba,przyrost,tryb) liczba: liczba do zaokrąglenia. przyrost: wartość, do której wielokrotności wprowadzona liczba ma zostać zaokrąglona. tryb: opcjonalny argument. Jeśli wartość argumentu tryb jest określona i różna od 0, a ponadto, jeśli wartości argumentów liczba i przyrost są ujemne, zaokrąglanie jest wykonywane na podstawie wartości bezwzględnej argumentu liczba. Argument tryb jest ignorowany w przypadku eksportowania do programu Microsoft Excel, ponieważ nie używa on tego trzeciego argumentu. Ważne: Jeśli wartości argumentów liczba i przyrost są ujemne, a wartość argumentu tryb jest równa zero lub nie została podana, wyniki otrzymane w programie IBM Docs i programie Microsoft Excel będą różne po zakończeniu importowania. Podczas eksportowania arkusza 148 SmartCloud Docs

153 kalkulacyjnego do programu Excel należy użyć argumentu tryb o wartości 1. Pozwoli to otrzymać takie same wyniki jak w programie IBM Docs. Przykład Formuła =CEILING(-11,-2) zwraca wartość -10. Formuła =CEILING(-11,-2,0) zwraca wartość -10. Formuła =CEILING(-11,-2,1) zwraca wartość -12. COUNTBLANK, funkcja Funkcja COUNTBLANK zwraca liczbę pustych komórek. Składnia COUNTBLANK(zakres) Ta funkcja zwraca liczbę pustych komórek znajdujących się w zakresie komórek określonym przez argument zakres. Przykład Formuła =COUNTBLANK(A1:B2) zwraca wartość 4, jeśli komórki A1, A2, B1 oraz B2 są puste. COUNTIF, funkcja Funkcja COUNTIF zwraca liczbę komórek z określonego zakresu spełniających podane kryteria. Składnia COUNTIF(zakres, kryteria) zakres: zakres, do którego mają zostać zastosowane kryteria. kryteria: kryteria w postaci liczb, wyrażeń lub łańcuchów znaków. Te kryteria decydują o tym, które komórki będą zliczane. Istnieje także możliwość wskazania zakresu komórek zawierającego kryterium wyszukiwania. W przypadku wyszukiwania tekstu literału należy ująć go w cudzysłów. Argument kryteria może także zawierać znaki wieloznaczne. Aby zastąpić dowolny jeden znak, należy w odpowiednim miejscu warunku wpisać znak? (znak zapytania). Aby zastąpić dowolną liczbę kolejnych znaków, należy wpisać znak * (gwiazdkę). Na przykład literał B* pozwoli znaleźć wszystkie łańcuchy zaczynające się od litery B, a literał B??? - wszystkie łańcuchy zaczynające się od litery B i zawierające trzy inne znaki. Aby znaleźć znak zapytania lub gwiazdkę, przed znakiem? lub * należy wpisać tyldę (~). Przykład A1:A10 to zakres komórek zawierający liczby od 2000 do Komórka B1 zawiera liczbę W komórce B2 jest wprowadzana formuła: Formuła =COUNTIF(A1:A10,2006) zwraca wartość 1. Formuła =COUNTIF(A1:A10,B1) zwraca wartość 1. Formuła =COUNTIF(A1:A10,">=2006") zwraca wartość 4( ). Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 149

154 Gdy komórka B1 zawiera wartość 2006, formuła =COUNTIF(A1:A10,"<"&B1) zwraca wartość 6. Gdy komórka C2 zawiera łańcuch tekstowy >2006, formuła =COUNTIF(A1:A10,C2) policzy, ile komórek z zakresu A1:A10 spełnia warunek >2006. Do policzenia wartości ujemnych można użyć formuły =COUNTIF(A1:A10,"<0"). EVEN, funkcja Funkcja EVEN zaokrągla liczbę dodatnią w górę do najbliższej parzystej liczby całkowitej, a liczbę ujemną w dół do najbliższej parzystej liczby całkowitej. Składnia EVEN(liczba) Funkcja zwraca liczbę liczba zaokrągloną do najbliższej parzystej liczby całkowitej w kierunku od zera. Przykład Formuła =EVEN(2,3) zwraca liczbę 4. Formuła =EVEN(2) zwraca liczbę 2. Formuła =EVEN(0) zwraca liczbę 0. Formuła =EVEN(-0,5) zwraca liczbę -2. EXP, funkcja Funkcja EXP zwraca wartość e podniesioną do określonej potęgi. Stała e ma w przybliżeniu wartość 2, Składnia EXP (liczba) liczba: potęga, do której zostanie podniesiona wartość e. Przykład Formuła =EXP(1) zwraca wartość 2, , tzn. matematyczną stałą e z dokładnością stosowaną przez arkusz kalkulacyjny. FACT, funkcja Funkcja FACT zwraca silnię liczby. Silnia liczby n jest obliczana jako iloczyn kolejnych liczb całkowitych od 1 do n. Składnia FACT(liczba) Funkcja FACT zwraca wartość liczba!, tj. silnię wartości podanej jako argument liczba. Formuła =FACT(0) z definicji zwraca wartość SmartCloud Docs

155 Dla silni liczby ujemnej zwracany jest błąd niepoprawny argument. Przykład Formuła =FACT(3) zwraca liczbę 6. Formuła =FACT(0) zwraca liczbę 1. FLOOR, funkcja Funkcja FLOOR zaokrągla liczbę w dół do najbliższej wielokrotności liczby określonej jako argument istotność. Składnia FLOOR(liczba,istotność,tryb) liczba: liczba do zaokrąglenia. istotność: wartość, do której wielokrotności ma zostać zaokrąglona wprowadzona liczba. tryb: opcjonalny argument. Jeśli wartość argumentu tryb jest określona i różna od 0 oraz jeśli wartości argumentów liczba i istotność są ujemne, zaokrąglanie jest wykonywane na podstawie wartości bezwzględnej danej liczby. Argument tryb jest ignorowany podczas eksportowania do programu Microsoft Excel, ponieważ ten program nie używa trzeciego argumentu. Ważne: Jeśli wartości obu argumentów liczba i istotność są ujemne, a wartość argumentu tryb jest równa 0 lub nie została podana, po wyeksportowaniu danych wyniki uzyskane w programach IBM Docs i Microsoft Excel będą się różnić. Podczas eksportowania arkusza kalkulacyjnego do programu Excel należy użyć argumentu tryb o wartości 1. Pozwoli to otrzymać takie same wyniki jak w programie IBM Docs. Przykład Formuła =FLOOR(-11;-2) zwraca wartość -12. Formuła =FLOOR(-11;-2;0) zwraca wartość -12. Formuła =FLOOR(-11;-2;1) zwraca wartość -10. INT, funkcja Zaokrągla liczbę w dół do najbliższej liczby całkowitej. Liczby ujemne są zaokrąglane w dół do najbliższej mniejszej liczby całkowitej. Składnia INT (liczba) Ta funkcja zwraca wartość liczba zaokrągloną w dół do najbliższej liczby całkowitej. Przykład Formuła =INT("5,7") zwraca wartość 5. Formuła =INT("-1,3") zwraca wartość -2. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 151

156 LN, funkcja Funkcja LN zwraca logarytm naturalny przy podstawie e (stała) z podanej liczby. Stała e ma w przybliżeniu wartość 2, Składnia LN (liczba) liczba: wartość, z której ma zostać obliczony logarytm naturalny. Przykład Formuła =LN(3) zwraca logarytm naturalny z liczby 3 (w przybliżeniu 1,0986). Formuła =LN(EXP(321)) zwraca wartość 321. LOG, funkcja Funkcja LOG zwraca logarytm przy podanej podstawie z podanej liczby. Składnia LOG (liczba,podstawa) liczba: wartość, z której ma zostać obliczony logarytm. podstawa (opcjonalny argument): podstawa logarytmu. Przykład Formuła =LOG(10,3) zwraca logarytm przy podstawie 3 z liczby 10 (w przybliżeniu 2,0959). Formuła =LOG(7^4,7) zwraca wartość 4. MOD, funkcja Funkcja MOD zwraca resztę z dzielenia liczb całkowitych. Składnia MOD (liczba_1,liczba_2) W przypadku argumentów będących liczbami całkowitymi ta funkcja zwraca wynik działania dzielna modulo dzielnik, tzn. resztę z dzielenia wartości argumentu liczba_1 przez wartość argumentu liczba_2. Ta funkcja jest zaimplementowana w postaci formuły dzielna - dzielnik * INT(dzielna/dzielnik). Ta formuła zwraca wynik, jeśli argumenty nie są liczbami całkowitymi. Przykład Formuła =MOD(22,3)zwraca wartość 1, tzn. resztę z dzielenia 22 przez 3. Formuła =MOD("11,25","2,5") zwraca wartość 1,25. ODD, funkcja Funkcja ODD zaokrągla liczbę dodatnią w górę do najbliższej nieparzystej liczby całkowitej lub liczbę ujemną w dół do najbliższej nieparzystej liczby całkowitej. 152 SmartCloud Docs

157 Składnia ODD(liczba) Funkcja zwraca liczbę liczba zaokrągloną do najbliższej nieparzystej liczby całkowitej (w kierunku od zera). Przykład Formuła =ODD("1,2") zwraca wartość 3. Formuła =ODD(1) zwraca wartość 1. Formuła =ODD(0) zwraca wartość 1. Formuła =ODD("-3,1") zwraca wartość -5. PI, funkcja Funkcja PI zwraca liczbę 3, , czyli wartość matematycznej stałej pi z dokładnością do 14 miejsc po przecinku. Składnia PI() Przykład Formuła =PI() zwraca wartość 3, POWER, funkcja Funkcja POWER zwraca liczbę podniesioną do podanej potęgi. Składnia POWER(podstawa,potęga) Funkcja POWER zwraca wartość określoną jako argument podstawa podniesioną do potęgi określonej jako argument potęga. Ten sam wynik można otrzymać, używając operatora potęgowania ^: Podstawa^Potęga Przykład Formuła =POWER(4,3) zwraca wartość 64, tj. 4 podniesione do potęgi 3. Formuła =4^3 także zwraca wartość 4 podniesioną do potęgi 3. PRODUCT, funkcja Funkcja PRODUCT mnoży wszystkie liczby podane jako argumenty i zwraca ich iloczyn. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 153

158 Składnia PRODUCT(liczba_1, liczba_2,...,liczba_30) liczba_1,..., liczba_30: co najwyżej 30 argumentów, których iloczyn ma zostać obliczony. Funkcja PRODUCT zwraca wartość liczba_1 * liczba_2 * liczba_3 *... Przykład Formuła =PRODUCT(2,3,4) zwraca wartość 24. RAND, funkcja Funkcja RAND zwraca liczbę losową z zakresu od 0 do 1. Składnia RAND () Każde wywołanie tej funkcji powoduje wygenerowanie nowej wartości losowej. Przykład Formuła =RAND() zwraca wartość z zakresu od 0 do 1. RANDBETWEEN, funkcja Funkcja RANDBETWEEN zwraca losową liczbę całkowitą z podanego zakresu. Składnia RANDBETWEEN(dolne_ograniczenie, górne_ograniczenie) Ta funkcja zwraca losową liczbę całkowitą z przedziału domkniętego określonego przez wartości argumentów dolne_ograniczenie i górne_ograniczenie. Funkcja generuje nową liczbę losową przy każdej operacji ponownego obliczania wykonywanej przez program IBM Docs. Aby ręcznie wymusić ponowne obliczanie, należy nacisnąć klawisze Shift+Ctrl+F9. Formuła =RANDBETWEEN(20,30) zwraca liczbę całkowitą z przedziału od 20 do 30. ROUND, funkcja Funkcja ROUND zwraca liczbę zaokrągloną do określonej liczby miejsc dziesiętnych. Ta funkcja zaokrągla podaną wartość do najbliższej liczby. Podobne operacje są wykonywane przez funkcje ROUNDDOWN i ROUNDUP. Składnia ROUND(liczba, liczba_miejsc_dziesiętnych) Zwraca wartość określoną jako argument liczba zaokrągloną do liczby miejsc dziesiętnych określonej jako argument liczba_miejsc_dziesiętnych. Jeśli argument liczba_miejsc_dziesiętnych został pominięty lub ma wartość 0, funkcja zaokrągla podaną wartość do najbliższej liczby całkowitej. Jeśli argument liczba_miejsc_dziesiętnych ma ujemną wartość, funkcja zaokrągla podaną wartość z dokładnością do najbliższego rzędu dziesiątek, setek, tysięcy itd. 154 SmartCloud Docs

159 Przykład Formuła =ROUND("2,348",2) zwraca wartość 2,35. Formuła =ROUND("-32,4834",3) zwraca wartość -32,483. Aby wyświetlić wszystkie miejsca dziesiętne, należy zmienić format komórki. Formuła =ROUND("2,348",0) zwraca wartość 2. Formuła =ROUND("2,5") zwraca wartość 3. Formuła =ROUND("987,65",-2) zwraca wartość ROUNDDOWN, funkcja Funkcja ROUNDDOWN zaokrągla podaną liczbę w kierunku do zera z określoną dokładnością. Podobne operacje wykonują funkcje ROUNDUP i ROUND. Składnia ROUNDDOWN(liczba, liczba_miejsc_dziesiętnych) Zwraca wartość określoną jako argument liczba zaokrągloną w kierunku do zera z dokładnością do liczby miejsc dziesiętnych określonej jako argument liczba_miejsc_dziesiętnych. Jeśli argument liczba_miejsc_dziesiętnych został pominięty lub ma wartość 0, funkcja zaokrągla podaną wartość w kierunku do zera z dokładnością do liczby całkowitej. Jeśli argument liczba_miejsc_dziesiętnych ma ujemną wartość, funkcja zaokrągla podaną wartość w kierunku do zera z dokładnością do najbliższego rzędu dziesiątek, setek, tysięcy itd. Przykład Formuła =ROUNDDOWN("1,234",2) zwraca wartość 1,23. Formuła =ROUNDDOWN("45,67",0) zwraca wartość 45. Formuła =ROUNDDOWN("-45,67") zwraca wartość -45. Formuła =ROUNDDOWN("987,65",-2) zwraca wartość 900. ROUNDUP, funkcja Funkcja ROUNDUP zaokrągla podaną liczbę w kierunku od zera z określoną dokładnością. Podobne operacje wykonują funkcje ROUNDDOWN i ROUND. Składnia ROUNDUP(liczba, liczba_miejsc_dziesiętnych) Zwraca wartość określoną jako argument liczba zaokrągloną w kierunku od zera z dokładnością do liczby miejsc dziesiętnych określonej jako argument liczba_miejsc_dziesiętnych. Jeśli argument liczba_miejsc_dziesiętnych został pominięty lub ma wartość 0, funkcja zaokrągla podaną wartość w kierunku od zera z dokładnością do liczby całkowitej. Jeśli argument liczba_miejsc_dziesiętnych ma ujemną wartość, funkcja zaokrągla podaną wartość w kierunku od zera z dokładnością do najbliższego rzędu dziesiątek, setek, tysięcy itd. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 155

160 Przykład Formuła =ROUNDUP("1,1111",2) zwraca wartość 1,12. Formuła =ROUNDUP("1,2345",2) zwraca wartość 1,3. Formuła =ROUNDUP("45,67",0) zwraca wartość 46. Formuła =ROUNDUP("-45,67") zwraca wartość 46. Formuła =ROUNDUP("987,65",-2) zwraca wartość SQRT, funkcja Funkcja SQRT zwraca dodatni pierwiastek kwadratowy z podanej liczby. Składnia SQRT (liczba) Zwraca dodatni pierwiastek kwadratowy z wartości określonej jako argument liczba. Przykład Formuła =SQRT(16) zwraca wartość 4. Formuła =SQRT(-16) zwraca błąd o treści niepoprawny argument. SUBTOTAL, funkcja Funkcja SUBTOTAL oblicza sumy częściowe. Jeśli dany zakres już zawiera sumy częściowe, nie będą one używane w dalszych obliczeniach. Składnia SUBTOTAL (funkcja, zakres) funkcja: liczba oznaczająca jedną z funkcji przedstawionych w poniższej tabeli: Tabela 31. Indeksy funkcji i odpowiadające im funkcje Indeks funkcji Funkcja 1 AVERAGE 2 COUNT 3 COUNTA 4 MAX 5 MIN 6 PRODUCT 7 STDEV 8 STDEVP 9 SUM 10 VAR 11 VARP zakres: zakres komórek. 156 SmartCloud Docs

161 SUM, funkcja Funkcja SUM dodaje wszystkie liczby z danego zakresu komórek. Składnia SUM(liczba_1,liczba_2,...,liczba_30) liczba_1,..., liczba_30: co najwyżej 30 argumentów, których suma ma zostać obliczona. Przykład Wprowadzenie liczb 2, 3i4wpolach tekstowych Liczba 1, Liczba 2 i Liczba 3 spowoduje zwrócenie wyniku 9. Formuła =SUM(A1,A3,B5) oblicza sumę trzech komórek. Formuła =SUM(A1:E10) oblicza sumę wszystkich komórek z zakresu od A1 do E10. Warunki połączone operatorem logicznym AND mogą być używane z funkcją SUM() w następujący sposób: Założenie na potrzeby przykładu: do tabeli wprowadzono wartości z faktur. Kolumna A zawiera daty wystawienia faktur, a kolumna B - kwoty. Potrzebna jest formuła zwracająca sumę wszystkich kwot tylko dla konkretnego miesiąca, na przykład tylko kwot dla okresu >= do < Zakres z wartościami dat to komórki A1:A40, a zakres z kwotami do zsumowania to komórki B1:B40. Komórka C1 zawiera datę początkową faktur do uwzględnienia ( ), a komórka C2 datę, która już nie ma być uwzględniana ( ). Należy wprowadzić następującą formułę jako formułę macierzową: =SUM((A1:A40>=C1)*(A1:A40<C2)*B1:B40) Aby wprowadzić tę formułę jako formułę macierzową, w celu zamknięcia formuły należy nacisnąć klawisze Shift+Ctrl+Enter zamiast samego klawisza Enter. Formuła zostanie wyświetlona w nawiasach klamrowych na pasku formuły. {=SUM((A1:A40>=C1)*(A1:A40<C2)*B1:B40)} Formuła jest oparta na założeniu, że wynikiem porównania jest 1 w przypadku spełnienia kryteriumi0wprzypadku jego niespełnienia. Poszczególne wyniki porównania są traktowane jako macierz i używane podczas mnożenia macierzy, a następnie poszczególne wartości są sumowane w celu uzyskania macierzy wynikowej. SUMIF, funkcja Funkcja SUMIF sumuje zawartość komórek zgodnie z podanymi kryteriami. Funkcja ta służy do przeglądania zakresu w przypadku wyszukiwania określonej wartości. Składnia SUMIF(zakres, kryteria, zakres_sumowania) zakres: zakres, do którego mają zostać zastosowane kryteria. kryteria: kryterium wyszukiwania lub odwołanie do komórki zawierającej kryterium. Jeśli kryterium jest określane w formule, należy je ująć w cudzysłów. Argument kryteria może także zawierać znaki wieloznaczne. Aby zastąpić dowolny jeden znak, należy w odpowiednim miejscu warunku wpisać znak? (znak zapytania). Aby zastąpić dowolną Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 157

162 liczbę kolejnych znaków, należy wpisać znak * (gwiazdkę). Na przykład literał B* pozwoli znaleźć wszystkie łańcuchy zaczynające się od litery B, a literał B??? - wszystkie łańcuchy zaczynające się od litery B i zawierające trzy inne znaki. Aby znaleźć znak zapytania lub gwiazdkę, przed znakiem? lub * należy wpisać tyldę (~). zakres_sumowania: zakres zawierający wartości, które mają zostać zsumowane. Jeśli ten argument nie został określony, sumowane są wartości określone przy użyciu argumentu zakres. Przykład Formuła sumująca tylko liczby ujemne: =SUMIF(A1:A10,"<0"). Formuła =SUMIF(A1:A10,">0",B1:10) sumuje wartości z zakresu B1:B10 tylko wtedy, gdy odpowiednie wartości w zakresie A1:A10 spełniają kryterium >0. Przykłady składni, której można użyć w funkcji SUMIF(), znajdują się w opisie funkcji COUNTIF(). TRUNC, funkcja Funkcja TRUNC obcina liczbę przez usunięcie miejsc dziesiętnych. Składnia TRUNC(liczba, liczba_miejsc_dziesiętnych) Zwraca wartość argumentu liczba obciętą do liczby miejsc dziesiętnych niewiększej niż liczba określona jako argument liczba_miejsc_dziesiętnych. Nadmiarowe miejsca dziesiętne są usuwane niezależnie od znaku. Formuła TRUNC(Liczba; 0) zwraca ten sam wynik co formuła INT(Liczba) dla liczb dodatnich, ale w przypadku liczb ujemnych zaokrągla wartość w kierunku do zera. Przykład Formuła =TRUNC("1,239",2) zwraca wartość 1,23. Cyfra 9 jest obcinana. Formuła =TRUNC("-1,234999",3) zwraca wartość "-1,234". Wszystkie cyfry 9 są obcinane. Funkcje arkuszy kalkulacyjnych Niniejsza lista funkcji może być używana jako skorowidz poszczególnych funkcji arkuszy kalkulacyjnych. ADDRESS, funkcja Funkcja ADDRESS zwraca adres komórki (odwołanie) jako tekst, zgodnie z podanymi numerami wiersza i kolumny. Opcjonalnie można zmienić sposób interpretacji adresu. Może być on interpretowany jako adres bezwzględny (np. $A$1), jako adres względny (np. A1) lub jako adres mieszany (np. A$1 lub $A1). Istnieje także możliwość określenia nazwy arkusza. Na potrzeby współdziałania funkcje ADDRESS oraz INDIRECT obsługują opcjonalny argument określający używaną notację. Za jego pomocą można określić, czy powinna zostać użyta notacja adresu R1C1 zamiast zwykle używanej notacji A1. W przypadku funkcji ADDRESS argument ten jest wstawiany jako czwarty. Powoduje to przesunięcie opcjonalnego argumentu nazwy arkusza na piąte miejsce. 158 SmartCloud Docs

163 W przypadku funkcji INDIRECT argument jest dodawany jako drugi. W przypadku obu funkcji, jeśli wartością argumentu jest 0, zostanie użyta notacja R1C1. Jeśli argument nie został podany lub jego wartość jest inna niż 0, zostanie użyta notacja A1. Jeśli jest używana notacja R1C1, funkcja ADDRESS zwróci łańcuchy adresów, oddzielając nazwę arkusza wykrzyknikiem (!). Z kolei funkcja INDIRECT oczekuje wykrzyknika jako separatora nazwy arkusza. W przypadku obu funkcji kropka (.) jest nadal używana z notacją A1 jako separator nazwy arkusza. Składnia ADDRESS (wiersz, kolumna, odwołanie, A1, arkusz) wiersz: numer wiersza dla odwołania do komórki. kolumna: numer kolumny dla odwołania do komórki (liczba, a nie litera). odwołanie: typ odwołania. Wartość 1 lub brak wartości oznacza, że odwołanie jest bezwzględne ($A$1). Wartość 2 oznacza bezwzględne odwołanie do wiersza oraz względne odwołanie do kolumny (A$1). Wartość 3 oznacza względne odwołanie do wiersza oraz bezwzględne odwołanie do kolumny ($A1). Wartość 4 oznacza, że odwołanie jest względne (A1). A1 (opcjonalny argument): jeśli ten argument ma wartość 0, zostanie użyta notacja R1C1. Jeśli nie został on podany lub jego wartość jest inna niż 0, zostanie użyta notacja A1. arkusz: nazwa arkusza. Ten argument należy ująć w cudzysłów. Formuła ADDRESS(1, 1, 2, "Arkusz2") zwraca wartość Arkusz2!A$1 Jeśli komórka A1 w arkuszu 2 zawiera wartość -6, można odwołać się pośrednio do przywoływanej komórki przy użyciu funkcji w komórce B2. W tym celu należy wpisać formułę =ABS(INDIRECT(B2)). Wynikiem będzie wartość bezwzględna odwołania do komórki określonego w komórce B2, którą w tym przypadku jest liczba 6. Odsyłacze pokrewne: COLUMN, funkcja Funkcja COLUMN zwraca numer kolumny odwołania do komórki. ROW, funkcja na stronie 164 Funkcja ROW zwraca numer wiersza odwołania do komórki. COLUMN, funkcja Funkcja COLUMN zwraca numer kolumny odwołania do komórki. Jeśli odwołanie jest komórką, zwracany jest numer kolumny komórki. Jeśli wartością argumentu jest obszar komórek, a formułę wprowadzono jako formułę macierzową, zwracane są odpowiednie numery kolumn w jednowierszowej macierzy. Jeśli w przypadku formuły macierzowej nie jest używana funkcja COLUMN z argumentem, który jest odwołaniem do obszaru, zwracany jest tylko numer kolumny pierwszej komórki w obszarze. Składnia COLUMN(odwołanie) odwołanie: odwołanie do komórki lub obszaru komórek, którego numer pierwszej komórki ma zostać znaleziony. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 159

