PROGRAM NAUCZNIA PODSTAW PRZEDSIĘBIORCZOŚCI W ZAKRESIE PODSTAWOWYM W LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM. Numer programu: 16/III LO/ 2009

Transkrypt

1 PROGRAM NAUCZNIA PODSTAW PRZEDSIĘBIORCZOŚCI W ZAKRESIE PODSTAWOWYM W LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM Numer programu: 16/III LO/ 2009 Podstawa Prawna 1. Ustawa z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr256 poz.2572, z późniejszymi zmianami). 2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzenia sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr83, poz.562). 3. Statut Szkoły 4. Zasady Oceniania w III Liceum Ogólnokształcącym w Łomży. Charakterystyka programu. Życie we współczesnych realiach gospodarczych sprawia nam wiele trudności. Rozwój gospodarki rynkowej w Polsce determinuje konieczność przygotowania młodzieży do życia w ten rzeczywistości. Niniejszy program ma temu służyć. Program nauczania został skonstruowany na podstawie obowiązującej podstawy programowej. Przedmiot podstawy przedsiębiorczości jest realizowany w ilości dwóch godzin w cyklu kształcenia. Koncepcja programu zakładająca realizację celów podstawy programowej ukierunkowuje ucznia na trzy obszary tematyczne: A. Człowiek jako istota społeczna 1

2 B. Podstawowe zagadnienia z ekonomii. C. Człowiek w gospodarce. Uzupełnienie tych obszarów stanowi zagadnienie miejsca Polski w międzynarodowych organizacjach gospodarczych a szczególnie z Unią Europejską i wynikające z tego faktu szanse dla młodych obywateli naszego kraju. Przedmiot podstawy przedsiębiorczości ma na celu przygotowanie młodego człowieka do aktywnego udziału w życiu gospodarczym. Powinien kształtować przede wszystkim postawy uczniów takie jak: wytrwałość w dążeniu do celu, kreatywność i uczciwość, wiara we własne możliwości, podejmowanie decyzji zgodnie z zasadami etycznymi, odpowiedzialność za podejmowane decyzje, gotowość do podejmowania ryzyka, podejmowanie z własnej inicjatywy działań w poszukiwaniu pracy lub podejmowaniu własnej działalność gospodarczej. I. Cele ogólne Cele edukacyjne na lekcjach z podstaw przedsiębiorczości 1. Przygotowanie uczniów do aktywnego i świadomego uczestnictwa w życiu gospodarczym kraju oraz Unii Europejskiej 2. Kształcenie postaw rzetelnej pracy i przedsiębiorczości. 3. Kształcenie umiejętności krytycznej oceny otaczającej nas rzeczywistości ekonomicznej. 4. Doskonalenie umiejętności pracy w zespole i skutecznego komunikowania się przy zastosowaniu różnych środków werbalnych i niewerbalnych. 5. Kształcenie umiejętności rozwiązywania konfliktów. 6. Doskonalenie umiejętności korzystania z różnych źródeł informacji. 7. Wdrażanie uczniów do rozwijania swoich zainteresowań oraz samodzielnego zdobywania wiedzy i kształtowania umiejętności sprzyjających kształtowaniu postaw przedsiębiorczych. 8. Przygotowanie uczniów do dalszego kształcenia, szczególnie w zakresie nauk ekonomicznych. 9. Kształcenie umiejętności aktywnego poszukiwania pracy i świadomego jej wyboru. 10. Poznanie mechanizmów funkcjonowania gospodarki rynkowej oraz związanych z nią najważniejszych instytucji. 11. Rozwijanie zainteresowań podejmowaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej. 12. Zapoznanie z podstawowymi zasadami podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej w różnych formach. 13. Poznanie roli państwa w gospodarce rynkowej. 14. Przedstawienie zasad funkcjonowania oraz najpoważniejszych problemów gospodarki europejskiej i światowej. II. Cele kształcenia i wychowania na lekcjach z podstaw przedsiębiorczości A). szczegółowe cele kształcenia: I. wiadomości Uczeń: 2

