Schematy blokowe ukªadów automatyki

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Schematy blokowe ukªadów automatyki"

Transkrypt

1 Rozdziaª 1 Schematy blokowe ukªadów automatyki Autorzy: Marcin Stachura 1.1 Algebra schematów blokowych Zasady przeksztaªcania schematów blokowych W celu uproszczenia wypadkowej transmitancji operatorowej regulatora, obiektu regulacji lub caªego ukªadu regulacji w przypadku, gdy skªada si on z kilku elementów ró»nie poª czonych, nale»y wyprowadzi zale»no±ci na transmitancj wypadkow. Ka»dy ukªad regulacji, niezale»nie od tego czy jest bardziej lub niej zªo»ony, mo»na rozªo»y na cz ±ci skªadaj ce si z elementów poª czonych szeregowo, równolegle, w ukªadzie ze sprz»eniem zwrotnym i równolegle z oddzielnymi wej±ciami lub wyj±ciami. Zasady przeksztaªcania schematów blokowych w celu ich uproszczenia i okre±lenia transmitancji ukªadu nazywane s algebr schematów blokowych. W tablicy 1.1, 1.2 przedstawiono zestawienie zasadniczych przykªadów takich przeksztaªce«. Ich znajomo± wystarcza do okre±lenia transmitancji dowolnie zªo»onego ukªadu. Transmitancj wypadkow du»ej liczby elementów ró»nie poª czonych znajduje si, w prostszych przypadkach, drog rozªo»enia ukªadu na cz ±ci proste. Jednak»e ta metoda wymaga du»ej przejrzysto±ci schematu blokowego, co przy bardziej zªo»onych ukªadach regulacji mo»e powodowa pewne trudno±ci. Dlatego w takich przypadkach najlepiej jest post powa nast puj co: 1. Dla ka»dego punktu w zªowego, do którego dochodzi kilka sygnaªów zestawia si, zgodnie z zasad superpozycji, równanie i z otrzymanego w ten sposób ukªadu równa«wyznacza si szukan transmitancj. 2. W ka»dym punkcie w zªowym wszystkie sygnaªy odchodz ce s wzajemnie sobie równe i jednocze±nie ka»dy z tych sygnaªów odchodz cych równa si sumie wszystkich sygnaªów przychodz cych. 1

2 Rysunek 1.1 Tablica podstawowych przeksztaªce«schematów blokowych, cze± a. 2

3 Rysunek 1.2 Tablica podstawowych przeksztaªce«schematów blokowych, cze± b. W przypadkach zªo»onych, gdy transmitancj ukªadu wyra»a si jako funkcj transmitancji jego elementów wprowadza si uproszczone oznaczenie transmitancji, np. zamiast G x (s) piszemy po prostu G x Przykªady zada«przykªad 1.1 Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys Rozwi zanie: Rysunek 1.3 Ukªad poª cze«elementów do przykªadu 1.1 Šatwo zauwa»y, korzystaj c z tablicy 1.1,»e w prosty sposób mo»na wyznaczy dwie transmitancje zast pcze Z 1, Z 2 transmitancji G 2, G 3 (poz. 2. poª czenie równolegªe) oraz G 4, G 5 (poz. 3. sprz»enie zwrotne) (rys 1.4 ): 3

4 Rysunek 1.4 Wyznaczanie transmitancji zast pczych dla elementów o transmitancjach G 2, G 3 oraz G 4, G 5. Przy czym Z 1 = G 2 + G 3, natomiast Z 2 = G 4 1+G 4 G 5. Wyj±ciowy ukªad mo»na wi c przedstawi nast puj co: Rysunek 1.5 Zmodykowany ukªad poª cze«dla przykªadu 1.1 Nast pnie wyznaczana jest transmitancja zast pcza caªego ukªadu wyj±ciowego Z(z tablicy 1.1. poz. 1, poª czenie szeregowe, rys. 1.1 ), która wynosi b dzie: Z = G 1 Z 1 Z 2 = G 1G 4 (G 2 + G 3 ) 1 + G 4 G 5 (1.1) 4

5 Przykªad 1.2 Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys Rozwi zanie: Rysunek 1.6 Ukªad poª cze«elementów do przykªadu 1.2. Podobnie jak w poprzednim przykªadzie (przykªad 1.1 ) wyznaczamy dwie transmitancje zast pcze Z 1, Z 2 transmitancji G 1, G 2 (poz. 1. poª czenie szeregowe) oraz G 3, G 4 (poz. 3. poª czenie równolegªe) (rys. 1.7 ): Rysunek 1.7 Wyznaczanie transmitancji zast pczych dla elementów o transmitancjach G 1, G 2 oraz G 3, G 4. Przy czym Z 1 = G 2 G 3, natomiast Z 2 = G 3 +G 4. Wyj±ciowy ukªad mo»na wi c przedstawi 5

6 nast puj co: Rysunek 1.8 Zmodykowany ukªad poª cze«dla przykªadu 1.2. Nast pnie wyznaczana jest transmitancja zast pcza caªego ukªadu wyj±ciowego Z(z tablicy 1.1. poz. 3, sprz»enie zwrotne, rys. 1.8 ), która wynosi b dzie: (1.2) Przykªad 1.3 Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys.1.9. Rysunek 1.9 Ukªad poª cze«elementów do przykªadu 1.3. Rozwi zanie: W pierwszej kolejno±ci nale»y przenie± w zeª sumacyjny (1) za czªon o transmitancji G 1 (zgodnie z tablic 1.1. poz. 8, przesuni cie w zªa sumacyjnego za blok), otrzymuj c schemat jak na rys.1.10 : 6

7 Rysunek 1.10 Zmodykowany ukªad poª cze«dla przykªadu 1.3. Nast pnie nale»y przestawi kolejno± w zªów sumacyjnych (1) oraz (2) (zgodnie z tablic 1.1. poz. 4, zmiana kolejno±ci w zªów sumacyjnych), otrzymuj c schemat jak na rys.1.11 : Rysunek 1.11 Zmodykowany ukªad poª cze«dla przykªadu 1.3. Dzi ki zamianie w zªów sumacyjnych mo»na upro±ci uzyskany schemat do dwóch transmitancji zast pczych Z 1, Z 2, a nast pnie wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu (rys ) Rysunek 1.12 Zmodykowany ukªad poª cze«dla przykªadu

8 Transmitancja zast pcza b dzie miaªa posta : Przykªad 1.4 Z = Z 1 Z 2 = (G 1 + 1) 1 (1 G 1 ) = 1 + G 1 1 G 1 (1.3) Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys.1.4. Rysunek 1.13 Ukªad poª cze«elementów do przykªadu 1.4 W zadaniu tym, na pocz tek nale»y przesun w zeª informacyjny przy transmitancji G 3 za blok o transmitancji G 2 (zgodnie z tablic 1.1 poz. 10, przesuni cie w zªa informacyjnego za blok) rys. 1.4 A. Nast pnie wyznaczane s dwie transmitancje zast pcze Z 1, Z 2 dla elementów zaznaczonych na rys. 1.4 B. Wynosz one odpowiednio (sprz»enie zwrotne oraz poª czenie szeregowe patrz j.w.): ( ) 1 Z 1 = G 3 G2 + 1 = G 3 G (1.4) Z 2 = G G 2 (1.5) Uzyskano w ten sposób ukªad poª cze«jak na rys A, transmitancja zast pcza Z 3 wynosi: Z 3 = Z 1 Z 2 = ( ) G3 G2 + 1 = G 3G 2 + G 2 (1.6) G G 2 G G G 2 8

9 Rysunek 1.14 Zmodykowany ukªad poª cze«elementów do przykªadu 1.4 Rysunek 1.15 Zmodykowany ukªad poª cze«elementów do przykªadu 1.4. Krok drugi. Nast pnie dzielimy w zeª informacyjny transmitancji Z 3 na dwie cz ±ci (rys B). W kolejnym kroku przesuwamy w zeª sumacyjny oraz wyznaczamy dwie transmitancje zast pcze Z 4, Z 5 (rys A), które wynosz odpowiednio: Z 4 = G G 1 Z 3 = G G 1 G 3 G 2 G 2 2 +G 2 + G 2 1+G 2 (1.7) Z 5 = G 3G 2 G G 2 + G G (1.8) 9

10 Rysunek 1.16 Zmodykowany ukªad poª cze«elementów do przykªadu 1.4. Krok trzeci. Ostatecznie transmitancja zast pcza Z caªego ukªadu wynosi (rys B): Przykªad 1.5 Z = (Z 4 Z 5 ) + 1 (1.9) Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys Rysunek 1.17 Ukªad poª cze«elementów do przykªadu

