Bilet Turystyczny czyli jak spędzić majówkę na kolei

Transkrypt

1 Bilet Turystyczny czyli jak spędzić majówkę na kolei W ostatni weekend majowy Stanisław miał okazje spędzić go w kilku miejscach. Udało się to między innymi dzięki Przewozom Regionalnym i ich ofercie weekendowej w postaci biletu turystycznego Długi weekend rozpoczął się dla mnie wyjazdem do Krakowa na Street Food Polska Festiwal pod Galerią Kazimierz. Jako że mieszkam daleko od torów to pierwszy etap majówki pokonałem autobusem DidiTrans ze Szczawnicy do Krakowa. Około godziny 10:30 zameldowałem się pod Galerią Kazimierz gdzie dokonałem rutynowej kontroli jakości potraw serwowanych przez najlepsze food trucki z Polski. (o tym będzie osobny wpis a już teraz kilka zdjęć co jadłem) Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. No dobra ale to nie o jedzeniu jest ten wpis. To ma tylko zaostrzyć Wam apetyt na relację z tego eventu a będzie w trzech odsłonach Warszawa, Łódź i Kraków, ale teraz wracamy na dobre tory. Moja wyprawa z Przewozami Regionalnymi pierwotnie miała być z Krakowa do Bydgoszczy, ale jako, że moje plany zawsze się muszą zmienić w nie odpowiednim momencie to szybka modyfikacja planu i wybrałem kierunek Wałbrzych i zamek Książ. Wyruszyłem więc około godziny 17 z pod Galerii Kazimierz w Kierunku Dworca. Miałem okazję dzięki uprzejmości mojego dobrego znajomego Andrzeja pierwszy raz skorzystać z Ubera. Nie powiem ciekawe doświadczenie i kierowca trafił nam się bardzo fajny. Myślę, że o Uberze powstanie także większy artykuł bo warto pokazać alternatywę dla Taksówek w PL i nie tylko. Sprawnie i szybko dotarliśmy pod Galerię Krakowską, a ja potem na dworzec Kraków Główny, skąd miałem pierwszy pociąg do Częstochowy, ale najpierw wypadałoby kupić bilet. W tym

2 celu udałem się do hali głównej dworca a tam kolejki i nerwy. Myślę sobie, że nie zdążę więc kupię u konduktora, ale na antresoli są także dwie czynne kasy, a tam prawie bez kolejki. Podchodzę do kasy i zaczynają się schody. Dzień dobry chciałem kupić bilet weekendowy (bo oczywiście zapomniałem jak się nazywa bilet na długi weekend. Brawo Ja). Pani zaczęła szukać odpowiedniego biletu i nie mogła znaleźć oczywiście był weekendowy za 39 zł ale ten obowiązywał tylko na podróże Przewozami Regionalnymi, a ja chciałem na wszystkich przewoźników poza Kolejami Mazowieckimi. Bilet ten nazywał się Turystyczny i obejmował swoim zasięgiem Przewozy Regionalne, Koleje Śląskie, Koleje Małopolskie, Koleje Dolnośląskie, Koleje Wielkopolskie, Łódzką Kolej Aglomeracyjną, oraz Arriva RP, koszt tego biletu to 45 zł. No to pani poszła szukać co to za bilet, a ja ze strachem w oczach, że coś pomyliłem wyjmuję telefon i szukam. No tak jak wspomniałem pomyliłem nazwy, Pani zrezygnowana w kasie nie mogła znaleźć, mnie się udało. Po krótkiej chwili byłem szczęśliwym właścicielem biletu turystycznego. Ruszyłem zatem w kierunku peronu gdzie oczom moim ukazał się on kibelek EN71

3 EN71 kadr z filmiku kamerką Youneec CG02+ Tak o to on mój pierwszy podczas wyprawy. Zająłem wygodne miejsce i o 18:40 wyruszyłem w kierunku Częstochowy. Skład numer jeden miał zmodernizowane fotele, oraz półki a reszta rzeczy była oryginalna jak z fabryki. Za oknem mijałem

4 kolejne miejscowości, a w między czasie pojawił się zachód słońca. Po blisko dwóch godzinach podróży prawie punktualnie dotarłem do Dąbrowy Górniczej Ząbkowice, gdzie miałem pierwszą przesiadkę.

5 kadr z filmu nagranego Kamerką Youneec CG02+ Na dworcu w Dąbrowej spędziłem ponad godzinę oczekując na kolejny pociąg. Podczas oczekiwania w stronę Częstochowy odjechały dwa składy jeden ELF produkcji Bydgoskiej Pesy a drugi Flirt 2 produkcji Staedlera. Pamiętając, że Koleje Śląskie dysponują nowoczesnym taborem miałem nadzieje, że przyjedzie coś lepszego. Niestety po niecałej godzinie pojawił się on Ulokowałem się w środku (sporo pasażerów było) i czekałem na odjazd. Odjazd nieco się opóźnił gdyż w składzie wybiło korki i nie było oświetlenia, no cóż zdarza się. Po kilku minutach z werwą kibelek Kolei Śląskich wyrwał w kierunku Katowic. Około godziny 22 dotarłem do Katowic gdzie opuściłem ten zacny pojazd EN57 czyli klasyk z fabryki PaFaWag we Wrocławiu.

6 Czekając na kolejny odjazd w kierunku Gliwic poszedłem zwiedzić dworzec w Katowicach i uwiecznić słynny neon

7

8 Ku mojemu wielkiemu zdziwieniu czekając na ostatni pociąg do Gliwic podstawiono mi mojego starego druha, który mnie dostarczył do Katowic I tutaj pojawił się problem i wielka wada tego pociągu. Para drobna kobieta i mężczyzna na wózku mieli wsiąść do pociągu. W głównym węźle przesiadkowym jakie są Katowice nie było problemu ochrona dworca pomogła zająć pojazd, ale kilka stacji dalej już nie było tka dobrze. Pociąg dojechał chyba do Zabrza (nie zapamiętałem dobrze stacji) gdzie peron był niżej niż ten w Katowicach, a w dodatku na dworcu nie było ochrony, która mogła by pomóc. Konduktor poprosił mnie czy mogę pomóc, nie było problemu. Pomogłem wraz z nim i innym pasażerem opuścić pojazd panu na wózku. Swoją drogą to jest dla mnie bardzo smutne by w XXI wieku nawet leciwe składy przed modernizacją nie były wyposażone w prostą rampę najazdową, by ludzie, którzy mają problemy z poruszaniem się nie mogli swobodnie podróżować. To jest niestety pięta achillesowa nie tylko kolei ale sporej ilości przewoźników. No dobra jedziemy dalej przed północą dojechałem do Gliwic. Tutaj zaliczyłem dłuższy postój na dworcu tymczasowym. Pobyt 5 godzin.

9 Parę minut po czwartej podstawiono pierwszy pociąg do Katowic Tutaj pasażerowie mieli więcej szczęścia czekał na nich świeżo zmodernizowany skład EN71AKS z silnikami a synchronicznymi, cichy odnowiony i przyjemny klimatyzowany z udogodnieniami dla osób niepełnosprawnych. Szkoda, że jak jechałem w stronę

10 Gliwic nie był taki. Mój pociąg podstawiono o 4:50. W tym miejscu mógłbym dać znacznik następna strona i zadać zagadkę, ale nie będę was trzymał w niepewności. Podstawiono pociąg do Opola Tak to ten EN57 numer 4. Ten miał zmodernizowane wnętrze. Fotele takie sobie ale nie można było narzekać na komfort. Dało się wygodnie jechać. No to czekamy na sygnał do odjazdu

11 Po godzinie i 10 minutach dojechałem do stacji Opole gdzie czekała mnie kolejna przesiadka. Sam dworzec jest obiektem zabytkowym, nie dawno odrestaurowanym. Jest to piękny dworzec którego główny budynek jest pomiędzy peronami.

12 Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Przy budynku od strony miasta stoi zabytkowa lokomotywa.

13

14 Nie tylko z zewnątrz, ale i wnętrze budynku prezentuje się bardzo efektownie. Jestem pod wrażeniem tego dworca i mam plan w tym roku jeszcze odwiedzić Opole i zrobić relację. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Około godziny 6:50 przyjechał kolejny pociąg, którym wyruszę do Opola. Tym razem trafił mi się zmodernizowany całkiem niedawno pociąg województwa Opolskiego EN57AL Zmodernizowany bardzo przyjemnie i ergonomicznie, między innymi wydzielono miejsce do przewozu rowerów czy ułatwienia dla osób niepełnosprawnych wraz z dostosowaną toaletą. Wygodne fotele, ułożone lotniczo, Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. a pod nimi gniazdko elektryczne.

15 Ogólnie dobrze wyciszony i klimatyzowany skład niczym nie przypominający starego EN57. Po godzinie 8:19 dotarłem wypoczęty do Wrocławia. Gdzie po kilku minutach przyjechał ostatni pociąg tego dnia jakim jechałem Regio Kamieńczyk z Poznania do Szklarskiej Poręby. Pociąg ten nie jest Elektrycznym Zespołem Trakcyjnym, a klasycznym zestawem lokomotywa plus wagony, co ciekawe w tym pociągu jest obsługa gastronomiczna oraz wagon barowy.

16

17 Pociąg ten jest zestawiany z wagonów, które kiedyś jeździły jako RegioExpress. Ogólnie to jeden z bardziej komfortowych pociągów, dla zwiększenia komfortu mamy tutaj także prąd w gniazdkach i WiFi co na razie w pociągach Przewozów Regionalnych jest rzadkością, ale stale podczas wymiany i modernizacji taboru pojawia się go coraz więcej i zaczyna być standardem. O godzinie 10:23 byłem w Świebodzicach Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Gdzie opuściłem pociąg. Sam dworzec jest także odnowiony i imponujący. Bardzo mi się podobają odnowione stare dworce, które mają swoje drugie życie.

18 Po krótkiej chwili udałem się na Zamek Książ, gdzie odbywał się XXVIII Festiwal Kwiatów i Sztuki. (Relacja, oraz krótki spacer po zamku będzie w innym wpisie) Zwiedziłem Zamek, odwiedziłem dobrą znajomą panią Grażynę na stoisku z jej tłoczonymi sokami (genialne soki o tym też będzie ale na stornie Dobre Jedzenie Gotuje) Nocleg miałem w Hotelu Arkadia w Wałbrzychu (także relacja w drodze). Po krótkiej wizycie w Wałbrzychu czas wyruszyć w drogę powrotną. Udałem się wiec na dworzec kolejowy Wałbrzych Szczawienko.

19 Ten dworzec niestety popada w ruinę a szkoda (ponoć mają go remontować wkrótce) bo ma ładną architekturę i ponad 100 lat z tego co się dowiedziałem. Ogólnie poniedziałek 2 maja miał okrojony rozkład jazdy (dużo ludzi denerwowało się na to ponieważ nie mieli jak do pracy dojechać nie każdy miał długi weekend) i pociągi jeździły rzadziej oraz w mniejszych zestawieniach, to na popularnych trasach obsługiwane są nowoczesnym taborem. Tutaj królują Impulsy Newagu (zdradzę wam sekret przygotowuję wpis o tym jak powstają)

20 Ich design jest naprawdę ciekawy i mnie osobiście bardziej się podoba niż pociągi konkurencji, ale to rzecz gustu. Oczekując na pociąg do Wrocławia minął mnie jeszcze skład towarowy co jak widzicie na zdjęciu nie jest zbyt bezpieczne ponieważ peron 2 jest wąski oraz pochyły w kierunku torowiska.

21 Po chwili nadjechał mój Impuls do Wrocławia Co mogę napisać na jego temat, to to że jest naprawdę nowoczesnym składem. Pociąg ten jest dopracowany i ma wiele ciekawych rozwiązań ułatwiających podróż, oraz sprawiają, że jest ona bardzo komfortowa. W pociągu mamy WiFi, toaletę dla niepełnosprawnych wraz z udogodnieniami dla nich, gniazdka 230V.