3 zna pojęcie osobowości człowieka; wymienia mechanizmy regulujące zachowanie się człowieka, takie jak: potrzeby, uczucia, motywy; wymienia cechy osoby przedsiębiorczej; zna zasady organizacji pracy w zespole; zna role (lidera, wykonawcy) przyjmowane w grupie; zna sposoby rozwiązywania konfliktów w grupie; zna środki komunikacji interpersonalnej (werbalne i niewerbalne); wymienia cechy instrumentalne i kierunkowe osobowości; zna mechanizmy regulujące zachowanie się człowieka; zna i rozumie mechanizmy zachowania się człowieka w sytuacjach trudnych; rozumie znaczenie właściwego wypełniania ról społecznych; rozumie potrzebę kompromisowego rozwiązywania konfliktów w grupie; zna zasady skutecznego komunikowania się. zna typy gospodarek; zna i rozumie pojęcia związane z gospodarką rynkową (popyt, podaż, rynek); wymienia cechy gospodarki rynkowej (przedsiębiorczość, własność prywatna, system cen, konkurencja); zna definicję pieniądza oraz jego właściwości i formy; wymienia funkcje pieniądza; rozumie różnicę pomiędzy gospodarką rynkową i innymi typami gospodarek; zna i rozumie pojęcie zachęt ekonomicznych dla konsumenta, pracodawcy i przedsiębiorcy; rozumie pojęcie wartości pieniądza; zna pojęcie gospodarstwa domowego i jego rolę w gospodarce rynkowej. wymienia formy organizacyjno-prawne przedsiębiorstw; wymienia źródła finansowania firm; zna sposoby i zasady związane z podejmowaniem działalności gospodarczej; zna i rozumie rolę przedsiębiorstwa w gospodarce. zna źródła przepisów dotyczących działalności gospodarczej; rozumie pojęcie majątku firmy; rozumie pojęcie bilansu i rozliczeń finansowych; rozumie elementy bilansu firmy, takie jak: aktywa i pasywa; zna podstawowe funkcje banków; wymienia zadania banku centralnego i banków komercyjnych; zna rodzaje usług bankowych dla ludności i przedsiębiorstw; zna rodzaje ubezpieczeń; rozumie konieczność istnienia ubezpieczeń rozumie rolę banku centralnego w gospodarce; rozumie konieczność korzystania z usług bankowych; zna formy inwestowania na giełdzie; rozumie ryzyko inwestowania na giełdzie; zna koncepcje roli państwa w gospodarce; rozumie wpływ państwa na życie gospodarcze kraju; zna pojęcie i funkcje budżetu państwa; wymienia źródła finansowania budżetu; zna i rozumie system podatkowy w Polsce; zna wydatki budżetu państwa; zna mierniki wzrostu gospodarczego; zna zakres i formy interwencjonizmu państwowego w gospodarce rynkowej; 3

4 zna i rozumie zasady polityki budżetowej; wymienia czynniki wzrostu gospodarczego; zna i rozumie bariery wzrostu gospodarczego; wymienia i rozumie przejawy kryzysu ekonomicznego. zna pojęcia deficytu budżetowego i długu publicznego zna wpływ reklamy na konsumentów; wymienia prawa konsumentów; rozumie rolę związków zawodowych; zna przyczyny i skutki bezrobocia; zna metody poszukiwania pracy; wymienia dokumenty konieczne do ubiegania się o pracę. rozumie konieczność istnienia instytucji chroniących konsumentów; zna prawa i obowiązki pracowników; wymienia rodzaje umów regulujących zatrudnienie; wymienia formy walki z bezrobociem zna i rozumie pojęcie międzynarodowego podziału pracy; zna międzynarodowe organizacje gospodarcze, z którymi współpracuje Polska; rozumie zasady międzynarodowej współpracy gospodarczej; rozumie cele integracji europejskiej; zna i rozumie podstawowe pojęcia integracji europejskiej, wchodzące w skład tak zwanego filaru UE: wspólny rynek, unia gospodarcza i monetarna, swobodny przepływ towarów, kapitału i usług, swobodny przepływ pracowników, swoboda prowadzenia działalności gospodarczej, polityka konkurencji; zna problemy ekonomiczne współczesnego świata, zna i rozumie pojęcie globalizacji gospodarki światowej wymienia formy powiązań gospodarczych z zagranicą; zna genezę i rozwój Unii Europejskiej; zna instytucje UE i rozumie cele i zasady ich funkcjonowania; zna główne postanowienia Układu Europejskiego, zna przebieg negocjacji akcesyjnych Polski z UE, rozumie wpływ procesu globalizacji na zachowania społeczne, - rozumie konsekwencje procesu globalizacji w sferze życia politycznego i kulturalnego świata. II umiejętności: Uczeń: samodzielnie ocenia własną osobowość; dokonuje autoprezentacji; potrafi zorganizować własne działania edukacyjne; właściwie wypełnia przyjęte w grupie role; potrafi podejmować decyzje w sytuacjach trudnych i ryzykownych; samodzielnie wyznacza sobie cele oraz zadania edukacyjne i zawodowe; potrafi kierować grupą i podejmować decyzje; rozwiązuje konflikty w grupie, szczególnie w drodze negocjacji; potrafi dokonać prezentacji własnego stanowiska, stosując różne środki komunikacji werbalnej i niewerbalnej umie określić relację pomiędzy popytem i podażą; potrafi wyznaczyć cenę równowagi; dokonuje wyboru zachęty ekonomicznej, występując w roli konsumenta, pracodawcy i przedsiębiorstwa i przedsiębiorcy; uzasadnia swój wybór; 4

5 ocenia rolę i funkcje pieniądza w gospodarce; planuje budżet gospodarstwa domowego. dokonuje wyboru formy organizacyjnej przedsiębiorstwa odpowiedniej do planowanej działalności gospodarczej; przygotowuje prosty biznesplan; potrafi wskazać najkorzystniejsze sposoby finansowania poszczególnych form działalności gospodarczej; wykazuje korzyści i zagrożenia związane z konkurencją i monopolem potrafi porównać oferty różnych banków komercyjnych; umie wskazać najkorzystniejsze sposoby lokowania środków i zaciągania kredytów; potrafi dokonać wyboru najkorzystniejszej oferty konta osobistego i lokaty; potrafi uzasadnić konieczność swojego przyszłego udziału w systemie emerytalnym. ocenia rolę banku centralnego; analizuje i ocenia ryzyko inwestowania na giełdzie; analizuje i porównuje oferty firm ubezpieczeniowych, funduszy emerytalnych i funduszy powierniczych; potrafi wyjaśnić wpływ postępu naukowo-technicznego, zatrudnienia, wydajności pracy oraz efektywności kapitału na rozwój gospodarczy kraju; ocenia korzyści i koszty wynikające z postępu naukowo-technicznego potrafi wyjaśnić wpływ deficytu budżetowego i długu publicznego na życie społeczne, polityczne i gospodarcze kraju; potrafi wypełnić zeznanie podatkowe PIT; potrafi wskazać pozytywne i negatywne przykłady wpływu reklamy na konsumentów; ocenia teraźniejsze i przyszłe zmiany na rynku pracy; ocenia własne możliwości znalezienia pracy; ocenia przyczyny, skutki i strukturę bezrobocia w Polsce; umie przygotować curriculum vitae (cv) i list motywacyjny; potrafi przygotować się do rozmowy kwalifikacyjnej; potrafi dochodzić swoich praw konsumenckich; ocenia rolę instytucji chroniących konsumentów; porównuje prawa i obowiązki pracownika i pracodawcy wynikające ze stosunku pracy i innych umów; potrafi aktywnie poszukiwać pracy; potrafi korzystnie zaprezentować się przyszłemu pracodawcy; porównuje postawy etyczne do postaw uczestników życia gospodarczego ocenia wpływ swobód gospodarczych Unii Europejskiej na życie ekonomiczne państw członkowskich; dokonuje analizy potencjalnych korzyści i kosztów wynikających z przystąpienia Polski do UE; ocenia konsekwencje procesu globalizacji dla Polski. potrafi wykazać wpływ współpracy gospodarczej z zagranicą na gospodarkę kraju; ocenia realizację postanowień Układu Europejskiego oraz jego wpływ na rozwój gospodarczy kraju; ocenia stanowiska negocjacyjne strony polskiej i unijnej w najbardziej kontrowersyjnych obszarach (rolnictwo, swobodny przepływ pracowników i kapitału, polityka konkurencji); analizuje i ocenia wpływ globalizacji gospodarki na życie polityczne, społeczne i kulturalne współczesnego świata; B) cele wychowania Postawy: Uczeń: 5

