Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych"

Transkrypt

1 Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych [ ] e Zadanie 1 Pokazać, że X(t) = 2t cos t sin t e 2t jest specjalną macierzą fundamentalną w sin t cos t [ 2 cos chwili τ = 0 układu równań ẋ(t) = A(t)x(t), gdzie A(t) = 2 ] t 1 sin 2t 1 sin 2t 2 sin 2 t Zadanie 2 Znaleźć bazę rozwiązań równania ẋ(t) = Ax(t), gdzie [ ] [ ] A =, A =, A = Zadanie 3 Rozwiązać układy równań: [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] ẋ(t) 1 1 x(t) t x(0) 1 = +, =, ẏ(t) 0 1 y(t) 1 y(0) 0 [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] ẋ(t) 2 1 x(t) t x(0) 1 = +, =, ẏ(t) 1 2 y(t) t y(0) 1 [ ] [ ] [ ] [ ] [ ] ẋ(t) 4 9 x(t) 3e t x(0) (3) = + ẏ(t) 1 2 y(t) e t, = y(0) [ x0 y 0 ] Zadanie 4 Udowodnić lemat 141 z wykładu Zadanie 5 Narysować portret fazowy układu równań ẋ(t) = y(t) + x(t)(1 x(t) 2 y(t) 2 z(t) 2 ) ẏ(t) = x(t) + y(t)(1 x(t) 2 y(t) 2 z(t) 2 ) ż(t) = 0 Zadanie 6 Niech A będzie rzeczywistą macierzą kwadratową Wykazać, że jeżeli σ(a) 1 =, to σ(e A ) S 1 = Zadanie 7 Narysować portret fazowy układu równań ẋ(t) = y(t) + x(t)(1 x(t) 2 y(t) 2 ) ẏ(t) = x(t) + y(t)(1 x(t) 2 y(t) 2 ) ż(t) = α Zadanie 8 Naszkicować portrety fazowe poniższych układów równań ẋ(t) = x(t) 5y(t), ẏ(t) = x(t) y(t), ẋ(t) = x(t) + y(t), ẏ(t) = x(t) 2y(t), (3) ẋ(t) = x(t) 5y(t), ẏ(t) = x(t) y(t), (4) ẋ(t) = 4x(t) + 2y(t), ẏ(t) = 3x(t) 2y(t), (5) ẋ(t) = x(t) + 2y(t), ẏ(t) = 2x(t) + 2y(t), (6) ẋ(t) = 4x(t) 2y(t), ẏ(t) = 3x(t) y(t), (7) ẋ(t) = 2x(t) + y(t), ẏ(t) = x(t) + y(t) 1

2 2 Zadanie 9 Rozwiązać zagadnienie początkowe fazowy, gdzie A = A = (3) A = (4) A = oraz x 0 = (1, 1, 1), oraz x 0 = (1, 1, 1), oraz x 0 = (1, 1, 1), oraz x 0 = (1, 1, 1) ẋ(t) = Ax(t) x(0) = x 0 i naszkicować jego portret Zadanie 10 Wykazać, że odwzorowanie ϕ : R R R dane wzorem ϕ(t, x) = e t (1 + x) 1 jest potokiem Zadanie [ 11 Wykazać, ] [ że] odwzorowanie ϕ : R R 2 R 2 dane wzorem ϕ(t, (x, y)) = cos βt sin βt x e αt jest potokiem sin βt cos βt y Zadanie 12 Wyznaczyć potok indukowany przez równanie ẋ(t) = x(t) 2 Zadanie 13 Wyznaczyć potok indukowany przez równanie ẋ(t) = x(t) x(t) 2 Zadanie 14 Wyznaczyć potok indukowany przez równanie ẋ(t) = x(t) ln x(t) ẋ(t) = x(t)y(t) Zadanie 15 Wyznaczyć potok indukowany przez układ równań ẏ(t) = y(t) 2 Zadanie 16 Rozważyć równanie ü(t) + αu(t) = 0, α R jako układ równań pierwszego rzędu Wyznaczyć potok indukowany przez ten układ Wykazać, że ten układ ma rozwiązania okresowe, gdy α > 0 i obliczyć ich okres Zadanie 17 Wyznaczyć potok indukowany przez układ równań pierwszego rzędu równoważny równaniu ẍ(t) + ẋ(t) + 4x(t) = 0 Naszkicować portret fazowy tego układu Zadanie 18 Promieniem spektralnym rzeczywistej macierzy A nazywamy liczbę r(a) = max λ σ(a) λ Pokazać, że dla każdego ɛ > 0 istnieje norma ɛ taka, że A ɛ = sup Ax ɛ r(a) + ɛ x ɛ =1 Wskazówka: Wystarczy rozważać tylko postać jordanowską J(A) macierzy A (dlaczego?) Jeżeli B = αi + N jest blokiem jordanowskim i Q = diag (1, ɛ,, ɛ n ), to Q 1 BQ = αi + ɛn

3 3 Zadanie 19 Niech X będzie przestrzenią Banacha oraz niech A : X X będzie operatorem liniowym Pokazać, że formuła A = sup A(x) definiuje normę Ponadto pokazać, że x =1 AB A B oraz, że I+A jest operatorem odwracalnym, o ile A < 1 Operator odwrotny jest dany przez szereg Neumanna (I + A) 1 = A i Ponadto (I + A) 1 (1 A ) 1 Zadanie 20 Rozpatrzmy układ równań postaci ẋ(t) = y(t) + x(t) (x 2 (t) + y 2 (t)) ẏ(t) = x(t) + y(t) (x 2 (t) + y 2 (t)) i=0 Pokazać, że założenie hiperboliczności punktu stacjonarnego w twierdzeniu Hartmana- Grobmana jest istotne Zadanie 21 Sklasyfikować położenia równowagi następujących układów równań: ẋ(t) = x(t) 2 + y(t) 2 2 ẏ(t) = y(t) x(t) 2, ẋ(t) = x(t) 2 y(t) ẏ(t) = y(t) x(t) 2 + 5, ẋ(t) = 1 (3) (x(t) + 8 y(t))3 y(t) ẏ(t) = 1(x(t) + 8 y(t))3 x(t) Zadanie 22 Pokazać, że w równaniu ẍ(t) + (x(t) 2 + ẋ(t) 2 µ)ẋ(t) + x(t) = 0 zachodzi zjawisko bifurkacji Hopfa, gdy parametr µ przekracza 0 R Pokazać, że dla µ < 0 równanie to nie posiada rozwiązań okresowych Wskazówka: Zastosować kryterium Dulaca-Bendixsona x(t) ẋ(t) = µx(t) y(t) x(t) Zadanie 23 Pokazać, że w równaniu 2 + y(t) 2 ẏ(t) = x(t) µy(t) + zjawisko bifurkacji Hopfa, gdy parametr µ przekracza 1 R zachodzi y(t) 1 + x(t) 2 + y(t) 2 Zadanie 24 Rozważmy równanie Fritza-Hugha modelujące zachowanie membrany nerwu postaci 3 ẋ(t) = 3(x(t) + y(t) x(t)3 + λ) (x(t) y(t)) ẏ(t) = 3 obliczyć położenia równowagi, wskazać stabilne i niestabilne położenia równowagi, (3) wskazać punkty bifurkacji Hopfa Zadanie 25 Niech ż(t) = λz(t) z(t) z(t) 2, gdzie z(t) = x(t) + y(t)i, λ = α + βi C Wykazać zachodzenie zjawiska bifurkacji Hopfa, gdy β 0 i α przekracza 0 R Naszkicować portret fazowy tego równania, gdy β = 0

