Informacje o posiadanych dyplomach i stopniach naukowych

Transkrypt

1 AUTOREFERAT

2 Dr n. med. Marcin Pasiarski Kierownik Kliniki Hematologii Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach Konsultant wojewódzki w dziedzinie immunologii klinicznej Kielce, Artwińskiego 3 marcin.pasiarski@onkol.kielce.pl Dane biograficzne Urodziłem się 28 sierpnia 1973 roku w Kielcach. Egzamin dojrzałości złożyłem w 1992 roku. W latach studiowałem na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Lublinie. Dyplom lekarza medycyny uzyskałem w 1998 roku. Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu Staż podyplomowy odbyłem w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym nr 4 w Lublinie. W 1999 roku rozpocząłem pracę zawodową na stanowisku młodszego asystenta w Oddziale Wewnętrznym Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Kielcach, gdzie pracowałem do lipca 2003 roku. W sierpniu 2003 roku podjąłem pracę w Dziale Hematologii Świętokrzyskiego Centrum Onkologii. Informacje o posiadanych dyplomach i stopniach naukowych W 2006 roku uzyskałem tytuł specjalisty chorób wewnętrznych. W 2007 roku rozpocząłem specjalizację z hematologii pod kierunkiem Prof. dr hab. n. med. Anny Dmoszyńskiej. Staże specjalizacyjne odbywałem w Klinice Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku w Lublinie. W 2010 roku uzyskałem specjalizację z hematologii. W 2010 roku otrzymałem stopień naukowy doktora nauk medycznych na podstawie rozprawy pt. Ocena komórek dendrytycznych oraz innych wybranych populacji komórek układu odpornościowego u chorych na szpiczaka mnogiego. Promotorem pracy był Prof. dr hab. n. med. Jacek Roliński, a Recenzentami Prof. dr hab. n. med. Iwona Hus oraz Prof. dr hab. n. med. Tomasz Wróbel. 2

3 Zainteresowania naukowo-badawcze Moje zainteresowania naukowe już od trzeciego roku studiów medycznych były związane z immunologią. Brałem wtedy czynny udział w pracach studenckiego koła naukowego przy Katedrze i Zakładzie Immunologii Klinicznej Akademii Medycznej w Lublinie (obecnie Uniwersytetu Medycznego w Lublinie). Moim przedmiotem zainteresowań były wtedy zaburzenia odporności u osób po transplantacji nerki. Efektem tej pracy była publikacja pt. Ocena fenotypu limfocytów krwi obwodowej u pacjentów po przeszczepie nerki opublikowana w polskim czasopiśmie Problemy Nauki, Dydaktyki i Lecznictwa w 1998 roku oraz dwa streszczenia zjazdowe The estimation of the lymphocyte phenotype, surface and soluble interleukin-2 receptors in patients after renal transplantation i The expression of bcl-2 oncoprotein in lymphocytes of patients after renal transplantation. Po zakończeniu studiów i stażu podyplomowego rozpocząłem pracę poza ośrodkiem akademickim. Jednak moje zainteresowania nadal były związane z immunologią, a nawiązaną w czasie studiów współpracę z Katedrą i Zakładem Immunologii Klinicznej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie nadal kontynuowałem. Wraz z rozpoczęciem pracy zawodowej w Dziale Hematologii ŚCO w Kielcach rozpocząłem również pracę naukową, jako wolontariusz w Katedrze i Zakładzie Immunologii. Osiągnięcie naukowe zgłoszone do postępowania habilitacyjnego Tematem rozprawy habilitacyjnej jest: Ocena odpowiedzi na szczepienia ochronne przeciwko Streptococcus pneumoniae u chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową i gammapatię monoklonalną o nieustalonym znaczeniu w odniesieniu do istotnych parametrów klinicznych i laboratoryjnych Celem prowadzonych badań była ocena skuteczności szczepień ochronnych przeciw Sterptococcus pneumoniae w zależności od zastosowanego schematu szczepienia, w populacji chorych na CLL i MGUS oraz określenie czynników klinicznych i laboratoryjnych mogących mieć wpływ na skuteczność szczepienia. Określenie tych czynników pozwoliłoby na wyłonienie grup chorych, u których należałoby stosować konkretny schemat szczepienia, a także określić czy samo szczepienie jest u nich wystarczającym zabezpieczeniem przed infekcją płuc. Ponieważ leczenie cytostatyczne w znaczący sposób osłabia układ odpornościowy, profilaktyka infekcji pod postacią 3

