Numer publikacji spse01510

Transkrypt

1 Szkicowanie Numer publikacji spse01510

2

3 Szkicowanie Numer publikacji spse01510

4 Informacje o prawach własności i ograniczeniach praw; znaki towarowe Informacje o prawach własności i ograniczeniach praw Oprogramowanie i powiązana dokumentacja są własnością firmy Siemens Product Lifecycle Management Software Inc Siemens Product Lifecycle Management Software Inc. Znaki towarowe Siemens i logo Siemens są zastrzeżonymi znakami towarowymi firmy Siemens AG. Solid Edge jest znakiem towarowym lub zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Siemens Product Lifecycle Management Software Inc. lub jej podmiotów zależnych w Stanach Zjednoczonych i w innych krajach. Wszystkie pozostałe znaki towarowe, zastrzeżone znaki towarowe i znaki usługowe należą do odpowiednich podmiotów. 2 Szkicowanie spse01510

5 Spis treści Informacje o prawach własności i ograniczeniach praw; znaki towarowe Filmy Wprowadzenie Szkicowanie 3D - informacje ogólne Przegląd informacji o szkicowaniu 3D Przebieg pracy ze szkicem Ćwiczenie: Rysowanie prostego szkicu Blokowanie płaszczyzny szkicu Blokowanie płaszczyzny szkicu Rysowanie szkiców synchronicznych części Regiony Otwarte szkice Zachowanie szkicu synchronicznego w środowisku sekwencyjnym Rysowanie szkiców sekwencyjnych części Polecenie rysowania Rysowanie elementów 2D Relacje geometryczne w szkicu Relacje geometryczne Narzędzia rysowania Pomiar odległości i powierzchni Wymiarowanie szkiców Wymiary zablokowane Orientacja wymiaru Styl wymiarowania Text Tworzenie profili tekstowych Rozmiar i kolor tekstu PMI Polecenie Tekst Szkice na karcie PathFinder spse01510 Szkicowanie 3

6 Spis treści Menu kontekstowe Szkice w narzędziu PathFinder Menu kontekstowe Użyte szkice na karcie PathFinder Początek płaszczyzny szkicu Polecenie Zmień położenie początku układu polecenie Wyzeruj początek układu Zmiana położenia początku układu - przebieg pracy Widok szkicowy Pochłanianie szkicu i przenoszenie wymiarów Korzystanie ze szkiców, które można połączyć Przenoszenie szkiców Manipulowanie elementami szkicu w środowisku 2D Przenoszenie i kopiowanie elementów szkicu w 3D Kopiowanie, wycinanie i wklejanie elementów szkicu Rzutowanie elementów na płaszczyznę szkicu Polecenie Rzutuj do szkicu Szkicowanie - ćwiczenia Ćwiczenie: Szkicowanie (część 1) Ćwiczenie: Szkicowanie (część 2) Ćwiczenie: Szkicowanie (część 3) Projekty szkicu Rysunek A Rysunek B Rysunek C Rysunek D Rysunek E Powtórka kursu Podsumowanie kursu Szkicowanie spse01510

7 Lekcja 1 Filmy spse01510 Szkicowanie 1-1

8

9 Lekcja 2 Wprowadzenie Witamy w samodzielnym szkoleniu Solid Edge. Celem szkolenia jest nauka używania programu Solid Edge. Jest to szkolenie samodzielne i zawiera instrukcje wraz z ćwiczeniami. Zacznij od samouczków Samodzielne szkolenie rozpoczyna się tam, gdzie kończą się samouczki. Samouczki oferują najszybszy sposób zapoznania użytkownika z podstawowymi sposobami używania programu Solid Edge. Jeśli użytkownik nie ma żadnych doświadczeń z używania programu Solid Edge, należy przed rozpoczęciem samodzielnego szkolenia zacząć od przejrzenia samouczków dotyczących podstawowego modelowania i edycji części. Obsługiwane przeglądarki Windows: o Internet Explorer 8 lub 9 o Firefox 12 lub nowszy UNIX/Linux o Firefox 9.x lub nowszy* Mac: Safari 5.x lub nowszy Wtyczka Java jest wymagana do wyszukiwania Wyszukiwarka wymaga zainstalowanej w przeglądarce wtyczki Java w wersji lub nowszej. Wtyczka jest dostępna (bezpłatnie) w środowisku wykonawczym języka Java (JRE) 6.0. Aby zainstalować środowisko JRE lub odpowiednik środowiska Java, odwiedź stronę pobierania środowiska Java pod adresem Program Adobe Flash Player jest wymagany do odtwarzania materiałów wideo i symulacji Do oglądania materiałów wideo i symulacji potrzebny jest zainstalowany w przeglądarce w postaci wtyczki program Adobe Flash Player w wersji 10 lub nowszej. Program Flash Player (bezpłatny) można pobrać pod adresem spse01510 Szkicowanie 2-1

10 Lekcja 2 Wprowadzenie Adobe Acrobat Reader Niektóre pomocy mogą być dostarczone w formacie PDF, który wymaga programu Adobe Acrobat Reader w wersji 7.0 lub nowszej. Program Acrobat Reader (bezpłatny) można pobrać pod adresem Zastrzeżenia dotyczące programu Internet Explorer Widok zgodności IE9. Dostarczane elementy HTML są w pełni obsługiwane w przypadku uruchomienia ich za pomocą protokołu lub protokołu file:///. Jednakże w przypadku wyświetlania plików z lokalnej instalacji, np. D://, konieczne może okazać się włączenie widoku zgodności. W przeglądarce IE 9 wykonaj następujące czynności: 1. Wybierz pozycję Narzędzia/Ustawienia widoku zgodności. 2. W oknie dialogowym Ustawienia widoku zgodności zaznacz pole wyboru widoku zgodności "Wyświetlaj wszystkie strony sieci Web". *Zastrzeżenia dotyczące programu Firefox Zaleca się, aby użytkownicy programu Firefox zaktualizowali go do najnowszej wersji ze względu na problemy zabezpieczeń dotyczące środowiska Java. Ze względu na wspomniane powyżej problemy nie zaleca się używania starszych wersji programu Firefox. Zobacz: Większość klientów instaluje i uruchamia nasze elementy dostarczane za pośrednictwem protokołu który jest w pełni obsługiwany. Jednakże domyślne ustawienie zabezpieczeń programie Firefox uniemożliwia prawidłowe uruchomienie pomocy za pośrednictwem ścieżki UNC (file:///). Aby zmienić to ustawienie, należy zmienić wartość preferencji security.fileuri.strict_origin_policy: o W pasku adresu wpisz about:config. o o W polu Filtr wpisz security.fileuri. Jeśli dla wartości preferencji security.fileuri.strict_origin_policy ustawiono wartość true, ustaw wartość false. (Wystarczy dwukrotnie kliknąć tę wartość, aby ją zmienić). Uruchom ponownie przeglądarkę. 2-2 Szkicowanie spse01510

11 Lekcja 3 Szkicowanie 3D - informacje ogólne spse01510 Szkicowanie 3-1

12 Lekcja 3 Szkicowanie 3D - informacje ogólne Przegląd informacji o szkicowaniu 3D Geometria szkicu 2D definiuje kształt przekrojowy użyty do utworzenia obiektu bryłowego podstawy lub kształt użyty do utworzenia elementu na istniejącym obiekcie bryłowym. Szkice są rysowane w 3D na licu płaskim lub płaszczyźnie odniesienia. Użytkownik blokuje element na licu płaskim lub płaszczyźnie odniesienia, aby rysować geometrię szkicu. Do tworzenia elementów modelu można używać szkiców otwartych i zamkniętych. Szkic tworzący obszar zamknięty (z elementów szkicu lub połączenia elementów szkicu i krawędzi modelu na płaszczyźnie szkicu) daje region, który można wybrać. Gdy region zostanie wybrany, uruchamiane jest polecenie wyciągnięcia. Aby użyć szkicu otwartego, wybierz polecenie wyciągnięcia (Wyciągnij lub Obróć) w grupie Bryły, co wymaga zdefiniowania strony materiału otwartego szkicu. Szkice nie sterują elementami. Relacje geometryczne zastosowane do geometrii szkicu nie migrują do utworzonego elementu. System może wykryć na elemencie wynikowym lica styczne, równoległe, współpłaszczyznowe i współśrodkowe. Relacje wymiarowe migrują z geometrii szkicu do krawędzi obiektu podczas tworzenia elementu. Geometria szkicu użyta do tworzenia elementu jest pochłaniana i umieszczana w grupie Użyte szkice na karcie PathFinder. Dowolna pozostała, niepochłonięta geometria szkicu pozostaje w grupie Szkice. Domyślnie cała geometria szkicu umieszczona na płaszczyźnie szkicu jest łączona w jeden szkic. Steruje tym opcja szkicu Złącz ze szkicami na tej samej płaszczyźnie. Jeśli na płaszczyźnie szkicu potrzebne są osobne szkice, opcję Złącz ze szkicami na tej samej płaszczyźnie można wyłączyć. Ta opcja szkicu jest używana głównie w przebiegu pracy nad projektowaniem układu złożenia. 3-2 Szkicowanie spse01510

13 Szkicowanie 3D - informacje ogólne Przebieg pracy ze szkicem 1. Na karcie Szkicowanie w grupie Rysuj wybierz polecenie szkicowania. 2. Rozpocznij rysowanie lub zablokuj płaszczyznę szkicu (płaszczyznę odniesienia albo lico płaskie), na której ma być rysowana geometria szkicu. 3. (Opcjonalnie) Narysuj szkic w orientacji widoku aktywnego lub obróć widok normalnie do płaszczyzny szkicu, przechodząc na kartę Widok, do grupy Widoki, a następnie wybierając polecenie Widok szkicowy. 4. Narysuj geometrię szkicu lub wykonaj dowolną operację związaną ze szkicem (przykład: umieszczanie relacji, wymiarów). 5. Zakończ lub narysuj kolejny szkic. Jeśli po zablokowaniu płaszczyzny szkicu potrzebna jest kolejna płaszczyzna szkicu, należy odblokować zablokowaną płaszczyznę. Powtórz kroki 2-4. Jeśli nowy obszar szkicu znajduje się na tej samej płaszczyźnie, kontynuuj szkicowanie geometrii. Uwaga Na płaszczyźnie może znajdować się tylko jeden szkic, ale może on zawierać dowolną liczbę regionów i osobnych elementów. Jeśli na płaszczyźnie szkicu potrzebne są osobne szkice, wyłącz opcję Złącz ze szkicami na tej samej płaszczyźnie. Ćwiczenie: Rysowanie prostego szkicu Czynność: Rysowanie prostego szkicu W tym ćwiczeniu przedstawiono rysowanie prostego szkicu. Użytkownik doda relacje i wymiary. spse01510 Szkicowanie 3-3

14 Lekcja 3 Szkicowanie 3D - informacje ogólne 3-4 Szkicowanie spse01510

15 Szkicowanie 3D - informacje ogólne Otwieranie pliku części Uruchamianie programu Solid Edge Kliknij przycisk aplikacji ÆNowyÆCzęść - ISO. spse01510 Szkicowanie 3-5

16 Lekcja 3 Szkicowanie 3D - informacje ogólne Wybieranie polecenia szkicu Na karcie Szkicowanie w grupie Rysuj wybierz polecenie Linia. Ustaw kursor tak jak przedstawiono, aby wstawić pierwszy punkt linii. 3-6 Szkicowanie spse01510

17 Szkicowanie 3D - informacje ogólne Rysowanie kształtu szkicu za pomocą segmentów linii W przypadku polecenia linii wymagane są dwa punkty, aby utworzyć linię. Kliknij aby umieścić pierwszy punkt linii. Należy zwrócić uwagę na linie wyrównania połączone z kursorem. Linie te ułatwiają wyrównanie geometrii szkicu. Kiedy linia jest wyrównana w poziomie, pojawia się wskaźnik poziomy. Kiedy linia jest wyrównana w pionie, pojawia się wskaźnik pionowy. Kiedy kursor znajduje się w punkcie końcowym innej linii, pojawia się wskaźnik punktu końcowego. spse01510 Szkicowanie 3-7

18 Lekcja 3 Szkicowanie 3D - informacje ogólne Narysuj osiem linii, aby utworzyć kształt podstawowy taki, jak pokazano na ilustracji. Upewnij się, że wszystkie linie są poziome lub pionowe. Długość linii nie ma na razie znaczenia. Na karcie PathFinder kliknij pole wyboru Podstawa (1), aby wyłączyć wyświetlanie układów współrzędnych. 3-8 Szkicowanie spse01510

19 Szkicowanie 3D - informacje ogólne Dodawanie okręgu do szkicu Na karcie Narzędzia główne w grupie Rysunek wybierz polecenie Okrąg wg punktu środkowego. Umieść okrąg zgodnie z grafiką. spse01510 Szkicowanie 3-9

20 Lekcja 3 Szkicowanie 3D - informacje ogólne Umieszczanie relacji szkicu Na karcie Szkicowanie w grupie Relacje wybierz polecenie Poziomość/Pionowość. Wyrównaj środek odcinka (2) ze środkiem odcinka (1). Sprawdź przed kliknięciem, czy został wyświetlony wskaźnik środka odcinka. Wyrównaj środek okręgu (3) ze środkiem odcinka (1). Sprawdź przed kliknięciem, czy został wyświetlony wskaźnik środka okręgu. Wyrównaj środek okręgu (3) ze środkiem odcinka (4). Sprawdź przed kliknięciem, czy został wyświetlony wskaźnik środka okręgu. Wyrównaj punkt (5) z punktem (6) Szkicowanie spse01510

21 Szkicowanie 3D - informacje ogólne Umieszczanie wymiarów szkicu Liczby określają wybrane położenie wymiarowania elementów szkicu. Na karcie Szkicowanie w grupie Wymiar wybierz polecenie Smart Dimension. Utwórz wymiar okręgu, klikając (3). W polu wartości wymiaru wpisz 25. Utwórz wymiar długości linii (4), klikając (4). W polu wartości wymiaru wpisz 50. Utwórz wymiar długości linii (1), klikając (1). W polu wartości wymiaru wpisz 70. Na karcie Szkicowanie w grupie Wymiar wybierz polecenie Odległość pomiędzy. Utwórz wymiar odległości między linią (1) a linią (2), klikając linię (1), a następnie linię (2). W polu wartości wymiaru wpisz 90. Naciśnij prawy przycisk myszy, aby ponownie uruchomić polecenie wymiarowania. Utwórz wymiar odległości między linią (5) a linią (6), klikając linię (5), a następnie linię (6). W polu wartości wymiaru wpisz 15. spse01510 Szkicowanie 3-11

22 Lekcja 3 Szkicowanie 3D - informacje ogólne Zakończenie szkicu Szkic jest gotowy. Włącz wyświetlanie symboli relacji, aby wyświetlić relacje w szkicu. Na karcie Szkicowanie w grupie Relacje naciśnij przycisk Symbole relacji. Wyłącz symbole relacji Szkicowanie spse01510

23 Szkicowanie 3D - informacje ogólne Podsumowanie Podczas tego ćwiczenia użytkownik dowiedział się, w jaki sposób utworzyć szkic. Relacje wymiarowe i geometryczne można dodać w dowolnym momencie podczas tworzenia szkicu. Utworzenie elementów wyciągniętych lub obróconych w programie Solid Edge wymaga szkiców. spse01510 Szkicowanie 3-13

24 Lekcja 3 Szkicowanie 3D - informacje ogólne Ćwiczenie W ramach ćwiczenia możesz zmienić wymiary i dodać geometrię szkicu. Jeśli nie chcesz wykonywać ćwiczenia, zamknij plik i nie zapisuj go Szkicowanie spse01510

25 Lekcja 4 Blokowanie płaszczyzny szkicu spse01510 Szkicowanie 4-1

26 Lekcja 4 Blokowanie płaszczyzny szkicu Blokowanie płaszczyzny szkicu Wiele poleceń Solid Edge korzysta z płaszczyzny 2D podczas umieszczania geometrii w przestrzeni modelu 3D. Przykładowo, podczas rysowania elementów szkicu 2D, takich jak linie, łuki i okręgi, elementy 2D znajdują się na płaszczyźnie układu współrzędnych, płaszczyźnie odniesienia lub licu płaskim modelu. Płaszczyzna 2D to płaszczyzna szkicu. W tym samym czasie jest dostępna tylko jedna płaszczyzna szkicu. Istnieją dwie metody zablokowania płaszczyzny szkicu: Blokowanie automatyczne, w którym aktywne polecenie blokuje płaszczyznę szkicu i odblokowuje ją w chwili ponownego użycia polecenia lub użycia innego polecenia. Blokowanie ręczne, w którym użytkownik sam blokuje i odblokowuje płaszczyznę szkicu. Blokowanie płaszczyzny szkicu ułatwia szybkie rysowanie na wielu płaszczyznach odniesienia lub licach płaskich. Automatyczne blokowanie płaszczyzny szkicu Po uruchomieniu polecenia, które korzysta z płaszczyzny szkicu, i umieszczeniu kursora nad płaszczyzną odniesienia lub licem płaskim zostanie wyróżniona ta płaszczyzna lub lico płaskie (1) wraz z krawędzią płaszczyzny (2), aby wskazać oś X bieżącej płaszczyzny szkicu. Linie wyrównania odchodzące od kursora są także wyrównywane względem płaszczyzny znajdującej się pod kursorem. Wyświetlony zostanie także symbol blokady (3), jeżeli chcesz zablokować płaszczyznę szkicu ręcznie, co omówiono w dalszej części tematu. 4-2 Szkicowanie spse01510

27 Blokowanie płaszczyzny szkicu Po kliknięciu w celu umieszczenia punktu początkowego elementu szkicu płaszczyzna szkicu zostanie automatycznie zablokowana na wyróżnionej płaszczyźnie lub licu. Linie wyrównania (1) (2) będą nadal wyświetlane podczas rysowania, aby wskazać bieżącą oś X i Y płaszczyzny szkicu. Płaszczyzna szkicu pozostanie zablokowana do czasu naciśnięcia prawego przycisku myszy i ponownego wybrania bieżącego lub innego polecenia. W ten sposób można zapewnić, że wszystkie rysunki będą znajdować się na bieżącej płaszczyźnie szkicu. Zablokowanie płaszczyzny szkicu ułatwia szybkie rysowanie na wielu licach modelu. Przykładowo, po narysowaniu pierwszego okręgu można kliknąć prawym przyciskiem myszy, aby ponownie wybrać to polecenie i narysować okrąg na drugim licu, ponownie kliknąć prawym przyciskiem myszy i narysować okrąg na trzecim licu. spse01510 Szkicowanie 4-3

28 Lekcja 4 Blokowanie płaszczyzny szkicu Ręczne blokowanie płaszczyzny szkicu Płaszczyznę szkicu można także zablokować ręcznie. Jest to przydatne, gdy geometria szkicu jest złożona lub będzie rozciągać się poza krawędzie zewnętrzne lica płaskiego lub płaszczyzny odniesienia, na której ma być wykonany rysunek. W przypadku używania polecenia, które obsługuje ręczne blokowanie płaszczyzny szkicu, w pobliżu kursora - gdy znajdzie się on nad licem płaskim lub płaszczyzną odniesienia - wyświetlany będzie symbol blokady (1). Aby ręcznie zablokować płaszczyznę, kliknij ten symbol. Wskazówka Płaszczyznę szkicu można zablokować lub odblokować, naciskając klawisz F3 podczas używania polecenia, które obsługuje blokowanie płaszczyzny szkicu. Płaszczyzna szkicu pozostanie zablokowana, bez względu na położenie kursora, do czasu ręcznego odblokowania. Ułatwia to rysowanie poza zewnętrznymi krawędziami lica płaskiego. 4-4 Szkicowanie spse01510

29 Blokowanie płaszczyzny szkicu Jeżeli płaszczyzna szkicu została ręcznie zablokowana, w górnym, prawym rogu głównego okna programu będzie wyświetlany symbol zablokowanej płaszczyzny (1). Aby odblokować płaszczyznę szkicu, można kliknąć symbol zablokowanej płaszczyzny w głównym oknie programu lub nacisnąć klawisz F3. Blokowanie płaszczyzny i PathFinder Bez względu na to, czy płaszczyzna szkicu została zablokowana automatycznie czy ręcznie, przy zablokowanym szkicu zostanie na karcie PathFinder wyświetlony symbol zablokowanej płaszczyzny (1). Jeżeli w modelu znajdują się szkice, można zablokować lub odblokować płaszczyznę szkicu za pomocą polecenia Zablokuj płaszczyznę szkicu, która pojawi się w menu podręcznym karty PathFinder, gdy kursor będzie znajdować się nad wpisem szkicu. spse01510 Szkicowanie 4-5

30

31 Lekcja 5 Rysowanie szkiców synchronicznych części Szkice synchroniczne umożliwiają określenie podstawowych wymogów odnośnie do kształtu części jeszcze przed utworzeniem elementów. Szkic synchroniczny można narysować na płaszczyźnie głównej podstawowego układu współrzędnych, na licu płaskim modelu lub na płaszczyźnie odniesienia. Następnie na podstawie szkiców można tworzyć elementy, np. przeciągnięcia, zapewniające dodawanie lub usuwanie materiału. spse01510 Szkicowanie 5-1