4 4 Zadanie 26 Wykazać, że dla każdego z poniższych równań zachodzi zjawisko bifurkacji Hopfa dla pewnej wartości parametru α R : równanie Rayleigh a: ẍ(t) + ẋ(t) 3 2αẋ(t) + x(t) = 0, oscylator van der Pol a: ẍ(t) (α x(t) 2 )ẋ(t) + x(t) = 0, ẋ(t) = y(t) (3) przykład Bautina: ẏ(t) = x(t) + αy(t) + x(t) 2 + x(t)y(t) + y(t) 2, ẋ(t) = α(1 x(t)y(t) (4) model dyfuzji: 2 + A(y(t) 1)) ẏ(t) = x(t)y(t) 2 y(t) (5) ẍ(t) + (x(t) 2 α)) + 2x(t) + x 3 = 0 ẋ(t) = y(t) x(t)(x(t) Zadanie 27 Pokazać, że układ równań 2 + y(t) 2 1) ẏ(t) = x(t) y(t)(x(t) 2 + y(t) 2 ma niestabilny cykl graniczny Wskazówka: współrzędne 1) biegunowe Zadanie 28 Pokazać, że układ równań ẋ(t) = y(t) + x(t)(x(t) 2 + y(t) 2 1 1) sin x(t) 2 + y(t) 2 1 ẏ(t) = x(t) + y(t)(x(t) 2 + y(t) 2 1 1) sin x(t) 2 + y(t) 2 1 ma nieskończenie wiele cykli granicznych w otwartym dysku jednostkowym Zadanie 29 Znaleźć wszystkie cykle graniczne układu równań ẋ(t) Wskazać stabilne cykle graniczne = y(t) + x(t) sin( x(t) 2 + y(t) 2 ) ẏ(t) = x(t) + y(t) sin( x(t) 2 + y(t) 2 ) Zadanie 30 Pokazać, że równanie z(t) + (z(t) 2 + 2ż(t) 2 1)ż(t) + z(t) = 0 ma nietrywialne rozwiązanie okresowe ẋ(t) = y(t) x(t)(x(t) Zadanie 31 Pokazać, że układ równań 2 + y(t) 2 1) ẏ(t) = x(t) y(t)(x(t) 2 + y(t) 2 posiada 1) izolowane niestabilne rozwiązanie okresowe Zadanie 32 Zbadać istnienie cykli granicznych poniższego układu równań w zależności od ẋ(t) = y(t) + x(t)(µ x(t) parametru µ R : 2 y(t) 2 )(µ 2(x(t) 2 + y(t) 2 )) ẏ(t) = x(t) + y(t)(µ x(t) 2 y(t) 2 )(µ 2(x(t) 2 + y(t) 2 )) Naszkicować portrety fazowe tego układu dla µ 0 i µ > 0

5 5 Zadanie 33 Znaleźć wszystkie cykle graniczne w następujących układach równań: ẋ(t) = y(t) x(t)(x(t)2 + y(t) 2 2) x(t) 2 + y(t) 2 ẏ(t) = x(t) y(t)(x(t)2 + y(t) 2, 2) x(t) 2 + y(t) 2 ẋ(t) = x(t) x(t) 3 x(t)y(t) 2 ẏ(t) = y(t) y(t) 3 y(t)x(t) 2, ẋ(t) = y(t) + x(t)(x(t) (3) 2 + y(t) 2 1)(x(t) 2 + y(t) 2 2) ẏ(t) = x(t) + y(t)(x(t) 2 + y(t) 2 1)(x(t) 2 + y(t) 2 2), ẋ(t) = x(t)y(t) + x(t) cos(x(t) (4) 2 + y(t) 2 ) ẏ(t) = x(t) 2 + y(t) cos(x(t) 2 + y(t) 2 ) Zadanie 34 Zbadać istnienie cykli granicznych poniższego układu równań w zależności od parametru µ R : ẋ(t) = y(t) + x(t)(x(t) 2 + y(t) 2 µ)(2(x(t) 2 + y(t) 2 ) µ)(3(x(t) 2 + y(t) 2 ) µ) ẏ(t) = x(t) + y(t)(x(t) 2 + y(t) 2 µ)(2(x(t) 2 + y(t) 2 ) µ)(3(x(t) 2 + y(t) 2 ) µ) Naszkicować portrety fazowe tego układu dla µ 0 i µ > 0 Zadanie 35 Zbadać portrety fazowe poniższego układu równań w zależności od parametrów ẋ(t) = y(t) + x(t)(x(t) µ 1, µ 2 R : 2 + y(t) 2 1) 2 x(t)(µ 1 (x(t) 2 + y(t) 2 ) + µ 2 ) ẏ(t) = x(t) + y(t)(x(t) 2 + y(t) 2 1) 2 y(t)(µ 1 (x(t) 2 + y(t) 2 ) + µ 2 ) ẋ(t) = 1 x(t)y(t) Zadanie 36 Pokazać, że układ ẏ(t) = x(t) nie posiada trajektorii okresowych Zadanie 37 Rozważmy układ równań ẋ(t) = ωy(t) + x(t)(1 x(t) 2 y(t) 2 ) y(t)(x(t) 2 + y(t) 2 ) ẏ(t) = ωx(t) + y(t)(1 x(t) 2 y(t) 2 ) + x(t)(x(t) 2 + y(t) 2 ) K, gdzie K R Pokazać, że jeśli powyższy układ posiada trajektorię okresową w obszarze x 2 +y 2 > 1 2 to trajektoria ta powinna ograniczać obszar zawierający (0, 0) R 2 Zadanie 38 Niech f, g C 1 (R, R) Pokazać, że równanie ẍ(t) + f(x)ẋ(t) + g(x) = 0 nie ma rozwiązań okresowych w obszarze, na którym funkcja f ma stały znak różny od 0 Zadanie 39 Pokazać, że poniższe układy równań nie mają rozwiązań okresowych ẋ(t) = x(t)(y(t) 2 + 1) + y(t) ẏ(t) = (x(t) 2 + 1)(y(t) 2 + 1), ẋ(t) = x(t)(y(t) 2 + 1) + y(t) ẏ(t) = x(t) 2 y(t) + x(t) ṙ(t) = r(t)(1 r(t)) Zadanie 40 Rozwiązać układ z warunkiem r(t 0 ) = r 0, θ(t 0 ) = θ 0