22 Do tego przyjemna i uśmiechnięta obsługa. To człowiek potem się nie dziwi, że pociąg stał się popularnym środkiem lokomocji na Dolnośląsku. We Wrocławiu tłumy wysiadły z pociągu. Ja udałem się na dworzec w celu skonsumowania śniadania w KFC (o tym też będzie

23 na Dobre Jedzenie Gotuje) We Wrocławiu miałem blisko półtorej godziny przerwy więc po zjedzeniu śniadania zrobiłem kilka ujęć dworca do filmiku z podróży. Bez dwóch zdań Wrocławski dworzec jest jednym z najładniejszych w Polsce. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. W między czasie kiedy ja oczekiwałem na swój pociąg na peronie czekało na odjazd do Warszawy Pendolino. (czeka nas na jesieni ciekawa rywalizacja pomiędzy Ryanair a PKP Intercity a Polskim Busem)

24 Nastała godzina 11:15 i pojawił się on Tak on prawdziwa perełka tej podróży. Liczyłem że został choć jeden, który ma klasyczne wnętrze i jest EN57 praktycznie w oryginale. Wyglądał tak jakby wyszedł co dopiero z Wrocławskiej fabryki PaFaWag. Gdyby nie inna malatura. Oto

25 jego ekscelencja kibelek EN57 i jego wnętrze Klasyczne fotele ze skaju pordzewiałe szyby, aluminiowe klasyczne półki na bagaż (które w czasach PRL-u były regularnie okradane przez wytwórców medalików pod Częstochową) Tak klasyk w dobrym stanie

26

27 Wróciły do mnie wspomnienia z dzieciństwa. Pociąg ten wesoło podskakuje na torach, ale taki ma swój urok. Fotele w porównaniu z tymi nowoczesnymi są bardzo wygodne. Ogólnie powróciły wszelkie najlepsze wspomnienia. Ciekawostka bezpośredni Regio z Wrocławia do Gliwic jedzie przez Kędzierzyn Koźle i jedzie o godzinę dłużej niż z przesiadką w Opolu. Przynajmniej ten kurs którym ja jechałem. O godzinie 14:42 dojechałem do Gliwic Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Tutaj krótki czas na przesiadkę na Koleje Ślaskie by dojechać do Katowic. Czekam sobie spokojnie i nagle zapowiedź, podstawiania pociągu Kolei Śląskich i oczom pasażerów ukazał się

28 He he nie to nie ten i nie ten typ pociągu co myślicie. Ukazał się ELF Pesy Nowoczesny skład. Tak powrót miałem tylko jednym kibelkiem, ale za to jakim. Wracając do ELF-a nowoczesny EZT, który ma ciekawy design. Może się podobać, a na pewno nie sprawia

29 wrażenia ciężkiego. Wnętrze wszelkie udogodnienia niepełnosprawnych, windy dla elektryczne, niestety o WiFi czy było. dosyć komfortowe i posiadające w tym toalety dla osób nich, miejsce na rower gniazdka nic nie powiem bo nie pamiętam Skład który został podstawiony składał się z 6 członów i jest to jeden z dłuższych ELF-ów Kolei Śląskich. Pociąg jest wyposażony w naprawdę rozbudowany system informacji pasażerskiej. Duża ilość ekranów i wyświetlaczy pokazują przebieg trasy

30 Choć nie które mają niezbyt szczęśliwe umiejscowienie to nie mogę powiedzieć, jeśli jedziesz w złym kierunku to albo jest awaria, albo z własnej winy. Minęło mniej więcej minut i dotarłem do Katowic. Tutaj miałem około godziny oczekiwania na ostatni w pociąg w drodze powrotnej do domu.

31 Skoro mam tyle czasu skoczyłem na dworzec zrobić klasyczną fotkę. Kupiłem sobie coś do picia na drogę i poszedłem na peron 4 skąd miałem odjazd do Krakowa. Zanim podstawiono mój pociąg czekał na odjazd DART Bydgoskiej PESY (o tym pociągu i jego test będzie więcej postaram się do wakacji zrobić jego test)

32 Pociąg prezentuje się dosyć ciekawie już podczas zeszłorocznych targów Trako wywarł na mnie wrażenie (nie jestem fanem, ale staram się być obiektywny). O godzinie 16 z minutami podstawiono Rolls-Royce-a czyli najnowszy nabytek województwa Ślaskiego Impuls z Nowosądeckiego NeWagu, który został zakupiony wraz z innymi województwami w ramach Południowej Grupy Zakupowej.

33 Pociąg jest już znany na naszych torach od jakiegoś czasu. EZT Impuls można spotkać na terenie całej Polski między innymi w SKM Trójmiasto, Koleje Mazowieckie, Koleje Małopolskie, Przewozy Regionalne, Koleje Dolnośląskie SKM Warszawa i inne. Nic dziwnego ponieważ ten pociąg jest bardziej dopracowany niż konkurencyjny ELF. Już zdjęcia z Impulsa Kolei Dolnośląskich dały Wam pewien obraz komfortu, ale to co jest w Śląskim Impulsie to już naprawdę jest ciekawe. Zobaczcie sami Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Kabina pasażerska jest bardzo ergonomicznie zaprojektowana. Pociąg jest klimatyzowany, posiada miejsca dla rowerów oraz pełne udogodnienia dla osób niepełnosprawnych. Na pokładzie znalazły się także gniazdka 230V oraz WiFi. Na szczególną uwagę zasługują fotele, które są bardzo wygodne. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Wygodne miękkie zagłówki, delikatnie rozsunięte kubełkowe fotele, podłokietnik środkowy a także zewnętrze oraz

34 rozkładany stolik sprawiają wrażenie, że nie jest to pociąg osobowy, a bardziej międzymiastowy. Do pełni szczęścia brakowało mi tylko by były uchylne ale i tak nie było źle. Naprawdę bardzo wygodny pociąg na sam koniec podróży mi się trafił. Niestety jest łyżka dziegciu w tym wszystkim tabor ten marnuje się na trasie Kraków Katowice i nie jest wykorzystany pełny potencjał tego pociągu. Czas przejazdu z Katowic do Krakowa to dwie godziny i jedna minuta z czego godzinę się jedzie z Katowic do Jaworzna potem pociąg przyśpiesza. Nowe składy EZT mają prędkość maksymalną 160 km/h to daje realny czas przejazdu poniżej godziny z Krakowa do Katowic, ale nie teraz póki jest odcinek Mysłowice Jaworzno Szczakowa rozgrzebany i w fatalnym stanie. Jak ukończą ten feralny odcinek i będzie podniesiona prędkość szlakowa to nowoczesne składy w tym Impuls pokażą na co je stać. Patrząc po frekwencji połączenie nie cieszy się dużym powodzeniem na całej trasie, ale już od Trzebini i Krzeszowic skład się coraz bardziej wypełniał i do Krakowa przyjechał nie mal pełny. Mimo, że to był poniedziałek pomiędzy świętami sporo osób jechało z i do pracy. O godzinie 18:30 dotarłem do Krakowa Głównego.

35 Do domu wróciłem około godziny 22. Szczęśliwy i w lepszym humorze. W ciągu tych niecałych 72h przejechałem ponad 1000km. Spotkałem wielu sympatycznych ludzi, Widziałem zamek Książ, wypiłem taką dawkę potasu i magnezu, jaką w ciągu roku wypłukuje mój nałóg czyli Pepsi. Bilet Turystyczny to ciekawa alternatywa dla biletu Weekendowego, bo obejmuje prawie wszystkich przewoźników regionalnych. Ja planowałem jechać początkowo do Bydgoszczy i nad morze, ale w ostatniej chwili moje plany zostały brutalnie przez rzeczywistość zweryfikowane. Od soboty rana do poniedziałku wieczór miałem okazję jechać praktycznie każdym rodzajem taboru poza Flirt 2 Kolei Śląskich jaki jeździ w połączeniach regionalnych w Polsce. Najwygodniej mi się jechało Impulsami Kolei Dolnośląskich i Śląskich. Najgorszym niestety taborem dysponują Przewozy Regionalne poza składami wagonowymi na trasie Szklarska Poręba Poznań ten skład jest nowoczesny i bardzo wygodny. Sporo miałem podczas tej wyprawy do czynienia z kibelkami bo tak pieszczotliwie nazywane są składy EZT serii EN najczęściej oznaczone cyframi 57 produkcji Wrocławskiego PaFaWag. Co ciekawe tego typu jednostki były najdłużej produkowanymi na świecie. Pierwsze EN57 wyjechały z

36 fabryki w latach 50 tych ubiegłego wieku a ostatnie w 1993 roku. Łącznie wyprodukowano ich 1412 szt. Jest to bardzo prosta konstrukcja co sprawia, że większość awarii można naprawić na miejscu i nie trzeba czekać aż dojedzie serwis. Podróże starymi kibelkami mają to do siebie, że za każdym razem u mnie wracają wspomnienia, a u innych jest to swego rodzaju przygoda. Najmniej lubią je osoby, które muszą codziennie z nich korzystać. Długi weekend jest już za nami, ale bilet turystyczny zapewne powróci już przed końcem Maja kiedy to wypada Boże Ciało czyli 26 Maja będzie kolejny długi weekend i zapewne Przewozy Regionalne znów uruchomią przedłużony bilet weekendowy. Szkoda, że PKP IC nie ma takich biletów bo to naprawdę ciekawa alternatywa dla połączeń autokarowych. W Polsce mamy wiele ciekawych i pięknych szlaków kolejowych, które warto zobaczyć, a dzięki takim biletom z jakiego ja korzystałem jest to ciekawa opcja. Ja w tej chwili siedzę nad filmikiem z całego wyjazdu. Uwieczniłem także zlot food trucków więc mam co edytować i składać. Oba filmiki będziecie mieli możliwość zobaczenia na naszym FP Okazje Podróżnika oraz na kanale YT. Zdjęcia wykonane są telefonem Sony Xperia M5 który aktualnie posiadam na testy. a jego recenzja będzie na potrzebujeto.pl. Fotki nie są w surowej postaci bez żadnej obróbki. Ja osobiście wybiorę się jeszcze nie raz w taką podróż jak opisałem, będą relacje live na Facebooku z nich jak i na Periscope. Także późniejsze relacje na stronie się pojawią. W najbliższym czasie będę chciał pojechać do Opola i Świebodzic, oraz zrobić dokładniejszą i lepsza relację z Zamku Książ teraz było strasznie dużo osób. W sobotę na Zamku Książ było 35 tys osób i tłumy te nie dały zrobić porządnych zdjęć. Ten Zamek to nie jest miejsce na jeden dzień, podejrzewam, że weekend może tez być mało, ale zobaczymy plan jest i trzeba go zrealizować. Pozdrawiam Was serdecznie Stanisław Okazje Podróżnika

37 Sprintair Radom-Wrocław relacja z lotu Lotnisko w Radomiu chyba każdy z Was kojarzy z mediów i opowieści ileż to pasażerów ono obsługuje. Nasz Redaktor Dariusz 5 maja br. poleciał z Radomia do Wrocławia i podzieli się z Wami swoimi wrażeniami z podróży. Przed 7 przybyłem na lotnisko w Radomiu. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Po krótkiej chwili w Check-in odebrałem kartę pokładową na lot do Wrocławia. Wszystko przebiegło bardzo sprawnie. Wybrałem sobie miejsce 11C na końcu samolotu. Prawa strona gwarantuje lepszy widok po starcie na radomskie lotnisko oraz na panoramę Wrocławia przy podchodzeniu do lądowania.

38 Czas na przejście kontroli bezpieczeństwa. Była ona bardzo dokładna i widać, że swoją nadgorliwością pracownicy lotniska chcą pokazać pasażerowi swoją troskę o bezpieczeństwo w porcie.