4 szczepień ochronnych powinna być prowadzona zwłaszcza w okresie przed rozpoczęciem leczenia przeciwnowotworowego i z tego powodu prezentowane badanie było prowadzone w grupach chorych w stadium zaawansowania choroby niewymagającym leczenia onkologicznego. Wydaje się, że postępowanie mające na celu zmniejszenie zachorowalności i groźnych następstw infekcji jest kluczowe w perspektywie coraz lepszej kontroli onkologicznej chorób limfoproliferacyjnych. Jest to szczególnie istotne, ponieważ wysokoaktywne leczenie przeciwnowotworowe jest również najczęściej leczeniem mającym działanie immunosupresyjne. W badaniu uczestniczyło 44 chorych z rozpoznaniem przewlekłej białaczki limfocytowej, 22 osoby z rozpoznaniem MGUS oraz 28 osób w grupie kontrolnej. Wszystkie badane osoby zostały podzielone na grupy, które były szczepione w odmienny sposób. I grupa w skład, której wchodzili chorzy na CLL, była szczepiona początkowo szczepionką skoniugowaną 13-walentną (PCV13), a następnie po upływie 6 miesięcy wykonywano kolejną wakcynację za pomocą 23-walentnej szczepionki polisacharydowej. II grupę stanowili chorzy na CLL szczepieni tylko 23-walentną szczepionką polisacharydową (PPSV23). III grupą chorych byli pacjenci z rozpoznaniem MGUS szczepieni skoniugowaną 13-walentną szczepionką. Grupy IV i V stanowiły zdrowe osoby z grupy kontrolnej, szczepione odpowiednio szczepionką 13-walentną skoniugowaną w grupie IV i 23-walentną polisacharydową w grupie V. Ocenę skuteczności szczepienia wykonywano poprzez oznaczanie stężenia przeciwciał swoistych przeciw pneumokokom przed i 30 dni po szczepieniu raz badanie odsetka plazmoblastów we krwi obwodowej przeprowadzane za pomocą technik cytometrii przepływowej przed szczepieniem i 7 dni po szczepieniu. Za plazmoblasty uznawano komórki o fenotypie CD19+/IgD-/CD27++. W trakcie badania oceniano u wszystkich chorych wiele parametrów klinicznych i laboratoryjnych mogących mieć wpływ na układ odpornościowy. W grupie CLL badano technikami cytometrii przepływowej wybrane subpopulacje limfocytów (CD3+, CD3+/CD4+, CD3+/CD8+, CD19+, CD19+/ CD5+, komórki NK, NKT-like, Treg), stężenia immunoglobulin A, G, M wraz z oznaczeniem podklas IgG, stężenia składowej dopełniacza C3 i C4 oraz podstawowe parametry biochemiczne. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano wysoką skuteczność immunizacji w grupie chorych na CLL 13-walentnej szczepionki skoniugowanej (PCV13), która była tym efektywniejsza im niższe było stadium zaawansowania choroby, co pozwala 4

5 na sformułowanie tezy, że szczepienie przeciwko pneumokokom powinno być wykonane możliwie szybko po postawieniu rozpoznania CLL. Ponadto stwierdzono, że ponowne szczepienie za pomocą 23-walentnej szczepionki polisacharydowej (PPSV23) po uprzednim szczepieniu PCV13, podnosi skuteczność szczepienia. Wakcynacja tylko PPSV23 jest mało efektywna w tej grupie chorych. Ważną obserwacją z tego badania jest fakt, że skuteczność szczepienia w grupie chorych na MGUS zależy od stężenia białka monoklonalnego i jego stężenie może być ważnym czynnikiem predykcyjnym skuteczności szczepień ochronnych u tych chorych. Istotnym wnioskiem z pracy jest konieczność jak najszybszego po rozpoznaniu MGUS szczepienia chorych. Potwierdzono również w trakcie badania wysokie bezpieczeństwo obu stosowanych szczepionek PCV13 i PPSV23. Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo-badawczych Dorobek naukowy Mój dotychczasowy dorobek naukowy obejmuje 17 prac pełnotekstowych, o łącznym współczynniku oddziaływania Impact Factor (IF) wynoszącym 11,861 punktów według Journal Citation Raport i łącznej punktacji MNiSW wynoszącej 207 punktów. Wśród nich 4 to publikacje oryginalne o łącznej punktacji IF=7,991 i MNiSW=100 punktów; 4 poglądowe o łącznej punktacji IF=0,633 i MNiSW= 28 punktów. Łączna punktacja MNiSW wynosi 207 punktów. W czasopismach o zasięgu międzynarodowym, indeksowanych w bazie Medline, opublikowano 6 prac, których jestem współautorem. W czasopismach indeksowanych na Liście Filadelfijskiej opublikowano 13 prac o IF=11,861 i punktacji MNiSW=197 punktów, natomiast w czasopismach bez IF 8 prac (punktacja MNiSW=27 punktów). Jestem współautorem 5 prac kazuistycznych o łącznej punktacji IF=2,532 i MNiSW=45 punktów. Po uzyskaniu stopnia doktora nauk medycznych opublikowałem prace o łącznym IF=11,156 i punktacji MNiSW=187 punktów. 5

