Niwelacja punktów rozproszonych

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Niwelacja punktów rozproszonych"

Transkrypt

1 4 Niwelacja punktów rozproszonych 4.1 Pomiar punktów rozproszonych Metoda niwelacji punktów rozproszonych Niwelacja punktów rozproszonych polega na określeniu wysokości pikiet terenowych i punktów sytuacyjnych niwelacją geometryczną w przód przy równoczesnym wyznaczeniu ich połoŝenia poziomego metodą biegunową w nawiązaniu do punktów osnowy geodezyjnej poziomej (wytyczne techniczne G-4.1). Szczegóły projektowania, stabilizacji i tworzenia opisów topograficznych punktów oraz pomiaru i wyrównania osnów poziomych: podstawowej, szczegółowej i pomiarowej podane są w Wykładach z geeodezji i geoinformatyki: Osnowy geodezyjne. Zastosowanie Niwelację punktów rozproszonych stosuje się w przypadku pomiaru wysokościowego elementów szczegółów terenowych (rys ), ukształtowania terenu o niewielkich spadkach i urozmaiconym ukształtowaniu (rys ), gdy rzeźbę przedstawia się za pomocą zasadniczego wcięcia warstwicowego o wartości 0,5 m. Mapy opracowane na podstawie pomiaru tym sposobem słuŝą do projektowania i budowy lub teŝ do obliczania mas ziemnych. Rzeźbę terenu opracowaną na podstawie pomiaru niwelacji punktów rozproszonych przedstawia się w zaleŝności od potrzeb, w formie warstwic lub rzędnych wysokości terenu. Szkic polowy W czasie pomiaru sporządza się szkic polowy, na którym wykazuje się (rys ): stanowiska niwelatora sytuowane na punktach geodezyjnej osnowy sytuacyjno-wysokościowej oraz punkty orientacji wraz z ich oznaczeniami, kierunki orientacji na stanowisku, pikiety i punkty sytuacyjne z ich oznaczeniami, linie łączące pikiety, słuŝące do interpolacji, kierunki spadu terenu między pikietami oznaczone strzałkami, ponadto w terenach o silnie rozwiniętej rzeźbie linie szkieletowe lub przybliŝony przebieg warstwic, wybrane szczegóły terenowe dla lepszego zobrazowania połoŝenia mierzonych punktów. 37

2 Szkic polowy niwelacji punktów rozproszonych na terenie zurbanizowanym Rys

3 Szkic polowy niwelacji punktów rozproszonych na terenie rolnym Rys

4 Szkic polowy pomiaru wysokościowego terenu o urozmaiconej rzeźbie Rys

5 Szkic przeglądowy W miarę postępu pomiaru sporządza się szkic przeglądowy (rys ), wykazując na nim: punkty osnowy poziomej i wysokościowej, przebieg ciągów niwelacyjnych, kierunki nawiązania, numery szkiców polowych. Dopuszcza się sporządzanie szkiców przeglądowych z pomiaru wysokościowego na kopiach szkiców przeglądowych osnowy pomiarowej lub na kopiach map sytuacyjnych. Szkic przeglądowy niwelacji punktów rozproszonych Rys

6 Stanowiska pomiarowe niwelatora Stanowiskami pomiarowymi niwelatora mogą być: punkty co najmniej pomiarowej osnowy sytuacyjno-wysokościowej, punkty co najmniej pomiarowej osnowy wysokościowej, z tym, Ŝe - w przypadku pomiaru wysokości pikiet powinno być znane ich połoŝenie poziome, określone na podstawie identyfikacji na mapie lub pomiaru bezpośredniego, z dokładnością m p 0, m. W szczególności stanowisko niwelatora moŝe być usytuowane w miejscu najbardziej dogodnym do pomiaru punktów rozproszonych, oraz (rys ): dowiązane sytuacyjnie do punktów osnowy poziomej 1144 i 1145 przez pomiar odległości D i kierunków K, do tych punktów za pomocą niwelatora (tab. 4.1.), dowiązane wysokościowo do reperów osnowy wysokościowej Rp.101 i Rp.10 przez wykonanie odczytów na łatach ustawionych na tych reperach (tab. 4.1.). x 1144 x = x St+ x y1144 yst x 1144 x St 1144 y = Dsinα α 0(1144) 1 SZKIC NIWELACJI PUNKTÓW ROZPROSZONYCH ZE SWOBODNEGO STANOWISKA NIWELATORA: punkty pomiarowe są rozmieszczane tak, aby teren w trójkątach między nimi był w przybliŝeniu płaski 3 4 Rp. 101 x = Dcosα K D α 6 5 tgα 0(1144) y = x y x St St 7 8 Rp. 10 x St St 1145 y ST y 1144 y = y St + y Rys

7 Dokładność wyznaczenia wysokości instrumentu i dopuszczalna odległość pikiety Dokładność z jaką naleŝy wyznaczyć wysokość osi celowej niwelatora nad punktem stanowiska oraz dopuszczalna odległość pikiety od niwelatora są zaleŝne od dokładności mierzonych pikiet (tab ) Tab Dokładność wyznaczenia wysokości instrumentu i dopuszczalna odległość pikiet Dopuszczalny błąd średni wysokości mierzonych pikiet Dokładność wyznaczenia wysokości osi celowej niwelatora nad stanowiskiem Odległość pikiety od stanowiska ± 0.01 m ± m 100 m ± 0.10 m ± 0.01 m 150 m W zaleŝności od dokładności mierzonych pikiet (tab ) wysokość instrumentu określa się w następujący sposób: przy pomiarze wysokości punktów, które naleŝy określić z dokładnością ± 0,01m (tab ) wysokość niwelatora i określa się niwelatorem przez wykonanie odczytu p na łacie ustawionej w dowolnie obranym punkcie, w pobliŝu stanowiska (około 10 m), oraz pomiar róŝnicy wysokości h między stanowiskiem a obranym punktem metodą niwelacji geometrycznej ze środka. Wysokość niwelatora oblicza się wg wzoru: i = p + h i zapisuje się w dzienniku z dokładnością 0,001 m; przy pomiarze wysokości punktów, które naleŝy określić z dokładnością ± 0,10 m, wysokość niwelatora mierzy się łatą lub ruletką z dokładnością 0,01 m. Pomiar pikiet Na stanowisku pomiarowym mierzy się: wysokość instrumentu (osi celowej lunety), kierunki orientujące na dwa punkty sąsiednie, np. B i C na rys (odczyty koła poziomego oraz łaty wg. kreski górnej g dolnej d i środkowej s ); w przypadku wykorzystania punktów terenowych zidentyfikowanych na mapie jako stanowisko niwelatora i punkt orientacji odległość między tymi punktami nie moŝe być mniejsza od maksymalnej odległości do pikiety mierzonej z danego stanowiska, pikiety - w sposób ciągły dla całego mierzonego obszaru; zgodność numeracji pikiet w dzienniku pomiarowym i na szkicu polowym naleŝy sprawdzać, co około 10 pikiet w przypadku wątpliwości i po zakończeniu pomiaru na stanowisku. Poprawność wykonania odczytów kresek na łacie sprawdza się według wzoru s = (g + d)/ ; róŝnica nie powinna przekroczyć wartości: przy celowych o długości do 100 m ± 0,003 m, przy celowych o długości do 150 m ± 0,005 m. Pomiar naleŝy zakończyć sprawdzeniem orientacji co najmniej na 1 punkt sąsiedni oraz pomierzyć kilka punktów z poprzedniego stanowiska. 43

8 Przy pomiarze wysokościowym punktów, których połoŝenie sytuacyjne zostało określone innymi metodami, moŝna pominąć pomiar kąta poziomego, natomiast odczyty nitki górnej i dolnej na łacie są obowiązkowym elementem kontrolnym. Tabela Dziennik niwelacji punktów rozproszonych Nr stanowiska Wys. instr. - i Wys. stan. H st Odczyt na Odczyty na łacie Nr kole Wysokość Wysokości górny g Odległość celu poziomym środkowy osi celowej punktów Uwagi D= 100 (g d) (p ikiety) s H c =H st + i H P = H c s g c dolny d St.1 Rp Wysokości dane: H101 = H10 = Rp ( ) Odchyłka: = Wcięcie stanowiska niwelatora Nawiązanie sytuacyjne stanowiska polega na obliczeniu współrzędnych swobodnego stanowiska niwelatora metodą wcięcia z punktów dowiązania (rys ). Obliczenia są wykonywane za pomocą programów komputerowych np. C-Geo: po uruchomieniu programu i wyborze opcji Plik/Projekty ukazuje się Lista projektów (rys. 4..1), w oknie Projekt / Dodaj projekt / Zakładanie nowego projektu zakładany jest projekt Niwelacja punktów rozproszonych (rys.4..1), 44

9 Rys w oknie Tabela / Dodaj tabelę / Nowa tabela zakładana jest tabela Punkty i odpowiadająca jej mapa Punkty, wyświetlane w niezaleŝnych oknach (rys. 4..), przejście między nimi dokonuje się za pomocą ikony Rys

