Nr 46 GRUDZIEŃ 2014 TRZY GROSZE. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy Kwidzyn

Transkrypt

1 Nr 46 GRUDZIEŃ 2014 TRZY GROSZE Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy Kwidzyn

2 Zespół redakcyjny: Trzosowska Paulina Cybulska Natalia Domarecka Weronika Kiełpin Patrycja Kuszaj Ola Lewandowska Ewa Luzyńczyk Ola Łopatka Marta Nowak Sandra Paś Julka Słowik Angelika Wlazło Gosia Zając Klaudia Zastawna Ula Koordynator: Ewa Pałgan Pietrusiak

3 NASZE AUTORSKIE PIOSENKI PIOSENKA O MAMIE Zawsze pamiętam tamte chwile, kiedy mi łzy płynęły, pamiętam, jak spoglądałaś na mnie i w twoich oczach było przerażenie. Myślałam, że to już koniec, a jednak się myliłam. Po paru nocach nieprzespanych postanowiłam zebrać się w garść i podnieść do góry, choć to wydawało się niemożliwe i myślałam, że wszystko było idealne, to tak naprawdę było niewyraźne. Ref: Choć z czasem ciebie straciłam, to i tak wiem, że czasu nie cofnę, a człowiek się nie zmienia z dnia na dzień. Po jakimś czasie zrozumiałam, że źle zrobiłam i czasu nie cofnę, za swoje błędy słono zapłaciłam, wiem, że to cię bardzo boli, za to przepraszam i wylewam łzy na kartkę papieru. Tyle było chwil, które warto pamiętać, ale ten ból nigdy nie zniknie z mojego serca. Przepraszam Cię, kochana Mamo. Ola Luzyńczyk

4 MAMO! 1. Nie zawsze było pięknie, nie zawsze kolorowo, ale to ty powtarzałaś, by iść z uniesioną głową przybywało wciąż problemów z każdą dobą, ale tłumaczyłaś, aby nie dać satysfakcji wrogom zawsze byłaś mi oparciem mamo moja pokazałaś, która dobra a która zła droga dlaczego ty wybrałaś tą drugą opcję a ja z dnia na dzień wpadałam w coraz większy problem. Ref: Tyle chcę Ci przekazać, Mamo, Tyle pytań mam do ciebie, Mamo, Tak bardzo chciałam, żebyś była przy mnie, Mamo, W życiu tak bywa, wiem, zbłądziłam kochana Mamo. 2. Zaczęły się problemy i alkohol w moich ustach pierwsze narkotyki, przez które kieszeń wciąż pusta. Nowi znajomi i palenie dopalaczy starzy znajomi mówili,,stoczysz się zobaczysz mówili też, że widzą zmiany na mej twarzy ja omamiona wszystkim nie mogłam tego wytłumaczyć teraz rozmyślam nad sobą i nad życia sensem myślę, że się zmieniłam i sama nie wiem, kim jestem. Ref: Tyle chcę Ci przekazać, Mamo. 3. Przytulenie do serca, tylko to by się przydało byłoby inaczej, gdybyś była przy mnie, Mamo, brakuje mi tych rozmów przy świetle świeczek nie było kasy na opłaty i dlatego zimne piece.

5 Zostało mi tylko kilka twoich zdjęć ośrodek zamknięty na Moniuszki 5 tu każdy Ci pomoże a nie powie:,,radź sobie - cześć Chcesz mieć przyjaciela? Tu prawdziwych możesz mieć. Teraz gdy patrzę w przeszłość cieszę się, że tak wyszło ten ośrodek pomógł zrozumieć, że warto patrzeć w przyszłość. Ref: Tyle chcę Ci przekazać, Mamo Wlazło Gosia Autorki piosenek: Gosia i Ola

6 NIGDY NIE JEST ZA PÓŹNO 1. W mojej głowie były myśli dwie: alkohol i nienawiść. Rodzina mnie pytała, dlaczego się zmieniam a ja miałam wszystko gdzieś. Znajomi unikali mnie, nie pytając o nic odchodzili aż ból w sercu ściskał. Nie doceniałam tego, co wokół miałam, rodzinę od siebie odpychałam. Teraz wiem, że źle zrobiłam. Nigdy nie jest za późno, by dostrzec to, co mogłam w życiu stracić, to co było dla mnie najcenniejsze. I okropne te słowa, które ranią, które krzyczałam, gdy byłam pijąca i podnosiłam dłoń, kiedy bardzo się bałam modlitw, które do Boga wznosiłam. Ale one zostały w końcu wysłuchane. Dziękuję Ci, Boże za to, że mnie zmieniasz i że jestem uczciwa, że nie piję i daję sobie radę. ref: Dziękuję Ci, ojcze za to, że się zmieniłeś, że już więcej nie pijesz, za to, że chcesz być razem z nami, za to, że pomagasz i nas nie ranisz, bo gdyby nie wy, to na dnie pewnie bym dalej piła i nocami podnosiła dłoń na was. Wiem, że was to boli, dlatego za to przepraszam. 2. Teraz żyję jakoś i się układa, wiem, co zrobiłam i że was to boli - za to przepraszam, dziękuję wam za gesty i słowa, za to, że chcecie bym była przy was, za to, że pomagacie mi w trudnych chwilach, za to dziękuję, bo nie wiem, co bym bez was zrobiła, czy bym był dalej żyła, jak by się moje życie ułożyło, czy bym dalej piła, pewnie na dnie bym była, może i trochę nawet niżej.