6 - w sposób tolerancyjny odnosi się do osób o odmiennych cechach osobowości - ma obiektywne poczucie własnej wartości oraz potrzebę stałego rozwijania i doskonalenia swej osobowości - wykazuje rozumienie dla nadrzędności celów grupowych nad indywidualnymi - rozumie potrzebę uczciwego wywiązywania się ze zobowiązań wobec państwa, instytucji finansowych, przedsiębiorstw - ceni wartości pracy swojej i innych - wykazuje postawę poszanowania dla pieniądza - wykazuję postawę aktywnego i odpowiedzialnego uczestnictwa w życiu gospodarczym kraju - rozumie swoją odpowiedzialność za warunki życia po przejściu na emeryturę - ocenia w kategoriach etycznych uczestników życia gospodarczego - rozumie potrzebę uczestnictwa Polski w międzynarodowej współpracy gospodarczej - ma świadomość wspólnoty i potrzeby współpracy z innymi narodami Europy przy zachowaniu i uszanowaniu własnej odrębności gospodarczej - rozumie potrzebę solidarności społecznej międzynarodowej w rozwijaniu problemów współczesnego świata, na przykład efektów nierównego rozwoju ( głód, niedożywienie, choroby ) Treści nauczania I. Człowiek istota społeczne 1.Psychologiczne postawy przedsiębiorczości. 2.Postawy przedsiębiorczości. 3.Społeczne postawy przedsiębiorczości. 4.Rozwiązywanie konfliktów. II. Gospodarka rynkowa. 1.Droga do gospodarki rynkowej. 2.Pojęcie i funkcjonowanie rynku. 3.Cechy gospodarki rynkowej. 4.Rola pieniądza w gospodarce rynkowej. 5.Gospodarstwo domowe. III. Przedsiębiorstwo w gospodarce rynkowej. 1.Formy prawno organizacyjne przedsiębiorstw, formy pozyskiwania kapitału. 2.Podejmowanie działalności gospodarczej. 3.Koszty i przychody oraz zasady rozliczeń finansowych przedsiębiorstw. 4. Majątek przedsiębiorstw. IV. Instytucje gospodarki rynkowej. 1.Rodzaje banków i usługi bankowe. 2.Rynek papierów wartościowych. 3.Pozabankowe instytucje bankowe. 4.Rynek ubezpieczeń. V. Państwo w gospodarce rynkowej. 1.Rola i funkcje państwa w gospodarce rynkowej. 2.Budżet państwa. 3.Budżety samorządów. 4.Wzrost gospodarczy. 5.Kryzys w gospodarce rynkowej. VI. Człowiek w gospodarce rynkowej. 1.Miejsce obywatela w gospodarce. 2.Ochrona konsumenta. 6

7 3.Prawo pracy. 4.Podstawowe prawa i obowiązki pracowników i pracodawcy. 5.Rynek pracy i bezrobocie. 6.Aktywne poszukiwanie pracy metody i instytucje. 7.Etyka biznesu. VII. Integracja gospodarcza ze światem. 1.Współpraca gospodarcza Polski ze światem. 2.Integracja Polski z Unią Europejską. 3.Procesy globalizacji gospodarki i jej konsekwencje dla Polski. Procedury osiągania celów edukacyjnych Procedury osiągania celów Nauczanie przedmiotu Podstawy przedsiębiorczości wiąże się z pobudzeniem aktywności poznawczej u uczniów i skłonieniem ich do przedsiębiorczych i planowanych działań. Ważnym elementem zajęć edukacyjnych powinny być: spotkania z przedstawicielami środowiska lokalnego: przedsiębiorcami, pracownikami urzędu pracy, bankowcami, przedstawicielami biur maklerskich, osobami zatrudnionymi w zakładach pracy znajdujących się w najbliższej okolicy, absolwentami szkoły; uczestniczenie we różnych formach aktywności, pozwalających na zaangażowanie w pewne aspekty życia gospodarczego, takie jak: szkolenia, seminaria, warsztaty inicjowanie działań na rzecz szkoły i społeczności lokalnej: organizowanie wewnątrzszkolnych konkursów, warsztatów, prowadzenie firmy uczniowskiej, korzystanie z różnych źródeł wiedzy, takich jak: portale wiedzy ekonomicznej (np. codzienna prasa (Rzeczpospolita, Gazeta Prawna itp.), programy telewizyjne, (np. Firma, Puls Biznesu itp.), filmy edukacyjne, prezentacje multimedialne lub gry dydaktyczne (np. dostępne na stronie Osiąganie zakładanych celów edukacyjnych powinno odbywać się według następujących etapów: 1. Wprowadzenie do tematyki zajęć: a) określenie celu lekcji, b) nawiązanie do sytuacji z życia codziennego (lektura krótkiego artykułu prasowego, przedstawienie fragmentu filmu lub audycji radiowej, opisanie sylwetki znanej postaci, zadanie pytań związanych z tematyką zajęć zawartych w podręczniku ucznia itp.). 2. Stosowanie odpowiednich metod pracy ze szczególnym uwzględnieniem metod aktywizujących. 3. Podsumowanie zajęć: a) dyskusja, b) wyjaśnienie wątpliwości uczniów, c) zwrócenie uwagi na najważniejsza pojęcia i zagadnienia, d) sporządzenie notatki w zeszycie przedmiotowym, e) praca domowa. Taki sposób prowadzenia zajęć pozwoli uczniom na zdobycie wiedzy merytorycznej, a jednocześnie wskaże, że nie jest ona tworem abstrakcyjnym, lecz ściśle wiąże się z sytuacjami spotykanymi w życiu codziennym. 7