39 Salonik VIP oferuje dla każdego pasażera lotniska po przejściu odprawy bezpieczeństwa darmową kawę lub herbatę. Myślę, że to bardzo pozytywny akcent ze strony lotniska, ponieważ w tej części budynku brak jest możliwości zakupienia na własną rękę czegoś do picia.

40 Chwilę przed 8:00 czas na boarding. Z terminala do samolotu podwiózł nas lotniskowy autobus.

41 Samolotem, którym mamy lecieć jest Saab 340 SP-KPL. Na pokład może zabrać maksymalnie 33 pasażerów.

42 Stewardesa przywitała pasażerów oraz zademonstrowała safety demo instrukcję bezpieczeństwa. Ta procedura jest zawsze

43 obecna przed każdym lotem. Czas na start.

44 Wznieśliśmy się w powietrze o 8:13. Rozkładowy czas lotu to 1h i 10minut. Piękna pogoda pozwalała na podziwianie widoków. Na zdjęciu można zauważyć Port lotniczy w Radomiu.

45 Gazetka pokładowa. Zawierała informacje o ofercie linii Sprintair oraz ciekawostki turystyczne miast, do których lata

46 przewoźnik. Miejsca na nogi nie jest zbyt dużo, lecz podróż przebiegła komfortowo.

47 Wnętrze samolotu.

48 Czas na mały poczęstunek w czasie lotu. Do wyboru Princessa mleczna lub orzechowa oraz woda mineralna. Pozytywne zaskoczenie zważywszy na długość lotu.

49 Widoki zza okna samolotu.

50 Pojawił się komunikat o zapięciu pasów, więc nasz czas w chmurach dobiega końca. Czym bliżej Wrocławia tym, pogoda coraz gorsza dużo chmur.

51 I tu już widok na miasto docelowe. W oddali SkyTower, najwyższy budynek Wrocławia.

52 O 9:00 wylądowaliśmy na lotnisku w stolicy Dolnego śląska -10 minut przed rozkładowym czasem. Lot trwał 47 minut.

53 Tutaj jeszcze zdjęcie z płyty lotniska we Wrocławiu. Posumowanie: Uważam, że cena biletu za lot Radom Wrocław jest optymalna. Zaczyna się od 99zł i za tyle też udało mi się zarezerwować lot w taryfie PROMO16 na stronie W jej skład wchodzi opłata za bagaż podręczny do 5kg i rejestrowany do 8kg. Cena rośnie adekwatnie do ilości osób na pokładzie i daty odlotu ( zł). Kontrola bezpieczeństwa w Radomiu lekko przesadzona, ale ogólne wrażenie lotniska na plus. Lot podsumowuję jako spokojny, a wielkość samolotu sprawia, iż był on bardzo kameralny. Pozdrawiam Dariusz Okazje Podróżnika Spodobał ci się ten przewoźnik poniżej możesz zarezerwować lot

54 tego przewoźnika FlixBus Zielony przewoźnik z Niemiec. W ten weekend Dariusz udał się na wycieczkę do Niemiec. Przy okazji tej okazji przetestował dla Was Niemieckiego przewoźnika FlixBus. Zapraszamy na nasz test FlixBus-a O nowym przewoźniku, który planuje ekspansję do Polski Stanisław pisał tutaj FlixBus Niemiecka konkurencja na Polskim rynku. Pisał to jako jeden z pierwszysch w Polsce. Niestety Plany ekspansji na Polskę zostały zmienione i na tą chwilę FlixBus operuje na jedynej trasie w Polsce pomiędzy Szczenienm a Berlinem. Do Berlina wyjechałem w piątek o 19:30 z Wrocławia Polskim Busem. Przybyłem na miejsce tuż przed północą.

55 Przesiadkę w Berlinie do Hamburga miałem od godzinie 1:00. Autobus Podstawiono na około 15 minut przed odjazdem. Autobus którym jechałem był świeżo producenta. Man Lion s Coach. dostarczony przez

56 Ciekawostką jaką zaobserwowałem to sporo autokarów miało bagażniki rowerowe z tyłu autobusu. Bardzo ciekawe i praktyczne rozwiązanie, które mogło by się przyjąć u naszych rodzimych przewoźników

57 Autobus wyruszył w drogę o 1:00 w nocy. Nocne oświetlenie jest na tyle przyciemnione by móc się poruszać po autokarze

58 bezpiecznie, a na tyle by nie przeszkadzało w spokojnym śnie. Do Hamburga dotarliśmy planowo o godzinie 4:15. Czas przejazdu to 3h 10 minut. Cały dzień spędziliśmy w Hamburgu na zwiedzaniu tego pięknego i ciekawego portowego miasta. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Ciekawostką jaką spotkałem w Hamburgu to komunikacja miejska gdzie jeżdżą wysokopojemne autobusy z podwójnym przegubem

59 Ciekawe czy w u nas przyjęłyby się takie autobusy i byłoby to rozwiązanie na zatłoczone drogi np Wrocławia. Ok wracamy do FlixBus-a Bilet powrotny do Berlina miałem na godzinę 18:30.

60 Autobus został podstawiony na 20 minut przed odjazdem. Pasażerowie w większości nie mieli wydrukowanego biletu, a jedynie pokazywali bilet na ekranie. Cała procedura wsiadania jest na filmiku poniżej Flixbus. 1. Wsiadanie do autobusu FlixBusa Najbardziej co uderza to nie ma przepychanek przy zajmowaniu miejsc w autobusie. Pasażerowie czekają grzecznie w kolejce i sprawnie zajmują po sprawdzeniu biletu swoje ulubione miejsca. Bilet jest w formie QR kodu, który jest skanowany, ewentualnie po podaniu imienia i nazwiska. Ciekawi mnie mina kierowcy jakbym miał bilet na Grzegorz Brzęczyszczykiewicz.

61 Tak jak u naszych przewoźników nie ma miejsc numerowanych więc, każdy zajmuje fotel jaki chce. Autokar którym jechałem nie miał gniazdek elektrycznych ale był wyposażony w ładowarki USB

62 Ciekawostka wszystkie siedzenia maja dokładnie taki sam rozstaw miedzy fotelami. Tutaj także jest bardzo ważna rzecz ponieważ mój wzrost to 190 cm i podróżując ciężko mi znaleźć odpowiedniego przewoźnika by móc wygodnie podróżować i nie mieć zgniecionych nóg. Tutaj Flixbus ma sporo miejsca na nogi

63 W siatce na przy fotelu mam dwie broszury. Pierwsza to gdzie są umieszczone gaśnice i apteczki, oraz wyjścia ewakuacyjne.

64 Druga to broszurka jak uzyskać dostęp do zgromadzonych na pokładzie autobusu zasobów multimedialnych, oraz wifi, a także

65 co można zakupić na pokładzie.

66 Autobus, którym jechałem był prowadzony przez kobietę, to coraz częstszy widok, na drodze kiedy to płeć piękna doskonale sobie radzi z wielkim autobusem i obala stereotyp kiepskiego kierowcy. Przed odjazdem przywitała się z nami w języku niemiecki i angielskim, poinstruowała nas o zapoznaniu się z broszurami bezpieczeństwa i innymi elementami, które nam ułatwią podróż. Podróż z Hamburga do Berlina zajęła nam 3 godziny 10 minut tak samo jak w poprzednią stronę. Muszę też wspomnieć także o aplikacji jaką ma FlixBus do obsługi i zakupu biletów. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Aplikacja pozwala na łatwy i intuicyjny zakup biletów. Można za jej pomocą wygodnie zarządzać rezerwacjami, jak i tutaj ciekawostka aplikacja pokazuje nam jak wygodnie dojechać z miejsca w którym się znajdujemy do miejsca odjazdu naszego autobusu. Pokazuje także jakie są najbliższe odjazdy przewoźnika z przystanku, z którego wyruszamy. To z tej aplikacji korzystamy podczas wsiadania do autobusu. W niej jest umieszczony QR kod z biletem. Możesz także bezpośrednio z naszej strony zakupić bilet korzystając z wyszukiwarki poniżej Please click HERE, if your browser cannot read Iframes Podsumowując FlixBus, jest ciekawą alternatywą dla kolei niemieckich i wygodną. Bilety są jak na nasze warunki atrakcyjne cenowo, a dzięki dużej siatce połączeń możemy z Flix-em dojechać nawet do Chorwacji. Przewoźnik planuje także dalszą ekspansję w tym również na naszym rynku. W tym celu uruchomił polską wersję

67 swojego systemu rezerwacji Bardzo fajna i zgrabnie napisana aplikacja która jest dostępna na Androida i ios. Jestem przekonany, kiedy FlixBus wejdzie na nasz rynek zrobi duże zamieszanie wśród naszych przewoźników. Moje bilety z Hamburga do Berlina kosztowały 35 zł. Polecam pod rozwagę jeśli planujecie podróże po Niemczech wzięcie FlixBus-a jako naszego przewoźnika. Pozdrawiam i polecam Dariusz Okazje Podróżnika Mój nowy przyjaciel w dalekiej podróży czyli czytnik e-booków W podróży często człowiek patrzy za okno i podziwia widoki, ale co zrobić, gdy mamy daleki wyjazd, a jesteśmy znudzeni wyglądaniem przez szybę? Bagaż ciężki idzie do luku, a podręczny nie ma zbyt wiele miejsca. Zwykle wejdzie tam książka, coś do picia i kilka innych niezbędnych rzeczy, które warto mieć przy sobie. Miałem okazję niedawno testować sprytnego towarzysza podróży INKbook Classic, bo o nim mowa. Zapraszam do recenzji Zacznijmy od tego, że w życiu przeczytałem kilka książek. Większość z nich to były instrukcje obsługi, kucharskie oraz przewodniki po róznych miejscach. Jako osoba, która lubi różnego typu wynalazki i technologię, pomyślałem że może wygodniej mi będzie czytać książki na tablecie. Na czytnik

68 Kindle mnie nie było stać i nadal sytuacja się nie zmienia w tym temacie, ale mam dostęp do tabletów, więc postanowiłem poczytać wersje elektroniczne książek. Błąd zniechęciło mnie to na tyle, że w podróży zwykle oglądałem filmy. I tak było do czasu kiedy zapukał do mnie kurier z przesyłką od firmy Midia, a w niej znalazłem czytnik INKBook Classic (długo szukałem okazji do przetestowania także czytnika e-booków dla potrzeb mojej strony potrzebujeto.pl). No to zaczynamy. Sam czytnik posiada wymiary 16.3 x 11,5 cm i około 0.7 cm grubości. Zgrabnie opakowany ekran z e-papieru o wielkości 6 cali.

69

70 Zastosowano tutaj bardzo dobrej jakości e-papier EInk Carta, który cechuje się tym, że podczas czytania zachowuje się tak jak zwykły papier. Dzięki temu podczas czytania w słońcu widzimy ekran tak, jakbyśmy czytali klasyczną książkę, nic nam się na ekranie nie odbija. Ważne jest to na przykład wtedy, gdy jedziemy autobusem i korzystamy z oświetlenia do czytania. Niestety tu jest poważny minus urządzenia i może zaleta zarazem, ale czytnik nie posiada zewnętrznego podświetlenia ekranu. Dlaczego zaleta? Ponieważ nic nas nie oślepia, jak w przypadku podświetlenia w tablecie, nawet ustawionego na minimum. W nocy, po dłuższej chwili, powodowało ono dyskomfort czytania. Tutaj tego nie ma, sami zobaczcie na zdjęciu poniżej.

