Katarzyna Dudka, Hanna Paluszkiewicz SERIA AKADEMICKA 2. WYDANIE

Transkrypt

1 postępowanie karne Katarzyna Dudka, Hanna Paluszkiewicz SERIA AKADEMICKA 2. WYDANIE

2 postępowanie karne Katarzyna Dudka, Hanna Paluszkiewicz Zamów książkę w księgarni internetowej SERIA AKADEMICKA 2. WYDANIE WARSZAWA 2016

3 Stan prawny na 1 października 2016 r. z uwzględnieniem zmian uchwalonych do 15 września 2016 r. wchodzących w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 437) Wydawca Monika Pawłowska Redaktor prowadzący Adam Choiński Opracowanie redakcyjne Joanna Ośka Łamanie Andrzej Gudowski Poszczególne części przygotowały: Katarzyna Dudka: rozdz. I pkt 1 3, 5 7; rozdz. II, III pkt 2.2, ; rozdz. VII pkt ; rozdz. VIII X, XV, XVII pkt 2, 5 7, 9, 12; tablice, wzory pism, przykłady, tabele Hanna Paluszkiewicz: rozdz. I pkt 4; rozdz. III pkt 1, 2.1, 2.3; rozdz. IV VI, VII pkt 1 4.1, 4.5 6; rozdz. XI XIV, XVI, XVII pkt 1, 3, 4, 8, 10, 11, Katarzyna Dudka, Hanna Paluszkiewicz: rozdz. XVIII; wykazy literatury Ta książka jest wspólnym dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, byś przestrzegał przysługujących im praw. Książkę możesz udostępnić osobom bliskim lub osobiście znanym, ale nie publikuj jej w internecie. Jeśli cytujesz fragmenty, nie zmieniaj ich treści i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło. A jeśli musisz skopiować część, rób to jedynie na użytek osobisty. SZANUJMY PRAWO I WŁASNOŚĆ Więcej na POLSKA IZBA KSIĄŻKI Copyright by Wolters Kluwer SA, 2016 ISBN: wydanie Dział Praw Autorskich Warszawa, ul. Przyokopowa 33 tel ksiazki@wolterskluwer.pl księgarnia internetowa

4 5 SPIS TREŚCI Wykaz skrótów Od Autorek...17 Literatura podstawowa...19 Rozdział I Zagadnienia ogólne Pojęcie prawa karnego procesowego Funkcje prawa karnego procesowego Źródła prawa karnego procesowego Obowiązywanie prawa karnego procesowego w miejscu i czasie Obowiązywanie prawa karnego procesowego w miejscu Obowiązywanie prawa karnego procesowego w czasie (prawo intertemporalne) Pojęcie procesu karnego Przedmiot procesu karnego Tendencje rozwoju procesu karnego Literatura Rozdział II Uczestnicy procesu karnego Pojęcie i rodzaje uczestników procesu karnego Organy procesowe Prokurator Policja i inne organy postępowania przygotowawczego Sąd Samodzielność jurysdykcyjna sądu karnego Właściwość sądu Skład sądu Referendarze sądowi... 77

5 6 Spis treści 4. Strony procesu karnego Pojęcie i rodzaje oskarżycieli Oskarżyciel publiczny Pokrzywdzony Oskarżyciel posiłkowy Oskarżyciel posiłkowy uboczny Oskarżyciel posiłkowy subsydiarny Oskarżyciel prywatny Oskarżony Przedstawiciele procesowi stron Pomocnicy procesowi stron Obrońca Pełnomocnik Pomocnicy organów procesowych Tłumacz Protokolant Specjalista Rzecznicy interesu publicznego Rzecznicy interesu społecznego Osobowe źródła dowodowe Oskarżony jako źródło dowodowe Świadek Świadek koronny Świadek anonimowy Biegły Inni (nienazwani) uczestnicy procesu karnego Literatura Rozdział III Naczelne zasady procesu karnego Pojęcie i systematyka naczelnych zasad procesu karnego Charakterystyka naczelnych zasad procesu karnego Zasada prawdy Zasada swobodnej oceny dowodów Zasada bezpośredniości Zasada obiektywizmu Zasada legalizmu Zasada ścigania (działania) z urzędu Zasada skargowości Zasada kontradyktoryjności Zasada domniemania niewinności Zasada prawa oskarżonego do obrony Zasada informacji i lojalności