6 Główne obszary badań naukowych Mój dorobek naukowy można podzielić na 5 głównych grup tematycznych: 1. Ocena subpopulacji i funkcji komórek dendrytycznych u chorych onkologicznych. 2. Analiza wpływu splenektomii na odpowiedź humoralną i komórkową u osób poddanych temu zabiegowi. 3. Wpływ zakażeń w tym zakażeń wirusowych na przebieg chorób limfoproliferacyjnych. 4. Analiza zaburzeń układu odpornościowego u chorych na choroby limfoproliferacyjne wraz z oceną skuteczności szczepień w tej grupie pacjentów. 5. Zagadnienia związane z codzienną praktyką hematologiczną. Ad. 1. Ocena subpopulacji i funkcji komórek dendrytycznych u chorych onkologicznych Moje zainteresowania koncentrowały się wokół zaburzeń odporności u chorych na nowotwory, w tym na schorzenia onkohematologiczne. Dotyczyły one szczególnie roli komórek dendrytycznych w chorobach nowotworowych. W jednej z prac, w której badani byli chorzy z niedrobnokomórkowym rakiem płuca wykazano, że, pomimo iż w przebiegu choroby nowotworowej dochodzi znacznego upośledzenia różnicowania i dojrzewania komórek dendrytycznych zwykle z powodu wydzielania przez guz nowotworowy czynników takich jak VEGF, IL-10, TGFβ jest możliwa generacja z makrofagów pozyskanych z płynu opłucnowego komórek dendrytycznych (MQ-DCs) zawierających na swojej powierzchni liczne cząsteczki kostymulujące. Potencjalnie tego typu komórki mogą stać się użyteczne w immunoterapii osób z chorobami nowotworowymi. Praca ta została opublikowana w Polish Journal of Environmental Studies (Pol J Environ Stud 2006; 15(5A): 123-6; IF=0,88; MNiSW=10). Zaburzenia w obrębie subpopulacji komórek dendrytycznych stały się przedmiotem moich dalszych badań nad zaburzeniami odporności w chorobach nowotworowych. W kolejnej pracy oceniane były zaburzenia w subpopulacjach komórek dendrytycznych u chorych z rozpoznanym szpiczakiem plazmocytowym (MM). W badaniu tym wykazano zależność między stopniem zaawansowania MM, a obniżonym odsetkiem mieloidalnych i limfoidalnych komórek dendrytycznych w szpiku chorych. Wykazano również związek obniżonego odsetka zarówno limfoidalnych jak mieloidalnych komórek dendrytycznych u chorych z wysokimi stężeniami β 2 mikroglobuliny w surowicy krwi. U wszystkich chorych niezależnie od stadium zaawansowania odsetek DCs we krwi i w szpiku był 6

