MultiLink Router i MicroRouter

Transkrypt

1 Strona 1 z 38 GORAMO- Janusz Górecki, Warszawa, ul.szańcowa 82 tel/fax (22) ,, MultiLink Router i MicroRouter wersja Warszawa, wrzesień 2009

2 Strona 2 z 38 Spis Treści 1 O urządzeniach MultiLink i MikroRouter Rozpoczęcie pracy z urządzeniem Oprogramowanie zainstalowane przy zakupie Etapy uruchamiania systemu Uruchomienie systemu bez konsoli RS Uruchomienie systemu podłączonego do konsoli RS Ustanowienie połączenia z konsolą RS Konfiguracja Urządzenia Praca bez wykorzystania interfejsu graficznego Wady łączenia konfiguracji w trybie tekstowym i GUI Jak usunąć interfejs graficzny? Jak przywrócić interfejs graficzny na router? Zapisywanie zmian w pamięci Flash Wskazówki do pracy z routerem bez interfejsu graficznego Przygotowanie środowiska do kompilacji własnych lub pobranych z Internetu programów. 8 4 Graficzny Interfejs Użytkownika Funkcjonalność Interfejsu Dostęp do interfejsu graficznego Logowanie przez stronę WWW / nazwa użytkownika i hasło Przywracanie domyślnego hasła na stronę Wprowadzenie konfiguracji przez stronę Przycisk Submit Przyciski Apply Changes oraz Submit & Apply Zapis konfiguracji do pamięci Flash, Write To Flash i Write & Apply Formularze do wprowadzania konfiguracji Formularz z tabelką Kolejność wprowadzania ustawień do routera Konfiguracja Routera do pracy z łączem HDLC Konfiguracja portów Eth0 i Eth Konfiguracja WLAN Nawiązanie połączenia z punktem dostępowym (Type: Managed) Konfiguracja punktu dostępowego (Type: Access Point) Połączenia mostowe, grupowanie Interfejsów w mosty Przydzielanie adresów IP interfejsom sieciowym Opcja PPPoE Konfiguracja Modemów Konfiguracja Bram dostępowych: Gateways, Complex Gateway (load balancing) Definiowanie bram prostych Przykładowa konfiguracja bram: brama podstawowa WLAN i brama dodatkowa: DSL Brama złożona Konfiguracja Routingu Routing / Maskarada Routing / Trasy statyczne Konfiguracja przekierowań (port forwarding) Konfiguracja Firewall Blokowanie pakietów przechodzących przez router Blokowanie pakietów adresowanych do routera Ważne uwagi Traffic Manager ograniczenie pasma Quality Of Service poprawienie jakości usługi Ograniczenie z pożyczaniem Ograniczenie sztywne Zakładka Configuration Script... 23

3 Strona 3 z Aktualizacja oprogramowania Interfejsu Graficznego Instrukcja obsługi menu tekstowego tylko MicroRoutera (przez konsolę) Aktualizacja wersji systemu operacyjnego Linux Przykładowe konfiguracje Konfiguracja połączenia POLPAK-T za pomocą poleceń konsolowych Konfiguracja POLPAK-T przez Graficzny Interfejs Użytkownika Uzyskanie dostępu do routera i konfiguracja portu Eth Konfigurowanie portu HSS Konfiguracja interfejsu PVC dla POLPAK Konfiguracja bramy dostępowej Udostępnienie Internetu komputerom w sieci wewnętrznej Uruchomienie serwera pracującego w sieci lokalnej Konfiguracja połączenia VPN Router przechodni

4 Strona 4 z 38 Wstęp Urządzenia, które opisujemy są specjalizowanymi komputerami, zaprojektowanymi pod kątem transmisji danych, a w szczególności do udostępniania połączeń internetowych, z wykorzystaniem różnorodnych interfejsów, zarówno fizycznych jak i wirtualnych. System operacyjny Linux, zastosowany w tych urządzeniach jest specjalnie wyselekcjonowanym zestawem oprogramowania i poleceń przydatnych do transmisji danych. Konstrukcja urządzenia umożliwia dokonywanie samodzielnych zmian w systemie operacyjnym, zmian własnych lub wykorzystujących przetestowany przez GORAMO pakiet oprogramowania. Poniższy dokument jest instrukcją obsługi urządzeń. Dokładamy wszelkich starań, aby był przejrzysty i możliwie przydatny. Chcemy, aby pozwolił zarówno początkującym jak i zaawansowanym użytkownikom na szybkie rozpoczęcie pracy z routerem i maksymalne jego wykorzystanie. 1 O urządzeniach MultiLink i MikroRouter. Urządzenia MultiLink i MikroRouter są w praktyce pełnoprawnymi komputerami. Głównymi różnicami między komputerem PC a jednym z urządzeń są: Nieduża ilość pamięci RAM; Mała ilość wbudowanej pamięci Flash, w której znajduje się system operacyjny; Porównywalna z Pentium 500MHz prędkość pracy procesora; Dodatkowe koprocesory pozwalające na przesyłanie danych sieciowych z prędkością znacznie przewyższającą możliwości procesora porównywalnego z Pentium 500MHz. Poza tym oczywiście urządzenia MultiLink i MikroRouter zużywają zdecydowanie mniej prądu niż nawet najoszczędniejszy komputer PC. 2 Rozpoczęcie pracy z urządzeniem. 2.1 Oprogramowanie zainstalowane przy zakupie. Na fabrycznie dostarczonym routerze zainstalowano system operacyjny Linux, do którego dodano oprogramowanie pozwalające na konfiguracje wybranych funkcji przez stronę WWW. Należy zwrócić uwagę, że system Linux i interfejs graficzny są osobnymi komponentami. W urządzeniach MikroRouter osobnym elementem jest także menu tekstowe uruchamiane podczas logowania na konsole systemową. Użytkownik ma możliwość usunięcia dodatkowego oprogramowania i samodzielnej pracy z zainstalowanym systemem operacyjnym Linux, lub wykorzystania zainstalowanego systemu operacyjnego. Zaawansowani użytkownicy na pewno mogą stosować oba rozwiązania. Aby samodzielnie pracować z systemem Linux należy jedynie opanować kilka podstawowych różnic pomiędzy standardowym systemem Linux zainstalowanym na komputerze PC, a systemem Linux zainstalowanym na routerach i oczywiście być zaznajomionym z obsługą systemu Linux. Główną różnice pomiędzy systemem Linux pracującym na standardowym PC, a systemem Linux pracującym na Routerze przedstawione są w jednym z następnych rozdziałów i wynikają przede wszystkim z ograniczonej ilości pamięci Flash i sposobu zapisu plików w pamięci. Aby pracować z interfejsem graficznym należy zapoznać się z rozdziałem zawierającym instrukcje obsługi interfejsu graficznego. 2.2 Etapy uruchamiania systemu. System uruchamia się w następujący sposób: Najpierw ładowany jest bezpośrednio z pamięci Flash program RedBoot, który zarządza uruchomieniem systemu operacyjnego z pamięci Flash. Aplikacja RedBoot jest nieduża, została zainstalowana w pamięci Flash, pozwala ona na naprawę systemu w sytuacjach krytycznych, lub aktualizację kernela i drzewa plików. Zaraz po włączeniu zasilania właśnie ona jest uruchamiana i przez 10 sekund oczekuje na kombinacje klawiszy Ctrl+C wysłaną z konsoli RS-232.

