Kurs: Regony turystyczne Polski Wykład

Transkrypt

1 Kurs: Regony turystyczne Polski Wykład 1. Makroregion Pobrzeża Wykład 1, Walory przyrodnicze makroregionu na tle warunków naturalnych Pobrzeży Południowobałtyckich: Pobrzeża Szczecińskiego, Pobrzeża Koszalińskiego, Pobrzeża Gdańskiego. Podprowincja Pobrzeża Południowobałtyckie: makro- i mezoregiony fizycznogeograficzne wg. Kondracki J, 1978, Geografia fizyczna Polski, PWN, Warszawa, 461 ss.

2 Objaśnienia: Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski,Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 441 ss.; str. 35 (podział na podprowincje i makroregiony) i załącznik mapa regiony fizycznogeograficzne (pełny podział) Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, str. 36, str Tematyka wykładów: 1.1. Ukształtowanie poziome wybrzeża, granica morska, wody terytorialne, wody przybrzeżne, polska strefa ekonomiczna Krajobraz naturalny jako walor turystyczny makroregionu Pobrzeże: rzeźba polodowcowa fazy pomorskiej i gardzieńskiej zlodowacenia Wisły: o młodoglacjalny krajobraz środkowej i południowej części makroregionu: wysoczyzny, równiny, pradoliny, kępy, jeziora polodowcowe; rzeźba fluwialna: o krajobraz równin aluwialnych (delta Wisły - krajobraz Żuław Wiślnych), jeziora deltowe (Dąbie), jeziora reliktowe (Drużno), wsteczna delta Dziwnej; o krajobraz nadmorski: wybrzeża niskie mierzejowo-zalewowe, wybrzeża wysokie klifowe; rzeźba eoliczna: o krajobraz zwydmionych mierzei: Mierzei Łebskiej i Mierzei Wiślanej lasy: las jako składnik krajobrazu nadmorskiego; bagna i torfowiska: obszary podmokłe na Pobrzeżu Gdańskim (tzw. Błota) wody mineralne i ich wykorzystanie (uzdrowiska nadmorskie) Krajobraz kulturowy jako walor turystyczny makroregionu Pobrzeże: R. Malarz, Ł. Gaweł (red.), Walory i atrakcje turystyczno-krajoznawcze Polski, Wyd. Attyka, Kraków, 271 ss. K. Kołpanowicz (red.), Wielka wędrówka po kraju legend, kultury i tradycji, Attyka, Kraków, 303 ss. Milewska M.I. (red.), Słownik Geograficzno-Krajoznawczy Polski, Wyd. Nauk. PWN Warszawa, 1046 ss. Słowińcy Olędrzy (Żuławy Wiślane) Ośrodki i centra turystyczno-krajoznawcze: Szczecin, Kołobrzeg, Gdańsk, Sopot, Gdynia (Trójmiasto), Malbork (zamek pokrzyżacki), Elbląg, Frombork Główne szlaki turystyczne Szlak Kanału Elbląskiego, Szlak Bursztynowy. (Szymczyk I, Szymczyk R., 2010, Szlaki turystyczne, carta blanca, Warszawa192 ss.

3 1.4. Obszary chronione: Woliński Park Narodowy, Słowiński Park Narodowy 2. Makroregion Pojezierze Pomorskie oraz region Poznański i Kujawski Wykłady: 3,4. Makroregion turystyczny Pojezierze Pomorskie: Regiony turystyczne: 1. Drawski 2. Kaszubski Regiony turystyczne na Pojezierzu Wielkopolskim 3. Poznański (błędnie opisany jako 4) 4. Kujawski (błędnie opisany jako 5)