11 Wskazówka: W podanym przykªadzie pro±ciej jest wyznaczy równania dla w zªów sumacyjnych A i B i analitycznie wyznaczy poszukiwan transmitancj zast pcz. W odniesieniu do w zªa sumacyjnego A sªuszne jest równanie: a w odniesieniu do w zªa sumacyjnego B równanie: v = vg 1 + xg 6 + yg 4 (1.10) Ruguj c z powy»szych równa«zmienn v otrzymuje si : Co jest szukan transmitancj zast pcz. y = yg 2 + xg 5 + vg 3 (1.11) y x = G 6 (1 G 2 ) + G 4 G 5 (1 G 1 ) (1 G 2 ) G 3 G 4 (1.12) 11

12 1.1.3 Zadania do samodzielnego rozwi zania Przykªad 1.6 Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys. 1.6 Rysunek 1.18 Ukªad poª cze«elementów do przykªadu 1.6 Przykªad 1.7 Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys Rysunek 1.19 Schemat poª cze«elementów do przykªadu

13 Przykªad 1.8 Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys.1.20 Przykªad 1.9 Rysunek 1.20 Schemat poª cze«elementów do przykªadu 1.8. Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys.1.9 Rysunek 1.21 Schemat poª cze«elementów do przykªadu

14 Przykªad 1.10 Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys Rysunek 1.22 Schemat poª cze«elementów do przykªadu 1.10 Przykªad 1.11 Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys Rysunek 1.23 Schemat poª cze«elementów do przykªadu

15 Przykªad 1.12 Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys Rysunek 1.24 Schemat poª cze«elementów do przykªadu 1.12 Przykªad 1.13 Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys Rysunek 1.25 Schemat poª cze«elementów do przykªadu

16 Przykªad 1.14 Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys Rysunek 1.26 Schemat poª cze«elementów do przykªadu 1.14 Przykªad 1.15 Wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu przedstawionego na rys Rysunek 1.27 Schemat poª cze«elementów do przykªadu

17 1.2 Schematy blokowe ukªadów automatyki Analizuj c ukªady automatyki pro±ciej jest wykorzystywa schematy blokowe ni» schematy technologiczne. Utworzenie schematu blokowego, skªadaj cego si z szeregu transmitancji operatorowych wymaga opisania poszczególnych zespoªów technologicznych odpowiednimi równaniami, a nast pnie wyznaczenia na tej podstawie transmitancji operatorowych. Wyznaczone transmitancje ukªadane s nast pnie w schemat blokowy, na podstawie, którego mo»na wyznaczy transmitancj zast pcz caªego ukªadu Przykªady zada«przykªad 1.16 Narysowa schemat blokowy oraz wyznaczy transmitancj ukªadu elektrycznego przedstawionego na rys Wymuszeniem jest napi cie x, natomiast wyj±ciem obiektu napi cie oznaczone jako y. Rysunek 1.28 Schemat prostego ukªadu elektrycznego do przykªadu 1.16 Napi cie x mo»na okre±li jako: przy czym: x (t) = Ri (t) + y (t) (1.13) dy (t) i (t) = C dt (1.14) Z zale»no±ci (1.13 ), (1.14 ) mo»na wyznaczy równanie ró»niczkowe ukªadu: gdzie: T dy (t) dt + y (t) = x (t) (1.15) T = RC (1.16) Dziaªaj c na równanie (1.15 ) transformat Laplace'a otrzymujemy: T sy (s) + y (s) = x (s) y (s) (Ts + 1) = x (s) (1.17) 17

18 Transmitancja ukªadu wynosi wi c: G (s) = y (s) x (s) = 1 Ts + 1 (1.18) A jego schemat blokowy mo»na przedstawi nast puj co: Rysunek 1.29 Schemat blokowy ukªadu z rys Przykªad 1.17 Narysowa schemat blokowy oraz wyznaczy transmitancj ukªadu mechanicznego przedstawionego na rys Wymuszeniem jest moment obrotowy M przyªo»ony do waªu wyj±ciem pr dko± k towa ω. Rysunek 1.30 Schemat prostego ukªadu mechanicznego do przykªadu Gdzie: M - moment obrotowy, φ - wspóªczynnik tarcia lepkiego, I- moment bezwªadno±ci, ω - pr dko± k towa. Z II zasady dynamiki Newtona dla ruchu obrotowego mo»na napisa,»e: A nast pnie,»e: dω (t) M (t) = I + φω (t) (1.19) dt Gdzie :T = I φ, k = 1 φ. I dω (t) + ω (t) = 1 dω (t) M (t) T + ω (t) = km (t) (1.20) φ dt φ dt Dziaªaj c na równanie (1.20 ) transformat Laplace'a otrzymujemy: T sω (s) + ω (s) = km (s) ω (s) (Ts + 1) = km (s) (1.21) 18

19 Transmitancja ukªadu wynosi wi c: G (s) = ω (s) M (s) = k Ts + 1 (1.22) A jego schemat blokowy mo»na przedstawi nast puj co: Rysunek 1.31 Schemat blokowy ukªadu z rys Przykªad 1.18 Narysowa schemat blokowy oraz wyznaczy transmitancj ukªadu mechanicznego przedstawionego na rys Wymuszeniem jest przesuni cie x natomiast wyj±ciem przesuni cie y. Rysunek 1.32 Schemat prostego ukªadu mechanicznego do przykªadu Gdzie: c s - staªa spr»ysto±ci spr»yny, c t - staªa tªumienia tªumika pneumatycznego. Równanie siª przedstawionego ukªadu wygl da nast puj co: (x (t) y (t)) c s = c t dy (t) dt (1.23) Z równania (1.23 ) mamy: Gdzie: T = ct c s. c t dy (t) dy (t) + y (t) = x (t) T + y (t) = x (t) (1.24) c s dt dt 19

20 Dziaªaj c na równanie (1.24 ) transformat Laplace'a otrzymujemy: Transmitancja ukªadu wynosi wi c: Tsy (s) + y (s) = x (s) y (s) (Ts + 1) = x (s) (1.25) G (s) = y (s) x (s) = 1 Ts + 1 (1.26) A jego schemat blokowy mo»na przedstawi nast puj co: Rysunek 1.33 Schemat blokowy ukªadu z rys Przykªad 1.19 Przykªad ten zostaª zaczerpni ty z [?]. Narysowa schemat blokowy oraz wyznaczy transmitancj ukªadu przedstawionego na rys Wymuszeniem jest nat»enie przepªywu cieczy Q 1 a wyj±ciem poziom cieczy w zbiorniku h. Rysunek 1.34 Schemat ukªadu regulacji automatycznej dla przykªadu Charakterystyka przetwornika pomiarowego (element oznaczony jako PP, na rys.1.34 ) wygl da nast puj co: 20

21 Rysunek 1.35 Charakterystyka przetwornika pomiarowego dla przykªadu W pierwszej kolejno±ci wyznaczona zostanie transmitancja obiektu regulacji. W stanach nieustalonych zmiany poziomu cieczy w zbiorniku mo»na opisa za pomoc zale»no±ci: dh (t) A dt = Q 1 Q 2 (1.27) Nat»enie przepªywu Q 2 mo»na obliczy z równania Bernoulli'ego dla poziomu lustra cieczy (1) oraz wypªywu ze zbiornika (2) mo»na zapisa nast puj co: Przyjmuj c v 1 = 0 oraz p 1 = p 2 otrzymuje si : v 2 1 2g + p 1 γ + h = v2 2 2g + p 2 γ + 0 (1.28) v 2 = Na podstawie równania ci gªo±ci przepªywu tzn.: 2gh (1.29) gdzie f - pole przekroju kanaªu zaworu. Q 2 = fv 2 (1.30) Nast pnie nale»y zlinearyzowa przedstawione równanie w wybranym punkcie pracy, oznaczonym h n, Q 1n, f n. W otoczeniu wybranego punktu pracy przyrosty zmiennych h oraz Q 2 zast puje si ich liniowymi aproksymacjami. Dla odró»nienia zapisu wszystkie przyrosty oznaczane s wi c poprzez dodanie symbolu : d h (t) A dt Przyrost Q 2 zast piony zostaje ró»niczk zupeªn : Q 2 = ( ) Q2 f + f n = Q 1 Q 2 (1.31) ( ) Q2 g h = 2gh f + f n h (1.32) h 2h n n 21