5 Strona 5 z 38 Jeśli uruchomienie nie zostanie przerwane przez kombinacje klawiszy Ctrl+C z pamięci Flash rozpakowywany jest system operacyjny i instalowany w wirtualnym systemie plików w pamięci RAM. Następuje uruchomienie systemu. Podczas uruchamiania systemu operacyjnego z określonego obszaru pamięci Flash zwanego konfiguracyjnym - doczytywane są zmiany wprowadzone przez użytkownika i nanoszone do systemu. Zmianami tymi są pliki, które użytkownik przy poprzednim użytkowniku polecił dodać lub zmienić w systemie. Po uruchomieniu systemu rozpoczyna się proces ładowania sterowników, które przeważnie instalowane są w momencie rozpoznania przez router podłączonego sprzętu i w miarę wykrywania urządzeń (oczywiście nawet tych wbudowanych w system). Równocześnie uruchamiany jest skrypt: /etc/start. Jeśli na routerze zainstalowany jest interfejs graficzny uruchamiany jest w tym momencie serwer WWW, poprzez /usr/local/webgui/start. Konsekwencją uruchomienia tego pliku jest włączenie serwera lighttpd i wykonanie skryptu: /etc/ui/scripts/applychanges. Jeśli mamy uruchomiony MikroRouter, w konfiguracji w pliku /etc/profile wpisana jest polecenie uruchomienia interfejsu graficznego zawsze, gdy wykonanie zostanie logowanie. Interfejs tekstowy uruchamiany jest poleceniem: /usr/local/textui/start. 2.3 Uruchomienie systemu bez konsoli RS-232. Jeśli uruchamiamy router, bez konsoli RS-232 należy poczekać przynajmniej 60 sekund zanim system zostanie uruchomiony. Dopiero po minucie od włączenia zasilania system będzie gotowy do pracy. 2.4 Uruchomienie systemu podłączonego do konsoli RS-232. Jeśli podczas uruchomienia systemu podłączona będzie konsola portu RS-232 (w urządzeniach MultiLink jest to,,port A'' w MikroRouter port oznaczony,,control''), to drukowane będą na niej komunikaty informujące o etapie uruchamiania systemu. Pierwszym etapem będzie uruchomienie programu RedBoot, który przez 10 sekund oczekiwać będzie na naciśnięcie kombinacji klawiszy Ctrl + C - gdybyśmy chcieli wykonać operacje na pamięci Flash przed uruchomieniem systemu. Następnie wyświetlony zostanie raport z uruchamiania systemu zakończony zgłoszeniem gotowości do pracy. System gotowy do pracy prosi o podanie hasła użytkownika i hasła dostępu. Przy firmowych ustawieniach możemy zalogować się na użytkownika root chronionego hasłem goramo1234: MultiLink login: root Password: _ 2.5 Ustanowienie połączenia z konsolą RS-232. Aby połączyć się z konsolą RS-232 należy użyć programów HyperTerminal pod Windows lub "minicom" pod systemem Linux, wybrać port COM w komputerze podłączony do portu A (MultiLink) lub portu Control (MikroRouter) z skonfigurować połączenie z parametrami: Liczba bitów na sekundę (Baudrate): Bity danych: 8 Parzystość: Brak Bity Stopu: 1 Sterowanie przepływem: Brak Przeważnie wystarczy zmienić tylko parametry prędkość i sterowanie przepływem (ang. Baudrate oraz Flow Control). 2.6 Konfiguracja Urządzenia. Urządzenie można konfigurować albo za pomocą interfejsu graficznego (ewentualnie interfejsu tekstowego w przypadku konfiguracji Bridge w routerze MicroRouter), albo samodzielnie za pomocą tworzonych przez siebie skryptów konfiguracyjnych.

6 Strona 6 z 38 Oba sposoby mają swoje wady i zalety. Zaletą konfiguracji samodzielnej jest praktycznie uniezależnienie się od ograniczeń interfejsu graficznego i pełna kontrola nad urządzeniem. Po opanowaniu pracy z routerem jest ona przyjemna i szybka. Sposób ten zalecany jest osobom, które mają doświadczenie w konfiguracji systemów Linux. Zaletą interfejsu graficznego jest to, że nie trzeba zapoznawać się z systemem Linux, urządzenie konfigurować można przez przeglądarkę intrnetową. Interfejs graficzny pozwala na skonfigurowanie podstawowych funkcji, ale cały czas dodawane są nowe możliwości. 3 Praca bez wykorzystania interfejsu graficznego. Nie należy obawiać się pracy bez wykorzystania interfejsu graficznego. Jeśli kusi nas, aby w ten właśnie sposób pracować z routerem, możemy Państwa tylko do tego zachęcić. W pierwszej kolejności proponujemy na wszelki wypadek opanować łączenie się z routerem za pomocą kabla RS- 232 (Patrz: 2.4, 2.5), a następnie usunięcie interfejsu graficznego oraz rozpoczęcie wprowadzania zmian / poleceń konfiguracyjnych do pliku /etc/start. Jeśli ustalimy połączenie z interfejsem RS-232 będziemy w stanie odzyskać interfejs WWW, gdyby zaszła taka konieczność. 3.1 Wady łączenia konfiguracji w trybie tekstowym i GUI. Jeśli skonfigurujemy router przez WWW, możemy w następnej kolejności zalogować się przez konsolę SSH i dopisać w różnych plikach (np. /etc/start) własną konfigurację. W szczególności możemy nawet zmienić skrypty konfiguracyjne strony WWW. Czego w takiej sytuacji należy się najbardziej obawiać? Odpowiedź na to pytanie jest bardzo łatwa: nagrywania nowej wersji oprogramowania przez interfejs graficzny, ewentualnie zapisu konfiguracji poleceniem /etc/ui/scripts/savechanges czyli przyciskiem Write to Flash. Pliki interfejsu graficznego przechowywane są w pliku: /etc/allreleasefiles. Mamy nadzieję, że niedługo ten plik będzie jedynie plikiem pomocniczym, i na jego podstawie skrypt /etc/ui/scripts/savechanges będzie uzupełniał skrypt config-files, ale w chwili obecnej /etc/ui/scripts/savechanges nadpisuje plik config-files plikiem /etc/allreleasefiles. Jeśli wprowadzamy zmiany do systemu plików i edytujemy jedynie /etc/config-files, to po wykonaniu zapisu ze strony WWW lub poleceniem /etc/ui/scripts/savechanges nie zapiszemy zmian, które wykonaliśmy samodzielnie. Pewnym rozwiązaniem jest edycja pliku /etc/allreleasefiles ale to i tak nie uchroni nas przed utratą zmian, jeśli wykonamy zapis po nagraniu nowej wersji GUI i nie zadbaniu o zawartość pliku /etc/allreleasefiles. Z drugiej strony ręczne uruchamianie write-config wymagałoby dokładnego porównania plików allreleasefiles i config-files. Problem ten zostanie rozwiązany w najbliższej przyszłości. 3.2 Jak usunąć interfejs graficzny? Aby usunąć całe dodatkowe oprogramowanie dostarczone z routerem - poza czystym systemem operacyjnym - musimy skasować zawartość pliku /etc/config-files i wykonać polecenie write-config. Pamięć zawierająca pliki konfiguracyjne zostanie wtedy zupełnie wyczyszczona. Skasowana zostanie także cała dodatkowa konfiguracja routera. Należy jednak pamiętać, że po ponownym uruchomieniu nie będziemy mogli dostać się na router za pomocą konsoli SSH ponieważ fabryczne ustawienia portów Ethernet zostaną usunięte. Aby tego uniknąć w pliku /etc/start powinniśmy skasować trzy polecenia uruchamiające interfejs graficzny: /etc/ui/scripts/initializeui /usr/local/webgui/start /etc/ui/scripts/applychanges i dodać polecenia ładujące sterowniki kart Ethernetowych, konfigurujące port Ethernet oraz uruchamiające serwer SSH: modprobe ixp4xx_eth ifconfig eth /24 /sbin/sshd