4 Tematyka wykładów: 2.1. Walory przyrodnicze makroregionu Pojezierze Pomorskie na tle warunków naturalnych Pojezierzy Pomorskich: Pojezierza Zachodniopomorskiego, Pojezierza Południowopomorskiego, Pojezierza Wschodniopomorskiego, Doliny Dolnej Wisły, Pojezierza Iławskiego i Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego Walory przyrodnicze regionu Poznańskiego i regionu Kujawskiego na tle warunków naturalnych Pojezierza Wielkopolskiego: Pradolina Toruńsko- Eberswaldzka, Pojezierze Lubuskie, Pojezierze Wielkopolsko-Kujawskie, Pradolina Warciańsko-Odrzańska, Wzniesienia Zielonogórskie, Wzniesienia Leszczyńskie. Podprowincja Pojezierza Południowobałtyckie (cz. północna Pojezierza Pomorskie cz. południowa Pojezierza Wielkopolskie): makro- i mezoregiony fizycznogeograficzne wg. Kondracki J, 1978, Geografia fizyczna Polski, PWN, Warszawa, 461 ss. Objaśnienia: Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski,Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 441 ss.; str. 35 (podział na podprowincje i makroregiony) i załącznik mapa regiony fizycznogeograficzne (pełny podział) Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, str. 36, str ;

5 2.3. Ukształtowanie Pojezierzy Południowobałtyckich: Rzeźba młodoglacjalna jako efekt działalności lądolodu Wisły i wód polodowcowych. Typowy układ form polodowcowych (wzniesienia moreny czołowej, powierzchnia moreny dennej, równiny sandrowe, pradolina); Zróżnicowanie rzeźby młodoglacjalnej na Pojezierzach Południowopomorkich i Wielkopolskich w zasięgu kolejnych faz zlodowacenia Wisły (fazy pomorskiej, poznańskiej i leszczyńskiej) Krajobraz naturalny jako walor turystyczny makroregionu Pojezierze Pomorskie oraz regionów Poznańskiego i Kujawskiego rzeźba młodoglacjalna w zasięgu zlodowacenia Wisły: o składniki krajobrazu młodoglacjalnego na przykładzie regionu Kaszubskiego: formy polodowcowe: wzniesienia moreny czołowej (przykłady: Wzgórza Szymbarskie, Garb Lubawski), pagórkowata powierzchnia moreny dennej z kememi, ozami, drumlinami oraz jeziorami polodowcowymi rynnowymi (przykłady) i morenowymi (przykłady); formy ukształtowane przez wody polodowcowe: erozyjne (pradoliny) - układ głównych pradolin wykorzystanych przez współczesne rzeki oraz formy akumulacyjne stożki sandrowe (na przykładzie równin: Bory Tucholskie i Charzykowskiej. lasy: las jako składnik krajobrazu pojeziernego; wody mineralne i ich wykorzystanie (na przykładzie konkretnych uzdrowisk) wody powierzchniowe: systemy jeziorno-rzeczne 2.5. Krajobraz kulturowy jako walor turystyczny makroregionu Pojezierze Pomorskie oraz regionów Poznańskiego i Kujawskiego. R. Malarz, Ł. Gaweł (red.), Walory i atrakcje turystyczno-krajoznawcze Polski, Wyd. Attyka, Kraków, 271 ss. K. Kołpanowicz (red.), Wielka wędrówka po kraju legend, kultury i tradycji, Attyka, Kraków, 303 ss. Milewska M.I. (red.), Słownik Geograficzno-Krajoznawczy Polski, Wyd. Nauk. PWN Warszawa, 1046 ss. regiony etnograficzne: Kaszuby, Kociewie, Pałuki główne szlaki turystyczne: Szlak Piastowski, szlak kamiennych kręgów, szlak zamków gotyckich, szlak kaszubski (Szymczyk I, Szymczyk R., 2010, Szlaki turystyczne, carta blanca, Warszawa192 ss. Ośrodki i centra turystyczno-krajoznawcze: Gniezno, Poznań, Toruń, Chełmno, Kartuzy, Płock. Miejsca historyczne: Biskupin, Ostrów Lednicki, Giecz, Kruszwica, Odry, Grunwald, Międzyrzecki Rejon Umocniony, Wał Pomorski. Tereny narciarskie

6 1.4. Obszary chronione: Park Narodowy Ujście Warty, Park Narodowy Bory Tucholskie Wielkopolski Park Narodowy Drawieński Park Narodowy 3. Makroregion Pojezierze Mazurskie Regiony turystyczne: Wielkich Jezior Suwalski Wykłady 5,6 Podprowincja Pojezierze Wschodniobałtyckie makro- i mezoregiony fizycznogeograficzne wg. Kondracki J, 1978, Geografia fizyczna Polski, PWN, Warszawa, 461 ss. Objaśnienia: Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski,Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 441 ss.; str. 42 (podział na podprowincje i makroregiony) i załącznik mapa regiony fizycznogeograficzne (pełny podział) Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, str. 42, str

