Podstawowe komendy i możliwości system składu drukarskiego L A TEX

Transkrypt

1 Podstawowe komendy i możliwości system składu drukarskiego L A TEX Paweł Woźny Rafał Nowak Wrocław, 7 października 2007 Spis treści Rozdział 2. Podrozdział Podpodrozdział Różne kroje i wielkości czcionek. Wcięcia, odstępy, Kompilacja linia poleceń (command line) 2 Odstępy 3 5 Wynumerowania i wypunktowania 3 5. Wynumerowania Wypunktowania Kod programu 7 Wzory matematyczne 8 Tabele 6 9 Obrazki 7 0 Rysunki raz jeszcze otoczenie 8 Pawel.Wozny@ii.uni.wroc.pl Rafal.Nowak@ii.uni.wroc.pl

2 Rozdział. Podrozdział.. Podpodrozdział 2 Różne kroje i wielkości czcionek. Wcięcia, odstępy,... Poniżej podano podstawowe kroje i wielkości czcionek dostępne w L A TEXu. W nawiasie zamieszczono deklaracje. To jest czcionka pogrubiona (\textbf{...}) To jest kursywa (\textit{...}) To jest pogrubiona kursywa (\textbf{\textit{...}}) To jest tekst pochyły. (\textsl{...}) To jest styl bezszeryfowy. (\textsf{...}) To jest pogrubiony styl bezszeryfowy. (\textsf{\textbf{...}}) To są kapitaliki. (\textsc{...}) To jest typ maszynowy (\texttt{...}) Tekst podkreślony. (\underline{...}) \hfill Można robić przypisy. test ({\tiny...}) test ({\scriptsize...}) test ({\footnotesize...}) test ({\small...}) test ({\normalsize...}) test ({\large...}) test ({\Large...}) test ({\LARGE...}) test ({\huge...}) test ({\Huge...}) 3 Kompilacja linia poleceń (command line) Komenda latex plik.tex [plik.dvi] yap plik.dvi dvips plik.dvi -o plik.ps dvipdfm plik.dvi Efekt kompilacja źródła programu TEX-owego do pliku *.dvi podgląd pliku *.dvi wygenerowanie dokument postscriptowego (plik *.ps) wygenerowanie dokumentu w formacie PDF (plik plik.pdf) Więcej informacji o systemie L A TEX można znaleźć np. w książkach [] i [2], które są dostępne w naszej bibliotece. W internecie dostępna jest książka The Not So Short Introduction to L A TEX 2ε, którą można dostać przetłumaczoną na język polski: Nie za krótkie wprowadzenie do systemu L A TEX 2ε To jest przypis. 2

3 Odstępy Instytut Informatyki biały czerwony Uniwersytetu Wrocławskiego Ala Ola Do lewej \begin{flushleft}...\end{flushleft} Tekst wycentrowany \begin{center}...\end{center} Do prawej \begin{flushright}...\end{flushright} 5 Wynumerowania i wypunktowania 5. Wynumerowania. pierwsze wyliczenie 2. drugie wyliczenie 5.2 Wypunktowania pierwsze wyliczenie drugie wyliczenie Rodzaj trzeci: Paweł imię męskie... Justyna imię żeńskie... Wyliczenia można zagnieżdżać (najwyżej czterokrotnie):. Grupa I (a) Jan Kowalski (b) Anna Nowak 2. Grupa II (a) Jan Nowak (b) Anna Kowalska 3

4 6 Kod programu Następujący algorytm sumowania z poprawkami pozwala obliczyć z dużą dokładnością sumę s n i x i, w standardowej arytmetyce fl: s:x[]; c:0; for i from 2 to n do y:c+x[i]; t:s+y; c:(s-t)+y; s:t end Dowodzi się, że fl(s) n i ( + ξ i )x i, gdzie ξ i 2 2 t + O(n2 2t ). 7 Wzory matematyczne Wzory można umieszczać w tekście: lim n n 2 lim n Można je także w tekście eksponować: lim Możliwa jest ich numeracja n 0. Mogą być one samodzielnymi wierszami: n 2 0. n 2 0. () lim n a n 0. i odwoływanie się do nich: Ze wzoru () nie wynika, że szereg (2) a n n0 jest zbieżny. Inne przykłady: (3) k n 2 π2 6, () 90 n n i2 i i π, (5) e x2 dx π,