71

72 Nawet przy lampie naftowej można sobie wygodnie czytać (tak, mam takie epizody w życiu i brak prądu nie jest mi obcy). Dzięki temu, że nie ma podświetlenia czytnik nasz działa bardzo długo na baterii; u mnie średnio około 2 tygodni na jednym ładowaniu. Sam czytnik jest naprawdę przyzwoicie wykonany. Jak widzieliście z przodu mamy sporo przycisków, a jest to podyktowane tym, że nie mamy ekranu dotykowego, ale przyciski są zredukowane do absolutnego minimum i nie ma tu nic zbędnego. Po bokach mamy przyciski do przewijania tekstu, a na dole urządzenia mam po bokach klawisze funkcyjne oraz coś w rodzaju trackpada. Ten trackpad bardzo nam ułatwia życie i poruszanie się po menu czy bibliotece. Tworzywo użyte w produkcji INKBooka jest bardzo przyjemne w dotyku, cała obudowa sprawia wrażenie solidnego wykonania i tak naprawdę jest. Nic tutaj nie trzeszczy,a długie trzymanie w ręku podczas czytania nie powoduje zmęczenia. W moim testowym egzemplarzu nie znalazłem ostrych krawędzi (no może poza tymi przy bocznych przyciskach, ale nie powodowały one dyskomfortu obsługi).

73

74 Urządzenie ma wbudowane 4GB pamięci, które można rozszerzyć kartą microsd o kolejne 16GB. Wbudowany moduł WiFi pozwala nam na dostęp do chmury, gdzie możemy przechowywać nasze książki. Co ciekawe, producent wraz z urządzeniem poprzez chmurę daje nam dostęp do ponad 3000 publikacji, w tym wielu bestsellerów, a także lektur szkolnych. Ja osobiście korzystając z okazji przeczytałem kilka fajnych pozycji między innymi Blackout czy Marsjanina (filmu nie widziałem, a książkę mocno polecam). Ogólnie mając ponad 3 miesiące to urządzenie w swoich rękach nie wyobrażam sobie teraz podróży bez niego w pochmurne dni czy nocnym kursem, kiedy nie mogę zasnąć. Jako osobnik, który zasypiał po otworzeniu książki i nie był molem książkowym to INKBook pozwolił mi na nowo odkryć cudowny świat książek. Jak słuchałem nałogowo audiobooków, tak teraz wolę sobie wyjąć czytnik z plecaka i poczytać. No chyba, że za oknem mam lepszy widok, wtedy sorry, ale wolę podziwiać krajobrazy. Na koniec podzielę się z Wami anegdotą o moim pierwszym kontakcie z czytnikiem. Ładnych parę lat temu miałem pierwsze podejście, które niezbyt mnie zachęciło do korzystania z czytników. Pierwsze, to nie mogłem się przemóc do przekładania kartek za pomocą klawisza, tak więc za każdym razem jak miałem zmienić kartkę wykonywałem ruch czytnikiem tak jak podczas przekładania kartek w klasycznej książce. Wiele osób się na mnie dziwnie patrzyło, ale jakoś podczas pierwszego kontaktu nie mogłem się przyzwyczaić. W pierwszym czytniku jaki miałem do dyspozycji kilka lat temu e-papier mnie denerwował, ponieważ nie dawał takiego obrazu jak obecne wersje, przez co podczas czytania szybko się męczył mi się wzrok. To wszystko spowodowało moje uprzedzenie do tego typu urządzeń. INKBook zmienił moje postrzeganie na czytniki. Nie dość, że jest fajnie wykonany, to jak już wspominałem, bardzo długo można czytać bez zmęczenia. Zapomniałem wcześniej napisać, że czcionkę można dowolnie powiększać lub pomniejszać tak, aby najlepiej dostosować do swoich preferencji. To bardzo dużo daje. Sam mam problemy ze wzrokiem, a tutaj mogłem sobie

75 wszystko dostosować. Obsługa jest na tyle intuicyjna, że zarówno starsze osoby jak i młodzież nie będą miały problemu z obsługą i czytaniem. Dodatkowo cena 300 zł plus dostęp do darmowych książek powoduje, że jest to naprawdę atrakcyjna oferta. Jak w tytule napisałem IBKBook to mój nowy przyjaciel w podróży. Polecam Wam ten czytnik. Stanisław Okazje Podróznika PKS Polonus komfortowo przez Polskę i nie tylko Polonus to chyba już jeden z ostatnich PKS-ów, które funkcjonują i rozwijają się, a nie znikają z rynku. Pierwotnie ten wpis miał być testem przewoźnika na trasie Warszawa Szczawnica, ale niestety połączenie przegrało z ekonomią. Mimo to postanowiłem opisać i przedstawić Wam tego przewoźnika. Zapraszam do lektury Jak już wstępnie napisałem, będzie to podróż sentymentalna, ale także dzięki temu tekstowi poznacie trochę lepiej tego przewoźnika. Polonusa znam już od bardzo dawna i niejednokrotnie miałem przyjemność jechać z nim po Polsce, choć głównym kierunkiem była Warszawa. Komfort jazdy był od zawsze o niebo lepszy niż u ówczesnej konkurencji. To jest jeden z nielicznych przykładów dobrego zarządzania (jeszcze) państwową firmą. Kiedy inne PKS-y były przejmowane przez prywatnych przedsiębiorców, głównie ze względu na nieruchomości, PKS Warszawa bronił się i rozwijał swoim tempem. Stary tabor produkcji PRL-owskiej był sukcesywnie wymieniany na lepszej klasy zza zachodniej granicy. Z biegiem

76 lat zaczęli inwestować w nowe autobusy i tabor cały czas był odmładzany. Tak się dzieje do dzisiejszego dnia. Firma nie stoi w miejscu, podgląda konkurencję, rozwija się dalej, otwiera nowe połączenia w zeszłym roku, 18 grudnia, otworzyli bezpośrednie połączenie z Liptowskim Mikulaszem i Tatralandią, czy kolejne połączenie do Lwowa. Od 2 stycznia jeździć zaczęli jeździć do Polańczyka Zdroju. Przejdźmy do testu Szczawnica Warszawa Szczawnica (niestety linia nie przetrwała próby czasu, a szkoda). Szczawnica posiada stary mały dworzec autobusowy. To stąd odjeżdżały autobusy do Warszawy, głównie nocne. O 12:30 kierowca podstawił komfortowego Irizara na podwoziu Scanii. Pogoda nas nie rozpieszczała, ale obsługa Polonusa zadbała, by w autobusie była już od samego początku komfortowa temperatura. Mimo że na zewnątrz było zimno, to podstawiony autobus był już zagrzany. Przewoźnik konfigurując swoje autobusy stawia na komfort podróżnych, a nie na ilość, stąd w autobusie mamy sporo miejsca na nogi i takie standardy ma większość autobusów (kiedyś jechałem Solbusem, to było tam tak samo dużo miejsca na nogi).

77 Wygodne szerokie fotele można rozsunąć na boki przez co zwiększa się komfort podróży. Autobus, którym jechałem nie należał do najnowszych, ale widać, że Polonus dba o swój tabor, a sam autobus był bardzo dobrze utrzymany. Nic nie trzeszczało, nic nie stukało. Co

78 drugi rząd foteli jest wyposażony w gniazdka 230V. Na pokładzie autobusu działa WiFi, a dostawcą internetu, z tego co się orientuję, jest Orange. Net działa sprawnie, ale na trasie są białe plamy w infrastrukturze, a to się odbija na jakości. Wyruszyliśmy ze Szczawnicy punktualnie, by dotrzeć w około godzinę do Nowego Sącza z przystankiem w Łącku. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Po krótkim postoju wyruszyliśmy w stronę Tarnowa (i tutaj uwaga, ponieważ Polonus jeździ dwa razy dziennie do Krynicy, więc od Sącza do Warszawy istnieje połączenie nadal). Tak naprawdę opis wyjazdu mógłbym zacząć tutaj, gdzie pokrywa się trasa z istniejącymi połączeniami do Krynicy (dzienne i nocne). Trasa ta przebiega przez malownicze miejsca wzdłuż Dunajca.

79 Takich widoków po drodze było dużo. Po drodze kolejnym przystankiem po Tarnowie było Busko Zdrój tutaj zajechaliśmy około godziny 17.

80 Następny przystanek to Kielce, Radom i po 21 z minutami dotarliśmy do Warszawy. Autobusy kończą trasę z przodu Dworca Zachodniego.

81 Miałem akurat kilka spraw w Warszawie, które przy okazji sobie pozałatwiałem i udałem się w stronę centrum miasta. Po załatwieniu spraw służbowych przyszedł czas na przyjemności. Zszedłem Świętokrzyską w dół do metra i pojechałem na Pragę, gdzie w w knajpce Na Żarty odbywał się

82 after po pierwszej konferencji street fodowej organizowanej przez Street Food Polska i Makro (na którą miałem zaproszenie, ale nie dałem rady dotrzeć, za to załapałem się na after party) i tak w lokalu uraczono mnie smacznym burgerem Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. By potem zaserwować mi bardzo smaczne żeberka. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Było bardzo miło i smacznie, a bardziej szczegółowo dania opisane będą na djgotuje.pl (znajdziecie tam również przepisy i inne recenzje pysznych miejsc). Lokal Na Żarty znajduje się przy ulicy Ząbkowskiej 16, jakieś 500m od końcowego przystanku metra przy Dworcu Wileńskim. Polecam ten nieduży lokal, gdzie gotuje się z pasją.

83

84 Około godziny 1 w nocy wraz z kolegą Maciejem udaliśmy się dalej w miasto, by wylądować w legendarnych przekąskach u Romana. Niestety tutaj byłem pierwszy i ostatni raz. Nie polecam tego lokalu, może kiedyś było smacznie, ale dziś pan Roman robi już tylko za atrakcję lokalu i mam wrażenie, że już nie bardzo ogarnia to co się podaje. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Słyszałem wiele opinii o tym lokalu, dobrych opinii, ale od jakiegoś czasu dochodzą sygnały o spadku formy. Jak już wcześniej wspomniałem szczegółowo opisze na stronie DJ Gotuje. Około 4 rano pożegnałem się z kolegą Maciejem, który zaprosił mnie na Roztocze i zapewne koło wiosny (może wcześniej) się tam zjawię, by pokazać Wam tamtejsze fajne miejsca. On ruszył do siebie, a ja spacerem do centrum. Dotarłem do Krakowskiego Przedmieścia, gdzie urzekły mnie świąteczne iluminacje. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript.

85 Nawet Pałac Prezydencki jakoś przyjemniej się prezentuje w nocy. Doszedłem do Zamku i kolumny Zygmunta. W drodze powrotnej na dworzec zahaczyłem jeszcze o Grób Nieznanego Żołnierza, który robi w nocy niesamowite wrażenie.

86 Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Zahaczyłem też o Metę na Mazowieckiej i powiem wam, że to właśnie tam warto udać się na tatara nie do Romana, a do Mety. Recenzję znajdziecie tutaj. Seta Meta czyli klimat dawnych lat Po skonsumowaniu tatara poszedłem dalej i dotarłem pod PKiN, a na nim także iluminacja przypominała, o zbliżających się świętach.

87

88 Na dworzec dotarłem około godziny 6 rano bladym świtem. Ten dworzec tak naprawdę nie zasypia. Całą dobę praca tutaj wre. Stąd ruszają i kończą kursy komunikacji międzynarodowej i tutaj od wczesnych godzin porannych wyruszają w trasę autobusy Polonusa. Mój kurs powrotny był o godzinie 9 rano, więc sobie chodziłem i zwiedzałem i podziwiałem widoki. I-23 został podstawiony na 20 minut przed odjazdem. Oczy mi się kleiły ze zmęczenia, więc z wielką radością odnotowałem podstawienie autokaru.

89 W drogę powrotną wyruszyliśmy punktualnie. Byłem tak zmęczony, że zasnąłem momentalnie w fotelu. Mimo rozłożenia siedzenia na full pasażer za mną nie narzekał na brak miejsca (jedynie na to, że głośno zacząłem chrapać). Jako osoba ze sporą nadwagą cenię sobie wygodne komfortowe fotele w autobusach, a te w Polonusie naprawdę mi pasują. Obudziłem się tuż przed wjazdem do Kielc i ich dworca zwanego UFO. Zgadnijcie czemu?