6 Spis treści Zasada jawności Zasada ustności Literatura Rozdział IV Czynności procesowe Zagadnienia wstępne Klasyfikacja czynności procesowych Orzeczenia i zarządzenia jako czynności organów procesowych Rozprawa i posiedzenie sądu Porządek czynności procesowych forma i miejsce ich dokonywania Wadliwość czynności procesowych Utrwalanie przebiegu czynności procesowych Doręczenia Literatura Rozdział V Akta sprawy karnej Literatura Rozdział VI Terminy Literatura Rozdział VII Dowody Pojęcia wprowadzające Dowód w procesie karnym Podziały dowodów Pojęcie poszlaki Postępowanie dowodowe Dowodzenie Uprawdopodobnienie Notoryjność Domniemania Wprowadzanie dowodów do procesu Inicjatywa dowodowa w procesie karnym Wniosek dowodowy Zakazy dowodowe Zakazy dowodzenia określonych faktów Zakazy korzystania w procesie dowodzenia z określonych dowodów Zakazy wykorzystania określonej metody dowodzenia

7 8 Spis treści 4. Źródła dowodowe i ich wykorzystanie w procesie karnym Uwagi ogólne Oskarżony i jego wyjaśnienia Świadek i jego zeznania Biegły i jego opinia Dowody rzeczowe i oględziny Eksperyment procesowy Dokument Badania osobopoznawcze i wywiad środowiskowy Poszukiwawcze czynności dowodowe Kontrola i utrwalanie rozmów Literatura Rozdział VIII Środki przymusu Pojęcie i rodzaje środków przymusu Zatrzymanie Zatrzymanie (ujęcie) obywatelskie Zatrzymanie właściwe Zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie Zatrzymania nieprocesowe Pojęcie i systematyka środków zapobiegawczych Reguły stosowania środków zapobiegawczych Funkcje środków zapobiegawczych Przesłanki środków zapobiegawczych Przesłanki ogólne stosowania środków zapobiegawczych Przesłanki szczególne stosowania środków zapobiegawczych Charakterystyka poszczególnych środków zapobiegawczych Tymczasowe aresztowanie Poręczenie majątkowe Poręczenia niemajątkowe Poręczenie społeczne Poręczenie osoby godnej zaufania Dozory Policji Zwykły dozór Policji Warunkowy dozór Policji Nakaz okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym Zakazy i nakazy określonego zachowania Zawieszenie w czynnościach służbowych Zawieszenie w wykonywaniu zawodu Nakaz powstrzymania się od określonej działalności

8 Spis treści Nakaz powstrzymania się od prowadzenia określonego rodzaju pojazdów Zakaz ubiegania się o zamówienia publiczne Zakaz opuszczania kraju Poszukiwanie oskarżonego i list gończy List żelazny Kary porządkowe Zabezpieczenie majątkowe Literatura Rozdział IX Warunki dopuszczalności procesu karnego Pojęcie i systematyka przesłanek procesu karnego Charakterystyka poszczególnych przesłanek procesu karnego Literatura Rozdział X Postępowanie przygotowawcze Cele i funkcje postępowania przygotowawczego Formy postępowania przygotowawczego Przebieg postępowania przygotowawczego Wszczęcie postępowania przygotowawczego Przedstawienie zarzutów Zakończenie postępowania przygotowawczego Zamknięcie śledztwa Umorzenie postępowania przygotowawczego Zawieszenie postępowania przygotowawczego Nadzór prokuratora nad postępowaniem przygotowawczym Literatura Rozdział XI Skarga Istota skargi procesowej Zwykły (zwyczajny) akt oskarżenia Inne szczególne postacie aktu oskarżenia Substytuty aktu oskarżenia Literatura Rozdział XII Postępowanie sądowe po wniesieniu skargi Uwagi wprowadzające Struktura postępowania sądowego fazy procesu w stadium postępowania przed sądem pierwszej instancji