32 Lekcja 5 Rysowanie szkiców synchronicznych części Szkicowanie - pomoce wizualne Podczas szkicowania użytkownik ma dostęp do wielu pomocy wizualnych. Triada znajdująca się pośrodku głównego okna programu stanowi podstawowy układ współrzędnych. Płaszczyzny główne na podstawowym układzie współrzędnych służą zazwyczaj do rysowania pierwszego szkicu elementu podstawowego na nowej części. Użytkownik może również niezależne wyświetlać siatkę szkicowania, linie wyrównania i odczyty współrzędnych dzięki poleceniu Opcje siatki. 5-2 Szkicowanie spse01510

33 Rysowanie szkiców synchronicznych części Rozpoczęcie szkicowania Rozpoczęcie szkicowania nie jest trudne. Podczas szkicowania elementy są umieszczane na płaszczyźnie układu współrzędnych, licu płaskim lub płaszczyźnie odniesienia w zależności od tego, który element znajduje się bezpośrednio pod kursorem po rozpoczęciu wprowadzania elementu. Gdy rozpoczyna się tworzenie nowej części, szkic zazwyczaj rysuje się na jednej z trzech płaszczyzn głównych podstawowego układu współrzędnych. Przykładowo: pierwszy szkic nowej części można narysować na płaszczyźnie głównej XZ podstawowego układu współrzędnych (1). Użytkownik widzi, na której płaszczyźnie układu współrzędnych odbywa się rysowanie, ponieważ płaszczyzna pod kursorem jest wyróżniona, a linie wyrównania rozciągające się od pozycji kursora są dynamicznie dostosowywane w zależności od płaszczyzny, na której znajduje się kursor. Po kliknięciu w celu zdefiniowania pierwszego punktu końcowego elementu, np. linii, wprowadzanie szkicu jest zablokowane do bieżącej płaszczyzny. Uwaga W przypadku braku płaszczyzny układu współrzędnych, lica modelu lub płaszczyzny odniesienia pod kursorem element zostanie umieszczony na jednej z trzech głównych płaszczyzn dokumentu. System automatycznie wybierze najbliższą płaszczyznę względem widoku. Aby dowiedzieć się, w jaki sposób rozpocząć szkicowanie, zapoznaj się z tematem pomocy Rozpoczynanie szkicu. Blokowanie płaszczyzny szkicu Wiele poleceń szkicowania wymaga zablokowania płaszczyzny szkicu w celu umieszczania geometrii 2D w przestrzeni modelu 3D. spse01510 Szkicowanie 5-3

34 Lekcja 5 Rysowanie szkiców synchronicznych części Płaszczyznę szkicu można zablokować na dwa sposoby: Automatyczne blokowanie - aktywne polecenie blokuje płaszczyznę szkicu dla użytkownika i odblokowuje płaszczyznę szkicu po uruchomieniu innego polecenia. Rozpoczęcie szkicu w ten sposób jest proste. Blokowanie ręczne, w którym użytkownik sam blokuje i odblokowuje płaszczyznę szkicu. Ta metoda jest przydatna w przypadku złożonych szkiców lub rysunków, w których geometria szkicu wykracza poza granice płaszczyzny szkicu. Uwaga Aby dowiedzieć się więcej, zobacz: Blokowanie płaszczyzny szkicu. Szkice synchroniczne zablokowane na licach Szkic synchroniczny narysowany na licu modelu jest automatycznie na nim blokowany. Przeniesienie lica powoduje przeniesienie szkicu. Domyślnie dla opcji Reguły jest włączone ustawienie Zachowaj płaszczyzny szkicu. Aby odblokować szkic, należy wyłączyć ustawieniezachowaj płaszczyzny szkicu w opcji Reguły. Jeśli szkic jest narysowany na licu modelu współpłaszczyznowym względem podstawowej płaszczyzny odniesienia, szkic ten nie jest zablokowany na licu modelu. Orientacja osi X płaszczyzny szkicu Po wyróżnieniu płaszczyzny układu współrzędnych, lica płaskiego lub płaszczyzny odniesienia, na których zostanie narysowany szkic, domyślna orientacja osi X jest wyświetlana automatycznie (1). 5-4 Szkicowanie spse01510

35 Rysowanie szkiców synchronicznych części Podczas definiowania płaszczyzny szkicu, gdy wyróżniona jest domyślna oś X (1), można użyć klawiszy skrótów w celu zmiany orientacji osi X. Przykładowo: za pomocą klawisza N można wybrać następną krawędź liniową (2), a za pomocą klawisza B wybrać poprzednią krawędź liniową (3). Dostępne klawisze skrótów dotyczące definiowania orientacji osi X płaszczyzny szkicu są wyświetlane na pasku podpowiedzi podczas definiowania płaszczyzny szkicu. Orientacja osi X (1) (2) szkicu steruje wyrównaniem tekstu wymiaru w przypadku wymiarów oraz określa osie poziome i pionowe w przypadku relacji poziomych i pionowych. spse01510 Szkicowanie 5-5

36 Lekcja 5 Rysowanie szkiców synchronicznych części Regiony szkicu W dokumencie części lub części blaszanej podczas rysowania szkicu elementów 2D, które tworzą zamknięty obszar, ten obszar jest automatycznie wyświetlany jako region szkicu (1). W przypadku widoku cieniowanego region zamknięty również jest wyświetlany jako cieniowany. W dokumencie części lub części blaszanej za pomocą regionów szkicu można tworzyć elementy, stosując Narzędzie zaznaczania. Regiony szkicu są tworzone automatycznie, gdy szereg elementów szkicu tworzy zamknięty obszar (1) lub gdy elementy szkicu i co najmniej jedna krawędź modelu tworzą zamknięty obszar (2). Podczas rysowania zaleca się wyłączenie regionów szkicu. W tym celu należy odznaczyć polecenie Włącz regiony znajdujące się w menu podręcznym po kliknięciu szkicu na karcie PathFinder. Za pomocą polecenia Włącz regiony można ponownie włączyć regiony. To polecenie nie jest dostępne w dokumencie złożenia. 5-6 Szkicowanie spse01510

37 Rysowanie szkiców synchronicznych części Dodawanie wymiarów i relacji geometrycznych Dodanie wymiarów i relacji geometrycznych umożliwia sterowanie rozmiarem, kształtem i położeniem elementów szkicu. Można także umieścić wymiary i relacje geometryczne względem półosi wielkich układu współrzędnych. Jest to szczególnie przydatne w przypadku części symetrycznych podczas wprowadzania późniejszych modyfikacji. Przykładowo: wymiary 10 mm i 22.5 mm zostały wprowadzone względem osi X i Z podstawowego układu współrzędnych. Uwaga Relacje można wyświetlać i ukrywać za pomocą polecenia Symbole relacji. Można także definiować relacje funkcjonalne za pomocą polecenia Zmienne. Zachowywanie poziomego i pionowego ustawienia wymiarów względem geometrii szkicu Aby zachować poziome i pionowe ustawienie wymiarów względem geometrii szkicu, można przenieść początek płaszczyzny szkicu i zmienić orientację osi X płaszczyzny szkicu za pomocą polecenia Zmień położenie początku układu dostępnego na karcie Szkicowanie. Dzięki temu można wymiarować i rysować na różnych licach współpłaszczyznowych w jednym szkicu, zachowując tekst wymiaru i relacje zorientowane względem krawędzi na licu, tak jak pokazano. spse01510 Szkicowanie 5-7

38 Lekcja 5 Rysowanie szkiców synchronicznych części Wykorzystanie szkiców do tworzenia elementów Podczas tworzenia elementu na podstawie szkicu w dokumencie części lub części blaszanej elementy szkicu domyślnie są automatycznie pochłaniane i przenoszone do grupy Użyte szkice dostępnej na karcie PathFinder, a wymiary na szkicu są automatycznie przenoszone na odpowiednie krawędzie modelu, jeśli jest to możliwe. Uwaga Po utworzeniu elementu w modelu synchronicznym, oryginalna geometria szkicu nie steruje już tym elementem. Za pomocą polecenia Przenieś geometrię i wymiary dostępnego w menu podręcznym, gdy na karcie PathFinder jest wybrany szkic, można sterować pochłanianiem elementów szkicu i migracją wymiarów podczas tworzenia elementów na podstawie szkicu. Edycja szkiców Za pomocą Narzędzia zaznaczania można przenosić i zmieniać rozmiar szkiców. Elementy szkiców można również edytować za pomocą takich poleceń, jak: Rozciągnij do następnego, Przytnij, Kopia lustrzana, Skala, Obróć, Rozciągnij i innych. Najpierw należy wybrać polecenia, a następnie postępować zgodnie z podpowiedziami i wprowadzić żądane zmiany elementu szkicu. 5-8 Szkicowanie spse01510

39 Rysowanie szkiców synchronicznych części Szkicowanie i karta PathFinder Lista rysowanych szkiców jest wyświetlana na karcie PathFinder. Ponadto na karcie PathFinder wyświetlany jest podstawowy układ współrzędnych, wymiary PMI, podstawowe płaszczyzny odniesienia, tworzone elementy i użyte szkice. Za pomocą pól wyboru dostępnych na karcie PathFinder i poleceń w menu podręcznym PathFinder użytkownik może wyświetlać lub ukrywać poszczególne szkice lub wszystkie szkice w dokumencie. Po wybraniu nazwy szkicu na karcie PathFinder za pomocą skrótów poleceń można: usunąć szkic; wyciąć, skopiować i wkleić szkic; zmienić nazwę szkicu. Przenoszenie szkiców Niekiedy zachodzi potrzeba obrócenia lub przeniesienia całego szkicu do nowego położenia. Domyślnie podczas używania Narzędzia zaznaczania w celu wybierania elementów szkicu w głównym oknie programu użytkownik może wybrać tylko region szkicu lub wybrany element szkicu. Aby wybrać cały szkic, można wybrać wpis szkicu na karcie PathFinder lub użyć funkcji QuickPick i wybrać szkic w głównym oknie programu. spse01510 Szkicowanie 5-9

40 Lekcja 5 Rysowanie szkiców synchronicznych części Następnie za pomocą uchwytu sterującego można obrócić szkic lub przenieść go do nowego położenia. Jeśli szkic zostanie przeniesiony w taki sposób, że staje się on współpłaszczyznowy względem innego szkicu, to obydwa szkice zostaną połączone, o ile w przypadku co najmniej jednego szkicu odznaczono opcję Złącz ze szkicami na tej samej płaszczyźnie. Szkice i powiązania Geometrii szkicu nie można bezpośrednio powiązać z płaszczyzną ani licem, na których został on narysowany. W przypadku przeniesienia tej płaszczyzny lub tego lica geometria szkicu nie zostaje przeniesiona, o ile nie znajduje się ona w zbiorze zaznaczeń. Takie zachowanie nie występuje w przypadku szkiców narysowanych na płaszczyznach głównych podstawowego układu współrzędnych, ponieważ te płaszczyzny są ustawione na stałe w przestrzeni. Między elementami szkicu i krawędziami modelu można zastosować relacje geometryczne 2D. Przeniesienie krawędzi modelu powoduje wówczas aktualizację elementów szkicu i relacji geometrycznych. Odtwarzanie szkiców Aby przywrócić pierwotne położenia szkicu w modelu, należy użyć polecenia Odtwórz dostępnego w menu podręcznym po wybraniu szkicu. Ta operacja jest przydatna, jeśli użytkownik chce używać szkicu do utworzenia innego elementu w innym położeniu w modelu lub jeśli usunięto element opisywany przez użyty szkic. Rzutowanie elementów na szkic Za pomocą polecenia Rzutuj do szkicu dostępnego na karcie Szkicowanie można rzutować krawędzie modelu lub elementy szkicu na bieżącą płaszczyznę szkicu. Rzutowane elementy szkicu zostają powiązane z elementem nadrzędnym. W przypadku wprowadzenia modyfikacji elementu nadrzędnego element rzutowany zostanie zaktualizowany. Uwaga Powiązanie elementu nadrzędnego i rzutowanego jest usuwane, gdy przy użyciu elementów rzutowanych utworzony zostanie element Szkicowanie spse01510

41 Rysowanie szkiców synchronicznych części Regiony Definicja Region to zamknięty obszar utworzony przez elementy szkicu lub kombinację elementów szkicu i krawędzi części. Za pomocą regionów można utworzyć element bryły, składający się z lic płaskich i niepłaskich. Regiony są formowane przez umieszczenie geometrii szkicu 2D na płaszczyznach szkicu lub licach części. Regiony są tworzone, kiedy seria elementów szkicu lub krawędzi modelu tworzy obszar zamknięty. Powstawanie regionów to skutek uboczny szkicu zamkniętego. Regiony niezaznaczone są wyświetlane w cieniowanym, jasnoniebieskim kolorze. Przykłady regionów spse01510 Szkicowanie 5-11

42 Lekcja 5 Rysowanie szkiców synchronicznych części Wybieranie regionu Kiedy kursor znajduje się na regionie, region jest wyświetlany w cieniowanym, jasnobrązowym kolorze. Po wybraniu regionu jest on wyświetlany w cieniowanym, zielonym kolorze. Regiony można wybierać zarówno w przebiegu pracy obiekt-czynność, jak i czynność-obiekt. Ćwiczenie: Tworzenie regionów Czynność: Tworzenie regionów W tym ćwiczeniu przedstawiono rysowanie szkicu w celu zaobserwowania, kiedy tworzone są regiony. Użytkownik dowie się również, w jaki sposób wybierać regiony. Otwieranie pliku części Uruchamianie programu Solid Edge Kliknij przycisk aplikacji ÆNowyÆCzęść - ISO. Narysuj prostokąt Na karcie Szkicowanie w grupie Rysuj wybierz polecenie Linia. Narysuj prostokąt. Natychmiast po połączeniu ostatniej linii z pierwszą linią tworzony jest region. (1) oznacza pierwszy punkt Szkicowanie spse01510

43 Rysowanie szkiców synchronicznych części spse01510 Szkicowanie 5-13

44 Lekcja 5 Rysowanie szkiców synchronicznych części Wybór regionu Na karcie Narzędzia główne, w grupie Wybierz, wybierz polecenie Narzędzie zaznaczania. Przesuń kursor na prostokąt i zwróć uwagę na zmianę koloru. Szkice zamknięte (regiony) i lica zostaną wyróżnione po umieszczeniu na nich kursora. Wybierz region i zwróć uwagę na zmianę koloru. Region można przeciągnąć lub obrócić. Zagadnienie to zostało opisane w kursie Tworzenie elementu podstawowego. Naciśnij klawisz Esc, aby zakończyć wykonywanie wybranego polecenie. Tworzenie regonów zagnieżdżonych Na karcie Szkicowanie w grupie Rysuj wybierz polecenie Prostokąt Szkicowanie spse01510

45 Rysowanie szkiców synchronicznych części Narysuj dwa nakładające się na siebie prostokąty, tak jak pokazano na rysunku. Zaznaczanie wielu regionów Dwa przecinające się prostokąty tworzą trzy regiony. Przesuń kursor myszy nad przecinające się prostokąty i zwróć uwagę na regiony, jakie zostaną utworzone. Zaznacz każdy region i zwróć uwagę na to, że zaznaczenie poprzednio wybranego region zostanie wyłączone. W celu zaznaczenia wielu regionów zaznacz region, a następnie naciśnij klawisz spacji. Uwaga Klawisz spacji ustawia tryb wybierania na Dodaj/Usuń. Zaznaczenie elementu, który jest już zaznaczony, spowoduje usunięcie tego zaznaczenia. Zaznaczenie elementu, który nie jest jeszcze zaznaczony, spowoduje jego zaznaczenie. spse01510 Szkicowanie 5-15

46 Lekcja 5 Rysowanie szkiców synchronicznych części Utwórz następujące wybrane zestawy. Po utworzeniu każdego wybranego zestawu naciśnij klawisz Esc. Podsumowanie Podczas tego ćwiczenia użytkownik dowiedział się, w jaki sposób tworzyć i wybierać regiony. Tworzenie operacji synchronicznej w programie Solid Edge wymaga regionu. Ćwiczenie W ramach ćwiczenia możesz utworzyć inne regiony. Jeśli nie chcesz wykonywać ćwiczenia, zamknij plik i nie zapisuj go Szkicowanie spse01510

47 Rysowanie szkiców synchronicznych części Otwarte szkice Otwarty szkic, który nie jest współpłaszczyznowy względem lica bryły lub jest współpłaszczyznowy względem lica bryły, ale nie styka się z krawędzią lica ani jej nie przecina, nie tworzy regionu. Region jest tworzony, jeśli otwarty szkic jest połączony z krawędzią współpłaszczyznowego lica lub je przecina. Uwaga W otwartych szkicach do tworzenia obiektów bryłowych używane jest polecenie przeciągania. Określ, z której strony otwartego szkicu ma zostać dodany materiał, a szkic zostanie automatycznie rozciągnięty do kolejnego lica w celu utworzenia obiektu bryłowego. spse01510 Szkicowanie 5-17

48 Lekcja 5 Rysowanie szkiców synchronicznych części Zachowanie szkicu synchronicznego w środowisku sekwencyjnym Szkice synchroniczne służą do tworzenia elementów synchronicznych i sekwencyjnych. Szkiców sekwencyjnych nie można używać do tworzenia elementu synchronicznego w środowisku synchronicznym, ponieważ nie można wybierać w nim elementów sekwencyjnych. Szkice synchroniczne można wybierać tylko podczas tworzenia elementu sekwencyjnego przy użyciu opcji Wybierz ze szkicu w Kroku: profil. W modelowaniu sekwencyjnym w pełni ograniczone szkice pomagają zachować przewidywalność podczas zmieniania modelu dzięki dodaniu więzów elementów i edycji. W modelowaniu synchronicznym szkice są pochłaniane przez elementy, które opierają się na tych szkicach, i po pewnym czasie nie sterują kształtem ani zachowaniem modelu. W związku z powyższym opracowywanie w pełni ograniczonych szkiców jest ważne w modelowaniu sekwencyjnym, ale nie w synchronicznym. W modelowaniu synchronicznym ważne jest, aby szkic prawidłowo definiował kształt w czasie, gdy szkic jest używany do tworzenia nowych elementów. Pełne ograniczenie kształtu lub brak takiego ograniczenia nie determinuje jego stosowności. W związku z tym, że więzy szkicu są pochłaniane, gdy kształt zostanie użyty, nie ograniczają już one wynikowych elementów. Edycja elementu sekwencyjnego utworzonego przy użyciu szkicu synchronicznego Elementy sekwencyjne są elementami wynikowymi szkicu. Aby edytować definicję przekroju elementu sekwencyjnego, należy edytować szkic sterujący. Poniżej przedstawiono metody umożliwiające edycję szkicu synchronicznego, który steruje elementem sekwencyjnym. Bezpośrednia edycja szkicu synchronicznego Krok 1: Krok 2: Włącz wyświetlanie sterującego szkicu synchronicznego. Wybierz element szkicu do edycji. Można przesuwać wybrany element szkicu i/lub zmieniać właściwości elementu na pasku poleceń. Krok 3: Edytuj wymiary szkicu. Uwaga Uwaga Nie można edytować ani dodawać relacji szkicu synchronicznego przy użyciu tej metody. Podczas edycji szkicu synchronicznego element sekwencyjny jest aktualizowany dynamicznie. Edycja elementu (edycja profilu) Krok 1: Krok 2: Zaznacz element sekwencyjny do edycji. Wybierz polecenie Edytuj profil w oknie Edytuj element Szkicowanie spse01510

49 Rysowanie szkiców synchronicznych części Krok 3: Krok 4: Środowisko modelowania zostanie przełączone na synchroniczne. Można teraz w pełni edytować szkic synchroniczny. Po zakończeniu edycji szkicu synchronicznego przełącz się do środowiska sekwencyjnego, aby zapoznać się ze zmienionym elementem. Edycja elementu (edycja dynamiczna) Krok 1: Krok 2: Zaznacz element sekwencyjny do edycji. Wybierz polecenie Edycja dynamiczna w oknie Edytuj element. Krok 3: Zostanie wyświetlony szkic synchroniczny. Edytuj szkic synchroniczny. Zachowanie szkicu synchronicznego podczas modelowania sekwencyjnego Wymiary szkicu synchronicznego nie są migrowane do elementów sekwencyjnych. Szkice synchroniczne nie są używane podczas tworzenia elementu sekwencyjnego. Szkice synchroniczne mogą sterować elementami sekwencyjnymi. Szkice synchroniczne pojawiają się w środowisku sekwencyjnym. Regiony są wyłączone. Szkice synchroniczne są wyświetlane na podstawie stylów i kolorów szkicu synchronicznego. Gdy używa się Narzędzia zaznaczania w środowisku sekwencyjnym, elementy szkicu synchronicznego są lokalizowane jako poszczególne elementy. Szkice synchroniczne można przesuwać przy użyciu uchwytu sterującego. Przesuwany jest cały szkic (a nie pojedyncze elementy). W środowisku sekwencyjnym nie jest dostępna geometria lub relacje szkicu synchronicznego. W środowisku sekwencyjnym nie można kopiować szkiców synchronicznych i sekwencyjnych. spse01510 Szkicowanie 5-19