164 Jeśli nie zostanie wprowadzone żadne odwołanie, zostanie znaleziony numer kolumny, w której została wprowadzona formuła. Odwołanie do bieżącej komórki jest ustawiane automatycznie. Przykład Formuła =COLUMN(A1) zwraca wartość 1. Kolumna A jest pierwszą kolumną w tabeli. Formuła =COLUMN(C3:E3) zwraca wartość 3. Kolumna C jest trzecią kolumną w tabeli. Formuła =COLUMN(D3:G10) zwraca wartość 4, ponieważ kolumna D jest czwartą kolumną w tabeli, a funkcja COLUMN nie jest używana jako formuła macierzowa. W tym przypadku pierwsza wartość macierzy zawsze jest używana jako wynik. Formuły {=COLUMN(B2:B7)} i =COLUMN(B2:B7) zwracają wartość 2, ponieważ odwołanie zawiera tylko kolumnę B jako drugą kolumnę w tabeli. Ponieważ obszary jednokolumnowe mają tylko jeden numer kolumny, nie ma znaczenia, czy formuła jest używana jako formuła macierzy. Formuła =COLUMN() zwraca wartość 3, jeśli formuła została wprowadzona w kolumnie C. Formuła {=COLUMN(Królik)} zwraca macierz jednowierszową (3, 4), jeśli Królik jest nazwą obszaru (C1:D3). Odsyłacze pokrewne: ADDRESS, funkcja na stronie 158 Funkcja ADDRESS zwraca adres komórki (odwołanie) jako tekst, zgodnie z podanymi numerami wiersza i kolumny. Opcjonalnie można zmienić sposób interpretacji adresu. Może być on interpretowany jako adres bezwzględny (np. $A$1), jako adres względny (np. A1) lub jako adres mieszany (np. A$1 lub $A1). Istnieje także możliwość określenia nazwy arkusza. ROW, funkcja na stronie 164 Funkcja ROW zwraca numer wiersza odwołania do komórki. COLUMNS, funkcja Funkcja COLUMNS zwraca numer kolumny odwołania do komórki. ROWS, funkcja na stronie 165 Funkcja ROWS zwraca liczbę wierszy znajdujących się w określonej macierzy lub w obszarze określonym przy użyciu odwołania. COLUMNS, funkcja Funkcja COLUMNS zwraca numer kolumny odwołania do komórki. Składnia Jeśli odwołanie jest komórką, zwracany jest numer kolumny komórki. COLUMNS(macierz) macierz: odwołanie do komórki lub obszaru komórek, którego numer pierwszej komórki ma zostać znaleziony. Przykład Formuła =COLUMNS(B5) zwraca wartość 1, ponieważ komórka zawiera tylko jedną kolumnę. Formuła =COLUMNS(A1:C5) zwraca wartość 3. Odwołanie składa się z trzech kolumn. 160 SmartCloud Docs

165 Odsyłacze pokrewne: COLUMN, funkcja na stronie 159 Funkcja COLUMN zwraca numer kolumny odwołania do komórki. ROW, funkcja na stronie 164 Funkcja ROW zwraca numer wiersza odwołania do komórki. ROWS, funkcja na stronie 165 Funkcja ROWS zwraca liczbę wierszy znajdujących się w określonej macierzy lub w obszarze określonym przy użyciu odwołania. HLOOKUP, funkcja Funkcja HLOOKUP umożliwia wyszukiwanie wartości i odwołań do komórek poniżej zaznaczonego obszaru. Funkcja ta sprawdza, czy pierwszy wiersz macierzy zawiera określoną wartość. Funkcja zwraca wartość z wiersza macierzy, który jest określony jako argument indeks, z tej samej kolumny. Składnia HLOOKUP(kryteria_wyszukiwania, macierz, indeks, posortowane) kryteria_wyszukiwania: wartość wyszukiwana w pierwszym wierszu macierzy. Kryteria wyszukiwania mogą także zawierać znaki wieloznaczne. Aby zastąpić dowolny jeden znak, należy w odpowiednim miejscu warunku wpisać znak? (znak zapytania). Aby zastąpić dowolną liczbę kolejnych znaków, należy wpisać znak * (gwiazdkę). Na przykład literał B* pozwoli znaleźć wszystkie łańcuchy zaczynające się od litery B, a literał B??? - wszystkie łańcuchy zaczynające się od litery B i zawierające trzy inne znaki. Aby znaleźć znak zapytania lub gwiazdkę, przed znakiem? lub * należy wpisać tyldę (~). macierz: odwołanie. indeks: numer wiersza w macierzy zawierającego wartość, która ma zostać zwrócona. Pierwszy wiersz ma numer 1. posortowane: opcjonalny argument, który określa, czy pierwszy wiersz w macierzy jest posortowany w porządku rosnącym. Jeśli pierwsza kolumna nie została posortowana w porządku rosnącym, należy wprowadzić wartość boolowską FALSE. Posortowane kolumny można przeszukiwać o wiele szybciej i funkcja zawsze zwraca wartość z zakresu od najmniejszej do największej wartości na posortowanej liście. W przypadku nieposortowanych list wyszukiwana wartość musi zostać dokładnie dopasowana. W przeciwnym razie funkcja zwróci wartość #N/A (niedostępne). Przykład W komórce A1 ma zostać wprowadzony numer dania w menu, a w sąsiedniej komórce (B1) natychmiast ma zostać wyświetlona nazwa dania jako tekst. Przypisanie numeru do nazwy znajduje się w macierzy A4:AZ5. Uwaga: AZ oznacza kolumnę o numerze 52. Komórka A4 zawiera wartość 52, komórka A5 zawiera tekst Zupa warzywna i tak dalej dla wszystkich 52 pozycji menu. W komórce B1 należy wprowadzić następującą formułę: =HLOOKUP(A1, A4:AZ5, 2) Po wprowadzeniu liczby w komórce A1 w komórce B1 zostanie wyświetlony odpowiedni tekst znajdujący się w drugim wierszu odwołania A4:AZ5. Wprowadzenie nieistniejącego numeru spowoduje wyświetlenie tekstu dla następnego numeru. Jeśli nieistniejący numer ma Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 161

166 zamiast tego powodować komunikat o błędzie, należy wprowadzić wartość FALSE jako ostatni argument formuły. Odsyłacze pokrewne: INDEX, funkcja na stronie 163 Funkcja INDEX zwraca zawartość komórki określonej przy użyciu numeru wiersza i kolumny lub opcjonalnej nazwy zakresu. VLOOKUP, funkcja na stronie 166 Funkcja VLOOKUP umożliwia wyszukiwanie pionowe za pomocą odwołania do przylegających komórek. HYPERLINK, funkcja Kliknięcie komórki zawierającej funkcję HYPERLINK powoduje otwarcie odsyłacza hipertekstowego. Użycie opcjonalnego argumentu tekst_komórki spowoduje, że formuła znajdzie adres URL, a następnie wyświetli tekst lub liczbę. Użycie opcjonalnego argumentu tekst_komórki spowoduje, że formuła znajdzie adres URL, a następnie wyświetli tekst lub liczbę. Wskazówka: Wskazówka: Aby za pomocą klawiatury otworzyć element, do którego prowadzi odsyłacz hipertekstowy, należy zaznaczyć komórkę i nacisnąć klawisz F2 w celu przejścia do trybu edycji. Następnie należy przenieść kursor na początek odsyłacza hipertekstowego, nacisnąć kombinację klawiszy Shift+F10, a następnie wybrać opcję Otwórz odsyłacz hipertekstowy. Składnia HYPERLINK(adres_URL,tekst_komórki) adres_url: element docelowy odsyłacza. tekst_komórki (opcjonalny argument): tekst lub liczba do wyświetlenia w komórce i zwrócenia jako wynik. Gdy argument tekst_komórki nie został podany, jako tekst komórki zostanie użyta wartość argumentu adres_url> i będzie ona zwracana jako wynik. Przykład Formuła =HYPERLINK(" spowoduje wyświetlenie w komórce adresu a po jego kliknięciu nastąpi przejście do serwisu Formuła =HYPERLINK(" tutaj") spowoduje wyświetlenie w komórce tekstu Kliknij tutaj, a po jego kliknięciu nastąpi przejście do serwisu Formuła =HYPERLINK(" spowoduje wyświetlenie w komórce liczby 12345, a po jej kliknięciu nastąpi przejście do serwisu Formuła =HYPERLINK($B4), gdzie komórka B4 zawiera adres Funkcja dodaje adres do adresu URL komórki odsyłacza hipertekstowego i zwraca ten sam tekst, który jest używany jako wynik formuły. Formuła =HYPERLINK(" "przyklad.org" spowoduje wyświetlenie w komórce tekstu Kliknij: przyklad.org, a po jego kliknięciu nastąpi przejście do serwisu SmartCloud Docs

167 Formuła =HYPERLINK("#Arkusz1!A1","Początek strony") spowoduje wyświetlenie w komórce tekstu Początek strony, a po jego kliknięciu nastąpi przejście do komórki Arkusz1!A1 w dokumencie. Formuła =HYPERLINK("file:///C:/writer.odt#Specyfikacja","Przejdź do zakładki dokumentu Writer") spowoduje wyświetlenie tekstu Przejdź do zakładki dokumentu Writer. Po jego kliknięciu określony dokument tekstowy zostanie załadowany i nastąpi przejście do zakładki o nazwie Specyfikacja. INDEX, funkcja Funkcja INDEX zwraca zawartość komórki określonej przy użyciu numeru wiersza i kolumny lub opcjonalnej nazwy zakresu. Składnia INDEX(odwołanie, wiersz, kolumna, zakres) Zmienna odwołanie jest odwołaniem do komórki wprowadzonym bezpośrednio lub przez określenie nazwy zakresu. Jeśli odwołanie składa się z wielu zakresów, odwołanie lub nazwę zakresu należy umieścić w nawiasach. Zmienna wiersz (opcjonalny argument): numer wiersza w zakresie odwołania, dla którego ma zostać zwrócona wartość. kolumna (opcjonalny argument): numer kolumny w zakresie odwołania, dla której ma zostać zwrócona wartość. zakres (opcjonalny argument): indeks podzakresu, jeśli odwołanie dotyczy zakresu złożonego. Przykład Formuła =INDEX(A1:B6,1,1) zwraca wartość znajdującą się na początku zakresu A1:B6. Odsyłacze pokrewne: VLOOKUP, funkcja na stronie 166 Funkcja VLOOKUP umożliwia wyszukiwanie pionowe za pomocą odwołania do przylegających komórek. HLOOKUP, funkcja na stronie 161 Funkcja HLOOKUP umożliwia wyszukiwanie wartości i odwołań do komórek poniżej zaznaczonego obszaru. Funkcja ta sprawdza, czy pierwszy wiersz macierzy zawiera określoną wartość. Funkcja zwraca wartość z wiersza macierzy, który jest określony jako argument indeks, z tej samej kolumny. INDIRECT, funkcja Funkcja INDIRECT zwraca odwołanie określone przez łańcuch tekstowy. Funkcji tej można użyć, gdy formuła ma zawsze odwoływać się do komórki o określonym adresie, nawet gdy jej zawartość uległa zmianie wskutek usunięcia lub przeniesienia wierszy albo kolumn. Przy użyciu tej funkcji można również zwracać obszar odpowiedniego łańcucha. Składnia INDIRECT(odwołanie,format_odwołania) odwołanie (wymagany argument): odwołanie do zakresu. format_odwołania (opcjonalny argument): określa, czy argument odwołanie jest podany w formacie A1 (kolumny są określane przy użyciu liter, a wiersze - przy użyciu liczb), czy w formacie R1C1 (zarówno kolumny, jak i wiersza są określane przy użyciu liczb). Jeśli argument format_odwołania ma wartość Prawda lub nie został określony, przyjmuję się, że argument odwołanie jest podany w formacie A1. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 163

168 Przykład Jeśli komórka A1 zawiera odwołanie do komórki C108, a komórka C108 zawiera liczbę 100, formuła =INDIRECT(A1) zwraca wartość 100. Formuła =SUM(INDIRECT("a1:" & ADDRESS(1,3))) sumuje wartości z komórek z obszaru od komórki A1 do podanej komórki. W tym przykładzie adresem komórki jest wiersz 1 i kolumna 3. Oznacza to, że zsumowane zostaną komórki A1:C1. Odsyłacze pokrewne: OFFSET, funkcja Funkcja OFFSET zwraca wartość z komórki, której położenie jest określone jako przesunięcie o określoną liczbę wierszy i kolumn względem innej komórki. OFFSET, funkcja Funkcja OFFSET zwraca wartość z komórki, której położenie jest określone jako przesunięcie o określoną liczbę wierszy i kolumn względem innej komórki. Składnia OFFSET(odwołanie,wiersze,kolumny,wysokość,szerokość) odwołanie: komórka, od której funkcja rozpoczyna wyszukiwanie nowego odwołania. wiersze: liczba komórek, o którą odwołanie zostanie przesunięte w górę (wartość ujemna) lub w dół. kolumny: liczba kolumn, o którą odwołanie zostanie przesunięte w lewo (wartość ujemna) lub w prawo. wysokość (opcjonalny argument): wysokość obszaru rozpoczynającego się w nowej pozycji odwołania. szerokość (opcjonalny argument): szerokość obszaru rozpoczynającego się w nowej pozycji odwołania. Przykład Formuła =OFFSET(A1,2,2) zwraca wartość komórki C3 (tj. komórki przesuniętej względem komórki A1 o dwa wiersze w dół i dwie kolumny w prawo). Jeśli komórka C3 zawiera wartość 100, funkcja zwróci wartość 100. Formuła =SUM(OFFSET(A1,2,2,5,6)) zwraca sumę wartości z obszaru zaczynającego się od komórki C3. Obszar ten ma wysokość pięciu wierszy oraz szerokość sześciu kolumn (obszar=c3:h7). Odsyłacze pokrewne: INDIRECT, funkcja na stronie 163 Funkcja INDIRECT zwraca odwołanie określone przez łańcuch tekstowy. Funkcji tej można użyć, gdy formuła ma zawsze odwoływać się do komórki o określonym adresie, nawet gdy jej zawartość uległa zmianie wskutek usunięcia lub przeniesienia wierszy albo kolumn. Przy użyciu tej funkcji można również zwracać obszar odpowiedniego łańcucha. ROW, funkcja Funkcja ROW zwraca numer wiersza odwołania do komórki. ROW, funkcja W przypadku odwołania do komórki funkcja ROW zwraca numer wiersza komórki. 164 SmartCloud Docs

169 Składnia ROW(odwołanie) odwołanie: komórka, obszar lub nazwa obszaru. Jeśli odwołanie nie zostanie wskazane, znajdowany jest numer wiersza komórki, która zawiera formułę. Odwołanie do bieżącej komórki jest ustawiane automatycznie. Przykład Formuła =ROW(B3) zwraca wartość 3, ponieważ odwołanie przywołuje trzeci wiersz tabeli. Formuła {=ROW(D5:D8)} zwraca macierz jednokolumnową (5,6,7,8), ponieważ określone odwołanie zawiera wiersze od 5 do 8. Formuła =ROW(D5:D8) zwraca wartość 5. Formuły {=ROW(A1:E1)} i =ROW(A1:E1) zwracają wartość 1. Formuła =ROW() zwraca wartość 3, jeśli zostanie wprowadzona w wierszu 3. Odsyłacze pokrewne: ADDRESS, funkcja na stronie 158 Funkcja ADDRESS zwraca adres komórki (odwołanie) jako tekst, zgodnie z podanymi numerami wiersza i kolumny. Opcjonalnie można zmienić sposób interpretacji adresu. Może być on interpretowany jako adres bezwzględny (np. $A$1), jako adres względny (np. A1) lub jako adres mieszany (np. A$1 lub $A1). Istnieje także możliwość określenia nazwy arkusza. COLUMN, funkcja na stronie 159 Funkcja COLUMN zwraca numer kolumny odwołania do komórki. COLUMNS, funkcja na stronie 160 Funkcja COLUMNS zwraca numer kolumny odwołania do komórki. ROWS, funkcja Funkcja ROWS zwraca liczbę wierszy znajdujących się w określonej macierzy lub w obszarze określonym przy użyciu odwołania. ROWS, funkcja Funkcja ROWS zwraca liczbę wierszy znajdujących się w określonej macierzy lub w obszarze określonym przy użyciu odwołania. Składnia ROWS(macierz) macierz: odwołanie do obszaru lub nazwa obszaru, którego łączna liczba wierszy ma zostać określona. Przykład Formuła =ROWS(B5) zwraca wartość 1, ponieważ komórka zawiera tylko jeden wiersz. Formuła =ROWS(A10:B12) zwraca wartość 3. Formuła =ROWS(Królik) zwraca wartość 2, jeśli obszar (C1:D3) ma nazwę Królik. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 165

170 Odsyłacze pokrewne: COLUMNS, funkcja na stronie 160 Funkcja COLUMNS zwraca numer kolumny odwołania do komórki. COLUMN, funkcja na stronie 159 Funkcja COLUMN zwraca numer kolumny odwołania do komórki. ROW, funkcja na stronie 164 Funkcja ROW zwraca numer wiersza odwołania do komórki. SHEET, funkcja Funkcja SHEET zwraca numer arkusza odwołania lub łańcuch reprezentujący nazwę arkusza. Jeśli nie zostaną wprowadzone żadne argumenty, wynikiem będzie numer arkusza znajdującego się w arkuszu kalkulacyjnym zawierającym formułę. Składnia SHEET(odwołanie) odwołanie (opcjonalny argument): odwołanie do komórki, odwołanie do obszaru lub nazwa arkusza. Przykład Formuła =SHEET(Arkusz2!A1) zwraca wartość 2, jeśli Arkusz2 jest drugim arkuszem w arkuszu kalkulacyjnym. VLOOKUP, funkcja Funkcja VLOOKUP umożliwia wyszukiwanie pionowe za pomocą odwołania do przylegających komórek. Funkcja VLOOKUP umożliwia sprawdzenie, czy określona wartość znajduje się w pierwszej kolumnie macierzy. Funkcja zwraca następnie wartość do tego samego wiersza konkretnej kolumny macierzy określonej przez indeks. Składnia VLOOKUP(kryterium_wyszukiwania, macierz, indeks, porządek_sortowania) kryterium_wyszukiwania: wartość wyszukiwana w pierwszej kolumnie macierzy. Argument kryterium_wyszukiwania może także zawierać znaki wieloznaczne. Aby zastąpić dowolny jeden znak, należy w odpowiednim miejscu warunku wpisać znak? (znak zapytania). Aby zastąpić dowolną liczbę kolejnych znaków, należy wpisać znak * (gwiazdkę). Na przykład literał B* pozwoli znaleźć wszystkie łańcuchy zaczynające się od litery B, a literał B??? - wszystkie łańcuchy zaczynające się od litery B i zawierające trzy inne znaki. Aby znaleźć znak zapytania lub gwiazdkę, przed znakiem? lub * należy wpisać tyldę (~). macierz: odwołanie. indeks: numer kolumny macierzy zawierającej wartość, która ma zostać zwrócona. Pierwsza kolumna ma numer 1. porządek_sortowania (opcjonalny argument): argument wskazujący, czy pierwsza kolumna macierzy została posortowana w porządku rosnącym. Jeśli pierwsza kolumna nie została posortowana w porządku rosnącym, należy wprowadzić wartość boolowską FALSE. Posortowane kolumny można przeszukiwać o wiele szybciej i funkcja zawsze zwraca wartość z zakresu od najmniejszej do największej wartości na posortowanej liście. W przypadku nieposortowanych list wyszukiwana wartość musi zostać dokładnie dopasowana. W przeciwnym razie funkcja zwróci komunikat #N/A (niedostępne). 166 SmartCloud Docs

171 Przykład W komórce A1 ma zostać wprowadzony numer dania w menu, a w sąsiedniej komórce (B1) natychmiast ma zostać wyświetlona nazwa dania jako tekst. Przypisania numeru do nazwy znajdują się w macierzy D1:E100. Komórka D1 zawiera wartość 100, a komórka E1 zawiera nazwę Zupa jarzynowa i tak dalej dla 100 pozycji menu. Numery w kolumnie D są posortowane w porządku rosnącym, dlatego opcjonalny argument porządek_sortowania jest niepotrzebny. W komórce B1 należy wprowadzić następującą formułę: =VLOOKUP(A1, D1:E100, 2) Bezpośrednio po wprowadzeniu numeru w komórce A1 w komórce B1 zostanie wyświetlony odpowiedni tekst znajdujący się w drugiej kolumnie odwołania D1:E100. Wprowadzenie nieistniejącego numeru spowoduje wyświetlenie tekstu dla następnego numeru. Jeśli użycie nieistniejącego numeru ma spowodować zamiast tego wygenerowanie komunikatu o błędzie, jako ostatni argument formuły należy wprowadzić wartość FALSE. Odsyłacze pokrewne: INDEX, funkcja na stronie 163 Funkcja INDEX zwraca zawartość komórki określonej przy użyciu numeru wiersza i kolumny lub opcjonalnej nazwy zakresu. HLOOKUP, funkcja na stronie 161 Funkcja HLOOKUP umożliwia wyszukiwanie wartości i odwołań do komórek poniżej zaznaczonego obszaru. Funkcja ta sprawdza, czy pierwszy wiersz macierzy zawiera określoną wartość. Funkcja zwraca wartość z wiersza macierzy, który jest określony jako argument indeks, z tej samej kolumny. Funkcje statystyczne Niniejsza lista może być używana jako skorowidz poszczególnych funkcji statystycznych. AVERAGE, funkcja Funkcja AVERAGE zwraca średnią wartości argumentów. Składnia AVERAGE(liczba_1, liczba_2,..., liczba_30) liczba_1, liczba_2,..., liczba_30: wartości liczbowe lub zakresy. Przykład =AVERAGE(A1:A50) AVERAGEA, funkcja Funkcja AVERAGEA zwraca średnią wartości argumentów. Wartość argumentu tekstowego jest równa 0. Składnia AVERAGEA (liczba_1, liczba_2,...,liczba_30) liczba_1, liczba_2,..., liczba_30: wartości lub zakresy. Argument tekstowy ma wartość 0. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 167

172 Przykład =AVERAGEA(A1:A50) COUNT, funkcja Funkcja COUNT oblicza, ile liczb znajduje się na liście argumentów. Pozycje tekstowe są ignorowane. Składnia COUNT(wartość_1, wartość_2,...,wartość_30) wartość_1, wartość_2,..., wartość_30: od 1 do 30 argumentów reprezentujących wartości do policzenia. Przykład Mają zostać policzone pozycje 2, 4, 6 i osiem w polach od wartość_1 do wartość_4. Formuła =COUNT(2,4,6,"osiem") zwraca wartość 3. Oznacza to, że liczba wartości liczbowych wynosi 3. COUNTA, funkcja Funkcja COUNTA oblicza, ile wartości znajduje się na liście argumentów. Wynik uwzględnia także pozycje tekstowe, nawet jeśli zawierają łańcuch pusty o zerowej długości. Jeśli jako argument zostanie użyta macierz lub odwołanie, puste komórki tej macierzy lub odwołania zostaną zignorowane. Składnia COUNTA(wartość_1, wartość_2,...,wartość_30) wartość_1, wartość_2,..., wartość_30: od 1 do 30 argumentów reprezentujących wartości do policzenia. Przykład Mają zostać policzone pozycje 2, 4, 6 i osiem w polach od wartość_1 do wartość_4. Formuła =COUNTA(2,4,6,"osiem") zwraca wartość 4. Oznacza to, że liczba wartości wynosi 4. LARGE, funkcja Funkcja LARGE zwraca n-tą największą wartość ze zbioru wartości. Składnia LARGE(macierz,n-ta_pozycja) macierz: zakres komórek zawierający zbiór wartości. n-ta_pozycja: ranking wartości ze względu na jej wielkość. Przykład Formuła =LARGE(A1:C50,2) zwraca drugą największą wartość z zakresu komórek A1:C SmartCloud Docs

173 MAX, funkcja Funkcja MAX zwraca maksymalną wartość z listy argumentów. Funkcja MAX zwraca wartość 0, jeśli w zakresach komórek przekazanych jako odwołania do komórek nie znaleziono wartości liczbowych ani nie napotkano błędów. Funkcja MAX() ignoruje komórki tekstowe. Funkcja MAXA() zwraca wartość 0, jeśli nie zostanie znaleziona żadna wartość (liczbowa ani tekstowa) i jeśli nie zostanie napotkany błąd. Przekazanie argumentu literału łańcuchowego do funkcji MAX(), na przykład MAX("łańcuch"), powoduje błąd. Składnia MAX(liczba_1,liczba_2,...,liczba_30) liczba_1, liczba_2,..., liczba_30: wartości liczbowe lub zakresy. Przykład Formuła =MAX(A1,A2,A3,50,100,200) zwraca największą wartość z listy. Formuła =MAX(A1:B100) zwraca największą wartość z listy. MEDIAN, funkcja Funkcja MEDIAN zwraca medianę (wartość środkową) dla podanej listy wartości. Składnia MEDIAN(liczba_1,liczba_2,...,liczba_255) Funkcja MEDIAN najpierw sortuje podane wartości liczbowe od najmniejszej do największej. W przypadku nieparzystej liczby wartości zwracana jest wartość środkowa. W przeciwnym razie funkcja zwraca średnią arytmetyczną dwóch środkowych wartości. Przykład Formuła =MEDIAN(5,12,65,82,9) zwraca wartość 12. Formuła =MEDIAN(5,12,65,82,9,78) zwraca wartość 38,50. MIN, funkcja Funkcja MIN zwraca minimalną wartość z listy argumentów. Funkcja MIN zwraca wartość 0, jeśli w zakresach komórek przekazanych jako odwołania do komórki nie znaleziono wartości liczbowych ani nie napotkano błędów. Funkcja MIN() ignoruje komórki tekstowe. Funkcja MINA() zwraca wartość 0, jeśli nie zostanie znaleziona żadna wartość (liczbowa ani tekstowa) i jeśli nie zostanie napotkany błąd. Przekazanie argumentu literału łańcuchowego do funkcji MIN(), na przykład MIN("łańcuch"), powoduje błąd. Składnia MIN(liczba_1, liczba_2,...,liczba_30) Przykład Formuła =MIN(A1:B100) zwraca najmniejszą wartość z podanej listy wartości. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 169

174 MODE, funkcja Funkcja MODE zwraca wartość, która najczęściej występuje w zbiorze danych. Jeśli kilka wartości występuje tyle samo razy, zwracana jest najmniejsza z tych wartości. Jeśli żadna wartość nie występuje więcej niż raz, wystąpi błąd. Składnia MODE (liczba_1,liczba_2,...,liczba_30) liczba_1, liczba_2,..., liczba_30: wartości liczbowe lub zakresy. Przykład W komórkach A1:A11 znajduje się następująca macierz: Tabela 32. Przykład funkcji MODE A Formuła =MODE(A1:A11) zwraca wartość 16, ponieważ jest to wartość, która występuje dwa razy w podanej macierzy. RANK, funkcja Funkcja RANK zwraca pozycję, którą liczba zajmuje w próbce. Składnia RANK (liczba, odwołanie, porządek) liczba: wartość, której pozycja ma zostać określona. odwołanie: macierz lub zakres danych w próbce. kolejność (opcjonalny argument): porządek sekwencji. Wartość 0 oznacza porządek malejący (od ostatniego do pierwszego elementu macierzy). Jest to wartość domyślna. Wartość 1 oznacza porządek rosnący (od pierwszego do ostatniego elementu macierzy). 170 SmartCloud Docs