7 Tematyka wykładów: 3.1. Walory przyrodnicze makroregionu Pojezierze Mazurskie na tle warunków naturalnych Pojezierza Wschodniobałtyckiego: Nizina Staropruska, Pojezierze Mazurskie, Pojezierze Litewskie Ukształtowanie Pojezierzy Południowobałtyckich: Rzeźba młodoglacjalna jako efekt działalności lądolodu Wisły i wód polodowcowych. Formy polodowcowe (wzniesienia moreny czołowej, powierzchnia moreny dennej, równiny sandrowe, pradolina); Zróżnicowanie rzeźby młodoglacjalnej na Pojezierzu Wschodniobałtyckim w zasięgu zlodowacenia Wisły Krajobraz naturalny jako walor turystyczny makroregionu Pojezierze Mazurskie rzeźba młodoglacjalna w zasięgu zlodowacenia Wisły: o składniki krajobrazu młodoglacjalnego na przykładzie regionu Wielkich Jezior i regionu Suwalskiego: formy polodowcowe: wzniesienia moreny czołowej (przykłady: Szeskie Wzgórza), pagórkowata powierzchnia moreny dennej z kememi, ozami, drumlinami, głazowiskami (n.p. Pojezierze Ełckie) oraz jeziorami polodowcowymi rynnowymi (przykłady) i morenowymi (przykłady), w szczególności Kraina Wielkich Jezior i Pojezierze Zachodnioi Wschodniosuwalskie; formy ukształtowane przez wody polodowcowe stożki sandrowe (np. Równina Mazurska, Puszcza Romincka). lasy: las jako składnik krajobrazu pojeziernego; wody powierzchniowe: systemy jeziorno-rzeczne 3.4. Krajobraz kulturowy jako walor turystyczny makroregionu Pojezierze Mazurskie R. Malarz, Ł. Gaweł (red.), Walory i atrakcje turystyczno-krajoznawcze Polski, Wyd. Attyka, Kraków, 271 ss. K. Kołpanowicz (red.), Wielka wędrówka po kraju legend, kultury i tradycji, Attyka, Kraków, 303 ss. Milewska M.I. (red.), Słownik Geograficzno-Krajoznawczy Polski, Wyd. Nauk. PWN Warszawa, 1046 ss. regiony historyczno-geograficzne Warmia i Mazury zamki krzyżackie i zamki biskupów warmińskich główne szlaki turystyczne: szlak zamków krzyżackich, szlak Wielkich Jezior Mazurskich, szlak Krutynią, szlak Mikołaja Kopernika, szlak Kanałem Augustowskim, szlak grunwaldzki (Szymczyk I, Szymczyk R., 2010, Szlaki turystyczne, carta blanca, Warszawa192 ss. ośrodki turystyczno-krajoznawcze: Olsztyn, Mikołajki, Giżycko, Węgorzewo, Augustów

8 obiekty turystyczno-krajoznawcze: Święta Lipka, Gierłoż, Kanał Augustowski, Wigry. Tereny narciarskie 3.5. Obszary chronione: Wigierski Park Narodowy Mazurski Park Krajobrazowy 4. Niziny Środkowopolskie Regiony turystyczne: Warszawski Wykłady 7,8 Podprowincja: Niziny Środkowopolskie makro- i mezoregiony fizycznogeograficzne wg. Kondracki J, 1978, Geografia fizyczna Polski, PWN, Warszawa, 461 ss. Objaśnienia: Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski,Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 441 ss.; str. 38 (podział na podprowincje i makroregiony) i załącznik mapa regiony fizycznogeograficzne (pełny podział) Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, str. 38, str