6 6 Zadanie 41 Rozwiązać poniższe układy równań i znaleźć cykle graniczne ṙ(t) = r(t)(r(t) 1)(r(t) 2), ṙ(t) = r(t)(r(t) 1) 2 Zadanie 42 Naszkicować portrety fazowe poniższych układów w zależności od parametru < µ < + ṙ(t) = r(t) 2 (r(t) + µ), ṙ(t) = µr(t)(r(t) + µ) 2, ṙ(t) = r(t)(µ r(t))(µ 2r(t)) (3), ṙ(t) = r(t)(µ r(t) 2 ) (4) Zadanie 43 Stosując biegunową zamianę zmiennych znaleźć cykle graniczne w poniższych równaniach i zbadać ich stabilność ẋ(t) = y(t) + x(t)(1 x(t) 2 y(t) 2 ) ẏ(t) = x(t) + y(t)(1 x(t) 2 y(t) 2 ), ẋ(t) = x(t)(x(t) 2 + y(t) 2 1) y(t) x(t) 2 + y(t) 2 ẏ(t) = y(t)(x(t) 2 + y(t) 2 1) + x(t) x(t) 2 + y(t) 2 Zadanie 44 Pokazać, że rozwiązanie u 0 układu równań ẋ(t) = x(t)(x(t) 2 + y(t) 2 2) 4x(t)y(t) 2 ẏ(t) = 4x(t) 2 y(t) + y(t)(x(t) 2 + y(t) 2 2), jest asymptotycznie stabilne w sensie Lapunowa Wskazówka: wykazać, że funkcja V : R 2 R dana wzorem V (x, y) = x 2 + y 2 spełnia ostrą nierówność Lapunowa Zadanie 45 Zbadać stabilność położeń równowagi, w zależności od parametru λ R, następującego równania ẋ(t) = x(t)(9 λx(t))(λ + 2x(t) x(t) 2 )((λ 10) 2 + (y 3) 2 1) Ponadto narysować portret fazowy i wskazać wartości parametru λ przy których następuje zmiana stabilności położeń równowagi i ich liczby ẋ(t) = 2y(t) + y(t)z(t) Zadanie 46 Rozważmy układ równań ẏ(t) = x(t) x(t)z(t) oraz funkcję V : R 3 R ż(t) = x(t)y(t) daną wzorem V (x, y, z) = c 1 x 2 + c 2 y 2 + c 3 z 2, gdzie c 1, c 2, c 3 > 0 Opisać zbiór rozwiązań stacjonarnych tego układu Udowodnić, że rozwiązanie u 0 tego układu jest stabilne w sensie Lapunowa Czy można zastosować twierdzenie 275 do badania asymptotycznej stabilności rozwiązania u 0 tego układu? Wskazówka: dobrać współczynniki c 1, c 2, c 3 tak, żeby V była funkcja Lapunowa dla tego układu

7 7 Zadanie 47 Rozważmy układ równań ẋ(t) = 2y(t) + y(t)z(t) x(t) 3 ẏ(t) = x(t) x(t)z(t) y(t) 3 oraz funkcję V : ż(t) = x(t)y(t) z(t) 3 R 3 R daną wzorem V (x, y, z) = c 1 x 2 + c 2 y 2 + c 3 z 2 Udowodnić, że rozwiązanie u 0 tego układu jest asymptotycznie stabilne w sensie Lapunowa Czy można zastosować twierdzenie 275 z wykładu do badania asymptotycznej stabilności rozwiązania u 0 tego układu? Wskazówka: dobrać współczynniki c 1, c 2, c 3 tak, aby V była funkcją Lapunowa tego układu Zadanie 48 Stosując funkcję Lapunowa V (x, y, z) = x 2 +y 2 +z 2 udowodnić, że rozwiązanie u ẋ(t) = y(t) x(t)y(t) 2 x(t) 3 + z(t) 2 0 układu ẏ(t) = x(t) y(t) 3 + z(t) 3 jest asymptotycznie stabilne w ż(t) = x(t)z(t) x(t) 2 z(t) y(t)z(t) 3 z(t) 6 sensie Lapunowa Ponadto udowodnić, że rozwiązanie u 0 linearyzacji tego układu w punkcie stacjonarnym 0 R 3 jest stabilne w sensie Lapunowa, ale nie jest asymptotycznie stabilne Zadanie 49 Konstruując odpowiednią funkcję postaci V (x, y) = αx 3 + βx 2 y + γxy 2 + δy 3 ẋ = y 2 pokazać, że położenie równowagi (0, 0) równania ẏ = 2y 2 nie jest stabilne w sensie xy Lapunowa ẋ(t) = P (x(t), y(t)) Zadanie 50 Zbadać stabilność położeń równowagi układu ẏ(t) = Q(x(t), y(t)), gdzie P (x, y) = x 2 y 2 1, Q(x, y) = 2y, P (x, y) = y x 2 + 2, Q(x, y) = 2y 2 2xy, (3) P (x, y) = 4x 2y + 4, Q(x, y) = xy x 2 Zadanie 51 Wykazać, że każde niezerowe rozwiązanie równania ẋ(t) = x(t) jest nieograniczone i niestabilne w sensie Lapunowa Natomiast każde rozwiązanie równania ẋ = 1 jest nieograniczone i stabilne w sensie Lapunowa [ ] [ ] [ ] ẋ(t) 0 1 x(t) Zadanie 52 Rozważmy układ równań ( ) = + φ(x, y) Stosując ẏ(t) 1 0 y(t) funkcje Lapunowa V (x, y) = x 2 + y 2 udowodnić, że [ ] x jeżeli φ(x, y) = 3 xy 2 y 3 x 2, to rozwiązanie u 0 układu ( ) jest asymptotycznie y stabilne w sensie [ Lapunowa, ] x jeżeli φ(x, y) = 3 + xy 2 y 3 + x 2, to rozwiązanie u 0 układu ( ) jest niestabilne, y [ ] xy (3) jeżeli φ(x, y) =, to rozwiązanie u 0 układu ( ) jest stabilne w sensie Lapunowa, ale nie jest asymptotycznie stabilne

8 8 Zadanie 53 Niech f, g : R R będą wielomianami takimi, że f( x) = f(x) oraz g( x) = g(x) Pokazać, że równanie ẍ(t) + f(x(t))ẋ(t) + g(x(t)) = 0 jest równoważne układowi równań ẋ(t) = y(t) F (x(t)) x x ( ), gdzie F (x) = f(s)ds Zdefiniujmy G(x) = g(s)ds i załóżmy, że G(x) > 0 i g(x)f (x) > 0 (g(x)f (x) < 0) dla każdego x 0 Pokazać, że rozwiązanie ẏ(t) = g(x(t)) 0 0 u 0 układu ( ) jest asymptotycznie stabilne (niestabilne) w sensie Lapunowa Zadanie 54 Stosując odpowiednie funkcje Lapunowa zbadać stabilność położeń równowagi ẋ(t) = P (x(t), y(t)) układu równań ẏ(t) = Q(x(t), y(t)), gdzie P (x, y) = x + y + xy, Q(x, y) = x y x 2 y 2, P (x, y) = x 3y + x 3, Q(x, y) = x + y y 2, (3) P (x, y) = x 2y + xy 2, Q(x, y) = 3x 3y + y 3, (4) P (x, y) = 4y + x 2, Q(x, y) = 4x + y 2 Zadanie 55 Pokazać, że funkcja V (x, y) = x 2 + x 2 y 2 + y 4 jest funkcją Lapunowa dla układu ẋ(t) = 1 3x(t) + 3x(t) 2 + 2y(t) 2 x(t) 3 2x(t)y(t) 2 ẏ(t) = y(t) 2x(t)y(t) + x(t) 2 y(t) y(t) 3 Pokazać, że położenie równowagi (1, 0) jest asymptotycznie stabilne w sensie Lapunowa

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań. III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań. Analiza stabilności rozwiązań stanowi ważną część jakościowej teorii równań różniczkowych. Jej istotą jest poszukiwanie odpowiedzi

Bardziej szczegółowo

VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa.

VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa. VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa. W rozdziale tym zajmiemy się dokładniej badaniem stabilności rozwiązań równania różniczkowego. Pojęcie stabilności w

Bardziej szczegółowo

Wykład z modelowania matematycznego.

Wykład z modelowania matematycznego. Załóżmy, że równanie różniczkowe x (t) = f (t, x) (1) ma rozwiązanie ogólne x(t) = ϕ(t, c). (2) Załóżmy, że równanie różniczkowe x (t) = f (t, x) (1) ma rozwiązanie ogólne x(t) = ϕ(t, c). (2) Rodzina funkcji

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE. Marta Zelmańska

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE. Marta Zelmańska RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE Marta Zelmańska Toruń 009 1 Rozdział 1 Wstęp Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie: F (t, x, x, x,..., x (n) ) = 0 (1.1) Rozwiązaniem równania

Bardziej szczegółowo

5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu

5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu 5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu 5.1. Wstęp. Definicja 5.1. Niech V R 3 będzie obszarem oraz F : V R. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu pierwszego nazywamy równanie postaci Równanie

Bardziej szczegółowo

II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia.

II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia. II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia. Definicja 1.1. Niech Q R n, n 1, będzie danym zbiorem i niech f : Q R n będzie daną funkcją określoną na Q. Równanie różniczkowe postaci (1.1) x = f(x),

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współczynnikach Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH 12 maja 2016 Równanie liniowe n-tego rzędu Definicja Równaniem różniczkowym liniowym

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe. Notatki z wykładu.

Równania różniczkowe. Notatki z wykładu. Równania różniczkowe Notatki z wykładu http://robert.brainusers.net 17.06.2009 Notatki własne z wykładu. Są niekompletne, bez bibliografii oraz mogą zawierać błędy i usterki. Z tego powodu niniejszy dokument

Bardziej szczegółowo

Uniwersytet Mikołaja Kopernika Wydział Matematyki i Informatyki

Uniwersytet Mikołaja Kopernika Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika Wydział Matematyki i Informatyki Stabilność rozwiązań równań różniczkowych w ujęciu lokalnych układów dynamicznych. Adam Kanigowski Toruń 2010 1 Spis treści 1 Wprowadzenie

Bardziej szczegółowo

ϕ(t k ; p) dla pewnego cigu t k }.

ϕ(t k ; p) dla pewnego cigu t k }. VI. Trajektorie okresowe i zbiory graniczne. 1. Zbiory graniczne. Rozważamy równanie (1.1) x = f(x) z funkcją f : R n R n określoną na całej przestrzeni R n. Będziemy zakładać, że funkcja f spełnia założenia,

Bardziej szczegółowo

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania Modelowanie Zad Wyznacz transformaty Laplace a poniższych funkcji, korzystając z tabeli transformat: a) 8 3e 3t b) 4 sin 5t 2e 5t + 5 c) e5t e

Bardziej szczegółowo

Inżynieria Systemów Dynamicznych (4)

Inżynieria Systemów Dynamicznych (4) Inżynieria Systemów Dynamicznych (4) liniowych (układów) Piotr Jacek Suchomski Katedra Systemów Automatyki WETI, Politechnika Gdańska 2 grudnia 2010 O czym będziemy mówili? 1 2 WE OKREŚLO 3 ASYMPTO 4 DYNAMICZ

Bardziej szczegółowo

VI. Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów

VI. Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów VI. 1. Równanie różniczkowe liniowe n-tego rzędu o zmiennych współczynnikach Niech podobnie jak w poprzednim paragrafie K = C lub K = R. Podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy pochodne wyższych

Bardziej szczegółowo

Twierdzenie 2: Własności pola wskazujące na istnienie orbit

Twierdzenie 2: Własności pola wskazujące na istnienie orbit Cykle graniczne Dotychczas zajmowaliśmy się głównie znajdowaniem i badaniem stabilności punktów stacjonarnych. Wiele ciekawych procesów ma naturę cykliczną. Umiemy już sobie poradzić z cyklicznością występującą

Bardziej szczegółowo

2. Kombinacja liniowa rozwiązań zeruje się w pewnym punkcie wtedy i tylko wtedy, gdy zeruje się w każdym punkcie.

2. Kombinacja liniowa rozwiązań zeruje się w pewnym punkcie wtedy i tylko wtedy, gdy zeruje się w każdym punkcie. Wniosek 1 Rozpatrzmy układ równań postaci: y 1 = a 11 (x)y 1 + + a 1n (x)y n y 2 = a 21 (x)y 1 + + a 2n (x)y n y n = a n1 (x)y 1 + + a nn (x)y n (1) o współczynnikach ciągłych w przedziale J 1 Rozwiązanie

Bardziej szczegółowo

Układy autonomiczne. Rozdział Stabilność w sensie Lapunowa. Przedmiotem analizy w tym rozdziale będą układy równań autonomicznych

Układy autonomiczne. Rozdział Stabilność w sensie Lapunowa. Przedmiotem analizy w tym rozdziale będą układy równań autonomicznych Rozdział 5 Układy autonomiczne 5.1 Stabilność w sensie Lapunowa Przedmiotem analizy w tym rozdziale będą układy równań autonomicznych ẋ = f(x), (5.1) z funkcją f : Q R m, gdzie Q jest otwartym zbiorem

Bardziej szczegółowo

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych Temat 7 Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych Rozważmy płaski obszar R 2 ograniczony krzywą. la równania Laplace a (Poissona) stawia się trzy podstawowe zagadnienia brzegowe. Zagadnienie irichleta

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19

Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19 Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19 Zad 1. Znaleźć rozwiązania ogólne u = u(x, y) następujących równań u x = 1, u y = 2xy, u yy = 6y, u xy = 1, u x + y = 0, u xxyy = 0. Zad 2. Znaleźć

Bardziej szczegółowo

2 Równania różniczkowe zwyczajne o rozdzielonych zmiennych

2 Równania różniczkowe zwyczajne o rozdzielonych zmiennych 2. Równania o rozdzielonych zmiennych 2 1 2 Równania różniczkowe zwyczajne o rozdzielonych zmiennych Równaniem różniczkowym zwyczajnym pierwszego rzędu o rozdzielonych zmiennych nazywamy równanie różniczkowe

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14

Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14 Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14 Metoda rozwiązywania (Jednorodne równanie różniczkowe liniowe rzędu n o stałych współczynnikach). gdzie a 0,..., a n 1 C. Wielomian charakterystyczny:

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe liniowe rzędu pierwszego

Równania różniczkowe liniowe rzędu pierwszego Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH 21 kwietnia 2016 Wstęp Definicja Równanie różniczkowe + p (x) y = q (x) (1) nazywamy równaniem różniczkowym liniowym pierwszego rzędu. Jeśli q (x) 0, to

Bardziej szczegółowo

13 Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła.