175 Przykład Formuła =RANK(A10,A1:A50) zwraca pozycję wartości z komórki A10, którą ta wartość zajmuje w zakresie wartości z komórek A1:A50. Jeśli wartość podana jako argument liczba nie występuje w zakresie, zostanie wyświetlony komunikat o błędzie. SMALL, funkcja Funkcja SMALL zwraca n-tą najmniejszą wartość ze zbioru wartości. Składnia SMALL(macierz,n-ta_pozycja) macierz: zakres komórek zawierający zbiór wartości. n-ta_pozycja: ranking wartości ze względu na jej wielkość. Przykład Formuła =SMALL(A1:C50,2) zwraca drugą najmniejszą wartość z zakresu komórek A1:C50. STDEV, funkcja Funkcja STDEV oblicza odchylenie standardowe na podstawie podanej próbki. Składnia STDEV(liczba_1,liczba_2,...,liczba_30) liczba_1, liczba_2,..., liczba_30: wartości liczbowe lub zakresy reprezentujące próbkę wyznaczoną z całej populacji. Przykład Formuła =STDEV(A1:A50) zwraca szacowane odchylenie standardowe na podstawie przywoływanych danych. STDEVP, funkcja Funkcja STDEVP oblicza odchylenie standardowe dla całej populacji. Składnia STDEVP(liczba_1,liczba_2,...,liczba_30) liczba_1, liczba_2,..., liczba_30: wartości liczbowe lub zakresy reprezentujące próbkę wyznaczoną z całej populacji. Przykład Formuła =STDEVP(A1:A50) zwraca odchylenie standardowe dla przywoływanych danych. Funkcje tekstowe Niniejsza lista może być używana jako skorowidz poszczególnych funkcji tekstowych. BASE, funkcja Funkcja BASE służy do przekształcania dodatniej liczby całkowitej w tekst w systemie liczbowym o podanej podstawie. Używane są cyfry 0-9 i litery A-Z. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 171

176 Składnia BASE (liczba, podstawa, minimalna_długość) liczba: dodatnia liczba całkowita do przekształcenia. podstawa: podstawa systemu liczbowego. Może to być dowolna liczba naturalna z zakresu od 2 do 36. minimalna_długość (opcjonalny argument): minimalna długość tworzonej sekwencji znaków. Jeśli tekst jest krótszy niż wskazana długość minimalna, przed łańcuchem dodawane są zera. Przykład Formuła =BASE(17,10,4) zwraca wartość 0017 w systemie dziesiętnym. Formuła =BASE(17,2) zwraca wartość w systemie dwójkowym. Formuła =BASE(255,16,4) zwraca wartość 00FF w systemie szesnastkowym. CONCATENATE, funkcja Funkcja CONCATENATE łączy kilka łańcuchów tekstowych w jeden łańcuch. Składnia CONCATENATE(tekst_1,...,tekst_30) tekst_1, tekst_2,..., tekst_30: łańcuchy tekstowe, które mają zostać połączone w jeden łańcuch. Przykład Formuła CONCATENATE("Dzień ","dobry ","Pani ","Berner") zwraca łańcuch Dzień dobry Pani Berner. EXACT, funkcja Funkcja EXACT porównuje dwa łańcuchy tekstowe i zwraca wartość TRUE, jeśli są one identyczne. Funkcja ta rozróżnia wielkość liter. Składnia EXACT(tekst_1,tekst_2) tekst_1: pierwszy tekst do porównania. tekst_2: drugi tekst do porównania. Przykład Formuła =EXACT("IBM lab5","ibm Lab5") zwraca wartość FALSE. 172 SmartCloud Docs

177 Odsyłacze pokrewne: LEN, funkcja Funkcja LEN zwraca długość łańcucha (liczoną z uwzględnieniem spacji). SEARCH, funkcja na stronie 177 Funkcja SEARCH zwraca pozycję segmentu tekstowego w łańcuchu znaków. Opcjonalnie można określić miejsce rozpoczęcia wyszukiwania. Wyszukiwany tekst może być liczbą lub dowolną sekwencją znaków. Podczas wyszukiwania wielkie i małe litery nie są rozróżniane. LEFT, funkcja Funkcja LEFT zwraca pierwszy znak lub pierwsze znaki z podanego łańcucha tekstowego. Składnia LEFT (tekst, długość) tekst: tekst, w którym mają zostać zidentyfikowane pierwsze znaki. długość (opcjonalny argument): liczba pierwszych znaków, które mają zostać zidentyfikowane w tekście. Jeśli ten argument nie zostanie podany, zostanie zwrócony jeden znak. Przykład Formuła LEFT("wyjście",3) zwraca łańcuch wyj. Odsyłacze pokrewne: MID, funkcja na stronie 174 Zwraca określoną część łańcucha. RIGHT, funkcja na stronie 177 Funkcja RIGHT zwraca ostatni znak lub określoną liczbę ostatnich znaków łańcucha tekstowego. SEARCH, funkcja na stronie 177 Funkcja SEARCH zwraca pozycję segmentu tekstowego w łańcuchu znaków. Opcjonalnie można określić miejsce rozpoczęcia wyszukiwania. Wyszukiwany tekst może być liczbą lub dowolną sekwencją znaków. Podczas wyszukiwania wielkie i małe litery nie są rozróżniane. LEN, funkcja Funkcja LEN zwraca długość łańcucha (liczoną z uwzględnieniem spacji). Składnia LEN (tekst) tekst: tekst, którego długość należy określić. Przykład Formuła LEN("Dobry wieczór") zwraca wartość 13. Formuła =LEN("12345,67") zwraca wartość 8. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 173

178 Odsyłacze pokrewne: EXACT, funkcja na stronie 172 Funkcja EXACT porównuje dwa łańcuchy tekstowe i zwraca wartość TRUE, jeśli są one identyczne. Funkcja ta rozróżnia wielkość liter. SEARCH, funkcja na stronie 177 Funkcja SEARCH zwraca pozycję segmentu tekstowego w łańcuchu znaków. Opcjonalnie można określić miejsce rozpoczęcia wyszukiwania. Wyszukiwany tekst może być liczbą lub dowolną sekwencją znaków. Podczas wyszukiwania wielkie i małe litery nie są rozróżniane. LOWER, funkcja Funkcja LOWER zamienia wszystkie wielkie litery z podanego łańcucha tekstowego na małe litery. Składnia LOWER(tekst) tekst: tekst do przekształcenia. Przykład Formuła =LOWER("PRZYKŁAD") zwraca łańcuch przykład. Odsyłacze pokrewne: PROPER, funkcja na stronie 175 Funkcja PROPER pierwsze litery słów z danego łańcucha tekstowego zamienia na wielkie litery. UPPER, funkcja na stronie 180 Funkcja UPPER zamienia wszystkie małe litery z łańcucha określonego w polu tekst na wielkie litery. MID, funkcja Zwraca określoną część łańcucha. Składnia: MID(tekst,pozycja_początkowa,długość) Zwracana wartość: tekst Argumenty: tekst: dowolny łańcuch, który ma zostać zmodyfikowany. pozycja_początkowa: wyrażenie liczbowe określające pozycję znaku, który ma być pierwszym znakiem zwracanego łańcucha. długość: wyrażenie liczbowe określające długość zwracanego łańcucha. Semantyka Funkcja MID zwraca fragment tekstu wprowadzonego jako argument tekst - zwracany fragment zaczyna się od znaku określonego przy użyciu argumentu pozycja_początkowa i ma długość określoną przy użyciu argumentu długość. Jeśli jako argumenty 174 SmartCloud Docs

179 pozycja_początkowa i długość zostaną podane liczby inne niż całkowite, zostanie wywołana funkcja INT przekształcająca je w liczby całkowite: pozycja_początkowa=int(pozycja_początkowa) i długość=int(długość). Jeśli liczba znaków w tekście wejściowym liczona od miejsca wskazanego przy użyciu argumentu pozycja_początkowa jest mniejsza od wartości argumentu długość, zostanie zwrócony łańcuch składający się z dostępnej liczby znaków. Jeśli argument pozycja_początkowa ma wartość większą od liczby znaków tekstu wejściowego, zostanie zwrócony pusty łańcuch (""). Jeśli wartość argumentu pozycja_początkowa jest mniejsza od 0, zostanie zwrócony błąd. Jeśli wartość argumentu pozycja_początkowa jest większa od 0, a wartość argumentu długość jest równa 0, zostanie zwrócony pusty łańcuch. Uwaga: Formuła MID(tekst,1,długość) zwraca taki sam wynik jak formuła LEFT(tekst,długość). Przykład Formuła =MID("wyjście",4,3) zwraca łańcuch ści. Odsyłacze pokrewne: LEFT, funkcja na stronie 173 Funkcja LEFT zwraca pierwszy znak lub pierwsze znaki z podanego łańcucha tekstowego. RIGHT, funkcja na stronie 177 Funkcja RIGHT zwraca ostatni znak lub określoną liczbę ostatnich znaków łańcucha tekstowego. SEARCH, funkcja na stronie 177 Funkcja SEARCH zwraca pozycję segmentu tekstowego w łańcuchu znaków. Opcjonalnie można określić miejsce rozpoczęcia wyszukiwania. Wyszukiwany tekst może być liczbą lub dowolną sekwencją znaków. Podczas wyszukiwania wielkie i małe litery nie są rozróżniane. REPLACE, funkcja na stronie 176 Funkcja REPLACE zastępuje część tekstu podanym łańcuchem tekstowym. Przy użyciu tej funkcji można zastępować zarówno znaki, jak i liczby, które są automatycznie przekształcane w tekst. Wynik działania tej funkcji jest zawsze wyświetlany jako tekst. SUBSTITUTE, funkcja na stronie 178 Funkcja SUBSTITUTE wstawia nowy segment tekstu zamiast starego segmentu tekstu w podanym tekście. TRIM, funkcja na stronie 179 Funkcja TRIM usuwa spacje z początku łańcucha lub wyrównuje zawartość komórki do lewej strony. PROPER, funkcja Funkcja PROPER pierwsze litery słów z danego łańcucha tekstowego zamienia na wielkie litery. Składnia PROPER (tekst) tekst: tekst do przekształcenia. Przykład Formuła PROPER("ibm software lab") zwraca łańcuch Ibm Software Lab. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 175

180 Odsyłacze pokrewne: LOWER, funkcja na stronie 174 Funkcja LOWER zamienia wszystkie wielkie litery z podanego łańcucha tekstowego na małe litery. UPPER, funkcja na stronie 180 Funkcja UPPER zamienia wszystkie małe litery z łańcucha określonego w polu tekst na wielkie litery. REPLACE, funkcja Funkcja REPLACE zastępuje część tekstu podanym łańcuchem tekstowym. Przy użyciu tej funkcji można zastępować zarówno znaki, jak i liczby, które są automatycznie przekształcane w tekst. Wynik działania tej funkcji jest zawsze wyświetlany jako tekst. Każdy tekst zawierający liczby należy ująć w cudzysłów, jeśli nie ma być on interpretowany jako liczba. Składnia REPLACE(tekst, pozycja, długość, nowy_łańcuch) tekst: tekst, którego część ma zostać zastąpiona. pozycja: pozycja w tekście, od której rozpoczyna się część przeznaczona do zastąpienia. długość: liczba znaków, które mają zostać zastąpione w tekście podanym jako argument tekst. nowy_łańcuch: łańcuch, który ma zastąpić część tekstu podanego jako argument tekst. Przykład Formuła =REPLACE(" ",1,1,"444") zwraca wartość " ". Jeden znak na pozycji 1 jest zastępowany przez cały łańcuch określony jako argument nowy_łańcuch. Odsyłacze pokrewne: MID, funkcja na stronie 174 Zwraca określoną część łańcucha. SEARCH, funkcja na stronie 177 Funkcja SEARCH zwraca pozycję segmentu tekstowego w łańcuchu znaków. Opcjonalnie można określić miejsce rozpoczęcia wyszukiwania. Wyszukiwany tekst może być liczbą lub dowolną sekwencją znaków. Podczas wyszukiwania wielkie i małe litery nie są rozróżniane. SUBSTITUTE, funkcja na stronie 178 Funkcja SUBSTITUTE wstawia nowy segment tekstu zamiast starego segmentu tekstu w podanym tekście. TRIM, funkcja na stronie 179 Funkcja TRIM usuwa spacje z początku łańcucha lub wyrównuje zawartość komórki do lewej strony. REPT, funkcja Funkcja REPT powtarza łańcuch znaków określoną liczbę razy. Łańcuch wynikowy może mieć co najwyżej 255 znaków. Składnia REPT (tekst, liczba) tekst: tekst, który ma zostać powtórzony. liczba: liczba powtórzeń. 176 SmartCloud Docs

181 Przykład Formuła REPT("Dzień dobry",2) zwraca wartość Dzień dobrydzień dobry. RIGHT, funkcja Funkcja RIGHT zwraca ostatni znak lub określoną liczbę ostatnich znaków łańcucha tekstowego. Składnia RIGHT (tekst, liczba) tekst: tekst, którego ostatnia część ma zostać zwrócona. liczba (opcjonalny argument): liczba znaków (liczonych od końca tekstu), która ma zostać zwrócona. Przykład Formuła RIGHT("Jan",2) zwraca wartość an. Odsyłacze pokrewne: LEFT, funkcja na stronie 173 Funkcja LEFT zwraca pierwszy znak lub pierwsze znaki z podanego łańcucha tekstowego. MID, funkcja na stronie 174 Zwraca określoną część łańcucha. SEARCH, funkcja Funkcja SEARCH zwraca pozycję segmentu tekstowego w łańcuchu znaków. Opcjonalnie można określić miejsce rozpoczęcia wyszukiwania. Wyszukiwany tekst może być liczbą lub dowolną sekwencją znaków. Podczas wyszukiwania wielkie i małe litery nie są rozróżniane. RIGHTB, funkcja W językach, w których są używane zestawy znaków dwubajtowych, funkcja RIGHTB zwraca określoną liczbę bajtów z końca łańcucha tekstowego. Składnia RIGHTB (tekst, liczba) tekst: tekst, którego końcowa część (o długości określonej jako argument liczba) ma zostać zwrócona. liczba (opcjonalny argument): liczba znaków (bajtów) z końca tekstu, które mają zostać zwrócone. Funkcja RIGHTB zlicza znaki interpunkcyjne i spacje jako znaki. Jeśli pierwszy bajt zwracanego tekstu jest drugą połową znaku dwubajtowego, funkcja RIGHTB zastępuje niepełny znak spacją. Przykład Formuła RIGHTB("Jeden bajt",4) zwraca łańcuch bajt. SEARCH, funkcja Funkcja SEARCH zwraca pozycję segmentu tekstowego w łańcuchu znaków. Opcjonalnie można określić miejsce rozpoczęcia wyszukiwania. Wyszukiwany tekst może być liczbą lub dowolną sekwencją znaków. Podczas wyszukiwania wielkie i małe litery nie są rozróżniane. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 177

182 Składnia SEARCH(tekst_wyszukiwany, tekst, pozycja) tekst_wyszukiwany: tekst do wyszukania. Argument tekst_wyszukiwany może także zawierać znaki wieloznaczne. Aby zastąpić dowolny jeden znak, należy użyć znaku zapytania (?) w odpowiednim miejscu warunku. Aby zastąpić dowolną liczbę kolejnych znaków, należy użyć znaku gwiazdki (*). Na przykład literał B* pozwoli znaleźć wszystkie łańcuchy zaczynające się od litery B, a literał B??? - wszystkie łańcuchy zaczynające się od litery B i zawierające trzy inne znaki. Aby znaleźć znak zapytania lub gwiazdkę, przed znakiem? lub * należy wpisać tyldę (~). tekst: tekst, który jest przeszukiwany. pozycja (opcjonalny argument): pozycja w tekście, od której rozpoczyna się wyszukiwanie. Przykład Formuła =SEARCH(54, ) zwraca wartość 10. Odsyłacze pokrewne: EXACT, funkcja na stronie 172 Funkcja EXACT porównuje dwa łańcuchy tekstowe i zwraca wartość TRUE, jeśli są one identyczne. Funkcja ta rozróżnia wielkość liter. LEN, funkcja na stronie 173 Funkcja LEN zwraca długość łańcucha (liczoną z uwzględnieniem spacji). MID, funkcja na stronie 174 Zwraca określoną część łańcucha. LEFT, funkcja na stronie 173 Funkcja LEFT zwraca pierwszy znak lub pierwsze znaki z podanego łańcucha tekstowego. RIGHT, funkcja na stronie 177 Funkcja RIGHT zwraca ostatni znak lub określoną liczbę ostatnich znaków łańcucha tekstowego. REPLACE, funkcja na stronie 176 Funkcja REPLACE zastępuje część tekstu podanym łańcuchem tekstowym. Przy użyciu tej funkcji można zastępować zarówno znaki, jak i liczby, które są automatycznie przekształcane w tekst. Wynik działania tej funkcji jest zawsze wyświetlany jako tekst. SUBSTITUTE, funkcja Funkcja SUBSTITUTE wstawia nowy segment tekstu zamiast starego segmentu tekstu w podanym tekście. TRIM, funkcja na stronie 179 Funkcja TRIM usuwa spacje z początku łańcucha lub wyrównuje zawartość komórki do lewej strony. SUBSTITUTE, funkcja Funkcja SUBSTITUTE wstawia nowy segment tekstu zamiast starego segmentu tekstu w podanym tekście. Składnia SUBSTITUTE (tekst,stary_segment_tekstu,nowy_segment_tekstu,liczba_wystąpień) tekst: tekst, którego segmenty mają zostać zastąpione. stary_segment_tekstu: segment tekstu, który ma zostać zastąpiony nowym segmentem tekstu (określoną liczbę razy). nowy_segment_tekstu: segment tekstu, który ma zastąpić stary segment tekstu. 178 SmartCloud Docs

183 liczba_wystąpień (opcjonalny argument): wskazuje, ile wystąpień starego segmentu tekstu należy zastąpić. Jeśli argument ten nie został określony, zostaną zastąpione wszystkie wystąpienia starego segmentu tekstu. Przykład Formuła =SUBSTITUTE(" ","3","abc") zwraca łańcuch 12abc12abc12abc. Formuła =SUBSTITUTE(" ","3","abc",2) zwraca łańcuch 12312abc123. Odsyłacze pokrewne: REPLACE, funkcja na stronie 176 Funkcja REPLACE zastępuje część tekstu podanym łańcuchem tekstowym. Przy użyciu tej funkcji można zastępować zarówno znaki, jak i liczby, które są automatycznie przekształcane w tekst. Wynik działania tej funkcji jest zawsze wyświetlany jako tekst. MID, funkcja na stronie 174 Zwraca określoną część łańcucha. SEARCH, funkcja na stronie 177 Funkcja SEARCH zwraca pozycję segmentu tekstowego w łańcuchu znaków. Opcjonalnie można określić miejsce rozpoczęcia wyszukiwania. Wyszukiwany tekst może być liczbą lub dowolną sekwencją znaków. Podczas wyszukiwania wielkie i małe litery nie są rozróżniane. TRIM, funkcja Funkcja TRIM usuwa spacje z początku łańcucha lub wyrównuje zawartość komórki do lewej strony. TEXT, funkcja Funkcja TEXT przekształca liczbę w tekst zgodnie z podanym formatem. Składnia TEXT (wartość, kod_formatowania) wartość: wartość do przekształcenia. kod_formatowania: tekst opisujący format. Należy używać separatorów dziesiętnych i separatorów tysięcy zgodnych z językiem określonym w formacie komórki. TRIM, funkcja Funkcja TRIM usuwa spacje z początku łańcucha lub wyrównuje zawartość komórki do lewej strony. Składnia TRIM(tekst) tekst: tekst, w którym mają zostać usunięte wiodące spacje, lub komórka, której treść ma zostać wyrównana do lewej strony. Przykład TRIM(" witam") zwraca wartość "witam". Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 179

184 Odsyłacze pokrewne: REPLACE, funkcja na stronie 176 Funkcja REPLACE zastępuje część tekstu podanym łańcuchem tekstowym. Przy użyciu tej funkcji można zastępować zarówno znaki, jak i liczby, które są automatycznie przekształcane w tekst. Wynik działania tej funkcji jest zawsze wyświetlany jako tekst. MID, funkcja na stronie 174 Zwraca określoną część łańcucha. SEARCH, funkcja na stronie 177 Funkcja SEARCH zwraca pozycję segmentu tekstowego w łańcuchu znaków. Opcjonalnie można określić miejsce rozpoczęcia wyszukiwania. Wyszukiwany tekst może być liczbą lub dowolną sekwencją znaków. Podczas wyszukiwania wielkie i małe litery nie są rozróżniane. SUBSTITUTE, funkcja na stronie 178 Funkcja SUBSTITUTE wstawia nowy segment tekstu zamiast starego segmentu tekstu w podanym tekście. UPPER, funkcja Funkcja UPPER zamienia wszystkie małe litery z łańcucha określonego w polu tekst na wielkie litery. Składnia UPPER(tekst) tekst: tekst, w którym małe litery mają zostać zamienione na wielkie. Przykład Formuła =UPPER("Dzień dobry") zwraca tekst DZIEŃ DOBRY. Odsyłacze pokrewne: LOWER, funkcja na stronie 174 Funkcja LOWER zamienia wszystkie wielkie litery z podanego łańcucha tekstowego na małe litery. PROPER, funkcja na stronie 175 Funkcja PROPER pierwsze litery słów z danego łańcucha tekstowego zamienia na wielkie litery. Arkusze kalkulacyjne - krótki przegląd W tym temacie zostały przedstawione informacje, dzięki którym można dowiedzieć się lub przypomnieć sobie, jak można wykonywać różne czynności dotyczące arkusza kalkulacyjnego. Tabela 33. Praca z komórkami, wierszami i kolumnami Jak to zrobić Scalanie lub dzielenie komórek Czynność Należy wybrać komórkę lub komórki i kliknąć ikonę Scal lub podziel komórki. Zawijanie tekstu w komórce Należy zaznaczyć tekst i wybrać komendę Format > Zawiń tekst. Dodawanie odsyłacza hipertekstowego w komórce Należy kliknąć komórkę i wpisać adres URL, do którego odsyłacz ma znajdować się w tej komórce (na przykład Następnie należy nacisnąć klawisz Enter. 180 SmartCloud Docs

185 Tabela 33. Praca z komórkami, wierszami i kolumnami (kontynuacja) Jak to zrobić Czynność Ukrywanie lub pokazywanie wierszy Należy wybrać wiersz lub ciągły zakres wierszy. Aby ukryć wiersze, należy kliknąć opcję Format > Ukryj wiersz. Aby pokazać uprzednio ukryte wiersze, należy wybrać wiersze zawierające ukryte wiersze i kliknąć opcję Format > Pokaż wiersz. Ukrywanie lub pokazywanie kolumn Należy wybrać kolumnę, która ma zostać ukryta, i kliknąć opcję Format > Ukryj kolumnę. Aby pokazać kolumnę, która wcześniej została ukryta, należy wybrać kolumnę znajdującą się za ukrytą kolumną i kliknąć opcję Format > Pokaż kolumnę. Zmienianie wielkości wiersza lub kolumny Należy przeciągnąć krawędź nagłówka wiersza lub kolumny. Tabela 34. Praca z danymi Jak to zrobić Zmienianie formatu liczb dla wybranych danych Czynność W przypadku formatu waluty lub wartości procentowej należy wybrać komórkę lub zakres komórek i kliknąć ikonę Formatuj jako walutę lub Formatuj jako wartość procentową Przywracanie domyślnego formatu liczb dla wybranych danych Zmienianie formatów liczb dla nowo wprowadzanych danych, aby były zgodne ze standardami wybranego języka Rozpoznawanie liczb jako tekstu Wprowadzanie formuły w komórce Wprowadzanie funkcji w komórce lub formule Znajdowanie, edytowanie lub usuwanie nazwanych zakresów Zmienianie kierunku przeniesienia kursora następującego po naciśnięciu klawisza Enter (z w prawo na w dół ) Sortowanie danych w zakresie. W przypadku innych formatów należy kliknąć opcję Format > Liczba i wybrać format z listy. Należy wybrać komórkę lub zakres, dla którego ma zostać zmieniony format liczb, i kliknąć opcję Format > Formatowanie domyślne. Należy kliknąć opcję Plik > Ustaw ustawienia narodowe dokumentu i wybrać żądane ustawienia narodowe. Przed liczbą należy wpisać apostrof ('). Należy wybrać komórkę i wpisać formułę w pasku formuły, rozpoczynając od znaku równości (=), gdy komórka jest wybrana. Należy kliknąć komórkę lub pasek formuły, kliknąć przycisk Wszystkie formuły i wybrać z listy odpowiednią funkcję. Wskazówka: Funkcje SUM lub AVERAGE można wprowadzić szybciej, wybierając komórkę, zakres lub kolumnę, do których ma zostać zastosowana dana funkcja, i klikając opcję Wstaw > Funkcja. Należy kliknąć opcję Wstaw > Nazwany zakres > Zarządzaj zakresami. Należy kliknąć opcję Widok > Klawisz Enter przesuwa kursor w prawo. Należy kliknąć opcję Dane > Sortuj i wybrać opcję Rosnąco lub Malejąco. Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 181