7 Strona 7 z 38 Jeśli tego nie zrobimy będziemy musieli dostać się na urządzenie przez konsolę RS-232. Podobnie, jeśli nie zapiszemy wygenerowanych wcześniej hasła i kluczy sieciowych identyfikujących router (do połączenia przez SSH). W pliku /etc/config-files musimy umieścić wpisy: /etc/start /etc/shadow /etc/ssh\_host\_dsa\_key /etc/ssh\_host\_dsa\_key.pub /etc/ssh\_host\_rsa\_key /etc/ssh\_host\_rsa\_key.pub i wykonać polecenie: write-config Po ponownym uruchomieniu systemu po interfejsie graficznym na routerze nie będzie śladu a my będziemy mieli dostęp do urządzenia przez konsolę SSH. 3.3 Jak przywrócić interfejs graficzny na router? Jeśli na routerze nie ma interfejsu graficznego, a chcielibyśmy niego korzystać możemy nagrać go, po pobraniu archiwum z kompletnym interfejsem graficznym (nie aktualizacją WWW) ze strony Archiwum należy umieścić na routerze w katalogu /tmp/ rozpakować i dokonać instalacji oprogramowania za pomocą skryptu install_release znajdującego się w archiwum: tar xzf install_0_4_8.tgz./install_release Po wykonaniu tych poleceń możemy albo zapisać zmiany w pamięci Flash poleceniem /etc/ui/scripts/savechanges, albo przez stronę WWW wybierając przycisk Write To Flash. 3.4 Zapisywanie zmian w pamięci Flash. System operacyjny uruchamiany jest z wirtualnego systemu plików w pamięci RAM. Zmiany w systemie plików pozostają w pamięci RAM do momentu restartu systemu. Aby zachować zmiany na trwałe, należy zapisać je do odpowiedniego obszaru pamięci Flash zwanego obszarem konfiguracyjnym. Listę zmienionych lub dodanych plików lub katalogów należy umieścić w pliku /etc/conf-files i wykonać polecenie write-config. Wskazane pliki (i katalogi) zostaną skompresowane poleceniem tar i umieszczone w pamięci Flash. Należy pamiętać, że plik ten przeważnie już zawiera pewną listę plików i należy ją zachować. Umieszczenie na liście katalogów powoduje zapisanie wszystkich jego podkatalogów i umieszczonych w nim plików. Zaawansowani i ciekawscy użytkownicy mogą zapoznać się ze skryptem /bin/write-config. 3.5 Wskazówki do pracy z routerem bez interfejsu graficznego. Musimy dokładnie wiedzieć jak zapisywać pliki na router (należy umieścić listę zmienionych lub dodanych plików lub katalogów w pliku /etc/config-files, następnie zapisać zmiany poleceniem writeconfig). Do edycji plików na routerze, dostępny jest jedynie edytor vi, który przez wielu użytkowników uważany jest za narzędzie bardzo niewygodne (zajmuje za to mało miejsca w pamięci Flash). Zalecane jest, więc trzymanie zmienionych plików na lokalnym komputerze, gdzie wykonywane są zmiany wygodnym edytorem - i kopiowanie zmienionych plików na router poleceniem scp (Linux) lub WinSCP (Windows). Należy pamiętać, aby pliki konfiguracyjne zawierały Linux-owe (a nie Windows-owe) znaki końca linii (z tego powodu rekomendujemy edycję pod systemem operacyjnym Linux). Dodatkowym ułatwieniem może być umieszczenie w pliku /etc/conf-files na stałe wpisu /etc, który spowoduje, że cała zawartość katalogu /etc będzie zapisywana. Usunie to konieczność zmiany zawartości pliku /etc/config-files za każdym razem, gdy chcemy dodać lub usunąć plik konfiguracyjny znajdujący się w katalogu /etc (proszę zauważyć, że w punkcie: "Jak usunąć interfejs graficzny?"

8 Strona 8 z 38 specjalnie do pliku /etc/config-files wpisaliśmy listę zmienionych plików - aby wszystkie pliki i zmiany związane z interfejsem graficznym /etc/ui/* w niektórych wersjach /etc/profile zostały usunięte). 3.6 Przygotowanie środowiska do kompilacji własnych lub pobranych z Internetu programów. Na routerze można uruchomić wszystkie programy dostępne dla systemu Linux. Problem polega na tym, że każdy z tych programów wymaga kompilacji. Na routerze oczywiście nie zainstalowano kompilatora (ze względu na małą ilość pamięci Flash), ale środowisko do kompilacji programów w sposób, aby działały na routerze można przygotować na dowolnym komputerze. Oczywiście zalecamy, aby był to szybki komputer. Aby przygotować środowisko kompilacji należy pobrać odpowiedni kompilator, oraz fragmenty oprogramowania albo ogólno dostępne w Internecie (na licencjach Open Source - GNU) lub ze strony firmy Goramo. Zanim to zrobimy ustalmy katalogi w których umieszczone zostaną nowo zainstalowane elementy: /usr/local/xscale_be /usr/local/host-tools ~/multilink-devel Tworzymy katalogi i pobieramy archiwa: Lokalna kopia głównego drzewa systemowego routera; Narzędzia do kompilacji; Katalog, w którym będziemy przechowywać pobrane z Internetu pliki; mkdir ~/multilink-devel cd ~/multilink-devel wget wget wget wget wget Rozpakujemy podstawowe drzewo sysroot, które pozwoli nam na kompilacje GCC: cd /usr/local/xscale tar xjf ~/multilink-devel/gml-sysroot tar.bz2 Rozpakowujemy zrodla binutils i kompilatora, po czym przystepujemy do kompilacji: tar xjf binutils-2.17.tar.bz2 tar xjf gcc tar.bz2 Kompilacja binutils i GCC. Katalog z narzędziami na przynajmniej czas kompilacji GCC musimy dodać do ścieżki dostępu. Narzędzia umieścimy w katalogu /usr/local/host-tools: export SYSROOT=/usr/local/xscale_be export TARGET=armeb-pc-linux-gnu export PREFIX=/usr/local/host-tools cd binutils-2.17./configure --with-sysroot="$sysroot" --target="$target" --prefix="$prefix" --disable-nls -- make make install cd.. cd gcc export PATH=/usr/local/xscale_be/bin:$PATH patch -p1 <../gcc no-usr.patch patch -p1 <../gcc arm-be.patch./configure --with-sysroot="$sysroot" --target="$target" --enablelanguages="c,c++" --prefix="$prefix" --disable-nls