7 Za to dziękuję i nie proszę o modlitwę ani o te znicze, bo jestem teraz z wami i uratowało mi to życie. ref: Dziękuje ci, ojcze 3. Kocham was za to, że jesteście tacy sami, przepraszam za krzywdy, które wyrządziłam. Zaczynam nowy rozdział i nowe życie. Proste słowo: - Dziękuję, chyba wystarczy i ta historia na prawdziwych faktach oparta Ola Luzyńczyk Jest w tym widoku takie piękno i spokój, że aż dech w piersiach zapiera

8 - SKĄD JESTEŚMY? - Z CAŁEJ POLSKI! Klasa I gimnazjum Agata M. - Świebodzin, Paulina Sz. - Zabrze, Marta Ł. - Środa Wielkopolska, Patrycja D. Nowy Targ, Angelika S. Warszawa, Klaudia Sz. Inowrocław, Weronika D. Barczewo koło Olsztyna, Jagoda Z. Wejherowo, Patrycja C. - Łomża, Magdalena Ś. Malbork, Weronika Ch. Suwałki, Bernadeta K. Drawsko Pomorskie Klasa II gimnazjum Jaśmina P. Elbląg, Patrycja L. Ostróda, Paulina T. Warszawa, Patrycja B. Koszalin, Natalia C. Kościerzyna, Ewa l. Gdańsk, Daria W. Łowicz, Weronika K. Halinów, Patrycja K. Potulice, Magda C. Ruda Śląska, Magdalena G. Poznań, Anna G. Bytów., Anna I. Połczyn Zdrój, Małgorzata T. Świecie, Kamila W. Elbląg, Oliwia S. Starogard Gdański, Agata Z. Nowy Dwór Gdański Klasa III gimnazjum Karolina k. Wałbrzych, Natalia S. Zgorzelec, Klaudia Z. Katowice, Paulina S. Elbląg, Ania S. Namysłów, Natalia G. Gorzów Wielkopolski, Patrycja Rz. Służewo, Karolina J. Wejherowo, Natalia J. Zabrze, Weronika K.- Świerzawa koło Wrocławia, Paulina M. Strzelce Opolskie, Elżbieta P. Bytom. Patrycja P. Siedlce, Patrycja W. Prabuty, Angelika K. Radomsko, Karolina Rz. - Szczytno Klasa I ZSZ Dorota B. Łódź, Agata G. Bytom, Joanna H. Ożarów, Wiktoria K. Elbląg, Patrycja K. Gdańsk, Aleksandra L. Szczecin, Julianna P. Lubawa, Urszula Z. Legnica, Natalia D. Biała Podlaska, Natalia J. Lubin, Aleksandra K. Chełm, Sandra N. Inowrocław, Natalia O. Będzin, Alicja P. Police, Lidia P. Brudzyń (Janowiec Wielkopolski), Milena S. Bydgoszcz, Małgorzata W. Dębnica Kaszubska, Kamila L. Gdańsk, Ewelina K. Bydgoszcz, Karina K. Ostróda, Natalia K. Polanów, Klaudia D. - Koczała

9 UWAGA KONKURS!!! A teraz prosimy skupić uwagę, ponieważ ten konkurs tego wymaga. Na zdjęciu poniżej przedstawiony jest pracownik ośrodka, ale zdjęcie nie jest aktualne, gdyż pochodzi z dzieciństwa. Należy ustalić, kto jest przedstawiony na zdjęciu. Odpowiedzi na kartkach prosimy kierować do koordynatora zespołu redakcyjnego Ewy Pietrusiak. Spośród prawidłowych odpowiedzi będzie wylosowana nagroda rzeczowa. Życzymy miłej zabawy.