50

51 Lekcja 6 Rysowanie szkiców sekwencyjnych części Rysowanie szkiców sekwencyjnych umożliwia określenie podstawowych wymagań funkcjonalnych części przed rozpoczęciem tworzenia elementu. Szkice możesz tworzyć w środowiskach części i części blaszanej, na dowolnej płaszczyźnie odniesienia, wykorzystując polecenie Szkic. Następnie można wykorzystywać te szkice do tworzenia elementów opartych na profilach. Z tworzenia szkiców przed rozpoczęciem modelowania wynika kilka korzyści: Możliwość narysowania wielu profili na jednej płaszczyźnie odniesienia. Możliwość zdefiniowania relacji, jak np. styczność czy równość, pomiędzy profilami leżącymi na różnych płaszczyznach odniesienia. Możliwość narysowania profili bez konieczności natychmiastowego tworzenia opartych na nich elementów. Rysowanie szkiców sekwencyjnych Po kliknięciu przycisku Szkic, a następnie zaznaczeniu płaszczyzny odniesienia lub lica płaskiego, wyświetlany jest widok profilu. Następnie można użyć poleceń rysowania do narysowania geometrii 2D. Rysowane elementy szkicu są przypisywane do aktywnej warstwy. Przykładowo, gdy pracuje się ze skomplikowanym szkicem, który będzie używany do utworzenia wyciągnięcia przez przekroje, można rozmieścić elementy na wielu warstwach. Uwaga Więcej informacji na temat rysowania 2D w programie Solid Edge można znaleźć w powiązanych tematach pomocy: Rysowanie w programie Solid Edge i rysowanie profili. W celu określenia położenia i rozmiaru profili można dodawać wymiary i relacje. Można także definiować relacje funkcjonalne za pomocą polecenia Zmienne. Można spse01510 Szkicowanie 6-1

52 Lekcja 6 Rysowanie szkiców sekwencyjnych części również korzystać z poleceń Zapisz oraz Zapisz wszystko, aby zapisywać szkice podczas ich tworzenia. Po zakończeniu rysowania należy zamknąć widok profilu za pomocą przycisku Zakończ znajdującego się na pasku poleceń. Aby uzyskać więcej informacji na temat rysowania szkiców, zobacz temat pomocy Rysowanie elementów 2D. Szkice i karta PathFinder Szkice są prezentowane na karcie PathFinder w taki sam sposób jak elementy. Można je wyświetlać lub ukrywać w drzewie elementów za pomocą polecenia Wyświetlanie PathFindera: Szkice, dostępnego w menu podręcznym. Karty PathFinder można użyć do zmiany kolejności szkiców lub zmiany nazwy szkicu, tak samo jak w przypadku innych elementów. Wyświetlanie szkiców Można sterować wyświetlaniem pojedynczych szkiców lub wszystkich szkiców w dokumencie. Aby wyświetlić lub ukryć wszystkie szkice, użyj poleceń Pokaż wszystkie: Szkice oraz Ukryj wszystkie: Szkice. Aby wyświetlić lub ukryć pojedynczy szkic, należy go wybrać w głównym oknie programu lub na karcie PathFinder, a następnie z menu podręcznego wywołać polecenie Pokaż lub Ukryj. Można także sterować wyświetlaniem elementów w szkicu poprzez przypisanie elementów szkicu do logicznego zestawu warstw, a następnie wyświetlenie lub ukrycie poszczególnych warstw. Szkice aktywne są wyświetlane w kolorze profili. Szkice nieaktywne są wyświetlane w kolorze elementów konstrukcyjnych. Za pomocą polecenia Opcje można ustawić żądane kolory. Wykorzystanie szkiców do tworzenia elementów Szkice mogą być wykorzystywane przy tworzeniu elementów na następujące sposoby: Bezpośrednio - przez kliknięcie przycisku Wybierz ze szkicu znajdującego się na pasku poleceń elementu. Pośrednio - przez kliknięcie przycisku Rysuj znajdującego się na pasku poleceń elementu, a następnie skopiowanie geometrii szkicu do aktywnej płaszczyzny profilu za pomocą polecenia Wykorzystaj. Bezpośrednie wykorzystanie szkiców Szkice można wykorzystywać bezpośrednio, jeżeli nie są wymagane żadne modyfikacje profilu. Podczas tworzenia elementu sekwencyjnego należy kliknąć przycisk Wybierz ze szkicu znajdujący się na pasku poleceń elementu. Następnie możesz zaznaczyć jeden lub kilka szkiców profili. Po kliknięciu przycisku Akceptuj dostępnego na pasku poleceń wybrane profile są sprawdzane w celu upewnienia się, że są odpowiednie dla typu tworzonego elementu. Przykładowo: podczas tworzenia elementu podstawowego wybrany profil musi być zamknięty. Jeżeli zaznaczy się profil otwarty albo kilka profili, wyświetlony zostanie komunikat o błędzie. Można wówczas anulować zaznaczenie profili za pomocą przycisku Usuń zaznaczenie (x) umieszczonego na pasku poleceń. 6-2 Szkicowanie spse01510

53 Rysowanie szkiców sekwencyjnych części Elementy sekwencyjne utworzone przy wykorzystaniu szkiców są z nimi powiązane i aktualizowane po wprowadzeniu edycji szkicu. Pośrednie wykorzystanie szkiców Jeśli szkic profilu wymaga modyfikacji przed wykorzystaniem go do utworzenia elementu, należy najpierw skopiować go na bieżącą płaszczyznę profilu za pomocą polecenia Wykorzystaj. Po kliknięciu przycisku Rysuj znajdującego się na pasku poleceń elementu i zdefiniowaniu żądanej płaszczyzny profilu wyświetlany jest widok profilu. Można wówczas użyć polecenia Wykorzystaj do kopiowania elementów ze szkiców na płaszczyznę profilu. Po skopiowaniu elementów szkicu można używać poleceń rysowania do ich modyfikacji. Można na przykład dodać do profilu elementy nie zawarte w szkicu. Można także dodać wymiary i relacje między elementami na płaszczyźnie profilu i na szkicu. Skopiowane elementy szkicu są z nim powiązane i aktualizowane po edycji wymiarów szkicu. Edycja i modyfikacja szkiców Elementy szkicu można edytować i modyfikować przy użyciu paska poleceń lub uchwytów elementu. Po modyfikacji elementu narzucone relacje i wymiary mogą spowodować zmianę innych elementów. spse01510 Szkicowanie 6-3

54 Lekcja 6 Rysowanie szkiców sekwencyjnych części Zaznaczanie elementów Gdy aktywne jest Narzędzie zaznaczania, dostępnych jest kilka sposobów zaznaczania elementów. Aby zaznaczyć pojedynczy element, kliknij lewym przyciskiem, gdy jest on wyróżniony. Aby wybrać wiele elementów, podczas wybierania elementów przytrzymaj klawisz Ctrl lub Shift. Aby zaznaczyć wszystkie elementy dwuwymiarowe, naciśnij klawisze CTRL+A. W tym przypadku Narzędzie zaznaczania nie musi być aktywne. Aby usunąć zaznaczenie elementu, przytrzymaj klawisz Shift lub Ctrl i kliknij element. Aby zaznaczyć kilka elementów za pomocą okna, przeciągnij kursorem, aby zdefiniować prostokątny obszar. Aby określić kryteria wyboru, można kliknąć przycisk Opcje zaznaczania dostępny na pasku narzędzi Narzędzie zaznaczania. Paski poleceń Po zaznaczeniu elementu można go modyfikować, zmieniając jego wartości na pasku poleceń. Przykładowo: można zmienić długość linii, wpisując nową wartość w polu Długość dostępnym na pasku poleceń. Uchwyty elementów Za pomocą uchwytów można modyfikować elementy. Uchwyty elementów to niewielkie wypełnione kwadraty umieszczone na elemencie w takich punktach, jak koniec odcinka lub środek okręgu. Można ich używać do dynamicznej edycji elementu. W tym celu zaznacz element za pomocą Narzędzia zaznaczania, a następnie przeciągnij jego uchwyt. Linie - przeciąganie uchwytu powoduje zmianę długości lub kąta nachylenia linii. Łuki - przeciąganie końca, środka linii łuku lub środka łuku powoduje jego modyfikację. Zaokrąglenia i fazy - przeciąganie uchwytu powoduje zmianę wymiaru zaokrąglenia lub fazy. Szkice i elementy obrotowe Szkice używane do tworzenia sekwencyjnych elementów obrotowych muszą zawierać oś zdefiniowaną na szkicu. Jeśli zaznaczy się szkic, który nie ma osi, wyświetlony zostanie komunikat o błędzie. W takiej sytuacji należy anulować tworzenie elementu obrotowego, a następnie otworzyć szkic, aby zdefiniować oś. Szkice i polecenia wyciągnięcia po krzywej i przez przekroje Szkice mogą być szczególnie użyteczne podczas tworzenia elementów wyciąganych po krzywej i przez przekroje. Jako że polecenie Szkic pozwala definiować relacje między profilami umieszczonymi na różnych płaszczyznach, można w prostszy sposób 6-4 Szkicowanie spse01510

55 Rysowanie szkiców sekwencyjnych części określić relacje potrzebne do właściwego zdefiniowania elementu. Ponadto możliwość zamykania okna szkicu bez utworzenia elementu może być szczególnie użyteczna podczas rysowania profili elementów wyciąganych po krzywej i przez przekroje. Przekształcanie danych rzutów 2D na szkice 3D Za pomocą polecenia Utwórz 3D, dostępnego w środowisku rysunków Solid Edge, można tworzyć w przestrzeni, w dokumentach części i części blaszanych, szkice na podstawie rzutów istniejących na rysunkach. Po wywołaniu polecenia pojawia się okno Utwórz 3D, umożliwiające wskazanie na rysunku elementów, które mają zostać wykorzystane przy tworzeniu szkicu w przestrzeni. Przed zaznaczeniem tych elementów należy wskazać szablon, na podstawie którego ma zostać utworzony plik części, zespołu lub części blaszanej. Po wybraniu pliku szablonu określa się metodę rzutowania, która ma zostać zastosowana podczas tworzenia szkiców w nowym dokumencie. Kolejną czynnością jest określenie typu widoku zawierającego elementy, które mają zostać włączone do szkicu: Rzuty główne są rzutami prostokątnymi lub wyrównanymi z rzutem podstawowym. Można wybrać ten typ, aby zdefiniować rzut podstawowy. Rzuty pomocnicze są to takie rzuty powstałe na podstawie rzutów głównych, dla których wymagane jest zdefiniowanie linii rzutni, określającej krawędź lub oś, według której orientowany jest rzut. Kopie to rzuty nie będące prostokątnymi; mogą one nie być wyrównane z rzutem podstawowym. Są umieszczane jako szkice na tej samej płaszczyźnie, co ostatni rzut główny zdefiniowany w pliku rysunku. Po podaniu wszystkich wymienionych informacji można zaznaczyć elementy, które mają posłużyć do utworzenia szkiców. Mogą to być linie, łuki, okręgi, krzywe i polilinie oraz ciągi linii, utworzone na podstawie danych importowanych. Aby zaznaczyć kilka elementów, można wybrać je oknem poprzez przeciągnięcie myszą lub klikać poszczególne elementy, trzymając naciśnięty klawisz Shift. Jeżeli wybierze się opcję rzutu głównego lub pomocniczego, a nie jest to rzut podstawowy, można po wskazaniu wszystkich elementów rzutu kliknąć przycisk Linia rzutni. Umożliwia on zdefiniowanie linii lub punktu na rzucie prostokątnym lub pomocniczym, określającego orientację rzutu podstawowego. spse01510 Szkicowanie 6-5

56 Lekcja 6 Rysowanie szkiców sekwencyjnych części Aby zdefiniować kolejny rzut kliknij przycisk Nowy rzut, i zaznacz go. Kontynuuj te czynności, aby zdefiniować kolejne rzuty. Po zdefiniowaniu wszystkich rzutów kliknij przycisk Zakończ, aby przejść do środowiska części lub części blaszanych i utworzyć plik modelu, w którym rzuty zostaną umieszczone jako szkice. 6-6 Szkicowanie spse01510

57 Lekcja 7 Polecenie rysowania Polecenia umożliwiające tworzenie elementów szkicu i manipulowanie nimi znajdują się na karcie Szkicowanie w grupie Rysuj. spse01510 Szkicowanie 7-1

58 Lekcja 7 Polecenie rysowania Rysowanie elementów 2D W programie Solid Edge można rysować elementy 2D ułatwiające wykonywanie wielu zadań. Przykładowo: za pomocą elementów 2D można tworzyć elementy w środowisku części i rysować szkice w środowisku złożeń. W środowisku rysunków za pomocą narzędzi rysowania 2D można wykonać wiele zadań, takich jak rysowanie szkiców od podstaw w arkuszu modelu 2D lub w widokach 2D, tworzenie grafik arkusza tła i definiowanie płaszczyzn przekroju dla przekrojów. Polecenia rysowania, relacji i wymiarów pracują podobnie we wszystkich środowiskach. Polecenia i narzędzia rysowania W programie Solid Edge można rysować dowolne elementy geometryczne 2D, np. linie, łuki, okręgi, krzywe B-sklejane, prostokąty i wielokąty. Program Solid Edge umożliwia również: Przesuwanie, obracanie, skalowanie i tworzenie odbić lustrzanych elementów Przycinanie i rozciąganie elementów Dodawanie faz i zaokrągleń Tworzenie precyzyjnych rysunków na podstawie szkicu odręcznego Zmiana kolorów elementów Narzędzia współpracujące z poleceniami rysowania - IntelliSketch, Strefy zamierzeń oraz Siatka - umożliwiają łatwe tworzenie relacji pomiędzy elementami, odczytują intencje użytkownika podczas szkicowania i umożliwiają dokładne wprowadzanie współrzędnych względem dowolnego punktu odniesienia w rysunku. Dane wejściowe poleceń rysowania Polecenia rysowania programu Solid Edge pozwalają na wprowadzanie danych poprzez klikanie w głównym oknie programu lub wprowadzenie wartości w polach paska poleceń. Kolejność wprowadzania danych nie jest ściśle określona. Ponadto często najodpowiedniejsze jest połączenie - główne okno programu i pasek poleceń. Przykładowo: w pasku poleceń można wpisać długość linii i nacisnąć klawisz Enter lub Tab, aby zablokować wartość, a następnie zmienić kąt orientacji linii w 7-2 Szkicowanie spse01510

59 Polecenie rysowania głównym oknie programu. Można także użyć polecenia rysowania z dynamicznym przedstawieniem wielkości i orientacji elementu, a następnie wpisanie wartości w polach paska poleceń w celu zapewnienia dokładniejszych danych. Opcja Kolor linii dostępna na pasku poleceń elementu pozwala nadawać kolory elementom 2D. Aby zdefiniować własne kolory możesz kliknąć opcję Więcej. Rysunki dynamiczne Podczas rysowania program przedstawia tymczasowy, dynamiczny widok rysowanego elementu (A). Pokazuje on, jak będzie wyglądał element, gdy kliknie się myszką w bieżącym położeniu kursora. Do momentu kliknięcia punktu w pełni definiującego rysowany element wartości w polu paska poleceń są aktualizowane podczas przesuwania kursora. Daje to możliwość stałej kontroli kształtu, wielkości, położenia i innych wartości dotyczących rysowanego elementu. Po zablokowaniu wartości poprzez wpisanie jej w polu paska poleceń dynamiczne wyświetlanie rysowanego elementu zawiera informacje o zablokowaniu wartości. Na przykład uprzednie ustalenie długości linii spowoduje, że podczas rysowania jej długość nie ulegnie zmianie pomimo przesuwania kursora myszy. Aby odblokować wartość dynamiki, należy usunąć zaznaczenie pola wartości, klikając dwukrotnie w obszarze pola lub naciskając jeden z dwóch klawiszy: Backspace lub Delete. Stosowanie i wyświetlanie relacji Podczas rysowania narzędzie IntelliSketch rozpoznaje i stosuje relacje 2D sterujące wielkością, kształtem i położeniem elementu. Relacje powodują, że pomimo dokonywania zmian rysunek zachowuje odpowiednie parametry. Kiedy obok kursora myszy wyświetlany jest wskaźnik relacji, wystarczy kliknąć, aby zastosować relację. Na przykład jeśli wyświetlony jest wskaźnik relacji poziomości, kliknięcie w celu ustalenia końca linii spowoduje jednocześnie, że linia będzie dokładnie pozioma. Relacje można również nadać po narysowaniu elementu. spse01510 Szkicowanie 7-3

60 Lekcja 7 Polecenie rysowania Symbole relacji wyświetlane na geometrii 2D pokazują relacje elementów. Każdą relację można usunąć usuwając jej symbol. Przy pomocy polecenia Symbole relacji można wyświetlić lub ukryć symbole relacji. Zachowywanie relacji Program pozwala rysować i modyfikować elementy 2D w sposób odpowiadający aktualnym potrzebom projektowym. Szkice złożeń oraz rysunki można wiązać przy pomocy relacji lub też można je rysować swobodnie - bez zastosowania relacji. Relacje 2D są zachowywane podczas rysowania elementów 2D w dokumencie części. Zachowywanie relacji między elementami 2D powoduje, że są one ze sobą powiązane. Podczas modyfikacji elementu 2D powiązanego z innym elementem 2D oba są automatycznie aktualizowane. Na przykład przesunięcie okręgu, który jest w relacji styczności z linią, powoduje również odpowiednie przesunięcie linii. Elementy można rysować swobodnie czyli nieasocjatywnie. Podczas modyfikacji części szkicu złożenia lub rysunku niepowiązanej z innymi elementami można swobodnie przesuwać zmienione elementy bez zmiany reszty projektu. Na przykład przesunięcie okręgu nie pozostającego w relacji styczności z linią (ale będącego stycznym do linii) nie powoduje jej przesunięcia. W celu sprawdzenia, czy rysowanie i modyfikowanie elementów 2D w szkicach i rysunkach odbywa się swobodnie czy z zastosowaniem powiązań, można użyć polecenia Zachowaj relacje dostępnego w środowiskach złożeń oraz rysunków. Uwaga W przypadku tworzenia elementów synchronicznych za pomocą elementów 2D elementy szkicu są przenoszone do grupy Użyte szkice na karcie PathFinder. 7-4 Szkicowanie spse01510

61 Polecenie rysowania Działanie relacji 2D Element nie powiązany relacjami może być swobodnie przesuwany i zmieniany. Na przykład, gdy nie ma relacji pomiędzy dwoma liniami (A), linie mogą być przesuwane i zmieniane, nie wpływając na siebie na wzajem. Po zastosowaniu relacji prostopadłości między dwiema liniami (B) i przesunięciu jednej z nich linie pozostają w układzie prostopadłym. Po zastosowaniu relacji pomiędzy elementami, relacja jest zachowywana podczas modyfikowania każdego elementu. Przykładowo, wpisy: Jeśli linia i łuk są objęte relacją styczności, pozostaną styczne nawet po ich modyfikacji. Jeśli linia i łuk połączone są relacją łączenia, pozostają połączone pomimo modyfikowania jednego z elementów. Relacje powodują zachowanie fizycznej charakterystyki jak wielkość, orientacja i położenie Rozmiary dwóch okręgów można uczynić równymi za pomocą relacji równości Dwie linie można uczynić równoległymi za pomocą relacji równoległości spse01510 Szkicowanie 7-5

62 Lekcja 7 Polecenie rysowania Można połączyć linię z łukiem za pomocą relacji połączenia Relacja także może zachować indywidualną charakterystykę fizyczną elementu. Na przykład można nadać linii cechę poziomości. Linia pozostanie pozioma nawet po zmianie jej położenia i długości. Elementy konstrukcyjne W przypadku elementów 2D rysowanych w dokumencie części lub złożenia można określić, czy dany element ma być elementem konstrukcyjnym. Polecenie Konstrukcja dostępne na karcie Szkicowanie umożliwia określenie elementu konstrukcyjnego. Elementy konstrukcyjne nie są używane do tworzenia elementów - stanowią one tylko pomoc podczas rysowania. Elementy konstrukcyjne są oznaczone przerywaną linią. 7-6 Szkicowanie spse01510

63 Polecenie rysowania Strefy zamierzeń Solid Edge korzysta ze stref zamierzeń, aby zinterpretować zamierzenia podczas rysowania i modyfikowania elementów. Strefy zamierzeń umożliwiają rysowanie i modyfikowanie elementów na wiele sposobów za pomocą kilku poleceń. Nie trzeba wybierać innego polecenia dla każdego typu elementu. Zasada działania stref zamierzeń Po kliknięciu i rozpoczęciu rysowania niektórych elementów oprogramowanie podzieli obszar wokół klikniętego położenia na cztery ćwiartki strefy zamierzeń. Na przykład podczas rysowania linii powiązanej z okręgiem zostaną wyświetlone cztery strefy zamierzeń wokół miejsca kliknięcia (A). Dwie ze stref zamierzeń umożliwiają rysowanie linii stycznej do okręgu. Pozostałe dwie strefy umożliwiają rysowanie linii prostopadle do okręgu lub w innej orientacji względem okręgu. Przesuwając kursor przez jedną z tych stref zamierzeń, w drodze do kolejnego miejsca kliknięcia, można poinformować oprogramowanie o swoich zamiarach. Umożliwia to określenie, czy linia jest styczna do okręgu (A), prostopadła do okręgu (B) czy też będzie ustawiona w określonej orientacji względem okręgu (C). Ostatnia strefa zamierzeń, do której można przesunąć kursor, to strefa aktywna. Aby zmienić aktywną strefę zamierzeń, przesuń kursor z powrotem do okręgu strefy, a następnie przesuń kursor przez ćwiartkę strefy zamierzeń w położenie, w którym chcesz kliknąć. spse01510 Szkicowanie 7-7