186 Tabela 34. Praca z danymi (kontynuacja) Jak to zrobić Filtrowanie określonych danych Kopiowanie i wklejanie danych Wycinanie i wklejanie danych Czynność Należy kliknąć opcję Dane > Szybki filtr. Należy wybrać komórkę lub zakres komórek do skopiowania, a następnie nacisnąć klawisze Ctrl+C lub kliknąć opcję Kopiuj w menu kontekstowym. Należy kliknąć miejsce, w którym dane mają zostać wklejone. Następnie trzeba nacisnąć klawisze Ctrl+V lub kliknąć opcję Wklej w menu kontekstowym. Należy wybrać komórkę lub zakres komórek do wycięcia, a następnie nacisnąć klawisze Ctrl+X lub kliknąć opcję Wytnij w menu kontekstowym. Należy kliknąć miejsce, w którym dane mają zostać wklejone. Następnie trzeba nacisnąć klawisze Ctrl+V lub kliknąć opcję Wklej w menu kontekstowym. Tabela 35. Praca z plikami tekstowymi Jak to zrobić Importowanie plików tekstowych do arkuszy kalkulacyjnych Eksportowanie arkuszy kalkulacyjnych do plików CSV Czynność Należy kliknąć opcję Plik > Importuj. Należy kliknąć opcję Plik > Eksportuj > CSV. Tabela 36. Zmienianie wyglądu arkuszy kalkulacyjnych Jak to zrobić Czynność Dodawanie koloru tła do komórki lub zakresu Należy wybrać komórkę lub zakres i kliknąć ikonę Dodawanie krawędzi do komórki lub zakresu Wyrównywanie tekstu w komórce Zmienianie koloru tekstu Ustaw kolor tła. Należy wybrać komórkę lub zakres komórek i kliknąć ikonę Ustaw kolor tła. Należy kliknąć opcję Format > Wyrównaj i wybrać odpowiednią opcję wyrównywania. Należy zaznaczyć tekst i kliknąć ikonę Ustaw Przywracanie domyślnego wyglądu kolor czcionki. Należy wybrać komórkę lub zakres komórek do zmodyfikowania i kliknąć opcję Format > Formatowanie domyślne. Tabela 37. Współpraca z innymi osobami w czasie rzeczywistym Jak to zrobić Czynność Udostępnianie bieżącego dokumentu do współużytkowania Dodawanie komentarza Należy kliknąć opcję Plik > Udostępnij do współużytkowania. Należy umieścić kursor w miejscu, w którym chcesz dodać komentarz, i kliknąć opcję Zespół > Dodaj komentarz. 182 SmartCloud Docs

187 Tabela 37. Współpraca z innymi osobami w czasie rzeczywistym (kontynuacja) Jak to zrobić Otwieranie lub zamykanie wskaźników współedytowania Czynność Należy kliknąć opcję Widok > Wyróżnienia trybu współedytowania. Pojęcia pokrewne: Czcionki, krawędzie i kolor na stronie 76 Aby wyróżnić istotne dane, można zmienić style tekstu i jego wyrównanie, a także dodać krawędzie i kolor tła do komórek i zakresów. Formatowanie liczb na stronie 79 Liczba może być wyświetlana inaczej niż rzeczywista wartość wprowadzona w komórce. Zależy to od formatu liczb. Formaty liczb wyróżniają rodzaje danych, na przykład pozwalają rozróżnić waluty od wartości procentowych. Formaty liczb mają wpływ tylko na wyświetlanie liczb przez program IBM Docs. Nie mają one wpływu na to, jak ten program zapisuje liczby lub wykonuje obliczenia. Informacje na temat współedytowania w arkuszach kalkulacyjnych na stronie 66 Program IBM Docs umożliwia równoczesną edycję arkusza kalkulacyjnego razem z innymi osobami w chmurze. Może to znacznie uprościć i zwiększyć efektywność tworzenia arkuszy kalkulacyjnych. Podstawowe informacje dotyczące edytowania danych na stronie 81 Arkusz kalkulacyjny jest budowany przez wprowadzanie i edytowanie danych, na przykład liczb, tekstu, dat, godzin i formuł. Zmienianie wyglądu arkuszy kalkulacyjnych na stronie 76 Proste udoskonalenia wyglądu arkuszy kalkulacyjnych mogą zwiększyć ich efektywność. Zadania pokrewne: Odtwarzanie domyślnego formatowania komórek arkusza kalkulacyjnego na stronie 78 Komenda Formatowanie domyślne umożliwia cofnięcie zastosowanych wcześniej formatów czcionek, krawędzi, teł i liczb. Ułatwienia dostępu w komponencie Spreadsheets Ułatwienia dostępu umożliwiają korzystanie z technologii informatycznej użytkownikom, którzy są niepełnosprawni fizycznie (np. niepełnosprawni ruchowo lub niedowidzący). Wszystkie klawisze skrótów działają poprawnie w systemie operacyjnym Windows. W systemie operacyjnym Mac zamiast klawisza Ctrl należy nacisnąć klawisz Command. W tym produkcie można używać standardowych klawiszy nawigacyjnych systemu Microsoft Windows i komputerów Macintosh. W poniższej tabeli opisano skróty klawiaturowe, których można używać do wykonywania dodatkowych działań w arkuszu kalkulacyjnym. Łatwo dostępną wersję tych informacji można również znaleźć w wiki produktu IBM SmartCloud for Social Business. Tabela 38. Skróty klawiaturowe w komponencie Spreadsheets Działanie Przechodzenie do komórki znajdującej się poniżej bieżącej komórki (jeśli wybrano widok Klawisz Enter przesuwa kursor w prawo, przechodzenie do następnej komórki w tym samym wierszu) Przechodzenie do komórki znajdującej się powyżej bieżącej komórki (jeśli wybrano widok Klawisz Enter przesuwa kursor w prawo, przechodzenie do poprzedniej komórki w tym samym wierszu) Skrót klawiaturowy Enter Shift+Enter Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 183

188 Tabela 38. Skróty klawiaturowe w komponencie Spreadsheets (kontynuacja) Działanie Skrót klawiaturowy Edytowanie wcześniej wprowadzonej zawartości F2 lub Enter komórki Zaznaczanie wszystkich komórek w bieżącym Ctrl+A arkuszu kalkulacyjnym Stosowanie pogrubienia w przypadku tekstu w Ctrl+B komórce Stosowanie kursywy w przypadku tekstu w Ctrl+I komórce Podkreślanie tekstu w komórce Ctrl+U Kopiowanie zaznaczonych danych i stylów Ctrl+C pokrewnych do schowka Wklejanie danych i stylów pokrewnych ze Ctrl+V schowka w wybranym miejscu Wycinanie zaznaczonych danych i stylów Ctrl+X pokrewnych do schowka Wyświetlanie okna Ustawienia strony i Ctrl+P rozpoczynanie konwersji w plik PDF, który można później pobrać i wydrukować Stosowanie funkcji ponawiania Stosowanie funkcji cofania Znajdowanie słów lub fraz w arkuszu kalkulacyjnym Rozpoczynanie nowego wiersza w komórce (w trybie edycji) Wstawianie podziału wiersza w komórce (w trybie edycji) Anulowanie wpisu w komórce (w trybie edycji) Usuwanie zawartości zaznaczonej komórki lub zaznaczonego zakresu Zapisywanie bieżącego arkusza kalkulacyjnego Przechodzenie do następnej komórki w tym samym wierszu (w wierszu), przechodzenie do następnej komórki w tym samym wierszu aż do granicy zakresu i następnie przechodzenie do pierwszej komórki w następnym wierszu zakresu itd. (w zaznaczonym zakresie) Przechodzenie do przodu w kolejności aktywacji Przechodzenie do poprzedniej komórki w tym samym wierszu (w wierszu), przechodzenie do poprzedniej komórki w tym samym wierszu aż do granicy zakresu i następnie przechodzenie do ostatniej komórki w poprzednim wierszu zakresu itd. (w zaznaczonym zakresie) Przechodzenie do tyłu w kolejności aktywacji Ctrl+Y Ctrl+Z Ctrl+F Alt+Enter Ctrl+Enter Esc Delete lub Backspace Ctrl+S Tab Tab (gdy obiektem aktywnym nie jest obszar edycji) Shift+Tab Shift+Tab (gdy obiektem aktywnym nie jest obszar edycji) 184 SmartCloud Docs

189 Tabela 38. Skróty klawiaturowe w komponencie Spreadsheets (kontynuacja) Działanie Skrót klawiaturowy Przechodzenie do krawędzi bieżącego regionu danych, czyli zakresu komórek zawierających dane, który jest ograniczony pustymi komórkami lub krawędziami arkusza kalkulacyjnego, (jeśli żadna komórka nie zawiera danych, przechodzenie do najdalszej komórki w kierunku wskazywanym przez naciśnięty klawisz strzałki) Zaznaczanie zakresu komórek Przechodzenie na początek bieżącego wiersza Przechodzenie do ostatniej komórki w bieżącym wierszu (docelowa komórka musi zawierać dane lub mieć styl inny niż domyślny) Przechodzenie na początek bieżącego arkusza kalkulacyjnego Przechodzenie na koniec bieżącego arkusza kalkulacyjnego Zaznaczanie wiersza lub kilku wierszy komórek Zaznaczanie wszystkich komórek w arkuszu kalkulacyjnym Zmienianie wielkości wiersza Zmienianie wielkości kolumny Otwieranie menu filtru Zamykanie menu filtru Aktywowanie paska menu Aktywowanie paska narzędzi Aktywowanie paska bocznego Aktywowanie obszaru edycji Przełączanie między arkuszami kalkulacyjnymi Przewijanie paska poziomego Ctrl+klawisz strzałki (w lewo, w prawo, w górę lub w dół) Shift+klawisz strzałki (w lewo, w prawo, w górę lub w dół) Home End Ctrl+Home Ctrl+End Shift+spacja Ctrl+Shift+spacja Po zaznaczeniu wiersza: Alt+strzałka w górę lub strzałka w dół Po zaznaczeniu kolumny: Alt+strzałka w prawo lub strzałka w lewo Po wybraniu opcji Szybki filtr: Alt+strzałka w dół Esc Alt+Shift+F Alt+F10 Shift+F2 Shift+F2 (po aktywowaniu paska bocznego) lub Esc Ctrl+Page Up lub Ctrl+Page Down albo Ctrl+Tab Alt+Page Up lub Alt+Page Down Praca z arkuszami kalkulacyjnymi 185

190 186 SmartCloud Docs

191 Praca z prezentacjami Ten komponent umożliwia tworzenie sugestywnych, profesjonalnych prezentacji. Za pomocą szablonów można łatwo i wygodnie tworzyć prezentacje o różnych stylach. Istniejące prezentacje można też przesyłać z komputera użytkownika do programu SmartCloud Docs w celu ich edytowania w sieci. Istnieje możliwość edytowania prezentacji w czasie rzeczywistym ze znajomymi i współpracy z innymi osobami za pośrednictwem komentarzy i dyskusji. Jesteś nowym użytkownikiem programu SmartCloud Docs? Aby dowiedzieć się, jak najlepiej wykorzystać wielofunkcyjne edytory programu SmartCloud Docs, można obejrzeć filmy wideo. Pierwsze kroki v Tworzenie i przesyłanie prezentacji v Współużytkowanie prezentacji na stronie 195 v Współpraca nad prezentacjami w czasie rzeczywistym na stronie 197 v Praca grupowa z użyciem komentarzy w prezentacjach na stronie 201 v Formatowanie slajdów na stronie 206 Łatwo dostępną wersję dokumentacji tego produktu można znaleźć w wiki produktu IBM SmartCloud for Social Business. Tworzenie i przesyłanie prezentacji Użytkownik może tworzyć nowe prezentacje i przesyłać istniejące prezentacje z komputera do komponentu Pliki, aby edytować je w sieci w programie IBM Docs. 187

192 Zadania pokrewne: Drukowanie prezentacji na stronie 216 W prezentacji komenda Drukuj powoduje otwarcie nowego okna przeglądarki, w którym można wybrać opcje układu. Tworzenie prezentacji Prezentację można utworzyć w aplikacji Pliki lub z poziomu menu Plik w programie IBM Docs. Przesyłanie prezentacji w celu udostępnienia ich do współużytkowania na stronie 189 Do widgetu Moje pliki można przesyłać prezentacje o dowolnym typie dozwolonym przez administratora. Uprawnieniami do wyświetlania, pobierania i edytowania tych prezentacji można odpowiednio sterować. Eksportowanie prezentacji do innych formatów plików na stronie 194 Po utworzeniu i opublikowaniu prezentacji w programie IBM Docs można ją pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.ppt i.pdf. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Presentations na stronie 192 W programie IBM Docs można pracować z różnymi formatami plików prezentacji. Otwarte pliki w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów, takich jak.odp,.ppt i.pdf. Tworzenie prezentacji Prezentację można utworzyć w aplikacji Pliki lub z poziomu menu Plik w programie IBM Docs. Procedura v Aby utworzyć prezentację w aplikacji Pliki: 1. Kliknij przycisk Nowy, a następnie wybierz opcję Prezentacja. 2. Wpisz nazwę nowej prezentacji i kliknij przycisk Utwórz. v Aby utworzyć prezentację w aplikacji IBM Docs: 1. Wybierz opcję Plik > Nowy > Prezentacja. Zostanie otwarte okno Tworzenie prezentacji. 2. Wpisz nazwę nowej prezentacji i kliknij przycisk OK. Nowa prezentacja zostanie utworzona w nowym oknie. 188 SmartCloud Docs

193 Zadania pokrewne: Drukowanie prezentacji na stronie 216 W prezentacji komenda Drukuj powoduje otwarcie nowego okna przeglądarki, w którym można wybrać opcje układu. Tworzenie i przesyłanie prezentacji na stronie 187 Użytkownik może tworzyć nowe prezentacje i przesyłać istniejące prezentacje z komputera do komponentu Pliki, aby edytować je w sieci w programie IBM Docs. Przesyłanie prezentacji w celu udostępnienia ich do współużytkowania Do widgetu Moje pliki można przesyłać prezentacje o dowolnym typie dozwolonym przez administratora. Uprawnieniami do wyświetlania, pobierania i edytowania tych prezentacji można odpowiednio sterować. Eksportowanie prezentacji do innych formatów plików na stronie 194 Po utworzeniu i opublikowaniu prezentacji w programie IBM Docs można ją pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.ppt i.pdf. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Presentations na stronie 192 W programie IBM Docs można pracować z różnymi formatami plików prezentacji. Otwarte pliki w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów, takich jak.odp,.ppt i.pdf. Zmienianie domyślnego formatu plików W programie IBM Docs można tworzyć prezentacje w formacie.ppt lub.odp. Domyślny format plików można zmienić w dowolnej chwili. Procedura 1. Kliknij opcję Narzędzia > Preferencje. 2. Kliknij format plików, w którym mają być zapisywane nowe pliki. 3. Kliknij przycisk OK. Przesyłanie prezentacji w celu udostępnienia ich do współużytkowania Do widgetu Moje pliki można przesyłać prezentacje o dowolnym typie dozwolonym przez administratora. Uprawnieniami do wyświetlania, pobierania i edytowania tych prezentacji można odpowiednio sterować. Praca z prezentacjami 189

194 O tym zadaniu Administrator określa, kto może przesyłać pliki, oraz wyznacza ilość miejsca, które użytkownik może przeznaczyć na zapisanie plików. Po osiągnięciu tego limitu użytkownik nie może dodawać nowych treści w komponencie Pliki. Informacja o ilości wykorzystanego miejsca jest wyświetlana w widoku Moje pliki u dołu listy plików. W celu uzyskania miejsca można usuwać stare wersje plików. Procedura Aby przesłać plik do widgetu Moje pliki, wykonaj następujące kroki: 1. Kliknij opcję Prześlij pliki. 2. W polu Pliki kliknij opcję Przeglądaj i wybierz plik do przesłania. Uwaga: Ten krok można powtórzyć, aby przesłać kolejne pliki. Pliki do przesłania są wyświetlane na liście. Można kliknąć plik, aby edytować jego nazwę, lub kliknąć przycisk x, aby usunąć go z listy. 3. Opcjonalne: Wpisz znaczniki, oddzielając je spacjami. 4. Wybierz jedną z następujących opcji: Opcja Nikt (widoczne tylko dla mnie) Osoby lub społeczności Opis Służy do oznaczania pliku jako prywatnego. Tylko właściciel może go wyświetlać i edytować. Służy do udostępniania pliku do współużytkowania dla określonych osób lub dla społeczności. Wykonaj następujące kroki: 1. Wybierz opcję Osoba lub Społeczność. 2. Wybierz poziom dostępu jako czytelnik lub jako edytujący: v Czytelnicy mogą odczytywać, komentować, pobierać i rekomendować plik. v Edytujący mogą odczytywać, edytować, komentować, pobierać i rekomendować pliki, przesyłać ich nowe wersje, a także ustawiać właściwości pliku. 3. Wykonaj jedną z następujących czynności: v Aby udostępnić plik do współużytkowania dla innych osób, kliknij pole w celu wyświetlenia nazw osób, dla których ostatnio udostępniono pliki do współużytkowania. Jeśli szukana osoba została wyświetlona, wybierz ją. W przeciwnym razie wpisz nazwę lub adres , a następnie wybierz osobę. v Aby udostępnić plik do współużytkowania dla społeczności, wpisz nazwę społeczności i zaznacz ją, kiedy zostanie wyświetlona. Ważne: Plik udostępniony do współużytkowania dla publicznej społeczności staje się publiczny. 4. Dodaj opcjonalną wiadomość dla osób, którym plik został udostępniony do współużytkowania. 190 SmartCloud Docs

195 Opcja Wszyscy w firmie Nazwa organizacji Opis Służy do udostępniania pliku wszystkim w danej organizacji. To ustawienie przyznaje dostęp z uprawnieniami czytelnika. 5. Kliknij opcję Prześlij. Zadania pokrewne: Drukowanie prezentacji na stronie 216 W prezentacji komenda Drukuj powoduje otwarcie nowego okna przeglądarki, w którym można wybrać opcje układu. Tworzenie i przesyłanie prezentacji na stronie 187 Użytkownik może tworzyć nowe prezentacje i przesyłać istniejące prezentacje z komputera do komponentu Pliki, aby edytować je w sieci w programie IBM Docs. Tworzenie prezentacji na stronie 188 Prezentację można utworzyć w aplikacji Pliki lub z poziomu menu Plik w programie IBM Docs. Eksportowanie prezentacji do innych formatów plików na stronie 194 Po utworzeniu i opublikowaniu prezentacji w programie IBM Docs można ją pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.ppt i.pdf. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Presentations na stronie 192 W programie IBM Docs można pracować z różnymi formatami plików prezentacji. Otwarte pliki w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów, takich jak.odp,.ppt i.pdf. Importowanie istniejących prezentacji Po przesłaniu prezentacji produktu IBM Lotus Symphony lub innych typów plików prezentacji do listy plików można je zaimportować, tak aby bieżący użytkownik oraz inne osoby mogły pracować z tymi plikami w przeglądarkach WWW. O tym zadaniu Obsługiwane formaty to:.odp,.otp,.ppt,.pptx,.pot i.potx. Aby zaimportować istniejącą prezentację, wykonaj następujące kroki: Procedura 1. Prześlij plik na listę w aplikacji Pliki. 2. Kliknij opcję Moje pliki. 3. Znajdź plik, który ma zostać otwarty w programie IBM Docs, a następnie kliknij nazwę pliku, aby przejść do strony zawierającej czynności, które można wykonać. 4. Kliknij opcję Edytuj w programie IBM Docs lub Widok, aby automatycznie zaimportować plik do formatu IBM Docs. Uwaga: Jeśli prezentacja jest plikiem szablonu w formacie.pot,.potx lub.otp, kliknij opcję Utwórz plik. Zostanie wyświetlone okno Nowy element na podstawie pliku. Wpisz nazwę pliku, a następnie kliknij przycisk Utwórz. Plik szablonu zostanie zaimportowany do programu IBM Docs. Zostanie również utworzona nowa prezentacja oparta na pliku szablonu. Praca z prezentacjami 191

196 Wyniki Uwaga: Czasem niektóre elementy formatowania z przesłanych plików nie wyświetlają się dokładnie w programie IBM Docs, ale są one zachowywane w pliku. W takich przypadkach po opublikowaniu wersji można pobrać plik z powrotem do jego formatu pierwotnego. Zgodność plików i eksportowanie prezentacji W tej sekcji zawarto informacje o typach plików, które mogą być używane w prezentacjach programu IBM Docs. Formaty plików obsługiwane w komponencie Presentations W programie IBM Docs można pracować z różnymi formatami plików prezentacji. Otwarte pliki w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów, takich jak.odp,.ppt i.pdf. Tabela 39. Formaty plików, które można zaimportować w komponencie IBM Docs Presentations Aplikacja Typ pliku Lotus Symphony Presentations.odp,.otp Microsoft PowerPoint.ppt,.pptx,.pot,.potx Tabela 40. Formaty plików, które można wyeksportować z komponentu IBM Docs Presentations Aplikacja Typ pliku Lotus Symphony Presentations.odp Microsoft PowerPoint.ppt Adobe Reader.pdf 192 SmartCloud Docs

197 Zadania pokrewne: Drukowanie prezentacji na stronie 216 W prezentacji komenda Drukuj powoduje otwarcie nowego okna przeglądarki, w którym można wybrać opcje układu. Tworzenie i przesyłanie prezentacji na stronie 187 Użytkownik może tworzyć nowe prezentacje i przesyłać istniejące prezentacje z komputera do komponentu Pliki, aby edytować je w sieci w programie IBM Docs. Tworzenie prezentacji na stronie 188 Prezentację można utworzyć w aplikacji Pliki lub z poziomu menu Plik w programie IBM Docs. Przesyłanie prezentacji w celu udostępnienia ich do współużytkowania na stronie 189 Do widgetu Moje pliki można przesyłać prezentacje o dowolnym typie dozwolonym przez administratora. Uprawnieniami do wyświetlania, pobierania i edytowania tych prezentacji można odpowiednio sterować. Eksportowanie prezentacji do innych formatów plików na stronie 194 Po utworzeniu i opublikowaniu prezentacji w programie IBM Docs można ją pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.ppt i.pdf. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Presentations na stronie 192 W programie IBM Docs można pracować z różnymi formatami plików prezentacji. Otwarte pliki w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów, takich jak.odp,.ppt i.pdf. Zapisywanie prezentacji Komenda Zapisz umożliwia zapisanie wersji roboczej edytowanej prezentacji. Opcja Zapisz jako umożliwia zapisanie wersji roboczej (lub opublikowanej) jako wersji roboczej pod nową nazwą. O tym zadaniu Do wersji roboczej prezentacji ma dostęp jej właściciel oraz użytkownicy, którym właściciel udostępnił ją do współużytkowania w roli edytujących. Uwaga: Aby czytelnicy mogli wyświetlić lub pobrać prezentację, wersja robocza musi zostać opublikowana jako wersja prezentacji. Procedura 1. Kliknij opcję Plik > Zapisz. Plik jest zapisywany jako wersja robocza. Ważne: Podczas edycji prezentacji program IBM Docs automatycznie zapisuje wersję roboczą prezentacji w regularnych przedziałach czasu. Użytkownik może też w dowolnym momencie użyć komendy Zapisz w celu zapisania dokumentu. 2. Jeśli prezentacja ma być zapisana jako nowy plik, kliknij opcję Plik > Zapisz jako. Wpisz nazwę pliku, a następnie kliknij przycisk OK. W widgecie Moje pliki zostanie utworzona prezentacja o nowej nazwie. Uwaga: W przypadku użycia komendy Zapisz jako w celu zapisania pliku.ppt lub.odp w programie IBM Docs utworzony plik zachowa oryginalny format. Jeśli jednak komenda Zapisz jako zostanie użyta do zapisania pliku.pptx, zostanie utworzony plik w formacie.ppt. Praca z prezentacjami 193

198 Publikowanie wersji Po przeprowadzeniu edycji prezentacji można opublikować jej wersję na serwerze. Dzięki temu inne osoby mogą pobrać tę wersję. Procedura 1. Kliknij opcję Plik > Publikuj wersję. 2. Jeśli chcesz dodać opis tej wersji, uzupełnij pole Opis wersji. 3. Kliknij opcję Publikuj. Do osób, które śledzą ten plik, zostanie wysłane odpowiednie powiadomienie. Przykład Uwaga: Jeśli przeprowadzono edycję pliku.ppt lub.odp w programie IBM Docs i opublikowano wersję, plik zachowa oryginalny format. Jeśli jednak przeprowadzono edycję pliku.pptx w programie IBM Docs i opublikowano wersję, plik zostanie przekształcony do formatu.ppt. Eksportowanie prezentacji do innych formatów plików Po utworzeniu i opublikowaniu prezentacji w programie IBM Docs można ją pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.ppt i.pdf. O tym zadaniu Plik programu Microsoft PowerPoint, który jest edytowany i publikowany w programie IBM Docs, jest zapisywany w formacie.ppt. Jeśli na przykład przeprowadzono edycję pliku.pptx w programie IBM Docs i opublikowano wersję, plik zostanie przekształcony do formatu.ppt, który można pobrać bezpośrednio. Procedura 1. W aplikacji Pliki kliknij opcję Moje pliki. 2. Znajdź prezentację, która ma zostać wyeksportowana, a następnie kliknij opcję Więcej. v Jeśli chcesz pobrać prezentację w bieżącym formacie, kliknij opcję Pobierz. v Jeśli prezentacja jest w formacie pakietu Microsoft Office, można ją pobrać jako plik PDF, klikając opcję Więcej działań > Pobierz jako plik PDF. v Jeśli prezentacja jest w formacie.odp, można ją pobrać jako plik.ppt lub plik PDF, klikając opcję Więcej działań > Pobierz w formacie pakietu Microsoft Office lub opcję Pobierz jako plik PDF. Uwaga: Można pobrać tylko opublikowane wersje prezentacji. Jeśli prezentacja nadal jest wersją roboczą, a użytkownik jest jej właścicielem lub edytującym, powinien on opublikować wersję. Czytelnik może poprosić właściciela o opublikowanie. 3. Jeśli wybierzesz opcję Pobierz jako plik PDF, zostanie wyświetlone okno Ustawienia strony. Określ odpowiednie ustawienia, a następnie kliknij przycisk OK. 194 SmartCloud Docs