9 Strona 9 z 38 make make install W tym momencie mamy w katalogu: /usr/local/host-tools narzędzia do kompilacji, w katalogu: /usr/local/xscale_be drzewo z includami i statycznymi bibliotekami routera. Do projektów kompilowanych zewnętrznie dodajemy odpowiednie flagi. Np. chcąc skompilować serwer Lighttpd należy uruchomić kompilację z parametrami wskazującymi na użycie kompilatora z /usr/local/host-tools: tar xjf lighttpd bz2 cd lighttpd CFLAGS="-D PATH_MAX=8192 -I/usr/local/xscale_be/include" LDFLAGS="-L/usr/local/xscale_be/lib" CC="/usr/local/host-tools/bin/armeb-pc-linux-gnu-gcc" export CFLAGS LDFLAGS CC./configure --host=armeb-pc-linux-gnu make make install 4 Graficzny Interfejs Użytkownika. 4.1 Funkcjonalność Interfejsu WWW W chwili obecnej graficzny interfejs użytkownika umożliwia: Konfiguracje routera do pracy z łączem HDLC z protokołem FrameRelay Konfiguracje routera do pracy z łączem HDLC z protokołem Cisco Konfiguracje portów Ethernet Eth0 i Eth1 do pracy z różnymi MAC adresami w różnych trybach. Przydzielanie interfejsom sieciowym jednego lub wielu adresów IP oraz podsieci. Logowanie PPPoE dla interfejsów Eth Ustawienie maskarady pomiędzy bramą a sieciami wskazanego interfejsu sieciowego. Uruchomienie serwera DHCP sieci pracującej na wskazanym interfejsie sieciowym Ustawienie przekierowania portów do wskazanego komputera sieci wewnętrznej Ustawienie podstawowych zasad zapory ogniowej Wprowadzenie skryptów konfiguracyjnych przez stronę WWW w celu wprowadzenia konfiguracji, która nie może być wprowadzona w chwili obecnej przez stronę WWW Aktualizację oprogramowania GUI Load Balancing (zakładka Complex Gateway) pomiędzy zdefiniowanymi bramami internetowymi. Uruchomienie polskiej wersji językowej (wersja >= 0.7.0) Łączenie interfejsów sieciowych w połączenia mostowe. Konfiguracja sieci bezprzewodowej. Interfejs graficzny nie udostępnia w chwili obecnej wszystkich możliwości routera. 4.2 Dostęp do interfejsu graficznego W chwili obecnej na uruchamianym Routerze dostępna jest konsola RS-232, ze standardowym hasłem goramo1234, oraz skonfigurowane są interfejsy Ethernetowe: eth0 i eth1 oznaczone odpowiednio, jako Port C i Port D. Port eth0 przypisany ma adres IP Port eth1 przypisany ma adres IP Oba porty przygotowane są do pracy w podsieciach określonych maską

10 Strona 10 z 38 Chcąc połączyć się ze stroną WWW poprzez port C Routera należy skonfigurować sieć na komputerze PC, z którego będziemy chcieli operować urządzeniem, nadając mu adres IP z puli do , inny niż adres , oraz ustawić maskę podsieci na Logowanie przez stronę WWW / nazwa użytkownika i hasło. Po połączeniu komputera z routerem, należy otworzyć przeglądarkę Internetową, oraz wpisać adres IP routera poprzedzony nazwą protokołu: w okienku adres: W przeglądarce otwarta zostanie strona logowania routera. Aby rozpocząć konfiguracje musimy wpisać nazwę użytkownika admin oraz standardowe hasło goramo1234. Po poprawnym zalogowaniu, w oknie przeglądarki pojawi się informacja o wersji oprogramowania nagranego na routera, oraz wersji urządzenia Przywracanie domyślnego hasła na stronę WWW. Należy pamiętać, że hasło konsolowe, dla użytkownika root jest innym hasłem niż hasło na stronę WWW. Żadnego hasła nie da się odczytać, ale mogąc zalogować się na stronę WWW jesteśmy w stanie przywrócić domyślne hasło użytkownika root, i odwrotnie: logując się na konsolę i wydając polecenia: rm /etc/ui/webpassword /usr/local/checkconf fix przywrócimy domyślne hasło strony WWW, użytkownika admin. Generalnie sposób polega na usunięciu pliku konfiguracyjnego z hasłem strony WWW i uruchomieniu programu naprawiającego braki w konfiguracji strony WWW. Program przywróci domyślną zawartość pliku. 4.3 Wprowadzenie konfiguracji przez stronę WWW. Należy zwrócić uwagę, że ustawienia ze strony WWW wprowadzane są najpierw do pamięci podręcznej urządzenia (zwanej pamięcią RAM) i dopiero wtedy mogą być wprowadzone do użycia a także zapisane do pamięci Flash. Wbrew pozorom, podział taki ma za zadanie ułatwić konfiguracje routera i pozwolić na wybrnięcie z kilku kłopotliwych sytuacji Przycisk Submit Wprowadzanie konfiguracji do pamięci RAM jest w praktyce przesłaniem zawartości formularza strony WWW do routera. Wykonywane jest ono po wybraniu przycisku Submit. W ten sposób przesłana konfiguracja jest już fizycznie w routerze, ale zostanie utracona w momencie odcięcia zasilania lub restartu komputera. Nie jest także jeszcze aktywna.

11 Strona 11 z Przyciski Apply Changes oraz Submit & Apply Aby ją uaktywnić, należy wybrać przycisk Apply Changes. Rozdzielenie tych czynności może być bardzo przydatne w momencie, gdy konfigurujemy router zdalnie. Wyobraźmy sobie sytuacje, gdy chcemy np. zmienić adres IP interfejsu sieciowego, przez który nawiązaliśmy połączenie z routerem. Po wprowadzeniu tej zmiany połączenie zostanie zerwane. Oczywiście możemy nawiązać połączenie ponownie, ale już zmiana adresu IP i bramy, z której korzysta router, przy próbie konfiguracji z sieci zewnętrznej okaże się niemożliwa. Oczywiście w przypadkach, gdy nie przeszkadza nam natychmiastowe wprowadzanie ustawień do użycia możemy zażyczyć sobie wykonania obu ustawień wybierając przycisk Submit & Apply i prawdopodobnie jest on najczęściej wykonywaną opcją. Przycisk Submit & Apply dostępny jest pod każdym formularzem do wprowadzania konfiguracji, zaraz obok przycisku Submit, ponieważ operacja Apply jest naturalną kontynuacja operacji Submit. Przycisk Apply Changes jest dostępny po lewej stronie strony WWW. Umieszczony jest pod menu głównym strony WWW i jest widoczny tylko w momencie, gdy w konfiguracji WWW są wprowadzone zmiany do pamięci RAM, które nie zostały wprowadzone do użycia Zapis konfiguracji do pamięci Flash, Write To Flash i Write & Apply. Kolejnym etapem jest zapisanie zmian w pamięci Flash. Zapis konfiguracji trwa około dwóch minut, także wykonywanie go za każdym razem, gdy wprowadzimy zmianę byłoby uciążliwe. Dodatkowo wykonanie tego etapu z opóźnieniem pozwala nam przeważnie sprawdzić wprowadzone ustawienia przed ich ostatecznym wprowadzeniem. Wprowadzając restrykcyjne ustawienia Firewall mamy pewność, że w momencie, gdy zablokujemy sobie dostęp do routera, wystarczy odciąć na chwilę zasilanie, aby powrócić do konfiguracji, która ostatnio pozwoliła nam dostać się do routera. Konfiguracje do pamięci Flash zapisujemy naciskając przycisk Write To Flash znajdujący się pod menu głównym strony WWW. Jeśli jesteśmy pewni, że wprowadzoną konfiguracje od razu chcemy zapisać (lub np. w wyniku jej wprowadzenia stracimy połączenie z routerem, ale jesteśmy tego świadomi) możemy użyć przycisku Write & Apply, który najpierw wprowadza konfiguracje wprowadzoną do pamięci RAM a następnie od razu zapisuje ją w pamięci Flash. Przycisk Write to Flash dostępny jest po lewej stronie WWW pod menu głównym. Widoczny jest tylko w momencie gdy do pamięci RAM wprowadzone są zmiany które nie zostały zapisane w pamięci Flash. Przycisk Write & Apply dostępny jest tylko wtedy gdy zmiany wprowadzone do pamięci RAM nie zostały ani wprowadzone do użycia, ani zapisane w pamięci Flash Formularze do wprowadzania konfiguracji Wprowadzanie konfiguracji polega przede wszystkim na wypełnianiu formularzy. Aby ułatwić konfiguracje wszystkie formularze WWW utrzymane są w tej samej konwencji. Każdy formularz odpowiedzialny jest za pewien obszar konfiguracji i pod każdym formularzem dostępne mamy dwa przyciski: Submit oraz Submit & Apply. Jak już wyjaśniliśmy, są one odpowiedzialne za przesłanie konfiguracji ze strony WWW do pamięci RAM, w celu wprowadzenia jej do użycia lub zapisania w pamięci Flash w dogodnym dla nas momencie, lub jednoczesnym przesłaniu ich do pamięci RAM i wprowadzeniu do użycia. Każdy składa się z listy pól do konfiguracji. W każdym polu można wybrać interesującą nas wartość. Zmiana wartości w polu konfiguracyjnym może spowodować ukrycie, lub zmianę pewnych opcji formularza (opcje nieistotne są ukrywane).