22 Zale»no± (1.31 ) mo»na wi c zapisa jako: Gdzie:T = A f n g 2hn T d h (t) dt 1, k 1 = f g, k 2 = 2hn n f n 2hn + h (t) = k 1 Q 1 (t) k 2 f (t) (1.33) Znak mo»e by pomini ty, przy jednoczesnym uwzgl dnieniu»e w zale»no±ci (1.31 ) wyst puj przyrosty poszczególnych warto±ci. T dh (t) dt + h (t) = k 1 Q 1 (t) k 2 f (t) (1.34) Dziaªaj c na zale»no± (1.34 ) transformat Laplace'a otrzymujemy: T sh (s) + h (s) = k 1 Q 1 (s) k 2 f (s) h (s) (T s + 1) = k 1 Q 1 (s) k 2 f (s) (1.35) Oznaczaj c Mo»na wyznaczy transmitancj obiektu regulacji: v (s) = k 1 Q 1 (s) k 2 f (s) (1.36) G OB (s) = h (s) v (s) = 1 T s + 1 (1.37) Przetwornik pomiarowy mo»na opisa jako obiekt bezinercyjny ze wzmocnieniem. Wzmocnienie przetwornika mo»na odczyta z jego charakterystyki (rys ). k PP = wy max wy min we max we min = 16mA 3m = 5.33mA m (1.38) Jako regulator przyjmijmy regulator typu PI o transmitancji: ( G R (s) = k p ) T i s (1.39) Wyj±ciem z regulatora jest sygnaª pr dowy o zakresie 4 20 ma, który podawany jest na ustawnik pozycyjny, który mo»na zamodelowa jako element bezinercyjny o wzmocnieniu k f Wynikowe pole przekroju otwarcia zaworu wynosi wi c b dzie: f = k f x (1.40) Wykorzystuj c zale»no±ci (1.36 ) (1.37 ) (1.38 ) (1.39 ) (1.40 ) mo»na narysowa schemat blokowy ukªadu regulacji automatycznej, przedstawionego na rys

23 Rysunek 1.36 [Tu wpisz Podpis rysunku. Uwaga: (1) Jedynie dla rysunków osadzonych w rozdziaªach. W pozostaªych dokumentach element ten mo»na usun zostanie on zignorowany.] gdzie: 1 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.36 ), 2 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.37 ), 3 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.38 ), 4 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.39 ), 5 - graczna reprezentacja zale»no±ci (1.40 ). Transmitancja zast pcza ukªadu wynosi zatem: G (s) = h (s) Q 1 (s) = k 1 Przykªad T s k ( T s+1 PPk f k 2 k Ti s+1 p T i s ) = k 1 T i s (T s + 1) T i s + k PP k f k 2 k p (T i s + 1) (1.41) Narysowa schemat blokowy oraz wyznaczy transmitancj ukªadu mechanicznego przedstawionego na rys Wymuszeniem jest przesuni cie x, natomiast wyj±ciem przesuni cie y. Ci±nienia p 1, p 2 s staªe. 23

24 Rysunek 1.37 Schemat ukªadu mechanicznego do przykªadu Zauwa»my»e przesuni cie u mo»na zapisa jako sum przesuni u 1 oraz u 2 : u = u 1 u 2 (1.42) Przesuni cie u 1 mo»na wyznaczy, unieruchamiaj c punkt d¹wigni dla przesuni cia y: Rysunek 1.38 Sposób wyznaczenia przesuni cia u 1 : Šatwo mo»na zauwa»y (rys ),»e: x a + b = u 1 b u 1 = x b a + b Podobnie, u 2 mo»na wyznaczy, unieruchamiaj c punkt d¹wigni dla przesuni cia x: (1.43) 24

25 Rysunek 1.39 Sposób wyznaczenia przesuni cia u 2 : y a + b = u 2 a u 2 = y a a + b (1.44) Nast pnie, zauwa»my,»e dla staªych ci±nie«p 1, p 2, element zaznaczony na rys mo»na opisa nast puj ca zale»no±ci : T dy (t) dt + y (t) = ku (t) (1.45) Dziaªaj c na zale»no± (1.45 ) transformat Laplace'a otrzymujemy: T sy (s) + y (s) = ku (s) y (s) (Ts + 1) = ku (s) (1.46) St d transmitancja G (s) = y(s) u(s) wynosi: G (s) = y (s) u (s) = k Ts + 1 (1.47) Gdzie dla staªych ci±nie«p 1, p 2, T, k (p 1, p 2, A) 25

26 Rysunek 1.40 Wyznaczanie transmitancji zast pczej ukªadu elementów dla przykªadu Schemat blokowy ukªadu elementów z rys mo»na wi c przedstawi nast puj co: Rysunek 1.41 Schemat blokowy elementów z rys gdzie: 1 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.43 ), 2 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.44 ), 3 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.42 ), 4 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.46 ). Transmitancja zast pcza ukªadu przedstawionego na rys wynosi: Oznaczenia j.w. G z (s) = k Ts + 1 b (Ts + 1) (a + b) + u a a + b (Ts + 1) (a + b) (1.48) 26

27 1.2.2 Zadania do samodzielnego rozwi zania Przykªad 1.21 Narysowa schemat blokowy oraz wyznaczy transmitancj ukªadu mechanicznego przedstawionego na rys Wymuszeniem jest siªa F, natomiast wyj±ciem przesuni cie y. Mas elementów oznaczono jako m, staª spr»ysto±ci spr»yny jako c s, natomiast wspóªczynnik tªumienia jako c t. Rysunek 1.42 Schemat mechaniczny do przykªadu Przykªad 1.22 Narysowa schemat blokowy ukªadu elektrycznego przedstawionego na rys Wymuszeniami s napi cia ¹ródªowe e 1 oraz e 2, natomiast wyj±ciem napi cie u na rezystancji R 3. Rysunek 1.43 Schemat elektryczny do przykªadu

28 Przykªad 1.23 Narysowa schemat blokowy oraz wyznaczy transmitancj ukªadu mechanicznego przedstawionego na rys Wymuszeniem jest ci±nienie p, natomiast wyj±ciem przesuni cie y. Rysunek 1.44 Schemat mechaniczny do przykªadu Przykªad 1.24 Narysowa schemat blokowy oraz wyznaczy transmitancj ukªadu mechanicznego przedstawionego na rys Wymuszeniem jest siªa F, natomiast wyj±ciem przesuni cie y. Rysunek 1.45 Schemat mechaniczny do przykªadu

29 Przykªad 1.25 Narysowa schemat blokowy oraz wyznaczy transmitancj ukªadu przedstawionego na rys Wymuszeniem jest nat»enie przepªywu Q 1, natomiast wyj±ciem poziom cieczy h 2. Rysunek 1.46 Schemat ukªadu elementów do przykªadu Przykªad 1.26 Narysowa schemat blokowy oraz wyznaczy transmitancj ukªadu regulacji przedstawionego na rys Wyj±ciem ukªadu jest k t obrotu waªu α. Regulator PID dziaªa (poprzez pomini ty element wykonawczy) na waª momentem obrotowym M. Na ukªad dziaªaj zakªócenia pod postaci momentu obci»enia M obc. Charakterystyka przetwornika pomiarowego (PP) zostaªa przedstawiona na rys Rysunek 1.47 Schemat ukªadu regulacji do przykªadu

30 Rysunek 1.48 Charakterystyka przetwornika pomiarowego do przykªadu Przykªad 1.27 Narysowa achemat blokowy, oraz wyznaczy transmitancj zast pcza ukªadu elementów przedstawionych na rys Wymuszeniem jest przesuni cie x, natomiast wyj±ciem przesuni cie y. Rysunek 1.49 Schemat ukªadu do przykªadu

31 Przykªad 1.28 Narysowa achemat blokowy, oraz wyznaczy transmitancj zast pcza ukªadu elementów przedstawionych na rys Wymuszeniem jest przesuni cie x, natomiast wyj±ciem przesuni cie y. Rysunek 1.50 Schemat ukªadu do przykªadu Wskazówka: Ci±nienie p k = k ˆx 31

32 Przykªad 1.29 Narysowa schemat blokowy oraz wyznaczy transmitancj pneumatycznego regulatora PID, przedstawionego na rys Wymuszeniem jest odchyªka regulacji e, wyj±ciem ci±nienie p k. Rysunek 1.51 Schemat pneumatycznego regulatora PID, do przykªadu Wskazówka: W przedstawionym regulatorze wyró»ni mo»na nast puj ce podzespoªy: kaskada steruj ca o staªej czasowej T i wspóªczynniku wzmocnienia k 1 dwie kaskady elastyczne zamkni te o staªych czasowych T d oraz T i ukªad d¹wigni o ramionach a, b, d, h Równianie kaskady steruj cej ma posta : T d p k (t) dt + p k (t) = k 1 φ (t) (1.49) 32