8 Podczas pracy nad omawianymi zagadnieniami uczniowie kształtują i zdobywają nowe umiejętności oraz przygotowują się do podejmowania działań o charakterze przedsiębiorczym. 8

9 Opisy wybranych metod pracy z uczniem: Wykład Wykład jest metodą podającą, a więc powinien być stosowany przede wszystkim w celu przekazania nowych, teoretycznych treści. Aby nie był nudny, a przede wszystkim, żeby docierał do uczniów, powinien być wzbogacony elementami wizualnymi, takimi jak: plansze, prezentacje multimedialne, przykładowe formularze, ulotki itp. Robienie przez uczniów notatek w czasie wykładu również zwiększa prawdopodobieństwo zapamiętania większej ilości przekazywanych przez nauczyciela informacji. Wykład nie powinien być stosowany zbyt często, ponieważ jest on metodą mało efektywną na lekcjach przedsiębiorczości. Dyskusja Kontrolowana dyskusja powinna składać się z 5 etapów: 1. Przedstawienie zasad, które będą obowiązywały podczas dyskusji: kultura wypowiedzi, nieprzerywanie rozmówcom itp., oraz kryteriów oceny uczestników dyskusji. 2. Przedstawienie tematu przewodniego oraz celów dyskusji; zmotywowanie uczniów do wyrażania swoich konstruktywnych opinii. 3. Właściwa dyskusja nauczyciel jest jej moderatorem, pilnuje przestrzegania ustalonych wcześniej reguł, ale również wyraża swoją opinię na dany temat. 4. Zakończenie dyskusji nauczyciel prezentuje najbardziej trafne wnioski w formie krótkiego podsumowania. 5. Analiza przebiegu dyskusji oraz ocenienie jej uczestników według przekazanych wcześniej kryteriów oceny. 2. Dyskusja jako metoda aktywizująca ma na celu nie tylko urozmaicenie zajęć, ale przede wszystkim zmobilizowanie uczniów do myślenia na zadany temat oraz nauczenie ich przekazywania w sposób zrozumiały swoich poglądów, czyli komunikowania się w grupie. Debata Debata jest metodą aktywizującą bardzo przydatną w momencie, kiedy trzeba rozpatrzyć dany problem z dwóch różnych punktów widzenia. W zależności od tematu klasę można podzielić, zgodnie z reprezentowanymi poglądami, na tych, którzy są za, i na tych, którzy są przeciw zaproponowanej przez nauczyciela tezie. Jeśli taki naturalny podział jest niemożliwy, można przeprowadzić losowanie i przydzielić uczniów do poszczególnych drużyn. Ich zadaniem jest przygotowanie argumentów i przedstawienie ich w określonym czasie na forum klasy. Studium przypadku Metoda, dzięki której uczniowie zapoznają się z realną sytuacją związaną z tematem danej lekcji. Polega na analizie materiału tekstowego lub filmowego. Przypadek powinien być ogólnym przedstawieniem jakiegoś problemu i mieć kilka wariantów rozwiązań. Pod opisem sytuacji muszą pojawić się problemowe pytania, które będą kierunkowskazami dla uczniów przy rozwiązywaniu problemu. Studium przypadku jako metoda rozwija w uczniach umiejętność logicznego myślenia, gromadzenia i syntetyzowania informacji, weryfikuje wiedzę, pozwala postawić się w sytuacji bohatera opisywanego przypadku, a dzięki temu skonfrontować swoje wyobrażenia na określony temat. Wystąpienia i prezentacje Metody polegające na prezentowaniu przygotowanego wcześniej zagadnienia szerokiej publiczności. Mają na celu zaktywizowanie ucznia oraz kształtowanie w nim umiejętności prezentowania swojej wiedzy, zdania i opinii na forum publicznym. Burza mózgów Metoda ta stosowana jest, gdy zaistnieje potrzeba twórczego rozwiązania problemu, znalezienia dużej ilości argumentów czy różnych metod osiągnięcia założonego celu. Dzięki tej metodzie uczniowie mają możliwość swobodnego wyrażania własnych pomysłów. Pobudza ona wyobraź- 9

