OPRACOWALI: MAREK BORCHERT ALICJA E. BORCHERT. Juchnowiec Górny, 2010 r.

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "OPRACOWALI: MAREK BORCHERT ALICJA E. BORCHERT. Juchnowiec Górny, 2010 r."

Bernard Żukowski
6 lat temu
Przeglądów:

1 OPRACOWALI: MAREK BORCHERT ALICJA E. BORCHERT Juchnowiec Górny, 2010 r.

2 Aspirant Policji Państwowej

3 BIOGRAFIA Syn Stanisława i Józefy z Muchów, ur. 13 VI 1911 roku w Juchnowcu Dolnym koło Białegostoku. Dzieciństwo spędził z rodzicami. Otrzymał wykształcenie podstawowe. Pracował na roli. Należał do Ochotniczej Straży Pożarnej w Juchnowcu. Czynną służbę odbył w wojsku polskim, w 1935 roku w 14 Dywizji Artylerii Konnej w Białymstoku. Po przejściu do rezerwy zaangażował się do pracy w Policji Państwowej [PP]. Został przydzielony do III komisariatu PP w Białymstoku przy ulicy Warszawskiej do Służby Pomocniczej PP. 30 sierpnia 1938 roku ożenił się z Felicją z Matelów. 4 listopada 1939 roku urodziła się córka Danuta Maria. 28 sierpnia 1939 roku Kazimierz Mańkowski dostał kartę mobilizacyjną i wyruszył na wojnę.

Po napaści Związku Radzieckiego na Polskę w nieznanych okolicznościach trafił do niewoli radzieckiej. Został osadzony w obozie jenieckim w Ostaszkowie.

4 Po napaści Związku Radzieckiego na Polskę w nieznanych okolicznościach trafił do niewoli radzieckiej. Został osadzony w obozie jenieckim w Ostaszkowie. Przysłał wiadomość, datowaną 29 stycznia 1940 roku, w której prosi, by żona dbała o zdrowie swoje i dziecka (którego nie znał) i pocieszał, że wróci i znów będą razem. Znajduje się na liście wywozowej NKWD pod nr 58/3, poz. 38 z maja 1940 roku. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 roku. Cytowane za: Ostatnia droga, pod red. C. Gryko, I. Olszanieckiej, S. Palenicy, E. Rosłan, H. Wasiak, I. Witkowskiej, K. Zawadzkiej, Białystok Kazimierz Czesław Mańkowski pośmiertnie został mianowany na stopień aspiranta Policji Państwowej w listopadzie 2007 roku.

5 ZBRODNIA KATYŃSKA 17 września 1939 r. Armia Czerwona przekroczyła granice Polski. Dokońca września zajęła Kresy Wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej. Do niewoli dostało się blisko 18 tysięcy oficerów, 230 tysięcy żołnierzy oraz kilka tysięcy funkcjonariuszy Policji Państwowej. Do końca października 1939 r. Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych (NKWD) umieścił oficerów polskich, wziętych do niewoli lub aresztowanych, w obozach w Kozielsku i Starobielsku. W obozie położonym w pobliżu Ostaszkowa uwięziono m.in. funkcjonariuszy Policji Państwowej oraz oficerów Korpusu Ochrony Pogranicza. Znalazła się tam także grupa ziemian i osadników wojskowych. Oprócz oficerów zawodowych, znaczną część uwięzionych stanowili oficerowie rezerwy. Uwięzieni to przede wszystkim przedstawiciele polskiej inteligencji. 5 marca 1940 r. władze ZSRR podjęły decyzję o zamordowaniu przeszło jeńców polskich i około 7300 obywateli polskich, znajdujących się w więzieniach NKWD. Mordowanie jeńców polskich rozpoczęto 3 kwietnia 1940 r. Z Kozielska wywieziono pierwszą grupę jeńców do Katynia, gdzie byli mordowani strzałem w tył głowy. Jeńców z Ostaszkowa zabijano w siedzibie NKWD w Kalininie (obecnie Twer) i grzebano w Miednoje, jeńców ze Starobielska mordowano w Charkowie. 13 kwietnia 1943 r. radio berlińskie podało informację o odkryciu przez Niemców masowych grobów w lesie katyńskim. Tak o zbrodni katyńskiej dowiedział się cały świat. Dopiero po 50. latach ( r.) Michaił Gorbaczow oficjalnie przyznał, iż zbrodni dokonało NKWD. Data 13 kwietnia jest uznawana zasymboliczną rocznicę zbrodni katyńskiej.