64 Lekcja 7 Polecenie rysowania Rozmiar strefy zamierzeń Rozmiar stref zamierzeń można zmieniać za pomocą polecenia IntelliSketch. Opcja Strefa zamierzeń na karcie Kursor okna dialogowego IntelliSketch umożliwia określenie rozmiaru strefy zamierzeń. Rysowanie linii stycznych lub połączonych z elementami krzywoliniowymi Używając stref zamierzeń i polecenia Linia można rysować linie styczne do okręgu lub łuku. Można także rysować linie połączone z okręgiem lub łukiem, które nie są do nich styczne. Aby narysować linię styczną do okręgu, najpierw kliknij punkt na okręgu (A), aby umieścić pierwszy punkt końcowy linii. Następnie przesuń kursor przez strefę zamierzeń dla stycznych. Linia pozostanie stycznia do okręgu podczas poruszania kursorem. Umieść kursor w miejscu, w którym ma zostać umieszczony drugi punkt końcowy linii (B), a następnie kliknij, aby umieścić ten punkt. Jeżeli linia nie będzie styczna do okręgu, można przed kliknięciem w celu umieszczenia drugiego punktu końcowego linii przesunąć kursor z powrotem do obszaru strefy zamierzeń i przez jedną ze stref dla prostopadłych (A). Podczas przesuwania kursora przez strefy dla prostopadłości można także narysować linię, która nie jest prostopadła do okręgu (B) i (C). 7-8 Szkicowanie spse01510

65 Polecenie rysowania Polecenie Linia umożliwia także narysowanie serii połączonych linii i łuków. Aby przełączać się między trybem linii a trybem łuku, można użyć klawiszy L i A na klawiaturze. Podczas przełączania trybów w ostatnim punkcie kliknięcia wyświetlane są strefy zamierzeń (A) i (B). Strefy zamierzeń umożliwiają sterowanie stycznością, prostopadłością lub inną orientacją nowego elementu względem poprzedniego. Rysowanie łuków stycznych lub prostopadłych Aby zmienić wynik działania polecenia Łuk styczny, można użyć stref zamierzeń. Aby narysować łuk styczny do okręgu, najpierw kliknij na linii i umieść pierwszy punkt końcowy łuku. Następnie przesuń kursor przez strefę zamierzeń dla styczności i kliknij, aby umieścić drugi punkt końcowy łuku. Jeżeli linia nie będzie styczna do okręgu, można przed kliknięciem w celu umieszczenia drugiego punktu końcowego łuku przesunąć kursor z powrotem do obszaru strefy zamierzeń i przez jedną ze stref dla prostopadłych. spse01510 Szkicowanie 7-9

66 Lekcja 7 Polecenie rysowania Rysowanie łuków z trzech punktów Jeżeli użyto polecenia Łuk z 3 punktów, strefy zamierzeń umożliwiają określenie trzech punktów w dowolnej kolejności. Aby zmienić kierunek łuku, można także użyć stref zamierzeń. Strefa zamierzeń użyta z poleceniem Łuk z 3 punktów nie jest podzielona na ćwiartki Szkicowanie spse01510

67 Polecenie rysowania Geometria konstrukcyjna Geometria konstrukcyjna ułatwia rysowanie i tworzenie więzów profilu, ale nie można stosować jej do tworzenia powierzchni elementu. Geometria konstrukcyjna zostanie zignorowana po utworzeniu elementu. Polecenie Element konstrukcyjny umożliwia zamianę elementu profilu lub elementu szkicu na element konstrukcyjny. Elementy konstrukcyjne są oznaczone linią o stylu podwójnego łańcucha, co odróżnia je od innych elementów. Można np. sterować położeniem arkuszy blachy na profilu lub szkicu za pomocą linii konstrukcyjnych nachylonych pod kątem 45 stopni. Linie konstrukcyjne ułatwiają edytowanie położenia arkuszy blachy, ale nie są stosowane do tworzenia modelu bryłowego. spse01510 Szkicowanie 7-11

68 Lekcja 7 Polecenie rysowania Modyfikowanie elementów 2D W programie Solid Edge dostępnych jest wiele narzędzi służących do modyfikowania elementów 2D. Narzędzia służące do tworzenia rysunków 2D i ich modyfikowania doskonale ze sobą współpracują, zapewniając możliwość modyfikacji profili, szkiców i rysunków 2D. Modyfikacja bezpośrednia Za pomocą kursora można zmienić rozmiar, położenie lub orientację elementu. Po wybraniu elementu za pomocą narzędzia zaznaczania jego uchwyty są wyświetlane w położeniach charakterystycznych. Można zmienić kształt wybranego elementu przeciągając jeden z jego uchwytów. Pierwszy rysunek pokazuje rezultat przeciągnięcia uchwytu końcowego. Drugi rysunek pokazuje rezultat przeciągnięcia uchwytu środkowego Szkicowanie spse01510

69 Polecenie rysowania Przenoszenie i kopiowanie elementów za pomocą myszy Element można także przeciągnąć, aby zmienić jego położenie nie zmieniając kształtu. Kursor należy ustawić niebezpośrednio nad uchwytem, a następnie przeciągnąć element do innego położenia. Aby skopiować element, podczas przeciągania należy przytrzymać naciśnięty klawisz Ctrl. Stosowanie relacji między elementami Relacje można nadawać podczas rysowania lub po zakończeniu rysowania. Aby zastosować relacje geometryczne w istniejącym elemencie, należy wybrać polecenie relacji, a następnie element, do którego zostanie dodana relacja. Po zastosowaniu relacji do elementu zostanie on zmodyfikowany w celu odzwierciedlenia nowej relacji. W przypadku łuków i linii niestycznych (A) zastosowanie relacji styczności spowoduje taką modyfikację obydwu elementów, iż staną się one styczne (B). Jeśli korzysta się z poleceń relacji, program umożliwia zaznaczenie jedynie elementów stanowiących poprawne dane dla polecenia. Na przykład przy użyciu polecenia Współśrodkowe dopuszczalnymi elementami są tylko okręgi, łuki i elipsy. spse01510 Szkicowanie 7-13

70 Lekcja 7 Polecenie rysowania Zmiana relacji Relacje można usuwać tak jak inne elementy - wybierając uchwyt relacji i naciskając klawisz Delete. Wymiary jako relacje Wymiary sterujące są relacjami, które umożliwiają zachowanie takich charakterystycznych cech, jak rozmiar, orientacja i położenie elementów. Podczas umieszczania wymiarów sterujących na lub pomiędzy elementami, można zmienić mierzone elementy edytując ich wartości wymiarów. Nie ma potrzeby usuwania ani ponownego rysowania elementów o różnych rozmiarach. Na przykład zwymiarowanie promienia łuku pozwala zachować jego rozmiar (A), a edycja wartości wymiaru promienia powoduje zmianę rozmiaru łuku (B). Aby utworzyć relacje wymiarowe, należy zaznaczyć polecenie wymiarowania i kliknąć elementy, których relacja ma dotyczyć. Zmiany elementów objętych relacjami Podczas modyfikacji elementów 2D elementy objęte relacjami są aktualizowane tak, aby zachować relacje. Na przykład, jeśli przesunięty zostanie element, który pozostaje w relacji równoległości do drugiego elementu, to drugi element zostanie przesunięty w taki sposób, aby zachować równoległość. Jeśli linia i łuk są objęte relacją styczności, pozostaną styczne nawet po ich modyfikacji. Jeśli po usunięciu lub dodaniu relacji dany element nie ulega oczekiwanym zmianom, może oznaczać to, iż jest on sterowany przez wymiar sterujący. W celu usunięcia tego efektu można przełączyć wymiar ze sterującego na wynikowy i wtedy dokonać zmian Szkicowanie spse01510

71 Polecenie rysowania Modyfikacje elementów: przycinanie, rozszerzanie, dzielenie, zaokrąglanie, fazowanie, przesuwanie i rozciąganie Wydaje się, że najwygodniejszy dla użytkownika sposób tworzenia rysunku polega na ustaleniu relacji między elementami, "zgrubnym" ustaleniu wymiarów i konsekwentnym dostosowywaniu wymiarów oraz relacji do stawianych projektowi wymagań. Narzędzia modyfikacji w programie Solid Edge pozwalają na zmianę szkicu i jednoczesne zachowanie zastosowanych relacji. Program Solid Edge zapewnia dostęp do poleceń przycinania, rozciągania oraz dzielenia elementów. Polecenie Przytnij przycina element do przecięcia z innym elementem. Aby skorzystać z tego polecenia, należy kliknąć część, która zostanie przycięta. Można przyciąć jeden lub wiele elementów przeciągając kursor przez część. spse01510 Szkicowanie 7-15

72 Lekcja 7 Polecenie rysowania Można także zaznaczyć elementy, do których ma zostać wykonane przycięcie. Zaznaczenie elementów zastępuje domyślną opcję przycinania tylko do następnego elementu. Aby zaznaczyć element, do którego ma zostać wykonane przycięcie, podczas zaznaczania tego elementu należy nacisnąć klawisz Ctrl. Przykładowo, w normalnych warunkach, jeżeli zaznaczono linię (A) jako element do przycięcia, to zostanie ona przycięta do przecięcia z następnym elementem (B). Jednakże, można zaznaczyć krawędzi (C) i (D) jako elementy do których ma zostać wykonane przycięcie, i wtedy element zostanie przycięty do przecięcia z tymi krawędziami. Polecenie Przytnij naroże tworzy naroże poprzez rozciągnięcie dwóch elementów otwartych do ich przecięcia. Polecenie Rozciągnij do następnego rozciąga element otwarty do następnego elementu. W tym celu należy zaznaczyć element i kliknąć myszką w pobliżu jego końca. Można również zaznaczyć element, do którego ma zostać wykonane rozciągnięcie. Zaznaczenie elementu zastępuje domyślną opcję rozciągania tylko do następnego elementu. Aby zaznaczyć element, do którego ma zostać wykonane rozciągnięcie, podczas zaznaczania tego elementu należy nacisnąć klawisz Ctrl. Przykładowo, w normalnych warunkach, jeżeli zaznaczono linię (A) jako element do rozciągnięcia, to zostanie ona rozciągnięta do przecięcia z następnym elementem (B). Jednakże, można zaznaczyć krawędź (C), aby rozciągnąć linię do tej krawędzi Szkicowanie spse01510

73 Polecenie rysowania Polecenie Podziel dzieli otwarty lub zamknięty element w określonym miejscu. Podczas dzielenia elementu automatycznie nadawane są odpowiednie relacje geometryczne. Przykładowo, gdy dzieli się łuk, w punkcie podziału nadawana jest relacja połączenia (A), a w środku wynikowych łuków nadawana jest relacja współśrodkowości (B). Polecenia zaokrąglania i fazowania stanowią połączenie operacji przycinania i rysowania. Polecenie Przesunięcie pozwala narysować jednolicie przesuniętą kopię zaznaczonych elementów. Przy pomocy tego polecenia nie można zaznaczać krawędzi modelu. Jeżeli chce się przesunąć krawędzie modelu, należy skorzystać z polecenia Wykorzystaj. Polecenie Odsunięcie symetryczne rysuje symetrycznie odsuniętą kopię zaznaczonej osi symetrii. spse01510 Szkicowanie 7-17

74 Lekcja 7 Polecenie rysowania Polecenie Rozciągnij (okno) przesuwa elementy wewnątrz okna i rozciąga elementy zachodzące na okno. W trakcie modyfikacji elementów dodawane są lub usuwane odpowiednie relacje. Jeżeli po przycięciu fragmentu okręgu pozostanie więcej niż jeden łuk, to do łuków tych stosują się relacje równości i współśrodkowości. Często punktem wyjścia dla projektu jest ustawienie kilku jego kluczowych parametrów. W takim przypadku można narysować znane elementy w określonych relacjach (A), a następnie narysować elementy dodatkowe (B) Szkicowanie spse01510

75 Polecenie rysowania Podczas rysowania często są tworzone elementy, które w celu zachowania poprawności profilu lub dostosowania go do własnych potrzeb muszą być modyfikowane (C-F). Aby dokonać modyfikacji elementu, można skorzystać z takich poleceń, jak Przytnij i Rozciągnij. Po zastosowaniu poleceń odpowiednie relacje zostaną zachowane, a inne zostaną zastosowane. spse01510 Szkicowanie 7-19

76 Lekcja 7 Polecenie rysowania Manipulowanie elementami: obracanie, skalowanie, tworzenie kopii lustrzanych, kopiowanie i usuwanie. Dostępne są narzędzia służące do wykonywania takich operacji jak przenoszenie, obracanie, skalowanie i odbicie lustrzane. Narzędzia te mogą być używane także do kopiowania. Przykładowo: można utworzyć kopię lustrzaną albo wyciąć lub skopiować elementy 2D z innej aplikacji i wkleić je do okna profilu, okna szkicu złożenia lub rysunku. Podczas manipulowania elementami, z którymi związane są relacje, obowiązuje zasada możliwia zachowywania relacji, o ile jest to możliwe. Na przykład, podczas tworzenia kopii dwóch elementów, które są związane relacją, relacja ta jest również kopiowana. Jeśli jednak kopiowany jest tylko jeden z dwóch elementów objętych relacją, relacja nie jest kopiowana. Relacje, które po manipulacji elementami tracą zastosowanie, są usuwane automatycznie. Na przykład jeśli zostanie usunięta jedna z dwóch linii równoległych, relacja równoległości zostanie usunięta z wynikowej linii. Polecenie Obróć obraca lub obraca i kopiuje elementy płaskie wokół osi. Polecenie to wymaga określenia środka obrotu (A) oraz początkowego (B) i końcowego punktu obrotu Szkicowanie spse01510

77 Polecenie rysowania Polecenie Skala używa współczynnika skali w celu proporcjonalnego skalowania lub skalowania i kopiowania elementów 2D. Polecenie Kopia lustrzana odbija lustrzanie lub kopiuje lustrzanie elementy płaskie względem linii lub dwóch punktów. Polecenie Usuń usuwa elementy 2D z profilu lub okna szkicu. spse01510 Szkicowanie 7-21

78 Lekcja 7 Polecenie rysowania Stosowanie kolorów i szyków do zamkniętych granic Granice na rysunku, szkicu lub profilu Solid Edge mogą być wypełniane szykiem lub kolorem. Wypełnienie, podobnie jak inne elementy, może być formatowane i przenoszone, ale jest ono zawsze powiązane z obramowaniem. Obramowanie może składać się z więcej niż jednego elementu. Modyfikowanie wypełnień Wypełnienie może istnieć tylko wewnątrz zamkniętego obramowania. Wypełnienie jest powiązane z elementem, co oznacza, że zachowuje ono oryginalną orientację względem elementu, bez względu na sposób manipulowania elementem. Przykładowo, jeżeli przeniesie się obramowanie, to wypełnienie jest przenoszone wraz z nim. Jeżeli zmieni się obramowanie, wypełnienie również ulegnie zmianie, aby było zgodne z nowym obszarem definiowanym przez obramowanie. Można usunąć wypełnienie w taki sam sposób, w jaki usuwa się element. Punkt wstawienia wypełnienia Punkt kliknięty we wnętrzu obiektu zostanie zdefiniowany jako punkt wstawienia wypełnienia. Punkt wstawienia wypełnienia pełni równocześnie rolę symbolu wypełnienia. Można wybrać symbol wypełnienia i przeciągnąć je do innego obiektu Szkicowanie spse01510

79 Polecenie rysowania W przypadku ponownego wypełniania obszaru z nowymi granicami za pomocą polecenia Ponów wypełnienie punkt wstawienia oznacza bok obiektu, który zostanie ponownie wypełniony. Formatowanie wypełnień Formatowanie wypełnienia jest podobne do formatowania elementu. Można zastosować niepowtarzalne formaty do wypełnienia przy użyciu polecenia Właściwości lub ustawiając opcje na pasku poleceń Wypełnienie. Aby kilka wypełnień wyglądało w ten sam sposób, można zastosować styl wypełnienia, wybierając go z paska poleceń. Solid Edge oferuje style wypełnienia dla różnych norm technicznych, takich jak ANSI, ISO lub AIA. Za pomocą polecenia Styl można zmodyfikować istniejący styl wypełnienia lub utworzyć nowy. spse01510 Szkicowanie 7-23

80

81 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu Polecenia relacji w szkicu znajdują się na karcie Szkicowanie (1) w grupie Relacje (2). Relacje w szkicu nie są poddawane migracji do elementu utworzonego dla nich. spse01510 Szkicowanie 8-1

82 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu Relacje geometryczne Relacje geometryczne sterują orientacją elementów w stosunku do innych elementów lub płaszczyzn odniesienia. Przykładowo, można zdefiniować relację styczności pomiędzy linią i łukiem. Po zmianie przylegających elementów relacja styczności pomiędzy nimi zostaje zachowana. Relacje geometryczne określają zachowanie się szkicu podczas edycji. IntelliSketch wyświetla i umieszcza relacje geometryczne podczas rysowania. Po zakończeniu rysowania szkicu można użyć różnych poleceń oraz Asystenta relacji, aby zastosować dodatkowe relacje. 8-2 Szkicowanie spse01510

83 Relacje geometryczne w szkicu Symbole relacji Symbole relacji są to oznaczenia reprezentujące relacje geometryczne pomiędzy elementami, punktami charakterystycznymi i wymiarami, lub pomiędzy punktami charakterystycznymi i elementami. Symbol relacji oznacza, że przypisana relacja została zapamiętana. Relacja Collinear Symbol Połączenie (1 stopień swobody) Połączenie (2 stopnie swobody) Concentric Equal Poziomość/Pionowość Styczność Styczność (styczność + jednakowe krzywizny) Styczność (równoległe wektory styczności) Styczność (równoległe wektory styczności + jednakowe krzywizny) Rozciągnięcie symetryczne Parallel Prostopadłe Zaokrąglij Faza Powiązanie (lokalne) Powiązanie (zewnętrzne) Powiązanie (szkic ze szkicem) Zestaw sztywny (elementy płaskie) W niektórych przypadkach w tym samym miejscu profilu może być wymagane zastosowanie większej liczby relacji. Przykładowo, w miejscu zetknięcia się łuku i linii mogą być zastosowane: relacja połączenia i relacja styczności. spse01510 Szkicowanie 8-3

84 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu Wyświetlanie obiektów nadrzędnych dla relacji Podczas modyfikowania profilu lub szkicu użyteczna jest możliwość ustalenia obiektów nadrzędnych dla relacji. Po zaznaczeniu relacji geometrycznej zostaną wyróżnione jej obiekty nadrzędne. Przykładowo, gdy zaznaczy się relację poziomości pokazaną na pierwszej ilustracji, to lewa pionowa linia oraz okrąg zostaną wyróżnione jako obiekty nadrzędne. Może to być przydatne w przypadku, gdy chce się usunąć jedną relację w miejscu, w którym znajduje się wiele relacji. W tej sytuacji można skorzystać z narzędzia QuickPick, aby wyróżnić relację - zostaną wyświetlone jej obiekty nadrzędne przy użyciu stylu linii przerywanej. Collinear Polecenie Współliniowość wymusza ustawienie dwóch linii na jednej prostej. Jeżeli wymaga to zmiany kąta położenia jednej z linii, linia wskazana jako druga zmienia swoje położenie tak, aby stać się współliniową z pierwszą. 8-4 Szkicowanie spse01510

85 Relacje geometryczne w szkicu Relacja połączenia Polecenie Połączenie łączy punkt charakterystyczny jednego elementu z innym elementem lub jego punktem charakterystycznym. Przykładowo, można zastosować relację połączenia pomiędzy końcami dwóch elementów. Zdefiniowanie relacji połączenia pomiędzy końcami elementów pomaga w rysowaniu zamkniętych szkiców. W środku symbolu połączenia końców wyświetlana jest kropka. Można także wykorzystać polecenie Połączenie do połączenia końca jednego elementu z innym elementem, niekoniecznie na jego końcu lub w punkcie charakterystycznym. Jest to nazywane połączeniem z punktem na elemencie, a jego symbol przypomina literę X. Przykładowo, koniec górnej poziomej linii po prawej stronie profilu jest połączony z linią pionową, ale nie do jej końca. Podczas rysowania profili należy zwrócić należytą uwagę na symbole relacji wyświetlane przez IntelliSketch i starać się rysować elementy profilu jak najdokładniej. W przeciwnym wypadku można przypadkowo zastosować relację połączenia w niewłaściwym miejscu, co może spowodować powstanie błędnego profilu. Przykładowo, tworząc element podstawowy można przypadkowo stworzyć profil otwarty zamiast zamkniętego. Styczność Polecenie Styczność narzuca relację styczności pomiędzy dwoma elementami lub grupami elementów. Gdy nadawana jest relacja styczności, można użyć paska poleceń Styczność, aby określić rodzaj relacji styczności: Styczność Styczność + jednakowe krzywizny spse01510 Szkicowanie 8-5