9 Tematyka wykładów: 4.1. Walory przyrodnicze Nizin Środkowopolskich: Wielkopolsko-Śląskich i Mazowiecko-Podlaskich Ukształtowanie Nizin Środkowopolskich: rzeźba stroglacjalna w zasięgu zlodowaceń środkowopolskich: pagórkowate (faliste) wysoczyzny, równiny, pradoliny; duże rzeki na Nizinach Wielkopolsko-Śląskich i Mazowiecko-Podlaskich, Obszary chronione; Kampinoski Park Narodowy, Biebrzański Park Narodowy, Narwiański Park Narodowy, Białowieski Park Narodowy,Poleski Park Narodowy; 4.2. Krajobraz kulturowy jako walor turystyczny Nizin Środkowopolskich R. Malarz, Ł. Gaweł (red.), Walory i atrakcje turystyczno-krajoznawcze Polski, Wyd. Attyka, Kraków, 271 ss. K. Kołpanowicz (red.), Wielka wędrówka po kraju legend, kultury i tradycji, Attyka, Kraków, 303 ss. Milewska M.I. (red.), Słownik Geograficzno-Krajoznawczy Polski, Wyd. Nauk. PWN Warszawa, 1046 ss. wielokulturowość Podlasia (Nizina Północno- i Południowopodlaska) Kurpie (Nizina Północnomazowiecka) Region Łowicki (Nizina Środkowomazowiecka) pozytywistyczne tradycje pracy organicznej i pracy u podstaw (Nizina Południowowielkopolska. miasta historyczne: Warszawa, Wrocław, Kalisz; ośrodki turystyczne: Łowicz, Łódź, inne atrakcje turystyczne (pałace, obiekty sakralne): Kodeń, Grabarka, Białowieża, Kruszyniany, Bohoniki, Łęczyca, Tum, Ląd, Gołuchów, Pawłowice, Winna Góra, Lubiąż, Trzebnica, Korbielów, Park Mużakowski. główne szlaki turystyczne: szlak tatarski, Nadbużański Szlak Przyjaźni, szlak literacki, szlak Fryderyka Chopina. (Szymczyk I, Szymczyk R., 2010, Szlaki turystyczne, carta blanca, Warszawa192 ss.

10 5. Wyżyny Polskie Podprowincje: Wyżyna Śląsko-Krakowska, Wyżyna Małopolska, Wyżyna Lubelsko- Lwowska; Wyżyna Wołyńsko-Podolska (Wyżyny Ukraińskie): makro- i mezoregiony fizycznogeograficzne wg. Kondracki J, 1978, Geografia fizyczna Polski, PWN, Warszawa, 461 ss. Objaśnienia: Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski,Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 441 ss.; str (podział na podprowincje i makroregiony) i załącznik mapa regiony fizycznogeograficzne (pełny podział) Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, str , str Wyżyna Śląsko-Krakowska Wykład 9,10 Tematyka wykładów: 5.1. Walory przyrodnicze Wyżyny Śląsko-Krakowskiej rzeźba wyżyny wapiennej jako walor turystyczny Wyżyny Krakowsko- Częstochowskiej, proces krasowienia wapieni; górnojurajski próg struktutalnodenudacyjny, ostańce wapienne (skałki Rzędkowicko-Podlesickie na Wyżynie Częstochowskiej; okolice Jerzmanowic na Wyżynie Olkuskiej); powierzchniowe formy krasowe: doliny krasowe, leje krasowe, ponory, wywierzyska; kras podziemny: jaskinie, korytarze i studnie krasowe,; szata naciekowa (stalaktyty, stalagmity, stalagnaty); lasy na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