33 Przykªad 1.30 Narysowa achemat blokowy, oraz wyznaczy transmitancj zast pcza ukªadu elementów przedstawionych na rys Wymuszeniem jest przesuni cie x, natomiast wyj±ciem przesuni cie y. Rysunek 1.52 Schemat ukªadu do przykªadu

Przekształcanie schematów blokowych. Podczas ćwiczenia poruszane będą następujące zagadnienia:

Przekształcanie schematów blokowych. Podczas ćwiczenia poruszane będą następujące zagadnienia: Warszawa 2017 1 Cel ćwiczenia rachunkowego Podczas ćwiczenia poruszane będą następujące zagadnienia: zasady budowy schematów blokowych układów regulacji automatycznej na podstawie równań operatorowych;

Bardziej szczegółowo

Opis matematyczny ukªadów liniowych

Opis matematyczny ukªadów liniowych Rozdziaª 1 Opis matematyczny ukªadów liniowych Autorzy: Alicja Golnik 1.1 Formy opisu ukªadów dynamicznych 1.1.1 Liniowe równanie ró»niczkowe Podstawow metod przedstawienia procesu dynamicznego jest zbiór

Bardziej szczegółowo

Stabilno± ukªadów liniowych

Stabilno± ukªadów liniowych Rozdziaª 1 Stabilno± ukªadów liniowych Autorzy: Bartªomiej Fajdek 1.1 Poj cia podstawowe Jednym z podstawowych wymogów stawianych ukªadom automatyki jest stabilno±. Istnieje wiele denicji stabilno±ci ukªadów

Bardziej szczegółowo

Ukªady równa«liniowych

Ukªady równa«liniowych dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I 0 in» 7 listopada 206 Ukªady równa«liniowych Informacje pomocnicze Denicja Ogólna posta ukªadu m równa«liniowych z n niewiadomymi x, x, x n, gdzie m, n N jest nast

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

Rachunek ró»niczkowy funkcji jednej zmiennej

Rachunek ró»niczkowy funkcji jednej zmiennej Lista Nr 5 Rachunek ró»niczkowy funkcji jednej zmiennej 5.0. Obliczanie pochodnej funkcji Pochodne funkcji podstawowych. f() = α f () = α α. f() = log a f () = ln a '. f() = ln f () = 3. f() = a f () =

Bardziej szczegółowo

wiczenie nr 3 z przedmiotu Metody prognozowania kwiecie«2015 r. Metodyka bada«do±wiadczalnych dr hab. in». Sebastian Skoczypiec Cel wiczenia Zaªo»enia

wiczenie nr 3 z przedmiotu Metody prognozowania kwiecie«2015 r. Metodyka bada«do±wiadczalnych dr hab. in». Sebastian Skoczypiec Cel wiczenia Zaªo»enia wiczenie nr 3 z przedmiotu Metody prognozowania kwiecie«2015 r. wiczenia 1 2 do wiczenia 3 4 Badanie do±wiadczalne 5 pomiarów 6 7 Cel Celem wiczenia jest zapoznanie studentów z etapami przygotowania i

Bardziej szczegółowo

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach Teoria obowi zuje z wykªadu, dlatego te» zostan tutaj przedstawione tylko podstawowe denicje, twierdzenia i wzory. Denicja 1. Równanie

Bardziej szczegółowo

WICZENIE 2 Badanie podstawowych elementów pasywnych

WICZENIE 2 Badanie podstawowych elementów pasywnych Laboratorium Elektroniki i Elektrotechniki Katedra Sterowania i In»ynierii Systemów www.control.put.poznan.pl 1 Politechnika Pozna«ska WICZENIE 2 Badanie podstawowych elementów pasywnych Celem wiczenia

Bardziej szczegółowo

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Rozwi zania zada«z egzaminu podstawowego z Analizy matematycznej 2.3A (24/5). Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Zadanie P/4. Metod operatorow rozwi

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów

Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów Kierunek: Automatyka i Robotyka, II rok Wprowadzenie PWSZ Gªogów, 2009 Plan wykªadów Wprowadzenie, podanie zagadnie«, poj cie metody numerycznej i algorytmu numerycznego, obszar zainteresowa«i stosowalno±ci

Bardziej szczegółowo

Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI Zastosowanie eliptycznych równa«ró»niczkowych

Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI Zastosowanie eliptycznych równa«ró»niczkowych Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Rozdziaª 9 RÓWNANIA ELIPTYCZNE 9.1 Zastosowanie eliptycznych równa«ró»niczkowych cz stkowych 9.1.1 Problemy z warunkami brzegowymi W przestrzeni dwuwymiarowej

Bardziej szczegółowo

x y x y x y x + y x y

x y x y x y x + y x y Algebra logiki 1 W zbiorze {0, 1} okre±lamy dziaªania dwuargumentowe,, +, oraz dziaªanie jednoargumentowe ( ). Dziaªanie x + y nazywamy dodawaniem modulo 2, a dziaªanie x y nazywamy kresk Sheera. x x 0

Bardziej szczegółowo

LXIV OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY III STOPNIA

LXIV OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY III STOPNIA Za zadanie D mo»na otrzyma maksymalnie 40 punktów. Zadanie D. Maj c do dyspozycji: LXIV OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY III STOPNIA CZ DO WIADCZALNA generator napi cia o przebiegu sinusoidalnym o ustalonej amplitudzie

Bardziej szczegółowo

Teoria Sterowania w Zadaniach I. Janusz Nowakowski i Piotr Suchomski

Teoria Sterowania w Zadaniach I. Janusz Nowakowski i Piotr Suchomski Teoria Sterowania w Zadaniach I Janusz Nowakowski i Piotr Suchomski 18 pa¹dziernika 2006 2 Spis rzeczy 1 Liniowe równanie ró»niczkowe zwyczajne o staªych wspóªczynnikach jako podstawowy model ukªadu dynamicznego.

Bardziej szczegółowo

Badanie silnika asynchronicznego jednofazowego

Badanie silnika asynchronicznego jednofazowego Badanie silnika asynchronicznego jednofazowego Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie budowy i zasady funkcjonowania silnika jednofazowego. W ramach ćwiczenia badane są zmiany wartości prądu rozruchowego

Bardziej szczegółowo

Bifurkacje. Ewa Gudowska-Nowak Nowak. Plus ratio quam vis

Bifurkacje. Ewa Gudowska-Nowak Nowak. Plus ratio quam vis Bifurkacje Nowak Plus ratio quam vis M. Kac Complex Systems Research Center, M. Smoluchowski Institute of Physics, Jagellonian University, Kraków, Poland 2008 Gªówna idea.. Pozornie "dynamika" ukªadów

Bardziej szczegółowo

Statystyka matematyczna - ZSTA LMO

Statystyka matematyczna - ZSTA LMO Statystyka matematyczna - ZSTA LMO Šukasz Smaga Wydziaª Matematyki i Informatyki Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wykªad 4 Šukasz Smaga (WMI UAM) ZSTA LMO Wykªad 4 1 / 18 Wykªad 4 - zagadnienia

Bardziej szczegółowo

Podstawowe czªony dynamiczne. Odpowied¹ impulsowa. odpowied¹ na pobudzenie delt Diraca δ(t) przy zerowych warunkach pocz tkowych, { dla t = 0

Podstawowe czªony dynamiczne. Odpowied¹ impulsowa. odpowied¹ na pobudzenie delt Diraca δ(t) przy zerowych warunkach pocz tkowych, { dla t = 0 CHARAKTERYSTYKI W DZIEDZINIE CZASU I CZ STOTLIWO CI Podstawowe czªony dynamiczne Opis w dziedzinie czasu: Odpowied¹ impulsowa g(t) = L 1 [G(s)] odpowied¹ na pobudzenie delt Diraca δ(t) przy zerowych warunkach

Bardziej szczegółowo

Rys.2 N = H (N cos = N) : (1) H y = q x2. y = q x2 2 H : (3) Warto± siªy H, która mo»e by uto»samiana z siª naci gu kabla, jest równa: z (3) przy

Rys.2 N = H (N cos = N) : (1) H y = q x2. y = q x2 2 H : (3) Warto± siªy H, która mo»e by uto»samiana z siª naci gu kabla, jest równa: z (3) przy XXXV OLIMPIADA WIEDZY TECHNICZNEJ Zawody III stopnia Rozwi zania zada«dla grupy mechaniczno-budowlanej Rozwi zanie zadania Tzw. maªy zwis, a wi c cos. W zwi zku z tym mo»na przyj,»e Rys. N H (N cos N)

Bardziej szczegółowo

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14 WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA Grzegorz Szkibiel Wiosna 203/4 Spis tre±ci Kodowanie i dekodowanie 4. Kodowanie a szyfrowanie..................... 4.2 Podstawowe poj cia........................