7 istotnie niższy w porównaniu do osób zdrowych z grupy kontrolnej. Jest to jedna z nielicznych prac, która wykazała zaburzenia w subpopulacjach DCs równolegle we krwi obwodowej i w szpiku. Praca ta została opublikowana w czasopiśmie Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej (Postępy Hig Med Dośw 2013; 67: ; IF=0,633; MNiSW=15). Ad. 2. Analiza wpływu splenektomii na odpowiedź humoralną i komórkową u osób poddanych temu zabiegowi W 2012 i 2013 roku brałem udział w badaniach na temat zaburzeń subpopulacji limfocytów u osób po splenektomii. Usunięcie śledziony jest czynnikiem predysponującym do występowania groźnych powikłań infekcyjnych u tych osób. Ocena subpopulacji limfocytów, komórek NK i NKT u chorych z asplenią może przyczynić się do lepszego zrozumienia zaburzeń w obrębie układu odporności u tych osób. W badaniu uczestniczyły osoby po splenektomii wykonywanej ze wskazań nagłych (pourazowych) oraz po splenektomii z wyboru najczęściej wykonywanej z powodu nieonkologicznych chorób hematologicznych (np. małopłytkowość autoimmunologiczna). W badaniu tym stwierdzono wzrost liczby komórek NKT i spadek komórek NK po splenektomii, który korelował ze zwiększoną zapadalnością na infekcje. Badania te zostały opublikowane w Central European Journal of Immunology (Centr Eur J Immunol 2013: 38(3): 372-9; IF=0,358; MNiSW=15). Ad. 3. Wpływ zakażeń w tym zakażeń wirusowych na przebieg chorób limfoproliferacyjnych Jednym z moich głównych zainteresowań jest wpływ infekcji wirusowych na układ odpornościowy. Dane literaturowe świadczą o potencjalnym istotnym oddziaływaniu zakażenia EBV na przebieg chorób limfoproliferacyjnych. W ramach Kliniki Hematologii i Transplantacji Szpiku ŚCO w Kielcach prowadzę duże badanie screeningowe wśród chorych na CLL i DLBCL każdy z chorych ze świeżym rozpoznaniem tych chorób ma monitorowany stan układu odpornościowego oraz status latentnych zakażeń wirusowych za pomocą technik biologii molekularnej. Parametr ten jest korelowany z przebiegiem klinicznym choroby jak również z wybranymi danymi laboratoryjnymi badanie to jest w toku. Część badań, realizowanych w ramach współpracy z Katedrą i Zakładem Immunologii Klinicznej w Lublinie, dotyczy również 7

8 badania związku pomiędzy rozwojem i przebiegiem klinicznym przewlekłej białaczki limfocytowej a zakażeniami wirusowymi. Pod kierownictwem Pana Profesora Jacka Rolińskiego jestem zaangażowany w realizację grantu naukowego pt. Ocena znaczenia wybranych wirusów DNA w procesach aktywacji, wytwarzania cytokin, chemokin, proliferacji oraz apoptozie limfocytów B i T krwi i szpiku chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową B-komórkową (grant KBN Nr N N ). Badania realizowane są również wspólnie z Kliniką Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. W ramach projektu ocenie poddano obecność materiału genetycznego w postaci DNA Herpesviridae, w tym wirusa Epsteina-Barr (EBV, HHV-4), ludzkiego herpeswirusa 6 (HHV-6) oraz wirusa mięsaka Kaposiego (KSHV, HHV-8) w komórkach krwi obwodowej i szpiku kostnego osób chorych PBL w odniesieniu do wykładników aktywacji limfocytów. Uzyskane dane skorelowano z oceną czynników prognostycznych, wykazując, że jedynie obecność DNA EBV wiąże się z wysoką ekspresją antygenów CD25 i CD69 na limfocytach T i B krwi obwodowej, również u chorych we wczesnych stadiach PBL i niekorzystnym rokowaniem. Wyniki te są aktualnie opracowywane celem ich publikacji. Echem tych badań była publikacja poglądowa na temat onkogenezy indukowanej przez EBV, opublikowana na łamach Postępów Higieny i Medycyny Doświadczalnej (Postępy Hig Med Dośw 2013; 67: ; IF=0,552; MNiSW=15). Interesujące spostrzeżenia stały się inspiracją do kontynuacji badań, na większej populacji chorych i próby uzyskania odpowiedzi na pytanie, czy istotnie część chorych na PBL cechuje się zmniejszoną zdolnością eliminacji limfocytów zakażonych EBV i jakie czynniki uniemożliwiają tę eliminację. Szczegółowa ocena związku pomiędzy obecnością DNA EBV a ekspresją cytokin (IL-4, IL-6, IL-10, interferonu alfa i gamma) i cząsteczek o właściwościach immunosupresyjnych w korelacji z przebiegiem klinicznym choroby, a także wybranymi klasycznymi i nowymi czynnikami prognostycznymi, stanowiły przedmiot obecnie prowadzonych badań. Ad. 4. Analiza zaburzeń układu odpornościowego u chorych na choroby limfoproliferacyjne wraz z oceną skuteczności szczepień w tej grupie pacjentów Zaburzenia odporności w chorobach onkohematologicznych są szczególnie istotne, gdyż to one są jedną z głównych przyczyn wysokiej śmiertelności tych chorób. Najczęstszą chorobą limfoproliferacyjną w populacji zachodniej jest przewlekła 8

