Strona główna. Strona tytułowa. Mini, midi, maxi. Spis treści. Aleksandra Kaptur. Strona 1 z 56. Powrót. Full Screen. Zamknij.

Transkrypt

1 Mini, midi, maxi Aleksandra Kaptur Strona 1 z 56

2 Strona 2 z 56

3 Strona 3 z 56 1 Parametry opisujące wygląd tabel w L A TEX2e Streszczenie Wstęp Podstawy składania tabel - czyli raczej mini Tabela jako środowisko przemieszczalne Numeracja tabel Odwołania do tabel Dodatkowe zmienne i polecenia Zmienna tabcolsep Zmienna arrayrulewidth Zmienna doublerulesep

4 1.7.4 Zmienna arraystretch Zmienna extracolsep Polecenie multicolumn Polecenie vline Polecenie cline Wnioski Strona 4 z 56 2 Pakiet hhline 45 3 Pakiet longtable - czyli na pewno maxi 49

5 GUST 1 i moda przywracają do łask wszystko z wyjątkiem tego, czego czas od nas nie oddalił. Strona 5 z 56 Margot Fonteyn 2 1 GUST Grupa Użytkowników Systemu TEX. 2 Margot Fonteyn (właściwie Margaret Hookham-Arias, ), tancerka angielska. Od 1935 roku związana jako solistka z Royal Ballet, stanowiła doskonały duet z R. Nurejewem w Giselle A. Adama i w Jeziorze Łabędzim Piotra Czajkowskiego. W 1979 roku M. Fonteyn otrzymała tytuł prima ballerina absoluta, przyznany tylko trzykrotnie w historii baletu.

6 Strona 6 z Parametry opisujące wygląd tabel w L A TEX2e 1.1. Streszczenie Treścią tego referatu jest opisanie najczęściej używanych parametrów sterujących wyglądem tabel przy składzie publikacji w L A TEX2e. Na wstępie postaram się opisać podstawy i ogólne zasady składania tabel. Następnie zajmę się zagadnieniami związanymi z potraktowaniem tabeli jako środowisko przemieszczalne. Omówię również metodę tworzenia podpisów i zmiany sposobu numeracji tabel. W dalszej części spóbuję przedstawić rzadziej używane zmienne i polecenia. Referat zakończę wnioskami

7 w których wskażę dalsze sposoby modyfikacji tabel przy użyciu pakietów dodatkowych, z których dwa umówię. Strona 7 z Wstęp Tabele stanowią jedną z najlepszych form prezentowania informacji w czytelnej, skumulowanego formie. L A TEX2e umożliwia skład tabel, dlatego zdecydowałam się na ich zebranie i opisanie w przystępnej formie.

8 Strona 8 z Podstawy składania tabel - czyli raczej mini... Środowiskiem umożliwiającym skład tabel jest tabular. Jego składnia ma postać: \begin{tabular}[poz]{speckolumn} zawkom11 & zawkom12\\ zawkom21 & zawkom22\\ \end{tabular} Elementem obowiązkowym jest {speckolumn}. Określa on ilość kolumn tabeli i sposób wyrównania zawartości. Dostępne wartości przedstawia Tabela 1.

9 Strona 9 z 56 Parametrem opcjonalnym jest [poz]. Określa on pionowe położenie tabeli wewnątrz środowiska. Dostępne wartości przedstawia tabela 2. Jeśli argument ten nie zostanie podany, tabela zostanie wycentrowana wewnątrz środowiska. W miejsce poszczególnych parametrów: zawkom11, zawkom12, zawkom21, zawkom22 należy wpisać właściwą zawartość poszczególnych komórek tabeli. Do wstawiania poziomych linii służy polecenie \hline. W obrębie wiersza, komórki oddziela się od siebie za pomoca znaku &. wiersza oznacza się podwójnym znakiem backslash (\\). Na tym etapie możliwe jest ręczne zdefiniowanie wysokości wiersza, przez podanie przyrostu jej wartości w nawiasach kwadra- 3 Jest to parametr o specjalnym znaczeniu. Szczegóły jego zastosowania będę wyjaśnione w trakcie omawiania justowania wzgledem separatora dziesietnego oraz parametru extracolsep.