10 po kliknięciu prawym przyciskiem myszki nazwy tabeli Punkty (rys. 4..) w menu podręcznym wybierana jest opcja tabeli: Ustaw jako roboczą. mapa Punkty zawiera tylko jedną warstwę o nazwie Warstwa zerowa, przeglądu i edycji warstw dokonuje się w menu Warstwy (rys. 4..3) dostępnym po kliknięciu ikony Rys na warstwie zerowej wyświetlane są wszystkie punkty zamieszczone w tabeli Punkty za wyjątkiem punktów oznaczonych jako ukryte, w tym celu w Tabeli naleŝy poprzedzić nazwy punktów oraz w menu Tabela uaktywnić opcję Ukryj wyniki obliczeń przy uŝyciu róŝnych modułów dostępnych w programie C-Geo w menu Obliczenia mogą być wyświetlane na warstwie zerowej, praktycznie jest jednak wyświetlać na oddzielnych warstwach. Warstwy dla róŝnych zadań są zakładane po wyborze opcji Dodaj w oknie Warstwy (rys ). Rys

11 Rys współrzędne stanowiska niwelatora są obliczane w oknie Obliczenia / Wcięcia np. w zakładce Liniowe (rys. 4..6), znane współrzędne X, Y punktów dowiązania Punkt lewy-l (1145) i Punkt prawy-p (1144), (rys. 4..5) są wprowadzane z klawiatury lub pliku tekstowego, odległości Punktu wcinanego-w (stanowisko St) od punktów dowiązania Bok lewy i Bok prawy wprowadzane są z dziennika niwelacyjnego (tab. 4..), współrzędne X W, Y W punktu wcinanego W (rys. 4..6) są obliczane w wyniku rozwiązania układu równań odległości, jako punktu przecięcia dwóch okręgów o środkach w punktach L i P oraz promieniach Bok lewy i Bok prawy odpowiednio: (X W - X L ) + (Y W - Y L ) = (Bok lewy) (X W - X P ) + (Y W - Y P ) = (Bok prawy) punkty nawiązania i punkt wcięty zostają automatycznie zapisane do tabeli roboczej Punkty i wyświetlone na warstwie zerowej mapy. wyniki moŝna zapisać (rys. 4..6) do pliku np. Wcięcie.wca wyniki moŝna przeglądnąć po przejściu do Rysunku (rys ), 47

12 Rys Rys wyświetlony Rysunek (rys. 4..7) moŝna przenieść na mapę na wybraną warstwę w ukazującym się oknie Wybierz warstwę (rys. 4..8) np. na załoŝoną warstwę Nawiązanie sytuacyjne, na warstwie tej zamieszczony będzie tylko rysunek składający się z trzech linii, punkty i ich nazwy wyświetlone są na warstwie zerowej (rys. 4..9), styl wykreślanych linii, ich kolor i grubość są ustalane niezaleŝnie dla kaŝdej warstwy w oknie Warstwy (4..4), 48

13 Rys Rys Nawiązanie kierunkowe stanowiska Nawiązanie kierunkowe stanowiska niwelatora polega na wyznaczeniu azymutów punktów nawiązania 1144 i 1145 (rys ): Obliczenia są przeprowadzane w oknie Obliczenia / Azymuty, długości, kąty / Azymuty i odległości (rys ): po wprowadzeniu w kolumnie Numer nazw punktu stanowiska St i punktów nawiązania 1144 i 1145, z tabeli roboczej pobrane zostaną automatycznie współrzędne tych punktów, azymuty są obliczane według zaleŝności (rys ): tg tg α 1144 α 1145 y = x y = x y x y x St St St St róŝnica obliczonych azymutów α α 1144 (rys ) powinna być równa z dokładnością do błędu pomiarowego kątowi między tymi kierunkami zapisanemu w dzienniku niwelacyjnym (tab. 4.1.), 49

14 Rys wyniki moŝna zapisać (rys ) do pliku np. Azymuty.azd wyniki moŝna przeglądnąć po przejściu do Rysunku (rys ), wyświetlony Rysunek (rys. 4.3.) moŝna przenieść na mapę na wybraną warstwę w ukazującym się oknie Wybierz warstwę (rys ) np. na załoŝoną warstwę Nawiązanie kierunkowe, na warstwie tej zamieszczony jest tylko rysunek składający się z dwóch linii, punkty i ich nazwy wyświetlone są na warstwie zerowej (rys ), warstwy zerowa i nawiązanie kierunkowe są ustawione jako Widoczne - Tak pozostałe - Nie (rys. 4..5) Rys

15 Rys Rys Obliczenie współrzędnych pikiet Obliczenia są przeprowadzane w oknie Obliczenia /Biegunowe, tyczenie: w zakładce Dane nawiązania (rys ) w kolumnie Numer wprowadzane są nazwy stanowiska St i punktów nawiązania 1144 i 1145, z tabeli roboczej pobierane zostają automatycznie współrzędne tych punktów, w zakładce Dane punktów (rys. 4.4.) wprowadzane są kierunki K i odległości D do poszczególnych punktów (rys ) z dziennika niwelacyjnego (tab. 4.1.), 51

16 Rys Rys współrzędne punktów są obliczane metodą biegunową (rys ): x = x St + x y = y St + y gdzie przyrosty współrzędnych dane są wzorami 5

17 x = Dcosα y = Dsinα przy czym α = α K jest azymutem obliczango punktu, obliczone punkty zostają automatycznie zapisane do tabeli roboczej Punkty i wyświetlone na warstwie zerowej mapy, wyniki moŝna zapisać (rys. 4.4.) do pliku np. Obliczenie współrzednych pikiet.bgn wyniki moŝna przeglądnąć po przejściu do Rysunku (rys ), Rys wyświetlony Rysunek (rys ) moŝna przenieść na mapę na wybraną warstwę w ukazującym się oknie Wybierz warstwę (rys ) np. na załoŝoną warstwę Obliczenie współrzędnych punktów, na warstwie tej zamieszczony zostanie tylko rysunek składający się z dwóch linii, punkty i ich nazwy wyświetlone są na warstwie zerowej (rys ), warstwy zerowa i nawiązanie kierunkowe są ustawione jako Widoczne - Tak pozostałe - Nie (rys. 4..5) 53

18 Rys Rys

19 4.5 Wizualizacja rzeźby terenu Formy wizualizacji rzeźby terenu Rzeźbę terenu opracowaną na podstawie niwelacji punktów rozproszonych przedstawia się w formie (rys ): rzędnych wysokości terenu H, warstwic o przyjętym cięciu warstwicowym H, nieregularnej sieci trójkątów wewnątrz których, zgodnie z zasadą wyboru mierzonych pikiet teren jest w przybliŝeniu płaski. Rys Model rzeźby terenu w postaci nieregularnej siatki trójkątów nazywany numerycznym modelem terenu ma szereg zastosowań, np.: interpolacja wysokości punktów terenowych, kreślenie warstwic (rozdz. 5.5), projektowanie dróg, lotnisk i innych obiektów inŝynieryjnych, projektowanie ukształtowania terenu, obliczanie objętości mas robót ziemnych, kreślenie profili terenu, trójwymiarowa wizualizacja terenu (rys. 4.5.), badanie widoczności między punktami terenu analizy przestrzenne w systemach geoinformacyjnych GIS biorące pod uwagę ukształtowanie terenu. 55

20 Model rzeźby terenu jest tworzony w programach komputerowych takich jak C-Geo, WinKalk, ArcGIS, TNTmips, Geomedia, Microstation, AutoCad i innych, na podstawie: danych współrzędnych x, y i wysokości pikiet H, szkicu polowego na którym zaznaczone są pikiety pomiarowe, kierunki spadku terenu i ewentualnie trójkąty łączące punkty pomiarowe wewnątrz których teren jest płaski. Rys Wprowadzenie punktów rozproszonych do programu C-Geo W rozpatrywanym przykładzie (rys. 4..5) współrzędne punktów rozproszonych zostały wprowadzone automatycznie do tabeli Punkty - ustawionej jako tabela robocza, po obliczeniach w module Obliczenia / Biegunowe, tyczenie (rozdz. 5.3). Wysokości tych punktów są wprowadzane z klawiatury (rys ) z dziennika niwelacyjnego (rys. 4..). Po przejściu do okna mapy i kliknięciu ikony odświeŝ ukazują się wprowadzone punkty na zerowej warstwie mapy (rys ). 56

21 Rys Rys W oknie Opis punktu ukazującym się po kliknięciu ikony wyświetlanych parametrów (rys ). moŝna dokonać wyboru Informację o obiektach mapy moŝna uzyskać wybierając opcję Informacja w menu podręcznym ukazującym się po uaktywnieniu obiektu - przez kliknięcie lewym przyciskiem myszki, a następnie kliknięcie prawym przyciskiem myszki (rys ). 57

22 Rys Rys

23 Rys Triangulacja Delanuay Model rzeźby ternu w postaci siatki trójkątów jest tworzony metodą triangulacji Delanuay w module Obliczenia / Obliczenie objętości,warstwice: w zakładce Punkty terenu (rys ) wpisywane są numery punktów na podstawie których zostanie utworzona siatka trójkątów, natomiast w w zakładce Punkty tworzące obrys obszaru (rys ) wpisywane są numery kolejnych punktów tworzących obrys obszaru, w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, współrzędne x, y i wysokości H punktów są pobierane są przez program automatycznie z tabeli Punkty. Rys

24 Rys wprowadzone punkty terenu i punkty tworzące obrys obszaru moŝna obejrzeć na Rysunku (rys ), Rys punkty te mogą być zapisane obszaru.obj (rys ). w pliku tekstowym np. Punkty terenu i obrys 60