90 Kolejny przystanek to Busko Zdrój, gdzie wciągnąłem regeneracyjnego hot doga. Tutaj kierowcy robią półgodzinną pauzę. I znów zapadłem w sen aż do Nowego Sącza, gdzie dołączył do nas Mikołaj.

91 Jechał z nami aż do Krościenka.

92

93 Około 18:30 dojechałem do miejsca spoczynku. Podsumowując PKS Polonus to jeden z ostatnich, jak nie ostatni przewoźnik, którego właścicielem jest Skarb Państwa. Bardzo dobrze zarządzany przewoźnik, z którym można pojechać z Warszawy praktycznie do każdego zakątka Polski. Stale wymieniany i unowocześniany tabor daje nam poczucie komfortu i pozwala bez większego wysiłku pokonać nawet najdalsze trasy. Niestety w czasie powstawania tekstu nie ma już trasy do Szczawnicy, ale jest do Krynicy Zdroju, a ta trasa pokrywa się w 80%. W Nowym Sączu można się przesiąść na lokalny środek transportu i dojechać do Szczawnicy. Ja wielokrotnie korzystałem z usług PKS Polonus i zawsze miałem do czynienia z profesjonalną obsługą, która także była uprzejma i miła. Raz trafił mi się defekt i kierowca powiedział mi, że uszkodziła się klimatyzacja i czy nie będzie mi przeszkadzało. Lojalnie uprzedził mnie o defekcie, nie próbował tego ukryć. Mimo tego przypadku i tak bardzo pozytywnie oceniam postawę jego i przewoźnika. Dowiózł pasażerów na miejsce i zapewnił wodę, by jakoś zrekompensować niedogodność podróży. Ogólnie bardzo mi się podoba podejście Polonusa do komfortu podróży, dzięki temu mój naprawdę forsowny przejazd był przyjemny, a ja wróciłem do

94 domu wypoczęty i mogłem jeszcze spokojnie popracować. Ja będę nadal podróżować z PKS Polonus, bo cenię sobie komfort. Ceny zaczynają się od 5 zł w promocji , a dodatkowo na FP PKS Polonus można znaleźć fajne promocje. PKS Warszawa POLONUS S.A. Na koniec wspomnę jeszcze, że flotę przewoźnika można obserwować online na ekranie laptopa czy smartfona. Dzięki temu, nawet jeśli autobus jest spóźniony, wiemy mniej więcej, gdzie jest w danej chwili. Zdjęcia wykonałem telefonem Samsung Galaxy S6 Edge, którego test znajdziecie niedługo na stronie Potrzebujeto.pl Pozdrawiam i polecam Stanisław Okazje Podróżnika Flirt z Flirtem3 InterCity dla PKP W zeszłym roku mieliśmy okazję zwiedzić kompleks serwisowy Pendolino wraz z pociągami, a w tym roku czas na kolejne premiery w PKP Intercity. Z okazji rozpoczynających się 22 września targów kolejowych TRAKO w Gdańsku, firma Stadler Rail Polska zorganizowała przejazd specjalny pociągiem Filrt3 dla PKP Intercity. Zapraszamy na test i relację z przejazdu Tak jak na wstępie zostało wspomniane, udało mi się w tym roku dla Was pojechać pociągiem, który od grudnia będzie woził pasażerów na swoim pokładzie. Pierwszy zostanie przeze mnie

95 opisany pociąg z rodziny Flirt firmy Stadler, a dokładnie jego 3 generacja. Pociągi te już jeżdżą od dawna w Polsce. Koleje Śląskie czy Koleje Mazowieckie bardzo sobie chwalą ich poprzednie generacje, a najnowsza 3 generacja jeździ od tego roku w Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej (tego przewoźnika mamy nadzieję wkrótce Wam pokazać i przedstawić ich ofertę, bo mają ją bardzo ciekawą, jeśli chodzi o turystykę kolejową). Składy, które dotychczas jeżdżą po Polsce, to pociągi typu regionalnego (osobowe). Ja miałem okazję, jako jeden z pierwszych, jechać pociągiem przygotowanym dla PKP Intercity. Na dworzec Warszawa Wschodnia dotarłem około godziny 6 rano, gdzie po kilku minutach chodzenia bez celu zauważyłem (bo nie usłyszałem go), jak wtacza się po cichu na peron 3. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Pierwsze wrażenia z zewnątrz pociąg prezentuje się bardzo ciekawie. Przód składu może budzić skojarzenia z innymi jednostkami po modernizacji jakie jeżdżą po Polsce, ale mnie się podoba zarówno malatura, jak i cały skład. Przód sprawia wrażenie jakby drapieżnika czekającego, by wystartować na polowanie. W oczekiwaniu na możliwość zajęcia miejsca przyjrzałem się składowi. Pociąg tak naprawdę ma obudowane wszystkie elementy zewnętrzne, Wydajna klimatyzacja pracuje bardzo cicho, Zespół napędowy pociągu mnie zaskoczył jak wspomniałem pociąg wjechał na peron praktycznie bezgłośnie. Pociąg ma 152 metry długości i jeśli się przyjrzeć, to tak naprawdę nie sprawia wrażenia że jest tak długi. Kiedy ruszaliśmy do Gdańska nie było słychać silników ani stukotu kół, ale o tym w dalszej części. Przed godzina 6:40 rozstawiono dla zaproszonych gości tablice informacyjne.

96

97 A przed wejściem do pociągu witały nas piękne hostessy. Zająłem swoje miejsce przy stoliku zaraz za drzwiami pierwszej klasy (to okno po prawej, tam siedziałem). Siedzenia w klasie pierwszej posiadają skórzane zagłówki oraz wygodne podbite skórą podłokietniki. Materiał jest bardzo

98 przyjemny a wyprofilowanie foteli ergonomiczne i nawet podróż z Katowic do Gdańska nie nastręczy większych problemów. Jest bardzo wygodnie. Każdy fotel jest wyposażony we własne oświetlenie nocne do czytania, gniazdko 230V i jest uchylny. Jest jednak pewien mankament -cięgno do zmiany położenia fotela wystaje, co u mnie powodowało, że łydką o nie zawadzałem. Nie jest to coś wielkiego, ale mnie osobiście przy moim wzroście i fizjonomii urażało (pamiętam w mojej Skodzie Fabii też tak miałem i po 2 godzinach zastanawiania się wyrwałem ten plastik. W pociągu nie polecam, to było moje auto, a tu byłaby dewastacja). Duże stoliki są składane, takie same w klasie 1 jak i w klasie 2. Po rozłożeniu ich mamy sporo miejsca do pracy. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Ciekawostką jest to, że nie musimy się schylać, aby coś wyrzucić. Wlot do śmietnika jest z wkomponowany na środku przy oknie, a zamknięcie jest równe z blatem. Wiem, drobiazg, ale ja takie lubię, w szczególności w kuchni. Pociąg wyposażono także w systemy komunikacji. Na pokładzie zamontowano WiFi oraz wzmacniacze sygnału GSM. Pomiędzy wagonami klasy 1 a klasy 2 jest wagon restauracyjny. Z klasy 1 idąc do wagonu barowego przechodzimy obok przedziałów służbowych. Co ciekawe Stadler w pociągu Flirt3 dla PKP Intercity zrobił dwa takie miejsca jedno jest wyposażone w osobną toaletę z prysznicem oraz w dwie leżanki, by drużyna konduktorska mogła zrelaksować się podczas jazdy, ewentualnie udostępnić pasażerowi, który zasłabł. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Po drugiej stronie jest przedział biurowy, gdzie drużyna konduktorska może przewozić przesyłki, a także jest pełen monitoring oraz informacje, co się dzieje po drodze. Bezpośrednia łączność z maszynistą oraz radiowęzeł do komunikatów dla pasażerów.

99 Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Ogólnie podejrzewam, że drużyny konduktorskie będą się biły, by pracować na tych składach. Kolejnym wagonem jest wagon barowy, który także ma przedział z fotelami dla osób niepełnosprawnych. Są dwa miejsca przewidziane dla osób poruszających się na wózkach. Rampy są zaprojektowane w taki sposób, by można było się łatwo dostać na pokład pociągu. Stadler odrobił lekcje z Pendolino, które miało problemy własnie z rampą tutaj jest to uproszczone. Niestety nie posiadam zdjęć rozłożonej platformy. Wagon barowy wyposażono tak, jak się wyposaża najlepsze kuchnie w restauracjach. Znajdziemy tutaj piec konwekcyjny, mikrofalę oraz wydajną czteropalnikową płytę grzewczą. Lodówki mają dużą pojemność, ale jakby tego było mało, to zestaw lodówek jest jeszcze zainstalowany przy końcu przedziału służbowego (tak na wszelki wypadek). Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Przedział wyposażony jest także w trzy stoliki do konsumpcji.

100 PKP Intercity podczas przetargu na dostawę 20 składów klasy InterCity (pociąg pośpieszny) położyło szczególny nacisk na komfort oraz na możliwość przewiezienia także rowerów. Tutaj we Flircie mamy bardzo dobry system do przewożenia rowerów. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Wygodne wieszaki oraz spora ilość miejsca powoduje, że bez większych problemów (jak już wcześniej wspomniałem) możemy podróżować nawet w najdalsze trasy. Klasa 2 także ma bardzo ciekaw układ foteli tutaj jest układ 2+2 w rzędzie, nie tak jak w pierwszej klasie 1 układ 1+2. Fotele różnią się tym, że mają odrobinę gorszy materiał niż klasie pierwszej i zagłówki nie są skórzane.

101

102 Ale tak samo jak w klasie pierwszej posiadają podłokietniki (tutaj środkowy jest współdzielony) obite są one materiałem, a nie skórą. Ogólnie rzecz biorąc są wygodne, ale mają ten sam mankament co w klasie 1, czyli cięgno do zmiany pozycji. Podobnie jak w klasie pierwszej, każdy fotel jest wyposażony w stolik. Tutaj jest bardzo ciekawa rzecz. Po rozłożeniu, jeśli dojdziemy do wniosku, że mamy za mało miejsca na naszego laptopa, możemy naprawić to pociągając za stalową rączkę. Wysunie nam się podpórka, przez co zwiększy się wielkość stoliczka, a co za tym idzie będziemy mogli wygodnie pracować podczas podróży. Zarówno w klasie pierwszej, tak i w drugiej mamy pod każdym fotelem gniazdka 230V. Piszę o tym po raz kolejny, ponieważ jak dotychczas, w większości podroży pociągiem elektrycznym zwykle nie było dostępu do gniazdek. Teraz robi się to standardem, podobnie jak i klimatyzowane składy. Wagony klasy drugiej i pierwszej są bezprzedziałowe, ale są oddzielone drzwiami przesuwnymi pomiędzy łączeniami składu, jak i pomiędzy przedsionkami przy drzwiach.

103 Nad każdym rzędem foteli jest wyświetlacz, który może pokazywać różne informacje lub np. przy rezerwacjach grupowych informacje o rezerwacji. Na tych wyświetlaczach jest także zaznaczone, który fotel jest miejscem przy oknie, tak żeby nie było pomyłek. To kolejne

104 małe udogodnienie, ale bardzo ułatwiające życie. Wsiadanie do pociągu jest bardzo przyjemne. Drzwi są szerokie i przestronne. Klasa 1 jest tylko zaznaczona żółtym paskiem na drzwiach. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Schody są podświetlone, a w przypadku stacji o niskim peronie wysuwa się dodatkowy schodek, który jest bardzo stabilny i nie kołysze się (miałem okazję wsiadać kiedyś do pociągu, gdzie stając na dodatkowym schodku miałem wrażenie, że zaraz odpadnie). Każde drzwi są wyposażone w wyświetlacz, na którym jest pokazana trasa przejazdu i stacja docelowa. Także wyświetla się numer wagonu, a tych mamy do dyspozycji 8 sztuk. Miejsca na bagaż jest bardzo dużo, tak jak i szerokie półki nad fotelami, tak i stelaże na duży bagaż są łatwo dostępne. Projektanci wykonali naprawdę kawał dobrej roboty. Ciągi komunikacyjne, fotele oraz wsiadanie i opuszczanie pociągu jest naprawdę przyjemne i wygodne. Wygodne toalety nie są może zbyt duże, ale także nie są ciasne jest ich spora ilość, co zapewni, że każdy w razie potrzeby będzie mógł skorzystać z nich bez problemu.