9 10 Spis treści 3. Postępowanie przejściowe Wstępna kontrola oskarżenia Kontrola wymagań formalnych aktu oskarżenia Kontrola merytoryczna oskarżenia Posiedzenie wyrokowe sądu Czynności organizujące rozprawę główną Posiedzenie organizacyjne sądu Literatura Rozdział XIII Rozprawa główna Model rozprawy głównej Kierowanie rozprawą główną Przebieg rozprawy głównej Wywołanie sprawy rozpoczęcie rozprawy głównej Część wstępna rozprawy bilans osobowy i instrumentalny Przewód sądowy Dalsze postępowanie dowodowe na rozprawie głównej Przemówienia końcowe Wyrokowanie Przerwa i odroczenie rozprawy Czynności kończące postępowanie w sądzie pierwszej instancji Literatura Rozdział XIV Środki zaskarżenia Uwagi wstępne Dwuinstancyjność postępowania karnego Wymagania formalne środków zaskarżenia Środki odwoławcze i postępowanie odwoławcze Ogólne wymagania stawiane środkom odwoławczym Podstawy (przyczyny) odwoławcze Granice kontroli odwoławczej Apelacja i postępowanie apelacyjne Charakterystyka apelacji Postępowanie apelacyjne Wyrok sądu odwoławczego Zażalenie i postępowanie zażaleniowe Kasacja i postępowanie kasacyjne Wznowienie postępowania sądowego Skarga na wyrok sądu odwoławczego Literatura

10 Spis treści 11 Rozdział XV Postępowania szczególne Postępowanie prywatnoskargowe Postępowanie nakazowe Postępowanie przyspieszone Literatura Rozdział XVI Postępowania następcze Podjęcie postępowania warunkowo umorzonego Postępowanie ułaskawieniowe Postępowanie w przedmiocie odszkodowania i zadośćuczynienia za niesłuszne skazanie oraz tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie Postępowanie w przedmiocie kary łącznej Literatura Rozdział XVII Postępowanie karne międzynarodowe Uwagi wprowadzające Immunitety osób należących do przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych Pomoc prawna i doręczenia w sprawach karnych w stosunkach międzynarodowych Zatrzymanie dowodów i zabezpieczenie mienia w ramach współpracy między państwami członkowskimi Unii Europejskiej Ekstradycja Przejęcie i przekazanie ścigania karnego Europejski nakaz aresztowania Wykonanie środka zapobiegawczego oraz orzeczenia wydanego w celu zapewnienia prawidłowego toku postępowania Przejęcie i przekazanie orzeczeń do wykonania Wykonanie orzeczeń o charakterze pieniężnym i o kosztach postępowania Wykonanie orzeczenia w przedmiocie przepadku Wystąpienie o wykonanie kary pozbawienia wolności Wykonanie orzeczenia karnego związanego z poddaniem sprawcy próbie Wykonanie europejskiego nakazu ochrony Współpraca z Międzynarodowym Trybunałem Karnym Literatura

11 12 Spis treści Rozdział XVIII Koszty procesu karnego Pojęcie kosztów procesu karnego Koszty pomocy prawnej udzielonej z urzędu Koszty udziału świadka w procesie karnym Koszty udziału biegłego w procesie karnym Zwolnienie od kosztów sądowych Zasądzenie kosztów procesu Koszty postępowania odwoławczego i kasacyjnego Literatura

12 13 WYKAZ SKRÓTÓW 1. Akty prawne EKPC Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzona w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmieniona następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełniona Protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 z późn. zm.) k.c. ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.) k.k. ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz z późn. zm.) k.k.s. ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 186 z późn. zm.) Konstytucja RP Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) k.p. ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz z późn. zm.) k.p.c. ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 101 z późn. zm.) k.p.k. ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.) k.r.o. ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz z późn. zm.) MPPOiP Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych otwarty do podpisu w Nowym Jorku dnia 19 grudnia 1966 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 38, poz. 167, zał.) nowela z dnia ustawa z dnia 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania kar- 11 marca 2016 r. nego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 437) pr. adw. ustawa z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 615 z późn. zm.) p.r.drog. ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz z późn. zm.) protokół protokół nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych woldodatkowy ności sporządzony w Paryżu dnia 20 marca 1952 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 36, nr 1 do EKPC poz. 175/1 z późn. zm.)