10 Ponieważ zbliżają się święta, jak zwykle myślimy wówczas o naszych rodzinach, o tym jak kiedyś te święta spędzałyśmy i o tym, jak spędzimy je teraz. Kilka z nas opisało swoje wspomnienia z minionych świąt. Niektóre są bardzo wzruszające. Zachęcamy do lektury. BYŁO INACZEJ NIŻ W DOMU Moje Święta Bożego Narodzenia w tamtym roku były trochę inne, ponieważ spędziłam je w ośrodku, ale nie w tym, w którym teraz jestem, tylko w Kruszwicy. Myślałam, że pojadę do domu, ale niestety dowiedziałam się, że zostaję w ośrodku. Wybuchłam wtedy płaczem i pobiegłam do pokoju. Początkowo byłam zła na swoich dziadków za to, że do nich nie jadę, ale później ta złość mi przeszła. Po południu, już po lekcjach, poszłyśmy do internatu. Dziewczyny pakowały swoje rzeczy i czekały na kogoś z rodziny a mnie było bardzo smutno. Koleżanka z pokoju obok też nie jechała do domu. Wieczorem, gdy położyłam się do łóżka myślałam o niej i o tym, że jej też jest ciężko. Chyba to, że obie mamy ten sam problem spowodowało, że zakolegowałyśmy się. Cały czas spędzałyśmy razem. Gdy obudziłyśmy się 24 grudnia to poczułyśmy zapach ciasta. Na śniadanie nic nie zjadłam, bo nie byłam głodna. Po śniadaniu było spotkanie z dyrektorem ośrodka a później miałyśmy czas dla siebie. Wreszcie nadszedł wieczór. Zasiedliśmy wszyscy razem do stołu. Było inaczej niż w domu. Nie było wszystkich potraw, jakie co roku przygotowuje moja babcia. Było śląskie jedzenie, śledzie w śmietanie i w oleju były niedobre, karp smakował całkiem inaczej. No i były owoce. Hmm Kto ma taka tradycję, by owoce stawiać na stole wigilijnym? Chyba w polskim domu nikt. Były też ciasta mniam Ale co było najważniejsze i co poprawiło mi humor? Otóż na samym początku odmówiliśmy modlitwę, czytaliśmy biblię i podzieliliśmy się opłatkiem. W trakcie kolacji śpiewaliśmy kolędy a po kolacji był facebook. Wtedy składaliśmy życzenia rodzinie i znajomym. Dzień zakończył się bardzo miło. Ola L.

11 MOJE NAJSMUTNIEJSZE ŚWIĘTA Ja bym chciała opisać moje najsmutniejsze Święta Bożego Narodzenia, które miały miejsce dwa lata temu. Miałam wtedy trzynaście lat, byłam podczas świąt w domu rodzinnym. Miałam zgodę z domu dziecka. Moja, świętej pamięci mama, jeszcze była na świecie. Ciężko mi opisać, jak to było, ale opiszę. Był dwudziesty czwarty grudnia, Wigilia. Ja i mój dwuletni brat spędzaliśmy ten dzień w domu. Dostaliśmy prezenty od rodziców i było bardzo miło dopóki nie przyszli koledzy mamy i taty. Jeden z kolegów rodziców wyjął butelkę wódki na stół. Bardzo się przestraszyłam, ponieważ wiem jak działa alkohol na moich rodziców. Razem z bratem wyszłam do swojego pokoju skąd słyszałam tylko wesołą zabawę moich rodziców i ich znajomych. Gdy moi rodzice się upili, to ich znajomi sobie poszli. I wtedy się zaczęło. Rodzice zaczęli na mnie krzyczeć i wyzywać mnie. Gdy się rozpłakałam, zaczęli mnie szarpać. Uciekłam do pokoju i tam zamknęłam się razem z bratem. Mama z tatą wyzywali się nawzajem i zaczęły się kłótnie. Bardzo się bałam i nie wiedziałam, co mam robić. Nagle brat zaczął płakać a ja uspokajałam go i włączyłam mu bajki, choć wszystko przygłuszali moi rodzice swoimi pijackimi kłótniami. Nagle usłyszałam, jak tata uderzył mamę i od razu wybiegłam z pokoju. Próbowałam odciągnąć tatę od mamy i prosiłam go, aby jej nie bił, ale to nic nie dawało. Brat wyszedł z pokoju, ponieważ zostawiłam uchylone drzwi. Gdy zobaczył, że tata robi coś mamie i że mama płacze rozpłakał się, ponieważ był bardzo przestraszony. Podbiegłam do niego i przytuliłam go. Zaprowadziłam brata do pokoju i zamknęłam na chwilę drzwi. Gdy zobaczyłam, że mama krwawi szybko podbiegłam do ojca i powiedziałam tak: To teraz mnie uderz!!. Ojciec popatrzał na mnie i rozpłakał się. Odszedł od mamy i zaczął przepraszać. Mama wstała i pobiegła do łazienki. Ja poszłam za nią, ale razem z bratem. Gdy poszłam do mamy, to ona właśnie obmywała się z krwi. Gdy wyszła z łazienki, spojrzała na tatę i weszła do mojego pokoju razem z nami, zamknęła drzwi i powiedziała, że śpi u nas razem z nami. Od tej pory był spokój. Nigdy w życiu nie chciałabym przeżyć tego drugi raz, bo to były moje najgorsze święta. Ewa L.