105

106 Osoby niepełnosprawne także mają swoja toaletę, ona jest w tym przypadku odpowiednio większa oraz wyposażona we wszelkie udogodnienia. Przejdźmy teraz do kabiny maszynisty. Tutaj pomyślano o każdym detalu. Prowadzenie pociągu to podobno czysta przyjemność. Maszynista ma bardzo wygodne stanowisko pracy. Wszelkie potrzebne informacje ma w zasięgu wzroku. Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Skład jest wyposażony w system ETCS poziomu 2. Pociąg rozpędza się do 160 km/h. Nie potrzeba więcej, gdyż w relacjach InterCity/TLK mam więcej przystanków. Tutaj ważne jest przyśpieszenie i hamowanie, a z tym Flirt 3 nie ma żadnego problemu. Pociąg jest już przetestowany przez innych przewoźników, a platforma należy do jednych z najmniej awaryjnych. Co ciekawe zespół napędowy nie jest dokuczliwy i nie generuje dużego hałasu. Jak już wcześniej wspomniałem pociąg wjechał prawie bezgłośnie na peron. Podczas jazdy zestawy jezdne także dopiero przy rozjazdach czy gorzej utrzymanych szynach wydawały z siebie dźwięki i stukot. Dobre wytłumienie kabiny maszynisty, jak i przestrzeni pasażerskiej dają wysoki komfort pracy i podróżowania. Nie jest to ETR 610 Alstomu, ale naprawdę niewiele mu brakuje. Nawet przechodząc między wagonami przegub jest doskonale wytłumiony i praktycznie nie było nic słychać z zewnątrz. Maszynista także ma podgląd monitoringu i na bieżąco może śledzić, co się dzieje na składzie.

107

108 Ogólnie pociąg jest bardzo przyjemny do Gdańska przyjechaliśmy około godziny 11, niestety jako pociąg specjalny musieliśmy przepuszczać inne składy, a przed nami z Warszawy jechał skład osobowy, co zrobiło nam opóźnienie. Udało się sporo nadrobić i szczęśliwie dotarliśmy do Gdańska. Podsumowując pociąg bardzo dobrze wyposażony, cichy, wygodny. Na taki komfort podróży pasażerowie klasy ekonomicznej czekali od dawna. Co ciekawe w niektórych składach Ekspres InterCity wagonowych jest mniej komfortowo niż w pociągu Flirt generacji trzeciej firmy Stadler Rail Polska. Pociąg podczas jazdy ujął mnie komfortem, siedzenie nie powodowało, że człowiek się pocił, czy czuł niekomfortowo, wygodne i ergonomiczne. Można je odchylić i dopasować do siebie. Pełno tutaj drobiazgów, które znacząco poprawiają jakość podróży. Pociąg InterCity który mógłby jeździć według mnie jako Ekspres, ale nie jest to Pendolino, które spotkaliśmy wielokrotnie podczas naszej podróży. Nawet jedno pozdrowiliśmy

109 Producent zadbał nie tylko o komfort pasażerów, ale także o komfort pracujących na jego pokładzie ludzi. Ogólnie nie mogę się doczekać na start nowego rozkładu jazdy 2015/16, kiedy to do codziennej służby zostaną wprowadzone nowe składy EZT Flirt3. Jestem pod wrażeniem, w jakim kierunku zmierza kolej w Polsce. Może dożyję dnia, kiedy znów odzyska dawny blask i renomę. Chciałbym także podziękować człowiekowi, który doprowadził do zmian taborowych i wielkiemu miłośnikowi kolei panu Januszowi Malinowskiemu. To za jego prezesury zostało przeprowadzone najwięcej przetargów i modernizacji w PKP InterCity. On to wszystko zapoczątkował, dzięki temu od grudnia 2015 roku znacząco poprawi się jakość podróż koleją. Pozdrawiam i polecam Stanisław Okazje Podróznika Zdjęcia do wpisu zostały zrobione za pomocą telefonu Samsung Galaxy S6.

110 Złoto na drodze, czyli nasz test PolskiBusGold W poniedziałek 21 września o godzinie 5 rano z Krakowa wyruszyła w pierwszy kurs nowa marka Polskiego Busa. Polski Bus Gold zadebiutował na drodze. My mieliśmy okazję już w środę 23 września, jako jedni z pierwszych, przetestować jego warunki na drodze. Zapraszamy do lektury naszego testu Zacznijmy od początku. 14 września 2015 roku odbyła się konferencja i prezentacja marki Polski Bus Gold. Nasza relacja odbyła się na naszym FP oraz na naszej stronie pojawiło się podsumowanie spotkania i prezentacja taboru. Premiera Polski Bus Gold to także pokazy w zeszły weekend w Krakowie i Wrocławiu. Zaczynamy test! W poniedziałek wyruszyłem do Gdańska na targi kolejowe TRAKO. Dzięki temu, że jechałem nocnym połączeniem Kraków Warszawa, miałem okazję złapać ostatni kurs Golda z Warszawy w premierowym dniu i podpytać pasażerów, jak się im jechało. Pierwsze wrażenia klientów bardzo pozytywnie mnie nastawiły.

111 Ja na swój kurs musiałem czekać do środy do 6:15, kiedy to wracałem z targów. Przyznam się szczerze, że po takim maratonie, jaki miałem za sobą, marzyłem o jednym o tym by szybko dotrzeć do domu i wypocząć. Pierwsze krótkie przejażdżki nowym dedykowanym taborem nastrajały pozytywnie, ale człowiek zmęczony i niewyspany to najgorszy maruda. Uwierzcie mi, że jestem wtedy nie do zniesienia. Niech coś pójdzie nie tak, to wtedy nie ma przebacz. Autokar podjechał na 15 minut przed odjazdem. Zanim to nastąpiło pracownicy Polskiego Busa rozciągnęli płotek taśmowy, który powodował, że ludzie nie tłoczyli się przy wejściu, tylko spokojnie ustawili się w kolejce.

112 Włożyłem bagaż do bagażnika i zająłem swoje miejsce. Siadłem zaraz za schodami (tak, ten plecak po lewej to mój). Nie miałem problemu z miejscem na nogi, a także nie miałem problemu, mimo sporej nadwagi, z wygodnym znalezieniem pozycji do podróży. Nogi odmawiały posłuszeństwa, stopy bolały od

113 niewygodnego obuwia, więc możecie sobie wyobrazić, co by się działo przez najbliższe cztery godziny podczas jazdy, jeśli coś byłoby niewygodnego. W porównaniu do Polskiego Busa wersja Gold ma inne fotele. Są one bardziej miękkie i profil kubełkowy daje dobre trzymanie boczne. Przed wyruszeniem udało mi się złapać wschód słońca nad pętlą Metro Wilanowska. Słońce jeszcze raz zapozowało już w drodze.

114

115 Pierwsze kilometry za nami, więc czas odpalić jakąś rozrywkę. Mając w pamięci WiFi na pokładzie Polskiego Busa, miałem nadzieję, że sobie potweetuję lub wrzucę coś na fejsa, ale tutaj zaskoczenie. Nowa usługa i całkiem nowe otwarcie, więc i dostawca internetu chyba został zmieniony, ponieważ przez prawie cała drogę miałem takie wartości: Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript. Tak więc odpaliłem sobie filmy na YT i bez problemu mogłem korzystać z tego medium. Po około 40 minutach pojawiła się przy mnie uśmiechnięta miła pani, która wręczyła mi tą oto bułkę na śniadanie.

116

117

118

119 Do wyboru

120 miałem wersję klasyczną z wędliną lub wegetariańska z jajkiem i serem. Ja jako zagorzały mięsożerca wziąłem kanapkę z wędliną. Tutaj, nauczony wielokrotnymi podróżami oraz prowadzeniem bloga kulinarnego DJ Gotuje, spodziewałem się czegoś na kształt jedzeniopodobnego poczęstunku. Szok przeżyłem po pierwszym kęsie.

121 Dobrej jakości smaczna wędlina, ogórek, sałata i pomidor. Pieczywo świeżutkie i smaczne. Prawdę mówiąc nie był to szczyt luksusu, jak zrobienie sobie samemu śniadania, ale zdarzało mi się robić samemu sobie gorsze kanapki. Ogólnie, jeśli tego nikt nie popsuje, to na tę chwilę jest to jeden z lepszych serwisów kanapkowych w podróży, jakie mi serwowano. Zaraz po rozdaniu kanapek pani z obsługi przyniosła coś do picia mamy tutaj do wyboru kawę, herbatę lub soczek. Ja wybrałem sok.

122

123

124

125 Ale

126 zrobiłem dla Was fotkę koszyczka Czerwonego Kapturka.

127

128 Przewoźnik zadbał tutaj o różnorodności i nie tylko mamy zwykłą herbatę, ale mamy wybór kilku gatunków. Także do dyspozycji mamy cukier biały, trzcinowy lub słodzik. Niestety o kawie się nie wypowiem, bo nie piłem. Po upływie kolejnych kilometrów, za Radomiem a przed Kielcami, znów otrzymałem poczęstunek, tym razem na słodko. W upalne dni klienci będą wniebowzięci. Co prawda w autobusie jest klima i działa naprawdę wydajnie, ale lody zawsze się z przyjemnością zje. Nie znam chyba nikogo kto by nie lubił lodów. Na koniec zostałem poczęstowany jeszcze wodą. Cała podróż z Warszawy do Krakowa odbyła się bardzo przyjemnie. Uśmiechnięta obsługa przywitała pasażerów, nikt nie marudził. W Radomiu następuje zmiana kierowców, więc tutaj był postój techniczny. Ogólnie autobus już podczas prezentacji wywarł na mnie duże wrażenie, ale prawdziwy chrzest bojowy przed nim zobaczymy jak się będzie sprawował po zrobieniu setek tysięcy kilometrów. Jest bardzo wygodny, zawieszenie traktuje nierówności bardzo przyzwoicie i musi to być sporej wielkości dziura, byśmy ją poczuli. Nic nie kołysze, bus

129 stabilnie sunie do przodu. Autobus jest wewnątrz cichy i nawet przy pełnej prędkości nie słychać z zewnątrz niepokojących dźwięków czy trzasków. W stosunku do klasycznej wersji Plaxton Elite, który jeździ w PB, w wersji PB Gold autobus jest poprawiony. Przewoźnik wziął sobie do serca opinie klientów i poprawił wszelkie mankamenty. Warto zaznaczyć, że nie mamy tutaj także nagranych komunikatów. Wita nas kierowca mówi o dogodnościach, jakie są na pokładzie autobusu. Obsługa ma swoje miejsce na końcu i w razie potrzeby można ją przywołać za pomocą przycisku umieszczonego nad fotelami. Jest tam konsola, gdzie uruchamiamy sobie lampki nocne, przycisk z symbolem kawy do przywołania obsługi oraz głośnik i nawiewy. Na pokładzie, dzięki obsłudze, możemy się poczuć jak w samolocie. Polski Bus w tym momencie naprawdę pokazał, co to jest klasa premium w przewozach. Choć nie ma tu pewnych elementów, które posiada konkurencja, to rekompensuje nam to czym innym. Dobrze, że jest różnorodność, bo dzięki temu my, klienci, mamy możliwość wyboru pasującej nam oferty. Pojawienie się usług o coraz wyższym standardzie powoduje, że konkurencja musi się rozwijać. Ciekawe gdzie leży granica podnoszenia jakości? Nie umiem na tę chwilę odpowiedzieć na to pytanie. Podróż mi upłynęła bardzo szybko i wygodnie. Cieszy mnie nowa oferta i powiem szczerze, że jadąc do Warszawy z Krakowa nie pojadę linią P6, tylko wybiorę Golda. Zapytacie dlaczego? Odpowiedziałem Wam powyżej, ale wypunktuję najważniejsze: mniej foteli (tylko 60 miejsc), więcej miejsca do podróży a co za tym idzie większy komfort lepsze WiFi wygodniejsze fotele katering (bardzo smaczny) obsługa Są niestety także minusy