10 Strona 10 z 56 towych. Przykładowo konstrukcja: \begin{tabular}[t]{l l} \hline \hline Jeden & Dwa\\[3em] \hline Trzy & Cztery\\[2em] \hline Pięć & Sześć\\[1em] \hline \hline \end{tabular} spowoduje efekt przedstawiony w Tabeli 3.

11 Jak większość poleceń L A TEX2e, środowisko tabular posiada również wersję z gwiazdka. w takim przypadku jego wywołanie ma postać: Strona 11 z 56 \begin{tabular*}{szer}[poz]{speckolumn} zawkom11 & zawkom12\\ zawkom21 & zawkom22\\ \end{tabular} Dodatkowym parametrem obowiązkowym jest {szer}. Określa on szerokość środowiska tabular*. Pozostałe parametry są identyczne jak w wersji bez gwiazdki (patrz: Tabela 1 i 2).

12 Teraz przedstwię tworzenie tabel z zastosowaniem równania względem separatora dziesiętnego. Przykładowo konstrukcja: Strona 12 z 56 \begin{tabular}{l rr@{,}l} \hline \hline Jeden & $1$ & $1$ &$000\;000$\\ Czterdzieści & $40$ & $40$ & $000$\\ Siedem tysięcy & $7\;000$ & $7\;000$ & $00$\\ \hline \hline \end{tabular} spowoduje efekt przedstawiony w Tabeli 4.

13 Strona 13 z 56 W celu zlikwidowania wolnej przestrzeni z lewej i prawej strony Tabeli 4 (widać, że górne i dolne linie nie są wyrównane względem lewego i prawego krańca tekstu tabeli). Spróbujemy to poprawić (patrz: Tabela 5). \begin{tabular}{@{}l rr@{,}l@{}} \hline \hline Jeden & $1$ & $1$ &$000\;000$\\ Czterdzieści & $40$ & $40$ & $000$\\ Siedem tysięcy & $7\;000$ & $7\;000$ & $00$\\ \hline \hline \end{tabular}

14 Poprawa polega na użyciu który wprowadza w tym przypadku po obu stronach tabeli tekst pusty. Strona 14 z Tabela jako środowisko przemieszczalne Jedna z podstawowych zasad głosi, że tabela powinna znajdować się bezpośrednio po pierwszym akapicie, w którym występuje do niej odwołanie 4. Czasem jednak zastosowanie się do niej jest niemożliwe. Najczęstszym przypadkiem jest sytuacja, gdy założenia techniczne nie przewidują dzielenia tabel między strony, jeśli jej zawartość może się zmieścić na jednej stronie. Wtedy należy przenieść tabele w takie miejsce, żeby w możliwie najlepszy spo- 4 Dotyczy to również rysunków oraz innych środowisk przemieszczalnych jeśli zostały zdefiniowane.

15 sób je wypełniała. L A TEX2e przewiduje do tego celu środowiska przemieszczalne. W przypadku tabel jest to środowisko table o wywołaniu: Strona 15 z 56 \begin{table}[parametry] \begin{tabular}... Definicja tabeli... \end{tabular} \caption{podpis tabeli} \label{etykietatabeli} \end{table}

16 Strona 16 z 56 parametry określają w jakim miejscu strony powinna znaleźć się tabela po jej przeniesieniu. Przedstawia je Tabela 6. Parametry są interpretowane w kolejności ich wprowadzenia, zatem konstrukcja: \begin{table}[!htbp] oznacza: Jeśli tabela się zmieści w miejscu wstawienia, to ją tam pozostaw, jeśli nie spróbuj ją przenieść na góre strony, jeśli się nie da na dół strony, w ostateczności na stronę z innymi obiektami przemieszczalnymi. Robiąc to, ignoruj wewnętrzną kontrole rozmieszczania obiektów przemieszczalnych przez L A TEX2e. 5 Takich jak na przykład maksymalna ilość obiektów na stronie - umożliwiając wstawienie większej ich ilości niż przewidują mechanizmy L A TEX2e