12 CHCIAŁAM MIEĆ NORMALNE ŚWIĘTA Zawsze chciałam mieć normalne święta, ale nigdy nie spędziłam świąt fajnie, bo brakowała mi miłości rodziców. Miałam tylko mamę a jak tata żył, to nie mieliśmy wigilii, bo zawsze tato mój pił na święta i się awanturował i nie było takich świąt, jakie chciałabym mieć: święta rodzinne z siostrami, bratem i tatą. Może gdyby tata żył i nie pił, to święta byłyby inne. Nigdy nie miałam świąt wesołych, zawsze mi brakowało miłości obojga rodziców, sióstr i brata. Takie były moje święta. Zawsze te same święta - bez miłości ojca. Może kiedyś będę miała normalne święta, gdy założę sobie rodzinę. Wiem, że mama mnie kocha, ale to mi nie wystarcza. Chciałabym też, żeby mój tata mi powiedział, że mnie kocha. Patrycja K.

13 UWIELBIAM ŚWIĘTA Uwielbiam święta Bożego Narodzenia, jest to moje najbardziej ulubione święto w całym roku. Według mnie jest to wyjątkowy czas, gdyż ludzie zapominają o wszystkich swoich problemach i próbują być razem. Naprawdę wierzę w to, że Boże Narodzenie pomaga ludziom zmienić się na lepsze i sprawia, że stają się uprzejmi i hojni wobec siebie. Jak spędzam święta? Sądzę, że spędzam je podobnie jak większość polskich rodzin. Parę dni przed świętami kupuję prezenty i wysyłam kartki z życzeniami. Sprzątam również dom, aby nadać mu wyjątkowy wygląd. Pomagam też mamie w gotowaniu potraw i pieczeniu świątecznych ciast. W wigilię razem z braćmi ustawiamy choinkę i dekorujemy ją błyszczącymi świecidełkami, łańcuchami, świeczkami i ozdobami. Gdy wszystko jest przygotowane to już czas na kolację wigilijną. Kiedy tylko na niebie pojawi się pierwsza gwiazda, zasiadamy do świątecznego stołu. Zawsze zostawiamy jedno wolne miejsce dla nieoczekiwanego gościa. Zanim rozpoczniemy posiłek, dzielimy się opłatkiem i wręczamy sobie prezenty. Następie ze smakiem zjadamy takie potrawy jak barszcz czerwony, pierogi z kapustą i grzybami, karp smażony i mnóstwo ciast. W międzyczasie śpiewamy kolędy lub ich słuchamy. O północy idziemy do kościoła na pasterkę. Święta Bożego Narodzenia to dla mnie nie święto religijne, to również najbardziej radosny czas pełen szczęścia, pokoju i miłości. Kuszaj Ola NIE BYŁO Z NAMI BRAJANKA Najgorsze święta spędziłam rok temu. Cierpiałam, ponieważ nie było z nami mojego najmłodszego brata. On miał wtedy 5 lat. Ja mam liczne rodzeństwo. Siostra Justyna ma 20 lat i mieszka u swojego chłopaka, siostra Daria ma 19 lat i też mieszka u chłopaka ona była w rodzinie adopcyjnej, ale utrzymuję z nią kontakt. Rafał ma 22 lata i nie wiem, co się z nim dzieje. Mam jeszcze inne rodzeństwo, ale nie wiem, ile ich jest i co się z nimi dzieje, bo gdzieś się powyprowadzali. Moja mama nie mieszka z nami tylko ze swoją