130 Do minusów muszę zaliczyć umiejscowienie gniazdek elektrycznych, ponieważ są one bardziej schowane i pod kątem, przez co utrudnione jest włożenie ładowarki do kontaktu. Nie należę do osób szczupłych i wysportowanych, bliżej mi do ludzika Michelina i przez to może mniej mobilny jestem. Fakt faktem musiałem zejść z fotel i się schylić. Klimatyzacja jest ok i bardzo wydajna, ale ma też drobną wadę przy pełnym biegu wentylatorów jest głośniejszy szum. Myślę, że to uda się poprawić. Nie jest to uciążliwe, ale jednak słyszalne. To by było tyle z minusów. Nie są one na tyle istotne by powodowały zły odbiór. Pamiętajcie wziąć poprawkę na mój stan przemęczony, zrzędliwy i niewyspany człowiek. Mogło to rzutować na moja ocenę. Z drugiej zaś strony nie ma idealnych rozwiązań, ale tutaj Polski Bus naprawdę się postarał o to, by człowiek mógł wypocząć po drodze, zrelaksować się przed lub po pracy. Dojechaliśmy w końcu o godzinie 10:35 do Krakowa, gdzie wysiadłem mniej zmęczony niż wsiadłem w Warszawie. Muszę przyznać, że Polski Bus mógłby wprowadzić Golda na trasie z Rzeszowa do Gdańska i trasach międzynarodowych. Chciałbym, żeby się udało wprowadzić autobusy sypialne, takie jak są w wersji zagranicznej Golda w Mega Bus Gold (filmik znajdziecie w tym wpisie Autobus Sypialny).

131 Podsumowując, ja jestem na tak i będę polecał swoim znajomym z Krakowa, Wrocławia i Warszawy by korzystali z wersji Gold Polskiego Busa. Postarali się, autobus robi wrażenie. Usługa jest dobrze przemyślana, a katering sprawi, że część pasażerów wróci dla niego. Pytając o zadowolenie innych dowiedziałem się, że klienci cenili sobie jakość i punktualność. Obsługa otrzymała także wiele pochwał. Oby tak dalej. To jest dopiero początek, ale myślę, że z tygodnia na tydzień usługa będzie zwiększała swoją popularność. Pozdrawiam i polecam Stanisław Okazje Podróżnika Jak dojechać i czym poruszać

132 się po Pradze Dzisiaj opiszę Wam moje wrażenia z podróży Leo Expressem do czeskiej stolicy. Pojawi się też kilka słów o transporcie publicznym w samej Pradze. Czeski przewoźnik wszedł mocno na rynek, kombinowany przejazd między Krakowem a Pragą zajmuje 6,5 godziny, ceny za przejazd (podobno) zaczynają się od 60zł w jedną stronę, bardziej prawdopodobne jest jednak, że zapłacicie w okolicach złotych 90. Działa to podobnie jak w Polskim Busie, im wcześniej kupicie bilet tym mniej za niego zapłacicie. Jak to wygląda w praktyce?

133 Autobusy z Krakowa w stronę czeskiego Bohumina wyjeżdżają o 9:00 i 17:00, pociągi z Pragi w przeciwnym kierunku o 8:02 i 16:06. Pod marką Leo Express w Polsce, jeżdżą autobusy firmy Pastuszak Bus. Bardzo ładnie prezentujące się z zewnątrz czarne Scanie Irizar oferują przeciętny komfort podróży, nie jest to najwyższa półka, miejsca na nogi nie jest przesadnie dużo, spodobały mi się natomiast całkiem wygodne, na takim dystansie fotele i zamykane schowki nad głową.

134

135 Po przyjeździe na przystanek autobusowy przed dworcem w Bohuminie, mamy około 40 minut na przesiadkę do świetnie prezentującego się składu Stadler Flirt. Pociąg zatrzymuje się przy peronie 1a, który wygląda bardziej jak bocznica i mocno kojarzy się z lotniskami dla tanich linii lotniczych, gdzieś z dala od miasta. Po opuszczeniu przez pasażerów, skład jest zamykany i dokładnie czyszczony. To mi się bardzo podoba. Dzięki temu wchodząc do pociągu Leo Expressa mamy nie tylko wrażenie czystości, wszystko naprawdę jest pachnące i świeże.

136

137 Tutaj zaczyna się dużo przyjemniejsza część podróży. Fotele są bardzo wygodne, stoliki rozkładane z oparć foteli przed nami duże, stabilne i z wyżłobieniami zapobiegającymi zsunięciu się przedmiotów które na nich położymy. Mamy dużo miejsca na nogi i mnóstwo na bagaż na przeszklonych półkach ponad głowami. Monitory umieszczone pod dachem informują nas w którym miejscu jesteśmy, jak szybko się poruszamy, czasami również pojawiają się ciekawostki dotyczące regionu kraju przez który podróżujemy. Porządku pilnuje kilkuosobowa załoga w firmowych strojach, która jest na każde zawołanie podróżnych. Nie byłbym sobą gdybym nie spróbował czegoś z menu które oferowane jest na pokładzie pociągu. Wybieram zestaw składający się z piwa Radegast Original i kanapki, w gratisie z okazji trwających podczas naszej podróży mistrzostw świata pierwszej dywizji w hokeju otrzymuję silikonową opaskę w czeskich barwach. Zestaw pojawia się po krótkiej chwili przede mną.

138

139

140 Kanapka jest duża, wygląda całkiem apetycznie jak na coś, co ktoś wiele godzin temu wsadził w foliową torebkę. Piwo jest

141 zimne i bardzo smaczne, w sumie było to jedno ze smaczniejszych typowych jasnych piw jakie piliśmy podczas naszej wycieczki. Wgryzając się w kanapkę czujemy najpierw miękkie ale nie gumowate pieczywo, później przyjemnie ostry sos a na końcu całkiem niezłej jakości wędlinę. Naprawdę bardzo smaczne, sycące i świeże. Zdecydowanie warte swojej ceny. Kusiło mnie żeby spróbować czegoś jeszcze, ale wiedziałem że już niedługo znajdę się w królestwie czeskiej kuchni którą kocham za wszelkiego rodzaju gulasze i zawiesiste sosy i nie chciałem sobie zapychać żołądka. Z dziesięciominutowym opóźnieniem pociąg zjawia się na bocznym peronie Dworca Głównego w Pradze. Przedtem możemy obserwować spektakularny widok na miasto gdy pociąg wyjeżdża z tunelu na potężną estakadę kolejową. Z peronu tylko krótki spacer bez opuszczania zadaszonego terenu do stacji metra. Metro w Pradze mogę opisać tylko i wyłącznie w samych superlatywach, punktualne, szybkie, czyste, stosunkowo tanie. Dzięki trzem dużym punktom przesiadkowym możecie w bardzo krótkim czasie dojechać praktycznie z jednego końca Pragi na drugi. Jedyne do czego można się doczepić to oznaczenia wejść na perony konkretnych linii, szczególnie mam tu na myśli wejście do linii B na Stacji Florenc. Konia z rzędem temu kto trafi bezbłędnie za pierwszym razem.

142 Tym razem podczas naszej wizyty postanowiliśmy skorzystać również z linii tramwajowych. Tak z czystej ciekawości, żeby

143 zobaczyć jak jeździ się naziemnym transportem publicznym. Udało nam się przejechać najnowocześniejszym tramwajem przemierzającym praskie ulice Skodą 15T.

144 Trzeba przyznać że z zewnątrz skład robi bardzo pozytywne wrażenie, mały moment zawahania pojawia się gdy wsiądziemy do

145 środka. Okazuje się, że tramwaje Skody wyposażone są w fotele z polerowanego drewna. Pomysł praktyczny, bo taki fotel jest dużo łatwiejszy do wyczyszczenia. Na pierwszy rzut oka wszystko wygląda dobrze. No chyba że zamontuje się je tak wysoko, że osoba o średnim wzroście, nie mogąc zaprzeć się nogami przy ruszaniu zaczyna się z fotela zsuwać. Nie jestem gołosłowny, zdarzyło nam się to. A pamiętajmy, że czeska stolica jest dość mocno pofalowana a tramwaje pokonują dość duże przewyższenia. Oprócz niektórych dziwnie zamontowanych foteli do pojazdu przyczepić się nie można, jest jasny, przestronny i całkiem cichy. Przyjemnie jeździ się tramwajami po Pradze.

146

147 Podróż powrotna do Krakowa to znowu skład Leo Expressu do którego wsiadamy na tym samym bocznym peronie na którym wysiedliśmy przyjeżdżając. Przy okazji mamy okazję chwilę popodziwiać całkiem ładny budynek dworca.

148

149

150 Czy warto jechać z Leo Expressem z Krakowa do Pragi? Oczywiście, to konkurencja dla przejazdu autobusowego, póki Polski Bus nie uruchomi swojej trasy bezpośredniej z Krakowa, musimy zdawać się na przesiadkę we Wrocławiu, a to nie każdemu pasuje. Czas podróży jest również dużo dłuższy. Leo Expressem podróżuje się wygodnie. W pamięć zapada szczególnie kolejowa część podróży. Przejazd przez Czechy z plastikowym kubeczkiem Radegasta w dłoni to bardzo przyjemny sposób podróżowania. Pozdrawiam Michał Okazje Podróżnika

151 ETR 610, ED250, czyli po polsku Pendolino nasz test redakcyjny Miałem okazję ostatnio przejechać się najnowszym nabytkiem PKP Intercity. Potocznie mówi się o tym pociągu Pendolino, fachowo jest to ETR 610 produkcji ALSTOM. Pociąg, który jest sprawdzony przez wielu przewoźników, w końcu dotarł do Polski. Zapraszam do lektury testu Pendolino Od samego początku bardzo kibicuję projektowi Pendolino. Mimo wielu problemów i awantur politycznych udało się zakupić przez narodowego przewoźnika kolejowego PKP Intercity składy na miarę XXI wieku. Do przetargu na dostawę pociągów dalekobieżnych, które mogą jechać powyżej 200km/h przystąpiła tylko jedna firma Alstom ze swoim pociągiem ETR 610 (jest to już 4 generacja tego pociągu). Cała historia z zakupem dla PKP pociągu sięga lat 90-tych ubiegłego wieku, kiedy to 3 generacja Pendolino była już u nas na testach, a w 1994 wtedy padł rekord 252 km/h. Poniższy film z bicia rekordu prędkości. Jak widać już wtedy pociąg budził wielkie emocje. Planowane czasy przejazdu Kraków Warszawa 1h 50min, Kraków Gdańsk 4h brzmiały pięknie i jak na tamte czasy bardzo odważnie. Niestety plan upadł z powodu braku finansowania całego projektu. Po wejściu do UE plany na szybki i komfortowy pociąg w Polsce powróciły i w 2011 roku doszło do finalizacji umowy między PKP Intercity a Alstom. W 2014 roku podczas testów pociąg ETR 610 pobił rekord prędkości na naszych torach i ustanowił nowy, czyli 293 km/h! Więcej pisałem tutaj Express Pendolino. Teraz przyszedł czas na nasz test. Intercity Premium czyli