9 białaczka limfocytowa (CLL). Powikłaniem tej choroby jest głęboka immunosupresja i nawracające infekcje, wśród których należy wymienić pneumokokowe zapalenie płuc. Zapobieganie temu groźnemu powikłaniu wydaje się być bardzo istotne. W pracy, której jestem współautorem oceniano skuteczność szczepień ochronnych w grupie chorych z rozpoznaniem CLL. W badaniu tym oceniano odpowiedź na szczepienie preparatem Pneumo 23 u 25 chorych z CLL. Oceniano miano przeciwciał swoistych przeciw pneumokokom przed i w 30 dni po szczepieniu. 80% chorych nie odpowiedziało na wakcynację. Jednocześnie wykazano, że brak odpowiedzi był związany z wyjściowym niższym stężeniem IgG oraz m.in. większą bezwzględną ilością komórek CD5+/CD19+ i większą bezwzględną ilością komórek CD4+/CD25+high. Badanie miało charakter doniesienia wstępnego i zostało zaprezentowane na konferencji Hematologia Wieku Podeszłego we Wrocławiu w kwietniu 2013 w postaci plakatu. Plakat ten zdobył pierwszą nagrodę w sesji plakatowej wspomnianej konferencji. Prace na temat odpowiedzi na szczepienia przeciwko pneumokokom kontynuowałem następnie wykorzystując do szczepień preparat skoniugowanej 13-walentnej szczepionki (PCV13). W czasie prowadzenia badań zaszczepiono 24 osoby chore na CLL w stadium 0 2 wg Rai niewymagającym leczenia. Odsetek uzyskanych odpowiedzi sięgnął blisko 60%. W trakcie badania wykazano również istotny wzrost stężenia IgG2 podklasy immunoglobulin G, która obejmuje przeciwciała m.in. przeciw bakteriom otoczkowym. Wyniki tej pracy zostały opublikowane w czasopiśmie PLoS One w grudniu 2014 roku (PLoS One 2014; 9(12): e114966; IF=3,534; MNiSW=40). Ad. 5. Zagadnienia związane z codzienną praktyką hematologiczną Codzienna praca w ramach Kliniki Hematologii i Transplantacji Szpiku pozwala na uczestnictwo i prowadzenie badaniach w ramach współpracy w wieloma ośrodkami w Polsce. Jednym z takich badań było ustalenie optymalnego sposobu mobilizacji komórek macierzystych u chorych na nowotwory limfoproliferacyjne. W badaniu tym porównywano dwa schematy mobilizacji: I) z użyciem arabinozydu cytozyny w dawce 1,6 g/m 2 w połączeniu filgrastimem, II) z użyciem cyklofosfamidu w dawce 4 g/m 2 w połączeniu z filgrastimem. Wykazano, że pośrednie dawki AraC w połączeniu z filgrastimem są bardzo efektywne i relatywnie bezpiecznym protokołem dla pacjentów z nowotworami limfoproliferacyjnymi. Badania te zostały opublikowane w Bone 9