14 mamą. Bardzo kochałam najmłodszego brata Brajanka, ale on został umieszczony w rodzinie adopcyjnej. I właśnie na te święta po raz pierwszy nie było go już w domu. Zwykle to on ubierał choinkę i radośnie czekał na świętego Mikołaja. W tym dniu go nie było a mnie bardzo go brakowało. Mama odwiedziła nas w wigilię i zasiedliśmy do stołu razem, czyli: ja, mama, tata i siostra Justyna. Nagle zdumieni popatrzyliśmy na naszego tatę, co on robi. A tata wyciągnął wódkę i piwo i powiedział, że świąt nie będzie. I nie było. Zapytałam go, dlaczego nie będzie świąt a on uderzył mnie w twarz. Powiedział, że ma gdzieś nas i te święta. Zrobił nam kanapki i powiedział, że mamy iść spać. Wszyscy płakaliśmy a tata gdzieś poszedł i wrócił następnego dnia. Wtedy już zachowywał się normalnie i przepraszał nas, ale my nie wierzyliśmy już w żadną zmianę. Sandra N. Autorki tekstów: Ola i Sandra

15 MOJE NAJGORSZE ŚWIĘTA Najgorsze święta Bożego Narodzenia spędziłam w tamtym roku w ośrodku. Miałam pojechać do domu, ale nikt po mnie nie przyjechał. Byłam już spakowana i czekałam na moją mamę. Dzwoniła do mnie i mówiła, że już jedzie a co do czego to się okazało, że w ogóle nie wyjechała z domu. Najsmutniejsze było to, że wszyscy z mojej rodziny byli wspólnie przy stole, a ja musiałam tutaj spędzić święta. Najgorsze jest to, jak wszyscy usiedliśmy do stołu i zaczęliśmy śpiewać kolędy. Wtedy od razu zaczęłam płakać, bo pomyślałam o rodzinie, że ja tu a oni tam. To był dla mnie szok, że ja bez nich musiałam tutaj spędzić Święta Bożego Narodzenia. Tu nie było źle, ale brakowało mi rodziny. Julka Paś ZEPSUTY PREZENT Pewnego dnia, około rok temu, spędziłam święta w domu dziecka. Nie było one takie jak w domu rodzinnym. W domu dziecka była miła atmosfera: paczki, kolędy, stół wigilijny. Gdy wszyscy zasiedli do stołu, nagle ktoś zapukał w okno. Był to były wychowanek z domu dziecka, pan Artur. Przyszedł on podzielić się z nami opłatkiem, posiedział chwilę a po jakimś czasie się z nami pożegnał i poszedł do domu. O godzinie 12. po północy obudziła nas Pani Krysia i powiedziała, że był Mikołaj i zostawił dla wszystkich jeden prezent. Była to gra na telewizor z kamerą. Wszyscy się bardzo ucieszyliśmy i poszliśmy spać. Od razu rano, gdy tylko wstaliśmy włączyliśmy grę. Była wielka frajda: tańce, śpiewy itp., ale tylko do czasu, gdy kolega się o nią potknął i ją zepsuł. Wszystkim było przykro, że kolega niechcący ją popsuł. Ale pani Ewa, dyrektor, oddała ją do naprawy i po jakimś czasie odzyskamy ją z powrotem i w ten sposób spędziłam moje święta w domu dziecka. Ula Zastawna

16 PREZENTACJA POSTACI JAKI JEST PAN TOMEK? Pan Tomek jest wychowawcą w ośrodku. Ma 30 lat, ale wygląda na 25 lub 27. Mieszka w Kwidzynie, ale pochodzi z Kisielic. Ma żonę i dwójkę dzieci. Syn młodszy, Kajtek, ma 17 miesięcy a starszy, Szymon, chyba chodzi do przedszkola. Pan Tomek jest bardzo wysoki, ma 190 cm wzrostu. Ostatnio, gdy byliśmy w kinie, to żartowałyśmy z panem Tomkiem, że trumnę będzie miał na 210 cm, bo jeszcze trzeba doliczyć odstęp na nogi i na głowę. Jest dobrze zbudowany, szeroki w barach, ma ciemne krótkie włosy, duże brązowe oczy i ciemną cerę. Jego znakiem szczególnym są małe, odstające uszy. Są takie śmieszne. Teraz myślimy, że pan nas za to zabije. No, ale przecież to jest obiektywna prezentacja i musi przyjąć to z godnością. Jest bardzo wesoły, lubi żartować i ma duże poczucie humoru, ale jego żarty czasem są irytujące, bo niby chce nas pocieszyć a to czasem nas wkurza. Lubi sobie podśpiewywać niby pod nosem, ale tak, że słyszy cała nasza grupa. Bardzo optymistycznie podchodzi do życia. Gdy jedna z nas miała problem z chłopakiem, to pocieszał ją i powiedział, że takich to będzie miała jeszcze ze stu. Robi bardzo zabawne miny nawet, gdy chcemy być poważne i wtedy dekoncentrujemy się. Pan Tomek jest bardzo dokładny. Zdarza się, że czasami poprawiamy dyżur nawet trzy razy. A jak jest byle jak zrobione, to nawet nam grozi, że wstrzyma telefony. Wtedy wszystkie sprzątają, bo przecież nam zależy na telefonach. Jest też wrażliwy na cudzą krzywdę. Gdy jakaś dziewczyny dostanie zły telefon i płacze, to zawsze podejdzie, porozmawia i pomoże. Gdy Angelika spadła ze schodów, co jej się często zdarza, to pan Tomek najpierw się śmiał, że z niej taka kaleka, ale zaraz pomógł jej wstać. Zawsze jest bardzo punktualny i do pracy przychodzi nawet wcześniej niż powinien. Jest też niestety bardzo samolubny, bo nie chce się nigdy dzielić faworkami. Bardzo lubi te faworki i chyba są dla niego tak cenne, że nie może się ich pozbyć.