86 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu Równoległe wektory styczności Równoległe wektory styczności + jednakowe krzywizny Zwykła relacja styczności jest przydatna w sytuacjach, w których linia i łuk lub dwa łuki mają pozostać styczne. Pozostałe rodzaje są przydatne w sytuacjach, w których krzywa sklejana ma łączyć się płynny sposób z innymi elementami. Opcje Styczność + jednakowe krzywizny, Równoległe wektory styczności oraz Równoległe wektory styczności + jednakowe krzywizny wymagają, by pierwszym zaznaczonym elementem była krzywa sklejana. Uwaga Można nadać relację styczności lub połączenia do serii połączonych końcami elementów, aby zdefiniować grupę profilu. Więcej informacji o grupach profilu można znaleźć w temacie pomocy Praca z grupami profilu. Prostopadłe Polecenie Prostopadłość narzuca kąt 90 stopni pomiędzy dwoma elementami. Poziomość/Pionowość Polecenie Poziomość/Pionowość posiada dwa tryby. W jednym trybie można ustalić orientację linii na poziomą lub pionową poprzez wskazanie dowolnego punktu na linii, nie będącego jej końcem lub środkiem. W drugim trybie można narzucać relacje pionowości/poziomości pomiędzy dwoma elementami graficznymi poprzez wyrównanie ich środków lub końców w taki sposób, że pozostają one na jednej linii poziomej lub pionowej. 8-6 Szkicowanie spse01510

87 Relacje geometryczne w szkicu Equal Polecenie Równość narzuca równość rozmiarów pomiędzy elementami podobnego typu. W przypadku dwóch linii powoduje wyrównanie ich długości. Po zastosowaniu w stosunku do dwóch łuków, równe stają się ich promienie. Parallel Polecenie Równoległość sprawia, że dwie linie zostają ustawione pod takim samym kątem. Concentric Polecenie Współśrodkowość narzuca współśrodkowość łuków i okręgów. Rozciągnięcie symetryczne Polecenia Symetria używa się w celu zdefiniowania symetrii pomiędzy elementami względem linii lub płaszczyzny odniesienia. Symetria dotyczy zarówno położenia, jak i rozmiarów elementów. spse01510 Szkicowanie 8-7

88 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu Zestaw sztywny Polecenie Zestaw sztywny służy do dodawania relacji zespołu sztywnego do grupy elementów płaskich. 8-8 Szkicowanie spse01510

89 Relacje geometryczne w szkicu Narzędzia rysowania Program Solid Edge zapewnia użytkownikowi narzędzia ułatwiające szybkie i dokładne rysowanie w wielu sytuacjach. Siatka Siatka ułatwia precyzyjne rysowanie, gdy punkty końcowe rysowanych elementów są dopasowane do odstępów siatki. IntelliSketch IntelliSketch ułatwia tworzenie oraz zachowywanie relacji geometrycznych między elementami. Podczas rysowania, narzędzie IntelliSketch rozpoznaje możliwość powiązania nowych elementów z istniejącymi elementami i wyświetla wizualne wskazówki, które ułatwiają łączenie elementów w sposób styczny, współliniowy, prostopadły, równoległy, itp. W oparciu o preferencje użytkownika, Solid Edge będzie zachowywać relacje utworzone przez narzędzie IntelliSketch lub używać tego narzędzia tylko do dokładnego tworzenia elementów, bez zachowywania relacji podczas dodawania i modyfikowania geometrii. FreeSketch Polecenie FreeSketch inicjuje narzędzie do rysowania odręcznego, za pomocą którego można szkicować linie, łuki, okręgi i prostokąty. Naciśnij i przytrzymaj przycisk myszy, a następnie przeciągnij kursor po arkuszu rysunkowym, aby wyświetlić roboczy szkic projektu. Po zwolnieniu przycisku myszy oprogramowanie rozpozna kształty w szkicu, a następnie utworzy z nich rysunek precyzyjny. Aby dowiedzieć się, jak to zrobić, zapoznaj się z tematem Rysowanie za pomocą narzędzia FreeSketch. Linie pomocnicze Linie pomocnicze ułatwiają zachowanie wyrównania punktów charakterystycznych, na przykład między powiązanymi widokami 2D modelu. Linie pomocnicze pełnią funkcję linijek, trójkątów rysunkowych i kreskownic używanych przy ręcznym rysowaniu. Czyszczenie szkicu Użyj polecenia Wyczyść szkic w grupie Rysunek, aby usunąć zbędne i niepożądane elementy ze szkicu. spse01510 Szkicowanie 8-9

90 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu Praca z siatkami Siatki ułatwiają rysowanie i modyfikowanie elementów względem znanych położeń w oknie roboczym. Wyświetlają one szereg przecinających się linii lub punktów oraz współrzędne X i Y, umożliwiając precyzyjne rysowanie elementów 2D. Siatki można stosować podczas szkicowania, wymiarowania i tworzenia adnotacji. Ponadto współpracują one z narzędziem IntelliSketch i poleceniem Wybierz. Przykłady zastosowania siatki: rysowanie elementów w znanych położeniach, rysowanie elementów oddalonych o określone odległości od siebie itd. Po ustawieniu opcji Pokaż siatkę jest ona wyświetlana podczas tworzenia i modyfikowania elementów 2D. Przykład opisano w temacie pomocy Rysowanie linii za pomocą siatki. Wyrównywanie wymiarów i adnotacji poprzez wiązanie ich z punktami lub liniami siatki. Z siatką nie można powiązać tylko okręgów otworów pod śruby i oznaczeń środka. Przykład opisano w temacie pomocy Umieszczanie wymiaru lub adnotacji za pomocą siatki. środowisko synchroniczne środowisko sekwencyjne 8-10 Szkicowanie spse01510

91 Relacje geometryczne w szkicu Opcje ustawień i wyświetlania siatki Można użyć polecenia Opcje siatki, aby otworzyć okno dialogowe Opcje siatki, w którym można zdefiniować wygląd siatki oraz włączać i wyłączać opcje jej wyświetlania. Dla ułatwienia dostępu niektóre opcje są dostępne również w formie poleceń na wstążce. Czynność Wyświetl siatkę. Włączania i wyłączania linii odniesienia. Włączania i wyłączania opcji powiązania z siatką. Włączania i wyłączania wyświetlania współrzędnych. Zmiany odstępów siatki. Wprowadź współrzędne X i Y kolejnego punktu. Korzystanie z tych opcji w oknie dialogowym Pokaż siatkę oraz jedno z powyższych: Jako linie Jako punkty Pokaż linie odniesienia Pokaż siatkę oraz jedno z powyższych: Wykorzystuj linie Wykorzystuj punkty Pokaż współrzędne Kąt Odstęp linii głównych Odstępów pomocniczych na 1 główny Włącz wpisania (X,Y) Lub wybór tego polecenia na wstążce Pokaż siatkę Niedostępny Powiąż z siatką Niedostępny Niedostępny Wpisanie XY Wyświetla linie Pokaż linie odniesienia wyrównania X i Y. Zmiany kolorów linii siatki. Kolor linii głównych Zmień kolory linii początku siatki Kolor linii pomocniczych Na karcie Kolory w oknie dialogowym Opcje Solid Edge zmień kolory w opcji Wybierz i wyróżnij. Niedostępny Niedostępny Niedostępny spse01510 Szkicowanie 8-11

92 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu Klawisze skrótów siatki Podczas pracy z siatką można używać następujących klawiszy skrótów: Czynność Klawisze skrótu Przemieszczenie siatki do bieżącego F8 położenia kursora. Włączania i wyłączania opcji powiązania F9 z siatką. Resetowanie punktu początkowego siatki F12 do zera. Wyświetlenie pól wprowadzania Alt+X współrzędnych X i Y z kursorem w polu X. Wyświetlenie pól wprowadzania Alt+Y współrzędnych X i Y z kursorem w polu Y. Działanie siatek w środowisku sekwencyjnym Podczas rysowania, wymiarowania i wprowadzania adnotacji elementów 2D siatka jest wyświetlana w środowisku rysunków oraz w trybie profilu i szkicu. Wyświetlane współrzędne X i Y są obliczane względem początku układu współrzędnych (A), który można umieścić w dowolnym miejscu okna. Początek układu jest oznaczony za pomocą przecinających się linii X i Y. Podczas przesuwania kursora wyświetlane są dynamicznie zmieniające się odległości w pionie i w poziomie pomiędzy aktualnym położeniem kursora a początkiem układu (B). Jeśli podczas dodawania wymiarów i adnotacji włączona jest opcja Powiąż z siatką, elementy te zostaną powiązane z liniami i punktami siatki Szkicowanie spse01510

93 Relacje geometryczne w szkicu Działanie siatek w środowisku synchronicznym Siatka jest dostępna podczas rysowania i edytowania elementów 2D oraz podczas dodawania wymiarów 2D i adnotacji. Widoczność siatki jest inna w środowiskach rysunków i modelowania synchronicznego. W środowisku rysunków włączona siatka jest zawsze widoczna. W przypadku modelowania synchronicznego siatka jest widoczna tylko po zablokowaniu płaszczyzny szkicu. W środowiskach 3D siatka ułatwia rysowanie linii poziomych i pionowych względem krawędzi części i lic modelu poprzez wyświetlanie szeregu przecinających się linii lub punktów oraz linii odniesienia. Ponadto siatka ułatwia precyzyjne rysowanie poprzez wyświetlenie współrzędnych X i Y ustawionych względem początku układu współrzędnych (A), który można umieścić w dowolnym miejscu okna. Podczas przesuwania kursora wyświetlane i aktualizowane są odległości w pionie i w poziomie (B) oraz orientacja między aktualnym położeniem kursora a początkiem układu. Jeśli podczas dodawania wymiarów i adnotacji włączona jest opcja Powiąż z siatką, elementy te zostaną powiązane z liniami i punktami siatki. spse01510 Szkicowanie 8-13

94 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu Rozpoznawanie początku siatki Początek siatki jest oznaczony za pomocą przecinających się linii początkowych X i Y. W profilu sekwencyjnym i w szkicu domyślny tryb wyświetlania jest reprezentowany za pomocą czerwonej przerywanej linii osi X i zielonej przerywanej linii osi Y. Punkt początkowy siatki zdefiniowany przez użytkownika jest oznaczony okręgiem i kropką. Początek domyślny znajduje się w środku profilu lub płaszczyzny odniesienia szkicu. W rysunku domyślny tryb wyświetlania jest reprezentowany za pomocą czerwonej przerywanej linii osi X i przerywanej linii osi Y w kolorze magenta. Początek zdefiniowany przez użytkownika jest oznaczony okręgiem współśrodkowym i kropką. Początek domyślny (0,0) stanowi położenie arkusza rysunkowego. W środowisku modelowania synchronicznego domyślny schemat kolorów jest zgodny z triadą początku zdefiniowaną przez użytkownika w środku głównego okna programu. Oś X jest oznaczona linią czerwoną, a oś Y - linią zieloną. W kierunku wartości dodatnich linie te są ciągłe, a w kierunku wartości ujemnych - przerywane. W punkcie początkowym zdefiniowanym przez użytkownika nie znajduje się znacznik. Początek domyślny stanowi środek 0,0,0 zablokowanej płaszczyzny szkicu Szkicowanie spse01510

95 Relacje geometryczne w szkicu Przenoszenie początku siatki Za pomocą poniższych poleceń można przenieść początek siatki: Polecenie Zmień położenie początku układu pozwala przenieść początek układu do położenia zdefiniowanego przez użytkownika. To polecenie jest przydatne, gdy: o Dodawane są wymiary lub więzy umieszczone poziomo lub pionowo względem krawędzi modelu. o o Rysowane są linie lub inne elementy w określonej odległości od innych elementów w znanym położeniu. Przesuwany jest szereg elementów o daną odległość względem znanego położenia. Aby automatycznie ustawić punkt początkowy zgodny z początkiem arkusza rysunkowego lub płaszczyzny roboczej, należy użyć polecenia Wyzeruj początek układu. Uwaga Polecenia Wyzeruj początek układu i Zmień położenie początku układu są dostępne w synchronicznych środowiskach modelowania tylko wtedy, gdy płaszczyzna szkicu jest zablokowana. Zapoznaj się z tematem pomocy Zmiana położenia punktu początkowego siatki Zmiana orientacji siatki W profilu sekwencyjnym i w szkicu domyślnie oś X siatki jest ustawiona poziomo względem profilu lub płaszczyzny odniesienia szkicu. Oś X można obrócić o dowolny kąt, określając nowy kąt w oknie dialogowym Opcje siatki za pomocą opcji Kąt. W środowisku modelowania synchronicznego orientacja osi siatki jest zgodna z osiami początku zablokowanej płaszczyzny szkicu. Po zablokowaniu innej płaszczyzny szkicu osie początku są dostosowywane do nowej płaszczyzny. Za pomocą polecenia Zmień położenie początku układu można: Zmienić kąt siatki. Zapoznaj się z tematem pomocy Zmiana położenia początku płaszczyzny szkicu. Zapewnić poziome lub pionowe ustawienie wymiarów umieszczonych na geometrii współpłaszczyznowej. Zapoznaj się z tematem pomocy Ustawianie poziome lub pionowe płaszczyzny szkicu w celu wymiarowania. W środowisku rysunków oś X siatki jest domyślnie ustawiona poziomo. Oś X można obrócić o dowolny kąt, określając nowy kąt w oknie dialogowym Opcje siatki za pomocą opcji Kąt. spse01510 Szkicowanie 8-15

96 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu IntelliSketch IntelliSketch jest narzędziem służącym do dynamicznego rysowania, które jest używane do szkicowania i modyfikowania elementów. IntelliSketch umożliwia precyzyjne szkicowanie poprzez określenie charakterystyki projektu podczas szkicowania. Przykładowo, IntelliSketch umożliwia narysowanie linii poziomej/pionowej, linii równoległej/prostopadłej do innej linii, lub też linii stycznej do okręgu. Można narysować łuk połączony z punktem końcowym istniejącej linii, okrąg współśrodkowy z innym okręgiem, linię styczną do okręgu - możliwości jest tyle, że trudno tu wszystkie przytoczyć. IntelliSketch umieszcza wymiary i relacje geometryczne na nowych elementach 2D podczas ich rysowania. Aby automatycznie umieszczać wymiary i relacje na istniejących elementach profilu, można użyć innego narzędzia, czyli Asystenta relacji. Zasada działania IntelliSketch IntelliSketch śledzi podczas rysowania ruch kursora i wyświetla tymczasowe, dynamiczne informacje dotyczące rysowanego elementu. Pokazuje on, jak będzie wyglądać element, gdy kliknie się w bieżącym położeniu kursora. IntelliSketch przekazuje więcej informacji o rysowanym elemencie, wyświetlając relacje między tymczasowym elementem dynamicznym a następującymi elementami: Inne elementy na rysunku Orientacje poziome i pionowe Początek rysowanego elementu Gdy IntelliSketch rozpozna relację, w położeniu kursora zostanie wyświetlony wskaźnik relacji. IntelliSketch, podczas poruszania kursorem, aktualizuje wskaźnik, aby wyświetlać nowe relacje. Jeżeli wskaźnik relacji jest wyświetlany w położeniu kursora podczas kliknięcia w celu narysowania elementu, oprogramowanie zastosuje tą relację do elementu. Przykładowo, jeśli wskaźnik relacji poziomości zostanie wyświetlony po kliknięciu w celu ustalenia drugiego końca linii, linia będzie pozioma Szkicowanie spse01510

97 Relacje geometryczne w szkicu Relacje IntelliSketch Typy relacji, które IntelliSketch ma rozpoznawać, można ustawić na karcie Relacje okna dialogowego IntelliSketch. IntelliSketch może rozpoznać jedną lub dwie relacje jednocześnie. Gdy IntelliSketch rozpozna dwie relacje, w położeniu kursora zostaną wyświetlone dwa wskaźniki relacji. Strefa lokalizowania IntelliSketch Aby IntelliSketch rozpoznał relację, nie trzeba przesuwać kursora w dokładne położenie. IntelliSketch rozpoznaje relacje między elementami znajdującymi się w strefie lokalizowania kursora. Okrąg wokół krzyżyka lub na końcu strzałki kursora wskazuje strefę lokalizowania. Rozmiar wyświetlanej strefy lokalizowania można zmienić za pomocą polecenia IntelliSketch, dostępnego w menu Narzędzia. Wskaźniki wyrównania IntelliSketch wyświetla tymczasową przerywaną linię, wskazującą, kiedy położenie kursora jest poziomo lub pionowo wyrównane z punktem charakterystycznym elementu. Elementy nieskończone IntelliSketch rozpoznaje relację Punkt na elemencie dla linii i łuków tak, jakby te elementy były elementami nieskończonymi. W tym przykładzie IntelliSketch rozpoznaje relację Punkt na elemencie, gdy kursor znajduje się bezpośrednio nad elementem oraz gdy kursor jest odsuwany od elementu. spse01510 Szkicowanie 8-17

98 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu Punkty środkowe IntelliSketch wyświetla wskaźnik w punkcie środkowym łuku lub okręgu, aby ułatwić określenie położenia punktu charakterystycznego. Powiązanie z punktami Podczas rysowania elementów 2D i manipulowania nimi można użyć klawiszy skrótów narzędzia QuickPick, aby powiązać punkty charakterystyczne i punkty przecięcia. Dotyczy to współrzędnych punktu w aktywnym poleceniu. Po wyróżnieniu za pomocą kursora elementu, który ma być powiązany, można użyć następujących klawiszy skrótów, aby powiązać go z punktami: Środek odcinka - klawisz M. Punkt przecięcia - klawisz I. Środek okręgu - klawisz C. Koniec odcinka - klawisz E. Więcej informacji można znaleźć w temacie pomocy Wybór punktów i powiązania z punktami. Blokada kąta środkowego w ćwiartkach Podczas rysowania łuków stycznych lub prostopadłych kąt środkowy jest blokowany w punktach ćwiartek 0, 90, 180 i 270 stopni. Umożliwia to rysowanie typowych łuków bez konieczności wpisywania wartości kąta środkowego na pasku poleceń. Między punktem końcowym łuku a osią symetrii łuku zostanie wyświetlona tymczasowa przerywana linia, aby poinformować, że łuk znajduje się w ćwiartce. Wymiarowanie automatyczne Aby automatycznie tworzyć wymiary nowej geometrii, można użyć opcji na karcie Wymiarowanie automatyczne okna dialogowego IntelliSketch. Karta zawiera wiele 8-18 Szkicowanie spse01510

99 Relacje geometryczne w szkicu opcji określających, kiedy wymiary mają być wyświetlane, oraz pozwala wskazać, czy ma być używane przyporządkowanie stylu wymiarowania. Aby szybko włączyć lub wyłączyć wymiarowanie automatyczne, można użyć polecenia Wymiarowanie automatyczne. Przykład: Rysowanie linii poziomej Można użyć funkcji IntelliSketch do narysowania idealnie poziomej linii. Można zastosować relację poziomości podczas rysowania linii lub narysować linię bez relacji poziomości. 1. Wybierz polecenie IntelliSketch znajdujące się na karcie Narzędzia główne lub na karcie Szkicowanie. 2. W oknie dialogowym IntelliSketch, na karcie Relacje, ustaw opcję Poziomość lub pionowość, a następnie kliknij przycisk OK. 3. Wybierz polecenie Linia. 4. Kliknij miejsce, w którym należy umieścić pierwszy punkt końcowy linii. Może to być dowolne miejsce w oknie aplikacji (A). 5. Poruszaj kursorem w oknie (B). Zauważ, że zawsze jest wyświetlana dynamicznie linia od miejsca, w którym został umieszczony punkt końcowy, do bieżącego położenia kursora. Można też użyć wskaźników relacji IntelliSketch, które są wyświetlane w miejscu kursora. 6. Przesuń kursor tak, aby uzyskać w przybliżeniu poziomą linię. 7. Gdy w miejscu kursora (C) zostanie wyświetlony wskaźnik relacji poziomości IntelliSketch, kliknij, aby umieścić drugi punkt końcowy. Funkcja IntelliSketch umieści uchwyt relacji poziomości na nowej linii (D). Wskazówka Symbole relacji mogą być wyświetlane lub ukrywane przy użyciu polecenia Symbol relacji. spse01510 Szkicowanie 8-19

100 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu Wskazówka Aby powiązać element z punktem przecięcia lub punktem charakterystycznym, wyszukaj żądany element (lub elementy) za pomocą kursora, a następnie naciśnij jeden z klawiszy skrótu. Środek linii lub łuku: naciśnij klawisz M. Punkt przecięcia linii, okręgów, łuków i krzywych: naciśnij klawisz I. Punkt środkowy okręgu lub łuku: naciśnij klawisz C. Punkt końcowy linii, łuku lub krzywej: naciśnij klawisz E. Jeżeli przy pracy z punktami przecięcia odnaleziono wiele odpowiednich punktów, zostaną one wyświetlone w otwartym narzędziu QuickPick. Kliknij żądany punkt na liście QuickPick. Przykład: Rysowanie linii połączonej z inną linią Można użyć funkcji IntelliSketch do połączenia rysowanego elementu z istniejącym elementem. Można zastosować relację połączenia podczas rysowania linii lub narysować linię bez relacji połączenia. 1. Wybierz polecenie IntelliSketch. 2. W oknie dialogowym IntelliSketch, na karcie Relacje, ustaw opcję Punkt końcowy, a następnie kliknij przycisk OK. 3. Wybierz polecenie Linia. 4. Przesuń kursor do końca linii w oknie aplikacji. Podczas przesuwania kursora linia jest wyróżniana, a funkcja IntelliSketch wyświetla wskaźnik relacji punktu końcowego przy kursorze. 5. Gdy funkcja IntelliSketch wyświetla wskaźnik relacji, kliknij, aby umieścić pierwszy punkt końcowy nowej linii (A). Ten punkt końcowy jest połączony z punktem końcowym poprzedniej linii. Wskazówka Zamiast klikać, można powiązać znajdujący się najbliżej kursora punkt końca linii, naciskając klawisz E. 6. Kliknij miejsce, w którym chcesz umieścić drugi punkt końcowy nowej linii. 7. Nowa i poprzednia linia mają połączone końce (B). Funkcja IntelliSketch umieści uchwyt relacji połączenia w miejscu połączenia dwóch linii (C) Szkicowanie spse01510