25 Rys siatka trójkątów jest tworzona po wyborze rodzaju modelu (rys ), wcisnięciu ikony tworzenia modelu oraz uruchomieniu obliczenia, według triangulacji Delanuay w taki sposób, aby wewnątrz okręgu opisanego na wierzchołkach trójkąta nie znajdował się wierzchołek innego trójkąta (rys ): - wybierany jest dowolny punkt wyjściowy pierwszego segmentu siatki, na przykład 7 i poszukiwany jest najbliŝszy punkt - jako pierwszy, - kreślony jest okrąg przechodzący przez punkt wyjściowy 7 i punkt pierwszy, o takim promieniu aby wewnątrz znajdował się tylko jeden punkt - 3, - kreślony jest następnie okrąg przechodzący przez punkt wyściowy 7 i ostatnio znaleziony 3 o takim promieniu aby wewnątrz znajdował się tylko jeden punkt - 8, - w ten sposób są znajdywane następne punkty 11, 10, 6 aŝ do punktu który był wyznaczony jako punkt pierwszy, - po połączeniu znalezionych punktów odcinkami otrzymuje się pierwszy segment siatki trójkątów, - następnie wybierane są dwa punkty segmentu na przykład punkt 8 - traktowany jako wyjściowy oraz punkt 3 - jako pierwszy i powtarzana jest procedura wyznaczania kolejnych punktów nowego segmentu siatki zawierającego punkty 4, 9, 1, w tym przypadku zamykającym jest wcześniej wyznaczony punkt procedura jest powtarzana, w ten sposób dołączane są kolejne segmenty siatki. w ukazującym się oknie Parametry modelu naleŝy wpisać nazwę pod którą utworzony model zostanie zapisany np. Siatka trójkątów (rys ) utworzona siatka zostaje wyświetlona w oknie Rysunek (rys ), moŝe być ona zmodyfikowana klikając myszką na wybrane krawędzie (rys ), tak aby zachowała kształt zgodny ze wskazówkami zamieszczonymi w czasie pomiaru na szkicu polowym (rys.4..5). 61

26 TRIANGULACJA DELANUAY Rys Rys Rys

27 po wciśnięciu ikony Rysunek Rys (rys ) i wybraniu w rozwijalnym menu opcji Model oraz wskazaniu modelu (rys ) ukazuje się okno trójwymiarowej wizualizacji i animacji wybranego modelu terenu (rys. 4.5.), Rys siatka moŝe być przeniesiona na mapę np. Siatka trójkątów (rys ). (rys ) na wybraną warstwę Rys

28 Rys trójkąty zamieszczone na warstwie Siatka trójkątów są obiektami, zatem po kliknięciu trójkąta (rys ) moŝna w menu podręcznym uzyskać informacje o trójkącie (rys ). Rys

29 4.6 Interpolacja warstwic Cięcie warstwicowe Warstwice są liniami łączącymi punkty powierzchni terenu o jednakowej wysokości (rys ). W przypadku punktów rozproszonych warstwice są wykreślane na podstawie utworzonego numerycznego modelu terenu w postaci siatki trójkątów, przy załoŝeniu pionowej odległości między nimi H nazywanej cięciem warstwicowym na przykład równym H = 1 m (rys ). H = 1 m H y Interpolacja warstwic x Rys Warstwice są wykreślane na podstwie utworzonego modelu terenu Siatka trójkątów w oknie Obliczenia / Obliczanie objętości, warstwice (rys. 4.6.): wybierany jest rodzaj modelu - siatka trójkątów uaktywniana jest ikona warstwice po wciśnięciu ikony wykonaj obliczenia warstwic (rys. 4.6.) ukazuje się się okno interpolacja w oknie interpolacja warstwic (rys. 4.6.) wybierana jest nazwa modelu siatki na podstwie którego będą wykreślone warstwice Siatka trójkątów, ustalane jest cięcie warstwicowe - odległość pionowa między warstwicami H (rys.4.6.1) oraz współczynnik generalizacji warstwic, po akceptacji ukazuje się okno okno wyboru warstwy na której warstwice będą wyświetlane (rys ), po wyborze warstwy Warstwice (rys ) i akceptacji następuje obliczenie i wyświetlenie warstwic (4.6.4), 65

30 Rys Rys Rys

31 w przypadku uaktywnienia widoczności warstw zerowej, siatki trójkątów i warstwic warstwice ukaŝą się na tle siatki trójkątów i punktów pomiarowych (rys ) d 6.7 D Rys warstwice są wykreślane w sieci trójkątów metodą interpolacji liniowej, na przykład na krawędzi 1-5 o długości D = 14.4 m (rys ) wyznaczany jest pierwszy punkt warstwicy H = m w odległości d = 5.7 m od węzła 1 przy załoŝeniu, Ŝe teren między punktami 1 i przebiega wzdłuŝ linii prostej (interpolacja liniowa), (rys ) kolejne punkty wyznaczone analogicznie na krawędziach 1-6, -6, -7, 3-7, 4-7 i 4-8 połączone odcinkami linii prostych ukazują przebieg warstwicy H = m w postacji linii łamanej, po zaokrągleniu warstwica wyświetlana jest w postaci krzywej wygładzonej (rys ). Rys

32 Krawędź 1-5 H = H 5 = H 5 - H 1 H 1 = H - H 1 d =? D = 14.4 m Poziom morza Rys Ze wzoru Talesa: H5 H1 H H1 = D d d = 5.7 m 4.7 Interpolacja wysokości Wysokość H dowolnego punktu P(x P, y P ) znajdującego się wewnątrz trójkąta na przykład o wierzchołkach, 3, 7 obliczana jest przy załoŝeniu, Ŝe powierzchnia terenu wewnątrz tego trójkąta jest płaska (rys ): obliczane są współrzędne x Q, y Q punktu przecięcia Q prostej 7-P z prostą -3, p 6 Q p P p 1 H P=? P Rys

33 ze współrzędnych punktów obliczane są odległości a i b punktu Q od punktów i 3 oraz odległości c i d punktu P od punktów Q i 7, interpolowana jest wysokość punktu Q wzdłuŝ prostej -3 (rys ) a następnie wysokość punktu P wzdłuŝ prostej Q-7 (rys ). Składając wzory tych dwóch interpolacji otrzymuje się wzór interpolacji liniowej wysokości punktu P wewnątrz trójkąta w postaci średniej waŝonej wysokości węzłów trójkąta o wagach równych polu powierzchni trójkątów p 1, p, p 3 leŝących naprzeciwko odpowiadających wierzchołków trójkąta (rys. 4.7.). y 3 y 7 y H H 7 7 Trójkąt 4 x x x 7 3 d H P p 3 P p p 7 H c a Q H Q b H 3 3 p H + p3h3 + p7 H H P = p + p + p p p p 3 7 = = = 1 1 x x x x x x x x x P P P 3 7 y y y y y y y y y P P P 3 7 Rys Linia -3 3 H 5 = H = H Q =? H Q - H a b Poziom morza Rys H 3 - H Ze wzoru Talesa: H a + b H = a H H3 Q wynika ah3 + bh H Q = a + b 69

34 7 Linia Q-7 H 7 - H Q H P - H Q H P =? Q Ze wzoru Talesa: H 7 H c + d wynika Q H = P H c Q d Poziom morza c H P ch = 7 + dh c+ d Q Rys W programie C-Geo wysokość punktu jest interpolowana metodą odwrotnych odległości z punktów rozproszonych: średnia arytmetyczna waŝona H P = n i= 1 n i= 1 p H i p i i o wagach równych odwrotności kwadratu odległości punktu interpolowanego P od punktu pomiarowego: 1 p i = d i Obliczenia przebiegają według schematu: po wcisnięciu ikony Punkt przyjmuje postać krzyŝa, (rys ) i wyborze opcji wstaw wysokość kursor kursor w kształcie krzyŝa naprowadzany jest na wybraną pozycję o współrzędnych np. X, Y po kliknięciu myszką program wykonuje interpolację wysokości H i ukazuje się okno Potwierdź: Wstawić wysokość H = ?, po akceptacji w oknie Potwierdź punkt zostaje wyświetlony na warstwie zerowej i zapisany do tabeli jako ukryty - losowo nadany numer punktu (rys ) jest poprzedzony w po kliknięciu ikony Wybieranie a następnie wstawionego punktu i wyborze opcji Edycja z menu podręcznego (prawy przycisk myszki), w ukazującym się oknie Zmiana kodu punktu (rys ) moŝna wybrać warstwę i symbol oraz zmienić nazwę punktu na P i ewentualnie skorygować jego współrzędne i wysokość, po usunięciu punkt zostaje odkryty w tabeli mapy i wyświetlony na mapie (rys ) 70