17 Jednak wszystkimi innymi rzeczami chętnie się dzieli. Nawet swoje kanapki oddaje dziewczynom. I tu nasza uwaga kanapki są bardzo dobre. Interesuje się sportem. Trenuje jakieś sztuki walki. Pomaga też dziewczynom z II grupy schudnąć przy pomocy ćwiczeń na siłowni. Robi nam takie dość ostre treningi. Interesuje się też muzyką, a jego ulubiona piosenka to Brudna Darianna. Lubi też teatr i dlatego prowadzi koło teatralne razem z panią Moniką. Pociągają go też dobre auta i często wyszukuje sobie jakieś, które chciałby kupić. Bardzo lubimy pana Tomka za całokształt. Jest bardzo dobrym wychowawcą i dobrym, miłym człowiekiem z poczuciem humoru. Weronika D., Angelika S., Marta Ł. Pan Tomek z autorkami tekstu

18 WIZYTA W SĄDZIE REJONOWYM W KWIDZYNIE 20 listopada 2014 roku uczennice naszego Ośrodka udały się do Sądu Rejonowego w Kwidzynie do Wydziału Karnego. Po dotarciu na miejsce zostały pouczone przez protokolantkę o zasadach właściwego zachowaniu na terenie budynku a następnie pokierowano nas do sali rozpraw. Przy drzwiach każdej z sal wisiały elektroniczne wokandy. Był tam umieszczony wykaz wszystkich spraw odbywających się tego dnia. Chwilę przed dziewiątą, zaraz przed rozpoczęciem rozprawy, protokolantka sprawdziła, czy są obecni świadkowie oraz oskarżeni. Następnie wszyscy zostali poproszeni do środka. Wychowanki miały możliwość uczestniczenia w dwóch rozprawach sądowych. Jedna dotyczyła rozboju, druga paserstwa. W czasie przerw był czas na zadawanie pytań. Padały między innymi pytania: o pierwszą rozprawę, dlaczego sędzia wybrała akurat taki zawód, jak doprowadzane są osoby aresztowanie, jaki jest rodzaj spraw najczęściej rozpatrywanych. Sędzia odpowiadała bardzo wyczerpująco na każde pytanie. Następnie zrobiłyśmy kilka zdjęć i opuściłyśmy sąd. Dla większości wychowanek była to pierwsza możliwość uczestniczenia w sprawach karnych. Mimo, że wyobrażały sobie zupełnie inaczej przebieg spraw sądowych, to była to pouczająca i interesująca lekcja wychowawcza. Z chęcią większość wychowanek uczestniczyłaby w takich wydarzeniach o wiele częściej. Nauczyciel Dorota Walas Ja byłam pierwszy raz na rozprawie sądowej. W jednej rozprawie brali udział młodzi mężczyźni, którzy trochę mnie rozśmieszyli, bo mówili takie głupoty i tak bezsensownie odpowiadali na pytania, że aż śmiać się chciało. Np. jeden na pytanie, gdzie mieszka odpowiedział, że nie wie. No i na wiele innych pytań miał wciąż tą samą odpowiedz: - nie wiem. Gdy pani sędzina oglądała tatuaże oskarżonych, bo to był dowód w sprawie, to jeden z nich był taki nadgorliwy, że chciał zdejmować nawet koszulkę. Nigdy nie chciałabym być na ich miejscu. Wyraźnie widać było, że kłamali, bo wiedzieli, że prawda im zaszkodzi. Paulina Trzosowska