101 Relacje geometryczne w szkicu Wskazówka Symbole relacji mogą być wyświetlane lub ukrywane przy użyciu polecenia Symbol relacji. Wskazówka Relacje są zachowywane tylko wtedy, gdy ustawiona jest opcja Zachowaj relacje. Wskazówka Aby wykonać powiązanie do punktu przecięcia lub punktu charakterystycznego, zlokalizuj elementy kursorem, a następnie naciśnij jeden z podanych skrótów klawiaturowych. Środek linii lub łuku: naciśnij klawisz M. Punkt przecięcia linii, okręgów, łuków i krzywych: naciśnij klawisz I. Punkt środkowy okręgu lub łuku: naciśnij klawisz C. Punkt końcowy linii, łuku lub krzywej: naciśnij klawisz E. Jeżeli przy pracy z punktami przecięcia odnaleziono wiele odpowiednich punktów, zostaną one wyświetlone w otwartym narzędziu QuickPick. Kliknij żądany punkt na liście QuickPick. spse01510 Szkicowanie 8-21

102 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu Linie pomocnicze Linie pomocnicze stanowią przedłużenia linii i ułatwiają rysowanie geometrii 2D. Linie pomocnicze mogą służyć do tworzenia nowej geometrii, a wszelkie więzy utworzone przy ich użyciu pozostaną aktywne nawet po ich wyłączeniu. Na przykład: podczas pracy z rysunkiem linie pomocnicze można wykorzystać w widoku pomocniczym do tworzenia dodatkowych widoków o poprawnym ułożeniu i o poprawnych rozmiarach. Aby utworzyć taką linię, utwórz nową linię z włączoną opcją linii pomocniczej lub ustaw właściwość linii pomocniczej w istniejącej linii. Na liniach pomocniczych można umieszczać wymiary i adnotacje. Wymiary i adnotacje są połączone z segmentem definiującym linię pomocniczą (oryginalna linia 2D, od której wyprowadzona jest linia pomocnicza). Opcje tworzenia linii pomocniczych są dostępne we właściwościach linii na pasku poleceń Linia, a także nakarcie Format okna dialogowego Właściwości elementu Szkicowanie spse01510

103 Relacje geometryczne w szkicu Pomiar odległości i powierzchni Pomiar odległości lub powierzchni można wykonać nawet podczas wykonywania innego zadania. Aby ustawić jednostki dla pomiarów odległości i powierzchni, użyj opcji WłaściwościÆpolecenia Właściwości pliku w menu Aplikacji. Pomiar odległości w 2D W środowisku rysunku można mierzyć odległość za pomocą polecenia Zmierz odległość. Polecenia mierzą odległość liniową lub łączną odległość liniową według zbioru wyznaczonych punktów. Pierwszy wybrany punkt wyznacza punkt początkowy pomiaru (A). Następnie można wybrać dowolny punkt charakterystyczny, aby zobaczyć odległość między tym punktem a punktem początkowym oraz odległość delta wzdłuż każdej osi głównej (A). Wybranie punktu charakterystycznego spowoduje dodanie go do zbioru punktów pomiaru. Następnie można wybrać inny punkt, aby zobaczyć nową odległość liniową i odległości delta (C) lub aby zobaczyć odległość między ostatnimi dwoma punktami i całkowitą odległość od punktu początkowego do ostatniego punktu (D). Kliknij prawym przyciskiem myszy, aby zresetować polecenie. spse01510 Szkicowanie 8-23

104 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu Pomiar odległości i kątów w 3D W środowiskach części, części blaszanej i złożenia polecenie Zmierz odległość mierzy odległość liniową. Pierwszy wybrany punkt wyznacza punkt początkowy pomiaru (A). Następnie można wybrać dowolny punkt charakterystyczny (B), aby wyświetlić okno dialogowe Zmierz odległość, w którym zostaną wyświetlone następujące informacje dotyczące punktu charakterystycznego: wybrany typ, odległość rzeczywista, odległość pozorna widoku ekranowego oraz odległość delta wzdłuż każdej osi głównej. W środowiskach części, części blaszanej i złożenia polecenie Zmierz kąt mierzy kąty. Pomiar należy wykonać między dowolnymi dwoma licami lub między dowolnymi trzema punktami. Pomiar odległości minimalnych W środowiskach części, części blaszanej i złożenia można użyć polecenia Zmierz odległość minimalną, aby zmierzyć minimalną odległość między dwoma elementami lub punktami charakterystycznymi. Aby filtrować typ elementów, który ma być wybrany, można użyć opcji Wybierz typ na pasku poleceń Minimalna odległość. Podczas pracy w kontekście złożenia można także użyć opcji Uaktywnij część, aby uaktywnić części, które mają być zmierzone Szkicowanie spse01510

105 Relacje geometryczne w szkicu Pomiar odległości normalnych W środowiskach części, części blaszanej i złożenia polecenie Zmierz odległość normalną mierzy odległość normalną między elementem płaskim a linią lub punktem charakterystycznym. Aby filtrować typ elementów, który ma być wybrany, można użyć opcji Typy elementów na pasku poleceń Zmierz odległość normalną. Aby określić typ punktu charakterystycznego, który należy określić podczas pomiaru odległości, można użyć opcji Punkt charakterystyczny. Aby wybrać układ współrzędnych zdefiniowany przez użytkownika w celu zdefiniowania jednego z punktów, można użyć opcji Układ współrzędnych. Jeśli używany jest układ współrzędnych, zwracane wartości będą odnosić się do określonego układu współrzędnych. Podczas pracy w kontekście złożenia można także użyć opcji Uaktywnij część, aby uaktywnić części, które mają być zmierzone. Pomiar powierzchni Polecenie Zmierz powierzchnię, dostępne tylko w środowisku rysunku oraz w profilach 2D i szkicach, umożliwia mierzenie powierzchni wewnątrz zamkniętej granicy (A). Można również zmierzyć powierzchnię łączną wewnątrz kilku zamkniętych granic, przytrzymując klawisz Shift podczas wybierania elementów (B). Każde kliknięcie powoduje wyświetlenie powierzchni ostatniego elementu oraz całkowitego pola powierzchni. Polecenie można zresetować, wybierając inny element bez naciśniętego klawisza Shift. Pomiar długości Polecenie Zmierz długość całkowitą mierzy łączną długość zbioru zaznaczeń geometrii 2D. spse01510 Szkicowanie 8-25

106 Lekcja 8 Relacje geometryczne w szkicu Pomiar automatyczny Poza poszczególnymi poleceniami pomiaru odległości, powierzchni długości i kąta można w środowiskach 2D i 3D użyć polecenia Smart Measure, aby automatycznie wykonać pomiar na podstawie zaznaczenia: Aby zmierzyć długość, kąt lub promień, wybierz pojedynczy element 2D lub obiekt 3D. Aby zmierzyć odległość lub kąt, wybierz dwa lub kilka elementów 2D lub obiektów 3D. Polecenie Smart Measure działa podobnie jak polecenie Smart Dimension, ale nie umieszcza wymiaru w wyniku swojego działania. Kopiowanie wartości pomiaru Wyróżnioną wartość pomiaru można skopiować do Schowka, naciskając klawisze Ctrl+C. Następnie można użyć skopiowanej wartości jako danych wejściowych w innym poleceniu. Można na przykład wkleić skopiowaną wartość na pasku poleceń Linia, aby zdefiniować długość linii. Aby wyróżnić inną wartość, użyj klawisza tabulacji. Pomiar geometrii widoku rysunkowego Podczas pomiaru geometrii modelu na widoku rysunkowym lub podczas pomiaru odległości między krawędziami modelu na dwóch widokach rysunkowych można zaznaczyć pole wyboru Użyj skali widoku rysunkowego, które znajduje się na pasku poleceń, aby określić, że mierzona wyświetlana wartość jest odpowiednikiem odległości modelu. Można także zastosować wartość skali zdefiniowanej przez użytkownika, wybierając ją z listy Skala, znajdującej się na pasku poleceń. Aby wykonać pomiary pomiędzy widokami należy użyć widoków tego samego modelu, w których użyto tego samego obrotu i orientacji widoku. Można na przykład wykonać pomiar pomiędzy krawędzią w widoku z przodu i krawędzią w widoku szczegółowym o tej samej orientacji z przodu, ale nie będzie to możliwe w przypadku widoku z przodu i widoku z boku. Uwaga Skalę widoku rysunkowego można wyświetlić za pomocą karty Ogólne (okno dialogowe Właściwości rzutu). Wartości skali definiowanej przez użytkownika są definiowane w sekcji Skale widoków rysunkowych pliku Custom.xml, który znajduje się w folderze C:\Program Files\Solid Edge ST6\Preferences. Więcej informacji można znaleźć w temacie pomocy Dodawanie niestandardowych skal widoków rysunkowych do Solid Edge Szkicowanie spse01510

107 Relacje geometryczne w szkicu Przykład: Pomiar długości linii Za pomocą polecenia Zmierz odległość można zmierzyć odległości - nawet w trakcie wykonywania zadania. Można na przykład rozważyć następujący przebieg pracy. 1. Użyj polecenia Linia, aby narysować linię (A). 2. Na karcie Kontrola kliknij polecenie Zmierz odległość i dokonaj pomiaru odległości (B). Uwaga Nie trzeba zamykać polecenia Linia przed rozpoczęciem pomiaru odległości. 3. Aby zamknąć polecenie Zmierz odległość, kliknij prawym przyciskiem myszy. Polecenie Linia pozostaje aktywne - można kontynuować pracę od miejsca, w którym została przerwana. 4. Kontynuuj pracę z poleceniem Linia (C). spse01510 Szkicowanie 8-27

108

109 Lekcja 9 Wymiarowanie szkiców Polecenia wymiarowania znajdują się w trzech położeniach. Są one dostępne w grupie Wymiary, na kartach Szkicowanie, PMI i Narzędzia główne. spse01510 Szkicowanie 9-1

110 Lekcja 9 Wymiarowanie szkiców Wymiary zablokowane Wymiary szkicu są umieszczane jako sterujące. Wymiar sterujący ma kolor czerwony. Wymiar sterujący jest również określany jako zablokowany. Wymiar zablokowany nie może zostać zmieniony, chyba że będzie edytowany bezpośrednio. Modyfikowanie geometrii szkicu nie powoduje zmiany wymiaru zablokowanego. W celu zmiany wymiaru na wynikowy (lub odblokowany) należy zaznaczyć wymiar, a następnie ikonę blokady na pasku podręcznym Edycja wartości wymiaru. Wymiar wynikowy ma kolor niebieski. Wartości wymiaru wynikowego nie można wybrać do edycji. Należy go zmienić w wymiar zablokowany, a następnie zmienić jego wartość bezpośrednio. W celu zmiany wartości wymiaru zablokowanego należy kliknąć wartość wymiaru i wprowadzić nową wartość. 9-2 Szkicowanie spse01510

111 Wymiarowanie szkiców Orientacja wymiaru Orientacją wymiaru szkicu steruje początek płaszczyzny szkicu. Początek płaszczyzny szkicu definiuje kierunek poziomy/pionowy. Za pomocą polecenia Widok szkicowy można określić orientację widoku, aby uzyskać poziome ustawienie tekstu wymiarowego. spse01510 Szkicowanie 9-3

112 Lekcja 9 Wymiarowanie szkiców Styl wymiarowania W oknie dialogowym Styl zmodyfikuj ustawienia stylu wymiarowania. Polecenie Styl znajduje się na karcie Widok (1) w grupie Styl (2). 9-4 Szkicowanie spse01510

113 Lekcja 10 Text spse01510 Szkicowanie 10-1

114 Lekcja 10 Text Tworzenie profili tekstowych Polecenia Profil tekstowy można użyć do tworzenia profili lub szkicu z tekstem. Okno dialogowe Tekst umożliwia określenie żądanych parametrów tekstu, takich jak rodzaj i rozmiar czcionki. Można użyć paska poleceń Profil tekstowy, aby wybrać punkt zakotwiczenia, który zapewnia najlepsze wyrównanie tekstu. Podczas tworzenia elementów tekstowych, które rozciągają się na całą część, jak np. w przypadku części blaszanych, powinno się używać czcionki Solid Edge Stencil. Ta czcionka jest przeznaczona do tego typu sytuacji i zapewnia, że dana część może być wyprodukowana Szkicowanie spse01510

115 Text polecenie Profil tekstowy polecenie Profil tekstowy Umożliwia tworzenie i umieszczanie tekstu jako elementu szkicu. Umożliwia to tworzenie elementów zawierających tekst, które mogą być umieszczane na częściach, np. etykiet i oznaczeń numerów. Profile tekstowe mogą być także używane do wyciągania i wycinania tekstów. Podczas umieszczania profilu tekstowego jest on domyślnie wyświetlany w polu: W przypadku umieszczenia go na elemencie analitycznym, np. łuku, profil będzie zachowywać się w następujących sposób: Można także umieścić krzywą w następujący sposób: Uwaga Aby umieścić profil tekstowy na łuku lub krzywej, należy włączyć opcję Punkt na elemencie, która znajduje się na karcie Relacje okna dialogowego IntelliSketch. Po utworzeniu profilu tekstowego można użyć polecenia Przeciągnij, aby utworzyć element tekstowy 3D. Przebieg pracy dotyczący profilu tekstowego Przebieg pracy dla profilu tekstowego składa się z dwóch kroków: 1. Określenie tekstu i jego formatowania. 2. Określenie orientacji i położenia profilu tekstowego. spse01510 Szkicowanie 10-3

116 Lekcja 10 Text Określenie tekstu Podczas tworzenia i edycji profilu tekstowego należy użyć okna dialogowego Tekst, aby wpisać tekst w sposób, w jaki ma być wyświetlany na elemencie, oraz określić jego formatowanie. Opcje formatowania uwzględniają typ, styl i rozmiar czcionki, odstęp liter i odstęp linii oraz wyrównanie w poziomie (do lewej, wyśrodkowane, do prawej). Aby utworzyć tekst wielowierszowy i wstawić wiersze, które utworzą akapity, naciśnij klawisz Enter. Wybór czcionki Podczas tworzenia elementów tekstowych przechodzących przez całą długość części, np. części blaszanej, warto użyć czcionki Stencil Solid Edge. Czcionkę zaprojektowano w celach produkcyjnych. Szerokość profilu tekstowego zależy od szerokości najdłuższego wiersza tekstu, który wpisano w oknie dialogowym Tekst. Jego wysokość zależy od liczby wpisanych wierszy tekstu. Aby określić odstęp między tekstem a obramowaniem profilu tekstowego, należy zmienić ustawienie Margines. Określenie orientacji i położenia profilu tekstowego Położenie profilu tekstowego można ustalić, wybierając jeden z dziewięciu dostępnych punków zaczepienia tekstu, a następnie klikając punkt umieszczenia w głównym oknie programu. Użyj przycisku Punkt zaczepienia, który znajduje się na pasku poleceń Profil tekstowy, aby ustawić punkt zaczepienia tekstu. Punkt zaczepienia może być następujący: 10-4 Szkicowanie spse01510

117 Text Punkt zakotwiczenia Efekt profilu tekstowego U góry po lewej U góry na środku U góry po prawej Na środku z lewej Na środku spse01510 Szkicowanie 10-5

118 Lekcja 10 Text Punkt zakotwiczenia Efekt profilu tekstowego Na środku z prawej Na dole z lewej Na dole na środku Na dole z prawej Kursor docelowy jest wyświetlany i dołączany do pola profilu tekstowego w określonym punkcie zaczepienia. Podczas poruszania kursorem w głównym oknie programu wraz z nim porusza się także pole profilu tekstowego. Kursor docelowy może określać położenie punktów charakterystycznych, linii, wskaźników wyrównania, środków i krawędzi. Aby elementy można było zaznaczyć, muszą one znajdować się na tym samym szkicu co profil tekstowy Szkicowanie spse01510

119 Text Po kliknięciu w celu umieszczenia profilu tekstowego punkt zaczepienia zostanie dopasowany do punktu umieszczenia. Jeżeli zostanie kliknięty punkt charakterystyczny, między polem profilu tekstowego a elementem zostanie ustanowiona relacja połączenia. Aby umieścić profil tekstowy na krzywej lub łuku tak, aby tekst był wyświetlany zgodnie z przebiegiem krzywej, określ położenie i kliknij punkt początkowy lub końcowy krzywej bądź łuku. Aby utworzyć pionowy profil tekstowy, kliknij linię pionową w profilu lub na szkicu. Położenie profilu tekstowego można zmienić, wybierając go i przesuwając w nowe położenie. Aby wybrać sam profil tekstowy w środowiskach 3D, konieczne może być użycie narzędzia QuickPick. Jeżeli obiekt profilu tekstowego jest utwierdzony, kliknij przycisk Zmień położenie, który znajduje się na pasku poleceń Profil tekstowy, aby usunąć punkt zaczepienia i przesunąć profil tekstowy. Opcje umieszczania tekstu Pasek podpowiedzi, w zależności od typów elementów, których położenie należy określić kursorem docelowym, może wyświetlać podpowiedzi dla jednej lub kilku dodatkowych opcji umieszczania. Przykładowo, przed kliknięciem w celu umieszczenia profilu tekstowego można nacisnąć klawisz T, aby zmienić orientację tekstu. Przed umieszczeniem tekstu wielowierszowego wzdłuż krzywej lub łuku można nacisnąć przycisk N, aby wybrać inną opcję wyświetlania. Uwaga Można dołączyć tekst do linii na szkicu, a następnie użyć polecenia Obróć, aby obrócić tę linię wraz z dołączonym tekstem. spse01510 Szkicowanie 10-7

120 Lekcja 10 Text Tworzenie profilu na podstawie tekstu Polecenia Profil tekstowy można używać do tworzenia profili w kształcie tekstu, na podstawie których powstają elementy reprezentujące tekst wykonywany na części, części blaszanej i rysunkach. 1. W środowisku synchronicznym należy wybrać opcję Szkicowanie Æ grupę Wstaw Æ Profil tekstowy. W środowisku sekwencyjnym musi być włączony tryb szkicowania. Narysuj sekwencyjny szkic części lub edytuj istniejący szkic, a następnie wybierz kartę Narzędzia Æ grupę Wstaw Æ Profil tekstowy. Uwaga Użyj Wyszukiwania poleceń, aby znaleźć polecenie w bieżącym środowisku. Zapoznaj się z tematem pomocy Korzystanie z narzędzia wyszukiwania poleceń. 2. W oknie dialogowym Tekst wpisz tekst profilu lub wklej tekst do okna dialogowego z innego źródła. Ustaw opcje formatowania, a następnie kliknij przycisk OK. 3. Na pasku poleceń Profil tekstowy, w grupie Krok: tekst, kliknij przycisk Kotwica, a następnie kliknij punkt zaczepienia pola profilu tekstowego. Domyślnym punktem zaczepienia jest punkt dostępny po lewej stronie, w górnej części listy. 4. W głównym oknie programu przesuń kursor w położenie docelowe tekstu, a następnie kliknij, aby umieścić tekst. Wskazówka W modelu części synchronicznej lub modelu części blaszanej można wyróżnić płaszczyznę lub lico modelu, na którym ma być umieszczony profil tekstowy, a następnie nacisnąć klawisz F3, aby go zablokować. Podczas umieszczania tekstu wielowierszowego względem wskazanej geometrii wyświetlane są dodatkowe opcje orientacji w pasku podpowiedzi. Zapoznaj się z monitami, jak np. naciśnięcie klawisza N dla opcji wielu wierszy lub klawisz T do przełączania orientacji tekstu. Aby umieścić profil tekstowy wzdłuż łuku lub krzywej, ustaw opcję Punkt na elemencie na karcie Relacje w oknie dialogowym IntelliSketch. Aby zmienić istniejący tekst - wybierz tekst, kliknij przycisk grupy Krok: tekst na pasku poleceń, a następnie wprowadź zmiany w oknie dialogowym Tekst. Więcej informacji można znaleźć w temacie pomocy Edycja profilu tekstowego. Aby zmienić położenie tekstu lub punktu zaczepienia tekstu - wybierz tekst, kliknij przycisk grupy Krok: położenie na pasku poleceń, a następnie postępuj zgodnie z wyświetlanymi komunikatami. Więcej informacji można znaleźć w temacie pomocy Edycja profilu tekstowego Szkicowanie spse01510