5 (6) x + y z, (7) a + + a, } {{ } n razy (8) lim x x 2 + 2x 2, (9) ( ) n k n! N, dla każdych naturalnych wartości n, k, (n k)! k! Można tak (0) ζ(α) a i i α + (α )a α + k 2a α + lub tak (\begin{multline}... \\... \end{multline}) i B 2i (α) 2i (2i)!a α+2i + θ B 2k(α) 2k (2k)!a α+2k ( e () sin 2 z + cos 2 iz e iz ) 2 ( e iz + e iz ) 2 z + (eiz e iz ) 2 + (eiz + e iz ) 2 2i 2 (eiz + e iz ) 2 (e iz e iz ) 2 [( e iz + e iz) ( e iz e iz)] [( e iz + e iz) + ( e iz e iz)] ( 2e iz ) ( 2e iz) e0. a jeśli chcemy bez numeru, to tak (\begin{multline*}... \\... \end{multline*}): ( e sin 2 z + cos 2 iz e iz ) 2 ( e iz + e iz ) 2 z + (eiz e iz ) 2 + (eiz + e iz ) 2 2i 2 (eiz + e iz ) 2 (e iz e iz ) 2 [( e iz + e iz) ( e iz e iz)] [( e iz + e iz) + ( e iz e iz)] ( 2e iz ) ( 2e iz) e0. (2) Albo tak n ( a2k + 5 b 3 + c ) + lub tak (3) ) ( n a 2k + 5 b c 5

6 Wyrównanie: Niech z 0 x 0 + iy 0. Rozważmy z x + iy 0. Niech z x 0 ; wtedy () f f(x + iy 0 ) f(x 0 + iy 0 ) f(x + iy 0 ) f(x 0 + iy 0 ) (z 0 ) lim lim x x 0 x + iy 0 (x 0 + iy 0 ) x x 0 x x 0 Rf(x + iy 0 ) Rf(x 0 + iy 0 ) + iif(x + iy 0 ) iif(x 0 + iy 0 ) lim x x 0 x x 0 z definicji zbieżności punktów na płaszczyźnie zespolonej I jeszcze jedno wyrównanie: Rf(x + iy 0 ) Rf(x 0 + iy 0 ) If(x + iy 0 ) If(x 0 + iy 0 ) lim + i lim x x 0 x x 0 x x 0 x x 0 Rf x (x 0, y 0 ) + i If x (x 0, y 0 ). sin( z) sin z cos( z) cos z (nieparzystość), (parzystość). Litery pisane w trybie matematycznym (\mathcal{...}): (5) A, B, C, D, E, F... Niekiedy trzeba używać poniższych symboli (\mathbbm{...}): (6) N, Z, Q, I, Q, R, C, albo R i I. Można ładnie zapisywać twierdzenia i dowody. Twierdzenie. Jeżeli B n B n 0, to (7) C n C n ( ) n+ a... a n B n B n. Dowód. Stosując wielokrotnie twierdzenie poprzednie pokazujemy, że n (8) A n B n B n A n ( ) n+ a i, a stąd mamy już związek (7). 8 Tabele Warto też wiedzieć, że można się odwoływać do rozdziałów. Mianowicie w rozdziale 7 na stronie omówiliśmy wzory matematyczne. W tym rozdziale przedstawimy krótki kurs tworzenia tabel w systemie L A TEX. i Imię i nazwisko Numer albumu Punkty A. ABC 0 B. CDE C. DEF

7 Funkcja f(x) arctan x Węzły równoodległe Ilość Metoda Lagrange a Metoda Neville a Metoda Newtona E E E E E E E E E-0009 A teraz trochę więcej światła (powietrza) Funkcja f(x) arctan x Węzły równoodległe Ilość Metoda Lagrange a Metoda Neville a Metoda Newtona E E E E E E E E E-0009 { (9) f(x) def sin(x), dla x 0, 0, dla x 0. (20) [ a a 2 a 2 a 22 ] [ b b + 2 b 2 b 22 ] [ c c 2 c 2 c 22 ] R 2 2 α, β, γ, δ, ɛ,... Γ,, Θ, Λ, Ξ, Π,... ±,,,,,,,...,,,,,,,...,,,,,,,,... ℵ,,,,, R, I,... n n 2 2,,,,,,... cos, sin, exp, ln, max x R, min,... x (0,] â, ā, ã, ã, ă,... i0 i0 9 Obrazki a A 7

8 [... ] Niech dany będzie zbiór n,m : {(i, j) N 2 : 0 j i, n i < m j}. (n, m) n,m 0 Rysunki raz jeszcze otoczenie Rysunek : Zrzut z Maple-a [2cos(t)^2,2sin(t)^3], t0..2pi Na rysunku przedstawiono pewną krzywą. Literatura [] J. Kucharczyk, Wprowadzenie do systemu komputerowego składu tekstów drukarskich L A TEX, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 99. [2] L. Lamport, L A TEX System przygotowywania dokumentów, Ariel, Kraków