19 Agata wczuła się w rolę świadka Razem z panią sędzią (w środku)

20 LISTY DO ZŁOTEJ RYBKI W SPRAWIE ŻYCZEŃ TRZY ŻYCZENIA DO ZŁOTEJ RYBKI Droga Złota Rybko! Droga Złota Rybko, gdybym mogła Cię prosić o spełnienie trzech życzeń, to byłabym bardzo wdzięczna. Po pierwsze, chciałabym, aby moja mama żyła, bo bardzo ją kocham i tęsknię za nią. Miałam z nią sprzeczki i kłótnie, ale przecież to była moja mama. Drugie moje życzenie dotyczy domu. Bardzo chciałabym do niego powrócić. Prawie całe moje życie spędziłam placówkach z dala od domu. Ostatnim moim życzeniem byłoby to, żebym zawsze mogła sobie życzyć, czego bym tylko potrzebowała, ponieważ trzy życzenia to trochę mało. To na tyle, co bym Ci chciała Złota Rybko napisać. Mam nadzieję, że moje życzenia się spełnią i czekam na Twój ruch. Ewa Lewandowska Ewa radośnie oczekuje spełnienia trzech życzeń

21 Złota Rybko, Złota Rybko! Złota Rybko, Złota Rybko, proszę Cię o pomoc. Czy mogłabyś spełnić moje trzy życzenia? 1. Proszę Cię, Złota Rybko, o zdrowie dla mojej babci. Ona jest bardzo chora, ma okropną alergię. 2. Proszę Cię Złota Rybko o duży dom, ponieważ ten co mamy jest trochę za mały dla naszej rodziny. 3. Złota Rybko, Złota Rybko spełnij też moje trzecie życzenie. Proszę Cię o to, żeby padał śnieg, ponieważ moja młodsza siostra chce się bawić na śniegu. Z góry dziękuję, Złota Rybko, za spełnienie moich trzech życzeń. Weronika Kaczyńska Weronika pisze list do Złotej Rybki Witaj Złota Rybko! Chciałabym prosić Cię, Złota Rybko, o spełnienie moich trzech bardzo ważnych życzeń. Zacznę od tego, że bardzo bym chciała, aby mój brat był z nami podczas tych świąt, ponieważ na ostatnich go nie było. Chciałabym też, żeby mnie szybciej zwolnili z

22 ośrodka, bo chciałabym już być przy rodzinie i chodzić do swojej szkoły. Bardzo dużo zrozumiałam i nauczyłam się wiele i dlatego chciałabym dostać tę szansę. Gdy moje dziecko przyjdzie na świat to chciałabym być blisko niego i nigdy go nie opuścić. Chciałabym też, aby od nowego roku wszystko dobrze mi się układało i żeby moje plany się zrealizowały. Patrycja Kubiak Cześć Złota Rybko! Gdybym mogła poprosić Cię, Złota Rybko, o spełnienie trzech życzeń to poprosiłbym o zdrowie dla mojej rodziny, ponieważ moja ukochana siostra jest strasznie chora. Poprosiłabym jeszcze o szczęście i żeby w życiu mi się układało tak, abym była szczęśliwa. Chciałabym poprosić też o to, żebym znalazła prawdziwą miłość, ponieważ wydaje mi się, że mam nieco małego pecha do związków. Mam nadzieję, że spełnisz, Rybko, moje życzenia. Patrycja Lewicka Dwie Patrycje, które proszą Złotą Rybkę o spełnienie trzech życzeń.

23 ŻYCZENIA, POZDROWIENIA, PODZIĘKOWANIA, PRZEPROSINY - Pozdrawiam gr. II i wychowawców tej grupy oraz nauczycieli ze szkoły, całe grono pedagogów i pozostałych pracowników z ośrodka. Wesołych Świąt życzy Jagódka Agatka - Serdecznie pozdrawiam całą II gr. wraz z wychowawcami. Dziękuję Paulinie M. za rozmowy. Wesołych Świąt. Marta - Chciałabym pozdrowić całą IV gr. a także wychowawców z całego ośrodka. Dziękuję także Małgorzacie Wlazło za zrozumienie. Klaudia Sztekma - Chciałabym wszystkich pozdrowić. Moja Rodzino, bardzo za Wami tęsknię. P. Sz. - Pozdrawiam Natalię Maczkiewicz, pozdro, Mordko. Weronika D. - Chciałam podziękować nauczycielom i wychowawcom za okazaną mi pomoc i wsparcie. Dziewczynom dziękuję za to, że mi pomagają się ogarnąć. Gosi Wlazło dziękuję za to, że mi pomaga. Przepraszam za moje zachowanie panią Basię, wszystkich nauczycieli i wychowawców. Natalia Jamrozy - Pozdrowienia i życzenia dla mojej kochanej rodzinki. Życzę zdrowia, szczęścia, pomyślności i miłości Życzy Wasza kochająca wnuczka Ola - Z okazji Świąt Bożego Narodzenia składam najserdeczniejsze życzenia dla całej mojej pierwszej grupy oraz dla pracowników ośrodka: życzę szczęścia, zdrowia, pogody ducha, miłości, szczerości, dużo pieniędzy, prezentów pod choinkę. Pozdrawiam Patrycję Kiełpin i dziękuję za rozmowy. Pozdrawiam też panią Anię Wicedyrektor oraz panią Basię Dz. Ola Luzyńczyk - Bardzo chciałabym podziękować za pomoc i wsparcie w trudnych chwilach pani Wandzie B., pani Bogusi B., pani Marcie Cz., pani Oli Ch. oraz panu Tomkowi P. Dziękuję za pomoc i za poprawianie humorku moim koleżankom: Karolinie J., Madzi C., Patrycji W., Agacie G., Paulinie T., Weronice K.. Życzę wszystkim dziewczynom, które zostają w ośrodku Wesołych Świąt. Julka Paś - Dziękuję pani Wandzie Sz. za wsparcie w trudnych chwilach. Dziękuję też pani Ani R. za wsparcie. Życzę Wesołych Świąt. Chcę podziękować koleżankom: Oli Luzyńczyk i Darii Walkiewicz za wsparcie. Kiełpin Patrycja - Serdecznie pozdrawiam panią Magdę W., p. Magdę L., p. Ewę Z., p. Olę Ch. oraz wszystkich nauczycieli i wychowawców. Pozdrawiam też wszystkich wychowawców i nauczycieli oraz moje koleżanki: Patrycję Lewicką, Natalię