121 Text Rozmiar i kolor tekstu PMI Ustawienie rozmiaru tekstu PMI Dostępnych jest kilka sposobów zmiany rozmiaru tekstu adnotacji i wymiarów PMI. Zmień jednocześnie wszystkie elementy PMI i powiązaną grafikę (linie, linie odniesienia i strzałki), stosując jedną z następujących metod: o Automatyczne skaluj elementy. Gdy aktywny styl modelu jest używany do określenia rozmiaru tekstu, elementy PMI są skalowane automatycznie podczas powiększania i pomniejszania widoku. Powoduje to, że wyniki tej operacji w PMI są czasem zbyt duże lub zbyt małe względem elementu lub komponentu. o Interaktywnie zmień rozmiar elementu. Można użyć przycisków Zwiększ rozmiar czcionki PMI i Zmniejsz rozmiar czcionki PMI do zmiany rozmiaru elementów PMI na podstawie rozmiaru piksela. Umożliwia to interaktywne, dokładne ustawienie rozmiaru. Zmień rozmiar nowych elementów za pomocą edycji stylu. Można zdefiniować domyślny rozmiar tekstu dla wszystkich nowych elementów PMI na karcie Tekst w oknie dialogowym Modyfikuj styl wymiarowania. Można otworzyć to okno dialogowe przy użyciu polecenia Style. Dostosuj rozmiar poszczególnych elementów PMI. Można pominąć domyślny rozmiar tekstu dla poszczególnych zaznaczonych elementów przy użyciu polecenia Właściwości. Długość załamania oraz odstęp pomiędzy linią załamania a tekstem PMI można określić na karcie Linie i współrzędne, w stylu wymiarowania i we właściwościach wymiaru. Aby dowiedzieć się więcej na temat ustawiania i zmiany rozmiaru tekstu PMI, zapoznaj się z tematem pomocy Zmiana rozmiaru tekstu PMI. Ustawienie globalnego koloru PMI Kolor wymiaru PMI jest natychmiastowym wskaźnikiem stanu zablokowania lub odblokowania wymiaru. Można zmienić globalne ustawienie koloru dla wymiarów PMI. Powoduje to także zmianę koloru adnotacji PMI. Można zmienić globalne ustawienia koloru PMI na karcie Kolory w oknie dialogowym Opcje Solid Edge. Domyślny kolor odblokowanego wymiaru PMI to niebieski. Jest on taki sam jak kolor ustawiony dla wszystkich elementów szkicu. Można dla nich wybrać inny kolor z listy Szkic. Domyślny kolor zablokowanego wymiaru PMI to czerwony. Jest on taki sam jak kolor ustawiony dla elementów uchwytu. Można dla nich wybrać inny kolor z listy Uchwyt. Nie można zmieniać koloru poszczególnych elementów PMI. spse01510 Szkicowanie 10-9

122 Lekcja 10 Text Polecenie Tekst Umieszczanie pola tekstowego lub łańcucha tekstowego na rysunku. Uchwyty edycji pola tekstowego Jeśli na początek użytkownik kliknie i przeciągnie kursor w celu narysowania pola tekstowego, to utworzone zostanie pole tekstowe o stałej szerokości. Rozmiar pola tekstowego można dostosować interaktywnie za pomocą uchwytów wyświetlanych po wybraniu pola tekstowego. Jeśli użytkownik kliknie i wprowadzi tekst treści pola, to pole zostanie zdefiniowane jako Dopasuj szerokość do zawartości. Oznacza to, że rozmiar pola tekstowego zmienia się wraz ze zmianą rozmiaru zawartości. Uchwyty zmiany rozmiaru nie są wyświetlane w polu tekstowym po wybraniu go. W celu ułatwienia czytania i formatowania tekstu podczas tworzenia go można wybrać jedną z poniższych opcji dostępnych na liście Kontrola tekstu na pasku poleceń Tekst: Stały - dostosuj współczynnik kształtu Stały - zawijaj tekst. Opcje formatowania tekstu Podczas wprowadzania lub edytowania tekstu można użyć okna dialogowego Ułamek oraz pola wyboru Ułamek automatyczny pozwalających na formatowanie ułamków, indeksu dolnego i górnego. Niektóre opcje formatowania tekstu są dostępne tylko wtedy, gdy kursor znajduje się wewnątrz pola tekstowego. Przykładowo: nie można korzystać z funkcji ułamków, stosować listy wypunktowanej ani wprowadzać symboli, jeśli kursor nie znajduje się wewnątrz pola tekstowego Szkicowanie spse01510

123 Text Gdy wybrane jest obramowanie pola tekstowego i wyświetlane są uchwyty edycji, można stosować inne opcje formatowania tekstu, takie jak pogrubienie, kursywa, podkreślenie. Gdy wyświetlane jest obramowanie pola tekstowego, można dostosować odstępy między obramowaniem i tekstem przy użyciu opcji Wcięcia dostępnej na karcie Wcięcia i odstępy w oknie dialogowym Właściwości pola tekstowego. Listę można utworzyć i wybrać styl punktorów za pomocą opcji dostępnych na pasku poleceń Tekst na karcie Punktory i numeracja w oknie dialogowym Właściwości pola tekstowego. Umieszczanie pustych pól tekstowych Gdy pole tekstowe istnieje, ale nie zawiera tekstu, w arkuszu jest wyświetlany wskaźnik pustego pola tekstowego puste pola tekstowe. Symbol pustego pola tekstowego nie jest drukowany.. Dzięki temu można znaleźć i usunąć W środowisku rysunku domyślny kolor symbolu jest określany za pomocą koloru elementu wyłączonego na stronie Kolory (okno dialogowe Opcje Solid Edge). spse01510 Szkicowanie 10-11

124 Lekcja 10 Text Umieszczanie pola tekstowego lub łańcucha tekstowego 1. Wybierz polecenie Tekst. 2. Wykonaj jedną z następujących czynności: Aby umieścić pole tekstowe, kliknij myszą, a następnie przeciągnij kursor po ekranie w celu zdefiniowania położenia i rozmiaru pola tekstowego. Pole tekstowe zostanie wyświetlone jako obramowane pole. Aby umieścić łańcuch tekstowy, kliknij miejsce, w którym chcesz rozpocząć wstawianie tekstu. W miejscu kliknięcia zostanie umieszczony kursor oznaczający możliwość wprowadzenia tekstu. 3. Wpisz tekst w polu tekstowym lub w punkcie początkowym łańcucha tekstowego. Wskazówka Rozmiar kolor, wyrównanie, obrót i inne właściwości tekstu można interaktywnie dopasowywać przez zaznaczenie tekstu i zastosowanie odpowiednich opcji znajdujących się na pasku poleceń Tekst. Podczas tworzenia i edytowania pola tekstowego lub łańcucha tekstu można kliknąć przycisk Właściwości znajdujący się na pasku poleceń, aby otworzyć okno dialogowe Właściwości pola tekstowego. Jeśli na początek użytkownik kliknie i przeciągnie kursor w celu narysowania pola tekstowego, to utworzone zostanie pole tekstowe o stałej szerokości. Rozmiar pola tekstowego można interaktywne dopasować za pomocą uchwytów wyświetlanych po kliknięciu tego pola tekstowego. Można także zmienić rozmiar pola tekstowego za pomocą pola Zablokuj szerokość i pola Wysokość, które znajdują się na karcie Informacje (okno dialogowe Właściwości pola tekstowego). Jeśli użytkownik kliknie i wprowadzi tekst treści pola, to pole zostanie zdefiniowane jako Dopasuj szerokość do zawartości. Uchwyty zmiany rozmiaru nie są wyświetlane w polu tekstowym po wybraniu go. Można to zmienić za pomocą opcji Kontrola tekstu znajdującej się na pasku poleceń. Jeśli pole tekstowe zostanie utworzone, ale nie zostanie do niego wprowadzony tekst, w arkuszu wyświetli się wskaźnik pustego pola tekstowego. Dzięki temu można znaleźć lub usunąć pola tekstowe bez zawartości Szkicowanie spse01510

125 Text Można tworzyć indeksy górne, indeksy dolne, ułamki, listy punktowane i numerowane oraz wcięte akapity. o Aby określić zawartość i formatowanie indeksu górnego, indeksu dolnego i ułamków, należy użyć okna dialogowego Ułamek. Aby zastosować formatowanie ułamków do liczb i symboli podczas wpisywania tekstu, należy użyć okna dialogowego Automatyczny ułamek. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, należy zapoznać się z rozdziałem Formatowanie ułamków, indeksu górnego i dolnego. o o Aby kontrolować formatowanie list, należy użyć opcji znajdujących się na pasku poleceń Tekst oraz na karcie Punktory i numeracja (okno dialogowe Właściwości pola tekstowego). Więcej informacji można znaleźć w temacie pomocy Formatowanie listy punktowanej i listy numerowanej. Istnieje możliwość kopiowania i wklejania z innej aplikacji, np. z programu Microsoft Word. Oprócz tego można kopiować tekst z pola tekstowego Solid Edge do innej aplikacji. Numerowanie list można kontrolować za pomocą opcji znajdujących się w menu Punktory i numeracja to między innymi poleceń: o Kontynuuj numerowanie na pasku poleceń Tekst. Dotyczy o Restartuj numerowanie spse01510 Szkicowanie 10-13

126

127 Lekcja 11 Szkice na karcie PathFinder W narzędziu PathFinder istnieją dwie grupy szkiców (Szkice i Użyte szkice). Szkice są przechowywane w grupie Szkice aż zostaną wykorzystane przez operację tworzenia obiektu bryłowego albo usunięte. Symbol ołówka przed nazwą szkicu wskazuje, że płaszczyzna tego szkicu jest zablokowana. Szkice, które nie zostały wykorzystane, mogą być wyświetlane albo ukrywane poprzez ustawienie znaku akceptacji. Wszystkie szkice lub konkretne szkice mogą być ukryte lub pokazane. Elementy szkicu użyte do utworzenia elementu są usuwane z grupy Szkice i umieszczane w grupie Użyte szkice. Użyte szkice mogą być wyróżniane, usuwane, przywracane, a dodatkowo możliwa jest zmiana ich nazw. spse01510 Szkicowanie 11-1

128 Lekcja 11 Szkice na karcie PathFinder Menu kontekstowe Szkice w narzędziu PathFinder Menu kontekstowe Szkice zawiera opcje określające sposób, w jaki szkic odpowiada na tworzenie regionów, a także opcje przeznaczone do tworzenia elementów. Te opcje są zależne od szkicu. Złącz ze szkicami na tej samej płaszczyźnie Jeśli szkic istnieje na zablokowanej płaszczyźnie szkicu, wówczas geometria każdego nowego szkicu łączy się z istniejącym szkicem. Włącz regiony Lokalizuje regiony jako zamknięte obszary formularzy geometrii szkicu. Przenieś geometrię i wymiary Powoduje pochłonięcie geometrii szkicu użytej do tworzenia elementów i przenosi geometrię do grupy Użyte szkice. Tworzy wymiary PMI na obiekcie bryłowym w miarę używania geometrii szkicu w celu tworzenia elementów Szkicowanie spse01510

129 Szkice na karcie PathFinder Menu kontekstowe Użyte szkice na karcie PathFinder Kliknij prawym przyciskiem myszy używany szkic, aby wyświetlić menu kontekstowe. Polecenie Przywróć przywraca skonsumowany szkic do grupy Szkice. Jeśli istnieje płaszczyzna szkicu taka sama jak płaszczyzna używanego szkicu, przywrócony szkic zostanie połączony z istniejącym szkicem. spse01510 Szkicowanie 11-3

130

131 Lekcja 12 Początek płaszczyzny szkicu płaszczyzny odniesienia Początek płaszczyzny odniesienia jest definiowany systemowo. Kierunek poziomy i początek są umieszczone pośrodku płaszczyzny odniesienia. Zmianę początku odniesienia umożliwia polecenie Zmień położenie początku układu. Pozwala ono zdefiniować nowy początek i kierunek poziomy. lica płaskie Przed zablokowaniem płaszczyzny można zdefiniować początek szkicu na licu płaskim. Kierunek poziomy i początek zostaną określone przez system. Aby zmienić początek zdefiniowany systemowo, przełączaj krawędzie liniowe na licu płaskim. Krawędź jest oznaczona kolorem zielonym. Naciśnij klawisz (N), aby przejść do kolejnej krawędzi, (B), aby przejść do poprzedniej krawędzi, (F), aby przełączyć kierunek Y, a (T), aby przełączyć używany koniec krawędzi. Kiedy zostanie wyświetlony odpowiedni początek, kliknij blokadę, aby zablokować płaszczyznę szkicu. spse01510 Szkicowanie 12-1

132 Lekcja 12 Początek płaszczyzny szkicu 12-2 Szkicowanie spse01510

133 Początek płaszczyzny szkicu Polecenie Zmień położenie początku układu Płaszczyzna szkicu może zawierać tylko pojedynczy zbiór elementów szkicu. Jednak na płaszczyźnie szkicu może być więcej niż jeden obszar szkicu. W tym przykładzie występują dwa obszary szkicu (1 i 2). Kierunki poziomy i pionowy dla obszaru szkicu (1) są inne niż dla obszaru szkicu (2). Położenie początku płaszczyzny szkicu można zmienić, aby przedefiniować kierunki poziomy i pionowy dla konkretnego obszaru szkicu. spse01510 Szkicowanie 12-3

134 Lekcja 12 Początek płaszczyzny szkicu polecenie Wyzeruj początek układu Polecenie Wyzeruj początek układu skutkuje automatycznym wyzerowaniem początku w następujący sposób: Podczas pracy w środowisku rysunku punkt początkowy siatki rysunku zostanie wyzerowany do współrzędnej arkusza rysunkowego (0,0). W środowisku synchronicznym zarówno punkt początkowy płaszczyzny szkicu, jak i punkt początkowy siatki rysunku, zostaną wyzerowane do współrzędnej (0,0,0) oraz orientacji w środku bieżącej zablokowanej płaszczyzny szkicu. Uwaga Polecenie to jest dostępne tylko po zablokowaniu płaszczyzny szkicu Szkicowanie spse01510

135 Początek płaszczyzny szkicu Zmiana położenia początku układu - przebieg pracy Przebieg pracy oparty na wykorzystaniu lica łaskiego jako płaszczyzny szkicu. 1. Zablokuj płaszczyznę szkicu. 2. W grupie Rysuj wybierz polecenie Zmień położenie początku układu. Uchwyt zmiany położenia początku układu zostanie wyświetlony w punkcie początku płaszczyzny szkicu na zablokowanej płaszczyźnie (1). 3. Kliknij i przeciągnij początek uchwytu do nowego wierzchołka lub krawędzi. W ten sposób zostanie zdefiniowany nowy początek. 4. Kliknij i przeciągnij torus, aby zdefiniować położenie kierunku poziomego. Wybierz punkt charakterystyczny lub wpisz kąt, aby zablokować kierunek. spse01510 Szkicowanie 12-5

136 Lekcja 12 Początek płaszczyzny szkicu Widok szkicowy Na karcie Widok w grupie Widoki polecenie Widok szkicowy umożliwia zorientowanie aktywnego widoku jako normalnego względem poziomego/pionowego kierunku zablokowanej płaszczyzny szkicu Szkicowanie spse01510

137 Lekcja 13 Pochłanianie szkicu i przenoszenie wymiarów W środowisku części i części blaszanej można zwykle rysować geometrię szkicu 2D, aby tworzyć elementy modelu. Podczas korzystania z elementów szkicu do tworzenia elementu w środowisku synchronicznym elementy szkicu są pochłaniane, a umieszczone na szkicu wymiary 2D są przenoszone na właściwe krawędzie modelu bryłowego tam, gdzie to możliwe. Aby określić, czy elementy szkicu będą pochłaniane, a wymiary przenoszone, można użyć polecenia Przenieś geometrię i wymiary znajdującego się w menu podręcznym po wybraniu szkicu na karcie PathFinder. Automatyczne pochłanianie szkicu i przenoszenie wymiarów Polecenie Przenieś geometrię i wymiary jest domyślnie ustawione dla nowego dokumentu. Elementy szkicu są automatycznie pochłaniane, a wymiary 2D są automatycznie przenoszone, gdy zostaną użyte do tworzenia elementów. Po utworzeniu elementu geometria szkicu 2D zostanie przeniesiona do grupy Użyte szkice w narzędziu PathFinder, a wymiary 2D zostaną przeniesione jako wymiary 3D modelu PMI. Automatycznie pochłanianie elementów szkicu i przenoszenie wymiarów 2D można wyłączać pojedynczo w szkicach, usuwając zaznaczenie polecenia Przenieś geometrię i wymiary w menu podręcznym po wybraniu szkicu na karcie PathFinder. Wszystkie wymiary modelu, także te przeniesione ze szkiców lub bezpośrednio dodane do krawędzi modelu 3D, to wymiary PMI. Wymiary PMI są wyświetlane na karcie PathFinder w podgrupie Wymiary grupy PMI. spse01510 Szkicowanie 13-1

138 Lekcja 13 Pochłanianie szkicu i przenoszenie wymiarów Więcej informacji na temat tworzenia i używania wymiarów PMI można znaleźć w temacie pomocy Wymiary i adnotacje PMI. Częściowe przenoszenie szkiców i wymiarów W wielu przypadkach do utworzenia elementu wykorzystywane są tylko niektóre elementy szkicu. Pochłonięte i przeniesione zostaną wówczas tylko wybrane elementy szkicu i powiązane z nimi wymiary 2D. W trakcie tego procesu wymiary i więzy mogą być połączone z krawędziami bryły i pozostałą geometrią szkicu. Jeżeli szkic zawiera wymiary od bazy, niektóre z nich mogą być przenoszone pojedynczo. Inne wymiary, takie jak współrzędne, nie są przenoszone, chyba że geometria 2D, do której są dołączone, została użyta do utworzenia elementu. Elementy szkicu są pochłaniane, a wymiary przenoszone wraz z tworzeniem elementów za pomocą pozostałych elementów szkicu. Status blokowania wymiarów po przeniesieniu Wymiary 2D są domyślnie blokowane. Po ich przeniesieniu do modelu 3D pozostają nadal zablokowane Szkicowanie spse01510

139 Pochłanianie szkicu i przenoszenie wymiarów Uwaga Kolory wymiarów określane są za pomocą ustawień na karcie Kolory okna dialogowego Opcje. Przenoszenie zmiennych wymiarowych i formuł Wymiary szkicu korzystające ze zmiennych zachowują je po przeniesieniu do wymiarów PMI. Jeżeli wymiar szkicu jest sterowany formułą, zostanie ona zachowana po przeniesieniu wymiaru do wymiaru PMI. Wymiar PMI będzie nadal sterowany formułą, ale musi być wymiarem sterującym dla formuły, aby można było ją poprawnie obliczyć. spse01510 Szkicowanie 13-3

140 Lekcja 13 Pochłanianie szkicu i przenoszenie wymiarów Korzystanie ze szkiców, które można połączyć Można użyć polecenia Złącz ze szkicami współpłaszczyznowo w menu podręcznym, aby ustalić, czy szkic jest łączony z innym szkicem współpłaszczyznowym w części synchronicznej lub złożeniu. Choć to polecenie jest dostępne w dokumentach części synchronicznych, części blaszanych i złożeń, właściwość łączenia jest najbardziej pomocna podczas pracy ze szkicami złożeń. Odgrywa też ważną rolę podczas przekształcania tradycyjnych części i złożeń na dokumenty synchroniczne. Po ustawieniu dla szkicu opcji Złącz ze szkicami współpłaszczyznowo stosowane są następujące reguły i warunki: Nowe elementy szkicu, które są rysowane w sposób swobodny i współpłaszczyznowo do szkicu, są dodawane do istniejącego szkicu. Aby utworzyć nowe, współpłaszczyznowe elementy szkicu jako oddzielny szkic, można wybrac istniejący szkic i usunąc zaznaczenie opcji Złącz ze szkicami na tej samej płaszczyźnie przed narysowaniem nowego, współpłaszczyznowego elementu szkicu. Szkic będzie połączony z innym szkicem, jeśli dwa szkice staną się współpłaszczyznowe podczas operacji przesuwania. W dokumentach części i części blaszanej obszary szkicu są automatycznie uaktywnione dla szkiców, które można łączyć. Gdy obszary szkiców są uaktywnione, można użyć Narzędzia zaznaczania do utworzenia elementów przy użyciu szkicu. Można usunąć zaznaczenie polecenia Włącz obszary szkiców na pasku podręcznym, aby wyłączyć obszary szkiców. W dokumentach części i części blaszanej wykorzystanie szkiców jest automatycznie uaktywnione dla szkiców, które można łączyć. Gdy opcja wykorzystania szkicu jest włączona, elementy szkicu są wykorzystywane podczas tworzenia elementów ze szkicu. Można usunąć zaznaczenie polecenia Przenieś geometrię i wymiary na pasku podręcznym, aby wyłączyć wykorzystanie szkiców. Na karcie PathFinder wyświetlane są unikatowe symbole, które wskazują, czy aktywny szkic można połączyć czy nie. Legenda Szkic bez możliwości łączenia Szkic z możliwością łączenia Szkic aktywny (przedstawiono szkic aktywny z możliwością łączenia) 13-4 Szkicowanie spse01510

141 Pochłanianie szkicu i przenoszenie wymiarów Szkice złożenia Szkic, którego nie da się połączyć, jest najczęściej pomocny podczas tworzenia szkiców w złożeniu. Szkice, których nie można łączyć, umożliwiają narysowanie wielu współpłaszczyznowych szkiców. Może to być pomocne, gdy trzeba utworzyć oddzielne, współpłaszczyznowe szkice, które reprezentują poszczególne części lub podzłożenia dla nowego złożenia. Szkice, których nie można łączyć, umożliwiają łatwe pokazywanie, ukrywanie lub przenoszenie zestawu szkiców. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z tematem pomocy Rysowanie szkiców w złożeniach. spse01510 Szkicowanie 13-5

142

143 Lekcja 14 Przenoszenie szkiców Szkice można przenosić/kopiować w środowiskach 2D lub 3D. Szkice można usuwać lub wycinać w celu wklejenia w środowiskach 2D lub 3D. W tej sekcji opisano trzy dostępne metody manipulowania geometrią szkicu. Manipulowanie elementami szkicu w środowisku 2D Przenoszenie i kopiowanie elementów szkicu w 3D Kopiowanie, wycinanie i wklejanie elementów szkicu spse01510 Szkicowanie 14-1