199 Zadania pokrewne: Drukowanie prezentacji na stronie 216 W prezentacji komenda Drukuj powoduje otwarcie nowego okna przeglądarki, w którym można wybrać opcje układu. Tworzenie i przesyłanie prezentacji na stronie 187 Użytkownik może tworzyć nowe prezentacje i przesyłać istniejące prezentacje z komputera do komponentu Pliki, aby edytować je w sieci w programie IBM Docs. Tworzenie prezentacji na stronie 188 Prezentację można utworzyć w aplikacji Pliki lub z poziomu menu Plik w programie IBM Docs. Przesyłanie prezentacji w celu udostępnienia ich do współużytkowania na stronie 189 Do widgetu Moje pliki można przesyłać prezentacje o dowolnym typie dozwolonym przez administratora. Uprawnieniami do wyświetlania, pobierania i edytowania tych prezentacji można odpowiednio sterować. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Presentations na stronie 192 W programie IBM Docs można pracować z różnymi formatami plików prezentacji. Otwarte pliki w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów, takich jak.odp,.ppt i.pdf. Współużytkowanie prezentacji Prezentację można udostępnić wszystkim do odczytu lub udostępnić ją do współużytkowania określonym osobom i społecznościom. Inne osoby mogą edytować prezentację, a nawet udostępniać ją do współużytkowania kolejnym osobom. Po udostępnieniu prezentacji można zmienić lub usunąć poziomy dostępu. Współużytkowanie prezentacji z innymi osobami lub społecznościami Użytkownik może współużytkować prezentację z innymi osobami lub społecznościami i ustawić ich dostęp jako edytujących bądź czytelników. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. O tym zadaniu Plik można udostępnić do współużytkowania podczas przesyłania. Można to również zrobić po przesłaniu pliku lub po utworzeniu prezentacji. Procedura 1. W aplikacji Pliki kliknij opcję Moje pliki. 2. Znajdź plik, który ma zostać udostępniony do współużytkowania. Zaznacz pole wyboru przed nazwą pliku. 3. Kliknij przycisk Współużytkuj. 4. Jeśli chcesz nadać określone uprawnienia innym osobom lub społecznościom, zaznacz opcję Osoby lub społeczności i wybierz odpowiednie opcje: a. Wybierz opcję Osoba lub Społeczność. b. Wybierz opcję jako czytelnik lub jako edytujący, aby przypisać poziom dostępu. c. Wykonaj jedną z następujących czynności: v Aby udostępnić plik do współużytkowania dla innych osób, kliknij pole w celu wyświetlenia nazw osób, dla których ostatnio udostępniono pliki do współużytkowania. Jeśli szukana osoba została wyświetlona, zaznacz jej nazwę. W przeciwnym razie wpisz nazwę lub adres , a następnie wybierz osobę. Jeśli Praca z prezentacjami 195

200 v szukana nazwa nie została wyświetlona, kliknij opcję Osoby nie ma na liście? Należy użyć pełnego wyszukiwania, aby ją wyszukać. Aby udostępnić plik do współużytkowania dla społeczności, zacznij wpisywać nazwę społeczności i zaznacz ją, kiedy zostanie wyświetlona. 196 SmartCloud Docs Ważne: Plik udostępniony do współużytkowania dla publicznej społeczności staje się publiczny. d. Dodaj opcjonalną wiadomość dla osób, którym plik został udostępniony do współużytkowania. 5. Opcjonalne: Wybierz opcję Wszyscy w firmie Nazwa organizacji, jeśli plik ma być widoczny dla wszystkich osób z organizacji. 6. Kliknij opcję Współużytkuj. Pojęcia pokrewne: Informacje na temat współedytowania w prezentacjach na stronie 197 Program IBM Docs umożliwia równoczesną edycję prezentacji razem z innymi osobami w chmurze. Może to znacznie ułatwić i przyspieszyć tworzenie prezentacji. Informacje o komentarzach w prezentacjach na stronie 201 Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad prezentacją, ale nie mogą pracować w tym samym czasie, mogą do prowadzenia konwersacji używać komentarzy. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Zadania pokrewne: Współedytowanie z innymi osobami w prezentacjach na stronie 199 Wiele osób edytujących w zespole może jednocześnie edytować prezentację. Użytkownicy mogą przeprowadzać edycję w różnych slajdach lub w tym samym slajdzie. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. Wyświetlanie zmian wprowadzonych przez poszczególne osoby edytujące w prezentacjach na stronie 200 W trakcie współedytowania prezentacji zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Tworzenie komentarzy w prezentacjach na stronie 202 Podczas edycji lub przeglądania prezentacji można tworzyć komentarze dla obiektów znajdujących się na slajdzie, takich jak grafika, obrazy i pola tekstowe. Wszystkie komentarze w prezentacji są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Wyświetlanie komentarzy w prezentacjach na stronie 204 Po otwarciu prezentacji domyślnie jest wyświetlany pasek boczny, a obiektem aktywnym jest panel Slajdy. Aby wyświetlić panel Komentarze, należy kliknąć opcję Komentarze. Następnie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi z tej prezentacji. Wyszukiwanie komentarzy w prezentacjach na stronie 205 Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Ustawianie poziomów dostępu do prezentacji Po udostępnieniu prezentacji do współużytkowania dla osoby lub społeczności można ponownie ustawić jej poziom dostępu. Poziom dostępu można również usunąć. O tym zadaniu Procedura 1. W aplikacji Pliki kliknij opcję Udostępnione przeze mnie do współużytkowania. 2. Znajdź plik, dla którego ma zostać ustawiony poziom dostępu, a następnie kliknij opcję Więcej.

201 3. Kliknij opcję Wyświetl szczegóły pliku, a następnie kliknij kartę Współużytkowanie. 4. Wykonaj jedną z następujących czynności: v Aby usunąć poziom dostępu osoby lub społeczności, w polach Edytujący lub Czytelnicy kliknij symbol x znajdujący się obok nazwy danej osoby lub społeczności. v Aby zmienić poziom dostępu osoby lub społeczności, na przykład zmienić poziom czytelnika na poziom edytującego, należy najpierw usunąć poziom czytelnika. Następnie w polu Edytujący kliknij przycisk Dodaj. Wybierz opcję jako edytujący, aby przypisać dostęp. v Aby umożliwić osobom, dla których udostępniono plik do współużytkowania, udostępnianie pliku do współużytkowania dla innych osób, wybierz opcję Zezwalaj innym na współużytkowanie tego pliku. Współpraca nad prezentacjami w czasie rzeczywistym Istnieje możliwość współpracy nad prezentacjami w czasie rzeczywistym z innymi osobami w zespole. Użytkownik może w czasie rzeczywistym współedytować dokument razem z innymi edytującymi i tworzyć komentarze oraz dyskusje. O tym zadaniu Podczas edycji w sieci przy użyciu programu IBM Docs można korzystać z funkcji pracy grupowej, takich jak współedytowanie i komentowanie. Użytkownik nieuprawniony do korzystania z opcji edycji społecznościowej nie może współedytować z innymi osobami. Aby uzyskać dodatkowe informacje, należy skontaktować się z administratorem. Współedytowanie w czasie rzeczywistym w prezentacjach Po udostępnieniu prezentacji do współużytkowania innym osobom i przyznaniu im dostępu z uprawnieniami edytującego można przystąpić do współedytowania w czasie rzeczywistym. O tym zadaniu Użytkownik może edytować prezentację równocześnie z innymi edytującymi, co zwiększa efektywność zespołu podczas tworzenia prezentacji. Użytkownicy mogą przeprowadzać edycję w różnych slajdach lub w tym samym slajdzie. Zmiany pochodzące od różnych edytujących są podświetlane przy użyciu różnych kolorów. Informacje o tym, kto pracuje w trybie współedytowania, są wyświetlane na liście edytujących na pasku bocznym. Po zakończeniu współedytowania każdy edytujący może zapisać prezentację jako wersję roboczą lub jako nową wersję we współużytkowanym zasobie plikowym. Informacje na temat współedytowania w prezentacjach Program IBM Docs umożliwia równoczesną edycję prezentacji razem z innymi osobami w chmurze. Może to znacznie ułatwić i przyspieszyć tworzenie prezentacji. Praca z prezentacjami 197

202 Podczas tworzenia prezentacji czasami potrzebne są dane wejściowe lub informacje pochodzące od współpracowników albo znajomych oraz wspólna edycja prezentacji. W tradycyjnych aplikacjach biurowych trzeba zapisać prezentację, a następnie wysłać ją do współpracowników pocztą elektroniczną lub dostarczyć na dysku USB. Ponadto muszą oni na swoich komputerach zainstalować klienty okienkowe, takie jak produkt Lotus Symphony lub Microsoft Office. Użytkownik nie widzi zmian wprowadzanych podczas edytowania prezentacji przez inne osoby aż do momentu odesłania prezentacji. Dużo czasu jest traconych w związku z przesyłaniem w obie strony załączników w wiadomościach . Teraz funkcja współedytowania może ułatwić rozwiązanie tego problemu. Użytkownicy mający dostęp do Internetu mogą równocześnie edytować prezentację i widzieć od razu wprowadzone zmiany. Wymagane jest jedynie udostępnienie współpracownikom pliku do współużytkowania i nadanie im dostępu do pliku z uprawnieniami edytującego. Dla wielu klientów program LotusSymphony jest dobrym rozwiązaniem. Jest darmowy, obsługuje systemy operacyjne Windows, Linux, i Mac OS oraz udostępnia bogaty w możliwości i kompletny pakiet aplikacji biurowych. Program IBM Docs obsługuje profile i scenariusze użytkownika, które nie wymagają wszystkich możliwości pełnego klienta. Dzięki programowi IBM Docs można pracować z użyciem narzędzi, które mocno wspomagają pracę grupową nad dynamicznymi i nieformalnymi dokumentami, arkuszami kalkulacyjnymi i prezentacjami. Funkcja współedytowania umożliwia edytowanie różnych slajdów lub tego samego slajdu. Jednak w danym momencie tylko jeden edytujący może edytować tekst w polu tekstowym. Podczas zmiany tekstu przez pierwszego edytującego możliwość edycji tekstu w polu tekstowym przez współedytujących jest zablokowana. Bardzo łatwo można sprawdzić, kto jest w trybie współedytowania - wystarczy sprawdzić listę edytujących znajdującą się na pasku bocznym. Zmiany wprowadzane przez poszczególnych edytujących są wyróżniane odpowiednimi kolorami, a program IBM Docs natychmiast automatycznie zapisuje wprowadzone zmiany. Po zakończeniu współedytowania każdy edytujący może zapisać prezentację na serwerze. 198 SmartCloud Docs

203 Przykład Lidia jest asystentką w dziale informatycznym i musi przedstawić swojemu zespołowi prezentację z rocznym raportem o stanie komputerów. Lidia tworzy prezentację i potrzebuje danych od przedstawicieli informatycznych z pięciu zespołów. Wcześniej Lidia musiała wysyłać wiadomość z załączoną prezentacją do każdego przedstawiciela, a następnie musiała scalać odesłane wersje. Teraz program IBM Docs umożliwia Lidii łatwiejsze i efektywniejsze tworzenie prezentacji. Lidia tworzy prezentację z tabelami, udostępnia ją do współużytkowania dla pięciu przedstawicieli i ustawia dla nich rolę dostępu Edytujący. Następnie Lidia prosi te osoby o podanie wymaganych informacji. Lidia może natychmiast wyświetlić raport utworzony na podstawie danych od pięciu przedstawicieli. Gdy współedytowanie zostanie zakończone, Lidia może udostępnić tę prezentację do współużytkowania swojemu kierownikowi i poprosić go o jej przejrzenie i komentarze. Zadania pokrewne: Współedytowanie z innymi osobami w prezentacjach Wiele osób edytujących w zespole może jednocześnie edytować prezentację. Użytkownicy mogą przeprowadzać edycję w różnych slajdach lub w tym samym slajdzie. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. Wyświetlanie zmian wprowadzonych przez poszczególne osoby edytujące w prezentacjach na stronie 200 W trakcie współedytowania prezentacji zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Współużytkowanie prezentacji z innymi osobami lub społecznościami na stronie 195 Użytkownik może współużytkować prezentację z innymi osobami lub społecznościami i ustawić ich dostęp jako edytujących bądź czytelników. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Współedytowanie z innymi osobami w prezentacjach Wiele osób edytujących w zespole może jednocześnie edytować prezentację. Użytkownicy mogą przeprowadzać edycję w różnych slajdach lub w tym samym slajdzie. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. O tym zadaniu Każdy członek grupy współedytowania musi mieć dostęp do prezentacji z uprawnieniami edytującego. Jeśli na przykład użytkownik chce współedytować prezentację z członkami swojego zespołu, musi udostępnić im ją do współużytkowania i nadać im dostęp na poziomie Edytujący. Aby współedytować dokument z innymi osobami, wykonaj następujące kroki: Procedura 1. Jeśli jesteś właścicielem plików i rozpoczynasz współedytowanie, kliknij opcję Udostępnione przeze mnie do współużytkowania w aplikacji Pliki. W przeciwnym razie kliknij opcję Udostępnione dla mnie do współużytkowania. 2. Na liście Pliki kliknij nazwę prezentacji, która ma być współedytowana. Uwaga: Jeśli użytkownik będący właścicielem pliku otwierał wcześniej prezentację, zostanie ona otwarta w programie IBM Docs. W przeciwnym razie należy kliknąć opcję Edytuj w programie IBM Docs. Zostanie otwarte okno Czy rozpocząć edycję w sieci w programie IBM Docs?. Należy kliknąć opcję Edytuj w sieci, aby kontynuować. Inne osoby edytujące nie będą widzieć przycisku Edytuj w programie IBM Docs, jeśli właściciel pliku otworzył wcześniej prezentację w programie IBM Docs. 3. Zostanie otwarta prezentacja, a użytkownik przejdzie w tryb współedytowania. Praca z prezentacjami 199

204 4. Nazwy wszystkich edytujących są wymienione na pasku bocznym. Gdy edytujący przejdzie w tryb współedytowania, nazwa jest pogrubiana, a za nią jest wyświetlany przypisany jej kolor. Można zmieniać prezentację i w tym samym czasie obserwować zmiany wprowadzane przez inne osoby (oznaczone innymi kolorami). Uwaga: Podczas edycji zmiany są automatycznie zapisywane w wersji roboczej prezentacji. 5. Aby umożliwić czytelnikom wyświetlanie i pobieranie prezentacji, kliknij opcję Plik > Publikuj wersję. 6. Zamknij kartę prezentacji. Uwaga: Użytkownik jest powiadamiany podczas sesji edycji, jeśli współedytujący usunie plik. Należy kliknąć przycisk OK w powiadomieniu, aby zapisać swoją wersję roboczą jako nowy plik i zachować wprowadzone zmiany. Pojęcia pokrewne: Informacje na temat współedytowania w prezentacjach na stronie 197 Program IBM Docs umożliwia równoczesną edycję prezentacji razem z innymi osobami w chmurze. Może to znacznie ułatwić i przyspieszyć tworzenie prezentacji. Zadania pokrewne: Wyświetlanie zmian wprowadzonych przez poszczególne osoby edytujące w prezentacjach W trakcie współedytowania prezentacji zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Współużytkowanie prezentacji z innymi osobami lub społecznościami na stronie 195 Użytkownik może współużytkować prezentację z innymi osobami lub społecznościami i ustawić ich dostęp jako edytujących bądź czytelników. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Wyświetlanie zmian wprowadzonych przez poszczególne osoby edytujące w prezentacjach W trakcie współedytowania prezentacji zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby edytujące są oznaczane różnymi kolorami. Można zdecydować, czy kolorowe wskaźniki mają być wyświetlane. Procedura Domyślnie kolorowe wskaźniki są wyświetlane. Aby wyłączyć kolorowe wskaźniki zmian wprowadzanych przez współedytujących, kliknij opcję Widok > Wyróżnienia trybu współedytowania. Uwaga: Kolory różnych osób są przypisywane przez administratora i użytkownik nie może zmienić kolorów przypisanych innym współedytującym. 200 SmartCloud Docs

205 Pojęcia pokrewne: Informacje na temat współedytowania w prezentacjach na stronie 197 Program IBM Docs umożliwia równoczesną edycję prezentacji razem z innymi osobami w chmurze. Może to znacznie ułatwić i przyspieszyć tworzenie prezentacji. Zadania pokrewne: Współedytowanie z innymi osobami w prezentacjach na stronie 199 Wiele osób edytujących w zespole może jednocześnie edytować prezentację. Użytkownicy mogą przeprowadzać edycję w różnych slajdach lub w tym samym slajdzie. Wszyscy edytujący widzą wprowadzane zmiany w tym samym czasie. Współużytkowanie prezentacji z innymi osobami lub społecznościami na stronie 195 Użytkownik może współużytkować prezentację z innymi osobami lub społecznościami i ustawić ich dostęp jako edytujących bądź czytelników. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Praca grupowa z użyciem komentarzy w prezentacjach W przypadku współpracy z wieloma edytującymi nad prezentacją pomocna jest możliwość dodawania komentarzy. Pozwala to porozumiewać się osobom edytującym, które pracują w różnym czasie. O tym zadaniu Po utworzeniu komentarza jest on wyświetlany na panelu Komentarze. W przypadku każdego komentarza można dołączyć do konwersacji z wieloma edytującymi, dodając swoje odpowiedzi. Wątki dyskusji znajdują się poniżej poszczególnych komentarzy i są wyróżnione wcięciem. Można usuwać swoje komentarze oraz kierować swoje komentarze lub odpowiedzi do innego edytującego przy użyciu Istnieje możliwość wyświetlania komentarzy skierowanych do siebie lub utworzonych przez siebie. Jest możliwe także filtrowanie komentarzy wg edytujących w celu sprawdzenia, które komentarze lub odpowiedzi zostały przez nich napisane. Informacje o komentarzach w prezentacjach Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad prezentacją, ale nie mogą pracować w tym samym czasie, mogą do prowadzenia konwersacji używać komentarzy. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Praca z prezentacjami 201

206 Wszystkie komentarze są wyświetlane na panelu Komentarze, na którym pod każdym komentarzem widać wątek odpowiedzi. Istnieje możliwość tworzenia lub usuwania komentarzy, dodawania odpowiedzi, kierowania komentarzy lub odpowiedzi do innego edytującego i wyszukiwania słów kluczowych w komentarzach. Użytkownik może wyświetlać komentarze lub odpowiedzi kierowane do niego i wyświetlać komentarze lub odpowiedzi utworzone przez innych edytujących lub skierowane do innych edytujących. Podczas prowadzenia dyskusji związanej z komentarzem, jeśli użytkownik chce, aby ktoś dokładniej coś zbadał lub odpowiedział na pytanie, może przypisać element do dowolnego edytującego prezentację. Można użyć w celu skierowania odpowiedzi do edytującego. Przypisane osoby mogą czytać komentarze i odpowiedzi, które zostały skierowane do nich, na panelu komentarzy. Przykład Dyrektorka programu, Agata, ma przedstawić całemu zespołowi projektowemu prezentację planu biznesowego na lata 2011 i Utworzyła wersję roboczą prezentacji i chce uzyskać komentarze od kierowników w jej projekcie. Wcześniej Agata musiała wysyłać wiadomość do wszystkich kierowników i prosić ich o odesłanie komentarzy pocztą elektroniczną lub wprowadzenie komentarzy do załączonej prezentacji. Jeśli kierownicy nie skomentowali tej samej wersji, Agata musiała rozpoznać, jakiej sekcji dotyczą poszczególne komentarze, i scalić je ze sobą. Jeśli Agata chciała, aby któryś z kierowników zbadał problem, także musiała wysyłać wiadomość . Teraz Agata udostępnia tę prezentacje planu do współużytkowania wszystkim kierownikom i prosi ich o komentarze. Kierownicy mogą dodawać komentarze w różnym czasie i omawiać kluczowe kwestie. Agata może przypisać pytanie do dowolnego kierownika, aby ten dokładniej zbadał problem, a następnie ten przypisany kierownik może wprowadzać zmiany w planie. Zadania pokrewne: Tworzenie komentarzy w prezentacjach Podczas edycji lub przeglądania prezentacji można tworzyć komentarze dla obiektów znajdujących się na slajdzie, takich jak grafika, obrazy i pola tekstowe. Wszystkie komentarze w prezentacji są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Wyświetlanie komentarzy w prezentacjach na stronie 204 Po otwarciu prezentacji domyślnie jest wyświetlany pasek boczny, a obiektem aktywnym jest panel Slajdy. Aby wyświetlić panel Komentarze, należy kliknąć opcję Komentarze. Następnie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi z tej prezentacji. Wyszukiwanie komentarzy w prezentacjach na stronie 205 Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Współużytkowanie prezentacji z innymi osobami lub społecznościami na stronie 195 Użytkownik może współużytkować prezentację z innymi osobami lub społecznościami i ustawić ich dostęp jako edytujących bądź czytelników. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Tworzenie komentarzy w prezentacjach Podczas edycji lub przeglądania prezentacji można tworzyć komentarze dla obiektów znajdujących się na slajdzie, takich jak grafika, obrazy i pola tekstowe. Wszystkie komentarze w prezentacji są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Procedura Aby utworzyć komentarze dla prezentacji, wykonaj następujące kroki: 1. Kliknij slajd w widoku Slajdy i kliknij obiekt, dla którego ma zostać wstawiony komentarz. 202 SmartCloud Docs

207 2. Na pasku narzędzi kliknij ikonę Dodaj komentarz. Zostanie wyświetlony panel Komentarze. 3. Wpisz komentarz w polu i naciśnij klawisz Enter lub kliknij opcję Dodaj. Komentarz zostanie wstawiony do prezentacji i będzie wyświetlany na panelu razem z informacjami o nazwie jego autora, dacie i godzinie. Teraz można rozpocząć konwersację o tym komentarzu z innymi osobami. 4. Opcjonalne: Jeśli chcesz skierować komentarz do konkretnego edytującego, wprowadź Zostanie wyświetlona lista osób edytujących ten dokument. Wybierz odpowiedniego edytującego z listy, a następnie wprowadź komentarz. 5. Opcjonalne: Można utworzyć tylko jeden komentarz dla tego samego obiektu na slajdzie. Jeśli ma zostać utworzony komentarz dla innego obiektu, kliknij ponownie przycisk Dodaj komentarz na pasku narzędzi. 6. Aby odpowiedzieć na komentarz, kliknij ikonę podwójnej strzałki w celu rozwinięcia komentarza. Następnie kliknij opcję Odpowiedz, aby wprowadzić odpowiedź. Po zakończeniu wpisywania naciśnij klawisz Enter. Odpowiedź zostanie dodana do komentarza z inną ikoną. 7. Opcjonalne: Odpowiedź można skierować do dowolnego edytującego. W trakcie wpisywania treści odpowiedzi wprowadź Zostanie wyświetlona lista edytujących dokument. Wybierz odpowiedniego edytującego z listy, a następnie wprowadź odpowiedź. 8. Aby usunąć komentarz, kliknij ikonę kosza. Komentarz razem ze wszystkimi odpowiedziami zostanie usunięty. 9. Po zakończeniu wpisywania komentarzy dotyczących slajdu kliknij opcję Slajdy, aby przejść do tego widoku. Kliknij inny slajd, aby utworzyć komentarze. Wszystkie komentarze są wyświetlane na pasku bocznym jako równoległe foldery. Kliknij dowolny komentarz, aby wyświetlić szczegółową treść i wątek dyskusji. Praca z prezentacjami 203

208 Pojęcia pokrewne: Informacje o komentarzach w prezentacjach na stronie 201 Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad prezentacją, ale nie mogą pracować w tym samym czasie, mogą do prowadzenia konwersacji używać komentarzy. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Zadania pokrewne: Wyświetlanie komentarzy w prezentacjach Po otwarciu prezentacji domyślnie jest wyświetlany pasek boczny, a obiektem aktywnym jest panel Slajdy. Aby wyświetlić panel Komentarze, należy kliknąć opcję Komentarze. Następnie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi z tej prezentacji. Wyszukiwanie komentarzy w prezentacjach na stronie 205 Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Współużytkowanie prezentacji z innymi osobami lub społecznościami na stronie 195 Użytkownik może współużytkować prezentację z innymi osobami lub społecznościami i ustawić ich dostęp jako edytujących bądź czytelników. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Wyświetlanie komentarzy w prezentacjach Po otwarciu prezentacji domyślnie jest wyświetlany pasek boczny, a obiektem aktywnym jest panel Slajdy. Aby wyświetlić panel Komentarze, należy kliknąć opcję Komentarze. Następnie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi z tej prezentacji. O tym zadaniu Wyświetlać można komentarze i odpowiedzi utworzone przez bieżącego użytkownika lub skierowane do niego. Można również wyświetlać komentarze i odpowiedzi utworzone przez innych edytujących lub skierowane do nich. Procedura Aby wyświetlić komentarze i odpowiedzi, wykonaj następujące kroki: 1. Na pasku bocznym kliknij opcję Komentarze w celu wyświetlenia panelu Komentarze. 2. Kliknięcie ikony z podwójną strzałką umożliwia rozwinięcie komentarza w celu wyświetlenia szczegółowych wątków treści i odpowiedzi. Kursor wskazuje slajd, w którym został utworzony komentarz. Możliwe jest również kliknięcie znacznika komentarza w prezentacji. Zostanie otwarty panel Komentarze, a kliknięty komentarz będzie aktywowany. 3. Kliknij ikonę na panelu Komentarze i wybierz opcję Wyświetl komentarze skierowane do mnie. Zostaną wyświetlone wszystkie komentarze skierowane do bieżącego użytkownika. Wyświetlany jest cały wątek komentarza, nawet jeśli tylko jedna odpowiedź na komentarz jest skierowana do bieżącego użytkownika. 4. Kliknij ikonę na panelu Komentarze i wybierz opcję Wyświetl moje komentarze. Zostaną wyświetlone wszystkie komentarze napisane przez bieżącego użytkownika. Wyświetlany jest cały wątek komentarza, nawet jeśli tylko jedna odpowiedź na komentarz została napisana przez bieżącego użytkownika. 5. Aby wyświetlić komentarze lub odpowiedzi napisane przez innych edytujących lub skierowane do nich, kliknij nazwę edytującego na panelu Edytujący. Wybranie opcji Skierowane do powoduje wyświetlenie wszystkich wątków, w których znajduje się nazwa edytującego poprzedzona Kliknij opcję Napisane przez, aby wyświetlić komentarze lub odpowiedzi napisane przez edytującego. 204 SmartCloud Docs

