Vademecum Nauczyciela

Transkrypt

1 Bezpłatna pomoc od 2006 roku Vademecum Nauczyciela

2 Jak pomóc uczniowi, który marzy o studiach za granicą? Zostali Państwo poproszeni przez swojego ucznia o wystawienie referencji na potrzeby aplikacji na studia w Wielkiej Brytanii. Taka prośba jest wyrazem zaufania ze strony podopiecznego, który zawierza Państwu powodzenie swoich planów. Jak więc nie zawieść tego zaufania? Jak ważne są dobre referencje? Bardzo ważne! Obok wyników egzaminów maturalnych i listu motywacyjnego pisanego przez kandydata referencje są trzecim najważniejszym dokumentem branym pod uwagę przez uczelnie podczas rozpatrywania podań o przyjęcie na studia. Warto więc dołożyć starań, żeby napisane przez Państwa referencje były możliwie jak najlepsze.

3 Jak napisać dobre referencje? Dobre referencje muszą przedstawiać kandydata w pozytywnym świetle, jako osobę przygotowaną na studia wyższe i dostatecznie dojrzałą, aby podjąć się nauki w obcym kraju. Warto też, aby były dopasowane specjalnie do kierunku, na który Państwa uczeń chce aplikować na przykład, inne cechy będą cenione na kierunkach artystycznych, a inne na medycynie. Długość Optymalna długość referencji to znaków liczonych ze spacjami, czyli nieco mniej niż jedna strona A4. Krótsze referencje mogą sugerować, że ich autor nie najlepiej zna kandydata, i nie zostaną poważnie potraktowane przez uczelnię.

4 Jak napisać dobre referencje? Skuteczne referencje przede wszystkim muszą być wygodne do czytania dla komisji rekrutacyjnej, dlatego warto zadbać, aby ich struktura była jak najbardziej przejrzysta. Prostota zawsze się sprawdza, dlatego najlepiej podzielić tekst na wstęp, rozwiniecie i zakończenie. Wstęp Powinien być krótki i raczej ogólny. W tym miejscu dobrze jest zaznaczyć, jak relacja łączy Państwa z kandydatem, jak długo i w jakim stopniu Państwo go znacie. To pomoże komisji rekrutacyjnej zorientować się, że rzeczywiście mogą Państwo zaświadczyć o zdolności swojego ucznia do podjęcia studiów na angielskiej uczelni.

5 O czym należy wspomnieć? Rozwinięcie to najważniejsza część referencji. Żeby zachować przejrzystość, warto je więc podzielić na krótsze akapity, w których opiszą Państwo, jak kandydat wypada w codziennych sytuacjach w których mogą go Państwo obserwować. Należy wspomnieć o wszystkim, co stawia naszego ucznia w pozytywnym świetle, jak jego zaangażowanie i aktywność, stosunek do szkoły i relacje z rówieśnikami, wreszcie dojrzałość, samodzielność czy umiejętność organizacji czasu. Co istotne, lepiej jest unikać ogólników, i suchego wymieniania cech charakteru o wiele większe wrażenie zrobią Państwo przywołując konkretne przykłady, w których kandydat tymi cechami się wykazał.

6 Warto zasięgnąć drugiej opinii! Każdy nauczyciel zna swoich uczniów najlepiej z jednej strony. Aby dać pełniejszy obraz sylwetki kandydata, warto jest porozmawiać z innymi nauczycielami, trenerami czy instruktorami, którzy mogliby opowiedzieć o jego innych osiągnięciach. Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby nauczyciel biologii napisał o osiągnieciach w drużynie siatkarskiej, a instruktor skrzypiec o olimpiadzie geograficznej! Dobrym pomysłem jest też zapytanie samego ucznia, o czym by chciał, żeby Państwo wspomnieli może np. od trzech lat jest wolontariuszem w schronisku lub w wolnym czasie maluje, ale nigdy się tym nie pochwalił? Wiele różnych perspektyw sprawi, że sylwetka kandydata będzie ciekawsza, a podanie bardziej przekonujące!

7 Znajomość angielskiego Istotną informacją dla komisji rekrutacyjnej jest to, jak kandydat radzi sobie z językiem angielskim. Dlatego też kandydaci najczęściej proszą o referencje swoich anglistów. W przypadku, gdy uczycie Państwo innego przedmiotu, polecamy skonsultować się z nauczycielem angielskiego kandydata. Zastanówcie się, czy kandydat jest w stanie uczestniczyć w zajęciach akademickich po angielsku, a jeśli nie, postarajcie się ocenić, ile czasu będzie potrzebować na opanowanie tego języka w wystarczającym stopniu. Jeśli kandydat ma jakieś certyfikaty językowe, warto o nich wspomnieć.

8 Jakich błędów unikać? Oczywistym jest, że za wszelką cenę należy trzymać się faktów - ubarwianie rzeczywistości, jeśli wyjdzie na jaw, może kandydatowi tylko zaszkodzić! Odradzamy też przedstawienie aplikanta w samych superlatywach, gdyż nikt nie jest doskonały, a tak sformułowane referencje mogą wyglądać nieszczerze. O wiele lepiej jest przyznać, że uczeń np. wciąż popełnia błędy gramatyczne, ale obracając się w środowisku anglojęzycznym szybko się poprawi. Warto też pamiętać, że przesadnie wzniosły ton oraz nadmierny luz są odbierane negatywnie, dlatego najlepszym rozwiązaniem jest zachowanie serdecznego, ciepłego tonu i rzeczowe przedstawienie wszystkich faktów.

9