13 14 Wykaz skrótów protokół protokół nr 4 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych woldodatkowy ności sporządzony w Strasburgu dnia 16 września 1963 r. (Dz. U. z 1995 r. nr 4 do EKPC Nr 36, poz. 175/2 z późn. zm.) pr. prok. ustawa z dnia 28 stycznia 2016 r. Prawo o prokuraturze (Dz. U. poz. 177) p.u.s.p. ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 133 z późn. zm.) reg. prok. rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 kwietnia 2016 r. Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury (Dz. U. poz. 508) u.pol. ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 355 z późn. zm.) ustawa o RPO ustawa z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz z późn. zm.) u.ś.k. ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1197) 2. Czasopisma, publikatory i zbiory orzecznictwa Biul. SA Biuletyn Sądu Apelacyjnego Acta UL Acta Universitatis Lodziensis Acta UWr Acta Universitatis Wratislaviensis CPKiNP Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych Dz. Urz. UE/WE Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej / Wspólnot Europejskich EPS Europejski Przegląd Sądowy GSP Gdańskie Studia Prawnicze KZS Krakowskie Zeszyty Sądowe M. Praw. Monitor Prawniczy NP Nowe Prawo OSA Orzecznictwo Sądów Apelacyjnych OSAŁ Orzecznictwo Sądu Apelacyjnego w Łodzi OSNKW Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Karna i Wojskowa OSNPG Orzecznictwo Sądu Najwyższego, Wydawnictwo Prokuratury Generalnej OSNwSK Orzecznictwo Sądu Najwyższego w Sprawach Karnych OTK Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego OTK-A Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego; zbiór urzędowy, Seria A Pal. Palestra PiP Państwo i Prawo PPK Przegląd Prawa Karnego Prok. i Pr. Prokuratura i Prawo Przegl. Pol. Przegląd Policyjny PS Przegląd Sądowy Rec. Recueil de la jurisprudence de la Cour de justice et du Tribunal de première instance RPEiS Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny St. Iur. Studia Iuridica

14 Wykaz skrótów 15 SIL WPP Zb. Orz. ZN IBPS Studia Iuridica Lublinensia Wojskowy Przegląd Prawniczy Zbiór Orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Zeszyty Naukowe Instytutu Badania Prawa Sądowego 3. Inne skróty ENA ETPC ETS LEX MTK NSA SA SN TK europejski nakaz aresztowania Europejski Trybunał Praw Człowieka Europejski Trybunał Sprawiedliwości (obecnie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej) System Informacji Prawnej LEX Międzynarodowy Trybunał Karny Naczelny Sąd Administracyjny Sąd Apelacyjny Sąd Najwyższy Trybunał Konstytucyjny