209 Uwaga: Jeśli klikniesz nazwę edytującego, zostanie ona podświetlona. Ponowne jej kliknięcie sprawi, że komentarze i odpowiedzi wpisane przez tego edytującego lub skierowane do niego zostaną zamknięte. 6. Kliknij ikonę z podwójną strzałką, aby rozwinąć komentarz. Wyświetlić można szczegółowy wątek każdego komentarza. 7. Aby nie wyświetlać komentarzy ani odpowiedzi, kliknij przycisk Zamknij. Pojęcia pokrewne: Informacje o komentarzach w prezentacjach na stronie 201 Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad prezentacją, ale nie mogą pracować w tym samym czasie, mogą do prowadzenia konwersacji używać komentarzy. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Zadania pokrewne: Tworzenie komentarzy w prezentacjach na stronie 202 Podczas edycji lub przeglądania prezentacji można tworzyć komentarze dla obiektów znajdujących się na slajdzie, takich jak grafika, obrazy i pola tekstowe. Wszystkie komentarze w prezentacji są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Wyszukiwanie komentarzy w prezentacjach Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Współużytkowanie prezentacji z innymi osobami lub społecznościami na stronie 195 Użytkownik może współużytkować prezentację z innymi osobami lub społecznościami i ustawić ich dostęp jako edytujących bądź czytelników. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. Wyszukiwanie komentarzy w prezentacjach Aby szybko przechodzić do konkretnych komentarzy, można wyszukiwać słowa kluczowe na panelu Komentarze. Procedura 1. Na pasku bocznym kliknij opcję Komentarze w celu wyświetlenia panelu Komentarze. Jeśli pasek boczny nie jest wyświetlany, kliknij opcję Widok > Pasek boczny. 2. Kliknij przycisk na panelu Komentarze i wybierz opcję Szukaj w komentarzach. 3. Wprowadź słowa kluczowe w polu wyszukiwania. 4. Naciśnij klawisz Enter lub kliknij przycisk Szukaj. Zostaną wyświetlone komentarze zawierające słowa kluczowe. 5. Jeśli wyniki nie są zadowalające, wprowadź nowe słowa kluczowe i wyszukaj ponownie. 6. Kliknij przycisk Zamknij, aby wyjść z trybu wyszukiwania. Praca z prezentacjami 205

210 Formatowanie slajdów Pojęcia pokrewne: Informacje o komentarzach w prezentacjach na stronie 201 Jeśli użytkownicy mają pracować razem nad prezentacją, ale nie mogą pracować w tym samym czasie, mogą do prowadzenia konwersacji używać komentarzy. Komentarze ułatwiają śledzenie statusu przeglądu i odpowiedzi innych osób. Zadania pokrewne: Tworzenie komentarzy w prezentacjach na stronie 202 Podczas edycji lub przeglądania prezentacji można tworzyć komentarze dla obiektów znajdujących się na slajdzie, takich jak grafika, obrazy i pola tekstowe. Wszystkie komentarze w prezentacji są wyświetlane na pasku bocznym Komentarze. Wyświetlanie komentarzy w prezentacjach na stronie 204 Po otwarciu prezentacji domyślnie jest wyświetlany pasek boczny, a obiektem aktywnym jest panel Slajdy. Aby wyświetlić panel Komentarze, należy kliknąć opcję Komentarze. Następnie można wyświetlić wszystkie komentarze i odpowiedzi z tej prezentacji. Współużytkowanie prezentacji z innymi osobami lub społecznościami na stronie 195 Użytkownik może współużytkować prezentację z innymi osobami lub społecznościami i ustawić ich dostęp jako edytujących bądź czytelników. Można także udostępnić go wszystkim osobom w organizacji do odczytu. W programie IBM Docs udostępniono wiele funkcji formatowania. Istnieje możliwość zmieniania czcionek, przenoszenia obiektów na slajdzie, dodawania numeracji lub wypunktowania do tekstu, ustawiania układu slajdu lub zmieniania stylu wzorcowego. Pojęcia pokrewne: Informacje o układach slajdów na stronie 209 Możliwe jest zastosowanie dla prezentacji różnych wstępnie ustawionych układów slajdów. Układ slajdu najlepiej ustawić przed ustawieniem stylu wzorcowego. Zadania pokrewne: Wybieranie i przenoszenie obiektów na stronie 207 Po wstawieniu obiektów do prezentacji można przenieść je w inne miejsce w celu zwiększenia atrakcyjności układu. Dodawanie numeracji lub wypunktowania do slajdów na stronie 208 Użytkownik może dodać numerację lub wypunktowanie do pozycji listy oraz wybrać styl wypunktowania lub numeracji, w tym kolory i symbole dla znaczników podpunktu i liczby dziesiętne dla numerowania. Ustawianie układu slajdu na stronie 210 Dobry układ może być pomocny w przekazywaniu informacji. W programie IBM Docs można ustawić układ slajdu. Zmienianie stylu wzorcowego na stronie 211 Program IBM Docs udostępnia wiele stylów wzorcowych, których można użyć w prezentacjach. Zmienianie czcionek w prezentacjach W prezentacji można szybko zmieniać czcionkę i wielkość czcionki w zaznaczonym tekście. Procedura 1. Zaznacz tekst, dla którego ma zostać określona czcionka i wielkość czcionki. 2. Kliknij opcję Wybierz czcionkę na pasku narzędzi, a następnie wybierz odpowiednią nazwę czcionki. 206 SmartCloud Docs

211 3. Kliknij opcję Wybierz wielkość czcionki na pasku narzędzi i wybierz odpowiednią wielkość. Uwaga: Czcionkę i jej wielkość można zmieniać tylko po uprzednim zaznaczeniu tekstu w trybie edycji. Wybieranie i przenoszenie obiektów Po wstawieniu obiektów do prezentacji można przenieść je w inne miejsce w celu zwiększenia atrakcyjności układu. Procedura 1. Kliknij slajd, który zawiera wiele obiektów. 2. Wybierz obiekty. v Aby wybrać jeden obiekt, kliknij go. v Aby równocześnie wybrać wiele obiektów, podczas ich klikania trzymaj wciśnięty klawisz Ctrl. 3. Przenieś obiekty. v Przeciągnij wybrane obiekty w żądane miejsce. v Za pomocą klawiszy strzałek na klawiaturze przenieś wybrany obiekt w żądane miejsce. Pojęcia pokrewne: Informacje o układach slajdów na stronie 209 Możliwe jest zastosowanie dla prezentacji różnych wstępnie ustawionych układów slajdów. Układ slajdu najlepiej ustawić przed ustawieniem stylu wzorcowego. Zadania pokrewne: Formatowanie slajdów na stronie 206 W programie IBM Docs udostępniono wiele funkcji formatowania. Istnieje możliwość zmieniania czcionek, przenoszenia obiektów na slajdzie, dodawania numeracji lub wypunktowania do tekstu, ustawiania układu slajdu lub zmieniania stylu wzorcowego. Dodawanie numeracji lub wypunktowania do slajdów na stronie 208 Użytkownik może dodać numerację lub wypunktowanie do pozycji listy oraz wybrać styl wypunktowania lub numeracji, w tym kolory i symbole dla znaczników podpunktu i liczby dziesiętne dla numerowania. Ustawianie układu slajdu na stronie 210 Dobry układ może być pomocny w przekazywaniu informacji. W programie IBM Docs można ustawić układ slajdu. Zmienianie stylu wzorcowego na stronie 211 Program IBM Docs udostępnia wiele stylów wzorcowych, których można użyć w prezentacjach. Określanie kolejności obiektów Po wstawieniu obiektów do prezentacji produktu IBM Docs Presentations konieczna może być zmiana porządku stosu tekstu i grafiki. O tym zadaniu Aby zmienić porządek stosu wybranego obiektu: Procedura 1. Wybierz obiekt, dla którego ma zostać zmieniony porządek stosu. Praca z prezentacjami 207

212 2. Kliknij opcję Format > Przenieś na wierzch lub kliknij prawym przyciskiem myszy wybrany obiekt, a następnie wybierz z menu kontekstowego opcję Przenieś na wierzch. Wybrany obiekt zostanie umieszczony przed innymi obiektami. 3. Kliknij opcję Format > Przenieś pod spód lub kliknij wybrany obiekt prawym przyciskiem myszy i wybierz z menu kontekstowego opcję Przenieś pod spód. Wybrany obiekt zostanie umieszczony za pozostałymi obiektami. Dodawanie numeracji lub wypunktowania do slajdów Użytkownik może dodać numerację lub wypunktowanie do pozycji listy oraz wybrać styl wypunktowania lub numeracji, w tym kolory i symbole dla znaczników podpunktu i liczby dziesiętne dla numerowania. Procedura 1. Na slajdzie wybierz tekst, który ma zostać dodany do listy. 2. Kliknij ikonę Dodaj wypunktowanie lub zmień styl wypunktowania lub ikonę Dodaj numerację lub zmień styl numeracji na pasku narzędzi. Do pozycji listy zostanie zastosowany domyślny styl znacznika podpunktu lub numeracji. 3. Aby wybrać inny styl znacznika podpunktu lub numeracji, zaznacz tekst, kliknij ikonę strzałki w dół przy odpowiedniej ikonie, a następnie kliknij styl, który ma zostać zastosowany. 208 SmartCloud Docs

213 Pojęcia pokrewne: Informacje o układach slajdów Możliwe jest zastosowanie dla prezentacji różnych wstępnie ustawionych układów slajdów. Układ slajdu najlepiej ustawić przed ustawieniem stylu wzorcowego. Zadania pokrewne: Formatowanie slajdów na stronie 206 W programie IBM Docs udostępniono wiele funkcji formatowania. Istnieje możliwość zmieniania czcionek, przenoszenia obiektów na slajdzie, dodawania numeracji lub wypunktowania do tekstu, ustawiania układu slajdu lub zmieniania stylu wzorcowego. Wybieranie i przenoszenie obiektów na stronie 207 Po wstawieniu obiektów do prezentacji można przenieść je w inne miejsce w celu zwiększenia atrakcyjności układu. Ustawianie układu slajdu na stronie 210 Dobry układ może być pomocny w przekazywaniu informacji. W programie IBM Docs można ustawić układ slajdu. Zmienianie stylu wzorcowego na stronie 211 Program IBM Docs udostępnia wiele stylów wzorcowych, których można użyć w prezentacjach. Informacje o układach slajdów Możliwe jest zastosowanie dla prezentacji różnych wstępnie ustawionych układów slajdów. Układ slajdu najlepiej ustawić przed ustawieniem stylu wzorcowego. Układ slajdu odnosi się do rozmieszczenia wszystkich elementów na slajdzie. Zwykle układ slajdu zawiera kilka obiektów zastępczych, które służą do przechowywania odpowiedniej treści, takiej jak tekst, tabele, grafika i inne elementy. Możliwe jest zastosowanie dla poszczególnych slajdów różnych układów slajdów. Jeśli wśród predefiniowanych układów nie można znaleźć zadowalającego układu, można zmienić rozmieszczenie dla bieżącego układu. Przykład W przypadku prezentowania nowych produktów na slajdzie można wstawiać różnego rodzaju obiekty, takie jak tekst, grafika, tabele i listy. Zamiast samodzielnego organizowania tych elementów można dokonać wyboru spośród predefiniowanych układów i dostosować je do własnych wymagań. Praca z prezentacjami 209

214 Zadania pokrewne: Formatowanie slajdów na stronie 206 W programie IBM Docs udostępniono wiele funkcji formatowania. Istnieje możliwość zmieniania czcionek, przenoszenia obiektów na slajdzie, dodawania numeracji lub wypunktowania do tekstu, ustawiania układu slajdu lub zmieniania stylu wzorcowego. Wybieranie i przenoszenie obiektów na stronie 207 Po wstawieniu obiektów do prezentacji można przenieść je w inne miejsce w celu zwiększenia atrakcyjności układu. Dodawanie numeracji lub wypunktowania do slajdów na stronie 208 Użytkownik może dodać numerację lub wypunktowanie do pozycji listy oraz wybrać styl wypunktowania lub numeracji, w tym kolory i symbole dla znaczników podpunktu i liczby dziesiętne dla numerowania. Ustawianie układu slajdu Dobry układ może być pomocny w przekazywaniu informacji. W programie IBM Docs można ustawić układ slajdu. Zmienianie stylu wzorcowego na stronie 211 Program IBM Docs udostępnia wiele stylów wzorcowych, których można użyć w prezentacjach. Ustawianie układu slajdu Dobry układ może być pomocny w przekazywaniu informacji. W programie IBM Docs można ustawić układ slajdu. Procedura 1. Na panelu Slajdy wybierz slajd. 2. Dostęp do układu można uzyskać przy użyciu jednej z następujących metod: v Kliknij prawym przyciskiem myszy slajd i wybierz opcję Układ slajdu. v Kliknij ikonę Układ slajdu na pasku narzędzi. v Kliknij opcję Format > Układ slajdu. 3. W oknie Układ slajdu wybierz układ. Wybrany układ zostanie zastosowany do slajdu. 4. Kliknij przycisk Zamknij. 210 SmartCloud Docs

215 Pojęcia pokrewne: Informacje o układach slajdów na stronie 209 Możliwe jest zastosowanie dla prezentacji różnych wstępnie ustawionych układów slajdów. Układ slajdu najlepiej ustawić przed ustawieniem stylu wzorcowego. Zadania pokrewne: Formatowanie slajdów na stronie 206 W programie IBM Docs udostępniono wiele funkcji formatowania. Istnieje możliwość zmieniania czcionek, przenoszenia obiektów na slajdzie, dodawania numeracji lub wypunktowania do tekstu, ustawiania układu slajdu lub zmieniania stylu wzorcowego. Wybieranie i przenoszenie obiektów na stronie 207 Po wstawieniu obiektów do prezentacji można przenieść je w inne miejsce w celu zwiększenia atrakcyjności układu. Dodawanie numeracji lub wypunktowania do slajdów na stronie 208 Użytkownik może dodać numerację lub wypunktowanie do pozycji listy oraz wybrać styl wypunktowania lub numeracji, w tym kolory i symbole dla znaczników podpunktu i liczby dziesiętne dla numerowania. Zmienianie stylu wzorcowego Program IBM Docs udostępnia wiele stylów wzorcowych, których można użyć w prezentacjach. Zmienianie stylu wzorcowego Program IBM Docs udostępnia wiele stylów wzorcowych, których można użyć w prezentacjach. Procedura 1. Na panelu Slajdy wybierz slajd. 2. Kliknij opcję Format > Styl wzorcowy. 3. W oknie Style wzorcowe wybierz szablon. Wybrany styl zostanie zastosowany do wszystkich slajdów. 4. Kliknij przycisk Zamknij. Praca z prezentacjami 211

216 Pojęcia pokrewne: Informacje o układach slajdów na stronie 209 Możliwe jest zastosowanie dla prezentacji różnych wstępnie ustawionych układów slajdów. Układ slajdu najlepiej ustawić przed ustawieniem stylu wzorcowego. Zadania pokrewne: Formatowanie slajdów na stronie 206 W programie IBM Docs udostępniono wiele funkcji formatowania. Istnieje możliwość zmieniania czcionek, przenoszenia obiektów na slajdzie, dodawania numeracji lub wypunktowania do tekstu, ustawiania układu slajdu lub zmieniania stylu wzorcowego. Wybieranie i przenoszenie obiektów na stronie 207 Po wstawieniu obiektów do prezentacji można przenieść je w inne miejsce w celu zwiększenia atrakcyjności układu. Dodawanie numeracji lub wypunktowania do slajdów na stronie 208 Użytkownik może dodać numerację lub wypunktowanie do pozycji listy oraz wybrać styl wypunktowania lub numeracji, w tym kolory i symbole dla znaczników podpunktu i liczby dziesiętne dla numerowania. Ustawianie układu slajdu na stronie 210 Dobry układ może być pomocny w przekazywaniu informacji. W programie IBM Docs można ustawić układ slajdu. Praca z normalnym widokiem Normalny widok jest przydatny podczas edytowania struktury prezentacji. Możliwe jest dodanie nowych slajdów oraz usunięcie ich i przeniesienie w celu odpowiedniego dostosowania kolejności slajdów prezentacji. Pojęcia pokrewne: Normalny widok Normalny widok to domyślny widok w komponencie IBM Docs Presentations. Z poziomu tego widoku są rozpoczynane wszystkie czynności edycji. Zadania pokrewne: Usuwanie slajdów na stronie 213 Slajdy, które nie są potrzebne w prezentacji, można usunąć. Jednak w prezentacji musi pozostać co najmniej jeden slajd. Dodawanie slajdów na stronie 214 Slajdy można dodawać do prezentacji na dwa sposoby. Przenoszenie slajdów na stronie 214 Prezentację można dostosować do różnych odbiorców, przenosząc slajdy. Duplikowanie slajdów na stronie 215 Slajd zduplikowany to nowy slajd, który jest dokładnie taki sam jak slajd wybrany (o takim samym układzie, stylu wzorcowym, czcionce i innych elementach). Utworzyć można jeden lub większą liczbę slajdów zduplikowanych, w zależności od liczby wybranych slajdów. Slajdy zduplikowane są wstawiane bezpośrednio za wybranymi slajdami. Normalny widok Normalny widok to domyślny widok w komponencie IBM Docs Presentations. Z poziomu tego widoku są rozpoczynane wszystkie czynności edycji. Normalny widok to główny widok edycji, w którym prezentacja jest edytowana i projektowana. Ten widok zawiera cztery panele. Slajdy Slajdy prezentacji można wyświetlać jako miniatury. Dzięki temu w wygodny 212 SmartCloud Docs

217 sposób można przeglądać prezentację i wyświetlać efekty projektu oraz wprowadzonych zmian. Możliwa jest również zmiana kolejności slajdów bądź dodanie lub usunięcie ich. Edytor slajdów Możliwe jest wyświetlenie dużego widoku bieżącego slajdu w celu projektowania slajdu. Istnieje możliwość dodania tekstu i wstawienia obrazów, tabel, pól tekstowych lub innych elementów. Komentarze Na panelu Komentarze można tworzyć komentarze i odpowiedzi. Edytujący Na panelu Edytujący wyświetlana jest lista edytujących. W nowych prezentacjach widokiem domyślnym jest normalny widok. Ten widok zapewnia najprostszy sposób projektowania prezentacji. Możliwe jest edytowanie bieżącego slajdu w edytorze slajdów i natychmiastowe wyświetlenie efektów projektowania na panelu Slajdy. Zadania pokrewne: Praca z normalnym widokiem na stronie 212 Normalny widok jest przydatny podczas edytowania struktury prezentacji. Możliwe jest dodanie nowych slajdów oraz usunięcie ich i przeniesienie w celu odpowiedniego dostosowania kolejności slajdów prezentacji. Usuwanie slajdów Slajdy, które nie są potrzebne w prezentacji, można usunąć. Jednak w prezentacji musi pozostać co najmniej jeden slajd. Dodawanie slajdów na stronie 214 Slajdy można dodawać do prezentacji na dwa sposoby. Przenoszenie slajdów na stronie 214 Prezentację można dostosować do różnych odbiorców, przenosząc slajdy. Duplikowanie slajdów na stronie 215 Slajd zduplikowany to nowy slajd, który jest dokładnie taki sam jak slajd wybrany (o takim samym układzie, stylu wzorcowym, czcionce i innych elementach). Utworzyć można jeden lub większą liczbę slajdów zduplikowanych, w zależności od liczby wybranych slajdów. Slajdy zduplikowane są wstawiane bezpośrednio za wybranymi slajdami. Usuwanie slajdów Slajdy, które nie są potrzebne w prezentacji, można usunąć. Jednak w prezentacji musi pozostać co najmniej jeden slajd. Procedura 1. Na panelu Slajdy wybierz co najmniej jeden slajd. 2. Kliknij prawym przyciskiem myszy dowolny z wybranych slajdów i wybierz opcję Usuń slajd. Praca z prezentacjami 213

218 Pojęcia pokrewne: Normalny widok na stronie 212 Normalny widok to domyślny widok w komponencie IBM Docs Presentations. Z poziomu tego widoku są rozpoczynane wszystkie czynności edycji. Zadania pokrewne: Praca z normalnym widokiem na stronie 212 Normalny widok jest przydatny podczas edytowania struktury prezentacji. Możliwe jest dodanie nowych slajdów oraz usunięcie ich i przeniesienie w celu odpowiedniego dostosowania kolejności slajdów prezentacji. Dodawanie slajdów Slajdy można dodawać do prezentacji na dwa sposoby. Przenoszenie slajdów Prezentację można dostosować do różnych odbiorców, przenosząc slajdy. Duplikowanie slajdów na stronie 215 Slajd zduplikowany to nowy slajd, który jest dokładnie taki sam jak slajd wybrany (o takim samym układzie, stylu wzorcowym, czcionce i innych elementach). Utworzyć można jeden lub większą liczbę slajdów zduplikowanych, w zależności od liczby wybranych slajdów. Slajdy zduplikowane są wstawiane bezpośrednio za wybranymi slajdami. Dodawanie slajdów Slajdy można dodawać do prezentacji na dwa sposoby. Procedura 1. Na panelu Slajdy wybierz slajd, po którym ma zostać dodany nowy slajd. 2. Aby dodać slajd: v Kliknij wybrany slajd prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję Utwórz slajd. v Kliknij opcję Wstaw > Nowy slajd. Pojęcia pokrewne: Normalny widok na stronie 212 Normalny widok to domyślny widok w komponencie IBM Docs Presentations. Z poziomu tego widoku są rozpoczynane wszystkie czynności edycji. Zadania pokrewne: Praca z normalnym widokiem na stronie 212 Normalny widok jest przydatny podczas edytowania struktury prezentacji. Możliwe jest dodanie nowych slajdów oraz usunięcie ich i przeniesienie w celu odpowiedniego dostosowania kolejności slajdów prezentacji. Usuwanie slajdów na stronie 213 Slajdy, które nie są potrzebne w prezentacji, można usunąć. Jednak w prezentacji musi pozostać co najmniej jeden slajd. Przenoszenie slajdów Prezentację można dostosować do różnych odbiorców, przenosząc slajdy. Duplikowanie slajdów na stronie 215 Slajd zduplikowany to nowy slajd, który jest dokładnie taki sam jak slajd wybrany (o takim samym układzie, stylu wzorcowym, czcionce i innych elementach). Utworzyć można jeden lub większą liczbę slajdów zduplikowanych, w zależności od liczby wybranych slajdów. Slajdy zduplikowane są wstawiane bezpośrednio za wybranymi slajdami. Przenoszenie slajdów Prezentację można dostosować do różnych odbiorców, przenosząc slajdy. 214 SmartCloud Docs

219 Procedura 1. Na panelu Slajdy wybierz co najmniej jeden slajd. 2. Aby przenieść slajdy: v Przeciągnij wybrane slajdy do żądanej pozycji w prezentacji. v Kliknij prawym przyciskiem myszy jeden z wybranych slajdów i wybierz opcję Przenieś w górę lub Przenieś w dół. v Kliknij prawym przyciskiem myszy dowolny z wybranych slajdów i wybierz opcję Wytnij lub kliknij opcję Edycja > Wytnij. Następnie kliknij prawym przyciskiem myszy slajd, po którym slajdy mają zostać wstawione, i wybierz opcję Wklej przed lub Wklej po. Pojęcia pokrewne: Normalny widok na stronie 212 Normalny widok to domyślny widok w komponencie IBM Docs Presentations. Z poziomu tego widoku są rozpoczynane wszystkie czynności edycji. Zadania pokrewne: Praca z normalnym widokiem na stronie 212 Normalny widok jest przydatny podczas edytowania struktury prezentacji. Możliwe jest dodanie nowych slajdów oraz usunięcie ich i przeniesienie w celu odpowiedniego dostosowania kolejności slajdów prezentacji. Usuwanie slajdów na stronie 213 Slajdy, które nie są potrzebne w prezentacji, można usunąć. Jednak w prezentacji musi pozostać co najmniej jeden slajd. Dodawanie slajdów na stronie 214 Slajdy można dodawać do prezentacji na dwa sposoby. Duplikowanie slajdów Slajd zduplikowany to nowy slajd, który jest dokładnie taki sam jak slajd wybrany (o takim samym układzie, stylu wzorcowym, czcionce i innych elementach). Utworzyć można jeden lub większą liczbę slajdów zduplikowanych, w zależności od liczby wybranych slajdów. Slajdy zduplikowane są wstawiane bezpośrednio za wybranymi slajdami. Duplikowanie slajdów Slajd zduplikowany to nowy slajd, który jest dokładnie taki sam jak slajd wybrany (o takim samym układzie, stylu wzorcowym, czcionce i innych elementach). Utworzyć można jeden lub większą liczbę slajdów zduplikowanych, w zależności od liczby wybranych slajdów. Slajdy zduplikowane są wstawiane bezpośrednio za wybranymi slajdami. O tym zadaniu Jeśli wystąpi potrzeba użycia w prezentacji wielu takich samych slajdów, można użyć slajdów zduplikowanych. Procedura 1. Na panelu Slajdy wybierz co najmniej jeden slajd do zduplikowania. 2. Kliknij opcję Wstaw > Duplikuj slajd. Wybrane slajdy zostaną zduplikowane. Praca z prezentacjami 215

220 Pojęcia pokrewne: Normalny widok na stronie 212 Normalny widok to domyślny widok w komponencie IBM Docs Presentations. Z poziomu tego widoku są rozpoczynane wszystkie czynności edycji. Zadania pokrewne: Praca z normalnym widokiem na stronie 212 Normalny widok jest przydatny podczas edytowania struktury prezentacji. Możliwe jest dodanie nowych slajdów oraz usunięcie ich i przeniesienie w celu odpowiedniego dostosowania kolejności slajdów prezentacji. Usuwanie slajdów na stronie 213 Slajdy, które nie są potrzebne w prezentacji, można usunąć. Jednak w prezentacji musi pozostać co najmniej jeden slajd. Dodawanie slajdów na stronie 214 Slajdy można dodawać do prezentacji na dwa sposoby. Przenoszenie slajdów na stronie 214 Prezentację można dostosować do różnych odbiorców, przenosząc slajdy. Sprawdzanie pisowni w prezentacjach Drukowanie prezentacji 216 SmartCloud Docs Program IBM Docs może podczas wpisywania sprawdzać pisownię w różnych językach, a także sprawdzić pisownię w całej prezentacji po jej zakończeniu. Domyślnym językiem sprawdzania pisowni jest angielski (Stany Zjednoczone). Procedura 1. Jeśli chcesz zmienić język słownika, kliknij opcję Narzędzia > Słowniki sprawdzania pisowni i wybierz język tekstu. 2. Kliknij opcję Narzędzia > Sprawdź pisownię podczas pisania. Pisownia zostanie sprawdzona w całej prezentacji, a tekst zawierający błędy pisowni lub gramatyczne zostanie podkreślony falistą, czerwoną linią. Również w trakcie wpisywania nowych słów błędy pisowni lub gramatyczne będą podkreślane falistą, czerwoną linią. 3. Kliknij prawym przyciskiem myszy słowo podkreślone czerwoną, falistą linią. Zostanie wyświetlona lista propozycji. Wybierz odpowiednią pozycję. Jeśli nie chcesz poprawiać słowa, kliknij prawym przyciskiem i wybierz opcję Ignoruj. Wskazówka: Jeśli słowo podkreślone czerwoną, falistą linią występuje więcej niż raz w prezentacji, można kliknąć prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję Pomiń wszystko lub Popraw wszystko. 4. Jeśli nie chcesz sprawdzać pisowni w prezentacji, kliknij ponownie opcję Narzędzia > Sprawdź pisownię podczas pisania, aby wyłączyć tę funkcję. W prezentacji komenda Drukuj powoduje otwarcie nowego okna przeglądarki, w którym można wybrać opcje układu. Procedura 1. W otwartej prezentacji kliknij opcję Plik > Drukuj. Zostanie otwarte nowe okno przeglądarki. 2. Przeglądarka domyślnie dodaje nagłówki i stopki do drukowanej prezentacji. Możesz zmienić treść lub pominąć nagłówki i stopki, wykonując w przeglądarce odpowiednie kroki. Kliknij ikonę, aby wyświetlić opis tych kroków. 3. Aby zmienić rozmiar papieru i inne ustawienia dotyczące papieru, wykonaj kroki specyficzne dla używanej przeglądarki w taki sam sposób jak w kroku 2.