12 Strona 12 z Formularz z tabelką. Pod niektórymi formularzami umieszczana jest tabelka, oraz formularz do edycji zawartości tabelki. Formularz do edycji zawartości tabelki umieszczany jest w ciemnozielonym prostokącie. Domyślnie pod tym formularzem do edycji zawartości tabelki znajduje się przycisk Add Row, którego wybranie powoduje dodanie nowego wiersza na końcu tabelki lub Update Row który wprowadza zmiany do obecnie edytowanego wiersza tabelki. Aby przejść do formularza edytującego wybrany wiersz należy nacisnąć na przycisk Edit po prawej stronie interesującego nasz wiersza w tabelce. Aby przejść do formularza dodającego nowy wiersz na koniec tabelki klikamy na odnośnik Add New Row znajdujący się zaraz nad tabelką. 4.4 Kolejność wprowadzania ustawień do routera. W pierwszej kolejności zaleca się skonfigurowanie wszystkich urządzeń sieciowych (zakładki Devices i Modems), z których router będzie korzystał podczas pracy. Po konfiguracji urządzeń należy nadać adresy IP interfejsom sieciowych (zakładka Interfaces), z których będziemy korzystać. Po ustawieniu interfejsów sieciowych należy wprowadzić bramy dostępowe do Internetu (Gateways). Router powinien mieć dostęp do każdej z nich. W zakładce Interfaces można sprawdzić, czy interesujące nas interfejsy sieciowe nie mają problemów z odbiorem mediów (brak flagi NO-CARRIER). Dopiero po wykonaniu powyższych kroków konfiguracji należy przejść do konfiguracji Routingu, oraz zaawansowanych ustawień Firewall. Na końcu należy wykonać zmianę hasła dostępu do WWW, oraz zmianę hasła dostępu do konsoli przez użytkownika root. 4.5 Konfiguracja Routera do pracy z łączem HDLC Routery wyposażone są przeważnie w dwa łącza HDLC oznaczone hdlc0 i hdlc1 (ewentualnie odpowiednio: Port F, Port E). Parametry pracy portu konfigurujemy poprzez zakładkę Devices. Po wejściu na zakładkę Devices wyświetlona zostanie lista urządzeń, które możemy konfigurować zawierająca urządzenia hdlc0 i hdlc1. Wybieramy urządzenie, które chcemy skonfigurować i klikamy na odnośnik Configure po prawej stronie tabelki. Po wybraniu Configure wyświetlony zostanie formularz zawierający szczegółowe parametry konfiguracji portu HDLC. Pierwsze dwa to Clock Rate i Protokol. Następne opcje, które będą widoczne zależą od ustawienia opcji Protocol. Opcja Wartość Znaczenie Clock Rate External Urządzenie synchronizuje się za pomocą zegara (sygnału) odbieranego od dostawcy połączenia kbps Urządzenie generuje zegar (sygnał synchronizujący) pozwalający na przesyłanie danych z prędkością 2048kbps. Protocol FrameRelay Port hdlc (HSS) użyty zostanie do pracy w sieci Frame Relay (sieci charakteryzującej się dużą przepustowością, organizowaną protokołami Frame Relay, uznanymi za otwarty standard). Po wybraniu tej opcji do wyboru mamy ustawienia opisane w punkcie 3.1. Cisco Port hdlc użyty zostanie do pracy w sieci organizowanej protokołami opracowanymi przez firmę CISCO. Po wybraniu tej wartości do wyboru mamy ustawienia opisane w punkcie 3.2. Po wybraniu odpowiedniego protokołu CISCO lub FrameRelay możemy jeszcze podać jego parametry. Dla protokołu Frame Relay, bardzo istotnym jest utworzenie kanału DLCI. Przykład konfiguracji HDLC z Protokołem HDLC znajduje się w rozdziale z przykładami, pod tytułem Konfiguracja Połączenia POLPAK.

13 Strona 13 z Konfiguracja portów Eth0 i Eth1. Proszę zwrócić uwagę, że porty Ethernet przeważnie nie wymagają dodatkowej konfiguracji. Oczywiście nie należy operacji mylić z konfiguracją interfejsów sieciowych eth0 i eth1. Routery wyposażone w pewną ilość interfejsów Ethernetowych. Ilość interfejsów waha się od jednego do czterech w zależności od wersji routera. Dla każdego z wbudowanych interfejsów sieciowych możemy ustalić adres MAC oraz tryb pracy definiujący prędkość i sposób działania interfejsu (w chwili obecnej nie dotyczy to interfejsu podłączonego do szyny PCI). Jeśli nie zechcemy ustawiać własnego adresu MAC dla interfejsów Ethernetowych, interfejsy posługiwać się będą adresami MAC wprowadzonymi fabrycznie z puli zarezerwowanej przez firmę GORAMO. Aby skonfigurować powyższe ustawienia należy wejść na zakładę Devices i w wierszu reprezentującym interesujący nas interfejs po prawej stronie wybrać odnośnik Configure. Wyświetlony zostanie formularz zawierający następujące parametry: Current MAC Address --- Obecnie przypisany adres MAC Overwrite MAC [X] Pytanie czy chcemy nadpisać fabryczny adres Address MAC MAC Address 00:00:00:00:00:00 Pole pozwala wpisać MAC adres, którym w przypadku zaznaczenia opcji Overwrite MAC Media Technology Address zastąpiony zostanie adres fabryczny. All enabled Interfejs negocjuje optymalny (najszybszy możliwy) tryb pracy Force 100 Base T4 Force 100 Base Tx Full Duplex Force 100 Base Tx Half Duplex Force 10 Base T Full Duplex Force 10 Base T Half Duplex Wymuszony tryb pracy 100MBits, T4 Wymuszony tryb pracy 100MBits, Full Duplex Wymuszony tryb pracy 100MBits, Half Duplex Wymuszony tryb pracy 10MBits, Full Duplex Wymuszony tryb pracy 10MBits, Half Duplex Dla wszystkich interfejsów Ethernetowych można jeszcze ustawić logowanie za pomocą hasła i użytkownika PPPoE, oraz oczywiście adresy IP. Ustawienia te dostępne są z zakładki Interfaces. 4.7 Konfiguracja WLAN Urządzenie pozwala na konfiguracje interfejsów WLAN, jeśli podłączone są do niego karty WiFi. Po podłączeniu karty WiFi, w zakładce devices pojawi się urządzenie WLAN0, a w zakładce interfaces interfejs WLAN0. Podłączanie kolejnych urządzeń WiFi skutkowało będzie pojawieniem się interfejsów wlan1, wlan2. W chwili obecnej mogą pojawić się problemy z kolejnością urządzeń (np. w przypadku usunięcia urządzenia wlan0, urządzenie wlan1 zostanie przemianowane na wlan0). Urządzenie WLAN widoczne pod nazwą wlan0, będziemy mogli skonfigurować po wybraniu przycisku Configure w wierszu reprezentującym WLAN w zakładce Devices.