15 16

16 17 OD AUTOREK Oddawany do rąk Czytelnika podręcznik jest drugim jego wydaniem. Głęboka reforma prawa karnego procesowego dokonana w 2015 r. zmieniła kształt postępowania karnego. Już po kilku miesiącach obowiązywania nowych przepisów, w 2016 r. w ramach tzw. renowelizacji nastąpił jednak częściowy powrót do stanu prawnego sprzed reformy. Zakres zmian oraz ich charakter prowadzą do stwierdzenia, że z punktu widzenia normatywnego mamy obecnie do czynienia z zupełnie nowym modelem procesu karnego. Nie odpowiada on wcześniejszym założeniom i wyznaczonemu przez nowelizacje z 2013 i 2015 r. kierunkowi zmian określanemu mianem ku kontradyktoryjności procesu karnego. Nie jest także kopią stanu prawnego sprzed 1 lipca 2015 r. Przeprowadzona w 2016 r. przebudowa modelu polskiego procesu karnego odpowiada raczej idei powrotu do zwiększonej roli sądu i inkwizycyjności postępowania karnego. Dynamika dokonywanych zmian prawa karnego procesowego wymaga zatem ponownego opracowania zagadnień podstawowych pozwalających na opis aktualnego modelu polskiego procesu karnego także w perspektywie ciągle zmieniającego się otoczenia normatywnego. W drugim wydaniu Postępowania karnego zwrócono uwagę na te konstrukcje i instytucje procesowe, które charakteryzują współczesny proces karny. Są wśród nich i takie, które znane były wcześniej prawu polskiemu, a obecnie powracają, współtworząc nową procedurę karną. W wielu miejscach podręcznika czynione są odwołania porządkujące, których zadaniem jest poinformowanie Czytelnika, jak zmieniał się na przestrzeni lat stan prawny w danej kwestii. Znalazło się również miejsce na omówienie wielu nowych zagadnień, a także tych już znanych, lecz ujętych odmiennie niż czyniono to dotąd w opracowaniach tego rodzaju. Zamiarem Autorek jest pokazanie pewnych tendencji rozwojowych polskiego procesu karnego, w tym zwłaszcza wskazanie na rolę poszczególnych stadiów procesu karnego, dualizm modelu orzekania w sprawach karnych, poszerzanie nurtu orzekania konsensualnego i jego konsekwencje procesowe oraz ujęcie postępowania dowodowego w nurcie kontradyktoryjnego orzekania na rozprawie. Szczególnie dużo uwagi poświęcono problematyce zasad procesowych, które mają istotny wpływ na konstrukcję procesu, pozycję jego uczestników oraz role, jakie w nim odgrywają. To do nich wielokroć czynione są odwołania, podczas prezentacji zarówno poszczególnych instytucji procesowych, jak i przebiegu procesu.

17 18 Od Autorek Podręcznik był pisany z myślą o studentach, stąd liczne przykłady, wzory oraz zestawienia tabelaryczne. Mają one w zamyśle Autorek pomóc w poznaniu i przyswojeniu omawianych kwestii karnoprocesowych. Ujęcie modelowe, wskazywanie powiązań i zależności tego skomplikowanego przebiegu prawnego, jakim jest proces karny, mogą jednak zainteresować także aplikantów do zawodów prawniczych, a nawet praktyków, którzy w prosty sposób mogą zapoznać się z aktualnym modelem postępowania karnego. W podręczniku uwzględniono stan prawny na dzień 1 października 2016 r., ze zmianami uchwalonymi do 15 września 2016 r., które wejdą w życie 1 stycznia 2017 r. Lublin Poznań, wrzesień 2016 r.

18 19 LITERATURA PODSTAWOWA S. Buczma, Postępowanie w sprawach karnych ze stosunków międzynarodowych, Warszawa 2016; Ł. Chojniak, K.T. Boratyńska, W. Jasiński, Postępowanie karne, Warszawa 2013; K. Dąbkiewicz, Kodeks postępowania karnego. Komentarz do zmian, Warszawa 2015; B. Dobosiewicz, K. Dudka, M. Siwek, R. Skowron, Postępowanie karne. Kazusy z rozwiązaniami, red. K. Dudka, Warszawa 2013; K. Dudka, H. Paluszkiewicz, Postępowanie karne, Warszawa 2015; K. Dudka, H. Paluszkiewicz, D. Szumiło-Kulczycka, Kodeks postępowania karnego. Wybór orzecznictwa z komentarzem, Warszawa 2015; Z. Gostyński (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 1, Warszawa 1998; J. Grajewski, L.K. Paprzycki, S. Steinborn, Kodeks postępowania karnego, t. 1, Komentarz do art , red. L.K. Paprzycki, Warszawa 2015; J. Grajewski (red.), Komentarz aktualizowany do art Kodeksu postępowania karnego, LEX/el. 2015; J. Grajewski, P. Rogoziński, S. Steinborn, Kodeks postępowania karnego. Komentarz do wybranych przepisów, red. S. Steinborn, LEX/el. 2016; T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego oraz ustawa o świadku koronnym, Warszawa 2008; T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego, t. 1, Artykuły Komentarz, Warszawa 2014, 2015, LEX/el. 2014; T. Grzegorczyk, J. Tylman, Polskie postępowanie karne, Warszawa 2014; W. Grzeszczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2007; P. Hofmański, E. Sadzik, K. Zgryzek, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 1, Komentarz do artykułów 1 296, red. P. Hofmański, Warszawa 2007, 2011; P. Hofmański, E. Sadzik, K. Zgryzek, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 2, Komentarz do artykułów , red. P. Hofmański, Warszawa 2004, 2011; P. Hofmański, E. Sadzik, K. Zgryzek, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 3, Komentarz do artykułów , red. P. Hofmański, Warszawa 2012; P. Hofmański (red.), System Prawa Karnego Procesowego, t. 1, Warszawa 2013; P. Hofmański (red.), System Prawa Karnego Procesowego, t. 3, Warszawa 2014; P. Hofmański, P. Kruszyński (red.), System Prawa Karnego Procesowego, t. 2, Warszawa 2014; B. Nita, Postępowanie karne przeciwko podmiotom zbiorowym, Warszawa 2008; H. Paluszkiewicz, Sporządzanie środków odwoławczych i innych zaskarżenia w postępowaniu karnym i karnoskarbowym. Komentarz praktyczny, Warszawa 2015; H. Paluszkiewicz i in., Dynamika procesu karnego. Podręcznik do konwersatoriów, Warszawa 2012; L.K. Paprzycki (red.), Komentarz aktualizowany do art Kodeksu postępowania karnego, LEX/el. 2012; A. Sakowicz (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2012,