221 4. Kliknij ikonę Drukuj. 5. Określ żądane ustawienia i kliknij przycisk OK. Zadania pokrewne: Tworzenie i przesyłanie prezentacji na stronie 187 Użytkownik może tworzyć nowe prezentacje i przesyłać istniejące prezentacje z komputera do komponentu Pliki, aby edytować je w sieci w programie IBM Docs. Tworzenie prezentacji na stronie 188 Prezentację można utworzyć w aplikacji Pliki lub z poziomu menu Plik w programie IBM Docs. Przesyłanie prezentacji w celu udostępnienia ich do współużytkowania na stronie 189 Do widgetu Moje pliki można przesyłać prezentacje o dowolnym typie dozwolonym przez administratora. Uprawnieniami do wyświetlania, pobierania i edytowania tych prezentacji można odpowiednio sterować. Eksportowanie prezentacji do innych formatów plików na stronie 194 Po utworzeniu i opublikowaniu prezentacji w programie IBM Docs można ją pobrać w bieżącym formacie lub innym formacie, takim jak.ppt i.pdf. Odsyłacze pokrewne: Formaty plików obsługiwane w komponencie Presentations na stronie 192 W programie IBM Docs można pracować z różnymi formatami plików prezentacji. Otwarte pliki w jednym formacie można wyeksportować do innych formatów, takich jak.odp,.ppt i.pdf. Drukowanie prezentacji do plików PDF Prezentację można zapisać w formacie PDF, co umożliwi jej pobranie i wydrukowanie. Procedura 1. W otwartej prezentacji kliknij opcję Plik > Drukuj do pliku PDF. 2. Określ żądane opcje ustawień strony. Wybierz opcję Plik PDF ze znacznikami, aby zapisać znaczniki PDF. Zwiększa to wielkość pliku. Plik PDF ze znacznikami zawiera informacje o strukturze treści dokumentu. Informacje te ułatwiają wyświetlanie dokumentu na urządzeniach podczas używania lektora ekranowego. 3. Kliknij przycisk OK. Praca z prezentacjami 217

222 4. Gdy zostanie wyświetlony komunikat Przetwarzanie zostało zakończone, kliknij odsyłacz Kliknij tutaj, aby pobrać plik. 5. Kliknij opcję Otwórz w, a następnie kliknij przycisk OK. Plik zostanie pobrany i otwarty w programie Adobe Reader. Aplikacją domyślną jest Adobe Reader, ale do otwarcia tego pliku można wybrać inną aplikację. 6. W menu programu Adobe Reader kliknij opcję Plik > Drukuj. 7. Określ odpowiednie opcje drukowania, a następnie kliknij przycisk OK. Praca z grafiką w prezentacjach Grafika jest użyteczna na potrzeby przekazywania informacji. Grafikę można wstawić z galerii lub plików z używanego komputera lub Internetu. Możliwe jest też edytowanie grafiki (np. powiększanie, pomniejszanie, przeciąganie w dowolnej miejsce na slajdzie itd.). Zadania pokrewne: Wstawianie grafiki do prezentacji Wstawienie grafiki w prezentacji jest doskonałym sposobem przekazywania informacji. Wstawianie grafiki do prezentacji Wstawienie grafiki w prezentacji jest doskonałym sposobem przekazywania informacji. Procedura 1. Na panelu Slajdy wybierz slajd, do którego ma zostać wstawiona grafika. 2. Kliknij opcję Wstaw > Obraz lub opcję Wstaw obraz na pasku narzędzi. Zostanie otwarte okno Dodawanie obrazu. 3. Aby wstawić obraz: v Na stronie Galeria obrazów wybierz obraz. v Na stronie Obraz z pliku kliknij przycisk Przeglądaj i określ plik graficzny do przesłania. 4. Kliknij przycisk OK. 218 SmartCloud Docs

223 Zadania pokrewne: Praca z grafiką w prezentacjach na stronie 218 Grafika jest użyteczna na potrzeby przekazywania informacji. Grafikę można wstawić z galerii lub plików z używanego komputera lub Internetu. Możliwe jest też edytowanie grafiki (np. powiększanie, pomniejszanie, przeciąganie w dowolnej miejsce na slajdzie itd.). Przenoszenie obrazów i zmienianie ich wielkości w prezentacjach Przy użyciu metody przeciągania można przenosić obrazy i zmieniać ich wielkość w prezentacjach. Praca z pokazami slajdów Procedura 1. Kliknij obraz, aby go wybrać. 2. Aby przenieść obraz, pozostaw wskaźnik myszy w obrębie ramki obrazu aż do momentu wyświetlenia symbolu krzyżyka. Następnie przeciągnij krzyżyk. 3. Aby zmienić wielkość obrazu, pozostaw wskaźnik myszy nad ramką obrazu aż do momentu wyświetlenia strzałki obustronnej. Następnie przeciągnij strzałkę. Odtwarzanie pokazu slajdów to sposób przeprowadzenia prezentacji. Prezentacja może zawierać efekty przejścia slajdów. Podczas odtwarzania pokazu slajdów zajmowany jest cały ekran komputera. Dzięki temu można sprawdzić, jak będą wyglądały grafika, elementy animowane i efekty przejścia podczas rzeczywistego pokazu. Za pomocą klawiszy strzałek można sterować slajdami pokazu slajdów. Efekt animowany, taki jak zanikanie do czerni, można zastosować do pojedynczego slajdu lub do wszystkich slajdów prezentacji. Odtwarzanie pokazów slajdów Domyślnie pokaz jest zawsze uruchamiany od pierwszego slajdu. Użytkownik przechodzi ręcznie do kolejnych slajdów aż do zakończenia pokazu. Pokaz slajdów można również uruchomić od bieżącego slajdu. O tym zadaniu Podczas pokazu slajdów można nacisnąć klawisz strzałki w prawo i strzałki w dół, aby przejść do następnego slajdu, oraz klawisz strzałki w górę i strzałki w lewo, aby przejść do poprzedniego slajdu. Procedura 1. Aby odtworzyć pokaz slajdów: v Kliknij opcję Prezentacja > Odtwórz pokaz slajdów lub opcję Uruchom pokaz slajdów na pasku narzędzi, aby uruchomić pokaz slajdów od pierwszego slajdu. v Kliknij opcję Prezentacja > Odtwórz od bieżącego slajdu, aby uruchomić pokaz slajdów od bieżącego slajdu. 2. Aby sterować pokazem slajdów, naciskaj klawisze strzałek. Stosowanie przejść między slajdami Przejście slajdu to ważny efekt prezentacji. Efekt przejścia można dodać do każdego slajdu. Praca z prezentacjami 219

224 Procedura 1. Na panelu Slajdy wybierz co najmniej jeden slajd. 2. Kliknij opcję Prezentacja > Zastosuj przejście slajdu. Zostanie otwarte okno Wybór przejścia. Można również kliknąć ikonę Wybierz przejście na pasku narzędzi. 3. W obszarze Wybierz przejście wybierz przejście slajdu, które ma zostać użyte dla wybranych slajdów. 4. Jeśli przejście ma zostać zastosowane do wszystkich slajdów, kliknij opcję Wszystkie slajdy w polu Zastosuj do. Praca z tabelami w prezentacjach Użytkownik może utworzyć tabelę, wstawiać i usuwać kolumny oraz zmieniać ich wielkość. Dla całej tabeli albo dla jednej lub wielu jej komórek można ustawiać różne właściwości. Tworzenie tabel w prezentacjach Użytkownik może utworzyć pustą tabelę lub utworzyć tabelę na podstawie predefiniowanych stylów w prezentacjach. Procedura v Aby utworzyć prostą, pustą tabelę, wykonaj następujące kroki: 1. Umieść kursor w miejscu, w którym chcesz wstawić tabelę. 2. Kliknij opcję Tabela > Utwórz. v 3. Określ żądaną liczbę wierszy i kolumn. 4. Kliknij przycisk OK. Aby utworzyć tabelę, korzystając z predefiniowanych stylów, wykonaj następujące kroki: 1. Umieść kursor w miejscu, w którym chcesz wstawić tabelę. 220 SmartCloud Docs

Spis treści. Obsługiwane przeglądarki Ułatwienia dostępu w programie SmartCloud Docs... 5

Spis treści. Obsługiwane przeglądarki Ułatwienia dostępu w programie SmartCloud Docs... 5 Docs Wersja 1.0.5 ii Docs Spis treści Obsługiwane przeglądarki....... 3 Ułatwienia dostępu w programie SmartCloud Docs........... 5 Glosariusz.............. 7 A.................. 7 B..................

Bardziej szczegółowo

Zadanie 11. Przygotowanie publikacji do wydrukowania

Zadanie 11. Przygotowanie publikacji do wydrukowania Zadanie 11. Przygotowanie publikacji do wydrukowania Edytor Word może służyć również do składania do druku nawet obszernych publikacji. Skorzystamy z tych możliwości i opracowany dokument przygotujemy

Bardziej szczegółowo

Wstęp 7 Rozdział 1. OpenOffice.ux.pl Writer środowisko pracy 9

Wstęp 7 Rozdział 1. OpenOffice.ux.pl Writer środowisko pracy 9 Wstęp 7 Rozdział 1. OpenOffice.ux.pl Writer środowisko pracy 9 Uruchamianie edytora OpenOffice.ux.pl Writer 9 Dostosowywanie środowiska pracy 11 Menu Widok 14 Ustawienia dokumentu 16 Rozdział 2. OpenOffice

Bardziej szczegółowo

Sylabus Moduł 2: Przetwarzanie tekstów

Sylabus Moduł 2: Przetwarzanie tekstów Sylabus Moduł 2: Przetwarzanie tekstów Niniejsze opracowanie przeznaczone jest dla osób zamierzających zdać egzamin ECDL (European Computer Driving Licence) na poziomie podstawowym. Publikacja zawiera

Bardziej szczegółowo

bla bla Dokumenty podręcznik użytkownika

bla bla Dokumenty podręcznik użytkownika bla bla Dokumenty podręcznik użytkownika Dokumenty Dokumenty: podręcznik użytkownika data wydania środa, 25. luty 2015 Version 7.6.2 Copyright 2006-2015 OPEN-XCHANGE Inc., Niniejszy dokument stanowi własność

Bardziej szczegółowo

Podstawy informatyki

Podstawy informatyki Podstawy informatyki semestr I, studia stacjonarne I stopnia Elektronika rok akademicki 2012/2013 Pracownia nr 5 Edytor tekstu Microsoft Word 2007 mgr inż. Adam Idźkowski Pracownia nr 5 2 Edytor tekstu

Bardziej szczegółowo

Tworzenie prezentacji w MS PowerPoint

Tworzenie prezentacji w MS PowerPoint Tworzenie prezentacji w MS PowerPoint Program PowerPoint dostarczany jest w pakiecie Office i daje nam możliwość stworzenia prezentacji oraz uatrakcyjnienia materiału, który chcemy przedstawić. Prezentacje

Bardziej szczegółowo

Notatnik elektroniczny w e-science.pl. Podręcznik użytkownika

Notatnik elektroniczny w e-science.pl. Podręcznik użytkownika Notatnik elektroniczny w e-science.pl Podręcznik użytkownika Tytuł: Notatnik elektroniczny w e-science.pl. Podręcznik użytkownika Podręcznik jest udostępniany na licencji Creative Commons: niekomercyjne-na

Bardziej szczegółowo

Przewodnik Szybki start

Przewodnik Szybki start Używanie usługi Office 365 na telefonie z systemem Android Przewodnik Szybki start Sprawdzanie poczty e-mail Skonfiguruj telefon z systemem Android w celu wysyłania i odbierania poczty za pomocą konta

Bardziej szczegółowo

Przewodnik Szybki start

Przewodnik Szybki start Przewodnik Szybki start Program Microsoft Publisher 2013 wygląda inaczej niż wcześniejsze wersje, dlatego przygotowaliśmy ten przewodnik, aby skrócić czas nauki jego obsługi. Pasek narzędzi Szybki dostęp

Bardziej szczegółowo

Przewodnik Szybki start

Przewodnik Szybki start Przewodnik Szybki start Program Microsoft Access 2013 wygląda inaczej niż wcześniejsze wersje, dlatego przygotowaliśmy ten przewodnik, aby skrócić czas nauki jego obsługi. Zmienianie rozmiaru ekranu lub

Bardziej szczegółowo

7.9. Ochrona danych Ochrona i zabezpieczenie arkusza. Pole wyboru

7.9. Ochrona danych Ochrona i zabezpieczenie arkusza. Pole wyboru Pole wyboru Pole wyboru może zostać wykorzystane wtedy, gdy istnieją dwie alternatywne opcje. Umożliwia wybranie jednej z wzajemnie wykluczających się opcji przez zaznaczenie lub usunięcie zaznaczenia

Bardziej szczegółowo

1. Zaczynamy! (9) 2. Edycja dokumentów (33)

1. Zaczynamy! (9) 2. Edycja dokumentów (33) 1. Zaczynamy! (9) Uruchamiamy program Word i co z tego wynika... (10) o Obszar roboczy, czyli miejsce do pracy (12) Otwieranie dokumentów w programie Word (14) o Tworzenie nowego dokumentu (14) o Otwieranie

Bardziej szczegółowo

bla bla Documents podręcznik użytkownika

bla bla Documents podręcznik użytkownika bla bla Documents podręcznik użytkownika Documents Documents: podręcznik użytkownika data wydania środa, 23. marzec 2016 Version 7.8.0 Copyright 2016-2016 OX Software GmbH., Niniejszy dokument stanowi

Bardziej szczegółowo

Zadanie 1. Stosowanie stylów

Zadanie 1. Stosowanie stylów Zadanie 1. Stosowanie stylów Styl to zestaw elementów formatowania określających wygląd: tekstu atrybuty czcionki (tzw. styl znaku), akapitów np. wyrównanie tekstu, odstępy między wierszami, wcięcia, a

Bardziej szczegółowo

Spis treści. Lekcja 1: PowerPoint informacje podstawowe 1. Lekcja 2: Podstawy pracy z prezentacjami 36. Umiejętności do zdobycia w tej lekcji 36

Spis treści. Lekcja 1: PowerPoint informacje podstawowe 1. Lekcja 2: Podstawy pracy z prezentacjami 36. Umiejętności do zdobycia w tej lekcji 36 Spis treści Lekcja 1: PowerPoint informacje podstawowe 1 Umiejętności do zdobycia w tej lekcji 1 Elementy programu 2 Poruszanie się po obszarze roboczym 2 Uruchamianie programu 2 UŜycie narzędzi ekranowych

Bardziej szczegółowo

Sylabus Moduł 4: Grafika menedżerska i prezentacyjna

Sylabus Moduł 4: Grafika menedżerska i prezentacyjna Sylabus Moduł 4: Grafika menedżerska i prezentacyjna Niniejsze opracowanie przeznaczone jest dla osób zamierzających zdać egzamin ECDL (European Computer Driving Licence) na poziomie podstawowym. Publikacja

Bardziej szczegółowo

I. Program II. Opis głównych funkcji programu... 19

I. Program II. Opis głównych funkcji programu... 19 07-12-18 Spis treści I. Program... 1 1 Panel główny... 1 2 Edycja szablonu filtrów... 3 A) Zakładka Ogólne... 4 B) Zakładka Grupy filtrów... 5 C) Zakładka Kolumny... 17 D) Zakładka Sortowanie... 18 II.

Bardziej szczegółowo

Prezentacja multimedialna MS PowerPoint 2010 (podstawy)

Prezentacja multimedialna MS PowerPoint 2010 (podstawy) Prezentacja multimedialna MS PowerPoint 2010 (podstawy) Cz. 1. Tworzenie slajdów MS PowerPoint 2010 to najnowsza wersja popularnego programu do tworzenia prezentacji multimedialnych. Wygląd programu w

Bardziej szczegółowo

KATEGORIA OBSZAR WIEDZY

KATEGORIA OBSZAR WIEDZY Moduł 3 - Przetwarzanie tekstów - od kandydata wymaga się zaprezentowania umiejętności wykorzystywania programu do edycji tekstu. Kandydat powinien wykonać zadania o charakterze podstawowym związane z

Bardziej szczegółowo

NAGŁÓWKI, STOPKI, PODZIAŁY WIERSZA I STRONY, WCIĘCIA

NAGŁÓWKI, STOPKI, PODZIAŁY WIERSZA I STRONY, WCIĘCIA NAGŁÓWKI, STOPKI, PODZIAŁY WIERSZA I STRONY, WCIĘCIA Ćwiczenie 1: Ściągnij plik z tekstem ze strony www. Zaznacz tekst i ustaw go w stylu Bez odstępów. Sformatuj tekst: wyjustowany czcionka Times New Roman

Bardziej szczegółowo

Curtis D. Frye. Microsoft Excel Krok po kroku. Przekład: Leszek Biolik

Curtis D. Frye. Microsoft Excel Krok po kroku. Przekład: Leszek Biolik Curtis D. Frye Microsoft Excel 2013 Krok po kroku Przekład: Leszek Biolik APN Promise, Warszawa 2013 Spis treści Wprowadzenie............................................................. xi 1 Rozpoczynamy

Bardziej szczegółowo

Przewodnik Szybki start

Przewodnik Szybki start Przewodnik Szybki start Program Microsoft Visio 2013 wygląda inaczej niż wcześniejsze wersje, dlatego przygotowaliśmy ten przewodnik, aby skrócić czas nauki jego obsługi. Zaktualizowane szablony Szablony

Bardziej szczegółowo

Microsoft Office 2016 Krok po kroku

Microsoft Office 2016 Krok po kroku Joan Lambert Curtis Frye Microsoft Office 2016 Krok po kroku Przekład: Leszek Biolik, Krzysztof Kapustka, Marek Włodarz APN Promise, Warszawa 2016 Spis treści Wprowadzenie.........................................................ix

Bardziej szczegółowo

IBM SmartCloud for Social Business. IBM SmartCloud Engage i IBM SmartCloud Connections Podręcznik użytkownika

IBM SmartCloud for Social Business. IBM SmartCloud Engage i IBM SmartCloud Connections Podręcznik użytkownika IBM SmartCloud for Social Business IBM SmartCloud Engage i IBM SmartCloud Connections Podręcznik użytkownika IBM SmartCloud for Social Business IBM SmartCloud Engage i IBM SmartCloud Connections Podręcznik

Bardziej szczegółowo

NAGŁÓWKI, STOPKI, PODZIAŁY WIERSZA I STRONY, WCIĘCIA

NAGŁÓWKI, STOPKI, PODZIAŁY WIERSZA I STRONY, WCIĘCIA NAGŁÓWKI, STOPKI, PODZIAŁY WIERSZA I STRONY, WCIĘCIA Ćwiczenie 1: Ściągnij plik z tekstem ze strony www. Zaznacz tekst i ustaw go w stylu Bez odstępów. Sformatuj tekst: wyjustowany czcionka Times New Roman

Bardziej szczegółowo

Przewodnik Szybki start

Przewodnik Szybki start Przewodnik Szybki start Program Microsoft Word 2013 wygląda inaczej niż wcześniejsze wersje, dlatego przygotowaliśmy ten przewodnik, aby skrócić czas nauki jego obsługi. Pasek narzędzi Szybki dostęp Te

Bardziej szczegółowo

bla bla Documents podręcznik użytkownika

bla bla Documents podręcznik użytkownika bla bla Documents podręcznik użytkownika Documents Documents: podręcznik użytkownika data wydania środa, 23. marzec 2016 Version 7.8.1 Copyright 2016-2016 OX Software GmbH., Niniejszy dokument stanowi

Bardziej szczegółowo

Samouczek do korzystania z dokumentów Google

Samouczek do korzystania z dokumentów Google Samouczek do korzystania z dokumentów Google dr Paweł Cieśla dr Małgorzata Nodzyńska Uniwersytet Pedagogiczny, im. Komisji Edukacji Narodowej, Kraków1 Samouczek do korzystania z dokumentów Google: Dokumenty

Bardziej szczegółowo

Projektowanie przy uz yciu motywo w częś c 1: informacje podśtawowe

Projektowanie przy uz yciu motywo w częś c 1: informacje podśtawowe Projektowanie przy uz yciu motywo w częś c 1: informacje podśtawowe Motyw to skoordynowany zestaw czcionek, kolorów i efektów wizualnych. Za pomocą pojedynczego kliknięcia można zastosować jeden z kilkudziesięciu

Bardziej szczegółowo

SZCZEGÓŁOWY HARMONOGRAM SZKOLENIA

SZCZEGÓŁOWY HARMONOGRAM SZKOLENIA SZCZEGÓŁOWY HARMONOGRAM SZKOLENIA Projekt: Podnoszenie kwalifikacji drogą do sukcesu Szkolenie: kurs komputerowy ECDL Start Termin szkolenia: 19. 03. 2015r. 10. 06. 2015 r. Termin Egzaminu ECDL Start:

Bardziej szczegółowo

Formularze w programie Word

Formularze w programie Word Formularze w programie Word Formularz to dokument o określonej strukturze, zawierający puste pola do wypełnienia, czyli pola formularza, w których wprowadza się informacje. Uzyskane informacje można następnie

Bardziej szczegółowo

Warsztaty prowadzone są w oparciu o oficjalne wytyczne firmy Microsoft i pokrywają się z wymaganiami

Warsztaty prowadzone są w oparciu o oficjalne wytyczne firmy Microsoft i pokrywają się z wymaganiami Microsoft Excel 2013 Warsztaty prowadzone są w oparciu o oficjalne wytyczne firmy Microsoft i pokrywają się z wymaganiami egzaminu 77-420 Microsoft Office Specialist: Excel 2013. Każdy słuchacz otrzymuje

Bardziej szczegółowo

1. Przypisy, indeks i spisy.

1. Przypisy, indeks i spisy. 1. Przypisy, indeks i spisy. (Wstaw Odwołanie Przypis dolny - ) (Wstaw Odwołanie Indeks i spisy - ) Przypisy dolne i końcowe w drukowanych dokumentach umożliwiają umieszczanie w dokumencie objaśnień, komentarzy

Bardziej szczegółowo

Spis treści. Lekcja 1: Podstawy programu Word 1. Lekcja 2: Podstawy dokumentu 34. Umiejętności do zdobycia w tej lekcji 34

Spis treści. Lekcja 1: Podstawy programu Word 1. Lekcja 2: Podstawy dokumentu 34. Umiejętności do zdobycia w tej lekcji 34 Spis treści Lekcja 1: Podstawy programu Word 1 Umiejętności do zdobycia w tej lekcji 1 Terminy kluczowe 1 Elementy programu 2 Praca w programie Word 2 Elementy okna programu Word 3 Korzystanie z narzędzi

Bardziej szczegółowo

Program modułów pakietu Microsoft Office 2007 zawartych na Platformie e-learning SITOS

Program modułów pakietu Microsoft Office 2007 zawartych na Platformie e-learning SITOS Program modułów pakietu Microsoft Office 2007 zawartych na Platformie e-learning SITOS Podstawy technologii informatycznych Sprzęt Podstawy Wydajność Pamięć operacyjna i przechowywanie danych Urządzenia

Bardziej szczegółowo

Miejsce realizacji zajęć/nazwa instytucji (miejscowość, ulica, nr lokalu, nr sali) :10-09:55

Miejsce realizacji zajęć/nazwa instytucji (miejscowość, ulica, nr lokalu, nr sali) :10-09:55 Harmonogram 1. Harmonogram Data realizacji Godziny realizacji zajęć od-do Temat zajęć Wykładowca Miejsce realizacji zajęć/nazwa instytucji (miejscowość, ulica, nr lokalu, nr sali) 25.04.2017 09:10-09:55

Bardziej szczegółowo

1.Formatowanie tekstu z użyciem stylów

1.Formatowanie tekstu z użyciem stylów 1.Formatowanie tekstu z użyciem stylów Co to jest styl? Styl jest ciągiem znaków formatujących, które mogą być stosowane do tekstu w dokumencie w celu szybkiej zmiany jego wyglądu. Stosując styl, stosuje

Bardziej szczegółowo

Informatyka Edytor tekstów Word 2010 dla WINDOWS cz.3

Informatyka Edytor tekstów Word 2010 dla WINDOWS cz.3 Wyższa Szkoła Ekologii i Zarządzania Informatyka Edytor tekstów Word 2010 dla WINDOWS cz.3 Slajd 1 Slajd 2 Numerowanie i punktowanie Automatyczne ponumerowanie lub wypunktowanie zaznaczonych akapitów w

Bardziej szczegółowo

Informatyka Edytor tekstów Word 2010 dla WINDOWS cz.3

Informatyka Edytor tekstów Word 2010 dla WINDOWS cz.3 Wyższa Szkoła Ekologii i Zarządzania Informatyka Edytor tekstów Word 2010 dla WINDOWS cz.3 Slajd 1 Slajd 2 Numerowanie i punktowanie Automatyczne ponumerowanie lub wypunktowanie zaznaczonych akapitów w

Bardziej szczegółowo

BIBLIOTEKA LOKALNE CENTRUM WIEDZY PRAKTYCZNEJ PRZEWODNIK PO NARZĘDZIACH WARSZTAT NR 1: ARKUSZE KALKULACYJNE - MINI SKRYPT

BIBLIOTEKA LOKALNE CENTRUM WIEDZY PRAKTYCZNEJ PRZEWODNIK PO NARZĘDZIACH WARSZTAT NR 1: ARKUSZE KALKULACYJNE - MINI SKRYPT BIBLIOTEKA LOKALNE CENTRUM WIEDZY PRAKTYCZNEJ PRZEWODNIK PO NARZĘDZIACH WARSZTAT NR 1: ARKUSZE KALKULACYJNE - MINI SKRYPT 1. Wprowadzenie Arkusze kalkulacyjne Google umożliwiają łatwe tworzenie, udostępnianie

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne z informatyki dla klasy szóstej szkoły podstawowej.