13 Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła. Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła 13 1 13 Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła. 13.1 Równanie struny drgającej Równanie różniczkowe liniowe drugiego rzędu typu

Bardziej szczegółowo

5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego

5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego 5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Definicja 5.1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu drugiego nazywamy równanie postaci F ( x, y, y, y ) = 0, (12) w którym niewiadomą jest funkcja y =

Bardziej szczegółowo

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2 Temat 1 Pojęcia podstawowe 1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych Równaniem różniczkowym cząstkowym rzędu drugiego o n zmiennych niezależnych nazywamy równanie postaci gdzie u = u (x 1, x,...,

Bardziej szczegółowo

Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1

Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1 Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1 Równania różniczkowe pierwszego rzędu Równaniem różniczkowym zwyczajnym pierwszego rzędu nazywamy równanie postaci (R) y = f(x, y). Najogólniejszą

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie liniowe

Przestrzenie liniowe Rozdział 4 Przestrzenie liniowe 4.1. Działania zewnętrzne Niech X oraz F będą dwoma zbiorami niepustymi. Dowolną funkcję D : F X X nazywamy działaniem zewnętrznym w zbiorze X nad zbiorem F. Przykład 4.1.

Bardziej szczegółowo

Zadania egzaminacyjne

Zadania egzaminacyjne Rozdział 13 Zadania egzaminacyjne Egzamin z algebry liniowej AiR termin I 03022011 Zadanie 1 Wyznacz sumę rozwiązań równania: (8z + 1 i 2 2 7 iz 4 = 0 Zadanie 2 Niech u 0 = (1, 2, 1 Rozważmy odwzorowanie

Bardziej szczegółowo

Równanie przewodnictwa cieplnego (II)

Równanie przewodnictwa cieplnego (II) Wykład 5 Równanie przewodnictwa cieplnego (II) 5.1 Metoda Fouriera dla pręta ograniczonego 5.1.1 Pierwsze zagadnienie brzegowe dla pręta ograniczonego Poszukujemy rozwiązania równania przewodnictwa spełniającego

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1 Algebra liniowa II Lista Zadanie Udowodnić, że jeśli B b ij jest macierzą górnotrójkątną o rozmiarze m m, to jej wyznacznik jest równy iloczynowi elementów leżących na głównej przekątnej: det B b b b mm

Bardziej szczegółowo

Wykład 14 i 15. Równania różniczkowe. Równanie o zmiennych rozdzielonych. Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie

Wykład 14 i 15. Równania różniczkowe. Równanie o zmiennych rozdzielonych. Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie Wykład 14 i 15 Równania różniczkowe Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie F (x, y, y, y,..., y (n) ) = 0 (1) gdzie: y = y(x) niewiadoma funkcja zmiennej rzeczywistej

Bardziej szczegółowo

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd 7 grudnia 2010 Definicja Równanie różniczkowe dy dx + p (x) y = q (x) (1) nazywamy równaniem różniczkowym liniowym pierwszego rzędu. Jeśli q (x) 0, to równanie (1) czyli równanie dy dx + p (x) y = 0 nazywamy

Bardziej szczegółowo

Równanie przewodnictwa cieplnego (I)

Równanie przewodnictwa cieplnego (I) Wykład 4 Równanie przewodnictwa cieplnego (I) 4.1 Zagadnienie Cauchy ego dla pręta nieograniczonego Rozkład temperatury w jednowymiarowym nieograniczonym pręcie opisuje funkcja u = u(x, t), spełniająca

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne

Zaawansowane metody numeryczne Wykład 1 Zadanie Definicja 1.1. (zadanie) Zadaniem nazywamy zagadnienie znalezienia rozwiązania x spełniającego równanie F (x, d) = 0, gdzie d jest zbiorem danych (od których zależy rozwiązanie x), a F

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie wektorowe

Przestrzenie wektorowe Rozdział 4 Przestrzenie wektorowe Rozważania dotyczące przestrzeni wektorowych rozpoczniemy od kilku prostych przykładów. Przykład 4.1. W przestrzeni R 3 = {(x, y, z) : x, y, z R} wprowadzamy dwa działania:

Bardziej szczegółowo

Wykład z równań różnicowych

Wykład z równań różnicowych Wykład z równań różnicowych 1 Wiadomości wstępne Umówmy się, że na czas tego wykładu zrezygnujemy z oznaczania n-tego wyrazu ciągu symbolem typu x n, y n itp. Zamiast tego pisać będziemy x (n), y (n) itp.

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa. 1. Macierze.

Algebra liniowa. 1. Macierze. Algebra liniowa 1 Macierze Niech m oraz n będą liczbami naturalnymi Przestrzeń M(m n F) = F n F n będącą iloczynem kartezjańskim m egzemplarzy przestrzeni F n z naturalnie określonymi działaniami nazywamy

Bardziej szczegółowo

Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L

Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja) Równania różniczkowe wartości własne funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L Wszelkie pytania oraz uwagi o błędach proszę kierować na przemek.majewski@gmail.com

Bardziej szczegółowo

Definicje i przykłady

Definicje i przykłady Rozdział 1 Definicje i przykłady 1.1 Definicja równania różniczkowego 1.1 DEFINICJA. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie F (t, x, ẋ, ẍ,..., x (n) ) = 0. (1.1) W równaniu tym t jest

Bardziej szczegółowo

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania Modelowanie Zad Procesy wykładniczego wzrostu i spadku (np populacja bakterii, rozpad radioaktywny, wymiana ciepła) można modelować równaniem

Bardziej szczegółowo

Układy równań liniowych

Układy równań liniowych Układy równań liniowych Niech K będzie ciałem. Niech n, m N. Równanie liniowe nad ciałem K z niewiadomymi (lub zmiennymi) x 1, x 2,..., x n K definiujemy jako formę zdaniową zmiennej (x 1,..., x n ) K

Bardziej szczegółowo

Układy równań i równania wyższych rzędów

Układy równań i równania wyższych rzędów Rozdział Układy równań i równania wyższych rzędów Układy równań różniczkowych zwyczajnych Wprowadzenie W poprzednich paragrafach zajmowaliśmy się równaniami różniczkowymi y = f(x, y), których rozwiązaniem

Bardziej szczegółowo

Układy równań i nierówności liniowych

Układy równań i nierówności liniowych Układy równań i nierówności liniowych Wiesław Krakowiak 1 grudnia 2010 1 Układy równań liniowych DEFINICJA 11 Układem równań m liniowych o n niewiadomych X 1,, X n, nazywamy układ postaci: a 11 X 1 + +