19 20 Literatura podstawowa 2015; J. Skorupka (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2015; J. Skorupka, V. Konarska-Wrzosek, Prawo i postępowanie karne skarbowe, Warszawa 2013; R.A. Stefański, S. Zabłocki (red.), Kodeks postępowania karnego, t. 1 i 2, Warszawa 2003; D. Świecki (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 1 i 2, Warszawa 2013, 2015; D. Świecki (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz do zmian 2016, Warszawa 2016; D. Świecki, Postępowanie odwoławcze w sprawach karnych, Warszawa 2016; S. Waltoś, P. Hofmański, Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 2016; J. Zagrodnik, Model interakcji postępowania przygotowawczego oraz postępowania głównego w procesie karnym, Warszawa 2013.

20 21 Rozdział I ZAGADNIENIA OGÓLNE 1. Pojęcie prawa karnego procesowego Wraz z prawem karnym materialnym i prawem karnym wykonawczym prawo karne procesowe należy do szeroko pojętego prawa represyjnego, którego istotą jest oparcie odpowiedzialności na zasadzie winy oraz możliwość stosowania środków z istoty swej dolegliwych dla sprawcy. Istnienie tych dwóch elementów powoduje, że do prawa represyjnego zalicza się również prawo dyscyplinarne (odpowiedzialność dyscyplinarną). W nieco węższym ujęciu prawo karne procesowe jest jedną z dziedzin ogólnie ujmowanego prawa karnego, tworzonego przez prawo karne materialne, prawo karne procesowe oraz prawo karne wykonawcze. Prawo karne procesowe to: zespół norm prawnych regulujących proces karny, uprawnienia i obowiązki jego uczestników, a także tryb i formy dokonywania czynności procesowych. O ile materialne prawo cywilne realizuje się poza procesem cywilnym, a więc jest samowykonalne, o czym można się przekonać codziennie, zawierając np. umowę kupna-sprzedaży, użyczenia albo transportu, o tyle prawo karne materialne może się realizować wyłącznie poprzez proces karny. Normy prawa karnego materialnego regulujące podstawy odpowiedzialności karnej, typy przestępstw oraz konsekwencje prawne czynów typizowanych jako przestępstwa nie mogą być zastosowane bez norm karnoprocesowych określających sposób ich realizacji, zgodnie z zasadą nulla poena sine processus. Prawo materialne oddziałuje na zakres uregulowań prawa procesowego, które powinno być do niego ściśle dostosowane. W równym stopniu prawo karne proceso-