10 Marrow Transplantation (Bone Marrow Transplant 2013 Jul: 48(7): ; IF=3,446; MNiSW=30). Pracując w oddziale hematologii często spotykam się z interesującymi problemami klinicznymi, które staram się opisywać i publikować. Wśród takich prac znalazł się opis przypadku chorej, która trafiła do naszego oddziału w krytycznym stanie (z zatrzymaniem krążenia) w następstwie niewydolności serca. Po udanej reanimacji i szybkiej diagnostyce rozpoznano zespół hypereozynofilowy, a w następstwie zastosowanego leczenia uzyskano całkowitą rekonstytucję wydolności mięśnia sercowego. Chora wróciła również do czynnego życia zawodowego. Przypadek ten opisano w American Journal of Emergency Medicine (Am J Emerg Med Jan 2013; 31(1): 271.e1-3; IF=1,152; MNiSW=24). Innym przykładem takiej publikacji był opis przypadku chorej z nabytą hemofilią w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów, która była leczona w naszym oddziale rituksimabem z sukcesem. Praca ta została opublikowana w Blood Coagulation and Fibrinolysis (Blood Coagul Fibrinolysis 2013; 24(8): ; IF=1,38; MNiSW=15). Referaty wygłoszone na międzynarodowych lub krajowych konferencjach tematycznych W dorobku naukowym posiadam 14 referatów wygłoszonych na międzynarodowych lub krajowych konferencjach tematycznych: 1. Wojas-Krawczyk K, Hus I, Pasiarski M, Krawczyk P, Dmoszyńska A, Roliński J. Autologous serum versus human albumin: comparison of different culture microenvironmet for dendritic cells generation from multiple myeloma patients. (Porównanie wpływu podłoża hodowlanego uzupełnionego autologiczną surowicą lub ludzką albuminą na generację komórek dendrytycznych u chorych na szpiczaka plazmocytowego). II Międzynarodowe Sympozjum Naukowe Środowiskowe źródła zagrożeń zdrowotnych". Kazimierz Dolny, kwietnia Roliński J, Darmochwał-Kolarz D, Pasiarski M, Sosnowska B. The estimation of the lymphocyte phenotype, surface and soluble interleukin-2 receptors in patients after renal transplantation. IV Konferencja Polskiego Towarzystwa Cytometrii Zastosowanie cytometrii w badaniach naukowych i diagnostyce". Gdańsk, października

11 3. Roliński J, Darmochwał-Kolarz D, Pasiarski M, Sosnowska B. The expression of bcl-2 oncoprotein in lymphocytes of patients after renal transplantation. IV Konferencja Polskiego Towarzystwa Cytometrii Zastosowanie cytometrii w badaniach naukowych i diagnostyce". Gdańsk, października Grywalska E, Pasiarski M, Surdacka A, Roliński J. Ocena związku pomiędzy efektywnością szczepień ochronnych przeciwko Streptococcus pneumoniae a wybranymi subpopulacjami limfocytów krwi obwodowej chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową - doniesienie wstępne. Konferencja szkoleniowa Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów Hematologia wieku podeszłego. Wrocław, kwietnia Giebel K, Jagoda A, Szmigielska M, Krawczyk-Kuliś E, Lech-Marańda M, Paluszewska A, Czyż J, Piszcz B, Piątkowska-Jakubas M, Adamczyk-Cioch J, Hałka T, Robak S, Kyrcz-Krzemień K, Warzocha W, Jędrzejczak W, Komarnicki M, Kłoczko J, Skotnicki Ab, Pasiarski M, Hellmann A, Rzepecki P, Raźny MJ. Hołowiecki J. Ocena skuteczności poszczególnych kursów terapii indukującej i konsolidującej dorosłych chorych na ostrą białaczkę limfoblastyczną z uwzględnieniem odpowiedzi na poziomie minimalnej choroby resztkowej. Analiza pośrednia badania PALG ALL XXV Zjazd Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów. Poznań, września Pasiarski M, Stelmach-Gołdys A, Góźdź S, Grywalska E, Hus I, Roliński J. Evaluation of immune response to 13-valent pneumococcal conjugated vaccine (PCV13) in patients with chronic lymphocytic leukaemia. 19 th Congress of EHA (European Hematology Association). Milan, czerwca Grosicki S, Bodzenta E, Ilona S, Wierzbowska A, Kuydowicz M, Joks M, Czyż A, Patkowska E, Warzocha K, Wątek M, M. Pasiarski M, Piątkowska-Jakubas B. The addition of cladribine to the standard 7+3 (cytarabine/daunorubicin) did not improve outcomes of the fit secondary acute myeloid leukemia treatment retrospective multicenter PALG study. 19 th Congress of EHA (European Hematology Association). Milan, czerwca Grosicki S, Bodzenta E, Ilona S, Wierzbowska A, Kuydowicz M, Joks M, Czyż A, Patkowska E, Warzocha K, Wątek M, Pasiarski M, Piątkowska-Jakubas B. The treatment s outcomes of the secondary acute myeloid leukemia retrospective multicenter PALG study. 19 th Congress of EHA (European Hematology Association). Milan, czerwca