17 Strona 17 z Numeracja tabel Tabele są numerowane automatycznie przez wewnętrzny licznik L A TEX2e \thetable. Jego domyślna definicja 6 ma postać: \renewcommand\thetable{\@arabic\c@table} Aby nadać tabeli podpis należy posłużyć się poleceniem: \caption{podpis tabeli} Istnieje równiez konstrukcja: \caption[krótki]{podpis tabeli} Opcjonalny argument [Krótki] oznacza podpis tabeli przeznaczony do umieszczenia w spisie tabel (polecenie \listoftables). Miejsce umieszczenia podpisu tabeli zależy od 6 Dla klasy article.

18 Strona 18 z 56 miejsca wstawienia polecenia caption i tak: jeśli polecenie zostawie wstawione przed definicja srodowiska tabular podpis tabeli znajdzie się nad nią, w przeciwnym przypadku pod tabelą. Jeżeli chcemy zmienić w podpisie słowo Tabela na Tablica, Zestawienie etc. należy przedefiniować zmienną tablename. Przykładowo konstrukcja: \renewcommand\tablename{zestawienie} spowoduje zmianę domyślnego Tabela na Zestawienie. Należy pamiętać, że taka zmiana jest globalna i dotyczy wszystkich obiektów typu table, które wystąpią w artykule po zmianie definicji. Celowe dla zachowania jednolitości jest zatem jej wprowadzenie na samym początku dokumentu.

19 Strona 19 z Odwołania do tabel Konstrukcja: \label{etykietatabeli} pozwala na wprowadzenie do definicji środowiska etykiety, którą można wykorzystać do generowania automatycznych odwołań do tabeli 7 poprzez polecenia: \ref{etykietatabeli} dla wskazania numeru tabeli, oraz \pageref{etykietatabeli} dla wskazania strony na której znajduje się tabela. Dobrym zwyczajem jest nadawanie etykietom tabel przedrostka np. tab:, któ- 7 Takie odwołania mogą znajdować się zarówno w tekście przed, jak i po zadeklarowaniu konkretnego środowiska table. Jeżeli takie odwołanie znajdzie się przed tabelą (jedyny przypadek to pierwsze odwołanie do niej) to L A TEX nie będzie wiedział jaki ma ona numer. W takim przypadku konieczna jest powtórna kompilacja dokumentu.

20 Strona 20 z 56 ry jednoznacznie sugeruje do jakiego obiektu sie odwołujemy 8. Konstrukcja: \pageref{tab:etykieta} niesie wiecej informacji niż: \pageref{etykieta} Uwaga! Polecenie label należy umieszczać bezpośrednio za instrukcją caption. Dobrym pomysłem jest też umieszczenie jej wewnątrz argumentu instrukcji caption (na przykład na końcu tytułu rysunku czy tabeli). Niektórzy użytkownicy błędnie sądzą, że wystarczy umiescić instrukcję label wewnątrz środowiska figure czy table, gdy tymczasem umieszczenie jej przed poleceniem caption spowoduje błędy w numerach odsyłaczy. 8 Oczywiście konsekwencją takiego postępowania jest nadawanie przedrostków również innym etykietom, np. dla rysunków: fig:.

21 Strona 21 z Dodatkowe zmienne i polecenia Jak widać z poprzednich stron, podstawowe parametry konfiguracyjne tabel umożliwiają jedynie niewielką kontrole nad ich wyglądem. Są zdefiniowane dodatkowe zmienne i polecenia, pozwalające na dokładniejsze dopasowanie wyglądu tabel do oczekiwań Zmienna tabcolsep Zmienna określa połowę szerokości odstępu między kolumnami tablicy. Jej wartość domyślna wynosi 6 pt. Przedefiniowanie zmiennej ma postać \setlength{\tabcolsep}{wartość}. Na przykład:

22 \setlength{\tabcolsep}{2em} Działanie zmiennej przedstawia Tabela 7. Strona 22 z Zmienna arrayrulewidth Zmienna określa szerokość (grubość) linii obramowania w tabelach. Jej wartość domyślna wynosi 0,4 pt. Przedefiniowanie zmiennej ma postać \setlength{\arrayrulewidth}{wartość}. Na przykład: \setlength{\arrayrulewidth}{1pt} Działanie zmiennej przedstawia Tabela 8.