14 Strona 14 z 38 Po kliknięciu na przycisk Configure po prawej stronie urządzenia wlan0, przejdziemy do zakładki konfigurującej kartę bezprzewodową: Obecna konfiguracja pozwala nam na skonfigurowanie urządzenia w tryb: Access Point tryb Punktu dostępowego, w którym router udostępnia sieć bezprzewodową komputerom w zasięgu karty sieciowej. Managed tryb, w którym router chce podłączyć się do sieci bezprzewodowej. W każdym z tych trybów router wymaga ustawienia (lub pobrania automatycznie z istniejącego punktu dostępowego) parametrów sieci. W chwili obecnej parametrami do ustawienia są: SSID, Modulacja karty sieciowej i pasmo (kanał) na którym nadawany jest sygnał Nawiązanie połączenia z punktem dostępowym (Type: Managed). W przypadku sieci Managed router może pobrać te parametry. Na dole zakładki jest opcja Search WLANs, która wyswietla wszystkie dostępne dla routera sieci bezprzewodowe. Lista sieci bezprzewodowych dostępnych w momencie kliknięcia przycisku Search WLANs wyświetlana będzie pod konfiguracją, razem z możliwością odświeżenia listy. Po prawej stronie każdej wyświetlonej sieci bezprzewodowej jest przycisk, który pozwala na przepisanie jej parametrów do konfiguracji. Po uzupełnieniu konfiguracji i wybraniu Submit & Apply połączenie z siecią bezprzewodową zostanie nawiązane. Niestety w chwili obecnej na routerze nie ma zainstalowanego klienta usługi DHCP, więc router nie będzie mógł automatycznie pobrać adresów IP przydzielanych przez punkt dostępowy. Adresy IP i bramę należy skonfigurować w zakładkach Interfaces i Gateways.

15 Strona 15 z Konfiguracja punktu dostępowego (Type: Access Point). Jeśli chcemy skonfigurować punkt dostępowy dla routera: wchodzimy na zakładkę devices wybieramy konfiguracje karty sieciowej: wlan0, klikając na przycisk More. w konfiguracji karty sieciowej: o opcje Type w konfiguracji ustawiamy na Access Point. o W polu SSID wpisujemy pożądaną nazwę sieci bezprzewodowej o jeśli chcemy zmieniamy modulacje (domyślnie g) o jeśli chcemy zmienić pasmo (kanał) na którym uruchomiona zostanie sieć bezprzewodowa zmieniamy parametr Channel. Wybieramy opcję Submit, żeby zapamiętać ustawienia karty bezprzewodowej (nie Submit & Apply, ponieważ ta opcja spowodowałaby uruchomienie sieci przed ustawieniem zabezpieczeń) Ustawiamy zabezpieczenia: o klikamy na opcje: Wireless LAN Security Settings o wybieramy parametr Encryption na WPA-PSK (domyślnie None, ustawienie opcji None wyłączy zabezpieczenia) o Wybieramy sposób zabezpieczenia (dwa rodzaje WPA i jedno WPA2), wybranie WPA2 jest najbezpieczniejszą opcja (WPA2 Mixed) o Wybieramy formę hasła, albo przynajmniej 8 znakowy ciąg znaków, albo 64 bitowa liczba heksagonalna o wpisujemy hasło (Pre-Shared Key) o wybieramy Submit & Apply co spowoduje wprowadzenie ustawień. 4.8 Połączenia mostowe, grupowanie Interfejsów w mosty Router pozwala na złączenie dowolnej ilości Interfejsów ethernetowych w tzw. mosty. Interfejsy sieciowe połączone w most zachowują się jak jeden interfejs sieciowy. Wszystkie pakiety przychodzące na jeden z interfejsów mostowych, przesyłane są do wszystkich innych interfejsów mostowych, jeśli oczywiście nie są adresowane do routera. Aby połączyć kilka interfejsów w jeden, należy: wejść na zakładkę Bridges zdecydować które interfejsy będziemy ze sobą łączyć (np. eth1, hdlc0, hdlc1 połączymy w bridge br0). do pustej tabelki mostów dodać interfejs po który most odziedziczy ustawienia sieci do już utworzonego mostu z jednym tylko interfejsem, dodać kolejne interfejsy do utworzeniu wszystkich połączeń mostowych należy wybrać apply changes. Jeśli interfejs którym dostajemy się do routera jest jednym głównym interfejsem jednego z mostów, nie

16 Strona 16 z 38 utracimy połączenia z routerem, ponieważ ustawienia tego interfejsu zostaną przeniesione na ustawienia mostu. Pusta zakładka Bridges nie utworzono żadnego mostu Po utworzeniu mostu, most br0 jest dokładnie tym samym, czym do tej pory był interfejs eth1 (lewy obrazek), po dodaniu interfejsów hdlc0, hdlc1 (skonfigurowanych w tryb pracy hdlc-eth) br0 składa się z trzech interfejsów. Adres IP br0, ustawiony jest tak jak wcześniej, na adres pobrany z eth1 w momencie tworzenia mostu. Most traktowany jest od tej pory w systemie jako interfejs br0. Jeśli chcemy używać połączenia mostowego, należy najpierw je zestawić a potem konfigurować resztę oprogramowania. 4.9 Przydzielanie adresów IP interfejsom sieciowym. Przydzielanie adresów IP w chwili obecnej realizowane jest za pomocą zakładki Interfaces. Po wejściu na zakładkę Interfaces (wybranie opcji Interfaces w menu głównym po lewej stronie strony), wyświetlona zostanie lista dostępnych interfejsów sieciowych. Interfejsy sieciowe można podnosić lub opuszczać, oraz przejść do szczegółów konfiguracji interfejsu sieciowego wybierając opcje More. Interfejsy przeznaczone do pracy w sieci z wieloma komputerami konfigurujemy jako Configuration Type: Network, interfejsy łączące ze sobą dwa komputery jako Configuration Type: Point-To-Point. Konfigurując interfejs pracujące z wieloma komputerami, być może nawet w wielu sieciach możemy przypisać mu jedno IP główne, oraz do czterech adresów dodatkowych, oznaczonych, jako Virtual IP. Adres główny podaje się w parze z polem Netmask. Dodatkowe adresy IP podajemy w postaci samego IP, lub IP przełamanego przez ilość bitów maski sieci. W ten sposób możemy zrobić, żeby adres pracował w wielu sieciach równocześnie. W przypadku konfiguracji Point-To-Point podajemy adres IP routera Local IP oraz komputera po drugiej stronie: Remote IP. IP przydzielamy w ten sam sposób wszystkim interfejsom sieciowym.