Bardziej szczegółowo

1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0

1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0 1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f()=0 1.1 Metoda bisekcji Zaªó»my,»e funkcja f jest ci gªa w [a 0, b 0 ]. Pierwiastek jest w przedziale [a 0, b 0 ] gdy f(a 0 )f(b 0 ) < 0. (1) Ustalmy f(a 0

Bardziej szczegółowo

Elementy geometrii w przestrzeni R 3

Elementy geometrii w przestrzeni R 3 Elementy geometrii w przestrzeni R 3 Z.Šagodowski Politechnika Lubelska 29 maja 2016 Podstawowe denicje Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów (A,B) z których pierwszy nazywa si pocz tkiem a drugi

Bardziej szczegółowo

Materiaªy do Repetytorium z matematyki

Materiaªy do Repetytorium z matematyki Materiaªy do Repetytorium z matematyki 0/0 Dziaªania na liczbach wymiernych i niewymiernych wiczenie Obliczy + 4 + 4 5. ( + ) ( 4 + 4 5). ( : ) ( : 4) 4 5 6. 7. { [ 7 4 ( 0 7) ] ( } : 5) : 0 75 ( 8) (

Bardziej szczegółowo

Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010

Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010 WFTiMS 23 marca 2010 Spis tre±ci 1 Denicja 1 (równanie ró»niczkowe pierwszego rz du) Równanie y = f (t, y) (1) nazywamy równaniem ró»niczkowym zwyczajnym pierwszego rz du w postaci normalnej. Uwaga 1 Ogólna

Bardziej szczegółowo

Zadania z z matematyki dla studentów gospodarki przestrzennej UŠ. Marek Majewski Aktualizacja: 31 pa¹dziernika 2006

Zadania z z matematyki dla studentów gospodarki przestrzennej UŠ. Marek Majewski Aktualizacja: 31 pa¹dziernika 2006 Zadania z z matematyki dla studentów gospodarki przestrzennej UŠ Marek Majewski Aktualizacja: 1 pa¹dziernika 006 Spis tre±ci 1 Macierze dziaªania na macierzach. Wyznaczniki 1 Macierz odwrotna. Rz d macierzy

Bardziej szczegółowo

Zasilacz stabilizowany 12V

Zasilacz stabilizowany 12V Zasilacz stabilizowany 12V Marcin Polkowski marcin@polkowski.eu 3 grudnia 2007 Spis tre±ci 1 Wprowadzenie 2 2 Wykonane pomiary 2 2.1 Charakterystyka napi ciowa....................................... 2

Bardziej szczegółowo

i, lub, nie Cegieªki buduj ce wspóªczesne procesory. Piotr Fulma«ski 5 kwietnia 2017

i, lub, nie Cegieªki buduj ce wspóªczesne procesory. Piotr Fulma«ski 5 kwietnia 2017 i, lub, nie Cegieªki buduj ce wspóªczesne procesory. Piotr Fulma«ski Uniwersytet Šódzki, Wydziaª Matematyki i Informatyki UŠ piotr@fulmanski.pl http://fulmanski.pl/zajecia/prezentacje/festiwalnauki2017/festiwal_wmii_2017_

Bardziej szczegółowo

Zastosowanie przeksztaªcenia Laplace'a. Przykªad 1 Rozwi» jednorodne równanie ró»niczkowe liniowe. ÿ(t) + 5ẏ(t) + 6y(t) = 0 z warunkami pocz tkowymi

Zastosowanie przeksztaªcenia Laplace'a. Przykªad 1 Rozwi» jednorodne równanie ró»niczkowe liniowe. ÿ(t) + 5ẏ(t) + 6y(t) = 0 z warunkami pocz tkowymi Zastosowanie przeksztaªcenia Laplace'a Przykªad Rozwi» jednorodne równanie ró»niczkowe liniowe ÿ(t) + 5ẏ(t) + 6y(t) = 0 z warunkami pocz tkowymi y(0 + ) = a, ẏ(0 + ) = b. Rozwi zanie Dokonuj c transformacji

Bardziej szczegółowo

det A := a 11, ( 1) 1+j a 1j det A 1j, a 11 a 12 a 21 a 22 Wn. 1 (Wyznacznik macierzy stopnia 2:). = a 11a 22 a 33 +a 12 a 23 a 31 +a 13 a 21 a 32

det A := a 11, ( 1) 1+j a 1j det A 1j, a 11 a 12 a 21 a 22 Wn. 1 (Wyznacznik macierzy stopnia 2:). = a 11a 22 a 33 +a 12 a 23 a 31 +a 13 a 21 a 32 Wyznacznik Def Wyznacznikiem macierzy kwadratowej nazywamy funkcj, która ka»dej macierzy A = (a ij ) przyporz dkowuje liczb det A zgodnie z nast puj cym schematem indukcyjnym: Dla macierzy A = (a ) stopnia

Bardziej szczegółowo

Informacje pomocnicze

Informacje pomocnicze Funkcje wymierne. Równania i nierówno±ci wymierne Denicja. (uªamki proste) Wyra»enia postaci Informacje pomocnicze A gdzie A d e R n N (dx e) n nazywamy uªamkami prostymi pierwszego rodzaju. Wyra»enia

Bardziej szczegółowo

Elektrostatyka. Prawo Coulomba. F = k qq r r 2 r, wspóªczynnik k = 1 = N m2

Elektrostatyka. Prawo Coulomba. F = k qq r r 2 r, wspóªczynnik k = 1 = N m2 Elektrostatyka Prawo Coulomba F = k qq r r 2 r, wspóªczynnik k = 1 N m2 4πε = 9 109 C 2 gdzie: F - siªa z jak ªadunek Q dziaªa na q, r wektor poªo»enia od ªadunku Q do q, r = r, Przenikalno± elektryczna

Bardziej szczegółowo

Ekstremalnie fajne równania

Ekstremalnie fajne równania Ekstremalnie fajne równania ELEMENTY RACHUNKU WARIACYJNEGO Zaczniemy od ogólnych uwag nt. rachunku wariacyjnego, który jest bardzo przydatnym narz dziem mog cym posªu»y do rozwi zywania wielu problemów

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

Dynamika Bryªy Sztywnej

Dynamika Bryªy Sztywnej Dynamika Bryªy Sztywnej Adam Szmagli«ski Instytut Fizyki PK Kraków, 27.10.2016 Podstawy dynamiki bryªy sztywnej Bryªa sztywna to ukªad cz stek o niezmiennych wzajemnych odlegªo±ciach. Adam Szmagli«ski

Bardziej szczegółowo

1 Trochoidalny selektor elektronów

1 Trochoidalny selektor elektronów 1 Trochoidalny selektor elektronów W trochoidalnym selektorze elektronów TEM (Trochoidal Electron Monochromator) stosuje si skrzy»owane i jednorodne pola: elektryczne i magnetyczne. Jako pierwsi taki ukªad

Bardziej szczegółowo

Modelowanie ukªadów dynamicznych

Modelowanie ukªadów dynamicznych 1 Modelowanie ukªadów dynamicznych PRZYKŠAD 1 - Zbiornik Na rys. 1 pokazany jest schemat zbiornika przepªywowego. Rysunek 1: Schemat zbiornika przepªywowego. Zakªada si, i»: do zbiornika wpªywa i wypªywa

Bardziej szczegółowo

14.Rozwiązywanie zadań tekstowych wykorzystujących równania i nierówności kwadratowe.