35 Rys Rys

36 4.8 Profil terenu Punkty załamania profilu np. A, B, C i D (rys ) mogą być wprowadzone do tabeli Punkty przez wskazanie na mapie, analogicznie jak punkt P w rozdz W efekcie punkty te otrzymują interpolowane wysokości metodą odwrotnej odległości. Rys Interpolacja wysokości punktów profilu terenu między punktami załamania A, B, C, D jest przeprowadzana na podstawie siatki trójkątów w module Obliczenia / obliczenie objętości (rys. 4.8.): w zakładce Punkty przekroju w kolumnie Numer wprowadzane sa nazwy kolejnych punktów profilu A, B, P, C, współrzędne i wysokości tych punktów są automatycznie pobierane z tabeli Punkty, wybierany jest rodzaj modelu siatka trójkątów wybierana jest funkcja programu przekrój pionowy przez model po uruchomieniu obliczenia ukazuje się okno Przekrój pionowy (rys ) w którym wybierany jest model terenu siatka trójkątów, ustalana jest nazwa zadania np. Przekrój oraz wartość przedziału interpolacji punktów np. co 0.10 m, po akceptacji w oknie Przekrój pionowy, ukazuje się informacja o utworzeniu zadania dla modułu Obliczenia / Przekroje pionowe (rys ), zadanie to ma nazwę Przekrój.prt. 7

37 Rys Rys Rys Wykreślenie profilu terenu następuje w module Obliczenia / Przekroje pionowe (rys ): wczytanie zadania Przekrój.prt, obliczenie kątów załamania i spadków 73

38 Rys w zakładce Parametry (rys ) ustalana jest treść opisu przekroju oraz poziom porównawczy np m odniesiony do punktu pierwszego A Rys

39 po przejściu do tworzenia rysunku ukazuje się okno dla nadania nazwy przekroju np. standardowej P-PION oraz ustalenia skali przekrojów np. 1:0 - pionowa i 1:100 - pozioma (rys ), po akceptacji OK następuje wyświetlenie przekroju na Formularzu oraz załoŝenie tabeli P-PION i wykreślenie rysunku przekroju na warstwie zerowej mapy P-PION (rys ). Rys Rys

40 4.9 Obliczanie objętości Objętość mas ziemnych V = m 3 między ustalonym poziomem odniesienia H 0 = m a powierzchnią terenu jest równa sumie objętości graniastosłupów ściętych wydzielonych przez poszczególne trójkąty załoŝonej siatki V = v 1 +v +v 3 +v 4 +v 5 +v 6 (rys ). Na przykład objętość v 4 = 181,7 m 3 (rys. 5.8).jest obliczona według zaleŝności v 4 = ph sr gdzie p = m jest polem powierzchni przekroju poprzecznego graniastosłupa natomiast h sr = 3.13 jest średnią z wysokości naroŝników h, h 3, h 7 nad poziomem odniesienia H 0. Obliczenie objętości V i pola powierzchni jest przeprowadzane w module Obliczenia / obliczenie objętości (rys ) według schematu: - wybór rodzaju modelu siatka trójkątów - wybór funkcji programu obliczenie objętości - po uruchomieniu obliczenia, ukazuje się okno obliczanie objętości w którym wybierana jest nazwa modelu siatki trójkątów oraz ustalany jest poziom odniesienia: płaszczyna pozioma lub płaszczyzna nachylona zadana przez trzy punkty Rys

41 y 3 H h śr H 0 y y 7 7 h 7 Trójkąt 4 x 7 x 3 p Poziom odniesienia H 0 = m h h 3 x 3 h 1 x 1 p = 1 x 1 x v h h h 3 7 sr 4 = H = H = H = 3 7 h = ph sr H H H + h =.7 = 3.39 = h y y y = = 3.13 = Rys Rys

42 Dolnośląska Szkoła WyŜsza we Wrocławiu. Wydział Nauk Technicznych Kierunek studiów: GEODEZJA I KARTOGRAFIA Specjalność: geoinformatyka Rok studiów I, semestr 1 (008/009) Ćwiczenia terenowe i laboratoryjne z Geodezyjnych Pomiarów Szczegółowych Prof. dr hab. inŝ. Edward Osada, Tel , osada.edward@gmail.com Niwelacja punktów rozproszonych Zakres ćwiczenia: 1. ZałoŜenie swobodnego stanowiska niwelatora w pobliŝu punktów osnowy poziomej. Pomiar nawiązujący stanowiska niwelatora do punktów osnowy (kierunki i odległości obliczone z odczytów kreski górnej i dolnej na łacie) oraz pomiar nawiązujący stanowiska do reperu (odczyt kreski środkowej) 3. Pomiar sytuacyjny i wysokościowy punktów rozproszonych: odczyty kierunku, kresek górnej, dolnej i środkowej 4. Pomiar kontrolny na punkty nawiązania i reper 5. Obliczenie dziennika niwelacji punktów rozproszonych 6. Wcięcie liniowe stanowiska niwelatora (C-Geo) 7. Obliczenie współrzędnych punktów rozproszonych metodą biegunową (C-Geo) 8. Utworzenie numerycznego modelu terenu: siatka trójkątów (C-Geo) 9. Interpolacja warstwic (C-Geo) 10. Utworzenie profilu terenu (C-Geo) 11. Obliczenie objętości mas ziemnych obrysu wykopu (C-Geo) Cel ćwiczenia: Praktyczna umiejętność: a) pomiaru i obliczania współrzędnych i wysokości pikiet terenowych, b) komputerowej (C-Geo) wizualizacji rzeźby terenu w postaci sieci trójkątów, warstwic i ptofili terenu, c) obliczania objętości mas ziemnych. Literatura: 1. Wykład z Geodezyjnych pomiarów szczegółowych: Niwelacja punktów rozproszonych. Instrukcja techniczna G-4. Pomiary sytuacyjne i wysokościowe. 1988, 00 (projekt). 3. Wytyczne techniczne G-4.1. Pomiary sytuacyjne i wysokościowe metodami bezpośrednimi. 007 (projekt). Wyniki w załączeniu: 1. Dziennik niwelacji punktów rozproszonych. Szkic rozmieszczenia pikiet ma mapie zasadniczej z ich numerami i zaznaczonym stanowiskiem niwelatora i zaznaczonymi kierunkami na punkty dowiązania - osnowy wysokościowej (repery) i osnowy poziomej 78

43 Nazwa niwelatora... Data pomiaru... Imię i nazwisko... Zespół pomiarowy Zaliczenie na ocenę... 79

Niwelacja siatkowa. 5.1 Projektowanie siatki. Metoda niwelacji siatkowej. Zastosowanie. Projekt siatki

Niwelacja siatkowa. 5.1 Projektowanie siatki. Metoda niwelacji siatkowej. Zastosowanie. Projekt siatki 5 Niwelacja siatkowa 5.1 Projektowanie siatki Metoda niwelacji siatkowej Niwelacja siatkowa polega na określeniu metodą niwelacji geometrycznej wysokości pikiet: wierzchołków wyznaczonych w terenie regularnych

Bardziej szczegółowo

Niwelacja. 2 reperów

Niwelacja. 2 reperów 2 reperów Niwelacja 2.1. Repery pomiarowe Reper Reper jest zasadniczym elementem znaku wysokościowego (rys. 2.1.1) lub samodzielnym znakiem wysokościowym wykonanym najczęściej z metalu i mającym jednoznacznie

Bardziej szczegółowo

CIĄG NIWELACYJNY NIWELACJA TERENOWA WYKŁAD 6

CIĄG NIWELACYJNY NIWELACJA TERENOWA WYKŁAD 6 CIĄG NIWELACYJNY NIWELACJA TERENOWA WYKŁAD 6 CIĄG NIWELACYJNY Odległość, przy której można dokonać odczytu na łacie jest ograniczona wieloma względami (np. kulistością ziemi, drganiami powietrza, powiększeniem

Bardziej szczegółowo

10.3. Typowe zadania NMT W niniejszym rozdziale przedstawimy podstawowe zadania do jakich może być wykorzystany numerycznego modelu terenu.

10.3. Typowe zadania NMT W niniejszym rozdziale przedstawimy podstawowe zadania do jakich może być wykorzystany numerycznego modelu terenu. Waldemar Izdebski - Wykłady z przedmiotu SIT 91 10.3. Typowe zadania NMT W niniejszym rozdziale przedstawimy podstawowe zadania do jakich może być wykorzystany numerycznego modelu terenu. 10.3.1. Wyznaczanie

Bardziej szczegółowo

Zakres wiadomości i umiejętności z przedmiotu GEODEZJA OGÓLNA dla klasy 1ge Rok szkolny 2014/2015r.

Zakres wiadomości i umiejętności z przedmiotu GEODEZJA OGÓLNA dla klasy 1ge Rok szkolny 2014/2015r. Zakres wiadomości i umiejętności z przedmiotu GEODEZJA OGÓLNA dla klasy 1ge - Definicja geodezji, jej podział i zadania. - Miary stopniowe. - Miary długości. - Miary powierzchni pola. - Miary gradowe.