17 Strona 17 z Opcja PPPoE Dla interfejsów Ethernetowych można dodatkowo określić czy do podłączenia się do dostawcy Internetu należy użyć hasła i użytkownika PPPoE. Logowanie PPPoE zostanie wykonane w momencie, gdy wybrana zostanie opcja Requires PPP login Konfiguracja Modemów Aktualnie obsługiwane modemy widoczne są w zakładce Modems. Zakładka Modems i obsługa modemów została zaimplementowana w ten sposób, żeby można było łatwo dodać nowe modemy. Obsługę nowych modemów można dodać do oprogramowania przez zakładkę Software Update. Przez modemy rozumiemy sprzęt, który obsługiwany jest przez aplikacje pppd. Modemy widoczne są w interfejsach jako urządzenia ppp0, ppp1, itd Konfiguracja Bram dostępowych: Gateways, Complex Gateway (load balancing). Komputery, które udostępniają Internet nazywamy bramami. Interfejs graficzny pozwala operować na bramach internetowych zdefiniowanych w zakładce Gateways i bramie Complex Gateway zdefiniowanej w zakładce Complex Gateway. Bramy zdefiniowane w zakładce Gateways nazwiemy bramami prostymi, bramę zdefiniowaną w Complex Gateway bramą złożoną. Bramy proste definiują punkty dostępu do Internetu, brama złożona pozwala na udostępnienie Internetu przez wiele bram równocześnie Definiowanie bram prostych. Każda brama internetowa musi mieć swoją niepowtarzalną w systemie nazwę. Nie można zdefiniować dwóch bram o tej samej nazwie, ponieważ interfejs nie potrafiłby wybrać, której bramy należy użyć. Każdej bramie możemy przydzielić adres IP. Możemy przydzielić to samo IP bramom o różnych nazwach, jeśli uznamy, że ułatwi nam to konfigurację. Dla każdej bramy możemy także określić interfejs sieciowy, w którym pracuje. Jeśli nie ma konieczności przywiązania bramy do konkretnego interfejsu sieciowego, a adres IP bramy jednoznacznie określi nam interfejs sieciowy bramy możemy wybrać opcje automatycznego wyszukiwania interfejsu ustawiając pole Gateway Interface na wartość Autodetect. Tab.: Pola formularza edycji pojedynczej bramy dostępowej do Internetu. Pole Możliwe wartości Opis Gateway Name Łańcuch znaków, bez spacji, zawierający znaki alfabetu angielskiego, cyfry oraz znaki minus - i podkreślenie _. Nazwa używana do identyfikacji bramy w konfiguracji wprowadzonej przez GUI. Gateway IP Adres IP, bez spacji. IP komputera bramy, którego Gateway Interface Autodetect lub wpis identyfikujący interfejs sieciowy dotyczy wpis Pozwala przywiązać bramę do interfejsu, pomocne w sytuacji, gdy chcemy związać bramę z konkretnym interfejsem.

18 Strona 18 z 38 Przykładowa konfiguracja bram: brama podstawowa WLAN i brama dodatkowa: DSL Brama złożona. Bramę złożoną definiujemy budując listę bram prostych, z których ma ona się składać. Wyboru dokonujemy poprzez zakładkę Complex Gateway. Po wejściu na zakładkę zobaczymy formularz oddawania nowej bramy, do konstrukcji bramy złożonej. W polu Gateway name będziemy mogli wybrać bramę z zakładki Gateways, która ma być fragmentem bramy złożonej. W polu Weight musimy podać liczbę, która będzie wagą bramy. Waga bramy określa jej przepustowość, proporcjonalnie do innych bram określonych w systemie. Jeśli zdefiniujemy dwie bramy, jedną o wadze 10 drugą o wadze 1, to przez pierwszą z nich przesyłane będzie z założenia 10 razy więcej pakietów (brama traktowana będzie, jako 10 razy bardziej wydajna). Jeśli dysponujemy dwoma połączeniami do sieci Internet, np. głównym połączeniem WLAN, drugim wolniejszym DSL, ale chcielibyśmy, aby oba te połączenia były wykorzystywane, to najpierw musimy zdefiniować je w zakładce Gateways (jak w przykładzie z pkt ), a następnie obie te bramy dodać za pomocą wspomnianego przed chwilą formularza do tabelki budującej bramę złożoną. W naszym przykładzie łącze DSL jest 5 razy wolniejsze od łącza opartego na WLAN: Aby wykorzystać bramę złożoną należy ustawić maskaradę pomiędzy siecią LAN z której chcemy korzystać a bramą złożoną. W liście bram dostępowych w zakładce Routing/Masquerade będziemy

19 Strona 19 z 38 mieli do wyboru bramę Complex Gateway. Po jej wybraniu ruch przesyłany będzie przez wszystkie bramy dodane do konstrukcji Complex Gateway, z odpowiednim jego rozłożeniem: 4.12 Konfiguracja Routingu. W obecnej wersji interfejsu graficznego routing włączony jest pomiędzy każdą parą uruchomionych interfejsów sieciowych. Na zakładce Routing/Masquerade można zdefiniować maskaradę pomiędzy sieciami wskazanego interfejsu sieciowego, a wybraną bramą. Zakładka Routing/Static pozwala ustawić trasy statyczne do wskazanych komputerów / sieci komputerowych Routing / Maskarada Maskarada pozwala udostępnić połączenie z Internetem wielu komputerom schowanym za Routerem Bramą. W takiej konfiguracji komputery z sieci lokalnej komunikują się z Routerem, który przekazuje dalej ich zapytania. Z sieci zewnętrznej widoczne są one jako zapytania przychodzące od Routera (stąd nazwa: Maskarada). Komputery z sieci zewnętrznej nie mają bezpośredniego dostępu do komputerów w sieci LAN. Dostać się mogą jedynie do wybranych portów i komputerów określonych w zakładce Port Forwarding. W bramach do wyboru jest także brama Complex Gateway. Oznacza to, że ruch wyprowadzony z routera będzie przez kilka bram równocześnie (Load Balancing) z odpowiednim rozłożeniem pomiędzy poszczególne bramy. Brama Complex Gateway definiowana jest w zakładce Complex Gateway, opianej w punkcie Routing / Trasy statyczne Zakładka Routing /Static pozwala określić tzw. trasy statyczne. Zakładka pozwala określić, do których interfejsów sieciowych należy przekierować pakiety skierowane do wybranych adresów IP Konfiguracja przekierowań (port forwarding) Przekierowanie portów i adresów pozawala na udostępnienie komputerów z sieci lokalnych użytkownikom z sieci zewnętrznej. Przekierowanie polega na skojarzenie adresu przychodzącego (Incoming IP Address) oraz przychodzącego portu (Port) na adresy z sieci lokalnej (Target IP Address/Port). Przekierowanie portów ustawia się za pomocą listy reguł, które można dodawać i edytować za pomocą formularza i tabeli dostępnej w zakładce Port Forwarding. W poniższym przykładzie serwer WWW ustawiony w sieci lokalnej pod adresem udostępniony jest w sieci zewnętrznej, także jako serwer WWW, tylko pod globalnie dostępnym