14.Rozwiązywanie zadań tekstowych wykorzystujących równania i nierówności kwadratowe. Matematyka 4/ 4.Rozwiązywanie zadań tekstowych wykorzystujących równania i nierówności kwadratowe. I. Przypomnij sobie:. Wiadomości z poprzedniej lekcji... Że przy rozwiązywaniu zadań tekstowych wykorzystujących

Bardziej szczegółowo

Lekcja 8 - ANIMACJA. 1 Polecenia. 2 Typy animacji. 3 Pierwsza animacja - Mrugaj ca twarz

Lekcja 8 - ANIMACJA. 1 Polecenia. 2 Typy animacji. 3 Pierwsza animacja - Mrugaj ca twarz Lekcja 8 - ANIMACJA 1 Polecenia Za pomoc Baltiego mo»emy tworzy animacj, tzn. sprawia by obraz na ekranie wygl daª jakby si poruszaª. Do animowania przedmiotów i tworzenia animacji posªu» nam polecenia

Bardziej szczegółowo

ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ANALIZA NUMERYCZNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Metoda Eulera 3 1.1 zagadnienia brzegowe....................... 3 1.2 Zastosowanie ró»niczki...................... 4 1.3 Output do pliku

Bardziej szczegółowo

Koªo Naukowe Robotyków KoNaR. Plan prezentacji. Wst p Rezystory Potencjomerty Kondensatory Podsumowanie

Koªo Naukowe Robotyków KoNaR. Plan prezentacji. Wst p Rezystory Potencjomerty Kondensatory Podsumowanie Plan prezentacji Wst p Rezystory Potencjomerty Kondensatory Podsumowanie Wst p Motto W teorii nie ma ró»nicy mi dzy praktyk a teori. W praktyce jest. Rezystory Najwa»niejsze parametry rezystorów Rezystancja

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 6 - Miejsce i rola regulatora w układzie regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 6 - Miejsce i rola regulatora w układzie regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 6 - Miejsce i rola regulatora w układzie regulacji Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Regulacja zadajnik regulator sygnał sterujący (sterowanie) zespół wykonawczy przetwornik pomiarowy

Bardziej szczegółowo

Lekcja 9 - LICZBY LOSOWE, ZMIENNE

Lekcja 9 - LICZBY LOSOWE, ZMIENNE Lekcja 9 - LICZBY LOSOWE, ZMIENNE I STAŠE 1 Liczby losowe Czasami spotkamy si z tak sytuacj,»e b dziemy potrzebowa by program za nas wylosowaª jak ± liczb. U»yjemy do tego polecenia: - liczba losowa Sprawd¹my

Bardziej szczegółowo

Wykªad 10. Spis tre±ci. 1 Niesko«czona studnia potencjaªu. Fizyka 2 (Informatyka - EEIiA 2006/07) c Mariusz Krasi«ski 2007

Wykªad 10. Spis tre±ci. 1 Niesko«czona studnia potencjaªu. Fizyka 2 (Informatyka - EEIiA 2006/07) c Mariusz Krasi«ski 2007 Wykªad 10 Fizyka 2 (Informatyka - EEIiA 2006/07) 08 05 2007 c Mariusz Krasi«ski 2007 Spis tre±ci 1 Niesko«czona studnia potencjaªu 1 2 Laser 3 2.1 Emisja spontaniczna...........................................

Bardziej szczegółowo

PRZYPOMNIENIE Ka»d przestrze«wektorow V, o wymiarze dim V = n < nad ciaªem F mo»na jednoznacznie odwzorowa na przestrze«f n n-ek uporz dkowanych:

PRZYPOMNIENIE Ka»d przestrze«wektorow V, o wymiarze dim V = n < nad ciaªem F mo»na jednoznacznie odwzorowa na przestrze«f n n-ek uporz dkowanych: Plan Spis tre±ci 1 Homomorzm 1 1.1 Macierz homomorzmu....................... 2 1.2 Dziaªania............................... 3 2 Ukªady równa«6 3 Zadania 8 1 Homomorzm PRZYPOMNIENIE Ka»d przestrze«wektorow

Bardziej szczegółowo

Indeksowane rodziny zbiorów

Indeksowane rodziny zbiorów Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 7 Indeksowane rodziny zbiorów Niech X b dzie przestrzeni zbiorem, którego podzbiorami b d wszystkie rozpatrywane zbiory, R rodzin wszystkich podzbiorów X za± T

Bardziej szczegółowo

Wektory w przestrzeni

Wektory w przestrzeni Wektory w przestrzeni Informacje pomocnicze Denicja 1. Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów. Pierwszy z tych punktów nazywamy pocz tkiem wektora albo punktem zaczepienia wektora, a drugi - ko«cem

Bardziej szczegółowo

Lab. 02: Algorytm Schrage

Lab. 02: Algorytm Schrage Lab. 02: Algorytm Schrage Andrzej Gnatowski 5 kwietnia 2015 1 Opis zadania Celem zadania laboratoryjnego jest zapoznanie si z jednym z przybli»onych algorytmów sªu» cych do szukania rozwi za«znanego z

Bardziej szczegółowo

1 Ró»niczka drugiego rz du i ekstrema

1 Ró»niczka drugiego rz du i ekstrema Plan Spis tre±ci 1 Pochodna cz stkowa 1 1.1 Denicja................................ 1 1.2 Przykªady............................... 2 1.3 Wªasno±ci............................... 2 1.4 Pochodne wy»szych

Bardziej szczegółowo

PRAWA ZACHOWANIA. Podstawowe terminy. Cia a tworz ce uk ad mechaniczny oddzia ywuj mi dzy sob i z cia ami nie nale cymi do uk adu za pomoc

PRAWA ZACHOWANIA. Podstawowe terminy. Cia a tworz ce uk ad mechaniczny oddzia ywuj mi dzy sob i z cia ami nie nale cymi do uk adu za pomoc PRAWA ZACHOWANIA Podstawowe terminy Cia a tworz ce uk ad mechaniczny oddzia ywuj mi dzy sob i z cia ami nie nale cymi do uk adu za pomoc a) si wewn trznych - si dzia aj cych na dane cia o ze strony innych

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 4 - algebra schematów blokowych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 4 - algebra schematów blokowych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 4 - algebra schematów blokowych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Schemat blokowy Schemat blokowy (strukturalny): przedstawia wzajemne powiązania pomiędzy poszczególnymi zespołami

Bardziej szczegółowo

r = x x2 2 + x2 3.

r = x x2 2 + x2 3. Przestrze«aniczna Def. 1. Przestrzeni aniczn zwi zan z przestrzeni liniow V nazywamy dowolny niepusty zbiór P z dziaªaniem ω : P P V (które dowolnej parze elementów zbioru P przyporz dkowuje wektor z przestrzeni

Bardziej szczegółowo

Wykªad 12. Transformata Laplace'a i metoda operatorowa

Wykªad 12. Transformata Laplace'a i metoda operatorowa Wykªad 2. Tranformata Laplace'a i metoda operatorowa Tranformata Laplace'a Dla odpowiednio okre±lonej klay funkcji zdeniujemy operator L, nazywany tranformat Laplace'a, okre±lony wzorem L[ f ]() = f(t)e

Bardziej szczegółowo

Analiza obserwowalno±ci

Analiza obserwowalno±ci Analiza obserwowalno±ci Niech ẋ(t) = Ax(t), y(t) = Cx(t), x(0) R n gdzie A R n n oraz C R q n. Para (A, C) jest caªkowicie obserwowalna je»eli x(0) znajomo± funkcji y : [0, t f ] R q (wyj±cia obiektu)

Bardziej szczegółowo

Automatyzacja. Ćwiczenie 9. Transformata Laplace a sygnałów w układach automatycznej regulacji

Automatyzacja. Ćwiczenie 9. Transformata Laplace a sygnałów w układach automatycznej regulacji Automatyzacja Ćwiczenie 9 Transformata Laplace a sygnałów w układach automatycznej regulacji Rodzaje elementów w układach automatyki Blok: prostokąt ze strzałkami reprezentującymi jego sygnał wejściowy

Bardziej szczegółowo

Automatyka i sterowania

Automatyka i sterowania Automatyka i sterowania Układy regulacji Regulacja i sterowanie Przykłady regulacji i sterowania Funkcje realizowane przez automatykę: regulacja sterowanie zabezpieczenie optymalizacja Automatyka i sterowanie

Bardziej szczegółowo

Ekonometria - wykªad 8

Ekonometria - wykªad 8 Ekonometria - wykªad 8 3.1 Specykacja i werykacja modelu liniowego dobór zmiennych obja±niaj cych - cz ± 1 Barbara Jasiulis-Goªdyn 11.04.2014, 25.04.2014 2013/2014 Wprowadzenie Ideologia Y zmienna obja±niana

Bardziej szczegółowo

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci Zebraª do celów edukacyjnych od wykªadowców PK, z ró»nych podr czników Maciej Zakarczemny 1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci dotycz cych funkcji elementarnych,

Bardziej szczegółowo

Wzmacniacz Operacyjny

Wzmacniacz Operacyjny Wzmacniacz Operacyjny Marcin Polkowski marcin@polkowski.eu 18 grudnia 2007 SPIS TRE CI SPIS RYSUNKÓW Spis tre±ci 1 Wprowadzenie 5 1.1 Ukªad µa741................................................. 5 2 Wzmacniacz

Bardziej szczegółowo

Modele wielorównaniowe. Problem identykacji

Modele wielorównaniowe. Problem identykacji Modele wielorównaniowe. Problem identykacji Ekonometria Szeregów Czasowych SGH Identykacja 1 / 43 Plan wykªadu 1 Wprowadzenie 2 Trzy przykªady 3 Przykªady: interpretacja 4 Warunki identykowalno±ci 5 Restrykcje

Bardziej szczegółowo

Granular Computing 9999 pages 15 METODY SZTUCZNEJ INTELIGENCJI - PROJEKTY

Granular Computing 9999 pages 15 METODY SZTUCZNEJ INTELIGENCJI - PROJEKTY Granular Computing 9999 pages 15 METODY SZTUCZNEJ INTELIGENCJI - PROJEKTY PB 2 PB 1 Projekt z wyznaczania reduktów zbioru Liczba osób realizuj cych projekt: 1-2 osoby 1. Wczytanie danych w formatach arf,

Bardziej szczegółowo

Listy Inne przykªady Rozwi zywanie problemów. Listy w Mathematice. Marcin Karcz. Wydziaª Matematyki, Fizyki i Informatyki.