Bardziej szczegółowo

Wykład 9. Tachimetria, czyli pomiary sytuacyjnowysokościowe. Tachimetria, czyli pomiary

Wykład 9. Tachimetria, czyli pomiary sytuacyjnowysokościowe. Tachimetria, czyli pomiary Wykład 9 sytuacyjnowysokościowe 1 Niwelacja powierzchniowa metodą punktów rozproszonych Przed przystąpieniem do pomiaru należy dany obszar pokryć siecią poligonową. Punkty poligonowe utrwalamy palikami

Bardziej szczegółowo

WYKONANIE MAPY EWIDENCJI GRUNTÓW

WYKONANIE MAPY EWIDENCJI GRUNTÓW TEMAT 6 WYKONANIE MAPY EWIDENCJI GRUNTÓW Na podstawie danych uzyskanych z obliczenia i wyrównania przybliŝonego ciągu zamkniętego (dane współrzędne punktów 1, 2, 3, 4, 5) oraz wyników pomiaru punktów 11,

Bardziej szczegółowo

GEODEZJA WYKŁAD Niwelacja Katedra Geodezji im. K. Weigla ul. Poznańska 2/34

GEODEZJA WYKŁAD Niwelacja Katedra Geodezji im. K. Weigla ul. Poznańska 2/34 GEODEZJA WYKŁAD Niwelacja Katedra Geodezji im. K. Weigla ul. Poznańska 2/34 Niwelacja [franc.] to pomiary polegające na wyznaczaniu wysokości punktów względem przyjętego poziomu odniesienia. Zależnie od

Bardziej szczegółowo

POMIAR SZCZEGÓŁÓW TERENOWYCH METODĄ BIEGUNOWĄ

POMIAR SZCZEGÓŁÓW TERENOWYCH METODĄ BIEGUNOWĄ POMIAR SZCZEGÓŁÓW TERENOWYCH METODĄ BIEGUNOWĄ Jedną z najbardziej znanych i powszechnie stosowanych metod zdjęcia szczegółów jest metoda biegunowa. Polega ona na pomiarze w terenie, z obranego stanowiska

Bardziej szczegółowo

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PISEMNA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PISEMNA Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu Układ graficzny CKE 2018 Nazwa kwalifikacji: Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywanie wyników pomiarów

Bardziej szczegółowo

Niwelacja szczegółów terenowych

Niwelacja szczegółów terenowych 3 Niwelacja szczegółów terenowych 3.1. Pomiary wysokościowe Przedmiot pomiaru wysokościowego Przedmiotem pomiaru wysokościowego są następujące elementy szczegółów terenowych wykazywanych na mapie zasadniczej

Bardziej szczegółowo

PROGRAM GEO Folder ten naleŝy wkleić do folderu osobistego: D:\inf1\nazwisko\GEO89

PROGRAM GEO Folder ten naleŝy wkleić do folderu osobistego: D:\inf1\nazwisko\GEO89 PROGRAM GEO89 1. Przyjmujemy, Ŝe na dysku D: został załoŝony folder: D:\inf1 2. W folderze tym załoŝono folder osobisty: D:\inf1\nazwisko 3. Ze strony internetowej naleŝy ściągnąć folder GEO89. Folder

Bardziej szczegółowo

HARMONOGRAM PRAKTYKI Z GEODEZJI I 12 dni

HARMONOGRAM PRAKTYKI Z GEODEZJI I 12 dni HARMONOGRAM PRAKTYKI Z GEODEZJI I 12 dni Pomiary sytuacyjne 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 1. 2. 3. 4. 5. Sprawy organizacyjne Wywiad terenowy i założenie punktów osnowy pomiarowej, wykonanie opisów topograficznych

Bardziej szczegółowo

MIESIĄC NR TEMAT LEKCJI UWAGI 1 Lekcja organizacyjna, BHP na lekcji. 4 Powtórzenie i utrwalenie wiadomości z klasy I sem. I

MIESIĄC NR TEMAT LEKCJI UWAGI 1 Lekcja organizacyjna, BHP na lekcji. 4 Powtórzenie i utrwalenie wiadomości z klasy I sem. I Rozkład materiału nauczania w roku szkolnym 2016/2017, kl. II TG Geodezja Ogólna, ( II kl.-6h) mgr inż. Joanna Guzik, TECHNIK GEODETA 311104 Książka Andrzej Jagielski Geodezja I, Geodezja II MIESIĄC NR

Bardziej szczegółowo

Program ćwiczeń terenowych z przedmiotu Geodezja II

Program ćwiczeń terenowych z przedmiotu Geodezja II Program ćwiczeń terenowych z przedmiotu Geodezja II dla studentów kierunku Geodezja i Kartografia oraz Górnictwo i Geologia po II roku studiów dziennych i III roku Studium Zaocznego. Harmonogram zajęć:

Bardziej szczegółowo

D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE D-01.01.01 ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH 17 Odtworzenie trasy i punktów wysokościowych D-01.01.01 1. WSTĘP 1.1.Przedmiot SST Przedmiotem niniejszej szczegółowej

Bardziej szczegółowo

D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH 2 Roboty przygotowawcze D-01.00.00 D-01.01.01 ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH Śliwno, 2009 r D-01.00.00 Roboty przygotowawcze 3 SPIS TREŚCI D-01.01.01 ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

Bardziej szczegółowo

Opis programu studiów

Opis programu studiów IV. Opis programu studiów Załącznik nr 9 do Zarządzenia Rektora nr 35/19 z dnia 12 czerwca 2019 r. 3. KARTA PRZEDMIOTU Kod przedmiotu I-GiK1-105 Nazwa przedmiotu Geodezja 1 Nazwa przedmiotu w języku angielskim

Bardziej szczegółowo

SPECYFIKACJA TECHNICZNA D

SPECYFIKACJA TECHNICZNA D SPECYFIKACJA TECHNICZNA D-01.01.01. Roboty pomiarowe przy liniowych robotach ziemnych - trasa dróg w terenie równinnym (w tym zabezpieczenie punktów osnowy geodezyjnej, oraz wykonanie dokumentacji geodezyjnej

Bardziej szczegółowo

GPSz2 WYKŁAD 15 SZCZEGÓŁOWA WYSOKOŚCIOWA OSNOWA GEODEZYJNA

GPSz2 WYKŁAD 15 SZCZEGÓŁOWA WYSOKOŚCIOWA OSNOWA GEODEZYJNA GPSz2 WYKŁAD 15 SZCZEGÓŁOWA WYSOKOŚCIOWA OSNOWA GEODEZYJNA 1 STANDARD TECHNICZNY ZAŁACZNIK NR 1 DO ROZPORZĄDZENIA 2 3 4 5 TO TZW. POŚREDNIE WYMAGANIA DOKŁADNOŚCIOWE 6 Przy niwelacji w druku dziennika pomiaru

Bardziej szczegółowo

Zadanie egzaminacyjne

Zadanie egzaminacyjne Zadanie egzaminacyjne W celu aktualizacji mapy zasadniczej należy założyć w terenie osnowę pomiarową sytuacyjno-wysokościową jako ciąg dwustronnie nawiązany. Współrzędne punktów nawiązania zamieszczone

Bardziej szczegółowo

C-geo definicja/edycja obiektów, zapis danych w formacie shape

C-geo definicja/edycja obiektów, zapis danych w formacie shape C-geo definicja/edycja obiektów, zapis danych w formacie shape 1. ZałoŜenie projektu i tabeli. Aby rozpocząć pracę przy aktualizacji mapy zasadniczej, naleŝy załoŝyć nowy projekt, w nim nową tabelę roboczą,

Bardziej szczegółowo

Rzeźba terenu. Rysunek map Elżbieta Lewandowicz 2007 r.

Rzeźba terenu. Rysunek map Elżbieta Lewandowicz 2007 r. Rzeźba terenu Rysunek map Elżbieta Lewandowicz 2007 r. Pomiary rzeźby terenu Niwelacja powierzchniowa Niwelacja profilami Niwelacja punktów rozproszonych Tachimetria W wyniku pomiaru rzeźby terenu otrzymujemy

Bardziej szczegółowo

S ODTWORZENIE PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH TRASY I INWENTARYZACJA POWYKONAWCZA

S ODTWORZENIE PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH TRASY I INWENTARYZACJA POWYKONAWCZA S-01.01 ODTWORZENIE PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH TRASY I INWENTARYZACJA POWYKONAWCZA SPIS TREŚCI 1. WSTĘP... 23 1.1. PRZEDMIOT ST... 23 1.2. ZAKRES STOSOWANIA ST... 23 1.3. ZAKRES ROBÓT OBJĘTYCH ST... 23 1.4.

Bardziej szczegółowo

SPECYFIKACJA TECHNICZNA ST-S WYTYCZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

SPECYFIKACJA TECHNICZNA ST-S WYTYCZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH SPECYFIKACJA TECHNICZNA ST-S.01.01.01. WYTYCZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH 43 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot ST Specyfikacja Techniczna - ST- S.01.01.01 Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (ST)

Bardziej szczegółowo

* w przypadku braku numeru PESEL seria i numer paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość

* w przypadku braku numeru PESEL seria i numer paszportu lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu Układ graficzny CKE 2018 Nazwa kwalifikacji: Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywanie wyników pomiarów

Bardziej szczegółowo

Opis programu studiów

Opis programu studiów IV. Opis programu studiów Załącznik nr 9 do Zarządzenia Rektora nr 35/19 z dnia 12 czerwca 2019 r. 3. KARTA PRZEDMIOTU Kod przedmiotu I-GiK1N -503 Nazwa przedmiotu Geodezja 4 Nazwa przedmiotu w języku

Bardziej szczegółowo

SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH D

SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH D SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH ORAZ WYZNACZENIE I STABILIZACJA PASA DROGOWEGO 1. Wstęp 1.1. Przedmiot ST Przedmiotem niniejszej