23 Strona 23 z Zmienna doublerulesep Zmienna określa odległość między dwiema liniami występującymi obok siebie. Jej wartość domyślna wynosi 2 pt. Przedefiniowanie zmiennej ma postać \setlength{\doublerulesep}{wartość}. Na przykład: \setlength{\doublerulesep}{5pt} Działanie zmiennej przedstawia Tabela Zmienna arraystretch Zmienna określa mnożnik odstępu między wierszami tablicy. Jej wartość domyslna wynosi 1. Przedefiniowanie zmiennej ma

24 Strona 24 z 56 postać \renewcommand{\arraystretch}{mnożnik}. Na przykład: \renewcommand{\arraystretch}{1.5} Działanie zmiennej przedstawia Tabela Zmienna extracolsep Zmienna określa wielkość dodatkowego odstępu między kolumnami tabeli. Jej wartość domyślna wynosi 0. Ma ona zastosowanie w połaczeniu z Przedefiniowanie zmiennej ma postać \extracolsep{szerokość}.

25 Na przykład: Działanie zmiennej przedstawia Tabela Polecenie multicolumn Strona 25 z 56 Polecenie umożliwia łączenie ze sobą kolumn tabeli. Jego składnia ma postać: \multicolumn{ilośćkolumn}{pozycja}{treść} Znaczenie parametrów {ilośćkolumn} i {treść} jest oczywiste. Parametr pozycja określa sposób wyrównania tekstu w połaczonych kolumnach i może przyjmować wartości: r wyrównanie do prawej, c wycentrowanie, l wyrównanie do lewej.

26 Strona 26 z 56 Przykładowo wykonanie kodu: \begin{tabular}{l l l} \hline \hline \multicolumn{2}{c }{Jeden} & Dwa\\ \hline Trzy & Cztery & Pięć \\ \hline \hline \end{tabular} spowoduje złożenie tabeli w sposób przedstawiony w Tabeli 12.

27 Strona 27 z Polecenie vline Polecenie umożliwia narysowanie linii pionowej na całą wysokość (i głębokość) pojedynczej komórki tabeli. Linie można przesunąć za pomoca polecenia \hfill. Wykonanie kodu: \begin{tabular}{l} \hline \hline Jeden \vline\ Dwa \vline\ Trzy\\ \hline Cztery \vline\ Pięć \vline\ Sześć\\ \hline \hline \end{tabular} spowoduje złożenie tabeli w sposób przedstawiony w Tabeli 13.

28 Strona 28 z Polecenie cline Polecenie umożliwia narysowanie linii poziomej między zakresem komórek tabeli. Jego składnia ma postać: \cline{i-j} Parametry i i j określają zakres komórek. Wykonanie kodu: \begin{tabular}{lll} \hline \hline Jeden & Dwa & Trzy\\ \cline{1-2} Cztery & Pięć & Sześć\\ \cline{2-3} Siedem & Osiem & Dziewięć\\ \hline \hline\ \end{tabular} spowoduje złożenie tabeli w sposób przedstawiony w Tabeli 14.

29 Strona 29 z Wnioski Jak widać z powyższego referatu, L A TEX2e w swojej podstawowej formie umożliwia zadowalający skład tabel. Wciąż jednak przedstawione tu zagadnienia nie wyczerpują tematu. Nierozwiązane zostają problemy obracania tabel, automatycznego dzielenia ich między strony, powtarzania nagłówków i podpisów oraz wiele innych. Problemy te są rozwiązane w sposób pośredni poprzez dodatkowe pakiety rozszerzające: array umozliwia dołaczenie własnej specyfikacji typu kolumny i zmienia standardowe makropolecenia definiujace tabele: (\tabular i \array) na lepsze; wskazane jest dołączenie pakietu w przypadku używania środowisk: tabular, array, tabularx, longtable i supertabular, arrayjob umożliwia skład ztablicowanych danych w sposób zbliżony do programowania w klasycznych językach strukturalnych,