Listy Inne przykªady Rozwi zywanie problemów. Listy w Mathematice. Marcin Karcz. Wydziaª Matematyki, Fizyki i Informatyki. Wydziaª Matematyki, Fizyki i Informatyki 10 marca 2008 Spis tre±ci Listy 1 Listy 2 3 Co to jest lista? Listy List w Mathematice jest wyra»enie oddzielone przecinkami i zamkni te w { klamrach }. Elementy

Bardziej szczegółowo

Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze

Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze Funkcje, wielomiany Informacje pomocnicze Przydatne wzory: (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2 (a b) 2 = a 2 2ab + b 2 (a + b) 3 = a 3 + 3a 2 b + 3ab 2 + b 3 (a b) 3 = a 3 3a 2 b + 3ab 2 b 3 a 2 b 2 = (a + b)(a

Bardziej szczegółowo

1 Elektrostatyka. 1.1 Wst p teoretyczny

1 Elektrostatyka. 1.1 Wst p teoretyczny Elektrostatyka. Wst p teoretyczny Dwa ªadunki elektryczne q i q 2 wytwarzaj pole elektryczne i za po±rednictwem tego pola odziaªuj na siebie wzajemnie z pewn siª. Je»eli pole elektryczne wytworzone jest

Bardziej szczegółowo

Przykªad obliczeniowy dla sko«czenie elementowego sformuªowania metody Galerkina

Przykªad obliczeniowy dla sko«czenie elementowego sformuªowania metody Galerkina Przykªad obliczeniowy dla sko«czenie elementowego sformuªowania metody Galerkina Anna Górska, Magdalena Kici«ska Abstrakt - Artykuª ma na celu przybli»enie procesu modelowania przepªywu ruchu ulicznego

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne. Wst p do metod numerycznych. Dawid Rasaªa. January 9, 2012. Dawid Rasaªa Metody numeryczne 1 / 9

Metody numeryczne. Wst p do metod numerycznych. Dawid Rasaªa. January 9, 2012. Dawid Rasaªa Metody numeryczne 1 / 9 Metody numeryczne Wst p do metod numerycznych Dawid Rasaªa January 9, 2012 Dawid Rasaªa Metody numeryczne 1 / 9 Metody numeryczne Czym s metody numeryczne? Istota metod numerycznych Metody numeryczne s

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 2017/2018

Bardziej szczegółowo

Spis zawartości Lp. Str. Zastosowanie Budowa wzmacniacza RS485 Dane techniczne Schemat elektryczny

Spis zawartości Lp. Str. Zastosowanie Budowa wzmacniacza RS485 Dane techniczne Schemat elektryczny Spis zawartości Lp. Str. 1. Zastosowanie 2 2. Budowa wzmacniacza RS485 3 3. Dane techniczne 4 4. Schemat elektryczny 5 5. Konfiguracja sieci z wykorzystaniem wzmacniacza RS485 6 6. Montaż i demontaż wzmacniacza

Bardziej szczegółowo

Lekcja 9 Liczby losowe, zmienne, staªe

Lekcja 9 Liczby losowe, zmienne, staªe Lekcja 9 Liczby losowe, zmienne, staªe Akademia im. Jana Dªugosza w Cz stochowie Liczby losowe Czasami potrzebujemy by program za nas wylosowaª liczb. U»yjemy do tego polecenia liczba losowa: Liczby losowe

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 4 - algebra schematów blokowych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 4 - algebra schematów blokowych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 4 - algebra schematów blokowych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Schemat blokowy Schemat blokowy (strukturalny): przedstawia wzajemne powiązania pomiędzy poszczególnymi zespołami

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x, y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0, y 0 ) Pochodn cz stkow pierwszego rz du funkcji dwóch zmiennych wzgl

Bardziej szczegółowo

Uczenie Wielowarstwowych Sieci Neuronów o

Uczenie Wielowarstwowych Sieci Neuronów o Plan uczenie neuronu o ci gªej funkcji aktywacji uczenie jednowarstwowej sieci neuronów o ci gªej funkcji aktywacji uczenie sieci wielowarstwowej - metoda propagacji wstecznej neuronu o ci gªej funkcji

Bardziej szczegółowo

1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna

1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna 1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna Liczby w pami ci komputera przedstawiamy w ukªadzie dwójkowym w postaci zmiennopozycyjnej Oznacza to,»e s one postaci ±m c, 01 m < 1, c min c c max, (1) gdzie m nazywamy

Bardziej szczegółowo

Przetwarzanie sygnaªów

Przetwarzanie sygnaªów Przetwarzanie sygnaªów Laboratorium 1 - wst p do C# Dawid Poªap Przetwarzanie sygnaªów Pa¹dziernik, 2018 1 / 17 Czego mo»na oczekiwa wzgl dem programowania w C# na tych laboratoriach? Dawid Poªap Przetwarzanie

Bardziej szczegółowo

ANALOGOWE UKŁADY SCALONE

ANALOGOWE UKŁADY SCALONE ANALOGOWE UKŁADY SCALONE Ćwiczenie to ma na celu zapoznanie z przedstawicielami najważniejszych typów analogowych układów scalonych. Będą to: wzmacniacz operacyjny µa 741, obecnie chyba najbardziej rozpowszechniony

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - obiekty regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - obiekty regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 7 - obiekty regulacji Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2018 Obiekty regulacji Obiekt regulacji Obiektem regulacji nazywamy proces technologiczny podlegający oddziaływaniu zakłóceń, zachodzący

Bardziej szczegółowo

WZMACNIACZ OPERACYJNY - ZASTOSOWANIA LINIOWE

WZMACNIACZ OPERACYJNY - ZASTOSOWANIA LINIOWE Cel wiczenia: WZMACNIACZ OPERACYJNY - ZASTOSOWANIA LINIOWE praktyczne wykorzystanie techniki ujemnego sprz»enia zwrotnego, do±wiadczalna werykacja parametrów zaprojektowanego wcze±niej wzmacniacza napi

Bardziej szczegółowo

1 Granice funkcji wielu zmiennych.

1 Granice funkcji wielu zmiennych. AM WNE 008/009. Odpowiedzi do zada«przygotowawczych do czwartego kolokwium. Granice funkcji wielu zmiennych. Zadanie. Zadanie. Pochodne. (a) 0, Granica nie istnieje, (c) Granica nie istnieje, (d) Granica

Bardziej szczegółowo

Matematyka dyskretna dla informatyków

Matematyka dyskretna dla informatyków Matematyka dyskretna dla informatyków Cz ± I: Elementy kombinatoryki Jerzy Jaworski Zbigniew Palka Jerzy Szyma«ski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza Pozna«2007 4 Zależności rekurencyjne Wiele zale»no±ci

Bardziej szczegółowo

Liczby zespolone Pochodna Caªka nieoznaczona i oznaczona Podstawowe wielko±ci zyczne. Repetytorium z matematyki

Liczby zespolone Pochodna Caªka nieoznaczona i oznaczona Podstawowe wielko±ci zyczne. Repetytorium z matematyki Repetytorium z matematyki Denicja liczb zespolonych Wyra»enie a + bi, gdzie a i b s liczbami rzeczywistymi a i speªnia zale»no± i 2 = 1, nazywamy liczb zespolon. Liczb i nazywamy jednostk urojon, a iloczyn

Bardziej szczegółowo

Metodydowodzenia twierdzeń

Metodydowodzenia twierdzeń 1 Metodydowodzenia twierdzeń Przez zdanie rozumiemy dowolne stwierdzenie, które jest albo prawdziwe, albo faªszywe (nie mo»e by ono jednocze±nie prawdziwe i faªszywe). Tradycyjnie b dziemy u»ywali maªych

Bardziej szczegółowo

Aproksymacja funkcji metod najmniejszych kwadratów

Aproksymacja funkcji metod najmniejszych kwadratów Aproksymacja funkcji metod najmniejszych kwadratów Teoria Interpolacja polega na znajdowaniu krzywej przechodz cej przez wszystkie w zªy. Zdarzaj si jednak sytuacje, w których dane te mog by obarczone

Bardziej szczegółowo

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14 WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2013/14 Spis tre±ci 1 Kodowanie i dekodowanie 4 1.1 Kodowanie a szyfrowanie..................... 4 1.2 Podstawowe poj cia........................