Bardziej szczegółowo

Obliczenie powierzchni w C-Geo. Działki, użytki

Obliczenie powierzchni w C-Geo. Działki, użytki Obliczenie powierzchni w C-Geo Działki, użytki Obliczanie powierzchni działek (użytków) wiąże się ściśle z mapą. Jeżeli mapa nie ma założonej warstwy działek (użytków) należy to uczynić przed przystąpieniem

Bardziej szczegółowo

GEODEZJA WYKŁAD Rachunek współrzędnych

GEODEZJA WYKŁAD Rachunek współrzędnych GEODEZJA WYKŁAD Rachunek współrzędnych Katedra Geodezji im. K. Weigla ul. Poznańska /34 Metody obliczeń geodezyjnych stosowane do obliczenia współrzędnych: - punktów osnów geodezyjnych, - punktów charakterystycznych

Bardziej szczegółowo

SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT ST 01 WYZNACZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT ST 01 WYZNACZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT ST 01 WYZNACZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH Spis treści 1. WSTĘP... 3 1.1. PRZEDMIOT ST... 3 1.2. ZAKRES STOSOWANIA ST... 3 1.3. ZAKRES ROBÓT OBJĘTYCH

Bardziej szczegółowo

Geodezja Inżynieryjno-Przemysłowa

Geodezja Inżynieryjno-Przemysłowa Geodezja Inżynieryjno-Przemysłowa Pozyskanie terenu Prace geodezyjne na etapie studiów projektowych Prace geodezyjne na etapie projektu szczegó łowego Geodezyjne opracowanie projektu OBIEKT Tyczenie Pomiary

Bardziej szczegółowo

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PISEMNA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PISEMNA Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu Układ graficzny CKE 2018 Nazwa kwalifikacji: Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywanie wyników pomiarów

Bardziej szczegółowo

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr 10/12 z dnia 21 lutego 2012r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Geodezja 4 z ćwiczeniami terenowymi Nazwa modułu w języku angielskim Surveying

Bardziej szczegółowo

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 CZĘŚĆ PISEMNA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 CZĘŚĆ PISEMNA Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu Układ graficzny CKE 2016 Nazwa kwalifikacji: Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywanie wyników pomiarów

Bardziej szczegółowo

SPECYFIKACJE TECHNICZNE D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH CPV-45111

SPECYFIKACJE TECHNICZNE D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH CPV-45111 SPECYFIKACJE TECHNICZNE D-01.01.01 ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH CPV-45111 1. WSTĘP. Nazwa zamówienia : Przebudowa drogi gminnej ul.brzozowej w Mzykach. Inwestor : Gmina i miasto Koziegłowy

Bardziej szczegółowo

D ODTWORZENIE (WYZNACZENIE) TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

D ODTWORZENIE (WYZNACZENIE) TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH D. 01.01.00 ODTWORZENIE (WYZNACZENIE) TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot ST. Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru odtworzenia (

Bardziej szczegółowo

D-01.01.01 Odtwarzanie trasy i punktów wysokościowych D-01.01.01. ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

D-01.01.01 Odtwarzanie trasy i punktów wysokościowych D-01.01.01. ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH D-01.01.01 Odtwarzanie trasy i punktów wysokościowych D-01.01.01. ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot specyfikacji technicznej (ST) Przedmiotem niniejszej ST są wymagania

Bardziej szczegółowo

Księgarnia PWN: Wiesław Kosiński - Geodezja. Spis treści

Księgarnia PWN: Wiesław Kosiński - Geodezja. Spis treści Księgarnia PWN: Wiesław Kosiński - Geodezja Wstęp........................................................ 1 1. WIADOMOŚCI PODSTAWOWE.................................... 3 1.1. Rys historyczny rozwoju geodezji

Bardziej szczegółowo

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) stacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne)

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) stacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne) Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr 0/2 z dnia 2 lutego 202r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Geodezja Nazwa modułu w języku angielskim Surveying Engineering Obowiązuje od

Bardziej szczegółowo

GPSz2 WYKŁAD TACHIMETRIA DAWNIEJ I DZIŚ

GPSz2 WYKŁAD TACHIMETRIA DAWNIEJ I DZIŚ GPSz2 WYKŁAD 11-12 TACHIMETRIA DAWNIEJ I DZIŚ 1 Zasada pomiaru tachimetrycznego W przestrzennym układzie współrzędnych prostokątnych położenie dowolnego punktu P można wyznaczyć z początku układu O za

Bardziej szczegółowo

SPECYFIKACJE TECHNICZNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH WYTYCZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH ST-01

SPECYFIKACJE TECHNICZNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH WYTYCZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH ST-01 SPECYFIKACJE TECHNICZNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH WYTYCZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH ST-01 Kalisz, maj 2007 24 SPIS TREŚCI ST-01 WYTYCZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH 1. WSTĘP 26

Bardziej szczegółowo

Zastosowanie metody interpolacji warstwic do tworzenia NMT. dr inż. Ireneusz Wyczałek Zakład Geodezji POLITECHNIKA POZNAŃSKA

Zastosowanie metody interpolacji warstwic do tworzenia NMT. dr inż. Ireneusz Wyczałek Zakład Geodezji POLITECHNIKA POZNAŃSKA Zastosowanie metody interpolacji warstwic do tworzenia NMT dr inż. Ireneusz Wyczałek Zakład Geodezji POLITECHNIKA POZNAŃSKA Zastosowanie metody interpolacji warstwic do tworzenia Numerycznego Modelu Terenu

Bardziej szczegółowo

4 Spis treści. Przykład ćwiczenia Trygonometryczne wyznaczanie wysokości obiektów pionowych 165

4 Spis treści. Przykład ćwiczenia Trygonometryczne wyznaczanie wysokości obiektów pionowych 165 Wstęp Podręcznik Przewodnik do ćwiczeń z geodezji II jest przeznaczony głównie dla studentów drugiego roku kierunku geodezja i kartografia Akademii Rolniczej w Krakowie i zawiera materiał z przedmiotu

Bardziej szczegółowo

Opis programu studiów

Opis programu studiów IV. Opis programu studiów Załącznik nr 9 do Zarządzenia Rektora nr 35/19 z dnia 12 czerwca 2019 r. 3. KARTA PRZEDMIOTU Kod przedmiotu I-GiK1N -205 Nazwa przedmiotu Geodezja 1 Nazwa przedmiotu w języku

Bardziej szczegółowo

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr 10/12 z dnia 21 lutego 2012r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Geodezja 1 Nazwa modułu w języku angielskim Surveying Engineering 1 Obowiązuje

Bardziej szczegółowo

SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH W TERENIE RÓWNINNYM

SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH W TERENIE RÓWNINNYM SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE D 01.01.01 ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH W TERENIE RÓWNINNYM D-01.01.01 - Odtworzenie trasy i punktów wysokościowych 13 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot SST Przedmiotem

Bardziej szczegółowo

SPIS TREŚCI GEODEZJA I:

SPIS TREŚCI GEODEZJA I: SPIS TREŚCI GEODEZJA I: Przedmowa... 8 Rozdział 1: Wiadomości wstępne... 9 1.1. Definicja, zadania i podział geodezji...9 1.2. Powierzchnie odniesienia... 11 1.3. Geodezyjny system odniesień przestrzennych...

Bardziej szczegółowo

KGGiBM GRAFIKA INŻYNIERSKA Rok III, sem. VI, sem IV SN WILiŚ Rok akademicki 2011/2012

KGGiBM GRAFIKA INŻYNIERSKA Rok III, sem. VI, sem IV SN WILiŚ Rok akademicki 2011/2012 Rysowanie precyzyjne 7 W ćwiczeniu tym pokazane zostaną wybrane techniki bardzo dokładnego rysowania obiektów w programie AutoCAD 2012, między innymi wykorzystanie punktów charakterystycznych. Narysować

Bardziej szczegółowo

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 ZASADY OCENIANIA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 ZASADY OCENIANIA Układ graficzny CKE 2017 EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 ZASADY OCENIANIA Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu Nazwa kwalifikacji: Wykonywanie

Bardziej szczegółowo

II SPECYFIKACJA TECHNICZNA STWK ROBOTY GEODEZYJNE - PRACE POMIAROWE

II SPECYFIKACJA TECHNICZNA STWK ROBOTY GEODEZYJNE - PRACE POMIAROWE II SPECYFIKACJA TECHNICZNA STWK-02.00 ROBOTY GEODEZYJNE - PRACE POMIAROWE STWK-02.00... 1 1. WSTĘP... 3 1.1 Przedmiot Specyfikacji Technicznej STWK-02.02... 3 1.2 Zakres stosowania STWK... 3 1.3 Zakres

Bardziej szczegółowo

SPECYFIKACJA TECHNICZNA D ROBOTY POMIAROWE

SPECYFIKACJA TECHNICZNA D ROBOTY POMIAROWE SPECYFIKACJA TECHNICZNA ROBOTY POMIAROWE 1. Wstęp 1.1. Przedmiot ST Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wyznaczenia sytuacyjnego boiska i punktów wysokościowych w związku

Bardziej szczegółowo

Specyfikacja Techniczna stosowana jest jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

Specyfikacja Techniczna stosowana jest jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1. ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH ORAZ WYZNACZENIE I STABILIZACJA PASA DROGOWEGO 1. Wstęp 1.1. Przedmiot ST Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wyznaczenia trasy

Bardziej szczegółowo

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu Nazwa kwalifikacji: Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych, wysokościowych i realizacyjnych oraz opracowywanie wyników tych pomiarów

Bardziej szczegółowo

SPECYFIKACJA TECHNICZNA D GEODEZYJNA OBSŁUGA BUDOWY

SPECYFIKACJA TECHNICZNA D GEODEZYJNA OBSŁUGA BUDOWY GEODEZYJNA OBSŁUGA BUDOWY 1. Wstęp 1.1. Przedmiot ST. Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z geodezyjną obsługą rozbudowy drogi powiatowej

Bardziej szczegółowo

Geodezja i systemy GIS - opis przedmiotu

Geodezja i systemy GIS - opis przedmiotu Geodezja i systemy GIS - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Geodezja i systemy GIS Kod przedmiotu W5 Geod._pNadGenYN7SF Wydział Kierunek Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska

Bardziej szczegółowo

Obszar pierwszy to pasek narzędzi (rys. 1) zawierający skróty do najczęściej uŝywanych funkcji. Rys. 1 Pasek Narzędzi

Obszar pierwszy to pasek narzędzi (rys. 1) zawierający skróty do najczęściej uŝywanych funkcji. Rys. 1 Pasek Narzędzi Do najwaŝniejszych zmian w CERTO v4.0 naleŝy: MoŜliwość wczytywania do programu plików graficznych zawierających rzuty lub przekroje budynku i zaznaczania na nich elementów wprowadzanych do programu CERTO.