20 Strona 20 z 38 adresem Router przekierowuje zaadresowane do niego pakiety ( ) przychodzące na port 80 do serwera WWW w sieci lokalnej, następnie przekazuje odpowiedź. Oczywiście, aby operacja się powiodła interfejsowi routera należy przydzielić adres przychodzący Konfiguracja Firewall. Zapora Ogniowa ma na celu zablokowanie niepożądanego ruchu pakietów. GUI pozwala na blokowanie pakietów adresowanych do routera, oraz pakietów, które router ma za zadanie przekierować. Blokowanie pakietów realizowane jest za pomocą Linuxowego narzędzia iptables. Blokowanie pakietów przechodzących przez router konfigurujemy za pomocą zakładki Firewall/Forward. Blokowanie pakietów adresowanych do routera konfigurujemy za pomocą zakładki Firewall/Input Blokowanie pakietów przechodzących przez router. Po wejściu na zakładkę Firewall/Forward możemy określić, jakiego rodzaju pakiety mogą swobodnie przechodzić przez router, a które powinny zostać zablokowane. Na początku określamy jedną ze strategii przepuszczania pakietów: Przepuszczaj wszystkie, i blokuj wybrane, lub na pierwszy rzut oka bardziej restrykcyjną: blokuj wszystkie, przepuszczaj wybrane. Strategie określamy wybierając wartość pola: Firewall Forward Chain default policy. Wybranie Accept powoduje, że pakiety, które nie zostaną wyłapane przez reguły z tabelki pod opcją Firewall ( ) default policy zostaną przepuszczone. Wybranie opcji Deny spowoduje, że jeśli pakiet nie spełni któregoś z kryteriów określonych w tabelce zasad blokowania/przepuszczania pakietów pakiet zostanie zatrzymany. Tabelkę zasad blokowania/przepuszczania pakietów edytujemy jak każdą inną tabelkę dodając/edytując wiersze za pomocą zielonego formularza edycji i oglądając wyniki swojej pracy w dolnej części strony. Różnicą pomiędzy tą tabelką, a większością tabeli konfiguracyjnych jest to, że w tej ważna jest kolejność wierszy. Każdy wiersz określa kryteria pakietów. Każdy pakiet, zanim zostanie przekazany dalej przez router, najpierw dopasowywany jest do kryteriów w poszczególnych wierszach tabeli, od wiersza pierwszego na górze, do ostatniego na dole. Poza kryteriami w każdym wierszu wpisana jest reguła, którą należy zastosować do pakietu spełniającego określone kryteria. Pierwszy wiersz, w którym znajdujące się kryteria spełni analizowany pakiet będzie zawierał regułę, która zostanie zastosowana do pakietu. Najbardziej restrykcyjne kryterium w chwili obecnej pozwala określić: adres/adresy IP nadawcy pakietu, adres/adresy odbiorcy pakietu, port na który kierowany jest pakiet protokół za pomocą którego wysyłany jest pakiet (TCP/UDP/ICMP)\ Najbardziej uniwersalnym kryterium jest kryterium, które spełnione zostanie przez wszystkie pakiety: Source: all, destination: all, Port: all, Protocol: ALL. Do tych kryteriów zastosować jedną z dwóch reguł: akceptującą Accept lub odrzucającą: Deny. Dodatkowo każdy wiersz możemy opatrzyć komentarzem. Interesującym polem w tabeli jest pole Service. Pole to ma za zadanie wyręczyć nas z konieczności podawania ręcznie portu oraz protokołu. Wybranie pakietów usługi http spowoduje że

21 Strona 21 z 38 zostanie zablokowany ruch pakietów TCP na porcie 80. Pola Port i Protocol brane są pod uwagę tylko i wyłącznie, jeśli pole Service ustawione jest na Custom Blokowanie pakietów adresowanych do routera. Pakiety adresowane do routera filtrujemy za pomocą zakładki Firewall/Input. Zasady filtrowania tych pakietów są identyczne, jak zasady filtrowania pakietów, które należy przekierować jedyną różnicą jest przeznaczenie filtra. Jeśli pakiet nie zostanie przepuszczony przez filtr oprogramowanie (poza oczywiście oprogramowaniem zapory ogniowej) na routerze nie dostanie informacji, że pakiet dotarł do routera. Możemy w ten sposób albo zablokować wszystkie próby kontaktu z routerem z sieci zewnętrznych, albo odwrotnie - wyznaczyć komputery, z których wyłącznie możemy dostać się na router. W celu poznania reguł konfiguracji należy zapoznać się z rozdziałem Zalecamy ostrożność przy konfigurowaniu tej zakładki można, bowiem w bardzo skuteczny sposób pozbawić się możliwości zdalnej konfiguracji routera. Konieczne będzie wtedy logowanie się przez konsolę RS-232.

22 Strona 22 z Ważne uwagi W chwili obecnej interfejs graficzny nie jest wyposażony w walidacje pól wejściowych oraz w wielu miejscach brakuje chowania pól, które w danym momencie nie mają znaczenia. W formularzu do konfiguracji zapory ogniowej należy pamiętać, żeby nie zostawiać pól pustych. Wiersze zawierające puste pola zostaną zignorowane. Jeśli chcemy, aby kryterium spełniały dowolne wartości, należy wpisać wartość all małymi lub ALL dużymi literami. Inne konfiguracje w chwili obecnej mogą spowodować nieprawidłowe działanie konfiguracji. Jeśli pole Service zostanie ustawione na wartość inną niż Custom pola Port i Destination nie będą brane pod uwagę. Mimo to nie mogą zostać puste. Ta niewygoda konfiguracyjna zostanie w najbliższej przyszłości usunięta Traffic Manager ograniczenie pasma. Zakładka Traffic Manager pozwala ograniczyć pasmo przesyłu danych wybranym użytkownikom. Funkcjonalność konfigurujemy wprowadzając do tabeli limity ilości przesłanych danych oraz kryteria komputerów, których te limity dotyczą. W każdym wierszu tabeli znajdują się kryteria określające komputery, których dotyczy ograniczenie zawarte w wierszu. Kryteriami tymi są adresy IP komputerów lub adres MAC konkretnego komputera. W polu IP Address określamy konkretny adres IP komputera, lub całą ich klasę dodając / + ilość bitów maski sieci. Jeśli chcemy, aby kryterium spełnione było przez dowolny adres IP wpisujemy *. W polu MAC Address możemy podać *, adres 00:00:00:00:00:00 lub konkrety adres MAC komputera, który jako jedyny ma spełnić kryterium ograniczenia. Pasmo ograniczamy podając ile danych mogą w ciągu sekundy pobrać komputery spełniające kryterium (DownLink), ile danych mogą wysłać w ciągu sekundy (UpLink), a także ile pakietów w ciągu sekundy mogą (razem) wysłać i odebrać. Wstawienie wartości 0 spowoduje, że ograniczenie nie będzie obowiązywać (gdybyśmy chcieli zablokować drogę pakietów do komputera, możemy użyć zakładki Firewall/Forward (pkt ). Pole Dopuszczalne Wartości Opis pola MAC Address * lub konkretny MAC adres konkretnego komputera, w formacie XX:XX:XX:XX:XX:XX, gdzie XX jest liczbą szesnastkową. * oznacza, żeby nie przy sprawdzaniu kryteriów nie zwraca się uwagi na MAC adress, podanie adresu powoduje, ze wybieramy konkretny