11 5.2. Przemysłowy i poprzemysłowy krajobraz Wyżyny Śląskiej jako efekt wielowiekowej eksploatacji rud metali (cynku, ołowiu i srebra), węgla kamiennego i surowców skalnych oraz rozwoju przemysłu ciężkiego, chemicznego, energetyki; przykłady adaptacji terenów poprzemysłowych dla potrzeb rekreacji (np. Sucha Góra w Bytomiu) Krajobraz Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej jako łagodne przejście z pasa wyżyn do pasa nizin Krajobraz kulturowy jako walor turystyczny Wyżyny Śląsko-Krakowskiej R. Malarz, Ł. Gaweł (red.), Walory i atrakcje turystyczno-krajoznawcze Polski, Wyd. Attyka, Kraków, 271 ss. K. Kołpanowicz (red.), Wielka wędrówka po kraju legend, kultury i tradycji, Attyka, Kraków, 303 ss. Milewska M.I. (red.), Słownik Geograficzno-Krajoznawczy Polski, Wyd. Nauk. PWN Warszawa, 1046 ss. historyczno-etngraficzne regiony Górny Śląsk i Zagłębie na Wyżynie Śląskiej historyczne miasta (ośrodki krajoznawcze): Katowice, Chorzów, Bytom, Gliwice, Częstochowa, Olkusz, Wieluń; główne szlaki turystyczne: szlak orlich gniazd, szlak zabytków techniki województwa śląskiego, szlak jaskiniowy. (Szymczyk I, Szymczyk R., 2010, Szlaki turystyczne, carta blanca, Warszawa192 ss. sanktuaria maryjne: Jasna Góra, Żarki-Leśniów, Gidle miejsca historyczne: Mokra, Wieluń, Częstochowa Obszary chronione: Ojcowski Park Narodowy Jurajskie parki krajobrazowe (w woj. małopolskim i woj. śląskim) Załęczański Park Krajobrazowy Park Krajobrazowy Cysterskie Kompozycje Rud Wielkich Wyżyna Małopolska Świętokrzyski region turystyczny Wykład 11 Tematyka wykładu: 5.5. Walory przyrodnicze Wyżyny Małopolskiej jako walor turystyczny Niecki Nidziańskiej oraz Wyżyny Kieleckiej Różnorodność krajobrazowa Niecki Nidziańskiej: krajobraz gipsowy Ponidzia (na przykładzie rezerwatu geologicznego Skorocice) oraz wyżyny lessowej (na przykładzie Wyżyny Miechowskiej. Surowce mineralne (rudy metali, surowce skalne).

12 Różnorodność krajobrazowa Wyżyny Kieleckiej: krajobraz wyżyny krzemionkowej jako walor turystyczny Świętokrzyskiego regionu turystycznego (paleozoiczne kwarcytowe oraz wapienne pasma Gór Świętokrzyskich: Łysogórskie, Klonowskie, Masłowskie,) rozdzielone obniżeniami (paleozoiczne łupi ilaste); Pasmo Chęcińskie (paleozoiczne wapienie, zlepieńce (Czerwona Góra k. Chęcin zlepieńce zygmuntowskie) oraz marmur chęciński), Pasmo Tumlińskie (mezoziczne piaskowce); gołoborza na północnych stokach Łysogór; przełomy rzeczne; Góry Pieprzowe. Lessowy i rolniczy krajobraz Wyżyny Sandomierskiej (wąwozy, dolina Wisły). lasy: min. puszcza jodłowa w Łysogórach, lasy mieszane na Płaskowyżu Suchedniowskim, Przedgórzu Iłżeckim i na Pogórzu Szydłowskim. wody mineralne w Niecce Nidziańskiej (Busko-Zdrój) Krajobraz kulturowy jako walor turystyczny Wyżyny Śląsko-Krakowskiej R. Malarz, Ł. Gaweł (red.), Walory i atrakcje turystyczno-krajoznawcze Polski, Wyd. Attyka, Kraków, 271 ss. K. Kołpanowicz (red.), Wielka wędrówka po kraju legend, kultury i tradycji, Attyka, Kraków, 303 ss. Milewska M.I. (red.), Słownik Geograficzno-Krajoznawczy Polski, Wyd. Nauk. PWN Warszawa, 1046 ss. tradycje powstańcze: Powstanie Kościuszkowskie (Miechów, Racławice, Imbramowice, Gruszów, Wzniesienie Dziemięrzyckie) Powstanie Styczniowe (upamiętnione miejsca przede wszystkim na Wyżynie Kieleckiej). Walki partyzanckie podczas okupacji niemieckiej. miasta historyczne: Wiślica, Kielce, Jędrzejów, Chęciny, Szydłów, Sandomierz szlaki turystyczne: Główny Szlak Świętokrzyski, Świętokrzyski Szlak Zabytków Techniki. inne walory kulturowe: Święty Krzyż, Nowa Słupia, Busko-Zdrój, Baranów Sandomierski, Oblęgorek, Bartków, Ujazd, Klimontów Obszary chronione: Świętokrzyski Park Narodowy