21 22 Rozdział I. Zagadnienia ogólne we wpływa na prawo karne materialne, chociażby przez to, że ustawodawca tworząc nowy typ przestępstwa (kryminalizując jakieś zachowanie), musi uwzględniać możliwość udowodnienia tego przestępstwa środkami dostępnymi w procesie karnym, w przeciwnym razie nie będzie można wyegzekwować zakazu. Wzajemna zależność obu dziedzin prawa jest bardzo silna, gdyż obie tworzą część jednego ogólnego systemu prawa karnego. Ma to także swoje uzasadnienie historyczne. Zarówno Constitutio Criminalis Carolina z 1532 r., jak i Constitutio Criminalis Theresiana z 1768 r. zawierały normy materialne i procesowe, a trwałe rozdzielenie przepisów karnomaterialnych od procesowych przyniósł dopiero wiek XIX. Konieczne jest także podkreślenie, że normy prawa karnego materialnego mają charakter pierwotny w stosunku do norm procesowych. Przepisy prawa karnego procesowego, które pełnią rolę służebną w stosunku do przepisów karnomaterialnych, funkcjonują wyłącznie dlatego, że prawo karne materialne stanowi dla nich właściwy punkt odniesienia. Oznacza to, że: w przypadku kolizji w interpretacji przepisów prawa materialnego i procesowego pierwszeństwo powinny uzyskać normy prawnomaterialne, chyba że z norm procesowych wyraźnie wynika co innego. Na tym tle niezwykle istotne staje się ustalenie charakteru normy prawnej zawartej w przepisie, zwłaszcza że umieszczenie danego przepisu w ustawie regulującej prawo karne materialne nie przesądza jeszcze o jego materialnoprawnym charakterze. W kodeksie karnym poza normami materialnymi znajdują się normy: 1) procesowe (np. art k.k. warunkowe umorzenie postępowania karnego), 2) prawnokarno-wykonawcze (np. art k.k. warunkowe przedterminowe zwolnienie), 3) materialnoprocesowe, inaczej zwane mieszanymi (np. art. 45 k.k., zawierający nie tylko domniemanie posiadania przez sprawcę rzeczy pochodzącej z przestępstwa, lecz również zasady ciężaru dowodowego). Podobnie w prawie karnym procesowym można znaleźć różnego rodzaju normy prawne, nie wszystkie bowiem przepisy kodeksu postępowania karnego mają jednolitą, procesową naturę. Przykładowo, mieszany, tj. materialno-procesowy, charakter ma zawarta w art i 2 k.p.k. definicja pokrzywdzonego. Ustalenie charakteru normy prawnej jest niezwykle istotne, ponieważ musi być ona stosowana według reguł rządzących dziedziną, do której się ją zalicza. Konsekwencje wskazanej powyżej reguły są najbardziej widoczne w przypadku analogii, stanowiącej sposób wykładni przepisów, która jest niedozwolona w prawie kar-

22 2. Funkcje prawa karnego procesowego 23 nym materialnym, ale tylko w odniesieniu do norm o ściśle materialnym charakterze, to jest regulujących podstawy odpowiedzialności, typy przestępstw i zagrożenie karą 1. W prawie karnym procesowym natomiast analogia jest dopuszczalna, jeżeli nie dotyczy norm z istoty swej niekorzystnych dla oskarżonego i nie powoduje ograniczenia praw i wolności człowieka (jak np. środki przymusu). Jeśli więc przepis uregulowany w prawie karnym materialnym ma charakter procesowy, to w odniesieniu do niego dopuszczalne jest zastosowanie analogii nawet mimo tego, że znajduje się w kodeksie karnym, a nie w kodeksie postępowania karnego lub innej ustawie procesowej. 2. Funkcje prawa karnego procesowego Prawo karne procesowe nie jest zbiorem dowolnie ukształtowanych norm prawnych, lecz pełni w procesie karnym kilka istotnych funkcji, które wpływają na jego kształt. Do funkcji tych zaliczamy: 1) funkcję porządkującą, 2) funkcję dynamizującą, 3) funkcję prakseologiczną, 4) funkcję prawnomaterialną, 5) funkcję gwarancyjną. Funkcja porządkująca oznacza, że prawo karne procesowe wyznacza porządek czynności procesowych (kolejność ich dokonywania), zakres uprawnień i obowiązków uczestników procesu karnego oraz role, jakie mogą przybierać, a także formę czynności dokonywanych przez te podmioty, dzięki czemu proces karny może się toczyć bez przeszkód. Funkcja dynamizująca prawa karnego procesowego realizowana jest przez normy regulujące terminy procesowe wyznaczające maksymalne okresy dokonywania czynności procesowych przez uczestników procesu karnego. Ich zadaniem jest zapewnienie, by proces karny przebiegał dynamicznie i harmonijnie. Bezskuteczny upływ terminów powoduje, że staje się możliwe wywołanie skutku określonej czynności, lub otwiera drogę do dokonania kolejnej czynności (np. bezskuteczny upływ terminu do wniesienia apelacji powoduje uprawomocnienie się wyroku sądu pierwszej instancji, z kolei wniesienie apelacji w terminie ustawowym pozwala na przeniesienie postępowania do drugiej instancji). 1 Niekiedy ustawodawca dopuszcza jednak częściową analogię, gdy posługuje się w przepisie klauzulami generalnymi, takimi jak: w szczególności (art. 16 k.k., regulujący przygotowanie do przestępstwa) czy w inny sposób.