6 ZBRODNIA KATYŃSKA akt ludobójstwa dokonany wiosną 1940 r. przez funkcjonariuszy NKWD na polskich jeńcach wojennych przetrzymywanych w sowieckich obozach zagłady i więzieniach Zachodniej Białorusi i Ukrainy OBÓZ KOZIELSK STAROBIELSK OSTASZKÓW LICZBA ROZSTRZELANYCH głównie oficerowie WP głównie oficerowie WP głównie policjanci DATA ROZSTRZELIWAŃ r r r. MIEJSCE MORDU KATYŃ CHARKÓW TWER pochowani w Miednoje Dane przekazane w oparciu o informacje zawarte na stronie internetowej:

7 Katyń Charków (Piatichatki) Miednoje

8 PŁASKORZEŹBA Z KOŚCIOŁA MATKI BOŻEJ ZWYCIĘSKIEJ W LUBLINIE POMNIK POŚWIĘCONY OFIAROM KATYNIA WE WROCŁAWIU

KATYŃ OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA 13 kwietnia 2008 roku na Cmentarzu Poległych w Radzyminie została zainicjowana ogólnopolska akcja Katyń Ocalić od zapomnienia. Pod patronatem Prezydenta RP prof.

9 KATYŃ OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA 13 kwietnia 2008 roku na Cmentarzu Poległych w Radzyminie została zainicjowana ogólnopolska akcja Katyń Ocalić od zapomnienia. Pod patronatem Prezydenta RP prof. Lecha Kaczyńskiego oraz biskupa Sławoja Leszka Głódzia, rozpoczęto ogólnopolską akcję zasadzenia Dębów Pamięci, z których każdy będzie przywoływał pamięć zamordowanego oficera lub policjanta. Na 70. rocznicę zbrodni katyńskiej, przypadającą 13 kwietnia 2010 roku, każda ofiara będzie uhonorowana osobnym pomnikiem.

10 POŚWIĘCENIE DĘBÓW KATYŃSKICH W RADZYMINIE 13 kwietnia 2008 r. poczet sztandarowy reprezentował naszą szkołę na uroczystości poświęcenia dębów katyńskich przez biskupa Sławoja Leszka Głódzia w Radzyminie.

UROCZYSTE ZASADZENIE DĘBÓW KATYŃSKICH W ZESPOLE SZKÓŁ W JUCHNOWCU GÓRNYM 30 kwietnia 2008 r. odbyło się w szkole uroczyste zasadzenie dębów katyńskich.

11 UROCZYSTE ZASADZENIE DĘBÓW KATYŃSKICH W ZESPOLE SZKÓŁ W JUCHNOWCU GÓRNYM 30 kwietnia 2008 r. odbyło się w szkole uroczyste zasadzenie dębów katyńskich. Jeden z nich upamiętnił postać Kazimierza Czesława Mańkowskiego, zamordowanego w Twerze przez NKWD w 1940 r., natomiast drugim uczczono pamięć Patrona szkoły, księdza Jerzego Popiełuszki, zamordowanego przez oficerów SB w 1984 r. Szkołę zaszczyciła swą obecnością córka Pana K. Cz. Mańkowskiego, która wraz z mężem dokonała uroczystego zasadzenia Dębu Pamięci, poświęconego jej zamordowanemu ojcu.

12 JEDEN DĄB - JEDNO NAZWISKO Z LISTY KATYŃSKIEJ

13 Ksiądz Jerzy Popiełuszko kapelan Solidarności, zamordowany w październiku 1984 r. przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. Patron Zespołu Szkół w Juchnowcu Górnym. ZŁO DOBREM ZWYCIĘŻAJ!

Podobne dokumenty

Gdynia uczciła pamięć ofiar zbrodni katyńskiej

Gdynia uczciła pamięć ofiar zbrodni katyńskiej Wiosną 1940 roku, decyzją władz ZSRR, rozstrzelano około 22 tysięcy polskich obywateli przetrzymywanych w obozach i więzieniach na terenie Związku Sowieckiego.