10 nię, pozwala na stworzenie wspólnego dla całej grupy stanowiska w sprawie danego problemu. Prawidłowo zastosowana burza mózgów powinna składać się z co najmniej dwóch etapów: I generowanie pomysłów nauczyciel za pomocą pytań otwartych nakierowuje uczniów i pozwala na tworzenie wielu różnych rozwiązań. Ważne jest, aby wszystkie sugestie i odpowiedzi uczniów były notowane, bez różnicy czy są pomysłami trafnymi, czy nie; II analizowanie zebranych pomysłów grupowanie, segregowanie i hierarchizowanie pomysłów oraz wybór najlepszego z nich. Etap ten może odbywać się z udziałem całej grupy, jak również w mniejszych podzespołach. Mapa pamięci Mapa pamięci, nazywana inaczej mapą skojarzeń czy mapą pojęć, jest metodą, która ma na celu wizualizowanie informacji na dany temat. Tworząc taką mapę, wykorzystuje się symbole, rysunki, łatwe do zapamiętania hasła i zwroty, najlepiej z zastosowaniem kolorowych pisaków czy kredek. Dzięki tej metodzie doskonale porządkuje się zdobytą wiedzę, tworzy notatkę. To jedna z metod szybkiego uczenia się. Drzewko decyzyjne Ta metoda pracy na lekcji powinna być wykorzystywana w przypadku tematów, które wymagają od uczniów podjęcia określonych decyzji. Dzięki tej metodzie kształtowane są umiejętności patrzenia na zjawisko wielowymiarowo biorąc pod uwagę zarówno aspekty pozytywne, jak i negatywne. Możliwa jest również analiza przewidywanych skutków podjętych decyzji. Wykorzystując metodę drzewka decyzyjnego uczeń postępuje według następującego schematu: 1) zaczyna od pnia, nazywa problem, nad którym będzie pracował, czyli tak zwany problem decyzyjny; 2) idąc ku górze, na gałęziach wypisuje różne możliwości rozwiązania problemu; 3) najwyższa korona drzewa to konsekwencje, które wynikają z rozpisanych niżej możliwości. Należy pamiętać, aby na tym etapie pracy nad problemem wypisać również cele i wartości, którymi należy się kierować, realizując poszczególne warianty. Ćwiczenie przeprowadzone tą metodą powinno być zakończone podjęciem decyzji odnośnie jednego z wariantów realizacji problemu decyzyjnego. Analiza SWOT Analiza SWOT to metoda, która składa się z czterech części: słabe i mocne strony oraz szanse i zagrożenia. Jest bardzo pomocna przy podejmowaniu różnego rodzaju decyzji oraz w przygotowywaniu się do prezentacji zjawisk, problemów, celów. Uczniowie mogą pracować tą metodą w dwojaki sposób: klasa dzielona jest na cztery grupy i każda grupa zajmuje się inną częścią analizy, a następnie przedstawia wyniki pracy na forum klasy; klasa dzielona jest na kilka grup i każda grupa przeprowadza całą analizę tego samego problemu; w czasie przedstawiania efektów pracy przez poszczególne grupy na tablicy zapisywana jest jedna wspólna analiza. Gra symulacyjna Różnego rodzaju gry symulacyjne pomagają zdobyć uczniom doświadczenie w zakresie wybranego tematu. Zazwyczaj są uproszczoną wersją realnych sytuacji związanych z rynkiem dóbr i usług, rynkiem kapitałowym czy funkcjonowaniem przedsiębiorstwa. Odmianą gry symulacyjnej mogą być decyzyjne gry komputerowe dostępne w Internecie. Odgrywanie ról Metody związane z odgrywaniem ról, nazywane dramami, mają na celu pobudzenie wyobraźni ucznia, zmotywowanie go do wyrażania uczuć nie tylko w sposób werbalny. Pomagają rozbudzić kreatywność, ćwiczą umiejętność współpracy z innymi ludźmi, empatię. 10