30 arydshln zawiera definicje pionowych i poziomych linii przerywanych, bigdelim, bigstrut, blkarray zawiera makroinstrukcje ułatwiające skład tabel oraz polecenia analogiczne jak pakiety hhline (rozszerzone), array i multirow, Strona 30 z 56 booktabs artykuł opisujący dodatkowe polecenia, wraz ze wskazówkami dotyczacymi publikowania tabel dobrej jakości, colortbl umożliwia wprowadzenie do składu kolorów, ctable, dcolumn zawarte w nim makroinstrukcje pozwalają na odpowiednie pozycjonowanie liczb w tabeli, delarray pakiet daje możliwość właściwego pozycjonowania tablicy w trybie matematycznym, wzgledem otaczających ją delimiterów,

31 Strona 31 z 56 easytable umożliwia skład tabel zawierających kolumny o równej szerokości i wiersze o równej wysokości; w pakiecie sdefiniowane sa również dodatkowe typy linii, hhline zawiera makroinstrukcje pozwalającą robić ładne obramowania tabelek (szczególnie podwójne) (patrz str.?) listliketab, longtable definiuje środowisko longtable pozwalające na budowę tabel o długości większej niż strona, (patrz str.?) ltablex modyfikuje działanie środowiska tabularx (patrz: pakiet tabularx) powodując, że zachowuje się ono tak jak środowisko longtable z pakietu o tej samej nazwie (oba są ładowane); ltabptch dołaczenie pakietu instaluje poprawkę do pakietu longtable, ltxtable modyfikuje działanie środowiska longtable sprawiając, że można podać w specyfikacji kolumny X tak jak w środowisku tabularx z pakietu

32 tabularx (oba są ładowane); mdwtab, multirow dostarcza makroinstrukcje pozwalającą włamać tekst w tabeli obejmujacy kilka wierszy, polytable, rccol umożliwia dostosowywanie wyrównania wartości liczbowych, Strona 32 z 56 slashbox pozwala na narysowanie ukośnej linii w komórce tabeli, stabular, supertabular udostępnia środowisko supertabular pozwalające na robienie tabel dłuższych niż jedna strona (chyba nieco gorzej niż longtable). Jest możliwość zdefiniowania osobno nagłówka na początku tabeli, po każdym złamaniu strony oraz stopki tabeli pojawiającego się przed każdym złamaniem strony i na końcu tabeli,

33 Strona 33 z 56 tabls dostarcza narzędzi dostosowujących odstępy pionowe, tabularx dostarcza środowiska tabularx pozwalającego na określenie kolumny o szerokości trudnej do określenia (w tablicy może być kilka takich kolumn), threeparttable dostarcza środowiska threeparttable umożliwiającego definiowanie odsyłaczy (footnote) wewnatrz tabeli. Odsyłacze są realizowane w środowisku tablenotes jako kolejne pozycje \item, warpcol - umożliwia dostosowywanie wyrównania wartości liczbowych, xtab - rozszerzona wersja pakietu supertabular.

34 Strona 34 z 56 Parametr Znaczenie l kolumna jest wyrównywana do lewej r kolumna jest wyrównywana do prawej c kolumna jest wycentrowana wstawiana jest pojedyńcza pionowa linia oddzielająca kolumny tabeli p{szer} elementy kolumny są składane w pudełkach o szerokości do kolumny tabeli wprowadzany jest {tekst} 3 Tabela 1: Parametry specyfikujące wygląd kolumny tabeli

35 Strona 35 z 56 Parametr t b Znaczenie tabela jest wyrównywana do góry wewnatrz środowiska tabela jest wyrównywana do dołu wewnatrz środowiska Tabela 2: Parametry specyfikujące położenie tabeli wewnątrz środowiska

36 Jeden Dwa Trzy Cztery Strona 36 z 56 Pięć Sześć Tabela 3: Przykład ręcznego ustawienia wysokości wiersza odpowiednio od góry: 3 em, 2 em, 1 em