Wymagania edukacyjne z informatyki dla klasy szóstej szkoły podstawowej. Wymagania edukacyjne z informatyki dla klasy szóstej szkoły podstawowej. Dział Zagadnienia Wymagania podstawowe Wymagania ponadpodstawowe Arkusz kalkulacyjny (Microsoft Excel i OpenOffice) Uruchomienie

Bardziej szczegółowo

Zakres tematyczny programu Microsoft Office Word

Zakres tematyczny programu Microsoft Office Word Zakres tematyczny programu Microsoft Office Word 1 Rozdział 1. Wprowadzenie do pracy z programem Microsoft Word Opis: Podczas realizacji tego rozdziału uczestnicy szkolenia poznają podstawowe elementy

Bardziej szczegółowo

Edytor tekstu Word MK(c)

Edytor tekstu Word MK(c) Edytor tekstu Word 2007 1 C Z. 3 W S T A W I A N I E E L E M E N T Ó W Wstawianie symboli 2 Aby wstawić symbol należy przejść na zakładkę Wstawianie i wybrać Symbol Następnie wybrać z okienka dialogowego

Bardziej szczegółowo

Przykłady i kursy Wersja 7 Wydanie 5. Przykładowy kurs rekrutacji dla produktu IBM Process Designer

Przykłady i kursy Wersja 7 Wydanie 5. Przykładowy kurs rekrutacji dla produktu IBM Process Designer Przykłady i kursy Wersja 7 Wydanie 5 Przykładowy kurs rekrutacji dla produktu IBM Process Designer ii Hiring Sample Podręczniki w formacie PDF oraz Centrum informacyjne Podręczniki w formacie PDF zostały

Bardziej szczegółowo

Grafika menedżerska i prezentacyjna

Grafika menedżerska i prezentacyjna Ilustracja 2: Formatowanie interlinii i odstępów. - 1 - Grafika menedżerska i prezentacyjna Microsoft Power Point 2003 Standardowe rozszerzenie:.ppt (dokument),.pps (pokaz) Rozszerzenie szablonów:.pot

Bardziej szczegółowo

Poradnik obsługi systemu zarządzania treścią (CMS) Concrete5. Moduły i bloki

Poradnik obsługi systemu zarządzania treścią (CMS) Concrete5. Moduły i bloki Poradnik obsługi systemu zarządzania treścią (CMS) Concrete5 Moduły i bloki 1 Spis treści 1. Dodawanie bloków... 3 2. Treść i Dodaj odstęp... 3 3. Galeria obrazów Amiant... 5 4. Lista stron... 8 5. Aktualności...

Bardziej szczegółowo

bla bla Documents podręcznik użytkownika

bla bla Documents podręcznik użytkownika bla bla Documents podręcznik użytkownika Documents Documents: podręcznik użytkownika data wydania piątek, 01. czerwiec 2018 Version 7.10.0 Copyright 2016-2018 OX Software GmbH., Niniejszy dokument stanowi

Bardziej szczegółowo

Podręcznik użytkownika programu. Ceremonia 3.1

Podręcznik użytkownika programu. Ceremonia 3.1 Podręcznik użytkownika programu Ceremonia 3.1 1 Spis treści O programie...3 Główne okno programu...4 Edytor pieśni...7 Okno ustawień programu...8 Edycja kategorii pieśni...9 Edytor schematów slajdów...10

Bardziej szczegółowo

ABC 2002/XP PL EXCEL. Autor: Edward C. Willett, Steve Cummings. Rozdział 1. Podstawy pracy z programem (9) Uruchamianie programu (9)

ABC 2002/XP PL EXCEL. Autor: Edward C. Willett, Steve Cummings. Rozdział 1. Podstawy pracy z programem (9) Uruchamianie programu (9) ABC 2002/XP PL EXCEL Autor: Edward C. Willett, Steve Cummings Rozdział 1. Podstawy pracy z programem (9) Uruchamianie programu (9) Obszar roboczy programu (10) o Pasek tytułowy (10) o Przyciski Minimalizuj

Bardziej szczegółowo

Temat: Organizacja skoroszytów i arkuszy

Temat: Organizacja skoroszytów i arkuszy Temat: Organizacja skoroszytów i arkuszy Podstawowe informacje o skoroszycie Excel jest najczęściej wykorzystywany do tworzenia skoroszytów. Skoroszyt jest zbiorem informacji, które są przechowywane w

Bardziej szczegółowo

Tworzenie prezentacji multimedialnej Microsoft PowerPoint

Tworzenie prezentacji multimedialnej Microsoft PowerPoint Tworzenie prezentacji multimedialnej Microsoft PowerPoint Zapoznaj się z fragmentem książki: prezentacja-ktora-robi-wrazenie-projekty-z-klasa-robin-williams.pdf 1. Zaplanowanie prezentacji ustalenie informacji,

Bardziej szczegółowo

Przewodnik... Tworzenie ankiet

Przewodnik... Tworzenie ankiet Przewodnik... Tworzenie ankiet W tym przewodniku dowiesz się jak Dowiesz się, w jaki sposób zadawać pytania tak często, jak potrzebujesz i uzyskiwać informacje pomocne w ulepszeniu Twoich produktów i kampanii

Bardziej szczegółowo

Przewodnik Szybki start

Przewodnik Szybki start Projekty Przewodnik Szybki start Śledzenie zadań Lista zadań programu SharePoint umożliwia śledzenie wszystkich zadań, które muszą zostać wykonane w ramach projektu. Możesz dodać daty rozpoczęcia i daty

Bardziej szczegółowo

Podręczna pomoc Microsoft Power Point 2007

Podręczna pomoc Microsoft Power Point 2007 Podręczna pomoc Microsoft Power Point 2007 Animacja (przejście) slajdu... 2 Wybór przejścia slajdu... 2 Ustawienie dźwięku dla przejścia... 3 Ustawienie szybkości przejścia slajdu... 4 Sposób przełączenia

Bardziej szczegółowo

4.5 OpenOffice Impress tworzenie prezentacji

4.5 OpenOffice Impress tworzenie prezentacji 4-67 45 OpenOffice Impress tworzenie prezentacji Prezentacje multimedialne tworzy się zwykle za pomocą specjalnych programów do tworzenia prezentacji Gotowe prezentacje mogą być odtwarzane na ekranie komputera

Bardziej szczegółowo

2 Arkusz kalkulacyjny

2 Arkusz kalkulacyjny 2 Arkusz kalkulacyjny Excel 2007 2.1. Tworzenie skoroszytów Tworzenie, budowa oraz zapisywanie skoroszytów w programie Excel 2007 nie uległy zasadniczym różnicom w stosunku do programu Excel 2003, dlatego

Bardziej szczegółowo

Spis treści 3. Spis treści

Spis treści 3. Spis treści 3 Wstęp... 9 1. Informatyka w procesie zarządzania przedsiębiorstwem... 15 1.1. Związek informatyki z zarządzaniem przedsiębiorstwem... 17 1.2. System informacyjny a system informatyczny... 21 1.3. Historia

Bardziej szczegółowo

Technologie informacyjne. semestr I, studia niestacjonarne I stopnia Elektrotechnika rok akademicki 2013/2014 Pracownia nr 2 dr inż.

Technologie informacyjne. semestr I, studia niestacjonarne I stopnia Elektrotechnika rok akademicki 2013/2014 Pracownia nr 2 dr inż. Technologie informacyjne semestr I, studia niestacjonarne I stopnia Elektrotechnika rok akademicki 2013/2014 Pracownia nr 2 dr inż. Adam Idźkowski Podstawy Informatyki Pracownia nr 3 2 MS WORD 2007 Podstawy

Bardziej szczegółowo

KATEGORIA OBSZAR WIEDZY

KATEGORIA OBSZAR WIEDZY Moduł 6 - Grafika menedżerska i prezentacyjna - od kandydata wymaga się umiejętności posługiwania się programem komputerowym do tworzenia. Zdający powinien posiadać umiejętności wykonania następujących

Bardziej szczegółowo

Arkusz kalkulacyjny EXCEL

Arkusz kalkulacyjny EXCEL ARKUSZ KALKULACYJNY EXCEL 1 Arkusz kalkulacyjny EXCEL Aby obrysować tabelę krawędziami należy: 1. Zaznaczyć komórki, które chcemy obrysować. 2. Kursor myszy ustawić na menu FORMAT i raz kliknąć lewym klawiszem

Bardziej szczegółowo

Skorzystaj z Worda i stwórz profesjonalnie wyglądające dokumenty.

Skorzystaj z Worda i stwórz profesjonalnie wyglądające dokumenty. ABC Word 2007 PL. Autor: Aleksandra Tomaszewska-Adamarek Czasy maszyn do pisania odchodzą w niepamięć. Dziś narzędziami do edycji tekstów są aplikacje komputerowe, wśród których niekwestionowaną palmę

Bardziej szczegółowo

UONET+ moduł Sekretariat

UONET+ moduł Sekretariat UONET+ moduł Sekretariat Jak przekazać ucznia objętego obowiązkiem szkolnym do innej szkoły? Aby w systemie UONET+ odnotować fakt przekazania ucznia objętego obowiązkiem szkolnym do innej szkoły, należy

Bardziej szczegółowo

Używanie usługi Office 365 na telefonie iphone lub tablecie ipad

Używanie usługi Office 365 na telefonie iphone lub tablecie ipad Używanie usługi Office 365 na telefonie iphone lub tablecie ipad Przewodnik Szybki start Sprawdzanie poczty e-mail Skonfiguruj telefon iphone lub tablet ipad w celu wysyłania i odbierania poczty za pomocą

Bardziej szczegółowo

UONET+ - moduł Sekretariat. Jak wykorzystać wydruki list w formacie XLS do analizy danych uczniów?

UONET+ - moduł Sekretariat. Jak wykorzystać wydruki list w formacie XLS do analizy danych uczniów? UONET+ - moduł Sekretariat Jak wykorzystać wydruki list w formacie XLS do analizy danych uczniów? W module Sekretariat wydruki dostępne w widoku Wydruki/ Wydruki list można przygotować w formacie PDF oraz

Bardziej szczegółowo

ROZDZIAŁ I. BUDOWA I FUNKCJONOWANIE KOMPUTERA PC

ROZDZIAŁ I. BUDOWA I FUNKCJONOWANIE KOMPUTERA PC Spis treści WSTĘP ROZDZIAŁ I. BUDOWA I FUNKCJONOWANIE KOMPUTERA PC 1.1. Elementy budowy fizycznej mikrokomputera 1.1.1. Jednostka centralna 1.1.2. Urządzenia wejściowe 1.1.3. Urządzenia wyjściowe 1.2.

Bardziej szczegółowo

ECDL/ICDL Przetwarzanie tekstów Moduł B3 Sylabus - wersja 5.0

ECDL/ICDL Przetwarzanie tekstów Moduł B3 Sylabus - wersja 5.0 ECDL/ICDL Przetwarzanie tekstów Moduł B3 Sylabus - wersja 5.0 Przeznaczenie sylabusa Dokument ten zawiera szczegółowy sylabus dla modułu ECDL/ICDL Przetwarzanie tekstów. Sylabus opisuje zakres wiedzy i

Bardziej szczegółowo

Technologia Informacyjna. semestr I, studia niestacjonarne I stopnia Elektrotechnika rok akademicki 2012/2013 Pracownia nr 2 mgr inż.

Technologia Informacyjna. semestr I, studia niestacjonarne I stopnia Elektrotechnika rok akademicki 2012/2013 Pracownia nr 2 mgr inż. Technologia Informacyjna semestr I, studia niestacjonarne I stopnia Elektrotechnika rok akademicki 2012/2013 Pracownia nr 2 mgr inż. Adam Idźkowski Technologia informacyjna Pracownia nr 2 2 Edytor tekstu

Bardziej szczegółowo

MS Excell 2007 Kurs podstawowy Filtrowanie raportu tabeli przestawnej

MS Excell 2007 Kurs podstawowy Filtrowanie raportu tabeli przestawnej MS Excell 2007 Kurs podstawowy Filtrowanie raportu tabeli przestawnej prowadzi: dr inż. Tomasz Bartuś Kraków: 2008 04 04 Przygotowywanie danych źródłowych Poniżej przedstawiono zalecenia umożliwiające

Bardziej szczegółowo

Zadanie 9. Projektowanie stron dokumentu

Zadanie 9. Projektowanie stron dokumentu Zadanie 9. Projektowanie stron dokumentu Przygotowany dokument można: wydrukować i oprawić, zapisać jako strona sieci Web i opublikować w Internecie przekonwertować na format PDF i udostępnić w postaci

Bardziej szczegółowo

Zadanie 10. Stosowanie dokumentu głównego do organizowania dużych projektów

Zadanie 10. Stosowanie dokumentu głównego do organizowania dużych projektów Zadanie 10. Stosowanie dokumentu głównego do organizowania dużych projektów Za pomocą edytora Word można pracować zespołowo nad jednym dużym projektem (dokumentem). Tworzy się wówczas dokument główny,

Bardziej szczegółowo

ECDL/ICDL Przetwarzanie tekstów Moduł B3 Sylabus - wersja 6.0

ECDL/ICDL Przetwarzanie tekstów Moduł B3 Sylabus - wersja 6.0 ECDL/ICDL Przetwarzanie tekstów Moduł B3 Sylabus - wersja 6.0 Przeznaczenie sylabusa Dokument ten zawiera szczegółowy sylabus dla modułu ECDL/ICDL Przetwarzanie tekstów. Sylabus opisuje zakres wiedzy i

Bardziej szczegółowo

Finanse VULCAN. Jak wprowadzić fakturę sprzedaży?

Finanse VULCAN. Jak wprowadzić fakturę sprzedaży? Finanse VULCAN Jak wprowadzić fakturę sprzedaży? Wprowadzanie nowej faktury sprzedaży 1. Zaloguj się do Platformy VULCAN jako księgowy i uruchom aplikację Finanse VULCAN. 2. Na wstążce przejdź do widoku

Bardziej szczegółowo

Zadanie 8. Dołączanie obiektów

Zadanie 8. Dołączanie obiektów Zadanie 8. Dołączanie obiektów Edytor Word umożliwia dołączanie do dokumentów różnych obiektów. Mogą to być gotowe obiekty graficzne z galerii klipów, równania, obrazy ze skanera lub aparatu cyfrowego.

Bardziej szczegółowo

Europejski Certyfikat Umiejętności Komputerowych. Moduł 3 Przetwarzanie tekstów

Europejski Certyfikat Umiejętności Komputerowych. Moduł 3 Przetwarzanie tekstów Europejski Certyfikat Umiejętności Komputerowych. Moduł 3 Przetwarzanie tekstów 1. Uruchamianie edytora tekstu MS Word 2007 Edytor tekstu uruchamiamy jak każdy program w systemie Windows. Można to zrobić

Bardziej szczegółowo

Zakres tematyczny dotyczący programu Microsoft Office PowerPoint

Zakres tematyczny dotyczący programu Microsoft Office PowerPoint Zakres tematyczny dotyczący programu Microsoft Office PowerPoint 1 Rozdział 1 Podstawy pracy z aplikacją Opis: W tym rozdziale uczestnicy szkolenia poznają podstawowe zasady pracy w programie PowerPoint.

Bardziej szczegółowo

Korzystanie z poczty e-mail i Internetu

Korzystanie z poczty e-mail i Internetu Korzystanie z poczty e-mail i Internetu Jesteś nowym użytkownikiem systemu Windows 7? Wiele elementów odpowiada funkcjom znanym z poprzednich wersji systemu Windows, możesz jednak potrzebować pomocy, aby

Bardziej szczegółowo

MS Word 2010. Długi dokument. Praca z długim dokumentem. Kinga Sorkowska 2011-12-30

MS Word 2010. Długi dokument. Praca z długim dokumentem. Kinga Sorkowska 2011-12-30 MS Word 2010 Długi dokument Praca z długim dokumentem Kinga Sorkowska 2011-12-30 Dodawanie strony tytułowej 1 W programie Microsoft Word udostępniono wygodną galerię wstępnie zdefiniowanych stron tytułowych.

Bardziej szczegółowo

Ustalanie dostępu do plików - Windows XP Home/Professional

Ustalanie dostępu do plików - Windows XP Home/Professional Ustalanie dostępu do plików - Windows XP Home/Professional Aby edytować atrybuty dostępu do plikow/ katalogow w systemie plików NTFS wpierw sprawdź czy jest Wyłączone proste udostępnianie czyli przejdź

Bardziej szczegółowo

Formatowanie tekstu przy uz yciu stylo w

Formatowanie tekstu przy uz yciu stylo w Formatowanie tekstu przy uz yciu stylo w Czy stosowanie wciąż tego samego formatowania albo zmienianie koloru, rozmiaru lub rodzaju czcionki w celu wyróżnienia tekstu należy do często wykonywanych czynności?

Bardziej szczegółowo

UONET+ moduł Dziennik. Praca z rozkładami materiału nauczania

UONET+ moduł Dziennik. Praca z rozkładami materiału nauczania UONET+ moduł Dziennik Praca z rozkładami materiału nauczania Przewodnik System UONET+ gromadzi stosowane w szkole rozkłady materiału nauczania. Dzięki temu nauczyciele mogą korzystać z nich podczas wprowadzania

Bardziej szczegółowo

APLIKACJA SHAREPOINT

APLIKACJA SHAREPOINT APLIKACJA SHAREPOINT Spis treści 1. Co to jest SharePoint?... 2 2. Tworzenie nowej witryny SharePoint (obszar roboczy)... 2 3. Gdzie znaleźć utworzone witryny SharePoint?... 3 4. Personalizacja obszaru

Bardziej szczegółowo

Podstawy tworzenia prezentacji w programie Microsoft PowerPoint 2007

Podstawy tworzenia prezentacji w programie Microsoft PowerPoint 2007 Podstawy tworzenia prezentacji w programie Microsoft PowerPoint 2007 opracowanie: mgr Monika Pskit 1. Rozpoczęcie pracy z programem Microsoft PowerPoint 2007. 2. Umieszczanie tekstów i obrazów na slajdach.

Bardziej szczegółowo

Szkolenie MS Word i MS Excel

Szkolenie MS Word i MS Excel Szkolenie MS Word i MS Excel ZAKRES Przewidywany termin szkolenia wrzesień/październik 2015 Liczba uczestników w grupie wynosi 10-12 osób Ilość dni szkolenia: 2 dni (7 godz. zegarowych łącznie z przerwami/1

Bardziej szczegółowo

Podręcznik użytkownika

Podręcznik użytkownika Podręcznik użytkownika Centrum rozliczeniowe UPS 2015 United Parcel Service of America, Inc. Nazwa UPS, marka UPS i kolor brązowy są znakami towarowymi firmy United Parcel Service of America, Inc. Wszelkie

Bardziej szczegółowo

Miejsce realizacji zajęć/nazwa instytucji (miejscowość, ulica, nr lokalu, nr sali) :00-08:45

Miejsce realizacji zajęć/nazwa instytucji (miejscowość, ulica, nr lokalu, nr sali) :00-08:45 Harmonogram 1. Harmonogram Data realizacji Godziny realizacji zajęć od-do Temat zajęć Wykładowca Miejsce realizacji zajęć/nazwa instytucji (miejscowość, ulica, nr lokalu, nr sali) 22.06.2017 08:00-08:45

Bardziej szczegółowo

Plan szkoleń z zakresu pakietu Microsoft Office 2007

Plan szkoleń z zakresu pakietu Microsoft Office 2007 Plan szkoleń z zakresu pakietu Microsoft Office 2007 I. Microsoft Office Word 2007 Zakres podstawowy poziom I Tworzenie prostych dokumentów 1. Tworzenie, otwieranie i zapisywanie dokumentów Uruchamianie

Bardziej szczegółowo

Microsoft SharePoint 2013 Krok po kroku

Microsoft SharePoint 2013 Krok po kroku Olga M. Londer Penelope Coventry Microsoft SharePoint 2013 Krok po kroku Przekład: Natalia Chounlamany APN Promise, Warszawa 2013 Spis treści Wprowadzenie...ix O autorkach...xvii Podziękowania...xviii

Bardziej szczegółowo

1. Startujemy (13) 2. Word - poprawna edycja tekstu (31)

1. Startujemy (13) 2. Word - poprawna edycja tekstu (31) 1. Startujemy (13) Co nowego? (13) o Nowoczesny wygląd i wygodna obsługa (13) o Sposoby zapisu dokumentów (14) Instalacja pakietu biurowego (15) o Wybór wersji (15) o Przebieg instalacji (16) o Pierwsze

Bardziej szczegółowo

Praktyczne wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego w pracy nauczyciela część 1

Praktyczne wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego w pracy nauczyciela część 1 Praktyczne wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego w pracy nauczyciela część 1 Katarzyna Nawrot Spis treści: 1. Podstawowe pojęcia a. Arkusz kalkulacyjny b. Komórka c. Zakres komórek d. Formuła e. Pasek formuły

Bardziej szczegółowo

Oficyna Wydawnicza UNIMEX ebook z zabezpieczeniami DRM

Oficyna Wydawnicza UNIMEX ebook z zabezpieczeniami DRM Oficyna Wydawnicza UNIMEX ebook z zabezpieczeniami DRM Opis użytkowy aplikacji ebookreader Przegląd interfejsu użytkownika a. Okno książki. Wyświetla treść książki podzieloną na strony. Po prawej stronie

Bardziej szczegółowo

Sposób tworzenia tabeli przestawnej pokażę na przykładzie listy krajów z podstawowymi informacjami o nich.

Sposób tworzenia tabeli przestawnej pokażę na przykładzie listy krajów z podstawowymi informacjami o nich. Tabele przestawne Tabela przestawna to narzędzie służące do tworzenia dynamicznych podsumowań list utworzonych w Excelu lub pobranych z zewnętrznych baz danych. Raporty tabeli przestawnej pozwalają na

Bardziej szczegółowo

INSTRUKCJA OBSŁUGI PANELU WEBMAIL

INSTRUKCJA OBSŁUGI PANELU WEBMAIL INSTRUKCJA OBSŁUGI PANELU WEBMAIL Webmail spełnia wszystkie wymogi stawiane programowi pocztowemu, włączając w to obsługę typów MIME, książkę adresową, możliwość manipulowania folderami, wyszukiwanie wiadomości

Bardziej szczegółowo

System Informatyczny CELAB. Terminy, alarmy

System Informatyczny CELAB. Terminy, alarmy Instrukcja obsługi programu 2.18. Terminy, alarmy Architektura inter/intranetowa Aktualizowano w dniu: 2007-09-25 System Informatyczny CELAB Terminy, alarmy Spis treści 1. Terminy, alarmy...2 1.1. Termin

Bardziej szczegółowo

3 Programy do tworzenia

3 Programy do tworzenia 3 Programy do tworzenia prezentacji PowerPoint 2007 3.1. Tworzenie prezentacji w programie PowerPoint 2007 Tworzenie prezentacji w programie PowerPoint 2007 jest podobne jak w programie PowerPoint 2003.

Bardziej szczegółowo

TP1 - TABELE PRZESTAWNE od A do Z

TP1 - TABELE PRZESTAWNE od A do Z TP1 - TABELE PRZESTAWNE od A do Z Program szkolenia 1. Tabele programu Excel 1.1. Wstawianie tabeli 1.2. Style tabeli 1.3. Właściwości tabeli 1.4. Narzędzia tabel 1.4.1. Usuń duplikaty 1.4.2. Konwertuj

Bardziej szczegółowo

SYSTEM ZARZĄDZANIA RELACJAMI Z KLIENTEM CRM7

SYSTEM ZARZĄDZANIA RELACJAMI Z KLIENTEM CRM7 SYSTEM ZARZĄDZANIA RELACJAMI Z KLIENTEM CRM7 Administracja instrukcja Panel administracyjny jest dostępny z menu po lewej stronie ekranu. Użytkownicy bez uprawnień administracyjnych mają tylko możliwość

Bardziej szczegółowo

AKRO SOFT Dariusz Kordulasiński Ul. Kołłątaja 2a 87-100 Toruń Tel./fax 056 622 70 43 e-mail szkolenia@akrosoft.pl www.akrosoft.pl

AKRO SOFT Dariusz Kordulasiński Ul. Kołłątaja 2a 87-100 Toruń Tel./fax 056 622 70 43 e-mail szkolenia@akrosoft.pl www.akrosoft.pl Program szkolenia o profilu Kadrowo - Płacowym w ramach Projektu: Program Symfonia drogą do sukcesu zawodowego osób pracujących województwa kujawsko pomorskiego I. Program Word 2007 (8h) 1. Interfejs programu

Bardziej szczegółowo

Podręcznik Użytkownika LSI WRPO

Podręcznik Użytkownika LSI WRPO Podręcznik użytkownika Lokalnego Systemu Informatycznego do obsługi Wielkopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007 2013 w zakresie wypełniania wniosków o dofinansowanie Wersja 1 Podręcznik

Bardziej szczegółowo

ELEKTRONICZNA KSIĄŻKA ZDARZEŃ

ELEKTRONICZNA KSIĄŻKA ZDARZEŃ ELEKTRONICZNA KSIĄŻKA ZDARZEŃ Instrukcja obsługi 1. WSTĘP... 2 2. LOGOWANIE DO SYSTEMU... 2 3. STRONA GŁÓWNA... 3 4. EWIDENCJA RUCHU... 4 4.1. Dodanie osoby wchodzącej na teren obiektu... 4 4.2. Dodanie

Bardziej szczegółowo