11 Pracując tą metodą, należy pamiętać, aby tematyka zajęć była interesująca dla ucznia wtedy zaangażuje się on w większym stopniu, a efekty pracy będą lepsze. W ćwiczeniu biorą udział wszyscy uczniowie, ale w roli aktorów występuje tylko kilkoro, aby przedstawiane sytuacje były przejrzyste. Nauczyciel kontroluje sprawność przebiegu ćwiczenia, ale nie komentuje, nie ocenia w trakcie odgrywania scenek. Czas na refleksje i wnioski powinien znaleźć się po zakończeniu prezentacji. Portfolio Jest to metoda indywidualnej pracy ucznia, polegająca na gromadzeniu różnego rodzaju materiałów dotyczących wybranego tematu wycinków prasowych, artykułów z prasy fachowej, informacji z Internetu, własnych opracowań. Dzięki niej uczeń uczy się odpowiedzialności oraz systematycznej pracy. Zgromadzony materiał uczeń estetycznie i systemowo porządkuje w teczce, segregatorze czy skoroszycie. Metoda projektów Metoda zakładająca długookresową pracę uczniów nad zadanym tematem. Uczniowie, pracując grupowo lub indywidualnie, przygotowują projekt w formie referatu, warsztatów, albumu czy wystawy fotograficznej. W czasie prac konsultują się z nauczycielem, który ma za zadanie kontrolować poprawność merytoryczną i tok prac nad tematem. Projekt kończy się prezentacją na forum klasowym, międzyklasowym, szkolnym. Metoda ta pozwala kształtować u ucznia takie umiejętności, jak: praca w grupie, organizacja pracy, zbieranie i przetwarzanie informacji, planowanie działań, prezentacja efektów swojej pracy, kreatywność w poszukiwaniu nowych rozwiązań. Wybór metod uzależniony jest od osobowości ucznia, środowiska w którym działa szkoła, możliwości dostępu do określonych instytucji, mogących wspierać proces dydaktyczny, zainteresowania uczniów Proponowane kryteria oceny i metody sprawdzania osiągnięć uczniów. Podstawy przedsiębiorczości to przedmiot, w którego toku nauczania szczególny nacisk położony jest na samodzielność, logiczne wnioskowanie, działania ucznia i przejawianą przez niego aktywność. Dlatego istotne jest, aby podczas oceny brać pod uwagę nie tylko wiadomości zdobyte przez młodzież, ale przede wszystkim przedsiębiorcze zachowania. Uwzględnienie tych przesłanek spowoduje, że ocena stanie się nie tylko instrumentem diagnozy i kontroli osiągnięć, ale zmotywuje uczniów, zachęcając ich do podejmowania przedsiębiorczych działań oraz rozwoju intelektualnego. Realizacja wszystkich celów edukacyjnych wymaga stosowania skutecznego systemu kontroli i oceny postępów ucznia. Należy pamiętać, że ocena pełni nie tylko funkcję diagnostyczną ale również motywującą ucznia do pogłębiania swojej wiedzy, kształtowania umiejętności i postaw. Uczeń oceniany jest na lekcjach podstaw przedsiębiorczości systematycznie w ciągu całego okresu nauczania przy pomocy różnorodnych narzędzi pomiaru dydaktycznego. 1.Przedmiotem kontroli i oceny ucznia są: wiadomości i umiejętności oraz gotowość do ich zaprezentowania. Różne przejawy aktywności intelektualnej w tym rozumienie tekstów i instrukcji, uczestniczenie w dyskusji, praca indywidualna i w zespole, sprawne wykonywanie ćwiczeń praktycznych i innych powierzonych zadań oraz opracowanie i realizacja projektów. Umiejętność gromadzenia i selekcji informacji z różnych źródeł, w tym z Internetu i oprogramowania komputerowego Umiejętności komunikacyjne (w mowie i w piśmie) z wykorzystaniem nowoczesnych technologii informacyjnych 2. Kryteria ocen 11