37 Jeden 1 1, Czterdzieści 40 40,000 Siedem tysięcy ,00 Tabela 4: prosta tabela z liczbami równanie wzgledem separatora dziesietnego Strona 37 z 56 Jeden 1 1, Czterdzieści 40 40,000 Siedem tysięcy ,00 Tabela 5: Prosta tabela z liczbami równanie wzgledem separatora dziesietnego (poprawiona)

38 Strona 38 z 56 Parametr h t b p Znaczenie Tabela nie zostanie przeniesiona i pozostanie w miejscu wstawienia środowiska (ma zastosowanie tylko dla małych wstawek) Tabela zostanie przeniesiona na góre strony. Tabela zostanie przeniesiona na dół strony. Tabela zostanie przeniesiona na specjalna stronę, zarezerwowaną wyłącznie na obiekty przemieszczalne.! Parametr ten powoduje zignorowanie przez L A TEX2e informacji kontrolujacych rozmieszczanie obiektów przemieszczalnych 5. Tabela 6: Parametry środowiska table

39 Jeden Dwa Jeden Dwa Trzy Cztery Trzy Cztery Strona 39 z 56 Pięć Sześć Pięć Sześć Tabela 7: Przykład zastosowania zmiennej tabcolsep. Po lewej - wartość domyślna (6 pt), po prawej - wartość zmieniona na 1 cm

40 Jeden Dwa Jeden Dwa Trzy Cztery Trzy Cztery Strona 40 z 56 Pięć Sześć Pięć Sześć Tabela 8: Przykład zastosowania zmiennej arrayrulewidth. Po lewej - wartość domyślna (0,4 pt), po prawej - wartość zmieniona na 1 pt

41 Jeden Dwa Jeden Dwa Trzy Cztery Trzy Cztery Strona 41 z 56 Pięć Sześć Pięć Sześć Tabela 9: Przykład zastosowania zmiennej doublerulesep. Po lewej - wartość domyślna (2 pt), po prawej - wartość zmieniona na 5 pt

42 Jeden Dwa Jeden Dwa Trzy Pięć Cztery Sześć Trzy Cztery Strona 42 z 56 Pięć Sześć Tabela 10: Przykład zastosowania zmiennej arraystretch. Po lewej - wartość domyślna ( 1), po prawej - wartość zmieniona na ( 1, 5)

43 Jeden Dwa Jeden Dwa Trzy Cztery Trzy Cztery Strona 43 z 56 Pięć Sześć Pięć Sześć Tabela 11: Przykład zastosowania zmiennej extracolsep. Po lewej wartość domyślna (0 pt), po prawej wartość zmieniona na 1 cm

44 Jeden Dwa Trzy Cztery Pięć Tabela 12: Przykład zastosowania polecenia multicolumn Strona 44 z 56 Jeden Dwa Trzy Cztery Pięć Sześć Tabela 13: Przykład zastosowania polecenia vline

45 Jeden Dwa Trzy Cztery Pięć Sześć Siedem Osiem Dziewięć Strona 45 z 56 Tabela 14: Przykład zastosowania polecenia cline

46 2. Pakiet hhline hhline jest zbiorem zawierającym makroinstrukcję pozwalającą robić ładne obramowania tabelek. Wywoływanie: \hhline{parametry} Strona 46 z 56 parametry opis = podwójna linia o szerokości kolumny - pojedyńcza linia o szerokości danej kolumny brak linii w danej kolumnie (pozwala zastąpić dyrektywę \hline dyrektywą \cline)

47 Strona 47 z 56 parametry opis linia pionowa przecina (ma priorytet) konstrukcję poziomą : linia pionowa styka się z podwójną poziomą # skrzyżowanie podwójnych linii t b górne wykończenie rogu (lewe lub prawe w zależności od sąsiedztwa) dolne wykończenie rogu * powtórzenie sekwencji; np. {3}{== #} jest równoważne == # == # == #

48 Strona 48 z 56 Przykład: \begin{tabular}{ cc c c } \hhline{ t:==:t:==:t } a & b & c & d\\ \hhline{ :==: ~ ~ } 1 & 2 & 3 & 4\\ \hhline{#==#~ =#} i & j & k & l\\ \hhline{ } w & x & y & z\\ \hhline{ :== :==: } 1 & 2 & 3 & 4 \\ \hhline{ :==::= =: } 5 & 6 & 7 & 8 \\ \hhline{ b:==:b:==:b } \end{tabular}