Bardziej szczegółowo

Funkcje. Oznaczenia i pojęcia wstępne. Elementy Logiki i Teorii Mnogości 2015/2016

Funkcje. Oznaczenia i pojęcia wstępne. Elementy Logiki i Teorii Mnogości 2015/2016 Funkcje Elementy Logiki i Teorii Mnogości 2015/2016 Oznaczenia i pojęcia wstępne Niech f X Y będzie relacją. Relację f nazywamy funkcją, o ile dla dowolnego x X istnieje y Y taki, że (x, y) f oraz dla

Bardziej szczegółowo

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH RZECZYWISTYCH Definicja 1. Niech A będzie dowolnym niepustym zbiorem. Metryką w zbiorze A nazywamy funkcję rzeczywistą

Bardziej szczegółowo

Równania różnicowe. Dodatkowo umawiamy się, że powyższy iloczyn po pustym zbiorze indeksów, czyli na przykład 0

Równania różnicowe. Dodatkowo umawiamy się, że powyższy iloczyn po pustym zbiorze indeksów, czyli na przykład 0 Równania różnicowe 1 Wiadomości wstępne Umówmy się, że na czas tego wykładu zrezygnujemy z oznaczania n-tego wyrazu ciągu symbolem typu x n, y n itp Zamiast tego pisać będziemy x (n), y (n) itp Ponadto

Bardziej szczegółowo

Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa. P. F. Góra

Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa. P. F. Góra Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2012 Uwarunkowanie zadania numerycznego Niech ϕ : R n R m będzie pewna funkcja odpowiednio wiele

Bardziej szczegółowo

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B 1. Dla macierzy a) A = b) A = c) A = d) A = 3 1 + i 1 i i i 0 i i 0 1 + i 1 i 0 0 0 0 1 0 1 0 1 + i 1 i Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: A, X = B. Obliczyć pierwiaski z macierzy: A =

Bardziej szczegółowo

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n Na dzisiejszym wykładzie rozważać będziemy funkcje f : R m R n Każda taka funkcję f można przedstawić jako wektor funkcji (f 1, f 2,, f n ), gdzie każda

Bardziej szczegółowo

Definicja i własności wartości bezwzględnej.

Definicja i własności wartości bezwzględnej. Równania i nierówności z wartością bezwzględną. Rozwiązywanie układów dwóch (trzech) równań z dwiema (trzema) niewiadomymi. Układy równań liniowych z parametrem, analiza rozwiązań. Definicja i własności

Bardziej szczegółowo

Zadania z algebry liniowej - sem. I Przestrzenie liniowe, bazy, rząd macierzy

Zadania z algebry liniowej - sem. I Przestrzenie liniowe, bazy, rząd macierzy Zadania z algebry liniowej - sem I Przestrzenie liniowe bazy rząd macierzy Definicja 1 Niech (K + ) będzie ciałem (zwanym ciałem skalarów a jego elementy nazywać będziemy skalarami) Przestrzenią liniową

Bardziej szczegółowo

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 10. Dwupunktowe problemy brzegowe (BVP, Boundary Value Problems)

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 10. Dwupunktowe problemy brzegowe (BVP, Boundary Value Problems) Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 10. Dwupunktowe problemy brzegowe (BVP, Boundary Value Problems) P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2007/08 Wprowadzenie Rozważmy

Bardziej szczegółowo

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn x 1 x 2... x m ...

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn x 1 x 2... x m ... Wykład 15 Układy równań liniowych Niech K będzie ciałem i niech α 1, α 2,, α n, β K. Równanie: α 1 x 1 + α 2 x 2 + + α n x n = β z niewiadomymi x 1, x 2,, x n nazywamy równaniem liniowym. Układ: a 21 x

Bardziej szczegółowo

Matematyka 2. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego

Matematyka 2. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Matematyka 2 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Równania różniczkowe liniowe rzędu II Równanie różniczkowe w postaci y + a 1 (x)y + a 0 (x)y = f(x) gdzie a 0 (x), a 1 (x) i f(x) są funkcjami

Bardziej szczegółowo

Baza w jądrze i baza obrazu ( )

Baza w jądrze i baza obrazu ( ) Przykład Baza w jądrze i baza obrazu (839) Znajdź bazy jądra i obrazu odwzorowania α : R 4 R 3, gdzie α(x, y, z, t) = (x + 2z + t, 2x + y 3z 5t, x y + z + 4t) () zór ten oznacza, że α jest odwzorowaniem

Bardziej szczegółowo

1 Relacje i odwzorowania

1 Relacje i odwzorowania Relacje i odwzorowania Relacje Jacek Kłopotowski Zadania z analizy matematycznej I Wykazać, że jeśli relacja ρ X X jest przeciwzwrotna i przechodnia, to jest przeciwsymetryczna Zbadać czy relacja ρ X X

Bardziej szczegółowo

13 Układy równań liniowych

13 Układy równań liniowych 13 Układy równań liniowych Definicja 13.1 Niech m, n N. Układem równań liniowych nad ciałem F m równaniach i n niewiadomych x 1, x 2,..., x n nazywamy koniunkcję równań postaci a 11 x 1 + a 12 x 2 +...

Bardziej szczegółowo

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory; Wykłady 8 i 9 Pojęcia przestrzeni wektorowej i macierzy Układy równań liniowych Elementy algebry macierzy dodawanie, odejmowanie, mnożenie macierzy; macierz odwrotna dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia

Bardziej szczegółowo

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa SIMR 06/07, Analiza, wykład, 07-0- Przestrzeń wektorowa Przestrzeń wektorowa (liniowa) - przestrzeń (zbiór) w której określone są działania (funkcje) dodawania elementów i mnożenia elementów przez liczbę

Bardziej szczegółowo

Wykład 5. Zagadnienia omawiane na wykładzie w dniu r

Wykład 5. Zagadnienia omawiane na wykładzie w dniu r Wykład 5. Zagadnienia omawiane na wykładzie w dniu 14.11.2018r Definicja (iloraz różnicowy) Niech x 0 R oraz niech funkcja f będzie określona przynajmnniej na otoczeniu O(x 0 ). Ilorazem różnicowym funkcji

Bardziej szczegółowo

g(x,y) + D, gdzie C, D są stałymi dowolnymi. Oczywiście jedną z nich można pominąć, czyli rozwiązania są postaci y(x) = x3

g(x,y) + D, gdzie C, D są stałymi dowolnymi. Oczywiście jedną z nich można pominąć, czyli rozwiązania są postaci y(x) = x3 1. Zagadnienia ogólne 1.1. Równanie rodziny krzywych. Ogólnym równaniem rodziny krzywych na płaszczyźnie jest (1) f(x, y, c) = 0, przy czym krzywymi są zbiory K c = (x, y) : f(x, y, c) = 0}. Jeśli c można