12 Kryteria oceniania prac pisemnych: - zrozumienie tematu - stopień wyczerpania tematu - sposób prezentacji jako umiejętność posługiwania się wiedzą, pojęciami, umiejętność selekcjonowania materiału, wyciągania wniosków, dostrzegania związków przyczynowo - skutkowych - poprawność językowa, gramatyczna, ortograficzna - szata graficzna Kryteria oceny testów, sprawdzianów, kartkówek: Ocena bardzo dobra % Ocena dobra % Ocena dostateczny % Ocena dopuszczająca % Ocena niedostateczna 0-34 % Kryteria oceniania odpowiedzi ustnych: - ocenę celującą otrzyma uczeń, który wykazuje szczególne zainteresowanie przedmiotem, opanował w pełni program nauczania i posiada wiadomości wykraczające poza program, wygłasza własne opinie lub sądy i potrafi ich przekonywująco bronić - ocenę bardzo dobrą otrzyma uczeń, który odpowie wyczerpująco, zgodnie z programem, swobodnie operuje faktami, dostrzega związki pomiędzy nimi. - ocenę dobrą otrzyma uczeń, który odpowiada zasadniczo samodzielnie, przedstawia większość wymaganych treści, popełnia nieliczne błędy, ale wypowiedz jest poprawna pod względem językowym. - ocenę dostateczną otrzyma uczeń, który zna najważniejsze fakty, umie je zinterpretować, popełnia niewielkie błędy, odpowiada z niewielką pomocą nauczyciela. - ocenę dopuszczającą otrzyma uczeń który opanował minimum 45% wiadomości i umiejętności, zna podstawowe fakty i przy pomocy nauczyciela potrafi dokonać ich prostej analizy, - ocenę niedostateczną otrzyma uczeń, który nie spełnia wyżej wymienionych kryteriów. Kryteria oceniania aktywności uczniów Ocenę celującą (6) może otrzymać uczeń, który: - nie boi się wypowiadać własnych, nawet kontrowersyjnych opinii i sądów, które potrafi prawidłowo, przekonywująco i kulturalnie uzasadnić. - potrafi jasno precyzować pytania dotyczące wielu złożonych problemów. - bierze udział w szkolnych lub międzyszkolnych olimpiadach, turniejach i konkursach przedmiotowych, osiągając wymierne efekty (sukcesy ) - w zakresie pracy zespołowe jest kreatywny, bierze na siebie odpowiedzialność za pracę grupy, aktywnie ją organizując, wchodzi w różne role zespołowe, a szczególnie przyjmuje rolę lidera i sprawozdawcy; kreuje oryginalne pomysły, komunikuje i negocjuje doprowadzając do podjęcia decyzji grupowych; potrafi też podporządkować się i przyjmować rolę podwykonawcy. Ocenę bardzo dobrą (5) może otrzymać uczeń, który: - w zakresie pracy zespołowej jest aktywny, bierze odpowiedzialność za prace grupy, potrafi ją organizować, wchodzi w różne role grupowe od lidera przez sprawozdawcę do wykonawcy poleceń; czytelnie komunikuje się z członkami zespołu próbuje negocjować i doprowadzać do podjęcia decyzji grupowej ( konsensusu ); zgłasza różnorakie pomysły rozwiązywania zadań i problemów. 12

13 Ocenę dobrą (4) może otrzymać uczeń, który : - w pracy grupowej jest aktywny i odpowiedzialny, próbuje wchodzić w różne role, ale najczęściej przyjmuje rolę wykonawcy poleceń, potrafi komunikować się z członkami zespołu, zgłasza pomysły rozwiązania zadań i problemów. Ocenę dostateczną (3) może otrzymać uczeń, który: - uczestniczy w pracach grupowych, ale przyjmuje rolę wykonawcy poleceń, rzadko zgłasza własne pomysły. Ocenę dopuszczającą (2) może otrzymać uczeń, który: - zadania i polecenia, które uczeń wykonuje, często przy znacznej pomocy nauczyciela, mają niewielki stopień trudności. - w pracy zespołowej jest bierny, unika zadań, nigdy lub rzadko zgłasza pomysły, wykonuje proste czynności. Ocenę niedostateczną (l) może otrzymać uczeń, który: - nie odrabia prac domowych. - podczas lekcji jest bierny, lub wręcz utrudnia innym udział w zajęciach - nie umie współpracować z grupą, wręcz bojkotuje pracę zespołu. Wystawianie ocen semestralnych i rocznych odbywa się za pomocą średniej ważonej i według Zasad Oceniania w III Liceum Ogólnokształcącym im. Żołnierzy Obwodu Łomżyńskiego Armii Krajowej w Łomży. 3. Szczegółowe wymagania na poszczególne oceny zawiera system oceniania z podstaw przedsiębiorczości. 4. Ocena wiedzy i umiejętności ucznia powinna być obiektywna, zgodna z obowiązującymi, znanymi uczniom i rodzicom kryteriami i jawna. 5. Ocena powinna wspierać rozwój intelektualny i emocjonalny uczniów, zachęcać do podejmowania nowych zadań i doskonalenia własnych umiejętności. 13