24 Jaskułę, Paulinę Mirgę, Karolinę Jakiel i wszystkie pozostałe dziewczyny z ośrodka. Życzę wszystkim miłych i wesołych Świąt Wiktoria Kaliszewska - Życzę wesołych Świąt. Pozdrawiam moja wariatkę, Bunię. Całusy. Patrycja Lewicka - Pani Marto, pani Basiu i panie Tomku życzę wesołych Świąt i szczęśliwego Nowego Roku oraz dużo miłości, radości, ciepła i rodzinnej atmosfery. Dziękuję za te mile spędzone chwile. Magdalena Gorzkiewicz - Chciałabym złożyć życzenia na Święta Bożego Narodzenia mojej I grupie i wychowawcom. Życzę wesołych i milutkich Świąt, dużo radości i ciepła. Również mojej rodzinie życzę dużo szczęścia. Mojemu chłopakowi życzę, aby był w taki dzień blisko mnie. Życzę z całego serduszka wszystkim z ośrodka zdrowych i wesołych Świąt i szczęśliwego Nowego Roku. Nunu Pati - Życzę wszystkim miłych, spokojnych i szczęśliwych świąt. Pozdrawiam całą placówkę. Dziękuję za wsparcie III grupie i wychowawcom. Życzę, aby Wasze Święta się udały. Wesołych Świąt!!! E. L. Smerfik - Chciałabym złożyć wszystkim pracownikom i nauczycielom najserdeczniejsze życzenia świąteczne i radosnego Sylwestra. Wszystkie dziewczyny przepraszam za całą sytuację, która się wydarzyła. Dostałam nauczkę i więcej tego nie powtórzę. Dziękuję pani Wandzi Sz. za wsparcie i pomoc w trudnych chwilach oraz za to, że jest ze mną. Paciaa III gr. - Bardzo pozdrawiam panią Ewcię Z. Patrycja Dunajska - Przepraszam panią Basię, dziewczyny z mojej klasy i panią Dorotkę za to, że uciekłam z Warszawy. Jeszcze raz przepraszam. Weronika Kaczyńska - Życzę całej mojej III grupie i wychowawcom III grupy miłych, ciepłych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia. Daria Walkiewicz - Bardzo dziękuję Julii Paś za wsparcie i za to, że rozumie mnie w każdej sytuacji. Bardzo Ci za to wszystko dziękuję. Cieszę się, że cię poznałam. Również dziękuję mojej Myszce (czyli Grotkowi) za to, że jak coś mi się dzieje, to zawsze się martwi o mnie. Cieszę się, że mam taką koleżankę jak Ty. Bardzo Wam, dziewczyny, za wszystko dziękuję. Kocham Was jak moje siostrzyczki Pozdrawiam Julkę P., Agatę G., Weronikę K., Magdę C. i całą grupę. Bardzo dziękuję panu Tomkowi, pani Marcie i pani Bogusi za wszystko i za to, że mi zawsze pomagają. Bardzo to doceniam. Trzosek - Pozdrawiam wszystkich wychowawców i nauczycieli i życzę pogodnych Świąt Bożego Narodzenia i szczęśliwego Nowego Roku. Sandra Nowak