13 Wyżyna Lubelsko-Lwowska Regiony turystyczne: Kazimierski Zamojski Wykład 12 Tematyka wykładu: 5.8. Walory przyrodnicze Wyżyny Lubelsko-Lwowskiej jako walor turystyczny regionu Kazimierskiego i Zamojskiego krajobraz wyżyny lessowej: Wyżyna Lubelska (Płaskowyż Nałęczowski), Wyżyny Wołyńskiej i Roztocza Zachodniego (wąwozy, wyżyna falista), krajobraz staroglacjalny północnej części Wyżyny Lubelskiej. Krajobraz Roztocza Środkowego (pagóry piaskowcowe lub kredowe, doliny rzeczne z progami skalnymi w korytach rzek (szumy) oraz niewielkimi wodospadami. lasy (Roztocze Środkowe) wody mineralne (Płaskowyż Nałęczowski) Krajobraz kulturowy jako walor turystyczny Wyżyny Śląsko-Krakowskiej R. Malarz, Ł. Gaweł (red.), Walory i atrakcje turystyczno-krajoznawcze Polski, Wyd. Attyka, Kraków, 271 ss. K. Kołpanowicz (red.), Wielka wędrówka po kraju legend, kultury i tradycji, Attyka, Kraków, 303 ss. Milewska M.I. (red.), Słownik Geograficzno-Krajoznawczy Polski, Wyd. Nauk. PWN Warszawa, 1046 ss. wielokulturowość regionu (przenikanie się kultury wschodniej i zachodniej) renesans i barok w architekturze historycznej Lubelszczyzny miasta historyczne: Lublin, Zamość, Chełm, Kazimierz Dolny, Kock, WolaOkrzejska ośrodki krajoznawcze: Puławy, Nałęczów, Kozłówka, Zwierzyniec. obszary chronione: Roztoczański Park Narodowy

14 6. Makroregion Sudecki Regiony turystyczne: Karkonoski, Kotliny Kłodzkiej Podprowincje: Sudety, Przedgórze Sudeckie, Pogórze Zachodniosudeckie: makroi mezoregiony fizycznogeograficzne wg. Kondracki J, 1978, Geografia fizyczna Polski, PWN, Warszawa, 461 ss. Objaśnienia: Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski,Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 441 ss.; str. 38 (podział na podprowincje i makroregiony) i załącznik mapa regiony fizycznogeograficzne (pełny podział) Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, str. 38, str Wykład 13 Tematyka wykładu:

15 6.1. Walory przyrodnicze Sudetów jako walor turystyczny regionów turystycznych: Karkonoskiego i Kotliny Kłodzkiej: podział orograficzny Sudetów:, Sudety Zachodnie, Sudety Środkowe, Sudety Wschodnie; Przedgórze Sudeckie, Pogórze Zachodniosudeckie; źródło: Migoń P., Ziemia Kładzka, Ekograf, Wrocław.