49 Strona 49 z 56 a b c d i j k l w x y z

50 Strona 50 z Pakiet longtable - czyli na pewno maxi Pakiet definiuje środowisko longtable pozwalające na budowę tabel o długości większej niż strona (konstrukcja longtable blokuje umieszczenie tekstu definiowanego przez \afterpage{...} oraz umieszczanie rysunków na stronie zawierającej kontynuacje tabeli.). Aby zapewnić jednakowe szerokości tych samych kolumn na wszystkich stronach, wymagana jest dwukrotna kompilacja (dwa przebiegi TEX a).

51 Strona 51 z 56 Parametr/polecenie \setlongtables \LTleft \LTright opis polecenie które należy wykonać przed każdą tablicą mającą mieć różne szerokości kolumn niż poprzednia (w szczególności przed pierwszą tablicą) przestrzeń z lewej strony tablicy (wartość standardowa \fill) przestrzeń z prawej strony tablicy 9 (wartość standardowa \fill) \LTpre przestrzeń powyżej tablicy (wartość standardowa \bigskipamout) 9 Z wartości parametrów można wywnioskować że tablica standardowo jest zawsze wycentrowana.

52 Strona 52 z 56 Parametr/polecenie opis \LTpost przestrzeń poniżej tablicy (wartość standardowa \bigskipamout) \LTchunksize \LTcapwidth liczba wierszy (wartość standardowa 20) szerokość łamania podpisu tabeli (wartość standardowa 4in) Opcje polecenia \begin{longtable} Tabela jest pozycjonowana wg zmiennych \LTleft i \LTright [c] tabela jest centrowana [l] tabela jest dosunieta do lewego marginesu

53 Strona 53 z 56 [r] tabela jest dosunieta do prawego marginesu Polecenia wewnątrz tabeli \endhead koniec definicji nagłówka (pierwszych wierszy) na kolejnych stronach \endfirsthead koniec definicji nagłówka tabeli (pierwszech wierszy) na pierwszej stronie; jeśli definicja nie wystąpi nagłówek będzie taki, jaki został zdefiniowany przez \endhead \endfoot koniec definicji zamknięcia tabeli (ostatnich wierszy tabeli) na kolejnych stronach

54 Strona 54 z 56 \endlastfoot koniec definicji zamkniecia tabeli (ostatnich wierszy tabeli) na końcu (jeśli nie wystąpi, brana jest definicja określona przez polecenia \endfoot) \kill polecenie powodujące, że wiersz nie będzie drukowany; służy do tego żeby określić szerokość cel tabeli na podstawie najszerszej celi; np można zdefiniować wiersz złożony z najszerszych cel w poszczególnych kolumnach i zakończyć go poleceniem \kill; analogia do środowiska tabbing. \caption{...} definicja podpisu tabeli \caption[xxx]{...} xxx określa tekst, który znajdzie

55 się w spisie tabel (pusta definicja [] spowoduje że w spisie tabel nie bedzie informacji o tej tabeli) caption*{...} definicja podpisu tabeli, bez umieszczania informacji o tabeli w spisie tabel \newpage wymuszenie zmiany strony Strona 55 z 56

56 Strona 56 z 56 Literatura [1] Michel Gosens, Frank Mittelbach i Aleksander Samarin, The L A TEX Companion, ISBN [2] Leslie Lamport, L A TEX2e. The macro package for TEX., Edition 1.6. December 1994 [3] Leslie Lamport, Frank Mittelbach i Johannes Braams, Standard Document Classes for L A TEX version 2e, Dokument dostępny w wersji źrodłowej zestawu pakietów base w pliku classes.dtx. [4] Włodzimierz Macewicz, Zastaw ciekawych makroinstrukcji. t.html.

57 [5] Tobias Oetiker, Hubert Partl, Irene Hyna i Elisabeth Schlegl, Nie za krótkie wprowadzenie do systemu L A TEX2e. Strona 57 z 56