Bardziej szczegółowo

W tym ćwiczeniu zostanie wykonany prosty profil cienkościenny, jak na powyŝszym rysunku.

W tym ćwiczeniu zostanie wykonany prosty profil cienkościenny, jak na powyŝszym rysunku. ĆWICZENIE 1 - Podstawy modelowania 3D Rozdział zawiera podstawowe informacje i przykłady dotyczące tworzenia trójwymiarowych modeli w programie SolidWorks. Ćwiczenia zawarte w tym rozdziale są podstawą

Bardziej szczegółowo

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH W TERENIE RÓWNINNYM

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH W TERENIE RÓWNINNYM SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA D.01. 01. 00. 10 ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH W TERENIE RÓWNINNYM 1.Wstęp. 1.1Przedmiot SST. Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej

Bardziej szczegółowo

Wykonywanie mapy warstwicowej 311[10].Z1.05

Wykonywanie mapy warstwicowej 311[10].Z1.05 MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ Bogumiła Wiatr Wykonywanie mapy warstwicowej 311[10].Z1.05 Poradnik dla ucznia Wydawca Instytut Technologii Eksploatacji Państwowy Instytut Badawczy Radom 2007 Recenzenci:

Bardziej szczegółowo

Praca w programie Power Draft

Praca w programie Power Draft Praca w programie Power Draft I. Przygotowanie foldera roboczego 1. Na ostatnim (alfabetycznie np. D) dysku komputera: - sprawdzić czy istnieje folder Geomat (jeŝeli nie proszę go utworzyć); - w folderze

Bardziej szczegółowo

D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH D-01.01.01 ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH 1. WSTĘP 1.1.Przedmiot OST Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (OST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych

Bardziej szczegółowo

GEODEZJA 2 Wykład + Ćwiczenia dr inż. Krzysztof Deska Katedra Geodezji

GEODEZJA 2 Wykład + Ćwiczenia dr inż. Krzysztof Deska Katedra Geodezji GEODEZJA 2 Wykład + Ćwiczenia dr inż. Krzysztof Deska Katedra Geodezji konsultacje semestr zimowy rok akademicki 2018/2019 p. 307-1I/sala 9I studia stacjonarne: środa 10:00-13:00 studia niestacjonarne:

Bardziej szczegółowo

ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH D.01.00.00. D.01.01.01. ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące

Bardziej szczegółowo

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PISEMNA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PISEMNA Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu Układ graficzny CKE 2017 Nazwa kwalifikacji: Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywanie wyników pomiarów

Bardziej szczegółowo

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr 10/12 z dnia 21 lutego 2012r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Geodezja 2 Nazwa modułu w języku angielskim Surveying Engineering 2 Obowiązuje

Bardziej szczegółowo

SPECYFIKACJA TECHNICZNA D GEODEZYJNA OBSŁUGA BUDOWY

SPECYFIKACJA TECHNICZNA D GEODEZYJNA OBSŁUGA BUDOWY SPECYFIKACJA TECHNICZNA D.01.01.01 GEODEZYJNA OBSŁUGA BUDOWY SPECYFIKACJA TECHNICZNA D.01.01.01 1. Wstęp 1.1. Przedmiot ST. Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania

Bardziej szczegółowo

KONSTRUKCJA TRÓJKĄTA 1 KONSTRUKCJA TRÓJKĄTA 2 KONSTRUKCJA CZWOROKĄTA KONSTRUKCJA OKRĘGU KONSTRUKCJA STYCZNYCH

KONSTRUKCJA TRÓJKĄTA 1 KONSTRUKCJA TRÓJKĄTA 2 KONSTRUKCJA CZWOROKĄTA KONSTRUKCJA OKRĘGU KONSTRUKCJA STYCZNYCH Wstęp Ten multimedialny program edukacyjny zawiera zadania konstrukcyjne pozwalające na samodzielne ćwiczenie i sprawdzenie wiadomości w zakresie konstrukcji podstawowych figur geometrycznych. Jest przeznaczony

Bardziej szczegółowo

Geodezja / Wiesław Kosiński. - wyd. 6, dodr.1. Warszawa, Spis treści. Wstęp 1

Geodezja / Wiesław Kosiński. - wyd. 6, dodr.1. Warszawa, Spis treści. Wstęp 1 Geodezja / Wiesław Kosiński. - wyd. 6, dodr.1. Warszawa, 2011 Spis treści Wstęp 1 1. WIADOMOŚCI PODSTAWOWE 3 1.1. Rys historyczny rozwoju geodezji na świecie i w Polsce 3 1.2. Podziały geodezji 6 1.3.

Bardziej szczegółowo

Metoda pojedynczego kąta Metoda kierunkowa

Metoda pojedynczego kąta Metoda kierunkowa PodstawyGeodezji Pomiar kątów poziomych Metoda pojedynczego kąta Metoda kierunkowa mgr inŝ. Geodeta Tomasz Miszczak e-mail: tomasz@miszczak.waw.pl Metody pomiaru kątów poziomych 1. Odmiany metody kątowej:

Bardziej szczegółowo

SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH D.01.01.01 GEODEZYJNA OBSŁUGA BUDOWY

SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH D.01.01.01 GEODEZYJNA OBSŁUGA BUDOWY SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH GEODEZYJNA OBSŁUGA BUDOWY STWiORB 1. Wstęp 1.1. Przedmiot STWiORB. Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru Robót

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne z przedmiotu: Budownictwo ogólne - klasa II Podstawa opracowania: program nauczania dla zawodu TECHNIK BUDOWNICTWA 311204

Wymagania edukacyjne z przedmiotu: Budownictwo ogólne - klasa II Podstawa opracowania: program nauczania dla zawodu TECHNIK BUDOWNICTWA 311204 Wymagania edukacyjne z przedmiotu: Budownictwo ogólne - klasa II Podstawa opracowania: program nauczania dla zawodu TECHNIK BUDOWNICTWA 3204 L.p. Dział Temat lekcji Liczba godzin 65 Dział. Podstawy PKZ(B.k)

Bardziej szczegółowo

Rysunek Map. Szkice polowe. ElŜbieta Lewandowicz

Rysunek Map. Szkice polowe. ElŜbieta Lewandowicz Rysunek Map Szkice polowe ElŜbieta Lewandowicz Szkice polowe Instrukcja techniczne G-4 Wytyczne techniczne G-4.1 Szkice polowe są obrazami mierzonego terenu. Wykonuje się je w czasie pomiaru na formularzach

Bardziej szczegółowo

D SPECYFIKACJE TECHNICZNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT WYZNACZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

D SPECYFIKACJE TECHNICZNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT WYZNACZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH D-01.01.01 SPECYFIKACJE TECHNICZNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT WYZNACZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH 1. WSTĘP 1.1.Przedmiot SST Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania

Bardziej szczegółowo

SPECYFIKACJE TECHNICZNE ST-1.1. ODTWORZENIE OBIEKTÓW I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

SPECYFIKACJE TECHNICZNE ST-1.1. ODTWORZENIE OBIEKTÓW I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH ST 1.1. Odtworzenie obiektów i punktów wysokościowych 1 SPECYFIKACJE TECHNICZNE ST-1.1. ODTWORZENIE OBIEKTÓW I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH ST 1.1. Odtworzenie obiektów i punktów wysokościowych 2 SPIS TREŚCI

Bardziej szczegółowo

Sporządzanie mapy sytuacyjno-wysokościowej na podstawie pomiarów terenowych 311[10].Z1.10

Sporządzanie mapy sytuacyjno-wysokościowej na podstawie pomiarów terenowych 311[10].Z1.10 MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ Marek Rosa Sporządzanie mapy sytuacyjno-wysokościowej na podstawie pomiarów terenowych 311[10].Z1.10 Poradnik dla ucznia Wydawca Instytut Technologii Eksploatacji Państwowy

Bardziej szczegółowo

SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE

SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE D-001 ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH 1. WSTĘP 1.1.Przedmiot SST Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru

Bardziej szczegółowo

Zakres wiadomości i umiejętności z przedmiotu terenowe ćwiczenia geodezyjne dla klasy 2G-G technik geodeta Rok szkolny 2013/2014

Zakres wiadomości i umiejętności z przedmiotu terenowe ćwiczenia geodezyjne dla klasy 2G-G technik geodeta Rok szkolny 2013/2014 Zakres wiadomości i umiejętności z przedmiotu terenowe ćwiczenia geodezyjne dla klasy 2G-G technik geodeta - zna i stosuje zasady BHP pracy geodety zarówno w terenie jak i w biurze, - zna warunki geometryczne

Bardziej szczegółowo

Standard techniczny określający zasady i dokładności pomiarów geodezyjnych dla zakładania wielofunkcyjnych znaków regulacji osi toru Ig-7

Standard techniczny określający zasady i dokładności pomiarów geodezyjnych dla zakładania wielofunkcyjnych znaków regulacji osi toru Ig-7 Załącznik do zarządzenia Nr 27/2012 Zarządu PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z dnia 19 listopada 2012 r. Standard techniczny określający zasady i dokładności pomiarów geodezyjnych dla zakładania wielofunkcyjnych

Bardziej szczegółowo

WYTYCZNE TECHNICZNE G-4.3

WYTYCZNE TECHNICZNE G-4.3 WYTYCZNE TECHNICZNE G-4.3 BEZPOŚREDNIE POMIARY WYSOKOŚCIOWE WARSZAWA 1981 Opracowano w Okręgowym Przedsiębiorstwie Geodezyjno - Kartograficznym GKOKART" w Rzeszowie przez zespół w składzie: Tadeusz Picek

Bardziej szczegółowo

PORTAL MAPOWY. 1 z , 07:41. DokuWiki. Elementy menu podstawowego. Warstwy mapy

PORTAL MAPOWY. 1 z , 07:41. DokuWiki. Elementy menu podstawowego. Warstwy mapy 1 z 5 2018-10-03, 07:41 DokuWiki PORTAL MAPOWY Portal Mapowy jest jednym z modułów aplikacji WebEWID. Aplikacja internetowa pozwala na przeglądanie danych przestrzennych. Przeglądarka map umożliwia użytkownikom

Bardziej szczegółowo

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA D-01.01.01 ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH SST D-01.01.01. Odtworzenie trasy i punktów wysokościowych 2 SPIS TREŚCI 1. WSTĘP... 3 1.2. Zakres stosowania SST...

Bardziej szczegółowo

SPECYFIKACJA TECHNICZNA ST ROBOTY POMIAROWE

SPECYFIKACJA TECHNICZNA ST ROBOTY POMIAROWE SPECYFIKACJA TECHNICZNA ST 01.00 ROBOTY POMIAROWE PRZEBUDOWA SIECI KANALIZACJI SANITARNEJ CIŚNIENIOWEJ W MIEJSCOWOŚCI MIESZKOWICE Opracował: inŝ. Andrzej Pierścionek 1. Wstęp. 1.1. Przedmiot ST. Przedmiotem

Bardziej szczegółowo

D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH D-01.01.01 ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH SPIS TREŚCI D-01.01.01 ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH 1. WSTĘP 2. MATERIAŁY 3. SPRZĘT 4. TRANSPORT 5. WYKONANIE ROBÓT 6. KONTROLA JAKOŚCI

Bardziej szczegółowo

TWORZENIE OBIEKTÓW GRAFICZNYCH

TWORZENIE OBIEKTÓW GRAFICZNYCH R O Z D Z I A Ł 2 TWORZENIE OBIEKTÓW GRAFICZNYCH Rozdział ten poświęcony będzie dokładnemu wyjaśnieniu, w jaki sposób działają polecenia służące do rysowania różnych obiektów oraz jak z nich korzystać.

Bardziej szczegółowo

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2013 CZĘŚĆ PISEMNA

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2013 CZĘŚĆ PISEMNA Nazwa kwalifikacji: Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywanie wyników pomiarów Oznaczenie kwalifikacji: B.34 Wersja arkusza: X Układ graficzny CKE 2013 Arkusz zawiera informacje

Bardziej szczegółowo

D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

D ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH SPECYFIKACJE TECHNICZNE ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH Odtworzenie trasy i punktów wysokościowych WSTĘP 1.1.Przedmiot ST Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (ST) są wymagania dotyczące

Bardziej szczegółowo

Nowe możliwości systemu mapy numerycznej GEO-MAP

Nowe możliwości systemu mapy numerycznej GEO-MAP Waldemar Izdebski Tadeusz Knap GEO-SYSTEM Warszawa Nowe możliwości systemu mapy numerycznej GEO-MAP System mapy numerycznej GEO-MAP jest oryginalnym oprogramowaniem opracowanym w całości przez firmę GEO-SYSTEM.

Bardziej szczegółowo

2008 r. SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA D Odtworzenie trasy w terenie.

2008 r. SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA D Odtworzenie trasy w terenie. 2008 r. SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA D-01.01.01. Odtworzenie trasy w terenie. Specyfikacja techniczna SST D-01.01.01. - 2 - Spis treści: 1. Wstęp. 1.1. Przedmiot SST. 1.2. Zakres stosowania SST.

Bardziej szczegółowo

Niwelacja C-Geo. Zad.1 Dany dziennik pomiaru ciągu niwelacji technicznej o reperach nawiązania RpA i RpB. Wprowadzić dane i obliczyć wysokości

Niwelacja C-Geo. Zad.1 Dany dziennik pomiaru ciągu niwelacji technicznej o reperach nawiązania RpA i RpB. Wprowadzić dane i obliczyć wysokości Niwelacja C-Geo I. Niwelacja techniczna reperów z punktami pośrednimi. Wprowadzenie danych w C-Geo W kolumnie 'Numer' wprowadzać należy numery reperów i punktów pośrednich. W kolumnie 'Odl.' można podawać

Bardziej szczegółowo

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr 10/12 z dnia 21 lutego 2012r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Geodezja 2 Nazwa modułu w języku angielskim Surveying Engineering 2 Obowiązuje

Bardziej szczegółowo

Moduł Grafika komputerowa i multimedia 312[01].S2. Ćwiczenia Podstawy programu Autocad 2011 Prosta

Moduł Grafika komputerowa i multimedia 312[01].S2. Ćwiczenia Podstawy programu Autocad 2011 Prosta Moduł Grafika komputerowa i multimedia 312[01].S2 Ćwiczenia Podstawy programu Autocad 2011 Prosta Opracowanie: mgr inż. Aleksandra Miętus na podstawie książki Autocad 2000 ćwiczenia praktyczne. wyd. Helion

Bardziej szczegółowo

PodstawyGeodezji. Metody i techniki pomiarów kątowych

PodstawyGeodezji. Metody i techniki pomiarów kątowych PodstawyGeodezji Metody i techniki pomiarów kątowych Zasady pomiaru kątów poziomych i pionowych mgr inŝ. Geodeta Tomasz Miszczak e-mail: tomasz@miszczak.waw.pl Pomiar kątów W geodezji mierzy się: kąty

Bardziej szczegółowo

b) Dorysuj na warstwie pierwszej (1) ramkę oraz tabelkę (bez wymiarów) na warstwie piątej (5) według podanego poniżej wzoru:

b) Dorysuj na warstwie pierwszej (1) ramkę oraz tabelkę (bez wymiarów) na warstwie piątej (5) według podanego poniżej wzoru: Wymiarowanie i teksty 11 Polecenie: a) Utwórz nowy rysunek z pięcioma warstwami, dla każdej warstwy przyjmij inny, dowolny kolor oraz grubość linii. Następnie narysuj pokazaną na rysunku łamaną na warstwie

Bardziej szczegółowo

Nazwa przedmiotu. I. Informacje podstawowe. Wydział: Wydział Finansów Kierunek: Gospodarka przestrzenna. Nazwa przedmiotu w j. ang.

Nazwa przedmiotu. I. Informacje podstawowe. Wydział: Wydział Finansów Kierunek: Gospodarka przestrzenna. Nazwa przedmiotu w j. ang. Karta przedmiotu Wydział: Wydział Finansów Kierunek: Gospodarka przestrzenna I. Informacje podstawowe Nazwa przedmiotu Podstawy geodezji Nazwa przedmiotu w j. ang. Język prowadzenia przedmiotu polski Kod/Specjalność

Bardziej szczegółowo

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA D - 01.01.01. ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA D - 01.01.01. ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA D - 01.01.01. ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH 17 1. WSTĘP D - 01.01.01. ODTWORZENIE TRASY I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH 1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej

Bardziej szczegółowo

Praca w programie Power Draft

Praca w programie Power Draft Praca w programie Power Draft Tworzenie mapy cyfrowej w oparciu o wyznaczone w terenie współrzędne I. Przygotowanie foldera roboczego 1. Na ostatnim (alfabetycznie np. D) dysku komputera: - sprawdzić czy

Bardziej szczegółowo

Wymiarowanie i teksty. Polecenie:

Wymiarowanie i teksty. Polecenie: 11 Wymiarowanie i teksty Polecenie: a) Utwórz nowy rysunek z pięcioma warstwami, dla każdej warstwy przyjmij inny, dowolny kolor oraz grubość linii. Następnie narysuj pokazaną na rysunku łamaną warstwie

Bardziej szczegółowo