152 Przymierzałem się do tego testu od samego początku, kiedy pociąg wyjechał 14 grudnia 2014 na tory. Nadarzyła się wolna chwila i pojechałem na jednodniową wyprawę nad morze. Kierunek Sopot. Wstałem o 4 rano i poszedłem na autobus do Krakowa. Na dworcu byłem po godzinie 7 rano. Kupiłem bilet i udałem się na peron 5, gdzie podstawiono pociąg Express Intercity Premium poc: 3502 Radiowa Trójka. Jak na poniedziałek frekwencję. rano to pociąg miał prawie 100%

153

154 Ruszyliśmy zgodnie z rozkładem o godzinie 8:02 w stronę Warszawy, a potem dalej nad morze. Pierwszy szok pociąg sprawia wrażenie jakby płynął po szynach. Praktycznie żadne stuki kół nie dochodzą do kabiny pasażerskiej. Jednak nie jest idealnie. Mimo że pociąg jest wygłuszony i komfortowy to jak jedzie się w czole pociągu to z kabiny maszynisty dochodzą dźwięki zaworu upuszczania powietrza po każdorazowym sygnale dźwiękowym. Jest to drażniący dźwięk, ale da się znieść. Ja radzę kupować bilety w środkowych częściach składu. W gorszej sytuacji są pasażerowie 1 klasy, choć tam powinno być lepsze wygłuszenie (teoretycznie), ponieważ oni nie mają możliwości kupna w innym wagonie. Klasa 1 jest tylko w lokomotywie. Zaraz po ruszeniu rozległ się gong (stawia na równe nogi i jest mocno, mooocno irytujący) i komunikat, gdzie kierownik pociągu przedstawił się, powiedział gdzie jedziemy, że jest zakaz palenia i kilka innych pożytecznych informacji. Po około 20 minutach od ruszenia pojawiła się pani z poczęstunkiem.

155

156 Dobrze widzicie w 2 klasie dostaniecie 2 drażetki gumy orbit, soczek/kawa/herbata i tyle. W 1 klasie jest jeszcze muffin. Naprawdę PKP Intrecity? Taki poczęstunek przy bilecie za 160 zł? To już bym nie dawał go wcale. Konkurencja kołowa daje znacznie więcej. Pamiętam jak w EIC dostawałem w 2 klasie batonik i napoje. Raz jadąc biznes klasą dostałem w cenie biletu obiad!!! Teraz to co na zdjęciu. No nic, nie zagląda się darowanemu koniowi w zęby. Około godziny 9:00 postanowiłem zjeść śniadanie. Udałem się do Warsu. Pierwsze co rzuca się w oczy, to coś w stylu ceraty na stolikach. Sami widzicie na zdjęciu, sprawia to okropne wrażenie. Sam przedział gastronomiczny jest stojący plus kilka stolików w dalszej części. Nie ma tego dużo, ale można zamówić posiłek do miejsca, gdzie siedzimy, więc taki minimalizm nie sprawia problemu. Zamówiłem jajecznicę. Za to lubię i cenię WARS, bo robią jedną z najlepszych jajecznic jakie jadałem.

157 Śniadanie polskie koszt astronomiczny 18 zł, ale porcja solidna i da się tym najeść. Najedzony i napojony punktualnie o godzinie 10:30 zameldowałem się na stacji Warszawa Centralna. Bardzo się rozczarowałem faktem, że gdzieś mi umknęła jazda z prędkością 200 km/h. Tak,

158 tak w Pendolino kompletnie nie czuć tej prędkości. Wygodnie, cicho i komfortowo. Jak można było się spodziewać w Warszawie pociąg się wyludnił i dalej pojechało około 30% stanu. Jedziemy dalej, za oknami zaczynają się pojawiać coraz piękniejsze widoki. Świat się zmienia szybko za oknem, nie wiedzieć nawet kiedy słychać w głośnikach stacja Iława.

159 Za Iławą zaczynają się piękne pola obsiane rzepakiem.

160 Prawie jak tapeta w Windowsie, ale to Polska i majowa natura za oknem. Pociąg płynnie i bez opóźnień dalej mknie na północ Polski. Dojeżdżamy do Malborka.

161 Jestem już od ponad 4h w pociągu i nie odczuwam zmęczenia. Odchyliłem sobie fotel i uciąłem mała drzemkę, stąd nie ma zdjęcia stacji Tczew. O godzinie 13:50 byłem na miejscu w Sopocie.

162 Co można robić w Sopocie? Spacer Monciakiem do molo.

163

164 Obowiązkowym punktem w Sopocie jest wejście na molo. Wstęp kosztuje 7zł, ale warto, bo jest to najdłuższe drewniane molo w Europie. Bardzo lubię widok plaży sopockiej z mola. Również tutaj wiele zakochanych par zostawia po sobie ślad w postaci kłódek.

165

166

167 Przyszła już pora po długim spacerze na wyjazd. Ja swój zaplanowałem na wyjazd z Sopotu do Gdyni Głównej. Zajechało po mnie klasyczne polskie Pendolino, zwane pieszczotliwie kibel EN57. Trójmiasto żegnało mnie pięknym zachodem słońca nad Gdynią Główną.

168 Podsumowując, zakup ETR 610 dla PKP Intercity pokazał, że po Polsce można podróżować pociągiem wygodnie i komfortowo. Ma swoje mankamenty, ale jeszcze nie zbudowano pojazdu idealnego. Niedosyt jest duży, ponieważ czas przejazdu niestety rozczarowuje. 5 godzin i 48 minut to dużo, jak na nowoczesny skład, który może jechać szybciej. Nie wykorzystujemy całego potencjału tych pociągów, gdzie z Krakowa do Gdańska można dzięki niemu jechać poniżej 5 godzin. Czas przejazdu, który obecnie obowiązuje był normą dla ekspresów w latach 90-tych i początku XXI wieku do 2005 roku. Nie mówię tutaj o remontach, bo one dały mocno w kość PKP IC, ale po remontach spodziewałem się, że pociąg będzie mógł zejść poniżej 5h z Krakowa do Gdyni. PKP PLK obiecuje, że odcinki gdzie będzie jechał 200km/h będą coraz dłuższe, poczekamy zobaczymy. Jak na razie jeśli macie jechać z Krakowa do Warszawy to 2h 30 min jest ok, będziecie szybciej niż samolotem patrząc z pozycji podróży z centrum do centrum miasta. Tutaj Pendolino jest nie do pobicia z Krakowa, Katowic, Gdańska, Sopotu, Gdyni, Wrocławia do Warszawy. Jeśli chodzi o cenę to najnowsze promocje Happy Hours, gdzie kursy Pendolino po godzinie 19 od poniedziałku do czwartku oraz od

169 19 w piątek do 13 w niedzielę kosztują od 49 zł są ciekawą alternatywą dla klientów ekonomicznych. Studenci i inni posiadający zniżki będą jeszcze bardziej zadowoleni i będą mogli jeszcze taniej jechać, ale na trasie Kraków Warszawa można w Polskim Busie z dnia na dzień bilet kupić za dosłownie kilka złotych jak i w Lux Express. Choć czas przejazdu jest dłuższy, to za kilka złotych dostaniecie w kursach Non Stop Polskiego Busa poczęstunek, nie taki jak w Warsie. Dostaniecie soczek, ciasteczko i wodę. Lubię podróżować koleją. Widzę, jak wielką drogę pokonało PKP Intercity w ostatnich 3 latach. Skok jest niesamowity. Co do minusów, a raczej można to zaliczyć do plusów, to Pendolino skutecznie tłumi fale radiowe telefonii komórkowej. Można odpocząć od dzwoniącego telefonu, nawet jeśli zadzwoni, to będzie ciężko się dogadać. Myślę że tutaj trzeba by było poprawić niestety dostęp do infrastruktury operatorskiej, wewnątrz pociągu zainstalować transmitery GSM, o WiFi nie wspomnę, bo jest na pokładzie, ale nie jest ono dostępne, ponieważ służy do diagnostyki pociągu. Klienckie WiFi z dostępem do internetu ma się pojawić podobno na wakacje, jeśli się pojawi to będzie to wisienka na torcie. Trzymam kciuki za T-Mobile, aby się w końcu udało dojść do porozumienia z ALSTOM-em i dało odpalić WiFi. Ogólnie rzecz biorąc pociąg jest bardzo komfortowy i szybki. Toalety jak nie w PKP czyste i zadbane przez cały czas podróży. W pociągu jest osoba, która dba o czystość na pokładzie. Mamy tutaj także ułatwienia dostępu dla osób niepełnosprawnych, ale nie jest idealnie, choć poprawili mankamenty w tej kwestii. W pociągu jest także możliwość podróżowania z rowerem.

170

171 Wszechstronność oferty jest naprawdę duża i może zadowolić 90% pasażerów (dlaczego nie 100%? bo jest kilka minusów o których wspomniałem). Ogólnie polecam choć raz się przejechać. Na sam koniec chyba najlepsze zdjęcie jakie zrobiłem podczas podróży Pendolino Zdjęcia wykonane telefonem Galaxy Note Edge dzięki uprzejmości Samsung Polska. Pozdrawiam Stanisław Okazje Podróżnika LUX Express vs. PolskiBus,

172 czyli porównanie przewoźników Kraków Warszawa Od 5 marca mamy jeszcze większy wybór na trasie Kraków Warszawa. Pojawienie się kolejnego przewoźnika na tej trasie musiało spowodować, że zacznie sie walka o klienta. My postanowiliśmy porównać oferty przewoźników autobusowych, którzy od samego początku mocno konkurują ze sobą. Pojawienie się na rynku kolejnego przewoźnika musiało wprowadzić ożywienie i tak też się stało. Mowa tutaj o dwóch przewoźnikach PolskiBus oraz LUX Express. Autokary LUX Express operuje autokarami marki Irizar I6, wersja trzyosiowa, posiadająca 56 foteli. PolskiBus na tej trasie operuje trzema typami autokarów. W zależności od kursu do dyspozycji oddaje autobusy Vanhool Altano oraz Elite Plaxton, które posiadają 72 fotele.

173 Niestety nie mamy dobrej jakości zdjęcia Plaxtona, na zdjęciu jest tylko przód, ale reszta jest bardzo podobna do Altano. Kolejnym typem autokaru jest VanHool Astromega, autokar ten

174 posiada 89 foteli rozmieszczonych na dwóch pokładach, górnym i dolnym. Jeśli brać pod uwagę wygląd, to tutaj I6 ma ładniejszą sylwetkę, ale chyba nie o to chodzi. Co łączy obu przewoźników? Część wspólna wyposażenia autobusów: Gniazdka 230V (LUX Express jedno na dwa fotele, PolskiBus każdy fotel ma swoje gniazdko) WiFi (dostawcą internetu dla LUX Express jest T-Mobile, PolskiBus ma od Orange) Toaleta Miejsc siedzących w LUX Expressie jest, tak jak wcześniej napisałem, 56. Jest ich mniej dla zwiększenia miejsca na nogi. Ponadto prawie każdy fotel jest wyposażony w stolik, na którym można wygodnie pracować. Obicie foteli jest materiałowe z

175 wykończeniami skórzanymi, a same fotele są uchylne i rozsuwane na boki.

176

177 PolskiBus w swoich autokarach posiada od 72 miejsc do 89 w zależności od modelu. Fotele są całkowicie obite skórą. W porównaniu z LUX Express jest mniej miejsca na nogi, ale i tak dalej można wygodnie usiąść. Niestety osoby powyżej 180cm mogą odczuwać lekki dyskomfort. Stoliki są tylko dwa w autokarach Astromega i tylko na dolnym pokładzie.

178