16 budowa geologiczna Sudetów Zachodnich, Środkowych i Wschodnich (różnorodność typów litologicznych skał, minerały, surowce naturalne); rzeźba górska i jej zróżnicowanie na przykładzie wybranych pasm np. Karkonosze, Góry Kaczawskie, Rudawy Janowickie, Góry Wałbrzyskie, Góry Stołowe, Góry Orlickie, Masyw Śnieżnika, Góry Sowie; cechy rzeźby wysokogórskiej Karkonoszy, rzeźba płytowa Gór Stołowych, góry zrębowe na przykładzie Gór Orlickich, Bystrzyckich i doliny Bystrzycy; rzeki sudeckie oraz zbiorniki retencyjne; wody mineralne w Sudetach Zachodnich i Środkowych; lasy sudeckie; krajobraz Przedgórza Sudeckiego ze szczególnym uwzględnieniem Wzgórz Strzegomskich i Masywu Ślęży oraz Pogórza Zachodniosudeckiego ze szczególnym uwzględnieniem Pogórza Kaczawskiego; klimat Sudetów i jego lokalne zróżnicowanie; 6.2. Uzdrowiska sudeckie (np. Świeradów, Cieplice, Lądek, Polanica, Duszniki, Kudowa) Ośrodki sportów zimowych (np. Szklarska Poręba, Karpacz, Świeradów, Zieleniec) obszary chronione: Karkonoski Park Narodowy, Park Narodowy Gór Stołowych, Park Krajobrazowy Masywu Śnieżnika 6.5. Krajobraz kulturowy jako walor turystyczny Sudetów ich Przedgórza i Pogórza R. Malarz, Ł. Gaweł (red.), Walory i atrakcje turystyczno-krajoznawcze Polski, Wyd. Attyka, Kraków, 271 ss. K. Kołpanowicz (red.), Wielka wędrówka po kraju legend, kultury i tradycji, Attyka, Kraków, 303 ss. Milewska M.I. (red.), Słownik Geograficzno-Krajoznawczy Polski, Wyd. Nauk. PWN Warszawa, 1046 ss. dziedzictwo regionu (zamki i pałace, kościoły, układy urbanistyczne miast oraz obiekty militarne, obiekty pogórnicze) jako zapis historii Dolnego Śląska w krajobrazie kulturowym (panowanie Piastów Śląskich, przynależność do Czech, Państwa Habsburskiego, Prus, Niemiec, Rzeszy Niemieckiej);

17 ośrodki turystyczne regionu: Szklarska Poręba, Karpacz, Kłodzko, główne szlaki turystyczne: Główny Szlak Sudecki, Szlak zamków piastowskich (Szymczyk I, Szymczyk R., 2010, Szlaki turystyczne, carta blanca, Warszawa192 ss. 7. Podkarpacie Regiony turystyczny Krakowski: Podprowincje: Kotlina Oświęcimska, Brama Krakowska, Kotlina Sandomierska: makro- i mezoregiony fizycznogeograficzne wg. Kondracki J, 1978, Geografia fizyczna Polski, PWN, Warszawa, 461 ss. Objaśnienia: Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski,Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 441 ss.; str. 40, 41 (podział na podprowincje i makroregiony) i załącznik mapa regiony fizycznogeograficzne (pełny podział) Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, str. 40, 41, str Wykład 14 Tematyka wykładu: krajobraz naturalny Bramy Krakowskiej jako walor turystyczny regionu Krakowskiego (Wisła i jej dopływy, skałki wapienne: Tyniec, Piekary, Piechowice, Zakrzówek, Krzemionki, Wawel); Kraków na tle mozaiki krajobrazów: Pogórza Zachodniokarpackiego, Bramy Krakowskiej, Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, Kotliny Sandomierskiej i Niecki Nidziańskiej;

18 rzeki i zbiorniki retencyjne na Podkarpaciu wody mineralne i ich wykorzystanie dla celów leczniczych (Goczałkowice, Kraków-Swoszowice, Horyniec Zdrój) surowce mineralne jako atrakcja turystyczna regionu (sól kamienna i obiekty turystyczne z jej złożami związane) Krajobraz kulturowy jako walor turystyczny Sudetów ich Przedgórza i Pogórza R. Malarz, Ł. Gaweł (red.), Walory i atrakcje turystyczno-krajoznawcze Polski, Wyd. Attyka, Kraków, 271 ss. K. Kołpanowicz (red.), Wielka wędrówka po kraju legend, kultury i tradycji, Attyka, Kraków, 303 ss. Milewska M.I. (red.), Słownik Geograficzno-Krajoznawczy Polski, Wyd. Nauk. PWN Warszawa, 1046 ss. dziedzictwo regionu (zamki i pałace, kościoły, układy urbanistyczne miast oraz obiekty militarne, obiekty pogórnicze) ze szczególnym uwzględnieniem: Krakowa i Przemyśla, twierdzy Kraków, Twierdzy Przemyśl, zamków w Łańcucie i Krasiczynie, kopalni soli w Wieliczce i Bochni; obiekty na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO: historyczne centrum Krakowa, Auschwitz-Birkenau. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady ( ); kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni. szlaki turystyczne np.: szlak papieski 8. Makroregion Karpaci Regiony turystyczne: przełomu Soły Tatrzański Pieniński Sądecki Bieszczadzki