12 9. Roliński J, Grywalska E, Pasiarski M, Stelmach-Gołdyś A, Surdacka A, Góźdź S. Ebv-Dna Viral Load In Peripheral Blood Mononuclear Cells Of Patients With Chronić Lymphocytic Leukemia Is Associated With Unfavorable Prognosis. 56 th ASH Annual Meeting and Exposition. San Francisco, 6-9 grudnia Canzian F, Martino A, Campa D, Stein A, Krawczyk-Kuliś M, Rrybicka M, Kyrcz- Krzemień S, Butrym Ak, Mazur G, Jurczyszyn Aj, Zawirska D, Grząśko N, Tomczak W, Subocz E, Wątek M, Pasiarski M, Rymko M, Calbecka M, Druzd- Sitek A, Walewski J, Kruszewski M, Raźny M, Załucha Jm, Dudziński M, Gaj P, Warzocha K. Cereblon (CRBN) Gene Polymorphisms Predict Clinical Response and Progression-Free Survival in Multiple Myeloma Patients Treated with Lenalidomide: A Pharmacogenetic Study of Immense Consortium. 56 th ASH Annual Meeting And Exposition. San Francisco, 6-9 grudnia Roliński J, Grywalska E, Pasiarski M, Stelmach-Gołdys A, Maj M, Surdacka A, Grabarczyk P. Obecność DNA wirusa Epsteina-Barr we krwi obwodowej chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową wiąże się z niekorzystnym rokowaniem. Międzynarodowa Konferencja Szkoleniowa PTHiT Hematologia Kliniczna i Doświadczalna. Kazimierz Dolny, maja Grywalska E, Surdacka A, Maj M, Grafka A, Pasiarski M, Stelmach-Goldys A, Steckiewicz P, Gozdz S, Roliński J. A case of chronic lymphocytic leukaemia with expression of CD8 antigen on leukemic cells, IGG2 subclass deficiency, and coinfection with Epstein-Barr virus. 16 th Biennial Meeting of the European Society for Immunodeficiencies (ESID 2014). Praga, 29 października - 1 listopada Grywalska E, Pasiarski M, Surdacka A, Roliński J. Interferon gamma deficiency and Epstein-Barr virus reactivation in the pathogenesis of chronic lymphocytic leukemia. Second Annual Meeting of the International Cytokine and Interferon Society (ICIS) Cytokines Down Under: From the Bench to Beyond. Melbourne, października Grywalska E, Pasiarski M, Stelmach-Gołdys A, Wasiak M, Góźdź S, Roliński J. Interferon gamma deficiency is associated with the presence of Epstein-Barr virus DNA in patients with chronic lymphocytic leukemia. 15th Congress of the Polish Society of Experimental and Clinical Immunology. Wrocław, czerwca

13 Udział w komitetach naukowych, honorowych lub organizacyjnych międzynarodowych lub krajowych konferencji Byłem członkiem komitetu organizacyjnego i naukowego III Zjazdu Polskiego Towarzystwa Cytometrii, który odbył się w dniach września 2014 roku w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą. Jestem członkiem komitetu organizacyjnego i naukowego I Międzynarodowej Konferencji Naukowej Zakażenia W Hematologii i Transplantologii, która odbędzie się w dniach 7-9 maja 2015 r. w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą. Otrzymane nagrody i wyróżnienia W październiku 2010 roku otrzymałem nagrodę Dyrektora Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach za pracę nad projektem rozbudowy Działu Hematologii. W czerwcu 2014 roku otrzymałem nagrodę Dyrektora Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach za kompleksowy nadzór nad realizacją budowy, organizacji oraz wyposażenia Kliniki Hematologii i Transplantacji Szpiku Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Członkostwo w międzynarodowych lub krajowych organizacjach i towarzystwach naukowych Od marca 2012 roku jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów oraz Przewodniczącym Świętokrzyskiego Oddziału PTHiT. Od września 2014 roku jestem Przewodniczącym Świętokrzyskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Cytometrycznego. Osiągnięcia dydaktyczne w zakresie popularyzacji nauki Jestem zastępcą kierownika do spraw dydaktyki i szkolenia Świętokrzyskiego Centrum Onkologii. Organizuję szkolenia zarówno dla lekarzy specjalistów Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach, jak również koordynuję szkolenia dla lekarzy rodzinnych z zakresu działalności medycznej Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Od listopada 2014 sprawuję nadzór merytoryczny nad 13