Bardziej szczegółowo

Fale biegnące w równaniach reakcji-dyfuzji

Fale biegnące w równaniach reakcji-dyfuzji Fale biegnące w równaniach reakcji-dyfuzji Piotr Bartłomiejczyk Politechnika Gdańska Między teorią a zastosowaniami: Matematyka w działaniu Będlewo, 25 30 maja 2015 P. Bartłomiejczyk Fale biegnące 1 /

Bardziej szczegółowo

1. Liczby zespolone i

1. Liczby zespolone i Zadania podstawowe Liczby zespolone Zadanie Podać część rzeczywistą i urojoną następujących liczb zespolonych: z = ( + 7i)( + i) + ( 5 i)( + 7i), z = + i, z = + i i, z 4 = i + i + i i Zadanie Dla jakich

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2018 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny jeżeli jego odpowiedź na wymuszenie (zakłócenie)

Bardziej szczegółowo

Indukcja matematyczna

Indukcja matematyczna Indukcja matematyczna Zadanie. Zapisać, używając symboli i, następujące wyrażenia (a) n!; (b) sin() + sin() sin() +... + sin() sin()... sin(n); (c) ( + )( + /)( + / + /)... ( + / + / +... + /R). Zadanie.

Bardziej szczegółowo

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa Równanie Bessela Będziemy rozważać następujące równanie Bessela x y xy x ν )y 0 ) gdzie ν 0 jest pewnym parametrem Rozwiązania równania ) nazywamy funkcjami Bessela rzędu ν Sprawdzamy, że x 0 jest regularnym

Bardziej szczegółowo

Analiza Funkcjonalna - Zadania

Analiza Funkcjonalna - Zadania Analiza Funkcjonalna - Zadania 1 Wprowadzamy następujące oznaczenia. K oznacza ciało liczb rzeczywistych lub zespolonych. Jeżeli T jest dowolnym zbiorem niepustym, to l (T ) = {x : E K : x funkcja ograniczona}.

Bardziej szczegółowo

Stabilność II Metody Lapunowa badania stabilności

Stabilność II Metody Lapunowa badania stabilności Metody Lapunowa badania stabilności Interesuje nas w sposób szczególny system: Wprowadzamy dla niego pojęcia: - stabilności wewnętrznej - odnosi się do zachowania się systemu przy zerowym wejściu, czyli

Bardziej szczegółowo

Kinematyka: opis ruchu

Kinematyka: opis ruchu Kinematyka: opis ruchu Fizyka I (B+C) Wykład IV: Ruch jednostajnie przyspieszony Ruch harmoniczny Ruch po okręgu Klasyfikacja ruchów Ze względu na tor wybrane przypadki szczególne prostoliniowy, odbywajacy

Bardziej szczegółowo

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 2. O tym, co można rozwiazać analitycznie. P. F. Góra

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 2. O tym, co można rozwiazać analitycznie. P. F. Góra Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 2. O tym, co można rozwiazać analitycznie P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2010 Jeszcze o równaniach liniowych Rozważmy skalarne, jednorodne równanie

Bardziej szczegółowo

27. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE

27. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE 27. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE 27.1. Wiadomości wstępne Równaniem różniczkowym cząstkowym nazywamy związek w którym występuje funkcja niewiadoma u dwóch lub większej liczby zmiennych niezależnych i

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE zadania z odpowiedziami

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE zadania z odpowiedziami RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści I Równania pierwszego rzędu 2 o rozdzielonych zmiennych 2 jednorodne 3 liniowe 3 Bernoulliego

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści 1 Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna 1 Geometria analityczna w R 3 3 Liczby zespolone

Bardziej szczegółowo

Reakcja Bielousowa-Żabotyńskiego

Reakcja Bielousowa-Żabotyńskiego Reakcja Bielousowa-Żabotyńskiego 1 Kryteria pomocne przy badaniu stabilności punktów stacjonarnych Często badamy układy dynamiczne w pobliżu punktów stacjonarnych. Rozważamy wtedy ich postać zlinearyzowaną:

Bardziej szczegółowo

Przekształcanie równań stanu do postaci kanonicznej diagonalnej

Przekształcanie równań stanu do postaci kanonicznej diagonalnej Przekształcanie równań stanu do postaci kanonicznej diagonalnej Przygotowanie: Dariusz Pazderski Liniowe przekształcenie równania stanu Rozważmy liniowe równanie stanu i równanie wyjścia układu niesingularnego

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe w technice

Równania różniczkowe w technice Równania różniczkowe w technice Lista 5: Układy równań różniczkowych 1. Zamień poniższe równanie trzeciego rzędu na układ trzech równań oraz przetransformuj podany układ na równanie różniczkowe. Podaj

Bardziej szczegółowo

2. ZASTOSOWANIA POCHODNYCH. (a) f(x) = ln 3 x ln x, (b) f(x) = e2x x 2 2.

2. ZASTOSOWANIA POCHODNYCH. (a) f(x) = ln 3 x ln x, (b) f(x) = e2x x 2 2. 2. ZASTOSOWANIA POCHODNYCH. Koniecznie trzeba znać: twierdzenia o ekstremach (z wykorzystaniem pierwszej i drugiej pochodnej), Twierdzenie Lagrange a, Twierdzenie Taylora (z resztą w postaci Peano, Lagrange

Bardziej szczegółowo

Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji 1-go i 2-go rodzaju

Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji 1-go i 2-go rodzaju Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji -go i 2-go rodzaju Dr Joanna Banaś Zakład Badań Systemowych Instytut Sztucznej Inteligencji i Metod Matematycznych Wydział Informatyki Politechniki

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne

Zaawansowane metody numeryczne Wykład 11 Ogólna postać metody iteracyjnej Definicja 11.1. (metoda iteracyjna rozwiązywania układów równań) Metodą iteracyjną rozwiązywania { układów równań liniowych nazywamy ciąg wektorów zdefiniowany

Bardziej szczegółowo

Opis systemów dynamicznych w przestrzeni stanu. Wojciech Kurek , Gdańsk

Opis systemów dynamicznych w przestrzeni stanu. Wojciech Kurek , Gdańsk Opis systemów dynamicznych Mieczysław Brdyś 27.09.2010, Gdańsk Rozważmy układ RC przedstawiony na rysunku poniżej: wejscie u(t) R C wyjście y(t)=vc(t) Niech u(t) = 2 + sin(t) dla t t 0 gdzie t 0 to chwila

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA, ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA, MAT00405 PRZEKSZTAL CANIE WYRAZ EN ALGEBRAICZNYCH, WZO R DWUMIANOWY NEWTONA Uprościć podane wyrażenia 7; (b) ( 6)( + ); (c) a 5 6 8a ; (d) ( 5 )( 5 + ); (e) ( 45x 4 y

Bardziej szczegółowo

Agata Boratyńska ZADANIA Z MATEMATYKI, I ROK SGH GRANICA CIĄGU

Agata Boratyńska ZADANIA Z MATEMATYKI, I ROK SGH GRANICA CIĄGU Agata Boratyńska Zadania z matematyki Agata Boratyńska ZADANIA Z MATEMATYKI, I ROK SGH GRANICA CIĄGU. Korzystając z definicji granicy ciągu udowodnić: a) n + n+ = 0 b) n + n n+ = c) n + n a =, gdzie a