23 Katarzyna Dudka doktor habilitowany nauk prawnych, profesor w Katedrze Postępowania Karnego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie; członek m.in. Komisji Prawniczej Polskiej Akademii Nauk, Oddział w Lublinie oraz Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Karnego; były profesor Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości i członek Zespołu Doradców ds. Ofiar Przestępstw przy Prokuratorze Generalnym; radca prawny; autorka ponad 100 publikacji z zakresu postępowania karnego, prawa karnego i praw człowieka oraz wielu raportów IWS na temat praktyki stosowania prawa przez polskie organy wymiaru sprawiedliwości. Hanna Paluszkiewicz doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Zielonogórskiego, kierownik Katedry Prawa Karnego i Postępowania Karnego na Wydziale Prawa i Administracji UZ; wieloletni pracownik Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; członek Komisji Dyscyplinarnej ds. nauczycieli akademickich przy Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego; radca prawny; autorka ponad 100 opracowań naukowych (w tym monografii i komentarzy) oraz dydaktycznych z zakresu prawa karnego procesowego. W drugim wydaniu podręcznika przedstawiony został współczesny model postępowania karnego w kształcie nadanym mu nowelizacjami kodeksu postępowania karnego z lat Prezentacja aktualnego stanu prawnego uwzględnia zarówno zmiany wynikające z reformy prawa karnego procesowego zmierzające do zwiększenia kontradyktoryjności postępowania sądowego, jak i zmiany o charakterze renowelizacyjnym, będące realizacją idei powrotu do zwiększonej roli sądu oraz inkwizycyjności postępowania karnego. W opracowaniu omówiono nowe obowiązujące po 15 kwietnia 2016 r. uregulowania dotyczące przebiegu postępowania przygotowawczego i jurysdykcyjnego, w tym nowy tryb zaskarżania kasatoryjnych wyroków sądów odwoławczych. Zaakcentowano także współczesne tendencje rozwojowe polskiego procesu karnego, w tym poszerzanie nurtu orzekania konsensualnego i jego konsekwencje procesowe oraz nowe ujęcie postępowania dowodowego w nurcie kontradyktoryjnego orzekania na rozprawie. Oprócz szczegółowej analizy najważniejszych instytucji karnoprocesowych podręcznik zawiera: wzory najważniejszych pism procesowych i orzeczeń spotykanych w postępowaniu karnym, krótkie kazusy z rozwiązaniami ułatwiające czytelnikowi przyswojenie materiału wskazanego w tekście, spis przydatnej literatury z zakresu postępowania karnego. Książka jest przeznaczona dla studentów prawa, aplikantów zawodów prawniczych oraz osób przygotowujących się do egzaminów na aplikacje. Może być przydatna również dla praktyków: sędziów, prokuratorów, asesorów, referendarzy sądowych, adwokatów i radców prawnych chcących poszerzyć swoją wiedzę na temat aktualnego (po zmianach z lat ) modelu procesu karnego. ZAMÓWIENIA: INFOLINIA , FAX ZAMOWIENIA@WOLTERSKLUWER.PL CENA 69 ZŁ (W TYM 5% VAT)