19 Podprowincje Zewnętrznych Karpat Zachodnich i Wschodnich: Pogórze Zachodniobeskidzkie, Beskidy Zachodnie, Pogórze Środkowobeskidzkie, Beskidy Środkowe, Beskidy Wschodnie oraz Centralnych Karpat Zachodnich: Obniżenie Orawsko-Podhalańskie, Łańcuch Tatrzański: makro- i mezoregiony fizycznogeograficzne wg. Kondracki J, 1978, Geografia fizyczna Polski, PWN, Warszawa, 461 ss. Objaśnienia: Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski,Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 441 ss.; str (podział na podprowincje i makroregiony) i załącznik mapa regiony fizycznogeograficzne (pełny podział) Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, str , str Wykład 14, 15 Tematyka wykładu: 8.1. krajobraz naturalny Zewnętrznych Karpat Zachodnich i Wschodnich oraz Centralnych Karpat zachodnich jako walor turystyczny makroregionu Karpakiego zróżnicowanie krajobrazu górskiego; krajobraz wysokogórski i jego cechy na przykładzie Tatr Zachodnich, Tatr Wysokich oraz Beskidu Żywieckiego (Pasmo Babiogórskie); krajobraz gór średnich na przykładzie Beskidu Śląskiego, Beskidu Makowskiego, Beskidu Wyspowego, Gorców, Beskidu Sądeckiego i Bieszczadów Zachodnich; zróżnicowanie krajobrazu pogórskiego na przykładzie: Pogórza Śląskiego, Ciężkowickiego oraz Przemyskiego; rzeki karpackie i ich doliny na przykładzie Soły, Dunajca i Sanu; beskidzkie i pogórskie zbiorniki retencyjne (zbiorniki kaskady Soły, Rożnowski, Soliński, Dobczycki, Besko piętra roślinne w górach wysokich (na przykładzie Tatr) i średnich (na przykładzie Bieszczad) 8.2. surowce mineralne i rejony ich dawnej eksploatacji (ropa naftowa: Pogórze Jasielskie, ruda żelaza: Tatry Zachodnie) 8.3. wody mineralne oraz wody geotermalne i ich wykorzystanie, główne rejony uzdrowiskowe Obszary chronione: Babiogórski Park Narodowy Gorczański Park Narodowy Tatrzański Park Narodowy

20 Pieniński Park Narodowy Bieszczadzki Park Narodowy 8.5. Główne ośrodki turystyczne: Ustroń, Wisła, Szczyrk, Wadowice, Zakopane, Szczawnica, Rabka-Zdrój, Krynica-Zdrój, Wetlina, Ustrzyki Górne Krajobraz kulturowy jako walor turystyczny Sudetów ich Przedgórza i Pogórza R. Malarz, Ł. Gaweł (red.), Walory i atrakcje turystyczno-krajoznawcze Polski, Wyd. Attyka, Kraków, 271 ss. K. Kołpanowicz (red.), Wielka wędrówka po kraju legend, kultury i tradycji, Attyka, Kraków, 303 ss. Milewska M.I. (red.), Słownik Geograficzno-Krajoznawczy Polski, Wyd. Nauk. PWN Warszawa, 1046 ss. regiony etnograficzne: Podhale, Orawa, Spisz, Łemkowszczyzna i Bojkowszczyzna; układy urbanistyczne wybranych miast: Bielsko-Biała, Żywiec, Biecz, Stary Sącz; zabytki architektury drewnianej (zabudowa Chochołowa, obiekty na małopolskim szlaku architektury drewnianej, drewniane kościoły Małopolski (na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO) w: Binarowej, Bliznem, Dębnie, Haczowie, Lipnicy Murowanej, Sękowej; drewniane cerkwie regionu karpackiego w Polsce (na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO) w: Radrużu, Chotyńcu, Smolniku, Turzańsku, Powroźniku, Owczarach i Kwiatoniu (cechy architektoniczne cerkwi łemkowskich i Bojkowskich) miejsca historyczne np. Przełęcz Dukielska, cmentarze wojenne z I wojny światowej.