Bardziej szczegółowo

Interpolacja funkcjami sklejanymi

Interpolacja funkcjami sklejanymi Interpolacja funkcjami sklejanymi Funkcje sklejane: Zaªó»my,»e mamy n + 1 w zªów t 0, t 1,, t n takich,»e t 0 < t 1 < < t n Dla danej liczby caªkowitej, nieujemnej k funkcj sklejan stopnia k nazywamy tak

Bardziej szczegółowo

Elementy pneumatyczne

Elementy pneumatyczne POLITECHNIKA LSKA W GLIWICACH WYDZIAŁ INYNIERII RODOWISKA i ENERGETYKI INSTYTUT MASZYN i URZDZE ENERGETYCZNYCH Elementy pneumatyczne Laboratorium automatyki (A 3) Opracował: dr in. Jacek Łyczko Sprawdził:

Bardziej szczegółowo

X WARMI SKO-MAZURSKIE ZAWODY MATEMATYCZNE 18 maja 2012 (szkoªy ponadgimnazjalne)

X WARMI SKO-MAZURSKIE ZAWODY MATEMATYCZNE 18 maja 2012 (szkoªy ponadgimnazjalne) X WARMI SKO-MAZURSKIE ZAWODY MATEMATYCZNE 18 maja 2012 (szkoªy ponadgimnazjalne) Zadanie 1 Obecnie u»ywane tablice rejestracyjne wydawane s od 1 maja 2000r. Numery rejestracyjne aut s tworzone ze zbioru

Bardziej szczegółowo

P 0max. P max. = P max = 0; 9 20 = 18 W. U 2 0max. U 0max = q P 0max = p 18 2 = 6 V. D = T = U 0 = D E ; = 6

P 0max. P max. = P max = 0; 9 20 = 18 W. U 2 0max. U 0max = q P 0max = p 18 2 = 6 V. D = T = U 0 = D E ; = 6 XL OLIMPIADA WIEDZY TECHNICZNEJ Zawody II stopnia Rozwi zania zada dla grupy elektryczno-elektronicznej Rozwi zanie zadania 1 Sprawno przekszta tnika jest r wna P 0ma a Maksymaln moc odbiornika mo na zatem

Bardziej szczegółowo

Interpolacja Lagrange'a, bazy wielomianów

Interpolacja Lagrange'a, bazy wielomianów Rozdziaª 4 Interpolacja Lagrange'a, bazy wielomianów W tym rozdziale zajmiemy si interpolacj wielomianow. Zadanie interpolacji wielomianowej polega na znalezieniu wielomianu stopnia nie wi kszego od n,

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM STEROWANIE SILNIKA KROKOWEGO

LABORATORIUM STEROWANIE SILNIKA KROKOWEGO Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY Zakład Cybernetyki i Elektroniki LABORATORIUM TECHNIKA MIKROPROCESOROWA STEROWANIE SILNIKA KROKOWEGO Opracował: mgr inŝ. Andrzej Biedka

Bardziej szczegółowo

Technika regulacji automatycznej

Technika regulacji automatycznej Technika regulacji automatycznej Wykład 2 Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 56 Plan wykładu Schematy strukturalne Podstawowe operacje na schematach

Bardziej szczegółowo

Legalna ±ci ga z RRI 2015/2016

Legalna ±ci ga z RRI 2015/2016 Legalna ±ci ga z RRI 205/206 Równania ró»niczkowe pierwszego rz du sprowadzalne do równa«o zmiennych rozdzielonych a) Równanie postaci: = f(ax + by + c), Równanie postaci: = f(ax + by + c), () wprowadzamy

Bardziej szczegółowo

Kinetyczna teoria gazów

Kinetyczna teoria gazów Kinetyczna teoria gazów Gaz doskonaªy 1. Cz steczki gazu wzajemnie na siebie nie dziaªaj, a» do momentu zderzenia 2. Rozmiary cz steczek mo»na pomin, traktuj c je jako punkty Ka»da cz steczka gazu porusza

Bardziej szczegółowo

Programowanie wspóªbie»ne

Programowanie wspóªbie»ne 1 Zadanie 1: Bar Programowanie wspóªbie»ne wiczenia 6 monitory cz. 2 Napisz monitor Bar synchronizuj cy prac barmana obsªuguj cego klientów przy kolistym barze z N stoªkami. Ka»dy klient realizuje nast

Bardziej szczegółowo

Metody dowodzenia twierdze«

Metody dowodzenia twierdze« Metody dowodzenia twierdze«1 Metoda indukcji matematycznej Je±li T (n) jest form zdaniow okre±lon w zbiorze liczb naturalnych, to prawdziwe jest zdanie (T (0) n N (T (n) T (n + 1))) n N T (n). 2 W przypadku

Bardziej szczegółowo

Spis tre±ci. Plan. 1 Pochodna cz stkowa. 1.1 Denicja Przykªady Wªasno±ci Pochodne wy»szych rz dów... 3

Spis tre±ci. Plan. 1 Pochodna cz stkowa. 1.1 Denicja Przykªady Wªasno±ci Pochodne wy»szych rz dów... 3 Plan Spis tre±ci 1 Pochodna cz stkowa 1 1.1 Denicja................................ 2 1.2 Przykªady............................... 2 1.3 Wªasno±ci............................... 2 1.4 Pochodne wy»szych

Bardziej szczegółowo

Ekonometria. wiczenia 13 Metoda ±cie»ki krytycznej. Andrzej Torój. Instytut Ekonometrii Zakªad Ekonometrii Stosowanej

Ekonometria. wiczenia 13 Metoda ±cie»ki krytycznej. Andrzej Torój. Instytut Ekonometrii Zakªad Ekonometrii Stosowanej wiczenia 13 Metoda ±cie»ki krytycznej Instytut Ekonometrii Zakªad Ekonometrii Stosowanej Plan wicze«1 Przykªad: ubieranie choinki 2 3 Programowanie liniowe w analizie czasowej i czasowo-kosztowej projektu

Bardziej szczegółowo

a) f : R R R: f(x, y) = x 2 y 2 ; f(x, y) = 3xy; f(x, y) = max(xy, xy); b) g : R 2 R 2 R: g((x 1, y 1 ), (x 2, y 2 )) = 2x 1 y 1 x 2 y 2 ;

a) f : R R R: f(x, y) = x 2 y 2 ; f(x, y) = 3xy; f(x, y) = max(xy, xy); b) g : R 2 R 2 R: g((x 1, y 1 ), (x 2, y 2 )) = 2x 1 y 1 x 2 y 2 ; Zadania oznaczone * s troch trudniejsze, co nie oznacza,»e trudne.. Zbadaj czy funkcjonaª jest dwuliniowy, symetryczny, antysymetryczny, dodatniookre±lony: a) f : R R R: f(x, y) = x y ; f(x, y) = 3xy;

Bardziej szczegółowo

ZADANIA. Maciej Zakarczemny

ZADANIA. Maciej Zakarczemny ZADANIA Maciej Zakarczemny 2 Spis tre±ci 1 Algebra 5 2 Analiza 7 2.1 Granice iterowane, granica podwójna funkcji dwóch zmiennych....... 7 2.2 Caªki powierzchniowe zorientowane...................... 8 2.2.1

Bardziej szczegółowo

Model obiektu w JavaScript

Model obiektu w JavaScript 16 marca 2009 E4X Paradygmat klasowy Klasa Deniuje wszystkie wªa±ciwo±ci charakterystyczne dla wybranego zbioru obiektów. Klasa jest poj ciem abstrakcyjnym odnosz cym si do zbioru, a nie do pojedynczego

Bardziej szczegółowo

NAP D I STEROWANIE PNEUMATYCZNE

NAP D I STEROWANIE PNEUMATYCZNE NAP D I STEROWANIE PNEUMATYCZNE ZESTAW WICZE LABORATORYJNYCH przygotowanie: dr in. Roman Korzeniowski Strona internetowa przedmiotu: www.hip.agh.edu.pl wiczenie Temat: Układy sterowania siłownikiem jednostronnego

Bardziej szczegółowo