144 Lekcja 14 Przenoszenie szkiców Manipulowanie elementami szkicu w środowisku 2D Płaskie elementy szkicu można przenosić i kopiować przy użyciu polecenia Przenieś w 2D, które znajduje się na karcie Szkicowanie, w grupie Rysuj. Manipulowanie elementami szkicu 2D jest ograniczone do wybranej płaszczyzny elementu szkicu. Jeśli elementy szkicu w wybranym zestawie znajdują się na innych płaszczyznach szkicu, przy próbie wybrania jakiegokolwiek polecenia umożliwiającego manipulowanie szkicem zostanie wyświetlone okno z informacją o błędzie. Komunikat o błędzie: Wybrana geometria szkicu musi leżeć na tej samej płaszczyźnie Szkicowanie spse01510

145 Przenoszenie szkiców Przebieg pracy dla operacji przenoszenia lub kopiowania szkicu 1. W oknie części zaznacz pojedynczo lub przy użyciu ramki wyboru elementy szkicu do skopiowania lub przeniesienia. Jeśli elementy szkicu tworzą region, wyłącz regiony dla szkicu przed użyciem ramki wyboru. 2. Wybierz polecenie Przenieś. 3. Na dowolnym z zaznaczonych elementów szkicu zaznacz punkt początkowy przenoszenia lub kopiowania. W celu zdefiniowania punktu początkowego przenoszenia lub kopiowania można użyć punktów charakterystycznych. 4. Zwróć uwagę na opcje dostępne na pasku poleceń Przenieś (1). Aby przenieść kopię, zaznacz opcję Kopiuj (2). Można także wprowadzić odległości X (4), Y (5) dla punktu końcowego przenoszenia lub kopiowania. Ponadto można wprowadzić przyrost odległości w polu Krok (3). 5. Kliknij punkt docelowy przenoszenia lub kopiowania. W przypadku przenoszenia kliknięcie punktu docelowego zakończy polecenie. Wybrany zestaw jest w dalszym ciągu aktywny. W przypadku kopiowania każde kliknięcie powoduje umieszczenie kopii. Naciśnięcie prawego przycisku myszy podczas kopiowania zakończy polecenie, ale wybrany zestaw pozostanie aktywny. 6. Naciśnij klawisz ESC, aby wyczyścić wybrany zestaw. spse01510 Szkicowanie 14-3

146 Lekcja 14 Przenoszenie szkiców Polecenia manipulowania szkicem 2D Dostępne są dwie listy, które zawierają polecenia 2D służące do manipulowania geometrią szkicu. Polecenia manipulowania umożliwiają wykonanie następujących operacji: przeniesienie, obrót, odbicie, skalowanie i rozciągnięcie. Każde z tych poleceń ma zestaw opcji na pasku poleceń. Każde polecenie może także służyć do manipulowania kopią wybranych elementów szkicu Szkicowanie spse01510

147 Przenoszenie szkiców Przenoszenie i kopiowanie elementów szkicu w 3D Elementy szkicu mogą być przenoszone/kopiowane w 3D. Elementy szkicu należące do wybranego zestawu nie muszą znajdować się na tej samej płaszczyźnie. W celu przeniesienia w 3D należy użyć uchwytu. Informacje na temat korzystania z uchwytu zawiera sekcja Uchwyt w kursie Przenoszenie i obracanie lic. Wybrane elementy szkicu mogą być: Przenoszone lub kopiowane w płaszczyźnie szkicu Przenoszone lub kopiowane do płaszczyzny równoległej Obracane lub obracane z kopiowaniem do innej płaszczyzny spse01510 Szkicowanie 14-5

148 Lekcja 14 Przenoszenie szkiców Przebieg pracy dla synchronicznych operacji przeniesienia lub obrócenia elementów 3D szkicu 1. Wybierz geometrię szkicu. Metody wyboru Wybór całych szkiców na karcie PathFinder Wybierz poszczególne elementy szkicu w oknie części. Wybierz elementy szkicu w oknie części przy użyciu pola wyboru. Uwaga Uwaga Jeśli elementy szkicu tworzą region, wyłącz regiony przed użyciem pola wyboru. Wybrany zestaw może zawierać elementy szkicu znajdujące się na różnych płaszczyznach. 2. Jeśli całe szkice synchroniczne są wybrane na karcie PathFinder, rozpocznie się wykonywanie polecenia Przenieś. Użyj półosi małej lub płaszczyzny uchwytu, aby przenieść elementy szkicu na płaszczyźnie. Aby obrócić, przeciągnij początek uchwytu na krawędź, która będzie osią obrotu. Następnie kliknij torus, aby zdefiniować kąt obrotu. Na pasku poleceń kliknij opcję Kopiuj elementów szkicu., aby przenieść kopię wybranych 3. Jeśli elementy szkicu są wybrane w oknie części, na pasku poleceń Modyfikuj wybierz z listy rozwijanej polecenie Przenieś. Użyj uchwytu grafiki, jak opisano w poprzednim kroku, aby przenieść lub obrócić wybrane elementy szkicu Szkicowanie spse01510

149 Przenoszenie szkiców 4. Po zakończeniu manipulowania szkicami i wyłączeniu regionów należy pamiętać, aby włączyć regiony w celu utworzenia elementów na podstawie szkiców. spse01510 Szkicowanie 14-7

150 Lekcja 14 Przenoszenie szkiców Kopiowanie, wycinanie i wklejanie elementów szkicu Elementami szkicu można manipulować przy użyciu funkcji schowka w systemie Microsoft Windows. Kombinacja klawiszy Ctrl+C kopiuje wybrane elementy szkicu do schowka. Kombinacja klawiszy Ctrl+X usuwa wybrane elementy szkicu z modelu i dodaje je do schowka. Kombinacja klawiszy Ctrl+V wkleja w modelu elementy szkicu zapisane w schowku. Zachowanie wklejania Operacja wklejania umieszcza elementy szkicu (ze schowka) na zablokowanej płaszczyźnie szkicu w miejscu kliknięcia. W tym punkcie wklejane elementy zostają przyłączone do kursora i każde kliknięcie powoduje umieszczenie kolejnej kopii wklejanych elementów na zablokowanej płaszczyźnie. Jeśli nie ma zablokowanej płaszczyzny szkicu, elementy szkicu są umieszczane na płaszczyźnie wyróżnionej pod kursorem w miejscu kliknięcia. W tym punkcie wklejane elementy zostają przyłączone do kursora i każde kliknięcie powoduje umieszczenie kolejnej kopii wklejanych elementów na zablokowanej płaszczyźnie. Aby wybrać inną płaszczyznę docelową wklejania, zakończ operację wklejania klawiszem Esc. Kombinacją klawisz Ctrl+V ponownie rozpocznij operację wklejania, a następnie wybierz nową płaszczyznę Szkicowanie spse01510

151 Lekcja 15 Rzutowanie elementów na płaszczyznę szkicu Krawędzie lica, elementy szkicu i krawędzie głównych płaszczyzn odniesienia można rzutować na zablokowaną płaszczyznę szkicu. Polecenie Rzutuj do szkicu znajduje się na karcie Szkicowanie, w grupie Rysuj. Polecenie Rzutuj do szkicu wymaga zablokowanej płaszczyzny szkicu. Użyj paska poleceń Rzutuj do szkicu, aby poprawić wybór elementów, które mają być rzutowane, oraz aby ustawić opcje projektu. spse01510 Szkicowanie 15-1

152 Lekcja 15 Rzutowanie elementów na płaszczyznę szkicu Polecenie Rzutuj do szkicu Polecenie to kopiuje krawędzie części lub elementy szkicu do bieżącej płaszczyzny szkicu. Można na przykład wybrać krawędź części (A) do rzutowania na bieżącą płaszczyznę szkicu (B). Rzutowana krawędź (C) może być następnie użyta w bieżącym szkicu. Symbol relacji wskazuje, że element jest powiązany z elementem nadrzędnym. Można zerwać powiązanie rzutowanego elementu, usuwając symbol relacji powiązania. Można przycinać i modyfikować elementy rzutowane, a także włączać rzutowane elementy powiązane do szkicu zawierającego nowo utworzone elementy niepowiązane. Można również dodawać relacje lub wymiary do elementów rzutowanych w sposób powiązany. Jeśli jednak relacja lub wymiar powoduje konflikt z relacją powiązania z elementem źródłowym, wyświetlone zostanie ostrzeżenie. Uwaga Gdy elementy szkicu są używane do utworzenia elementu w dokumencie części, są one przenoszone do grupy Użyte szkice na karcie PathFinder. W przypadku elementów rzutowanych przerywane jest powiązanie z połączeniem pomiędzy elementem nadrzędnym i elementem rzutowanym Szkicowanie spse01510

153 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Ćwiczenie: Szkicowanie (część 1) Czynność: Szkicowanie (część 1) W tym ćwiczeniu przedstawiono blokowanie płaszczyzny, rysowanie elementów szkicu, umieszczanie wymiarów, stosowanie relacji geometrycznych, pokazywanie symboli relacji, zmianę położenia początku płaszczyzny szkicu i sterowanie wyświetlaniem szkicu. spse01510 Szkicowanie 16-1

154 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Otwieranie pliku części Uruchamianie programu Solid Edge Kliknij przycisk aplikacji Æ Otwórz. W oknie dialogowym Otwórz plik w polu Szukaj w: określ folder zawierający pliki szkoleniowe. Kliknij pozycję sketch_a i kliknij przycisk Otwórz Szkicowanie spse01510

155 Szkicowanie - ćwiczenia Rozpoczęcie procesu szkicowania Wybierz polecenie Linia. Zdefiniuj płaszczyznę szkicu. Zatrzymaj kursor nad nachyloną płaszczyzną szkicu. Naciśnij klawisz N do momentu wyróżnienia zielonej krawędzi, jak pokazano na ilustracji. To spowoduje zdefiniowanie kierunku poziomego dla płaszczyzny szkicu. Uwaga Gdy płaszczyzna jest wyróżniona, można rozpocząć szkicowanie i zablokować szkic do tej płaszczyzny. Jeśli kursor zostanie odsunięty od płaszczyzny przed umieszczeniem geometrii, wówczas konieczne będzie ponowne wyróżnienie płaszczyzny. Można również kliknąć blokadę na wyróżnionej płaszczyźnie, aby zablokować płaszczyznę. Jeśli płaszczyzna zostanie zablokowana ręcznie, pozostanie zablokowana do czasu jej odblokowania. spse01510 Szkicowanie 16-3

156 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Rysowanie geometrii szkicu Narysuj szkic w kształcie rowka, składający się z dwóch linii i dwóch łuków. Kiedy płaszczyzna nachylona zostanie wyróżniona, naciśnij przycisk myszy, aby umieścić pierwszy punkt linii. Następnie upewnij się, że wyświetlany jest wskaźnik poziomu i naciśnij przycisk myszy, aby umieścić drugi punkt linii. Umieść łuk styczny. Naciśnij klawisz A, aby wprowadzić polecenie umieszczania łuku. Umieść strefę zamierzeń, tak jak to pokazano na ilustracji. Umieść punkt końcowy łuku pionowo w stosunku do punktu początkowego łuku Szkicowanie spse01510

157 Szkicowanie - ćwiczenia Umieść drugą linię w sposób pokazany na ilustracji. Upewnij się, że symbol wyrównania stycznego i wyrównanie pionowe są takie, jak w przypadku pierwszego punktu linii początkowej. Umieść drugi łuk styczny. Naciśnij klawisz A, a następnie zakończ łuk w punkcie końcowym pierwszej linii. spse01510 Szkicowanie 16-5

158 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Utworzone regiony Zauważ, że kolor lica został zmieniony na niebieski. Oznacza to obecność regionów. Szkic narysowany na licu powoduje utworzenie dwóch regionów Szkicowanie spse01510

159 Szkicowanie - ćwiczenia Umieszczanie relacji geometrycznych Wyśrodkuj szkic rowka na licu, używając relacji geometrycznych. Włącz wyświetlanie uchwytów relacji. Na karcie Szkicowanie w grupie Relacje naciśnij przycisk Symbole relacji. Uchwyty wskazują, że linie są poziome, a kąty są styczne i połączone z punktami końcowymi linii. Wyrównaj środek odcinka jednej z linii ze środkiem odcinka krawędzi lica. W grupie Relacje wybierz polecenie Poziomo/Pionowo. Kliknij środek odcinka linii, a następnie kliknij środek odcinka krawędzi lica. Wyrównaj środek łuku ze środkiem odcinka krawędzi lica. Używając polecenia Poziomo/Pionowo, kliknij środek łuku, a następnie środek odcinka krawędzi lica. Rowek zostanie wyśrodkowany na licu. spse01510 Szkicowanie 16-7

160 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Dodawanie wymiarów Zwymiaruj promień rowka i odległość między środkami. Na karcie Szkicowanie w grupie Wymiar wybierz polecenie Smart Dimension. Kliknij jeden z łuków i wpisz wartość 5 w oknie dialogowym Edytuj wartość wymiaru. Na karcie Szkicowanie w grupie Wymiar wybierz polecenie Odległość pomiędzy. Zaznacz środek każdego łuku i wpisz wartość 30 w polu edycji Szkicowanie spse01510

161 Szkicowanie - ćwiczenia Wyłączanie szkicu Jeśli płaszczyzna szkicu została zablokowana ręcznie, na karcie PathFinder prawym przyciskiem myszy kliknij szkic. Z menu podręcznego wybierz polecenie Zablokuj płaszczyznę szkicu. Kliknij pole wybory, aby wyłączyć wyświetlanie szkiców. To ćwiczenie zostało zakończone. Zamknij plik, ale nie zapisuj go. spse01510 Szkicowanie 16-9

162 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Podsumowanie Podczas tego ćwiczenia użytkownik dowiedział się, w jaki sposób tworzyć szkic na licu części. Podczas tego ćwiczenia użytkownik dowiedział się, w jaki sposób stosować relacje i wymiary w szkicu. Ćwiczenie: Szkicowanie (część 2) Czynność: Szkicowanie (część 2) W tym ćwiczeniu przedstawiono rysowanie szkicu na płaszczyźnie odniesienia, uwzględnianie krawędzi pochodzących z lic części, wiązanie szkicu z krawędziami modelu części i obsługę polecenia Widok szkicowy Szkicowanie spse01510

163 Szkicowanie - ćwiczenia Otwieranie pliku części Uruchamianie programu Solid Edge Kliknij przycisk aplikacji Æ Otwórz. W oknie dialogowym Otwórz plik w polu Szukaj w: określ folder zawierający pliki szkoleniowe. Kliknij pozycję sketch_b i kliknij przycisk Otwórz. spse01510 Szkicowanie 16-11

164 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Tworzenie płaszczyzny szkicu Na karcie Narzędzia główne w grupie Płaszczyzny wybierz polecenie Współpłaszczyzna. Wybierz przedstawione lico części. Kliknij oś główną na uchwycie przenoszenia Szkicowanie spse01510

165 Szkicowanie - ćwiczenia W polu edycji odległości wprowadź wartość 20. spse01510 Szkicowanie 16-13

166 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Rozpoczęcie procesu szkicowania Zostaną użyte krawędzie części na szkicu. Na karcie SzkicowanieÆgrupa Rysuj wybierz polecenie Rzutuj do szkicu. Polecenie wymaga zablokowanej płaszczyzny. Zablokuj płaszczyznę szkicu. Zatrzymaj kursor na płaszczyźnie szkicu utworzonej wcześniej, a następnie kliknij symbol blokady. Wybierz przedstawione krawędzie Szkicowanie spse01510

167 Szkicowanie - ćwiczenia Zwróć uwagę na sposób rzutowania tych krawędzi na zablokowaną płaszczyznę szkicu. spse01510 Szkicowanie 16-15

168 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Obserwacja powiązania szkicu Wyświetl wymiary PMI. Na karcie PathFinder zaznacz pole wyboru Wymiary. Kliknij wartość 60 na linii wymiarowej. Zmień wymiar na dowolną wartość z zakresu od 45 do 75 i zwróć uwagę, w jaki sposób krawędź rzutowana na płaszczyznę szkicu jest uzgadniana z kątem lica. Upewnij się, że strzałka kierunku na linii wymiarowej jest taka sama jak na ilustracji. Kierunek można zmienić, klikając przyciski strzałki w polu edycji dynamicznej Szkicowanie spse01510

169 Szkicowanie - ćwiczenia Ustaw kąt wymiaru równy 60 i wyłącz wyświetlanie wymiaru PMI. spse01510 Szkicowanie 16-17

170 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Rysowanie geometrii szkicu Dodaj i zmodyfikuj geometrię szkicu. Zorientuj płaszczyznę szkicu normalnie względem widoku. Na karcie Widok w grupie Widoki wybierz polecenie Widok szkicu. Narysuj geometrię szkicu w sposób pokazany na ilustracji. Długości segmentów i położenie nie mają znaczenia. Przytnij segmenty liniowe. Na karcie Szkicowanie, w grupie Rysuj, wybierz polecenie Przytnij Szkicowanie spse01510

171 Szkicowanie - ćwiczenia Kliknij i przeciągnij kursor na segmenty liniowe przedstawione na ilustracji. Kliknij i przeciągnij kursor na trzy segmenty liniowe przedstawione na ilustracji. spse01510 Szkicowanie 16-19

172 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Edytowanie wyświetlania Wyłącz wyświetlanie symboli relacji. Zmień widok na izometryczny. Naciśnij klawisze Ctrl+I. Zamknij plik i nie zapisuj Szkicowanie spse01510

173 Szkicowanie - ćwiczenia Podsumowanie W tym ćwiczeniu przedstawiono sposób rysowania szkicu na płaszczyźnie odniesienia oraz włączania krawędzi z lic części. Użytkownik obserwował powiązanie szkicu z krawędziami modelu części i używał polecenia Widok szkicu. Ćwiczenie: Szkicowanie (część 3) Czynność: Szkicowanie (część 3) W tym ćwiczeniu przedstawiono rysowanie szkicu na licu, kopiowanie szkicu do innego lica, obracanie i przenoszenie skopiowanego szkicu. spse01510 Szkicowanie 16-21

174 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Otwieranie pliku części Uruchamianie programu Solid Edge Kliknij przycisk aplikacji Æ Otwórz. W oknie dialogowym Otwórz plik w polu Szukaj w: określ folder zawierający pliki szkoleniowe. Kliknij pozycję sketch_c i kliknij przycisk Otwórz Szkicowanie spse01510

175 Szkicowanie - ćwiczenia Rysowanie szkicu na licu Zablokuj na przedstawionym licu. Narysuj następujący szkic. Usuń wymiary szkicu. Wymiary umieszczono tylko w celu zdefiniowania rozmiaru. Zmień widok na izometryczny. Naciśnij klawisze Ctrl+I. spse01510 Szkicowanie 16-23

176 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Kopiowanie szkicu Odblokuj płaszczyznę szkicu. Wybierz szkic na karcie PathFinder. Naciśnij klawisze Ctrl+C, aby skopiować wybrany szkic. Szkic zostanie dodany do schowka Szkicowanie spse01510

177 Szkicowanie - ćwiczenia Wklejanie szkicu Naciśnij kombinację klawiszy Ctrl+V. Skopiowany szkic zostanie dołączony do kursora. Zatrzymaj kursor na licu i naciśnij lewy przycisk myszy, aby umieścić szkic w sposób przedstawiony na ilustracji. Położenie szkicu zostanie określone w następnym kroku. Uwaga Aby sterować orientacją skopiowanego szkicu, naciśnij klawisz N lub B. W tym ćwiczeniu do określenia położenia szkicu należy jednak użyć polecenia obracania. Naciśnij klawisz Esc, aby zakończyć operację wklejania. spse01510 Szkicowanie 16-25

178 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Obracanie szkicu skopiowanego W narzędziu PathFinder kliknij prawym przyciskiem myszy skopiowany szkic i wybierz opcję Zablokuj płaszczyznę szkicu. Wybierz polecenie Widok szkicowy. Na liście rozwijanej polecenia Przenieś wybierz polecenie Obróć. Na pasku poleceń upewnij się, że opcja kopiowania nie jest włączona. Przytrzymując klawisz Ctrl kliknij dwie linie i dwa łuki. Kolor elementu po jego wybraniu zostanie zmieniony na zielony. Wybierz środek łuku i środek obrotu. Wybierz środek innego łuku i punkt początkowy dla obrotu Szkicowanie spse01510

179 Szkicowanie - ćwiczenia Gdy pojawi się wskaźnik poziomu, naciśnij lewy przycisk myszy. To spowoduje obrócenie szkicu o 90. spse01510 Szkicowanie 16-27

180 Lekcja 16 Szkicowanie - ćwiczenia Przenoszenie skopiowanego szkicu Ponownie wybierz cztery elementy. Wybierz polecenie Przenieś. Jako punkt początkowy przenoszenia wybierz środek łuku. Aby określić punkt końcowy, przesuń kursor na punkt środkowy górnej krawędzi. Szkic zostanie wyśrodkowany względem tego punktu. Nie klikaj jeszcze myszką Szkicowanie spse01510

181 Szkicowanie - ćwiczenia Gdy wyświetlane jest wyrównanie względem punktu środkowego, przesuń kursor w dół do położenia widocznego na ilustracji i naciśnij lewy przycisk myszy. Naciśnij klawisze Ctrl+I. spse01510 Szkicowanie 16-29