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści I Zadania Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna Geometria analityczna na płaszczyźnie Liczby zespolone 4 Wielomiany

Bardziej szczegółowo

III. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE

III. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE III. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE 1. Pojęcia wstępne Przykład 1.1. (Rozpad substancji promieniotwórczej ) Z doświadczeń wiadomo, że prędkość rozpa pierwiastka promieniotwórczego jest ujemna i proporcjonalna

Bardziej szczegółowo

Programowanie dynamiczne i modele rekurencyjne w ekonomii Wykład 2

Programowanie dynamiczne i modele rekurencyjne w ekonomii Wykład 2 Programowanie dynamiczne i modele rekurencyjne w ekonomii Wykład Michał Ramsza października Streszczenie Wykład drugi bazuje głównie na [, roz 6 5, [, roz oraz [ Materiał obejmuje zagadnienie zwiazane

Bardziej szczegółowo

Wstęp do równań różniczkowych

Wstęp do równań różniczkowych Wstęp do równań różniczkowych Wykład 1 Lech Sławik Instytut Matematyki PK Literatura 1. Arnold W.I., Równania różniczkowe zwyczajne, PWN, Warszawa, 1975. 2. Matwiejew N.M., Metody całkowania równań różniczkowych

Bardziej szczegółowo

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania. 10 1 Wykazać, że liczba 008 008 10 + + jest większa od Nie używając kalkulatora, porównać liczby a = log 5 log 0 + log oraz b = 6 5 Rozwiązać równanie x + 4y + x y + 1 = 4xy 4 W prostokątnym układzie współrzędnych

Bardziej szczegółowo

Procesy stochastyczne 2.

Procesy stochastyczne 2. Procesy stochastyczne 2. Listy zadań 1-3. Autor: dr hab.a. Jurlewicz WPPT Matematyka, studia drugiego stopnia, I rok, rok akad. 211/12 1 Lista 1: Własność braku pamięci. Procesy o przyrostach niezależnych,

Bardziej szczegółowo

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria Technologia Chemiczna 008/09 Zajęcia wyrównawcze. Pokazać, że: ( )( ) n k k l = ( n l )( n l k l Zajęcia nr (h) Dwumian Newtona. Indukcja. ). Rozwiązać ( ) ( równanie: ) n n a) = 0 b) 3 ( ) n 3. Znaleźć

Bardziej szczegółowo

Przekształcenia liniowe

Przekształcenia liniowe Przekształcenia liniowe Zadania Które z następujących przekształceń są liniowe? (a) T : R 2 R 2, T (x, x 2 ) = (2x, x x 2 ), (b) T : R 2 R 2, T (x, x 2 ) = (x + 3x 2, x 2 ), (c) T : R 2 R, T (x, x 2 )

Bardziej szczegółowo

1 Metody rozwiązywania równań nieliniowych. Postawienie problemu

1 Metody rozwiązywania równań nieliniowych. Postawienie problemu 1 Metody rozwiązywania równań nieliniowych. Postawienie problemu Dla danej funkcji ciągłej f znaleźć wartości x, dla których f(x) = 0. (1) 2 Przedział izolacji pierwiastka Będziemy zakładać, że równanie

Bardziej szczegółowo

Formy kwadratowe. Rozdział 10

Formy kwadratowe. Rozdział 10 Rozdział 10 Formy kwadratowe Rozważmy rzeczywistą macierz symetryczną A R n n Definicja 101 Funkcję h : R n R postaci h (x) = x T Ax (101) nazywamy formą kwadratową Macierz symetryczną A występującą w

Bardziej szczegółowo

Pytania i polecenia podstawowe

Pytania i polecenia podstawowe Pytania i polecenia podstawowe Liczby zespolone a) 2 i 1 + 2i 1 + 2i 3 + 4i, c) 1 i 2 + i a) 4 + 3i (2 i) 2, c) 1 3i a) i 111 (1 + i) 100, c) ( 3 i) 100 Czy dla dowolnych liczb z 1, z 2 C zachodzi równość:

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań 5: Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Baza i wymiar. Rzędy macierzy. Struktura zbioru rozwiązań układu równań.

Zestaw zadań 5: Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Baza i wymiar. Rzędy macierzy. Struktura zbioru rozwiązań układu równań. Zestaw zadań : Sumy i sumy proste podprzestrzeni Baza i wymiar Rzędy macierzy Struktura zbioru rozwiązań układu równań () Pokazać, że jeśli U = lin(α, α,, α k ), U = lin(β, β,, β l ), to U + U = lin(α,

Bardziej szczegółowo

Analiza funkcjonalna 1.

Analiza funkcjonalna 1. Analiza funkcjonalna 1. Wioletta Karpińska Semestr letni 2015/2016 0 Bibliografia [1] Banaszczyk W., Analiza matematyczna 3. Wykłady. (http://math.uni.lodz.pl/ wbanasz/am3/) [2] Birkholc A., Analiza matematyczna.

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne. Janusz Szwabiński. Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/50

Metody numeryczne. Janusz Szwabiński. Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/50 Metody numeryczne Układy równań liniowych, część II Janusz Szwabiński szwabin@ift.uni.wroc.pl Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/50 Układy równań liniowych, część II 1. Iteracyjne poprawianie

Bardziej szczegółowo

UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH Wykłady z matematyki inżynierskiej JJ, 08 DEFINICJA Układ m równań liniowych z n niewiadomymi to: ( ) a 11 x 1 + a 12 x 2 + + a 1n x n = b 1 a 21 x 1 + a 22 x 2 + + a 2n x n = b 2 a m1 x 1 + a m2 x 2 +

Bardziej szczegółowo

Lista nr 1 - Liczby zespolone

Lista nr 1 - Liczby zespolone Lista nr - Liczby zespolone Zadanie. Obliczyć: a) ( 3 i) 3 ( 6 i ) 8 c) (+ 3i) 8 (i ) 6 + 3 i + e) f*) g) ( 3 i ) 77 ( ( 3 i + ) 3i 3i h) ( + 3i) 5 ( i) 0 i) i ( 3 i ) 4 ) +... + ( 3 i ) 0 Zadanie. Przedstawić

Bardziej szczegółowo

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górniczo-Hutnicza Wykład 8 M. Przybycień (WFiIS AGH) Metody Lagrange a i Hamiltona... Wykład

Bardziej szczegółowo

Obliczenia naukowe Wykład nr 2

Obliczenia naukowe Wykład nr 2 Obliczenia naukowe Wykład nr 2 Paweł Zieliński Katedra Informatyki, Wydział Podstawowych Problemów Techniki, Politechnika Wrocławska Literatura Literatura podstawowa [1] D. Kincaid, W. Cheney, Analiza

Bardziej szczegółowo

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi? Zadania z Analizy Funkcjonalnej I - 1 1. Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?. a) X = R, x = arctg x ; b) X = R n, d(x, y) = x 1 y 1 + x 2 y 2 + max i 3 x i y i ;

Bardziej szczegółowo