14 działalnością Banku Komórek Działu Kriobiologicznego w Morawicy przy Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Kielcach. Prowadziłem Sesję Doniesień Ustnych Cytometria przepływowa w Polsce podczas III Zjazdu Polskiego Towarzystwa Cytometrii w Kazimierzu Dolnym, który odbył się w dniach września 2014 roku. Wygłaszałem wykłady na posiedzeniach naukowych Świętokrzyskiego Towarzystwa Gastrologicznego w Wygłaszałem wykłady na posiedzeniu Świętokrzyskiego Towarzystwa Alergologów w Prowadziłem i wygłaszałem wykłady na zjeździe LYFE CLL w Kielcach w Wygłaszałem wykłady w czasie posiedzeń naukowych Katedry i Zakładu Immunologii Klinicznej UM w Lublinie. Opieka naukowa nad lekarzami w toku specjalizacji i studentami Kieruję 2 specjalizacjami lekarskimi w dziedzinie hematologii lekarzy pracujących w Klinice Hematologii i Transplantacji Szpiku Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Udzielałem i udzielam doraźnej pomocy naukowej doktorantom z innych ośrodków oraz studentom Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, wykonującym prace dyplomowe w materiale klinicznym Kliniki Hematologii Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach u innych promotorów. Dorobek organizatorski Klinika Hematologii Świętokrzyskiego Centrum Onkologii Za swój największy zawodowy i jednocześnie osobisty sukces uznaję organizację od podstaw i udział w ciągłym, dynamicznym rozwoju nowoczesnego ośrodka hematologicznego w Kielcach, jakim jest Klinika Hematologii Świętokrzyskiego Centrum Onkologii. Od 2007 roku byłem zaangażowany w projekt rozbudowy Działu, a obecnie Kliniki Hematologii ŚCO w Kielcach. Odpowiadałem zarówno za stronę merytoryczną projektu rozbudowy tego oddziału, jak i projekty naukowo badawcze, które są w nim realizowane. Pozyskałem z środków RPO dla województwa świętokrzyskiego 10 mln złotych na realizację badań naukowych w ramach nowopowstającego ośrodka hematologicznego, łącznie na budowę ośrodka około 40 mln zł. Nowa struktura organizacyjna Kliniki Hematologii i Transplantacji Szpiku ŚCO w Kielcach pozwoliła 14

15 na utworzenie odrębnych oddziałów: Hematologii i Nowotworów Krwi, Leczenia Ostrych Białaczek, Transplantacji Szpiku; wszystkie te oddziały funkcjonują w ramach jednej Kliniki, której jestem Kierownikiem. Utworzyłem w ramach Kliniki Hematologii i Transplantacji Szpiku Poradnie: Hematologii i Nowotworów Krwi, Zaburzeń Krzepnięcia, Transplantacyjna, Zaburzeń Odporności. Zorganizowałem Laboratorium Cytometrii przepływowej i Nefelometrii przy Klinice Hematologii i Transplantacji Szpiku ŚCO w Kielcach, które umożliwia wykonywanie badań z wykorzystaniem cytometru przepływowego, oznaczanie poziomu immunoglobulin wraz z ich podklasami, testów czynnościowych granulocytów, dla potrzeb zarówno Poradni Zaburzeń Odporności, jak również na potrzeby całego regionu świętokrzyskiego. Utworzyłem Laboratorium Cytologii i Mikroskopii Fluorescencyjnej przy Klinice Hematologii i Transplantacji Szpiku ŚCO w Kielcach. Obecnie organizuję również Pracownię Cytogenetyki przy Klinice Hematologii i Transplantacji Szpiku ŚCO w Kielcach. Współtworzyłem Zakład Biologii Molekularnej Świętokrzyskiego Centrum Onkologii. Wspólnie z tym zakładem opracowujemy obecnie projekt wykorzystywania sygnatur mirna, jako czynników prognostycznych w przewlekłej białaczce limfocytowej. Utworzyłem Oddział Transplantacji Szpiku w ramach Kliniki Hematologii ŚCO w Kielcach. Oddział ten uzyskał pozwolenie Ministra Zdrowia po wcześniejszej aprobacie ze strony Krajowej Rady Transplantacyjnej w październiku Obecnie oddział rozpoczął już swoją działalność. W 2014 roku zorganizowałem Bank Komórek Krwiotwórczych przy Klinice Hematologii i Transplantacji Szpiku ŚCO w Kielcach Bank ten otrzymał akredytację i pozwolenie na działalność wydaną przez Ministra Zdrowia po wcześniejszym pozytywnym zaopiniowaniu przez Krajowe Centrum Bankowania Tkanek i Komórek. Aktualnie jestem również kierownikiem tego Banku. Obecnie jestem również zaangażowany w projekt utworzenia Zakładu Onkokardioloogii w ramach Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. 15